Skanery

Transkrypt

Skanery
Skanery
₥@ʁ€₭ ‽ud3£k0
Urządzenia Techniki Komputerowej
Skaner
• Skaner to urządzenie, które przekształca
oryginał analogowy: tekst, zdjęcie,
rzeczywisty obiekt w obraz cyfrowy.
2
Scan
• Słowo "scan" pochodzi z języka angielskiego i
oznacza dokładne przyjrzenie się czemuś,
zbadanie.
• Skaner bada zdjęcie lub dokument linia po linii,
a współdziałający z nim program komputerowy
zamienia odczytane informacje w graficzne
dane łączone później w kompletny obraz.
3
Digitalizacja
• Proces tworzenia cyfrowej postaci dla
rzeczywistych przedmiotów, zdjęć, tekstu.
• Digitalizacja jest realizowana za pomocą
skanera.
4
Rodzaje skanerów
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
skaner płaski
skaner ręczny
skaner bębnowy
skaner do slajdów
skaner do filmów fotograficznych
skaner kodów kreskowych
skaner przestrzenny - 3D
skaner kwadratowy
skaner lustrzany
skaner pryzmatowy
skaner światłowodowy
5
6
Skaner płaski
• Zasadniczymi elementami skanera płaskiego
są:
– źródło światła,
– elementy fotoczułe,
– układ optyczny,
– filtr dichroiczny,
– mechanizm napędowy,
– układy elektroniczne,
– szklana płyta do układania oryginałów,
– Interfejs,
– sterowniki.
7
8
Zasada działania skanera
Skanowany oryginał
Szyba przeźroczysta
Źródło światła
System optyczny
Soczewka
skupiająca
Elementy
światłoczułe
Przetwornik
analogowy-cyfrowy
A/D
Dane
cyfrowe
01010101
9
Zasada działania skanera
• Światło białe odbite od kolorowej części
oryginału przyjmuje barwę tego fragmentu.
• To barwne światło przechodzi przez układ
optyczny, pada na filtr dichroiczny, który
rozdziela sygnał świetlny na trzy jednakowe
strumienie.
• Powstałe strumienie padają na trzy rzędy
czujników fotoelektrycznych
10
Elementy skanera
Źródło światła
Oświetla skanowany oryginał. Emituje białe światło.
Elementy
światłoczułe
Przetwarzają odbite od oryginału światło na prąd
elektryczny.
Filtr dichroiczny
Układ trzech luster, które rozdzielają strumień świetlny na
trzy jednakowe strumienie.
Mechanizm napędowy Umożliwia ruch względny skanowanego oryginału i
strumienia światła.
Ruch zapewnia silnik i odpowiednia przekładnia
Układy elektroniczne
Dokonują obróbki skanowanego obrazu.
Umożliwiają samokalibrację. Przetwornik A/C dokonuje
dyskretyzacji i digitalizacji.
Szklana płytka do
układania oryginałów
Powinno być antyrefleksyjne – nie zniekształca obrazu.
Interfejs
Łączy komputer ze skanerem.
Sterownik
Program obsługujący skaner
11
Schemat tworzenia koloru obrazu
Skanowany oryginał
Światło odbite
(barwne)
Filtry
R
G
B
Padające światło (białe)
Elementy
światłoczułe
11001100
204
10011001
153
01100110
Digitalizacja
102
12
Rozpoznawanie barw
• Każdy element czujnika jest pokryty
odpowiednim filtrem:
– czerwonym R, zielonym G i niebieskim B.
• Następuje automatyczne odfiltrowanie trzech
podstawowych barw składowych RGB.
– Każda składowa ma jasność odpowiednią do
koloru światła odbitego od elementu oryginału.
– Im jasność podstawowej barwy składowej
większa, tym większy ładunek i większy prąd jest
generowany przez element fotoczuły.
• W przetworniku A/C sygnał analogowy (prąd)
jest zamieniany na sygnał cyfrowy w celu
utworzenia pliku cyfrowego.
13
TECHNOLOGIE SKANERÓW
14
CCD
• CCD (charge coupled device - urządzenie o sprzężeniu
ładunkowym)
Pod szklaną taflą jest wózek skanera, na którym porusza się
lampa oświetlająca skanowany obiekt.
• Odbite od obiektu białe światło, za pośrednictwem systemu
luster i soczewek, trafia do elementów światłoczułych.
• Technologia CCD ma trzy rodzaje fotoczujników, każdy z innym
filtrem koloru (RGB).
• Zalety
• Pozwalają uzyskać szeroką gamę kolorów
• Efektywnie skanują obiekty nawet lekko oddalone od tafli
skanera.
• Wady
• Technologia CCD jest bardzo delikatna i nawet niewielkie
wstrząsy mogą rozkalibrować system luster i soczewek.
• Nie da się odpowiednio miniaturyzować modeli CCD.
• Nie nadają się do zastosowań mobilnych
15
Zasada działania skanera CCD
16
17
Zasada działania skanera CCD
• Dokument kładziemy na szybę, pod którą znajdują się układ optyczny.
