udany debiut w przedszkolu

Artykuł przygotowany przez Przedszkole 117 w Krakowie
Zabronione jest rozpowszechnianie tego tekstu bez zgody autora!
UDANY DEBIUT W PRZEDSZKOLU
Rozpoczęcie edukacji w przedszkolu to ogromny krok dziecka ku
samodzielności. Zamieszczamy kilka rad, które pomogą przetrwać trudny okres
przystosowywania się do nowej sytuacji, zarówno tym małym, jak i tym …dużym 
debiutantom .
Twoje dziecko powinno wiedzieć:
- dlaczego w ogóle muszę chodzić do przedszkola? (przedszkolaki są w przedszkolu,
dlatego, ze ich rodzice pracują. W tym czasie są pod opieka miłej pani, oraz dba o to,
aby dzieci były bezpieczne, oraz wymyślą im ciekawe zabawy, aby dzieciom nie było
nudno.)
- dlaczego do przedszkola nie można chodzić z razem z rodzicami? (pamiętaj aby
uprzedzić dziecko, ze w przedszkolu dzieci zostają same, że mama i tata wrócą po
dziecko zaraz po skończeniu swojej pracy)
- z kim będę się bawił? (opowiedz dziecku o kolegach których pozna w przedszkolu.
Zapytajcie w osiedlowej piaskownicy kto został przyjęty do pierwszej grupy,
stwórzcie dzieciom okazję do wspólnej zabawy także poza przedszkolem. Własny
kolega w przedszkolu to znakomite lekarstwo na smutne rozstanie z rodzicami!)
- kto mi da obiadek? (uprzedźcie dziecko, ze w przedszkolu zjada się posiłki, ze nie
trzeba z tym czekać aż do powrotu do domu. Zachęcajcie do próbowania
przedszkolnych dań, nawet jeśli będą inne od tych, które gotuje mama lub babcia!)
- po co są te leżaki/łóżeczka? (wytłumacz, że po obiedzie jest czas na odpoczynek.
Dzieci wtedy przebierają się w piżamki i razem z innymi leżą na leżaczkach. W tym
czasie można spać, ale nie trzeba. Można posłuchać kołysanek, bajek czytanych
przez nauczyciela i poprzytulać się do przytulanek. Pamiętajcie, aby powiedzieć
dzieciom, że ta drzemka się szybko kończy, że dzieci potem wstaną i znów będą się
bawić )
- kiedy wróci mama? (określ dokładnie porę dnia-nie godzinę -o której odbierzesz
dziecko przedszkola np. : „przyjdę po ciebie zaraz po obiedzie”, albo „zaraz po
podwieczorku”. I w żadnym przypadku nie łam tej umowy. W okresie adaptacyjnym
dziecko nie rozumie słowa „korek”. Dla niego brak mamy przez 10 minut to koniec
świata)
Jak ułatwić dziecku pobyt w przedszkolu??
- namawiać do samodzielnego jedzenia
- uczyć samodzielnego korzystania z toalety
- uczyć samodzielnego zakładania ubrania (nie musi być idealnie, ważne żeby
dziecko wiedziało ze może to robić samemu, a nie czekać na dorosłego, który
ubierze go jak lalkę)
Artykuł przygotowany przez Przedszkole 117 w Krakowie
Zabronione jest rozpowszechnianie tego tekstu bez zgody autora!
- zorganizować ubranie łatwe w obsłudze (rzepy, gumki i suwaki)
-koniecznie zadbać o ubraniowy zestaw awaryjny – od bielizny aż po odzież
wierzchnią. Wszystko się może przecież zdarzyć..Ubrania najlepiej podpisać,
czasem zdarza się, że mamy były na tych samych wyprzedażach 
Sposoby na smutek:
Nawet najdzielniejszy przedszkolak czasami ma chwile słabości, tęsknoty i
smutku. I dobrze, rzecz w tym żeby wiedział, ze taki moment może nastąpić, i że z
takim smutkiem można sobie poradzić. A jak? A na przykład tak:
- ciepłe słowo (też za Toba czasem w pracy tęsknię, ale wtedy przypominam sobie
że już niedługo po ciebie pojadę i będziemy mieć dla siebie całe popołudnie!!!
- czarodziejski talizman (chusteczka, mały miś, wspólnie wymyślony „pocieszacz”
który się zmieści do kieszeni – najlepiej zapinanej, lub dość głębokiej. Rozpacz po
stracie pocieszacza może być niemała. A w chwili smutku trzeba pocieszacza
ścisnąć w dłoni-on przypomina ze mama wróci o umówionej porze)
- plany na wieczór (zaproponuj dziecku, aby zawsze gdy jest smutne- wymysliło
zabawę w którą zabawi się z rodzicami/rodzeństwem po powrocie przedszkola. Może
to będzie wspólne budowanie sieci kolejowej, albo wspólne wypiekanie prawdziwych
ciasteczek??)
Warunki dobrego rozstania:







