Akt oskarżenia AP V Ds 14/13, przeciwko pięciu osobom
Transkrypt
Akt oskarżenia AP V Ds 14/13, przeciwko pięciu osobom
PROKURATURA APELACYJNA w GDAŃSKU Gdańsk, dnia 03 września 2014 r. WYDZIAŁ I ORGANIZACJI PRACY PROKURATUR RZECZNIK PRASOWY ul. Wały Jagiellońskie 38 80 – 853 Gdańsk Komunikat Rzecznika Prasowego. Akt oskarżenia AP V Ds 14/13, przeciwko pięciu osobom, oskarżonym o uprowadzenie dla okupu i inne przestępstwa. W dniu 29 sierpnia 2014 roku, prokurator Wydziału V do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku, skierował do Sądu Okręgowego dla Warszawy – Pragi w Warszawie akt oskarżenia Ap V Ds 14/13, w którym oskarżył: 1. Dariusza O. – lat 42, wobec którego jest stosowane tymczasowe aresztowanie, zamieszkałego w Warszawie, o wykształceniu podstawowym, bez zawodu, przed zatrzymaniem niepracującego, bez ustalonych legalnych dochodów, w przeszłości karanego między innymi za przestępstwa przeciwko mieniu popełnione z użyciem przemocy i za przestępstwo wzięcia zakładnika, w celu wymuszenia określonego zachowania, 2. Cezarego Sz. – lat 41, wobec którego jest stosowane tymczasowe aresztowanie, zamieszkałego w Warszawie, o wykształceniu podstawowym, z zawodu kierowcę, przed zatrzymaniem niepracującego, bez ustalonych legalnych dochodów, w przeszłości karanego za przestępstwa przeciwko mieniu, za przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości i za przestępstwo wzięcia zakładnika, w celu wymuszenia określonego zachowania, 3. Dariusza K. – lat 40, wobec którego jest stosowane tymczasowe aresztowanie, zamieszkałego w Warszawie, o wykształceniu podstawowym, bez zawodu, niepracującego, bez ustalonych legalnych dochodów, w przeszłości karanego za przestępstwo z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, 4. Marka G. – lat 63, wobec którego jest stosowane tymczasowe aresztowanie, zamieszkałego w Piasecznie, o wykształceniu średnim, z zawodu rzeczoznawcę dzieł 1 sztuki, utrzymującego się z legalnej pracy w tym zawodzie, w przeszłości niekaranego, 5. Sławomira P. – lat 46, o wykształceniu średnim, z zawodu policjanta, zatrudnionego w jednej z komend garnizonu stołecznego, aktualnie przebywającego na wolności, wobec którego, tytułem środków zapobiegawczych, prokurator zastosował: zawieszenie w czynnościach służbowych funkcjonariusza Policji, zakaz opuszczania kraju oraz dozór Policji, 1. Dariusz O. został oskarżony, o to, że: I. w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 w Warszawie, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z Cezarym Sz., Dariuszem K., Markiem G. oraz innymi nieustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wziął przemocą, jako zakładnika obywatela Królestwa Szwecji, narodowości syryjskiej, Saida A., dokonując wspólnie z nieustalonym sprawcą jego pobicia w sposób, który naraził pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 156 § 1 kk lub w art. 157 § 1 kk i następnie przetrzymywał go w miejscowości Pęclin, gm. Wiązowna oraz w Warszawie, zmuszając żonę Saida A., Renatę A., przebywającą w Sopocie, do określonego zachowania się polegającego na rozporządzeniu mieniem, to jest do zapłaty w nocy z 3 na 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie, kwoty okupu w wysokości 166.500,- euro, w zamian za uwolnienie Saida A., przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy, tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 12 kk, w zw. z art. 252 § 1 kk, w zb. z art. 282 kk, w zb. z art. 158 § 1 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk; II. w okresie od kwietnia 2012 r. do 28 marca 2013 r. w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu z Cezarym Sz. i z Dariuszem K., żądał od Marka D. i Saida A. korzyści majątkowej w wysokości 200.000,- euro, w zamian za zwrot przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga Południe), przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy, tj. o