Autoreferat - Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych

Autoreferat - Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych

Warszawa, 18.03.2016 r.
Załącznik nr 3
Profesor UW, dr David A. Jones [Ph.D., D.Jur.]
Autoreferat
1. Imię i nazwisko: David A. Jones
2. Posiadane stopnie naukowe:
• Stopień doktora filozofii (Ph.D.) nadany przez radę Rockefeller College of Public Affairs and
Policy, Uniwersytet w Albany, Uniwersytet Stanowy Nowy Jork, 01 czerwca 1975 r.
• Stopień doktora prawoznawstwa (D.Jur.), Union University, Albany, Nowy Jork, 02 czerwca
1971 r.
• Stopień Bachelor of Arts (BA), Wydział Historii, Clark University, Worcester, Massachusetts,
02 czerwca 1968 r. 3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach
naukowych:
Od 2005 Uniwersytet Warsawski, Instytut Ameryk i Europy, Ośrodek Studiów Amerykańskich
(OSA), profesor nadzwyczajny UW; od 2007 r. – dyrektor programu studiów Wiedzy o Prawie
Stanów Zjednoczonych na mocy uchwały Senatu UW; od 2014 r. – kierownik programu studiów
II stopnia.
Od 2006 Uniwersytet Warszawski, Instytut Stosunków Międzynarodowych, Wydział
Dziennikarstwa i Nauk Politycznych, profesor UW [brak kursów w tym roku].
Od 2013 Uniwersytet Warszawski, Wydział Zarządzania, profesor UW.
Od 2006 Uniwersytet Norwich w Northfield, Vermont; program studiów magisterskich z zakresu
dyplomacji.
2003-2004 Uniwersytet Nord w Tallinie, Estonia; profesor zwyczajny Prawa i Ekonomii,
kierownik Instytutu Administracji Publicznej, dyrektor programu LLM.
2001-2003 Międzynarodowy Uniwersytet Concordia w Estonii, Tallin, profesor Biznesu i Prawa.
Od 2003 r., dziekan odpowiedzialny za Wydziały Biznesu, Prawa, Mediów i Administracji
Publicznej.
2000-2001 Estonian Business School w Tallinie, profesor Zarządzania i Administracji
Publicznej.
1997-2000 Uniwersytet Stanowy Framingham w ramach systemu uniwersyteckiego stanu
Massachusetts; profesor Nauk Politycznych, prowadzący programu MBA w Raytheon
Corporation, Waltham, Massachusetts.
1994-1997 New Hampshire College [obecnie Uniwersytet Southern New Hampshire]; profesor
Prawa i Zarządzania.
1993-1996 Uniwersytet Clark, Worcester, Massachusetts; profesor Administracji Publicznej i
Administracji Zdrowia, częściowo we współpracy z Israel College w Tel Awiwie.
1977-1992 Uniwersytet Pittsburgh w Pensylwanii; profesor Prawa, Zarządzania i Administracji
Publicznej. Nominacja łączona obejmująca powołanie na stanowisko profesora Sociologii, na
Wydziale Sztuk i Nauk Ścisłych.
[Od 1981 r. profesor zwyczajny; 1979-1981 profesor nadzwyczajny; 1977-1979 adiunkt]. Od
1988 r., pracownik podyplomowej szkoły Graduate School of Public and International Affairs
(GSPIA).
1975-1976 Centrum Prawa w Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie, zastępca dyrektora
projektu finansowanego przez Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych, pod
kierownictwem prof. Samuela Dasha, byłego prokuratora w sprawie “Watergate”.
1973-1975 University College w Buffalo, Uniwersytet Stanowy Nowy Jork, adiunkt
(administacja publiczna).
1972-1973 Uniwersytet Tennessee w Martin, adiunkt (socjologia).
1971-1972 pracownik naukowy w nowojorskim Biurze Stanowym zajmującym się kontrolą
przestępczości.
4. Wskazanie osiągnięcia naukowego wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca
2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie
sztuki (Dz.U. nr 65, poz. 595 ze zm.)
a. tytuł osiągnięcia naukowego: Four Eagles and a Dragon: Successes and Failures of Quixotic
Encirclement Strategies in Foreign Policy, An Analysis.
b. autor/autorzy, tytuł/y publikacji, data/daty publikacji, wydawnictwo:
Książka (1).
1) [1] Jones, David A. 2015. Four Eagles and a Dragon: Successes and Failures of Quixotic
Encirclement in Foreign Policy, An Analysis. New Delhi: Bloomsbury Publishing India,
Pvt. Limited, in association with London: Bloomsbury Publishing, Plc. 394 + 16 stron.
Artykuły w czasopismach poddanych recenzji naukowej i w publikacjach zbiorczych (24).
2) [9] Jones, David A. 2015. “Economic or Cultural Encirclement? Differential Association
in the Strategic Management of MultiNational Asian and European Corporations,”
China-USA Business Review, tom 14, nr 11, 532-544.
3) [10] Jones, David. 2015. “Déracinement of Foreign Alliances and Economic Policies
Across Eurasia: Differential Association of Nations and its Consequences for Business,
International Relations, and Society,” Global Advanced Research Journal of Social
Science, tom 4, nr 2, 54-67.
4) [11] Jones, David A. 2015. “Hybrid Conflict and Encirclement: Reconfiguration of
Eastern Europe by NATO, Trade Barriers, and a Chinese Solution for Greece,” Journal
of International Relations and Diplomacy, tom 3, nr 8, 497-510.
5) [12] Jones, David A. 2014. “Quid pro Quo: Dependent Relative Revocation and Quixotic
Military Dis-encirclement,” Studia Europejskie, tom 17, nr 4, 99-120.
6) [13] Jones, David A. 2014. “The Management of Trade for International Security: An
Analysis of Some Strengths, Weaknesses, Opportunities, and Threats of the Transatlantic
Trade and Investment Partnership,” International Journal of Arts and Sciences, tom 7, nr
3, 499-507.
7)
[14] Jones, David A. 2014. “On the Road Away from Mandalay: Heading West along the
‘Silk Road’ as China Moves its Investments into Europe,” Journal of Business and
Economics, tom 5, nr 6, 787-801.
8)
[16] Jones, David A. 2013. “Trans-Cultural Leadership Architecture: Implications for an
Effective Eurasian Trading Partnership,” International Journal of Information and
Intercultural Management, tom 3, nr 3, 242-255.
9) [18] Jones, David A. 2013. “The Fall and Rise of Civil Society in China: The influence
of Chinese Taiwan,” Humanities International, tom 7, nr 4, 111-122. Xiamen: Xiamen
University Press, and Ithaca: Cornell University Press.
10) [19] Jones, David A. 2013. “Avoidance of ‘Landslides’ West of Karakoram: Projected
Successes and Failures of China’s Foreign Direct Investment in Central and Eastern
Europe,” [w] Chopra, Rakesh et al. [red.] 2013. Beyond Norms: Management for
Excellence. London: Bloomsbury, 51-59.
11) [27] Jones, David A. 2012. “Sunrise at Zhongnanhai: A New Focus for China in a
Changing World?” Geopolitica, tom X, nr 44, 183-192.
12) [28] Jones, David A. 2012. “China’s New Grand Strategy for Europe: What China’s 10
Billion Dollar Projected Enterprise Cooperation Will Mean for Central and Eastern
Europe, for China Itself, and for the World,” Transnational Corporations Review, tom 4,
nr 4, 85-97.
13) [29] Jones, David A. 2012. “The Autocrats of the Peace Talk Table: Völkerfrühling or the
Springtime of Peoples: What will be the destiny of the ‘Arab Spring,’” Geopolitica IX:
43 (Apr.), 82-90.
14) [33] Jones, David A. 2011. "The Warming of Kilimanjaro: Sino-American Competitive
Convergence in 21st Century Africa,” Political Perspectives, Vol. 5, No. 3, 46-73.
15) [34] Jones, David A. 2011. “Lone Eagle, Mighty Eagle,” [w] Szklarski, Bohdan. 2011.
Quo Vadis, America? Conceptualizing changes in American democracy. Frankfurt am
Main, Germany: Peter Lang, GmbH., 167-177.
16) [35] Jones, David A., and Joanna Waluk. 2011. “Polish and American Diplomatic
Relations since 1939 as Reflected in Bilateral Ambassadorial Policies,” Polish Journal
for American Studies, Vol. 5, 153-166.
17) [36] Jones, David A., and Joanna Waluk. 2011. “The Magic Became Tragic: The Special
Diplomatic Exchange Between the Republic of Poland and the United States of America,
1934 to 1939,” [w] Basiuk, Tomasz, Sylwia Kuźma-Markowska, and Krystyna Mazur,
[red]. New Americanists in Poland. Vol. 1, The American Uses of History: Essays on
Public Memory. Frankfurt am Main, Germany: Peter Lang, GmbH, 343-351.
18) [37] Jones, David A. 2010.“A New Arms Race? False Hope of the ‘Carrier Killer’ and
the Urgency of Reversing the Obama Administration’s Ineptitude in ‘Gunboat
Diplomacy,” Geopolitica, tom VIII, nr 36-37 (3/2010), 48-57.
19) [38] Jones, David A. 2010. “Nationalism in China: Is It Increasing? Is This Helpful?” [w]
Burbick, Joan, and William Glass [red]. 2010. Beyond Imagined Uniqueness:
Nationalisms in Contemporary Perspectives. Cambridge: Cambridge Scholars
Publishing, 93-106.
20) [39] Jones, David A., and Joanna Waluk. 2010. “The Post-1945 ‘P5’ Peacekeeping
Model: Does It Still Work?” [w] Camboni, Marina, Andrea Carosso, and Sonia Di Loretto
[red.] 2010. Translating America. Importing, Translating, Misrepresenting, Mythicizing,
Communicating America. Torino: Otto Publishing, 297-305. ISBN 978-88-95285-24-5.
21) [40] Jones, David A. 2010. “The Great Middle East, A Permanent Palestinian Homeland,
Multi-Polar Commercial Competition: The Beginning, Not Ending, Of An Era,”
Geopolitica, tom VIII, nr 33-34, 51-55.
22) [41] Jones, David A. 2009. “A Clash of Expectations: Sorting Out Where East Meets
West After the Polish Missile Crisis,” [w] Mania, Andrzej, and Lukasz Wordliczek [red].
2009. The United States and the World: From Imitation to Challenge. Krakow:
Jagiellonian University Press, 87-99. ISBN 978 83233 2952 7.
23) [42] Jones, David A., and Joanna Waluk. 2009. “The Polish Missile Crisis: Transatlantic
Tensions Since 2008 Among Poland, the Ukraine, the United States, and the Russian
Federation,” [w] Mania, Andrzej, and Lukasz Wordliczek [red]. 2009. The United States
and the World: From Imitation to Challenge. Krakow: Jagiellonian University Press, 101113. ISBN 978 83233 2952 7.
24) [49] Jones, David A. 2008. “One Grand Global Alliance: No Enlargement of Size, No
Dilution of Veto, and No Tyranny of the ‘Tiny States’ in the U.N. Security Council,” [w]
Jones, David A. [red.] 2008. Case Studies in Public Policy and Management. Case
Program of the John F. Kennedy School of Government, Harvard University. Cambridge,
MA: Pearson, 1-27.
25) [53] Jones, David A. 2008. “21st Century U.S. Foreign Policy: Justification and Legality
of ‘Muscular Interventionism,’” [w] Mania, Andrzej, et al. [red.] 2008. U.S. Foreign
Policy: Theory, Mechanisms, Practice. Krakow: Jagiellonian University Press, 465-475.
ISBN 978 83233 2485 0.
c. omówienie celu naukowego ww. prac i osiągniętych wyników wraz z omówieniem ich
ewentualnego wykorzystania
[NB. Ponumerowane odniesienia w nawiasach zgodnie z wyżej podaną listą publikacji oraz
pełnej listy publikacji w Załączniku 5 “Lista publikacji w języku polskim”; lista cytowanych
prac innych autorów znajduje się na końcu punktu 4 tegoż dokumentu]
Osiągnięcia, na których oparty został wniosek o otwarcie przewodu habilitacyjnego, związane są
przede wszystkim z polityką zagraniczną Stanów Zjednoczonych i komparatystyką w zakresie
polityki zagranicznej, zarówno w poszczególnych publikacjach jak i zbiorczo.
Moje ostatnie osiągnięcia naukowe obejmują jedną książkę oraz 25 artykułów w recenzowanych
czasopismach i publikacjach zbiorczych, których głównym tematem był motyw „okrążenia” w
