W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sygn. akt XXII GWzt 4/06
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 2 stycznia 2007 r.
Sad Okregowy w Warszawie Wydzial XXII
Sad Wspólnotowych Znaków Towarowych i Wzorów Przemyslowych
w skladzie nastepujacym:
Przewodniczacy SSO Beata Piwowarska
Protokolant aplikant adwokacki Anna Grabowska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2006 r.
sprawy z powództwa NIKE International Limited Z siedziba w Beaverton (Stany Zjednoczone)
przeciwko Pawlowi Matodze (Matoga)
prowadzacemu dzialalnosc gospodarcza pod nazwa ATEX w Sieprawiu
o nakazanie
1.
nakazuje pozwanemu Pawlowi Matodze prowadzacemu dzialalnosc gospodarcza pod nazwa ATRX w
Sieprawiu zaprzestanie wprowadzania do obrotu butów bezprawnie opatrzonych znakiem towarowym „90"
zarejestrowanym przez Urzad Harmonizacji Rynku Wewnetrznego w Alicanie na rzecz powoda NIKE
International Limited w Beaverton pod nr CTM 003279247, w tym importu i eksportu takich butów,
2.
nakazuje pozwanemu usuniecie skutków niedozwolonych dzialan poprzez zniszczenia butów bezprawnie
opatrzonych znakiem towarowym „90" zarejestrowanym na rzecz powoda pod nr OM 003279247, w tym 1.200
par butów, zatrzymanych przez Urzad Celny w Krakowie w dniu 4 kwietnia 2006 r. w sprawie nr 551020-RZC-4071 26/06;
3.
w pozostalej czesci powództwo oddala;
4.
zasadza od pozwanego na rzecz powoda kwote 8.295 (osiem tysiecy dwiescie dziewiecdziesiat piec) zlotych,
tytulem zwrotu kosztów procesu.
1
Sygn. akt XXII GWzt 4/06
UZASADNIENIE
W dniu 28 IX 2006 r. NIKE International Limited z siedziba w Beaverton (Stany Zjednoczone) wniósl o :
1.
nakazanie Pawlowi Matodze prowadzacemu dzialalnosc gospodarcza pod nazwa ATEX w Sieprawiu
zaprzestania wprowadzania do obrotu butów bezprawnie opatrzonych znakiem towarowym „90” zarejestrowanym na rzecz powoda pod nr CTM 003279247, w tym importu i eksportu takich butów, jako dzialan
naruszajacych prawo ochronne na znak towarowy powoda oraz zasady uczciwej konkurencji,
2.
nakazanie pozwanemu usuniecia skutków niedozwolonych dzialan poprzez zniszczenie butów bezprawnie
opatrzonych znakiem towarowym „90” zarejestrowanym na rzecz powoda pod nr CTM 003279247, w tym
1.200 par butów bezprawnie opatrzonych znakiem towarowym „90”, zatrzymanych przez Urzad Celny w
Krakowie w dniu 4 IV 2006 r. w sprawie nr 351020-RZC-4071-26/06,
3.
nakazanie pozwanemu opublikowania okreslonej tresci ogloszenia o przeproszeniu,
4.
zasadzenie od pozwanego kwoty 20.000 zl na rzecz Biblioteki Narodowej w Warszawie,
5.
zasadzenie kosztów postepowania.
W uzasadnieniu wyjasnil, ze powód bedacy jednym z wiodacych produ centów strojów, butów, sprzetu i
akcesoriów sportowych wprowadzil na rynek podczas Mistrzostw Europy w pilce noznej w Portugalii w 2004 r.
kolekcje Total 90, której centralnym produktem byly buty zaprojektowane z uwzglednieniem najnowoczesniejszych
rozwiazan w dziedzinie sportu. Charakterystycznym elementem odrózniajacym produkty linii Total 90 jest znak
towarowy przedstawiajacy liczbe 90 w okregu, nawiazujaca do dlugosci meczu pilki noznej. Budujac wizerunek nowej
linii produktów wokól liczby 90 powód przekazuje odbiorcom informacje o produkcie – maksymalny komfort i wieksze
mozliwosci uprawiania sportu.
Znak towarowy „90” korzysta w Polsce z ochrony na podstawie rejestracji (CTM 003279247) dokonanej w
Urzedzie Harmonizacji Rynku Wewnetrznego w Alicante w klasie 25. Kolekcja Total 90 zostala wprowadzona na polski
rynek w 2004 r. i byla promowana, reklamowana oraz obszernie komentowana. Obecne na polskim rynku, produkty
kolekcji Total 90 staly sie znane polskiej klienteli, a znak towarowy „90” dobrze rozpoznawalny.
Zarzucil, ze w dniu 4 IV 2006 r. Urzad Celny w Krakowie ujawnil podczas kontroli 1.200 par butów pilkarskich opatrzonych znakiem przedstawiajacym liczbe 90 zapisana w okregu. Przeprowadzona ekspertyza wykazala, ze
importowane buty nie sa produktem powoda. Odbiorca towaru byla firma ATEX prowadzona przez pozwanego, który
nie godzi sie dobrowolnie zaprzestac podejmowania dzialan naruszajacych prawa powoda z rejestracji wspólnotowego
znaku towarowego.
Na poparcie swych roszczen zawnioskowal dowody z dokumentów i zeznan swiadków.
Jako podstawe prawna roszczenia wskazal przepisy art. 9 pkt 2c w zw. z art.9 pkt 1b Rozporzadzenia Rady WE
nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego oraz art. 296 ust. 1 ustawy Prawo wlasnosci przemyslowej w zw. z art. 296
2
ust. 2 pkt 2 p.w.p. i w zw. z art. 97 ust. 2 cyt. Rozporzadzenia, a takze art. 18 ust. 1 pkt 1, 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji w zw. z art. 10 ust. 1 u.z.n.k. i w zw. z art.97 ust. 2 i art. 14 pkt 2 cyt. Rozporzadzenia. (k.1-92, 124-127)
Postanowieniem z 2 X 2006 r. Sad udzielil NIKE International Limited w Beaverton zabezpieczenia roszczen:
1.
dokonujac zajecia 1.200 par butów opatrzonych znakiem towarowym „90”, zatrzymanych przez Urzad Celny w
Krakowie;
2.
zakazujac Pawlowi Matodze, na czas trwania procesu, wprowadzania do obrotu butów bezprawnie opatrzonych
znakiem towarowym „90” zarejestrowanym na rzecz powoda pod nr CTM 003279247, w tym importu i eksportu
takich butów. (k.93 -96)
Odpowiadajac na pozew Pawel Matoga prowadzacy dzialalnosc gospodarcza pod nazwa ATEX w
Sieprawiu wniósl o oddalenie powództwa i obciazenie powoda kosztami procesu. Zakwestionowal, wskazana przez
powoda, wartosc przedmiotu sporu. Zaprzeczyl fakt powstania szkody i zasadnosc zadania zobowiazania go do zlozenia
oswiadczenia o przeproszeniu. Wskazana przez powoda kwota wplaty na rzecz Biblioteki Narodowej jest, w jego ocenie,
nieproporcjonalnie wysoka.
