Dar uzdrawiania

TV - Program z 02.11.2008 (Nr 803)
Dar uzdrawiania*
Von Pastor Wolfgang Wegert ©
Kazanie: „Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego
samego Ducha mowę wiedzy. Inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar
uzdrawiania w tym samym duchu."
(1 Koryntian 14, 1)
Dzisiaj z szeregu darów duchowych omówimy temat uzdrowienia. Przy tym, musimy trzymać
się tego, Ŝe choroba jest fundamentalnym rezultatem grzechu pierworodnego po upadku Adama.
Choroba i śmierć są po prostu rezultatem przekleństwa, które zostało wprowadzone na świat
przez grzech pierworodny. Ale Jezus Chrystus wybawił nas od tego przekleństwa przez swoją
śmierć na krzyŜu: „Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia… ,a jego ranami jesteśmy
uleczeni”. (Izajasz 53, 4-5). Potwierdzeniem na to, Ŝe te słowa rzeczywiście dotyczą naszej
cielesnej choroby jest sprawozdanie z Mateusza 8: „A gdy nastąpił wieczór, …uzdrawiał
wszystkich; aby się spełniło, co przepowiedziano przez Izajasza proroka, mówiącego: On
niemoce nasze wziął na siebie i choroby nasze poniósł” (wersety 16-17).
Pojednawcze dzieło Chrystusa podarowało, więc nam nie tylko wybawienie duszy, lecz takŜe
wybawienie ciała.
Uzdrowienie - znakiem powrotu
Przy czym musimy być świadomi tego, Ŝe doskonałość tego wybawienia wydarzy się dopiero
wtedy, gdy znowu powróci Jezus. Dopiero podczas zmartwychwstania otrzymamy doskonałe
ciało bez choroby, bez kalectwa i bez śmierci. Do tego czasu choroba i śmierć pozostaną w
pewnym sensie naszą częścią.
Jak pierwsi chrześcijanie takŜe i dzisiaj w kościele Jezusa ludzie umierają na koniec swojego
Ŝycia. Jeśli nie są uzdrowieni towarzyszymy im aŜ do ich przejścia do Ojczyzny. Utwierdzamy
naszych chorych w pewności, Ŝe ich ciała zmartwychwstaną w doskonałym zdrowiu w dniu
ostatecznym.
Nie będą wówczas potrzebowali lekarza, poniewaŜ w wiecznej wspaniałości wszyscy będziemy
uzdrowieni i będziemy radować się wiecznym zdrowiem. Dlaczego? PoniewaŜ Jezus w swoim
cierpieniu i śmierci niósł nie tylko nasze grzechy, lecz takŜe choroby i cierpienia. Chwała Jego
Imieniu!
Arche
Gemeinde und Missionswerk ARCHE e.V.
Doerriesweg 7 • D-22525 Hamburg (Stellingen)
Tel.: +49 (0)40/54 70 50 • Fax: +49 (0)40/54 70 52 99
[email protected] • www.arche-gemeinde.de
Bankverbindungen
Ev. Darlehensgenossenschaft eG Kiel • Konto-Nr. 113522 • BLZ 210 602 37
Schweiz: Postgiroamt Basel • Konto-Nr. 40-10270-9
Österreich: P.S.K. Österreichische Postsparkasse • Konto-Nr. 7726.796
Strona 2 - TV-Program / 803 „Dar uzdrawiania“
Jednak, co oznaczają uzdrowienia dokonane przez Jezusa i Apostołów w porównaniu z tymi,
które wydarzają się obecnie? One są przedsmakiem tego, co nastąpi, są pierworodnym owocem
tego, co przyjdzie.
W obecnym czasie uzdrowienia czasami interpretuje się tak, jak gdyby były juŜ doskonałe. To
nie jest prawda. One są jedynie cieniem, przedsmakiem, apetycznym zachęceniem. Jeśli ktoś w
kościele doświadczy dziś uzdrowienia, nie muszą być od razu uzdrowieni wszyscy, którzy
domagają się tego pod wpływem musującego entuzjazmu. Takie uzdrowienie jest łaskawym
znakiem BoŜym, przez który On chce nam powiedzieć: „ludu Pana, raduj się z tego, co
zrobiłem z tym jednym człowiekiem”. I jeszcze więcej: „poznajcie, Ŝe jest to wskazówka na
wspaniałość, która czeka na was w wieczności.” Ponadnaturalne uzdrowienie jest, więc
ułamkiem. Dopiero na tamtym świecie będzie doskonałość, nie będzie Ŝadnego cierpienia,
Ŝadnego bólu i Ŝadnego krzyku.