przestępstwo z art. 286 § 2 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk; III. w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu z Cezarym Sz. oraz z innymi nieustalonymi osobami, po uprzednim doprowadzeniu Saida A. do stanu bezbronności, zabrał w celu przywłaszczenia zegarek naręczny nieustalonej marki i wartości oraz telefon komórkowy marki HTC o wartości 6.000,- koron szwedzkich oraz telefon 2 komórkowy marki I-Phone o nieustalonej wartości, na szkodę Saida A., przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy, tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk; 2. Cezary Sz. został oskarżony, o to, że: I. w okresie w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O., Dariuszem K., Markiem G. oraz z innymi nieustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wziął przemocą, jako zakładnika obywatela Królestwa Szwecji, narodowości syryjskiej, Saida A., i następnie przetrzymywał go w miejscowości Pęclin, gm. Wiązowna oraz w Warszawie, zmuszając żonę Saida A., Renatę A., przebywającą w Sopocie, do określonego zachowania się polegającego na rozporządzeniu mieniem, to jest do zapłaty w nocy z 3 na 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie, kwoty okupu w wysokości 166.500,- euro, w zamian za uwolnienie Saida A., przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy, tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 252 § 1 kk, w zb. z art. 282 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk; II. w okresie od kwietnia 2012 r. do 28 marca 2013 r. w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O. i z Dariuszem K., żądał od Marka D. i Saida A. korzyści majątkowej w wysokości 200.000,- euro, w zamian za zwrot przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga Południe), przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy, tj. o przestępstwo z art. 286 § 2 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk; III. w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O. oraz z innymi nieustalonymi osobami, po uprzednim doprowadzeniu Saida A. do stanu bezbronności, zabrał w celu przywłaszczenia zegarek naręczny nieustalonej marki i wartości oraz telefon komórkowy marki HTC o wartości 6.000,- koron szwedzkich oraz telefon komórkowy marki I-Phone o nieustalonej wartości, na szkodę Saida A., przy czym zarzucanego przestępstwa dopuścił się w warunkach multirecydywy, tj. o przestępstwo z art. 280 § 1 kk, w zw. z art. 64 § 2 kk; 3. Dariusz K. został oskarżony, o to, że: 3 I. w okresie w okresie od 28 marca 2013 r. do 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O., Cezarym Sz., Markiem G. oraz z innymi nieustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wziął przemocą, jako zakładnika obywatela Królestwa Szwecji, narodowości syryjskiej, Saida A., i następnie przetrzymywał go w miejscowości Pęclin, gm. Wiązowna oraz w Warszawie, zmuszając żonę Saida A., Renatę A., przebywającą w Sopocie, do określonego zachowania się polegającego na rozporządzeniu mieniem, to jest do zapłaty w nocy z 3 na 4 kwietnia 2013 r., w Warszawie, kwoty okupu w wysokości 166.500,- euro, w zamian za uwolnienie Saida A., tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 252 § 1 kk, w zb. z art. 282 kk; II. w okresie od kwietnia 2012 r. do 28 marca 2013 r. w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O. i z Cezarym Sz., żądał od Marka D. i Saida A. korzyści majątkowej w wysokości 200.000,- euro, w zamian za zwrot przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga Południe), tj. o przestępstwo z art. 286 § 2 kk; III. w okresie od nieustalonego dnia do dn. 19 grudnia 2013 r. w Warszawie, posługiwał się, jako swoim i autentycznym, podrobionym dokumentem w postaci prawa jazdy o nr 01845/1465148, na blankiecie o oznaczeniu H1274865, wypisanym na nazwisko Grzegorza