Pozwany przyznal fakt zatrzymania butów pilkarskich oznaczonych liczba 90 wpisana w okrag. Na skutek
zajecia buty nigdy nie zostaly wprowadzone do obrotu na terytorium Polski i nigdy nie nastapil kontakt z nim klientów.
Jego dzialanie nosilo zatem zaledwie znamiona usilowania, które zostalo zaniechane. Byla to jedyna próba dostawy
przez pozwanego do Polski tak oznac zonego towaru, Pawel Matoga nigdy jej juz nie ponowil. Byl nieswiadomy praw
przyslugujacych powodowi, do którego, wezwany do zaniechania naruszen, zwrócil sie o potwierdzenie rejestracji znaku
towarowego na terytorium Polski. Zaniechal dokonywania czynnosci majacych na celu wprowadzenie do sprzedazy
kwestionowanego towaru. Byl gotów do ugodowego zalatwienia sporu.
Stwierdzil, ze importowane przez niego buty zawieraly dodatkowe oznaczenie AXIM , ze stylizowana litera A,
umieszczone po obu stronach widocznej strony jezyka butów oraz w widocznej, tylnej czesci napietka. Stanowilo to
wyrazna informacje dla klienta, ze buty nie pochodza od NIKE International Limited.
Pozwany nie zglosil zadnych wniosków dowodowych. Przedstawil jedynie kopie dokumentów odnoszacych sie
do zatrzymania towaru przez Urzad Celny w Krakowie. (k.102-111)
Sad ustalil, ze :
NIKE International Limited w Beaverton jest jednym z wiekszych producentów strojów, butów, sprzetu i
akcesoriów sportowych. Podczas Mistrzostw Europy w pilce noznej w Portugalii w 2004 r. wprowadzil na rynek
kolekcje sprzetu oraz strojów przeznaczonych do gry w pilke nozna Total 90, której centralnym produktem byly buty
zaprojektowane z uwzglednieniem najnowoczesniejszych rozwiazan w dziedzinie sportu. Powód wykorzystal przy tym
zaawansowana technologie oraz doswiadczenia najlepszych pilkarzy Louisa Figo i Roberto Carlosa. Bylo to szczególnie
podkreslane w dzialaniach marketingowych towarzyszacych wprowadzaniu na rynek nowego produktu.
Modele butów ze znakiem 90 zostaly zaprojektowane w taki sposób aby zwiekszyc komfort gry oraz w pelni
wykorzystac fizyczne mozliwosci i umiejetnosci zawodników podczas calego meczu. Charakterystycznym elementem
odrózniajacym produkty linii Total 90 byl znak towarowy przedstawiajacy liczbe 90 wpisana w okrag, nawiazujaca do
czasu trwania meczu pilki noznej.
3
Kolekcja Total 90 zostala wprowadzona na polski rynek w 2004 r. Byla intensywnie promowana z udzialem
znanych pilkarzy. Szeroko reklamowana w mediach, w punktach sprzedazy. Buty opatrzone znakiem towarowym „90”
byly eksponowane na osobnych pólkach, a plakaty i makiety przedstawiajace obuwie lub jego fragmenty ze znakiem
towarowym „90” zdobily sciany, witryny sklepów oraz mury budynków.
Znak towarowy NIKE, jednego ze sponsorów Mistrzostw Swiata w pilce noznej w Niemczech w 2006 r., byl
widoczny podczas transmisji meczów. Kolekcja byla obszernie komentowana w prasie i internecie. Zwiekszylo to
zainteresowanie produktami powoda. Obecne od kilku lat na polskim rynku produkty kolekcji Total 90 sa znane polskiej
klienteli, buty ciesza sie duza popularnoscia, a znak towarowy „90” jest dobrze rozpoznawalny.
(bezsporne – tak tez katalogi k.26, informacje i reklamy k.27-34, 39-80)
Graficzny znak towarowy „90” - liczba 90 wpisana w okrag - korzysta w calej Wspólnocie, wiec od dnia 1 V
2004 r. takze w Polsce, z ochrony na podstawie rejestracji dokonanej w Urzedzie Harmonizacji Rynku Wewnetrznego
(OHIM) w Alicante w klasie 25 (buty) - CTM 003279247. (bezsporne – tak tez swiadectwo rejestracji k. 35-38)
W dniu 4 IV 2006 r. Urzad Celny w Krakowie ujawnil podczas kontroli 1.200 par pilkarskich butów
dzieciecych opatrzonych znakiem przedstawiajacym liczbe 90 wpisana w okrag. Importowane buty nie sa produktem
powoda. Odbiorca towaru pochodzacego z Chin byl Pawel Matoga prowadzacy dzialalnosc gospodarcza pod nazwa
ATEX w Sieprawiu, zajmujacy sie miedzy innymi sprzedaza detaliczna butów. (bezsporne – tak tez powiadomienie k.8183, fotografie zajetych butów k.84-86, zaswiadczenie k.87—88, protokól k.106-107, pokwitowanie k.108-109)
Znak towarowy powoda „90” ma samoistny charakter wysoce odrózniajacy. Nie zawiera zadnych elementów
opisowych, a jego znaczenie koncepcyjne wynika ze skojarzenia z regulaminowym czasem trwania meczu pilkarskiego.
Importowane przez pozwanego buty pilkarskie sa oznaczone w sposób bardzo podobny do butów pilkarskich
produkowanych przez NIKE International Limited w Beaverton. W odniesieniu do identycznych towarów, róznice sa
dostrzegalne tylko przy bezposrednim porównaniu nalozonych na nie znaku towarowego i oznaczenia. Wrazenie
odmiennosci znika, gdy poddaje sie ocenie samo oznaczenie produktu pozwanego, majac jedynie w pamieci znak
towarowy powoda. Zostaly one opatrzone duzej wielkosci, w stosunku do produktu, graficznym znakiem towarowym
przedstawiajacym liczbe 90 wpisana w okrag. Krój czcionki jest ludzaco podobny, a liczba 90 wyraznie wyeksponowana.
Jednolita kolorystyka wspólnotowego znaku towarowego „90” - 90 wpisane w okrag w barwach czerwonej i
czarnej - wyraznie odróznia sie od tla, które stanowi powierzchnia ograniczona okregiem i ta poza nim, na którym znak
towarowy zostal umieszczony. Kolorystyka oznaczenia butów pozwanego - liczba 90 wpisana w okrag w barwach
zlotej, czarnej i granatowej - jest takze jednolita i wyraznie odróznia sie od tla, na którym zostalo ono umieszczone.
W przypadku produktu powoda, znak znajduje sie po stronie wewnetrznej lub zewnetrznej, zas oznaczenie na
butach pozwanego po zewnetrznej stronie buta. Zwieksza to dodatkowo wrazenie podobienstwa znaku i oznaczenia.
Znak towarowy powoda i oznaczenie produktów pozwanego wykazuja bardzo wysokie podobienstwo pod
wzgledem wizualnym ( obraz liczby 90 wpisanej w okrag), fonetycznym (odczytywane : dziewiecdziesiat) i
koncepcyjnym (czas trwania meczu pilkarskiego).
