Pdf version
Transkrypt
Pdf version
ARTYKUŁY REDAKCYJNE Zaktualizowane wytyczne ACCP rozpoznawania i leczenia raka płuca – jakie są najważniejsze zmiany w zaleceniach? W. Michael Alberts The H. Lee Moffitt Cancer Center, Department of Interdisciplinary Oncology, University of South Florida College of Medicine, Tampa, FL, Stany Zjednoczone Rak płuca jest wciąż główną przyczyną zgonów z powodu nowotworów złośliwych zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet. Na przykład w Stanach Zjednoczonych rak płuca jako przyczyna zgonów kobiet wyprzedził raka piersi w 1987 roku, a w roku 2007 prawdopodobnie będzie odpowiedzialny za 26% zgonów kobiet z powodu nowotworów złośliwych [1]. Wśród mężczyzn rak płuca jest przyczyną 31% zgonów z powodu nowotworów złośliwych [1]. Rak płuca powoduje więcej zgonów niż 4 kolejne co do częstości nowotwory złośliwe łącznie (rak jelita grubego – 52 180 zgonów, rak piersi – 40 910, rak trzustki – 33 370 i rak stercza – 27 050) [1]. Statystyki międzynarodowe nie są wcale bardziej pocieszające (a w wielu przypadkach jeszcze bardziej pesymistyczne). W 2002 roku na całym świecie blisko 1,2 miliona osób zmarło na raka płuca [2]. Warto zauważyć, że w Chinach jest więcej palaczy papierosów niż mieszkanców Stanów Zjednoczonych. Pełny efekt światowej epidemii tytoniowej dopiero nadejdzie. Doceniając wagę raka płuca dla zdrowia populacji i uznając rozwój medycyny opartej na danych naukowych jako podstawy do rozpoznawania i leczenia chorych, w 2000 roku Amerykańskie Kolegium Lekarzy Chorób Klatki Piersiowej (American College of Chest Physicians – ACCP) zleciło opracowanie wytycznych rozpoznawania i leczenia raka płuca opartych na danych naukowych. Ich celem była pomoc lekarzom w osiąganiu jak najlepszych wyników leczenia przy poziomie wiedzy i możliwości dostępnych w tym czasie. Wielkość zadania budziła obawy, ale cel był chwalebny i wytyczne opublikowano jako suplement do Chest w styczniu 2003 roku [3]. Na szczęście postęp w zakresie diagnostyki i leczenia raka płuca dokonuje się coraz szybciej. W rezultacie Kolegium uznało, że racjonalne będzie zamówienie opracowania drugiego wydania wytycznych. Drugie wydanie zostało opublikowaAdres do korespondencji: Professor of Oncology and Medicine, W. Michael Alberts, MD, MBA, FCCP, Chief Medical Officer, H. Lee Moffitt Cancer Center Lee Moffitt Cancer Center, Department of Interdisciplinary Oncology, University of South Florida College of Medicine, 12902 Magnolia Drive, Tampa, FL 33612, USA, phone: 813-979-3067, fax: 847-682-2229, e-mail: [email protected] Praca wpłynęła: 6.11.2007. Przyjęta do druku: 17.12.2007. Nie zgłoszono sprzeczności interesów. Pol Arch Med Wewn. 2008; 118 (1-2): 4-5 Copyright by Medycyna Praktyczna, Kraków 2008 ne jako suplement do Chest we wrześniu 2007 roku [4]. Suplement z wytycznymi jest efektem wysiłku ponad 100 członków Kolegium i jego pracowników. Wytyczne zawierają 260 zaleceń opartych na najpełniejszych danych naukowych, dotyczących profilaktyki, badań przesiewowych, rozpoznawania i leczenia (operacyjnego, farmakologicznego i radioterapii) raka płuca. Zalecenia zawarte w wytycznych powstały w procesie systematycznego przeglądu, oceny i syntezy danych z piśmiennictwa. Zalecenia