MoŜemy jednak oczekiwać juŜ tu, Ŝe nasz Pan podaruje uzdrowienie. Jeśli jest to tylko
przedsmak doskonałości, to jednak prawdziwie wydarza się wewnątrz kościoła. Dlatego Biblia,
szczególnie w Nowym Testamencie domaga się tego, by modlić się o chorych.
Jak mamy się modlić z chorymi?
Mamy zatem pytanie, jak powinniśmy się modlić z chorymi? Przy Jezusie i Jego uczniach
uzdrowienia wydarzały się na róŜne sposoby. Czasami Zbawiciel mówił tylko jedno słowo a
czasem połoŜył ręce. Czytamy: „On zaś uzdrawiał ich, kładąc na kaŜdym z nich rękę” (Łukasz
4, 40).
Paweł równieŜ tak czynił, poniewaŜ gdy ojciec Publiusza leŜał właśnie w gorączce i chorował
na biegunkę, czytamy: „Paweł podszedł do niego, pomodlił się, połoŜył na nim ręce i uzdrowił
go” (Dzieje Ap. 28, 8).
Jestem mocno przekonany, Ŝe jest to przykład jak moŜemy obchodzić się z chorymi.
Powinniśmy ich odwiedzać - tym rozpoczyna się słuŜba z chorymi. Jezus nie zarzucał: „Byłem
chory, a nie uzdrowiliście mnie”, lecz mówił: „Ja byłem chory, a wy mnie nie odwiedziliście”.
MoŜemy odwiedzając, połoŜyć na nich ręce i modlić się z nimi, aby się im polepszyło.
Jako dziecko miałem cięŜką, wirusową infekcję. W ciągu dnia Ŝadna potrawa nie chciała we
mnie zostać, a cały szereg dzieci juŜ zmarło z powodu tej infekcji. Moja mama była załamana.
Była prostą kobietą, ale wierzyła, Ŝe Bóg przyjdzie jej z pomocą. PołoŜyła na mnie ręce,
następnie zrobiła mi płatki owsiane i modląc się podawała mi jedną łyŜeczkę za drugą.
Zobaczyła, Ŝe wszystko zostało w Ŝołądku. Był to spontaniczny początek mojego polepszenia i
był to pierwszy raz w moim Ŝyciu, gdy ktoś połoŜył na mnie ręce i modlił się o zdrowie.
Kochane mamy i ojcowie: kładźcie z chęcią ręce na wasze dzieci i módlcie się o nie!
Obok symbolu połoŜenia rąk w Biblii jest teŜ namaszczenie oliwą. W Ewangelii Marka
czytamy o uczniach Jezusa: „I wyganiali wiele demonów, i wielu chorych namaszczali olejem, i
uzdrawiali” (Marek 6, 13). A słynne słowo w Liście Jakuba brzmi: „Choruje ktoś wśród was?
Niech wzywa prezbiterów Kościoła i niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imię
Pana. A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i Pan go podźwignie” (Jakub 5, 14-15).
Tą wskazówkę Apostołów polecamy z wielką radością w naszym kościele. Raz w miesiącu,
przy okazji wieczerzy Pańskiej, korzystamy z tego prawa w słuŜbie prezbiterów. W ciągu roku
mamy wierzących siostry i braci, którzy zaświadczają, Ŝe zostali uzdrowieni lub, Ŝe ich zdrowie
polepszyło się w trakcie takiej namaszczonej modlitwy.
Jaką wewnętrzną postawę powinniśmy mieć w modlitwie o chorych?
W Liście do Jakuba czytaliśmy: „A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i Pan go
podźwignie.” Jezus mówił takŜe często: „wiara twoja uzdrowiła cię” (Mateusz 9, 22. Zobacz
równieŜ Ew. Marka 5, 34; 10, 52: Łukasza 7, 50; 8, 48; 17, 19; 18,42).
Strona 3 - TV-Program / 803 „Dar uzdrawiania“
Co to za wiara, która uzdrowiła? Jest to, podarowane z nieba zaufanie dzieci BoŜych, Ŝe ich
niebiański Ojciec konkretnie chce im pomóc w momencie udręki. Jest to wiara, która
definitywnie czeka aŜ Bóg wkroczy. RównieŜ my moŜemy mieć taką wiarę, poniewaŜ w wielu
miejscach Pisma Świętego jest nam obiecane, Ŝe Pan przyjmuje swoich i wysłuchuje ich modlitw
np: „Spełnia Ŝyczenia tych, którzy się go boją, a wołanie ich słyszy i wybawia ich” (Psalm 145,
19).