międzynarodowych stosunkach dot. bezpieczeństwa, wskazując na wpływ służb
wywiadowczych i strategii militarnych, wytwarzających naiwny realism, który odzwierciedlał
rządową akceptację dla braku społecznego zaufania; a dodatkowo dyplomatyczne, ekonomiczne
i handlowe strategii, które tworzyły powierzchowną powszechną społeczną satysfakcję, która
towarzyszyła rzadowym pochwałom; ale z okrążeniem kulturalnym samym w sobie,
osiągającym stale podtrzymywany szacunek rządowy i publiczny, choć z naciskiem bardziej na
to drugie.
Podany wyżej cykl składa się z 25 publikacji, z których wszystkie zostały wydane po otrzymaniu
stopnia doktora, w tym również jedna monografia (książka) mojego wyłącznego autorstwa oraz
16 artykułów w czasopismach recenzowanych i osiem rozdziałów w opracowaniach zbiorczych.
Moje ostatnie osiągnięcia naukowe w dziedzinie stosunków międzynarodowych obejmują okres
pierwszych 15 lat XXI wieku, a wcześniej wiele z nich miało interdyscyplinarne podejście,
obejmujące bardzo różne dyscypliny związane z naukami społecznymi, jak widać po wykazie
moich publikacji, szczególnie książkowych.
Moje osiągnięcia obejmują książkę opublikowaną w 2015 r. przez wydawnictwo o zasięgu
globalnym (Bloomsbury), w którym omawiam sukcesy i niepowodzenia wybranych aspektów
polityki dymplomatycznej, ekonomicznej, służb wywiadowczych, militarnej i handlowej Stanów
Zjednoczonych, jego zachodnich sojuszników i znaczących przeciwników albo potencjalnych
przeciników (Chiny, Rosja) wobec ekspansji zachodniej kultury.
Cykl badawczy opisany w niniejszym autoreferacie jest kontynuacją znanej książki, której byłem
współautorem z 1982 [3], niedawno cytowanej w licznych decyzjach sądowych w stanowym
sądzie apelacyjnym, począwszy od potrójnego zacytowania przez prezesa sądu najwyższego
Marshalla, który napisał opinię dla Sądu Najwyższego Stanu Massachusetts ws. Goodridge v.
Department of Public Health, 440 Mass. 309, 380 [tekst], 384 [tekst], 386, n. 22 [przypis], 798
N.E.2d 941, 994 [tekst], 997 [tekst], 998, n. 22 [przypis] (2003). Z kolei, inne stanowe sądy
najwyższe poszły śladem tej opinii, a Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych Ameryki opierał
się na niej przy wyrażaniu poparcia dla niedawnych gruntownych zmian w polityce publicznej,
ws. United States v. Windsor, 570 U.S. ____, 133 S.Ct. 2675; 186 L.Ed.2d 808 (2013) [votum
separatum Alito, J.], oraz w Obergefell v. Hodges, 576 U.S. ____, 135 S. Ct. 2584; 192 L. Ed. 2d
609 (2015) [Opinia sądu przygotowana przez Kennedy, J.], co świadczy o rozmachu i stałym
znaczeniu moich wcześniejszych badań dla różnych dziedzin naukowych, takich jak prawo
publiczne i polityka wewnętrzna, argumentując, że w Stanach Zjednoczonych, decyzje Sądu
Najwyższego, które są kontrowersyjne i które są zgodne z opinią publiczną, są deklaracjami
politycznymi.
Inna z moich wcześniejszych publikacji książkowych jest lekturą obowiązkową w Yale Law
School (Szkoła prawnicza Yale) oraz w Instytucie Nauczycielskim Yale New Haven od prawie
dwóch pokoleń[6].
4.c.1 CEL
Podstawowa monografia projektu, Four Eagles and a Dragon: Successes and Failures of
Quixotic Encirclement Strategies in Foreign Policy: An Analysis (1) [1], podejmuje się próby
udowodnienia rozdźwięku między niektórymi ‘kichotycznymi’ (idealistycznymi lecz
nierealistycznymi) celami a oczekiwaniami globalnej polityki międzynarodowej oraz
przedstawienia pułapek w ich implementacji z powodu realistycznego braku zaufania, tego
samego sceptycyzmu, który przeniknął do przednowoczesnych, nowoczesnych i
ponowoczesnych państwowych strategii bezpieczeństwa, a tym samym w erze globalizacji ich
jakość zamiast się poprawić wręcz się pogorszyła.
Wybrane elementy pięciu rodzajów polityk zagranicznych, czyli polityki dyplomatycznej,
ekonomicznej, wywiadowczej, wojskowej oraz handlowej Stanów Zjednoczonych Ameryki,
kilku wybranych zachodnich sprzymierzeńców oraz jej przeciwników zostało zbadanych pod
kątem porażki lub stagnacji danej polityki przy równoczesnej udanej ekspansji – do poziomu
globalnej dominacji – szóstego typu polityki zagranicznej, czyli kultury zachodniej, często
pomijanej w tymże kontekście, tak jakby odbyło się to w sposób ‘przypadkowy’.
• Temat „okrążenia”, którego częścią jest polityczne ‘powstrzymywanie’ zawarte w doktrynie
Trumana, a także polityka ‘odpychania’ (ang. roll-back) z doktryny Reagana, nie ogranicza się
jednak do tych dwóch przykładów. Okrążenie obejmuje nie tylko strategiczne, ale także
taktyczne manewry wojska czy marynarki, które wyraźnie zaistniały podczas oblężeń np.
Leningradu czy Stalingrada podczas II Wojny Światowej, a także bitwy o Zalew Chosin podczas
konfliktu koreańskiego. Okrążeniem było też samookrążenie wypraktykowane przez Związek
Radziecki, kiedy postanowił odciąć komunistyczne kraje Paktu Warszawskiego od większości
możliwości handlowych spoza układu czy też stanowcze odrzucenie przez Chiny uznania, że ich
populacja głoduje podczas „Wielkiego Głodu” lat 1950-tych i początku lat 1960-tych, zamiast
tego przedstawiając to światu zewnętrznemu jako „Wielki Skok Naprzód”. Okrążenie może mieć
też charakter defensywny, czego dowodem mogą być wielkie sieci autostradowe takie jak
System Autostrad Międzystanowych zbudowanych w latach 1950-tych oraz 1960-tych w
Stanach Zjednoczonych, a które są obecnie naśladowane przez Chiny czy też przez Europę w
ramach budowy autostrady E57 „Via Baltica” z Tallinu do Warszawy o długości 970 kilometrów,
każdy z nich umożliwiający szybkie rozlokowanie transporterów opancerzonych, artylerii,
pocisków, a w szczególności czołgów wewnątrz granic politycznych z centralnych pozycji na
peryferie (albo, w przypadku odwrotu, z peryferii do centrum). Okrążenie jest celem podczas
pozycjonowania nawodnych oraz podwodnych flot marynarki. Dowództwo Obrony
Północnoamerykańskiej Przestrzeni Powietrznej i Kosmicznej (ang. NORAD, North American
Aerospace Defense Command), konstrukcja sztucznych ‘wysp’ wzdłuż basenu Zachodniego
Pacyfiku przy Morzu Południowochińskim, a z punktu widzenia rosyjskiego – bezczelna
rozbudowa sił NATO w postaci instalacji obrony przeciwrakietowej (ang. MD, Missile Defence)
na terenie Europy Wschodniej.
Okrążenie nie ogranicza się tylko do fizycznej infrastruktury. Jednostkowe przykłady okrążenia
przez wywiad są wyraźnie zauważalne w działalności Narodowej Agencji Bezpieczeństwa (ang.
NSA, National Security Agency) Stanów Zjednoczonych, gdy ta prowadziła podsłuchy wobec
większości świata, w tym działania wywiadowcze wobec własnych sojuszników, co ujawnił
publicznie ‘demaskator’ Edward Snowden. Starania Chin, żeby zablokować dostęp internetowy
do Google oraz takich mediów społecznościowych jak Facebook, dokumentują samookrążenie
mające na celu utrudnić swobodny przepływ napływających informacji, które są wolnodostępne
pozostałym obywatelom świata. Rosnące napięcie w zakresie nawigacji po Morzu
Południowochińskim wywołują oskarżenia Chin wobec ‘Zachodu’ odnośnie prób okrążenia kraju
przy użyciu zasobów marynarki, ale także ‘Zachód’ oskarże Chiny o próby okrążenia niektórych
krajów bloku ASEAN. Starania Chin, żeby zbudować port głębokowodny dla statków typu postPanamax na Półwyspie Krymskim, były ewidentną próbą ominięcia Federacji Rosyjskiej przy
przewozie towarów przeznaczonych dla Europy, i choć przedsięwzięcie wciąż pozostaje
niezrealizowane, to stanowi ono jeden z przyczynków konfliktu ukraińsko-rosyjskiego, co jest
szczególnie ewidentne, jeśli zważyć, że firma planująca skonstruowanie portu głębokowodnego
na Półwyspie Krymskim oraz kanał głębokowodny przez Nikaraguę okazuje się być czymś
więcej niż tylko dostawcą telekomunikacyjnym, a mianowicie chińską operacją wywiadowczą.
Zachodnia kultura, na czele ze Stanami Zjednoczonymi oraz Zachodnią Europą, z powodzeniem,
po cichu i w sposób pokojowy okrążyła cały świat, przez co inne formy okrążania stały się
zbędne.
• Temat zarządzania informacjami, mającymi służyć wewnętrznym i międzynarodowym
celom politycznym, szczególnie wewnątrz Chin, to temat rzadko poruszany ze względu na jego
delikatny kontekst polityczny. Mieszkańcy Chin zostali odizolowani od wiedzy ‘Ery Informacji’,
która jest przekazywana przez internet do praktycznie całej reszty świata, gdyż Chiny dążą do
zakazania dostępu do Google, Facebook, Twitter oraz większości zachodnich dostarczycieli
mediów społecznościowych. Podobnie Chiny zakazują swoim obywatelom przyjmowania
zachodnich zaszczytów, takich jak Pokojowa Nagroda Nobla.
• Temat „internacjonalizmu feudalnego” wyrósł na fali polityki globalnej bankowości
inwestycyjnej, któremu towarzyszy rozrost kilku instytucji infrastrukturalnej bankowości
inwestycyjnej konkurujących z Międzynarodowym Funduszem Walutowym (MFW) oraz Grupą
Banku Światowego (GBŚ), w tym w szczególności Azjatycki Bank Inwestycji
Infrastrukturalnych (ang. AIIB, Asian International Investment Bank), zainicjowany przez Chiny
w 2014 roku, a funkcjonujący od 2016 roku. Zwolennicy AIIB dowodzą, że kraje rozwijające się
zostały okrążone przez instytucje powstałe na bazie Konferencji Ekonomicznej w Bretton Woods
z 1944 roku, na czele z MFW będącym pod kierownictwem Europy oraz GBŚ będącym pod
kierownictwem amerykańskim, ale krytycy zarzucają, że utworzenie AIIB przyczyni się do
rozrzedzenia niewielkich funduszy będących do dyspozycji MFW oraz GBŚ, a AIIB i jego
odpowiedniki pozaazjatyckie to próba okrążenia większości świata rozwijającego się, a w
najgorszym razie utworzenia kręgu dookoła lub wewnątrz sfer wpływu utrzymywanych przez
MFW i GBŚ czy także Azjatyckiego Banku Rozwoju (ADB), zarządzanego przez Japonię we
współpracy ze Stanami Zjednoczonymi. Ta polityka determinowana jest pragnieniem szeregu
państw, w szczególności Chin, żeby kraje rozwijające się miały dług wobec tej finansowej
hojności dystrybuowanej regionalnie przez Chiny, aby służyć ich własnym międzynarodowym
celom politycznym– stan określany przeze mnie mianem „feudalnego internacjonalizmu”.
• Temat nierealnych „imperiów” był ostatnio prezentowany przez autora w Krakowie w dniach
15-16 października 2015 r. na międzynarodowej konferencji, odbywającej się pod nazwą
„Powrót upadłych imperiów”, sponsorowanej oraz organizowanej przez Stowarzyszenie Villa
Decius, w jej ramach przyznano też polską Nagrodę im. Sérgio Vieira de Mello, Wysokiego
Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka, który zginął wskutek zamachu. Podczas tej wielce
wpływowej konferencji, gdzie zostałem zaproszony do wygłoszenia szeregu prezentacji,
określiłem Federację Rosyjską mianem ‘atawistycznego’ imperium, co oznacza, że jest to
niejako powrót do ery konfliktów, którą do niedawna uznawano za część minionej epoki; Chiny
jako ‘surogat’ imperium, prezentujący wyobrażenie o własnej potędze, które nie przystaje do
realnego jego zakresu; tymczasem Turcja to imperium ‘pantomima’ (czy też ‘kreskówkowe’),
