Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego

Transkrypt

DZIENNIK URZĘDOWY
WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO
Nr 7
Rzeszów, dnia 20 stycznia 2011 r.
TREŚĆ:
Poz.:
UCHWAŁY RAD POWIATÓW:
184 —
185 —
186 —
Jarosławskiego Nr III/20/10 z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie podwyższenia
wysokości kwoty pomocy pieniężnej przysługującej niespokrewnionym
i zawodowym rodzinom zastępczym………………………………………………………
583
Stalowowolskiego Nr IV/18/10 z dnia 30 grudnia 2010 r. w sprawie określenia
szczegółowych zasad, sposobu i trybu udzielania ulg w spłacie należności
pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających Powiatowi
Stalowowolskiemu i jego jednostkom podległym oraz warunków dopuszczalności
pomocy publicznej w przypadkach, w których ulga stanowić będzie pomoc
publiczną……………………………………………………………………………………….
583
Tarnobrzeskiego Nr XXXIX/233/2010 z dnia 28 października 2010 r. w sprawie
uchwalenia Programu Ochrony Środowiska wraz z Planem Gospodarki Odpadami
dla Powiatu Tarnobrzeskiego……………………………………………………………….
587
UCHWAŁY RAD MIEJSKICH:
187 —
188 —
189 —
190 —
w Błażowej Nr III/14/2010 z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie zmiany uchwały
w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości……………….
717
w Głogowie Małopolskim Nr III/19/2010 z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie
zmiany uchwały w sprawie uchwalenia wysokości stawek podatku od
nieruchomości pobieranego na terenie Gminy Głogów Małopolski w 2011 roku…
718
w Jaśle Nr III/8/2010 z dnia 20 grudnia 2010 r. w sprawie określenia
szczegółowych zasad, sposobu i trybu udzielania ulg w spłacie należności
pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających Miastu Jasło
i jego jednostkom podległym oraz warunki dopuszczalności pomocy publicznej
w przypadkach, w których ulga stanowić będzie pomoc publiczną………………..
718
w Rzeszowie Nr III/48/2010 z dnia 28 grudnia 2010 r. w sprawie uchwalenia
zmiany Nr 103/11/2005 – część 2 Miejscowego Planu Zagospodarowania
Przestrzennego Nr 14/1/98 w rejonie ulic: Strzyżowskiej, Ustrzyckiej, Dukielskiej
i Krośnieńskiej w Rzeszowie………………………………………………………………..
721
INFORMACJE:
191 —
192 —
Prezydenta Miasta Przemyśla Nr GKK.II.7417-16/10/11 z dnia 13 stycznia
2011 r. w sprawie projektu operatu opisowo-kartograficznego modernizacji
ewidencji gruntów i budynków obrębu ewidencyjnego nr 216 Kruhel Wielki
miasta Przemyśla……………………………………………………………………………..
737
Starosty Brzozowskiego Nr 1/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie
projektu operatu opisowo - kartograficznego wsi Niebocko, gmina Dydnia………..
738
Dziennik Urzędowy
Województwa Podkarpackiego Nr 7
193 —
194 —
- 582 -
Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 13 stycznia 2011 r. o decyzji Prezesa
Urzędu Regulacji Energetyki odmawiającej zmiany taryfy dla ciepła
przedsiębiorstwa energetycznego: PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna
S.A. Oddział Elektrociepłownia Rzeszów z siedzibą w Rzeszowie………………….
738
Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 14 stycznia 2011 r. o decyzji Prezesa
Urzędu Regulacji Energetyki zmieniającej koncesję na przesyłanie i dystrybucję
ciepła przedsiębiorcy Pana Stanisława Andrysiewicza, prowadzącego działalność
gospodarczą pod nazwą Zakład Budowlany - Stanisław Andrysiewicz z siedzibą
w Tarnobrzegu………………………………………………………………………………..
739
SPRAWOZDANIE
195 —
z działalności Komisji Bezpieczeństwa i Porządku Powiatu Leżajskiego za
rok 2010……………………………………………………………………………………….
740
Dziennik Urzędowy
- 583 -
Poz. 184 i 185
184
UCHWAŁA Nr III/20/10
RADY POWIATU JAROSŁAWSKIEGO
z dnia 29 grudnia 2010 r.
w sprawie podwyższenia wysokości kwoty pomocy pieniężnej przysługującej
niespokrewnionym i zawodowym rodzinom zastępczym
Na podstawie art. 12, pkt. 11, art.40 ust.1,
art.42, ust.1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r.
o samorządzie powiatowym (tekst jednolity: Dz. U.
z 2001r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), art. 90a
ust. 1 i 2 w związku z art. 74 ust.1 pkt.2 i 3, art. 78
ust. 3, 4 i 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r.
o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r.
Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), art.13 pkt 2 ustawy
z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów
normatywnych i niektórych innych aktów prawnych
(tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 17, poz. 95)
w niespokrewnionej i zawodowej rodzinie zastępczej
o dodatkowe 350,00 zł miesięcznie.
Rada Powiatu Jarosławskiego uchwala, co następuje:
Przewodniczący Rady Powiatu
Jarosławskiego
§ 2. Wykonanie uchwały powierza się
Dyrektorowi Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie
w Jarosławiu.
§ 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie
14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym
Województwa Podkarpackiego.
§ 1. Podwyższa się wysokość kwoty pomocy
pieniężnej
na
każde
dziecko
przebywające
Leszek Szczybyło
185
UCHWAŁA Nr IV/18/10
RADY POWIATU STALOWOWOLSKIEGO
w sprawie określenia szczegółowych zasad, sposobu i trybu udzielania ulg w spłacie
należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających Powiatowi
Stalowowolskiemu i jego jednostkom podległym oraz warunków dopuszczalności
pomocy publicznej w przypadkach, w których ulga stanowić będzie pomoc publiczną
Na podstawie art. 12 pkt 11 ustawy z dnia
5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (Dz.
U. z 2001 roku Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.) oraz
art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku
o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240
z późn. zm.) Rada Powiatu Stalowowolskiego
uchwala, co następuje:
§ 1. 1. Określa się szczegółowe zasady, sposób
i tryb udzielania ulg w spłacie należności pieniężnych
mających charakter cywilnoprawny, przypadających
Powiatowi Stalowowolskiemu i jego jednostkom
podległym, warunki dopuszczalności pomocy de
minimis w przypadkach, w których ulga stanowić
będzie pomoc de minimis oraz wskazanie organu
uprawnionego do udzielania tych ulg.
2. Przez pojęcie „Należności pieniężne” rozumie
się: należność główną wraz z należnymi odsetkami,
przyznanymi
kosztami
postępowania
i innymi
należnościami ubocznymi według stanu na dzień
umorzenia lub udzielenia innej ulgi, przysługującej
jednemu dłużnikowi.
§ 2. 1. W przypadkach uzasadnionych ważnym
interesem
dłużnika
lub
interesem
publicznym
należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny,
przypadające Powiatowi Stalowowolskiemu i jego
jednostkom podległym, na wniosek dłużnika, mogą
być umarzane w całości albo w części, lub ich spłata
może być odraczana lub rozkładana na raty, na
zasadach określonych w niniejszej uchwale.
Dziennik Urzędowy
2. Umorzenie zaległości w przypadku, gdy
oprócz dłużnika głównego zobowiązane są inne osoby,
może nastąpić tylko wtedy, gdy warunki umorzenia
zachodzą wobec wszystkich zobowiązanych.
3. Od należności, której termin zapłaty
odroczono lub, którą rozłożono na raty, nie pobiera się
odsetek za zwłokę za okres od dnia przyznania ulgi,
o której mowa w ust. 1, do upływu terminów zapłaty
określonych przez organ przyznający ulgę.
4. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie albo
w pełnej wysokości rat ustalonych przez organ
przyznający ulgę, pozostała do spłaty wierzytelność
staje się natychmiast wymagalna wraz z ustawowymi
odsetkami za zwłokę liczonymi od pierwotnego
terminu zapłaty.
§ 3. 1. Właściwy organ, na wniosek
zobowiązanego
prowadzącego
działalność
gospodarczą, może udzielać, określonych w § 2 ust.1
oraz § 6 ust. 1 pkt 5, ulg w spłacie zobowiązań
z tytułu należności pieniężnych, przypadających
podległym, które:
1)
nie stanowią pomocy publicznej;
2)
stanowią pomoc de minimis – zgodnie
z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1998/2006
z dnia 15 grudnia 2006 roku w sprawie
stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de
minimis.
2. Podmiot, który chce skorzystać z pomocy de
minimis zobowiązany jest do dostarczenia wraz
z wnioskiem:
1)
2)
3)
wypełnionego
formularza
informacji
przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de
minimis,
stanowiącego
załącznik
do
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 marca
2010 roku w sprawie zakresu informacji
przedstawianych przez podmiot ubiegający się
o pomoc de minimis;
wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis
jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się
o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających lat,
albo oświadczenie o pomocy de minimis
otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenie
o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;
sprawozdań finansowych za okres 3 lat
obrotowych, o których mowa w §2 ust.1
pkt. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
29 marca 2010 roku.
§ 4. 1. Przepisy § 2 - § 3 stosuje się
odpowiednio do umarzania, odraczania lub rozkładania
na raty spłat odsetek od należności pieniężnych
podległym oraz do umarzania, odraczania lub
rozkładania na raty spłat innych należności ubocznych.
- 584 -
Poz. 185
2. Umorzenie
umorzeniem odsetek.
należności
głównej
skutkuje
3. Jeżeli umorzenie dotyczy części należności
głównej, w odpowiednim stosunku do tej należności
podlegają umorzeniu odsetki.
4. Umorzenie części należności może nastąpić
po uregulowaniu pozostałej kwoty.
pieniężnych, w decyzji umorzeniowej oznacza się
termin zapłaty pozostałej części należności wraz
z należnymi od niej odsetkami, naliczonymi od dnia
pierwotnego terminu zapłaty do oznaczonego dnia
zapłaty. W razie niedotrzymania tego terminu przez
dłużnika decyzja umorzeniowa podlega uchyleniu.
§ 5. Przepisów § 2 - § 3 nie stosuje się do
należności, których umarzanie, odraczanie terminów
spłaty oraz rozkładanie spłaty na raty określają
odrębne przepisy.
§ 6. 1. Należności pieniężne mające charakter
cywilnoprawny, mogą być umarzane w całości
z urzędu, jeżeli:
1)
osoba fizyczna – zmarła, nie pozostawiając
żadnego majątku albo pozostawiła majątek
niepodlegający
egzekucji
na
podstawie
odrębnych
przepisów,
albo
pozostawiła
przedmioty codziennego użytku domowego,
których łączna wartość nie przekracza kwoty
6 000 zł;
2)
osoba
prawna
została
wykreślona
z właściwego rejestru osób prawnych przy
jednoczesnym braku majątku, z którego można
by egzekwować należność, a odpowiedzialność
z tytułu należności nie przechodzi z mocy
prawa na osoby trzecie;
3)
zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że
w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się
kwoty wyższej od kosztów dochodzenia
i egzekucji tej należności lub postępowanie
egzekucyjne okazało się nieskuteczne;
4)
jednostka
organizacyjna
nieposiadająca
osobowości prawnej uległa likwidacji;
5)
zachodzi ważny interes dłużnika lub interes
publiczny.
2. W przypadku gdy oprócz dłużnika głównego
są zobowiązane inne osoby, należności, o których
mowa w ust. 1, mogą zostać umorzone tylko wtedy,
gdy warunki umarzania są spełnione wobec
wszystkich zobowiązanych.
§ 7. 1. Wniosek o umorzenie, odroczenie
terminu zapłaty lub rozłożenie na raty należności
cywilnoprawnych dłużnik składa do uprawnionego
organu
wraz
z dokumentami
potwierdzającymi
okoliczności faktyczne wskazane we wniosku.
Dziennik Urzędowy
2. Do wniosku dłużnik zobowiązany jest
dołączyć
dokumenty
potwierdzające
sytuację
ekonomiczną wnioskodawcy, w szczególności: osoby
fizyczne - zaświadczenie o wysokości dochodów,
osoby prawne - sprawozdania finansowe za ostatni
okres sprawozdawczy.
3. Organ może żądać od dłużnika dodatkowych
wyjaśnień oraz dokumentów niezbędnych do
rozstrzygnięcia sprawy.
4. Przesłanki umorzenia należności, o których
mowa w § 6 ust. 1 powinny być udokumentowane
przez dłużnika, a gdy umorzenie następuje z urzędu –
przez organ właściwy lub osobę uprawnioną do
umorzenia, w szczególności:
1)
aktem
zgonu
osoby
fizycznej
lub
zaświadczeniem o wykreśleniu osoby prawnej
z właściwego
rejestru
osób
prawnych,
wydanym przez organ prowadzący rejestr,
2)
postanowieniem sądu o:
a)
oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości, gdy
majątek
niewypłacalnego
dłużnika
nie
wystarcza
na
zaspokojenie
kosztów
postępowania upadłościowego,
b)
umorzeniu postępowania upadłościowego,
c)
zakończeniu postępowania upadłościowego.
3)
postanowieniem
organu
egzekucyjnego
o umorzeniu
postępowania,
jeżeli
jest
oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy
wyższej od kosztów egzekucyjnych,
4)
protokołem sporządzonym przez powiatową
jednostkę organizacyjną, zaopiniowanym przez
radcę
prawnego,
stwierdzającym,
że
przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne
związane
z dochodzeniem
i egzekucja
należności byłyby równe lub wyższe od jej
kwoty.
5. W przypadku negatywnej decyzji w sprawie
umorzenia, odroczenia lub rozłożenia na raty odsetki
liczone będą w pełnej wysokości do dnia dokonania
wpłaty.
§ 8. 1. Do umarzania, odraczania terminów lub
rozkładania na raty spłat należności, o których mowa
w niniejszej uchwale, uprawnieni są:
1)
2)
kierownik powiatowej jednostki organizacyjnej,
jeżeli wartość należności głównej nie przekracza
kwoty 2 000 zł,
Zarząd Powiatu, jeżeli należność jest wyższa
niż określona w ust. 1, a w przypadku
należności głównej przekraczającej kwotę
50 000 zł, umorzenie może nastąpić po
- 585 -
Poz. 185
uzyskaniu pozytywnej opinii komisji właściwej
do spraw budżetu.
2. Kwoty należności pieniężnych mających
charakter cywilnoprawny tego samego dłużnika
wynikające z różnych tytułów nie ulegają sumowaniu.
§ 9. Umorzenie należności oraz odroczenie
terminu spłaty całości lub części należności albo
rozłożenie płatności całości lub części należności na
raty następuje:
1)
w formie pisemnej, na podstawie przepisów
prawa cywilnego,
2)
w formie jednostronnego oświadczenia woli
w przypadkach określonych w § 6 ust. 1 pkt 1,
2 i 4.
§ 10. Organ uprawniony może cofnąć swoją
decyzję o umorzeniu, odroczeniu terminu zapłaty lub
rozłożeniu na raty należności, jeżeli:
1)
dowody, na podstawie których ustalono istotne
dla sprawy okoliczności okazały się fałszywe,
2)
wyjdą na jaw istotne dla sprawy okoliczności
lub nowe dowody istniejące w dniu wydania
decyzji i nieznane organowi upoważnionemu.
§ 11. Kierownicy powiatowych jednostek
organizacyjnych, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 1,
sporządzają wykaz udzielonych ulg, według wzoru
stanowiącego załącznik do uchwały, według stanu na
dzień 31 grudnia każdego roku kalendarzowego
i przekazują Zarządowi Powiatu w terminie do końca
stycznia roku następnego.
§ 12. Wykonanie uchwały powierza się
Zarządowi Powiatu Stalowowolskiego i kierownikom
jednostek budżetowych.
§ 13. Traci moc uchwała Nr XLIII/290/06 Rady
Powiatu Stalowowolskiego z dnia 25 października
2006 roku w sprawie szczegółowych zasad umarzania
wierzytelności jednostek organizacyjnych Powiatu
Stalowowolskiego z tytułu należności pieniężnych, do
których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja
podatkowa oraz udzielania innych ulg w spłacie tych
należności, a także wskazania organów do tego
uprawnionych.
Przewodniczący Rady
Powiatu Stalowowolskiego
Marek Kopera
Dziennik Urzędowy
- 586 -
Poz. 185
Dziennik Urzędowy
- 587 -
Poz. 186
186
UCHWAŁA Nr XXXIX/233/2010
RADY POWIATU TARNOBRZESKIEGO
z dnia 28 października 2010 r.
w sprawie uchwalenia Programu Ochrony Środowiska wraz z Planem Gospodarki
Odpadami dla Powiatu Tarnobrzeskiego
Na podstawie art. 12 pkt 11 i art. 40
ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie
powiatowym (Dz. U. z 2001 Nr 142, poz. 1592
z późn. zm.), art. 18 ust. 1 i art. 84 ust. 1 ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony
środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150
z późn. zm.), art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251
z późn. zm.), po zaopiniowaniu przez: Zarząd
Województwa
Podkarpackiego
w Rzeszowie,
Regionalnego
Dyrektora
Ochrony
Środowiska
w Rzeszowie,
Podkarpackiego
Państwowego
Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego, Dyrektora
Regionalnego
Zarządu
Gospodarki
Wodnej
w Krakowie, Burmistrza Miasta i Gminy Baranów
Sandomierski, Burmistrza Miasta i Gminy Nowa Dęba,
Wójta Gminy Gorzyce, Wójta Gminy Grębów Rada
Powiatu Tarnobrzeskiego u c h w a l a, co następuje:
Odpadami dla Powiatu Tarnobrzeskiego, stanowiący
załącznik nr 2 do niniejszej uchwały.
§ 2. Traci moc uchwała Nr XXI/109/2004 Rady
Powiatu Tarnobrzeskiego z dnia 28 grudnia 2004 r.
w sprawie uchwalenia Programu Ochrony Środowiska
wraz z Planem Gospodarki Odpadami dla Powiatu
Tarnobrzeskiego.
§ 3. Wykonanie uchwały
Zarządowi Powiatu Tarnobrzeskiego.
powierza
się
14 dni od ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym
PRZEWODNICZĄCY RADY
§ 1. Uchwala się Program Ochrony Środowiska
dla Powiatu Tarnobrzeskiego, stanowiący załącznik
nr 1 do niniejszej uchwały wraz z Planem Gospodarki
Kazimierz Skóra
Załącznik Nr 1
PROGRAM OCHRONY ŚRODOWISKA
DLA POWIATU TARNOBRZESKIEGO NA LATA 2009 – 2012
Z UWZGLĘDNIENIEM LAT 2013 - 2016
Spis treści:
CZĘŚĆ I – DIAGNOZA STANU ŚRODOWISKA
WPROWADZENIE
1. INFORMACJE OGÓLNE
1.1. POŁOŻENIE, POWIERZCHNIA, DANE DEMOGRAFICZNE
1.2 GEOLOGIA, GEOMORFOLOGIA
1.3. KLIMAT
1.4. GOSPODARKA, FORMY UŻYTKOWANIA TERENU
1.5. ZASOBY WODNE
1.5.1. WODY POWIERZCHNIOWE
1.5.2. WODY PODZIEMNE
1.6. ZASOBY SUROWCÓW MINERALNYCH
1.7. GLEBY
1.8. ZASOBY LEŚNE
2. OCHRONA PRZYRODY
3. ZAGROŻENIA ŚRODOWISKA
3.1. ZANIECZYSZCZENIA POWIETRZA
3.1.1. EMISJA ZANIECZYSZCZEŃ POWIETRZA
3.1.2. POZIOM ZANIECZYSZCZENIA
3.3.. ZANIECZYSZCZENIA WÓD
3.3.1. WODY POWIERZCHNIOWE
3.4. ZANIECZYSZCZENIA POWIERZCHNI ZIEMI
3.4.1. ZANIECZYSZCZENIE GLEB I DEGRADACJA
ZIEMI
3.4.2. ODPADY
3.5. ZAGROŻENIA ZASOBÓW LEŚNYCH
3.6. INNE ZAGROŻENIA ŚRODOWISKA
3.6.1. HAŁAS
3.6.2. POWAŻNE AWARIE I KLĘSKI ŻYWIOŁOWE
3.6.3. PROMIENIOWANIE ELEKROMAGNETYCZNE
POWIERZCHNI
Dziennik Urzędowy
- 588 -
4. TECHNICZNA INFRASTRUKTURA
ŚRODOWISKA
4.1. ZAOPATRZENIE W WODĘ
4.2. KANALIZACJA I OCZYSZCZANIE ŚCIEKÓW
4.2.1. SYSTEM KANALIZACYJNY
4.2.2. OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW
4.3. SKŁADOWISKA ODPADÓW STAŁYCH
OCHRONY
I
UTYLIZACJA
Poz. 186
8. RODZAJ I HARMONOGRAM REALIZACJI DZIAŁAŃ
EKOLOGICZNYCH
9. ZAŁĄCZNIKI
9.1. ZAŁĄCZNIKI TABELARYCZNE
9.2. SŁOWNIK UŻYTYCH TERMINÓW
9.3. WYKAZ MATERIAŁÓW ŹRÓDŁOWYCH I BIBLIOGRAFIA
ODPADÓW
4.4. URZĄDZENIA OCHRONY POWIETRZA
4.5. ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII
CZĘŚĆ I
DIAGNOZA STANU ŚRODOWISKA
5. STAN ŚRODOWISKA – PODSUMOWANIE
Wprowadzenie
6. EDUKACJA EKOLOGICZNA
7. NAKŁADY
ŚRODOWISKA
INWESTYCYJNE
NA
OCHRONĘ
CZĘŚĆ II – USTALENIA PROGRAMU
1. CELE I FUNKCJE PROGRAMU
2. STRUKTURA PROGRAMU
3. KRYTERIA WYBORU CELÓW I PRIORYTETÓW
EKOLOGICZNYCH
4. STRATEGIA OCHRONY I POPRAWY STANU
ŚRODOWISKA
4.1. INFORMACJE OGÓLNE
4.2. OCHRONA I POPRAWA JAKOŚCI ŚRODOWISKA
4.2.1. OCHRONA WÓD I POPRAWA ICH JAKOŚCI
4.2.2. KSZTAŁTOWANIE STOSUNKÓW WODNYCH
4.2.3. GOSPODARKA ODPADAMI
4.2.4. OCHRONA PRZED HAŁASEM
4.2.5. OCHRONA PRZED POLAMI ELEKTROMAGNETYCZNYMI
4.2.6.
OGRANICZANIE
ZANIECZYSZCZEŃ
POWIETRZA
I PRZECIWDZIAŁANIE ZMIANOM KLIMATU
4.2.7. PRZECIWDZIAŁANIE POWAŻNYM AWARIOM
4.2.8.
OCHRONA
PRZYRODY,
KRAJOBRAZU,
BIORÓŻNORODNOŚCI
4.3. RACJONALNE UŻYTKOWANIE ZASOBÓW ŚRODOWISKA
4.3.1. OCHRONA KOPALIN I REKULTYWACJA TERENÓW
POEKSPLOATACYJNYCH
4.3.2. ROZWÓJ ENERGETYKI ODNAWIALNEJ
4.3.3. OCHRONA I RACJONALNE WYKORZYSTANIE
GLEB ORAZ
ROZWÓJ ROLNICTWA EKOLOGICZNEGO
4.3.4. OCHRONA
I ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ LASÓW ORAZ
REGULACJA LESISTOŚCI
4.4. EDUKACJA
EKOLOGICZNA ,
DOSTĘP
DO
INFORMACJI
I POSZERZANIE DIALOGU SPOŁECZNEGO
5. SYSTEM ZARZĄDZANIA PROGRAMEM
5.1. INSTRUMENTY I NARZĘDZIA REALIZACJI PROGRAMU
5.2.
ORGANIZACJA
DZIAŁAŃ
PRZYGOTOWAWCZYCH,
REALIZACYJNYCH I KONTROLNYCH
5.2.1. DZIAŁANIA PRZYGOTOWAWCZE
5.2.2. REALIZACJA PROGRAMU
5.2.3. KONTROLA REALIZACJI PROGRAMU
5.2.4. STRUKTURA ZARZĄDZANIA PROGRAMEM
6. KOSZTY I ŹRÓDŁA FINANSOWANIA PROGRAMU
6.1. KOSZT REALIZACJI PROGRAMU
6.2. ŹRÓDŁA FINANSOWANIA PROGRAMU
7. UWARUNKOWANIA REALIZACJI PROGRAMU
Zgodnie z ustawą o samorządzie powiatowym
do zadań powiatu należy wykonywanie określonych
ustawami
zadań
publicznych
o
charakterze
ponadlokalnym, w tym również zadań z zakresu
ochrony środowiska.
Ustawy prawo ochrony środowiska (art., 17
i 18) oraz o odpadach (art. 14 ust. 3 i 6) z dnia
27 kwietnia 2001 roku nakładają na Zarząd Powiatu
obowiązek sporządzenia powiatowych programów
ochrony środowiska wraz z powiatowymi planami
gospodarki odpadami.
„Program ochrony środowiska wraz z planem
gospodarki odpadami dla powiatu tarnobrzeskiego na
lata 2009 – 2012 z uwzględnieniem niezbędnych
działań do 2016 roku” jest dokumentem, który będzie
służył Zarządowi Powiatu jako narzędzie realizacji
polityki ekologicznej Państwa na terenie powiatu.
„Program...”
na
podstawie
aktualnego
stanu
środowiska
na
obszarze
powiatu,
określa
w szczególności:
cele ekologiczne;
priorytety ekologiczne;
rodzaj i harmonogram działań proekologicznych;
środki niezbędne do osiągnięcia celów, w tym
mechanizmy prawno-ekonomiczne i środki
finansowe.
lata 2009 – 2012 z uwzględnieniem niezbędnych
działań do 2016 roku” będzie podstawowym
dokumentem koordynującym działania na rzecz
ochrony środowiska w powiecie tarnobrzeskim.
Najistotniejszą rolą „Programu...” będzie:
określenie
zasobów
środowiska
i najważniejszych problemów ekologicznych
możliwych do rozwiązania jedynie na poziomie
ponadlokalnym, powiatowym, w określonych
okresach czasu;
stworzenie
postawy
do
występowania
o zewnętrzne środki finansowe potrzebne do
realizacji przedsięwzięć;
umożliwienie
zrównoważonego
rozwoju
powiatu poprzez koordynowanie przedsięwzięć
w gminach;
określenie
zakresu
i
zasad
współpracy
administracji publicznej wszystkich szczebli,
instytucji,
pozarządowych
organizacji
ekologicznych na rzecz ochrony środowiska
w powiecie.
Dziennik Urzędowy
określenie poziomów celów długookresowych
1. Informacje ogólne
1.1. Położenie, powierzchnia, dane demograficzne
Powiat tarnobrzeski (ziemski) obejmuje swym
zasięgiem obszar 52.106 ha. Położony jest
w północnej części województwa podkarpackiego.
Od północnego-zachodu
graniczy
z
miastem
Tarnobrzeg i na rzece Wiśle graniczy z powiatem
- 589 -
Poz. 186
sandomierskim, od północnego-wschodu i wschodu
graniczy z powiatami stalowowolskim i niżańskim,
a od południa z powiatami kolbuszowskim i mieleckim.
Pod względem administracyjnym dzieli się na
4 gminy, w tym 2 gminy miejsko-wiejskie: Nowa Dęba
i Baranów Sandomierski oraz gminy wiejskie: Grębów
i Gorzyce największą gminą jest Grębów, najmniejszą
gminą Gorzyce.
Powiat zamieszkuje 54.060 osób (Rocznik statystyczny woj. podkarpackiego 2008 r.) z tego 76,1% ludności
mieszka na wsi. Średnia gęstość zaludnienia wynosi 119,6 osoby/km2. Największą gęstość zaludnienia z miast
posiada Nowa Dęba, z gmin Gorzyce, najmniejszą gmina Grębów.
Dziennik Urzędowy
- 590 -
Poz. 186
Tabela Nr 1. Powiat w liczbach.
POWIAT W LICZBACH NA TLE WOJEWÓDZTWA
Powierzchnia
Ludność
Gmina
521,0 km2
2,9 % powierzchni województwa
54177 mieszkańców (2007 r)
2,5% ludności województwa
54060 mieszkańców (2008 r.)
STRUKTURA ADMINISTRACYJNA POWIATU
Pow.
km2
Ludność
Liczba
sołectw
Gęstość zaludnienia
os/1 km2
2007 r.
2008 r.
9722
9725
8
51,9
52,0
69,0
13706
13633
8
198,6
197,5
Baranów Sandomierski
122,0
12165
12154
14
99,7
99,6
Nowa Dęba
143,0
18584
18529
6
129,9
129,5
36
120,0
119,6
1.
Grębów
187,0
2.
Gorzyce
3.
4.
RAZEM:
521,0
54177
54060
Źródło: Rocznik statystyczny woj. podkarpackiego 2007 i 2008 r.
1.2 Geologia, geomorfologia
Pod względem geologicznym powiat leży
w północnej części Zapadliska Przedkarpackiego, które
stanowi
nieckę
wypełnioną
trzeciorzędowymi
utworami
wieku
mioceńskiego.
Utwory
trzeciorzędowe reprezentowane są głównie przez
mioceńskie iły krakowieckie o miąższości kilkuset
metrów, a strop tych utworów zalega na głębokości
od kilku do ponad dwudziestu metrów pod
powierzchnią terenu. Na utworach trzeciorzędowych
zalegają utwory czwartorzędowe, wśród których
wyróżnia się:
utwory plejstoceńskie:
utwory wodno-lodowcowe, wykształcone
w postaci glin, iłów, żwirów, pospółek
i piasków różnoziarnistych;
utwory rzeczne wykształcone w postaci glin
o stosunkowo niewielkiej miąższości, a głębiej
w postaci piasków różnoziarnistych;
utwory holoceńskie wykształcone jako:
utwory rzeczne i starorzeczy reprezentowane
przez piaski drobne i pylaste, gliny, namuły
organiczne, torfy;
utwory
eoliczne
reprezentowane
przez
drobnoziarniste piaski wydmowe.
Rzeźba terenu powiatu jest stosunkowo mało
zróżnicowana. Zgodnie z podziałem fizjograficznym
wg J. Kondrackiego, powiat tarnobrzeski położony
jest:
Obszar: Europa zachodnia;
Podobszar: Karpaty, Podkarpacie i Kotliny
Wewnętrzna;
Prowincja: Karpaty i Podkarpacie;
Podprowincja: Kotliny Podkarpackie;
Makroregion: Kotlina Sandomierska;
Mezoregion: Nizina Nadwiślańska;
Mezoregion: Równina Tarnobrzeska;
Mezoregion: Płaskowyż Kolbuszowski.
Nizina Nadwiślańska – obejmuje sterasowane
dno doliny Wisły oraz wyloty jej dopływów. Terasy
zalewowe sięgają wysokości 4-8 m, starsze
2007 r
2008 r
plejstoceńskie terasy osiągają 15-20 m powyżej dna
doliny. Dno doliny osiągającej szerokość 5-15 km
wypełniają osady rzeczne czwartorzędowe. Występują
tu liczne starorzecza, wydmy oraz formy utworzone
przez wody powodziowe. Jest to najniżej położony
obszar w całym powiecie tarnobrzeskim – 143-145 m
n.p.m.
Równina
Tarnobrzeska
–
teren
płaski
wznoszący się około 145-170 m n.p.m. Spadki terenu
wynoszą średnio 3-5%, lokalnie większe.
Równina Tarnobrzeska porozcinana jest płytkimi
dolinami
rzek:
Babulówka,
Trześniówka,
Mokrzyszówka, Łęg, Dąbrówka, Żupawka i licznymi
kanałami odwadniającymi. Oprócz dolin w obrębie
Równiny występują starorzecza charakteryzujące się
stałymi lub okresowymi podmokłościami. Tereny te
w większości użytkowane są jako trwałe użytki
zielone.
Urozmaiceniem monotonii rzeźby terenu są lokalnie
występujące wydmy, Garb Tarnobrzeski biegnący
równolegle do Wisły od Skopania przez Tarnobrzeg do
Sobowa i wysoczyzna w północnej części terenu
powiatu (gmina Gorzyce).
Płaskowyż Kolbuszowski stanowiący centralną
wysoczyznę Kotliny Sandomierskiej, łagodnie opada
w kierunku północnym tj. w kierunku Równiny
Tarnobrzeskiej. Fragment Płaskowyżu znajduje się
w granicach administracyjnych powiatu.
Obecna rzeźba Płaskowyżu nawiązuje do rzeźby
podczwartorzędowej. Zlodowacenie krakowskie nie
wytworzyło nowych form ani nie spowodowało
przeobrażenia rzeźby przedlodowcowej. Nie jest
wykluczone,
że
formy
polodowcowe
uległy
całkowitemu zniszczeniu.
Powierzchnie trzeciorzędowe znajdują się kilka
do
kilkunastu
metrów
poniżej
współczesnej
powierzchni, a lokalnie utwory trzeciorzędowe tworzą
wychodnie na powierzchni współczesnej. Utwory
czwartorzędowe mają charakter konserwujący.
Dziennik Urzędowy
Rzeźba Płaskowyżu charakteryzuje się większą
różnorodnością form. Doliny rzeczne są szerokie
w dnach prawie płaskich mają charakter dolin
nieckowatych. W obrębie dolin można wyróżnić terasy
akumulacyjne młodoplejstoceńskie osiągające rzędne
160-200 m n.p.m. o nachyleniu do 5%. Występują
tutaj liczne wydmy o wysokości względnej
przekraczającej
10
m,
modyfikujące
płaską
powierzchnię terenu. Piaski terasy prawie w całości
porastają lasy.
Najmłodszymi
formami
rzeźby
zarówno
w obrębie Płaskowyżu Kolbuszowskiego jak i równiny
Tarnobrzeskiej są terasy holoceńskie, przebiegające
wzdłuż rzek. Terasy niższe o wysokości 1-3 m nad
poziom wody w rzece i wyższe 0,5-1 m nad poziom
terasy niższej.
Duże znaczenie dla kształtowania morfologii
terenu powiatu miała gospodarcza działalność
człowieka związana z eksploatacją złóż siarki
w okolicach Tarnobrzega. W tej części powiatu, na
powierzchni ok. 2 500 ha, na pograniczu gmin
Baranów Sandomierski, Nowa Dęba i miasta
Tarnobrzega, oraz w gminie Grębów (Jeziórko)
powstały formy antropogeniczne – wyrobiska, hałdy,
niecki obniżeniowe, zmiana systemu hydrograficznego
znacznie odbiegające od naturalnego ukształtowania
powierzchni.
Obszar
ten
jest
systematycznie
rekultywowany i przywracany do funkcjonowania
w nowych formach.
1.3. Klimat
Teren powiatu jest mało urozmaicony pod
względem morfologicznym, przez to samo mało
zróżnicowany pod względem klimatycznym.
Według E. Romera obszar ten należy do pasma
„Kotlin i nizin podgórskich”, a według R. Gumińskiego
należy do Sandomiersko – Rzeszowskiej dzielnicy
rolniczo-klimatycznej. Jest to kraina dość ciepła
o zaznaczającymi się cechami kontynentalizmu.
Średnia temperatura roku wynosi od 7,7 –
8,0 oC.
Najchłodniejszym miesiącem jest styczeń
(śr. temp. -4 oC), natomiast najcieplejszym jest lipiec
(18 oC.). Średnia roczna suma opadów wynosi około
600 mm, z tego na okres wegetacyjny przypada
ponad 230 mm.
Średnia liczba dni z przymrozkami wynosi około
160-170 dni. Pierwsze przymrozki pojawiają się
w pierwszej dekadzie października, a ostatnie pod
koniec kwietnia lub na początku maja.
Okres wegetacyjny (z temp. średnią 5oC) trwa
około 195 dni. Dominującymi wiatrami są wiatry
z kierunku W i SW.
Warunki klimatu lokalnego w obrębie powiatu
są w zasadzie słabo zróżnicowane. Nasłonecznienie
i usłonecznienie tego obszaru jest przeciętne.
Niekorzystne warunki występują w obniżeniach
terenu, gdzie wody gruntowe stabilizują się płytko. Są
- 591 -
Poz. 186
to tereny o gorszych warunkach termicznych
i zwiększonej wilgotności. W okresach wiosennym
i jesiennym występuje zjawisko inwersji termicznej
i częstsze zaleganie mgieł.
1.4. Gospodarka, formy użytkowania terenu
Wg danych GUS – stan na 31.12.2008 r. –
powierzchnia powiatu tarnobrzeskiego wynosiła
52 106 ha. Strukturę funkcjonalną powiatu określa się
jako
rolniczo-produkcyjno-usługową.
Południową
i południowo-wschodnią
część
terenu
powiatu
pokrywają kompleksy leśne (prawie 32,9% ogólnej
powierzchni) stanowiące pozostałości dawnej Puszczy
Sandomierskiej, z którymi wiąże się gospodarka leśna.
Środkowa, południowa i północna część
powiatu posiada najwyższy wskaźnik urbanizacji i tu
przeważają użytki rolne.
Rolnictwo
Użytki rolne zajmujące 25.510 ha, stanowiące
48,9% ogólnej powierzchni powiatu, podzielone są na
6222 gospodarstw i 1947 działek rolnych do 1,0 ha.
Średnia wielkość gospodarstwa wynosi 3,3 ha przy
średniej wojewódzkiej 3,5 ha i krajowej ponad 7 ha.
Tylko 48 gospodarstw posiada ponad 10 ha UR.
Produkcja rolnicza w zdecydowanej większości
gospodarstw ma charakter wszechstronny bez
określonego kierunku specjalizacji. Dominującymi
uprawami są zboża (ok. 42,92 % gruntów ornych)
oraz rośliny okopowe(ok. 13,14 %) – głównie
ziemniaki, w produkcji zwierzęcej chów bydła i trzody
chlewnej. Ostatnie lata to okres zwiększonego
zainteresowania
rolników
uprawą
wierzby
energetycznej. Wiąże się to z zapotrzebowaniem na
ten surowiec do produkcji energii elektrycznej
i cieplnej w Elektrowni Stalowa Wola oraz produkcji
energii cieplnej w ekologicznej kotłowni w Nowej
Dębie.
Wierzba
posiada
niewielkie
wymagania
glebowe, a jej uprawa przynosi większe zyski niż
produkcja zbóż.
1.5. Zasoby wodne
1.5.1. Wody powierzchniowe
Obszar powiatu położony
zlewiska Morza Bałtyckiego.
jest
w
obrębie
Powiat tarnobrzeski „obramowany” jest dwoma
rzekami, tj. Wisłą i Sanem, z których teren
odwadniany jest tylko przez rzekę Wisłę i należące do
jej zlewni dolne odcinki prawo-brzeżnych dopływów:
Babulówka, Trześniówka i Łęg.
Dopływy Wisły w powiecie mają charakter
nizinny. Charakterystycznym zjawiskiem dolnych
odcinków jest powolny przepływ, tendencja do
rozlewisk w okresach wyżówek.
obszar
W systemie zarządzania gospodarką wodną
powiatu tarnobrzeskiego przynależy do
Dziennik Urzędowy
Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie
(dotyczy Wisły) i do Podkarpackiego Zarządu
Melioracji i Urządzeń Wodnych w Rzeszowie.
Rzeka Babulówka. Łączna długość rzeki wynosi
ok. 33 km, a na terenie powiatu około 9 km. Źródła
rzeki zlokalizowane są na terenie powiatu mieleckiego
w kompleksie leśnym porastającym Płaskowyż
Kolbuszowski. Na całym odcinku przepływu przez
teren powiatu rzeka jest obwałowana. Poprzez system
dopływu Babulówki, Rów Potok, rzeka jest
odbiornikiem oczyszczonych ścieków z terenów
Specjalnej Strefy Ekonomicznej w Mielcu.
Rzeka Trześniówka. Łączna długość rzeki
wynosi ok. 54 km., a na terenie powiatu około 20 km.
Źródła rzeki zlokalizowane są podobnie jak rzeki
Babulówki, na terenie pow. mieleckiego w kompleksie
leśnym porastającym Płaskowyż Kolbuszowski.
Na terenie powiatu przyjmuje kilka dopływów niższego
rzędu. Prawie na całym odcinku przepływu przez
powiat, jest obwałowana.
Rzeka Łęg. Łączna długość rzeki wynosi około
83 km, z czego na terenie powiatu około 25 km.
Źródła rzeki zlokalizowane są na terenie powiatu
kolbuszowskiego.
Na terenie powiatu przyjmuje kilka cieków –
rowów melioracyjnych. Na długości około 21 km.
lewostronnie i ok.19,5 km, prawostronnie rzeka jest
obwałowana.
Sieć rzeczna jest wystarczająco obwałowana.
Na terenie powiatu nie występuje deficyt wód
powierzchniowych za wyjątkiem gminy Nowa Dęba,
gdzie w okresach bezopadowych stwierdza się
występowanie lokalnych deficytów w tym zakresie,
z uwagi na słabiej rozwiniętą sieć cieków wodnych.
Uzupełnieniem
sieci
hydrograficznej
jest
lokalizacja na terenie powiatu stawów rybnych:
Krasiczyn o powierzchni 46,96 ha w zlewni
rz. Trześniówki w km. 4,000 rz. Smarkatej
w gm. Baranów Sandomierski,
Buda Stalowska o powierzchni 709,70 ha
w zlewni rz. Dąbrówki w km. 6,000 rz. Klewiec
w gm. Nowa Dęba, przy zasilaniu głównym
z rz. Łęg,
Grębów o powierzchni 187,50 ha w km.
15,400 rz. Łęg w gm. Grębów,
Zalew rekreacyjno-wędkarski o powierzchni
7,0 ha w km. 9,0 pot. Bystrzyk (Dęba) w gm.
Nowa Dęba.
1.5.2. Wody podziemne
Wody
podziemne
na
terenie
powiatu
tarnobrzeskiego występują w dwóch poziomach
wodonośnych: trzeciorzędowym i czwartorzędowym.
Wody trzeciorzędowe
Występują w różnych warstwach podłoża
trzeciorzędowego:
w soczewkach piasków drobnych i pylastych
w kompleksach iłów,
- 592 -
Poz. 186
w utworach serii chemicznej i warstwach
baranowskich. Horyzont tej wody jest napięty,
a
warstwami
wywołującymi
ciśnienie
hydrostatyczne są iły margliste budujące strop
tej serii, posiadającej miąższość od ok. 110 –
200 m.,
w skałach ilasto-marglistych i wapiennych,
w spękaniach
tych
skał.
Wody
te
charakteryzują
się
dużą
zmiennością
mineralizacji. Dla celów konsumpcyjnych wody
te nie przedstawiają przydatności.
Wody czwartorzędowe
Czwartorzędowy poziom wodonośny jest
zasadniczym poziomem użytkowym. Związany on jest
z serią utworów piaszczysto-żwirowych. Zwierciadło
wody tego poziomu ma przeważnie charakter
swobodny.
Głębokość zalegania zwierciadła wody jest
zróżnicowana i waha się w granicach 0,1 –
ok. 9,5 mppt. Zróżnicowana jest również miąższość
warstw wodonośnych, wahająca się od kilku
do ok. 50 m.
Na terenie powiatu można wyróżnić 2 strefy
zasobności
wód
podziemnych
wyrażonej
w [m3/h/km2]:
tereny związane z systemem pradoliny Wisły.
Znacznej miąższości warstwy wodonośne
zasilane są poprzez wody opadowe oraz
infiltrację z rzeki Wisły. Są to tereny wysokiej
zasobności powyżej 150 m3/h/km2;
tereny
wysoczyzn
plejstoceńskich,
zbudowanych z gruntów spoistych, są mało
zasobne w wodę gruntową. Występują tutaj
przeważnie
sączenia
śródglinowe,
a w zalegających
w
stropie
gruntach
piaszczysto-żwirowych
okresowe
wody
o zwierciadle swobodnym, ściśle uzależnione są
od opadów atmosferycznych. Są to tereny
o małej zasobności o module 20-100 m3/h/km2.
Uwzględniając
zasięg
występowania,
wodonośność, zasobność i znaczenie dla gospodarki
w kraju, wydzielono tu Główny Zbiornik Wód
Podziemnych. Jest to zbiornik Nr 425 Dębica –
Stalowa Wola – Rzeszów, największy na terenie
województwa podkarpackiego, obejmujący swym
zasięgiem niemal cały teren powiatu.
Zbiornik ten zasilany jest przez infiltracje
opadów atmosferycznych, jest słabo chroniony przed
zanieczyszczeniami z powierzchni ze względu na brak
warstwy izolacyjnej, co decyduje o krótkim czasie
migracji zanieczyszczeń.
Miąższość warstw wodonośnych GZWP Nr 425
jest zróżnicowana od kilku do ponad 50 m.
Kolektorami wód są piaski i żwiry czwartorzędowe.
Zbiornik posiada charakter porowy, charakteryzuje się
wydajnością potencjalną studni w granicach 10 –
50 m3/h, lokalnie nawet w granicach 70 m3/h.
W oparciu o zasoby GZWP zlokalizowane są ujęcia
wód pitnych we wszystkich gminach powiatu.
Dziennik Urzędowy
Zasoby tego zbiornika są słabo chronione przed
zanieczyszczeniami.
Czas
migracji
pionowej
zanieczyszczeń wynosi poniżej 5 lat, tym samym
niemal cały obszar wymaga najwyższej ochrony.
Wszystkie ujęcia wody na terenie powiatu
posiadają ustanowione strefy ochrony bezpośredniej
dla poszczególnych studni, a część strefy ochrony
pośredniej
obejmujące
obszary
zasilania
poszczególnych ujęć.
1.6. Zasoby surowców mineralnych
Obszar powiatu zalicza się do dość zasobnych
w surowce mineralne. Należy do unikatowych
w świecie terenów pod względem zasobów złóż siarki
rodzimej. Występują one na terenie gmin:
Grębów – złoże siarki „Jeziórko – Grębów –
Wydrza” i złoże „Jamnica”,
Baranów Sandomierski – złoże siarki „Baranów
Sandomierski – Skopanie”.
Aktualnie
zaprzestano
eksploatacji
tego
surowca z uwagi na wzrost znaczenia odzysku siarki
z zasiarczonych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego,
jednakże wielkość udokumentowanych zasobów
zasługuje na ich uwzględnienie.
Na obszarze gminy Grębów znajduje się
udokumentowane
w
kategoriach
bilansowych
A+B+C1 złoże siarki Jeziórko – Grębów – Wydrza
o zasobach ok. 87 135 tys. ton oraz graniczące z nim
od
wschodu
złoże
Jamnica
o
zasobach
udokumentowanych w kategorii C1 wynoszących
42 228 tys. ton.
Obydwa złoża zajmują znaczną część obszaru
gminy. Rozciągają się na przestrzeni ok. 12,5 km,
poza jej granice na powierzchni ok. 93 km2. Zasoby
siarki ze złoża Jeziórko – Grębów – Wydrza były do
2002
roku
przedmiotem
eksploatacji
metodą
podziemnego wytopu w obrębie obszaru górniczego
„Jeziórko IV” o powierzchni 38 187 028 m2
ustanowionego decyzją Ministra OŚZNiL z dnia
3.07.1992 r.
Powierzchnia terenu górniczego „Jeziórko IV”
wynosi 55 403 349 m2.
Złoże
siarki
Baranów
–
Skopanie
w przeważającej części leży w obrębie doliny Wisły,
jedynie jego północno-wschodnia część leży na
wyniesieniu tarnobrzeskim.
Złoże siarki Baranów – Skopanie składa się
z trzech segmentów tj.: Baranów, Skopanie Wschód
i Skopanie Zachód.
Średnia parametry złoża siarki Baranów
Sandomierski
–
Skopanie
przedstawiają
się
następująco:
powierzchnia złoża wynosi: 10,1 km2,
miąższość złoża: 5,4 – 45,8 m,
- 593 -
Poz. 186
grubość nadkładu: 131,3 – 269,1 m,
zawartość siarki: 15,24 – 43,59%,
zasobność złoża: 2,77 – 39,66 Mg/m2.
Zasoby złoża siarki udokumentowane w kat. C1
wynoszą 99.231.000 ton. Zasoby tego złoża nie były
przedmiotem eksploatacji, jest to złoże rezerwowe.
Decyzją WUG z 1989 r. teren i obszar górniczy złoża
siarki Baranów – Skopanie został skreślony z rejestru.
Ponadto
na
terenach
gmin
Baranów
Sandomierski i Nowa Dęba znajdują się fragmenty
terenu górniczego „Tarnobrzeg II” ustanowionego
decyzją MŚZNiL z dnia 07.06.1993 r., którego
przeważająca część położona jest w granicach
administracyjnych miasta Tarnobrzeg. Całkowita jego
powierzchnia wynosi 16.466.019 m2. Teren górniczy
„Tarnobrzeg II” utworzono w miejsce terenu
górniczego „Tarnobrzeg I” zajmującego większą
powierzchnię.
Powyższa
decyzja
wynikała
z postawienia Kopalni Siarki „Machów” w stan
likwidacji.
W
obrębie
obszaru
powiatu
udokumentowano żadnych innych złóż z
surowców podstawowych.
nie
grupy
Na terenie powiatu powszechnie występują
kopaliny pospolite. Należą do nich kruszywa naturalne
– piaski pochodzenia rzecznego i eolicznego, mające
szerokie zastosowanie w budownictwie, chociaż
eksploatowane na niewielką skalę, często przez
mieszkańców na własne potrzeby.
Złoża
kruszyw
w
większości
nie
są
udokumentowane w kategoriach bilansowych i nie są
przedmiotem koncesjonowanej eksploatacji. Na terenie
gminy Baranów Sandomierski były prowadzone prace
geologiczno-dokumentacyjne
za
kruszywem
naturalnym dla potrzeb budowy linii kolejowej LHS.
Wyniki tych badań przedstawiono w „Uproszczonej
inwentaryzacji złóż mas ziemnych do budowy
nasypów linii kolejowej Hrubieszów – Huta Katowice
– odcinek Wisła – San, km 74 – 86 gmina Baranów
Sandomierski i Padew Narodowa”. W wyniku tych
prac wytypowano na terenie gminy trzy obszary do
eksploatacji kruszywa na skalę przemysłową tj.:
Knapy, Durdy i Marki (Karolówka). Złoża te zostały
częściowo wyeksploatowane, a po zakończeniu
budowy linii kolejowej eksploatacja zaniechana.
Tereny te w znacznej części zostały zrekultywowane.
Drugim obszarem występowania złóż kruszyw
naturalnych
jest
gmina
Gorzyce,
gdzie
udokumentowanych
zostało
kilka
złóż
w miejscowościach Furmany i Sokolniki.
Zasoby kruszyw rozpoznano również na terenie
gmin Grębów i Nowa Dęba. Tabela Nr 2. przedstawia
zasoby,
nazwę
złoża
oraz
stan
jego
zagospodarowania.
Dziennik Urzędowy
- 594 -
Poz. 186
Tabela Nr 2. Zasoby kruszyw naturalnych.
Zasoby w tys. ton
łż
Łż
Geologiczne–
bilansowe
przemysłow
e
GMINA GORZYCE
1.
2.
3.
4.
Furmany
Sokolniki
Sokolniki – RPRD
Poręby Furmańskie
Z
E
R
R
2
1419
35
62
1395
35
-
84
-
7
-
GMINA NOWA DĘBA
1.
2.
Poręby Dębskie
Jadachy
R
R
31
7
E – zagospodarowane, eksploatowane, Z – zaniechane, R – rozpoznane szczegółowo (kat. A+B+C)
Źródło: „Bilans zasobów kopalin i wód podziemnych w Polsce” (stan na 31.12.2008 r.)
Powiat tarnobrzeski jest zasobny w surowce
ilaste wieku trzeciorzędowego i czwarto-rzędowego.
Surowce
ilaste
trzeciorzędowe
występują
w południowej części powiatu, w gminie Baranów
Sandomierski,
wykształcone
w
postaci
iłów
krakowieckich.