Artura J., o cechach wydania przez Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy w dn. 29 maja 2006 r., tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 kk; 4. Marek G. został oskarżony, o to, że: I. w okresie od 28 marca 2013 r. do 3 kwietnia 2013 r., w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu z Dariuszem O., Cezarym Sz. i z Dariuszem K. oraz z innymi nieustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wziął przemocą, jako zakładnika obywatela Królestwa Szwecji, narodowości syryjskiej, Saida A. i następnie przetrzymywał go w nieustalonym miejscu na terenie Polski, usiłując w tym okresie czasu zmusić żonę Saida A., Renatę A., przebywającą w Sopocie, do określonego zachowania się polegającego na rozporządzeniu mieniem, to jest zapłaty kwoty 170.000,- euro, w zamian za uwolnienie Saida A., lecz zamierzonego celu nie osiągnął, z uwagi na zatrzymanie przez Policję, tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 252 § 1 kk, w zb. z art. 13 § 1 kk, w zw. z art. 282 kk; 4 II. w nieustalonym dokładnie dniu w kwietniu 2012 r. w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu ze Sławomirem P., w zamiarze uzyskania korzyści majątkowej dla siebie, dla Sławomira P. oraz dla Cezarego Sz., żądającego zapłaty 200.000,- USD w zamian za zwrot przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga Południe), udzielił Cezaremu Sz. pomocy, w ten sposób, że uwiarygodnił jego żądanie, przez okazanie pokrzywdzonemu, za pośrednictwem Sławomira P., skradzionej Markowi D. i Aleksandrze D. bransoletki na rękę, tj. o przestępstwo z art. 18 § 3 kk, w zw. z art. 286 § 2 kk; III. w nieustalonym dokładnie dniu w okresie od 1 lipca do 31 sierpnia 2012 r. w Piasecznie, działając w celu osiągnięcia dla siebie korzyści majątkowej, doprowadził Marka D. i Aleksandrę D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, poprzez przyjęcie od nich kwoty nie mniejszej niż 40.000,- zł i 20.000 USD, wprowadzając ich w błąd co do zamiaru i możliwości odzyskania rzeczy skradzionych im w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga Południe), tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk; IV. w nieustalonym dokładnie dniu, w okresie od 1 sierpnia do 30 września 2012 r. w Piasecznie, przywłaszczył powierzone mu mienie w postaci pieniędzy w gotówce w kwocie 150.000,- koron szwedzkich, stanowiących równowartość około 75.000,- zł, na szkodę Saida A., tj. o przestępstwo z art. 284 § 2 kk; 5. Sławomir P. został oskarżony, o to, że: I. w okresie od 16 marca 2012 r. do 31 maja 2013 r., w Warszawie, działając w celu osiągnięcia dla siebie korzyści majątkowej, doprowadził Marka D. i Aleksandrę D. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, poprzez przyjęcie od nich kwoty nie mniejszej niż 95.000,- zł i 20.000 USD oraz samochodu osobowego marki SUBARU Legacy, o wartości nie mniejszej niż 25.000,- zł, wprowadzając ich w błąd co do zamiaru i możliwości odzyskania przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga Południe), czym jednocześnie, jako funkcjonariusz Policji, nie dopełnił obowiązków służbowych, wynikających z art. 58 ust. 1, w zw. z art. 27 ust. 1 5 ustawy z dn. 06 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity – Dz. U. z 2011 r., nr 287, poz. 1687, z późn. zm.), działając w ten sposób na szkodę interesu publicznego oraz na szkodę interesu prywatnego Marka D. i Aleksandry D., tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 286 § 1 kk, w zb. z art. 231 § 2 kk; II. w nieustalonym dokładnie dniu w kwietniu 2012 r., w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu z Markiem G., w zamiarze uzyskania korzyści majątkowej przez siebie, przez Marka G. oraz przez Dariusza O., Cezarego Sz. i przez Dariusza K., żądających zapłaty 200.000,- USD w zamian za zwrot przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D. w dn. 