• Źródłem światła jest tu zimna lampa katodowa, emitująca białe światło.
• Światło odbija się od skanowanego dokumentu i trafia do systemu
luster, umocowanych na prowadnicy skanera.
– Lustra odbijają promień świetlny, kierując go do soczewki.
– Soczewka wypukła to element układu odpowiedzialny za zmniejszenie
zeskanowanego obrazu do wymiarów matrycy przetwornika CCD.
• Promień świetlny, który trafia do przetwornika, najpierw analizowany
jest przez matrycę, składającą się z trzech warstw punktów
światłoczułych.
– Każda warstwa rejestruje jeden z kolorów składowych RGB (czerwony,
zielony, niebieski). Odcienie analizowane są na podstawie kąta padania
światła na matrycę.
• Na końcu informacje te są konwertowane przez konwerter analogowocyfrowy na postać binarną, możliwą do odczytania przez komputer.
– Procesem skanowania z poziomu komputera zawiaduje oprogramowanie
skanera dołączane do urządzenia.
18
CIS
• CIS (Contact Image Sensor - Sensory kontaktowe)
• Źródłem światła są poruszające się na ruchomej belce diody LED w
trzech kolorach (RGB) umieszczonych 1-2 mm pod szybą.
• Skanery konstruowane w tej technologii pracują w skali 1:1.
• Zalety
• Zrezygnowano z zastosowania luster i soczewek.
• Wyeliminowano zniekształcenia optyczne i przebarwienia koloru.
• Skaner może być bardziej płaski (nie ma układu optycznego).
• Diod LED nie trzeba rozgrzewać przed każdym skanowaniem. Po
włączeniu, urządzenie jest od razu gotowe do pracy.
• Wady
• Niskie natężenie dostarczanego przez Diody LED światła - skanowany
dokument musi płasko przylegać do tafli skanera.
• Słabe oddane kolorów
• Niska rozdzielczość skanowania
19
Zasada działania skanera CIS
20
21
Zasada działania skanera CIS
• Skanery z układami CIS do oświetlenia obiektu używają diod
LED. Światło ma odcień niebieski i jest mało intensywne.
– Uniemożliwia to skanowanie obiektów trójwymiarowych.
– Dokument musi dokładnie przylegać do powierzchni tafli skanera
• Dokument kładziemy na szybę. Światło odbite od dokumentu
trafia bezpośrednio do linijki elementów światłoczułych
znajdujących się tuż pod szybą.
• Elementy te przekazują informację świetlną do przetwornika
CIS (Contact Image Sensor), który przy pomocy konwertera
ADC przekazuje informację binarną do komputera.
• Do największych plusów skanerów CIS jest brak
zniekształceń geometrycznych
• Zaletą jest również długa żywotność diod LED i małe
zapotrzebowanie na energię – skanery CIS mogą być zasilane
jedynie z portu USB.
22
INNE KONSTRUKCJE
23
Skaner ręczny
• Skaner do skanowania niewielkich tekstów
i ilustracji.
24
Skaner ręczny
• Skanowanie odbywa się poprzez „przejechanie”
urządzeniem po dokumencie, który chcemy
zeskanować.
– Urządzenia te należy przesuwać po papierze z
odpowiednią dokładnością (wprawna i pewna ręka)
– Większość skanerów ręcznych pozwala na wczytywanie
obrazu o maksymalnej szerokości siedmiu centymetrów.
– Dla dokumentów szerszych należy rozbić skanowanie na
kilka kroków - fragment po fragmencie. Na koniec
poszczególne kawałki obrazu są łączone przez program
obsługujący skaner.
• Charakteryzują się bardzo niską rozdzielczością
skanowanych obrazów. Problemem jest też nierówna
jakość skanów i konieczność klejenia fragmentów.
• Przydatny do skanowania starych książek, druków i
nietypowych powierzchni.
25
26
Cyfrowe pióro
• Cyfrowe pióro konwertuje ręczne pismo na
postać cyfrową. Użytkownik pisze tekst na
kartce papieru, a pióro potrafi rozpoznać,
co pisze i przetwarza to na tekst.
• Cyfrowe pióra mogą zapisać
zapamiętywane informacje jako tekst lub
ciąg obrazków ( w wypadku
nierozpoznanych wiadomości lub rysunku).
• Urządzenie komunikuje się za pomocą
bluetooth lub kabelka USB.
27
• Cyfrowe pióro może współpracować z
komputerem, tabletem, smartfonem.
• Jeśli ma wbudowana kamerę może
rejestrować obraz i litery, które skanujemy
cyfrowym piórem.
28
Schemat cyfrowego pióra
29
Skaner bębnowy
• Bardzo dokładny skaner do skanowania w
poligrafii.
30
Skaner bębnowy
•
W skanerze tym, głównym elementem jest bęben, na którym umieszcza się
przed procesem skanowania oryginały fotografii.
– Muszą to być materiały miękkie
•
•
W trakcie skanowania bęben obraca się z prędkością od 300 do ponad 1500
obrotów na minutę pod głowicą skanującą.
