OJCIEC ŚWIĘTY BENEDYKT XVI - Parafia rzymskokatolicka pw. św

Pokój i Dobro
Biuletyn formacyjny Wspólnoty
Franciszkańskiego Zakonu Świeckich
przy Kościele parafialnym pw Św. Michała
Archanioła Poznań ul. Stolarska 7
Termin najbliższego spotkania:
11 sierpnia 2015 r.
Spotkanie odbędzie się w Oratorium Franciszkańskim
po Mszy Świętej wieczornej o godz. 18.00
Sierpień 2015 r.
Nr 122
www.swietymichalarchaniol.pl
WSPÓLNOTA FZŚ
„Wystrzegajcie się i powstrzymujcie się od wszelkiego zła, i wytrwajcie w dobrym aż
do końca”. św. Franciszek
Celem człowieka wierzącego jest dążenie do świętości. Mówi o tym św. Piotr
w swoim liście: „Bądźcie jak posłuszne dzieci, nie stosujcie się do waszych
dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu
stańcie się wy również świętymi na wzór świętego, który was powołał, gdyż
jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty” (1 P 1, 14-16). Papież
Franciszek naucza: „Bóg nas wybrał i błogosławił w konkretnym celu: abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem (Ef 1,4), byli świadkami
Jego prawdy i Jego sprawiedliwości. On stworzył świat jako wspaniały i piękny ogród i zapragnął abyśmy się nim opiekowali. Jednak na skutek grzechu
człowiek zniszczył to naturalne piękno. Zniszczył również jedność i piękno
naszej ludzkiej rodziny, tworząc struktury społeczne, które utrwalają ubóstwo,
ignorancję i korupcję. Musimy mieć świadomość, że wierność Bogu wymaga
podjęcia walki nie tylko z tym, co nazywamy ciałem i światem, ale także aniołami upadłymi. Dobitnie podkreśla to św. Paweł w Liście do Efezjan: Nie
toczmy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom,
przeciw Władzom, przeciw nędzom świata tych ciemności, przeciw pierwiast1
kom duchowego zła na wyżynach niebieskich (Ef 6,12). Trzeba być „dobrym
żołnierzem Chrystusa” (por. 2 Tm 2,3), rycerzem, tak jak marzył o tym św.
Franciszek. Takiego też słowa użył kard. Ugolino, pomniejszy papież Grzegorz IX (1221-41), który w 1221 r. wziął udział w kapitule pięciu tysięcy braci
św. Franciszka. Widząc ich zapał w modlitwie i ćwiczenie się w miłosierdziu,
powiedział: „Zaprawdę, oto obóz i wojsko rycerzy Bożych!”. Zastanawiam się
nad tym, co by powiedział dziś, obserwując naszą wspólnotę i nas samych?
Wspólnota, której istnienie zależy od nas wszystkich i otrzymanej łaski od
Boga. Dziwimy się i narzekamy na brak nowych powołań. Ale cóż, jak się
modlimy i prosimy, tak otrzymujemy. W spotkaniach modlitewnych bierze
udział około 50% i to stale ci sami. Gdzie reszta? Czy już zapomnieliście
o przyrzeczeniach Profesji? Składając lub odnawiając Profesję - przyrzeczenie
życia ewangelicznego: „Oddajemy się Bogu, a poprzez wyrzeczenie się grzechu, włączamy się pełniej w Misterium Paschalne Chrystusa. Będąc wiernym
właściwemu powołaniu, zobowiązujemy się przez cale życie żyć ewangelicznie za wzór św. Franciszka. Prowadzić życie w świecie i dla świata, starając
się budować go bardziej braterskim, pokładając ufność w pomoc Boga, Reguły i wspólnoty”.
Opracował br. Leszek - Przełożony
BĄDŹMY MIŁOSIERNI JAK OJCIEC
Od 8 grudnia 2015 r. do 20 listopada 2016 r. Kościół powszechny będzie przeżywać jak Nadzwyczajny Rok Święty Miłosierdzia.
„Jezus Chrystus jest obliczem
miłosierdzia Ojca” – tak rozpoczyna bulle zapowiadająca Nadzwyczajny Rok Święty Miłosierdzia papież Franciszek. Według
Ojca Świętego słowo „miłosierdzie” jest syntezą wiary chrześcijańskiej, Jest to poniekąd imię Boga, bo tak Stwórca przedstawił się Mojżeszowi: „Bóg milo wierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność”.