Nalozenie bardzo podobnego do znaku towarowego „90”, chronionego na rzecz powoda prawem z rejestracji
oznaczenia na identyczne towary moze wprowadzac nabywców w blad co do pochodzenia towarów oferowanych przez
pozwanego, a w szczególnosci co do ist nienia pomiedzy stronami powiazan gospodarczych lub prawnych.
4
Jakkolwiek produkty opatrzone znakiem (buty pilkarskie) nie sa towarem codziennego uzytku mozna uznac, ze
sa kupowane dosc czesto, pilka nozna jest bowiem sportem bardzo popularnym i powszechnie uprawianym nie tylko w
klubach pilkarskich lecz takze rekreacyjnie, szczególnie przez ludzi mlodych. Wyznaczaja oni krag nabywców towarów –
butów pilkarskich oferowanych przez strony procesu. Trudno od nich wymagac szczególnie wysokiej znajomosci
produktów i umiejetnosci ich rozrózniania. Nalezy jednak przyjac, ze sa to osoby zorientowane, dobrze poinformowane
i rozsadne. Nabywanie tego rodzaju produktów nie wiaze sie jednak ze szczególna dociekliwoscia w weryfikowaniu
oryginalnosci produktów, zwracajac uwage na ich dobra marke i znajomosc, czesto wywolana intensywna akcja
promocyjna. Samo wskazanie, ze produkt zostal wytworzony w Chinach, czy w innych panstwach Dalekiego Wschodu,
nie moze wykluczac jego oryginalnego pochodzenia poniewaz czesto znani producenci markowych towarów wytwarzaja
je w tych panstwach ze wzgledu chocby na koszty produkcji.
Prawdopodobienstwo wywolania konfuzji jest wysokie zwazywszy, ze ostatecznymi nabywcami produktów
oferowanych przez obie strony sa osoby mlode, mniej doswiadczone, zainteresowane nabyciem obuwia sluzacego do
uprawiania sportu. Znak towarowy powoda jest im znany z reklam, jego rejestracja w pamieci nie jest jednak na tyle
precyzyjna i utrwalona, ze potrafia bez watpliwosci ocenic pochodzenie towaru i podjac najlepsza, z ich punktu widzenia,
decyzje o zakupie towaru.
Konkurencja stron oferujacym tej samej grupie nabywców produkty tego samego rodzaju (o takim samym
przeznaczeniu) ma charakter bezposredni. Zachodzi przeto ryzyko wprowadzenia odbiorców w blad, które obejmuje w
szczególnosci ryzyko skojarzenia zarejestrowanego wspólnotowego znaku towarowego „90” z ludzaco do niego
podobnym, niemalze identycznym oznaczeniem identycznych produktów pozwanego 90.
Pozwany Pawel Matoga nie zostal upowazniony przez uprawnionego z rejestracji powoda do uzywania
wspólnotowego znaku towarowego „90”. (bezsporne) Jego dzialanie nie bylo jednak zawinione. (brak dowodu
przeciwnego)
Powyzsze okolicznosci zostaly ustalone przez Sad w oparciu o niezaprzeczone przez pozwanego
twierdzenia powoda, znajdujace dodatkowe potwierdzenie w dokumencie urzedowym (swiadectwo rejestracji OHIM)
oraz w dokumentach prywatnych (informacje, reklamy). Wynika z nich jednoznacznie prawo powoda, znajomosc znaku
towarowego „90” w Polsce, popularnosc produktów NIKE International Limited .
W tym stanie rzeczy, Sad, zgodnie z zasada art. 230 k.p.c., uznal za przyznane twierdzenia powoda, do których
pozwany sie nie ustosunkowal, zbedne zatem okazalo sie przeprowadzenie postepowania dowodowego w zakresie
dowodów z dokumentów i z zeznan swiadków. (a contrario art. 227 k.p.c. – k.123)
Zgodnie z przepisami Rozporzadzenia Rady WE nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (art. 97 i art.
102) zarzuty odnoszace sie do naruszenia przepisów prawa krajowego nie podlegaly rozpoznaniu w tym postepowaniu.
Sad uwzglednil zarzuty i twierdzenia oparte na przepisach ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji i Prawa wlasnosci
przemyslowej wylacznie w tym zakresie w jakim odnosily sie one do zadania zlozenia oswiadczenia o przeproszeniu i
zadania zaplaty. (k.122)
Sad zwazyl co nastepuje:
5
Wspólnotowy znak towarowy jest jednolitym tytulem ochronnym, funkcjonujacym w oparciu o unormowania
rozporzadzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 XII 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U.UE.L. 94.11.1 z
dnia 14 I 1994 r., Dz.U.UE -sp.17-1-146), które reguluje w sposób calosciowy kwestie zwiazane z wspólnotowymi
znakami towarowymi dla towarów lub uslug, w szczególnosci zasady rejestracji, wynikajace z niej prawa oraz ich
ochrone. W zasadzie stanowia one powtórzenie regulacji zawartych w Pierwszej Dyrektywie Rady nr 89/104/EWG z 21
XII 1989 r. majacej na celu zblizenie ustawodawstw panstw czlonkowskich odnoszacych sie do znaków towarowych.
Wspólnotowy znak towarowy ma cha rakter jednolity. Wywoluje on ten sam skutek w calej Wspólnocie, a
zatem w kazdym z Panstw Czlonkowskich. (art.1 ust.2) Moze skladac sie z jakiekolwiek oznaczenia, które mozna
przedstawic w formie graficznej, w szczególnosci z wyrazów, rysunków, liter, cyf r, ksztaltu towarów lub ich opakowan,
pod warunkiem, ze oznaczenia takie umozliwiaja odróznianie towarów lub uslug jednego przedsiebiorstwa od towarów
lub uslug innych przedsiebiorstw. (art.4) Podstawowa funkcja znaku towarowego jest zagwarantowanie konsum entowi
lub koncowemu odbiorcy mozliwosci okreslenia pochodzenia towaru lub uslugi oznaczonych znakiem, odróznienia, bez
ewentualnosci wprowadzenia w blad, tego towaru lub uslugi od towarów lub uslug innego pochodzenia. (por. wyroki
ETS z 23 V 1978 r. w sprawie 102/77 Hoffmann-La Roche , z 18 VI 2002 r. w sprawie C-299/99 Philips, wyrok Sadu
Pierwszej Instancji z 14 X 2006 r. w sprawach polaczonych T-81, 82, 103/03 Venado)
Wspólnotowy znak towarowy uzyskuje sie poprzez rejestracje (art. 6), która jest skuteczna na terenie calej
Wspólnoty, od 1 V 2004 r. takze na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Znak rejestrowany jest przez Urzad
Harmonizacji Rynku Wewnetrznego w Alicante na okres 10 lat od daty dokonania zgloszenia. (art.46) Prawa z rejestracji
wspólnotowego znaku towarowego sa skuteczne wobec osób trzecich z dniem publikacji. (art.9 ust.3 zd.1)
Zgodnie z art. 12, wylacznosc uprawnien do znaku podlega pewnym ograniczeniom. Wspólnotowy znak
towarowy nie uprawnia bowiem do zakazania osobie trzeciej uzywania w obrocie jej nazwiska (nazwy) lub adresu,
oznaczen dotyczacych rodzaju, jakosci, ilosci, przeznaczenia, wartosci, pochodzenia geograficznego, czasu produkcji
towaru lub swiadczenia uslugi, lub tez innych wlasciwosci towarów lub uslug, znaku towarowego w przypadku gdy jest
to konieczne dla wskazania przeznaczenia towarów lub uslug, w szczególnosci bedacych akcesoriami lub czesciami
zapasowymi, pod warunkiem ze uzywa ich zgodnie z uczciwymi praktykami w przemysle i handlu.