Obraz jest analizowany przez punktowy czujnik z trzema fotopowielaczami,
przesuwający się pomału wzdłuż osi bębna. Obraz analizowany jest punkt po
punkcie wzdłuż linii śrubowej.
– Wiązka świetlna po przejściu przez dokument transparentny lub odbiciu od dokumentu
refleksyjnego jest dzielona na lustrach i przechodzi przez filtry RGB do fotopowielaczy.
– W fotopowielaczach wytwarzany jest i wielokrotnie wzmacniany analogowy sygnał
elektryczny.
– Po wyjściu z fotopowielacza sygnał ten jest przesyłany do przetwornika analogowocyfrowego, umieszczonego w zespole sterowania skanera.
– Tam sygnał analogowy jest zamieniany na sygnał cyfrowy i po jego uformowaniu w
odpowiedni plik wysyłany do komputera lub pamięci zewnętrznej.
•
Skaner pozwala uzyskać wysoką jakość uzyskiwanych obrazów.
– Charakteryzuje się wysoką rozdzielczością
– Ma też wysoką gęstość optyczną
•
•
Skanery stosowane są w zastosowania profesjonalnych: poligrafia, reklama.
Służy do skanowania materiałów transparentnych (przeźroczystych) i
wielkogabarytowych.
31
Skaner do slajdów
• Skaner do skanowania przeźroczy i filmów
fotograficznych.
32
Skaner do slajdów
•
Skaner do slajdów skanuje slajdy i filmy fotograficzne,
– Zapewnia większą jakość niż zwykły skaner z przystawką do slajdów.
– Pozwala też na zeskanowanie całego filmu fotograficznego (36 zdjęć).
– Większość skanerów negatywowych (i niektóre płaskie) jest wyposażona w technologie
usuwania ze skanowanych zdjęć z różnego rodzaju zanieczyszczeń, takich jak kurz czy
odciski palców, oraz uszkodzeń mechanicznych, na przykład rys i zadrapań. Wstępne
skanowanie w podczerwieni lokalizuje zanieczyszczone obszary, a następnie miejsca
rozpoznane przez oprogramowanie są automatycznie retuszowane.
– Oprogramowanie potrafi dokonać korekty kolorów starych filmów.
– Automatycznie tworzy też pozytyw z negatywu filmu fotograficznego.
•
•
•
•
Skanery do filmów są na ogół niewielkie. Slajdy lub negatywy wprowadza się do
nich przeważnie za pomocą specjalnej ramki obejmującej filmy pocięte na sześć
klatek albo specjalnego adaptera automatycznie wciągającego film.
Wewnątrz skanera znajdują się podobne elementy jak w modelu płaskim, a więc
ruchomy lub stacjonarny element CCD o wysokiej rozdzielczości oraz lampa lub
diody stanowiące źródło światła.
W urządzeniach płaskich element CCD porusza się wzdłuż skanowanego
materiału. Producenci skanerów do filmów 35 mm stosują także inną technikę,
polegającą na tym, że to skanowany materiał porusza się w stosunku do CCD.
W skanerach negatywowych nie stosuje się szyby chroniącej CCD przed
zanieczyszczeniem lub uszkodzeniem (skanowany materiał wprowadzany jest
do wnętrza urządzenia)
33
Skaner kodów kreskowych
• Skaner do skanowania kodów kreskowych w
sklepach.
34
OCR
35
OCR
• OCR (ang. Optical Character Recognition)
• Techniki lub oprogramowanie do rozpoznawania
znaków i całych tekstów w pliku graficznym o postaci
rastrowej.
– Zadaniem OCR jest zwykle rozpoznanie tekstu w
zeskanowanym dokumencie.
– Oznacza rozpoznawanie znaków, pisma odręcznego
oraz cech formatowania, jak krój pisma, stopień pisma,
interlinia, a nawet układów tabelarycznych, np.
formularzy.
• Techniki OCR wykorzystywane są m.in. przy
digitalizacji zasobów bibliotek, a także odczytywaniu
danych z formularzy wypełnianych pismem
odręcznym.
– By uniknąć błędów wynik OCR weryfikuje człowieka.
36
Pytanie
• Co to jest CAPTCHA?
37
Programy OCR
•
•
•
•
•
•
Recognita
ABBYY FineReader Professional
FreeOCR.net
OmniPage Professional
GOCR Windows Frontend
Microtek FineReader OCR
38
Parametry skanera
Rozdzielczość optyczna
• Najmniejszy szczegół, który może być
zreprodukowany przez skaner.
• Liczba pojedynczych elementów CCD na
jednostkę długości listwy tworzącej element
fotoczuły skanera.
• Mierzona w jednostkach ppi (pixels per inch)
punkty na cal,
• Amatorskie i półprofesjonalne skanery płaskie
300-1200 ppi, profesjonalne do 5000 ppi.
Standardowa jakość to 600 ppi.
