D - Sąd Rejonowy w Świdnicy

Sygn. akt I C 2743/14
WYROK ZAOCZNY
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 13 maja 2015r.
Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny
W składzie następującym:
Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska
Protokolant Anna Kozioł
po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2015r w Świdnicy
sprawy z powództwa B. (...) (...) w G.
przeciwko M. K.
o zapłatę kwoty 1.356,43 zł
I. zasądza od pozwanego M. K. ( K.) na rzecz strony powodowej B. (...)(...) w G. kwotę 1.356,43 zł ( jeden tysiąc trzysta
pięćdziesiąt sześć złotych czterdzieści trzy grosze ) wraz następującymi odsetkami:
• umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od kwoty 508,39 zł od dnia
27 listopada 2014r do dnia zapłaty,
• ustawowymi liczonymi od kwoty 676,40 zł od dnia 27 listopada 2014r do dnia zapłaty;
II. dalej idące powództwo oddala;
III. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;
IV. zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 227,00 zł tytułem kosztów procesu w tym kwotę 180,00
zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego;
Sygn. akt I C 2743/14
UZASADNIENIE
Pozwem złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym strona powodowa B. (...) w G. wniosła o
zasądzenie od pozwanego M. K. kwoty 1356,43 złote z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy
lombardowej NBP liczonymi od kwoty 1184,79 zł oraz kosztami procesu w tym koszty zastępstwa procesowego według
norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, iż pozwany (...) Bank SA (obecnie (...) Bank
(...) SA) zawarli umowę kredytu ratalnego nr (...); wobec braku spłaty zadłużenia wierzytelność wynikająca z umowy
została sprzedana na rzecz strony powodowej na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 27 marca 2014r.
Wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty postanowieniem z dnia 17 grudnia 2014 roku Sąd
Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Świdnicy.
Strona powodowa po wezwaniu w trybie art. 50537 kpc do uzupełnienia braków formalnych pozwu wykazała
umocowanie pełnomocnika do działania w imieniu strony powodowej oraz dołączyła dowody na poparcie swoich
twierdzeń.
Pozwany nie stawił się na rozprawę w dniu 13 maja 2015r i nie zajął stanowiska w sprawie.
W (...) SĄD USTALIŁ
NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:
W dniu 19 grudnia 2010 roku pozwany (...) Bank SA zawarli umowę kredytu na zakup towarów; Bank udzielił
pozwanemu kredytu w kwocie 1317,75 zł, pozwany zobowiązał się zwrócić kwotę kredytu do 29 grudnia 2011 roku;
strony zastrzegły, że za okres opóźnienia w spłacie raty bank nalicza odsetki karne równe czterokrotności kredytu
lombardowego NBP.
(...) Bank SA zmienił nazwę na (...) Bank (...) SA.
DOWÓD: umowa z 19 XII 2010 k. 16-17
Odpis pełny z KRS k. 18-25
Na dzień 20 września 2012r zadłużenie pozwanego z tytułu powyższej umowy wynosiło łącznie 1023,25 zł w tym
należność główna w kwocie 508,39 zł, pozostałą kwotę stanowią skapitalizowane odsetki i koszty; pozwanego obciążały
także dalsze odsetki liczone od kwoty 508,39 zł od dnia 21 września 2012r w wysokości odsetek maksymalnych
(czterokrotność kredytu lombardowego NBP).
DOWÓD: bte k. 26
W dniu 31 marca 2014r (...) Bank (...) SA zawarł ze stroną powodową umowę przelewu wierzytelności, na mocy której
strona powodowa nabyła min. wierzytelność wobec pozwanego wynikającą z powyższej umowy kredytu.
DOWÓD: umowa przelewu wierzytelności k. 29-37
Strona powodowa wzywała pozwanego do zapłaty.
DOWÓD: wezwanie do zapłaty k. 41
W TAK USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM
SĄD ZWAŻYŁ:
Powództwo jest częściowo zasadne.
Strona powodowa dochodząc kwoty żądanej pozwem podnosiła, iż na podstawie umowy przelewu wierzytelności
przejęła od (...) Bank (...) SA wierzytelność wobec dłużnika M. K. wynikającą z zawartej umowy kredytu.
Zgodnie z treścią art. 69 prawa bankowego (29 VIII 1997r, Dz. U. 2002/72/655 z późn. zm.) przez umowę kredytu
bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych
z przeznaczeniem na kreślony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych
w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty
prowizji od udzielonego kredytu.