były formułowane, recenzowane i akceptowane przez blisko 100-oso bowy wielodyscyplinarny zespół, w którego składzie znaleźli się pulmonolodzy, onkolodzy, radioterapeuci, torakochirurdzy, patomorfolodzy, pielęgniarki, interniści, epidemiolodzy i specjaliści zdrowia publicznego. W stosunku do pierwszego wydania zmieniono wiele zaleceń, niektóre w niewielkim stopniu, a inne całkowicie, zależnie od wyników przeglądu piśmiennictwa opublikowanego po ukazaniu się pierwszego wydania wytycznych. Bardzo prawdopodobne, że w trzecim wydaniu niektóre zalecenia będą odmienne. Warto wspomnieć o kilku zaleceniach. Na przykład w wielu badaniach potwierdzono małe, ale znamienne zwiększenie 5-letniej przeżywalności po zastosowaniu chemioterapii adiuwantowej u wybranych chorych po leczeniu operacyjnym [5]. W przypadku niektórych chorych po radykalnej resekcji niedrobnokomórkowego raka płuca zaleca się więc omówienie z pacjentem wszystkich „za i przeciw” chemioterapii adiuwantowej. Wykazano, że chemioterapia celowana znamiennie zmniejsza umieralność w niektórych sytuacjach klinicznych. Na przykład bewacizumab, dodany do karboplatyny i paklitakselu w pierwszym rzucie chemioterapii, zwiększył medianę przeżycia o 2 miesiące (10,2 mies. vs 12,5 mies., p = 0,0075) [6]. Erlotynib stosowany u chorych z niepowodzeniem leczenia pierwszego rzutu przedłużył życie o 2 miesiące (4,7 vs 6,7 mies., p <0,0001) [7]. Można więc się spodziewać, że do czasu trzeciego wydania tych wytycznych postępy onkologii molekularnej, farmakogenomiki i spersonalizowanej terapii przeciwnowotworowej będą jeszcze większe. W odpowiedzi na komentarze użytkowników pierwszego wydania, włączono nowe rozdziały. Rozdziały o raku oskrzelikowo-pęcherzykowym, onkologii holistycznej i zagadnieniach Zaktualizowane wytyczne ACCP rozpoznawania i leczenia raka płuca... 1 ARTYKUŁY REDAKCYJNE szczególnych w patomorfologii są pożądanym uzupełnieniem całościowych wytycznych. Rozwój nowych metod diagnostycznych, takich jak biopsja pod kontrolą ultrasonografii przezprzełykowej, biopsja pod kontrolą ultrasonografii wewnątrzoskrzelowej i pozytronowa tomografia emisyjna – pozwolił na ich włączenie do zaleceń i algorytmów diagnostycznych. Cenny dla lekarzy będzie znacznie poszerzony rozdział o pojedynczym guzku płuca. Wytyczne zawierają nowy algorytm oceny i leczenia w przypadkach pojedynczego guzka płuca. Wyczerpująco omówiono kontrowersyjne zagadnienia, takie jak badania przesiewowe w kierunku raka płuca. Opublikowano dane z badań obserwacyjnych sugerujące, że w badaniach przesiewowych za pomocą tomografii komputerowej z użyciem małej dawki promieniowania można rozpoznać raka płuca, gdy jest jeszcze mały, najczęściej w I stopniu zawansowania [8]. Być może obecnie trwające badania z randomizacją dostarczą lepszych danych dotyczących ważnej kwestii zmniejszenia umieralności. W wytycznych zalecono, aby w badaniach przesiewowych nie stosować tomografii komputerowej z użyciem małej dawki promieniowania poza dobrze zaprojektowanymi badaniami klinicznymi. Wytyczne zalecają, by nie stosować profilaktycznie kilku pospolitych suplementów diety i leków. Na przykład sformułowano mocne zalecenie niestosowania β-karotenu i retinoidów oraz nie