Rozdzielczość
interpolowana
• Rozdzielczość można zwiększyć za pomocą
interpolacji czyli powielania sąsiednich pikseli
• Poprzez interpolację można uzyskać
obrazy o rozdzielczości do 96000 ppi choć
już przy 4000ppi plik A4 JPG osiąga 4GB
Wielkość obszaru
skanowanego
Największa powierzchnia obiektu skanowanego,
do wczytania w jednym przebiegu
39
Parametry skanera
Szybkość skanowania
Ilość skanowanych linijek w jednostce czasu
Głębia koloru
Ilość bitów opisujących dany kolor
GŁĘBIA [bit]
ILOŚĆ KOLORÓW
1
21 =
2
8
28 =
256
24
224 = 16,8 mln
Głębia szarości
Ilość bitów opisujących odcienie szarości
Dokładność
odwzorowania
Dokładność, z jaką przechowywana jest
informacja o kolorze; w miarę wzrostu
dokładności zwiększa się liczba rozróżnianych
barw (mierzona w bitach)
40
Parametry skanera
Typ sensora
CCD lub CIS
Przystawka do slajdów
Skanowanie przeźroczy lub filmów
fotograficznych
Przystawka do
dokumentów
Podajnik automatyczny dla większej ilości
dokumentów
Skanowanie dwustronne
Interfejs
USB, LPT, SCSI, LAN, WiFi, Bluetooth, IrDa
Wymiary fizyczne
Zużywana moc
Oprogramowanie
Sterownik, program OCR
41
Ćwiczenie
• Wyszukaj i zapisz do zeszytu parametry
skanera hp 5590.
42
WAŻNE POJĘCIA
43
Skanowanie refleksyjne
• Skanowanie refleksyjne to skanowanie gdzie
na elementy fotoczułe pada światło odbite od
powierzchni oryginału.
• Pozwala to skanować elementy
nieprzeźroczyste lub bryły.
– Elementy CCD cechuje pewna „głębia ostrości".
W zależności od modelu skanera może ona
wynosić nawet do 15 cm. Można zatem
skanować małe przedmioty lub niezbyt wysokie
kompozycje ułożone na szybie
44
Skanowanie refleksyjne
Skanowany oryginał
Szyba przeźroczysta
Źródło światła
System optyczny
Soczewka
skupiająca
Elementy
światłoczułe
Przetwornik
analogowy-cyfrowy
A/D
Dane
cyfrowe
01010101
45
Skanowanie transparentne
• Skanowanie transparentne to skanowanie z
materiałów przezroczystych.
• Przy skanowaniu tym oryginał jest umieszczony
między źródłem światła a czujnikami.
• Przy skanowaniu transparentnym bardzo ważne
jest płaskie rozłożenie oryginału na szybie, gdyż
klisze mają tendencję do wyginania się.
– W skanerach płaskich zapewniają to specjalne
uchwyty lub ramki mocujące. Niektóre skanery służą
wyłącznie do skanowania transparentnego (nie mają
szyby).
46
Skanowanie transparentne
Szyba przeźroczysta
Źródło światła
Skanowany przeźroczysty oryginał
System optyczny
Soczewka
skupiająca
Elementy
światłoczułe
Przetwornik
analogowy-cyfrowy
A/D
Dane
cyfrowe
01010101
47
Skanowanie prześwitujących
materiałów
• Materiały prześwitujące to wydruki na cienkim
papierze, takie że tekst czy obrazy z drugiej
strony lekko przebijają.
– wycinki czasopism, książki o cienkim papierze
(„papier biblijny”)
• Podczas skanowania takiego oryginału
należy umieścić po jego odwrotnej stronie
jednolicie czarne tło, np. czarny karton
– Niektóre skanery płaskie mają wewnętrzną stronę
pokrywy obudowy w kolorze czarnym
48
Skanowanie kalki technicznej
• Skanowanie rysunku wykonanego na kalce
technicznej lub podobnym podłożu.
– Kalka techniczna, folia, materiały przeźroczyste
• Najlepsze rezultaty uzyskuje się wtedy po
podłożeniu pod odwrotną stronę kalki
białego tła, np. kilkunastu kartek papieru
drukarkowego.
– Niektóre skanery płaskie mają wewnętrzną
stronę pokrywy obudowy w kolorze białym.
49
Odrastrowanie
• Odrastrowywanie oryginałów to usuwanie
punktów tworzący obraz reprodukowany w
niskiej jakości przez drukarnię.
• Reprodukcja taka jest drukowana tzw. techniką
rastrową, w której każdy kolor jest budowany z
równoodległych maleńkich punktów (rastrów) o
różnych wielkościach.
– Punktów tych nie widać nieuzbrojonym okiem.
– Pod lupą powiększającą ok. 8 razy są one jednak
dobrze widoczne.
• Tworzy się wtedy mora.
50
Mora
• Mora to niepożądane kolizyjne wzory geometryczne utworzone
przez zeskanowane punkty rastrowe.
• Mora jest efektem krzyżowania się układu co najmniej dwu
regularnych siatek rastrowych, lub wzorów podobnego rodzaju (a
także krzyżowania się rastra z układem pikseli bitmapy).
– W poligrafii mora występuje zawsze przy druku rastrem klasycznym
co najmniej dwiema farbami drukowymi, czyli w praktyce przy druku,
w którym co najmniej dwa rastry nakładają się na siebie.