Rozporzadzenie stanowi, ze prócz, wymienionych w art. 7 ust.1 bezwzglednych podstaw odmowy rejestracji, na
skutek sprzeciwu wlasciciela wczesniejszego znaku, zgloszonego znaku nie rejestruje sie, jezeli:
a. jest on identyczny z wczesniejszym, a towary lub uslugi, dla których wnioskuje sie o rejestracje sa identyczne z
towarami lub uslugami, dla których wczesniejszy znak towarowy jest chroniony;
b. ze wzgledu na podobienstwo towarów lub uslug istnieje prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad opinii publicznej
na terytorium, na którym wczesniejszy znak towarowy jest chroniony; prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad
obejmuje równiez prawdopodobienstwo skojarzenia z wczesniejszym znakiem towarowym.
(art. 8 - wzgledne podstawy odmowy rejestracji)
Wspólnotowy znak towarowy przyznaje uprawnionemu w ylaczne prawa do tego znaku, do zakazania wszelkim
osobom trzecim uzywania, bez jego zgody, w obrocie handlowym oznaczenia, w przypadku gdy z powodu jego
identycznosci lub podobienstwa do wspólnotowego znaku towarowego oraz identycznosci lub podobienstwa towarów
lub uslug, których dotycza znak i oznaczenie, istnieje prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad opinii
publicznej, obejmujace równiez prawdopodobienstwo skojarzenia oznaczenia ze znakiem towarowym.
(art. 9 ust.1b)
Zakaz ten jest zbiezny z wzgledna podstawa odmowy rejestracji wskazana w art. 8 ust.1b., stad dla sadowej
oceny istnienia naruszenia prawa z rejestracji istotne znaczenie miec beda rozwazania zawarte w uzasadnieniach orzeczen
Europejskiego Trybunalu Sprawiedliwosci w Luksemburgu i Sadu Pierwszej Instancji odnoszace sie do:
6
v identycznosci lub podobienstwa do wczesniejszego znaku towarowego,
v identycznosci lub podobienstwa towarów lub uslug,
v istnienia prawdopodobienstwa wprowadzenia w blad,
v prawdopodobienstwa skojarzenia oznaczenia z wczesniejszym znakiem towarowym.
Sad pragnie przy tym podkreslic, ze poglady Europejskiego Trybunalu Sprawiedliwosci i Sadu Pierwszej
Instancji cechuje w tym zakresie duza jednolitosc i stabilnosc. W najnowszych orzeczeniach wielokrotnie powolywane sa
tezy wczesniejszych wyroków i opinii, do których, jako majacych istotne znaczenie dla zrozumienia pojecia naruszenia
prawa z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego, Sad pragnie sie odniesc.
Ocena podobienstwa znaków powinna sie opierac na ich zgodnosci graficznej, fonetycznej oraz
znaczeniowej (koncepcyjnej), sporne znaki nalezy porównywac calosciowo, a decydujace znaczenie miec beda
elementy odrózniajace i dominujace, a nie opisowe. Dwa znaki towarowe sa do siebie podobne jezeli, z punktu widzenia
okreslonego kregu odbiorców, sa one przynajmniej czesciowo identyczne w jednym lub kilku istotnych aspektach. (por.
wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-6/01 Matratzen i z 25 XI 2003 r. w sprawie T-286/02 Kiap Mou i z 14 X 2006 r.
w sprawach polaczonych T-81, 82, 103/03 Venado)
Zlozony znak towarowy moze byc uznany za nacechowany podobienstwem w stosunku do innego znaku,
identycznego lub podobnego do jednego ze skladników znaku zlozonego, jedynie wówczas gdy skladnik ten stanowi
element dominujacy w calosciowym wrazeniu jakie wywiera znak zlozony. Tak dzieje sie w przypadku, gdy skladnik ten
jest w stanie samoistnie zdominowac wyobrazenie o danym znaku, jakie wlasciwy krag odbiorców zachowuje w pamieci,
w ten sposób, ze inne jego skladniki zostaja pominiete w calosciowym wrazeniu jakie znak ten wywiera. Podejscie to nie
ogranicza sie bynajmniej do uwzglednienia wylacznie jednego ze skladników znaku zlozonego i porównania go z innym
znakiem. Wrecz przeciwnie, porównanie takie nalezy przeprowadzic badajac sporne znaki w ich calosciowym ujeciu.
Tym niemniej nie wyklucza to, iz calosciowe wrazenie jakie znak zlozony pozostawia w pamieci odbiorców moze, w
pewnych okolicznosciach, zostac zdominowane przez jeden lub kilka jego skladników. Ponadto, odnoszac sie do
dominujacego charakteru jednego lub kilku skladników okreslonych znakiem zlozonym, nalezy wziac w szczególnosci
pod uwage cechy immanentne kazdego z nich, porównujac je z cechami innych elementów skladowych. W sposób
posilkowy mozna uwzglednic wzajemna pozycje roznych elementów skladowych znaku w calosciowym
ukladzie znaku zlozonego (por. wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-6/01 Matratzen Rec. str. II-4335 i z 21 II
2006 r. w sprawie T-214/04 Polo)
Wlasciwy krag odbiorców sklada sie z przecietnych konsumentów, nal ezycie poinformowanych, dostatecznie
uwaznych i rozsadnych (deemed to be reasonably well-informed and reasonably observant and circumspect, le
consommateur moyen de la catégorie de produits concernée est censé être normalement informé et raisonnablement
attentif et avisé) , przy czym poziom uwagi konsumentów moze sie róznie ksztaltowac w zaleznosci od kategorii
przedmiotowych towarów lub uslug. (por. wyroki ETS z 22 VI 1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer i z 6
V 2003 r. w sprawie C-104/01 Libertel, z 12 I 2006 r. w sprawie C-361/04 P Picasso, wyrok Sadu z 14 X 2006 r. w
sprawach polaczonych T-81, 82, 103/03 Venado)
Dokonujac oceny podobienstwa towarów (uslug) nalezy brac pod uwage wszystkie czynniki charakteryzujace,
zachodzace miedzy nimi relacje (zaleznosci), szczególnie rodzaj towarów lub uslug, ich przeznaczenie, sposób uzywania
lub korzystania z nich, warunki w jakich sa sprzedawane, a takze ich wzajemny, konkurencyjny lub komplementarny
charakter. (por. wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-388/00 ELS, z 4 XI 2003 r. w sprawie T-85/02 Castillo, z 8 VII
7
2004 r. w sprawie T-203/02 Vitafruit, z 4 V 2005 r. w sprawie T-359/02 Star TV) Calosciowa ocena zaklada pewna
wspólzaleznosc miedzy branymi pod uwage czynnikami, w szczególnosci podobienstwem znaków towarowych oraz
podobienstwem towarów lub uslug, których one dotycza, przy czym niski stopien podobienstwa miedzy oznaczonymi
towarami lub uslugami moze byc zrównowazony znaczacym stopniem podobienstwa miedzy znakami towarowymi i
odwrotnie. (zasada wzajemnej zaleznosci - por. wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-388/00 ELS, z 5 IV 2006 r. w
sprawie T-202/04 Echinacin, z 14 X 2006 r. w sprawach polaczonych T-81, 82, 103/03 Venado)
W mysl utrwalonego orzecznictwa prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad (likelihood of confusion, le
risque de confusion), istnieje wtedy, gdy odbiorcy mogliby uznac, ze dane towary lub uslugi pochodza z tego
samego przedsiebiorstwa, ewentualnie z przedsiebiorstw powiazanych gospodarczo. (por. wyroki ETS z 29 IX
1998 r. w sprawie C-39/97 Canon, z 4 V 1999 r. Rec. str. I-5507, w sprawach polaczonych C-108/97 i C-109/97
Windsurfing Chiemsee, z 22 VI 1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer, z 23 III 2006 r. w sprawie C-206/04
Mülhens wyroki Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-104/01 Fifties, z 15 I 2003 r. w sprawie T-99/01 Mystery, z 3 VII 2003 r.