Występują one w północno-wschodniej części
gminy, stanowiąc przedłużenie garbu tarnobrzeskiego
oraz jako zwałowisko zewnętrzne Kopalni Machów
w Dąbrowicy. Na terenie gminy udokumentowane
złoże trzeciorzędowych iłów krakowieckich występuje
w miejscowości Skopanie, gdzie było eksploatowane
dla potrzeb znajdującej się na tym terenie cegielni.
Jest to surowiec średnio tłusty, bardzo elastyczny
o dużej jednorodności.
W rejonie miejscowości Dąbrowica istnieje
składowisko nadkładu z Kopalni Siarki w Machowie,
na którym składowane były głównie iły krakowieckie
wraz z piaszczystym nadkładem czwartorzędu.
Materiał ten obecnie wykorzystywany jest do
produkcji
cegły
w
cegielni
polowej
w Siedleszczanach..
piaszczyste. Gliny na szeroką skalę eksploatowane są
w północnej części powiatu, w gminie Gorzyce.
Obecnie na terenie powiatu znajduje się
47. udokumentowanych złóż surowców ilastych
w miejscowościach Gorzyce, Trześń, Wrzawy, Zalesie
Gorzyckie i Siedleszczany. Są złoża o niewielkiej
powierzchni i zasobach, udokumentowane dla potrzeb
funkcjonowania licznych cegielni, szczególnie na
terenie gminy Gorzyce. Tereny występowania złóż
z mocy przepisu szczególnego jakim jest „prawo
geologiczne i górnicze”, podlegają ochronie przed
zmianą użytkowania. Eksploatacja złóż odbywa się na
podstawie koncesji. Aktualnie koncesją objęte jest
21 złóż surowców ilastych/ dane na 31.12.2008 r/.
Stwierdzone
są
również
przypadki
„dzikiej
eksploatacji”, bez posiadania koncesji. Po zakończeniu
eksploatacji
istnieje
obowiązek
rekultywacji
w kierunku rolniczym lub wodnym.
Mady występują na terenie gminy Baranów
Sandomierski. Materiał ten nadaje się do produkcji
cegły i innych materiałów ceramicznych, jednakże
dotychczas nie jest wykorzystywany. Tabela Nr 3.
przedstawia zasoby oraz stan zagospodarowania złóż.
Surowce
ilaste
czwartorzędowe
reprezentowane są przez gliny, mady ilaste i mady
Tabela Nr 3. Surowce ilaste ceramiki budowlanej.
łż
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Gorzyce – Bartoszek
Gorzyce – Cetnarski I
Gorzyce – Cetnarski II
Gorzyce działka nr 613
Gorzyce działka nr 909
Gorzyce – Grzegorzek
Gorzyce – Grzegorzek I
Gorzyce – Jakubik I
Gorzyce – Korga
Trześń III
Zasoby w tys. m3
geologiczne
przemysłowe
– bilansowe
GMINA GORZYCE
R
4
M
E
26
Z
3
Z
5
Z
E
10
Z
1
E
9
Z
2
Łż
4
3
3
-
Dziennik Urzędowy
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
1
.
2
.
- 595 -
Poz. 186
Trześń – Filipek
E
23
Trześń – Kułaga
Z
6
Trześń – Kułaga I
M
Trześń – Kułaga II
Z
Trześń – Kułaga III
E
3
Trześń – Łabuda II
E
29
Trześń – Łabuda III
E
31
Trześń – Pociecha
Z
4
Trześń – Pociecha III
R
10
Trześń – Sołtys III
E
11
Trześń – Stępień
E
3
Wrzawy
E
10
Wrzawy – Laskowski III
M
Wrzawy – Laskowski V
E
16
Wrzawy – Woźniak 2
E
14
Wrzawy – Woźniak II
R
30
Wrzawy działka nr 2283
Z
5
Wrzawy działka nr 2320/2
Z
13
Wrzawy – Jurek
E
1
Wrzawy – Jurek I
E
10
Zalesie Gorzyckie Grzegorzek II
E
17
Zalesie Gorzyckie Dul I i II
M
Zalesie Gorzyckie Warzycki I
Z
9
Zalesie Gorzyckie Dul 6
E
11
Zalesie Gorzyckie Dul V
T
11
Zalesie Gorzyckie działka nr 437
Z
2
Z
4
Z
7
Z
Zalesie Gorzyckie działka nr 76/1
Z
8
Zalesie Gorzyckie Dul III
T
4
Zalesie Gorzyckie Koper I
E
4
Zalesie Gorzyckie Kułaga I
E
25
Trześń Foltarz I
M
Trześń działka nr 178/1, 238, 239
E
15
GMINA BARANÓW SANDOMIERSKI
Siedleszczany dz. nr 443, 444
E
98
Siedleszczany – Lachowski II
R
500
3
1
11
4
13
1
3
1
3
2
2
2
5
6
4
1
1
4
4
3
5
10
52
2
-
-
E – zagospodarowane, eksploatowane, Z – zaniechane, R – rozpoznane szczegółowo (kat. A+B+C), T – eksploatowane okresowo.
Źródło: „Bilans zasobów i kopalin wód podziemnych w Polsce” (stan na 31.12.2008 r.)
Na terenie powiatu występują ponadto złoża
torfów, na obszarze gminy Grębów i Nowa Dęba. Są
to złoża torfów niskich i przejściowych wstępnie
rozpoznane
o
powierzchni
ok.
404,0
ha
i szacunkowych zasobach określonych na ok. 3,9 mln
ton w gminie Grębów oraz o powierzchni 629 ha
i szacunkowych zasobach wynoszących ok. 5,2 mln
ton na terenie gminy Nowa Dęba.
Racjonalne wykorzystywanie złóż odbywa się
na podstawie wydanych koncesji.
Torfy typu niskiego i przejściowego są zasobne
w składniki pokarmowe. W zależności od właściwości
fizykochemicznych mogą być stosowane w rolnictwie
i ogrodnictwie jako nawóz organiczny i środek
poprawiający strukturę gleby. Dawne zastosowanie
torfu jako środka opalowego w chwili obecnej ma
znaczenie marginalne. Złoża torfów występują
w obrębie terenów oznaczających się wysokim
stopniem naturalności.
1.7. Gleby
Aktualnie na terenie powiatu (stan na
31.12.2008 r.) – wydano 4 koncesje na wydobycie
kruszyw naturalnych oraz 17 koncesji na wydobycie
surowców ilastych.
Gleby powiatu tarnobrzeskiego charakteryzuje
zmienność typologiczna związana z morfologią terenu,
rodzajem skały, z której wytworzyły się gleby,
stosunkami wodnymi, charakterem szaty roślinnej
i działalnością człowieka.
Dziennik Urzędowy
Przeważają tu gleby najsłabsze, zaliczane do
najniższych klas bonitacyjnych (IVb, V i VI). Są to
gleby brunatne, bardzo kwaśne i kwaśne (70%)
o niskiej zasobności w fosfor (ok. 45%) i potas (ok.
33%).
Do najlepszych gleb należą mady występujące
w dolinach Wisły i Sanu. W większości są to gleby
średnie
i
ciężkie,
bardzo
często
kwaśne
- 596 -
Poz. 186
o zróżnicowanej zasobności w fosfor i potas. Pod
względem bonitacyjnym zaliczane są do klas II, III a,
III b.
Średnią klasą bonitacyjną użytków rolnych oraz
gruntów ornych jest klasa IV i V, co obrazują poniższe
tabele Nr 4 i Nr 5.
Tabela Nr 4. Udział poszczególnych klas bonitacyjnych w użytkach rolnych w powiecie, województwie i kraju.
Powiat
Województwo
Polska
w odsetkach
I i II
bardzo dobre
2,07
5,9
3,3
III
dobre
13,80
25,5
23,3
IV
średnie
37,34
45,0
39,8
V
słabe
34,63
17,3
21,7
VI
złe
12,16
6,3
11,9
Razem:
100,00%
100,00%
100,00%
Tabela Nr 5. Udział klas bonitacyjnych w gruntach ornych terenu powiatu.
Grunty orne
w ha
I
II
261
III
1 988
IV
4 973
V
5 027
VI
1 999
Razem:
14 248
Dużemu zróżnicowaniu bonitacyjnemu gleb
towarzyszy duże zróżnicowanie ich przydatności
rolniczej.
Występują
tu
wszystkie
kompleksy
charakterystyczne
dla
obszarów
nizinnych
i wyżynnych.
Największe
powierzchnie
zajmują
kompleksy typowo żytnie: żytni dobry, żytni słaby
i żytni bardzo słaby, stanowiące ponad połowę
gruntów
ornych
powiatu.
Stosunkowo
dużą
powierzchnię (1/3 ogółu gruntów ornych) zajmują
kompleksy: pszenny bardzo dobry, pszenny dobry
i żytni
bardzo
dobry
o
dużym
potencjale
produkcyjnym. Użytki zielone występują w powiecie
na stosunkowo dużej powierzchni. Spotykamy je
przeważnie na glebach murszowych i torfowych
najczęściej niecałkowitych, zalegających na podłożu
mineralnym. Większość użytków zielonych zaliczana
jest do użytków zielonych średnich, które przeważają
nad użytkami słabymi i bardzo słabymi.
Stan gleb na terenie powiatu jest na ogół
dobry, podstawowymi czynnikami degradacji jest
eksploatacja
surowców,
zakwaszenie
gleb
(oddziaływanie niezorganizowanej emisji siarkowodoru
w rejonach oddziaływania kopalnictwa siarki),
zanieczyszczenia
komunikacyjne
wzdłuż
dróg
o znacznym natężeniu ruchu.
w%
1,83
13,95
34,91
35,28
14,03
100,00
1.8. Zasoby leśne
Powierzchnia obszarów leśnych występujących
w
granicach
administracyjnych
powiatu
tarnobrzeskiego wynosi 17.687 ha. w tym lasy
niestanowiące własności Skarbu Państwa obejmują
powierzchnię 2.541 ha.
Lasy stanowiące własność Skarbu Państwa
zarządzane są przez Nadleśnictwa: Nowa Dęba
i Rozwadów,
które
organizacyjnie
podlegają
Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie.
Lasy nie stanowiące własności Skarbu Państwa
położone
na
terenie
powiatu
tarnobrzeskiego
w ramach zawartych porozumień nadzorowane są
przez Nadleśnictwo Nowa Dęba oraz Nadleśnictwo
Rozwadów.
W wyniku szerokiej akcji zalesieniowej lesistość
kraju wzrosła w okresie powojennym z 21% do 29 %.
Lesistość województwa podkarpackiego wynosi
obecnie 35 % natomiast lesistość powiatu
tarnobrzeskiego wynosi prawie 33%.
Według regionalizacji przyrodniczo - leśnej
obszary leśne powiatu tarnobrzeskiego znajdują się
Dziennik Urzędowy
w IV Krainie Małopolskiej
Sandomierskiej.
dzielnicy
- 597 VI
Niziny
Poz. 186
Pod
względem
fizjograficznym
powiat
tarnobrzeski leży w makroregionie fizjograficznym
Kotliny
Sandomierskiej
mezoregionu
Równiny
Tarnobrzeskiej.
procentowy gatunków lasotwórczych na terenie
powiatu jest następujący: sosna – 80%, brzoza – 7%,
olcha – 5%, dąb – 4%, świerk – 1%, modrzew –
1%, jesion – 1%, grab i inne – 1%. Poszycie leśne
urozmaicone
jest
występowaniem:
rokietnicy,
konwalii, płonnika, paproci, brusznicy, jeżyny i innych
gatunków.
Lasy
stanowią
pozostałości
Puszczy
Sandomierskiej, która jeszcze w XVIII w. wypełniała
całą Kotlinę Sandomierską po granice dolin Wisły,
Sanu i Wisłoki.
Przeciętna zasobność drzewostanów brutto
w lasach
Państwowych
wynosi
183
m3/ha,
a w lasach nie stanowiących własności Skarbu
Państwa 125 m3/ha.
Warunki klimatyczne i glebowe wpłynęły na
wykształcenie się wielu typów siedliskowych lasów.
Udział procentowy typów siedliskowych lasu
przedstawia się następująco:
siedliska borowe
– ponad 60%
siedliska lasowe
– około 30%
lasy łęgowe
– około 10%.
Przeciętny wiek lasu wynosi 52 lata.
Rozmieszczenie lasów jest nierównomierne. Duże
i zwarte kompleksy leśne znajdują się w południowej
i południowo - wschodniej części powiatu. Gminą
o najwyższym wskaźniku lesistości jest gmina Nowa
Dęba, gdzie wskaźnik wynosi 48%. natomiast
najniższym wskaźnikiem charakteryzuje się gmina
Gorzyce – 14,1% ogólnej powierzchni.
Drzewostany jakie występują na tym terenie
zróżnicowane są pod względem gatunkowym. Udział
Lesistość gmin w powiecie przedstawia mapka nr 2.
Dziennik Urzędowy
- 598 -
Ze względu na role lasów środowisku
naturalnym,
w
obrębie
kompleksów
leśnych
wydzielono lasy posiadające status lasów ochronnych
oraz lasy gospodarcze, które z mocy ustawy o lasach
są ogólnie chronione. Są to lasy wydzielone
stanowiące własność Skarbu państwa zarządzane
przez Nadleśnictwa.
Lasami ochronnymi zgodnie z ustawą o lasach
są obszary leśne spełniające następujące funkcje:
chronią
glebę
przed
zmywaniem
lub
wyjaławianiem
chronią
zasoby
wód
podziemnych
i powierzchniowych,
regulują
stosunki
hydrologiczne
stanowią drzewostany nasienne,
stanowią ostoje zwierząt i stanowiska roślin
podlegających ochronie gatunkowej,
mają szczególne znaczenie dla obronności
i bezpieczeństwa Państwa,
mają szczególne znaczenie przyrodnicze,
naukowe i edukacyjne,
pełnią funkcję rekreacyjną w miastach.
Ponadto lasami ochronnymi są lasy położone
w odległości 10 km od granic administracyjnych miast
liczących ponad 50 tys. mieszkańców. Powierzchnia
lasów ochronnych wynosi 11.247 ha, co stanowi
65,8% ogólnej powierzchni lasów w powiecie
tarnobrzeskim.
Nadleśnictwa realizują zadania z zakresu
gospodarki leśnej w oparciu o zatwierdzone przez
Ministra Środowiska Plany Urządzania Lasu na lata
2003-2012
Poz. 186
Integralną częścią Planu Urządzania Lasu jest
Program Ochrony Przyrody. Realizacja zadań odbywa
się z własnych środków uzyskiwanych z przychodów
z działalności podstawowej i częściowo z działalności
dodatkowej
oraz
środków
pomocowych
z przeznaczeniem na wybrane zadania gospodarcze
(np. zalesienia gruntów porolnych, zakup sprzętu dla
celów ochrony p. poż.).
Podstawą działania w roku gospodarczym jest
plan finansowo - rzeczowy (Deklaracja Nadleśniczego),
w oparciu o który, po zatwierdzeniu przez Dyrektora
RDLP,
realizowane
są
poszczególne
zadania
wynikające z zadań nałożonych przez Plan Urządzania
Lasu w tym Plan Ochrony Przyrody.
Zadania realizowane dla osiągnięcia celów
ochrony przyrody, wzbogacania i racjonalnego
użytkowania zasobów leśnych, opierają się na
wytycznych zawartych w Zarządzeniu Nr 11A
Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia
11.05.1999 r. w sprawie doskonalenia gospodarki
leśnej na podstawach ekologicznych.
Zasady gospodarki leśnej podporządkowane są
potrzebom zachowania lasu i trwałości ich funkcji oraz
zwiększenia zasobów leśnych. Nadzór nad gospodarką
leśną prowadzony jest w kierunku zrównoważonego
rozwoju
lasów,
opartego
na
podstawach
ekologicznych,
w
sposób
zharmonizowany
z wymogami ochrony przyrody i środowiska życia
człowieka.
Tabela Nr 6. Zasoby leśne na tle powierzchni powiatu. Stan na 31.12.2008 r.
Powierzchnia
Gmina
ogólna
ha
Lasy
%
12 186
2 780
22,9
Gorzyce
6 936
1 021
14,8
Grębów
18 628
6 974
37,3
Nowa Dęba
14 252
6 303
44,0
52 002
17 078
32,8
Razem:
Źródło: Rocznik statystyczny woj. podkarpackiego. Rzeszów 2008 r.
Las
jest
jednym
z
najważniejszych
komponentów środowiska przyrodniczego. Znaczenie
lasu wypływa z wielorakich jego funkcji, wśród
których zazwyczaj wymienia się:
funkcję
biotyczne
określane
jako
środowiskotwórcze
mające
swe
źródło
w procesach życiowych lasu, oddziałującą
dodatnio na wiele elementów środowiska:
klimat, stosunki wodne, skład chemiczny wody
i powietrza. Lasy zabezpieczają przed takimi
zjawiskami
jak:
wiatr,
zmniejszają
zanieczyszczenie powietrza, produkują tlen,
chronią przed hałasem, przetrzymują wilgoć;
funkcję
produkcyjną,
polegającą
na
dostarczaniu surowca drzewnego i innych dóbr,
jak owoce leśne, grzyby itp.;
-
funkcję społeczną, polegającą na tym, że lasy
są niezastąpionym terenem dla turystów
i rekreacji.
Ponadto są ważnym elementem krajobrazu
i stanowią naturalne środowisko leśnych gatunków
zwierząt.
2. Ochrona przyrody
Na terenie powiatu dotychczas nie ustanowiono
wielkoprzestrzennych i powierzchniowych form
ochrony przyrody. Ochroną prawną na podstawie
ustawy o ochronie przyrody objęte są pomniki
przyrody, kwalifikowane do grupy pomników przyrody
żywej.
Dziennik Urzędowy
Na terenie powiatu znajduje się 28 pomników
przyrody pojedynczych i grupowych, utworzonych
Rozporządzeniami Wojewody tarnobrzeskiego oraz
uchwałami Rad Miast i Gmin oraz Gmin. Na terenie
powiatu objęto ochrona prawną łącznie 48 drzew
- 599 -
Poz. 186
pomnikowych
wyróżniających
się
wartościami
przyrodniczymi, historycznymi i dendrologicznymi.
Są to pojedyncze drzewa, z których niektóre liczą
kilkaset lat. Rozmieszczenie pomników przyrody
w powiecie przedstawia poniższe zestawienie:
Tabela Nr 7.Pomniki przyrody żywej w powiecie tarnobrzeskim.
Miejscowość/położenie
Obiekt przyrodniczy (gatunek chroniony)
GMINA BARANÓW SANDOMIERSKI
Tulipanowiec amerykański
Topola „Robusta”
Klon zwyczajny
Dąb szypułkowy
Kasztanowiec zwyczajny
Dąbrowica
Dąb szypułkowy
Durdy
Dąb szypułkowy
GMINA GORZYCE
Trześń
Dąb szypułkowy
Trześń
Jesion wyniosły
Trześń
Kasztanowiec biały
GMINA GRĘBÓW
Grębów – Wiry
Olsza czarna
Grębów
Sosna czarna
Grębów
Klon srebrzysty
Grębów
Dąb szypułkowy
Grębów
Platon klonolistny
Grębów – park
Zespół 5-ciu sosen czarnych
Jamnica – Borek
Zespół 6-ciu dębów szypułkowych
Jamnica
Zespół 4 dębów szypułkowych
Stale
Lipa drobnolistna
GMINA NOWA DĘBA
Chmielów
Lipa szerokolistna
Chmielów
Dąb szypułkowy
Chmielów
Dąb szypułkowy
Nowa Dęba
Dąb szypułkowy
Teren Nadleśnictwa Buda Stalowska,
Zespół ośmiu jesionów wyniosłych,
Leśnictwo : Berówka oddz. 84a,
Grab zwyczajny,
Leśnictwo : Lipie oddz. 149a, 74c
Zespół dwóch dębów szypułkowych,
Wiąz szypułkowy, Sosna zwyczajna
Na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia
2004 roku /dz. U. 92 poz. 880 z późniejszymi
zmianami wiele pomników przyrody utworzono na
podstawie Uchwały Rady Miasta i Gminy oraz Rady
Gminy.
Uchwała Nr L IV /396/2002 Rady Miejskiej
w Nowej Dębie z dnia 30-09-2002 ustanowiła na
trenie Nadleśnictwa Nowa Dęba 13 szt. drzew
pomnikami przyrody.
Uchwałą Nr XLIV/280/2002 z dnia 28-08-2002
oraz uchwalą Nr XXXIII/213/2002 z dnia 29-06-2001
Rada Miejska w Baranowie Sandomierskim ustanowiła
2 szt. drzew pomnikami przyrody.
Uchwałą Nr XXVII/224/02 z dnia 26-08-2002
oraz Uchwałą Nr XVI/163/2004 Rada Gminy
w Grębowie ustanowiła 5 szt. drzew pomnikami
przyrody.
Celem
utworzenia
ekologicznej
sieci
Specjalnych Obszarów Ochrony /SOO/ oraz Obszarów
Specjalnej Ochrony /OSO/ został opracowany Program
Sieci Natura 2000.
Zgodnie
z
Rozporządzeniem
Ministra
Środowiska z dnia 5 września 2007 roku /Dz. U.
Nr 179 poz. 1274 i 1275/ wyznaczony został obszar
specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 „Puszcz
Sandomierska” PLB 180005. Obszar ten położony
jest w południowo – wschodniej części Polski
w widłach Wisły i Sanu. Obszar ten jest szczególnie
ważny przyrodniczo z uwagi na występowanie
cennych licznych gatunków roślin i ptaków wodno błotnych. Bardzo istotna rolę w zakresie retencji
wodnej oraz różnorodności przyrodniczej odgrywają
liczne stawy w gospodarstwie rybackim „Grądy”
w Budzie Stalowskiej. Obszar ten tworzy mozaikę
lasów, łąk, terenów rolniczych i stawów.
Dziennik Urzędowy
- 600 -
Poz. 186
„Puszcza Sandomierska” /kod obszaru PLB
180005/
obejmuje
obszar
o
powierzchni
129 115,6 ha i położony jest w województwie
podkarpackim. Obszar ten obejmuje gminy powiatu
tarnobrzeskiego:
Gmina Baranów Sandomierski powierzchnia –
3 139,6 ha
Gmina Grębów powierzchnia - 18 606,5 ha.
Gmina Nowa Dęba powierzchnia - 4 494,6 ha.
Na wyspach i piaszczystych nadbrzeżach
odpowiednie miejsca lęgu znajdują mewy, rybitwy,
sieweczki i inne gatunki ptaków.
Zgodnie
z
propozycją
organizacji
pozarządowych /Shadow List/ wyznaczony został
Potencjalny Obszar SOOS Natura 2000 „Tarnobrzeska
Dolina Wisły, obejmując Gminę Baranów Sandomierski
oraz Gorzyce.
Stan
jakości
powietrza
atmosferycznego
w powiecie
tarnobrzeskim
kształtuje
emisja
zanieczyszczeń:
–
z procesów technologicznych w zakładach
przemysłowych;
–
ze
środków
transportu
samochodowego
lokalnego i tranzytowego;
–
z lokalnych kotłowni osiedlowych i palenisk
domowych;
–
z
transgranicznego
przenoszenia
zanieczyszczeń ościennych powiatów.
Obszar
ten
stanowi
fragment
jednego
z najcenniejszych obiektów przyrodniczych Polski, jak
również Europy Środkowej. Specjalny obszar ochrony
siedlisk Natura 2000 „Tarnobrzeska Dolina Wisły” oraz
„Doliny Dolnego Sanu” stanowi nowy obszar
oznaczony symbolem pltmp 491 i został zgłoszony
w 2008 roku. Stanowi on fragment jednego
również Europy Środkowej. Walory przyrodnicze
doliny Wisły i Sanu gwarantują zachowanie
specyficznej, unikatowej formy przyrody oraz
obecności siedlisk charakterystycznych dla dolin
nieuregulowanych rzek. Wisła płynie bowiem korytem
o szerokości około 600 m stanowiąc cenny korytarz
ekologiczny, jak również potencjalnie cenny obszar
rekreacyjny i turystyczny.
Wiele gatunków ptaków błotnych i wodnych
wykorzystuje Wisłę i San jako szlak wędrówek
sezonowych lub dogodnych miejsc postojowych
i lęgowych. Wisła jest miejscem dużych zgrupowań
zimujących ptaków, które o tej porze roku mają dobrą
bazę żywieniową.
Pod względem szaty roślinnej dolina Wisły
i Sanu stanowi specyficzny i ważny zespół
krajobrazów roślinnych. W pobliżu nurtu rzek, na
najniższych terenach o częstych wylewach zachowały
się fragmenty łęgów topolowo – wierzbowych (Salici
– Populetum). Występujące nadrzeczne zarośla
wiklinowe a także zbiorowiska łąkowe i łęgowe
stanowią cenną otulinę bogatą w faunę i florę.
Tabela Nr 8.Emisja zanieczyszczeń.
Rodzaj emitowanego zanieczyszczenia
Ogółem
w tym:
Pyły
Gazy
z tego
Dwutlenek siarki (SO2)
tlenek węgla (CO)
tlenek azotu (NO2)
Dwutlenek węgla (CO2)
Pozostałe
Źródło: Urząd Marszałkowski w Rzeszowie - 2008 r.
3. Zagrożenia środowiska
3.1. Zanieczyszczenia powietrza
3.1.1. Emisja zanieczyszczeń powietrza
Udział powiatu tarnobrzeskiego w globalnej
emisji zanieczyszczeń powietrza w skali kraju
i województwa jest niewielki. Emisja zanieczyszczeń
gazowych i pyłowych wyemitowanych z terenu
powiatu w 2008 roku stanowiła 0,1 % emisji z terenu
województwa podkarpackiego, w tym gazów 0,9%,
pyłów 5,7%. Największe skupienie punktowych źródeł
emisji znajduje się w Nowej Dębie, Gorzycach
i Baranowie
Sandomierskim.
Są
to
kotłownie
komunalne, cegielnie i zakłady przemysłowe. Na
terenach wiejskich do powietrza emitowane są gazy
i pyły głównie z energetycznego spalania paliw stałych
w domowych paleniskach.
Zanieczyszczenia technologiczne na terenie
powiatu powstają głównie podczas procesów
technologicznych w zakładach produkcyjnych oraz
podczas procesów energetycznych spalania paliw.
W strukturze wyemitowanych do powietrza
substancji przeważają zanieczyszczenia gazowe –
99,6% (dwutlenek siarki, tlenek azotu, tlenek
i dwutlenek węgla) oraz pyły – 0,45%. Strukturę
emisji zanieczyszczeń (ogółem dla Powiatu) ilustruje
tabela:
Mg/rok
28950,0
132
28818
111
151
62
28460
34
%
100
0,45
99,55
gazy: 100,0
0,38
0,52
0,22
98,76
0,12
Dziennik Urzędowy
- 601 -
Poz. 186
Według w/w w 2008 roku wyemitowano do atmosfery ogółem 28950 Mg zanieczyszczeń pyłowych
i gazowych, z czego najwięcej dwutlenku węgla (CO2) – 98,76 % emisji gazów.
Zestawienie emisji substancji z większych jednostek Powiatu przedstawiono w Tabeli Nr 9.
Tabela Nr 9. Emisja zanieczyszczeń w roku 2008 wg rodzaju zanieczyszczeń z większych jednostek Powiatu
Tarnobrzeskiego.
Zanieczyszczenia (Mg/rok)
Nazwa zakładu
Dwutlene
k siarki
Tlenki
azotu
Tlenek
węgla
Dwutlenek
węgla
1,31
18,31
7,22
6287,67
9,30
0,0006
0,31
2,37
-
0,08
-
0,32
0,004
-
RH Alurad Aheels Polska
Sp. z o.o Gorzyce
0,81
-
-
1,15
Dezal Plus Sp. z o.o
Nowa Dęba
0,037
0,008
-
5,28
4,69
9,40
Federal-Mogul Gorzyce
S.A
Spółdzielnia Inwalidów
*Zjednoczenie * Nowa
Dęba
Wytwórnia Rurkowych
Elementów Grzejnych
*Unidez* Sp. z o.o –
Nowa Dęba
Firma handlowoProdukcyjna *RYŚ*
K.Bartoszek Trześń
Cegielnia M.Sołtys
Gorzyce
Izolbex Sp. z o.o
Pył
17,98
0,11
Pozostałe
3,82
(węglowodory,
HCl, HF I inne)
1,10
(aminy,
weglowodory,HCl)
Suma zanieczyszczeń
Mg/rok
%
6336,47
22
13,05
0,045
1,13
(weglowodory)
1,54
0,005
-
-
1,96
0,007
0,13
-
0,12
(weglowodory)
0,30
0,001
0,92
1,95
97,61
-
110,45
0,38
8,36
2,31
4,87
243,67
-
268,62
0,93
0,02
0,07
0,05
-
1,54
(węglowodory)
1,68
0,006
PP-H-U Cegielnia S.
Stępień Trześń
1,17
0,80
0,40
0,85
42,56
-
45,78
0,16
EKO-Centrum Sp. z o.o
Nowa Dęba
1,07
1,35
0,21
0,36
-
0,17
(węglowodory)
3,16
0,01
Piekarnia St.Buś Nowa
Dęba
0,61
0,47
0,09
3,92
174,64
-
179,73
0,62
0,02
0,46
0,13
-
0,01
0,62
0,002
F-ka Firanek *WISAN*
S.A.
0,006
Cegielnia *DUL* Zalesie
Gorzyckie
9,61
5,32
2,78
5,87
293,55
-
317,13
1,1
Cegielnia M.Grzegorzek
,L.Dul Gorzyce
4,92
3,94
1,03
2,18
109,25
-
121,32
0,42
9,95
8,96
3,06
6,46
323
-
351,43
1,23
Z-d Ceramiki Budowl. S.C
Siedleszczany
8,97
5,17
2,24
4,72
236
-
257,10
0,89
Cegielnia Laskowski
Wrzawy
13,30
8,30
2,92
6,17
867,7
-
898,4
3,10
1,87
3,13
0,94
17,65
900
923,70
3,20
Z-dy Metalowe Dezamet
N.Dęba
4,97
-
0,01
0,2
-
11,21
0,038
Cegielnia W.Foltarz i
E.Sobol Trześń
2,13
2,36
0,81
1,72
85,97
-
93,00
0,32
Cegielnia W.Kułaga
Sokolniki
2,68
1,75
0,89
1,89
94,52
-
101,73
0,35
Cegielnia Łabuda Trześń
J.W Nr.2090 N.Dęba
0,15
(sadza )
6,04
(octany,
węglowodory)
Dziennik Urzędowy
- 602 -
Poz. 186
Energetyka Wisłosan Sp.
z o.o N.Dęba
4,75
33,95
12,66
5,61
18029
8,64
(sadza,subst.
org,kwasy org ).
18086,39
62,47
Cegielnia M.Cetnarski
Gorzyce
3,16
2,03
0,98
2,08
104,17
-
112,42
0,38
Cegielnia Łabuda KiM
Siedleszczany
9,37
8,48
2,50
5,27
263,62
-
289,24
1,0
0,70
0,47
0,23
0,50
24,7
-
26,60
0,09
Cegielnia E.Kułaga
Trześń
5,22
4,64
1,91
4,04
201,87
-
217,70
0,75
Cegielnia St. Woźniak –
Wrzawy
2,72
1,70
0,76
1,62
81,22
-
88,02
0,30
Alumetal Sp. z o.o
Gorzyce
1,23
3,83
5,22
62,38
-
3,7
(chlorowodór,fluor
owodór)
75,34
0,26
Cegielnia R.Filipek Trześń
Źródło: Urząd Marszałkowski w Rzeszowie -2008 r.
Najwięcej substancji w powiecie emituje do powietrza ENERGETYKA *Wisłosan* Spółka z o. o w Nowej Dębie
i Federal Mogul Gorzyce S.A co ilustrują poniższe zestawienia;
Tabela Nr 10. Procentowy udział ENERGETYKI Wisłosan Sp. Z o.o. w ogólnym rocznym bilansie w ilościach
poszczególnych zanieczyszczeń w skali powiatu.
Rodzaj zanieczyszczenia
% zanieczyszczenia
Ogółem
62,47
Pył
3,6
Dwutlenek siarki
30,58
Tlenek azotu
20,42
Tlenek węgla
3,7
Dwutlenek węgla
63,35
Źródło: Urząd Marszałkowski w Rzeszowie -2008 r
Tabela Nr 11. Procentowy udział Federal Mogul S.A. Gorzyce. w ogólnym rocznym bilansie w ilościach
poszczególnych zanieczyszczeń w skali powiatu.
Rodzaj zanieczyszczenia
% zanieczyszczenia
Ogółem
21,88
Pył
13,60
Dwutlenek siarki
1,20
Tlenek azotu
12,12
Tlenek węgla
4,78
Dwutlenek węgla
22
Tabela Nr 12. Emisja pozostałych szkodliwych substancji w [kg/rok].
Nazwa zakładu
Energetyka *Wisłosan* Sp. z o.o
w Nowej Dębie
“Federal-Mogul” Gorzyce S.A.
Rodzaje zanieczyszczeń
1.
2.
3.
4.
1.
2.
3.
4.
5.
Sadza
Benzo(a)piren
Substancje org
Kw. Org
Fluor
HCl
Chlor
Fenol
Formaldehyd
Wielkość emisji
[kg/rok]
459
14
89
302
736
1107
224
116
42,7
Dziennik Urzędowy
- 603 6.
7.
7.
8.
9.
Poz. 186
Kwas siarkowy
Alkohol butylowy
Alkohol izobutylowy
Węglowodory aromatyczne
Węglowodory alifatyczne
437
232
119
444
340
Emisja niska
w przestarzałych
konstrukcyjnie
piecach
bez
właściwego nadzoru procesu spalania i bez urządzeń
odpylających.
Źródłem niskiej emisji są lokalne kotłownie
i piece
węglowe
używane
w
indywidualnych
gospodarstwach domowych. Takie lokalne systemy
grzewcze i piece domowe nie posiadają urządzeń
ochrony powietrza atmosferycznego. Wielkość emisji
z tych źródeł jest trudna do oszacowania i wykazuje
zmienność
sezonową
wynikającą
z
sezonu
grzewczego. Spala się w nich różnego rodzaju
materiały odpadowe, w tym odpady komunalne, które
są źródłem emisji dioksyn, gdyż proces spalania jest
niepełny
i
zachodzi
w
stosunkowo
niskich
temperaturach.
Emisja komunikacyjna
Źródłem tego rodzaju emisji są drogi o dużym
natężeniu
ruchu
kołowego.
Zanieczyszczenia
komunikacyjne to głównie: tlenek i dwutlenek węgla,
tlenki azotu, węglowodory, pyły, metale ciężkie.
Wpływają one na pogorszenie jakości powietrza
atmosferycznego i powodują wzrost stężenia ozonu
w troposferze. Istotne jest również zapylenie
powstające na skutek ścierania się opon, okładzin
hamulcowych
i
nawierzchni
dróg.
Emisja
komunikacyjna stanowi szczególne zagrożenie dla
terenów przyległych, głównie ma niekorzystny wpływ
na uprawy polowe.
Zaopatrzenie w gaz i ciepło
Gminy
są
zgazyfikowane.
Dominującym
w gospodarstwach domowych materiałem opałowym
jest węgiel i miał węglowy, ok. 5 – 10% zabudowy
jednorodzinnej
posiada
instalacje
centralnego
ogrzewania opalane gazem. Obiekty są w głównej
mierze zaopatrywane w ciepło na potrzeby
centralnego ogrzewania i przygotowania ciepłej wody.
Na terenie Gmin działają instytucje wyposażone we
własne źródła ciepła. Są to przede wszystkim szkoły,
budynki OSP, Domy Ludowe, a także budynki Urzędu
Gmin, kotłownie osiedlowe oraz kotłownie zakładowe,
które jako materiał opałowy wykorzystują gaz I olej.
Zastąpienie kotłowni opalanych węglem na kotłownie
olejowe lub gazowe daje wymierne korzyści dla
środowiska takie jak: zmniejszenie emisji związków
siarki do atmosfery oraz likwidacja odpadów
powstających podczas spalania węgla.
3.1.2. Poziom zanieczyszczenia
Jakość powietrza wg badań WIOŚ
Według obowiązujących przepisów, ocena
jakości powietrza dokonywana jest w ramach
państwowego monitoringu środowiska. Na potrzeby
ustalenia odpowiedniego sposobu oceny jakości
powietrza wojewoda dokonuje przynajmniej co pięć lat
klasyfikacji stref, odrębnie pod kątem poziomu każdej
substancji,
wyodrębniając
strefy,
w
których
przekroczone są wartości kryterialne (dopuszczalne,
progowe) oraz co roku dokonuje oceny poziomu
substancji w powietrzu w danej strefie, a następnie
dokonuje klasyfikacji stref.
Opalanie
węglem
kamiennym
stanowi
uciążliwość dla środowiska. Zanieczyszczenia z tego
rodzaju źródła zawierają znaczne ilości popiołu (około
20 %), siarki (1 – 2 %) oraz azotu (1 %). W znacznej
większości
domów
węgiel
spalany
jest
W ramach monitoringu jakości powietrza na
terenie powiatu tarnobrzeskiego funkcjonują cztery
punkty tzn. dwa punkty w Tarnobrzegu ,Stalowej Woli
i w Nisku.
Wyniki przedstawia tabela
Tabela Nr 13. Średnie stężenia zanieczyszczeń powietrza.
Stacja
pomiarowa
WIOŚ-Rzeszów:
Nisko ul.
Szklarniowa
WSSE-Rzeszów:
Stalowa Wola
Ul. Niezłomnych
Dwutlenek siarki*
Dwutlenek azotu
Pył PM 10
(wartość
obliczeniowa)
Benzen
2008
Dopuszcz.
Stęż.
2008
Dopuszcz.
stęż.
2008
Dopuszcz.
stęż.
2008
Poziom
odniesienia
6,9
20
16,1
35
44,2
35
1,4
5
3,7
-
25,0
-
-
-
-
-
Dziennik Urzędowy
- 604 -
Poz. 186
WSSE-Rzeszów
:Tarnobrzeg ,ul.
1,4
29,2
21,5
1-go Maja
WIOŚ-Rzeszów
Tarnobrzeg
19,8
ul.św. Barbary
Źródło: WIOŚ w Rzeszowie – „Roczna ocena jakości powietrza” – 2008 r.”
-
-
-
1,3
-
5
Norma dotyczy poziomu dopuszczalnego ze względu na ochronę roślin, stężenia średnioroczne ze względu na ochronę
zdrowia ludności nie są normowane.
Z badań przeprowadzonych wynika, że poziom
zanieczyszczenia powietrza jest niewielki. Nie
stwierdza się przekroczeń dopuszczalnych poziomów
mierzonych substancji.
-
Ocena roczna jakości powietrza
Wynikiem oceny pod kątem kryteriów dla
ochrony zdrowia oraz kryteriów dla ochrony roślin dla
wszystkich substancji, które podlegają ocenie jest
zaliczenie strefy do jednej z poniższych klas:
klasa A – gdy stężenia zanieczyszczeń na
terenie strefy nie przekraczają odpowiednio
poziomów
dopuszczalnych,
poziomów
docelowych,
poziomów
celów
długoterminowych
klasa B – gdy stężenia zanieczyszczeń na
terenie
strefy
przekraczają
poziomy
dopuszczalne lecz nie przekraczają poziomów
dopuszczalnych powiększonych o margines
tolerancji
klasa C – gdy stężenia zanieczyszczeń na
terenie
strefy
przekraczają
poziomy
dopuszczalne
powiększone
o
margines
tolerancji, w przypadku gdy margines tolerancji
nie jest określony – poziomy dopuszczalne,
poziomy
docelowe,
poziomy
celów
długoterminowych.
Zgodnie z zapisem art. 89 ustawy - Prawo
ochrony środowiska, Wojewódzki Inspektor Ochrony
Środowiska co roku dokonuje oceny poziomu
substancji w powietrzu w danej strefie, a następnie
dokonuje klasyfikacji stref.
Ocena i wynikające z niej działania odnoszone
są do obszarów nazywanych strefami. Zgodnie
z ustawą Prawo ochrony środowiska strefę stanowi:
aglomeracja o liczbie mieszkańców powyżej
250 tysięcy,
obszar jednego lub więcej powiatów nie
wchodzący w skład aglomeracji.
Ocena pod kątem ochrony zdrowia obejmuje
następujące zanieczyszczenia:
dwutlenek azotu NO2,
dwutlenek siarki SO2,
benzen C6H6,
ołów Pb,
arsen As,
nikiel Ni,
kadm Cd,
benzo(a)piren B(a)P,
pył PM10,
ozon O3,
tlenek węgla CO.
Zakres oceny za rok 2008 jest poszerzony
o arsen,
nikiel,
kadm
i
benzo(a)piren,
czyli
zanieczyszczenia
objęte
dyrektywą
Parlamentu
Europejskiego i Rady 2004/107/WE z dnia 15 grudnia
2004 roku w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu
i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych
w otaczającym powietrzu
W ocenie pod kątem ochrony roślin należy
uwzględnić:
dwutlenek siarki SO2,
tlenki azotu NOx,
ozon O3.
Podstawę klasyfikacji stref w oparciu o wyniki
rocznej oceny jakości powietrza stanowią:
dopuszczalny poziom substancji w powietrzu,
-
dopuszczalny poziom substancji w powietrzu
powiększony o margines tolerancji,
poziom docelowy,
poziomy celów długoterminowych.
Zaliczenie strefy do określonej klasy zależy od
stężeń zanieczyszczeń występujących na jej obszarze
i wiąże się z wymaganiami dotyczącymi działań na
rzecz poprawy jakości powietrza lub na rzecz
utrzymania tej jakości.
Powiat Tarnobrzeski został zakwalifikowany do
strefy tarnobrzesko-leżajskiej o kodzie: PL.18.09.z.05.
W skład strefy wchodzą: powiat tarnobrzeski,
stalowowolski,
niżański,
leżajski
oraz
miasto
Tarnobrzeg. Łączna liczba mieszkańców strefy wynosi
351100 osób, natomiast jej powierzchnia 2808 km2.
Wyniki badań monitoringowych pod kątem
ochrony zdrowia przeprowadzonych w 2008 rok
(Tabela Nr 14.):
Dwutlenek siarki. Ustalono klasę A z uwagi na
brak
przekroczeń
wartości
kryterialnych
ustalonych dla stężeń 1 godz. i 24 godz.
Dopuszczalny
poziom
dwutlenku
siarki
zachowany jest w odniesieniu do norm
obowiązujących na terenie kraju, tj. 1 godz. –
350 µg/m3; 24 godz. -150 µg/m3.
Dwutlenek azotu. Uzyskano klasę A z uwagi na
brak
przekroczeń
wartości
kryterialnych
obowiązujących
dla
stężeń
1
godz.
Dziennik Urzędowy
- 605 -
Poz. 186
Dopuszczalny
poziom
dwutlenku
azotu
zachowany jest w odniesieniu do norm
obowiązujących na terenie kraju, tj. 200 µg/m3.
Pył zawieszony PM10. Uzyskano klasę A
z uwagi
na
brak
przekroczeń
wartości
kryterialnych
obowiązujących
dla
stężeń
24 godz. oraz średniorocznego. Dopuszczalny
poziom substancji w powietrzu: 24 godz. –
50 µg/m3; roczny - 40 µg/m3).
Ołów. Strefa spełnia wymogi klasy A z uwagi
na nie przekraczanie wartości kryterialnych
stężeń
odnoszących
się
do
rocznego
uśredniania wyników pomiarów. Średnie roczne
stężenia ustalone zostały na poziomie znacznie
niższym od dopuszczalnego (dopuszczalny
poziom - 0,5 µg/m3).
Benzen. Strefa spełnia wymogi klasy A z uwagi
stężeń
odnoszących
się
do
rocznego
uśredniania wyników pomiarów. Średnie roczne
stężenia ustalone zostały na poziomie znacznie
niższym
od
wynoszącego
5
µg/m3
dopuszczalnego poziomu.
Tlenek węgla. Strefa spełnia wymogi klasy A
z uwagi
na
nie
przekraczanie
wartości
kryterialnej stężeń wyrażanej jako maksymalna
średnia ośmiogodzinna, spośród średnich
kroczących, obliczanych co godzinę z ośmiu
średnich jednogodzinnych w ciągu doby.
Poziom dopuszczalny maksymalnej średniej
ośmiogodzinnej wynosi 10 000 µg/m3
Kadm. Strefa spełnia wymogi klasy A z uwagi
stężeń
odnoszących
się
do
rocznego
uśrednienia wyników pomiarów. Średnie roczne
stężenie zostało ustalone na poziomie niższym
niż wynoszącego 5 ng/m3 poziomu docelowego.
Nikiel. Strefa spełnia wymogi klasy A z uwagi
na nie przekroczenie wartości kryterialnych
stężeń
odnoszących
się
do
rocznego
uśrednienia
wyników
pomiarów.
Poziom
docelowego substancji w powietrzu wynosi
20 ng/m3.
Arsen. Strefa spełnia wymogi klasy A z uwagi
na nie przekroczenie wartości kryterialnych
stężeń
odnoszących
się
do
rocznego
uśrednienia
wyników
pomiarów.
Poziom
docelowy substancji w powietrzu wynosi
6 ng/m3
Bezno(a)piren. Strefa spełnia wymogi klasy C.
Badania monitoringowe wskazały stężenie
powyżej wartości docelowej
Ozon. Strefa spełnia wymogi klasy A z uwagi
na dotrzymanie wartości kryterialnej stężenia
ośmiogodzinnego przez maksymalną średnią
ośmiogodzinną spośród średnich kroczących
obliczanych
ze
średnich
stężeń
jednogodzinnych w ciągu doby (dopuszczalna
norma – 120 µg/m3).
Tabela Nr 14. Wynikowe klasy strefy tarnobrzesko-leżajskiej dla poszczególnych zanieczyszczeń oraz klasa ogólna,
uzyskane w OR dokonanej z uwzględnieniem kryteriów ustanowionych w celu ochrony zdrowia (źródło: WIOŚ
Rzeszów 2007 r.).
Symbol klasy w ynikow ej dla poszczególnych zanieczyszczeń dla obszaru całej strefy
SO2
NO2
PM10
Pb
C6H6
CO
Cd
Ni
As
B(a)P
O3
A
A
A
A
A
A
A
A
A
C
A
Wyniki badań monitoringowych pod kątem
ochrony roślin przeprowadzonych w 2007 roku
(Tabela nr. 15.):
Dwutlenki siarki. Ustalono klasę A z uwagi na
nie przekraczanie wartości kryterialnej ustalonej
dla stężenia uśrednionego dla roku. Stężenie
średnioroczne
SO2
nie
przekracza
dopuszczalnego poziomu obowiązującego na
terenie kraju (40 µg/m3).
Tlenki azotu. Ustalono klasę A z uwagi na nie
przekraczanie wartości kryterialnej ustalonej dla
średniorocznego stężenia. Dopuszczalny poziom
tlenków azotu zachowany jest w odniesieniu do
normy
obowiązującej
na
terenie
kraju
(40 µg/m3).
Ozon. Ustalono klasę A z uwagi na nie
przekraczanie wartości kryterialnej stężeń
jednogodzinnych
ozonu
wyrażanych
normowanym parametrem „AOT 40”.
Dziennik Urzędowy
- 606 -
Poz. 186
Tabela Nr 15. Wynikowe klasy strefy tarnobrzesko-leżajskiej dla poszczególnych zanieczyszczeń oraz klasa ogólna,
uzyskane w OR dokonanej z uwzględnieniem kryteriów ustanowionych w celu ochrony roślin (źródło: WIOŚ Rzeszów
2007)
Symbol klasy w ynikow ej dla poszczególnych
zanieczyszczeń dla obszaru całej strefy
SO2
NOx
O3
A
A
A
Strefa tarnobrzesko-leżajska pod względem
kryteriów ustanowionych w celu ochrony roślin
została
zakwalifikowana
do
klasy
A.
Po
przeanalizowaniu
wyników
pomiarów
dla
zanieczyszczeń powietrza dwutlenkiem siarki, tlenkami
azotu, ozonem nie stwierdzono przekroczeń wartości
kryterialnych.
W przypadku kryterium ochrony zdrowia strefa
uzyskała klasę A pod względem stężeń wszystkich
zanieczyszczeń z wyjątkiem benzo(a)piran zawartego
w pyle zawieszonym PM10. Benzo(a)piren emitowany
jest w znacznych ilościach do powietrza w wyniku
spalania paliw stałych na cele grzewcze, w związku
z tym stężenia osiągały bardzo wysokie wartości
w sezonie grzewczym, wielokrotnie przekraczające
wartość 1 ng/m3 (przekroczenia 10-130 % wartości
docelowej).
Obowiązek
dotrzymania
wartości
średniorocznej przez stężenia benzo(a)piranu na
poziomie 1 ng/m3 obowiązuje od 1 stycznia
2013 roku. Do tego czasu należy podejmować, tam
gdzie jest to możliwe technicznie i technologicznie,
działania i inwestycje pozwalające na systematyczne
obniżanie notowanych obecnie stężeń benzo(a)piranu
w powietrzu.
Powiat
Tarnobrzeski
należy
do
strefy
tarnobrzesko –leżajskiej. W strefie tej na podstawie
badań monitoringowych, stwierdzono przekroczenia
dopuszczalnego
poziomu
stężeń
pyłu
PM10
i benzo(a)piranu, ale żaden punkt pomiarowy nie leży
na terenie Powiatu Tarnobrzeskiego. Wobec tego
Marszałek Województwa w Programie ochrony
powietrza dla całej strefy przedstawi programy
naprawcze mające na celu osiągnięcie poziomów
dopuszczalnych substancji w powietrzu.
3.2.
Hałas
i
elektromagnetyczne
niejonizujące
promieniowanie
Hałas instalacyjny obejmuje zarówno dźwięki
emitowane
przez
różnego
rodzaju
maszyny
i urządzenia,
a
także
części
procesów
technologicznych, jak i instalacje oraz wyposażenie
małych zakładów rzemieślniczych i usługowych. Do
hałasów instalacyjnych zalicza się także dźwięki
emitowane przez urządzenia obiektów handlowych
(wentylatory, urządzenia klimatyzacyjne itp.), a także urządzenia nagłaśniające w lokalach gastronomicznych
i rozrywkowych.
Istniejące zakłady produkcyjne, zlokalizowane
w obrębie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, ze względu
na położenie w sąsiedztwie terenów zabudowy
mieszkaniowej
jednorodzinnej,
zagrodowej
i wielorodzinnej
mogą
stanowić
zagrożenie
Klasa ogólna
strefy
A
uciążliwości hałasem, oraz mogą nie dotrzymywać
standardów akustycznych.
Zakłady
zostały
zobligowane
do
przeprowadzenie pomiarów hałasu w środowisku oraz
do przekazywania wyników pomiarów Wojewodzie
oraz Podkarpackiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi
Środowiska.
Czynnikami wpływającymi na poziom hałasu
komunikacyjnego są natężenie i płynność ruchu,
procentowy
udział
pojazdów
ciężarowych
w strumieniu
pojazdów,
prędkość
strumienia
pojazdów, położenie drogi oraz rodzaj nawierzchni,
ukształtowanie terenu, przez który przebiega trasa
komunikacyjna, charakter obudowy trasy i rodzaj
sąsiadującej z trasą zabudowy.
Powszechność
i
intensywność
hałasu
w miejscu zamieszkania stanowi realne zagrożenie
zdrowia, a zwłaszcza obniżenie psychicznego
komfortu i jakości życia.
Dominujący wpływ na klimat akustyczny środowiska
ma hałas komunikacyjny. Poziomy dźwięków, których
źródłem są środki komunikacji drogowej i kolejowej,
wynoszą od 75 do 95 dB. W podziale na poszczególne
rodzaje pojazdów przedstawiają się następująco:
pojazdy jednośladowe 79–87dB,
samochody ciężarowe 83–93 dB,
autobusy i ciągniki 85–92 dB,
samochody osobowe 75–84 dB,
maszyny drogowe i budowlane 75–85 dB,
wozy oczyszczania miasta 77–95 dB.
Dla terenu Powiatu Tarnobrzeskiego zjawisko emisji
hałasu nie jest rozpoznane.