Jego miłosierdzie objawia swoimi słowami, gestami i całą swoją osoba Jezus
Chrystus z Nazaretu. Kontemplowanie tej tajemnicy jest źródłem radości, ukojenia i pokoju. Jest warunkiem naszego zbawienia. „Miłosierdzie: to jest słowo, które objawia Przenajświętszą Trójcę. Miłosierdzie to najwyższy i osta2
teczny akt, w którym Bóg wychodzi nam na spotkanie. Miłosierdzie: jest podstawowym prawem, które mieszka w sercu każdego człowieka, gdy patrzy on
szczerymi oczami na swojego Brata, którego spotyka na drodze życia. Miłosierdzie, to droga, która łączy Boga z człowiekiem, ponieważ otwiera serce na
nadzieje bycia kochanym na zawsze, pomimo ograniczeń naszego grzechu” pisze Ojciec Święty. Dla papieża Franciszka główną belką, na której wspiera
się życie Kościoła, jest miłosierdzie. „Wszystko w działaniu duszpasterskim
Kościoła powinno zostać otulone czułością, z jaka kieruje się do wiernych; nic
też z jego głoszenia i z jego świadectwa ukazanego światu nie może być pozbawione miłosierdzia”. Hasło „Miłosierni jak Ojciec” – „to program na życie, który jest trudny, ale zarazem bogate w radość i pokój”, jest wezwaniem
do czynienia miłosierdzia w codzienności. W dzisiejszym świecie cierpienia
jest aż nadto, zatem Kościół, czyli każdy z nas jest wezwany do leczenia tych
ran, do opatrywania ich oliwą pocieszenia, do przewiązywania miłosierdziem,
solidarnością i należną uwagą. Zachęca do otworzenia oczu na biedę świata.
„Niech nasze ręce uścisną ich ręce, przyciągnijmy ich do siebie, aby poczuli
ciepło naszej obecności, przyjaźni i braterstwa”. Przed świadczeniem miłosierdzia Ojciec Święty sugeruje, że najpierw powinniśmy się nastawić na słuchanie Słowa Bożego. Aby to było możliwe, potrzeba nam odzyskać wartość
ciszy, która pozwoli medytować słowo, które kieruje do nas Bóg. „W ten sposób możliwa jest kontemplacja miłosierdzia Boga i przyjęcie go jako własnego stylu życia” – stwierdza Ojciec Święty. Decyzja papieża Franciszka o ogłoszeniu Roku Świętego – Miłosierdzia, spotkała się z wielkim entuzjazmem
w Polsce, a zwłaszcza w Krakowie. Ogłoszenie Roku Świętego poświęconego
tajemnicy Miłosierdzia, to bardzo wymowny „znak czasu” dla Kościoła oraz
współczesnego świata. Kustosz Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie Łagiewnikach przywołuje słowa św. Jana Pawła II z kanonizacji
św. s. Faustyny” „Co przyniosą nam nadchodzące lata? Jaka będzie przyszłość
człowieka na ziemi? Nie jest nam dane to wiedzieć. Jest jednak pewne,
że obok kolejnych sukcesów nie brakuje niestety także doświadczeń bolesnych. Ale światło Bożego Miłosierdzia, które Bóg zechciał niejako powierzyć światu na nowo przez charyzmat Siostry Faustyny, będzie rozjaśniało
ludzkie drogi w trzecim tysiącleciu”.
Opracował br. Leszek
3
PIELGRZYMKA FZŚ DO BUDAPESZTU (21-26.6.2015)
21 czerwca br. wyruszyliśmy na pielgrzymi szlak, tym
razem w kierunku Słowacji, Czech i Węgier. Najpierw
w Kaliszu pokłoniliśmy się Świętej Rodzinie. Pierwszym
etapem, po uczestnictwie we mszy św. w Dusznikach
Zdroju, było zwiedzanie Bratysławy, z jego jej licznymi
zabytkami, kościołami i pomnikami. Słowacy stawiali
liczne pomniki Trójcy Świętej. Rzeczywiście jest ich na
terenie zarówno Słowacji, jak i Czech bardzo dużo. Podziwialiśmy kościoły, piękne secesyjne kamienice, wąskie uliczki Starego Miasta, zamek, renesansowy pałac,
mosty spinające brzegi Dunaju i mnóstwo zieleni. Kolejne dni pielgrzymowania to głównie Budapeszt, gdzie ze Wzgórza Gelerta podziwialiśmy miasto. Zachwyciły nas pałac, parlament, kościoły i wszechobecny Dunaj z jego bardzo licznymi, wspaniałymi mostami. W południe obserwowaliśmy zmianę warty i pokaz musztry. Katedra oraz umiejętne wplecenie
ruin starej katedry w nowoczesną architekturę hotelu wywarły w nas zachwyt.
Mieliśmy okazję uczestniczyć we mszy św. u O. Paulinów w skalnej kaplicy,
tj. w kościele… wykutym w skale. Kościół i liczne kaplice zrobiły na nas imponujące wrażenie. Podczas nocnego rejsu statkiem po Dunaju podziwialiśmy
pięknie podświetlone budynki i mosty– tego się nie zapomina.
Pierwszego dnia zwiedzaliśmy Budę, drugi dzień to podziwianie Pesztu i Szeniendre – uroczego średniowiecznego miasteczka artystów.