w sprawie T-129/01 Budmen, z 17 III 2004 r. w sprawach T-183/02 i T-184/02 Mudicor, z 11 V 2005 r. w sprawie T31/03 Grupo Sada z 13 VI 2006 r., w sprawie T-153/03 Réprésentation d'une peau de vache, z 10 X 2006 r. w sprawie T172/05 Armafoam, z 14 X 2006 r. w sprawach polaczonych T-81, 82, 103/03 Venado)
Prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad powinno byc oceniane w sposób calosciowy, zgodnie ze sposobem postrzegania okreslonego konsumenta, przy uwzglednieniu wszystkich istotnych okolicznosci konkretnego
przypadku, w szczególnosci wzajemnej zaleznosci miedzy podobienstwem oznaczen, a podobienstwem towarów lub
uslug, których one dotycza. (por. wyroki Sadu z 9 VII 2003 r. w sprawie T-162/01 Giorgio Beverly Hills Rec. str. II-2821, z
12 X 2004 r. w sprawie T-35/03 Carpo, z 11 V 2005 r. w sprawie T-31/03 Grupo Sada, wyrok ETS z 23 III 2006 r. w
sprawie C-206/04 Mülhens, z 10 X 2006 r. w sprawie T-172/05 Armafoam )
Ocena prawdopodobienstwa wprowadzenia w blad w zakresie podobienstwa wizualnego, fonetycznego lub
koncepcyjnego spornych oznaczen powinna sie opierac na wywieranym przez nie calosciowym wrazeniu ze
szczególnym uwzglednieniem ich elementów odrózniajacych i dominujacych. (por. wyroki Sadu z 14 X 2003 r. w sprawie
T-292/01 BASS, z 6 VII 2004 r. w sprawie T-117/02 Chufafit, z 5 IV 2006 r. w sprawie T-344/03 ORO SAIWA)
Calosciowa ocena prawdopodobienstwa wprowadzenia w blad w zakresie dotyczacym wizualnego,
fonetycznego lub koncepcyjnego podobienstwa oznaczen powinna opierac sie na wywieranym przez nie calosciowym
wrazeniu, przy szczególnym uwzglednieniu ich elementów odrózniajacych i dominujacych. Nie mozna wykluczyc, ze
podobienstwo koncepcyjne wynikajace z uzycia w dwóch znakach obrazów, które sa zgodne z ich trescia semantyczna,
moze stwarzac prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad, w przypadku gdy wczesniejszy znak towarowy ma charakter
szczególnie odrózniajacy – samoistny lub wynikajacy z jego powszechnej znajomosci, jaka cieszy sie wsród odbiorców.
(tak wyrok Sadu z 14 X 2006 r. w sprawach polaczonych T-81, 82, 103/03 Venado)
Z zasady, odbiorcy nie uznaja elementu opisowego, stanowiacego czesc zlozonego znaku towarowego, za
element odrózniajacy i dominujacy w calosciowym wrazeniu, jakie ten znak wywiera. (por. wyroki Sadu z 3 VII 2003 r. w
sprawie T-129/01 BUDMEN i z 6 VII 2004 r. w sprawie T-117/02 Chufafit) O ile przecietny konsument postrzega
zwykle znak towarowy jako calosc i nie zaglebia sie w analize jego poszczególnych elementów (por. wyroki ETS z 11 XI
1997 r. w sprawie C-251/95 SABEL, z 10 X 2006 r. w sprawie T-172/05 Armafoam ), o tyle to wlasnie dominujace i
odrózniajace cechy oznaczenia sa, co do zasady, najlatwiej zapamietywane. (por. wyrok Sadu z 23 X 2002 r. w
sprawie T-104/01 Fifties)
8
Zawarty w znaku towarowym element opisowy nie moze byc uznany za dominujacy, albowiem ocena
prawdopodobienstw a wprowadzenia w blad nie moze byc oparta na elementach nie podlegajacych ochronie przepisami
dotyczacymi znaków towarowych. (por. wyrok Sadu z 5 IV 2006 r. w sprawie T-202/04 Echinacin) Znak towarowy,
który nie zawiera jakiegokolwiek elementu opisowego dla okreslonej kategorii towarów lub uslug posiada
charakter wysoce odrózniajacy. (por. wyrok ETS z 12 I 2006 r. w sprawie C-361/04 P Picasso) Nadaje to ogromna
wage elementowi dominujacemu znaku towarowego, który konsument zauwaza i zapamietuje. Dlatego koniecznosc
oceny ogólnego wrazenia, jakie wywoluje oznaczenie, nie wyklucza analizy kazdego jego skladnika w celu ustalenia
elementu dominujacego. (por. wyrok Sadu z 23 X 2002 r. w sprawie T-104/01 Fifties)
Przecietny konsument rzadko ma mozliwosc przeprowadzenia bezposredniego porównania róznych znaków
towarowych, musi zazwyczaj zdawac sie na zachowany w pamieci niedoskonaly obraz tych znaków towarowych.
Prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad jest tym wieksze im silniejszy jest charakter odrózniajacy znaku
towarowego, który wynika z jego samoistnych cech lub jego renomy (znajomosci, rozpoznawalnosci znaku na
rynku). (por. wyroki ETS z 22 VI 1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer, z 11 XI 1997 r. w sprawie C251/95 SABEL z 29 IX 1998 r. w sprawie C-39/97 Canon, wyroki Sadu z 22 X 2003 r. w sprawie T-311/01 Starix, z 22
VI 2004 r. w sprawie T-66/03 Galáxia, z 1 II 2005 r. w sprawie T-57/03 Hooligan, z 21 II 2006 r. w sprawie T-214/04
POLO, z 5 IV 2006 r. w sprawie T-202/04 Echinacin, z 14 X 2006 r. w sprawach polaczonych T-81, 82, 103/03 Venado)
Mozna uznac, ze istnieje pewna wspólzaleznosc pomiedzy znajomoscia znaku towarowego wsród odbiorców,
a jego charakterem odrózniajacym i stwierdzic tym samym, ze im bardziej znak towarowy jest znany wsród
od biorców, tym bardziej wzmocniony jest charakter odrózniajacy tego znaku. Przy dokonywaniu oceny, czy znak
towarowy cieszy sie wysoce odrózniajacym charakterem wynikajacym zjego znajomosci wsród odbiorców, nalezy
rozpatrzyc wszystkie istotne okolicznosci danego przypadku, w szczególnosci udzial znaku towarowego w rynku,
natezenie, zasieg geograficzny i dlugosc okresu jego uzywania, wielkosc inwestycji dokonanych przez przedsiebiorstwo
w celu jego promocji, udzial procentowy zainteresowanych grup odbiorców, którym znak towarowy umozliwia
zidentyfikowanie towarów lub uslug jako pochodzacych zokreslonego przedsiebiorstwa, jak równiez oswiadczenia izb
handlowych i przemyslowych lub innych stowarzyszen zawodowych.
(por. wyrok Sadu z 12 VII 2006 r. w sprawie T-277/04 Vitakraft-Werke)
Sady w sprawach wspólnotowych znaków towarowych maja wylaczna wlasciwosc w sprawach, których
przedmiotem jest naruszenie oraz - jezeli zezwala na to ustawodawstwo krajowe - zagrozenie naruszeniem praw do
wspólnotowego znaku towarowego. (art.92a.) Sady uznaja wspólnotowy znak towarowy za wazny, o ile nie jest to
przedmiotem powództwa wzajemnego o stwierdzenie wygasniecia lub uniewaznienie. (art. 95 ust.1)
Skutki wspólnotowego znaku towarowego podlegaja wylacznie przepisom rozporzadzenia. W innych
przypadkach, naruszenie wspólnotowego znaku towarowego podlega prawu krajowemu odnoszacemu sie do naruszenia
krajowego znaku towarowego zgodnie z przepisami tytulu X. (art. 14 ust.1) Rozporzadzenie nie stanowi przeszkody dla
wnoszenia powództw w sprawach wspólnotowego znaku towarowego na mocy ustawodawstwa panstw czlonkowskich
dotyczacego w szczególnosci odpowiedzialnosci cywilnej oraz nieuczciwej konkurencji. (art. 14 ust.2)
W przypadku, gdy sad uznaje, ze pozwany naruszyl lub ze z jego strony istnieje grozba naruszenia
wspólnotowego znaku towarowego, wydaje, chyba ze istnieja szczególne powody zaniechania tego, decyzje zakazujaca
pozwanemu dzialan stanowiacych naruszenie lub stwarzajacych grozbe naruszenia wspólnotowego znaku towarowego.
9
Stosuje równiez takie srodki, zgodnie z przepisami swojego ustawodawstwa krajowego, których celem jest zapewnienie
przestrzegania zakazu. (art. 98 ust.1)
W celu zapewnienia uprawnionemu realizacji jego praw z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego, na
podstawie ust. 1 art. 9 rozporzadzenia moga byc zakazane, w szczególnosci, nastepujace dzialania:
a. umieszczanie oznaczenia na towarach lub na ich opakowaniach;
b. oferowanie towarów, wprowadzanie ich do obrotu lub ich magazynowanie w tym celu pod takim oznaczeniem lub
oferowanie i swiadczenie uslug pod tym oznaczeniem;
c. przywóz lub wywóz towarów pod takim oznaczeniem;
d. uzywanie oznaczenia w dokumentach handlowych i w reklamie. (art. 9 ust.2)
Ani przepisy Rozporzadzenia nr 40/94, ani Prawa wlasnosci przemyslowej nie definiuja pojecia wprowadzenia
towarów do obrotu. Pojecie obrót towarowy od strony scisle jezykowej jest definiowane jako ruch towarów ze sfery
produkcji do sfery konsumpcji realizowany przez akty kupna-sprzedazy. (M. Szymczak, red.: Slownik Jezyka Polskiego
Warszawa 1999, t. II, s. 405; podobnie S. Dubisz, red.: Uniwersalny slownik jezyka polskiego Warszawa 2003, t. III, s. 44). W
pismiennictwie cywilistycznym przez wprowadzenie do obrotu rozumie sie czynnosci prawne, których podstawa prawna
moze byc umowa sprzedazy, dostawy, darowizny, zamiany, leasingu, umowa o dzielo. (por.: Komentarz do Kodeksu
Cywilnego, Ksiega Trzecia - Zobowiazania, Warszawa 2005, s. 502).
Wprowadzenie do obrotu nastepuje w momencie utraty kontroli nad tymi przedmi otami przez osobe upraw niona, która wyzbywa sie lub fizycznie pozbawia sie tych przedmiotów, umozliwiajac ich dalsza swobodna cyrkulacje.
(por.: K.Szczepanowska-Kozlowska: Wyczerpanie praw wlasnosci przemyslowej, Warszawa 2003, s. 281 i n.). Oznacza wiec
pierwsza transakcje wyrobem, przy czym rozstrzygajaca jest chwila wydania rzeczy, gdyz w tym momencie osoba
uprawniona traci nad nia kontrole. Decydujace zatem dla przyjecia, ze towar zostal wprowadzony do obrotu jest
stwierdzenie, ze uprawniony zostal pozbawiony faktycznej mozliwosci rozporzadzenia danym przedmiotem (E.
Letowska: Prawo umów konsumenckich, Warszawa 2004, s. 115; wczesniej tej samej Autorki: Ochrona niektórych praw
konsumentów, Warszawa 2001, s. 128).
Tak wiec w omawianym pojeciu miesci sie tylko pierwszy akt zaistnienia towaru w obrocie. Za taka konstatacja
przemawia takze, przy zalozeniu spójnosci obowiazujacego systemu prawnego, uregulowanie przyjete w ustawie z dnia
30 VIII 2002 r. o systemie oceny zgodnosci (Dz. U. Nr 166, poz. 1360), gdzie w art. 5 pkt 2 wprowadzenie do obrotu okreslone
zostalo jako przekazanie wyrobu po raz pierwszy w kraju: uzytkownikowi, konsumentowi badz sprzedawcy przez
producenta, jego upowaznionego przedstawiciela lub importera. W uchwale z 24 V 2005 r. (I KZP 13/05 OSNKW
2005/6/50) Sad Najwyzszy stwierdzil, ze wprowadzeniem do obrotu, o którym mowa w art. 305 ust. 1 ustawy z dnia 30 VI
2000 r. Prawo wlasnosci przemyslowej, jest przekazanie przez producenta lub importera po raz pierwszy do obrotu towarów
oznaczony ch podrobionym znakiem towarowym. W doktrynie i orzecznictwie pojecie wprowadzenie do obrotu obejmuje:
§
wszystkie transakcje towarem lub uslugami, jezeli tylko sprawca posluguje sie przy tym zarejestrowanym znakiem
towarowym, którego nie ma prawa uzywac i czyni to wbrew uprawnionemu z tytulu rejestracji,
§
pierwsze udostepnienie do obrotu towarów oznaczonych podrobionym znakiem towarowym.