Niejonizujące promieniowanie elektromagnetyczne
Źródłami
niejonizującego
promieniowania
elektromagnetycznego mającego negatywny wpływ
na środowisko są linie przesyłowe energii elektrycznej,
stacje
elektroenergetyczne,
stacje
radiowe
i telewizyjne, stacje telefonii komórkowej, urządzenia
diagnostyczne, niektóre urządzenia przemysłowe.
Przez obszar Powiatu przebiegają następujące
linie elektroenergetyczne:
15 kV
„Trześń – Stalowa Wola”,
15 kV
„Trześń – Sokolniki”,
15 kV
„Machów –Wola baranowska
15 kV
„Nowa Dęba – Tarnowska Wola
15 kV
„Machów – Jadachy „
15 kV
„Olendry - Tarnobrzeg „
15 kV
„Olendry - Trześń „
Dziennik Urzędowy
15 kV
15 kV
15 kV
15 kV
15 kV
30 kV
30 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
110 kV
220 kV
220 kV
220 kV
220 kV
220 kV
220 kV
- 607 -
Poz. 186
„Olendry – Posanie „
„Olendry – Jeziorko „
„Olendry – Rozwadów „
„Olendry - Nowa Dęba
„Tarnobrzeg- Jeziorko
„Machów –Baranów Sandomierski
„Machów – Skopanie –Mielec
dwutorowa „Stalowa Wola – Sandomierz”,
„Stalowa Wola – Gorzyce”,
„Gorzyce – Trześń”,
„Trześń – Huta szkła Sandomierz”,
„Gorzyce – Ożarów”,
„Huta szkła Sandomierz – Tarnobrzeg”,
„Olendry – Jeziórko”,
„Chmielów – Mielec”
„Chmielów – Olendry „
„Olendry - Stalowa Wola „
„Chmielów- Tarnobrzeg „
„Jeziorko – Chmielów „
„Chmielów – Tarnobrzeg „
„Machów – GPZ i KS Machów
„Machów – Chmielów „
„Chmielów - Stalowa Wola”
„Chmielów-Połaniec „
„Chmielów - Posanie „
„2 x Połaniec –Chmielów
„Chmielów – Boguchwała „
„Chmielów - Stalowa Wola „
nie należy lokalizować obiektów kubaturowych ze
względu na ochronę ludzi i środowiska przed
oddziaływaniem pola elektromagnetycznego zgodnie
z wymogami zarządzenia w strefie ochronnej możliwe
jest natomiast prowadzenie gospodarki rolnej (uprawy
polowe, wypasy). Szkodliwy wpływ tego rodzaju linii
rozciąga się od 12 do 60 m od osi linii w obie strony.
Pasy ochronne wynoszą dla poszczególnych linii
napowietrznych:
75 m dla linii 220 kV,
40 m dla linii 110 kV .
Ponadto na terenie gm. Gorzyce -zakładu
produkcyjnego Federal Mogul Gorzyce S.A. znajduje
się 9 anten radiowych, 9 sektorowych telefonii
cyfrowej należących do ERA GSM, 1 antena sieci SIS
Internet oraz 1 antena Energis GTS wykorzystywana
do łączności wewnętrznej zakładu.
W miejscowości Chmielów – gm. Nowa Dęba znajduje
się główny punkt zasilania GPZ 220/110 kV, do
którego doprowadzone są dwie linie najwyższego
napięcia (220 kV) z Elektrowni Połaniec. Z Chmielowa
wychodzą również dwie linie przesyłowe: Chmielów –
Boguchwała i Chmielów - Stalowa Wola. W Nowej
Dębie znajduje się główny punkt zasilania GPZ
110/15 kV.
Według danych GUS powiat tarnobrzeski
w 2008 roku odprowadził do środowiska wodnego
ścieki komunalne i przemysłowe. Do rzek i potoków
odprowadzono, po oczyszczeniu:

ścieków komunalnych – 1 042,8 dam3 tj;
oczyszczane biologicznie – 571 dam3
oczyszczane z podwyższonym usuwaniem
biogenów –468 dam3
Stacje bazowe telefonii komórkowej są obecnie
najbardziej rozpowszechnionym rodzajem obiektów
radiokomunikacyjnych. W otoczeniu typowych stacji
bazowych
telefonii
komórkowych
pola
elektromagnetyczne o wartościach wyższych od
dopuszczalnych występują nie dalej niż kilkadziesiąt
metrów od samych anten i na wysokości ich
zainstalowania.
Według Rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 30 października 2003 roku w sprawie
dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych
w
środowisku
oraz
sposobów
sprawdzania
dotrzymania tych poziomów (Dz. U. 2003 Nr 192,
poz.
1883)
pomiary
poziomów
pól
elektromagnetycznych w otoczeniu stacji i linii
elektroenergetycznych wykonuje się, jeżeli ich
napięcie znamionowe jest równe bądź wyższe niż
110 kV.
Przebiegające przez obszar Gminy linie
elektroenergetyczne Najwyższych Napięć 220 kV
i 110 kV wymagają strefy ochronnej, w obrębie której
Pole elektromagnetyczne niekorzystnie zmienia
warunki bytowania człowieka, negatywnie wpływa na
przebieg procesów życiowych organizmu. Mogą
wystąpić zaburzenia funkcji ośrodkowego układu
nerwowego, układów: rozrodczego, hormonalnego
i krwionośnego oraz narządów słuchu i wzroku.
Obecność pól elektromagnetycznych ma również
degenerujący wpływ na rośliny i zwierzęta: u roślin –
opóźniony wzrost i zmiany w budowie zewnętrznej,
u zwierząt – zaburzenia neurologiczne, zakłócenia
wzrostu, żywotności i płodności.
3.3.. Zanieczyszczenia wód
3.3.1. Wody powierzchniowe
Ładunki zanieczyszczeń w ściekach po oczyszczeniu;
BZT5
- 10 449 kg/rok
ChZT
- 71 319 kg/rok
Zawiesina
- 13 043 kg/rok
Azot ogólny
- 19 062 kg/rok
Fosfor ogólny
- 1 193 kg/rok

ścieków przemysłowych – 5 871 dam3 z tego;
ścieki odprowadzane bezpośrednio do wód lub
do ziemi – 5 865 dam3
ścieki odprowadzane do sieci kanalizacyjnej –
6 dam3
Ścieki podlegające oczyszczaniu;
ścieki oczyszczane mechanicznie - 1 533 dam3
ścieki oczyszczane chemicznie - 4206 dam3
ścieki oczyszczane biologicznie - 126 dam3
Ładunki zanieczyszczeń w ściekach odprowadzanych
do wód lub do ziemi;
BZT5
- 1486 kg/rok
ChZT
- 1060 kg/rok
Zawiesina
- 3373 kg/rok
Chlorki i siarczany - 23 767 320 kg/rok
Fenole lotne
- 1 kg/rok
Azot ogólny
- 3 789 kg/rok
Fosfor ogólny
- 140 kg/rok
Dziennik Urzędowy
- 608 -
Głównymi rzekami powiatu tarnobrzeskiego są
Wisła i San. W granicach powiatu znajdują się również
fragmenty zlewni rzeki: Babulówka, Trześniówka
i Łęg. W 2008 r.badania monitoringowe jakości wód
zostały przeprowadzone w punktach kontrolno
pomiarowych
zlokalizowanych
na
odcinkach
ujściowych
rzek:
Babulówka,
Trzesniówka,
Koniecpólka, Mokrzyszówka, Żuławka i Łęg.
Stosowane metody oceny jakości wód:
ocena wód zgodna z Ramowa Dyrektywą
Wodną, na podstawie rozporządzenia MŚ z dnia
20 sierpnia 2008 r, w sprawie sposobu
klasyfikacji stanu jednolitych części wód
powierzchniowych,
ocena wód na podstawie rozporządzenia
Ministra Środowiska z dnia 4 października
2002 r, w sprawie wymagań, jakim powinny
odpowiadać
wody
śródlądowe
będące
środowiskiem
życia
ryb
w
warunkach
naturalnych,
ocena poziomu azotanów oraz eutrofizacji wód
na
podstawie
rozporządzenia
Ministra
Środowiska z dnia 23 grudnia 2002 r.
w sprawie
kryteriów
wyznaczania
wód
wrażliwych na zanieczyszczenia związkami
azotu ze źródeł rolniczych.
Zgodnie z wykazami użytkowych wód,
sporządzonymi przez regionalny Zarząd Gospodarki
Wodnej w Krakowie, wody powierzchniowe na
obszarze powiatu tarnobrzeskiego przeznaczone są do
bytowania ryb karpiowatych.
W 2008 r. ocenie wód, pod katem ich
przydatności do bytowania ryb, podlegała rzeka
Żupawka w przekroju: Sobów.
Poz. 186
Uzyskane
wyniki
badań
wskazują
na
przekroczenie standardów
jakości w zakresie
parametrów: odczyn, azot amonowy, azotyny.
W 2008 roku, tylko w przypadku 25 %
badanych punktów, zlokalizowanych na rzekach
województwa
podkarpackiego,
wody
spełniały
wymogi dla bytowania ryb łososiowatych lub
karpiowatych. Z badań prowadzonych od 2004 r,
wynika ,że wskaźnikami najczęściej degradującymi
wody powierzchniowe są azotyny i fosfor ogólny,
a w dalszej kolejności azot amonowy, niejonowy
amoniak i BZT5.
Azotany w wodach powierzchniowych na
terenie
powiatu
tarnobrzeskiego
występowały
w stężeniach niższych od wartości 40 mg NO3/l,
przyjętej jako wartość graniczna, powyżej której wody
uznaje się za zagrożone. Maksymalne średnie stężenie
azotanów odnotowane
W roku 2008, w pp-k MokrzyszówkaMokrzyszów wynosiło 7,95 mg NO3/l
Przekroczenia
wartości
granicznych
wskaźników stymulujących proces eutrofizacji wód
/wg rozporządzenia MŚ z dnia 23 grudnia 2002 r/,
odnotowano w punktach pomiarowych położonych
głownie w zasięgu oddziaływania źródeł komunalnych
i przemysłowych:
Koniecpólka - Ślęzaki, Mokrzyszówka –
Mokrzyszów. Oddziaływanie źródeł rolniczych na
wody badane w tych punktach jest niewielkie.
Tabela Nr 16. Wykaz punktów pomiarowych, w których odnotowano przekroczenia wartości granicznych
wskaźników eutrofizacji.
Punkt pomiarowy
Nazwa jednolitej części wód
powierzchniowych
Wskaźniki eutrofizacji przekroczenia
Nazwa punktu
km
Koniecpólka
Koniecpólka- Ślęzaki
1,1
azot ogólny,
fosfor ogólny
Mokrzyszówka
MokrzyszówkaMokrzyszów
2,0
azot ogólny,
chlorofil „a”
Tabela Nr 17. Ogólna klasyfikacja jakości wód rzek Trześniówka, San, Łęg.
Przekroje pomiarow e
Rzeka
Nazw a przekroju
Trześniów ka ujście do Wisły
Łęg
pow yżej Gorzyc
Łęg
ujście do Wisły
San
ujście do Wisły
Wisła
Sandomierz
(źródło: WIOŚ Rzeszów, 2006).
Ogólna klasyfikacja w ód w rzekach
km
2004r.
2005r.
2006r.
3,3
5,8
2,0
4,0
268,4
V
IV
IV
IV
IV
IV
IV
IV
III
III
IV
III
III
IV
IV
Dziennik Urzędowy
Powyższe zestawienie wskazuje na zły stan
jakości wód rzecznych, przy czym istotne jest, iż
wody o takim stopniu zanieczyszczenia (Wisła, San)
są wprowadzane na teren powiatu tarnobrzeskiego.
Ponadto na przestrzeni ostatnich lat odnotowuje się
systematyczną
poprawę
w zakresie wartości
poszczególnych zanieczyszczeń.
3.3.2. Wody podziemne
Czwartorzędowy poziom wodonośny na terenie
powiatu
(w
tym
GZWP)
pozbawiony
jest
przypowierzchniowej, ciągłej warstwy izolacyjnej, co
stwarza
zagrożenie
przenikania
zanieczyszczeń
z powierzchni.
Zagrożenie dla jakości wód płytkiego krążenia
stanowią m.in.:
nie posiadające wymaganych zabezpieczeń
składowiska
odpadów
komunalnych
lub
przemysłowych i tzw. „dzikie wysypiska”
odpadów;
nie posiadające wymaganych zabezpieczeń
- 609 -
Poz. 186
stacje
paliw,
magazyny
produktów
ropopochodnych
oraz
innych
substancji
chemicznych;
szlaki komunikacyjne: drogi, parkingi i place
postojowe samochodów;
fermy zwierząt;
intensywne nawożenie i stosowanie środków
ochrony roślin, rolnicze wykorzystywanie
ścieków;
cmentarze
oraz
grzebowiska
zwłok
zwierzęcych;
ścieki
(surowe
lub
niedostatecznie
oczyszczone) wprowadzane do gleby i wody.
Obserwacje
jakości
wód
podziemnych,
w ramach monitoringu jakości wód podziemnych,
prowadzone są przez Państwowy Instytut Geologiczny
w Warszawie. Na terenie powiatu tarnobrzeskiego
zlokalizowany jest jeden punkt kontrolny w m. Nowa
Dęba o nr 126. Jakość tych wód ilustruje tabela:
Tabela Nr 18. Jakość wód w punkcie kontrolnym w Nowej Dębie.
Nr
Wody
Miejscow
Stratygr
Typ
Użytkow
Pk
Gmina
W
GZWP
Klasa wód
ość
afia
ośrodka
anie terenu
t.
G
Nowa
Nowa
92
Q
G
1
l
425
IV
Dęba
Dęba
Objaśnienia skrótów i symboli z tabeli:
Stratygrafia: Q – czwartorzęd
Wody: W – wody wgłębne, G – wody gruntowe
Typ ośrodka: 1 – warstwa porowa
Użytkowanie terenu: l – lasy
GZWP: numery Głównych Zbiorników Wód Podziemnych: 425 Zbiornik Dębica – Stalowa Wola – Rzeszów
Klasa wód –
dla określenia jakości wod podziemnych, wykorzystano zasady klasyfikacji zgodnej
z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 11 lutego 2004 r, w sprawie klasyfikacji dla prezentowania stanu
wod powierzchniowych i podziemnych, sposobu prowadzenia monitoringu oraz sposobu interpretacji wyników,
oraz na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 23 lipca 2008 r, w sprawie kryteriów i sposobu
oceny stanu wód podziemnych /Dz.U. z 2008 r. nr 143 poz.896 ./
I- wody o bardzo dobrej jakości
IV- wody niezadowalającej jakości
II- wody o dobrej jakości
V – wody złej jakości
III- wody zadowalającej jakości
Poziom azotanów, nie przekraczający wartości granicznej wynoszącej 40 mgNO3/l, nie wskazuje na zanieczyszczenie
wód podziemnych związkami azotu ze źródeł rolniczych.
3.4. Zanieczyszczenia powierzchni ziemi
3.4.1. Zanieczyszczenie gleb i degradacja powierzchni
ziemi
W Polsce od 1995 roku realizowany jest przez
Instytut Upraw Nawożenia i Glebo-znawstwa
w Puławach minitoring chemizmu gleb ornych.
Badania gleb prowadzone są w cyklach pięcioletnich.
Wyniki
badań
kształtowania
się
właściwości
fizycznych, fizyko-chemicznych i chemicznych gleb
gruntów ornych oraz stopnia ich zanieczyszczenia
metalami
ciężkimi,
wielopierścieniowymi
węglowodorami aromatycznymi i siarką siarczanową
w poziomie orno-próchniczym gleb z lat 1995 (stan
wyjściowy)
oraz
2000
opublikowane
zostały
w 2002 roku.
Monitoring właściwości gleb, przeprowadzony
przez IUNiG w Puławach w latach 1995 – 2000 na
próbkach
gleb
z
poziomu
orno-próchniczego,
nie obejmował obszaru powiatu tarnobrzeskiego.
W tabelach poniżej przedstawiono informacje
z publikacji
„Stan
gleb
użytków
rolnych
w województwie podkarpackim”, wydanej przez
Stację Chemiczno-Rolniczą Oddział w Rzeszowie
w 2002 roku.
Dziennik Urzędowy
- 610 -
Poz. 186
Tabela Nr 19. Stopień zakwaszenie i zawartości minerałów w glebach powiatu tarnobrzeskiego.
Procentowy udział gleb o odczynie
Lp.
1.
2.
3.
4.
Gmina
bardzo kwaśnym
pH do 4,5
kwaśnym
pH 4,6-5,5
lekko kwaśnym
pH 5,6-6,5
obojętnym
pH 6,6-7,2
Zasadowym
pH pow. 7,2
38
30
38
38
34
32
38
26
13
28
16
22
13
8
8
13
2
2
0
1
Baranów S.
Gorzyce
Grębów
Nowa Dęba
Procentowy udział gleb o zawartości
Lp.
Fosforu
Gmina
b.
nis.
1.
2.
3.
4.
Baranów S.
Gorzyce
Grębów
Nowa Dęba
Lp.
16
17
16
1)
nis.
29
28
30
1)
potasu
śred.
wys.
b.
wys.
17
16
24
10
13
11
28
26
19
b.
nis.
nis.
7
12
13
21
23
23
śred.
Magnezu
wys.
20
11
21
10
20
14
brak danych
Zawartość całkowita w mg/kg
Gmina
b.
wys.
41
34
30
b. nis.
1
4
2
1)
nis.
4
4
5
śred.
wys.
b.
wys.
3
8
17
10
6
6
72
78
70
Zawartość w
mg/100g gleby 2)
S
2,92
2,70
2,23
2,17
podkarpackim, Rzeszów 2002 r.
Cd
Cu
Ni
Pb
Zn
1.
Baranów S.
0,30
15,56
23,15
14,93
65,34
2.
Gorzyce
0,24
11,33
17,30
15,93
63,28
3.
Grębów
0,21
4,88
8,31
8,72
26,16
4.
Nowa Dęba
0,16
6,76
7,52
10,16
29,93
Źródło: Stacja Chemiczno-Rolnicza Oddział Rzeszów; Stan gleb użytków Rolnych w woj.
(wg. uzyskanych informacji po 2002 roku Stacja… nie wykonywała w/w badań).
1)
na podstawie badań SChR w latach 1994-1999, 2) na podstawie badań SChR w latach 1992-1997
Na większości obszaru powiatu w glebach
występuje podwyższona zawartość siarki (w stopniu
IV)
spowodowana
intensywną
w
przeszłości
eksploatacją złóż siarki i jej przetwórstwem. Głównym
źródłem zanieczyszczenia gleb siarką były emitowane
do
powietrza
atmosferycznego
przez
KiZPS
„Siarkopol” mgły kwasu siarkowego, tlenki siarki i pył
siarkowy oraz emisja niezorganizowana siarkowodoru
z pól górniczych Kopalni „Jeziórko”.
W gminie Baranów Sandomierski stwierdzono
także słabe zanieczyszczenie gleb metalami ciężkimi
głównie niklem i cynkiem. Zanieczyszczenie gleb
substancjami chemicznymi ma przede wszystkim
miejsce w bezpośrednim sąsiedztwie zakładów
przemysłowych i dróg o znacznym natężeniu ruchu.
Na terenie powiatu występują grunty, które
utraciły całkowicie wartości użytkowe (grunty
zdewastowane) oraz grunty, których wartość
użytkowa zmalała w wyniku pogorszenia się
warunków przyrodniczych lub w skutek zmian
środowiska, działalności przemysłowej i innej (grunty
zdegradowane).
W powiecie tarnobrzeskim obszar gruntów
wymagających
rekultywacji
(zdewastowanych
i zdegradowanych) wynosił w 2002 roku 1653,59 ha,
co stanowi 38% tego rodzaju gruntów na terenie
województwa. Są to tereny zdewastowane głównie
w wyniku działalności Kopalni Siarki Machów
i Jeziórko oraz w wyniku kopalnictwa surowców
ilastych. Poniższe zestawienie obrazuje rozmieszczenie
gruntów zdegradowanych i zdewastowanych na
terenie gmin powiatu.
Tabela Nr 20. Grunty wymagające rekultywacji na terenie powiatu tarnobrzeskiego.
Gmina
Baranów
Sandomierski
Gorzyce
Grębów
Nowa Dęba
Miejscowość
Skopanie
Trześń, Zalesie
Gorzyckie, Wrzawy,
Gorzyce
Jeziórko, Stale,
Wydrza, Grębów,
Żupawa
Chmielów, Cygany
Razem powiat:
Źródło: Starostwo Powiatowe.
Powierzc
hnia (ha)
Rodzaj degradacji
21,20
Eksploatacja
surowców ilastych
22,30
Eksploatacja
surowców ilastych
Podmiot
odpowiedzialny za
rekultywację
Właściciel
cegielni
Właściciel
cegielni
663,75
Działalność górnicza
Kopalni Siarki
PRTG Machów
162.02
Działalność górnicza
Kopalni Siarki
KS Machów
KiZPS
„Siarkopol”
869,27
Dziennik Urzędowy
W 1994 roku decyzją wójta gminy Grębów
został
ustalony
leśno-ekologiczny
kierunek
rekultywacji i przyszłego zagospodarowania terenów
Kopalni Siarki „Jeziórko”. Obecnie rekultywacja
odbywa się zgodnie z programem i dokumentacją
przez
Przedsiębiorstwo
Rekultywacji
Terenów
Górniczych „Jeziórko”.
Rekultywacja i likwidacja Kopalni „Machów”
odbywa się od roku 1992 i jest w znacznym stopniu
zaawansowana.
Przeważająca
część
rekultywowanego terenu znajduje się na terenie
miasta Tarnobrzeg. Na znajdującym się na terenie
gminy
Baranów
Sandomierski
zwałowisku
zewnętrznym rekultywację zakończono, a teren
przekazano użytkownikowi (ok. 800 ha).
Szczególnego znaczenia nabiera właściwa
rekultywacja terenów poeksploatacyjnych pozostałych
surowców
(piaski,
gliny),
a
także
terenów
zdegradowanych inną działalnością.
W trakcie prac nad uporządkowaniem stanu
zasobów kopalin wskazane powinny być tereny
poeksploatacyjne wymagające natychmiastowego
podjęcia prac rekultywacyjnych z uwagi na zagrożenie
bezpieczeństwa publicznego lub też ochronę walorów
- 611 -
Poz. 186
krajobrazowych i przyrodniczych. Brak możliwości
nałożenia
obowiązku
rekultywacji
na
danych
eksploatatorów sprawia,
że niezbędne
środki
finansowe muszą zostać zapewnione z budżetu
państwa, lub odpowiednich funduszy celowych.
Na
zlecenie
Starosty
Tarnobrzeskiego
przeprowadzono w 2001 roku okresowe badania
poziomu skażeń gleb i roślin na terenie powiatu
tarnobrzeskiego w 9 punktach położonych wokół
zakładów przemysłowych. Obejmowały one miejsca
położone w rejonach:
Kopalni Siarki „Machów” – teren wsi
Chmielów, Cygany (gmina Nowa Dęba);
Kopalni Siarki „Jeziórko”– teren miejscowości
Żupawa, Stale i Grębów (gmina Grębów);
„Federal-Mogul” Gorzyce S.A. – gmina
Gorzyce;
Zakładów Metalowych „Dezamet” w Nowej
Dębie – gmina Nowa Dęba.
Przeprowadzone
badania
wykazały,
że
gleby
przebadanych kompleksów mogą być przeznaczone do
pełnego wykorzystania rolniczego. Przebadane płody
rolne mogą bez ograniczeń być wykorzystywane jako
pokarm dla ludzi czy pasza dla zwierząt.
Dziennik Urzędowy
- 612 -
Poz. 186
Dziennik Urzędowy
3.4.2. Odpady
Problematyka
odpadów
szczegółowo w „Powiatowym
odpadami”.
opisana
została
planie gospodarki
Według danych GUSi poszczególnych gmin na
terenie powiatu tarnobrzeskiego w 2008 roku
wytworzono ogółem 24 800,00Mg odpadów, w tym:
odpadów komunalnych 8 129,36 Mg;
odpadów przemysłowych 16 670,64 Mg.
Odpady komunalne
- 613 -
Poz. 186
Odpady komunalne, to odpady związane
z codzienną egzystencją człowieka. W skład odpadów
komunalnych
poza
odpadami
z
gospodarstw
domowych wchodzą odpady z obiektów użyteczności
publicznej i obsługi ludności oraz odpady z pielęgnacji
terenów zieleni.
Na
podstawie
danych
uzyskanych
w poszczególnych gminach w powiecie tarnobrzeskim
w 2008 roku wytworzono 8 129,36 Mg odpadów
komunalnych, co stanowi 32,7 % ogólnej ilości
odpadów
(przemysłowych
i
komunalnych)
wytworzonych w tarnobrzeskich gminach. Wielkości
wytworzonych odpadów w poszczególnych gminach
ilustruje tabela.
Tabela Nr 21. Ilość wytworzonych odpadów komunalnych w gminach powiatu tarnobrzeskiego.
Ilość wytworzonych odpadów komunalnych
Liczba
wskaźnik
Mieszkańców
ogółem
naprowadzenia
12 154
1 344,95
125
Gorzyce
13 633
2 718,17
202
Grębów
9 725
883,84
148
Nowa Dęba
18 529
3 182,40
247
Razem:
54 060
8 129,36
Źródło: Rocznik statystyczny woj. podkarpackiego 2008 r.; Gminy pow. tarnobrzeskiego .
Masa odpadów komunalnych wytworzonych
w 200 roku w przeliczeniu na 1 mieszkańca powiatu
tarnobrzeskiego wynosiła około 150 kg. Ilość ta jest
niższa od masy odpadów komunalnych wytworzonych
w skali roku przez statystycznego Polaka, która
wynosi około 350 kg. Porównanie tych wielkości
sugeruje, że część odpadów trafia na „dzikie”
wysypiska, a część spalona jest w gospodarstwach
domowych.
Wykorzystanie odpadów komunalnych jest
niewielkie i sprowadza się jedynie do zbiórki
i segregacji odpadów o charakterze surowców
wtórnych: szkło, tworzywa sztuczne, makulatura,
złom stalowy i żeliwny oraz odpadów niebezpiecznych
z odpadów komunalnych (zużyte świetlówki, baterie
i akumulatory ołowiowe). W prowadzeniu segregacji
odpadów najbardziej zaawansowanymi są gminy
Nowa Dęba i Gorzyce, pozostałe gminy sukcesywnie
wdrażają system segregacji odpadów poprzez
edukację, kompleksowe wyposażenie gmin w kubły
i kontenery do wywozu i segregacji odpadów, m.in.
z pomocą środków z Powiatowego Funduszu Ochrony
Środowiska.
Odpady przemysłowe
Stopień
wykorzystania
odpadów
przemysłowych w powiecie tarnobrzeskim jest niższy
niż w województwie podkarpackim, natomiast zakres
unieszkodliwiania odpadów przemysłowych jest
szczegółowo przestawiony w „Planie gospodarki
odpadami dla powiatu tarnobrzeskiego”.
3.5. Zagrożenia zasobów leśnych
Głównym zagrożeniem dla zasobów leśnych na
obszarze powiatu są:
1.
czynniki naturalne abiotyczne – obniżenie
poziomu wód gruntowych, deficyt opadów
atmosferycznych, susze, wiatr i śnieg;
2.
czynniki naturalne biotyczne – szkodliwe
owady i choroby;
3.
czynniki pochodzenia antropogenicznego –
zanieczyszczenie
wód,
zagrożenia
spowodowane
penetracją,
gospodarka
odpadami
(dzikie
wysypiska),
zagrożenia
pożarowe.
Zagrożenia pożarowe lasów potęgują:
występowanie siedlisk borowych;
szlaki komunikacyjne drogowe i kolejowe
przebiegające przez kompleksy leśne;
penetracja lasu przez ludność;
wypalanie suchych traw przez ludność;
struktura wiekowa tj. drzewostany I i II klasy
wieku.
Szczególnym zagrożeniem pożarowym cechują
się obszary leśne Leśnictwa Żupawa w Nadleśnictwie
Rozwadów.
Lasy
pozostające
w
zarządzie
Nadleśnictwa Buda Stalowska kwalifikuje się do
II kategorii, średniego zagrożenia pożarowego;
nierównomierna przestrzennie struktura lasów
wyrażająca
się
występowaniem
małych
kompleksów
leśnych,
która
różnicując
korzystnie
krajobraz,
powoduje
jednak
zwiększenie negatywnych dla tych lasów presji
oraz utrudnia zarządzanie;
konsekwencje schematycznej gospodarki leśnej
opartej na modelu surowcowym.
Dziennik Urzędowy
Potencjalnymi zagrożeniami lasów, może
być też:
tendencja do zmiany leśnych form użytkowania
terenu
na
inne
formy
(osadnictwo,
infrastruktura komunikacyjna i inne liniowe
inwestycje,
zabudowa
rekreacyjna,
kopalnictwo, przemysł),
wzmożona penetracja lasów przez ludność
i przejawy szkodnictwa leśnego,
zanieczyszczanie
i
zaśmiecanie
terenów
leśnych.
Głównym źródłem informacji na temat zmian
stanu zdrowotnego lasów są badania prowadzone
w ramach monitoringu lasów. Stan zdrowotny
drzewostanów w lasach powiatu tarnobrzeskiego jest
zadawalający.
Problemem
ochrony
lasów
są
szkody
w uprawach i młodnikach wyrządzone przez zwierzynę
(jeleń, sarna). Dla ochrony upraw i młodników przed
szkodami od zwierzyny stosowane są różnorodne
sposoby
zabezpieczenia:
mechaniczne
(osłonki,
palikowanie, grodzenia), chemiczne (smarowanie
repelentami) oraz biologiczne (poprawianie bytu
zwierzyny w łowisku – dokarmianie). Zagrożeniem dla
lasów są też wiatry, obfite opady śniegu oraz szadź.
Powstałe szkody usuwane są na bieżąco. Zagrożeniem
są
też
zanieczyszczenia
powodowane
przez
komunikację.
Lasy w Nadleśnictwie Rozwadów znajdują się
w dwóch strefach uszkodzenia przemysłowego:
strefa 0 – wolna od uszkodzeń – część
powierzchni Leśnictw Zaosie, Zapolednik
i Żupawa w granicach powiatu;
strefa 1 – uszkodzenia i zagrożenia słabe –
przeważająca część Leśnictwa Żupawa tj.
obszary leśne położone w obrębie wsi: Zabrnie,
Sokolniki,
Poręby
Furmańskie,
Furmany,
Żupawa.
Lasy Nadleśnictwa Buda Stalowska znajdują się
w zasięgu strefy I. Pod tym względem odnotowano
poprawę z tendencją zmierzającą do stanu bardzo
dobrego. Poprawa zdrowotności w znacznym stopniu
jest wynikiem rozpoczęcia likwidacji Kopalni Siarki.
3.6. Inne zagrożenia środowiska
3.6.1. Hałas
Ostatnie
badania
hałasu
w
Polsce
przeprowadzone przez Inspekcje Ochrony Środowiska
oraz specjalistyczne instytuty zajmujące się akustyką
środowiska wskazują na poszerzanie obszarów
o niekorzystnym klimacie akustycznym.
Konsekwencją takiego stanu jest objęcie
szkodliwym wpływem hałasu coraz większej liczby
ludzi. Za dostępnymi danymi literaturowymi przyjmuje
się, iż około 1/3 mieszkańców Polski narażona jest na
ponadnormatywny hałas.
Wśród szeregu typu źródeł hałasu, głównymi
sprawcami uciążliwości akustycznej dla środowiska
- 614 -
Poz. 186
zewnętrznego jest działalność prowadzona na terenie
obiektów przemysłowych, ruch drogowy, kolejowy.
Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku
powodowanego przez poszczególne grupy źródeł
hałasu określone przez aktualnie obowiązujące
przepisy
są
zróżnicowane
w
zależności
od
przeznaczenia terenu pory jego oddziaływania (pora
dzienna, pora nocna).
Najbardziej rygorystyczne normy dotyczą
obszarów „A” ochrony terenów zabudowy szpitalnej
i domów opieki społecznej, terenów wypoczynkoworekreacyjnych poza miastem, następnie terenów
zabudowy mieszkalnej.
W roku 2002 w powiecie tarnobrzeskim nie
wykonywano pomiarów hałasu komunikacyjnego jak
również pomiarów hałasu przemysłowego.
Hałas drogowy
Dominującym
źródłem
zakłóceń
klimatu
akustycznego środowiska w powiecie jest hałas
komunikacyjny.
Gwałtowny
rozwój
motoryzacji
w ostatnim dziesięcioleciu i związany z tym wzrost
natężenia ruchu spowodowały znaczne pogorszenie
klimatu akustycznego.
Podstawowymi czynnikami decydującymi o poziomie
hałasu drogowego są:
natężenie ruchu pojazdów, w tym procentowy
udział pojazdów ciężkich w potoku ruchu;
prędkość strumienia pojazdów;
brak płynności ruchu;
proces
rozciągania
się
szczytu
komunikacyjnego porannego i popołudniowego
w miastach;
przebieg ruchu tranzytowego;
ukształtowanie terenu, przez który przebiega
trasa komunikacyjna;
brak obwodnic;
istniejący poligon wojskowy;
stan techniczny nawierzchni.
Na terenie powiatu nie
pomiary hałasu komunikacyjnego.
były
prowadzone
Największe uciążliwości akustyczne mogą
występować przy trasach prowadzących ruch
tranzytowy (droga krajowa Nr 9 o funkcji regionalnej
i międzynarodowej oraz droga krajowa Nr 77 o funkcji
międzyregionalnej).
Hałas kolejowy
Wielkość i zasięg oddziaływania hałasu
kolejowego w zasadniczy sposób zależy od
częstotliwości kursowania, prędkości trakcyjnej,
płynności ruchu, stanu technicznego nawierzchni
torowej, topografii terenu wraz z lokalnym
charakterem zabudowy oraz odległości pierwszej linii
zabudowy od skrajnego toru. Dla linii kolejowych
przebiegających przez powiat tarnobrzeski badania
akustyczne
hałasu
kolejowego
nie
były
przeprowadzane.
Dziennik Urzędowy
Ze względu na ograniczenie (i dalsze
ograniczenia) częstotliwości kursowania pociągów,
linie kolejowe nie są zaliczone do obiektów, których
eksploatacja
może
powodować
negatywne
oddziaływanie akustyczne na znacznych obszarach
i powodować
przekroczenia
dopuszczalnych
poziomów hałasu w środowisku.
Hałas przemysłowy
Na terenie powiatu tarnobrzeskiego hałas
przemysłowy stanowi mniejsze zagrożenie dla
ludności. Najwięcej przekroczeń norm dopuszczalnego
poziomu dźwięku przenikającego do środowiska
stwierdza się przy kontroli zakładów przemysłu
metalowego,
kotłowni
grzewczych,
lokali
gastronomiczno-rozrywkowych.
Stan
zagrożenia
hałasem
przemysłowym
w ostatnich latach ulega zmianom, co wiąże się
z przebiegającym
procesem
restrukturyzacji
gospodarki. Wynikiem przeobrażeń w gospodarce jest
wzrost zagrożenia hałasem ze strony niewielkich
zakładów
produkcyjnych,
usługowych
i gastronomicznych. Emitują one hałas o niewysokim
poziomie i niewielkim zasięgu oddziaływania, często
o nieznacznym przekroczeniu norm. Są one jednak
przyczyną częstych interwencji z uwagi na
niewłaściwą
lokalizację,
powodującą
lokalną
uciążliwość akustyczną.
Na terenie powiatu w ostatnich latach nie
wykonywano
pomiarów
natężenia
hałasu
przemysłowego.
3.6.2. Poważne awarie i klęski żywiołowe
Największym zagrożeniem dla środowiska mogą
być sytuacje awaryjne, wypadki, katastrofy. Zgodnie
z Ustawą z dnia 18 kwietnia 2002 roku o stanie klęski
żywiołowej (Dz. U. Nr 62 poz. 558) klęska żywiołowa
to katastrofa naturalna lub awaria techniczna, której
skutki zagrażają życiu lub zdrowiu dużej liczby osób,
mieniu w wielkich rozmiarach albo środowisku na
znacznych obszarach, a pomoc i ochrona mogą być
skutecznie
podjęte
tylko
przy
zastosowaniu
nadzwyczajnych środków, we współdziałaniu różnych
organów i instytucji oraz specjalistycznych służb
i formacji działających pod jednolitym kierownictwem.
- 615 -
Poz. 186
lokalne zniszczenie lub skażenie środowiska oraz
zagrażać życiu i zdrowiu ludzi.
W ramach przeciwdziałania zagrożeniom dla
środowiska przyrodniczego, wynikającym z transportu
materiałów
niebezpiecznych,
funkcjonariusze
Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej biorą
udział
w
kontrolach
drogowych
pojazdów
przewożących materiały niebezpieczne. Kontrole te
odbywają się cyklicznie co najmniej raz w kwartale.
Awarie w zakładach przemysłowych
Awaria
techniczna
to
gwałtowne,
nieprzewidziane uszkodzenie lub zniszczenie obiektu
budowlanego, urządzenia technicznego lub systemu
urządzeń technicznych powodujące przerwę w ich
używaniu lub utratę ich właściwości. Poważny
problem środowiska stanowią chemiczne substancje
niebezpieczne. WIOŚ i Państwowa Straż Pożarna
kontrolują jednostki, których działalność może
stanowić zagrożenie dla środowiska. W wyniku
kontroli aktualizowany jest rejestr potencjalnych
sprawców nadzwyczajnych zagrożeń środowiska.
Katastrofy naturalne
Katastrofa naturalna to zdarzenie związane
z działaniem sił natury, w szczególności wyładowania
atmosferyczne, wstrząsy sejsmiczne, silne wiatry,
intensywne
opady
atmosferyczne,
długotrwałe
występowanie ekstremalnych temperatur, pożary,
susze, po-wodzie, zjawiska lodowe na rzekach i morzu
oraz jeziorach i zbiornikach wodnych, masowe
występowanie szkodników, chorób roślin lub zwierząt
albo chorób zakaźnych ludzi albo też działanie innego
żywiołu.
Część powiatu tarnobrzeskiego jest zaliczona
do obszarów narażonych na występowanie klęsk
żywiołowych – narażonych na niebezpieczeństwo
wystąpienia powodzi w stanach ekstremalnych. Są to
obszary potencjalnego zagrożenia powodzią z uwagi
na ochronę w postaci wałów przeciwpowodziowych.
Długość wałów na terenie powiatu wynosi 239,0 km,
przy długości rzek, potoków i kanałów – 213,6 km.
Katastrofą naturalną lub awaria techniczną
może być również zdarzenie wywołane działaniem
terrorystycznym.
Ponadto w obrębie doliny Wisły skupia się
większość
urządzeń
przeciwpowodziowych
i pompowni
odwadniających.
Stan
techniczny
obwałowań i urządzeń przeciwpowodziowych jest
mocno
osłabiony,
w
większości
wymagają
modernizacji.
Poważne awarie
Zagrożenie powodziowe
Przewozy ładunków niebezpiecznych
Wg danych Państwowej Straży Pożarnej na
terenie powiatu zagrożenie powodziowe występuje
w 22 miejscowościach, położonych w zlewniach rzek
Wisła, San, Łęg, Trześniówka i Babulówka.
Na głównych trasach drogowych i kolejowych,
często przez tereny zasiedlone mają miejsce przewozy
ładunków niebezpiecznych. Na trasach tych mogą
zaistnieć kolizje pojazdów połączone z uwolnieniem się
ładunków niebezpiecznych. Mogą one spowodować
Wykaz miejscowości zagrożonych powodzią ze
strony poszczególnych rzek przepływających przez
teren powiatu ilustruje poniższa tabela.
Dziennik Urzędowy
- 616 -
Poz. 186
Tabela Nr 22. Występujące zagrożenia powodziowe dla poszczególnych miejscowości powiatu tarnobrzeskiego.
Powierzchnia
Ilość osób do
Lp.
Rzeka, zbiornik
Zagrożone miejscowości
zalewowa [km2]
ewakuacji
Wisła
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Miasto i Gmina Baranów Sandomierski
4,95
Dymitrów Duży
4,65
Dymitrów Mały
7,49
Suchorzów Przewóz
3,30
Siedleszczany
Gmina Gorzyce
10,13
Trześń
2,98
Zalesie Gorzyckie
21,02
Sokolniki
4,0
Furmany
2,42
Orliska
9,69
Gorzyce
15,0
Wrzawy
3,0
Motycze Poduchowne
Razem zlewnia:
88,63
-
1438
169
1953
668
230
7701
1535
301
15020
San
1.
2.
3.
Gmina Gorzyce
15,0
10,0
3,0
Razem zlewnia:
28,0
380
290
80
230
Łęg
Wrzawy
Gorzyce
Motycze Poduchowne
-
1535
7701
301
9537
Gmina Grębów
1.
39,86
Krawce
50
2.
26,45
Grębów - Piaski
28
10,50
Jamnica
104
230
3.
Gmina Gorzyce
4.
2,42
Orliska
5.
15,0
Wrzawy
1535
6.
9,69
Gorzyce
7701
7.
3,0
8.
21,02
Sokolniki
1953
9.
10,13
Trześń
1483
10.
0,8
Razem zlewnia:
Trześniówka
138,87
Motycze Poduchowne
Zalesie Gorzyckie
-
301
169
14123
1.
25,89
Durdy
778
2.
6,50
Marki
250
3.
8,50
Ślęzaki
813
Furmany
668
Gmina Gorzyce
4.
4,13
5.
10,13
Trześń
1483
Miasto i Gmina Nowa Dęba
6.
0,48
Jadach
290
7.
0,40
Chmielów
135
8.
Razem zlewnia:
Babulówka
1.
2.
3.
4.
Razem zlewnia:
0,20
56,23
Cygany
-
4,65
Dymitrów Mały
4,95
Dymitrów Duży
9,17
7,49
Suchorzów Przewóz
26,26
-
Źródło: Komenda Miejska Państwowej Straży Pożarnej – Tarnobrzeg 2008 r.
29
4446
290
380
1400
80
2150
Dziennik Urzędowy
Huragany
Poz. 186
Miejskiej i innych instytucji o podjęcie stosownych
działań prewencyjnych.
Huragany określane są jako wiatry wiejące
z prędkością powyżej 35 m/s (12 w skali Beauforta),
występują
w
województwie
podkarpackim
sporadycznie. Odmianą huraganów w Polsce są
występujące sporadycznie trąby powietrzne o zasięgu
oddziaływania kilkudziesięciu metrów i na długości do
kilku kilometrów. Powiat tarnobrzeski, wg wieloletnich
obserwacji meteorologicznych, znajduje się poza
obszarami występowania huraganów.
Gradobicia
Gradobicia, czyli intensywne opady gradu
najczęściej w połączeniu z burzami, także występują
sporadycznie powodując skutki klęski żywiołowej na
stosunkowo niewielkich obszarach. Zjawiska te
w ostatnich latach nasilają się w okresie letnim.
Susze
To zagrożenie w powiecie tarnobrzeskim jest
dotychczas w mniejszym stopniu odczuwalne jak
w innych rejonach Polski.
Cały
teren
kraju
ulega
stopniowemu
przesuszaniu
poprzez
zmniejszanie
naturalnej
retencyjności zlewni oraz obniżaniu się poziomów
zwierciadeł wód podziemnych oraz zmian klimatu.
Pożary
Pożary, szczególnie lasów i łąk są zjawiskiem
częstym, a równocześnie bardzo zróżnicowanym
w zasięgu i konsekwencjach. Szczególnie nasilają się
w okresie wiosennego wypalania traw, a także
w okresach letnich (susza), co wiąże się z niską
świadomością ekologiczną społeczeństwa. Lasy na
obszarze powiatu znajdują się w II kategorii zagrożenia
pożarowego.
Nad
bezpieczeństwem
przeciwpożarowym
terenów
leśnych,
zarówno
państwowych
jak
i niepaństwowych, czuwają nadleśnictwa.
Z ramienia Komendy Straży Pożarnej w okresie
wiosennym, przed okresem wzrostu zagrożenia
pożarowego lasów prowadzone są kontrole stanu
zabezpieczenia
przeciw-pożarowego
obszarów
leśnych.
Istotnym
elementem
przeciwdziałania
zagrożeniom pożarowym w lasach oraz na terenach
obszarów rolnych jest:
inspirowanie działań w zakresie poprawy stanu
bezpieczeństwa pożarowego;
upowszechnianie
zasad
bezpieczeństwa
pożarowego oraz popularyzacja zagadnień
ochrony przeciwpożarowej poprzez środki
masowego przekazu.
Inspirując
okresem wzrostu
oraz na terenie
wystąpienia do
- 617 -
działania zapobiegawcze przed
zagrożenia pożarowego w lasach
obszarów rolnych kierowane są
organów gminy, Policji, Straży
Poprzez środki masowego przekazu, kierowane
są do społeczeństwa informacje o występujących
zagrożeniach,
metodach
i
sposobach
ich
przeciwdziałania oraz zasadach zachowania się ludzi
w okresie wzrostu zagrożenia pożarowego. W celu
upowszechnienia zasad bezpieczeństwa pożarowego
organizowane są w szkołach konkursy wiedzy
pożarniczej
oraz
różnego
rodzaju
spotkania
z młodzieżą,
podczas
których
poruszana
jest
problematyka zagrożeń pożarowych.
3.6.3. Promieniowanie elekromagnetyczne
Wszystkie urządzenia elektryczne, w tym
napowietrzne linie przesyłowe wytwarzają w swoim
otoczeniu pola elektromagnetyczne. W zależności od
zakresu częstotliwości, pola elektromagnetyczne
wytwarzają
elektromagnetyczne
promieniowanie
niejonizujące (1-1016 Hz) oraz promieniowanie
jonizujące (1016-1022 Hz; ultrafiolet promieniowanie
X oraz
gamma).
Źródłem
promieniowania
niejonizującego są systemy przesyłowe energii
elektrycznej, stacje nadawcze radiowe, telewizyjne,
telefonii
komórkowej,
medyczne
urządzenia
diagnostyczne i terapeutyczne oraz urządzenia
gospodarstwa domowego (kuchenki mikrofalowe).
Ochrona
ludzi
i
środowiska
przed
niejonizującym
promieniowaniem
elektromagnetycznym uregulowana jest przepisami:
ochrony przed promieniowaniem, zagospodarowania
przestrzennego, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
przepisami sanitarnymi.
Linie energetyczne
Energia elektryczna stanowi jedno z głównych
mediów potrzebnych współczesnemu człowiekowi
w celu zaspokojenia potrzeb bytowych warunkujących
odpowiedni standard życia. Dostarczanie energii ze
źródeł zasilania do odbiorcy wymaga przesyłu
niejednokrotnie na znaczne odległości. Poza obszarami
zurbanizowanymi odbywa się to, głownie systemem
linii i stacji redukcyjnych napowietrznych.
Obszar
otaczający
źródło
pola
elektromagnetycznego, jakim są linie energetyczne
musi być objęty strefami ochronnymi, ze względu na
występowanie podwyższonego poziomu natężenia
pola elektromagnetycznego. Pole to o częstotliwości
50 Hz i przy natężeniu powyżej 1 kV/m, poprzez
swoją składową elektryczną ma niekorzystny wpływ
na organizmy żywe. Miarą pośrednią oddziaływania
pola jest prąd pojemnościowy, płynący przez ciało
człowieka do ziemi. Ustalona, bezpieczna wartość
tego prądu przy dotykaniu elementów metalowych,
pojazdów,
ogrodzeń
i
innych
przedmiotów
usytuowanych w pobliżu urządzenia elektrycznego nie
powinna przekraczać 4 mA.
Dla zachowania wyżej podanych wartości
wyznaczone
zostały
odpowiednimi
przepisami
szerokości stref ochronnych. Są to:
Dziennik Urzędowy
- 618 -
Strefa ochronna I – stopnia – określa się nią
obszar między skrajnymi przewodami linii
i wyznacza ją rozpiętość ramion słupa,
natężenie pola elektromagnetycznego w strefie
wynosi powyżej 10 kV/m;
Strefa II – stopnia liczona jest od skrajnego
przewodu i jest uzależniona od napięcia linii,
natężenie pola elektromagnetycznego w tej
strefie wynosi od 10 do 1 kV/m.
Linie i stacje napowietrzne są postrzegane jako
elementy nieharmonizujące z krajobrazem zarówno
naturalnym jak i zurbanizowanym, zaś strefy ochronne
są
obszarami
ograniczonego
użytkowania
i zagospodarowania terenu. Dotyczy to lokalizacji
obiektów kubaturowych przeznaczonych na stały
pobyt ludzi i zalesień w pobliżu linii. Sposób
gospodarowania w obrębie stref ochronnych jest
określony
przez
Polskie
Normy,
wytyczne
projektowania i eksploatacji urządzeń elektrycznych
oraz przepisy branżowe.
Poz. 186
doprowadzające napięcie z elektrowni i krajowego
systemu
zasilania
do
węzła
energetycznego
najwyższych na wysokie napięcie zlokalizowanego
w Chmielowie.
Główne linie przesyłowe 220 kV w powiecie to
linie relacji:
Chmielów – Stalowa Wola;
Widełka – Chmielów;
Połaniec – Chmielów;
Chmielów – Kielce – Tarnów.
System rozdzielczy wysokiego napięcia tworzą
układy linii 110 kV, zasilające stacje redukcyjne
wysokiego na średnie napięcie (GPZ-ty).
Stacje telefonii komórkowej
Teren powiatu tarnobrzeskiego jest miejscem
lokalizacji szeregu stacji telefonii komórkowej
należących do różnych właścicieli. Lokalizację
obiektów stacji ilustruje poniższe zestawienie.
W powiecie tarnobrzeskim przesyłowy układ
napowietrzny stanowią linie o napięciu 220 kV
Tabela Nr 23. Stacje telefoni komórkowej.
Lokalizacja
Obiekty położone w obrębie
koncentracji zabudowy
mieszkaniowej
Obiekty położone na terenach
przemysłowych
Miejscowość
Skopanie
Wola Baranowska
Nowa Dęba
Nowa Dęba
Skopanie – *Wisan*
Jeziórko
Gorzyce “Federal-Mogul”
Gorzyce “Federal-Mogul”
Nowa Dęba
Stacje telefonii komórkowej
Wysokość
Właściciel
w [m]
PLUS
30
PTK „Centertel”
27
PLEY
27
PLUS
27
ERA
30
PTK „Centertel”
50
ERA GSM
40
PTK „Centertel“
40
ERA GSM
50
Telefonia Pilicka
16
ERA
30
PLUS
30
ERA GSM
68
Grębów
Obiekty położone poza
Jamnica
PTK „Cetertel”
Obszarem zainwestowania
Źródło: Urzędy Gmin Baranów Sandomierski, Gorzyce, Grębów, Nowa Dęba – 2008 r.
50
Stacje bazowe telefonii komórkowej są obecnie
najbardziej rozpowszechnionym rodzajem obiektów
radiokomunikacyjnych. W otoczeniu typowych stacji
bazowych
telefonii
komórkowych
pola
elektromagnetyczne o wartościach wyższych od
dopuszczalnych występują nie dalej niż kilkadziesiąt
metrów od samych anten i na wysokości ich
zainstalowania.
Od końca lat osiemdziesiątych obserwowano
tendencję zmniejszania poborów i zużycia wody przez
przemysł, rolnictwo i gospodarkę komunalną. Zjawisko
to, dotyczące zarówno całego kraju jak i powiatu
tarnobrzeskiego, spowodowane jest gospodarką
rynkową, zmianami strukturalnymi w przemyśle oraz
racjonalizacją zużycia wody spowodowaną wzrostem
jej cen.
Na terenie powiatu nie występują inne źródła
promieniowania elektromagnetycznego, prócz wyżej
omówionych.
Głównym źródłem zaopatrzenia w wodę
ludności powiatu są zasoby wód podziemnych
poziomu czwartorzędowego.
