System TRANSPAC

System TRANSPAC
Cyfrowa transmisja i archiwizacja obrazu
1. WSTĘP
System TransPac firmy Ademco-Video jest przeznaczony do cyfrowej archiwizacji oraz
transmisji obrazów poprzez różne sieci teletransmisyjne. Obrazy mogą być przesyłane
poprzez komutowaną sieć telefoniczną (PSTN), poprzez łącza cyfrowe (ISDN), sieć telefonii
komórkowej (transmisja danych GSM) lub po lokalnej (LAN, lub rozległej – WAN) sieci
komputerowej z wykorzystaniem protokołu TCP/IP. Sekwencje wideo rejestrowane są na
wbudowanych w urządzenia dyskach twardych.
Podstawowym zastosowaniem systemu jest umożliwienie zdalnej wizualnej weryfikacji
oraz rejestracji zdarzeń alarmowych, co stanowi istotne uzupełnienie i udoskonalenie
systemów sygnalizacji włamania i napadu i pomaga wyeliminować znaczną liczbę
fałszywych alarmów. Dzięki różnorodności dostępnych nadajników-rejestratorów
wykorzystujących różne łącza transmisyjne istnieje możliwość jego zastosowanie w niemalże
każdej instalacji.
Integrację z innymi systemami ochrony obiektu umożliwia wyposażenie nadajników w
wejścia cyfrowe oraz wyjścia przekaźnikowe, a także port szeregowy (RS-232). Umożliwia to
integrację z systemami sygnalizacji włamania i napadu, kontroli dostępu, kamerami
obrotowymi, krosownicami wizyjnymi itp.
Opisywany system charakteryzuje się wszystkimi podstawowymi zaletami cyfrowego
systemu służącego do transmisji i archiwizacji obrazu:
• możliwość przesyłania obrazu poprzez sieci teletransmisyjne
• brak konieczności wymiany taśm
• szybki dostęp / wyszukiwanie zapisanych sekwencji
• wysoka (i niezmienna w czasie) jakość zapisu
• jednoczesne zapisywanie i odczyt sekwencji
• zdalny nadzór i konfigurowanie systemu
W dalszej części artykułu zostaną szczegółowo opisane różne aspekty techniczne tego
systemu i czytelnik będzie mógł poznać inne jego cechy oraz określić przydatność w różnych
zastosowaniach.
2. ARCHITEKTURA SYSTEMU
Na całościową strukturę systemu TRANSPAC składają się następujące elementy:
nadajniki / rejestratory cyfrowego sygnału wideo podłączone do lokalnych systemów
telewizji przemysłowej na monitorowanych obiektach
- sieć transmisji danych
- stacja odbiorcza umożliwiająca zarządzanie i dostęp do sieci monitorowanych obiektów
W zależności od specyfiki danej instalacji oraz od potrzeb inwestora, na każdym obiekcie
można wykorzystać odpowiedni nadajnik. System TRANSPAC obejmuje 4 serie nadajników
różniących się parametrami technicznymi, a co za tym idzie – również możliwym
zastosowaniem. Najprostszą serią jest VT-104/RAM, następnie VT-104, VT-208 oraz
VT-216. Szczegółowo urządzenia te zostaną opisane w kolejnym podrozdziale.
-
Wszystkie nadajniki dołączone są do centrum monitorowania za pośrednictwem dostępnej
sieci transmisji danych. Może to być linia telefoniczna analogowa (PSTN), cyfrowa (ISDN),
bądź też sieć komputerowa. Korzyści i ograniczenia wynikające z zastosowania różnych
typów łączy opisano w kolejnym podpunkcie.
Wszystkie przesyłane obrazy trafiają do centrum monitorowania systemu. W wersji
podstawowej jest to komputer PC wraz z zainstalowanym oprogramowaniem SUPERVISOR.
Szczegółowo możliwości rozbudowy stacji monitorowania oraz cechy oprogramowania są
opisane w kolejnym podpunkcie.