równie urojone, co niezdarnie pozycjonujące siebie jako „państwo islamskie”, będące
prawowitym spadkobiercą Imperium Osmańskiego, które rozpadło się niecałe sto lat temu. Ten
temat podaje przeciwstawny przykład Stanów Zjednoczonych jako imperium niechętne (albo
imperium zaprzeczające własnej imperialności) z racji ich własnych celów politycznych
zmierzających do rozwoju „demokracji” w krajach rozwijających się, co jest tematem jednej z
publikacji autora z 2015 roku (3);[3].
4.c.2 ZNACZENIE
Globalny wydawca mojej najważniejszej monografii, Bloomsbury Publishing, podsumował
zawartość tejże książki na jej tylnej okładce następująco:
„Four Eagles and a Dragon: Successes and Failures of Quixotic Encirclement Strategies
in Foreign Policy, jest historyczną jak i współczesną analizą walk ‘nowych imperiów’
oraz ich poprzedników, żeby okrążyć siebie nawzajem militarnie, dyplomatycznie,
ekonomicznie, a także z użyciem informacji oraz handlu, przy jednoczesnych staraniach,
żeby powstrzymać drugą stronę od analogicznych działań. Choć ‘kichotyczne’, z pozoru
służące szlachetnym celom, takie okrążenie prowadzi jedynie do wywołania działań
kontrokrążeniowych oraz do drogiej budowy kręgów obronnych. Tylko jedna forma
kichotycznego okrążenia jest sama w sobie wydajna: okrążenie kulturalne. Dzieje się tak
dlatego, że tylko ten rodzaj okrążenia jest wytworem indywidualnych wyborów i nie jest
narzucana przez państwo. W tejże książce ‘smok’, czyli Chiny, to kraj zarówno
okrążający jak i okrążany, zresztą podobnie jak w wypadku ‘czterech orłów’: Stanów
Zjednoczonych Ameryki, Federacji Rosyjskiej, Republiki Federalnej Niemiec oraz
Rzeczpospolitej Polskiej, reprezentujące zarówno ‘starą’ jak i ‘nową’ Europę. W XXI
wieku jesteśmy świadkiem kolejnej ‘Wielkiej Gry’, rozgrywanej globalnie, a szczególnie
w Eurazji. W odróżnieniu od XIX-wiecznego odpowiednika, gdzie kilka ‘starych’
europejskich imperiów niezdarnie próbowało rozszerzyć strefę wpływów wojskowych na
tereny Azji, to obecnie jesteśmy świadkami, że Chiny próbują rozszerzyć swój wielki
wpływ finansowy na Europę, zarówno zachodnią jak i wschodnią, kontynent afrykański
oraz ogólnie Półkulę Zachodnią przy wykorzystaniu architektury „Nowego Szlaku
Jedwabnego” oraz „Nowego Wodnego Szlaku Jedwabnego”. Ryzyko konfliktu jest trwale
obecne, podobnie jak istnieją ogromne możliwości współpracy. O ile dyskusyjna jest
konieczność zmierzenia się z wyzwaniami dotyczącymi hegemonii wojskowej,
dyplomatycznej, ekonomicznej oraz informacyjnej z okresu post-1945, to Zachód już
wygrał wyścig odnośnie hegemonii kulturalnej, szczególnie wśród nowych generacji
wykształconych Azjatów, co jest najbardziej wyraźne w przypadku reprezentantek
młodych pokoleń azjatyckich kobiet, w tym licealistek, studentek czy niedawnych
absolwentek uczelni. To rodzice następnego pokolenia, którzy są gwarantem ciągłości
okrążenia kulturalnego.”
Motyw okrążenia jest wszechobecny we wszystkich rozdziałach monografii. Zaczyna się od
Wstępu oraz kontynuowany jest przez Rozdział pierwszy, odnoszący się do okrążenia
wojskowego, zarówno w kontekście historycznym jak i współczesnym, z naciskiem na to
ostatnie. Przykłady zostały wzięte z okresów sprzed XX wieku (Melos, zgodnie z opisem
Tukidydesa, bitwa pod Wiedniem i strategia J.E. Króla Jana III Sobieskiego, II Wojna Światowa
i oblężenia Leningradu oraz Stalingradu, konflikt koreański i bitwa o Zalew Chosin) (1)[1, ss.
32-34], strategie oraz taktyki Federacji Rosyjskiej XXI wieku odnośnie Półwyspu Krymskiego
na Ukrainie oraz „Daesh” czy „Państwa” Islamskiego podczas przejmowania terytoriów
uznanych za przynależne Irakowi czy Syrii, a także polityka okrążenia, która zdaniem Indii
stosowana jest przeciwko nim przez Chińską Republikę Ludową, a zdaniem Chin przez Stany
Zjednoczone i jej sojuszników, w obu przypadkach w formie okrążenia morskiego. W końcowej
analizie okrążenia wojskowe nie mają długotrwałej skuteczności, czego dowodzi zarówno
polityka ‘powstrzymywania’ Stanów Zjednoczonych jak i wysiłki Związku Radzieckiego
zmierzające do samopowstrzymywania przed kontaktami z Zachodem.
W Rozdziale drugim temat jest kontynuowany, poprzez zagłębienie się w temat okrążania
informacyjnego (wywiadowczego) zarówno ofensywnie, w tym przykładowo przez Stany
Zjednoczone elektronicznie okrążające świat (stosowane zarówno wobec sojuszników jak i
przeciwników) poprzez podsłuchy w internecie czy telefoniczne, jak i defensywnie, tu przykład
Chińskiej Republiki Ludowej, która samookrąża własnych ‘netizenów’ (obywateli
internetowych) przy użyciu elektronicznych zapór sieciowych, mających ich ochronić przed
globalnymi wiadomości (1)[1, ss. 104-108]. Przykłady to chińskie zakazy stosowane wobec
zagranicznych mediów społecznościowych („Facebook,” „Google”), które z kolei są
zastępowane własnymi odpowiednikami („Weixin”, co oznacza po polsku ‘my czatujemy’),
które zdaniem władz są łatwiejsze do kontrolowania oraz manipulowania, jednak w
rzeczywistości przyczynia się do powstawania świadomości winy w umysłach jwłasnej populacji
w momencie, kiedy podróżują zagranicą.
Rozdział Trzeci dotyka kwestii dyplomatycznego okrążenia, począwszy od narodzin ekonomii
politycznej w Europie za czasów Jean-Baptiste’a Colberta, przy czym autor dowodzi, że
przyczyniło się to do wykiełkowania licznych ‘wojen’ westfalskich (1)[1, s. 147].
Dyplomatyczna intryga kontynuowana była przez XVII, XVIII, XIX oraz XX wiek, trwając
niewzruszona w XXI wieku, gdzie główne siły rozgrywały ‘Wielką Grę’, od czasu do czasu
zmieniając obsadę, ale z rzadka zmieniając choreografię (1)[1, ss. 150-151], co też raczej nie
nastąpi w najbliższym czasie, gdyż stare potęgi nie są w stanie przeciwstawić się nowym
wpływom, przykładowo zamiar chiński zdominowania Azji czy tureckie ambicje wskrzeszenia
Imperium Osmańskiego wykraczającego nawet poza Bliski Wschód. W Rozdziale trzecim autor
przeciwstawia się opinii Samuela P. Huntingtona, że Zachód zdobył świat przy użyciu
‘zorganizowanej przemocy’, natomiast zgadzając się, że owszem Zachód zwyciężył, ale przy
użyciu innych narzędzi, czyli lepszych wartości oraz koncepcji (1)[1, s. 143] wraz z ich
powszechną akceptacją. Po części ta ‘wyższość’ miała charakter dyplomatyczny, w innej mierze
wynikała z bogactwa wytworzonego przez handel, zgodnie z omówieniem znajdującym się w
Rozdziałach cztery oraz pięć.
Rozdział czwarty rozważa ekonomiczne okrążenie, zarówno w kontekście, który można określić
jako ‘pozytywny’ lub też ‘negatywny’, gdzie globalne kolosy bankowości inwestycyjnej takie
jak Bank Światowy czy Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), wywodzące się z
Konferencji Ekonomicznej w Bretton Woods z 1944 roku, mają przede wszystkim charakter
pierwszy, a ‘sankcje’ takie jak te wprowadzone przez Stany Zjednoczone wobec Kuby czy przez
większość świata wobec Iranu czy Federacji Rosyjskiej mają charakter drugi. Ten rozdział
porusza kwestie niedawno powstałych alternatyw wobec instytucji z Bretton Woods (1)[1, ss.
204-208], takich jak te proponowane przez Chiny w formie Azjatyckiego Banku Inwestycji
Infrastrukturalnych (AIIB) czy przez Chiny wspólnie ze sojusznikami w formie Banku BRICS
(Brazylia, Rosja, Indie, Chiny i RPA), przemianowany na „Nowy Bank” w 2014 roku (1)[1, ss.
224-226]. Źródłem kontrowersji jest różnorakie podejście tychże banków i świata w kontekście
sprecyzowanych celów wobec krajów rozwijających się oraz środków służących do ich
urzeczywistniania. W centrum tych starań jest pragnienie Chin, żeby zinterpretować, a następnie
przedstawić ‘konsensus waszyngtoński’ jako twór sztuczny, a stanowiący de facto bardziej
‘zamęt waszyngtoński’ (1)[1, ss. 210-211], który Chiny chcą jeden po drugim przeobrazić w
koncentryczne strefy ekonomiczne zgodnie z doktryną Lina „Nowej Ekonomii Strukturalnej”
(1)[1, ss. 214-217], w ramach ewidentnej próby ‘przerwania okrążenia’ poprzez działania
‘kontrokrążeniowe’ (1)[1, s. 225], rozszerzając produkcję w ramach bloku ASEAN oraz
dystrybucję produktów w Azji Południowej i w Europie za pośrednictwem ‘Nowego Szlaku
Jedwabnego’ czy trasą morską przy użyciu ‘Nowego Morskiego Szlaku Jedwabnego’ (1)[1, p.
227].
Rozdział piąty zajmuje się inwestycjami oraz handlem międzypaństwowym lub
wewnątrzkrajowym, w szczególności w kontekście tego, co się odbywa między Wschodem a
Zachodem, a co nie ma miejsca między Południem a Północą, znane też jako ‘podział na PółnocPołudnie’ (ang. North-South Divide). Szczególną uwagę zwrócono na azjatyckie, a szczególnie
chińskie, inwestycje w Europie, z naciskiem na kraje Europy Wschodniej i Środkowej (tzw. blok
CEEC, ang. Central and Eastern European Countries), gdzie całkiem niedawno doszło do
wzmocnienia działań w większości krajów Północnej Eurazji, niegdysiejszych byłych prowincji
Związku Radzieckiego. To zdaniem autora stanowiło przyczynek, aczkolwiek sub silentio, do
konfliktu na Ukrainie, gdzie Federacja Rosyjska poczuła się okrążana przez Chiny, które
przesuwały się na Zachód do krajów CEEC oraz Europy Zachodniej. Ta forma
‘powstrzymywania’ lub okrążania handlowego jest nieefektywna, gdyż jest niekompletna (1)[1,
s. 265], aczkolwiek historycznie przyczyniła się do niebotycznych szkód, przykładowo do głodu
milionów Chińczyków w latach 1980-tych, rzekomo w celu zapewniania eksportu chińskiej
wieprzowiny do Polski (1)[1, s. 266], ale w rzeczywistości oraz bez wiedzy Chin ich
przeznaczeniem było wyżywienie wojsk Związku Radzieckiego w wypadku fizycznej okupacji
Polski (1)[1, s. 268], tymczasem Polska eksportowała własne wyższe jakościowo szynki do
Stanów Zjednoczonych (1)[1, s. 269]. W ostatnich latach, transoceaniczne porozumienia takie
jak Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) (Transatlantyckie Partnerstwo w
dziedzinie Handlu i Inwestycji) oraz Trans-Pacific Partnership (TPP) (Transpacyficzne
Partnerstwo) dążą do wykluczenia Chin z udziału oraz do ‘zakulisowego’ ‘zarządzania’ handlem
z udziałem firm międzynarodowych i transnarodowych (1)[1, s. 292]. Dostępne są różne opcje,
przy czym najlepsza wydaje się być implementacja strategii ‘niebieskiego oceanu’, którego
celem jest stworzenie nowych rynków (1)[1, ss. 305-306] w świecie o nierównym rozkładzie
bogactwa.
Rozdział Szósty zajmuje się sukcesem ‘kichotycznego okrążenia’ w postaci powszechnej
ekspansji kultury zachodniej, ze wskazaniem na Azję, co nastąpiło bez nacisków wywieranych
przez rządy, a zamiast tego dzięki samodzielnej woli samych populacji, najbardziej ewidentne
wśród młodzieży i młodych dorosłych, którzy wkroczyli na rynek pracy oraz ‘szaleńczo’
pożądają każdego ‘zachodniego’ produktu, na który natrafiają – począwszy od samochodów
przez jedzenie, ubranie, rozrywkę aż po produkty luksusowe. W tym rozdziale przedstawione
zostały wyniki sondaży przeprowadzonych z użyciem różnych metod i strategii, które pozwalają
określić, dlaczego młodzi Azjaci pożądają ‘zachodnich’ symboli. Wnioski tychże wskazywały na
