Wrzesień 2014 - Przedszkole Samorządowe Nr 5 w Białymstoku

Wrzesień 2014 - Przedszkole Samorządowe Nr 5 w Białymstoku

Nr 90 – wrzesień 2014 r.
„Jeszcze lato nie odeszło, a już jesień bliska.
Wrzesień milczkiem borowiki skrył we wrzosowiskach,
na polany rude rydze stadkami wygonił,
i rumiane jabłka strąca raz po raz jabłoni...”
J. Ficowska
Drodzy Rodzice !
Czas urlopu i wakacje minęły jak zwykle bardzo szybko. Pora rozpocząć nowy rok szkolny, przeżyć
wiele ciekawych przygód, zdobyć nowe wiadomości i umiejętności, miło spędzić czas z kolegami.
Szczególnie serdecznie witamy w naszym gronie nowe przedszkolaki i ich Rodziców.
Polecamy lekturę artykułu napisanego na podstawie doświadczeń mamy, poświęconego adaptacji
dziecka do przedszkola. Nasze spostrzeżenia jako nauczycieli są podobne, dlatego tekst jest warty polecenia
i chwili refleksji.
 TO WARTO WIEDZIEĆ
Tradycyjnie już we wrześniu przypominamy nazwiska i funkcje pełnione przez personel naszego
przedszkola.
Nauczyciele gr I - Smerfiki: Joanna Maksimuk, Teresa Faryno
Woźna: Maria Wietoszko
Nauczyciele gr II – Gumisie: dyrektor przedszkola - Bożena Hościło, Anna Kalinowska
Woźna: Agnieszka Dąbrowska
Nauczyciele gr III - Pajacyki: Aneta Borys, Krystyna Oszmian
Woźna: Agnieszka Zawadzka
Nauczyciele gr IV - Kubusie: Anna Guziejko, Edyta Halicka
Woźna: Marzanna Oniśko
Panie kucharki: Wiesława Cudowska, Jolanta Chabielska, Krystyna Grabowska
Panie z administracji:
Intendent: Mirosława Bednarczyk
Sekretarka: Marta Bajkowska
Księgowa: M. Dworakowska
Nazwiska nauczycieli zajęć dodatkowych możecie Państwo poznać za kilka dni odwiedzając naszą stronę
internetową.
Jak pomóc dziecku zaadaptować się do warunków przedszkola?
Prawie każde trzyletnie dziecko, które zaczyna chodzić do przedszkola ma problem z adaptacją.
Dziecko płacze przy rozstaniu z mamą, trzyma się jej kurczowo i nie chce jej puścić. Przez kilka pierwszych
tygodni jest smutne, rozżalone, apatyczne. Mało interesują je zabawki i inne dzieci. Bywa agresywne wobec
kolegów i wobec pracowników przedszkola. Nie włącza się do wspólnych zabaw z dziećmi i nauczycielką.
Jest nieposłuszne, nie chce wykonywać poleceń nauczyciela. Zdarza mu się zmoczyć w ciągu dnia. Nie chce
jeść. Czasem próbuje uciec z przedszkola.
Czasem pojawiają się różne zaburzenia funkcjonowania organizmu. Ma zaparcia, biegunki, wymioty. Skarży
się na bóle brzucha, głowy. Sypia niespokojnie, często budzi się w nocy, moczy się. Zdarza się, że dziecko
zaczyna się jąkać. Bywa, że zachowuje się tak, jakby się cofało w rozwoju, np. domaga się butelki, smoczka,
usypiania z rodzicami. Nie odstępuje mamy na krok.
Większość rodziców uważa, że winę za to, co dzieje się z ich dzieckiem ponosi przedszkole, złe warunki, złe
traktowanie dziecka, zła pani.
Przyczyn trudności adaptacyjnych należy szukać i w samym dziecku, i w jego rodzinie i w przedszkolu.
Trzylatek zaczyna tworzyć obraz własnej osoby, zaczyna uświadamiać sobie swoją odrębność, swoje
„ja”. W związku z tym ma problemy z podporządkowaniem się zasadom, regułom, które stawia przed nim
przedszkole. W domu było łatwiej, rodzice przymykali oko na to, na co w przedszkolu nie ma przyzwolenia.
No i dziecko czuje dyskomfort. Trzeba się dzielić zabawkami, nie wolno zabrać zabawki innemu dziecku,
którą właśnie zapragnęło się mieć, trzeba odkładać zabawki na miejsce, ustawiać się w kolejce do łazienki.
Nie, no tego to już za wiele jak dla takiego malucha.
Ja również kiedyś byłam młodym rodzicem i mimo, że jestem nauczycielem też popełniłam wiele błędów,
przez które moja córka miała trudności w adaptacji do przedszkola.