3. NADAJNIKI I REJESTRATORY
Elastyczna rozbudowa systemu TRANSPAC możliwa jest dzięki udostępnieniu szerokiej
gamy urządzeń nadawczo-rejestrujących. Najprostsze z nich doskonale nadają się do
zastosowania w obiektach typu stacja paliw, apteka, niewielki sklep. Umożliwiają one
wyłącznie transmisję obrazu – bez jego rejestracji. Dla bardziej wymagających użytkowników
przygotowano wersje z wbudowanym dyskiem twardym, które również lokalnie rejestrują
sekwencje wideo. Do wykorzystania w dużych instalacjach CCTV przygotowano wersje
16-kanałowe. Wielką zaletą wszystkich typów jest pełna bezobsługowość na obiekcie (po
zaprogramowaniu) i zdalna konfiguracja z poziomu stacji monitorowania.
Wybrane parametry urządzeń nadawczych systemu TRANSPAC zostały podane w
dołączonej tabeli.
2
Wejścia video
liczba
Przechwytywanie i rozdzielczość obrazu
rozdzielczość [piksele]
kompresja
współczynnik kompresji
Wejścia cyfrowe
liczba
Wyjścia przekaźnikowe
liczba
obciążalność
Kamery obrotowe i kanał transparentny
sterowanie kamerami obrotowymi
(wybranych producentów)
kanał transparentny
Transmisja
dostępne wersje
liczba jednocześnie obsługiwanych transmisji
równoczesna transmisja i nagrywanie
równoczesne odtwarzanie i nagrywanie
Nagrywanie zdarzeń / poklatkowe
nagrywanie uzależnione od stanu wejść
aktywowanie wyjść zależne od stanu wejść
detekcja zaniku sygnału video
definiowanie kalendarza rejestracji
automatyczna zmiana czasu (letni / zimowy)
Rejestracja obrazu
Dostępne dyski
prędkość rejestracji (współdzielona na
wszystkie kamery)
niezależna prędkość rejestracji dla
wszystkich kamer
sposób rejestracji
tryb rejestracji
Nagrywanie zdarzeń
nośnik informacji
ilość zapisanych sekwencji
długość sekwencji pre-alarmowej
długość sekwencji po-alarmowej
Wizualna weryfikacja alarmu
automatyczne zainicjowanie połączenia
liczba numerów alarmowych
przesyłana informacja
VT200 (wersja 4.0)
VT100 (wersja 2.0.8)
VT100-RAM (wersja 2.0.8)
VT-208: 8
VT-216: 16
VT-104: 4
VT-104-RAM: 4
384 x 288
352 x 280
352 x 280
Oparta na algorytmie DCT z tłumieniem tła (podobnie jak w standardzie MPEG-4)
2-8kB / ramkę
średnio 5kB / ramkę
8
8
8
4 NO/NC
24VAC / 1A
4 NO/NC
24VAC / 1A
4 NO/NC
24VAC / 1A
tak
tak
tak
tak
tak
tak
PSTN, ISDN, TCP/IP (karta sieciowa), GSM, RS-232
NT (LAN + PSTN)
T (PSTN)
T (PSTN)
NT+D (NT + ISDN)
D (ISDN)
D (ISDN)
NT+G (NT + GSM)
N (LAN)
N (LAN)
G (GSM)
G (GSM)
1
1
1
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
tak
-
40, 80, 160BG
16 ramek / s
40GB
4 ramki / s
-
tak
tak
-
poklatkowy / aktywowany
zdarzeniami
bufor cykliczny
(automatyczne kasowanie
najstarszych sekwencji)
poklatkowy / aktywowany
zdarzeniami
bufor cykliczny
(automatyczne kasowanie
najstarszych sekwencji)
-
wbudowany dysk twardy
ograniczona wielkością
dysku
do 15 sekund na kamerę
do 15 sekund na kamerę
wbudowany dysk twardy
ograniczona wielkością
dysku
do 10 sekund na kamerę
do 15 sekund na kamerę
pamięć RAM
8 sekwencji po 35 ramek
każda
do 10 sekund na kamerę
do 15 sekund na kamerę
tak
2
ramka z chwili alarmu + 3
ramki dodatkowe
tak
2
ramka z chwili alarmu + 3
ramki dodatkowe
tak
2
ramka z chwili alarmu + 3
ramki dodatkowe + ramki z
bufora pamięci
-
Transmisja obrazu
Wszystkie modele posiadają oczywiście możliwość transmisji obrazu do centrum
monitorowania. Transmisja ta odbywa się albo w trybie alarmowym – służącym do
weryfikacji alarmów, albo na żądanie operatora systemu w stacji monitorowania.