4. Techniczna infrastruktura ochrony środowiska
Główne
ujęcia
wód
podziemnych
zaopatrujących mieszkańców powiatu w wodę to
ujęcia:
4.1. Zaopatrzenie w wodę
Dziennik Urzędowy
- 619 -
w Baranowie Sandomierskim składające się
z ośmiu studni wierconych o łącznych zasobach
eksploatacyjnych – 322 m3/h, z którego
zaopatrywani są mieszkańcy gminy Baranów
Sandomierski, oraz miejscowości: Chmielów,
Cygany i Jadachy (gmina Nowa Dęba);
w Ślęzakach (gmina Baranów Sandomierski)
składające się z pięciu studni o wydajności
155 m3/h;
w Nowej Dębie – osiem studni wierconych
o zatwierdzonych zasobach eksploatacyjnych
wynoszących 600 m3/h, Zakład Produkcji Wody
Sp. z o.o. w Nowej Dębie zaopatruje z ujęcia
miasto Nowa Dęba oraz miejscowości:
Tarnowska Wola, Alfredówka, Rozalin, Osiedle
Buda Stalowska;
Poz. 186
we Wrzawach (gmina Gorzyce) – cztery studnie
głębinowe o wydajności 36 m3/h w chwili
obecnej nieczynne
w Gorzycach – siedem studni głębinowych,
wydajność
eksploatacyjna
ujęcia
wynosi
315m3/h, z ujęcia zaopatrywani są mieszkańcy
gminy, z zasobów ujęcia korzysta „FederalMogul” Gorzyce S.A.;
„Studzieniec I” i „Studzieniec II” (gmina
Grębów) składające się odpowiednio z pięciu
i dwudziestu
dwóch
studni
wierconych
o wydajności
eksploatacyjnej
183
m3/h
i 850 m3/h, z ujęć zaopatrywani są mieszkańcy
gminy Grębów oraz miasto Tarnobrzeg;
„Klonowe” na terenie gminy Grębów – 6 studni
głębinowych
o
łącznych
zasobach
eksploatacyjnych wynoszą 185 m3/h –
zaopatrzenie mieszkańców gminy.
Tabela Nr 24. Sposób zaopatrzenia mieszkańców powiatu w wodę w 2008 r.
Miasto/Gmina
Baranów
Sandomierski
Gorzyce
Źródło zaopatrzenia
Długość sieci
wodociągowej
Podłącz.
budynku do sieci
wodociągowej
[szt]
[%]
udział gosp.
korzyst.
z wodoc.
Zużycie wody z wodoc.
w gospod. domowych
dam3
m3/mk/d
–
–
ujęcie w Ślęzakach
ujęcie w Baranowie
Sandomierskim
146,8
2675
88,7
214,8
17,9
–
ujęcie Gorzyce
119,8
2179
95,8
338,7
26,2
Studzieniec I
Studzieniec II, Klonowe
161,9
2435
98,5
181,1
18,7
ujęcie Nowa Dęba
Nowa Dęba
ujęcie Baranów
95,1
2759
98,6
450,6
25,0
Sandomierski
Źródło: Urzędy Gmin Baranów Sandomierski, Gorzyce, Grębów, Nowa Dęba – 2008 r. Rocznik statystyczny woj.
podkarpackiego 2008 r.
Grębów
–
–
–
–
Wg informacji uzyskanych w poszczególnych
gminach na koniec 2008 roku, wszystkie gminy
i miejscowości w gminach zostały zwodociągowane.
Na terenie powiatu blisko 100% gospodarstw
korzysta z wodociągów gminnych.
Woda surowa z wszystkich ujęć wykazuje
niekorzystne parametry fizyko-chemiczne, dotyczy to
w szczególności żelaza i manganu. Woda poddawana
jest procesowi uzdatniania na ośmiu stacjach
Uzdatniania Wody.
Pobór wody na zaopatrzenie gmin dokonywany
jest z poziomu czwartorzędowego, a wielkość poboru
poszczególnych studni określają stosowne pozwolenia
wodno-prawne. Studnie wszystkich ujęć wody
posiadają zatwierdzone strefy ochrony bezpośredniej,
nie wszystkie ujęcia natomiast posiadają zatwierdzone
strefy ochrony pośredniej.
4.2. Kanalizacja i oczyszczanie ścieków
4.2.1. System kanalizacyjny
W ślad za postępem zaopatrzenia mieszkańców
gmin powiatu tarnobrzeskiego w wodę, nie postępuje
budowa sieci kanalizacji sanitarnej. System kanalizacji
w powiecie (stan na koniec 2008 r.) ilustruje poniższa
tabela.
Dziennik Urzędowy
- 620 -
Poz. 186
Tabela Nr 25. System kanalizacji gminy.
% udział
mieszkańców
korzyst. z systemu
kan. do ogólnej liczby
mieszkańców
Liczba
mieszkańców
korzystających
z systemu
Miejscowość
Długość sieci kanalizacyjnej (km)
Lokalizacja
oczyszczalni
Odległość od
oczyszcz.
(km)
Baranów S.
0,3
Gorzyce
2,0
Ogółem
Sanitarnej
Ogólnospławnej
27,3
5,9
27,3
5,9
-
75,0
75,0
30,2
70,7
70,7
-
Grębów
1,0
68,0
145,9
145,9
-
Nowa Dęba
6
52,4
324,8
324,8
X
X
2548
20,9
Baranów S.
880
65,8
Gmina Gorzyce
7048
52,2
Gorzyce
Gmina Grębów
2937
Grębów
14936
Nowa Dęba
Razem:
28 349
Źródło: Urzędy Gmin – 2008 r.
System sieci kanalizacyjnej w powiecie
tarnobrzeskim wynosi 324,8 km.j. Sieć ta obsługuje
ponad 28 tys. mieszkańców, tj. ponad 50% ogólnej
liczby mieszkańców.
poza zasięgiem sieci kanalizacyjnej, posiadają zbiorniki
bezodpływowe, które opróżnia się okresowo.
Wywozem
na
oczyszczalnie
ścieków
sanitarnych gromadzonych w szambach zajmują się
Zakłady Gospodarki Komunalnej oraz działające na
terenie powiatu firmy specjalistyczne m.in. „SanTaEKO” s.j.
Mieszkańcy terenów wiejskich, gdzie brak jest sieci
kanalizacyjnej, gromadzą ścieki w przydomowych
szambach. Szczelność szamb nie zawsze jest
dostateczna i ścieki często wypływają do otoczenia
i wody gruntowej. Następuje też dopływ wody
gruntowej do szamb, szczególnie przy wysokich
poziomach wód.
4.2.2. Oczyszczalnie ścieków
Na terenie powiatu tarnobrzeskiego funkcjonuje
8 mechaniczno-biologicznych oczyszczalni ścieków:
w miastach Baranów Sandomierski i Nowa Dęba, na
terenach wiejskich (Knapy, Buda Stalowska, Grębów,
Gorzyce, Dabrowica i Skopanie). Informacje dotyczące
oczyszczalni ścieków na terenie powiatu przedstawia
poniższa tabela.
Mieszanie się wody gruntowej ze ściekami,
wpływa ujemnie na stan sanitarny środowiska.
Jeszcze gorsza sytuacja jest tam, gdzie nie ma szamb,
a ścieki wylewają się bezpośrednio do gruntu.
Wszystkie obiekty użyteczności publicznej (szkoły,
domy kultury, remizy strażackie itp.), zlokalizowane
Tabela Nr 26.Oczyszczalnie ścieków na terenie powiatu tarnobrzeskiego.
Lokalizacja
(miejscowość)
Odbiornik
(rzeka,
potok)
Zlewnia
(rzeka)
Rodzaj
oczyszczalni
Miejscowości
obsługiwane
Liczba
obsługiwanych
mieszkańców
mechanicznobiologiczna
Baranów
Sandomierski
Suchorzów
1180
350
Przepustowo
ść (m3/d)
Ilość dopływających
ścieków
w okresie bezopadowym
Ogółem
w tym
śr./maks.
przemysło(dam3/d)
wych (%)
Gmina Baranów Sandomierski
Baranów
Sandomierski
Babulówka
Wisła
Knapy
Babulówka
Wisła
Kontenerowa
Knapy
231
32
0,018/0,022
Mokrzyszówka
Wisła
mechaniczno –
biologiczna
Dąbrowica
813
150
b.d.
Babulówka
Wisła
mechaniczno –
biologiczna
Skopanie
1390
400
b.d.
Dąbrowica
Skopanie
0,020/0,028
-
Gmina Gorzyce
Gorzyce
Łęg
Wisła
Gorzyce
7048
2610
1,54
-
Potok Miętus
Łęg
biologiczna
Grębów
2 937
806
0,1/0,3
-
Gmina Grębów
Grębów
Dziennik Urzędowy
- 621 -
Poz. 186
Gmina Nowa Dęba
Nowa Dęba
K-1
Trześniówka
Nowa Dęba
Tarnowska Wola
14 936
Buda
Stalowska
Dąbrówka
Trześniówka
mikroreaktor
Buda Stalowska
Razem:
3500
1,5
2,5
82
14
0,003
-
28 617
7862
X
X
Źródło: Urzędy Gmin 2008 r.
Oczyszczalnie mają łączną przepustowość
7 862 m3/d. Obsługują one około 50% mieszkańców
objętych systemem kanalizacji.
W powiecie oczyszczalnię o największej
przepustowości
posiada
gmina
Nowa
Dęba.
Odbiornikami ścieków z oczyszczalni powiatu
tarnobrzeskiego
są
rzeki:
Babulówka,
Łęg, Mokrzyszówka, Dąbrówka oraz potok Miętus
i rów K-1.
Zgodnie z Krajowym programem oczyszczania
ścieków komunalnych (Mp.Nr.58 poz.775 z dnia
17.08.2010;
aglomeracja
Nowa
Dęba
i
Baranów
Sandomierski w latach 2006-2010 będzie
wyposażona w systemy kanalizacji zbiorczej
i oczyszczalni ścieków w dostosowaniu do
wymogów
Prawa
Wodnego
i
Traktatu
Akcesyjnego,
aglomeracja Gorzyce i Grębów
w
latach
2014-2015 będzie wyposażona w systemy
kanalizacji zbiorczej i oczyszczalni ścieków
w dostosowaniu do wymogów Prawa Wodnego
i Traktatu Akcesyjnego
Według informacji WIOŚ w Rzeszowie,
Delegatura w Tarnobrzegu w 2008 roku całkowita
ilość
ścieków
wymagających
oczyszczenia,
odprowadzonych do środowiska wodnego wyniosła
6 913 dam3, w tym:
ścieków komunalnych – 1 042,8 dam3
ścieków przemysłowych – 5 871 dam3.
Przed wprowadzeniem do odbiornika, ścieki
podlegały procesowi oczyszczenia;
biologicznego – 571 dam3
w tym z podwyższonym usuwaniem biogenów
– 468 dam3.
Aktualnie w ściekach innych niż komunalne,
odprowadzanych w sposób zorganizowany dominują
ścieki z „Federal-Mogul” w Gorzycach odprowadzane
po oczyszczeniu do Łęgu oraz ścieki z Zakładów
Metalowych w Nowej Dębie.
4.3. Składowiska
odpadów
odpadów
stałych
i
utylizacja
jedno składowisko komunalne w Jeziórku, obsługujące
jedynie gminę Grębów. Pozostałe gminy składają
swoje odpady, na podstawie podpisanych stosownych
umów na składowiskach odpadów w Piasecznie
i Stalowej Woli.
Ilość wytworzonych odpadów komunalnych
w 2008 roku i miejsce ich składowania ilustruje
poniższa tabela.
Tabela Nr 27. Wytworzone odpady komunalne w gminach powiatu tarnobrzeskiego w 2008 r.
Ilość wytworzonych odpadów
Gmina
Liczba ludności
Miejsce składowania
komunalnych w Mg
12 154
1344,95
Piaseczno
Gorzyce
13 633
2718,17
Stalowa Wola
Grębów
9 725
883,84
18 529
3182,40
Nowa Dęba
Razem:
54 060
8129,36
Źródło: Rocznik statystyczny woj. podkarpackiego 2008 r. Urzędy Gmin
Masa wytworzonych w 2008 roku odpadów
komunalnych w przeliczeniu na 1 mieszkańca powiatu
wynosiła około 150 kg. Ilość ta jest niższa od masy
odpadów komunalnych wytwarzanych w skali roku
przez
statystycznego
Polaka,
która
wynosi
szacunkowo ok. 350 kg. Porównanie tych wielkości
sugeruje, że część odpadów trafia na „dzikie”
wysypiska, a część jest spalana w gospodarstwach
domowych.
Jeziorko
Piaseczno
-
Składowisko odpadów komunalnych w Jeziórku
o powierzchni 2,2 ha usytuowane jest w terenie
pogórniczym Kopalni Siarki „Jeziórko”.
Dane geometryczne składowiska:
miąższość złoża odpadów h = 5 m powyżej
korony;
Dziennik Urzędowy
- 622 -
nachylenie
skarp
wewnętrznych
1:3,
zewnętrznych 1:1,5 do korony obwałowania
i 1:2 powyżej korony;
powierzchnia dna składowiska S = 6048 m2;
powierzchnia na poziomie korony obwałowania
S = 8064 m2;
objętość wysypiska do poziomu obwałowania
Vd = 14040 m3 i Vg = 31820 m3 ponad
poziom obwałowania;
całkowita objętość wysypiska Vc = 45860 m3;
lub 20 000 Mg
użyteczna
pojemność
składowiska
po
uwzględnieniu warstw izolacyjnych ok. 10%
wynosi 41270 m3.
Szacuje się, że przy zastosowaniu różnych
urządzeń zagęszczających odpady okres składowania
odpadów okres składowania odpadów wynieść może
20 – 25 lat.
Składowiska odpadów pochodzenia przemysłowego
to:
Poz. 186
składowisko
odpadów
poprodukcyjnych
i komunalnych w Zakładach Metalowych
w Nowej Dębie „Dezamet” S.A. – obiekt
przeznaczony do zamknięcia po wykonanej
rekultywacji. do dnia 31.12.2009 r.;
składowisko
odpadów
przemysłowych
i obojetnych należące do KiZPS „Siarkopol”
w likwidacji w miejscowości Stale /teren
Jeziorka/ - gm. Grębów
4.4. Urządzenia ochrony powietrza
Skuteczność
działania
urządzeń
oczyszczających jest określana jako stopień redukcji
zanieczyszczeń i jest wielkością wskazującą jaki
procent całkowitej ilości danego zanieczyszczenia
wprowadzanego
do
urządzenia
jest
w
nim
zatrzymywany.
W zakładach znajdujących się na terenie
powiatu tarnobrzeskiego zainstalowane są urządzenia
do redukcji zanieczyszczeń, których skuteczność
w 2008 roku wyniosła ok. 81%.
Tabela Nr 28. Wykaz zakładów posiadających urządzenia do redukcji zanieczyszczeń pyłowych, gaowych.
Liczba
Skuteczność
Nazwa zakładu
Rodzaj urządzenia
urządzeń
[%]
Rz.P.R.D.WMB
Multicyklony
1
95
Sokolniki
cyklony
12
85
filtry tkaninowe
3
64
„Federal-Mogul” Gorzyce S.A.
urządzenia mokre
2
80
Jednostka Wojskowa w Nowej Dębie
Zakład Czynników Energetycznych w Nowej
Dębie
Zakłady Metalowe „Dezamet” S.A. w Nowej
Dębie
filtr workowy pulsacyjny
1
90
cyklony
3
78
cyklony
4
77,32
odpylacze
cyklony
odkraplacze
3
3
3
70
90
99,9
Źródło: WIOŚ Rzeszów. Delegatura Tarnobrzeg 2008 r.,
W ostatnich latach obserwuje się spadek emisji
spowodowany
przede
wszystkim
poprzez
modernizacje istniejących kotłowni opalanych węglem,
przez zmianę czynnika grzewczego (np. na gaz, olej
opałowy, drewno) lub zastosowanie specjalnych
urządzeń
ograniczających
wprowadzanie
zanieczyszczeń do atmosfery.
zużycia oraz pozyskiwanie energii z wykorzystaniem
źródeł odnawialnych tj. siły wiatru, energii spiętrzeń
wody, słońca, wód termalnych, biogazu, czy biomasy
powinna znajdować coraz więcej miejsca w skutecznej
ochronie środowiska. Produkcja energii „ekologicznie
czystej” przynosi wymierne efekty ekologicznoenergetyczne.
Wg informacji uzyskanych w poszczególnych
gminach wszystkie lub niemal wszystkie obiekty
użyteczności publicznej stosują ekologiczne nośniki
energetyczne, głównie gaz ziemny. Gaz ziemny jako
czynnik grzewczy, stosowany jest również do
ogrzewania
budynków
indywidualnych.
Gminy
powiatu tarnobrzeskiego są zgazyfikowane w 100%.
Aktualnie na terenie powiatu funkcjonuje
kotłownia miejska w Nowej Dębie – instalacja
wykorzystująca biomasę (zrębki drewna).
4.5. Odnawialne źródła energii
Tradycyjna energetyka oparta na wykorzystaniu
i eksploatacji surowców nieodnawialnych wiąże się
z postępującą degradacją środowiska. Oszczędność
Wierzba energetyczna tu stosowana jest rośliną
zdobywającą coraz większe znaczenie jako surowiec
energetyczny.
Aktualnie
jest
uprawiana
na
powierzchni ponad 80 ha. Są to plantacje szybko
rosnących
drzew
dodatkowo
stwarzających
możliwości
zagospodarowania
obszarów
zdegradowanych i nieużytków.
Dziennik Urzędowy
Również produkty tradycyjnych upraw rolnych
mogą być wykorzystywane alternatywnie jako
surowce energetyczne.
Należą do nich:
żyto – do produkcji etanolu do benzyn
silnikowych;
rzepak – do produkcji estrów kwasów
nienasyconych do olejów napędowych silników
wysokoprężnych.
Obecnie na terenie powiatu nie istnieją inne
instalacje wykorzystujące odnawialne źródła energii.
Teren
powiatu
oprócz
surowców
bioenergetycznych nie jest pozbawiony możliwości
wykorzystania:

energii słonecznej – panują tu warunki zbliżone
do ogólnokrajowych tj. około 1500 godzin
słonecznych w ciągu roku, średnia gęstość
energii słonecznej docierającej do powierzchni
ziemi
wynosi
1000/kWh/m2/r.
Kolektory
słoneczne mogą mieć zastosowanie do
podgrzewania wody użytkowej, w basenach,
stawach hodowlanych itp. Wykorzystanie do
ogrzewania pomieszczeń może mieć miejsce
w skojarzeniu
z
innymi
urządzeniami
wspomagającymi;

siły wiatru – według opracowanej przez IMiGW
w Warszawie mapy średniorocznych prędkości
wiatru, dolina Sanu od granicy Państwa aż do
Sandomierza jest strefą występowania średnich
rocznych prędkości wiatru przekraczających
4 m/s,
użytecznych
dla
potrzeb
energetycznych;

potencjału wód płynących – mogą być
lokalizowane małe elektrownie wodne z uwagi
na planowane lokalizacje zbiorników wodnych
dużej i małej retencji.
W zakresie wykorzystania energii geotermalnej
możliwości są ograniczone. Teren powiatu położony
jest w obszarze mało perspektywicznym dla
występowania wód termalnych w mioceńskich
utworach zapadliska przedkarpackiego.
5. Stan środowiska – podsumowanie
Powiat tarnobrzeski usytuowany jest w części
województwa podkarpackiego charakteryzującej się
znacznym
uprzemysłowieniem.
W
latach
osiemdziesiątych tereny z uwagi na degradację
środowiska przyrodniczego zaliczone były do
Tarnobrzeskiego Obszaru Ekologicznego Zagrożenia.
Długoletnie oddziaływanie przemysłu siarkowego
negatywnie odbiło się na jakości środowiska na
terenach kopalni i w bezpośrednim ich otoczeniu.
Postawienie Kopalni Siarki „Machów” i „Jeziórko”
w stan
likwidacji
i
decyzje
o
rekultywacji
spowodowały, że dotychczasowa degradacja tych
obszarów została poważnie ograniczona. Znaczne
zaawansowanie prac rekultywacyjnych skutkuje
poprawą
jakości
poszczególnych
elementów
środowiska i eliminacją bezpośrednich zagrożeń.
- 623 -
Poz. 186
Stan obecny na terenie powiatu charakteryzują:
tendencja poprawy jakości wód Wisły (bez
zmiany klasyfikacji) i zasolenia wód Trześniówki
oraz systematyczny spadek ilości ścieków
odprowadzanych do wód powierzchniowych,
w tym przede wszystkim, charakterystycznych
dla
powiatu
tarnobrzeskiego
(grodzkiego
i ziemskiego), ścieków z przemysłu siarkowego;
poprawa warunków aerosanitarnych (obecnie
brak
przekroczeń
dopuszczalnych
stężeń
i poziomów
odniesienia
dla
wszystkich
badanych zanieczyszczeń) będąca wynikiem
ograniczenia
emisji
z
lokalnych
źródeł
przemysłowych (technologie niskoemisyjne,
hermetyczność procesów i powszechność
pracy urządzeń do redukcji zanieczyszczeń,
eliminacja
niezorganizowanej
emisji
siarkowodoru z pól górniczych i wyrobiska
Kopalni „Machów”);
tendencja
poprawy
w
zakresie
unieszkodliwiania,
wykorzystania
lub
przekazania
w
takich
celach
odpadów
przemysłowych, w tym niebezpiecznych oraz
likwidacja
i
rekultywacja
składowisk
w przemyśle siarkowym;
systematycznie zmniejszająca się powierzchnia
terenów wymagających rekultywacji, od ponad
2500 ha w 1999 roku do niewiele ponad
860 ha w 2008 roku;
występowanie
terenów
leśnych
o zadawalającej
zdrowotności,
wartości
przyrodniczych tj. trawiastych zbiorowisk
roślinnych o znacznym stopniu naturalności
w międzywalu rzeki Wisły i Sanu oraz terenów
kwalifikujących się do objęcia ochroną
rezerwatową z uwagi na wartości siedliskowe
i różnorodność
gatunkową
ornitofauny
(„Stawy” w Budzie Stalowskiej i „Stawy
Krasiczyńskie”).
Najważniejszymi problemami środowiskowymi
powiatu pozostają:
zagrożenia powodziowe;
gospodarka odpadami;
kontynuacja i zakończenie prac likwidacyjnych
i rekultywacyjnych kopalni siarki;
zanieczyszczenie środowiska wodnego;
narastające zanieczyszczenia komunikacyjne
i pogorszenie warunków klimatu akustycznego
w rejonie tras prowadzących ruch tranzytowy.
6. Edukacja ekologiczna
Starostwo
Powiatu
Tarnobrzeskiego
współpracuje z Ligą Ochrony Przyrody, Polskim
Związkiem Wędkarskim oraz ze szkołami. W ramach
współpracy
pracownicy
Wydziału
Ochrony
Środowiska, Leśnictwa i Rolnictwa organizują
prelekcje dla młodzieży. Obecnie tematami, którymi
najbardziej interesuje się młodzież jest gospodarka
odpadami i ochrona przyrody.
Współpraca z Polskim Związkiem Wędkarskim,
a w szczególności ze Społeczną Strażą Rybacką
polega
na
wzajemnym
informowaniu
się
o występujących zagrożeniach naruszania przepisów
Dziennik Urzędowy
o rybactwie
śródlądowym
i
czynnościach z tym związanych.
podejmowanych
Liga
Ochrony
Przyrody
organizuje
systematycznie przeglądy piosenki ekologicznej wśród
młodzieży,
konkursy
rysunków
i
plakatów
okolicznościowych związanych z dniem Ochrony Ziemi
i Światowym Dniem Ochrony Środowiska. Do komisji
rozstrzygającej konkurs zapraszani są pracownicy
Starostwa.
Każdego roku Wydział Ochrony Środowiska,
Rolnictwa i Leśnictwa organizuje (dostarczanie
niezbędnych materiałów – ulotki, worki, rękawice)
akcję „Sprzątanie Ziemi”. Akcja ta kierowana jest za
pośrednictwem
gmin
do szkół
i
organizacji
pozarządowych i cieszy się dużą popularnością
zwłaszcza wśród młodzieży szkolnej.
Starostwo jest również inicjatorem programu
„Czysty powiat” polegającego na propagowaniu
bieżącej
segregacji
odpadów
komunalnych
w poszczególnych gminach. W/w program został
zgłoszony do III edycji konkursu „Liga Inicjatyw
Powiatowych”
organizowanego
przez
Związek
Powiatów Polskich i w efekcie otrzymał Nagrodę
Specjalną przyznaną przez Wojewódzki Fundusz
Ochrony
Środowiska
i
Gospodarki
Wodnej
w Rzeszowie.
7. Nakłady inwestycyjne na ochronę środowiska
Nakłady inwestycyjne są to nakłady finansowe
lub rzeczowe, których celem jest stworzenie środków
trwałych lub ulepszenie (przebudowa, rozbudowa,
rekonstrukcja,
adaptacja
lub
modernizacja)
istniejących obiektów majątku trwałego, a także
nakłady na pierwsze wyposażenie inwestycji.
- 624 


ochrona
gleby
i
wód
podziemnych
i powierzchniowych 1,2 %
zmniejszenie hałasu i wibracji 3 %
pozostałe 0,4%.
Nakłady inwestycyjne na gospodarkę wodną
wynosiły ogółem 7 815 ,0 tys. zł, z tego:

środki z budżetu centralnego 0,5 %

środki zagraniczne stanowią 63,5 %

środki z funduszy ekologicznych (kredyty,
pożyczki i dotacje) 36 %





Podział środków na gospodarkę wodną:
ujęcia i doprowadzenia wody 1,8%
budowa i modernizacja stacji uzdatniania wody
14,9%
zbiorniki wodne 1,3%
regulacja i zabudowa rzek i potoków 0%
obwałowanie przeciwpowodziowe 82,0%.
CZĘŚĆ II
USTALENIA PROGRAMU
1. Cele i funkcje programu
lata 2009-2012 z uwzględnieniem niezbędnych
działań do 2016 roku”, jest narzędziem Zarządu
Powiatu Tarnobrzeskiego, służącym do realizacji
polityki ekologicznej Państwa na terenie powiatu
tarnobrzeskiego (zgodnie z art. 17 ustawy „Prawo
ochrony środowiska”).
1)
Ostatnie opublikowane dane statystyczne
dotyczą
roku
2008
(„Rocznik
statystyczny
w Rzeszowie”). Zgodnie z tymi danymi, w 2008 roku
nakłady inwestycyjne na ochronę środowiska wynosiły
4 766,0 tys. zł, co stanowiło niespełna 1,6 %
nakładów
inwestycyjnych
w
województwie
podkarpackim.
Nakłady w 2008 roku według źródeł
finansowania:
środki własne 88,3 % nakładów ogólnych;
środki z budżetu centralnego stanowią 0 %
nakładów ogólnych;
środki z budżetu wojewódzkiego stanowią
0,8 % nakładów ogólnych;
środki z budżetu powiatu stanowią 1,2 %
nakładów ogólnych;
środki z budżetu gminy stanowią 6,7 %
nakładów ogólnych
środki zagraniczne 3 % nakładów ogólnych;
Podział środków na inwestycje ochrony
środowiska, w powiecie przedstawia się następująco:

gospodarka ściekowa i ochrona wód 87,7 %,
z tego:
oczyszczanie ścieków 2,8%
kanalizacja 24,6 %

gospodarka odpadami 7,7 %
Poz. 186
2)
3)
Najważniejsze cele Programu to:
koordynowanie działań administracji publicznej
wszystkich szczebli, instytucji, pozarządowych
organizacji ekologicznych na terenie powiatu
tarnobrzeskiego w zakresie:
realizacji
terminowych
zobowiązań
wynikających z podpisanego z Unią Europejską
Traktatu Akcesyjnego;
wdrażania nowych wymagań i standardów
środowiskowych
oraz
przedsięwzięć
poprawiających
standardy
związane
z zaopatrzeniem
mieszkańców
w wodę,
odprowadzaniem ścieków, unieszkodliwianiem
odpadów, poprawą klimatu akustycznego,
pełną
dostępnością
dla
społeczeństwa
informacji o środowisku i jego ochronie,
udziałem społeczeństwa w procesach ocen
oddziaływania na środowisko;
kontynuacji rekultywacji i zagospodarowania
terenów poprzemysłowych kopalnictwa siarki;
ochrony walorów przyrodniczo-krajobrazowych
na terenie powiatu tarnobrzeskiego;
podnoszenia
świadomości
ekologicznej
społeczeństwa i wiedzy o stanie środowiska
powiatu;
stworzenie
podstawy
do
występowania
o zewnętrzne środki finansowe potrzebne do
realizacji przedsięwzięć ochrony środowiska;
określenie priorytetów ochrony środowiska
powiatu tarnobrzeskiego z uwzględnieniem
celów
i
kierunków
działań
ustalonych
w dokumentach
na
szczeblu
krajowym,
Dziennik Urzędowy
wojewódzkim
i
gminnym
rozwojowych
powiatu
i
podkarpackiego.
- 625 oraz
szans
województwa
c)
Program opracowany został na 4 lata (200920012 r.) z tym, że przewidziane w nim działania
obejmują w perspektywie okres kolejnych czterech lat
do 2016 r., co wynika z przepisów i zobowiązań na
szczeblu krajowym oraz konieczności kontynuacji
rozpoczętych zadań.
2.
a)
Dokument powstał w oparciu o tzw. otwarty
proces planowania, co oznacza:
włączenie zainteresowanych jednostek (m.in.
władz wojewódzkich, jednostek samorządu
terytorialnego,
instytucji
wojewódzkich,
przedsiębiorców, organizacji ekologicznych) już
na etapie opracowania niniejszego dokumentu;
konieczność
aktualizowania,
przyjętych
priorytetów,
kierunków
działań
itp.,
w zależności od zmiany uwarunkowań realizacji
Programu.
W
Programie
sprecyzowano
rodzaj
i harmonogram działań proekologicznych, głównie
o charakterze
systemowym
i
znaczeniu
ponadlokalnym, a także środki niezbędne do
osiągnięcia założonych celów (w tym mechanizmy
prawno-ekonomiczne i środki finansowe). Zakres
rzeczowy Programu uzupełniony jest przez powiatowy
plan gospodarki odpadami.
2. Struktura Programu
lata 2009 – 2012” złożony jest z dwóch integralnych
opracowań:
Programu ochrony środowiska;
Planu gospodarki odpadami.
Struktura „Planu gospodarki odpadami” została
omówiona w odrębnym opracowaniu.
Program ochrony środowiska składa się z dwóch
części:
Część I –
„Diagnoza stanu środowiska” – obejmująca analizę
aktualnego stanu środowiska wraz z krotką oceną
dotychczasowej
polityki
ochrony
środowiska
w powiecie tarnobrzeskim.
Część II –
„Ustalenia programu” – obejmujące elementy
Programu tj.:
1.
strategię ochrony i poprawy stanu środowiska,
a w niej:
a)
hierarchicznie określone obszary strategiczne,
w
obrębie
których
wyznaczono
cele
ekologiczne;
b)
priorytetowe strategiczne cele ekologiczne
i wyznaczone w ramach tych celów, cele
długookresowe (do 2016 r.) i krótkookresowe
(2009-2012 r.), zmierzające do usunięcia
problemów lub realizacji działań ochronnych,
ustalone według hierarchii ważności;
b)
3.
takie
1)
2)
3)
Poz. 186
działania inwestycyjne i pozainwestycyjne
ustalone w ramach, każdego z wyznaczonych
celów, również według stopnia ważności dla
realizacji Programu.
system zarządzania Programem, w tym:
kontrola realizacji Programu (monitoring poprzez
mierniki realizacji przyjętej strategii działań);
uczestnicy Programu;
koszty i źródła finansowania Programu (środki
niezbędne do osiągnięcia założonych celów,
w tym
mechanizmy
prawno-ekonomiczne
i środki finansowe).
Integralną częścią Programu są
jak:
słownik użytych terminów;
opracowania źródłowe i bibliografia;
załączniki tabelaryczne.
Załączniki
Priorytety ekologiczne
Przyjęto, że działania dotyczące realizacji
Programu powinny odbywać się w obrębie obszarów
strategicznych, ustalonych pod względem ważności
dla realizacji Programu według następującej kolejności:
1)
ochrona i poprawa jakości środowiska;
2)
racjonalne użytkowanie zasobów środowiska;
3)
edukacja ekologiczna, dostęp do informacji
i poszerzanie dialogu społecznego;
W
obrębie
poszczególnych
obszarów
strategicznych, według hierarchii ważności określone
zostały priorytetowe cele strategiczne (do 2016 r.).
W obszarze strategicznym Nr 1: „Ochrona
i poprawa jakości środowiska”, wyznaczono 8 celów
strategicznych według hierarchii ważności określonych
w następującej kolejności:
Cel strategiczny Nr 1/1
Ochrona wód i poprawa ich jakości –
zapewnienie najlepszej jakości wód oraz nowoczesnej
gospodarki wodno-ściekowej.
Kształtowanie
stosunków
wodnych
–
zapewnienie bezpieczeństwa powodziowego oraz
utrzymanie ilości wody na poziomie równowagi
biologicznej.
Gospodarka odpadami – ograniczenie ilości
wytwarzanych
odpadów
oraz
wdrożenie
nowoczesnego
systemu
ich
wykorzystania
i unieszkodliwiania.
Ochrona przed hałasem –
uciążliwości hałasowej w środowisku.
zmniejszenie
Ochrona przed polami elektromagnetycznymi –
skuteczna ochrona ludzi i środowiska przed
promieniowaniem elektromagnetycznym.
Dziennik Urzędowy
- 626 -
Ograniczanie
zanieczyszczeń
powietrza
i przeciwdziałanie zmianom klimatu – zachowanie
standardów jakości powietrza atmosferycznego
zgodnie z wymogami prawa krajowego i unijnego.
Przeciwdziałanie
poważnym
zapewnienie
bezpieczeństwa
i biologicznego.
awariom
–
chemicznego
Ochrona przyrody, krajobrazu, bioróżnorodności
– zachowanie i ochrona walorów przyrodniczych
powiatu.
W obszarze strategicznym Nr 2: „Racjonalne
użytkowanie zasobów środowiska”, wyznaczono
4 cele strategiczne według hierarchii ważności
określonych w następującej kolejności:
Ochrona kopalin i rekultywacja terenów
poeksploatacyjnych – racjonalne gospodarowanie
zasobami kopalin, ich kompleksowe wykorzystanie
oraz przywrócenie równowagi przyrodniczej i nadanie
wartości użytkowych terenom zdegradowanych
kopalnictwem siarki.
Rozwój energetyki odnawialnej – optymalne
wykorzystanie
zasobów
odnawialnych
i upowszechnianie ich stosowania jako źródeł energii.
Ochrona i racjonalne wykorzystanie gleb oraz
rozwój rolnictwa ekologicznego.
Ochrona i zrównoważony rozwój lasów oraz
regulacja lesistości.
W obszarze strategicznym Nr 3: „Edukacja
ekologiczna, dostęp do informacji i poszerzanie dialogu
społecznego”,
wyznaczono
jeden
ważny
cel
strategiczny:
Wzrost świadomości ekologicznej mieszkańców
powiatu oraz poprawa komunikacji społecznej
w zakresie ochrony i racjonalnego wykorzystania
zasobów naturalnych.
3. Kryteria
ekologicznych
wyboru
celów
i
priorytetów
W realizacji Programu nadrzędną zasadą jest
zasada zrównoważonego rozwoju a wiodącymi
zasadami będą:
1)
zasada „likwidacji aktualnych problemów”;
2)
zasada „zanieczyszczający płaci”;
3)
zasada
prewencji
(zapobiegania
przyszły
problemom)
i
oszczędnego
korzystania
z zasobów naturalnych;
4)
zasada odpowiedzialności grup zadaniowych
i zasada uspołecznienia;
5)
Poz. 186
zasada
skuteczności
i efektywności ekonomicznej.
ekologicznej
Przy
ustalaniu
kolejności
celów
oraz
priorytetów, działań i przedsięwzięć uwzględnia się
następujące kryteria:
1)
spójność z priorytetami określonymi przez
„Program
ochrony
środowiska
dla
województwa podkarpackiego”;
2)
spójność z „Planem gospodarki odpadami dla
województwa podkarpackiego”;
3)
zgodność z celami i priorytetami określonymi
w Strategii Rozwoju Powiatu Tarnobrzeskiego;
4)
zgodność z priorytetami, celami i kierunkami
określonymi
w
„Strategii
Rozwoju
Województwa Podkarpackiego, oraz Planem
Zagospodarowania
Przestrzennego
Województwa
Podkarpackiego,
w szczególności
dotyczącymi
tworzenia
warunków
dla
rozwoju
gospodarczego
i podniesienia
poziomu
i
jakości
życia
mieszkańców;
5)
spójność z celami i kierunkami działań
określonymi
w
innych
dokumentach
strategicznych
i
sektorowych,
opracowywanych
w
województwie
podkarpackim;
6)
spójność z priorytetowymi przedsięwzięciami
określonymi
przez
gminy
powiatu
tarnobrzeskiego;
7)
spełnianie
wymagań
konwencji,
umów,
postanowień i porozumień międzynarodowych,
nałożonych w ustawach i rozporządzeniach
wykonawczych;
8)
zgodność z listą przedsięwzięć priorytetowych
Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej w Rzeszowie;
9)
zgodność z celami polityki ekologicznej
państwa
określonymi
w
dokumentach:
„Polityka Ekologiczna Państwa na lata 2009 –
2012 z perspektywą do roku 2016”
10)
spójność z celami określonymi w innych
dokumentach rządowych.
Formułując listę działań brano pod uwagę takie
elementy jak:
1)
ponad lokalny (powiatowy) wymiar działania
(przedsięwzięcia);
2)
spodziewany
efekt
ekologiczny
czyli
zmniejszenie dysproporcji pomiędzy stanem
pożądanym a aktualnym;
3)
możliwość uzyskania zewnętrznego wsparcia
finansowego;
4)
obecne zaawansowanie inwestycji;
5)
zmniejszenie, eliminację lub przeciwdziałanie
zagrożeniom
środowiskowym,
szczególnie
związanych z narażeniem zdrowia i życia
mieszkańców;
6)
uwarunkowania przyrodnicze i społecznogospodarcze powiatu tarnobrzeskiego jako
wyjściowy przyjęto stan środowiska na dzień
31.12.2008 r.
Założenia i wytyczne polityki ekologicznej
państwa i innych dokumentów strategicznych są
podstawą do realizowania na terenie powiatu
Dziennik Urzędowy
tarnobrzeskiego działań na rzecz poprawy stanu
środowiska (we wszystkich jego komponentach).
4. Strategia ochrony i poprawy stanu środowiska
4.1. Informacje ogólne
Strategia
ochrony,
poprawy
stanu
i racjonalnego wykorzystania zasobów środowiska
została
opracowana
dla
obszaru
powiatu
tarnobrzeskiego. Wskazywane działania dotyczą
jednostek różnego szczebla zarządzania środowiskiem
na terenie powiatu oraz przedsiębiorstw i instytucji
bezpośrednio podlegającym organom wojewódzkim
i centralnym. Zadania wskazane do realizacji na
terenie powiatu zostały podzielone wg kompetencji na:
zadania własne powiatu, zadania koordynowane
i zadania gmin. Układ strategii w zakresie ochrony
i poprawy stanu środowiska nawiązuje do strategii
przyjętej w „Programie Ochrony Środowiska dla
Województwa Podkarpackiego”.
Poniżej zostały sprecyzowane cele ekologiczne
i działania w zakresie ich realizacji w ramach
wyodrębnionych obszarów strategicznych.
4.2. Ochrona i poprawa jakości środowiska
4.2.1. Ochrona wód i poprawa ich jakości
–
a)
b)
zapewnienie najlepszej jakości wód oraz
nowoczesnej gospodarki wodno-ściekowej –
cel strategiczny Nr 1/1
Cel ten zakłada:
poprawę jakości wód, tak aby wody osiągnęły
co
najmniej
dobry
stan
ekologiczny
i pozostawały w stanie ukształtowanym przez
przyrodę;
racjonalizację zużycia wody w przemyśle,
rolnictwie i gospodarstwach domowych.
Wody powierzchniowe i podziemne powinny
być przydatne do zaspakajania potrzeb społecznych
i gospodarczych, w tym:
wykorzystania w zbiorowym zaopatrzeniu
w wodę do picia,
celów kąpielowych, turystyki, rekreacji,
hodowli i bytowania organizmów wodnych
(w szczególności
ryb
łososiowatych
lub
przynajmniej karpiowatych).
Cel ten powinien być osiągnięty do 2016r.
Również do tego roku należy zapewnić 75% poziom
redukcji ładunku substancji biogennych ze ścieków
komunalnych
oraz
ograniczenie
spływu
zanieczyszczeń pochodzących ze źródeł azotowych.
Istnieje możliwość odstąpienia od konieczności
budowania oczyszczalni ścieków o podwyższonym
stopniu usuwania biogenów, jeżeli w ramach całej
zlewni nastąpi redukcja zrzutu azotu i fosforu do wód
o 75%.
Rozwiązywanie problemów w dziedzinie jakości
wód będzie prowadzone w układach zlewniowych
m.in. przez działania pozainwestycyjne i inwestycyjne
realizowane przez Regionalny Zarząd Gospodarki
- 627 -
Poz. 186
Wodnej w Krakowie oraz samorządy terytorialne.
Obszarami, na których prowadzone są zadania
związane z poprawą i ochroną jakości wód
powierzchniowych i podziemnych są zlewnie rzek oraz
obszary
ochrony
głównych
zbiorników
wód
podziemnych (GZWP). Na przedsiębiorcach i zakładach
komunalnych spoczywa obowiązek modernizacji
technologii uzdatniania wody do picia. Zakłady
przemysłowe zobowiązane są do wyeliminowania
zrzutów substancji niebezpiecznych ze ściekami
przemysłowymi
m.in.
poprzez
modernizację
technologii produkcji przemysłowej.
Inwestycje w ramach realizacji celu strategicznego
Najtrudniejsze
i
najbardziej
kosztowne
w realizacji będą działania dotyczące oczyszczania
ścieków komunalnych i ochrony wód przed
zanieczyszczeniami spowodowanymi przez azotany ze
źródeł rolniczych. Obowiązek budowy systemów
kanalizacji w aglomeracjach o wielkości od 2 000 do
15 000 RLM i powyżej 15 000 oraz budowy
oczyszczalni ścieków dla aglomeracji od 2 000 do
15 000 RLM powinien zostać spełniony do
31.12.2016 roku. Inwestycje w tym zakresie,
konieczne
do
realizacji
na
terenie
powiatu
tarnobrzeskiego w latach 2009-2016 to wg
„Krajowego
Programu
Oczyszczania
Ścieków
Komunalnych”:
budowa ok. 360 km sieci kanalizacyjnej;
rozbudowa i modernizacja oczyszczalni ścieków
komunalnych dla 5 aglomeracji, na terenie
gminy Baranów Sandomierski 2 oczyszczalnie
w m. Dąbrowica i Baranów Sandomierski,
w gminach Nowa Dęba, Grębów i Gorzyce po
jednej oczyszczalni.
Cele długookresowe do 2016 roku (1.1/1)
Dla realizacji ochrony i poprawy jakości wód
przyjęto, iż działania w tym zakresie będą zmierzały do
spełnienia wymogów określonych w II Polityce
ekologicznej Państwa tj. m.in.:
Cel Nr 1.1.1/1. Realizacja kompleksowego
systemu gospodarki wodno – ściekowej oraz
ograniczenie emisji zanieczyszczeń ze źródeł
punktowych:
miejskich,
przemysłowych
i wiejskich.
Cel Nr 2.1.1/1. Zaspokojenie zapotrzebowania
ludności na odpowiednią jakościowo wodę
pitną oraz do celów bytowo – gospodarczych
i rekreacyjno - turystycznych.
Cel Nr 3.1.1/1. Ochrona wód przed
zanieczyszczeniami
spowodowanymi
przez
azotany ze źródeł rolniczych.
Działania
w
długookresowych:
zakresie
realizacji
celów
Działania zmierzające do realizacji ustalonych
celów dotyczą następujących zagadnień:
zarządzanie ochroną wód;
przeciwdziałanie
zanieczyszczeniom
i ograniczanie emisji ze źródeł osadniczych;
zaopatrzenie w wodę;
racjonalizacja zużycia wody.
Dziennik Urzędowy
Zarządzanie ochroną wód:
–
opracowanie warunków korzystania z wód
regionów wodnych;
–
sporządzenie programów działań mających na
celu ograniczenie odpływu zanieczyszczeń ze
źródeł rolniczych;
–
racjonalna gospodarka zasobami wodnymi
wspierana
przez
edukację
ekologiczną,
rozwiązania
techniczno
–
organizacyjne
i ekonomiczne.
Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom i ograniczanie
emisji ze źródeł osadniczych:
–
prowadzenie działań inwestycyjnych, zgodnie
z „Krajowym programem oczyszczania ścieków
komunalnych”, obejmującym lata 2009-2016;
–
wdrażanie dyrektyw IPPC (w tym nakłady
finansowe związane z ochroną wód);
–
w
latach
2006-2010
–
modernizacja,
rozbudowa i budowa 133 km systemów
kanalizacji
zbiorczej
(gm.
Baranów
Sandomierski, Gorzyce, Nowa Dęba) oraz
rozbudowa oczyszczalni ścieków w Baranowie
Sandomierskim;
–
rzetelna
i
pełna
inwentaryzacja
stanu
technicznego zbiorników bezodpływowych;
–
inwestycje inne niż systemy kanalizacji
zbiorczej, realizowane tam, gdzie budowa
kanalizacji zbiorczej nie przyniosłaby korzyści
środowiskowych lub powodowałaby nadmierne
koszty
(np.
budowa
oczyszczalni
przydomowych).
Zaopatrzenie w wodę:
–
dostosowanie
jakości
wody
pitnej
do
standardów
UE
poprzez
rozbudowę
i modernizację stacji uzdatniania wód i sieci
wodociągowych;
–
budowa i modernizacja sieci wodociągowych
na obszarach wiejskich;
–
zatwierdzenie i właściwe zagospodarowanie
stref ochrony ujęć wód (zmniejszenie do
minimum zanieczyszczeń wód podziemnych).
Racjonalizacja zużycia wody:
– racjonalne gospodarowanie wodą, przez podmioty
gospodarcze,
w
tym
eliminowanie
nieuzasadnionego
wykorzystania
wód
podziemnych
i
wody
pitnej
do
celów
przemysłowych (przez branże inne niż np.
przemysł spożywczy i farmaceutyczny);
– edukacja ekologiczna w zakresie racjonalnego
zużycia wody;
–
nakładanie obowiązku prowadzenia rejestracji
zużycia wody w pozwoleniach wodnoprawnych
na pobór wód;
–
stosowanie technologii, w których stosuje się
zamknięte
obiegi
wody
oraz
wtórne
wykorzystanie
ścieków
mniej
zanieczyszczonych.
Zadania w zakresie racjonalizacji zużycia wody
należeć będą głównie do instytucji na poziomie
krajowym i wojewódzkim oraz do przedsiębiorstw,
podmiotów
gospodarczych
i
indywidualnych
odbiorców.
- 628 -
Poz. 186
Do starosty (w zakresie określonym ustawą
Prawo
wodne)
należy
wydawanie
pozwoleń
wodnoprawnych oraz nadzór i kontrola nad
działalnością spółek wodnych.
Cele krótkookresowe do 2012 roku (2.1/1.)
Cel Nr 1.2.1/1. Ograniczenie zanieczyszczenia
ze źródeł przemysłowych i gospodarczych
(ograniczenie zrzutu, niektórych substancji
niebezpiecznych do 31.12.2012 r.).
Cel
Nr
2.2.1/1.
Zwiększenie
ilości
oczyszczonych
ścieków
komunalnych,
w powiecie tarnobrzeskim (sukcesywnie).
Działania
w
krótkookresowych:
zakresie
realizacji
celów
Zarządzanie ochroną wód:
–
Ograniczenie zrzutu substancji niebezpiecznych
ze
ściekami
(sukcesywnie)
poprzez
modernizację technologii produkcji.
Inwestycje:
–
modernizacja oczyszczalni ścieków na terenie
gminy Baranów Sandomierski w Baranowie
Sandomierskim do 2008 r. i rozbudowa
w Dąbrowicy (do 2009 r.);
–
sukcesywne
porządkowanie
gospodarki
ściekowej w gminach powiatu tarnobrzeskiego
poprzez modernizację, rozbudowę i budowę
systemów łącznie ok. 138 km kanalizacji
zbiorczej;
–
uzupełnienie sieci wodociągowej poprzez
budowę sieci w gminach Nowa Dęba
(Chmielów, Cygany, Jadachy) gmina Grębów
(Nowy Grębów);
–
ograniczanie
zanieczyszczeń
azotowych
pochodzących z rolnictwa (poprzez budowę
nowoczesnych stanowisk do składowania
obornika
i
zbiorników
na
gnojówkę
w gospodarstwach rolnych – sukcesywnie do
2016 r.
Szczegółowy wykaz zadań inwestycyjnych i nie
inwestycyjnych w zakresie realizacji celu Nr 1/1
znajduje się w pkt. 9.1. Załączniki tabelaryczne Tabela
Nr 1.
4.2.2. Kształtowanie stosunków wodnych
–
zapewnienie bezpieczeństwa powodziowego
(ochrony życia i mienia) oraz utrzymanie ilości
wody na poziomie równowagi biologicznej – cel
strategiczny Nr 2/1
W ramach tego celu należy zwiększyć liczbę
zbiorników retencyjnych na terenie powiatu. Niedobór
zbiorników wodnych powoduje z jednej strony
częstsze i groźne powodzie, z drugiej deficyt wody
w rzekach w okresach niżówkowych. Zapewnienie
bezpieczeństwa
powodziowego
i
zwiększenie
zasobów dyspozycyjnych będzie miało charakter
długofalowy.
Należy również dążyć do zwiększenia naturalnej
retencji wód oraz do utrzymania istniejących zdolności
retencyjnych, zwłaszcza na obszarach intensywnie
użytkowanych przez człowieka.
Dziennik Urzędowy
Działania w zakresie realizacji celu strategicznego:
–
poprawa infrastruktury przeciwpowodziowej,
budowa i modernizacja wałów oraz regulacja
cieków wodnych;
–
budowa zbiorników „małej retencji” (docelowo
8 zbiorników o łącznej pow. 21 ha; po
2016 roku);
- 629 -
–
–
Cele długookresowe do 2016 roku (1.2/1.)
–
Cel Nr 1.1.2/1. Zwiększenie ilości obiektów
i urządzeń infrastruktury przeciw-powodziowej.
–
Cel
Nr
2.1.2/1.
Zwiększenie
zasobów
dyspozycyjnych wód w powiecie.
Działania w zakresie realizacji celów długookresowych
Podstawowe działania w zakresie właściwego
kształtowania stosunków wodnych poprzez działania
inwestycyjne (m.in. budowa zbiorników retencyjnych,
budowa i modernizacja wałów przeciwpowodziowych,
umocnienia brzegów cieków) i pozainwestycyjne
realizowane będą przez Regionalny Zarząd Gospodarki
Wodnej w Krakowie oraz Podkarpacki Zarząd
Melioracji i Urządzeń Wodnych w Rzeszowie przy
współudziale samorządów gminnych. Ochronę przed
powodzią oraz suszą prowadzi się zgodnie z planami
ochrony przeciw-powodziowej oraz przeciwdziałania
skutkom suszy na obszarze państwa. Dla obszarów
nieobwałowanych narażonych na niebezpieczeństwo
powodzi, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki
wodnej
sporządza
studium
określające
w szczególności granice obszarów bezpośredniego
zagrożenia
powodzią
przy
uwzględnieniu
częstotliwości występowania powodzi, ukształtowania
dolin rzecznych i terasów zalewowych, strefy
przepływu wezbrań powodziowych.
