Piękne kobiety renesansu 6
Transkrypt
Piękne kobiety renesansu 6
Piękne kobiety renesansu Kobiety renesansu cechują się przede wszystkim - zaokrąglonymi rysami twarzy, w której umiejscowione są duże oczy, które kształtem przypominają migdał, - wwąskimi skimi usteczkami i szczup szczupłymi ymi policzkami, - włosami, które są długie, gęste oraz lśniące Na obrazach renesansowych obok chrześcijańskich Madonn, artyści zaczęli przedstawiać także portrety innych, współczesnych im kobiet. Wykonywano je głównie na zamówienie, Początkowo ukazywano je z profilu, jak np. uczynił to Sandro Botticelli w obrazie pt. "Profil młodej kobiety" Jego najsłynniejsze dzieło to obraz „Stworzenie Wenus”. Jest to pełen wdzięku obraz przedstawiający scenę narodzin mitologicznej bogini piękna. Długowłosa, naga i stojąca w ogromnej muszli Wenus zajmuje jego centralne miejsce. Z jej prawej strony stoi Hora - jedna z bogiń pór roku, i podaje jej czerwony płaszcz. Wspomniany obraz Botticelliego doskonale ukazuje renesansowy kanon piękna kobiecego ciała. Mówiąc o wielkich renesansowych artystach, nie sposób nie wspomnieć o Leonardo da Vincim, który do dnia dzisiejszego jest uznawany za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli tej epoki kulturowej. Na stałe na kartach historii malarstwa wpisały się m.in. jego dwa przepiękne kobiece portrety takie jak: „Dama z Łasiczką” W obrazie tym da Vinci podkreślił najważniejsze cechy renesansowego ideału kobiety, charakterystyczny owal twarzy, migdałowe oczy o tajemniczym spojrzeniu, delikatne dłonie trzymające zwierzątko itp. Zapatrzona w dal kobieta wydaje się skrywać jakąś tajemnicę. Być może chodzi tutaj o bycie przy nadziei, gdyż łasiczka, czy też gronostaj - jak sądzą inni - w emblematyce oznacza alegorię macierzyństwa. Widać wyraźnie, że modelka z omawianego obrazu myślami jest zupełnie gdzie indziej. „Mona Lisa” To drugi równie piękny pi kny obraz, jest on najsłynniejszym najs ynniejszym renesansowym symbolem kobiecości. kobieco ci. Został Zosta namalowany w latach 15031503-1506. Na pierwszym planie widzimy postać posta kobiety w sile wieku, odzianej w ciemną ciemn suknię, sukni , która może mo e nie jest zbyt urodziwa, ale posiada wszystkie atrybuty ówczesnego kanonu piękna. pi kna. Jej ciało one (jedna dło cia o znajduje się si w półobrocie, pó obrocie, ręce r ce zło z ożone d oń spoczywająca spoczywaj ca na drugiej), a migdałowe migda owe oczy (prawie całkowicie wiatła ca kowicie przedstawione za pomocą pomoc świat wiat a i cienia) cały ca y czas zdają zdaj się si patrzeć patrze na odbiorcę, odbiorc , nawet gdy ten się si przesuwa. Można Mo na nawet odnieść odnie wrażenie wra enie nieustannego obserwowania. Na twarzy Giocondy widnieje delikatny, tajemniczy, a przy tym troszkę troszk ironiczny uśmiech, u miech, który do dnia dzisiejszego intryguje koneserów sztuki. Kolejnym z przedstawicieli malarzy renesansowych jest Rafael Santi. Jeden z bardziej znanych obrazów tego malarza jest; „Madonna ze szczygłem”. Obraz ten przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem Jezus i św. Janem Chrzcicielem. Układ postaci i ich gesty mają symboliczne znaczenie, zwiastujące przyszłe wydarzenia.. Rafael przy malowaniu dzie dziełaa zastosowa zastosował kompozycjęę z ostrosłupowym ł układem. ł Sława Hudak !