Połączenie alarmowe nawiązywane jest przez nadajnik w przypadku wystąpienia
określonego stanu na jego wejściach cyfrowych, zdefiniowanego przez instalatora jako alarm.
Zdarzenie takie powoduje zapamiętanie obrazów z wybranych kamer (w pamięci podręcznej
lub na dysku) i zainicjowanie połączenia celem ich przesłania do stacji monitorowania do
weryfikacji przez operatora systemu. Po uzyskaniu połączenia operator ma dostęp do obrazów
z wszystkich kamer „na żywo”, jak i wszystkich zapamiętanych sekwencji wideo. Wizualna
weryfikacja alarmów nie jest dostępna dla połączeń GSM.
3
Wejścia i wyjścia sygnału wideo
Do wszystkich urządzeń można podłączyć zarówno kamery monochromatyczne, jak i
kolorowe. Nie ma potrzeby synchronizowania sygnałów wideo pochodzących z kamer w
systemie. Urządzenia wyposażone są w przełączniki terminacji sygnału wideo (75 Ohm /
wysoka impedancja).
Nadajniki VT-208 oraz VT-216 udostępniają 2 wyjścia analogowe sygnału wideo. Na
jednym z nich wyświetlana jest sekwencja obrazów zaprogramowana przez instalatora
(operator lokalnie na obiekcie nie ma możliwości zmiany sekwencji), a na drugim
wyświetlane są obrazy alarmowe.
Archiwizacja obrazu
Nadajniki systemu Transpac typu VT-216, VT-208 oraz VT-104 rejestrują obraz na
wbudowanym, niewymiennym dysku twardym. W zależności od typu urządzenia obecnie
dostępne są modele z dyskami o pojemności od 40-160 GB. Większe pojemności dysków
pozwalają na proporcjonalne wydłużenie czasu zapisu.
Najważniejszym i najczęściej zadawanym przez użytkowników systemu pytaniem jest:
„Na jak długi czas archiwizacji wystarczy dana pojemność dysku?”. Odpowiedź na to pytanie
nie jest jednoznaczna, gdyż system wykorzystuje różnicową kompresję obrazu i bardzo trudne
jest dokładne określenie okresu czasu, przez jaki na dysku będą archiwizowane nagrania.
System generuje pojedyncze klatki o wielkości od 1-8 kB. Przyjmując założenie, że średnio
klatka ma wielkość 5 kB (jest to równoważne ok. 30% zmianie treści obrazu pomiędzy
kolejnymi klatkami) i obrazy zapisywane są równomiernie z prędkością np. 8 kl/s (ponad
dwukrotnie więcej niż dla magnetowidu poklatkowego pracującego w trybie 24h), dysk o
wielkości 40 GB wystarcza na zapamiętanie 277 godzin nagrań (11 i pół dnia). Jednakże
nadajniki systemu udostępniają bardzo elastyczne opcje przy programowaniu sposobu
rejestracji obrazu. Mogą one pracować w kilku trybach zapisu:
• zapis wyłącznie według ustalonego harmonogramu (nagrywanie poklatkowe)
• zapis wyłącznie zdarzeń alarmowych
• zapis według harmonogramu wraz z uwzględnieniem alarmów (zdarzeń)
Dla nadajnika VT-100-RAM ze względu na brak dysku twardego dostępna jest wyłącznie
opcja zapamiętywania sekwencji alarmowych w pamięci RAM.
Wykorzystanie zdarzeń alarmowych i okien czasowych przy programowaniu rejestracji
obrazu umożliwia znaczne wydłużenie okresu archiwizacji sekwencji wideo. Np. przyjęcie
założenia, że dana placówka pracuje średnio tylko 8 godzin na dobę i w godzinach jej
zamknięcia nie jest prowadzona rejestracja obrazu powoduje 3-krotne wydłużenie okresu,
przez który na wbudowanym dysku twardym mogą być przechowywane zarchiwizowane
sekwencje. Dla powyżej omawianego przykładu przekłada się to na zwiększenie okresu
archiwizacji do 34 dni, czyli ponad miesiąca. Oczywiście (niezależnie od wyłączenia
rejestracji poklatkowej) wystąpienia zdarzenia alarmowego – o dowolnej porze – powoduje
załączenie rejestracji. Dla wybranych kamer znajdujących się np. w korytarzach można
wykorzystać wyłącznie rejestrację zdarzeń – np. nagrywanie sekwencji tylko w chwili
naruszenia czujki ruchu skojarzonej z tą kamerą. W takim przypadku eliminujemy
konieczność ciągłej rejestracji poklatkowej, co prowadzi do zmniejszenia wielkości
zapisywanego materiału wideo i również wydłuża okres archiwizacji.