Tu jest nawet mowa o „wołaniu” do Boga. Jeśli dziecko przytrzaśnie sobie palce drzwiami
samochodowymi, czy jako ojciec nie będziesz słyszał i nie pomoŜesz? A jak robią to ziemscy
rodzice, o ile bardziej uczyni to nasz Ojciec w niebie!
W czasie mojego Ŝycia niejeden raz wołałem do Boga w udręce. Gdy lekarze poinformowali
mnie, Ŝe muszą zoperować moje nerki okropnie się tego bałem. Nie chciałem przecieŜ umrzeć,
byłem jeszcze taki młody. Bardzo wołałem do Boga, sam namaszczając się całą butelką
jadalnego oleju, poniewaŜ nie mogłem skontaktować się z Ŝadnym z prezbiterów. Oni wszyscy
byli w pracy. Ale Pan usłyszał wołanie swojego dziecka. Po następnym badaniu okazało się, Ŝe
nie muszę być operowany i do dziś mam dwie, dobrze funkcjonujące nerki.
Nie moŜemy powiedzieć: „Bóg dzisiaj nikogo juŜ nie uzdrawia” - tylko dlatego, Ŝe wszyscy nie
zostają uzdrowieni. Nie mogę wam powiedzieć: „Nie oczekujcie Ŝadnego uzdrowienia, poniewaŜ
jest one wyznaczone na niebo”. Oczywiście, BoŜe uzdrowienie tutaj, jest tylko znakiem i cieniem
doskonałości, ale jeśli Bóg w swojej suwerenności nie uzdrawia wszystkich, to jednak Biblia
zaprasza nas abyśmy z wielką wiarą i z wielką ufnością modlili się o chorych i oczekiwali na
polepszenie. Biblia mówi: „Wołają, a Pan wysłuchuje ich, i ocala ich ze wszystkich udręk”
(Psalm 34, 18), albo teŜ: „Jak się lituje ojciec nad dziećmi, tak się lituje Pan nad tymi, którzy się
Go boją” (Psalm 103, 13). RównieŜ Św. Jakub zachęca nas: „módlcie się jedni za drugich”
(Jakuba 5, 16).
Dzisiaj moim zadaniem jest z serca zachęcić wszystkich chorych i przygnębionych, aby wierzyli
i ufali Panu. On moŜe was uzdrowić, a takŜe według swojego słowa i obietnicy chce tego.
Przypominam sobie jednego brata, który był prezbiterem w naszym kościele. Miał nowotwór i
lekarze powiedzieli jego Ŝonie, Ŝe będzie Ŝył jeszcze, co najwyŜej 3 miesiące. W tym czasie,
razem z nim w pokorze i prostym zaufaniu modliliśmy się do Boga i on Ŝył nie tylko 3 miesiące,
ale jeszcze 15 lat!
Moja siostra opowiadała mi często o jednej z sióstr, która miała potęgująca się sklerotyzację.
Musiała być noszona na naboŜeństwa, poniewaŜ nie mogła juŜ chodzić. Ale modlono się o nią.
W następnym dniu sama przyszła na naboŜeństwo, podniosła swoje ręce i pokazała, Ŝe znowu
moŜe sama uczesać sobie włosy. Chwaliła Boga!
Kim są jednak ci ludzie, którzy posiadają dar uzdrawiania? O ewangelistach uzdrowicielach
Biblia nie mówi w Ŝadnym miejscu. Mówi natomiast o członkach w ciele Chrystusa, którzy są
pobłogosławieni darami uzdrowienia (1 Koryntian 12, 9). Wierzę, Ŝe są to niepozorne dzieci
BoŜe, których modlitwy o uzdrowienie są częściej i efektywniej wysłuchiwane, niŜ modlitwy
innych. Jeśli u kogoś jest to widoczne, mądre jest to, abyśmy zachęcali takich ludzi do
odwiedzania chorych i wspólnej modlitwy z nimi. W naszym kościele są ludzie, którzy mają
szczególną słuŜbę wśród chorych. Módlmy się o to, aby Pan powiększył grono takich sióstr i
braci! Amen.
*Przekład z języka niemieckiego; kazanie prof. Wolfgang Wegert © z Hamburga (Niemcy)
*Uwaga – wszystkie dotychczasowe kazania dostępne są takŜe na stronie internetowej: www.arka-misja.pl
Teraz moŜesz zamówić takŜe - bezpłatny Newsletter. Szczegóły dostępne na naszej stronie. Zapraszamy!