14 marca 2012 r. w Warszawie, w postaci biżuterii, zegarków i innych przedmiotów (w zakresie tego czynu było prowadzone postępowanie przez Prokuraturę Rejonową Warszawa – Praga Południe), udzielił pomocy Cezaremu Sz., w ten sposób, że uwiarygodnił jego żądanie, przez okazanie pokrzywdzonemu, za pośrednictwem Sławomira P., skradzionej Markowi D. i Aleksandrze D. bransoletki na rękę, czym jednocześnie, jako funkcjonariusz Policji nie dopełnił obowiązków służbowych, wynikających z art. 58 ust. 1, w zw. z art. 27 ust. 1 ustawy z dn. 06 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity – Dz. U. z 2011 r., Nr 287, poz. 1687, z późn. zm.), działając w ten sposób na szkodę interesu publicznego oraz na szkodę interesu prywatnego Marka D. i Aleksandry D., tj. o przestępstwo z art. 11 § 2 kk, w zw. z art. 18 § 3 kk, w zw. z art. 286 § 2 kk, w zb. z art. 231 § 2 kk; III. w dniu 2 kwietnia 2013 r. w Warszawie i w P., działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkim odstępie czasu, jako funkcjonariusz Policji, wbrew obowiązkom wynikającym z art. 58 ust. 1, w zw. z art. 27 ust. 1 ustawy z dn. 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity – Dz. U. z 2011 r., Nr 287, poz. 1687, z późn. zm.), ujawnił osobom nieuprawnionym, to jest Markowi D., Annie K. oraz Sebastianowi G., a pośrednio także Markowi G., informację niejawną o klauzuli "poufne", którą uzyskał w związku z wykonywaniem czynności służbowych oficera dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w P., wynikającą z szyfrogramu Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku, z 30 marca 2013 r., zawierającego dane o uprowadzeniu obywatela Szwecji Saida A. i wdrożonych w związku z tym czynnościach Policji, przy czym ujawnienie tej informacji naraziło na szkodę prawnie chroniony interes w postaci uwolnienia wziętego, jako zakładnika Saida A. oraz zatrzymania sprawców tego czynu, tj. o przestępstwo z art. 12 kk, w zw. z art. 266 § 2 kk. Śledztwo w niniejszej sprawie, pod nadzorem prokuratora Wydziału do Spraw 6 Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku, prowadzili funkcjonariusze Centralnego Biura Śledczego KGP – Zarząd w Gdańsku oraz funkcjonariusze Biura Spraw Wewnętrznych KGP, Wydziału III – Zarząd w Warszawie. W okresie od kwietnia 2013 roku, do sierpnia 2014 roku, przesłuchano 108 świadków, wykonano 31 przesłuchań pięciu podejrzanych (obecnie oskarżonych). Zrealizowano 33 przeszukania miejsc, osób i pojazdów, przeprowadzono 72 oględziny miejsc, rzeczy i osób, a także 4 eksperymenty procesowe. Wykonano czynności z udziałem trzech świadków anonimowych. Wydano 26 postanowień o zwolnieniu z tajemnicy telekomunikacyjnej. W szerokim zakresie wykorzystano ślady elektroniczne, pozostawiane przez oskarżonych w cyberprzestrzeni, a także zgromadzone w przestrzeni kontrolowanej przez kamery monitoringu miejskiego, przemysłowego i handlowego. Uzyskano 27 opinii biegłych z zakresu genetyki, antropologii, daktyloskopii, informatyki, badań dokumentów, medycyny i psychiatrii sądowej, technik wizualnych i z zakresu mechanoskopii. Realizowano również czynności za granicą, w ramach międzynarodowej pomocy prawnej. Łącznie wykonano około 800 różnych czynności dochodzeniowo – śledczych. Wszczęcie śledztwa nastąpiło po złożeniu przez Renatę A., w dniu 30 marca 2013 r., w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Gdańsku, zawiadomienia o zaginięciu jej męża, Saida A. – obywatela Królestwa Szwecji narodowości syryjskiej. Renata A. zeznała, że jej mąż najprawdopodobniej został porwany, w celu wymuszenia zapłaty okupu. Czynności w tej sprawie, zarówno operacyjno – rozpoznawcze, jak i procesowe, były realizowane między innymi zgodnie z „Metodyką prowadzenia postępowań w sprawach uprowadzeń dla okupu”, opracowaną przez zespół ekspertów, powołany w maju 2011 roku, przez Prokuratora Generalnego