Częstotliwość próbkowania (zapisywania klatek) może być definiowana niezależnie dla
każdej z kamer podłączonych do tego samego nadajnika. Ponadto częstotliwość próbkowania
może być dla każdej kamery uzależniona od dnia tygodnia, pory dnia lub od występowania
określonych zdarzeń (reakcja na sygnały z wejść alarmowych).
Urządzenie VT-200 może archiwizować obrazy z prędkością próbkowania do 16 klatek na
sekundę (z podziałem dla wszystkich kamer). W urządzeniu VT-100 maksymalna prędkość
zapisu wynosi 4 kl/s.
4
W przypadku całkowitego zapełnienia dysku twardego następuje automatyczne
zastępowanie najstarszych zarejestrowanych sekwencji przez bieżące (kolejka FIFO).
Zapewnia to całkowicie bezobsługową pracę urządzenia na obiekcie.
Nagrane sekwencje video można przeglądać według czasu ich zapisania (kryterium
czasowe – kalendarz). Transmisja obrazów do stacji monitorowania (podgląd na żywo,
przeglądanie / pobieranie zapisanych sekwencji video) nie przerywa procesu archiwizacji.
Nagranie jest odtwarzane z możliwością użycia, tak jak w analogowym magnetowidzie,
komend: odtwarzaj, zatrzymaj, przewiń. Dodatkową opcją jest możliwość przeglądania
zapisanych sekwencji poklatkowo.
Współpraca z innymi systemami
Wyposażenie nadajników w wejścia uniwersalne umożliwia ich integrację z innymi
systemami. Dla współpracy z np. systemem kontroli dostępu, można tak skonfigurować
moduły nadawcze, aby każdorazowe otwarcie wybranych drzwi spowodowało zapis obrazów
z kamery dozorującej dane drzwi z chwilowo większą ilością klatek na sekundę. Natomiast
sygnał alarmowy np. z systemu sygnalizacji włamania i napadu może uaktywnić wejście
alarmowe skojarzone z daną kamerą, rozpoczynając automatycznie połączenie modułu
nadawczego z odbiornikiem w centralnym stanowisku nadzoru i przesłanie obrazów z kamery
alarmowej celem weryfikacji alarmu. Ponadto w przypadku wystąpienia zdarzenia
alarmowego nadajniki serii VT-200 oraz VT-100 mogą rozpocząć archiwizację obrazów w
zdefiniowanym wcześniej trybie alarmowym (np. o większej częstotliwości zapisywanych
klatek z kamer alarmowych). Dzięki zaimplementowaniu bufora obrazów możliwe jest
zapisanie i przesłanie klatek obrazu sprzed chwili rozpoczęcia zdarzenia alarmowego (bufor
przed- i po-alarmowy ma wielkość 10-15 sekund dla każdej z kamer). Nadajniki typu VT104-RAM nie posiadają dysku twardego. Obrazy alarmowe gromadzone są w pamięci typu
RAM, w której może być zapamiętanych do 8 sekwencji wideo (każda o długości do 35
obrazów).
Należy podkreślić, że w systemie nie występuje sztywne przypisanie danego wejścia
alarmowego do danego wejścia kamerowego, co zwiększa możliwości programowania
zdarzeń, które mogą sterować pracą systemu. Ponadto zdarzenia można definiować w ten
sposób, że nie stan jednego, a kilku dowolnie wybranych wejść ma wpływ na uaktywnienie
danego zdarzenia. Np. prędkość nagrywania można uzależnić od przekaźnika sygnalizującego
stan „uzbrojony/rozbrojony” i sygnału z indywidualnych czujek ruchu skojarzonych z danymi
kamerami.
Moduły nadawcze wyposażone są również w 4 przekaźniki. Przekaźniki te mogą sterować
pracą dodatkowych urządzeń, np. oświetleniem, sygnalizacją akustyczną, elektroryglami itd.
Sterowanie może się odbywać automatycznie według wcześniej zaprogramowanego trybu
(reakcja na zmianę stanu odpowiednich wejść) lub manualnie z poziomu operatora systemu w
stacji monitorowania.