Do podstawowych zadań w tym zakresie
zalicza się:
–
modernizację
i
remont
wałów
przeciwpowodziowych (w tym usuwanie
skutków powodzi
–
modernizacje, regulację i remont koryt rzek
i potoków (w tym usuwanie skutków powodzi),
na terenie gmin Gorzyce, Grębów, Baranów
Sandomierski
–
budowę
i
poprawę
stanu
systemów
odwadniania dróg;
–
przeciwdziałanie wkraczaniu zabudowy na
tereny
zalewowe,
poprzez
stosowanie
odpowiednich zapisów w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego;
–
dostosowywanie
użytkowania
rolniczych
terenów położonych w sąsiedztwie rzek
i potoków do skali zagrożenia powodziowego
(preferowanie użytkowania łąkowego oraz
właściwe kształtowanie pasów roślinności
wzdłuż cieków wodnych).
Cele krótkookresowe (2.2/1)
–
Cel Nr 1.2.2/1. Poprawa stanu infrastruktury
przeciwpowodziowej.
Działania w zakresie realizacji celu krótkookresowego:
–
sukcesywne usuwanie skutków powodzi na
rzekach i potokach, w tym modernizacja
Poz. 186
i remont wałów na łącznej długości 17 oraz
modernizacja i remont koryt rzek i potoków .
bieżąca konserwacja urządzeń melioracyjnych –
podstawowych (rzeki, wały, potoki, zbiorniki),
przywrócenie prawidłowego funkcjonowania
istniejących systemów melioracyjnych, na
terenie całego powiatu;
zapewnienie właściwej przepustowości cieków
wodnych (przepusty, jazy, rowy, itp.).
Szczegółowy wykaz zadań w zakresie realizacji
celu strategicznego Nr 2/1 zawiera Tabela Nr 2
Załączniki Tabelaryczne.
4.2.3. Gospodarka odpadami
–
ograniczenie ilości wytwarzanych odpadów
oraz wdrożenie nowoczesnego systemu ich
wykorzystywania i unieszkodliwiania – cel
strategiczny Nr 3/1
Zasady
wdrożenia
systemu
gospodarki
odpadami na obszarze powiatu, cele i działania określa
Plan gospodarki odpadami, stanowiący integralną
część niniejszego opracowania.
4.2.4. Ochrona przed hałasem
–
zmniejszenie
uciążliwości
hałasowej
w środowisku – cel strategiczny Nr 4/1
Realizacja tego celu zapewni zmniejszenie
dyskomfortu życia mieszkańców powiatu, szczególnie
w rejonach, w których hałas i wibracje są szczególnie
uciążliwe
(sąsiedztwo
dróg
tranzytowych
przebiegających przez powiat tarnobrzeski).
Ochrona przed hałasem polega na zapewnieniu
najlepszego
stanu
akustycznego
środowiska
w szczególności poprzez:
–
utrzymanie
poziomu
hałasu
poniżej
dopuszczalnego lub co najmniej na tym
poziomie;
–
zmniejszenie poziomu hałasu co najmniej do
dopuszczalnego, gdy nie jest on dotrzymany.
Za priorytetowe uznaje się działania w zakresie
zmniejszenia hałasu komunikacyjnego wzdłuż dróg
krajowych:
Nr
9
o
funkcji
regionalnej
i międzynarodowej oraz drogi krajowej Nr 77 o funkcji
międzyregionalnej.
Działaniami
inwestycyjnymi
pośrednio
wpływającymi na zmniejszenie poziomu hałasu na
terenach zurbanizowanych będzie:
–
budowa obejść drogowych dla miejscowości
położonych wzdłuż dróg krajowych tj. m.
Grębów, Nowa Dęba;
–
poprawa stanu technicznego nawierzchni dróg.
Na odcinkach dróg, określonych w programach
przeciwdziałania hałasowi, niezbędna będzie budowa
zabezpieczeń akustycznych lub prowadzenie innych
działań w tym zakresie (nie tylko w miastach ale na
terenie małych miejscowości zlokalizowanych wzdłuż
dróg tranzytowych). Warunkiem przygotowania
inwestycji związanych z budową i modernizacją dróg
jest uwzględnienie aspektów ochrony środowiska.
Działania powyższe są komplementarne w stosunku
do takich zadań jak: unowocześnianie środków
Dziennik Urzędowy
transportu, infrastruktury transportowej i organizacji
transportu.
Działania i kompetencje w zakresie ograniczania
hałasu określa ustawa Prawo ochrony środowiska
(z późniejszymi zmianami) raz wydane na jej
podstawie rozporządzenia.
Cele długookresowe 1.4/1
Zgodnie z Programem Ochrony Środowiska dla
województwa
podkarpackiego
określa
się
podstawowe cele na obszarze powiatu:
–
Cel Nr 1.1.4/1. Zmniejszenie dyskomfortu
mieszkańców związanego z przekroczeniem
poziomu hałasu komunikacyjnego i ograniczenie
hałasu drogowego na obszarach o intensywnej
zabudowie.
–
Cel
Nr
2.1.4/1.
Niedopuszczanie
do
pogorszenia
klimatu
akustycznego
na
obszarach, gdzie sytuacja akustyczna jest
korzystna.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
długookresowych:
–
monitoring
akustyczny
poziomu
hałasu
komunikacyjnego,
zwłaszcza
w miejscowościach, przez które przebiegają
drogi tranzytowe (zgodnie z prawem ochrony
środowiska
okresowe
pomiary
prowadzi
zarządzający drogą i przedkłada organowi
ochrony środowiska, który może nałożyć
w drodze decyzji, obowiązek prowadzenia
pomiarów
w
związku
z
eksploatacją
w przypadku negatywnego oddziaływania na
środowisko;
–
sporządzanie map akustycznych przez starostę
z uwzględnieniem informacji wynikających
z map sporządzanych przez zarządzającego,
w pierwszej
kolejności
na
obszarach
położonych wzdłuż dróg o największym
natężeniu ruchu;
–
opracowanie programów ograniczenia hałasu na
obszarach o intensywnej zabudowie, w oparciu
o ocenę stanu akustycznego;
–
budowa zabezpieczeń akustycznych wzdłuż
dróg tranzytowych w miejscach nasilonej emisji
hałasu;
–
odpowiednia lokalizacja obiektów uciążliwych;
–
skuteczne
egzekwowanie
stosowania
przepisów krajowych i unijnych w zakresie
ochrony przed hałasem.
4.2.5. Ochrona przed polami elektromagnetycznymi
–
skuteczna ochrona ludzi i środowiska przed
promieniowaniem
elektromagnetycznym
–
cel
strategiczny Nr 5/1
Realizacja tego celu polega na skutecznej ochronie
ludności
przed
działaniem
promieniowania
elektromagnetycznego, poprzez:
–
utrzymanie
poziomów
pól
elektromagnetycznych poniżej dopuszczalnych lub
co najmniej na tych poziomach;
–
zmniejszaniu
poziomów
pól
elektromagnetycznych
do
co
najmniej
dopuszczalnych tam gdzie one są niedotrzymane.
- 630 -
Poz. 186
Zadania w zakresie oceny poziomów pól
elektromagnetycznych i ich zmian dokonuje się
w ramach państwowego monitoringu środowiska.
Zadania okresowych badań kontrolnych poziomów pól
elektromagnetycznych i prowadzenie rejestru terenów
o stwierdzonych przekroczeniach dopuszczalnych
poziomów spoczywają na Wojewodzie.
Zadania samorządów gminnych polegać będą
na właściwej lokalizacji obiektów, które mogą
emitować
pole
elektromagnetyczne,
czyli
uwzględniania
ich
w miejscowych
planach
zagospodarowania przestrzennego oraz studiach
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gmin.
Ochrona ludzi i środowiska przed oddziaływaniem pól
elektromagnetycznych polegać będzie na:
–
inwentaryzacji źródeł emisji;
–
wyznaczaniu
obszarów
ograniczonego
użytkowania od istniejących i projektowanych
emitorów
(zadania
rady
powiatu
dla
przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać
na środowisko);
–
lokalizacji obiektów tak, by były jak najmniej
konfliktowe z otaczającą przestrzenią;
–
wdrażaniu najlepszych technik, technologii
i rozwiązań
technicznych
ograniczających
promieniowanie elektromagnetyczne.
4.2.6.
Ograniczanie
zanieczyszczeń
powietrza
i przeciwdziałanie zmianom klimatu
–
zachowanie standardów jakości powietrza
atmosferycznego zgodnie z wymaganiami
prawa krajowego i unijnego – cel strategiczny
Nr 6/1.
Cel ten ma za zadanie dotrzymanie standardów
jakości
powietrza
na
obszarze
powiatu
tarnobrzeskiego. Rola starosty we wdrażaniu
przepisów unijnych i krajowych w zakresie ochrony
powietrza
polegać
będzie
na
współudziale
w przygotowaniu
programu
ochrony
powietrza
(wyrażanie opinii). W stanie istniejącym nie zachodzi
konieczność opracowania takiego programu.
Ograniczanie „emisji niskiej” pochodzącej ze
źródeł osadniczych należy głównie do zadań
samorządów gminnych. Do przedsiębiorców należy
ograniczanie
emisji
pochodzącej
z
procesów
technologicznych w zakładach przemysłowych.
Istotnym
kierunkiem
działań
będzie
edukacja
ekologiczna w tym zakresie oraz promowanie
odnawialnych źródeł energii.
Cele długookresowe (1.1/6)
–
Cel Nr 1.1.6/1. Utrzymanie (z ukierunkowaniem
na poprawę) na dotychczasowym poziomie
jakości powietrza na terenie powiatu.
–
Cel Nr 2.1.6/1. Redukowanie wielkości emisji
z głównych jej źródeł.
Działania
w
długookresowych:
zakresie
realizacji
celów
Dla realizacji ochrony powietrza i przeciwdziałania
zmianom klimatu na terenie powiatu przyjęto
następujące kierunki działań:
–
przeciwdziałanie zanieczyszczeniom.
Dziennik Urzędowy
–
przeciwdziałanie zmianom klimatu.
Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom
Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom polegać
powinno przede wszystkim na ograniczaniu emisji
zanieczyszczeń z głównych źródeł: przemysłowych,
komunalnych i komunikacyjnych.
Działania
ograniczające
emisję
ze
źródeł
przemysłowych to:
–
kompleksowa
modernizacja
zakładów
przemysłowych
wprowadzająca
efektywne
i ekologiczne technologie;
–
modernizacja technologii w celu prowadzenia
mniej energochłonnej produkcji;
–
udoskonalenie procesów spalania, prowadzące
do zmniejszenia zużycia paliw;
–
stosowanie w instalacjach paliw o niskiej
zawartości siarki;
–
instalowanie
wysokosprawnych
urządzeń
redukcyjnych w zakładach, w tym nadal
wysoce pożądanych urządzeń do redukcji
zanieczyszczeń
gazowych
oraz
poprawa
sprawności obecnie funkcjonujących;
–
wdrażanie najlepszych dostępnych technik
(BAT);
–
prowadzenie systematycznej kontroli zakładów
przemysłowych;
–
wsparcie finansowe dla zakładów wdrażających
systemy zarządzania środowiskiem.
Działania ograniczające emisję ze źródeł komunalnych:
–
likwidacja lub modernizacja starych lokalnych
kotłowni na bardziej ekologiczne (zmiana
czynnika grzewczego);
–
ograniczenie
strat
ciepła
(docieplanie
budynków,
wymiana
stolarki
okiennej
i drzwiowej przeciwdziałanie stratom ciepła
w ciepłociągach przy spedycji);
–
upowszechnianie
wykorzystania
niekonwencjonalnych źródeł energii;
–
upowszechnianie
stosowania
paliw
ekologicznych w kotłowniach i indywidualnych
systemach grzewczych.
Działania
ograniczające
emisję
ze
źródeł
komunikacyjnych (mobilnych):
–
eliminacja ruchu tranzytowego z terenów
zwartej zabudowy – budowa obwodnic;
–
zwiększenie płynności i przepustowości sieci
drogowej;
–
poprawa standardów technicznych dróg;
–
stosowanie
katalizatorów
oraz
benzyn
bezołowiowych;
–
tworzenie warunków dla intensyfikacji ruchu
rowerowego
–
wyznaczanie
ścieżek
rowerowych;
–
wprowadzanie na stacjach paliw hermetyzacji
procesu obrotu paliwami.
Przeciwdziałanie zmianom klimatu
Przeciwdziałanie zmianom klimatu wiązać się będzie ze
zmniejszeniem emisji:
–
CO2
(głównego
gazu
cieplarnianego),
towarzyszącego
wszystkim
procesom
przemysłowym;
- 631 –
–
–
Poz. 186
innych zanieczyszczeń powietrza
spalanie paliw organicznych);
(głównie
metanu
odpowiedzialnego
za
globalne
ocieplanie (główne źródła: wycieki z gazociągów, procesy fermentacji w ściekach
i osadach ściekowych, w mniejszym stopniu
gospodarka hodowlana).
Najważniejsze działania w tym zakresie:
–
wszystkie kierunki i działania ograniczające
emisję zanieczyszczeń do powietrza;
–
zwiększenie lesistości powiatu (jeden ze
sposobów pochłaniania CO2);
–
uszczelnianie i usprawnianie procesów przesyłu
gazu ziemnego oraz wykorzystywanie biogazu
(zawierającego metan) z oczyszczalni do
produkcji energii.
–
Cel Nr 1.2.6/1. Zmniejszenie wielkości emisji
zanieczyszczeń w miastach i miejscowościach
powiatu.
Działania w zakresie realizacji celu krótkookresowego
Dla
realizacji
celu
krótkookresowego
niezbędne jest:
–
wdrażanie wszelkich inwestycji ograniczających
emisję zanieczyszczeń, szczególnie tzw. „niskiej
emisji” ze źródeł osadniczych oraz budowa
bloku
skojarzonego
wytwarzania
energii
z wykorzystaniem
zgazowania
odpadów
drewno-pochodnych w Zakładzie Czynników
Energetycznych w Nowej Dębie (),
–
propagowanie
wykorzystania
paliw
„ekologicznych” (gazu, oleju opałowego)
w indywidualnych systemach grzewczych.
4.2.7. Przeciwdziałanie poważnym awariom
–
zapewnienie
bezpieczeństwa
chemicznego
i biologicznego – cel strategiczny Nr 7/1
Realizacja tego celu jest istotna przede
wszystkim ze względu na przebieg przez teren
powiatu dróg, którymi przewożone są materiały
niebezpieczne.
Na terenie powiatu brak jest zakładów o dużym
i zwiększonym ryzyku wystąpienia poważnej awarii.
Działania
w
zakresie
realizacji
celu
koncentrować będą się głownie w sferze osadniczej,
wzdłuż odcinków dróg krajowych i wojewódzkich
służących do transportu materiałów niebezpiecznych.
Działania w zakresie ochrony ludności i ochrony
zdrowia na poziomie powiatu prowadzone są przez
Powiatowy Zespół d.s. Ochrony Przeciwpożarowej
i Ratownictwa oraz Powiatowe Centrum Zarządzania
Kryzysowego. Ponadto realizacja celu strategicznego
polegać będzie m.in. na opracowaniu i aktualizacji:
powiatowych planów obrony cywilnej, planu działania
w sytuacjach kryzysowych oraz planu doraźnej
ochrony
przed
powodzią,
organizacji
szkoleń
treningów i ćwiczeń w zakresie OC, obsłudze
powiatowego ośrodka analizy danych i alarmowania,
Dziennik Urzędowy
- 632 -
systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu
wczesnego ostrzegania.
–
–
Cel Nr 1.1.7/1. Przeciwdziałanie poważnym
awariom.
–
Cel Nr 2.1.7/1. Zwiększenie bezpieczeństwa
ruchu pojazdów z towarami niebezpiecznymi na
terenie powiatu tarnobrzeskiego.
–
Cel Nr 3.1.7/1. Podniesienie świadomości
społecznej
w
zakresie
biotechnologii
i bezpieczeństwa biologicznego.
–
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
długookresowych:
–
wzmożone kontrole pojazdów przewożących
materiały niebezpieczne prowadzone przez:
WIOŚ, PSP, Policję, Inspekcje Drogową;
–
modernizacje zbyt wąskich odcinków dróg,
którymi przewozi się materiały niebezpieczne;
–
przygotowanie parkingów i zjazdów na
bezpieczne
zatrzymanie
pojazdów,
a w przypadku awarii na ich odholowanie
i zabezpieczenie;
–
edukacja rolników i przedsiębiorców w zakresie
biotechnologii i bezpieczeństwa biologicznego.
–
Cel Nr 1.2.7/1. Zapewnienie bezpieczeństwa
w zakresie ochrony życia i mienia.
–
Cel Nr 2.2.7/1. Poprawa infrastruktury
przeciwpożarowej i ratownictwa ekologicznego.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
krótkookresowych:
–
rozbudowa i modernizacja systemu wczesnego
ostrzegania
w
zakresie
ochrony
przeciwpowodziowej
(m.in.
opracowanie
i stosowanie procedur postępowania w sytuacji
zagrożenia);
–
modernizacja i stała poprawa wyposażenia
jednostek ratownictwa ekologicznego;
–
techniczne i organizacyjne wspieranie służb
odpowiedzialnych
za
zapewnienie
bezpieczeństwa
ekologicznego
(w
tym
chemicznego i biologicznego);
–
ujednolicenie systemu alarmowania.
4.2.8. Ochrona przyrody, krajobrazu, bioróżnorodności
–
zachowanie i ochrona walorów przyrodniczych
powiatu – cel strategiczny Nr 8/1
Zgodnie z „Programem ochrony środowiska dla
województwa podkarpackiego” realizacja tego celu
ukierunkowana będzie na tworzenie i doskonalenie
systemu obszarów chronionych, w tym ochronę
obszarów o wysokich walorach przyrodniczych.
–
–
–
–
Organami ochrony przyrody są:
minister właściwy ds. środowiska
wojewoda
starosta
wójt, burmistrz, albo prezydent miasta
Starosta
wykonując
administracji rządowej m.in.:
zadania
z
zakresu
–
Poz. 186
prowadzi rejestr pomników przyrody, stanowisk
dokumentacyjnych, użytków ekologicznych,
zespołów przyrodniczo – krajobrazowych;
prowadzi
rejestr
przetrzymywania
roślin
i zwierząt (egzotycznych);
sprawuje kontrolę przestrzegania przepisów
o ochronie przyrody w trakcie gospodarczego
wykorzystania zasobów i poszczególnych
składników
przyrody
przez
jednostki
organizacyjne oraz osoby prawne i fizyczne.
Na szczeblu lokalnym ochrona i podnoszenie
wartości krajobrazu polegać będzie na działaniach
takich jak:
–
bieżąca ochrona elementów tworzących walory
krajobrazowe;
–
racjonalna gospodarka zasobami naturalnymi;
–
stosowanie
odpowiednich
zapisów
w miejscowych planach zagospodarowania
przestrzennego;
–
odtwarzanie
krajobrazów
zdegradowanych
(w uzasadnionych przypadkach);
–
zwiększenie
aktywności
społeczeństwa
w decydowaniu
o
losie
otaczającego
krajobrazu.
Działania prowadzone w ramach realizacji celu
strategicznego
(w
większości
o
charakterze
ciągłym) to:
–
utrzymanie istniejących obiektów i powołanie
nowych form prawnie chronionej przyrody
i krajobrazu;
–
zachowanie i wzbogacanie istniejących oraz
odtwarzanie
zanikłych
elementów
różnorodności
biologicznej,
w
tym
renaturalizacja cennych ekosystemów i siedlisk;
–
ochrona dolin rzecznych i innych korytarzy
ekologicznych,
zwłaszcza
o
znaczeniu
ponadlokalnym;
–
usuwanie
lub
ograniczanie
aktualnych
i potencjalnych zagrożeń dla zachowania
różnorodności biologicznej;
–
wspieranie
działalności
lokalnych
proekologicznych organizacji pozarządowych
i ruchów społecznych, działających na rzecz
ochrony
środowiska
przyrodniczego
w powiecie;
–
realizacja programu wprowadzania zadrzewień
i zakrzaczeń śródpolnych;
–
kontrola pozyskiwania zasobów przyrodniczych
z ich naturalnych siedlisk;
–
bieżąca ochrona walorów przyrodniczych
i pomników przyrody;
–
opracowanie i wdrażanie programów ochrony
terenów zieleni w miastach i gminach.
–
Cel-Nr.1.1.8/1. zachowanie oraz odtwarzanie
i wzbogacanie
rodzimego
bogactwa
przyrodniczego i walorów krajobrazowych,
poprzez objęcie prawną ochroną obszarów
o wysokich
walorach
przyrodniczokrajobrazowych, w tym o znaczeniu międzynarodowym.
–
Cel Nr.2.1.8/1. Podniesienie świadomości
ekologicznej lokalnych społeczności.
Dziennik Urzędowy
–
–
Cel-Nr.3.1.8/1.
Utrzymanie
urozmaiconego
krajobrazu rolniczego, zachowanie tradycyjnych
praktyk
gospodarczych
na
obszarach
przyrodniczo cennych oraz rozwój form
rolnictwa stosujących metody produkcji, nie
naruszających równowagi przyrodniczej, przede
wszystkim rolnictwa ekologicznego.
Cel Nr.4.1.8/1. Optymalne wykorzystanie
walorów przyrodniczych powiatu.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
długookresowych:
–
prowadzenie edukacji ekologicznej dzieci,
młodzieży i dorosłych w zakresie zrozumienia
celów ochrony przyrody i różnorodności
biologicznej;
–
utworzenie rezerwatów przyrody (projektowany
rezerwat
„Stawy”),
pomników
przyrody
i innych form ochrony;
–
opracowania dokumentacyjne dla terenów
projektowanego
rezerwatu
*Stawy*
i przygotowanie planów ochrony);
–
ochrona
istniejących
i
odbudowa
zdegradowanych korytarzy ekologicznych na
obszarach pozbawionych kompleksów leśnych.
–
Cel Nr 1.2.8/1. Ochrona obiektów i obszarów
o szczególnych walorach przyrodniczych.
–
Cel Nr 2.2.8/1. Edukacja ekologiczna dzieci
i młodzieży.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
krótkookresowych:
–
wspieranie
zwalczania
kłusownictwa
na
zwierzynie i kłusownictwa rybackiego;
–
porządkowanie
rzek,
cieków
wodnych,
stawów, oczek wodnych, otoczenia obiektów
publicznych,
poprawa
estetyki
rowów
i gospodarstw domowych;
–
konserwacja pomników przyrody (na wniosek
właściciela lub zarządcy, w zależności od stanu
zdrowotnego).
- 633 -
Poz. 186
470 ha pozostała, przeważająca część na terenie
miasta
Tarnobrzeg)
odbywa
się
zgodnie
z opracowanymi projektami.
–
Cel-Nr.1.1.1/2.
Likwidacja
zagrożeń,
rekultywacja oraz zagospodarowanie terenów
poeksploatacyjnych siarki.
–
Cel-Nr.2.1.1/2.
Ograniczenie
negatywnych
skutków wydobycia kopalin.
–
Cel-Nr.3.1.1/2.
Zwiększenie
efektywności
wykorzystania
rozpoznanych
i eksploatowanych złóż.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
długookresowych:
–
kontynuacja
prac
likwidacyjnych
i rekultywacyjnych terenów poprzemysłowych
Kopalni Siarki Machów i Jeziórko;
–
ochrona złóż udokumentowanych i obszarów
perspektywicznych
oraz
maksymalne
wykorzystanie złóż eksploatowanych;
–
ograniczanie nielegalnego wydobycia surowców
w znacznym stopniu wpływającego ujemnie na
środowisko poprzez dewastację powierzchni
gruntu (przypadkowa, niefachowa eksploatacja
kopalin jest też nie korzystna dla stanu złoża
i powoduje marnotrawstwo zasobów).
–
Cel Nr 1.2.1/2. Zakończenie planowanego do
końca 2015 roku etapu likwidacji i rekultywacji
Kopalni Siarki „Jeziórko”.
–
Cel Nr 2.2.1/2. Przywrócenie wartości
użytkowych części terenów poprzemysłowych
Kopalni Siarki „Machów” położonych w obrębie
powiatu ziemskiego tarnobrzeskiego (gmina
Nowa Dęba).
–
Cel Nr 3.2.1/2. Kontynuacja prac w zakresie
poszukiwania nowych złóż.
–
Cel Nr 4.2.1/2. Ograniczanie naruszeń
środowiska
towarzyszących
eksploatacji
kopalin
oraz
rekultywacja
terenów
po
wydobyciu surowców pospolitych.
4.3. Racjonalne użytkowanie zasobów środowiska
4.3.1. Ochrona kopalin i rekultywacja terenów
poeksploatacyjnych
–
racjonalne gospodarowanie zasobami kopalin,
ich
kompleksowe
wykorzystanie
oraz
przywrócenie
równowagi
przyrodniczej
i nadanie
wartości
użytkowych
terenom
zdegradowanym kopalnictwem siarki – cel
strategiczny Nr 1/2
Realizacja celu ma za zadanie zwiększenie
efektywności wykorzystania rozpoznanych złóż
kopalin oraz poszukiwanie i rozpoznanie nowych złóż,
ograniczenie
negatywnych
skutków
wydobycia
kopalin.
Polityka
ekologiczna
państwa
do
najistotniejszych
problemów
wymagających
rozwiązania zalicza m.in. zmniejszenie negatywnego
wpływu na zdrowie ludzi i środowisko tzw. „gorących
punktów”, którymi na terenie powiatu są obszary po
kopalnictwie siarki. Proces likwidacji Kopalni Siarki
„Jeziórko” położonej na terenie gminy Grębów
i Kopalni Siarki „Machów” (na terenie powiatu ok.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
krótkookresowych:
–
prowadzenie prac likwidacyjnych zgodnie
z opracowanymi projektami i harmonogramem
w obrębie byłych kopalni siarki;
–
bieżąca
rekultywacja
terenów
poeksploatacyjnych
surowców
ilastych
i kruszyw w szczególności na terenie gminy
Gorzyce i Baranów Sandomierski;
–
kontrola
realizacji
wypełniania
przez
przedsiębiorstwa obowiązku rekultywacji;
–
opracowanie
folderu
informacyjnego
o obszarach
perspektywicznych
kopalin,
zwłaszcza tych, na które występuje bieżące
zapotrzebowanie,
celem
zaktywizowania
przedsiębiorstw w zakresie ich poszukiwania
i eksploatacji.
4.3.2. Rozwój energetyki odnawialnej
–
optymalne
wykorzystanie
zasobów
odnawialnych
i
upowszechnianie
ich
Dziennik Urzędowy
stosowania jako
strategiczny Nr 2/2
źródeł
energii
- 634 –
cel
Realizacja tego celu jest związana jest
z koniecznością
zwiększania
udziału
energii
odnawialnej w bilansie zużycia energii pierwotnej w
Polsce i województwie, co wynika z Traktatu
Przedakcesyjnego przystąpienia Polski do Unii
Europejskiej (do 2020 r. przewiduje się 14% wzrost
udziału energii pochodzącej z wykorzystania do jej
produkcji źródeł odnawialnych).
Na terenie powiatu istnieją przede wszystkim
możliwości
rozwoju
energetyki
odnawialnej
z wykorzystaniem
surowców
bioenergetycznych.
Przykładem jest funkcjonująca na terenie miasta Nowa
Dęba kotłownia miejska opalana zrębkami drewna
wierzby energetycznej. Ponadto uwarunkowania
przyrodnicze powiatu sprzyjają wykorzystaniu siły
wiatru i energii słonecznej.
Użytkowanie odnawialnych źródeł energii umożliwia
osiągnięcie korzyści ekologicznych, gospodarczych
i społecznych, a wzrost wykorzystania energii ze
źródeł odnawialnych powinien stać się integralnym
elementem zrównoważonego rozwoju powiatu.
–
Cel Nr 1.1.2/2. Wzrost produkcji energii
z wykorzystaniem
źródeł
odnawialnych
w bilansie energetycznym, na obszarze powiatu
tarnobrzeskiego.
Działania w zakresie realizacji celu długookresowego:
inwentaryzacja zasobów energii odnawialnej
i niezbędnej
infrastruktury,
wyznaczenie
regionów preferowanych do rozwoju energetyki
odnawialnej, w tym w aktualizowanych
studiach
uwarunkowań
i
kierunków
zagospodarowania przestrzennego gmin;
wspieranie rozwoju energetyki odnawialnej
poprzez
opracowanie
programów
wykonawczych energetycznego wykorzystania
biomasy,
rozwoju
energetyki
wodnej,
wiatrowej, słonecznej;
propagowanie rozwoju energetyki odnawialnej
i nośników
energii
bardziej
przyjaznych
środowisku, zwłaszcza z wykorzystaniem
energii słonecznej do ogrzewania mieszkań
i obiektów użyteczności publicznej;
budowa urządzeń i instalacji do produkcji
i transportu
energii
wytwarzanej
z wykorzystaniem źródeł odnawialnych na
terenach preferowanych do rozwoju energetyki
odnawialnej;
włączanie problematyki energii odnawialnej do
miejscowych
planów
zagospodarowania
przestrzennego i aktualizowanych studiów
zagospodarowania przestrzennego gmin.
4.3.3. Ochrona i racjonalne wykorzystanie gleb oraz
rozwój rolnictwa ekologicznego
–
Realizacja tego celu zmierza do:
–
ochrony gleb przed degradacją powodowaną
przez czynniki antropogeniczne i naturalne;
–
rekultywacji gleb zdegradowanych;
–
–
Poz. 186
ochrony zasobów gleb najlepszej jakości,
nadających się do wykorzystania rolniczego
(zgodnie ze standardami krajowymi i Unii
Europejskiej);
optymalnego wykorzystaniu gleb w zależności
od uwarunkowań przyrodniczych.
Działania w zakresie realizacji celu strategicznego
polegać będą na:
–
edukacji w zakresie stosowania dobrej praktyki
rolniczej;
–
propagowaniu
i
wdrażaniu
rolnictwa
ekologicznego;
–
podejmowaniu
przedsięwzięć
służących
rozpoznaniu stanu gleb i skali zagrożeń;
–
pracach rekultywacyjnych.
Działania w zakresie ochrony i racjonalnego
wykorzystania gleb prowadzone będą zgodnie
z kompetencjami wynikającymi z ustaw szczególnych.
Zgodnie z ustawą Prawo ochrony środowiska, oceny
jakości gleb i ziemi oraz obserwacji zmian dokonuje się
w ramach państwowego monitoringu środowiska,
a starosta prowadzi okresowe badania jakości gleb.
Obecnie na terenie powiatu tarnobrzeskiego nie ma
obszarów, na których obowiązek rekultywacji
obciążałby starostę.
–
Cel Nr 1.1.3/2. Ochrona gleb przed degradacją
i zanieczyszczeniem
wskutek
czynników
naturalnych i antropogenicznych.
–
Cel Nr 2.1.3/2. Identyfikacja zagrożeń
i optymalne wykorzystanie gleb w zależności
od uwarunkowań przyrodniczych.
–
Cel Nr 3.1.3/2. Ochrona zasobów gleb
nadających się do wykorzystania rolniczego
przed ich przeznaczeniem na inne cele.
–
Cel Nr 4.1.3/2 Włączanie do obiegu
gospodarczego gruntów zdegradowanych.
–
Cel
Nr
5.1.3/2.
Rozwój
rolnictwa
ekologicznego.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
długookresowych:
–
rekultywacja terenów i użytków rolnych
zdegradowanych,
w
wyniku
działania
czynników antropogenicznych i naturalnych;
–
wspieranie unowocześnienia produkcji rolnej
poprzez modernizację gospodarstw rolnych,
postęp
biologiczny,
sprawną
strukturę
dystrybucji, zaopatrzenia, przetwórstwa i usług;
–
właściwe użytkowanie rolnicze gleb, w tym
odpowiednie nawożenie i stosowanie środków
ochrony roślin;
–
zachowywanie odpowiedniego odczynu gleb
(z uwagi
na
występujące
nadmierne
zakwaszenie, stosowanie wapnowania);
–
stosowanie fitomelioracji, zalesień gruntów
nieprzydatnych rolniczo;
–
zapobieganie
nielegalnemu
składowaniu
odpadów
na
gruntach
do
tego
nie
przeznaczonych;
–
ograniczanie zanieczyszczeń przemysłowych
i gospodarczych;
–
podnoszenie poziomu wiedzy użytkowników
gleb i gruntów w zakresie możliwości zasobów
Dziennik Urzędowy
glebowych i ich degradacji oraz w zakresie
rolnictwa ekologicznego.
–
Cel Nr 1.2.3/2. Monitoring gleb ukierunkowany
na rejestrowanie zmian powodowanych przez
czynniki
naturalne
i
antropogeniczne
(zakwaszenie gleb, użytkowanie, przeciążenie
gleb
materią
i energią,
niewłaściwą
agrotechniką itp.).
–
Cel
Nr
2.2.3/2.
Rekultywacja
gleb
zdegradowanych na obszarach rolniczego
użytkowania, w tym zalesianie.
- 635 –
–
–
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
krótkookresowych:
–
opracowanie
programu
rekultywacji
gleb
i zalesiania gleb na obszarach rolniczego
użytkowania;
–
zwiększanie punktów monitoringu stanu gleb,
publikacje, szkolenia;
–
organizowanie szkoleń w zakresie wymogów
ochrony środowiska przy stosowaniu środków
ochrony roślin, nawozów mineralnych oraz
utylizacji środków ochrony roślin;
–
prowadzenie obserwacji zmian chemizmu gleb,
a w szczególności koncentracji metali ciężkich
w glebach użytkowanych rolniczo;
–
promocja produktów, aktywizacja sieci ze
sprzedażą zdrowej żywności.
4.3.4. Ochrona i zrównoważony rozwój lasów oraz
regulacja lesistości
–
Realizacja tego celu polega przede wszystkim
na kompleksowej ochronie ekosystemów leśnych,
poprawie stanu zdrowotnego, doskonaleniu zasad
i mechanizmów użytkowania obszarów leśnych,
przygotowaniu podstaw do regulacji lesistości,
wzbogacaniu zasobów leśnych i ochronie przed
pożarami. Efektem realizacji celu strategicznego
będzie:
–
zachowanie korzystnego wpływu lasów na
równowagę
przyrodniczą,
zachowanie
różnorodności
biologicznej,
krajobrazu
i poprawa warunków życia ludności;
–
osiągnięcie przestrzennie optymalnej struktury
lasów w krajobrazie;
–
regeneracja zdewastowanych i zaniedbanych
drzewostanów w lasach prywatnych.
Ze względu na specyfikę ochrony ekosystemów
leśnych, dla utrzymania i poprawy stanu lasów
działania (przedsięwzięcia), z reguły pozainwestycyjne,
należy prowadzić w sposób ciągły, ponieważ nie
można ich zamknąć w określonym przedziale czasu,
z tego
względu
nie
wyznaczono
celów
długookresowych. Działania prowadzone będą zgodnie
z
kompetencjami
określonymi
przez
ustawy
szczególne.
Zarządzanie ochroną i racjonalną gospodarką leśną:
–
wdrażanie krajowego i wojewódzkiego (po jego
opracowaniu) programu zalesiania;
–
scalanie niewielkich enklaw leśnych w większe
kompleksy;
–
–
Poz. 186
zachowanie bioróżnorodności lasów m.in.
poprzez ochronę i odtwarzanie śródleśnych
zbiorników wodnych oraz pozostawianie na
gruntach przeznaczonych do zalesień - trwałych
i okresowych oczek wodnych, bagien, mokradeł
jako ostoi życia biologicznego, szczególnie na
wododziałach;
ochrona i pielęgnacja zasobów leśnych oraz
ekosystemów nieleśnych, w tym obejmowanie
ochroną cennych obszarów leśnych i nieleśnych
(użytki ekologiczne – ekosystemy cenne
przyrodniczo, takie jak: torfowiska, murawy
kserotermiczne, półnaturalne łąki);
wdrożenie zasad zagospodarowywania lasów
nie objętych formami ochrony przyrody
a będących przedmiotem ochrony w świetle
prawa
międzynarodowego
(konwencje
i porozumienia
międzynarodowe
oraz
dyrektywy UE);
doskonalenie
metod
aktywnego
przeciwdziałania
zagrożeniu
pożarowemu,
w tym monitoring stanu i zagrożeń lasów;
wspieranie tworzenia związków i stowarzyszeń
właścicieli lasów, powiązań ko-operacyjnych
bazy
surowców
i
produktów
leśnych
z lokalnymi podmiotami przetwórstwa, przy
wykorzystaniu
pakietu
instrumentów
stymulujących przedsiębiorczość.
Inwestycje
–
zalesianie gruntów wyłączonych z użytkowania
rolniczego;
–
przebudowa drzewostanów oraz odbudowa
potencjału
produkcyjnego
ekosystemów
leśnych naruszonych w wyniku katastrof
leśnych i pożarów.
–
Cel Nr 1.4.1/2. Intensyfikacja działań na rzecz
modelu
trwale
zrównoważonej,
wielofunkcyjnej gospodarki leśnej oraz ochrony
zasobów leśnych.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
krótkookresowych:
–
wzmocnienie nadzoru i doradztwa fachowego
w stosunku do lasów niepaństwowych, w tym
przygotowywanie materiałów informacyjnych
i edukacja ekologiczna;
–
przygotowanie podstaw do regulacji zalesień,
w tym:
weryfikacja
klasyfikacji
gruntów
(granicy polno-leśnej), uregulowanie spraw
związanych z wykazywaniem powierzchni
leśnych w ewidencji gruntów oraz optymalnej
lokalizacji zalesień w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego;
–
nadzór i kontrola zalesień gruntów prywatnych
oraz szkolenie właścicieli zalesionych gruntów.
–
rozpoczęcie prac związanych z opracowaniem
programów zadrzewień realizowanych na
gruntach
stanowiących
własność
osób
fizycznych, wspólnot gruntowych mienia
gminnego i komunalnego.
–
realizacja
przedsięwzięcia
związanego
z nasadzeniami drzew i krzewów przeciwdziałać
będzie narastającym zagrożeniom (ograniczenie
erozji wodnej, kształtowanie bilansu wodnego)
Dziennik Urzędowy
–
oraz utrzymania bogactwa i różnorodności
świata roślin i zwierząt
funkcjonowanie
oraz
kształtowanie
ekosystemów leśnych i zadrzewień śródpolnych
tworzących korytarze ekologiczne w krajobrazie
rolniczym środowiska przyrodniczego.
4.4. Edukacja ekologiczna, dostęp do informacji
i poszerzanie dialogu społecznego
Wzrost świadomości ekologicznej mieszkańców
powiatu oraz poprawa komunikacji społecznej
w zakresie ochrony i racjonalnego wykorzystania
zasobów naturalnych – cel strategiczny Nr 1/3.
Cel ten prowadzić będzie do wykreowania
społeczeństwa o wysokim poziomie zachowań,
świadomego
wzajemnych
powiązań
pomiędzy
zagadnieniami
gospodarczymi,
społecznymi,
ekologicznymi i politycznymi. Realizowany będzie
poprzez: wspieranie działań uzupełniających system
edukacji szkolnej, zwiększenie efektywności edukacji
ekologicznej,
dostarczanie
niezbędnej
wiedzy
o problematyce ekologicznej. Stan środowiska zależy
w dużej mierze od postaw poszczególnych członków
społeczeństwa. Swobodny dostęp do informacji
o środowisku
ma
wpływ
na
aktywizowanie
społeczności lokalnych
–
Cel Nr 1.1.1/3. Poprawa świadomości
ekologicznej w zakresie właściwych postaw
konsumenckich, w zakresie korzystania ze
środowiska
(m.in.
gospodarki
odpadami
i racjonalizacji zużycia wody, energii cieplnej
i elektrycznej).
–
Cel Nr 2.1.1/3. Podniesienie świadomości
społecznej w zakresie wiedzy o środowisku
(zagadnienia ochrony ekosystemów, ochrony
krajobrazu, kształtowanie norm zachowań
sprzyjających
ochronie
różnorodności
biologicznej) i jego zagrożeniach.
–
Cel Nr 3.1.1/3. Promowanie rolnictwa
ekologicznego, odnawialnych źródeł energii.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
długookresowych:
–
egzekwowanie
przepisów,
zwłaszcza
dotyczących: porządku, odpadów, gospodarki
wodno-ściekowej i ochrony przed hałasem;
–
edukacja ekologiczna w szkołach (kółka
zainteresowań, konkursy ekologiczne itp.
prowadzenie aktywnych form edukacji np.
“zielone szkoły”);
–
rozwój bazy edukacji ekologicznej, w tym
rozwój
zagospodarowania
edukacyjnego
i turystycznego obszarów leśnych (ścieżki
edukacyjne,
szlaki
turystyczne,
tablice
informacyjne itp.);
–
organizowanie
kampanii
informacyjnoedukacyjnych,
wspieranie
imprez
prośrodowiskowych
oraz
działalności
wydawniczej;
–
upowszechnianie informacji o podejmowanych
akcjach, kampaniach i działaniach na rzecz
aktywnej
ochrony
środowiska
w województwie, kraju i na świecie;
- 636 –
Poz. 186
uczestnictwo w wojewódzkich, krajowych
i międzynarodowych
programach
edukacji
ekologicznej.
–
Cel Nr 1.2.1/3. Zorganizowanie systemu
informacji o środowisku i ogólnodostępnych
form edukacji ekologicznej.
–
Cel Nr 2.2.1/3. Rozwój bazy edukacyjnej.
–
Cel
Nr
3.2.1/3
Edukacja
ekologiczna
w szkołach i w rolnictwie.
Działania
w
zakresie
realizacji
celów
krótkookresowych:
–
włączenie do edukacji szkolnej programów
ochrony środowiska wraz z planem gospodarki
odpadami;
–
opracowanie programu edukacyjnego oraz
koordynacja działań w zakresie jego wdrażania;
–
opracowanie
zasad
i
przygotowanie
nowoczesnych (komputerowych) systemów
zarządzania i dokumentowania
zasobami
środowiska, w tym gospodarki przestrzenią
wiejską;
–
wspieranie przedsięwzięć szkoleniowych dla
rolników, kontynuowanie doradztwa rolniczego;
–
prowadzenie edukacji ekologicznej dzieci
i młodzieży w zakresie zrozumienia celów
ochrony przyrody i różnorodności biologicznej;
–
wprowadzenie dodatkowych form nauki wiedzy
ekologicznej poprzez kółka zainteresowań,
spotkania, konkursy;
–
edukacja ekologiczna w zakresie gospodarki
odpadami i racjonalizacji zużycia wody i energii
poprzez programy radiowe i telewizyjne
o tematyce
proekologicznej,
prasę
i wydawnictwa.
5. System zarządzania programem
5.1. Instrumenty i narzędzia realizacji Programu
Program w założeniu ma kształtować całość
polityki w zakresie ochrony środowiska na szczeblu
powiatowym. Ma być główną wykładnią dla
kierunków działań, obieranych przez wszelkie
jednostki w zakresie szeroko pojmowanej ochrony
środowiska. Realizacja programu następować będzie
poprzez:
–
doprowadzenie
do
zbieżności
zapisów
Programu z treścią programów szczebla
gminnego;
–
koordynację działań organów i instytucji
odpowiedzialnych
za
ochronę
ochrony
środowiska na terenie powiatu ściśle pod
kątem Programu;
–
konsekwentną i skuteczną egzekucję przepisów
prawa, szczególnie w zakresie objętym
Programem;
–
propagowanie wśród społeczności lokalnej
wspólnych działań w interesie środowiska.
Możliwość skutecznego wykonywania ustaleń
Programu wiązać się będzie ściśle z możliwościami
finansowymi
jednostek
odpowiedzialnych
za
poszczególne zadania. Jednocześnie jednak Program
jest elementem niezbędnym do pozyskania tych
Dziennik Urzędowy
środków. Pośrednio warunkiem sprawnej realizacji jest
też posiadanie instrumentu w postaci odpowiednich
zasobów kadrowych tj. niezbędnej liczby etatów oraz
kompetentnych pracowników.
Realizacja zadań wynikających z „II Polityki
ekologicznej
państwa”
zwłaszcza
wdrożenie
systemów informatycznych oraz modyfikacja systemu
statystyki publicznej, państwowego monitoringu
środowiska i pozostałych mechanizmów nadzoru
i kontroli wymagać będzie w latach 2009–2012
wzmocnienia istniejących struktur ochrony środowiska
lub powołania nowych struktur organizacyjnych oraz
wdrożenia systemów obiegu informacji w dziedzinie
środowiska, niezbędnych do spełnienia przez Polskę
warunków uczestnictwa w Unii Europejskiej i realizacji
innych zobowiązań międzynarodowych.
Grupę instrumentów zarządzania Programem
tworzą:
1.
instrumenty prawno-administracyjne;
2.
instrumenty rynkowe;
3.
instrumenty finansowe;
4.
instrumenty z zakresu organizacji, marketingu
i zarządzania środowiskiem;
5.
instrumenty informacyjno-edukacyjne.
Na szczeblu powiatowym Program realizowany
będzie
głównie
poprzez
instrumenty
prawnoadministracyjne oraz informacyjno edukacyjne.
Instrumenty finansowe, będące w posiadaniu
starostwa powiatowego, służące realizacji polityki
ekologicznej, są obecnie niewystarczające.
Starosta jako organ ochrony środowiska na
poziomie powiatu posiada takie instrumenty prawne
jak: decyzja, zezwolenie, uzgodnienie, koncesja,
kontrola i monitoring, nadzór, publiczne rejestry (m. in.
zadania w zakresie zalesień i nadzoru nad lasami nie
stanowiącymi własności Skarbu Państwa, łowiectwa,
ochrony powierzchni ziemi, ochrony przed hałasem,
korzystania z zasobów wodnych, wytwarzania,
odzysku, unieszkodliwiania i transportu odpadów
niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne, procesu
inwestycyjnego,
związane
z
przedsięwzięciami
mogącymi znacząco oddziaływać na środowisko, dla
których raport może być wymagany). Tworzy
(w zależności od potrzeb) również programy m.in.
programy zalesień, programy ochrony przed hałasem,
programy
rekultywacji
gleb
na
obszarach
zdegradowanych.
- 637 -
Poz. 186
umożliwiającą efektywne wykorzystanie
technicznych i finansowych.
5.2.2. Realizacja Programu
środków
Realizacja
Programu
wymagać
będzie
skoordynowanych wysiłków bardzo wielu jednostek
z terenu powiatu, głównie urzędów gmin, jednostek
administracji zespolonej i ekologicznych organizacji
pozarządowych, a także podmiotów prowadzących
działalność gospodarczą oraz osób fizycznych.
Program
realizowany
będzie,
zgodnie
z przepisami szczególnymi, przez wszystkie jednostki
odpowiedzialne za ochronę środowiska w powiecie,
w oparciu o aktualnie dostępne instrumenty: prawnoadministracyjne, informacyjno-edukacyjne, finansowe,
ekonomiczno-rynkowe, oraz instrumenty z zakresu
organizacji i zarządzania środowiskiem.
5.2.3. Kontrola realizacji Programu
Główną jednostką monitorującą wykonanie
zadań, wynikających z Programu będzie organ
wykonawczy
powiatu,
czyli
Zarząd
Powiatu
w Tarnobrzegu. Ocena wykonania odbywać się będzie
poprzez kontrolę osiągnięcia wyznaczonych mierników
celów długookresowych (zgodnie z tabelą Nr 3,
załączoną do niniejszego Programu). Na podstawie
art. 18 ust. 2 Prawa ochrony środowiska co 2 lata
Zarząd zobowiązany jest do sporządzenia w tym
zakresie stosownego raportu i przedstawienia go
Radzie Powiatu. Najbliższa tego typu kontrola realizacji
założeń Programu będzie miała więc miejsce
w 2011 r.
Kontrola wdrażania Programu i oceny jego
realizacji w aspekcie osiągania założonych celów
prowadzona będzie poprzez monitoring:
1.
stanu środowiska,
2.
wdrażania i realizacji Programu, w tym kontrolę
aktywności instytucji odpowiedzialnych za
realizację zadań w zakresie ochrony środowiska
na terenie powiatu,
3.
skutków realizacji Programu.
Raporty i ocena oraz zmiana uwarunkowań
realizacji Programu (w sferach: gospodarczej,
przyrodniczej, przestrzennej, społecznej i politycznoinstytucjonalnej) będą podstawą do aktualizacji.
Aktualizacja Programu powinna odbywać się, nie
rzadziej niż co 4 lata.
Monitoring środowiska
5.2.
Organizacja
działań
realizacyjnych i kontrolnych
przygotowawczych,
5.2.1. Działania przygotowawcze
Organem odpowiedzialnym za wdrażanie
i koordynację działań określonych w Programie jest
Zarząd Powiatu Tarnobrzeskiego. Poprzez posiadane
instrumenty prawno-administracyjne, informacyjnoedukacyjne i finansowe zapewnia spójność pomiędzy
wszystkimi działaniami na rzecz ochrony środowiska
w powiecie prowadzonymi na szczeblu lokalnym,
wojewódzkim i krajowym i międzynarodowym,
Pod kątem nowych wymagań przepisów prawa
krajowego i unijnego należy zmienić funkcjonujące
dotychczas: system monitorowania środowiska,
metody badań, prowadzenie oceny dotrzymywania
standardów
jakości
środowiska,
gromadzenia
i przetwarzania
informacji
o
środowisku
oraz
rozpowszechnianie informacji o środowisku i jego
ochronie.
Monitoring wdrażania i realizacji Programu
Monitoring
będzie:
wdrażania
Programu
dotyczyć
Dziennik Urzędowy
1.
2.
3.
4.
określenia stopnia realizacji przyjętych celów;
oceny realizacji programów i projektów
inwestycyjnych w ochronie środowiska;
określenia stopnia rozbieżności pomiędzy
przyjętymi celami i działaniami, a ich
wykonaniem;
analizy przyczyn tych rozbieżności.
Monitoring skutków realizacji Programu
Monitoring skutków realizacji Programu
prowadzony będzie poprzez ocenę:
1.
poprawy standardów jakości środowiska
poprawy poziomu i jakości życia mieszkańców;
2.
aktywności i reakcji społeczeństwa;
3.
ocenę stopnia realizacji działań.
Bezpośrednim wskaźnikiem zaawansowania
realizacji działań będzie wysokość ponoszonych
nakładów finansowych oraz uzyskiwane efekty
rzeczowe.
Uzyskiwane efekty rzeczowe, zweryfikowane
przez ocenę stanu jakości i dotrzymywania norm
komponentów środowiska, dokonaną w ramach
systemu monitoringu, ilustrować będą zaawansowanie
realizacji Programu w skali rocznej i umożliwiać
dokonywanie niezbędnych korekt na bieżąco. Ocena
stopnia realizacji działań odbywać się będzie poprzez
mierniki realizacji celów strategicznych określone
w tabeli Nr 3. Posługiwanie się, m.in. tymi miernikami,
pozwoli na:
–
określenie w jakim stopniu Program wpisuje się
w układ limitów krajowych, kreślonych
w polityce ekologicznej państwa;
–
ocenę na ile powiat spełnia lub zbliża się do
standardów europejskich.
Celem monitoringu jest, między innymi,
identyfikacja,
kontrola
i
ocena
wskaźników
dotyczących:
–
stopnia
zmniejszenia
różnicy
między
faktycznym zanieczyszczeniem środowiska,
a zanieczyszczeniem dopuszczalnym na danym
obszarze;
–
ilości zużywanej energii, materiałów, wody,
wytwarzanych
odpadów,
emitowanych
zanieczyszczeń w przeliczeniu na: jednostkę
dochodu narodowego, wielkość produkcji
(wyrażoną w jednostkach fizycznych), wartość
sprzedaną lub na mieszkańca;
–
stosunku uzyskiwanych efektów ekologicznych
do ponoszonych nakładów;
–
technologiczno-ekologicznej
charakterystyki
materiałów, urządzeń i produktów ujawnianych
na etykietach lub w dokumentach technicznych
produktów.
Powyższe wskaźniki powinny być gromadzone
i wykorzystywane do oceny realizacji polityki
ekologicznej na obszarze powiatu w przekroju
terytorialnym i branżowym.