RP, Komendanta Głównego Policji oraz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. W toku śledztwa okazało się, że początku tej sprawy trzeba doszukiwać się w zdarzeniu, do którego doszło ponad rok przed uprowadzeniem Saida A. W dniu 14 marca 2012 r. miało miejsce włamanie do domu Aleksandry D. i Marka D. i kradzież biżuterii, zegarków i innych przedmiotów, o łącznej wartości, według oszacowania pokrzywdzonych, około 1.000.000,00 USD (dolarów amerykańskich). Postępowanie przygotowawcze w tej sprawie prowadzone było pod nadzorem Prokuratury Rejonowej Warszawa – Praga Południe i zakończyło się umorzeniem, wobec niewykrycia sprawców. Po zaistniałej kradzieży, pokrzywdzony Marek D. nawiązał kontakt ze swoim znajomym, obecnie oskarżonym Markiem G., w celu podjęcia różnorakich, nieformalnych prób odzyskania utraconych precjozów. Marek G., z zawodu rzeczoznawca dzieł sztuki, prowadzący wówczas działalność gospodarczą w tym zakresie i utrzymujący się z legalnej pracy w tym zawodzie, zaproponował, aby zwrócić się z tym do Sławomira P., ówcześnie funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji w P. 7 Oskarżony Sławomir P., pozornie zgodził się pomóc w działaniach zmierzających do odzyskania mienia utraconego przez małżonków D., choć w rzeczywistości zachowań takich nie wdrożył. Ponadto, jako policjant nie mógł ich podejmować bez zgody przełożonych (której nie uzyskał i o którą nie wystąpił), a na zajmowanym stanowisku służbowym nie miał nawet większych możliwości realizacji tego typu działań. Jednak o tego rodzaju rzekomo wykonanych czynnościach, informował pokrzywdzonych Marka D. i Aleksandrę D., a nadto pobierał od nich różne kwoty pieniędzy – łącznie w okresie od 16.03.2012 r., do 31.05.2013 r., nie mniej niż 55.000,- zł – na „koszty działalności”, czyli jak tłumaczył pokrzywdzonym: paliwo, wyjazdy, opłacanie informatorów i inne. W czerwcu 2012 r., w celu zapewnienia większej mobilności, nieodpłatnie przejął od nich także samochód marki SUBARU LEGACY OUTBACK, o wartości nie mniejszej niż 25.000,- zł. Latem 2012 r., oskarżony Sławomir P., przyjął od pokrzywdzonego Marka D. 40.000,- zł i 20.000,- USD, które miały być przekazane na wykup skradzionych przedmiotów. Do wykupu jednak nie doszło, bo oskarżony Sławomir P. nie miał „dotarcia” do sprawców. Pieniądze te Sławomir P. przekazał oskarżonemu Markowi G., a ten zatrzymał je dla siebie. Po kilku miesiącach od kradzieży, równolegle do kontaktów ze Sławomirem P., ukierunkowanych na odzyskanie mienia małżonków D., oskarżony Marek G., w uzgodnieniu z pokrzywdzonym Markiem D., nawiązał kontakt z Saidem A., Syryjczykiem posiadającym obywatelstwo Królestwa Szwecji. Zaproponował mu wyłożenie pieniędzy na wykup przedmiotów skradzionych pokrzywdzonym Markowi D. i Aleksandrze D. Z propozycji Marka G., wynikało, że Said A., po wykupie miał odzyskać te pieniądze z odpowiednią nadwyżką – prowizją. Said A. zgodził się na podjęcie negocjacji z osobami podającymi się za posiadaczy skradzionych rzeczy. Marek G. miał w tym czasie kontakt z Cezarym Sz. Dariusz O. odbywał wówczas karę pozbawienia wolności, a Dariusz K., był tymczasowo aresztowany. Wszyscy jednak pozostawali ze sobą w kontakcie, albowiem Cezary Sz., który opuścił zakład karny w czerwcu 2011 r., po odbyciu kary pozbawienia wolności, dwukrotnie odwiedził Dariusza O. w Areszcie Śledczym w Białymstoku, podając się za jego szwagra i jeden raz odwiedził Dariusza K., w Areszcie Śledczym Warszawa – Mokotów, również podając się za jego szwagra. Said A. we wrześniu 2012 r., w Sztokholmie, przekazał Markowi G., za pośrednictwem Oliviera B., 70.000,- koron szwedzkich, jako zaliczkę na wykup rzeczy Marka D. i Agnieszki D. Pieniędzy tych Marek G. nie przekazał współoskarżonym, również zatrzymując je dla siebie. W lutym 2013 r., Said A. dwukrotnie przyleciał ze Szwecji do Polski. W Warszawie spotykał się z pokrzywdzonym Markiem D. i z oskarżonymi: Markiem G., Dariuszem O. i Cezarym Sz. Cezaremu Sz., Said A., pokazał w jednym z hoteli pieniądze, w celu udowodnienia, że posiada środki na wykup przedmiotów, a nadto przekazał mu 2.000,- euro, na częściowe pokrycie kosztów. 