Przekaźniki wykonawcze w modelach serii VT-200 mogą być także wykorzystane do
przekazywania (np. do centrali systemu sygnalizacji włamania i napadu lub lokalnego
personelu) informacji o awarii lub innych istotnych zdarzeniach w systemie rejestracji i
nadzoru wizyjnego, np.:
• zaniku sygnału wizji z dowolnej z kamer (np. skutek sabotażu)
• wyczerpywaniu się wolnego miejsca na dysku twardym w rejestratorze
• zajętości łącza komunikacyjnego i niemożności przesłania alarmu do centrum
monitorowania
Wszystkie nadajniki wyposażone są w port szeregowy RS-232, który również można
skonfigurować do współpracy z urządzeniami zewnętrznymi. Za jego pomocą operator w
centrum monitorowania może sterować pracą kamer obrotowych podłączonych do systemu.
5
Obecnie zaimplementowano w nadajniku protokoły sterowania kamerami obrotowymi firm
Philips, Kalatel, VLC, Pelco, Panasonic, Sony. Port ten można również zaprogramować do
pracy jako kanał transparentny (od nadajnika do centrum monitorowania), co umożliwia np.
sterowanie matrycami wizyjnymi za pomocą dodatkowej konsoli.
4. SIEĆ TRANSMISJI DANYCH
Poprzez sieć transmisji danych każdy z nadajników połączony jest z monitorująca go
stacją odbiorczą. Uniwersalność urządzeń opisywanego systemu podkreśla fakt, iż mogą one
wykorzystywać bardzo wiele rodzajów dostępnych łączy transmisji danych:
- komutowaną sieć telefoniczną analogową (PSTN)
- komutowaną sieć telefoniczną cyfrową (ISDN)
- siec komputerową z protokołem TCP/IP
- sieć GSM
- połączenie lokalne poprzez port szeregowy (RS-232)
Wszystkie modele wyposażone są standardowo w port szeregowy (RS-232). Dodatkowo,
nadajniki VT-100/RAM oraz VT-100 posiadają wbudowaną kartę sieciową albo modem
PSTN, ISDN lub GSM. Nadajniki serii VT-200 (VT-208, VT-216) w standardzie posiadają
modem PSTN oraz równocześnie kartę sieciową. Zarówno modem ISDN, jaki i GSM jest
opcjonalnym urządzeniem zewnętrznym. Są to urządzenia podłączane odpowiednio do portu
USB oraz szeregowego, zatem przy maksymalnej rozbudowie system ten może obsługiwać 4
różne łącza transmisji danych.
W zależności od typu łącza dostępne są oczywiście różne szerokości dostępnego pasma
do przesyłania danych cyfrowych. Bezpośrednio wiąże się z tym osiągana częstość
odświeżania wyświetlanego obrazu. Poniższa tabela pokazuje średnie szybkości odświeżania
obrazu w zależności od łącza użytego do przekazywania danych:
Typ łącza
GSM
PSTN
ISDN
TCP/IP
Średnia prędkość przesyłania obrazu
0.5 kl/s
1-2 kl/s
2-4 kl/s
do 16 kl/s (do 5 kl/s dla serii VT-100)
Zauważalne są szczególnie niskie osiągi dla połączeń wykorzystujących sieć GSM.
Wynika to z ograniczeń wnoszonych przez system transmisji danych w telefonii GSM
zapewniającej przepływność binarną na poziomie zaledwie 9600 bit/s. W przypadku łączy
komutowanych: PSTN oraz ISDN oczywistym jest zwiększenie szybkości transmisji przy
korzystaniu z łączy cyfrowych (system wykorzystuje tylko 1 kanał B o przepływności 64
kbit/s). Jednakże szczególnie ważne jest w tym miejscu podkreślenie faktu, że dla łączy ISDN
czas zestawiania połączenia (od chwili wybrania numeru do uzyskania pierwszego obrazu)
jest ok. 10-krotnie krótszy niż dla łączy PSTN. Wynosi on bowiem ok. 3 sekund. Dla łączy
analogowych czas ten wynosi ok. 30 sekund i ograniczony jest czasem potrzebnym dla
modemów na „negocjowanie” warunków połączenia, zależnych od jakości zestawionej linii
telefonicznej.
