Chrześcijaństwo na Wschodzie i na Zachodzie Medytacja na Łotwie

Chrześcijaństwo na Wschodzie i na Zachodzie
Medytacja na Łotwie
Modlitwa Jezusowa, kamień węgielny i fundament mistycznej tradycji Kościoła
prawosławnego, fascynowała mnie już od czasu jak skończyłem 16 lat, a było to
17 lat temu. Jako małe dziecko zostałem ochrzczony w Kościele Prawosławnym
w geście zadośćuczynienia tradycji, moi rodzice nie byli praktykującymi
prawosławnymi. Mój powrót do Kościoła w wieku 16 lat był świadomą
decyzją, częścią mojego poszukiwania religii i prawdy. Rok 1988 był
znamiennym rokiem dla Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego – tysiąc lat temu
Ruś przyjęła chrzest. Tego też roku skończyły się prześladowania Kościoła
przez komunistyczny reżim. Odrodzenie było euforyczne – tłumy zalewały
świątynie, powstawały niedzielne szkółki, ruszyły pielgrzymki, otwierano
kościoły i wyświęcano na księży, pojawiły sie religijne książki. Mój duchowny
ojciec archimandryta Cyril podarował mi swój modlitewnik i wprowadził mnie
w modlitwę Jezusową. Zachłysnąłem się moją nową wiarą i wiele godzin
spędzałem na modlitwie, doświadczając, bez zdawania sobie z tego sprawy,
kolejnych jej etapów. Ojciec Cyril zmarł kilka lat później i zostałem sam w
mojej wędrówce wewnętrznej, znajdując oparcie jedynie w książkach, nie tak
bardzo przydatnych jak żywy nauczyciel i przewodnik.
Studia uniwersyteckie dały mi szersze spojrzenie na historię Kościoła i
poczułem, że nie mogłem dłużej negować istnienia świętych dogmatów
łacińskiego Zachodu jak też różnorodnych tradycji powszechnego (po grecku
catholic) Kościoła. W wieku 19 lat przeszedłem na wiarę katolicką i wraz z tym
krokiem poczułem się bardzo ortodoksyjny w najlepszym tego słowa znaczeniu.
Nie musiałem wypierać się niczego z mojej wschodniej tradycji, a do tego
wzbogaciłem moje życie całą mądrością Kościoła łacinskiego. Później doszły
jeszcze moje studia nad starożytną chińską sztuką Qigong. Praktyka ta zawiera
w sobie zarówno dynamiczne ruchy, jak i statyczne postawy stojące i siedzące
pozy medytacyjne. Ku mojemu zdziwieniu odnalazłem podobne formy w
tradycji hezychastycznej i u stylitów słupników. Odkrycia te stanowiły dla mnie
inspirację by szukać głębiej w chrześcijańskiej tradycji mistycznej.
Rok temu dowiedziałem się o dniach skupienia w Polsce z ojcem Laurencem
Freemanem. Medytacja Chrześcijańska okazała się prawdziwym odkryciem dla
mojego życia modlitewnego. Odpowiadała dokładnie na pytania, które mnie
nurtowały. W głębokiej modlitwie, tak jak i w każdej innej praktyce duchowej,
przewodnictwo nauczyciela i przyjaźń ludzi idących tą samą drogą są nie do
przecenienia.
Grupa łotewska z Rygi w Poznaniu 2006
Za wsparciem ojca Laurence’a i błogosławieństwem kardynała Łotwy
Arcybiskupa Janisa Pujatsa zapoczątkowałem cotygodniowe spotkania grupy
medytacyjnej w domu parafialnym katedry św. Jakuba w Rydze. Od samego
początku była to ekumeniczna wspólnota – katolicy, luteranie prawosławni,
baptyści, każdy z nas w poszukiwaniu głębszego znaczenia modlitwy.
W maju 2007 ojciec Laurence przyjechał na Łotwę – był to czas niezwykłych
rozmów wokół tematu: „Medytacja Chrześcijańska – modlitwa serca”. Odbyło
się osiem sesji, osiem wywiadów i jedna konferencja prasowa. Doszło do
spotkania wielu młodych ludzi, seminarzystów, charyzmatyków i hierarchów
Kościołów luterańskiego i katolickiego. Wydarzenie to napełniło serca ogromną
otuchą i stało sie kamieniem milowym w moim osobistym życiu i w życiu
uczestniczących w nim chrześcijan.
George Indulgen
Ryga, czerwiec 2007
Impresje ze spotkania w Rydze
Seminarium
Seminarium
U luterańskiego arcybiskupa
W rozmowie z arcybiskupem luterańskim
U luterańskiego arcybiskupa
W akademii luterańskiej
W rozmowie z kardynałem Pujatsem
Sala konferencyjna
Sala konferencyjna
Słowo wstępne kardynała Pujatsa
Słowo wstępne luterańskiego arcybiskupa
Konferencja
Sala konferencyjna
Sala konferencyjna