Nie przeciągaj pożegnania w szatni. Pomóż się dziecku rozebrać, pocałuj je
na do widzenia i wyjdź.
Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to
choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, dostaniesz lalkę. Kiedy będziesz
odbierać dziecko z przedszkola, możesz dać mu mały prezencik, ale nie może
to być forma przekupywania
Kontroluj się co mówisz. Zamiast: „już możemy wracać do domu”, powiedz
lepiej: „teraz idziemy do domu”. Niby niewielka różnica, a jednak pierwsze
zdanie ma wydźwięk negatywny, sugeruje, że przedszkole jest dla dziecka
sytuacją przymusową, a drugie nie.
Nie wymuszaj na dziecku, aby zaraz po przyjściu do domu opowiadało, co
wydarzyło się w przedszkolu. To powoduje niepotrzebny stres.
Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze., postaraj się, żeby przez kilka dni
odprowadzał je do przedszkola tatuś lub zaprzyjaźniona ciocia. Rozstania z
tymi osobami są często mniej bolesne.
Jeśli ty sama podejrzewasz, że się rozkleisz przy rozstaniu, także zleć
odprowadzanie dziecka komuś innemu. Dla siebie pozostaw słodycz
odbierania pociechy z przedszkola 
Artykuł przygotowany przez Przedszkole 117 w Krakowie
Zabronione jest rozpowszechnianie tego tekstu bez zgody autora!

Nie denerwuj się jeśli nawet po niedługiej przerwie (weekend, choroba)
dziecko „przyzwyczaja” się na nowo. To normalne.

Rozmawiaj z nauczycielką o wszystkich niepokojących Cię objawach.
Wspólnie na pewno znajdziecie sposób rozwiązanie tych problemów.
Przedszkole to duża zmiana w życiu całej rodziny, nie tylko dziecka. Płacz przy
rozstaniu może wytrącić z równowagi nawet najtwardszego rodzica- wiem,
przerabiałam to na sobie, pomimo tego, ze doskonale znam sytuację z tej „drugiej
strony”- mój syn rok temu płakał w niebogłosy już przy śniadaniu, krzyczał, że nigdzie
nie chce iść, szarpał mnie za bluzkę, siłą odrywałam o od siebie i oddawałam
nauczycielce- po to żebym mogła popłakać sobie za drzwiami.
Ale wiedziałam, że oddałam dziecko pod dobrą opiekę, wiem także, że
przedszkole jest dobre dla rozwoju dzieci i że rozstawałam się z synem tylko na kilka
godzin. Przeżyliśmy ten trudny okres i teraz słyszę „Mamo, a kiedy w końcu moje
przedszkole skończy wakacje? Bo mi się nudzi.”
Było więc warto przez to przejść.
Czego i Państwu życzę 
Oprac. mgr Urszula Dudek-Szala – sierpień 2010
W oparciu o artykuł zamieszczony w poradniku „Przedszkolak” nr 3(25) lipiec-wrzesień 2010