Najbardziej wszechstronne w zastosowaniu jest łącze wykorzystujące sieć komputerową z
protokołem TCP/IP. Nadajnik z przypisanym stałym adresem IP może być podłączony
bezpośrednio do lokalnej sieci komputerowej. Ale wykorzystując routery i modemy ADSL
lub też połączenia typu SDI możliwe jest podłączenie nadajnika do rozległych sieci
komputerowych (WAN) i monitorowanie takiego systemu z praktycznie dowolnego miejsca
na świecie. Oczywistym jest to, że wymiana danych w sieci udostępniającej szerokie pasmo
umożliwia szybkie przesyłanie obrazów. Nadajniki serii VT-200 mogą transmitować
wówczas do 16 kl/s. Jednak, aby taka transmisja danych nie powodowała zatorów w pracy
6
sieci, użytkownik systemu może w oprogramowaniu odbiorczym ograniczyć wymaganą
liczbę przesyłanych klatek (nawet do 1 kl/s), co będzie miało bezpośredni wpływ na
obniżenie zajmowanego pasma podczas transmisji.
Nowością w dostępnych obecnie nadajnikach VT-200 (wersja 4.0) jest możliwość
dwukierunkowej transmisji sygnału audio. Opcja ta jest dostępna wyłącznie przy
wykorzystaniu połączeń sieciowych (TCP/IP).
Należy podkreślić fakt, że mimo iż nadajniki mogą być wyposażone jednocześnie w różne
urządzenia komunikacyjne, to w danej chwili obsługują one tylko jedno aktywne połączenie
ze stacje monitorującą – dotyczy to również sieci komputerowej i połączenia lokalnego (RS232).
Wszystkie modele nadajników posiadają wbudowany port RS-232. Umożliwia on lokalne
podłączenie komputera do nadajnika już na obiekcie i jego konfigurowanie bądź
monitorowanie pracy. Port ten może być również wykorzystany jako kanał transparentny do
przesyłania sterowania do innych urządzeń (np. krosownic wizyjnych) bądź tez służyć do
sterowania kamerami obrotowymi niektórych producentów (np. Philips, Kalatel, VCL).
5. STACJA ODBIORCZA I FUNKCJE SYSTEMU
Nadzór nad pracą całego systemu nadajników zainstalowanych na wyniesionych
obiektach dokonywany jest z poziomu stacji odbiorczej. W wersji podstawowej jest to
komputer PC wyposażony w odpowiednie modemy i / lub karty sieciowe wraz z
zainstalowanym oprogramowaniem SUPERVISOR. Program ten dostępny jest w polskiej
wersji językowej, co znacznie ułatwia pracę operatorowi systemu. Dużą zaletą tego programu
jest możliwość obsługi nielimitowanej liczby stacji nadawczych wprowadzonych do bazy
danych. Przy dużych systemach celowa staje się jednak rozbudowa centrum monitorowania o
kolejne stanowiska odbiorcze. Mogą one pracować w lokalnej sieci komputerowej
współdzieląc bazę informacji o nadajnikach, alarmach, nagranych sekwencjach wideo oraz
dziennik zdarzeń.
Informacje o wszystkich nadajnikach zgromadzone są w bazie danych. Każdemu
nadajnikowi przypisana jest unikalna nazwa i hasło wymagane do połączeń. Hasło to podczas
transmitowania danych zawsze przesyłane jest w formie zaszyfrowanej. Dodatkowo dostęp
do opcji konfiguracyjnych każdego nadajnika również zabezpieczony jest hasłem.
Z poziomu operatora systemu w każdej chwili możliwe jest zainicjowanie połączenia z
wybranym nadajnikiem. Po uzyskaniu połączenia operator ma dostęp do obrazów „na żywo”
oraz może przeglądać sekwencje zarchiwizowane w nadajniku. Transmisja obrazów „na
żywo” nie przerywa bieżącej archiwizacji w nadajniku. Obserwując obrazy „na żywo”
operator może wybrać do wyświetlenia obraz z dowolnej kamery podłączonej do systemu,
włączyć wyświetlanie w podziale ekranu (quad) oraz włączyć podgląd pełnoekranowy. W
trakcie całego połączenia na bieżąco uaktualniane jest również wyświetlanie informacji o
stanie sygnałów na wejściach cyfrowych nadajnika. Dodatkowo operator może uaktywnić
wyjścia przekaźnikowe. Odtwarzanie nagranych sekwencji z nadajnika nie powoduje
przerwania bieżącej rejestracji. Operator ma możliwość przeglądania archiwum według daty i
czasu rejestracji wszystkich nagrań. Po odnalezieniu żądanej sekwencji można ją podejrzeć
lub też skopiować na stację odbiorczą.
