jak wychować dziecko nadpobudliwe ruchowo, u którego występują

JAK WYCHOWAĆ DZIECKO NADPOBUDLIWE RUCHOWO,
U KTÓREGO WYSTĘPUJĄ ZABURZENIA EMOCJONALNE
Wychowanie
dziecka
nadpobudliwego
ruchowo,
u
którego
występują
zaburzenia emocjonalne jest jednym z najtrudniejszych zadań, które stoją przed
rodzicami i nauczycielami.
Objawami nadpobudliwości ruchowej i zaburzeń emocjonalnych u dziecka są
trudności z koncentracją uwagi, impulsywność, nieopanowana aktywność, częste
wybuchy złości i agresji. Dziecko takie jest najczęściej niespokojne, chętne do bójek,
nadmiernie ruchliwe, zwykle bardzo gwałtownie reaguje w sytuacjach, których nie
akceptuje, często krzyczy, płacze, a nawet rzuca się na rodziców. Ma trudności
z przystosowaniem się do nowych sytuacji i zadań. Jest to dziecko zawzięte i bez
przerwy czegoś się domagające. Ma bardzo silne poczucie niezależności. Jego
nastrój szybko się zmienia, często jest grymaśne i markotne.
Nadmierna ruchliwość dziecka powoduje szkody w domu i w szkole, a także
naraża go na niebezpieczeństwo wypadków. Szybko się męczy pracą umysłową
i zniechęca do wykonywania zadań. Każda nowa sytuacja przykuwa jego uwagę,
lecz wytrwanie przy jednej czynności wymaga z jego strony dużo wysiłku.
Z tego powodu rodzice takiego dziecka często zwracają się do psychologa,
wychowawcy z pytaniem: Jak spowodować zmiany w zachowaniu ich dziecka?
OTO KILKA RAD, KTÓRE POMOGĄ RODZICOM W ROZWIĄZANIU
PROBLEMÓW WYCHOWAWCZYCH ZWIĄZANYCH Z ZACHOWANIEM
ICH DZIECKA.
Pamiętaj, że najczęściej dzieci nadpobudliwe z zaburzeniami emocjonalnymi
spotyka się w rodzinach, u których brak jednolitej, konsekwentnej linii
postępowania w stosunku do dziecka. Traktowanie dzieci w tych rodzinach ma
cechy skrajności: od wielkiej miłości do odtrącenia i okazywania dziecku
pogardy. Dlatego bądź jako rodzic bardzo cierpliwy w kontaktach z dzieckiem.
Pamiętaj, że Twoje dziecko, bardziej niż inne potrzebuje spokojnego
i zrównoważonego rodzica. Jeżeli z powodu zdenerwowania często krzyczysz,
dziecko także będzie krzyczało. Jeśli tracąc cierpliwość bijesz go, też będzie
bić innych. Dziecko uczy się na przykładach, które obserwuje w życiu
codziennym.
Potrzebę wzmożonego ruchu dziecka zaspokajaj poprzez jak najczęstsze
organizowanie mu zabaw ruchowych. Postaraj się je zachęcić do bawienia się
z dziećmi, które z reguły zachowują się poprawnie.
Sprzyjaj rozwijaniu się u dziecka poczucia własnej wartości. Pomagaj dziecku
w wykształceniu o sobie dobrego zdania. Ucz dziecko różnych umiejętności,
pomóż mu odnosić sukcesy. Pamiętaj, że związek między poczuciem własnej
wartości, a sukcesem w życiu jest obustronny.
Pomagaj dziecku w rozwijaniu jego zainteresowań i uzdolnień. Często chwal
go za osiągnięte sukcesy. Udzielaj pochwał słownych typu: wspaniale, to
dobry pomysł, dobrze, z każdym dniem lepiej Ci idzie, powinieneś być z siebie
dumny. Chwal dziecko wyrażając swoje zadowolenie poprzez kontakt
fizyczny:
przytulenie,
pocałowanie,
poklepanie
po
plecach,
uścisk,
zmierzwienie włosów.
Nie wymagaj doskonałości od swojego dziecka. Zamiast tego zachęcaj go, by
należycie wykorzystywało swoje możliwości. Dziecko chce wiedzieć, że
akceptujesz go takim, jakim jest, ze wszystkimi wadami i zaletami. Często
mów dziecku, że go kochasz. Musi ono jednak wiedzieć, że nie lubisz jego
zachowań, które są negatywne.
Kształć u dziecka umiejętności społeczne. Dzieci, które potrafią się poprawnie
zachować w grupie, otrzymują wiele pozytywnych bodźców od dzieci
i dorosłych, z którymi się kontaktują. W rezultacie zyskują wyższą samoocenę.
Dołóż wszelkich starań, aby twoje dziecko, które ma zaburzenia emocjonalne
i jest nadpobudliwe nie utwierdziło się w przekonaniu, że jest gorsze od
innych.
Stawiaj takie wymagania, które jest ono w stanie spełnić i chwal go za to. Służ
mu zawsze pomocą w kierowaniu swym postępowaniem, stopniowo wdrażaj
do wykonywania prac domowych.
Staraj się być konsekwentnym w stosunku do dziecka, na tyle na ile to
możliwe. Postaraj się stworzyć spokojną, dobrą atmosferę w domu, dzięki
której skuteczniej będziesz mógł kształtować zachowanie dziecka.
Znajdź zajęcia, które sprawiają dziecku i Tobie przyjemność. Będzie to bardzo
dobry środek do wzmocnienia związków z dzieckiem. Wykorzystaj codzienne
zajęcia jako szansę współpracy. Powierzenie dziecku wykonania prostych
prac domowych, pomoże stać mu się odpowiedzialnym i pewnym siebie.
Poświęcaj dużo czasu na okazywanie dziecku miłości.
W każdym domu powinny istnieć jakieś utarte sposoby postępowania, które
mają pozytywny wpływ na funkcjonowanie rodziny. Zasady obowiązujące
w rodzinie powinny być czytelne i wyraźne. Należy dążyć, aby dziecko starało
się ich przestrzegać.
ZAPAMIĘTAJ:
TWOJE DZIECKO MUSI CZUĆ, ŻE JEST KOCHANE I OTOCZONE
TROSKLIWĄ OPIEKĄ, MIMO ŻE SPRAWIA MNÓSTWO PROBLEMÓW
WYCHOWAWCZYCH.
Olechno Janina