różnorakie przyczyny, ale można je podsumować jako oznaki miłości oraz szacunku młodych
ludzi na całym świecie wobec Zachodu, kiedy ten nie zachowuje się agresywnie lub nie stara się
narzucać im ideologię polityczną lub wojskową. Kultura jest definiowana zgodnie z czynnikami
od dawna już zrozumianymi przez takich uczonych jak Hofstede (1)[1, ss. 320-322], a moje
badania zajmowały się ‘wpływem kultury’ na preferencje w zachowaniach zakupowych [1, ss.
324-325], na podstawie których formułowana jest zgodnie z teorią ‘złotych łuków’ Friedmana,
tzn. zapobiegania konfliktom między narodami [ss. 325-326], a jej rozwinięcie może pomóc w
prognozowaniu przyszłych preferencji kulturowych wśród nowych pokoleń obywateli z różnych
krajów [ss. 328-340], gdy stopniowo będą zajmować swoje miejsce w społeczeństwie.
Rozdział Siódmy próbuje zidentyfikować cele większości najsilniejszych krajów, kiedy próbują
okrążyć swoje regiony, nie tylko za pomocą narzędzi, które nazwałem ‘internacjonalizmem
feudalnym’, w tym sensie, że ‘kichotycznie’ rozparcelowywany jest świat na sektory
terytorialne, gdzie Chiny pragną Azji, Rosja dąży do przejęcia Eurazji, większość Europy
zmierza do ‘europejskiego sąsiedztwa’ z udziałem Ukrainy i Afryki Północnej (1)[1, ss. 359360], a ten feudalizm staje się przyczyną déracinement, który destabilizuje części wielu z tych
sektorów w sposób przeciwny do tego, jak doktryna Monroe’a zdała się ustabilizować Zachodnią
Półkulę od 1823 roku. Na koniec tego rozdziału autor przedstawił ‘hierarchię okrążania w
stosunkach międzynarodowych’, gdzie dowodził, iż represyjne okrążanie, przykładowo przy
użyciu sił wojskowych, jest najmniej efektywne, a okrążanie kulturowe jest najbardziej
skuteczne, podczas gdy pozostałe ich formy lokują się pomiędzy nimi [(1)[1, ss. 360-363].
Zdywersyfikowane badania w kontekście okrążania przez narody pozwoliły udokumentować
sposoby, w jaki ulepszona technologia oraz zwiększone oczekiwania zarówno obniżyły jak i
zwiększyły poziom napięć międzynarodowych w różnych kontekstach oraz regionach. Nie są
wymagane tu żadne dogłębne badania, gdyż nawet prosta obserwacja pozwala na konkluzję, że
narody oraz ich przywódcy są związani przez własne mechanizmy. Technologia pozwala krajom
na zwiększenie swojego poziomu bezpieczeństwa narodowego jak i swoich sprzymierzeńców,
jednak służy także za formę elektronicznej smyczy, która wymaga trwałego lub rozszerzającego
się skupienia na kwestiach bezpieczeństwa oraz tworzy atmosferę wzajemnego braku zaufania.
Kluczowe jest, żeby przywódcy świata odnieśli się do tego paradygmatu, w celu uzyskania
optymalnej i funkcjonalnej równowagi pomiędzy rodzajami okrążenia, co pozwoli na
zmniejszenie ryzyka konfrontacji zbrojnej oraz zakresu infiltracji wywiadowczej wobec
obywateli czy prywatnego biznesu poprzez polepszenie warunków do współpracy kulturowej, a
dzięki wybraniu tej drogi także zwiększenie poziomu współpracy dyplomatycznej, ekonomicznej
i handlowej, zarówno w kontekście wolumenu jak i ilości partnerów, w tym w szczególności w
odniesieniu do krajów rozwijających się, z naciskiem na Globalne Południe.
W tym zakresie obecny cykl badań obejmował:
1.
Przeprowadzenie wstępnego badania odnośnie stosowania wszystkich ofensywnych oraz
defensywnych rodzajów okrążeń, w tym samookrążania oraz kontrokrążania, wykorzystywane
przez państwa w okresach przednowoczesnym, nowoczesnym oraz ponowoczesnym oraz w
epoce globalizacji, bez szerokiej próby podjęcia się zadania wniknięcia do ‘czarnej dziury’, która
dąży bezskutecznie do zidentyfikowania końca i początku danego okresu. Podczas tych badań
stosowano konwencjonalne narzędzia nauk politycznych, gdzie korzystano z naukowych źródeł
wtórnych, żeby udowodnić teorie oraz historiografię, z wiadomości ze świata ze zróżnicowanych
źródeł, żeby zidentyfikować zmiany polityk danych krajów i sojuszy, reakcji na te zmiany ze
strony innych krajów, z raportów rządowych, wybranych wywiadów, a także obserwacji
uczestniczących, co pozwolić miało na uchwycenie status quo globalnej polityki na przełomie
XXI wieku oraz jej zmian lub braku zmian w latach aż po 2015 rok.
2.
Przedstawienie oraz określenie znaczenia najważniejszych teorii międzynarodowych stosunków
gospodarczych i politycznych, z których część zostało globalnie przyjętych, a inne
odzwierciedlają regionalne różnice, tak jak przykładowo międzynarodowa debata o tym czy
‘chińska teoria’ stosunków międzynarodowych w istocie kiedykolwiek istniała.
3.
Prezentacja stałej potrzeby państw do tworzenia, a następnie rozwiązywania sojuszy, pożądanych
od czasów Tukidydesa przez traktat westfalski, kongres wiedeński / koncert mocarstw aż po
niezliczone porozumienia, konwencje, traktaty, wyroki czy protokoły powstałe po 1945 roku,
przy czym część z nich tak jak NATO (Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego) wydaje się
generować więcej konfliktów niż je zapobiegać.
4.
Badanie współzależności między rodzajami ‘kichotycznego’ okrążenia za wyłączeniem
kulturalnego, gdyż okrążenie dyplomatyczne, ekonomiczne, wywiadowcze, wojskowe oraz
handlowe są od siebie współzależne w zakresie ich trwania lub też aż do 2015 roku takie
postrzeganie było powszechnie obowiązujące w establishmencie światowych przywódców
dyplomatycznych, gospodarczych, wywiadowczych i wojskowych.
Moje wcześniejsze artykuły nawiązujące do tego projektu zaczęły się od artykułu „21st Century
U.S. Foreign Policy: Justification and Legality of ‘Muscular Interventionism’”, opublikowanego
w książce z 2008 roku U.S. Foreign Policy: Theory, Mechanism and Practice pod redakcją prof.
zw. dr. hab. Andrzeja Mania (25)[53], następnie wątek był pogłębiany w artykule z 2008 roku w
Harvard University Case Programme przy John F. Kennedy School of Government pod tytułem
„One Grand Global Alliance: No Enlargement of Size, No Dilution of Veto, and No Tyranny of
the ‘Tiny States’ in the U.N. Security Council” (24)[49]. Następnie napisałem serię artykułów
mojego autorstwa lub współautorstwa, które dogłębnie rozprawiały o specyficznych wymianach
dyplomatycznych, w szczególności dotyczyły relacji między Stanami Zjednoczonymi, a
Rzeczpospolitą Polską, w tym [wraz z Joanną Waluk] „The Polish Missile Crisis: Transatlantic
Tensions Since 2008” (23)[42] oraz mój samodzielny artykuł „A Clash of Expectations: Sorting
Out Where East Meets West After the Polish Missile Crisis” (22)[41], oba wydane przez
Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego w książce pod redakcją prof. zw. dr hab. Andrzeja
Manii, et al., pod tytułem The United States and the World: From Imitation to Challenge, gdzie
realnie i z dużą dokładnością przewidziałem déracinement, który miał miejsce na Ukrainie w
2014 roku.
Od 2009 roku rozszerzyłem zakres tematów o to, co określiłem mianem ‘idealnego realizmu’,
zgodnie z tytułem artykułu „Ideal Realism: International Relations Among the ‘P5’ Powers,”
opublikowanej w książce współredagowanej wraz z Pearson, która ukazała się pod nazwą Ideal
Realism in the 21st century [79, 70], po czym ukazał się artykuł mojego współautorstwa pod
nazwą „The Golden Age of Radio: Entertainment, News, and Politics in the United States, 1926
Until 1956”, opublikowany w książce Tools of Their Tools: Communications, Technologies, and
American Cultural Practice pod redakcją profesora Uniwersytetu Warszawskiego Grzegorza
Kośćca oraz profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego Krzysztofa Majera [45], gdzie
przedstawiono wielkie znaczenie mediów jako ‘trzeciej siły’, która może posuwać do przodu
politykę zagraniczną lub też tego nie robić, a tym samym kontrolować społeczną percepcję.
W 2010 roku ukazał się artykuł [współautorstwa Joanny Waluk] „The Post-1945 ‘P5’
Peacekeeping Model: Does It Still Work?” w publikacji konferencyjnej z Turynu we Włoszech
(20)[39], a w tymże samym roku opublikowano mój samodzielny artykuł „A New Arms Race?
False Hope of the ‘Carrier Killer’ and the Urgency of Reversing the Obama Administration’s
Ineptitude in ‘Gunboat Diplomacy’” (18)[37]. Kolejnym moim artykułem była publikacja z 2011
roku w Quo Vadis, America?, książka pod redakcją prof. Bohdana Szklarskiego z Uniwersytetu
Warszawskiego, gdzie badałem współczesne znaczenie modelu utrzymywania pokoju
powstałego po 1945 roku (21) i postawiłem pytanie, czy Stany Zjednoczone są zarówno
‘samotnym orłem’ (ang. Lone Eagle) jak i ‘potężnym orłem’ (ang. Mighty Eagle) (15)[34], a
następnie zagłębiłem się w hipotezę wysuniętą przez Samuela Pierce’a Huntingtona, że w XXI
wieku doświadczamy ‘zderzenia cywilizacji’, zamiast tego argumentując, że zmierzamy się ze
‘zderzeniem oczekiwań’ (22)[41], przy czym niektóre oczekiwania są bardziej realistyczne od
innych. Po tej publikacji ukazały się dwa dodatkowe artykuły w 2011 roku [każdy mojego
współautorstwa], „The Magic Became Tragic: The Special Diplomatic Exchange Between the
Republic of Poland and the United States of America, 1934 to 1939,” w serii książkowej New
Americanists in Poland. Vol. 1, The American Uses of History: Essays on Public Memory, pod
redakcją prof. Tomasza Basiuka, et al. (17)[36], oraz artykuł pod nazwą „Polish and American
Diplomatic Relations since 1939 as Reflected in Bilateral Ambassadorial Policies” (16)[35],
wydany na łamach Polish Journal for American Studies. W każdym z publikacji mojego
współautorstwa byłem autorem wiodącym.
W 2010 roku opublikowałem dwa artykuły, które poruszają nowo pojawiające się problemy w
wybranych krajach: „Nationalism in China: Is It Increasing? Is This Helpful?” w książce pod
redakcją byłego współpracownika prof. dr. Joan Burbick, najsławniejszej na świecie uczonej
zajmującej się ‘nacjonalizmami’, oraz prof. Williama R. Glassa z Uniwersytetu Warszawskiego,
pod nazwą Beyond Imagined Uniqueness: Nationalisms in Contemporary Perspectives (19)[38],
a także „The Great Middle East, A Permanent Palestinian Homeland, Multi-Polar Commercial
Competition: The Beginning, Not Ending, of an Era,” w Geopolitica (21)[40]. Te tematy były
kontynuowane w szeregu artykułów publikowanych przez następne kilka lat: „The Autocrats of
the Peace Talk Table: Völkerfrühling or the Springtime of Peoples: What will be the destiny of
the ‘Arab Spring’” (13)[29], a także “Sunrise at Zhongnanhai: A New Focus for China in a
Changing World?” (11)[27], każde w oddzielnym wydaniu Geopolitica z 2012 roku. Ponadto
„China’s New Grand Strategy for Europe: What China’s 10 Billion Dollar Projected Enterprise
Cooperation Will Mean for Central and Eastern Europe, for China Itself, and for the World,”
ukazał się w Transnational Corporations Review (12)[28], także w 2012 roku. Z kolei w 2013
roku opublikowano „Trans-Cultural Leadership Architecture: Implications for an Effective
Eurasian Trading Partnership,” w International Journal of Information and Intercultural
