Cwiczenie 3 - PWSZ Gniezno
Transkrypt
Cwiczenie 3 - PWSZ Gniezno
Instytut Ochrony Środowiska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. H. Cegielskiego w Gnieźnie ĆWICZENIE 2 WSPÓŁOZNACZANIE WODOROTLENKU I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA DZIAŁ: Alkacymetria ZAGADNIENIA Prawo zachowania masy i prawo działania mas. Stała równowagi reakcji. Stała dysocjacji, stopień dysocjacji i ich wzajemne powiązanie, zależności. Teoria Bronsteda, sprzężona para kwas-zasada. Kwasy (zasady) – cząsteczki obojętne, jony, amfotery kwasowo-zasadowe. W jaki sposób określa się moc kwasów i zasad? Krzywe miareczkowania Efekt wyrównujący wody. Wskaźniki alkacymetryczne. Roztwory buforowe (pH buforu, pojemność buforowa) Zasada współoznaczania NaOH i Na 2CO3 oraz Na2CO3 i NaHCO3 – reakcje biegnące w czasie tych oznaczeń. LITERATURA [1] A. Cygański, Chemiczne metody analizy ilościowej, WNT W-wa1999. [2] J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna 2 Chemiczne metody analizy ilościowej, Wyd. Naukowe PWN W-wa 2004. I. WSTĘP I CEL ĆWICZENIA A. WSPÓŁOZNACZANIE WODOROTLENKU I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA Metoda Wardera polega na miareczkowaniu mieszaniny Na2CO3 i NaOH wobec dwóch wskaźników, których zakres zmiany barwy występuje przy różnych wartościach pH. Najpierw miareczkuje się roztwór kwasem solnym HCl w obecności fenoloftaleiny do chwili odbarwienia. Odmiareczkowuje się przy tym cala ilość NaOH i polowe Na2CO3, która przechodzi w wodorowęglan: NaOH + HCl → NaCl + H2O Na2CO3 + HCl → NaHCO3 + NaCl Ćwiczenia laboratoryjne z chemii analitycznej i instrumentalnej; oprac.; prowadzący: dr Agnieszka Matłoka Strona 1 Instytut Ochrony Środowiska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. H. Cegielskiego w Gnieźnie Gdy cala ilość Na2CO3 przejdzie w NaHCO3 (pH roztworu 8,3), wówczas następuje odbarwienie fenoloftaleiny. Zużywa się wiec polowa kwasu potrzebnego do całkowitego zobojętnienia węglanu. Ćwiczenia laboratoryjne z chemii analitycznej i instrumentalnej; oprac.; prowadzący: dr Agnieszka Matłoka Strona 2 Instytut Ochrony Środowiska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. H. Cegielskiego w Gnieźnie Do odbarwionego roztworu dodaje się drugi wskaźnik – oranż metylowy i miareczkuje kwasem do pierwszej zmiany barwy wskaźnika. Podczas tego miareczkowania przebiega reakcja, określona równaniem: NaHCO3 + HCl → NaCl + H2O + CO2↑ W drugim punkcie równoważności roztwór zawiera NaCl i jest nasycony CO2: pH takiego roztworu wynosi ok.4 Jeżeli na pierwsze miareczkowanie zużyto a ml kwasu , a na drugie b ml kwasu, to zawartość Na2CO3 wynosi 2b ml, a zawartość NaOH a-b ml. 0 V1 NaOH→ NaCl Kolejny odczyt na biurecie a ml; V2 Na2CO3→ NaHCO3 NaHCO3→NaCl a=V1 Fenoloftaleina b ml; b=V2-V1 oranz metylowy V1=a – obj. HCl zużyta na odmiareczkowanie całej ilości NaOH i połowy Na2CO3 wobec fenoloftaleiny V2 – obj. HCl zużyta na miareczkowanie wobec oranżu metylowego b – obj. HCl zużyta na odmiareczkowanie połowy Na2CO3 wobec oranżu metylowego 2 b - obj. HCl zuzyta na odmiareczkowanie całkowitej ilości Na2CO3 Vn=a-b tzn. Vn – ilość HCl zużyta na odmiareczkowanie całkowitej ilości NaOH Rys.1. Kolejne odczyty na biurecie podczas oznaczania NaOH + Na2CO3 i zasada obliczania wyniku Zawartość wodorotlenku w litrze wody X mg = [(a-b) × CHCl × 40] × 10 Zawartość węglanów w litrze wody X mg = (2b × CHCl × 53) × 10 B. WSPÓŁOZNACZANIE WODOROWĘGLANÓW I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA Ćwiczenia laboratoryjne z chemii analitycznej i instrumentalnej; oprac.; prowadzący: dr Agnieszka Matłoka Strona 3 Instytut Ochrony Środowiska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. H. Cegielskiego w Gnieźnie Metoda Wardera polega na miareczkowaniu mieszaniny Na2CO3 i NaHCO3 wobec dwóch wskaźników, których zakres zmiany barwy występuje przy różnych wartościach pH. Najpierw miareczkuje się roztwór kwasem solnym HCl w obecności fenoloftaleiny do chwili odbarwienia. W obecności fenoloftaleiny zużywa się polowa kwasu potrzebnego do całkowitego zobojętnienia. Odmiareczkowuje się przy tym polowe Na2CO3, która przechodzi w