5.2.4. Struktura zarządzania Programem
Zarządzanie, realizacja i kontrola Programu na
poziomie
powiatu,
prowadzone
będą
przez
- 638 -
Poz. 186
administrację rządową i samorządową oraz przez inne
instytucje, w zakresie i poprzez instrumenty określone
ustawami. Zarząd Powiatu Tarnobrzeskiego jest
odpowiedzialny za wdrażanie i koordynację działań
określonych w Programie, co znaczy że:
–
czuwa nad realizacją poszczególnych zadań;
–
przygotowuje wnioski o środki inwestycyjne;
–
współpracuje z programami wyższego rzędu
i programami sąsiednich powiatów;
–
modyfikuje
Program
w
zależności
od
uwarunkowań, w tym prawnych;
–
promuje Program.
Na obszarze powiatu ochrona środowiska
realizowana
będzie,
zgodnie
z
przepisami
szczególnymi, przez:
1)
Starostę jako organ ochrony środowiska na
szczeblu powiatowym;
2)
Wojewodę Podkarpackiego oraz podległe mu
służby zespolone, dysponujące instrumentami
prawnymi w zakresie: reglamentowania prawa
do korzystania ze środowiska, kontroli,
nadzoru, negocjacji, opiniowania;
3)
Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska
4)
Samorząd
Województwa
Podkarpackiego
i podległe mu jednostki organizacyjne;
5)
organy
administracji
centralnej
(m.in.
Ministerstwo
Środowiska,
Ministerstwo
Rolnictwa i Rozwoju Wsi);
6)
instytucje
finansujące
zadania
ochrony
środowiska;
7)
Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych
w Lublinie i nadleśnictwa działające na terenie
powiatu;
8)
Kuratorium Oświaty w Rzeszowie, Delegatura
w Tarnobrzegu;
9)
Wojewódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego
w Boguchwale;
10)
administrację
niezespoloną
(specjalną),
a w szczególności:
a)
Regionalny
Zarząd
Gospodarki
Wodnej
w Krakowie,
b)
Powiatowego Inspektora Sanitarnego,
c)
Państwową Straż Pożarną, w zakresie
ratownictwa ekologicznego.
W zakresie realizacji i lokalizacji inwestycji
ochrony środowiska istotną rolę będą pełniły gminy.
Na poziomie gminnym organem ochrony środowiska
jest wójt, burmistrz. Poza ogólnymi przepisami
prawnymi, posiada on instrument zarządzania
przestrzenią i środowiskiem, jakim jest miejscowy plan
zagospodarowania
przestrzennego.
Ważne
jest
uwzględnienie ścisłych powiązań Powiatu Ziemskiego
w Tarnobrzegu z Powiatem Grodzkim w Tarnobrzegu.
Najważniejsze
powiązania
przejawiają
się
w gospodarce odpadami, kształtowaniu stosunków
wodnych (w tym ochronie przed powodzią) oraz
rekultywacji terenów poprzemysłowych (likwidacja
Kopalni Siarki Machów).
Ponadto ważnymi realizatorami Programu będą
przedsiębiorstwa i zakłady komunalne oraz lokalne
ekologiczne organizacje pozarządowe działające na
terenie powiatu.
Dziennik Urzędowy
- 639 -
6. Koszty i źródła finansowania programu
–
6.1. Koszt realizacji programu
–
–
Poz. 186
środki z budżetu centralnego,
samorządowych;
pomocy zagranicznej;
środki własne przedsiębiorców.
budżetów
Zgodnie z polityką ekologiczną państwa
założone
cele
mogą
być
zrealizowane
przy
stopniowym wzroście udziału wydatków na ochronę
środowiska i gospodarkę wodną.
Według oszacowanych kosztów dostosowawczych
Polski do Unii Europejskiej, w najbliższych 10-13
latach trzeba przeznaczać na ochronę środowiska
2-3 razy więcej niż dotychczas.
Dotychczas
dostępne
na
rynku
formy
finansowania inwestycji ekologicznych dzielą się na:
–
zobowiązania kapitałowe: kredyty, pożyczki,
obligacje, leasing;
–
udziały kapitałowe: akcje i udziały w spółkach;
–
dotacje.
Szacunkowe
koszty
realizacji
programu
opracowano w oparciu o analizę:
1)
nakładów
inwestycyjnych
na
ochronę
środowiska i gospodarkę wodną wg danych
Wojewódzkiego
Urzędu
Statystycznego
z 2008 roku;
2)
inwestycji zgłoszonych do Banku Projektów
Województwa
Podkarpackiego
(inf.
Departamentu Rozwoju Podkarpackiego Urzędu
Marszałkowskiego);
3)
informacji o wykorzystaniu i realizacji środków
pomocowych w województwie podkarpackim
(inf. Departamentu Rozwoju Podkarpackiego
Urzędu Marszałkowskiego);
4)
przedsięwzięć finansowanych przez WFOŚ
i GW w Rzeszowie;
5)
przedsięwzięć
zgłoszonych
przez
gminy
i powiat w ramach ankietyzacji;
6)
przedsięwzięć zgłoszonych przez instytucje
i przedsiębiorstwa
działające
na
terenie
powiatu.
Realizacja Programu finansowana będzie ze
środków:
1)
publicznych, w tym:
a)
krajowych, pochodzących z: budżetu państwa,
budżetów jednostek samorządu terytorialnego,
pozabudżetowych instytucji publicznych;
b)
zagranicznych, pochodzących, między innymi,
z przedakcesyjnych programów pomocowych
(do czasu ich zakończenia), funduszu spójności,
funduszy strukturalnych, fundacji itp.;
2)
niepublicznych, pochodzących z dochodów
przedsiębiorstw
i
inwestorów,
banków
komercyjnych,
funduszy
inwestycyjnych,
towarzystw leasingowych itp., w ramach
których najczęstszymi formami finansowania
będą:
a)
zobowiązania finansowe (np. kredyty, pożyczki,
obligacje, leasing),
b)
udziały kapitałowe (akcje i udziały w spółkach),
c)
fundusze własne inwestorów,
d)
dotacje (tzw. granty) i subwencje właściwe,
e)
zagraniczna
pomoc
finansowa
udzielana
poprzez fundacje i programy pomocowe.
Należy nadmienić, iż koszty niektórych działań
były niemożliwe do określenia z uwagi na brak
niezbędnych informacji i danych.
Szacuje się, że nakłady na ochronę środowiska
w powiecie, w latach 2009-2012 wyniosą około
209,3 mln PLN, natomiast do 2015 r. łącznie ponad
410,3 mln PLN. W kosztach tych nie zostały
uwzględnione nakłady niezbędne do realizacji celu
strategicznego Nr 3/1 tj. Gospodarki odpadami
(zawiera je Plan Gospodarki Odpadami).
Koszty inwestycji na poziomie powiatowym
należy zweryfikować po opracowaniu gminnych
programów ochrony środowiska.
6.2. Źródła finansowania Programu
Źródła
finansowania
Programu
ochrony
środowiska będą zróżnicowane, w zależności od
rodzaju i okresu przewidywanego działania, a przede
wszystkim możliwości stosowania instrumentów
prawnych, finansowo-ekonomicznych i możliwości
udzielania pomocy publicznej w prawie krajowym
i wspólnotowym (przepisy o pomocy publicznej).
Dotychczas
podstawę
finansowania
ochrony
środowiska stanowiły:
–
fundusze ochrony środowiska i gospodarki
wodnej (Narodowy, wojewódzki, Ekofundusz)
i współpracujące z nimi banki (m.in. Bank
Ochrony Środowiska), fundacje;
Podział tych środków na działania związane
z ochroną środowiska odbywać się będzie zgodnie z:
1.
„Regionalnym
Programem
Operacyjnym
Województwa Podkarpackiego dla Funduszy
Strukturalnych .
2.
Planem Rozwoju Obszarów Wiejskich;
3.
Sektorowym
Programem
Operacyjnym
„Restrukturyzacja i Modernizacja Sektora
Żywnościowego
oraz
Rozwój
Obszarów
Wiejskich”;
4.
„Narodowa Strategia Spójności na lata 20072013”
opracowana
przez
Ministerstwo
Rozwoju Regionalnego –Warszawa 2007 r.
5.
programami
branżowymi,
krajowymi
i wojewódzkimi oraz regulaminami funduszy
krajowych oraz wojewódzkich;
6.
wydatkami
budżetowymi
określonymi
w poszczególnych gminach, przedsiębiorstwach
i zakładach produkcyjnych;
7.
aktualnie obowiązującymi przepisami prawnymi.
Możliwości realizacji i wspierania inwestycji
w zakresie ochrony środowiska ze środków własnych
powiatu i gmin są limitowane ogólną sumą możliwych
do uzyskania dochodów oraz potrzebą realizacji
inwestycji w innych sferach działalności.
Aby sięgać po środki finansowe Unii
Europejskiej, gminy i powiaty powinny tworzyć
związki gmin i tworzyć wspólne projekty. Tylko takie
projekty mają szansę na pozyskanie poważnych
Dziennik Urzędowy
środków na ochronę środowiska
strukturalnych i funduszu spójności.
- 640 z
funduszy
Poz. 186
wojewódzkiego i centralnego, bądź instytucji
działających na terenie powiatu, ale bezpośrednio
podległych organów wojewódzkim lub centralnym.
7. Uwarunkowania realizacji programu
Zadania gmin
Realizacja Programu może napotykać trudności
wynikające z uwarunkowań (trudnych do oszacowania
na obecnym etapie) takich jak:
1.
możliwości współpracy lokalnej (współpracy
samorządu powiatowego ze społecznością
lokalną,
instytucjami
różnego
szczebla,
organami gmin);
2.
uwarunkowania prawno-polityczne;
3.
zmiany strukturalne w administracji publicznej
i funduszach celowych;
4.
możliwości finansowe, zwłaszcza:
możliwości kredytowe gmin i przedsiębiorstw;
środki finansowe możliwe do pozyskania;
ograniczania środków na ochronę środowiska
(przeznaczanie
środków
finansowych
na
zaspokojenie
ogromnych
potrzeb
społeczeństwa, w zakresie innym niż ochrona
środowiska);
5.
rezygnacja
lub
opóźnienie
w
realizacji
konkretnych działań w programach wyższego
rzędu;
6.
dynamika procesu rozwoju i zmian w sferach:
gospodarczej,
przyrodniczej,
przestrzennej,
społecznej i polityczno – instytucjonalnej;
7.
możliwości pozyskania terenu pod realizacje
projektów;
8.
możliwości techniczne wykonania zadań (m.in.
zasoby ludzkie, wyposażenie techniczne);
9.
stopień
zaangażowania
instytucji
odpowiedzialnych za realizacje zadań;
10.
aktualne priorytety, określone w dokumentach
rządowych, wojewódzkich, powiatowych.
8.
Rodzaj
i
ekologicznych
harmonogram
realizacji
działań
W zależności od czasu pełnej realizacji (od
rozpoczęcia zadania do osiągnięcia celu wg przyjętego
miernika) przyjęto podział na zadania:
krótkookresowe (2009 r. - 2012 r.);
długookresowe (do 2016 r.);
Ze względu na kompetencje dokonano podziału
zadań na:
Zadania własne samorządu powiatowego
Zadania własne obejmują przedsięwzięcia
i działania, które będą finansowane w całości lub
częściowo ze środków będących w dyspozycji
powiatu.
Zadania koordynowane, finansowane ze środków
przedsiębiorstw i ze środków zewnętrznych
Przez zadania koordynowane należy rozumieć
pozostałe zadania, związane z ochroną środowiska
i racjonalnym wykorzystaniem zasobów naturalnych,
które są finansowane w ze środków przedsiębiorstw
oraz
ze
środków
zewnętrznych,
będących
w dyspozycji
organów
i
instytucji
szczebla
Zadania samorządów gminnych obejmują
działania finansowane w całości lub częściowo ze
środków
pozostających
w
dyspozycji
gmin
i szczegółowo
ustalone
zostaną
w
gminnych
programach ochrony środowiska. Część działań,
w ramach uregulowań ustawowych, technicznoorganizacyjnie może być wspierana przez samorząd
powiatowy. Wsparcie finansowe dla działań na rzecz
ochrony środowiska na terenie powiatu będzie
udzielane w miarę możliwości finansowych starostwa
powiatowego.
Wykaz zadań i działań ekologicznych na terenie
powiatu, w tym nazwę zadania, ich podział wg
kompetencji, harmonogram, koszty realizacji oraz
przewidywane źródła finansowania przedstawiono
w tabeli Nr 1.
Wytyczne do sporządzania programów gminnych
Oprócz zadań wynikających z powiatowego
programu ochrony środowiska, zadania gmin określać
będą również gminne programy ochrony środowiska.
Gminne programy ochrony środowiska powinny
składać się z dwóch części:
1)
zadań własnych (pod zadaniami własnymi
należy rozumieć te przedsięwzięcia, które będą
finansowane w całości lub części ze środków
w dyspozycji gminy);
2)
zadań
koordynowanych
(pod
zadaniami
koordynowanymi należy rozumieć pozostałe
zadania, związane z ochrona środowiska
i racjonalnym
wykorzystaniem
zasobów
naturalnych, które są finansowane ze środków
przedsiębiorstw oraz ze środków zewnętrznych,
będących w dyspozycji organów i instytucji
szczebla
powiatowego,
wojewódzkiego
i centralnego).
Zadania własne gmin powinny określać: opis
przedsięwzięcia,
termin
realizacji,
instytucję
odpowiedzialną, koszty, źródła finansowania. Zadania
koordynowane powinny być ujęte w programie
z takim stopniem szczegółowości, jaki jest dostępny
na terenie gminy.
Gminny program ochrony środowiska powinien być
skoordynowany w szczególności ze:
studium
uwarunkowań
i
kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy;
miejscowymi
planami
zagospodarowania
przestrzennego;
lokalnymi programami rozwoju infrastruktury;
gminnym planem gospodarki odpadami;
programami, których opracowanie wynika
z ustawy Prawo ochrony środowiska m.in.
ochrony przed hałasem, programem ochrony
wód (jeżeli zostały opracowane).
Dziennik Urzędowy
- 641 -
Poz. 186
Tabela Nr 1 Wykaz zadań i działań ekologicznych na terenie powiatu.
Lp.
Nazwa zadania
Termin realizacji
w latach
Jednostka
odpowiedzialna
Jednostka
współpracująca
Szacunkowe koszty
realizacji
w tys. PLN
do 2015 r.
Źródła finansowania
Podział
zadań
praca ciągła
starosta
-
w ramach
działalności
statutowej
-
P
sukcesywnie
starosta
Minister
Środowiska,
Wojewoda,
Marszałek
Województwa
-
środki własne, środki
budżetowe, fundusze
celowe, fundusze
strukturalne, środki
wojewódzkie
P
praca ciągła
Zarząd
Powiatu
Tarnobrzeskieg
o
(wykonawcy
dokumentów,
konsultanci)
bez nakładów
-
P
czerwiec 2010
zarządy gmin
służby
planistyczne
(wykonawcy
dokumentów)
ceny ustalone
w drodze
przetargów
środki własne gmin,
fundusze celowe,
WFOŚiGW
sukcesywnie
Wójt i Rady
Gmin
Wojewoda,
Starosta, Zarząd
Województwa
Podkarpackiego
ceny MPZP ustalone
w drodze
przetargów
środki własne
Wojewoda,
Starosta
-
budżet państwa,
WFOŚiGW
K
-
w ramach
działalności
statutowej
budżet państwa
K
środki własne,
G
ZADANIA OGÓLNE
1.
2.
3.
4.
5.
Ustalanie podmiotom korzystającym
ze środowiska, warunków korzystania
ze środowiska poprzez wydawanie
decyzji, pozwoleń itp.
Wzmocnienie zaplecza technicznego
stanowisk ds. ochrony środowiska w
celu zapewnienia realizacji nowych
przepisów krajowych i unijnych (m.in.
komputeryzacja), zakup materiałów
szkoleniowych i pomocniczych,
szkolenia merytoryczne pracowników
realizujących zadania ochrony
środowiska
Opiniowanie gminnych programów
ochrony środowiska pod względem
zgodności z obowiązującym prawem i
powiatowym programem ochrony
środowiska
Opracowanie gminnych programów
ochrony środowiska wraz z planami
gospodarki odpadami
Opracowanie MPZP z uwzględnieniem
wymagań dotyczących ochrony
środowiska, w szczególności:
lokalizacji obiektów infrastruktury
ochrony środowiska, zagadnień
istniejących i potencjalnych obiektów
niebezpiecznych, obszarów i
obiektów o szczególnych walorach
przyrodniczych, obszary
ograniczonego użytkowania nie
spełniające wymagań w zakresie
jakości środowiska, obszarów
zalesień i zadrzewień, wykorzystania
lokalnego potencjału w zakresie
zaopatrzenia w energię i surowce,
zwłaszcza odnawialne oraz
pochodzące z odzysku
OBSZAR STRATEGICZNY NR 1: OCHRONA I POPRAWA JAKOŚCI ŚRODOWISKA
Ochrona wód i poprawa ich jakości – cel strategiczny Nr 1/1
1.
Wdrożenie dyrektyw IPPC (nakłady
Ministerstwo
inwestycyjne związane z ochroną
Sukcesywnie
Środowiska
wód)
2.
Wyznaczenie wód wrażliwych na
zanieczyszczenia azotu i do 2 lat
opracowanie dla tych obszarów
sukcesywnie
Dyrektor
programów działań na rzecz
do 2012
RZGW Kraków
ograniczenia spływu zanieczyszczeń
azotowych ze źródeł rolniczych
3.
Gospodarka ściekowa
Gmina Gorzyce
a). budowa sieci kanalizacyjnej w m. Orliska,
Furmany,Zalesie Gorzyckie, Motycze
Poduchowne,
2010-2012
samorząd
Gorzyce Pączek
gminny
a) budowa kanalizacji sanitarnej w
Dąbrowicy
2010
samorząd
gminny
2009-2011
samorząd
gminny
2009-2011
samorząd
gminny
2009-2011
samorząd
gminny
2012
samorząd
gminny
2009-2011
samorząd
gminny
b) budowa kanalizacji w Baranowie
Sandomierskim
c) budowa kolektora tranzytowego
Skopanie – Osiedle – Baranów
Sandomierski
d) modernizacja oczyszczalni ścieków
w Baranowie Sandomierskim
e) budowa kanalizacji sanitarnej w
Woli Baranowskiej
f) rozbudowa oczyszczalni ścieków w
Baranowie Sandomierskim
służby
planistyczne
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
29000
fundusze strykturalne
UE,WFOŚiGW
NFOŚiGW
fundusze pomocowe
2.108,00
środki własne, fundusze
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
690,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
1.690,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
3.500,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
4.858,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
1.800,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
Dziennik Urzędowy
g) budowa kanalizacji w Skopaniu
Wsi
- 642 -
2012
samorząd
gminny
2010-2012
samorząd
gminny
2015
samorząd
gminny
2015
samorząd
gminny
2015
samorząd
gminny
2016
samorząd
gminny
2016
samorząd
gminny
2010-2012
samorząd
gminny
2015
samorząd
gminny
2010-2015
samorząd
gminny
2009-2011
samorząd
gminny
2010-2012
samorząd
gminny
Gmina Nowa Dęba
a) budowa kanalizacji sanitarnej w
miejscowościach: Jadachy, Cygany,
Rozalin, Alfredówka
2011-2016
samorząd
gminny
c) budowa magistrali wodociągowej
na osiedlu domków jednorodzinnych
w Nowej Dębie
2011
samorząd
gminny
h) budowa kanalizacji w
Siedleszczanach
i) budowa kanalizacji w Dymitrowie
Małym
j) budowa kanalizacji w Dymitrowie
Dużym
k) budowa kanalizacji w Durdach
l) budowa kolektora tranzytowago w
Knapach
ł) rozbudowa oczyszczalni w
Dąbrowicy
m) budowa kanalizacji sanitarnej w
Ślęzakach
n) budowa kanalizacji w Kaczakach
Gmina Grębów
a). budowa kanalizacji sanitarnej ;
Zupawa, Zabrnie, Furmany,
Zapolednik ,Nowy Grębów
b). budowa kanalizacji sanitarnej
;Krawce-Wydrza, Stale-Siedlisko
c). rozbudowa oczyszczalni ścieków
w Grębowie
Kształtowanie stosunków wodnych – cel strategiczny Nr 2/1
1.
Realizacja programu „małej retencji
dla województwa podkarpackiego na
sukcesywnie
lata 2000-2015”
2.
3.
4.
Regulacja, modernizacja i remont
koryt rzek i po-toków
Regulacja, modernizacja i remont
wałów przeciw-powodziowych
PZMiUW
w Rzeszowie
sukcesywnie
PZMiUW
w Rzeszowie
sukcesywnie
PZMiUW
w Rzeszowie
sukcesywnie
PZMiUW
w Rzeszowie
sukcesywnie
RZGW
w Krakowie
sukcesywnie
samorząd
gminny
Konserwacja urządzeń melioracyjnych
5.
Wykonanie umocnień brzegów rzek
6.
Przeciwdziałanie wkraczaniu
zabudowy na tereny zalewowe
poprzez stosowanie odpowiednich
zapisów w miejscowych planach
zagospodarowania przestrzennego i
decyzjach o warunkach zabudowy
Poz. 186
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
służby
planistyczne,
zakłady i
przedsiębiorstwa
komunalne
samorządy
gminne,
samorząd
województwa
samorządy
gminne,
samorząd
województwa
samorządy
gminne,
samorząd
województwa
samorządy
gminne,
samorząd
województwa
1.839,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
709,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
913,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
1.058,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
1.696,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
354,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
530,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
3.915,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
2.497,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
10000
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
8000
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
5000
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
20.000,00
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
0,250
strukturalne UE,
WFOSiGW, NFOŚiGW,
fundusze pomocowe
G
5.849,00
25.500,00
124.720,00
budżet państwa,
fundusze strukturalne,
budżety gmin,
WFOŚiGW
budżet państwa,
budżety gmin,
WFOŚiGW
budżet państwa,
budżety gmin,
WFOŚiGW
K
K
K
brak danych
-
K
-
brak danych
budżet państwa
K
służby
planistyczne,
inwestorzy
w ramach
opracowywanych
MPZP
środki własne gmin
G
Dziennik Urzędowy
Gospodarka odpadami – cel strategiczny Nr 3/1
1.
Opracowanie rozwiązań
systemowych gospodarki odpadami
w powiecie wspieranych przez
edukację ekologiczną
2.
3.
Zintensyfikowanie działań
samorządów gminnych w zakresie
ewidencji i monitoringu gospodarki
odpadami na terenach wiejskich
Realizacja planów gospodarki
odpadami: wojewódzkiego,
powiatowego i gminnego
3.
Uchwalanie programów ochrony
przed hałasem, dla terenów, na
których przekroczone zostały poziomy
hałasu
Realizacja inwestycji
komunikacyjnych (budowa obejść
drogowych, modernizacje dróg i
skrzyżowań )
Poz. 186
2015
Zarząd
Powiatu
Tarnobrzeskieg
o
wykonawcy
planu gospodarki
odpadami,
samorządy
gminne,
podmioty
gospodarcze
w ramach
powiatowego planu
gospodarki
odpadami
środki własne
P
G
sukcesywnie
samorząd
gminny
samorząd
powiatowy
bez nakładów
-
G
2015
zarządy gmin
zarządy:
województwa
i powiatu,
podmioty
gospodarcze
zgodnie
z planami
gospodarki
odpadami
-
P
K
G
samorząd
powiatowy
zarządcy dróg
w ramach
działalności
statutowej
środki własne
P
po 2012 r., w
zależności od
potrzeb
Rada Powiatu
Tarnobrzeskieg
o
starosta
bez nakładów
-
P
do 2016
samorząd
gminny
zarządcy i
właściciele
obiektów,
samorząd
wojewódzki
wg programów
rozwoju komunikacji
w województwie i
powiecie
-
K
G
w ramach
MPZP
środki własne gmin i
województwa
K
G
8100,0
strukturalne, fundusze
celowe, fundacje
K
G
w ramach działań
statutowych
budżet państwa
K
P
W zależności od
posiadanych
środków
środki własne,
fundusze celowe
K
P
brak danych
fundusze pomocowe,
fundacje,
środki własne,
środki budżetowe
K
G
KG PSP
brak danych
KG PSP
K
-
brak danych
w ramach pozyskanych
środków
K
-
zgodnie z budżetem
jednostek
organizacyjnych
budżet województwa,
środki własne
K
-
brak danych
budżet województwa,
WFOŚiGW,
gminne fundusze celowe
K
-
100,00
budżet państwa,
WFOŚiGW
K
służby
konserwatora
zabytków,
planistyczne,
wyspecjalizowane jednostki
konserwacji
terenów zieleni
brak danych
środki własne,
fundusze celowe
G
Ochrona przed hałasem – cel strategiczny Nr 4/1
1.
Sporządzanie, co 5 lat, map
akustycznych przez starostę z
uwzględnieniem informacji
sukcesywnie do
wynikających z map sporządzanych
czerwca 2016
przez zarządzających drogami
2.
- 643 -
Ochrona przed polami elektromagnetycznymi – cel strategiczny Nr 5/1
1.
Właściwa lokalizacja obiektów
emitujących promieniowanie
elektromagnetyczne
praca ciągła
podmioty
gospodarcze,
samorząd
wojewoda, PIS
gminny
Tarnobrzeg,
starosta, służby
planistyczne
Ograniczenie zanieczyszczeń powietrza i przeciwdziałanie zmianom klimatu – cel strategiczny Nr 6/1
1.
Modernizacja lub wymiana
istniejących źródeł ciepła opalanych
paliwem stałym na nowoczesne kotły
opalane paliwem gazowym, ciekłym
zarządcy
lub biomasą, wyposażone w
obiektów,
samorządy
sukcesywnie
automatyczną regulację procesów
podmioty
gminne
spalania podnoszącą wydajność
gospodarcze
cieplną źródła, w tym modernizacja
kotłowni węglowych i sieci
ciepłowniczej
Przeciwdziałania poważnym awariom – cel strategiczny Nr 7/1
1.
Wdrażanie przepisów prawnych
Wojewoda,
WIOŚ, KW PSP i
zgodnych z prawo-dawstwem UE w
praca ciągła
Zarząd
KM PSP
zakresie zapobiegania i likwidacji
Powiatu
w Tarnobrzegu
skutków poważnych awarii
2.
Wsparcie finansowe doposażenia,
modernizacja i stała poprawa
wyposażenia jednostek ratownictwa
samorząd
KM PSP
ekologicznego, techniczne i
2015
powiatowy
w Tarnobrzegu
organizacyjne wspieranie służb
odpowiedzialnych za zapewnienie
bezpieczeństwa ekologicznego
3.
Usuwanie skutków powodzi na
rzekach i potokach (gm. Baranów
PZMiUW,
samorządy
sukcesywnie
Sandomierski, Gorzyce, Grębów)
RZGW
gminne
4.
Poprawa wyposażenia jednostek
ratowniczo-gaśniczych w sprzęt
KM PSP
niezbędny do ratownictwa
sukcesywnie
w Tarnobrzegu
drogowego i ekologicznego przy
głównych szlakach komunikacyjnych
5.
Modernizacja systemu łączności w
KM PSP
2010
KM PSP w Tarnobrzegu
w Tarnobrzegu
Ochrona przyrody, krajobrazu, bioróżnorodności – cel strategiczny Nr 8/1
1.
Bieżąca ochrona walorów
jednostki
przyrodniczych tj. istniejących form
organizacyjne
praca ciągła
ochrony przyrody
zgodnie z
kompetencjami
2.
Konserwacja pomników przyrody
sukcesywnie na
Wojewoda,
wniosek właścicieli
właściciele i
i zarządców
zarządcy
obiektów
obiektów
3.
Opracowania dokumentacyjne dla
2015
Wojewoda
projektowanego rezerwatu *STAWY*
5.
Ochrona, rewaloryzacja istniejących
terenów zieleni i zadrzewień i
tworzenie nowych na terenach
zabudowanych
samorządy
praca ciągła
gmin
Dziennik Urzędowy
- 644 -
Poz. 186
OBSZAR STRATEGICZNY NR 2: RACJONALNE UŻYTKOWANIE ZASOBÓW ŚRODOWISKA
Ochrona kopalin i rekultywacja terenów poeksploatacyjnych – cel strategiczny Nr ½
1.
Likwidacja Kopalni Siarki *Jeziorko*
Minister
Wojewoda,
(zgodnie z projektem i
Środowiska,
2010-2016
Marszałek
harmonogramem)
PRTG
Województwa
*Jeziorko*
2.
Kontrola wypełniania obowiązku
podmioty
rekultywacji terenów po wydobyciu
praca ciągła
posiadające
Starosta
surowców pospolitych
koncesje
3.
Poszukiwanie i dokumentowanie
podmioty
nowych złóż
praca ciągła
posiadające
Starosta
koncesje
4.
Bieżąca rekultywacja terenów
podmioty
poeksploatacyjnych i terenów
praca ciągła
posiadające
Starosta
zdegradowanych w gminach Gorzyce
koncesje
i Baranów Sandomierski
Rozwój energetyki odnawialnej – cel strategiczny Nr 2/2
1.
Budowa instalacji do wykorzystania
odnawialnych źródeł energii
praca ciągła
samorządy gmin,
samorząd
wojewódzki,
Starosta,
Wojewoda
Ochrona i racjonalne wykorzystanie gleb oraz rozwój rolnictwa ekologicznego – cel strategiczny Nr 3/2
1.
Prowadzenie rejestru dot. informacji o
przekroczeniu standardu jakości gleb
praca ciągła
Starosta
podmioty
gospodarcze,
samorządy
gminne
Ochrona i zrównoważony rozwój lasów i regulacja lesistości – cel strategiczny Nr 4/2
1.
Przygotowanie podstaw do zalesień –
weryfikacja klasyfikacji gruntów oraz
uregulowanie spraw związanych z
wykorzystaniem powierzchni leśnych
w ewidencji gruntów (formalne
sukcesywnie
Starosta
przekwalifikowanie gruntów rolnych
na leśne)
2.
3.
4.
5.
6.
Wdrażanie krajowego i
wojewódzkiego programu zwiększenia
lesistości – regulacja lesistości
Ochrona bioróżnorodności w lasach
(zachowanie i zwiększanie)
Nadzór i kontrola prac zalesieniowych
gruntów przeznaczanych do zalesienia
oraz zalesianie gruntów porolnych
Ochrona i pielęgnacja zasobów
leśnych
Przygotowanie podstaw do
rozszerzania zalesień, w tym
lokalizacja zalesień w MPZP
Wojewoda,
Zarząd
Województwa,
służby
geodezyjne,
właściciele
gruntów,
samorządy
gminne
Starosta,
Wojewoda,
samorządy
gminne
61 200,00
NFOŚiGW
Środki własne
przedsiebiorstwa
bez nakładów
-
P
brak danych
środki przedsiębiorstw
K
brak danych
środki własne
przedsiębiorstw
posiadających koncesje
K
brak danych
środki własne
inwestorów, fundusze
celowe,
fundusze strukturalne
K
w ramach
działalności
statutowej
-
P
w ramach
działalności
statutowej
budżet państwa
P
brak danych
budżet państwa
K
2015
nadleśnictwa
praca ciągła
nadleśnictwa
służby ochrony
środowiska
brak danych
środki własne
nadleśnictw,
EKO Fundusz
K
praca ciągła
nadleśnictwa
Starosta,
samorząd
województwa
brak danych
WFOŚiGW,
środki własne
K
praca ciągła
nadleśnictwa
-
brak danych
środki własne
K
Starosta,
Zarząd
służby
środki własne,
Województwa,
geodezyjne,
sukcesywnie
samorządy
właściciele
fundusze celowe
gminy
gruntów, służby
planistyczne
7.
Zalesianie gruntów nieprzydatnych
właściciele
dla rolnictwa, o pow. ok.100ha w
gruntów, służby
środki własne
tym opracowywanie MPZP dla
samorządy
planistyczne,
inwestorów,
praca ciągła
200
gminy; Baranów Sandomierski,
gminy
AMiRRoln,
fundusze celowe,
Grębów, Nowa Dęba, Gorzyce
Wojewoda,
Starosta,
OBSZAR STRATEGICZNY NR 3: EDUKACJA EKOLOGICZNA, DOSTĘP DO INFORMACJI, POSZEZANIE DIALOGU SPOŁECZNEGO
Wzrost świadomości ekologicznej mieszkańców powiatu oraz poprawa komunikacji społecznej w zakresie środowiska – cel strategiczny Nr 1/3
1.
Wspomaganie:
a) edukacji ekologicznej w szkołach,
samorząd
a także w za-kresie kształtowania
wojewódzki,
właściwych postaw konsumentów,
organizacje
środki własne,
w ramach
zagrożeń środowiska i zdrowia ludzi
samorząd
pozarządowe,
środki budżetowe,
praca ciągła
możliwości
prowadzonej przez lokalne organizacje
powiatowy
grupy
fundusze celowe,
finansowych
pozarządowe i grupy obywatelskie;
obywatelskie,
b) działalności wydawniczej, produkcji
szkoły,
filmów i innych materiałów o
kuratorium
walorach edukacyjnych
2.
Propagowanie idei zrównoważonego
samorządy
rozwoju i upowszechnianie informacji
gminne,
w ramach
środki własne,
o podejmowanych działaniach,
podmioty
sukcesywnie
Starosta
możliwości
fundusze celowe,
akcjach, kampaniach na rzecz
gospodarcze,
finansowych
aktywnej ochrony środowiska
media
w powiecie
informacyjne
3.
Edukacja ekologiczna i rozwój
zagospodarowania edukacyjnego
środki własne,
i turystycznego obszarów leśnych
2015
nadleśnictwa
brak danych
WFOŚiGW,
(ścieżki dydaktyczne, szlaki
EKO Fundusz
turystyczne, tablice informacyjne)
G
K
G
P
P
K
OBSZAR STRATEGICZNY NR 4: WSPÓŁPRACA Z SĄSIEDNIMI POWIATAMI
Współpraca w działaniach na rzecz ochrony środowiska – cel strategiczny Nr ¼
1.
Wymiana informacji o stanie
w ramach
środowiska i działania na rzecz jego
praca ciągła
Starosta
działalności
P
poprawy
statutowej
Oznaczenia w tabeli: P – zadania własne powiatu; K – zadania koordynowane; G – zadania własne gmin; KW PSP – Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej;
KM PSP - Komendant Miejski Państwowej Straży Pożarnej; MPZP – Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego; WIOŚ – Wojewódzki Inspektorat Ochrony
Środowiska; RZGW – Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Krakowie; PZMiUW – Podkarpacki Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych w Rzeszowie, NFOŚiGW –
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej; WFOŚiGW – Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej ; PIS – Państwowy Inspektor
Sanitarny; PRTG „Jeziórko” – Przedsiębiorstwo Rekultywacji Terenów Górniczych „Jeziórko”.
Dziennik Urzędowy
- 645 -
Poz. 186
Tabela Nr 2. Mierniki realizacji celów strategicznych.
Cel strategiczny
Cel strategiczny Nr 1/1.
Ochrona wód i poprawa jakości.
Kształtowanie stosunków wodnych,
zapewnienie bezpieczeństwa
powodziowego oraz utrzymanie
zasobów na poziom równowagi
biologicznej.
Gospodarka odpadami.
Ochrona przed hałasem.
Ochrona przed polami
elektromagnetycznymi.
Ograniczanie zanieczyszczeń
powietrza.
Przeciwdziałanie poważnym
awariom.
Cel strategiczny Nr 8/1. Ochrona
przyrody i krajobrazu.
kopalin i rekultywacja terenów
poeksploatacyjnych.
Rozwój energetyki odnawialnej.
i racjonalne wykorzystanie gleb oraz
rozwój rolnictwa ekologicznego
Miernik
1. Wskaźnik jakości wód powierzchniowych.
2. Ilość ścieków komunalnych [m3/mieszkańca].
3. Odsetek mieszkańców, z których domów ścieki kierowane są poprzez
kanalizacje sanitarną do oczyszczalni ścieków (liczba mieszkańców
domów podłączonych do kanalizacji w stosunku do liczby ogólnej).
4. Procent skanalizowania terenu powiatu [%].
5. Wskaźnik skanalizowania powiatu = 1000 x długość sieci kan /liczby
mieszkańców powiatu.
6. Zużycie wody do celów konsumpcyjnych na mieszkańca [m3/
mieszkańca/rok].
7. Długość sieci wodociągowej [km].
8. Procent zwodociągowania powiatu [%].
1. Liczba wybudowanych zbiorników małej retencji.
2. Wskaźnik powierzchnia zbiorników malej retencji do powierzchni
powiatu.
3. Długość wybudowanych i zmodernizowanych obwałowań [km].
1. Ilość wytworzonych odpadów [Mg/1 mieszkańca/rok].
2. Ilość odpadów komunalnych [m3/1 mieszkańca/rok].
3. Ilość odpadów niebezpiecznych [Mg/1 mieszkańca/rok].
4. Ilość odpadów segregowanych, w tym makulatury, szkła, tworzyw
sztucznych [Mg/1 mieszkańca/rok].
5. Liczba mieszkańców objętych selektywna zbiórką odpadów.
6. Liczba pojemników do zbiórki odpadów niebezpiecznych.
7. Ilość surowców wtórnych odzyskanych: makulatury [Mg/1
mieszkańca/rok], tworzyw sztucznych [Mg/1 mieszkańca/rok], szkła
[Mg/1 mieszkańca/rok], metali [Mg/1 mieszkańca/rok].
8. Liczba, procent i rodzaj odpadów unieszkodliwianych na terenie powiatu.
1. Uciążliwości akustyczne [% powierzchni powiatu].
2. % ludności narażonej na ponadnormatywny hałas.
1. Poziom promieniowania elektromagnetycznego.
1. Wskaźnik emisji gazów do atmosfery (SO2, NO2, CO2).
2. Wskaźnik pyłów do atmosfery.
3. Wielkość [Mg] ograniczenia emisji zanieczyszczeń pyłowych
i gazowych do powietrza.
4. Ilość zmodernizowanych kotłowni komunalnych i przemysłowych.
1. Liczba stwierdzonych wypadków z udziałem substancji niebezpiecznych.
2. Liczba stwierdzonych nieprawidłowości w przewozie towarów
niebezpiecznych oraz kontroli przewozu materiałów niebezpiecznych
3. Liczba parkingów i zjazdów dla pojazdów przewożących materiały
niebezpieczne.
4. Liczba wydanych zezwoleń na transport, odpadów niebezpiecznych.
1. Powierzchnia powiatu objęta różnorodnymi formami ochrony [%, ha].
2. Powierzchnia terenów powiatu objęta siecią Natura 2000 [%].
3. Ilość ustanowionych nowych pomników przyrody.
1. Liczba i wielkość zasobów udokumentowanych, nowych złóż kopalin.
2. Wielkość [Mg] zasobów wykorzystanych surowców towarzyszących.
3. Liczba przedsięwzięć wykorzystujących substytuty kopalin.
4. Spadek ilości terenów zdegradowanych, poeksploatacyjnych
w stosunku do ogólnej powierzchni powiatu [%].
5. Powierzchnia [ha] oraz procent w stosunku do ogólnej powierzchni
terenów posiarkowych, przekazanych do użytkowania po
zrekultywowaniu.
1. Wielkość produkcji energii ze źródeł odnawialnych (liczba instalacji,
wielkości produkcji, procent dostarczanej energii w powiecie
z wykorzystaniem energii wodnej, wiatrowej, słonecznej, z biomasy,
z biogazu).
1. Wskaźnik gruntów wymagających rekultywacji w ogólnej powierzchni
powiatu [%].
2. Powierzchnia terenów zrekultywowanych [ha].
Dziennik Urzędowy
- 646 -
Poz. 186
3. Liczba gospodarstw rolnych, produkujących żywność metodami
ekologicznymi (z certyfikatem).
Ochrona i zrównoważony rozwój
lasów oraz regulacja lesistości.
Wzrost świadomości ekologicznej
mieszkańców powiatu oraz poprawa
komunikacji społecznej w zakresie
ochrony i racjonalnego
wykorzystania zasobów naturalnych.
Cel strategiczny Nr 1/4. Współpraca
w działaniach podejmowanych na
rzecz poprawy stanu środowiska
oraz ochrony i wykorzystania jego
zasobów.
1. Wskaźnik lesistości.
2. Wielkość powierzchni lasów ochronnych.
3. Udział lasów gospodarczych w całej powierzchni lasów.
1. Liczba szkolnych kół ekologicznych.
2. Liczba ośrodków edukacji ekologicznej.
3. Liczba zrealizowanych projektów na rzecz środowiska.
4. Procent mieszkańców objętych edukacją ekologiczną.
5. Liczba Sesji poświęconych tematyce ekologicznej.
1. Liczba spotkań, konferencji, warsztatów o treści ekologicznej.
2. Ilość efektywnych spotkań, porozumień dotyczących wymiany informacji
w zakresie ograniczania oddziaływania zanieczyszczeń przeciwdziałania
poważnym awariom oraz ochrony i racjonalnego wykorzystania
przyrodniczych zasobów środowiska.
3. Liczba wspólnie opracowanych projektów ponadlokalnych.
Tabela Nr 3. Ważniejsze uwarunkowania formalno-prawne Programu.
Rodzaj uwarunkowania
Wyszczególnienie
Agenda 2001
Szósty program działań Wspólnoty w dziedzinie ochrony środowiska na
lata 2001-2010
Uwarunkowania międzynarodowe
Dyrektywy UE m.in. dotyczące gospodarki odpadami, jakości wód,
oczyszczania ścieków, jakości powietrza, ochrony przyrody, ochrony
przed hałasem
Konwencje, umowy, porozumienia, umowy bilateralne
Europejska sieć ekologiczna „Natura 2000”
Polityka ekologiczna państwa na lata 2009 – 2012 z perspektywą do roku
2016
Uwarunkowania
krajowe
Narodowy Plan Rozwoju na lata 2004-2006
Strategie i programy Sektorowe
Przepisy prawne
Strategia rozwoju województwa podkarpackiego na lata 2000-2006
Uwarunkowania
wojewódzkie
Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa
Podkarpackiego
Program Ochrony Środowiska wraz Planem Gospodarki Odpadami dla
Województwa Podkarpackiego
Bank Projektów Województwa Podkarpackiego
Strategia Rozwoju Powiatu Tarnobrzeskiego
Strategie rozwoju gmin
Uwarunkowania
lokalne
Studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gmin
Informacje WIOŚ o stanie środowiska oraz dane statystyczne
Prawo miejscowe
Informacje z gmin i jednostek organizacyjnych na temat planowanych do
2015 r. zadań
9.2. Słownik użytych terminów
aglomeracja - rozumie się przez to miasto lub
kilka
miast
o
wspólnych
granicach
administracyjnych;
antropogeniczne oddziaływanie – budująca lub
niszcząca działalność człowieka;
cele
określenie
w
fazie
wstępnej
przygotowania
programu,
planowanych
efektów, jakie ma przynieść dane działanie
o charakterze publicznym;
działanie - grupa projektów realizujących ten
sam cel, działanie stanowi etap pośredni
między celem ekologicznym a projektem;
Dziennik Urzędowy
1.
2.
efektywność (efekty) – kryterium porównujące
wielkość nakładów na rzecz realizacji programu
(np. finansowych, administracyjnych, ludzkich)
z rzeczywistymi osiągnięciami programu na
poziomie produktu, rezultatu lub oddziaływania;
emisja - rozumie się przez to wprowadzane
bezpośrednio lub pośrednio, w wyniku
działalności człowieka, do powietrza, wody,
gleby lub ziemi:
substancje,
energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola
elektromagnetyczne;
eutrofizacja - rozumie się przez to wzbogacanie
wody biogenami, w szczególności związkami
azotu lub fosforu, powodującymi przyspieszony
wzrost glonów oraz wyższych form życia
roślinnego, w wyniku którego następują
niepożądane
zakłócenia
biologicznych
stosunków w środowisku wodnym oraz
pogorszenie jakości tych wód.
Fundusz Spójności (Kohezji) - instrument
ekonomiczno-polityczny Komisji Europejskiej,
nie należący do Funduszy Strukturalnych
i wdrażany na poziomie wybranych państw,
a nie regionów. Jego celem jest ułatwienie
integracji słabiej rozwiniętych krajów poprzez
budowę wielkich sieci transportowych oraz
obiektów infrastruktury ochrony środowiska
o dużym obszarze oddziaływania;
Fundusze Strukturalne - zasób finansowy UE
umożliwiający
pomoc
w
restrukturyzacji
i modernizacji gospodarki krajów członkowskich
drogą interwencji w kluczowych sektorach
i regionach (poprawa struktury). Na fundusze
strukturalne składają się: Europejski Fundusz
Rozwoju Regionalnego (ERDF), Europejski
Fundusz Społeczny (EFS), Europejski Fundusz
Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR) oraz
Finansowy
Instrument
Wspierania
Rybołówstwa (FIWR);
imisja zanieczyszczeń - pochłanianie (przyjęcie)
zanieczyszczeń
przez
określony
element
środowiska lub opad zanieczyszczeń na
określoną (jednostkową) powierzchnię terenu;
IPPC - (Integrated Pollution Preveton and
Control in Poland) - zintegrowane zapobieganie
i ograniczanie zanieczyszczeń.
jednostka odpowiedzialna za realizację zadań –
organ
administracji
spełniający
funkcję
koordynatora
lub
inicjatora
działań
zmierzających do realizacji zadań lub jednostka
odpowiedzialna za finansowanie zadań.
korytarz ekologiczny – rozumie się przez to
obszar
pomiędzy
dwoma
lub
wieloma
obszarami
chronionymi,
niezabudowany,
umożliwiający migracje zwierząt;
monitorowanie – kontrola postępu realizacji
programów i projektów poprzez system
wskaźników określonych w dokumentach
programowych;
organizacja ekologiczna - rozumie się przez to
organizacje społeczne, których statutowym
celem jest ochrona środowiska;
plan ochrony – rozumie się przez to
podstawowy dokument opracowywany dla
wskazanych
form
ochrony
przyrody,
zawierający opis formy ochrony oraz cele
- 647 -
Poz. 186
prowadzenia działań ochronnych, katalog zadań
i sposobów ich wykorzystania;
pola elektromagnetyczne - rozumie się przez to
pole
elektryczne,
magnetyczne
oraz
elektromagnetyczne o częstotliwościach od
0 Hz do 300 GHz;
poziom hałasu - rozumie się przez to
równoważny poziom dźwięku A wyrażony
w decybelach (dB);
obszary wrażliwe – obszary wyznaczone przez
Regionalny
Zarząd
Gospodarki
Wodnej
w Krakowie,
zgodnie
z
obowiązującymi
przepisami szczególnym;
wskaźniki - miara: celów, jakie mają zostać
osiągnięte,
zaangażowanych
zasobów,
uzyskanych produktów, efektów oraz innych
zmiennych (np. ekonomicznych, społecznych,
dotyczących ochrony środowiska);
zanieczyszczenie - rozumie się przez to emisję,
która jest szkodliwa dla zdrowia ludzi lub stanu
środowiska, powoduje szkodę w dobrach
materialnych, pogarsza walory estetyczne
środowiska
lub
koliduje
z
innymi,
uzasadnionymi sposobami korzystania ze
środowiska.
9.3. Wykaz materiałów źródłowych i bibliografia
Bibliografia
1.
Krajowy Plan Gospodarki Odpadami,
2.
Ocena zanieczyszczenia powietrza na terenie
województwa podkarpackiego. WIOŚ Rzeszów
2009.
3.
Plan
Gospodarowania
Odpadami
dla
Województwa
Podkarpackiego2008-2011
z uwzględnieniem lat 2012-2015. Zarząd
Województwa Podkarpackiego (aktualizacja
2008r).
4.
Plan
Zagospodarowania
Przestrzennego
Województwa
Podkarpackiego.
Rzeszów
2002 r.
5.
Polityka ekologiczna państwa na lata 2009 –
2012 z perspektywą do roku 2016 (wersja
przyjęta przez Radę Ministrów w dniu
16.12.2008)
6.
Polityka
leśna
państwa
(aktualizacja).
Warszawa 2008r.
7.
Program ochrony środowiska dla województwa
podkarpackiego
na
lata
2008-2011
z uwzględnieniem lat 2012-2015. Zarząd
Województwa
Podkarpackiego
kwiecień
2008 r.
8.
Program wykonawczy do II polityki ekologicznej
państwa na lata 2002-2010 przyjęty przez
Radę Ministrów, Warszawa grudzień 2002 r.
9.
Przegląd realizacji przez Polskę Konwencji
Międzynarodowych oraz umów i porozumień
Wielostronnych i Dwustronnych w zakresie
ochrony
środowiska
–
Ministerstwo
Środowiska,.
10.
Regionalny Program operacyjny na lata 20042006
–
projekt.
Urząd
Marszałkowski
Województwa Podkarpackiego w Rzeszowie.
Departament Rozwoju Regionalnego. Rzeszów
grudzień 2002 r.
11.
Sektorowy
Program
Operacyjny
„Restrukturyzacja i modernizacja sektora
żywnościowego i rozwój obszarów wiejskich”
Dziennik Urzędowy
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
Stan gleb użytków rolnych w województwie
podkarpackim” Stacja Chemiczno Rolnicza
Oddział w Rzeszowie. Rzeszów 2002 r.
Stan
środowiska
w
województwie
podkarpackim w 2008 roku. Biblioteka
Monitoringu Środowiska Rzeszów 2009.
Strategia rozwoju powiatu tarnobrzeskiego
2007 r.
Strategia
rozwoju
województwa
podkarpackiego na lata 2000-2006
Strategia rozwoju infrastruktury transportu do
2006 r. i do roku 2013.
Strategia wykorzystania Funduszu Spójności na
lata 2004-2006. MGPiPS, Warszawa luty
2003 r.
Wymagania Unii Europejskiej w zakresie
ochrony środowiska. Ministerstwo Środowiska.
2003 r.
Wyniki kontroli obiektów o podstawowym
znaczeniu
dla
terenu
województwa
podkarpackiego i tworzących go powiatów
i gmin. Informacja WIOŚ w Rzeszowie za rok
2008.
Wytyczne
dotyczące
zasad
i
zakresu
uwzględniania zagadnień ochrony środowiska
w programach sektorowych. Rada Ministrów,
Warszawa 2002 r.
Wytyczne sporządzania programów ochrony
środowiska na szczeblu regionalnym i lokalnym.
Ministerstwo Ochrony Środowiska Warszawa,
Zmiany w systemie udzielania pomocy
publicznej na ochronę środowiska w Polsce.
Raport końcowy. Warszawa luty 2003 r.,
Studium zagospodarowania przestrzennego
województwa
tarnobrzeskiego.
Tarnobrzeg
1995 r.
- 648 -
Poz. 186
Najważniejsze materiały źródłowe
1.
„Bilans zasobów kopalin i wód podziemnych
w Polsce” wg stanu na 31.10.2008 r.
Państwowy Instytut Geologiczny 2009 r.
2.
Dzienniki
Urzędowe
Województwa
Podkarpackiego.
3.
Informacja nt. realizacji i wykorzystania
środków
pomocowych
w
województwie
podkarpackim.
Urząd
Marszałkowski
Województwa Podkarpackiego Departament
Polityki
Regionalnej
Oddział
Programów
Pomocowych.
4.
Informacje
na
temat
planowanych
przedsięwzięć w latach 2009-2016, od
instytucji i urzędów gmin powiadomionych
o przystąpieniu do opracowania Programu
Ochrony Środowiska wraz Planem Gospodarki
Odpadami dla Powiatu Tarnobrzeskiego.
5.
Informacje
pochodzące
ze
Starostwa
Powiatowego w Tarnobrzegu.
6.
Informacje pochodzące z ankietyzacji gmin.
7.
Informacja na temat stanu środowiska na
terenie powiatu tarnobrzeskiego w 2008 r.
WIOŚ Rzeszów Delegatura w Tarnobrzegu.
8.
Lista
przedsięwzięć
priorytetowych
Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej w Rzeszowie na rok
2008.
9.
Rocznik
Statystyczny
Województwa
Podkarpackiego
2008
r.
Ustawy
i rozporządzenia w zakresie opracowywanego
programu ochrony środowiska. Treści zawarte
w Programie uwzględniają stan prawny na
dzień 31 grudnia 2008 r.
10.
Informacje z KiZPS „Siarkopol” i Kopalni Siarki
„Machów”.
11.
