Środowisko programistyczne C++
Transkrypt
Środowisko programistyczne C++
Metody i Języki Programowania w5, ćw.1 mgr inŜ. Paweł Kośla Środowisko programistyczne C++ - Visual Studio 6.0 1. Tworzenie nowego projektu. - Za pomocą okna dialogowego wywołanego poleceniem File->New… wybieramy typ interesującego nas projektu. - Interesuje nas „Aplikacja konsolowa”, której w odpowiednim polu nadajemy nazwę i wskazujemy miejsce przechowywania tego projektu na dysku. - W kolejnym kroku mamy wybór jednej z czterech opcji, na początek wybieramy „An empty project” - Dodajemy następnie pliki projektu (.cpp i .h) za pomocą tej samej funkcji z menu FileNew… wybierając „C++ Source File” dla plików .cpp lub „C/C++ Header File” dla plików .h 2. Poruszanie się po projekcie. Okno Workspace – zakładka ClassView prezentuje hierarchiczną strukturę klas i funkcji zakładka FileView prezentuje strukturę plików danego projektu. 3. Kompilowanie programu. Compile (Ctrl+F7) – kompiluje aktywny plik .cpp Build (F7) – kompiluje cały projekt i tworzy program wynikowy .exe Execute Program (Ctrl+F5) – uruchamia skompilowany program Go (F5) – uruchamia program w trybie debugera Insert/Remove BreakPoint (F9) – wstawia lub usuwa „pułapki” dla debugera. Więcej w menu Build 4. - Debug czy Release? Konfiguracja Debug jest kompilowana z pełną informacją debugera w formacie Microsoft, a kod nie jest optymalizowany. Konfiguracja Release jest w pełni optymalizowana i nie zawiera informacji debugera. Copyright by Paweł Kośla Metody i Języki Programowania w5, ćw.1 mgr inŜ. Paweł Kośla Debug wykorzystujemy przy tworzeniu i testowaniu programu, Release jest wersją finalna programu. Do zmiany konfiguracji słuŜy opcja BuildConfigurations - Zapis projektu wraz ze skompilowanymi programami następuje we podanym na początku katalogu. W katalogu projektu znajdują się pliki .cpp i .h oraz pliki projektu m.in. .dsp – główny plik projektu, .dsw – plik Workspace, z pomocą którego otwieramy wcześniej zapisany projekt. Katalog Debug oraz Release zawierające programy wynikowe w zaleŜności od wybranej konfiguracji. 5. Debugowanie projektu. Do tego celu konieczne ustawienie jest konfigurację w tryb Debug, oraz uruchomienie programu metod z menu BuildStart Debug - Umieszczenie pułapki (BreakPoint) powoduje zatrzymanie działania programu na instrukcji z tym znacznikiem po wywołaniu metody Go (F5). - Step into, Step over, Step Out – powodują przejścia do kolejnych instrukcji programu. - Okno Variables przedstawia aktualne wartości zmiennych. Podobnie okno Watch, z tym Ŝe tu naleŜy wskazać obserwowane zmienne. - Okno Debug przedstawia informacje debugera, np. funkcja OutputDebugString(LPCTSTR lpOutputString) powoduje wyświetlanie w tym oknie komunikatów kontrolnych. 6. Kreator projektów. Zamiast wybierać „An empty project” moŜemy wykorzystać drugą opcję „Simple application” lub „A „Hello Word!” application”. Zostanie wówczas automatycznie wygenerowany plik .cpp i plik nagłówkowy stdafx.h. - Dodawanie kreatorem nowych klas następuje z menu kontekstowego wywołanego na naszym projekcie (New Class…). Copyright by Paweł Kośla Metody i Języki Programowania w5, ćw.1 mgr inŜ. Paweł Kośla Deklaracja nowej klasy znajduje się w pliku Nazwa_Klasy.h, a definicje składowych w pliku Nazwa_Klasy.cpp - Dodawanie metod (funkcji) i atrybutów (zmiennych) do klas następuję takŜe z menu kontekstowego – „Add Member function”, „Add Member Variable”. - Automatyczne uzupełnianie nazw, wyświetlanie parametrów funkcji, metod obiektu dostępne za pomocą skrótów i funkcji z menu Edit lub menu kontekstowego w oknie kodu programu: List members, Type info, Parametr info, Complete Word. 7. Standardy formatowania kodu programu. - Wcięcia !! Za pomocą funkcji EditAdvancedFormat Selection zaznaczony obszar kodu zostaje sformatowany zgodnie ze standardem. - Nazwy klas z Wielkiej litery, nazwy zmiennych z małej. - Nazwy funkcji róŜnie (nie widać ujednolicenia niestety:/) - Notacja węgierska - Opisy metod i klas np.: CZY MOśNA NA KOMPUTERZE PISAĆ NIECZYTELNIE? NIESTETY, TAK :/ Staraj pisać tak, by łatwo było poruszać się po programie, widoczne były poszczególne pętle i zakresy funkcji warunkowych. Nazywaj zmienne i funkcje tak by wiadomo było po nazwie do czego słuŜy (ale bez przesady !) Funkcję sprawdzającą czy podana liczba jest liczbą zmiennoprzecinkową nazwiemy: CzyFloat() zamiast Coś() albo CzyPodanaLiczbaJestZmiennoprzecinkowa(). Copyright by Paweł Kośla