– Aby mora była jak najmniejsza, kąty rastra obraca się względem
siebie. Najlepsze efekty osłabienia mory daje obrócenie jednego
rastra względem drugiego o 30° – mora przyjmuje wtedy swoją
najmniej wyrazistą formę pod postacią układu rozetek.
• Uciążliwa postać mory powstaje podczas skanowania druków
sporządzonych rastrem klasycznym, gdzie na istniejącą drobną
morę nakłada się równomierny układ pikseli uzyskanego obrazu
bitmapowego. Kolejny zaś wzrost mory następuje później przy
tworzeniu z takich skanów obrazu drukowego.
51
Prążki mory
52
Odrastrowanie
• Metodą przeciwdziałania temu zjawisku jest
wcześniejsze usunięcie („zatarcie") struktury
rastrowej pochodzącej z reprodukcji, tzw.
odrastrowanie.
• Może to być realizowane podczas
skanowania lub później w czasie obróbki
obrazu.
– Podczas skanowania najlepiej dysponować
oryginałami fotograficznymi lub rysunkami czy
obrazami malarskimi.
53
Efekty odrastrowania
Obraz z
widocznymi
prążkami mory
Obraz
odrastrowany
54
Określanie rozdzielczości skanowania
Rozdzielczość skanowania należy dobierać na
tyle precyzyjnie, aby wynikowy obraz cyfrowy
zajmował możliwie mało miejsca na dysku,
oddawał najlepiej cechy oryginału i aby cechy te
mogły być spożytkowane przez urządzenie
wyjściowe (drukarkę komputerową, monitor,
maszynę drukarską), dla którego jest
przeznaczony obraz.
Rozdzielczość dla obrazów kreskowych.
Oryginały kreskowe skanujemy w różnie
nazwanych trybach: Kreska, Art-line, Line-art,
Text, Bitmap. Na wyjściu zawsze otrzymamy
obraz zbudowany z pikseli tylko czarnych i 55
białych tzw. głębię 1-bitową
56
Zdjęcie powyżej przedstawia skanowany obraz
w 3 różnych rozdzielczościach, od góry 100, 300
i 1200 ppi, jak widać pierwszy od góry obrazek
ma najniższa jakość i nie odzwierciedla
wszystkich szczegółów ale zajmuje najmniej
miejsca fizycznie na dysku, zaś obraz na dole
jest najlepszej jakości, lecz rozmiar jego jest
bardzo duży, i tak pierwsze 2 od góry
skanowania można wykorzystać dla potrzeb
Internetu a trzecie skanowanie dla potzeb
dokładnego odwzorowania np. przy wydruku.
57
Należy starać się o możliwie maksymalne
wykorzystanie własności firmowego sterownika
skanera (oprogramowania) . Wiele bowiem
występujących w nim opcji uruchamia tzw.
własności sprzętowe urządzenia, które z reguły
są bardziej skuteczne niż odpowiedniki
oferowane w programach graficznych. Innymi
słowy - należy stosować zasadę, że wszystko,
co jest możliwe do uzyskania, należy wydobyć
ze sterownika skanera. Jeżeli podczas
skanowania zgubimy ważne informacje, to wtedy
żaden, nawet najwspanialszy program bitowy
tego nie poprawi. Będzie bowiem pracował na
niedokładnych pikselach istniejących w obrazie,
58
czyli dokonywał interpolacji.
Podstawowe parametry skanera
Gęstość optyczna skanera. Gęstość optyczna
materiału fotograficznego jest podstawą
zrozumienia gęstości optycznej skanera.
Gęstość optyczna materiału fotograficznego
to miara stopnia zaczernienia pola (ilości osadu
metalicznego srebra) w wywołanej warstwie
fotograficznej. Gęstość optyczną oznacza się
symbolem D i jest to liczba bezwymiarowa. Nie
wdając się w rozważania matematyczne,
zapamiętajmy, że jeśli wywołany materiał
fotograficzny odbija całe światło, to jego gęstość
optyczna D=0; gdy odbija 0,1 światła - wtedy
D=1; jeśli odbija 0,01 - to D=2, gdy odbija 0,001
59
- wtedy D=3 itd.
Gęstość optyczna skanera to wielkość
charakteryzująca proces rejestrowania światła przez
elementy fotoczułe i oznaczająca zakres gęstości
optycznej D, który z oryginału może zarejestrować
skaner, czyli różnicę między największą gęstością
optyczną Dmax na materiale fotograficznym a
najmniejszą Dmin (D =Dmax - Dmin). Im wartość D jest
mniejsza, tym gorszej jakości czerń i zbliżone do niej
barwy (ciemne granaty, brązy itp.) uzyskuje się na
obrazie z najlepszego nawet oryginału, czyli tym gorsze
zinterpretowanie cieni oryginału w obrazie cyfrowym.
Bardzo ciemne barwy staną się nierozróżnialne - mówi
się o utracie szczegółów w cieniach. Jest to
podstawowe niedomaganie w amatorskich skanerach
płaskich.