Podkarpacki Zarząd Melioracji i Urządzeń
Wodnych
w
Rzeszowie
Oddział
w Tarnobrzegu
Dziennik Urzędowy
- 649 -
Poz. 186
Zarząd Powiatu Tarnobrzeskiego
PLAN GOSPODARKI ODPADAMI DLA POWIATU TARNOBRZESKIEGO
na lata 2009 – 2012
z uwzględnieniem lat 2013 – 2016
Spis treści
1. Wprowadzenie
1.1. Podstawa prawna opracowania
1.2. Metodyka
1.3. Zakres opracowania
2. Informacje charakteryzujące obszar, dla którego
sporządzany jest plan gospodarki odpadami
2.1.Położenie geograficzne, morfologia terenu i zasoby
2.2.Klimat i środowisko wodne
2.3.Gleby i rolnictwo
2.4.Zasoby przyrody objęte ochroną prawną
2.5.Sytuacja społeczno-gospodarcza
3. Analiza aktualnego stanu gospodarki odpadami na
terenie powiatu tarnobrzeskiego
3.1.Odpady komunalne (Grupa 20)
3.1.1.Rodzaj, ilość i źródła powstawania odpadów
3.1.2.Odpady ulegające biodegradacji
3.1.3.Odpady niebezpieczne
3.1.4.Odpady zbierane selektywnie
3.1.5.Rodzaj i ilość odpadów poddawanych procesom
odzysku
unieszkodliwienia
3.1.7.Istniejące systemy zbierania odpadów
3.1.8.Rodzaj, rozmieszczenie oraz moc przerobowa
instalacji do odzysku i unieszkodliwiania odpadów
3.1.9.Identyfikacja
problemów
w
zakresie
gospodarowania odpadami komunalnymi
3.2.Odpady z grup 01 – 19
3.2.1.Rodzaj, ilość i źródła powstawania odpadów.
3.2.2.Sposób gospodarowania odpadami
3.2.3.Istniejące systemy zbierania odpadów.
3.2.5.Identyfikacja
problemów
w
zakresie
gospodarowania odpadami
3.3.Odpady niebezpieczne
3.4.Gospodarowanie wybranymi rodzajami odpadów
4. Prognoza zmian w gospodarce odpadami
4.1.Prognoza demograficzna
4.2.Odpady komunalne
4.2.1.Prognoza dotycząca ilości oraz składu odpadów
4.2.2.Prognozowane
zmiany
w
zakresie
organizacyjnym i technologicznym.
4.3.Odpady z grup 01-19
5. Założone cele i przyjęty system gospodarki
odpadami
5.2.Odpady z pozostałych grup tj. 01 - 19
6. Kierunki działań i system gospodarowania odpadami
Dziennik Urzędowy
- 650 -
6.1.1.Działania
zmierzające
do
zapobiegania
powstawaniu odpadów, ograniczenia ilości odpadów
oraz ich negatywnego oddziaływania na środowisko.
6.1.2.Działania
wspomagające
prawidłowe
postępowanie z odpadami w zakresie zbierania,
transportu, odzysku i unieszkodliwiania.
6.1.3.Organizacja
ponad
gminnych
systemów
w gospodarce odpadami komunalnymi.
6.1.4.Plan redukcji ilości odpadów ulegających
biodegradacji kierowanych na składowiska odpadów.
6.1.5.Instalacje do zagospodarowania odpadów
niebezpiecznych wysegregowanych z odpadów
komunalnych
na
terenie
województwa
podkarpackiego.
6.1.6.Plan zamykania instalacji niespełniających
wymagań ochrony środowiska, których modernizacja
nie jest możliwa z przyczyn technicznych lub jest
nieuzasadniona z przyczyn ekonomicznych
6.2.Odpady z pozostałych grup (01- 19)
6.2.1.Działania
zmierzające
do
zapobiegania
6.2.2.Działania
wspomagające
prawidłowe
6.2.3.Kierunki działań i system gospodarowania
odpadami z grup 01-19
6.3.Instalacja do termicznego unieszkodliwiania
odpadów
Spis rysunków i map
Rys. 1.
Rys. 2.
Rys. 3.
Mapa 1.
Mapa 2.
Mapa 3.
Mapa 4.
Tabela 1.
Tabela 2.
Tabela 4.
Tabela 5.
8. Wnioski z analizy oddziaływania projektu „Planu…”
na środowisko oraz sposób ich uwzględniania
w „Planie…”
9. System monitoringu i oceny realizacji zamierzonych
celów pozwalający na określenie sposobu oraz stopnia
realizacji celów i zadań zdefiniowanych w planie
gospodarki odpadami
10. Streszczenie
Wykaz stosowanych skrótów oraz terminów wraz
z definicjami
Grupy odpadów - według rozporządzenia Ministra
Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie
katalogu odpadów (Dz.U. z 2001r. Nr 112 poz. 1206)
Załącznik
Tabela 6.
Tabela 7.
Tabela 8.
Tabela 9.
Tabela 10.
Tabela 11.
11. Informacje zgodnie z wymogami ustawy
o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie,
udziale
społeczeństwa
w
ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko.
Tabela 13.
Tabela 14.
12. Uzyskane opinie zgodne
27 kwietnia 2001 r. o odpadach
z
ustawą
z
Ideowy schemat przepływu odpadów
Ilość
wytworzonych
w
gminach
odpadów komunalnych na tle powiatu
Gospodarowanie odpadami w powiecie
tarnobrzeskim
Obiekty gospodarki odpadami na terenie
powiatu tarnobrzeskiego
Masa odpadów z grup 01 – 19
wytworzonych
w
poszczególnych
powiatach
województwa
podkarpackiego w roku 2006
Masa odpadów niebezpiecznych z grup
01
–
19
wytworzonych
w poszczególnych
powiatach
województwa podkarpackiego w roku
2006
Kierunki
przekształceń
systemu
gospodarowania odpadami ZZO
Spis tabel
Tabela 3.
7. Harmonogram i sposób finansowania realizacji
zadań
7.1.Harmonogram realizacji zadań
7.2.Zadania w zakresie budowy ZZO „Stalowa Wola Tarnobrzeg”
7.3.Zadania ogólne w zakresie gospodarki odpadami
z sektora przemysłowego
7.4.Źródła finansowania
Poz. 186
dnia
Tabela 15.
Powiat tarnobrzeski na tle wybranych
powiatów
Szacunkowa
ilość
odpadów
komunalnych wytworzonych w powiecie
tarnobrzeskim
Szacunkowa
ilość
odpadów
tarnobrzeskim w ujęciu poszczególnych
gmin
Szacunkowy
skład
morfologiczny
niesegregowanych
odpadów
tarnobrzeskim w podziale na tereny
wiejskie i miejskie
Szacunkowa
ilość
wytworzonych
odpadów
komunalnych
ulegających
biodegradacji
Szacunkowa
ilość
odpadów
niebezpiecznych
wytworzonych
w powiecie tarnobrzeskim
Bilans odpadów wytworzonych na
Miejsce
składowania
odpadów
komunalnych
wytworzonych
w poszczególnych gminach
Rodzaj,
rozmieszczenie
oraz
moc
przerobowa instalacji do odzysku lub
unieszkodliwiania odpadów na terenie
powiatu tarnobrzeskiego
Ilości
wytworzonych
odpadów
w poszczególnych grupach
Przedsiębiorstwa
wytwarzające
najwięcej
odpadów
w
powiecie
tarnobrzeskim
Ilości odpadów poddane procesom
odzysku i unieszkodliwiania w powiecie
tarnobrzeskim
Ilości odpadów poddawane procesom
odzysku i unieszkodliwiania
Rodzaj,
rozmieszczenie
oraz
moc
przerobowa instalacji do odzysku lub
unieszkodliwiania odpadów na terenie
powiatu
Dziennik Urzędowy
Tabela 16.
Tabela 17.
Tabela 18.
Tabela 19.
Tabela 20.
Tabela 21.
Tabela 22.
Tabela 23.
Tabela 24.
Tabela 25.
Tabela 26.
Tabela 27.
Ilość
wytworzonych
odpadów
niebezpiecznych z terenu powiatu
Ilość
i
rodzaj
zużytego
sprzętu
elektrycznego
i
elektronicznego
pochodzącego z przemysłu
Ilość wytworzonych odpadów z budowy,
remontów
i
demontażu
obiektów
budowlanych
i
infrastruktury
budownictwa
Gospodarka osadami ściekowymi na
terenie powiatu
Rozwój
ludności
powiatu
tarnobrzeskiego w latach 2008 – 2019
Prognozowana
masa
wytwarzanych
odpadów komunalnych
Prognozowana
masa
wytwarzanych
odpadów
komunalnych
ulegających
biodegradacji
Masy prognozowanych wytwarzanych
odpadów w grupach 01 -19
Cele szczegółowe dla poszczególnych
grup odpadów (zgodnie z WPGO)
Obszar objęty obsługą przez Zakład
Zagospodarowania Odpadów „Stalowa
Wola - Tarnobrzeg”
Masa
wytworzonych
odpadów
komunalnych na obszarze obsługiwanym
przez ZZO „Stalowa Wola - Tarnobrzeg”
Bilans masy odpadów ulegających
biodegradacji dla ZZO „Stalowa Wola Tarnobrzeg”
- 651 Tabela 28.
Tabela 29.
Tabela 30.
Tabela 31.
Tabela 32.
Tabela 33.
Tabela 34.
Tabela 35.
Tabela 36.
Tabela 37.
Poz. 186
Bilans masy odpadów niebezpiecznych
typu komunalnego dla ZZO „Stalowa
Wola - Tarnobrzeg”
Sumaryczne moce przerobowe sortowni
Sumaryczne moce przerobowe instalacji
zagospodarowania odpadów ulegających
biodegradacji
Sumaryczne
zapotrzebowanie
na
pojemność
składowisk
odpadów
komunalnych na obszarze ZZO
Wyszczególnienie
odpadów
niebezpiecznych z grupy 20, które mogą
być unieszkodliwiane termicznie na
terenie woj. Podkarpackiego
Kierunki działań w gospodarowaniu
niektórymi rodzajami odpadów
Harmonogram realizacji zadań w zakresie
gospodarki odpadami
Zadania w zakresie rozbudowy i
modernizacji Zakładu Zagospodarowania
Odpadów ZZO „Stalowa Wola Tarnobrzeg”
oraz
systemu
zbiórki
odpadów
Szacunkowy koszt zadań w zakresie
gospodarki
odpadami
z
sektora
przemysłowego
w
tym
odpady
niebezpieczne
Wskaźniki monitorowania realizacji PGO
Dziennik Urzędowy
- 652 -
Poz. 186
Dziennik Urzędowy
1. Wprowadzenie
1.1. Podstawa prawna opracowania
Opracowanie Planu Gospodarki Odpadami dla
Powiatu
Tarnobrzeskiego
jest
realizacją
obligatoryjnego obowiązku nałożonego na powiaty
zapisem ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.
o odpadach (Dz. U. 2007 Nr 39 poz. 251).
Dokumentami nadrzędnymi wobec Planu
Gospodarki Odpadami dla Powiatu Tarnobrzeskiego
jest Krajowy Plan Gospodarki Odpadami 2010 (KPGO
2010) oraz Wojewódzki Plan Gospodarki Odpadami
(WPGO).
Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy o odpadach,
plany
gospodarki
odpadami
stanowią
część
odpowiednich programów ochrony środowiska i są
tworzone w trybie i na zasadach określonych
w przepisach
o
ochronie
środowiska.
„Plan
Gospodarki Odpadami dla powiatu tarnobrzeskiego”
jest integralną częścią „Programu Ochrony Środowiska
dla powiatu tarnobrzeskiego”.
Przedstawione w Planie cele i zadania dotyczą
okresu 2009 - 2012 oraz perspektywicznie okresu
2013 – 2016.
1.2. Metodyka
Przy opracowaniu „Planu gospodarki odpadami
dla Powiatu Tarnobrzeskiego” wykorzystane zostały
następujące źródła informacji:
1.
Wojewódzki
System
Odpadowy
(Urząd
Marszałkowski dane na dzień 31.03.2010r.).
2.
Dane GUS (za lata 2006 - 2008).
3.
Dane Urzędu Statystycznego w Rzeszowie
(za lata 2006 - 2008).
4.
„Krajowy plan gospodarki odpadami - 2010”
(M.P. z 2006 r. Nr 90 poz.946).
5.
„Sprawozdanie z realizacji „Planu Gospodarki
Odpadami
dla
Powiatu Tarnobrzeskiego”
2007r.
6.
Odpadami dla Miasta i Gminy Nowa Dęba”
2009r.
7.
Odpadami dla Gminy Gorzyce” 2009r.
8.
Odpadami dla Gminy Grębów” 2009 r.
9.
Akty prawne z zakresu gospodarowania
odpadami.
10.
Inne opracowania z zakresu gospodarki
odpadami.
Do przeprowadzenia analizy wykorzystane
zostały w głównej mierze dane z Wojewódzkiego
Systemu Odpadowego (WSO) i sprawozdań z obecnie
obowiązujących Planów. Jako uzupełniające zostały
uwzględnione dane zgromadzone przez Urząd
Statystyczny.
Grupy, podgrupy i rodzaje odpadów określano
zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia
27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów
(Dz. U. z 2001r. Nr 112 poz. 1206).
- 653 -
Poz. 186
Szacunkową ilość wytwarzanych odpadów
komunalnych oraz ich skład morfologiczny określono
na podstawie:
1.
Wskaźników
nagromadzenia
odpadów
komunalnych przyjętych w „Krajowym planie
gospodarki odpadami 2010” (M.P. z 2006 r.
Nr 90 poz.946).
2.
Opracowania
pt.
„Gospodarka
odpadami
niebezpiecznymi do planu gospodarki odpadami
w województwie
podkarpackim”.
Centrum
Gospodarki Odpadami w Katowicach – Oddział
Zamiejscowy
IMBiGS
w
Warszawie
i „THERMEX”
Centrum
projektowo
–
produkcyjne instalacji proekologicznych Sp.
z o. o. w Krakowie – styczeń 2003 r.).
3.
Szacunkowych ilości wytwarzanych odpadów
przyjętych w „Wojewódzkim Planie Gospodarki
Odpadami na lata 2008-2011 z perspektywą na
lata 2012-2018”.
4.
Danych literaturowych.
1.3. Zakres opracowania
Zgodnie z art. 15 ust. 7 ustawy o odpadach
PGO
obejmuje
wszystkie
rodzaje
odpadów
powstających
na
terenie
danej
jednostki
administracyjnej oraz przywożonych na jej teren.
Zakres
planu
gospodarki
odpadami
określa
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 kwietnia
2003 r. w sprawie sporządzania planów gospodarki
odpadami (Dz. U. Nr 66 poz. 620 oraz Dz. U. Nr 46
poz. 333 z 2006r.).
Rozporządzenie wskazuje, że powiatowy plan
gospodarki odpadami powinien określać;
1.
aktualny stan gospodarki odpadami, w tym:
a)
rodzaj, ilość i źródła powstawania wszystkich
odpadów, w szczególności odpadów innych niż
niebezpieczne,
b)
rodzaj
i
ilość
odpadów
poddawanych
poszczególnym procesom odzysku,
c)
rodzaj
i
ilość
odpadów
poddawanych
poszczególnym procesom unieszkodliwiania,
d)
istniejące
systemy
zbierania
wszystkich
niebezpieczne,
e)
rodzaj, rozmieszczenie oraz moc przerobową
instalacji do odzysku i unieszkodliwiania
niebezpieczne,
f)
wykaz podmiotów prowadzących działalność w
zakresie
zbierania,
odzysku
oraz
unieszkodliwiania
odpadów
innych
niż
niebezpieczne,
g)
identyfikację
problemów
w
zakresie
gospodarowania odpadami, w szczególności
odpadami innymi niż niebezpieczne
uwzględniające
podstawowe
informacje
charakteryzujące z punktu widzenia gospodarki
odpadami obszar, dla którego jest sporządzany
plan gospodarki odpadami, a w szczególności
położenie
geograficzne,
sytuację
demograficzną, sytuację gospodarczą oraz
warunki
glebowe,
hydrogeologiczne
i hydrologiczne, mogące mieć wpływ na
lokalizację instalacji gospodarki odpadami.
Dziennik Urzędowy
2.
2a)
3.
a)
b)
c)
d)
e)
4.
5.
6.
- 654 -
prognozowane zmiany w zakresie gospodarki
odpadami, w tym również wynikające ze zmian
demograficznych i gospodarczych;
cele
w
zakresie
gospodarki
odpadami
z podaniem
terminów
ich
osiągania,
w szczególności
w
zakresie
gospodarki
odpadami innymi niż niebezpieczne
działania zmierzające do poprawy sytuacji
w zakresie gospodarki odpadami, w tym:
działania
zmierzające
do
zapobiegania
powstawaniu odpadów,
działania zmierzające do ograniczenia ilości
odpadów i ich negatywnego oddziaływania na
środowisko,
działania
wspomagające
prawidłowe
transportu,
odzysku
i
unieszkodliwiania,
w szczególności
odpadów
innych
niż
niebezpieczne,
plan redukcji ilości odpadów komunalnych
ulegających biodegradacji, kierowanych na
składowiska odpadów,
sposób realizacji planu zamykania instalacji,
w szczególności składowisk odpadów i spalarni
odpadów, niespełniających wymagań ochrony
środowiska, których modernizacja nie jest
możliwa z przyczyn technicznych lub jest
nieuzasadniona z przyczyn ekonomicznych,
wynikającego
z
wojewódzkiego
planu
gospodarki
odpadami
oraz
harmonogram
realizacji
tych
działań
i
instytucje
odpowiedzialne za ich realizację
projektowany system gospodarki odpadami,
w szczególności gospodarki odpadami innymi
niż
niebezpieczne
w
tym
odpadami
komunalnymi uwzględniający ich zbieranie,
transport, odzysk i unieszkodliwianie,
szacunkowe
koszty
inwestycyjne
i eksploatacyjne
proponowanego
systemu,
szacunkowe koszty realizacji poszczególnych
działań oraz sposoby finansowania realizacji
zamierzonych celów;
system
monitoringu
i
oceny
realizacji
zamierzonych celów pozwalający na określenie
sposobu oraz stopnia realizacji celów i zadań
zdefiniowanych w planie gospodarki odpadami,
z uwzględnieniem ich, jakości i ilości.
Dla
potrzeb
planu
odpady
podzielone
zostały na:
odpady komunalne,
pozostałe odpady (grupy 01 – 19),
odpady niebezpieczne (z grup 01 – 20).
2. Informacje charakteryzujące obszar, dla którego
sporządzany jest plan gospodarki odpadami
2.1. Położenie
i zasoby
geograficzne,
morfologia
terenu
Powiat
Tarnobrzeski
usytuowany
jest
w północnej części województwa podkarpackiego
w widłach rzek Wisła i San. Obejmuje cztery gminy
przylegające od południa i wschodu do miasta
Tarnobrzeg (powiat grodzki) i są to:
Gmina Nowa Dęba - Miasto Nowa Dęba, oraz
sołectwa
Alfredówka,
Buda
Stalowska,
Poz. 186
Chmielów,
Cygany,
Jadachy,
Rozalin,
Tarnowska Wola,
Gmina Baranów Sandomierski - Miasto
Baranów
Sandomierski,
oraz
sołectwa
Siedleszczany, Skopanie, Skopanie Osiedle,
Ślęzaki, Suchorzów, Wola Baranowska, Kaczaki
i Marki,
Gmina Grębów - sołectwa Grębów, Stale,
Żupawa, Wydrza, Krawce, Jamnica, Zabrnie
i Poręby Furmańskie,
Gmina Gorzyce - sołectwa Gorzyce, Furmany,
Motycze Poduchowne, Orliska, Sokolniki,
Trześń, Wrzawy, Zalesie Gorzyckie.
Geologicznie powiat położony jest na terenie
dużej jednostki zwanej Zapadlisko Przedkarpackie.
W budowie geologicznej biorą udział utwory wieku
czwartorzędowego i trzeciorzędowego leżące na
starszym prekambryjskim i kambryjskim podłożu.
Utwory trzeciorzędowe wykształcone są w części
spągowej w facji węglanowej, w części stropowej
stanowią ok. 200 m kompleks iłów krakowieckich.
Utwory czwartorzędowe wykształcone są jako żwiry,
piaski, gliny i mułki.
Na terenie powiatu udokumentowano zasoby
złóż surowców chemicznych i surowców skalnych.
Surowce chemiczne to unikatowe w skali światowej
złoża siarki rodzimej. Występują one na terenie gmin:
Grębów - złoże siarki „Machów”, gm.
Tarnobrzeg,
Grębów - złoże siarki „Jeziórko – Grębów –
Wydrza”,
Baranów Sandomierski - złoże siarki „Baranów
Sandomierski – Skopanie”.
Aktualnie
eksploatowane.
żadne
z
w/w
złóż
nie
jest
Surowce skalne występujące na terenie
powiatu to surowce ilaste ceramiki budowlanej
i kruszywo naturalne (piaski, żwiry). Łącznie na terenie
powiatu udokumentowanych jest 46 złóż kopalin
skalnych z czego 38 to złoża surowca ilastego
ceramiki budowlanej. Wśród wymienionej liczby złóż
znajdują się złoża aktualnie eksploatowane oraz
częściowo wyeksploatowane w latach ubiegłych,
których eksploatacja została zaniechana. Złoża
surowca ilastego udokumentowano głównie na terenie
gminy Gorzyce, gdzie eksploatowane są na potrzeby
istniejących cegielni. Warunki geologiczno-górnicze
eksploatacji złóż iłów i glin są korzystne. Surowiec
występuje pod niewielkim nadkładem a eksploatacja
odbywa się w większości powyżej zwierciadła wód,
bez odwodnienia. Złoża kruszywa naturalne występują
zwłaszcza w gminach Grębów, Gorzyce, Nowa Dęba.
Udokumentowane zasoby surowca ilastego wynoszą
ok. 3 mln m³, a kruszywa naturalnego ok. 1,8 mln m³.
Aktualnie prowadzone jest na podstawie koncesji
wydobywanie surowca ilastego z 21 złóż oraz
kruszywa naturalnego z 2 złóż. Istnieje możliwość
udokumentowania nowych złóż surowców skalnych
na terenie powiatu.
2.2.Klimat i środowisko wodne
Dziennik Urzędowy
Teren powiatu leży w obrębie dzielnicy
klimatycznej nizin i kotlin podgórskich. Warunki
klimatyczne charakteryzują się upalnym latem, niezbyt
mroźną zimą i stosunkowo małą ilością opadów.
Powiat tarnobrzeski znajduje się głównie w zasięgu
cyrkulacji południowej i zachodniej mas powietrza –
w porze chłodnej przeważa cyrkulacja południowozachodnia, a w porze ciepłej zachodnia i północnozachodnia.
Średni opad roczny wynosi ok. 600 mm, przy czym na
okres od maja do października przypada ok. 65 %
rocznej wielkości opadów. Średnia roczna temperatura
powietrza wynosi ok. 7,6 oC. Okres wegetacji jest
długi i wynosi 210 – 220 dni. Użytkowy poziom
wodonośny
stanowią
utwory
wieku
czwartorzędowego wykształcone w facji piaszczystożwirowej. Poziom wodonośny w obrębie utworów
trzeciorzędowych nie ma gospodarczego znaczenia
z uwagi na wysoką mineralizację wód. Na terenie
Powiatu występuje GZWP (główny zbiornik wód
podziemnych) Nr 425 Dębica - Stalowa Wola Rzeszów, który obejmuje ok. 70% terenu. Na terenie
tego zbiornika zlokalizowane są duże ujęcia
zaopatrujące w wodę miejscowości: Tarnobrzeg,
Nowa Dęba, Baranów Sandomierski i Gorzyce.
Zbiornik
charakteryzuje
się
dużą
i
średnią
wodonośnością (wydajność z otworu studziennego od
30 - 80 m3/h). Pod względem jakościowym są to
w większości wody średniej i niskiej jakości
zawierające
ponadnormatywne
ilości
żelaza
i manganu, wymagające prostego uzdatniania.
Zatwierdzone
zasoby
eksploatacyjne
czwartorzędowych wód podziemnych przedstawione
w dokumentacjach hydrogeologicznych wynoszą
ok. 3 500 m3/h.
Na terenie powiatu nie występuje deficyt wód
powierzchniowych. Wyjątek stanowi gmina Nowa
Dęba, gdzie w okresach bezopadowych, z uwagi na
słabszą sieć rzeczną, stwierdza się występowanie
lokalnych deficytów wody.
Znajdują
się
tu
również
zbiorniki
wód
powierzchniowych stojących:
Buda Stalowska o powierzchni 709,70 ha,
w zlewni rz. Dąbrówki, w km 6,00 rz. Klewiec
(przy zasilaniu głównym z rz. Łęg), w gm.
Nowa Dęba,
Grębów o powierzchni 187,50 ha, w km
15,40 rz. Łęg, w gm. Grębów,
Krasiczyn o powierzchni 49,96 ha, w zlewni
rz. Trześniówki, w km 4,00 rz. Smarkatej
w gm. Baranów Sandomierski,
Zalew rekreacyjno-wędkarski o powierzchni
7,00 ha, w km 9,00 potoku Bystrzyk (Dęba),
Sztuczny zalew Przybyłów o powierzchni
6,00 ha zasilany wodami rz. Łęg, Gorzyce.
Obszar obramowany jest głównymi rzekami tj.
Wisłą i Sanem. Do większych rzek, przepływających
przez teren powiatu należą: Babulówka, Trześniówka
i Łęg.
Wody
powierzchniowe
nie
stanowią
źródeł
zabezpieczenia w wodę pitną i na cele gospodarcze,
są natomiast źródłem wody dla celów przemysłowych.
2.3.Gleby i rolnictwo
- 655 -
Poz. 186
W powiecie tarnobrzeskim wśród gruntów
rolnych przeważają grunty jakościowo średnie i słabe
(IV i V klasa bonitacyjna). Badania wykazują, że
większość gleb użytkowanych rolniczo w powiecie
wykazuje odczyn kwaśny, co powoduje obniżenie ich
produktywności.
Grunty użytkowane rolniczo dysponują pow.
25 510 ha jest to 49,06 % ogólnej powierzchni
powiatu, w tym grunty orne zajmują 13 826 ha, sady
293 ha, łąki 7 879 ha, pastwiska 3 512 ha.
Zdecydowana większość użytków rolnych jest
własnością
prywatną.
Liczba
indywidualnych
gospodarstw rolnych w powiecie wynosi 6 222,
a ponadto znajduje się jeszcze 2 346 działek rolnych
nie przekraczających 1,0 ha użytków rolnych. Średnia
wielkość gospodarstwa w powiecie wynosi 3,3 ha
użytków rolnych (w województwie 3,5 ha a w kraju
ponad 7 ha), a średnia liczba działek w gospodarstwie
wynosi 5,5. Tylko 14 gospodarstw posiada od 20
do 50 ha użytków rolnych.
Produkcja rolnicza w zdecydowanej większości
gospodarstw ma charakter wszechstronny bez
określonego kierunku specjalizacji, za wyjątkiem
pewnych
mikroregionów
specjalizujących
się
w niektórych kierunkach upraw np. w ogrodnictwie
czy sadownictwie. Dominującymi uprawami są zboża
(ok.42,92 % gruntów ornych) oraz rośliny okopowe –
głównie ziemniaki (13,14 % gruntów ornych)
a w produkcji zwierzęcej chów bydła i trzody
chlewnej.
2.4.Zasoby przyrody objęte ochroną prawną
Na terenie powiatu ochroną indywidualną
w drodze uznania za pomniki przyrody objęto 48 szt.
starych, sędziwych, okazałych rozmiarów drzew
o szczególnych wartościach naukowych, kulturowych,
pomnikowych i krajobrazowych. Odznaczają się one
indywidualnymi cechami wyróżniającymi je wśród
innych tworów przyrody żywej. Zlokalizowane są one
na terenie miasta i gminy Nowa Dęba, Baranów
Sandomierski oraz gminy Gorzyce i Grębów.
Ważnym elementem krajobrazu i przyrody tego
obszaru
jest
duży
zwarty
kompleks
leśny
z zachowanymi fragmentami lasów o charakterze
puszczańskim. Leśny krajobraz urozmaicony jest
dolinami rzek i cieków, wałami wydmowymi oraz
dużymi kompleksami znaturalizowanych stawów
rybnych.
Zgodnie
z
Rozporządzeniem
Ministra
Środowiska z dnia 5 września 2007 roku (Dz. U.
Nr 179 poz. 1274 i 1275) wyznaczony został obszar
specjalnej ochrony ptaków Natura 2000 „Puszcz
Sandomierska” PLB 180005. Obszar ten położony
jest w południowo – wschodniej części Polski
w widłach Wisły i Sanu. Obszar ten jest szczególnie
ważny przyrodniczo z uwagi na występowanie
cennych licznych gatunków roślin i ptaków wodno błotnych. Bardzo istotna rolę w zakresie retencji
wodnej oraz różnorodności przyrodniczej odgrywają
liczne stawy w gospodarstwie rybackim „Grądy”
w Budzie Stalowskiej. Obszar ten tworzy mozaikę
lasów, łąk, terenów rolniczych i stawów.
Dziennik Urzędowy
- 656 -
Poz. 186
„Puszcza
Sandomierska”
/kod
obszaru
PLB 180005/
obejmuje
obszar o
powierzchni
129 115,6 ha i położony jest w województwie
podkarpackim. Obszar ten obejmuje gminy powiatu
tarnobrzeskiego:
Gmina Baranów Sandomierski powierzchnia 3139,6 ha,
Gmina Grębów powierzchnia - 18 606,5 ha,
Gmina Nowa Dęba powierzchnia - 4 494,6 ha.
również Europy Środkowej. Walory przyrodnicze
doliny Wisły i Sanu gwarantują zachowanie
specyficznej, unikatowej formy przyrody oraz
obecności siedlisk charakterystycznych dla dolin
nieuregulowanych rzek. Wisła płynie bowiem korytem
o szerokości około 600 m stanowiąc cenny korytarz
ekologiczny, jak również potencjalnie cenny obszar
rekreacyjny i turystyczny.
Zgodnie
z
propozycją
organizacji
pozarządowych /Shadow List/ wyznaczony został
Potencjalny Obszar SOOS Natura 2000 „Tarnobrzeska
Dolina Wisły, obejmując Gminę Baranów Sandomierski
oraz Gorzyce.
Obszar
ten
stanowi
fragment
jednego
również Europy Środkowej. Specjalny obszar ochrony
siedlisk Natura 2000 „Tarnobrzeska Dolina Wisły” oraz
„Doliny Dolnego Sanu” stanowi nowy obszar
oznaczony symbolem PLTMP 491 i został zgłoszony
w 2008 roku. Stanowi on fragment jednego
2.5.Sytuacja społeczno-gospodarcza
Powiat tarnobrzeski zajmuje powierzchnię
ok. 521 km2 z czego miasta 26 km2 (dane GUS
2008r.), którą wg aktualnych danych zamieszkuje
53 586 mieszkańców z czego na terenie miasta
12 743 osób a na terenie wsi 40 843 osób (dane GUS
2008r.). Na tle województwa powiat tarnobrzeski,
pod względem powierzchni plasuje się na 12 miejscu,
natomiast pod względem liczby ludności plasuje się na
17 miejscu wśród powiatów województwa.
Tabela 1. Powiat tarnobrzeski na tle wybranych powiatów
2007
Wyszczególnienie
Woj. Podkarpackie
liczba ludności
osób
17 845
2 097 338
Powiat tarnobrzeski
521
53 643
Powiat stalowowolski
832
1 196
Powiat rzeszowski
Wyszczególnienie
Woj. Podkarpackie
2008
pow.
w km2
pow.
w km2
% udział w liczbie
województwa
100 kobiet /
100 mężczyzn
118
105
2,55
103
103
108 522
5,17
130
105
168 189
8,02
141
104
liczba ludności
osób
17 845
2 099 495
Powiat tarnobrzeski
521
53 586
Powiat stalowowolski
832
1 182
Powiat rzeszowski
gęstość osób/
km2
gęstość osób/
km2
% udział w liczbie
województwa
100 kobiet /
100 mężczyzn
118
105
2,55
103
103
108 162
5,15
130
105
165 808
7,93
140
104
Źródło: GUS
Gęstość zaludnienia w powiecie tarnobrzeskim
jest niższa od średnią wartość tego parametru dla
województwa podkarpackiego, ma to związek
z dużymi obszarami zalesień znajdującymi się na
terenie powiatu – 17 571 ha. Ludność powiatu
stanowi 2,5% ludności województwa. Dynamika
rozwoju liczby ludności miasta w latach 1990-2007
wyniosła 103,3.
W
2008
roku
na
terenie
powiatu
zarejestrowanych
było
3280
podmiotów
gospodarczych w tym najwięcej w sektorach: handel
i naprawy,
budownictwo,
przemysł,
obsługa
nieruchomości i firm.
Zasoby mieszkaniowe powiatu w 2008 r.
wynosiły 1 188,4 tys. m2 powierzchni użytkowej,
co odpowiada 15 tys. mieszkań (dane GUS 2008 r.).
Zasoby mieszkaniowe na terenie miast stanowią 27%
ogółu mieszkań.
Odpadem nazywamy każdą substancję lub
przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych
w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007 r. Nr 39 poz. 251
z późn. zm.), których posiadacz pozbywa się,
3. Analiza aktualnego stanu gospodarki odpadami na
Dziennik Urzędowy
zamierza pozbyć
obowiązany.
się
lub
do
Głównymi
rodzajami
odpadów są:
odpady komunalne,
odpady przemysłowe.
ich
- 657 pozbycia
jest
powstających
Skład odpadów przemysłowych uzależniony
jest od charakteru produkcji bądź prowadzonej
działalności.
Skład odpadów stałych komunalnych jest
złożony, zmienny w czasie i uzależniony od wielu
czynników, m. in. od pory roku, rodzaju zabudowy
mieszkalnej i sposobu ogrzewania budynków,
infrastruktury technicznej, itd., również od zamożności
i poziomu edukacji ekologicznej społeczeństwa.
Poz. 186
Podstawowe
zasady
w
gospodarowaniu
odpadami to:
redukcja u źródła, którą osiągnąć można
poprzez:
zmiany w surowcach wyjściowych,
zmiany w produktach,
zmiany w technologii,
właściwą eksploatację,
selektywna zbiórka odpadów, w wyniku, której:
surowce wtórne są wykorzystywane,
pozostałe odpady poddawane są procesom
unieszkodliwiania,
unieszkodliwianie odpadów poprzez:
przekształcenie termiczne,
przekształcenie biologiczne,
składowanie.
Poniżej
przedstawiono
postępowania z odpadami.
ogólny
schemat
Dziennik Urzędowy
- 658 -
Poz. 186
Rys. 1. Ideowy schemat przepływu odpadów
Strumień odpadów
System redukcji ilości odpadów
(działania administracyjne, techniczne, edukacyjne i organizacyjne)
Redukcja u źródła
Selektywna zbiórka odpadów
Unieszkodliwianie odpadów
Recykling
Rynek
surowców
wtórnych
Wykorzystywanie
przemysłowe
Wykorzystywanie
nieprzemysłowe
termiczne
fizyko-chemiczne
biologiczne
Deponowanie na składowisku
komunalnym
3.1.Odpady komunalne (Grupa 20)
3.1.1.Rodzaj, ilość i źródła powstawania odpadów
Zgodnie z treścią art. 3 ustawy o odpadach,
odpady komunalne są to odpady powstające
w gospodarstwach domowych, a także odpady nie
zawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od
innych wytwórców odpadów, które ze względu na
swój charakter lub skład są podobne do odpadów
powstających w gospodarstwach domowych.
przemysłowym
Źródłami
wytwarzania
odpadów
komunalnych są:
gospodarstwa domowe,
obiekty infrastruktury takie jak: handel, usługi
i rzemiosło, szkolnictwo, przemysł w części
„socjalnej”, obiekty turystyczne, targowiska
i inne.
Ilości powstających odpadów komunalnych
ogółem
i
w poszczególnych
frakcjach
składu
morfologicznego
oszacowana
została
metodą
wskaźnikową. Zastosowano wskaźniki nagromadzenia
Dziennik Urzędowy
- 659 -
odpadów komunalnych z gospodarstw domowych
zgodnie
z
przyjętymi
dla
województwa
podkarpackiego założeniami w Wojewódzkim Planie
Gospodarki Odpadami.
Poz. 186
Dla miast Baranów Sandomierski i Nowa Dęba
oraz dla wsi Gorzyce, z uwagi na miejski charakter
zabudowy i dużą gęstość zaludnienia przyjęto
wskaźniki dla terenów miejskich, natomiast na
pozostałych obszarach powiatu tarnobrzeskiego
przyjęto wskaźniki dla terenów wiejskich.
Tabela 2. Szacunkowa ilość odpadów komunalnych wytworzonych w powiecie tarnobrzeskim
L.p.
Udział
[%]
Nazwa odpadu
Ilość odpadów
wytworzonych
w 2008r. [Mg]
1.
Odpady komunalne segregowane i zbierane selektywnie
5
724,831
2.
Odpady z ogrodów i parków
3
434,899
3.
Inne odpady komunalne w tym:
92
13421,558
3.1
Niesegregowane (zmieszane odpady komunalne) w tym odpady z ogrodów i
parków
93
12482,05
3.1.1
- z gospodarstw domowych
70
8737,435
3.1.2
- z infrastruktury
30
3744,615
3.2
Odpady z targowisk
1
134,215
3.3
Odpady z czyszczenia ulic i placów
2
268,431
3.4
Odpady wielkogabarytowe
4
536,862
RAZEM
100
14581,288
Źródło: obliczenia własne wg WPGO - na lata 2008-2019
Tabela 3. Szacunkowa ilość odpadów komunalnych wytworzonych w powiecie tarnobrzeskim w ujęciu
poszczególnych gmin
L.p.
Nazwa odpadu
Ilość odpadów wytworzonych
w 2008 r. [Mg]
1.
Gmina Nowa Dęba
4984,785
2.
3276,746
3.
Gmina Grębów
2646,265
4.
Gmina Gorzyce
3673,491
Razem
14581,288
Dziennik Urzędowy
- 660 -
Poz. 186
Rys. 2. Ilość wytworzonych w gminach odpadów komunalnych na tle powiatu
16000
Powiat Tarnobrzeski
14000
12000
Gmina Baranów
Sandomierski
10000
Gmina Nowa Dęba
8000
6000
Gmina Gorzyce
4000
Gmina Grębów
2000
0
Skład morfologiczny niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych zamieszczono w Tabeli 4. Został
on oszacowany na podstawie określonego w WPGO 2008-2019 udziału procentowego poszczególnych składników
w ogólnej masie niesegregowanych odpadów komunalnych wytworzonych w województwie podkarpackim.
Tabela 4. Szacunkowy skład morfologiczny niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych wytworzonych
w powiecie tarnobrzeskim w podziale na tereny wiejskie i miejskie
Tereny
Lp.
1.
2.
Nazwa odpadu
Razem ilość
wytworzonych
odpadów
w 2008 r. [Mg]
wiejskie
ilość wytworzonych
odpadów
w 2008 r. [Mg]
miejskie
ilość wytworzonych
odpadów
w 2008 r. [Mg]
874,830
1848,825
2723,655
203,319
148,975
352,295
Odpady kuchenne ulegające
biodegradacji
Odpady z pielęgnacji terenów
zielonych
3.
Papier i tektura
818,881
1578,146
2397,027
4.
Opakowania wielomateriałowe
307,810
574,256
882,066
5.
Tworzywa sztuczne
707,424
1064,475
1771,899
6.
Szkło
453,616
602,269
1055,885
7.
Metal
270,009
350,156
620,165
8.
Odzież, tekstylia
75,603
112,050
187,653
9.
Drewno
81,003
105,047
186,050
10.
Odpady niebezpieczne
48,602
63,028
111,63
11.
Odpady mineralne, w tym frakcja
popiołowa
1598,454
595,266
2193,720
5439,551
7042,492
12482,05
RAZEM
W masie odpadów komunalnych zmieszanych
na terenach wiejskich największy udział przypada na
odpady mineralne, w tym frakcja popiołowa (29,6%)
głównie za sprawą wykorzystywania do ogrzewania
budynków mieszkalnych paliw stałych (węgiel, miał,
koks, drewno). Natomiast na terenach miejskich
najwięcej jest odpadów kuchennych ulegające
biodegradacji (26,4%), najmniej zarówno w jednej jak
i drugiej grupie jest odpadów niebezpiecznych (0,9%).
3.1.2.Odpady ulegające biodegradacji
Odpady
ulegające
biodegradacji,
według
definicji zawartej w ustawie o odpadach, to odpady
Dziennik Urzędowy
- 661 -
ulegające rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu
przy udziale mikroorganizmów.
Szacunkowa ilość odpadów biodegradowalnych
została wyliczona na podstawie określonych w WPGO
2008-2019 ilości odpadów.
Poz. 186
Ilość
odpadów
biodegradowalnych
wytworzonych w 1995 roku na terenie gmin
będących w obecnych granicach administracyjnych
powiatu tarnobrzeskiego oszacowano na 4 933 Mg.
W 2008r. w stosunku do roku bazowego zanotowano
wzrost o 20%.
Tabela 5. Szacunkowa ilość wytworzonych odpadów komunalnych ulegających biodegradacji
L.p.
Ilość w 2008 r.
[Mg]
Nazwa
1.
Papier i tektura selektywnie zbierane (20 01 01)
99,459
2.
Tekstylia (z materiałów naturalnych) (20 01 11)
7,795
3.
Odpady z ogrodów i parków ulegające biodegradacji (20 02 01)
4.
Odpady ulegające biodegradacji wchodzące w strumień niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych (20 03 01)
4.1.
Odpady kuchenne ulegające biodegradacji
4.2.
Odpady z pielęgnacji terenów zielonych
2723,655
352,295
5.
Papier i tektura
6.
Odpady z targowisk – część ulegająca biodegradacji (20 03 02)
RAZEM
246,015
2397,027
92,754
5919,645
Tabela 5 przedstawia jedynie szacunkowe ilości
powstających w powiecie odpadów ulegających
biodegradacji.
3.1.3.Odpady niebezpieczne
Oprócz sektora przemysłowego i usługowego,
wytwórcami odpadów niebezpiecznych są również
gospodarstwa domowe.
Odpady niebezpieczne, ze względu na swój
skład chemiczny i właściwości stwarzają zagrożenie
dla zdrowia ludzi i mają negatywny wpływ na jakość
środowiska przyrodniczego.
Są to, zatem odpady zawierające w swoim
składzie substancje: toksyczne, palne, wybuchowe,
biologicznie
czynne,
a
także
zakażone
mikroorganizmami chorobotwórczymi. Przykładowo
można wymienić:
zużyte baterie, akumulatory itp.,
odpady zawierające rtęć (lampy rtęciowe
w tym świetlówki, termometry, przełączniki),
pozostałości oraz opakowania po farbach
i lakierach,
rozpuszczalniki organiczne,
odpady zawierające inne rozpuszczalniki oraz
substancje chemiczne służące do wywabiania
plam, środki czyszczące,
środki ochrony
roślin
(pestycydy) oraz
opakowania po nich,
środki do konserwacji i ochrony drewna oraz
opakowania po nich,
zbiorniki
po
aerozolach,
pozostałości
domowych
środków
do
dezynfekcji
i dezynsekcji,
odpady zawierające oleje,
filtry oleju,
czyściwo,
smary, środki do konserwacji metali itp.,
odczynniki chemiczne, np. fotograficzne,
przeterminowane lub częściowo wykorzystane
leki,
skażone opatrunki, strzykawki i inne (w tym
zużyte pampersy).
Roczną
ilość
odpadów
niebezpiecznych
znajdujących się w strumieniu niesegregowanych
odpadów
komunalnych
wytworzonych
w gospodarstwach
domowych
w
powiecie
tarnobrzeskim w 2008 roku można oszacować na
około 111,63 Mg.
Dziennik Urzędowy
- 662 -
Poz. 186
Tabela 6. Szacunkowa ilość odpadów niebezpiecznych wytworzonych w powiecie tarnobrzeskim
Lp.
1.
Kod1)
Nazwa
Ilość odpadów
wytworzonych
w 2008 r. [Mg]
Rozpuszczalniki
20 01 13
3,349
2.
Kwasy i alkalia
20 01 14
20 01 15
1,116
3.
Odczynniki fotograficzne
20 01 17
2,236
4.
Środki ochrony roślin (pestycydy, herbicydy, insektycydy)
20 01 19
5,581
5.
Lampy fluorescencyjne i inne odpady zawierające rtęć
20 01 21
5,581
6.
Urządzenia zawierające freony
20 01 23
3,349
7.
Oleje i tłuszcze (inne niż jadalne)
20 01 26
11,163
8.
Farby, tusze, farby drukarskie, kleje, lepiszcza i żywice zawierające
substancje niebezpieczne
20 01 27
39,070
9.
Detergenty zawierające substancje niebezpieczne
20 01 29
5,581
10.
Leki cytotoksyczne i cytoplastyczne
20 01 31
4,465
11.
Baterie i akumulatory ołowiowe
Zużyte urządzenie elektryczne i elektroniczne inne niż wymienione w 20 01
21 i 20 01 23 zawierające niebezpieczne składniki
Drewno zawierające substancje niebezpieczne
20 01 33
13,395
20 01 35
11,163
20 01 37
5,581
12.
13.
RAZEM
111,63
1)
kod odpadów: zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu
odpadów [Dz. U. z 2001r. Nr 112 poz.1206 z późn. zm.]
3.1.4.Odpady zbierane selektywnie
Tabela 7. Ilości odpadów zbieranych selektywnie na terenie powiatu tarnobrzeskiego
Rodzaj odpadu
2007 r. [Mg]
2008 r. [Mg]
Papier i tektura
428,216
403,771
Tworzywa sztuczne
74,383
74,119
Szkło
1,830
0,500
Metal
15,290
10,445
Razem
519,719
488,835
Źródło: Wojewódzki System Odpadowy WSO.
odzysku
innych niż niebezpieczne w miejscowości Grębów –
proces D5.
Według informacji zawartych w Wojewódzkim
Systemie
Odpadowym
na
terenie
powiatu
tarnobrzeskiego w latach 2006 – 2008 prowadzono
odzysk
odpadów
opakowaniowych
zbieranych
selektywnie w następujących procesach:
rok 2006:
R4
81,600 Mg,
R1
0,900 Mg,
rok 2007:
R3
68,595 Mg,
R1
2,140 Mg,
rok 2008:
R1
2,350 Mg.
W procesie tym w roku 2005 unieszkodliwiono
798,9 Mg odpadów, ilość 2006 roku 859,0 Mg
odpadów, w 2007 roku 881,600 Mg odpadów, ilość
2008 roku 916,840 Mg odpadów.
Niepokojący jest fakt zwiększania się ilości odpadów
unieszkodliwianych tą metodą.
unieszkodliwienia
W latach 2006 – 2008 jedyną metodą
unieszkodliwiania
odpadów
komunalnych
było
składowanie
na składowiskach
odpadów
niebezpiecznych lub na składowiskach odpadów
3.1.7.Istniejące systemy zbierania odpadów
Przez zbieranie odpadów rozumie się każde
działanie,
w
szczególności
umieszczanie
w pojemnikach, segregowanie i magazynowanie
odpadów, które ma na celu przygotowanie ich do
transportu do miejsc odzysku lub unieszkodliwiania.
Zorganizowanym
odbiorem
odpadów
komunalnych objętych jest 87% gospodarstw
domowych na obszarach miejskich i wiejskich.
Dziennik Urzędowy
Na terenie gminy w ramach istniejącego
systemu gospodarki odpadami odbiorem odpadów
komunalnych zajmuje się Przedsiębiorstwo Gospodarki
Komunalnej i Mieszkaniowej Spółka z o.o. w Nowej
Dębie, które obejmuje swoją działalnością cały obszar
gminy Nowa Dęba oraz częściowo gminę Majdan
Królewski.
Na terenie zabudowy wielorodzinnej odpady
zmieszane gromadzone są przez mieszkańców
w 1100 litrowych kontenerach znajdujących się
w osłonach
śmietnikowych.
Opróżnianie
tych
kontenerów odbywa się codziennie w dni robocze. Na
terenie zabudowy jednorodzinnej zgodnie z zawartymi
umowami odpady gromadzone są w indywidualnych
pojemnikach 110 litrów, a opróżnianie odbywa się
w cyklach
tygodniowych,
dwutygodniowych
i miesięcznych.
Selektywna zbiórka odpadów prowadzona jest
na obszarze miasta i gminy. Na terenach budownictwa
wielorodzinnego oraz w części szkół na terenie
sołectw ustawione są zespoły trzech pojemników na
szkło makulaturę i tworzywa sztuczne. W obrębie
zabudowy
jednorodzinnej
wszystkim
chętnym
rozdawane są zestawy trzech worków na w/w
odpady. Na terenie miasta zbierane są również gruz,
złom, odpady wielkogabarytowe.
Na terenie bazy PGKiK Sp. z o.o. istnieje
zaplecze,
które
służy
do
magazynowania
i tymczasowego
gromadzenia
wysegregowanych
odpadów przed poddaniem ich odzyskowi lub
recyklingowi.
Odpady zielone pochodzące z pielęgnacji zieleni
miejskiej poddawane są odzyskowi – stanowią
komponenty produkowanego na bazie osadów
ściekowych tzw. „polepszacza gleb BIOCAL”. Gałęzie
i inne odpady z czystego drewna są przetwarzane na
zrębki drzewne i w takiej formie służą jako paliwo dla
Kotłowni Miejskiej.
Zorganizowanym
odbiorem
odpadów
komunalnych objętych jest 76% gospodarstw
domowych na obszarach miejskich i wiejskich.
Usługi
w
zakresie
odbioru
odpadów
komunalnych prowadzą trzy podmioty.
Gminny Zakład Użyteczności Publicznej, A.S.A.
Tarnobrzeg oraz „Santa-Eko” Sp.j. Sandomierz.
Na terenie gminy funkcjonują dwa systemy
wywozu odpadów:
system przesypowy – odpady przesypywane są
z różnego rodzaju pojemników do samochodów
zaopatrzonych w mechanizmy opróżniające
i zagęszczające;
system wymienny – odpady gromadzone są
w kontenerach, a załadunek ich na samochody
odbywa się poprzez wymianę kontenera
napełnionego na pusty (instytucje).
System zbiórki, transportu i usuwania odpadów
jest zorganizowany dobrze. Zbieraniu i usuwaniu
- 663 -
Poz. 186
podlegają odpady komunalne zmieszane oraz odpady
segregowane. Selektywnej zbiórce podlegają szkło
bezbarwne i kolorowe oraz tworzywa sztuczne.
Gmina Grębów
Zorganizowanym
odbiorem
odpadów
komunalnych objęte jest 95 % mieszkańców gminy.
Odbiorem odpadów komunalnych z terenu
Gminy zajmuje się Gminny Zakład Komunalny
w Grębowie oraz „Santa-Eko” Sp.j. Sandomierz.
Prowadzony
jest
zarówno
odbiór
odpadów
komunalnych zmieszanych – odpady gromadzone są
przez mieszkańców w pojemnikach SM110, jak
i selektywna zbiórka odpadów (szkło, plastik, papier) –
w tym wypadku stosuje się system workowy.
Odpad
odbierane
są
od
właścicieli
nieruchomości raz w miesiącu w wyznaczonym do
tego dniu tygodnia.
W gminie funkcjonuje Mobilny Gminny Punkt
Zbiórki Odpadów Niebezpiecznych. Odbiór odpadów
realizowany jest obecnie przez firmę „ ALBECO” Sp.j.,
87-500 Rypin, ul. Piłsudskiego 36, koszty pokrywa
Gmina.
Na terenie Gminy funkcjonuje składowisko odpadów
komunalnych w Jeziórku o powierzchni 2,2 ha
usytuowane jest w terenie pogórniczym Kopalni Siarki
„Jeziórko” i obsługuje Gminę Grębów.
