EKG W PIGUŁCE Elektrokardiografia – metoda obrazowania

EKG W PIGUŁCE
Elektrokardiografia – metoda obrazowania zmienności potencjału elektrycznego wytwarzanego przez serce.
Rejestracja EKG:
odprowadzenia kończynowe dwubiegunowe:
I – rejestruje różnicę potencjałów pomiędzy lewym przedramieniem (+) a prawym przedramieniem (-)
II – rejestruje różnicę potencjałów pomiędzy lewym podudziem (+) a prawym przedramieniem (-)
III – rejestruje różnicę potencjałów pomiędzy lewym podudziem (+) a lewym przedramieniem (-)
odprowadzenia kończynowe jednobiegunowe
aVR – rejestruje wartość potencjału z prawej kończyny górnej
aVL – rejestruje wartość potencjału z lewej kończyny górnej
aVF – rejestruje wartość potencjału z lewej kończyny dolnej
odprowadzenia jednobiegunowe przedsercowe
V1 – rejestruje bezwzględną wartość potencjału w IV mż przy prawym brzegu mostka
V2 – rejestruje bezwzględną wartość potencjału w IV mż przy lewym brzegu mostka
V3 – rejestruje bezwzględną wartość potencjału w połowie odległości między punktami V2 i V4
V4 – rejestruje bezwzględną wartość potencjału w V mż w linii środkowo-obojczykowej lewej
V5 – rejestruje bezwzględną wartość potencjału na poziomie V4 w linii pachowej przedniej lewej
V6 – rejestruje bezwzględną wartość potencjału na poziomie V4 w linii pachowej środkowej lewej
Technika badania
 badanie najlepiej wykonać w pozycji leżącej na wznak, tak aby kkg nie stykały się z tułowiem, a kkd ze sobą,
 w sytuacjach szczególnych możliwe jest wykonanie badania w pozycji siedzącej
 zapewnić cisze i spokój oraz komfort cieplny (unikać drżeń mięśniowych)
 w celu zmniejszenia oporu elektrycznego między skórą a elektrodami, wskazane jest odtłuszczenie skóry alkoholem lub
benzyną w miejscu przyłożenia elektrod, można też stosować żel do EKG
 należy ustawić żądaną szybkość przesuwu papieru:
o 25mm/s => 1 mm = 0,04s
5mm = 0,2s
o 50mm/s=> 1mm = 0,02s
5mm = 0,1s
 cecha – powinna być zaznaczona na każdym odcinku badania EKG; służy ona obiektywnym i porównywalnym
pomiarom amplitudy załamków
o 1 cm = 1mV
o 1mm=0,1mV
 znając szybkość przesuwu papieru można obliczyć czas trwania poszczególnych załamków, odcinków i odstępów, a
także czas trwania jednej ewolucji sercowej. Przy miarowym rytmie najdokładniejszy wynik uzyskamy stosując wzór:
o dla przesuwu 25mm/s – 1500:x
o dla przesuwu 50mm/s – 3000:x, gdzie x oznacza długość odstępu RR w mm
 wartość odstępu RR, a częstość rytmu serca (dla przesuwu papieru 25 mm/s)
o RR – 5 mm => 300/min
o RR – 10 mm => 150/min
o RR – 15 mm => 100/min
o RR – 20 mm => 75/min
o RR – 25 mm => 60/min
o RR – 30 mm => 50/min
Składowe prawidłowego elektrokardiogramu
Linia izoelektryczna – to linia pozioma zarejestrowana w czasie, gdy w sercu nie stwierdza się pobudzenia (aktywności). W
stosunku do niej określa się przemieszczenia wszystkich odcinków i amplitudę załamków. Najłatwiej ją wyznaczyć wg odcinka
TP lub odcinka PQ, a gdy to jest niemożliwe wg linii łączącej punkty początkowe sąsiadujących zespołów QRS
Załamek – wychylenie od linii podstawowej (izoelektrycznej)
Odcinek – część krzywej zawarta między załamkami
Odstęp – część krzywej obejmująca odcinek i sąsiadujący z nim załamek
Część przedsionkowa EKG: załamek P i odcinek PQ
Część komorowa EKG: zespół QRS, odcinek ST oraz załamek T
ZAŁAMEK P:
Jest wyrazem depolaryzacji m. przedsionków. Czas trwania od 0,04 do 0,11s, amplituda do 2,5 mm (0,25mV) w odprowadzeniach
kończynowych i do 3 mm (0,3mV) w odprowadzeniach przedsercowych.