60
Zdjęcie gdzie wartość gęstości D
odwzorowania z oryginału jest większa
niż na zdjęciu po prawej stronie i dlatego
jest obraz bardziej wyraźny
61
62
Rozdzielczość Interpolowana
•
•
Metoda na uzyskanie większej rozdzielczości niż rozdzielczość
optyczna skanera.
Polega na sztucznym zwiększeniu liczby pikseli w obrazie. Nowe
piksele są interpolowane, czyli budowane z tych sąsiadujących z
nowo tworzonymi i z wykorzystaniem ich koloru a zwłaszcza
matematycznie uśrednionej jasności. Interpolacja może być
dokonana już podczas procesu skanowania lub też dopiero na
wykonanym skanie. Sposobów na przeprowadzenie interpolacji jest
kilka, przy czym interpolacja poprzez wierne skopiowanie
najbliższego piksela (metoda „najbliższego sąsiada”) daje w
rezultacie obraz zniekształcony, z widocznymi elementami
sztucznymi. Natomiast najlepsze efekty uzyskać można poprzez
interpolację dwuścienną (ang. bicubic), biorącą pod uwagę kolor i
jasność wszystkich 8 pikseli sąsiadujących z tym dopiero
tworzonym. Nie należy jednak kierować się wartościami
rozdzielczości interpolowanej przy wyborze urządzenia
skanującego.
63
ODCIENIE SZAROŚCI I GŁĘBIA BARW
Podczas skanowania tekstu interesują nas wyłącznie
znaki niezależnie od tego, jakiego koloru jest tekst lub
papier. W takim przypadku dla komputera
najważniejsza jest informacja, czy dany punkt jest
jasny, czy ciemny - do tego zaś wystarczy prosty
skaner czarno-biały. Jednak przy jego użyciu nie jest
możliwe uzyskanie skanu zdjęcia o odpowiedniej
jakości - będzie ono tak wyglądało, jak po przesłaniu w
postaci faksu. Dlatego, aby uzyskać obraz o wyższej
jakości, używa się odcieni szarości. Przeciętny skaner
jest w stanie rozpoznać 256 odcieni koloru szarego. Do
zapisania obrazu w tym trybie komputer używa dla
każdego punktu grafiki ośmiu bitów. Zwykle wystarcza
to do uzyskania obrazu o zadowalającej jakości.
64
Praca z kolorem jest nieco bardziej skomplikowana,
gdyż każdy punkt składa się z wartości nasycenia
koloru czerwonego, zielonego i niebieskiego, które z
kolei mogą wystąpić w jednym z 256 odcieni. Do
zapisania każdego punktu w kolorze potrzeba 3 x 8, a
więc 24 bitów. Każdy, kto zamierza zająć się
skanowaniem, powinien zastanowić się nad wyborem skanera i rozdzielczości skanowania. Czarnobiały obraz o rozdzielczości 100 dpi zajmuje około 10
kilobajtów, podczas gdy objętość takiego samego
obrazu w wyższej rozdzielczości może wynieść do
kilku megabajtów, jak to ma miejsce w przypadku
skanowanych fotografii wysokiej jakości. Tworząc
tak duże pliki, szybko zapełnimy największy nawet
dysk twardy, nie mówiąc już o tym, że czas ich
65
drukowania również będzie znacznie dłuższy.
•
Układy elektroniczne. Skaner jest złożonym urządzeniem elektronicznym,
mimo że w nowoczesnym skanerze wewnątrz jest dużo pustego miejsca.
Prze­strzeń tę zawdzięcza on wysokiemu stopniowi integracji elementów
elektronicz­nych, a stosunkowo duża obudowa musi umożliwiać
wprowadzenie oryginału o określonym formacie. Skaner ma wbudowane
układy elektroniczne z mikroprocesorem, umożliwiające m.in. procedurę
tzw. samokalibracji wykonywanej automatycznie po przyłącze­niu skanera
do zasilania. Jednym z najważniejszych (oprócz elementów CCD) układów
elektronicznych skanera jest przetwornik analogowo-cyfrowy (A/C), do
którego trafia prąd wygenerowany z czujnika fotoelektrycznego. W
przetwor­niku A/C zachodzą dwa procesy: dyskretyzacja i digitalizacja.
Najpierw następuje dyskretyzacja, tj. zamiana prądu generowanego w
sposób ciągły przez czujnik na prąd o przebiegu „schodkowym", mogącym
przyjmować jeden z możliwych poziomów wartości, np. 256 (dla 8 bitów) lub
65536 (dla 16 bitów). Dalej, na wyjściu A/C, następuje proces digitalizacji.
Jest to przyporządkowanie „schodkowi" - o określonej wysokości - jednej z
liczb z zakresu np. od 0 do 255 (8 bitów) lub od 0 do 65535 (16 bitów).