Chciałabym cos doradzić rodzicom, których dzieci niedługo zaczną chodzić do przedszkola, aby im pomóc
przejść przez okres adaptacji spokojniej i łatwiej.
 Przede wszystkim musicie Państwo zaufać placówce, pracownikom, nauczycielce, uwierzyć w ich
fachowość i rzetelność. Lęk przed przedszkolem, niepewność bardziej przeżywają rodzice niż dzieci. Udają
przed dzieckiem, że wszystko jest dobrze, ale dzieci widzą, wyczuwają niepokój mamy, taty, i ten niepokój
udziela się również dzieciom. Czasem w rozmowie z koleżanką czy sąsiadką mama zdradzi swoje obawy,
czy dziecko sobie poradzi, czy polubi to nowe miejsce, panią. A co, jeśli będzie przez cały dzień płakać.
Mama myśli, że dziecko nic nie słyszy, bo jest zajęte zabawą klockami, a ono tymczasem dobrze słyszy
i zaczyna się bać miejsca, do którego ma pójść, ludzi, którzy mają się nim opiekować.
Rodzic zadowolony, pogodny, który mówi o przedszkolu pozytywnie, umie zachęcić dziecko do
przedszkola, pokazać to, co w przedszkolu dobre, (np. zabawa z innymi dziećmi, nowe zabawki, ciekawe
zabawy z nauczycielem, poznawanie świata), będzie umiał przekonać dziecko do przedszkola i adaptacja
przebiegnie pomyślnie.
 Bardzo często wiedza rodziców na temat umiejętności dziecka 3-letniego jest nieco zawężona.
Rodzicom wydaje się, że 3-latek nie jest jeszcze zdolny fizycznie do wykonywania wielu czynności
samoobsługowych. Wyręczają dziecko w różnych codziennych czynnościach, jak samodzielne jedzenie,
korzystanie z toalety, mycie rąk, sprzątanie po sobie zabawek, ubieranie się.
Dziecko, które nie radzi sobie z samoobsługą czuje się bezradne i jego
poczucie bezpieczeństwa zostaje zachwiane. Zaczyna się buntować, nie chce
robić nawet tego, z czym dotychczas sobie radziło.
Kochani rodzice pomóżcie swojemu dziecku uwierzyć w siebie, w swoje
możliwości. Ono naprawdę chce być samodzielne, tylko pozwólcie mu na to.
 Wielu rodziców traktuje swoje dziecko jak największy cud świata, całe życie rodzinne kręci się wokół
malca, a ono samo zaczyna się zachowywać jak królewicz. W chwili, gdy wkracza do przedszkola i jest
traktowane na równi z innymi dziećmi, przeżywa szok. Stara się za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę,
bywa agresywne wobec innych dzieci i nauczyciela.
Mamo! Tato! Pomóżcie swojemu dziecku traktując go normalnie. Nie ulegajcie dziecku za każdym
razem, kiedy na coś ma ochotę, a wy w tym czasie jesteście zajęci swoimi sprawami. Dziecko może
i powinno poczekać na dogodny dla rodziców moment na zaspokojenie jego potrzeby. Wyznaczcie dziecku
granice, pokażcie, że nie wszystko mu wolno. Będzie mu potem łatwiej zaakceptować zakazy i nakazy
w przedszkolu. I stres będzie mniejszy i u dziecka i u rodziców.
 Kiedy we wrześniu będziecie Państwo zaprowadzać dziecko do przedszkola starajcie się, aby rozstania
z dzieckiem były w miarę możliwości jak najkrótsze. Po co przedłużać coś, co jest nieprzyjemne.
Zapewniam Państwa, że większość dzieci po wyjściu mamy szybko się uspakaja. Dobrze by było, gdyby
w tych pierwszych dniach dziecko przyprowadzało to z rodziców, z którym dziecko jest mniej związane
emocjonalnie. Najczęściej jest to tata, może być też opiekunka. Dobrze jest tez pozwolić dziecku zabrać ze
sobą jakiś drobiazg z domu, który pomoże dziecku przetrwać rozłąkę. Może to być jakaś zabawka, apaszka
mamy, breloczek taty.
 Większość rodziców przyprowadzających dziecko śpieszy się do pracy, zachowuje się nerwowo. Takie
sytuacje dodatkowo stresują dziecko. A może by tak wstać trochę wcześniej, wyjść z domu trochę wcześniej
i bez pośpiechu robiąc sobie spacerek, pogadać o czymś przyjemnym, bez popędzania rozebrać się
i z uśmiechem wprowadzić malca na salę. Myślę, że nie tylko dziecko, ale i rodzice w lepszym nastroju
zaczęliby dzień, pracę.