W ocenie Sadu, sluszne twierdzenia zawarte w tezie i uzasadnieniu uchwaly z 24 V 2005 r. mozna odniesc takze
do czynnosci poprzedzajacych tak zdefiniowane wprowadzenie do obrotu. Przedmiotem oceny z punktu widzenia naruszenia
art. 296 ust.1 p.w.p. bedzie zatem produkt w takiej postaci w jakiej producent (importer) oferuje go do sprzedazy
posrednikowi, czy innemu nabywcy. Tak rozumiane wprowadzenie do obrotu wspólgra z rozumieniem konkurencji jako
dzialania skierowanego na zewnatrz – do innych uczestników rynku. Dopóki przedsiebiorca posiada produkt, ma nad
nim kontrole, dokonuje przeróbek, wprowadza wlasne oznaczenia, umieszcza w opakowaniu nie moze byc mowy o
wprowadzaniu do obrotu, ani o dzialaniach konkurencyjnych.
10
Odnoszac powyzsze rozwazania do poczynionych w sprawie ustalen Sad uznal, ze wystepujac na droge
sadowa powód, tak jak byl do tego zobowiazany przepisem art. 47912 § 1 k.p.c., juz w pozwie przedstawil wszystkie
twierdzenia i dowody, z których wynikaly:
v samoistny, wysoce odrózniajacy charakter graficznego wspólnotowego znaku towarowego „90”,
v prawa NIKE International Limited z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego CTM 003279247,
v ich naruszenie przez pozwanego – przywóz produktów oznaczonych w sposób wywolujacy prawdopodobienstwo wprowadzenia w blad nabywców co do pochodzenia towarów, naruszajacy prawa z rejestracji
wspólnotowego znaku towarowego „90” i zagrozenie wprowadzenia ich do obrotu oraz
v uprawnienie do wystepowania z roszczeniami okreslonymi w pkt 1 i 2 pozwu.
Zadanie zakazania pozwanemu naruszania prawa z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego „90” (CTM
nr 003279247) wprowadzania do obrotu butów pilkarskich opatrzonych oznaczeniem 90 wynika wprost z ust. 1b art. 9
Rozporzadzenia. Nalezy uznac, ze Pawel Matoga, przywozac sporne produkty przeznaczone do sprzedazy polskim
nabywcom naruszyl prawa NIKE International Limited (art. 9 ust. 2c). Okolicznosci przywozu i rodzaj prowadzonej przez
pozwanego dzialalnosci gospodarczej wskazuja, ze istnieje realne zagrozenie wprowadzenia do sprzedazy produktów
tozsamych z produktami powoda (buty pilkarskie), oznaczonych ludzaco podobnym (wizualnie, fonetycznie i
koncepcyjnie) graficznym znakiem 90 (róznica jedynie barwy oznaczenia), tozsamym w warstwie koncepcyjnej (czas
trwania meczu pilkarskiego), co takze naruszyloby prawo powoda z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego „90”.
(art. 9 ust. 2b w zw. z art. 98 ust. 1 Rozporzadzenia)
Majac na wzgledzie charakter prawa z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego „90”, terytorium, jakie
nalezy uwzglednic przy ocenie prawdopodobienstwa wprowadzenia w blad jest terytorium Polski jako czlonka Unii
Europejskiej. Ponadto, jako ze sporne towary sa czesto nabywane, docelowy krag odbiorców sklada sie równiez
z przecietnych polskich konsumentów, wlasciwie poinformowanych, dostatecznie uwaznych i rozsadnych.
Dzialanie pozwanego skutkuje powstaniem ryzyka wprowadzenia w blad nabywcy co do pochodzenia
oferowanych przezen produktów (uznania, ze zostaly wytworzone przez NIKE International Limited) lub co najmniej
istnienia pomiedzy Pawlem Matoga a powodem zwiazków gospodarczych. Ocena istnienia ryzyka dokonywana jest z
punktu widzenia przecietnego, dobrze zorientowanego konsumenta – mlodego nabywcy butów pilkarskich.
Skutkiem zaniechania pozwanego przedstawienia stosownego dowodu, Sad nie mógl ustalic w jaki sposób
sprzedaje on swoje produkty i jaka jest ich cena, aby ta droga wykluczyc prawdopodobienstwo bledu nabywcy. Nie
zostalo w zaden sposób wykazane, a tym bardziej udowodnione oznaczenie butów dodatkowym oznaczeniem AXIM ,
ze stylizowana litera A, które mogloby wylaczac prawdopodobienstwo wprowadzenia nabywców w blad co do
pochodzenia towarów (ich producenta).
Celem ochrony znaku towarowego jest zapobieganie sytuacji, w której to konsument móglby odniesc mylne
wrazenie co do pochodzenia towarów (od okreslonego przedsiebiorcy). W przypadku, gdyby buty pozwanego
dystrybuowane byly w salonach sportowych i mialy ceny mieszczace sie w tym samym przedziale wartosci co ceny
produktów oryginalnych, ryzyko wprowadzenia w blad byloby wieksze. Przecietny konsument, nawet znajac wyglad
oryginalnego znaku towarowego oraz wyglad butów pilkarskich, móglby mimo wszystko myslec, ze produkty o zblizonej
cenie i nazwie sa oryginalne, a róznica w wygladzie wynika np. z tego, ze wzór jest starszy, pochodza z kolekcji z innego
sezonu, sa tansza wersja oryginalnego produktu.
11
Konsument ostrozny, rozwazny, dobrze poinformowany co do zasady wie, ze buty sportowe dystrybuowane
np. na bazarach, za niska cene nie sa produktami oryginalnymi, ani markowymi. Juz jednak sprzedaz takich towarów w
sklepach sportowych, czy supermarketach, po niskiej cenie nie pozwala na wyeliminowanie ryzyka bledu konsumenta,
który liczy na to, ze produkty pochodza od znanego producenta, zas niska cene tlumaczy np. przecena, wyprzedaza lub
likwidacja starej kolekcji. Takie okolicznosci sprzedazy markowego produktu po niskiej cenie moga tym bardziej
wskazywac na istnienie zwiazku gospodarczego, organizacyjnego pomiedzy producentem, który zdecydowal sie na
wytwarzanie pod znana marka tanszych towarów (nawet gorszej jakosci), a ich dystrybutorem.