Management (8)[16], a w 2014 roku ukazał się „On the Road Away from Mandalay: Heading
West along the ‘Silk Road’ as China Moves its Investments into Europe,” w czasopiśmie Journal
of Business and Economics (7)[14] oraz “The Management of Trade for International Security:
An Analysis of Some Strengths, Weaknesses, Opportunities, and Threats of the Transatlantic
Trade and Investment Partnership,” w czasopiśmie International Journal of Arts and Sciences
(6)[13], gdzie bardzo stanowczo argumentowałem, że największe nadzieje na trwały globalny
pokój w erze tak zwanej ‘globalizacji’ jest włączenie wszystkich krajów w umowy handlowe, co
oznacza konieczność włączenia Chin w Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP)
Transatlantyckie Partnerstwo w dziedzinie Handlu i Inwestycji) oraz w Trans-Pacific Partnership
(TPP) (Partnerstwo Transpacyficzne), jeśli mają one mieć jakiekolwiek znaczenie.
W moich ostatnich artykułach badam koncepcję ‘zróżnicowanych związków państw’ (2)[9],
porównując stanowiska określane mianem ‘definicji’ na poziomie narodów ze zmianami, jakie
zachodzą z czasem w tych narodach, gdzie te zmieniające się stanowiska motywują przywódców
państw odpowiednio do konfliktu lub do pokoju w logice anarchistycznej areny
międzynarodowej zarządzanej nominalnie na mocy zwyczajów oraz konwencji, jednakże jej
egzekwowanie w tychże ramach jest żmudne, a mocarstwa zawsze posiadają przy tym ukryte
zamiary realizowanych przez nich strategii. Państwa oraz ich przywódcy zwykły też
konstruować racjonalizację, żeby umotywować swoje decyzje wobec społeczności
międzynarodowej, a także wobec siebie nawzajem, co pokrywa się z zachowaniami określonymi
przez amerykańskiego ekonomistę politycznego (a zarazem socjologa) Edwina Hardina
Sutherlanda (1883-1950), który zidentyfikował zachowania pospolitych przestępców, w
szczególności przestępstwa biurowe osób na stanowiskach kierowniczych, którzy zwykli
przyjmować ‘nadmiar’ ‘definicji’, które są niezgodne z przyjętymi normami, zamiast tych, które
są z nimi zgodne, co stoi w sprzeczności z osobami praworządnymi, które wybierały odwrotną
ścieżkę postępowania, w konsekwencji przedstawiając opornych globalnych przywódców jako
przestępców politycznych.
Ten dodatkowy wątek poruszany jest w czterech artykułach. Pod koniec 2014 roku, „Quid pro
Quo: Dependent Relative Revocation and Quixotic Military Dis-encirclement,” w czasopiśmie
Studia Europejskie (5)[12], gdzie stanowczo argumentuję, że jeśli kraje podejmują się
zobowiązań w zamian za polityczne ustępstwa, a następnie naruszają tę umowę, to ustępstwa
udzielone należy wycofać, za przykład posłużyły Kaliningrad, który powinien zostać
zrekonstruowany jako Konigsberg oraz Hongkong, któremu należałoby przywrócić status
Kolonii Korony Brytyjskiej.
Ten wątek jest dalej rozwijany w trzech artykułach opublikowanych w 2015 roku:
„Hybrid Conflict and Encirclement: Reconfiguration of Eastern Europe by NATO, Trade
Barriers, and a Chinese Solution for Greece,” w Journal of International Relations and
Diplomacy, gdzie zdecydowanie stwierdzam, iż kluczowym powodem konfliktu na Ukrainie z
udziałem Federacji Rosyjskiej jest chiński plan zbudowania portu głębokowodnego w pobliżu
bazy morskiej na Morzu Czarnym przy Półwyspie Krymskim, co miałoby na celu pominięcie
Rosji w ramach chińskiego okrążania gospodarczego Unii Europejskiej, stąd też moją
propozycją rozwiązania sytuacji było wstrzymanie budowy portu towarowego na Ukrainie, a
następnie przeniesienie tego planu do Pireus w Grecji, co pozwoliłoby na zwiększenie dobrobytu
finansowego Grecji i uniezależnienia jej od reszty Europy (4)[11].
„Déracinement of Foreign Alliances and Economic Policies Across Eurasia: Differential
Association of Nations and its Consequences for Business, International Relations, and Society,”
w Global Advanced Research Journal of Social Science, gdzie dowodzę analogii pomiędzy
‘zróżnicowanymi związkami państw’ a nowatorską teorią Edwarda Hardina Sutherlanda o
‘zróżnicowanych związkach’ jednostek, które prowadzą do wzrostu przestępczości wśród
młodych (3)[10].
„Economic or Cultural Encirclement? Differential Association in the Strategic Management of
MultiNational Asian and European Corporations,” w China-USA Business Review, gdzie
argumentuję, że to prywatny sektor korporacji transnarodowych i wielonarodowych (TNC,
MNC) ma obowiązek społeczny wykorzystania swojej potęgi do utrzymywania zróżnicowanych
pozytywnych nastrojów w imieniu większości najważniejszych krajów i ich przywódców (2)[9].
To prowadzi do metafory ‘okrążania kichotycznego’, nawiązującej do Don Quixote de la
Mancha, z powieści Miguel de Cervantes Saavedra z wczesnego XVII wieku, gdzie początkowy
‘kichotyczny’ altruizm oraz romantyzm szybko przeobraża się w chaotyczny realizm, który
charakteryzuje politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych jak i większości krajów od 1945
roku aż po dzień dzisiejszy.
4.c.3 PRZYDATNOŚĆ
Przy wykorzystaniu konkatenacji mojej głównej monografii, artykułów w czasopismach
naukowych, rozdziałów zawartych w pracach zbiorczych oraz prezentacji z konferencji:
udowodniłem dzięki tej serii rozpraw i artykułów konferencyjnych wraz z główną monografią,
że narody zbliżają się i oddalają w oparciu o ‘zróżnicowane związki państw’, czyli to co dane
przywództwo uznaje za najbardziej korzystne. To zostało dalej wyjaśnione w artykule
„Déracinement of Foreign Alliances and Economic Policies Across Eurasia: Differential
Association of Nations and its Consequences for Business, International Relations, and Society”
(3)[10]. W Four Eagles and a Dragon (1)[1], mojej głównej monografii, przedstawiłem, że
konwergencja w ramach dowolnego rodzaju stosunków międzynarodowych jest mocno
powiązana ze społecznym poparciem, a nie tylko z upodobaniami władz i właśnie dlatego
kultura zachodnia już dominuje na świecie, podczas gdy okrążenie dyplomatyczne,
ekonomiczne, wywiadowcze czy handlowe pojawia się i znika, natomiast okrążenie wojskowe
powstaje tylko po to, żeby być zastąpionym przez coś innego, bardziej złowieszczego, choć być
może bardziej efektywnego, aczkolwiek prawdopodobnie wręcz przeciwnie, gdy zostanie
doścignięta lub prześcignięta przez technologię innego kraju. W ramach oddzielnego, choć
powiązanego, tematu argumentowałem, że różne kraje próbują ponownie wyłonić się jako
‘imperium’, choć nimi nie są: Chiny jako imperium ‘surogat’, Federacja Rosyjska jako imperium
‘atawistyczne’ lub ‘wspomnieniowe’, a Turcja jako imperium ‘pantomima’ lub ‘kreskówkowe’,
która ma urojone aspiracje zostania XXI-wiecznym dziedzicem Imperium Osmańskiego, które
przetrwało jedynie do początku XX wieku.
4.c.4
WYKAZ
AUTOREFERACIE
PUBLIKACJI
WYKORZYSTANYCH
PRZY
POWYŻSZYM
[lista wybranych pozycji]
Adamczyk, Artur, and Przemysław Dubel, red. 2014. Poland and Turkey in Europe: Social, Economic
and Political Challenges. Warsaw: University of Warsaw Centre for Europe.
Brzezinski, Zbigniew. 1997. The Grand Chessboard: American Primacy and its Geostrategic
Imperatives. New York: Basic Books.
Cervantes (Cortinas) Saavedra, Miguel de. 1605, 1615. Don Quixote de la Mancha, or El Ingenioso
Hidalgo Don Quixote de la Mancha. Madrid: Francisco Robles.
Cheever, Daniel S., and H. Field Haviland, Jr. 1952. American Foreign Policy and the Separation of
Powers. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Clinton, Hillary Rodham. 2011. “America’s Pacific Century,” Foreign Policy. 11 Oct.
Harrison, Lawrence E., and Samuel P. Huntington, red. 2001. Culture Matters: How Values Shape Human
Progress. New York: Basic Books.
Herring, George. 2008. From Colony to Superpower: U.S. Foreign Relations Since 1776. Oxford: Oxford
University Press.
Huntington, Samuel Phillips. 1996. The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order. New
York: Simon & Schuster.
Kennan, George F. (pod pseudonimem “X”). 1947. “The Sources of Soviet Conduct,” Foreign Affairs,
tom 25, nr 4, 566-582.
Kennan, George F. 1950. American Diplomacy: 1900-1950. Chicago: University of Chicago Press.
Kennedy, Paul. 1987. The Rise and Fall of the Great Powers. London: Unwin Hyman.
Kim, W. Chan, and Renee Mauborgne. 2015. Blue Ocean Strategy, Expanded Edition: How to Create
Uncontested Market Space and Make the Competition Irrelevant. Cambridge, MA: Harvard Business
Review Press.
Kissinger, Henry A. 2014. World Order. New York: Penguin Press.
Lin, Justin Yifu. 2011. “New Structural Economics: A Framework for Rethinking Development,” The
World Bank Research Observer, tom 26, nr 2, 193-221.
Mierzejewski, Dominik. 2013. Między pragmatyzmem a konfucjańską moralnością: Dezideologizacja
retoryki chińskiej polityki zagranicznej w okresie reform. Łódź, Poland: Wydawnictwo Uniwersytetu
Łódzkiego.
Milczarek, Dariusz, Artur Adamczyk, Kamil Kamil Zajączkowski, red. 2013. Introduction to European
Studies: A New Approach to Uniting Europe. Warsaw: University of Warsaw Centre for Europe.
Mingfu Liu. Zhongguo Meng: Hou Meiguo Shidai de DaGuo Siwei yu Zhanlüe Dingwei [China’s Dream:
Major Power Thinking and Strategic Posture in a Post-American Era]. Beijing: Zhongguo Youyi Chuban
Gongsi, 2010.
[Książka China Dream nie jest dostępna ani w języku polskim ani angielskim. Recenzję tej książki można
przeczytać tu: Saunders, Phillip C. 2010. “Will China’s Dream Turn Into America’s Nightmare?” China
Brief, tom 10, nr 7, Washington: Jamestown Foundation]
Sutherland, Edwin Hardin. 1934, 1947. Principles of Criminology. Chicago: University of Chicago Press.
Sutherland, Edwin Hardin. 1949. White Collar Crime. New York: Holt, Rinehart & Winston.
Thucydides. 431 B.C.E. History of the Peloponnesian War, Book V “The Melian Dialogue,” 84-116.
Boston: 1883, Daniel Lothrop & Co. (tłum. Benjamin Jowett, red. A.P. Peabody) oraz Book XVII,
“Sixteenth Year of the War, The Melian Conference – Fate of Melos.” New York: 1961, Penguin Books.
(tłum. Rex Warner).
Zakaria, Fareed. 2009. The Post-American World. New York: W.W. Norton & Co.
5. Inne osiągnięcia
Inne obszary moich zainteresowań badawczych są bardzo różnorodne i powinny wspomóc w
spełnieniu wymogu różnorodności badawczej wymaganej w ramach ścieżki habilitacyjnej.
Obejmują trzy zazębiające się obszary badań naukowych, obszar badań zawodowych, uznanie
międzynarodowe, i posiadane patenty na produkty:
5.1. Obszary – inne osiągnięcia:
a. Praktyki polityczne udokumentowane w negocjacjach ugód sądowych przy procederze
przyznawania się do winy
Moja książka, Crime Without Punishment [6] od prawie dwóch pokoleń stanowi podstawę kursu
80.06.11, Administrowanie prawa karnego w Szkole Prawa Uniwersytetu Yale oraz Yale-New
Haven Teachers Institute, prowadzonego przez prof. Burta Saxona dla studentów Szkoły Prawa
Yale.
Profesor Saxon napisał na swojej stronie internetowej: “Moje konkluzje oraz wnioski, oparte na
książce Davida Jonesa Crime Without Punishment, były niejako dla mnie zaskoczeniem. Jak