Następnie podczas rejestrowania obrazu (ale już nie w A/C) liczbom tym są
przypisywane poziomy jasności tzw. barw składowych
66
•
•
•
•
Najważniejszym elementem oprogramowania jest sterownik TWAIN służący do
komunikacji systemu Windows ze skanerem oraz wykorzystania jego możliwości. Od
zakresu funkcji dostępnych w tym sterowniku zależy w dużej mierze, na ile wykorzystamy
możliwości skanera. Zwykle do skanerów dołączone jest mniej lub bardziej skomplikowane
oprogramowanie graficzne oraz sam sterownik. Niezależnie jednak od zastosowanego
programu graficznego, jeżeli tylko może on komunikować się ze sterownikiem TWAIN,
zawsze po wywołaniu funkcji skanowania pojawi się takie samo, typowe dla tego skanera,
okno sterujące jego funkcjami. Zeskanowany rysunek natomiast będzie od razu
wczytywany do uruchomionego programu graficznego. Sterownik TWAIN pozwala zawsze
na wykonanie podglądu skanowanego obrazu, wybór obszaru, jaki chcemy skanować,
określenie rozdzielczości i głębi kolorów. Jeżeli dołączona jest przystawka do skanowania
filmów, możemy też określić rodzaj skanowanego materiału oraz rodzaj kliszy. Niekiedy
możemy od razu podczas skanowania wprowadzić korektę jasności i kontrastu, a w
bardziej rozbudowanych modelach również korekcję gamma, histogramu lub krzywych
tonalnych. Niestety, podgląd obrazu jest zwykle zbyt niskiej jakości, aby
Oprogramowanie i komunikacja z komputerem
wprowadzać takie korekty już na etapie skanowania i operacje te lepiej jest wy- konać w
programie graficznym.
67
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Rozdzielczość dla obrazów kreskowych. Oryginały kreskowe skanujemy w róż­nie nazwanych trybach: Kreska, Art-line, Line-art, Text, Bitmap. Na wyjściu zawsze
otrzymamy obraz zbudowany z pikseli tylko czarnych i białych.
Rozdzielczość skanowania kreski wynika z zależności matematycznej :
S = P * R,
w której:
S - rozdzielczość skanowania (ustawiana w oknie sterownika skanera) w jed­nostkach ppi (nieraz w sterowniku widnieje jednostka dpi),
P - skala obrazu cyfrowego względem oryginału (liczba bezwymiarowa),
R - rozdzielczość końcowa obrazu (szczegóły, jakie chcemy uwidocznić) w jed­nostkach ppi.
Wskazówki dla użytkowników skanera
Jak korzystać z tego wzoru? Najpierw musimy ustalić, jak drobne szczegóły w obrazie cyfrowym można uznać za zadowalające, czyli jaka rozdzielczość końcowa R
obrazu nas interesuje. Jeżeli końcowe rozmiary piksela będą zbyt duże, wówczas na wszystkich pochylonych i zakrzywionych krawędziach zoba­czymy postrzępienia
(„schodki"). Natomiast gdy piksel będzie za mały, to mo­że się okazać, że zreprodukowanych szczegółów - jako zbyt małych dla oka -wcale nie dostrzeżemy.
Na podstawie prób stwierdzono, że rozdzielczość końcowa R obrazu nie powinna być większa niż Rmax = 1200 ppi, gdyż oko nie rozróżnia mniejszych szczegółów.
Przykład I
Chcemy znać maksymalną rozdzielczość skanowania Smax obrazu kreskowego,
gdyż zamierzamy go powiększyć w reprodukcji 5 razy.
Dane: skala P = 5
Niewiadome: Smax
Rozwiązanie:
Ponieważ oko nie widzi mniejszych szczegółów niż 1200 rozróżnialnych jeszcze punktów ułożonych obok siebie na długości 1 cala (Rmax = 1200
ppi), szukana rozdzielczość wynosi więc:
Smax = P * 1200
Podstawiając dane liczbowe, otrzymujemy: Smax = 6000 ppi.
Wskazówki dla użytkowników skanera
Praktycznie dobrą rozdzielczością końcową R jest 800 ppi. Obraz skanowany w trybie kreskowym z różnymi rozdzielczościami końcowymi R, odpowiednio: 100, 300 i
1200 ppi, przedstawiono na rys. 10. Łatwo zauwa­żyć, że wzrost rozdzielczości pozwala na uwidocznienie w obrazie coraz więk­szej liczby szczegółów oryginału.
68
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Rozdzielczość dla obrazów tonalnych. Skanowanie oryginałów tonalnych, tzn. takich, które zawierają różne odcienie tej samej barwy, jest najprostszą czynno­ścią
wykonywaną w skanerach. Jeżeli wynikowy obraz ma być w skali szarości, to skanujemy w trybie szarości (Grayscale). Gdy wynikowy obraz ma zachować swoje kolory,
wtedy skanujemy w trybie pełnokolorowym (RGB, color).