8 Do sfinalizowania transakcji, to jest do wykupienia przez Saida A. przedmiotów skradzionych Markowi D. i Aleksandrze D., ciągle jednak nie dochodziło. Ostatecznie, Said A. wyznaczył, jako definitywny, termin transakcji na koniec marca 2013 r. Kwota wykupu miała wynieść 200.000,- euro. W dn. 26 marca 2013 r. Said A. ponownie przyleciał do Polski, do Gdańska, po czym 28 marca 2013 r., w Warszawie, spotkał się z oskarżonym Markiem G. Wcześniej jednak pieniądze na wykup biżuterii i zegarków pozostawił pod opieką Samira H., informując go, że jeśli nie odezwie się do niego w określonym czasie, to ma on natychmiast wyjechać z Warszawy. W dn. 28 marca 2013 r. Said A. spotkał się w jednej z warszawskich kawiarni z oskarżonym Markiem G. i z Cezarym Sz. Po pewnym czasie do kawiarni przybył również Dariusz O. W trakcie rozmowy okazało się, że Said A. nie posiada 200.000,- euro, a jedynie 180.000,- euro, a poza tym nie ma tych pieniędzy bezpośrednio przy sobie. Spowodowało to konsternację Cezarego Sz. i Dariusza O., którzy zaproponowali, by wszyscy udali się do posiadanego przez Cezarego Sz., samochodu marki CHRYSLER Plymouth Voyager i podjechali w inne miejsce, w celu dalszych rokowań. W samochodzie Cezary Sz. zajął miejsce kierowcy, Said A. miejsce pasażera z przodu, a z tyłu usiedli Dariusz O. i Marek G. W trakcie jazdy, podczas chwilowego zatrzymania samochodu, do środka wskoczył zamaskowany mężczyzna – którego tożsamości nie zdołano ustalić – z przedmiotem wyglądającym jak pistolet. Równocześnie podobny przedmiot pojawił się w rękach Dariusza O. Nie zdołano jednoznacznie ustalić, czy była to broń palna, czy jej atrapy. Mężczyzna o nieustalonej tożsamości i Dariusz O. zaczęli wykrzykiwać pytania, gdzie są pieniądze i grozić, zarówno Saidowi A., jak i Markowi G. Said A., gdy próbował się przeciwstawić porywaczom, został przez nich pobity. Następnie samochód „krążył” po Warszawie, po czym w pewnym momencie porywacze kazali wysiąść Markowi G. i nakazali przywieźć pieniądze Saida A. Marek G. nie zdołał jednak nawiązać kontaktu z przechowującym pieniądze Samirem H., który zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami z Saidem A., wynajął taksówkę i odjechał do Sopotu, gdzie oddał pieniądze żonie Saida A. – Renacie A. Po opuszczeniu auta przez Marka G., porywacze skrępowali Saida A., zasłonili mu oczy, a następnie, już po zmroku, przewieźli do domku letniskowego, używanego przez rodzinę jednego z oskarżonych, w Pęclinie, gm. Wiązowna, koło Warszawy. W tym domku pokrzywdzony był przetrzymywany do 30 marca 2013 r., a następnie został przewieziony do wynajętego mieszkania w Warszawie, w dzielnicy Białołęka. W trakcie uwięzienia Saidowi A., grożono okaleczeniem (obcięciem palców) i śmiercią, w razie niezapłacenia okupu. Tuż przed przetransportowaniem do wynajętego mieszkania w Warszawie pokrzywdzony został też zmuszony do wypicia znacznej ilości wódki. Oskarżony Marek G., pomimo tego, że wiedział, kto jest sprawcą porwania Saida A. (czyli 9 znani mu oskarżeni: Dariusz O., Dariusz K. i Cezary Sz.) i w jakich okolicznościach do tego doszło, nie tylko nie powiadomił o tym organów ścigania, ale podjął wielokrotne rozmowy telefoniczne z Renatą A., jako pośrednik pomiędzy nią, a pozostałymi porywaczami. W toku tych rozmów zapewniał ją, że czyni starania w celu uwolnienia Saida A. i jednocześnie przez cały czas przetrzymywania zakładnika nakłaniał ją do niepowiadamiania Policji oraz do przygotowania i zapłacenia okupu. Sprawcy zażądali 170.000,- w niesprecyzowanej walucie, a w każdym razie taką informację