Cechą rytmu zatokowego jest obecność dodatnich załamków P w odprowadzeniach I i II oraz ujemnych w odprowadzeniu aVR
ODCINEK PQ:
Wyraża przewodzenie bodźca przez węzeł a-v, pęczek Hisa, jego odnogi oraz włókna Purkinjego. Przebiega w linii izoelektrycznej
ODSTĘP PQ:
Prawidłowo czas jego trwania wynosi od 0,12 do 0,20s
ZESPÓŁ QRS:
Jest wyrazem depolaryzacji mięśnia komór. Składa się z załamków Q,R,S. czas trwania zespołu wynosi od 0,06 do 0,10s. Amplituda zespołu
(R+S) w odprowadzeniach kk wynosi od 5 do 24 mm, a odprowadzeniach przedsercowych od 8 do 24 mm.
Zespół w którym brak załamka R nazywa się zespołem QS
PUNKT ŁĄCZĄCY J:
Jest to punkt, w którym kończy się zespół QRS i rozpoczyna odcinek ST. Prawidłowo przemieszczenie punktu J nie powinno przekraczać 1
mm w górę lub w dół od linii izoelektrycznej w żadnym odprowadzeniu.
ODCINEK ST:
Cześć krzywej EKG mierzona od końca zespołu QRS do początku załamka T. Jest wyrazem początkowej fazy repolaryzacji mięśnia komór.
Czas jego trwania wynosi od 0,02 do 0,12s. Prawidłowo przebiega w linii izoelektrycznej. Jego obniżenie nie powinno przekraczać 0,5mm w
żadnym odprowadzeniu, a uniesienie 1 mm w odprowadzeniach kk i 2 mm w odprowadzeniach przedsercowych
ZAŁAMEK T:
Jest wyrazem końcowej fazy repolaryzacji mięśnia komór. Czas trwania wynosi od 0,12 do 0,16s. Amplituda wynosi do 6 mm w
odprowadzeniach kk i do 10 mm w odprowadzeniach przedsercowych.
ODSTĘP QT:
Mierzony od początku zespołu QRS do końca załamka T. Wyraża czas trwania potencjału czynnościowego (depolaryzacji i repolaryzacji
komór). Czas trwania odstępu QT zależy m.in. od częstości rytmu serca, jednak nie powinien przekraczać 0,40s. Im częstość rytmu serca
większa tym odstęp QT jest krótszy.
ZAŁAMEK U:
Spotykany w ok. 25% zapisów EKG. Występuje bezpośrednio po załamku T, wyprzedzając załamek P następnego cyklu. Jest załamkiem
dodatnim o amplitudzie do 3mm. Jest wyrazem repolaryzacji włókien Purkinjego lub wyrazem potencjału powstałego w wyniku rozciągania
m. serca w rozkurczu, podczas napływu krwi do komór.
ODCINEK TP:
Część krzywej mierzona od końca załamka T do początku następnego załamka P. Odpowiada okresowi, w którym komory i przedsionki
znajdują się w rozkurczu. Przebiega w linii izoelektrycznej
ODSTĘP RR:
Odległość pomiędzy wierzchołkami dwu kolejnych załamków R. jest wyrazem czasu trwania jednej ewolucji serca. W prawidłowym rytmie
zatokowym różnice między dwoma odstępami RR nie przekraczają 0,16s. Jest wykorzystywany do obliczenia częstości rytmu serca.
ODSTĘP PP:
Odległość pomiędzy wierzchołkami dwu kolejnych załamków P. W przypadku miarowego rytmu zatokowego odstęp PP jest równy
odstępowi RR.