A mój kot Emilia

„A mój kot...”
A mój kot to szalone jest stworzenie.
Przejdzie obok Ciebie niepostrzeżenie.
Będzie się bawić wszystkim, czym się da,
gdyż dla mojego kota nie istnieje nuda.
Trudno jest mi się tłumaczyć z tego:
„Twój kot podarł moje firany!”
„O rany!
Twój kot leży na stole!”
Ja mam wymówkę na jego swawole.
Po prostu mówię tak:
„Mój kot jest wolny jak ptak”.
Wszyscy się chwalą swoimi pupilami:
„Nauczyłam mojego kota nowej sztuczki”,
„kupiłem sweter dla swojej suczki”.
A ja:
„A mój kot jest wyjątkowy,
ładny, mądry, szybki, zdrowy.
Czarne futro, oczy zielone i łapki różowe...
Mokry nosek, wąsy długie,
czarna piękność... tak ją lubię”.
Jak tu nie kochać tego stwora,
co cieszy od rana do wieczora?
Tak się nie da, to oczywiste.
Wystarczy spojrzeć w jego oczy szkliste.
A kiedy słodko mruczy i zagląda w oczy,
myślę: „A mój kot wszystkich zauroczy”.
Emilia Syndoman klasa IV b