oskarżony Marek G. przekazał Renacie A. Z kontekstu sytuacyjnego wynikało jednak, że chodzi o te pieniądze, które Said A. miał zapłacić za wykup biżuterii, a więc o walutę euro. W związku ze złożonym przez Renatę A. zawiadomieniem o prawdopodobnym uprowadzeniu jej męża, rozpoczęły się działania Policji, zmierzające do odnalezienia pokrzywdzonego, jego uwolnienia i zatrzymania sprawców. W związku z tym, w dn. 30 marca 2013 r. o godz. 15.20 z KWP w Gdańsku został wysłany do Stanowiska Kierowania Komendy Stołecznej Policji w Warszawie niejawny (klauzula „poufne”) szyfrogram dotyczący tej sprawy, z prośbą o przekazanie go także do Komendy Powiatowej Policji w P., co nastąpiło tego samego dnia. Oskarżony Sławomir P., po zapoznaniu się z treścią tego szyfrogramu, co nastąpiło z uwagi na pełnione przez niego czynności służbowe, rozpoczął próby jak najszybszego nawiązania kontaktu z oskarżonym Markiem G., co jednak mu się nie udało. Nawiązał natomiast kontakt z Markiem D. i z Sebastianem G. (synem Marka G.), których obu poinformował, że Policja z Gdańska prowadzi czynności i Marek G. jest poszukiwany w celu zatrzymania. Ostatecznie, dzięki skutecznym działaniom wykrywczym funkcjonariuszy gdańskiego Zarządu CBŚ KGP, przy konsultacji z prokuratorami Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku, Marek G. został zatrzymany w Gdyni, w dn. 03 kwietnia 2013 r. przed południem. Marek G. przyjechał do Trójmiasta, by osobiście nakłonić do Renatę A. do przekazania okupu porywaczom. Z uwagi na przetrzymywanie Saida A. w nieznanym miejscu, Renata A., w uzgodnieniu z funkcjonariuszami Policji, wyraziła zgodę na przekazanie okupu – 166.500,- euro (w banknotach po 500,- euro), to jest pieniędzy pozostawionych jej przez Samira H. Oskarżeni doprowadzili do przejęcia torby z okupem w dniu 3 kwietnia 2013 r., przed północą, w Warszawie, przy Al. Stanów Zjednoczonych. Odbiorcami byli oskarżeni Dariusz O. i Dariusz K. Said A. został uwolniony ok. godz. 05.00, w dn. 04 kwietnia 2013 r. w Warszawie w dzielnicy Białołęka. Od przypadkowego przechodnia, użyczył telefon komórkowy i powiadomił żonę o miejscu swego pobytu. W krótkim czasie został objęty ochroną Policji. W dniu 04 kwietnia 2014 r., ok. 21.00, został zatrzymany Dariusz O. Tego samego dnia, ok. godz. 22.30 pod domem Dariusza O. został zatrzymany Cezary Sz., który posiadał 19 banknotów po 500,- euro, o numerach zgodnych z banknotami przekazanymi, jako okup za 10 porwanego Saida A. W dniu 19 grudnia 2013 r., w Warszawie, został zatrzymany Dariusz K., poszukiwany listem gończym. Oskarżony podczas zatrzymania wylegitymował się podrobionym prawem jazdy, z własną fotografią i z danymi swojego szwagra. Niezwłocznie po uwolnieniu pokrzywdzonego Saida A., prokurator wystąpił do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej o podjęcie, w podmiotach zajmujących się obrotem pieniędzmi w gotówce, przede wszystkim bankach i kantorach wymiany walut, wszelkich możliwych działań zmierzających do ujawnienia banknotów o nominale 500,- euro, pochodzących z okupu przekazanego za Saida A. W rezultacie tych czynności, w kantorach wymiany walut na terenie kraju, odzyskano 51 kolejnych banknotów: 13 na terenie Warszawy i 38 na terenie Białegostoku. Na niektórych odzyskanych banknotach oraz przedmiotach bezpośrednio związanych z przetrzymywaniem zakładnika, ujawniono ślady biologiczne i daktyloskopijne pochodzące od oskarżonych Cezarego Sz., Dariusza O. i Dariusza K. W toku śledztwa Dariusz O., Cezary Sz., Dariusz K. i Marek G., nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im przestępstw. Sławomir P., przyznał się częściowo. Za zarzucane przestępstwa, oskarżonym grozi kara od 3 do 15 lat pozbawienia wolności, grzywna oraz przepadek korzyści osiągniętych z popełnienia przestępstw. RZECZNIK PRASOWY Mariusz Marciniak prokurator prokuratury apelacyjnej 11