 Trzylatek ma trudności w prawidłowym rozróżnianiu stosunków czasowych i dzień w przedszkolu
wydaje mu się wiecznością, myśli, że mama zostawiła go na zawsze. W pierwszych dniach lepiej byłoby
odbierać dziecko z przedszkola trochę wcześniej. Każdego następnego dnia można ten czas wydłużać
stopniowo.
 Nie wszystkie dzieci po wyjściu z przedszkola chcą opowiadać o tym, co robiły. Więc nie pytajcie
Państwo ich o nic. Jeśli dziecko będzie gotowe, to samo zacznie opowiadać o przedszkolu. Takie wyciąganie
odpowiedzi na siłę sprawia, że w dziecku odżywają przykre emocje, które przeżywało w przedszkolu, bo
przecież rozstało się z mamą, było samo zdane tylko na siebie, zapomniane przez rodziców i przerażone, że
mama już nie wróci. Swoimi pytaniami przywołujecie Państwo przykre odczucia, a nie doświadczenia
dziecka z przedszkola, działania, zabawy.
 Warto przekazać nauczycielce informacje o dziecku, które są ważne, np. czy dziecko jest na coś
uczulone, czy jest coś, czego się boi, czy miało jakieś przykre doświadczenia z dorosłymi, itp. Taka wiedza
pomoże nauczycielce właściwie zareagować w trudnej sytuacji.
Opracowała: Iwona Smelka
Źródło: http://www.przedszkole139.krakinfo.pl
 JAKIE MAMY PLANY
We wrześniu ciekawie spędzimy czas rozmawiając o następujących tematach:
Grupa I – Smerfiki
Grupa II – Gumisie
1. Witamy w przedszkolu.
2. „Smerfiki” to my.
3. Jesteśmy samodzielni.
4. Już Jesień.
1.Witamy w przedszkolu.
2.„Gumisie” to my.
3. Jestem samodzielny.
4. Na tropach jesieni.
Grupa III – Pajacyki
Grupa IV – Kubusie
1.„Pajacyki” – to my.
2. Zgodne zabawy z kolegami.
3. Jestem bezpieczny na drodze.
4. Jak smakują warzywa?
1. Wspomnienia z wakacji.
2. Kubusie to my.
3. Bezpieczna droga do przedszkola.
4. Smakołyki z sadu.

W pierwszych dniach września zapraszamy Rodziców na zebranie organizacyjne. Informacja
będzie umieszczona na tablicy ogłoszeń oraz stronie internetowej przedszkola.

03.10.2014 (piątek) o godz. 9.00 odbędzie się na terenie przedszkola przedstawienie teatralne pt.
„Zuzia w zaczarowanej krainie” w wykonaniu aktorów grupy teatralnej Arlekin.
 KRONIKA URODZIN
W miesiącu wrześniu swoje urodziny obchodzą:











Marcin M. – ur. 01.09.
Bartosz K. – ur. 03.09.
Bartłomiej M. – ur. 06.09.
Maciej M. – ur. 06.09.
Kinga K. – ur.06.09.
Zuzanna K. – ur.08.09.
Karolina T. – ur. 09.09.
Joanna G. – ur. 16.09.
Gabriela K. – ur. 27.09.
Julia W. – ur. 28.09
Weronika Cz. – ur. 29.09.
Kochani, przyjmijcie serdeczne życzenia od koleżanek, kolegów, Rodziców i personelu przedszkola 
 OPTYMISTYCZNE INFORMACJE
Przypominamy, ze nasze przedszkole bierze udział w innowacji
pedagogicznej „Optymistyczne Przedszkole”. Zachęcamy do śledzenia
informacji na temat prowadzonych imprez, uroczystości. Liczymy na
Państwa aktywny udział w proponowanych przez przedszkole akcjach.
Czekamy też na Państwa pomysły i aktywne włączenie się w życie przedszkola. Niech naszym wspólnym
celem będzie wychowanie optymistycznego, kreatywnego przedszkolaka z radością i ciekawością
poznającego świat.
 NAUCZYŁEM SIĘW PRZEDSZKOLU
Grupa I – Smerfiki
„Smerfiki” - wiersz
Jesteśmy Smerfiki, małe
Smerfiki
w przedszkolu mieszkamy
i białe czapeczki mamy.
Bawimy się, uczymy,
dzielnie pracujemy
sobie pomagamy
i zawsze razem się
trzymamy.
„Wesołe przedszkole" –
piosenka
Kiedy słońce świeci i gdy
deszczyk pada,
idzie do przedszkola wesoła
gromada.
Tupią małe nóżki tupu-tupu
tup.
Raźno do przedszkola idzie
mały zuch.
Klocki, misie, lalki czekają
od rana,
uśmiechem nas wita pani
ukochana.