Jednym z głównych zadań systemu – poza rejestracją obrazu – jest możliwość
wyeliminowania fałszywych alarmów. W tym celu zaprojektowana została funkcja Wizualnej
Weryfikacji Alarmu (WWA). Polega ona na tym, że w momencie wystąpienia stanu wejść
cyfrowych zdefiniowanych przez instalatora jako alarm, nadajnik przełącza się w alarmowy
tryb pracy. Związane jest to ze zmianą prędkości rejestracji obrazu oraz zainicjowaniem
połączenia ze zdefiniowaną stacją monitorowania systemu. Po nawiązaniu połączenia
operator uzyskuje obraz z kamery alarmowej z chwili wystąpienia zdarzenia alarmowego. Ma
również dostęp do obrazów „na żywo” oraz nagrań z wszystkich kamer. Po zweryfikowaniu
alarmu i podjęciu decyzji ma on możliwość szybkiego przygotowania raportu o zdarzeniu
7
(wbudowany moduł generowania raportów) i przesłania go do odpowiednich służb
interwencyjnych.
Wszystkie najważniejsze czynności podejmowane przez operatora (połączenie,
rozłączenie z nadajnikiem, kopiowanie sekwencji wideo, zmiana stanu wyjść cyfrowych) są
rejestrowane w dzienniku zdarzeń. Umożliwia to stałą kontrolę służb stacji monitorowania.
System umożliwia w pełni zdalną kontrolę pracy i rekonfigurację nadajników. W program
wbudowano funkcję uaktualniania wersji oprogramowania. Program VIDEOSETUP
umożliwia natomiast konfigurowanie wszystkich parametrów pracy nadajników. Zmian może
dokonywać wyłącznie uprawniony operator, gdyż dostęp do tego programu chroniony jest
hasłem. Definiować można takie parametry jak: liczba i nazwy kamer oraz wejść i wyjść
uniwersalnych, szybkość rejestracji poklatkowej i alarmowej, harmonogram pracy obiektu,
warunki wystąpienia zdarzeń alarmowych, nazwę i hasła dostępu itp. Po zdefiniowaniu
żądanych zmian zdalnie dokonywane jest przesłanie nowej konfiguracji do nadajnika i po
dokonaniu restartu stacja nadawcza pracuje według nowych ustawień. Cała operacja
dokonywana jest z poziomu centrum monitorowania – nie ma potrzeby wizyty serwisu na
danym obiekcie.
6. POSDUMOWANIE
System TRANSPAC dostępny jest na polskim rynku już 4 lata. Jest on ciągle
udoskonalany i wyposażany w nowe funkcje – zarówno od strony programowej, jak i
sprzętowej. Należy podkreślić całkowitą wsteczną kompatybilność systemu z wcześniej
istniejącymi wersjami nadajników. Najnowsze oprogramowanie SUPERVISOR (obecnie w
wersji 3.61) bezproblemowo obsługuje zarówno pierwsze zainstalowane egzemplarze
nadajników (np. VT-200 w wersji 2.44 lub też nie produkowane już obecnie VT-50) jak i
opisywane w tym artykule modele VT-216 w wersji 4.0. Jednym z głównych celów
producenta jest dostarczenie produktu, który umożliwia ciągły rozwój systemu poprzez
możliwość zainstalowania coraz bardziej funkcjonalnych nadajników, nie zmuszając jednak
użytkownika do zaniechania wykorzystania dotychczasowej działającej już sieci nadajników.
System sprawdza się szczególnie w monitorowaniu dużych sieci małych obiektów, np.
placówek pocztowych, stacji paliw, sieci detalicznych dużych banków. W kraju system
wdrożony został w sieci placówek detalicznych trzech ogólnopolskich banków. W każdej z
nich pracuje obecnie po kilkadziesiąt nadajników w różnych wersjach. Każda z tych sieci jest
obecnie ciągle rozwijana poprzez modernizowanie
nadajników (uaktualnianie
oprogramowania, zwiększanie pojemności dysków twardych) oraz dodawanie nowych
obiektów do sieci.
8