sugeruje tytuł książki Jonesa, autor uważa, że system sprawiedliwości karnej odnosi porażkę w
kontekście skazywania większości przestępców. Jones jest krytycznie nastawiony do zjawiska
ugód sądowych w związku z przyznaniem się do winy. Jako naukowiec z dziedzin społecznych o
empirycznym nastawieniu do badań, Jones był w stanie pozyskać dane, które moim zdaniem
prowadzą do zaskakujących wniosków. Na początek chciałbym przeanalizować tabelę Uniform
Crime Reports [pl. Raporty służb mundurowych o przestępczości] (patrz Tabela 1). … Przed
pokazaniem tej tabeli Jones informuje nas, że „w 1975 roku mniej niż jedna trzecia wszystkich
przestępstw przeciwko osobom została zgłoszona policji.” W przybliżeniu 40% przestępstw
domowych oraz komercyjnych nie jest zgłaszanych (Jones, s. 27). Wraz z Tabelą 1 jest
ewidentne, że zaledwie około 15% wszystkich przestępstw z użyciem przemocy oraz 10%
przestępstw przeciwko mieniu kończy się aresztowaniem. Proszę się nad tym zastanowić. Te
szokujące statystyki pokazujące nam, że musimy drastycznie zwiększyć poziom zgłoszeń
przestępstw oraz procedur rozwiązywania przestępczości.” [Cyt za: “An Example of the
Research Process.”]
b. Zmiany polityczne w sprawie wyroków sądowych o zachowaniach prospołecznych.
Moja książka (wspólnie napisana ze zmarłym dr William J. O’Donnell), zdobywcy wielu nagród,
pod nazwą The Law of Marriage and Marital Alternatives [3] precyzyjnie przepowiedziała
wpływ zmian w relacjach społecznych na normy i standardy polityczne w kontekście formalnych
małżeństw, co można zobaczyć nawet w 2015 roku. Google Scholar wyświetla 36 cytowań
książki, w tym w American Review of Public Administration, Journal of Law & Society, Notre
Dame Law Review, Georgetown Journal of Gender and the Law, Social Science Research, oraz
w artykule autorstwa Lawrence M. Friedman, profesora prawa z Kirkwood, Uniwersytetu
Stanford w Oregon Law Review.
Książka ta, w której zostałem trzykrotnie wymieniony z nazwiska, była trzykrotnie
wzmiankowana w przełomowym apelacyjnym wyroku sądowym Goodridge vs Departament
Zdrowia Publicznego, 440 Mass. 309, 380 [tekst], 384 [tekst], 386, n.22 [przypis], 798 N.E.2d
941, 994 [tekst], 997 [tekst], 998, n.22 [przypis] (2003) [Opinia Sądu Najwyższego
Massachusetts autorstwa prezesa sądu Margaret Marshall], włączona jako źródło w innych
sprawach stanowych: W tym sprawy małżeńskie Marriage Cases, 43 Cal. 4th 757, 76 Cal.Rptr.3d
683, 183 P.3d 384 (2008), Lewis v. Harris, 188 N.J. 415, 908 A.2d 196 (2006), Kerrigan v.
Komisarz Zdrowia Publicznego, 289 Conn. 135, 957 A.2d 407 (2008) oraz niedawne kluczowe
decyzje Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych: USA v. Windsor, 570 U.S. ____, 133 S.Ct.
2675; 186 L.Ed.2d 808 (2013) [votum separatum Alito, J.], oraz Obergefell v. Hodges, 576 U.S.
____, 135 S. Ct. 2584; 192 L. Ed. 2d 609 (2015) [Opinia Sądu aut. Kennedy, J.].
Cytowania w sprawach sądowych w kontekście książki O’Donnell Jones można odnaleźć na
Google Scholar:
http://scholar.google.pl/scholar_case?case=16499869016395834644&hl=pl&as_sdt=2005&sciod
t=0,5#[63]
Książka ta i jej cytowania przez Sąd Najwyższy Massachusetts można także znaleźć na stronie
http://www.scribd.com/doc/207767242/Goodridge-v-Department-of-Public-Health#scribd.
Wyżej wymieniona książka pokazuje, że w Stanach Zjednoczonych, decyzje Sądu Najwyższego,
które są kontrowersyjne i które są zgodne z opinią publiczną, to deklaracje polityczne. Zdobyła
ona nagrodę jako wybitna publikacja naukowa CHOICE Magazine Outstanding Academic
Title Award [Book-of-the-Year Award, książka roku] w 1983 r., przyznawana przez wydział
College and Research Libraries (pl. Biblioteki Uczelniane i Naukowe) w American Library
Association (pl. Amerykańskie Stowarzyszenie Biblioteczne), w ramach programu Current
Reviews for Academic Libraries Program [Program Bieżących Recenzji Bibliotek
Akademickich). „Podczas przyznawania nagrody za wybitne wydawnictwo naukowe, redakcja
stosuje szereg kryteriów wobec recenzowanych tytułów:
• ogólna wybitność sposobu prezentacji oraz poziomu naukowego
• istotność w odniesieniu do innych dzieł w tym obszarze badań
• wyróżnienie za pionierskie podejście do danego tematu w formie książkowej lub
elektronicznej
• oryginalność lub wyjątkowość opracowania
• wartość dla studentów pierwszego stopnia
• waga dla tworzenia kolekcji bibliotecznej dla studentów”
http://www.ala.org/acrl/choice/outstanding
c. Zarządzanie międzynarodowymi organizacjami w ekonomii politycznej narodów.
Moja publikacja z początku XXI wieku „Arbeit und Beschaftigung in Estland, Lettland und
Litauen” w wysoce cenionym niemieckim piśmie Personal Führung fur alle die Personn
Verantwortung Tragen [63] (wspólnego autorstwa z J.H. Olila, I. Salc, R. Kacanovska) badała
temat zarządzania zasobami ludzkimi w krajach bałtyckich Europy Zachodniej i została napisana
w języku niemieckim. Moje studia w zakresie zarządzania były kontynuowane w „A Widening
Political Economy? Free trade between the European Union and the Ukraine: Some theoretical
priorities and methodological considerations,” w książce Participation of Ukraine in free trade
areas: current state, problems, and prospects. [33]. „Chinese manufacturing quality control: The
negative impact of subsidies and workforce turnover in small to medium size enterprises
(SMEs),” w książce pod redakcją Chopra, Rakesh et al., 2012. Facets of business excellence..
[26], a kolejno w „The Factory: Organisational Culture, Organisational Structure, in the Small to
Medium Size 21st Century Chinese Factory,” w Journal of U.S. – China Public Administration
[25], wersja poprawiona na bazie „The Factory: Organizational Culture, Organizational
Structure, in the Small to Medium Size 21st Century Chinese Factory,” w International
Conference on Ongoing Research in Management and Information Technology (INCON)
Proceedings ( ), a następnie „Caveat Emptor: Conflict of Laws, Banking, Competition,
Subsidies and Other Issues of International, European Union, and Local Laws that Parent and
Host Country Nationals Should Understand Before Undertaking Foreign Direct Investment (FDI)
in Europe,” w Bharati Law Review [23], “Aligning the Abacus Beads: China’s New European
Economic Presence,” Экономика [Economics] [21], „Avoiding Foreign Deceptive Investment:
Lawfully and Legitimately Structuring Asian Foreign Direct Investment (FDI) in Central and
Eastern Europe,” w ASM International Journal of Ongoing Research in Management [20], a
ostatnio „Hallmarks of Neo-Confucianism in Trade Between China and Europe: Historical and
Contemporary Chinese Foreign Economic Policies,” (współautorstwa Hanzhen Liu) w książce
pod redakcją D. Kantarelis, The 2013 Global Business & Economics Anthology [17] oraz
„Balanced Discourses? China’s Ancient and Modern Confucian Heritage Reflected in Historical
and Contemporary Chinese Foreign Economic Policies” (współautorstwa Hanzhen Liu) w
Journal of Business and Economics [18]. Ten artykuł omawia stałe sprzężenie na przestrzeni
2500 lat sposobu rządzenia (ustroju) zalecanego przez Konga (Konfucjusza) ze zmieniającymi
się dynastiami w Chinach, obejmujące również państwo pod rządami Partii Komunistycznej od
1949 r.
d. Ewolucja norm dotyczących kary śmierci w Stanach Zjednoczonych.
Byłem autorem wiodącym polecenia przesłania akt sprawy do Kryminalnego Sądu
Odwoławczego Stanu Oklahoma, złożonego przed Sądem Najwyższym Stanów Zjednoczonych,
skład orzekający z października 1980 r., nr 80-947, w sprawie Larry Leon Chaney v. Stan
Oklahomy, złożonych 11 grudnia 1980 r., który spotkał się z odmową, jednak niektóre zawarte
tam argumenty ewidentnie wpłynęły na stanowisko wyrażone przez adwokatów przed Sądem
Odwoławczym Dziesiątego Obwodu Stanów Zjednoczonych [Chaney v. Brown, 730 F.2d 1334
(opinia w sprawie odmowy ponownego rozpatrzenia en banc, 30 maja 1984 r.)], a także mogło
wpłynąć na niedawną decyzję Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, żeby uznać za
niekonstytucyjne podobne prawo na Florydzie, które dopuszczało sędziów procesowych do
samodzielnego orzekania zamiast ławy przysięgłych w celu ustalenia, czy zaszły przesłanki
obciążąjące, uzasadniające zastosowanie kary śmierci [Hurst v. Florida, nr 14-7505; 577 U.S.
____ (2016) z dnia 12 stycznia 2016 r.] (we wniosku z 1980 r. uczestniczył też mec. Allen M.
Smallwood, który także argumentował sprawę w 1984 r.). Seria decyzji odnosi się do ważnego
pytania, czy i w jakim stopniu sędzia procesowy może zgodnie z konstytucją decydować o tym
(jeśli w ogóle), czy zaszły przesłanki obciążające w sprawie o morderstwo oraz jeśli były one
wystarczające, żeby uzasadnić orzeczenie kary śmierci. W ostatnim czasie Sąd Najwyższy
określił, że taka decyzja należy do wyłącznej prerogatywy ławy przysięgłych. Zmiany
perspektywy Sądu Najwyższego odzwierciedlają jego podporządkowanie się zmienności myśli
politycznej wśród opcji większościowe,j wygrywającej wybory i wśród przywódców, których ta
opcja wybrała.
e. Służba uniwersytecka
Na Uniwersytecie Warszawskim zostałem dwukrotnie wybrany do Kolegium Elektorów w 2008
oraz w 2012 roku przez profesorów Instytutu Ameryk i Europy (IaiE), gdzie odtąd
reprezentowałem interesy profesorów podczas wyborów Rektora Głównego, prorektorów oraz
innych kluczowych oficjeli uniwersyteckich. Zostałem mianowany kierownikiem United States
Law Program, który otrzymał aprobatę Senatu Uniwersyteckiego UW w 2008 r. Patrz strona
internetowa: http://www.asc.uw.edu.pl/usalaw/director.html. Od 2014 roku, z nadania kierownika
Ośrodka Studiów Amerykańskich, jestem kierownikiem studiów drugiego stopnia. Studenci w
trybie zaawansowanym zapisywali się na program magisterski po ukończeniu programu
licencjackiego w Ośrodku Studiów Amerykańskich, więc nie mogą ponownie zapisywać się na
kursy, które zaliczyli pod inną nomenklaturą podczas poprzednich lat studiów.
Moje obszary badań mają charakter międzywydziałowy, podobnie jak 146 kursów na poziomie
magisterskim, które oferowałem od 2005 roku na Uniwersytecie Warszawskim: Instytut
Stosunków Międzynarodowych (ISM), Instytut Ameryk i Europy (IAiE) oraz Wydział
Zarządzania (WZ). Do tego dochodzi 308 prac magisterskich, które nadzorowałem na
Uniwersytecie Warszawskim od 2006 r.:
Ponadto, od 2006 r. oferowałem rozliczne zajęcia na poziomie magisterskim w Polskiej
Akademii Nauk, w Instytucie Nauk Komputerowych oraz Instytucie Nauk Ekonomicznych wraz
z podległym mu Collegium Civitas. Ponadto przeprowadziłem ponad 20 zajęć magisterskich w
zakresie dyplomacji na Uniwersytecie Norwich, Northfield, Vermont, którego wymaganą częścią
składową są podstawowe badania terenowe. Na wspomnianym uniwersytecie byłem zapraszany
w roli recenzenta rozlicznych kompleksowych analiz studentów chcących zostać magistrami
dyplomacji (MDY), co najmniej jeden rocznie od 2006 r.
f. Wyróżnienia międzynarodowe.