Plac Bohaterów powstał w XIX w. dla uczczenia tysiąclecia państwowości
Węgier. Na środku stoi 36-metrowa kolumna, zwieńczona posągiem archanioła Gabriela. Kolumnę otaczają posągi jeźdźców, które ukazują przywódcę
plemion Madziarów, księcia Árpáda oraz jego sześciu wodzów. Obok znajduje się masywna półkolista kolumnada, a pomiędzy kolumnami stoją posągi
węgierskich przywódców. Opodal znajduje się gmach Muzeum Sztuk Pięknych, a naprzeciwko niego stoi Pałac Ekspozycji. W Muzeum Sztuk Pięknych
można oglądać kolekcję dzieł sztuki. Podziwialiśmy barokowy pałac i Szechenyi furdo, największe w mieście kąpielisko. W parku znaleźć można również pomniki, w tym słynny pomnik Anonima. Na uwagę zasługuje bajkowy
zamek Vajdahunyad, który powstał w XIX w.
Jadąc do Szeniendre mijaliśmy Wyspę Małgorzaty i starożytne ruiny z czasów
rzymskich (ok. I w. n.e.). Jest to urokliwe miasteczko, ze swoimi bardzo wąskimi uliczkami, wzgórzami, kościołami i artystycznym klimatem oraz fa4
bryczką marcepanu. Każdy zaułek szykował jakąś niespodziankę. Rzeczywiście czas tutaj się zatrzymał i drzemie gdzieś w zaroślach.
Wieczór zgotował nam kolejną atrakcję – folklorystyczny wieczór, tzw. czardę. Grał dla nas cygański zespół, próbowaliśmy węgierskich specjałów, podziwialiśmy ludowe tańce węgierskie, połączone z konkursami oraz była zabawa przy polskich piosenkach biesiadnych. Wysłuchaliśmy popisowego koncertu na węgierskich cymbałach, a skrzypce nie ustawały w muzyce – raz
skocznej, raz tęsknej. Była to rzeczywiście uczta, zarówno dla ciała, jak i dla
ducha.
Kolejny dzień upłynął nam na zwiedzaniu Jaskini Macocha w Czechach. Do
jaskini zjechaliśmy kolejka linową. Niesamowite nacieki skalne utworzyły
przez miliony lat bajkowe postaci, całą gamę barw. Płynęliśmy podziemną
rzeką. Przenieśliśmy się w kraj baśni i legend, do dawnych dziecięcych wyobraźni. Teraz, spokojnie oglądając zdjęcia, możemy wydobyć wszystko to, czego nie zauważyliśmy od razu – karły, dzikie zwierzęta i anielskie skrzydła.
Po noclegu w Zieleńcu udaliśmy się w drogę powrotną. W Dusznikach modliliśmy się o szczęśliwą podróż. Ojcom franciszkanom zostawiliśmy obraz
z naszą poznańską Matką Bożą w Cudy Wielmożną Panią Poznania.
Kolejnym przystankiem było Sanktuarium Matki Bożej Róży Duchownej
w Gostyniu, gdzie odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Droga
powrotna do domu zaprowadziła nas do Kórnika. Na koniec naszego pielgrzymowania mieliśmy okazję zwiedzenia kórnickiego zamku.
Dziękujemy najpierw Dobremu Bogu, że pozwolił nam bezpiecznie pielgrzymować do tylu pięknych zakątków. Ojcu Mansfetowi OFM Conw. Wielkie
Bóg zapłać za sprawowane codziennie Eucharystie i Boże Słowo – były to
wspaniałe i bogate rekolekcje w drodze. S Jadwidze Bibrowicz i br. Jurkowi
Czaińskiemu za zorganizowanie i prowadzenie pielgrzymki, za wielką ich
pracę, abyśmy my mogli miło, ciekawie i wygodnie spędzić ten czas. Panu
Zbyszkowi – przewodnikowi, dziękujemy za ogrom przekazanej nam wiedzy
i prowadzenie w ciekawe i ważne miejsca. Wreszcie wszystkim za stworzenie
wspaniałej atmosfery i braterskiej wspólnoty.
s. Hania
5
1. Adoracja Najświętszego Sakramentu w każdy wtorek o godz. 17:30
2. Pierwsza sobota miesiąca – Nabożeństwo Wynagradzające ku czci Niepokalanego Serca
Maryi w ramach Wielkiej Nowenny Fatimskiej 2009-2017 i Msza św. w intencji
podziękowań za św. Jana Pawła II oraz próśb o kanonizację bł. Natalii Tułasiewicz
i bł. ks. Mariana Konopińskiego – początek 11:00.
3. Modlitwa różańcowa w intencji Ojczyzny i naszej Wspólnoty – Niedziela i Święta o godz.
11:30.
4. Pierwszy piątek miesiąca o godz. 17:00-17:45 Jerycho Różańcowe na Wzgórzu Przemysła.
Redakcja: Franciszkański Zakon Świeckich Poznań przy Parafii pw Św. Michała Archanioła
6