wodorowęglan: Na2CO3 + HCl → NaHCO3 + NaCl Gdy cala ilość Na2CO3 przejdzie w NaHCO3 (pH roztworu 8,3), wówczas następuje odbarwienie fenoloftaleiny. Do odbarwionego roztworu dodaje się drugi wskaźnik – oranż metylowy i miareczkuje kwasem do pierwszej zmiany barwy wskaźnika. Oran metylowy wskaże koniec miareczkowania po przemianie NaHCO3 w NaCl. Podczas tego miareczkowania przebiega reakcja, określona równaniem: NaHCO3 + HCl → NaCl + H2O + CO2↑ W drugim punkcie równoważności roztwór zawiera NaCl i jest nasycony CO 2: pH takiego roztworu wynosi ok.4. Na2CO3 → NaHCO3 a ml; a=V1 - V2 V1 0 a=V1 NaHCO3 → NaCl Kolejny odczyt na biurecie b ml; b=V2 Fenoloftaleina oranż metylowy ilość HCl zużyta na odmiareczkowanie połowy ilości Na2CO3 wobec fenoloftaleiny 2a - ilość HCl zużyta na odmiareczkowanie całkowitej ilości Na2CO3 wobec fenoloftaleiny b-a tzn. ilość HCl zyżyta na zobojetnienieNaHCO3 Rys.2. Kolejne odczyty na biurecie podczas oznaczania NaH CO3 + Na2CO3 i zasada obliczania wyniku Zawartość węglanów w litrze wody X mg = (2a × CHCl × 53) × 10 Ćwiczenia laboratoryjne z chemii analitycznej i instrumentalnej; oprac.; prowadzący: dr Agnieszka Matłoka Strona 4 Instytut Ochrony Środowiska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. H. Cegielskiego w Gnieźnie Zawartość wodorowęglanów w litrze wody X mg = [(b-a) × CHCl × 84] × 10 II. SPRZĘT I ODCZYNNIKI: - pipeta poj. 10 ml 3 kolbki stożkowe poj. 250 ml fenoloftaleina oranż metylowy 0,1M HCl kolba miarowa poj. 100 ml biureta poj. 50ml ze statywem tryskawka III. METODYKA: Wykonanie ćwiczenia: A. Współoznaczanie wodorotlenku i węglanów metodą Wardera Ryc.3. Zestaw do miareczkowania mieszaniny wodorotlenku sodu i węglanu sodu za pomocą roztworu kwasu solnego wobec wskaźników alkacymetrycznych Ćwiczenia laboratoryjne z chemii analitycznej i instrumentalnej; oprac.; prowadzący: dr Agnieszka Matłoka Strona 5 Instytut Ochrony Środowiska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. H. Cegielskiego w Gnieźnie Otrzymany do analizy roztwór rozcieńczyć wodą destylowaną w kolbce miarowej do kreski (100 ml) i dokładnie wymieszać. Roztwór w kolbce miarowej należy traktować jako 100 ml próbki wody. Z kolbki pobrać pipetą 10 ml roztworu do kolby stożkowej i rozcieńczyć wodą destylowaną do objętości około 100 ml. Do roztworu w kolbie stożkowej dodać 1-2 krople fenoloftaleiny i miareczkować 0,1N (0,1M) roztworem HCl do odbarwienia wskaźnika. Odczytać objętość zużytego titranta (a=V1 ml). Następnie do tego samego roztworu dodać 1-2 krople oranżu metylowego i miareczkować dalej do zmiany barwy wskaźnika z żółtej na pomarańczową. Odczytać objętość titranta zużytego wobec oranżu (b ml). Miareczkowanie powtórzyć trzy razy. ZESTAWIENIE WYNIKÓW: Objętość r. HCl zużyta na odmiareczkowanie całej ilości NaOH i połowy Na2CO3 wobec fenoloftaleiny V1=a Miareczkowanie I V1= …….. ml Miareczkowanie II V1= …….. ml Miareczkowanie III V1= …….. ml Średnia wartość miareczkowania V1śr = …….. ml Objętość r. HCl odczytana po zmiareczkowaniu próbki do zmiany barwy oranżu metylowego V2 Miareczkowanie I V2= …….. ml Miareczkowanie II V2= …….. ml Miareczkowanie III V2= …….. ml Średnia wartość miareczkowania V2śr = …….. ml Obliczenia zawartości węglanów i wodorotlenku należy przeprowadzić metodą stechiometryczną (z proporcji) uwzględniając zasadę metody współoznaczania Wardera oraz z poniższych wzorów: Obliczyć zawartość obecnych w próbie wodorotlenków i węglanów w miligramach na litr wody (mg/l). Zawartość wodorotlenku w litrze wody X mg = [(a-b) × cHCl × 40] × 10 Zawartość węglanów w litrze wody X mg = (2b × cHCl × 53) × 10 Ćwiczenia laboratoryjne z chemii analitycznej i instrumentalnej; oprac.; prowadzący: dr Agnieszka Matłoka Strona 6 Instytut Ochrony Środowiska Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. H. Cegielskiego w Gnieźnie IV. WNIOSKI Sformułować wnioski z przeprowadzonego doświadczenia a uzyskane wyniki porównać z dopuszczalnymi normami zawartości węglanów i wodorotlenków w wodzie wodociągowej dostępnymi w literaturze. Ćwiczenia laboratoryjne z chemii analitycznej i instrumentalnej; oprac.; prowadzący: dr Agnieszka Matłoka Strona 7