Bawimy się w zgodzie
zawsze ty i ja.
Bawimy wesoło hopsa,
hopsa sa.
A gdy usiądziemy wszyscy
na dywanie,
to nasze kółeczko zmienia się
w słoneczko.
Śpiewamy piosenki tralalala.
Wesoło w przedszkolu
mija zawsze czas.
Grupa II – Gumisie
„Gumisie” - wiersz
(fragm.)
Wszystkie Gumisie,
To odważne misie.
W „piąteczce” mieszkają,
Dobre serca mają.
Grupa Dzielnych misiów
wiele przygód ma,
Każdy mały dzieciak
dobrze te misie zna.
„Wesołe przedszkole” piosenka
Kiedy słońce świeci i gdy
deszczyk pada,
idzie do przedszkola
wesoła gromada.
Tupią małe nóżki tuputupu tup.
Raźno do przedszkola
idzie mały zuch.
Klocki, misie, lalki czekają
od rana,
uśmiechem nas wita pani
ukochana.
Bawimy się w zgodzie
zawsze ty i ja.
Bawimy wesoło hopsa,
hopsa sa.
A gdy usiądziemy wszyscy
na dywanie,
to nasze kółeczko zmienia
się w słoneczko.
Śpiewamy piosenki tra la
la la.
Wesoło w przedszkolu
mija zawsze czas.
Grupa III – Pajacyki
Grupa IV - Kubusie
„Pajacyki” – wiersz
„Kubuś” - wiersz
Gdy przyszliśmy do
przedszkola, trochę smutno
było, ale potem bardzo
szybko wszystko się
zmieniło.
Nasza grupa „Pajacyki” to dzielne pajace,
a jak wszystkim wiadomo,
pajacyk nie płacze.
Najpiękniejszy miś na
świecie to jest Kubuś –
chyba wiecie. Ma
grubiutki, ładny brzuszek
i czerwony modny ciuszek.
Zjada słodki miód z
kubeczka i wygląda jak
kuleczka. Wszyscy misia
dziś kochają. Przyjacielem
nazywają. Mały miś,
słodki miś Do przedszkola
chce dziś przyjść. Do
starszaków go
przyjmiemy. Jak się pisze
pokażemy. Misiu, misiu
zapraszamy. My o Tobie
bajki znamy. Twoje imię
ładnie brzmi.Oddział IV –
Kubusie – to my!
Pajacyki bardzo lubią
chodzić do przedszkola,
bo tu uczą się i bawią,
tańczą dookoła.
No, a jeśli nie wierzycie, to
zobaczcie sami,
a kto chętny do zabawy
bardzo zapraszamy.
„Pajacyk” - piosenka
I.
Mam pajaca ogromnego w
kapturku
Co wywija wciąż koziołki
na sznurku
Zgina ręce, zgina nogi,
zawsze wesół i bez trwogi
ten pajacyk mój.
II.
Raz mu się przygoda stała
oj, oj, oj
Jedna nóżka się złamała oj,
oj, oj
Biedny pajac cierpiał
srodze
Stojąc tak na jednej nodze
Kto pomoże mu?
III.
Weszła mama do pokoju
co ci to?
Ja naprawie nóżkę twoją
pokaż ją
Obie nóżki naprawione
Skaczą w tę i w tamtą
stronę
Ten pajacyk mój.
Kubuś Puchatek piosenka
Już pora wstać, wyruszyć z
domu
Przyjaciela spotkać znów
Miły, okrągły, puchaty,
Bo to jest mój
Kubuś, Puchatek Kubuś wśród roju pszczół - jak to
niedźwiadków ród
Kubuś - włazi bez trudu ramboli bamboli na dąb
łasować miód.
Zabawa stały gość a
przygód nigdy dość
To jest raz na jakiś czas
A gdy jesteś sam w domu
wśród czterech ścian
Gdy coś ci doskwiera to
masz przyjaciela
Kubuś, Puchatek Kubuś gdziekolwiek byś szedł hej pójdę tam i ja
Kubuś i nie ma cudów, i
jutro, i dziś, i ja, i mój
puchaty miś.
 UŚMIECHNIJ SIĘ
Co to znaczy jak ktoś znajdzie 4 podkowy?
- To znaczy, że gdzieś w pobliżu koń lata boso.
Bliźniaki wracają z przedszkola i od progu wołają:
- Mamo, mamo! Wygrałaś konkurs grupowy "Czyja mama jest najpiękniejsza?".
Wszyscy głosowali na swoje własne mamy, a Ty dostałaś dwa głosy....
Czego nigdy nie może powiedzieć sześciolatek?
Że nie oglądał bajek od dziesięciu lat.
Opracowanie i skład komputerowy: Anna M. Guziejko, Teresa Faryno