zalecono stosowania witaminy E i kwasu acetylosalicylowego w prewencji raka płuca. Aktualne wytyczne po raz pierwszy obejmują zalecenia dotyczące uwzględnienia „technik ciała i umysłu” w wielokierunkowym podejściu do zwalczania lęku, zaburzeń nastroju i przewlekłego bólu związanych z rakiem płuca. Leczenie masażem zaleca się u chorych odczuwających lęk lub ból, a wykorzystanie akupunktury sugeruje się u chorych z osłabieniem, dusznością lub z neuropatią bądź nudnościami wywołanymi chemioterapią. Na koniec trzeba podkreślić, że cały wysiłek włożony w tę publikację nie byłby konieczny, gdyby nie prawdziwy winowajca – a mianowicie tytoń i wyroby tytoniowe. Używanie tytoniu jest główną przyczyną zgonów, którym można zapobiec, zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w większości innych krajów świata. Połowa regularnych palaczy umiera przedwcześnie z powodu chorób odtytoniowych [9]. Rak płuca może się co prawda rozwinąć u osób nigdy niepalących, ale palenie papierosów odpowiada za około 90% wszystkich przypadków raka płuca w Stanach Zjednoczonych i w innych krajach, gdzie palenie papierosów jest powszechne [10]. Nie pomniejszając wysiłków lekarzy i badaczy, niewątpliwie rak płuca jest chorobą, której w dużej mierze można zapobiegać. Eliminacja używania tytoniu jest najskuteczniejszą pojedynczą metodą poprawienia fatalnych statystyk związanych z rakiem płuca. American College of Chest Physicians ma nadzieję, że uaktualniona druga edycja wytycznych postępowania w raku płuca okaże się pomocna dla lekarzy i ich pacjentów. Zestawienie wszystkich zaleceń i pełny tekst wytycznych można znaleźć na stronie internetowej ACCP (http://www.chestnet.org). Zapraszamy do korzystania z wytycznych dla dobra pacjentów. 2 PIŚMIENNICTWO 1. Jemal A, Siegel R, Ward E, et al. Cancer statistics, 2007. CA Cancer J Clin. 2007; 57: 43-66. 2. Parkin DM, Bray F, Ferlay J, Pisani P. Global cancer statistics, 2002. CA Cancer J Clin. 2005; 55: 74-108. 3. Alberts WM, ed. Diagnosis and management of lung cancer: ACCP evidence-based guidelines. Chest. 2003; 123 (Suppl): S1-S337. 4. Alberts WM, ed. Diagnosis and management of lung cancer: ACCP evidence-based clinical practice guidelines. Chest. 2007; 132 (Suppl): S1S-S422. 5. Visbal AL, Leighl NB, Feld R, Shepherd FA. Adjuvant chemotherapy for early-stage non-small cell lung cancer. Chest. 2005; 128: 2933-2943. 6. Sandler AB, Gray R, Perry MC, et al. Paclitaxel-carboplatin alone or with bevacizumab for non-small-cell lung cancer. N Engl J Med. 2006; 355: 2542-2550. 7. Shepard FA, Rodrigues-Pereira J, Ciuleanu T, et al. Erlotinib in previously treated non-small-cell lung cancer. New Engl J Med. 2005; 353: 123-132. 8. Henschke CI, Yankelevitz DF, Libby DM, et al. Survival of patients with stage I lung cancer detected on CT screening. N Engl J Med. 2006; 355: 1763-1771. 9. Cokkinides V, Bandi P, Ward E, et al. Progress and opportunities in tobacco control. CA Cancer J Clin. 2006; 56: 135-142. 10. Peto R, Lopez AD, Boreham J, Thun M, Heath C Jr. Mortality from smoking in developed countries 1950–2000. Indirect estimates from national vital statistics. Oxford, England, Oxford University Press, 1994. POLSKIE ARCHIWUM MEDYCYNY WEWNĘTRZNEJ 2008; 118 (1-2)