Podczas skanowania tonów podstawowe znaczenie ma odpowiednio wysoka rozdzielczość optyczna skanera, nie zaś rozdzielczość interpolowana. Dobór rozdzielczości
skanowania będzie zależał od urządzenia końcowego, dla którego przygotowujemy obraz. Może to być drukowanie rastrowe na maszynach drukar­skich, drukowanie na
drukarce lub wyświetlanie na monitorze. Zależności matematyczne dotyczące rozdzielczości skanowania są wspólne dla skanowania tonalnych oryginałów barwnych i
oryginałów w skali szarości. Jeżeli skanujemy na potrzeby drukowania w drukarni (do tzw. reprodukcji rastrowanej), to rozdzielczość skanowania obrazów tonalnych
wyraża się wzorem:
S = 300 * P,
w którym:
S - rozdzielczość skanowania (ustawiana w sterowniku skanera), w jednostkach ppi,
P - skala powiększenia obrazu cyfrowego względem oryginału.
Wskazówki dla użytkowników skanera
Natomiast, gdy skanowanie przeprowadzamy w celu wykorzystania przez inne urządzenie wyjściowe, np. drukarkę komputerową, monitor do prezentacji obra­zów,
Internet, wtedy rozdzielczość skanowania wynosi:
S = R * P,
gdzie:
S - rozdzielczość skanowania (ustawiana w sterowniku skanera), w jednostkach ppi,
P - skala obrazu cyfrowego względem oryginału (liczba bezwymiarowa),
R - rozdzielczość urządzenia końcowego, w jednostkach dpi (np. dla wielu dru­karek komputerowych - 300 dpi, dla monitora o rozdzielczości 800x600 – 96 dpi, dla
Internetu - 72 dpi).
•
69
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Rozdzielczość optyczna – ilość faktycznych informacji, które system optyczny może próbkować. W skanerach płaskich,
maksymalna rozdzielczość optyczna zależy od dwóch rzeczy: liczby pojedynczych czujników w liniowym układzie
przetworników na ruchomej głowicy skanującej oraz maksymalnej szerokości obrazu oryginalnego, który może zostać
zeskanowany. Jeśli przetwornik składa się z 5100 komórek i skaner może odczytywać obrazy o szerokości do 8,5 cala (1 cal =
25,4 mm, czyli 8,5x25,4 to 215,9 mm), wówczas jego maksymalna pozioma rozdzielczość optyczna wynosi 5100/8,5 = 600
ppi (punktów na cal).
Odległość pokonywana przez głowicę skanującą rzutuje na rozdzielczość pionową, która może być wyższa niż rozdzielczość
optyczna.
Rozdzielczość interpolowana – pozorna ilość informacji uzyskanych przez skaner w procesie przechwytywania
wspomaganego algorytmami sprzętowymi lub programowymi.
Algorytmy interpolacji nie powodują dodania nowych szczegółów. Ich zadanie polega jedynie na uśrednieniu danych o
barwach lub odcieniach szarości sąsiadujących ze sobą pikseli i wstawieniu między nimi nowych pikseli. Interpolacja
powoduje wygładzenie obrazu.
Rozdzielczość bitowa – głębia barw, określa zdolność skanera do rozróżniania stopni jasności skanowanego obrazu. Po
podniesieniu do potęgi wyraża maksymalną liczbę barw lub poziomów szarości odczytywaną przez urządzenie na jednym
pikselu obrazu. Skaner jednobitowy (lub skaner kolorowy ustawiony do pracy w trybie czarno-białym) odtwarza wszystkie
odcienie oryginalnego obrazu jako czerń albo biel (2^1 = 2 poziomy). 8-bitowy skaner monochromatyczny może
przechwycić teoretycznie 2^8, czyli 256 poziomów szarości.
Page 3
Natomiast 24-bitowy skaner kolorowy próbkuje 8 bitów na piksel dla każdego z trzech kanałów palety RGB, co daje w sumie
256x256x256 = 16.777.216 (2^24) barw. W miarę wzrostu rozdzielczości bitowej wzrasta, przynajmniej teoretycznie, ilość
szczegółów przechwytywanych przez urządzenie skanujące
70
Skaner 3D
• Skaner 3D przenosi obraz obiektu
przestrzennego na ekran komputera w
postaci trójwymiarowej siatki.
71
Skanery 3D
•
•
Skanowanie odbywa się poprzez
odczytanie współrzędnych punktów
skanowanego obiektu za pomocą
lasera małej mocy co zapewnia
dokładność i szybkość działania
(najbardziej zaawansowane rejestrują
ludzką sylwetkę w 17 sekund z
dokładnością do 0,125mm!!!)
Rozpoznanie i przekazanie
komputerowi współrzędnych odbywa
się za pomocą czarno-białych kamer z
filtrem przepuszczającym tylko wiązkę
lasera.
72
Skanery 3D
• Na tego typu urządzenia stać
głównie wielki wytwórnie filmowe, 
koncerny motoryzacyjne i militarne
czy wielkie agencje reklamowe.
• Za najprostszy taki skaner zapłacić
trzeba „tylko” 40 tys$ za najdroższy
aż 500 tys$.
• Do obsługi takiego urządzenia
potrzeba bardzo zaawansowanego
oprogramowania.
fff
73
Urządzenia wielofunkcyjne
74
Urządzenia wielofunkcyjne
75
Ćwiczenie
• Wyszukaj i zapisz do zeszytu parametry
skanera hp 5590.
76

Podobne dokumenty