Na podstawie dowodów zaoferowanych przez powoda stwierdzic mozna, ze wspólnotowy znak towarowy
„90” jest znany i popularny na polskim wsród klientów sklepów, w których takie buty pilkarskie sa sprzedawane. Zatem
to klient sklepu sportowego – mloda osoba grajaca w pilke nozna - bedzie przecietnym konsumentem tego rodzaju
produktów. Osoby, które uprawiaja sport i zakupów dokonuja raz na jakis czas, kojarza wysoce odrózniajaca,
nawiazujaca koncepcyjnie do czasu trwania meczu pilkarskiego, marke „90”i jakkolwiek moga nie pamietac szczególów
wygladu graficznego przedstawienia znaku, to jest mozliwe, ze widzac buty pilkarskie oferowane przez pozwanego z
kwestionowanym oznaczeniem, przypisza ich pochodzenie temu samemu producentowi, który oferuje produkty
oryginalne.
Na zasadzie art. 98 ust. 1 rozporzadzenia Sad uznal, ze dla zapewnienia przestrzegania nalozonego zakazu
konieczne jest zobowiazanie Pawla Matogi do zniszczenia znajdujacych sie w jego dyspozycji butów opatrzonych
oznaczeniem 90, uwzgledniajac zadanie z punktu 2. pozwu.
Podstawe prawna takiego rozstrzygniecia stanowia przepisy :
q
art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 16 IV 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji : - sad, na wniosek uprawnionego, moze
orzec równiez o wyrobach bezposrednio zwiazanych z popelnieniem czynu nieuczciwej konkurencji, w
szczególnosci moze orzec ich zniszczenie, w zw. z art. 10 ust. 1
q
art. 296 ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 2 i art. 297 ustawy z dnia 30 III 2000 r. Prawo wlasnosci przemyslowej - osoba, której
prawo ochronne na znak towarowy zostalo naruszone moze zadac zaniechania naruszania i usuniecia jego
skutków oraz wydania bezpodstawnie uzyskanych korzysci, a takze naprawienia szkody na zasadach ogólnych.
Naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy polega na bezprawnym uzywaniu w obrocie gospodarczym
znaku identycznego lub podobnego do zarejestrowanego znaku towarowego w odniesieniu do towarów
identycznych lub podobnych, jezeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w blad, które obejmuje w
szczególnosci ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem towarowym zarejestrowanym.
Zastosowany srodek pozwoli przerwac dzialanie naruszajace prawo ochronne powoda (przywóz) i przywrócic
stan poprzedni, usunie tez, realne, sadzac z postawy pozwanego, zagrozenie wprowadzenia spornych produktów do
sprzedazy. Zgodnie z art. 297 p.w.p., w razie oznaczenia towarów znakiem towarowym podrobionym, sad orzekajac o
dalszym rozporzadzeniu tymi towarami, moze tylko w wyjatkowych przypadkach uznac za wystarczajace do dopuszczenia towarów do obrotu usuniecie znaku z towarów.
Pozwany nie zaprzeczyl, ze dokonal przywozu, wprowadzajac w polski obszar celny buty pilkarskie oznaczone
90. Produkty te, jak wynika ze zgodnych oswiadczen stron zostaly zajete na uzytek prowadzonego przeciwko niemu
postepowania karnego. Nie wskazal, ze zapewnienie wykona nia przez niego zakazu wprowadzania do obrotu jest
mozliwe w inny, mniej dolegliwy sposób, chocby przez usuniecie oznaczen z kazdego z oferowanych do sprzedazy
produktów.
12
W zaden sposób natomiast nie zostalo umotywowane zadanie z pkt 3 pozwu – w zakresie zlozenia
oswiadczenia o przeproszeniu bedacego roszczeniem scisle zwiazanym z dobrami osobistymi. Powód nie wyjasnil
dlaczego, jej zdaniem, oswiadczenie takie jest konieczne aby zapewnic ochrone jej majatkowych praw z rejestracji znaku
towarowego. Tylko zas w takiej sytuacji, zgodnie z art. 98 ust. 1 in fine Rozporzadzenia mozliwe jest orzeczenie
wynikajace wprost wylacznie z przepisów prawa krajowego. Nie wskazuje, z czego wynika wybór publikatora, wielkosc i
czestotliwosc ogloszen, jak to sie ma do wplywu dzialan pozwanego na jej prawo ochronne. W tej czesci powództwo
jako bezzasadne i nieudowodnione podlegac musialo oddaleniu.
Art. 18 ust. 1 u.z.n.k. stanowi w pkt 6, ze w razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, przedsiebiorca,
którego interes zostal zagrozony lub naruszony, moze zadac zasadzenia odpowiedniej sumy pienieznej na okreslony cel
spoleczny zwiazany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochrona dziedzictwa narodowego - jezeli czyn nieuczciwej
konkurencji byl zawiniony. Zgodnie z zasada art. 6 k.c., winy pozwanego obowiazany jest dowiesc powód.
W niniejszej sprawie NIKE International Limited nie wykazal, a tym bardziej nie udowodnil istnienia podstaw do
zasadzenie od pozwanego kwoty 20.000 zl na rzecz Biblioteki Narodowej w Warszawie. Zadanie z pkt 4 pozwu
podlegac musialo przeto oddaleniu.
O kosztach Sad orzekl na zasadzie art. 100 zd.2 oraz art. 745 § 1 k.p.c., obciazajac nimi w calosci
pozwanego, poniewaz powód ulegl tylko w nieznacznej czesci swych roszczen.
Do niezbednych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza sie wynagrodzenie, jednak
nie wyzsze niz stawki oplat okreslone w odrebnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sadowe oraz koszty
nakazanego przez sad osobistego stawiennictwa strony. (§ 3 art. 98 k.p.c.) Oplaty za czynnosci adwokackie przed
organami wymiaru sprawiedliwosci okresla rozporzadzenia Ministra Sprawiedliwosci z dnia 28 IX 2002 r. w sprawie oplat
za czynnosci adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Panstwa kosztów nieoplaconej pomocy prawnej udzielonej z urzedu.
Zasadzajac oplate za czynnosci adwokata sad bierze pod uwage niezbedny naklad pracy, a takze charakter
sprawy i wklad pracy adwokata w przyczynienie sie do jej wyjasnienia i rozstrzygniecia. (§2 ust.1.) Podstawe zasadzenia
oplaty stanowia okreslone w rozdzialach 3-5 stawki minimalne. Oplata nie moze byc wyzsza od szesciokrotnej stawki
minimalnej, ani wartosci przedmiotu sporu. (§ 2 ust.2.)
Wysokosc stawki minimalnej zalezy od wartosci przedmiotu sprawy lub jej rodzaju. ( § 4 ust.1.) W sprawie o
naruszenie prawa z rejestracji wynagrodzenie adwokata wynosi 840 zl (§ 11 ust. 1 pkt 18). Zwazywszy charakter sprawy,
jej wage i stopien skomplikowania, Sad uznal, ze adekwatne do nakladu pracy pelnomocnika powoda w sprawie
niniejszej beda wynagrodzenia w dwukrotnej minimalnej wysokosci. (840 zl x 2 + 15 zl, tytulem oplaty skarbowej od
pelnomocnictwa, tj. lacznie 1.695 zl)
13