Zgodnie z treścią art. 6 kc strona, która z faktu wywodzi skutki prawne winna te okoliczności udowodnić. Tym
samym to na stronie powodowej spoczywał obowiązek wykazania, że kwota żądana pozwem jest uzasadniona, a
więc wykazać, w pierwszej kolejności, że pozwanego (...) Bank (...) SA łączyła umowa, na podstawie której pozwany
zobowiązał się zwrócić kwotę wskazaną w pozwie, że pozwany nie zwrócił tej kwoty oraz, że strona powodowa nabyła
wierzytelność. Strona powodowa przedstawiając umowę kredytu, umowę przelewu wierzytelności oraz bte wykazała
powyższe okoliczności, co skutkowało zasądzeniem od pozwanego kwoty 1356,43 zł.
Zgodnie zaś z treścią art. 339 §1 i 2 kpc kiedy pozwany nie stawi się na termin rozprawy i nie złoży odpowiedzi
na pozew, Sąd wydaje wyrok zaoczny przyjmując za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych
przytoczonych w pozwie i pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one
uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Tym samym sąd – nawet wydając wyrok
zaoczny – ma obowiązek badać, czy okoliczności przytoczone w pozwie nie budzą uzasadnionych wątpliwości lub czy
nie zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Obowiązkiem strony powodowej jest dołączenie do pozwu dowodów,
które umożliwią Sądowi weryfikacje twierdzeń pozwu pod kątem spełnienia przesłanek z art. 339 kpc. Dołączone do
pozwu dokumenty budzą wątpliwości Sądu co do zasadności żądania odsetek maksymalnych od kwoty 676,40 zł.
Za zwłokę w zapłacie należności zgodnie z treścią art. 481 kc wierzycielowi przysługują odsetki w wysokości ustawowej,
chyba że strony w umowie zastrzegły inaczej.
Jak wynika z przedłożonego przez stronę powodową bte z 20 IX 2012r pozwany zobowiązany był do zapłaty bankowi
kwoty 508,39 zł należności głównej i zgodnie z treścią pkt.I.4 bte dłużnika obciążają dalsze odsetki liczone od kwoty
508,39 zł od 21 września 2012r w wysokości odsetek maksymalnych (czterokrotność kredytu lombardowego NBP).
Zgodnie z art. 509 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew); wraz z
wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.
Tym samym strona powodowa może żądać od pozwanego zapłaty odsetek, lecz tylko w takim zakresie w jakim były one
należne bankowi. Strona powodowa nie mogła bowiem nabyć wierzytelności w zakresie szerszym niż przysługiwała
pierwotnemu wierzycielowi (bankowi). Skoro bank uprawniony był do naliczania odsetek maksymalnych tylko od
kwoty należności głównej – co wynika z treści bte i umowy kredytu (zastrzeżono odsetki maksymalne z opóźnienie
w spłacie raty, nie zaś odsetek karnych, kosztów czy prowizji), to strona powodowa ma prawo naliczania odsetek
maksymalnych od takiej samej kwoty. Dlatego też zasądzono kwotę wskazaną w pozwie (i wynikająca z przedłożonych
dokumentów) jednak odsetki maksymalne zasądzono jedynie od kwoty należności głównej – 508,39 zł, zaś od
pozostałej kwoty zasądzono odsetki ustawowe, natomiast dalej idące powództwo oddalono.
W związku z powyższym na podstawie powołanych przepisów należało zasądzić od pozwanego kwotę 1.356,43 zł z
odsetkami maksymalnymi liczonymi od kwoty 508,39 zł od 27 XI 2014r oraz odsetkami ustawowymi liczonymi od
kwoty 676,40 zł od 27 XI 2014r, zaś dalej idące powództwo oddalić.
Zgodnie z treścią art. 333 § 1 pkt. 3 kpc wyrokowi w punkcie I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 i 100 kpc mając na względzie wynik procesu i koszty poniesione przez
stronę powodową (opłata od pozwu, koszty zastępstwa procesowego wynikające z § 6 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z 28 IX 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349)
oraz opłata skarbową od pełnomocnictwa). Skoro strona powodowa uległa nieznacznie nakazywało to obciążenie
pozwanego całością kosztów poniesionych przez stronę powodową.
z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony powodowej