Członek redakcji, Journal of Security Studies and Global Politics: An Open Access
International Journal, od 2016 r.

Członek redakcji, Journal of International Service (Indiana University Bloomington) od 2014
roku.

W Estonii zostałem uhonorowany Nagrodą dla Wybitnego Wykładowcy Roku przyznanego
przez rektora Estońskiej Szkoły Biznesu (EBS) w 2001 roku.

W Estonii, w latach 2003-2004, zostałem mianowany profesorem zwyczajnym na
Uniwersytecie Nord, przy aprobacie Ministra Edukacji i Nauki, posada została utrzymana po
przyłączeniu się Estonii do Unii Europejskiej 1 maja 2004 roku.

Od 2011 roku jestem członkiem rady nadzorczej The New Law College, jednej z najwyżej
akredytowanych prywatnych szkół prawniczych w Indii, przy Uniwersytecie Bharati Vidyapeeth
Deemed (BVD), Pune, Indie, jednej z najwyżej cenionych prywatnych uczelni w kraju. Rada
nadzorcza odpowiada za publikację Bharati Law Review.

Co roku od 2011 jestem zapraszany do uczestnictwa jako sędzia w Konkursie Sądowym Praw
Człowieka im. sędziego P.N. Bhagwati Moot w The New Law College, Bharati Vidyapeeth
Deemed University, Pune, Indie. Uczestniczyłem w pierwszym inauguracyjnym konkursie w
2011 roku oraz 4-tym konkursie w 2014 roku, gdzie obradowałem wraz z kilkoma aktywnymi
sędziami Sądu Najwyższego w Indiach, a podczas pierwszej edycji wraz z samym
emerytowanym sędzią P.N. Bhagwati.

Występowałem jako ekspert-panelista podczas międzynarodowej konferencji Stowarzyszenia
Villa Decius w Krakowie, w dniach 15-16 października 2015 r., gdzie uczestniczyłem w
panelach „David vs. Goliath” oraz „Powrót upadłych imperiów”.

Wykładałem na Uniwersytecie Paris Didier w 2012 r. w ramach wymiany kadrowej Erasmus.

Miałem liczne wykłady w Amerika Institut na Ludwig-Maximilians-Universität München
[Monachium] w 2012 r. na temat ówczesnej kampanii prezydenckiej oraz kandydatury byłego
gubernatora stanu Massachusetts Mit Romney w ramach wymiany kadrowej Erasmus.

Wygłosiłem dwa referaty na międzynarodowej konferencji Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka
pt. „Prawa człowieka – obecny stan debaty”, która odbyła się 8-9 grudnia 2011 r. w Warszawie.
Byłem członkiem panelu „Prawo do życia – granice konsensusu”, pod przewodnictwem prof.
Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Polskiego Trybunału Konstytucyjnego, oraz z udziałem prof.
Roberta Badintera, Uniwersytet Paris-Sorbonne, byłego prezesa Rady Konstytucyjnej Republiki
Francuskiej.

Wygłosiłem referat na międzynarodowej konferencji Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka pt.
„Prawa człowieka – obecny stan debaty”, która odbyła się 8-9 grudnia 2011 r. w Warszawie.
Konferencja była częścią XI edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego WATCH DOCS.
Prawa człowieka w kinie, organizowanego przez Helsińską Fundację Praw Człowieka,
Społeczny Instytut Filmowy oraz Centrum Sztuki Współczesnej w Zamku Ujazdowskim.

Zostałem zaproszony przez Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Chińskiej na wizytację
naukową do Tajwanu, od 11 do 29 grudnia 2011 r., gdzie spotkałem prezydenta Tajwanu Ma
Ying-jeou oraz wygłosiłem szereg wykładów na temat polityki zagranicznej na Wydziale
Dyplomacji Uniwersytetu Państwowego Chengchi, w Szkole Magisterskiej Stosunków
Międzynarodowych oraz na International College na Uniwersytecie Ming Chuan (Taipei), w
Centrum Europy Środkowej i Wschodniej oraz na Wydziałach Nauk Politycznych oraz
Socjologii Uniwersytetu Soochow oraz na Uniwersytecie Tamkang Stosunków
Międzynarodowych.

Byłem wykładowcą gościnnym omawiającym temat ‘doktryny Busha’ w Instytucie Studiów
Północnoamerykańskich im. Johna F. Kennedy’ego, Freie University, Berlin, Niemcy w ramach
wymiany wykładowców Erasmus 20 oraz 27 czerwca 2011 r.. Podczas tego pobytu wykładowcy
oraz studenci tegoż uniwersytetu prosili o recenzjowanie ich prac naukowych.

Byłem wykładowcą gościnnym w czasie seminarium naukowego na temat polityki zagranicznej
Stanów Zjednoczonych, które odbyło się w Instytucie Studiów Północnoamerykańskich im.
Johna F. Kennedy’ego, Freie University, Berlin, Niemcy, 15 lutego 2011 r. Tematem seminiarium
były relacje USA z Chinami, ostatnie takie seminarium z tego cyklu na JFK w tymże roku
akademickim.

Wygłosiłem wykład na konferencji „Sen amerykański w XXI wieku”, która odbyła się 7 maja
2010 r. na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. św. Jana Pawła II, finansowana przez
Stowarzyszenie Studentów na Wydziale Filologii Angielskiej. Tytuł wykładu był następujący:
„Social Class in 21st Century America: Has It Been Altered by the Financial Crisis?”
g. Międzynarodowe patenty
Posiadam szereg patentów udzielonych przez Urząd Patentów i Znaków Towarowych Stanów
Zjednoczonych, Europejskiego Urzędu Patentów i Znaków Towarowych oraz Kanadyjskiego
Urzędu Patentów i Znaków Towarowych, oraz patent udzielony przez Urząd Patentów i Znaków
Towarowych Republiki Chińskiej (Tajwan), a szereg kolejnych wniosków patentowych
projektowych i użytkowych wciąż czeka na zatwierdzenie. Jest to o tyle istotne, że wskazuje na
dywersyfikację kompetencji zawodowych oraz zainteresowań.
5.2 Prezentacje na konferencjach oraz inne osiągnięcia

Uczestniczyłem w 2015 międzynarodowej konferencji „Diversity in Organizations,
Communities, and Nations: Affirming Diversity for Social and Educational Justice”, która
odbyła się w Hongu Kongu w dniach 15-17 czerwca 2015 r., w partnerstwie z Uniwerstetem
Hong Kongu, sponsorowana przez Common Ground, Champaign, Illinois.
Przedstawiłem referat pt.: „The In-patriate and Trans-patriate: Improving International
Management Diversity Abroad and at Home,” Udział w prestiżowych projektach badawczych,
krajowych i zagranicznych, w tym również jako członek Rady Ochrony Zdrowia w Gerson
Lehrman Group (GLG) Consultants, Austin, Texas.

Udział w krajowych konsorcjach i umowach badawczych, sieciach o naukowym charakterze,
które obejmują również nadzór nad badaniami na poziomie magisterskim i wyżej na
Uniwersytecie Norwich w Northfield, Vermont od 2006 r.

Zaproszony przez University of International Business and Economics (UIBE), Pekin, Chiny,
aby poprowadzić zajęcia o transkontynentalnych i transoceanicznych partnerstwach handlowych,
czerwiec 2016 r.
Osiągnięcia w zakresie popularyzacji nauki i rozwoju wiedzy w społeczeństwie w różnych
dziedzinach nauki, obejmujące różne działania, takie jak wykłady, warsztaty, pokazy,
wystawy, w tym następujące:

Wywiady nagrywane w Telewizji Polskiej dla BelSat (Belarus TV), prezenterka Olga Saule,
czterokrotnie.

Wywiady nagrywane w Polskiej Publicznej Telewizji BelSat (Belarus TV), redaktor Siarhei
Pelesa.

Uczestnictwo w konferencji pt. „Transatlantic Perspectives on TTIP: Making the Most Out of
TTIP: Opportunities and Challenges in Boosting the Transatlantic Market,” organizowany przez
DemosEuropa Centrum Strategii Europejskiej, która odbyła się w hotelu Marriott Hotel, w
Warszawie, 14 marca 2014 r.

Jednogłośnie przegłosowano udzielenie prawa do bycia promotorem i recenzentem prac
doktorskich jako zagraniczny członek Rady Instytutu Nauk Politycznych (INP), Polskiej
Akademii Nauk w Warszawie od 28 czerwca 2012.

Mianowany na funkcję promotora i recenzenta prac magisterskich, Wydział Zarządania,
Uniwersytet Warszawski, od 2013 r.

Starszy wykładowca i członek wydziału w School of Graduate Studies, Uniwersytet Norwich,
Northfield, Vermont, od 2006 r..

Na zaproszenie, uczestniczył w konferencji pt. „Transatlantic Trade and Investment – A Great
Opportunity,” sponsorowanej przez demosEuropa Centrum Strategii Europejskiej i Ambasadę
Brytyjską, która odbyła się na terenie Ambasady 17 czerwca 2013 r., z udziałem ministra handlu,
Kennetha Clarke’a, polskiego sekretarza stanu, Adama Jassera, dr Henryki Bochniarz, prezes
polskiego Związku Zawodowego Lewiatan, polskiego dyrektora polityki handlowej,
Mieczyslawa Nogaja, i p.o. doradcy ekonomicznego w Ambasadzie Amerykańskiej, Johna Paula
Schutte’a.

Na zaproszenie, prelegent podczas debaty o zmianach w Chinach, organizowanej przez Centrum
Europejskie, Uniwersytet Warszawski, w “Ogrodzie” Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego 10
grudnia 2013 r., podczas której miałem wykład i odpowiadałem na pytania, wraz z paroma
byłymi ambasadorami Rzeczypospolitej Polskiej w Chińskiej Republice Ludowej i w innych
krajach.

Nadesłał i wygłosił przez teletransmisję Skype, będąc w Warszawie, następujący referat:
„Déracinement of Foreign Economic Alliances and Policies Across Asia: Untoward
Consequences?” podczas jedenastej corocznej Konferencji Międzynarodowej AIMS o
Zarządzaniu, Instytut Technologii Zarządzania, Ghaziabad, Indie, 22 grudnia 2013.

Nominowany na funkcję przewodniczącego Sesji Zarządzanie I podczas szanghajskej
Międzynarodowej Konferencji Socjologicznej, 11-13 czerwca 2013 r., Szanghaj, Chiny.

Na zaproszenie, przedłożył referat pt. „The Chinese Firm Doing Business in Europe: A S.W.O.T.
Analysis,” na szanghajskiej Międzynarodowej Konferencji Socjologicznej, 10-13 czerwca 2013,
Szanghaj, Chiny.

Na zaproszenie, przedłożył referat pt. „Hallmarks of Neo-Confucianism in Trade Between China
and Europe Historically and in Modern Chinese Foreign Economic Policies” [wraz z Hanzhen
Liu] podczas konferencji Towarzystwa Biznesu i Ekonomii (Business and Economics Society w
Monte Carlo), Monako, 7 lipca 2013 r.

Na zaproszenie, przedłożył dwa referaty przez teletransmisję Skype na międzynarodowej
konferencji pt. Bieżące Badania w Zarządzaniu i Informatyce (Ongoing Research in
Management and IT – INCON VIII 2013) w Grupie Instytutów ASM, Pimpri, Pune, Indie 12
stycznia 2013 r., pt. „Avoiding Foreign Deceptive Investment: Lawfully and Legitimately
Structuring Asian Foreign Direct Investment (FDI) in Central and Eastern Europe” oraz
„Avoiding Foreign Deceptive Investment: Lawfully and Legitimately Structuring Asian Foreign
Direct Investment (FDI) In Central and Eastern Europe.”

Zaproszony przez zespół redakcyjny czasopisma Journal of Contemporary China, aby
uczestniczyć w specjalnym sympozjum dot. transnarodowych korporacji i handlu
międzynarodowego w Chinach, który odbył się na Uniwersytecie Denver 28 lutego 2014 r.

Udzielił wywiadu Agnieszce Jasik w telewizji publicznej TVP 2 w Warszawie 12 styczna 2013 r.
dot. ugody w wysokości 5 milionów USD zawartej przez Stany Zjednoczone z 71 byłymi
więźniami irackiego więzienia Abu Ghraib.

Uczestniczył w dyskusji panelowej 17 grudnia 2012 r., na zaproszenie, pt. „Kara śmierci we
współczesnym świecie,” która odbyła się w Szkole Prawa Uniwersytetu Warszawskiego,
organizowana przez Europejskie Stowarzyszenie Studentów Prawa.

Przedstawił referat na międzynarodowej konferencji ‘Transnarodowe Korporacje i Chiny’, która
odbyła się w Szkole Zarządzania na Uniwersytecie Wuhan, w prowincji Hubei, od 19 do 20
listopada 2012 r., pt. “China’s New Grand Strategy for Europe: What China’s 10 Billion Dollar
Projected Enterprise Cooperation Will Mean For Central and Eastern Europe, for China Itself,
and for the World.”

Przemawiał podczas spotkania z okazji Dni Indii w ramach programu „Studiuj za granicą”, które
odbyło się w Warszawie na Uniwersytecie Vistula 15 listopada 2013 r. i współorganizowane
przez prawniczy Uniwersytet Chanakya National Law, Patna, Indie i Uniwersytet Andhra,
Andhra Pradesh, Vishakhapatnam, Indie.

Przedłożył referat podczas konferencji Aspekty Doskonałości Biznesowej (Facets of Business
Excellence – FOBE 2012), w Instytucie Technologii Zarządzania na Uniwersytecie Ghaziabad w
Rajapur, Indie, pt. „Avoidance of “Landslides” West of Karakoram: Projected Successes and
Failures of China’s Foreign Direct Investment in Central and Eastern Europe,” która odbyła się
między 1 a 4 listopada 2012 r.

Uczestnictwo w Chińsko-Polskiej Konferencji Handlu i Inwestycji, która odbyła się w hotelu
Hyatt Regency w Warszawie, 24 października 2012, jako gość Polskiej Agencji Informacji i
Inwestycji Zagranicznych (PAIZ).

Przedłożył referat pt. „The New Chinese Economic Presence in Europe: Is This a Model for
Government Social Responsibility (GSR)?” na międzynarodowej konferencji w 2012 r. pt.
„Globalne Wyzwania dla Teorii i Praktyki Ekonomicznej w Krajach Europy Środkowej i
Wschodniej” w Zakładzie Ekonomii, w Kijowskim Uniwersytecie Narodowym im. Tarasa
Szewczenki na Ukrainie, 11 i 12 października 2012 r.

Na zaproszenie wygłosił wykład otwarty, w którym uczestniczyli wykładowcy i studenci
Wydziału Prawa na Uniwersytecie Tsinghua w Pekinie w Chinach, 25 września 2012 r..
Wystąpienie miało następujący tytuł „Conflict of Laws: Issues of European Union Law that the
Actors Should Understand Before Undertaking Chinese Foreign Direct Investment (FDI) in
Europe.” Wykład promowano jako „wykład inaugurujący” współpracę między Uniwersytetem
Tsinghua a Uniwersytetem Warszawskim, który negocjowałem w Pekinie przez poprzedzające
pięć lat i które następnie w imieniu Uniwersytetu Warszawskiego podpisał prorektor UW prof.
zw. dr hab. Tadeusz Tomaszewski. Z tej współpracy wynikła wymiana ok. 50 studentów II
stopnia w obie strony pomiędzy Chińską Republiką Ludową a Rzeczypospolitą Polską, i jest
olbrzymim wkładem w rozwój chińsko-europejskich i chińsko-polskich stosunków
międzynarodowych.
Zatwierdzony przez Radę Naukową Instytutu Ameryk i Europy (IaiE), Uniwersytetu
Warszawskiego, jako zwycięski kandydat na stanowisko profesora zwyczajnego [Professor
Ordinarius] 19 października 2011, co następnie zostało przyjęte przez przewodniczącego Rady
prof. dr hab. Adama Elbanowskiego po otrzymaniu listu zatwierdzającego tę kandydaturę od
byłej pani rektor UW prof. zw. dr hab. Katarzynę Chałasińską-Macukow, a następnie cofnięty 30
maja 2012 r. przez komisję doradczą Rektora w sprawach powoływania profesorów, która
bazowała swoją odmowę na zastrzeżeniach wynikających z postawy dyskryminującej
pochodzenie narodowe, stwierdzając, że:
„Po dyskusji nad każdym z wniosków, obejmującej analizę przedstawionych materiałów,
komisja postanowiła (...)
...Komisja nie widzi też dostatecznego uzasadnienia dla poparcia kandydatury dra Davida Jonesa
na stanowisko profesora zwyczajnego na czas określony (na 4 lata) w Instytucie Ameryk i
Europy. W tym wypadku Komisja nie stwierdziła, by kandydat stworzył grupę pracowników o
charakterze szkoły naukowej. Komisja uważa, że właściwe byłoby dalsze zatrudnienie dra
Jonesa na stanowisku profesora nadzwyczajnego na czas nieokreślony, co oznacza brak
rekomendacji wniosku Instytutu w jego sprawie.” (…)
Przyjmując taką konkluzję, komisja zlekceważyła dowody, pokazujące, że kandydat był
promotorem prac doktorskich i magisterskich na bardzo prestiżowym oksfordzkim Forum
(Oxford Banking Forum) Bankowości przez okres ponad pięcioletni, 2000-2005, spełniając
wymogi odpowiedniego statutu, co zostało potwierdzone listem od prof. dr E. K.
Dosmukhamedov, ówczesnego prezesa Oxford Banking Forum, który obecnie jest w posiadaniu
dyrektora IaiE, prof. dr hab. Janusza Hryniewicza. Zamiast tego, komisja ta przyznała
kandydatowi stałą posadę jako profesor UW.

Na zaproszenie dn. 23 maja 2012 roku uczestniczył w pierwszym sympozjum SGH Uniwersytetu Wuhan, zorganizowanym przez Centrum Wschodnioazjatyckie przy Instytucie
Badań Gospodarki Światowej, Szkoły Głównej Handlowej, pod nazwą „Reviewing Current
Issues on China’s and Poland’s Economic Performance”.

Na zaproszenie dn. 15 maja 2012 r. uczestniczył w konferencji organizowanej przez Polską
Agencję Inwestycji Zagranicznych (PAIZ), z udziałem władz oraz szefów firm z prowincji
Anhui, powiatu Xui Xi oraz miasta Huai Bei, Chiny, w ramach przygotowań pod duże
bezpośrednie inwestycje zagraniczne (FDI) obiecane Polsce przez chińskiego prezydenta Hu
Jintao podczas wizytacji głowy państwa Bronisława Komorowskiego w Chinach w grudniu 2011
r.

Na zaproszenie uczestniczył w spotkaniu dyplomatycznym dot. Chińskiej Rady na rzecz
Promocji Handlu Międzynarodowego, organizowanego przez Hongkong Shanghai Banking
Corporation (HSBC) dla czołowych dyrektorów 100 chińskich firm w hotelu Polonia dn. 26
kwietnia 2012 r. w następstwie Forum Gospodarczego Polska-Europa Środkowa-Chiny.

Na zaproszenie dn. 26 kwietnia 2012 r. uczestniczył w Forum Gospodarczym Polska-Europa
Środkowa-Chiny w hotelu Hilton, Warszawa, finansowanego przez Polską Agencję Inwestycji
Zagranicznych z udziałem polskiego premiera Donalda Tuska oraz premiera Chin Wen Jiabao.

W 2012 r. został ponownie wybrany na drugą czteroletnią kadencję w Kolegium Elektoralnym
UW, pełniąc funkcję przedstawiciela profesorów Instytutu Ameryk i Europy (IaiE) podczas
wyboru rektora głównego, prorektorów oraz innych kluczowych przedstawicieli władz
Uniwersytetu Warszawskiego.

Na zaproszenie prezydenta RP Bronisława Komorowskiego dn. 21 listopada 2011 r. uczestniczył
w ceremonii odsłonięcia pomnika prezydenta Ronalda W. Reagana w Warszawie.

Negocjował porozumienie między Uniwersytetem Warszawskim a The New Law College,
Bharati Vidyapeeth Deemed University, Pune, Indie, które zostało podpisane przez prorektora
Tadeusza Tomaszewskiego.

Przedstawił referat na konferencji „Facets of Business Excellence – Leveraging Information
Technology for Strategic Advantage,” 4-7 listopada 2011 r., Nowe Delhi, Indie.

Został zaproszony przez Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Chińskiej na wizytację
naukową do Tajwanu, która odbyła się 11-29 grudnia 2011 r., gdzie spotkał prezydenta Tajwanu
Ma Ying-jeou oraz wygłosił szereg wykładów na temat polityki zagranicznej na Wydziale
Dyplomacji Uniwersytetu Państwowego Chengchi, w Szkole Magisterskiej Stosunków
Międzynarodowych oraz na International College na Uniwersytecie Ming Chuan (Tajpej), w
Centrum Europy Środkowej i Wschodniej oraz na Wydziałach Nauk Politycznych oraz
Socjologii Uniwersytetu Soochow oraz na Uniwersytecie Tamkang Stosunków
Międzynarodowych.

W dniach 10-29 grudnia 2011 r. został zaproszony jak gość Tajwanu, Uniwersytetu
Państwowego Chengchi, Centrum Europy Środkowej i Wschodniej oraz Wydziałów Nauk
Politycznych oraz Socjologii Uniwersytetu Soochow na wizytę badawczą do Tajpej, Tajzhong
oraz Tajnan oraz na Uniwersytet Tamkang Stosunków Międzynarodowych.

Przewodził panelowi pt. „Experiencing War in Film and Fiction,” oraz wygłosił wykład
„Manifest Destiny and America’s Moving Frontier: The Core of a Nation, With Global
Implications Today,” podczas konferencji Polskiego Towarzystwa Studiów Amerykańskich,
Gdańsk, 19-20 października 2011 r.

W dniu 27 października 2011 r. uczestniczył w Konferencji Biznesowej Hong Kongu i Guang
Dongu w hotelu Hilton, Warszawa, Polska.

Przedstawił referat przygotowany wraz z Joanną Waluk „The Monroe Doctrine Historically And
Its Applications today: Success or Failure?” podczas konferencji Polskiego Towarzystwa
Studiów Amerykańskich w Gdańsku w dn. 19-20 października 2011 r..

Na zaproszenie dn. 7 października 2011 roku uczestniczył w konferencji „Free Trade Agreement
between the European Union and Taiwan: Implications for Poland,” zorganizowanego przez
Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur w hotelu InterContinental, Warszawa.

Na zaproszenie dn. 25 września wygłosił publiczny wykład na Uniwersytecie Xiamen, Xiamen,
prowincja Fujian, Chiny. Tytuł wykładu: „Competitive Convergence, Competitive Divergence:
Balancing China with the Western Alliance in the Post-modern 21st Century.”

Przewodniczył panelowi dotyczącemu zarządzania i dn. 19 sierpnia 2011 r. wygłosił referat pt.
„The Factory: Organisational Culture, Organisational Structure in the Small to Medium Size 21st
Century Chinese Factory” na Międzynarodowej Konferencji Nauk Społecznych w Szanghaju na
Uniwersytecie Fudan.

Gościnnie wygłosił wykład Wraz z prof. dr. Andrzejem K. Koźmińskim, rektorem Uniwersytetu
im. Leon Koźmińskiego w Warszawie dn. 13 kwietnia 2011 r. gościł ambasadora Stanów
Zjednoczonych Lee Feinsteina. Tematem wystąpienia ambasadora Feinsteina był „Transatlantic
Relations Today,” wygłoszonego w ramach obchodów 70-lecia Karty Atlantyckiej z 14 sierpnia
1941 r. podpisanego ‘na morzu’ na pokładzie U.S.S. Augusta, zakotwiczonego w tym czasie w
porcie w Argentia, Nowa Fundlandia.

Gościnnie wygłosił wykład podczas seminarium naukowym na temat polityki zagranicznej
Stanów Zjednoczonych, który odbył się w Instytucie Studiów Północnoamerykańskich im. Johna
F. Kennedyego, Freie University, Berlin, Niemcy 15 lutego 2011 r. Tematem seminarium były
relacje USA z Chinami, ostatnie takie seminarium z tego cyklu na JFK w tymże roku
akademickim.

Na zaproszenie dn. 30 sierpnia 2010 roku w Warszawie przedstawił pracę „Civil Society in
Mainland China following the Taiwanese Example” podczas konferencji „Mastering Civil
Society: Practices and Difficulties of Civil Participation in Taiwanese and Polish Studies,”
finansowanej przez Instytut Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk (IFIS PAN), Centrum
Studiów Europy Środkowej i Wschodniej, Uniwersytet Soochow w Tajpej, Biuro Gospodarcze i
Kulturalne Tajpej w Polsce.

Na zaproszenie wygłosił wykład na konferencji pt. „Sen amerykański w XXI wieku”, który
odbył się 7 maja 2010 roku na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim im. św. Jana Pawła II,
zorganizowanej przez Stowarzyszenie Studentów na Wydziale Filologii Angielskiej. Został
wygłoszony referat pt. „Social Class in 21st Century America: Has It Been Altered by the
Financial Crisis?”

Na zaproszenie uczestniczył w zamkniętej konferencji polskiej Akademii Obrony Narodowej,
która odbyła się 28 kwietnia 2010 r. pt. „Organizacja reagowania państwa na zagrożenia
terroryzmem lotniczym”, organizowanej przez izraelskie El Al Airlines, polskie linie lotnicze
LOT oraz Lotnisko im. Fryderyka Szopena.

Przedstawił referat wspólnie z Joanną Waluk „America The Dynamic Country: The Importance
Of Speed To America’s Success”, podczas ósmej konferencji Studiów Amerykańskich na
Uniwersytecie Palacký University w Ołomuńcu, Republika Czeska, która odbyła się w dn. 7-11
września 2008 r.

Na zaproszenie przedstawił referat „Zoning, neighbourhoods, and ‘red lining’ in relation to the
American public school system” dla Fundacji Forum Różnorodności w Warszawie, Polsce dn. 29
kwietnia 2008 r.

Na zaproszenie uczestniczył w spotkaniu UNESCO w Paryżu w listopadzie 2001 r. jako członek
założycielski World Academy [obecnie World Centre] for New Thinking, utworzonego przez
współpracownika z Uniwersytetu Oxford, dr Edward de Bono, na Malcie i w Paryżu, po czym
brał udział w oficjalnym przyjęciu, które odbyło się w rezydencji ambasadora Malty w Paryżu.

Na zaproszenie służył jako doradca wydziału Oxford Banking Forum na Uniwersytecie w
Oxford w latach 2000-2005 oraz wykładał w Christ Church, Uniwersytet Oxford.

Na zaproszenie wygłosił wykład na Uniwesytecie Leiden w Holandii w marcu 2000 roku.