Dane geometryczne składowiska:
miąższość złoża odpadów h = 5 m powyżej
korony;
nachylenie
skarp
wewnętrznych
1:3,
zewnętrznych 1:1,5 do korony obwałowania
i 1:2 powyżej korony;
powierzchnia dna składowiska S = 6048 m2;
powierzchnia na poziomie korony obwałowania
S = 8064 m2;
objętość wysypiska do poziomu obwałowania
Vd = 14040 m3 i Vg = 31820 m3 ponad
poziom obwałowania;
całkowita objętość wysypiska Vc = 45860 m3;
lub 20 000 Mg
użyteczna
pojemność
składowiska
po
uwzględnieniu warstw izolacyjnych ok. 10%
wynosi 41270 m3.
Szacuje się, że przy zastosowaniu różnych
urządzeń zagęszczających odpady okres składowania
odpadów okres składowania odpadów wynieść może
20 – 25 lat.
Gmina Gorzyce
Przyjęty system gospodarki odpadami oparty
jest o dwa podmioty zajmujące się gospodarką
odpadami
Zakład
Gospodarki
Komunalnej
w Gorzycach
oraz
firma
Santa-EKO
Sp. j.
w Sandomierzu.
System odbioru odpadów zmieszanych z terenu
Gminy Gorzyce obejmuje 95% mieszkańców. Zbiórka
odpadów
prowadzona
jest
we
wszystkich
miejscowościach
Gminy.
Odpady
w
postaci
Dziennik Urzędowy
- 664 -
zmieszanej zbierane są do tradycyjnych pojemników
o pojemności 110 l, 1100 l, stosowane są również
kontenery KP-7 oraz worki.
Działalność w zakresie nieselektywnej zbiórki
odpadów komunalnych na terenie Gminy prowadzi
Zakład Gospodarki Komunalnej w Gorzycach oraz
firma Santa-EKO Sp. j. w Sandomierzu przy
ul. Portowej 24. Santa-EKO posiada 3 pojazdy
specjalistyczne – śmieciarki Jelcz, Man i Kamaz.
Zakład Gospodarki Komunalnej posiada 3 pojazdy do
odbioru odpadów (2 „śmieciarki” i jeden samochód
kontenerowy). Samochody „śmieciarki” wyposażone
są w urządzenia do zagęszczania odpadów
i hydrauliczny system załadunku.
Na terenie Gminy prowadzona jest również
selektywna
zbiórka
odpadów
komunalnych.
Działalność w tym zakresie prowadzi Zakład
Gospodarki
Komunalnej
w Gorzycach
oraz
przedsiębiorstwo „Santa-Eko” Sp.j. z Sandomierza.
W miejscowości Gorzyce ustawione są pojemniki do
segregacji odpadów na szkło, tworzywa sztuczne
i papier. Tereny wiejskie objęte są segregacją
w systemie workowym.
Poz. 186
W gminie funkcjonuje Mobilny Gminny Punkt
Zbiórki Odpadów Niebezpiecznych. Odbiór odpadów
realizowany jest obecnie przez firmę „ ALBECO” Sp.j.,
87-500 Rypin, ul. Piłsudskiego 36, koszty pokrywa
Gmina. Odpady odbierane są dwa razy w roku.
Na terenie Gminy planuje się lokalizację
instalacji do odzysku odpadów z tworzyw sztucznych.
Firma „AGROPLAST” Żenata Różycka Motycze
Poduchowne 85, 39-432 Gorzyce, jest w trakcie
uzyskiwania pozwolenia na budowę.
jedno składowisko komunalne w Jeziórku, obsługujące
jedynie gminę Grębów. Pozostałe gminy składają
swoje odpady, na podstawie podpisanych stosownych
umów na składowiskach odpadów w Piasecznie
i Stalowej Woli. Miejsce składowania odpadów
komunalnych ilustruje poniższa tabela.
Tabela 8. Miejsce składowania odpadów komunalnych wytworzonych w poszczególnych gminach
Gmina
Miejsce składowania
Piaseczno
Nowa Dęba
Piaseczno
Gorzyce
Stalowa Wola
Grębów
Jeziórko
Rodzaj instalacji
1.
Składowisko
odpadów innych niż
niebezpieczne i
obojętne
Gminny Zakład Komunalny w
Grębowie
Piec do wypału cegły
Przedsiębiorstwo PHU Cegielnia
Stanisław Stępień
3.
Piec do wypału
cegły
Cegielnia DUL
4.
Piec do wypału
cegły
5.
Piec do wypału
cegły
2.
Nazwa podmiotu prowadzącego
Adres instalacji
Rodzaj
odpadu/
kod
L.p.
Symbol
R lub D
Tabela 9. Rodzaj, rozmieszczenie oraz moc przerobowa instalacji do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów na
02
02
03
03
03
03
01
03
01
02
03
07
Ilość
przetworzony
ch odpadów
w 2008 r.
Zdolności
przerobowe
923,440Mg
1 000Mg/rok
Jeziórko, 39-410
Grębów
D5
20
20
20
20
20
20
Trześń ul. Gorzycka
95
39-432 Gorzyce
R1
15 01 03
0,300Mg
8Mg/rok
Zalesie Gorzyckie
47
39-432 Gorzyce
R1
15 01 03
0,350Mg
2Mg/rok
Zakład Ceramiki Budowlanej
Siedleszczany
Siedleszczany
Baranów
Sandomierski
R1
15 01 03
0,400Mg
14Mg/rok
Cegielnia Polowa Trześń s.c.
Trześń 3
39-432 Gorzyce
R1
15 01 03
0,200Mg
10Mg/rok
Dziennik Urzędowy
- 665 -
Poz. 186
ul. Pączek Gorzycki
54
39-432 Gorzyce
R1
15 01 03
0,400Mg
2Mg/rok
Cegielnia Polowa Wrzawy
Stanisława Woźniak
Wrzawy
39-432 Gorzyce
R1
15 01 03
0,200Mg
2Mg/rok
Piec do wypału
cegły
Cegielnia Polowa Wojciech
Kułaga
Trześń 418;
39-432 Gorzyce
R1
15 01 03
0,200 Mg*
10Mg/rok
Piec typu Hoffman
Cegielnia Ryszard Filipek
Trześń, ul. Gorzycka
47, 39-432 Gorzyce
R1
15 01 03
0,200 Mg*
8Mg/rok
10.
Piec do wypału
cegły
Cegielnia Polowa Trześń s.c. Wiesław Foltarz
i Elzbieta Sobol
Trześń 3, 39-432
Gorzyce
R1
15 01 03
0,2000 Mg
10Mg/rok
11.
Piec do wypału
cegły **
Kułaga Eugenia Cegielnia Polowa
Trześń, 39-432
Gorzyce
R1
15 01 03
b.d.
b.d.
12.
Piec do wypału
cegły **
Idec Daniel cegielnia Polowa
Trześń
Trześń, 39-432
Gorzyce
R1
15 01 03
b.d.
b.d.
13.
Piec do wypału
cegły **
Piotrowski Stanisław Cegielnia
Polowa
Gorzyce,39-432
Gorzyce
R1
15 01 03
b.d.
b.d.
14.
Piec do wypału
cegły **
Łabuda Barbara i Adam Cegielnia
Polowa
Trześń, 39-432
Gorzyce
R1
15 01 03
b.d.
b.d.
15.
Piec do wypału
cegły **
Laskowski Jarosław Cegielnia
Polowa
Wrzawy, 39-432
Gorzyce
R1
15 01 03
b.d.
b.d.
16.
Piec do wypału
cegły **
Grzegorzek Małgorzata i Dul
Lesław
Gorzyce,39-432
Gorzyce
R1
15 01 03
b.d.
b.d.
6.
Piec do wypału
cegły
Cegielnia Polowa Mieczysław
Cetnarski i S-ka
7.
Piec do wypału
cegły
8.
9.
Źródło: Wojewódzki System Odpadowy WSO
* dane za 2007 rok z uwagi na brak danych za 2008 rok
** informacje na temat instalacji pochodzą z Urzędu Gminy Gorzyce
3.1.9.Identyfikacja
problemów
w
gospodarowania odpadami komunalnymi
zakresie
Obecny
system
gospodarki
odpadami
komunalnymi i wzrastające wymagania, co do
sposobu prowadzenia tej gospodarki, pozwalają na
identyfikację następujących problemów:
brak badań morfologii i ilości wytwarzanych
odpadów komunalnych - ich ilość i skład
oszacowano na podstawie wyliczeń własnych
na podstawie WPGO,
w dalszym ciągu podstawowym sposobem
unieszkodliwiania odpadów komunalnych jest
ich składowanie,
nie jest rozwiązana problematyka budowy
systemu
selektywnej
zbiórki
odpadów
ulegających biodegradacji. System ten winien
być spójny z planowanym sposobem dalszego
przekształcania
odpadów
ulegających
biodegradacji,
brak jest instalacji do odzysku odpadów
ulegających biodegradacji (np. kompostowni)
i unieszkodliwiania odpadów sposobem innym
niż
składowanie
(np.
termicznego
przekształcania odpadów). Istnieje obawa, że
może być zagrożone osiągnięcie wymaganego
poziomu redukcji ilości komunalnych odpadów
ulegających biodegradacji kierowanych do
składowania w kolejnych latach. Instalacja do
przekształcania tych odpadów winna wynikać
z całościowego spojrzenia na sposób zbiórki,
transportu i późniejszych działań z odpadami,
brak jest działań zmierzających do rozwiązania
problemu segregacji zmieszanych odpadów
komunalnych
np.
poprzez
nawiązanie
współpracy z podmiotem posiadającą taką
instalację lub budowię własnej instalacji do
segregacji zmieszanych odpadów komunalnych,
nie wszyscy mieszkańcy powiatu objęci są
zorganizowaną zbiórką odpadów,
wysoki
udział
odpadów
mineralnych
w strumieniu
odpadów
komunalnych
zmieszanych,
Dziennik Urzędowy
niski udział papieru i odpadów z tworzyw
sztucznych w ogólnym strumieniu odpadów
komunalnych, spowodowany ich spalaniem
w piecach domowych,
nielegalne pozbywanie się odpadów przez
mieszkańców - tworzą się „dzikie wysypiska”,
brak systemu zbiórki odpadów elektrycznych
i elektronicznych, brak systemu drugiego
obrotu tego rodzaju sprzętem.
brak
zorganizowanego
systemu
zbiórki
odpadów
niebezpiecznych
wytwarzanych
w grupie odpadów komunalnych – obecny
system jest niewystarczający,
budowa ZZO Stalowa Wola – Tarnobrzeg,
wskazanego w WPGO nie znalazła dotychczas
konkretyzacji w działaniach,
brak
wizji
docelowego,
eliminującego
składowanie, rozwiązania problemu gospodarki
odpadami w powiecie (np. budowy, współpracy
w
budowie
lub
innego
współdziałania
z podmiotem
zewnętrznym
w
zakresie
termicznego przekształcania odpadów),
niski
poziom
świadomości
ekologicznej
mieszkańców,
niskie
nakłady
finansowe
na
edukację
ekologiczną mieszkańców powiatu.
- 666 3.2.Odpady z grup 01 – 19
3.2.1.Rodzaj, ilość i źródła powstawania odpadów.
Gospodarka
odpadami
pochodzącymi
z działalności przemysłowej jest znacznie bardziej
usystematyzowana niż gospodarowanie odpadami
komunalnymi.
Gospodarowanie
odpadami
jest
reglamentowane przy pomocy stosownych decyzji lub
informacji, a potwierdzane jest dokumentami
ewidencyjnymi.
Analizę stanu gospodarowania odpadami
pochodzącymi z przemysłu (grupy 01 – 19)
przeprowadzono na podstawie informacji zawartych
w zbiorczych zestawieniach danych, które są
wprowadzane
do
Wojewódzkiego
Systemu
Odpadowego (WSO) prowadzonego przez Marszałka
Przedsiębiorstwa działające na terenie powiatu
wytworzyły w latach 2006 -2008 odpowiednio
19 400,60 Mg, 29 226,41 Mg, 24 990,67 Mg.
Z powyższych danych wynika, że ilość ma tendencję
wzrostową – największa ilość została wytworzona
w 2007r.
Ilości
wytwarzanych
odpadów
w poszczególnych grupach przedstawia Tabela 10.
Tabela 10. Ilości wytworzonych odpadów w poszczególnych grupach
Wytworzone odpady w Mg
Grupa
odpadów
2006
2007
01
0,000
02
03
Poz. 186
2008
0,000
0,000
0,000
0,000
0,000
2,800
128,879
6,700
04
0,000
39,223
2,253
05
0,000
0,000
0,000
06
10,000
14,420
9,820
07
8,600
9,657
18,880
08
6,370
14,516
11,053
09
0,900
0,000
0,000
10
7620,100
12406,360
12899,657
11
15,860
19,245
33,240
12
8350,130
10455,968
7500,225
13
73,520
91,960
131,863
14
0,200
0,149
0,211
15
335,320
622,645
618,730
16
361,444
494,665
905,953
17
2148,830
3594,036
2563,034
18
27,640
6,501
1,075
19
449,180
1299,337
444,382
29197,56
25147,08
Razem
19410,89
Dziennik Urzędowy
Z danych zawartych w WSO wynika, że
najwięcej na terenie powiatu w latach 2006-2008
wytworzono odpadów z grupy – 10, odpady powstają
głównie
w
procesie
spalania
surowców
energetycznych (węgiel kamienny i brunatny). Odpady
te wytwarzane są w związku z działalnością zakładów
przemysłowych stąd też ilość wytwarzanych odpadów
może ulegać znacznym zmianom.
Ilość tych odpadów systematycznie wzrastała
i wynosiła:
w 2006r.
7 620,100 Mg,
w 2007r.
12 406,360 Mg,
w 2008r.
12 899,657 Mg.
- 667 -
Poz. 186
Do pozostałych grup odpadów wytwarzanych
w dużych ilościach należały również:
odpady z kształtowania oraz fizycznej obróbki
powierzchni metali i tworzyw sztucznych
(grupa 12),
odpady z budowy, remontów i demontażu
obiektów budowlanych oraz infrastruktury
drogowej włączając glebę i ziemię z terenów
zanieczyszczonych (grupa 17).
Do
największych
wytwórców
w powiecie
należą
przedsiębiorstwa
w Tabeli 11.
odpadów
wskazane
Tabela 11. Przedsiębiorstwa wytwarzające najwięcej odpadów w powiecie tarnobrzeskim
Nazwa zakładu
"FEDERAL MOGUL GORZYCE" S.A., ul. ODLEWNIKÓW 52,
39-432 GORZYCE
ALUMETAL GORZYCE SP. Z O.O., ul. Odlewników 52,
39-432 Gorzyce
[Mg]
2006
2007
2008
12 706,3740
16 045,5870
15 133,8780
1 673,8000
3 098,2870
3 418,7970
FENIX METALS SP. Z O.O., ul. Zakładowa 50,
39-400 Tarnobrzeg Nowa Dęba
-
2 594,4390
2 282,0340
RH ALURAD WHEELS POLSKA Sp. z o.o.,
ul. Odlewników 52, 39-432 Gorzyce
-
1 118,9800
1 327,0700
-
909,4500
-
774,4950
740,7500
687,9080
STATOIL POLAND Sp. z o.o. Gorzyce, ul. Odlewników 52,
39-432 Gorzyce
ENERGETYKA WISŁOSAN Sp.z o.o., ul. Szypowskiego 1,
39-460 Nowa Dęba
Zakłady te wytwarzały ponad 90% odpadów
pochodzących
z
działalności
przemysłowej
powstających na obszarze powiatu.
Poniżej
omówiono
poszczególne
grupy
odpadów pod kątem źródeł ich wytwarzania na
obszarze powiatu– dane uzyskano na podstawie
WSO.
Odpady
powstające
przy
poszukiwaniu,
wydobywaniu, fizycznej i chemicznej przeróbce rud
oraz innych kopalin (Grupa 01)
Źródłem wytwarzania odpadów z grupy 01 są
przede wszystkim zakłady górnicze, w ograniczonym
zakresie
przedsiębiorstwa
poszukiwawcze
i samodzielne
zakłady
przeróbcze
prowadzące
eksploatację kruszywa (kamieniołomy) na potrzeby
budownictwa.
Według danych uzyskanych z WSO w latach 20062008 odpady z tej grupy nie zostały wytworzone na
terenie powiatu.
Odpady
z
rolnictwa,
sadownictwa,
upraw
hydroponicznych, rybołówstwa, leśnictwa, łowiectwa
oraz przetwórstwa żywności (Grupa 02)
Odpady z grupy 02 powstają głównie w:
chłodniach, gospodarstwach rolnych, ogrodniczych
i hodowlanych oraz innych zakładach zajmujących się
produkcją i przetwórstwem żywności.
Odpady z tej grupy nie zostały wytworzone na terenie
powiatu.
Odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt
i mebli, masy celulozowej, papieru i tektury (Grupa 03)
Odpady z grupy 03 powstają na wszystkich
etapach obróbki drewna, produkcji mebli i płyt
(wiórowych, pilśniowych, itp.), a także podczas
produkcji papieru i celulozy. Odpady powstają głównie
w tartakach, zakładach przetwórstwa drzewnego,
zakładach
stolarskich.
Większość
wytwórców
odpadów tej grupy zalicza się do małych i średnich
przedsiębiorstw.
w latach 2006 – 2008:
w 2006 r.
2,800 Mg,
w 2007 r.
128,879 Mg,
w 2008 r.
6,700 Mg.
tej
grupy
W ogólnej masie wytworzonych odpadów
grupy 03 występowały jedynie odpady o kodzie
03 01 05 (trociny, wióry, ścinki, drewno, płyta
wiórowa i fornir).
Odpady z przemysłu
i tekstylnego (Grupa 04)
skórzanego,
futrzarskiego
Odpady z przemysłu skórzanego, futrzarskiego
i tekstylnego stanowią strumień odpadów, w skład
Dziennik Urzędowy
- 668 -
którego wchodzą dwie podgrupy: odpady z przemysłu
skórzanego i futrzarskiego oraz odpady z przemysłu
tekstylnego.
w latach 2006 – 2008:
w 2006 r.
0,000 Mg,
w 2007 r.
39,223 Mg,
w 2008 r.
2,253 Mg.
tej
grupy
Odpady z przeróbki ropy naftowej, oczyszczania gazu
ziemnego oraz pirolitycznej przeróbki węgla (Grupa 05)
Odpady tej grupy nie są wytwarzane na terenie
powiatu tarnobrzeskiego.
Odpady
z
produkcji,
przygotowania,
i stosowania
produktów
przemysłu
nieorganicznej (Grupa 06)
obrotu
chemii
Odpady z tej grupy powstają w trakcie
chemicznych
procesów
technologiczno
–
produkcyjnych oraz czyszczenia i konserwacji
aparatów i urządzeń produkcyjnych. W powiecie
tarnobrzeskim wytwarzany jest jedynie odpad o kodzie
06 05 02* - osady z zakładowych oczyszczalni
ścieków zawierające substancje niebezpieczne.
Ilość wytworzonych odpadów w latach 2006 –
2008:
w 2006 r.
w 2007 r.
w 2008 r.
10,000 Mg,
14,420 Mg,
9,820 Mg.
Ilość ulega wahaniom – najwięcej odpadów
grupy 06 powstało w 2007 r.
Odpady
z
produkcji,
przygotowania,
obrotu
i stosowania produktów przemysłu chemii organicznej
(Grupa 07)
Odpady z produkcji, przygotowania, obrotu
i stosowania produktów przemysłu chemii organicznej
w powiecie tarnobrzeskim powstają przede wszystkim
w zakładach poligraficznych (drukarnie i inne),
warsztaty, galwanizernie oraz różnego rodzaju
laboratoria zakładowe oraz szkolne i uczelniane.
Ilość wytworzonych odpadów tej grupy w latach
2006 – 2008 wykazuje wyraźną tendencję
wzrostową:
w 2006 r.
8,600 Mg,
w 2007 r.
9,657 Mg,
w 2008 r.
18,878 Mg.
Odpady
z
produkcji,
przygotowania,
obrotu
i stosowania powłok ochronnych (farb, lakierów,
emalii ceramicznych), kitu, klejów, szczeliw i farb
drukarskich (Grupa 08)
Do grupy 08 zalicza się odpady powstające
w wyniku produkcji, nakładania i usuwania powłok
lakierniczych, czyszczenia narzędzi, opakowań po
produktach,
pozostałości
lub
opakowań
farb
drukarskich oraz stosowania i produkcji klejów, kitów,
mas szpachlowych.
Poz. 186
Skład chemiczny odpadów z grupy 08 to
głównie woda, rozpuszczalniki (mieszaniny benzyny,
nafty, toluenu, ksylenu, alkoholi, eterów, glikoli,
ketonów, estrów, terpentyny, chlorobenzenów, itp.),
substancje błonotwórcze (głównie żywice), pigmenty
i wypełniacze. Podstawowym składnikiem mineralnej
części odpadów jest dwutlenek tytanu TiO2
występujący w mieszaninie z innymi tlenkami (ZnO,
PbO, CaO, Fe 2O 3, Al.2O3). Do innych substancji
wchodzących w skład wyrobów lakierniczych należą
żywice
(ftalowe,
melaminowe,
poliestrowe,
epoksydowe, akrylowe) stanowiące spoiwa dla
wytworzonej powłoki, kwasy (fosforowy, siarkowy,
solny), fenole, krezole i amoniak. Omawiana grupa
odpadów cechuje się również dużą zawartością metali
ciężkich. Występują one głównie w postaci tlenków,
siarczków lub chromianów metali (np.: Ti, Zn, Pb, Fe,
Mn), będących podstawowym składnikiem części
mineralnej
wyrobów
lakierniczych
(pigmentów
nieorganicznych). Odpady z tej grupy cechuje duża
toksyczność, łatwopalność i reaktywność.
Odpady z grupy 08 mogą cechować się bardzo
różnorodną konsystencją: od płynnej lub półpłynnej,
poprzez mazistą do półtwardych lub twardych brył.
w latach 2006 – 2008:
w 2006 r.
6,370 Mg,
w 2007 r.
14,516 Mg,
w 2008 r.
11,053 Mg.
tej
grupy
i
usług
Odpady z przemysłu fotograficznego
fotograficznych (Grupa 09)
Odpady
tej
grupy
powstają
głównie
w zakładach fotograficznych. Ilość wytworzonych
odpadów w latach 2006 – 2008 pokazuje wyraźną
tendencję spadkową:
w 2006 r.
0,900 Mg,
w 2007 r.
0,000 Mg,
w 2008 r.
0,000 Mg.
Odpady z procesów termicznych (Grupa 10)
Odpady z grupy 10 powstają głównie
w procesie
spalania
surowców
energetycznych
(węgiel kamienny i brunatny). Odpadów z tej grupy
wytworzono w powiecie najwięcej.
Ilość wytworzonych odpadów w latach 2006 –
2008:
w 2006 r.
w 2007 r.
w 2008 r.
7620,100 Mg,
12406,360 Mg,
12899,657Mg.
Odpady z chemicznej obróbki i powlekania
powierzchni metali oraz innych materiałów z procesów
hydrometalurgii metali nieżelaznych (grupa 11)
w latach 2006 – 2008:
w 2006 r.
15,860 Mg,
w 2007 r.
19,245 Mg,
w 2008 r.
33,240 Mg.
tej
grupy
Dziennik Urzędowy
Odpady z kształtowania oraz fizycznej obróbki
powierzchni metali i tworzyw sztucznych (Grupa 12)
Odpady z grupy 12 powstają w procesach
produkcji elementów metalowych i z tworzyw
sztucznych. Ilości wytworzonych odpadów są
założone w procesie technologicznym. W latach
2006 – 2008 wytworzono:
w 2006 r.
8350,150 Mg,
w 2007 r.
10455,968 Mg,
w 2008 r.
7500,225 Mg.
W
podstawowej
masie,
odpady
grupy
12 posiadają
skład
chemiczny
przetwarzanych
surowców, dlatego też na ogół nie są one uciążliwe
dla środowiska, a ich zagospodarowanie nie nastręcza
problemów.
Oleje
odpadowe
i
odpady
ciekłych
paliw
(z wyłączeniem olejów jadalnych oraz grup 05, 12
i 19) (Grupa 13)
Grupa 13, to szczególna grupa odpadów,
ponieważ są to w całości odpady niebezpieczne, które
występują
praktycznie
wszędzie
tam
gdzie
prowadzona jest działalność gospodarcza. Do grupy
tej należą wszystkie oleje smarowe i przemysłowe,
a w szczególności zużyte oleje silników spalinowych,
oleje przekładniowe, oleje do turbin i oleje
hydrauliczne.
W przemyśle, oleje odpadowe powstają w trakcie
wymiany olejów stosowanych w przekładniach
maszyn
i
instalacji
przemysłowych,
olejów
z hydraulicznych układów do przenoszenia energii,
olejów turbinowych, olejów ze sprężarek, z pomp
próżniowych, olejów w systemach smarowania,
olejów transformatorowych, olejów grzewczych.
W motoryzacji oleje odpadowe powstają w wyniku
wymiany olejów silnikowych czy przekładniowych.
Grupa 13 dzieli się na 6 podgrup i 26 rodzajów
odpadów. Oddzielnego potraktowania wymagają
odpady oznaczone kodami:
13 01 01* - oleje hydrauliczne zawierające
PCB,
13 01 09* - odpady zawierające PBB,
13 03 01* - odpadowe oleje zawierające PCB.
Ilość
powstających
odpadów
z
grupy
13 ulegała w latach 2006-2008 stopniowemu
zwiększaniu.
w 2006 r.
73,520 Mg,
w 2007 r.
91,960 Mg,
w 2008 r.
131,863 Mg.
Odpady z rozpuszczalników organicznych, chłodziw
i propelentów (z wyłączeniem grup 07 i 08)
(Grupa 14)
Odpady z rozpuszczalników organicznych
powstają
m.in.
w
przemyśle
metalowym,
maszynowym, elektronicznym i elektrycznym oraz
w pralniach chemicznych w procesach czyszczenia
i odtłuszczania. Odpady te powstają w procesach
przemysłowych, takich jak :
- 669 -
Poz. 186
odtłuszczenie powierzchni metali w zakładach
i warsztatach zajmujących się obróbką metali
oraz galwanizerniach,
czyszczenie powierzchni metali w przemyśle
elektrycznym i elektronicznym,
czyszczenie tkanin w pralniach chemicznych,
odzysk rozpuszczalników z odpadów.
W przemyśle metalowym rozpuszczalniki
organiczne
wykorzystywane
są
do
usuwania
zanieczyszczeń olejowych przy operacjach czyszczenia
na zimno, czyszczenia dwufazowego lub czyszczenia
powierzchni metali oparami rozpuszczalników.
W
operacji
czyszczenia
na
zimno
(najpowszechniej stosowana forma odtłuszczania
metali) stosowane są rozpuszczalniki nie zawierające
chlorowców. Proces może być prowadzony między
innymi:
ręcznie za pomocą czyściw nasączonych
rozpuszczalnikiem - powstające w tym procesie
odpady
tj.
zużyte
czyściwa
nie
są
klasyfikowane do odpadów grupy 14,
przez
zanurzenie
(proces
stosowany
w większych zakładach) - odpadem są szlamy
z czyszczenia zbiorników, ewentualnie zużyte
rozpuszczalniki.
W
operacji
czyszczenia
dwufazowego
(naprzemienny natrysk wody i rozpuszczalnika)
stosowane
są rozpuszczalniki
nierozpuszczalne
w wodzie i cięższe od niej odpady, w tym procesie są
podobne jak procesie czyszczenia przez zanurzenie.
W operacji czyszczenia oparami (stosowane są
rozpuszczalniki
chlorowcoorganiczne)
odpadami
są szlamy z czyszczenia zbiorników i ewentualnie
zużyte rozpuszczalniki.
Odpady z grupy 14 składają się najczęściej
z zanieczyszczeń usuwanych z elementów (między
innymi zabrudzenia mechaniczne, pyły metaliczne,
składniki organiczne takie jak: oleje, smary) oraz
rozpuszczalników stosowanych do czyszczenia.
Z grupy 14 odpadów można wyróżnić dwa
podstawowe typy tj.: odpady rozpuszczalników
chlorowcoorganicznych oraz odpady rozpuszczalników
nie
zawierające
chlorowców.
Odpady
rozpuszczalników chlorowcoorganicznych uznawane
są za szczególnie niebezpieczne dla zdrowia ludzi
i środowiska. Opary niektórych z nich naruszają
warstwę
ozonową.
Stosowane
rozpuszczalniki
chlorowcoorganiczne
to
m.in.
trójchloroetylen,
czterochloroetylen, chloroform, trójchloroetan.
Odpady
rozpuszczalników
wolnych
od
chlorowców zawierają rozpuszczalniki alifatyczne
i aromatyczne oraz pochodne tych węglowodorów jak
np. alkohole, estry lub mieszanki rozpuszczalników.
Większość odpadowych rozpuszczalników jest palna
i powoduje podrażnienia, a niektóre z nich mogą
stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, zwierząt
i roślin.
Dziennik Urzędowy
- 670 -
Ilość powstających w powiecie tarnobrzeskim
odpadów z grupy 14 jest śladowa, jest to jedynie
odpad niebezpieczny o kodzie 14 06 03* - inne
rozpuszczalniki i mieszaniny rozpuszczalników, wynosi
ona dla lat 2006 - 2008:
w 2006 r.
0,200 Mg,
w 2007 r.
0,149 Mg,
w 2008 r.
0,211 Mg.
Odpady opakowaniowe; sorbenty, tkaniny do
wycierania, materiały filtracyjne i ubrania ochronne
nieujęte w innych grupach (Grupa 15)
Odpady opakowaniowe; sorbenty, tkaniny do
wycierania, materiały filtracyjne i ubrania ochronne
nieujęte w innych grupach stanowią strumień
odpadów, w skład którego wchodzą dwie podgrupy:
odpady opakowaniowe (włącznie z selektywnie
gromadzonymi
komunalnymi
odpadami
opakowaniowymi),
sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do
wycierania i ubrania ochronne.
Ilość powstających odpadów z grupy 15 ma
tendencje wzrostową:
w 2006 r.
335,320 Mg,
w 2007 r.
622,645 Mg,
w 2008 r.
618,730 Mg.
Odpady nieujęte w innych grupach (Grupa 16)
Do grupy 16 zaliczane są wszystkie odpady,
które nie zostały zakwalifikowane do innych grup,
obejmuje ona przede wszystkim pojazdy wycofane
z eksploatacji,
zużyty
sprzęt
elektryczny
i elektroniczny, baterie i akumulatory, a także odpady
z czyszczenia zbiorników magazynowych, cystern
transportowych i beczek, odpady materiałów
wybuchowych, itp.
Grupa 16 dzieli się na 14 podgrup. Oddzielnego
potraktowania
wymagają
podgrupy
oznaczone
kodami:
16 01– zużyte lub nienadające się do użytkowania
pojazdy (włączając maszyny pozadrogowe), odpady
z demontażu, przeglądu i konserwacji pojazdów
(z wyłączeniem grup13 i 14 oraz podgrup 16 06
i 16 08)
16
02
–
odpady
urządzeń
elektrycznych
i elektronicznych
16 04 – odpady materiałów wybuchowych
16 06 – baterie i akumulatory
Ilość powstających odpadów z
w latach 2006 – 2008 wyraźnie wzrasta:
w 2006 r.
361,444 Mg,
w 2007 r.
494,664 Mg,
w 2008 r.
905,953 Mg.
grupy
16
Odpady z budowy, remontów i demontażu obiektów
budowlanych oraz infrastruktury drogowej włączając
glebę i ziemię z terenów zanieczyszczonych)
(Grupa17)
Odpady grupy 17 powstają w wytwórniach
materiałów budowlanych, na etapie budowy,
wykonywanych planowych i awaryjnych remontów
Poz. 186
oraz
prac
rozbiórkowych
w
budownictwie
mieszkalnym, przemysłowym oraz w drogownictwie
i kolejnictwie. Powstają one w dużym rozproszeniu.
Ilości odpadów wykazywane są jedynie przez firmy
remontowo-budowlane.
Ze względu na fakt, iż odpady te powstają
w wyniku prac remontowych i budowlanych ilość
powstających odpadów z grupy 17 w latach 2006 –
2008 ulega wahaniom:
w 2006 r.
2148,830 Mg,
w 2007 r.
3594,036 Mg,
w 2008 r.
2563,034 Mg.
Odpady medyczne i weterynaryjne (Grupa18)
Odpady medyczne i weterynaryjne są grupą
odpadów związanych z ochroną zdrowia ludzkiego
i zwierząt. Powstają w związku z udzielaniem
świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań,
doświadczeń naukowych w zakresie medycyny.
Większość rodzajów odpadów medycznych została
zaliczona w ustawodawstwie krajowym do odpadów
niebezpiecznych.
Odpady tej grupy mogą posiadać przede
wszystkim właściwości określone jako H9 (zakaźne)
tzn. substancje zawierające żywe mikroorganizmy lub
ich toksyny, o których wiadomo lub co do których
istnieją wiarygodne podstawy do przyjęcia, że
powodują choroby człowieka lub innych żywych
organizmów.
Źródłem wytwarzania odpadów medycznych są
obiekty służby zdrowia oraz sektora weterynaryjnego
i lecznictwa zwierząt, do których zalicza się:
lecznictwo szpitalne,
lecznictwo otwarte obejmujące przychodnie
rejonowe i specjalistyczne, gabinety prywatne,
stacje krwiodawstwa,
stacje pogotowia ratunkowego,
hospicja, ośrodki rehabilitacji, zakłady leczniczowychowawcze i opiekuńczo-lecznicze,
domy opieki społecznej,
lecznice zwierząt, zakłady weterynaryjne,
laboratoria.
Z powstających odpadów grupy 18 ok. 75 80% masy ma charakter odpadów komunalnych.
Pozostałe 20 - 25% odpadów uznaje się za
wymagające specjalnego traktowania (odpady zakaźne
i specjalne).
Wśród odpadów medycznych można wyróżnić
następujące:
odpady
bytowo-gospodarcze
(zmiotki,
makulatura,
resztki
pokonsumpcyjne),
niestanowiące zagrożenia,
odpady zakaźne, które ze względu na swój
charakter zanieczyszczenia drobnoustrojami
mogą
stwarzać
zagrożenie
dla
ludzi
i środowiska,
są
to
zużyte
materiały
opatrunkowe, sprzęt jednorazowego użytku,
szczątki pooperacyjne i posekcyjne, materiał
biologiczny oraz inne odpady ze szpitali
i oddziałów zakaźnych,
Dziennik Urzędowy
-
-
-
-
odpady specjalne, do których zaliczane są
substancje
radioaktywne,
pozostałości
cytostatyków
i
cytotoksyków,
przeterminowane
środki
farmaceutyczne,
uszkodzone termometry itp.
W sektorze weterynaryjnym powstają odpady
takie jak:
odpady
zakaźne
(między
innymi
padłe
zwierzęta,
odpady
z
laboratoriów
patologicznych, zwierzęta ubite z konieczności),
zużyte igły, strzykawki i inny sprzęt
jednorazowego użytku,
materiał biologiczny, organy z operacji,
narodzin,
odpady
z
laboratoriów
patologicznych,
przeterminowane lekarstwa.
Ilość powstających odpadów z grupy 18
w latach 2006 – 2008 ulegała bardzo dużym
spadkom:
- 671 -
Poz. 186
w 2006 r.
w 2007 r.
w 2008 r.
27,640 Mg,
6,501 Mg,
1,075 Mg.
Odpady
z
instalacji
i
urządzeń
służących
zagospodarowaniu odpadów z oczyszczalni ścieków
oraz z uzdatniania wody pitnej i wody do celów
przemysłowych (Grupa19)
Do grupy 19 zaliczane są odpady ze spalania
i termicznego
rozkładu
odpadów
komunalnych,
fizykochemicznej przeróbki odpadów przemysłowych,
odpady z tlenowej i beztlenowej fermentacji odpadów
stałych raz odpady z oczyszczalni ścieków i stacji
uzdatniania wody.
Ilość powstających odpadów z grupy
w latach 2006 – 2008 ulegała dużym wahaniom:
w 2006 r.
449,180 Mg,
w 2007 r.
1299,337 Mg,
w 2008 r.
444,382 Mg.
19
Dziennik Urzędowy
- 672 -
Poz. 186
Mapa 2. Masa odpadów z grup 01 – 19 wytworzonych w poszczególnych powiatach województwa
podkarpackiego w roku 2006 (źródło WPGO 2008 – 2019)
Dziennik Urzędowy
- 673 -
3.2.2.Sposób gospodarowania odpadami
Unieszkodliwianie odpadów - to poddanie
odpadów procesom przekształceń biologicznych,
fizycznych lub chemicznych w celu doprowadzenia ich
do stanu, który nie stwarza zagrożenia dla życia,
zdrowia ludzi lub dla środowiska.
Odzysk odpadów - to wszelkie działania nie
stwarzające zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla
środowiska, polegające na wykorzystaniu odpadów
Poz. 186
w całości lub w części, lub prowadzące do odzysku
z odpadów substancji, materiałów lub energii i ich
wykorzystania.
Biorąc pod uwagę informacje dotyczące
gospodarowania odpadami na terenie powiatu (baza
WSO),
należy
stwierdzić,
że
procesom
odzysku/unieszkodliwiania
poddaje
się
więcej
odpadów niż wytwarza na jego terenie.
Tabela 13. Ilości odpadów poddane procesom odzysku i unieszkodliwiania w powiecie tarnobrzeskim
Gospodarowanie odpadami
odzysk [Mg]
unieszkodliwianie [Mg]
2006
21701,44
704,00
2007
32051,80
899,00
2008
46786,45
1337,60
W stosunku do ilości odpadów wytwarzanych,
procesom odzysku w analizowanych latach poddano:
rok 2006
108 % masy odpadów
wytworzonych,
rok 2007
110 % masy odpadów
wytworzonych,
rok 2008
186% masy odpadów
wytworzonych.
Jak widać na terenie powiatu tarnobrzeskiego
procesom odzysku poddaje się odpady spoza powiatu.
Bardzo pozytywnym faktem jest poddawanie
procesom odzysku znacznie większej ilości odpadów
niż procesom unieszkodliwiania.
Rys. 3 Gospodarowanie odpadami w powiecie tarnobrzeskim
50000
45000
40000
35000
30000
25000
20000
15000
10000
5000
0
odzysk
unieszkodliwianie
2006
2007
2008
W Tabeli 14 przedstawiono ilość odpadów poddanych poszczególnym procesom odzysku i unieszkodliwiania.
Dziennik Urzędowy
- 674 -
Poz. 186
Tabela 14. Ilości odpadów poddawane procesom odzysku i unieszkodliwiania
Proces
Kod odpadu
2006 r. [Mg]
2007 r. [Mg]
2008 r. [Mg]
Odzysk
R1
R3
01 01 02
4700,000
0,000
0,000
03 01 05
1 717,000
866,000
675,000
15 01 01
0,000
0,300
0,000
15 01 03
0,900
1,840
2,050
15 02 03
0,000
0,000
0,300
17 02 01
0,000
59,700
0,000
19 12 08
151,000
80,000
0,000
15 01 01
0,000
58,825
0,000
15 01 02
0,000
9,770
0,000
09 01 99
12,700
122,041
150,718
10 02 10
0,000
0,000
684,660
10 04 02*
0,000
911,500
0,000
10 08 11
0,000
4 748,600
3 078,880
10 09 80
6,000
0,000
0,000
10 10 03
0,000
0,000
20,000
10 10 99
1 724,900
332,918
0,000
0,000
0,000
11,160
12 01 01
1 586,000
0,000
32,120
12 01 03
4 061,200
5 748,776
5 406,582
12 01 04
0,000
0,000
533,290
15 01 04
81,600
0,000
0,000
16 01 18
0,000
0,000
137,124
17 04 01
160,700
225,009
328,979
17 04 02
6 068,200
10 402,181
25 772,043
17 04 03
0,000
485,300
610,120
17 04 05
260,000
77,100
67,000
17 04 06
0,000
88,600
37,600
17 04 07
0,000
0,000
0,271
19 12 03
81,200
542,014
286,007
19 08 05
227,500
30,140
28,500
01 01 02
0,000
5 400,000
5 100,000
10 01 01
76,000
402,183
314,090
10 01 80
0,000
344,000
600,000
10 12 01
272,000
245,000
245,000
10 12 08
198,000
365,200
402,900
16 01 03
0,000
0,000
0,300
11 10 09*
R4
R10
R14
Dziennik Urzędowy
- 675 -
16 01 04*
R15
Poz. 186
7,230
328,532
117,250
16 01 06
303,100
107,900
637,088
16 01 19
0,000
23,370
0,000
17 01 01
0,000
0,000
18,760
17 01 02
0,000
0,000
18,760
17 01 03
0,000
0,000
0,100
17 02 01
0,000
0,000
29,600
17 04 05
0,000
33,860
3,100
19 12 04
0,000
11,140
0,000
02 01 03
0,000
0,000
73,200
02 01 07
0,000
0,000
335,000
03 01 05
0,000
0,000
1 028,900
16 01 04*
6,210
0,000
0,000
Unieszkodliwianie
D4
D5
D8
D9
19 08 05
27,500
0,000
0,000
17 09 04
0,000
0,000
4,100
19 08 01
7,000
3,000
1,000
19 08 02
9,000
3,000
1,500
16 10 02
20,000
0,000
0,000
12 01 09*
440,500
653,000
1 091,000
12 03 01*
200,000
240,000
240,000
Jak przedstawiono w tabeli mniejsza ilość
odpadów wytwarzanych na terenie powiatu jest
zagospodarowana
poprzez
unieszkodliwianie,
większość odpadów poddawana jest procesom
odzysku.
W
latach
2004-2006
ilości
te
systematycznie wzrastają i wynoszą:
rok 2006
odzysk – 21 701,44 Mg
unieszkodliwianie – 704,00 Mg,
rok 2007
odzysk – 32 051,80 Mg
unieszkodliwianie – 899,00 Mg,
rok 2008
odzysk – 46 786,45 Mg
unieszkodliwianie – 1 337,60 Mg.
3.2.3.Istniejące systemy zbierania odpadów.
Powstające w obiektach
przemysłowych
odpady są z reguły zbierane selektywnie już w miejscu
wytwarzania. Dla niektórych rodzajów odpadów np.
dla odpadów medycznych i weterynaryjnych czy też
dla
odpadów
olejowych
sposób
zbierania
i magazynowania odpadów jest regulowany przez
zapisy prawne.
Poniżej zamieszczono krótką charakterystykę
funkcjonujących specyficznych dla niektórych grup
odpadów
systemów
ich
zbierania.
Odpady
z przemysłu są zbierane przez podmioty posiadające
stosowne zezwolenia na prowadzenie działalności
w zakresie zbierania lub bezpośrednio od wytwórcy
przekazywane do odzysku lub unieszkodliwienia.
Lista podmiotów, które uzyskały pozwolenie na
działalność w zakresie gospodarowania odpadami na
terenie
powiatu
tarnobrzeskiego
znajduje
się
w załączniku do „Planu…”.
Oleje odpadowe powstające w zakładach na
terenie
powiatu
są
przekazywane
firmom
specjalistycznym trudniącym się zbieraniem olejów
odpadowych.
Odpady
te
są
odzyskiwane
i unieszkodliwiane w istniejących specjalistycznych
instalacjach.
Na rynku polskim działają obecnie 4 organizacje
odzysku, które w imieniu producentów i importerów
olejów organizują zbieranie i zagospodarowanie olejów
odpadowych
Zużyte lub nie nadające się do użytkowania
pojazdy powinny trafiać poprzez punkty zbierania
pojazdów do stacji demontażu (lub bezpośrednio do
stacji).
Na
terenie
powiatu
funkcjonuje
2 przedsiębiorców prowadzących stacje demontażu
samochodów.
Dziennik Urzędowy
Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny - do
grupy tej zalicza się złom elektryczny i elektroniczny,
urządzenia radiowe i telewizyjne, sprzęt komputerowy,
urządzenia gospodarstwa domowego itp. Odpady te
zawierają substancje niebezpieczne z rodzaju: ołów,
rtęć, kadm, oraz substancje stwarzające zagrożenie
dla warstwy ozonowej. We wszystkich gminach
powiatu ten rodzaj odpadów odbierany jest od
klientów przez przedsiębiorstwo „SanTa-EKO” Sp. j.
po zgłoszeniu telefonicznym, podczas odbioru
odpadów wielkogabarytowych, oraz bezpośrednio
w siedzibie firmy. Jest zbierany także w jednostkach
handlowych, które przy zakupie nowego sprzętu
przyjmować winny sprzęt używany (1:1). Zbiórka
zużytego
sprzętu medycznego sprzedawanego
w aptekach prowadzona jest przez „Aptekę prywatną
W. Burdzel” w Baranowie sandomierskim.
Zużyte
akumulatory
kwasowo-ołowiowe
zbierane są przez jednostki handlowe (przy kupnie
nowego akumulatora następuje zwrot zużytego).
W kraju funkcjonują 2 firmy zajmujące się odzyskiem
akumulatorów
kwasowo-ołowiowych.
Firmy
te
posiadają własną sieć zbierania akumulatorów
kwasowo-ołowiowych obejmującą teren całego kraju.
Specyficznym rodzajem odpadów są odpad
pochodzące z działalności medycznej, weterynaryjnej i
medyczno-opiekuńczej.
Według
danych
Urzędu
Statystycznego w 2007r. na terenie powiatu
znajdowało się 15 Zakładów Opieki Zdrowotnej,
15 praktyk lekarskich oraz 10 aptek. Największym
wytwórca odpadów medycznych na terenie powiatu
jest Szpital Powiatowy w Nowej Dębie. Odpady
medyczne z placówek służby zdrowia przekazywane
są do unieszkodliwienia w spalarniach w innych
miastach np. w Rzeszowie czy Lublinie. Gmina Nowa
Dęba posiada umowę z POGOTOWIEM SANITARNOEPIDEMIOLOGICZNYM „NOWISTA” Bielsko-Biała na
odbiór, transport i utylizację przeterminowanych leków
w związku z czym apteki na terenie gminy zostały
wyposażone w urządzenia do zbiórki leków. W okresie
o lipca do grudnia 2008r. zebrano 53 kg
przeterminowanych leków.
Zasady gromadzenia takich odpadów u
wytwórców oraz sposób ich transportu określane są
przez przepisy szczegółowe - rozporządzenie Ministra
Zdrowia z dnia 23 sierpnia 2007 r. w sprawie
szczegółowego sposobu postępowania z odpadami
medycznymi. (Dz. U. z 2007r. Nr 162, poz. 1153).
Odpady zakaźne gromadzi się w workach koloru
czerwonego. Odpady specjalne gromadzi się w
workach koloru żółtego. Pozostałe odpady medyczne
gromadzi się w workach koloru niebieskiego.
- 676 -
Poz. 186
Pomieszczenie, w którym magazynowane są
odpady medyczne powinno:
1.
posiadać
ściany
i
podłogi
wykonane
z materiałów gładkich, łatwo zmywalnych
i umożliwiających dezynfekcję;
2.
być zabezpieczone przed dostępem owadów,
gryzoni oraz innych zwierząt;
3.
posiadać drzwi wejściowe bez progu, których
minimalna szerokość i wysokość powinna
gwarantować swobodny wjazd i wyjazd środka
transportu wewnętrznego oraz dostęp obsługi;
4.
posiadać wydzielone boksy w zależności od
rodzajów
magazynowanych
odpadów
medycznych, zgodne z zasadami ich sortowania
w miejscach powstawania
5.
posiadać wentylację zapewniającą podciśnienie,
z zapewnieniem filtracji odprowadzanego
powietrza;
6.
być zabezpieczone przed dostępem osób
nieupoważnionych;
7.
być
przeznaczone
wyłącznie
do
magazynowania
odpadów
medycznych
i posiadać niezależne wejście.
Jednostki ochrony zdrowia oraz podmioty
prowadzące badania i doświadczenia naukowe
w zakresie
medycyny
posiadają
opracowaną
procedurę postępowania z odpadami medycznymi,
a na stanowiskach pracy znajdują się instrukcje
dotyczące zasad selektywnego zbierania odpadów na
danym stanowisku pracy. W przedsionku do
pomieszczenia, magazynowego lub w najbliższym
sąsiedztwie tego pomieszczenia powinny znajdować
się umywalka z ciepłą i zimną wodą, wyposażona
w dozowniki z mydłem i środkiem do dezynfekcji rąk
oraz ręczniki jednorazowego użytku lub suszarkę
do rąk.
Czas magazynowania odpadów zakaźnych nie
może przekraczać 48 godzin w pomieszczeniach
o temperaturze wyższej niż 10°C. W temperaturze
poniżej 10°C zakaźne odpady medyczne mogą być
magazynowane tak długo, jak pozwalają na to ich
właściwości, ale nie dłużej niż 14 dni.
Na terenie powiatu tarnobrzeskiego nie ma
wyznaczonego terenu spełniającego funkcję stałego
cmentarza dla zwierząt. Każda z gmin powiatu posiada
umowy z podmiotami posiadającymi stosowne
zezwolenia na odbiór i transport zwłok zwierzęcych,
są to: Przedsiębiorstwo Wielobranżowe „UTIRES”
w Leżachowie,
37-530
Sieniawa,
„SARIA”
Małopolska Sp. z o.o. w Krakowie.
Dziennik Urzędowy
- 677 -
Poz. 186
3.2.4.Rodzaj, rozmieszczenie oraz moc przerobowa instalacji do odzysku i unieszkodliwiania odpadów
Tabela 15. Rodzaj, rozmieszczenie oraz moc przerobowa instalacji do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów na
terenie powiatu
L.p.
1
2
3
4
6
9
12
13
Rodzaj instalacji
Instalacja do
oczyszczania ścieków
chemicznych i
olejowych
Odlewnia wkładek
żeliwnych
Piece odlewnicze
Instalacja do
energetycznego
spalania odpadów
drzewnych
Stacja demontażu
pojazdów
wycofanych z
eksploatacji
Stacja demontażu
pojazdów
Urządzenie do
mechanicznego
rozdrabniania
odpadów leśnych i
drewna odpadowego
Kotłownia do spalania
paliw
Nazwa podmiotu
prowadzącego
Adres instalacji
Symbol
R lub D
Rodzaj
odpadu/kod
Zdolności
przerobowe
roczne [Mg/r]
Federal-Mogul
Gorzyce S.A.
ul. Odlewników 52;
39-432 Gorzyce
D9
12 01 09*
12 03 01
3 285
Federal-Mogul
Gorzyce S.A.
RH Alurad Wheels
Polska Sp. zo.o.
ul. Odlewników 52;
39-432 Gorzyce
ul. Odlewników 52;
39-432 Gorzyce
R4
17 04 01
17 04 05
130
R4
10 01 99
17 000
Zakład Produkcji
Listew Ozdobnych
WER-RAMA Sp.j.
Stale 7; 39-410
Grębów
R1
03 01 05
b.d.
FHU Andrzej
Łuczak
ul. Sienkiewicza 34;
39-460 Nowa Dęba
R14
16 01 04*
300
PHU Lesta Sp. j.
Jeziórko – Stale;
39-410 Grębów
R14
16 01 04*
16 01 06
400
Zakład Usług
Leśnych DANIEL
Krawce 201; 39-410
Grębów
R15
02 01 03
02 01 07
03 01 05
3 500
Energetyka
Wisłosan
Sp. z o.o.
ul. Szypowskiego 1;
39-460 Nowa Dęba
R1
03 01 05
2 000
10 02 10
10 04 02*
10 08 11
11 01 09*
12 01 01
17 04 02
17 04 03
17 04 06
12 01 03
12 01 04
14
Zakład przetwarzania
odpadów
zawierających cynę i
ołów
Fenix Metals Sp. z
o.o.
Nowa Dęba
R4
17
Suszarka do wiórów
Alumetal Gorzyce
Sp. z o.o.
ul. Odlewników 52;
39-432 Gorzyce
R4
Alumetal Gorzyce
Sp. z o.o.
ul. Odlewników 52;
39-432 Gorzyce
R4
09 01 99
5 400
KiZPS Siarkpol
Jeziorko; 39-410
Grębów
D1
17 03 80
17 06 04
75 500
18
20
Instalacja do
wtórnego wytopu
metali nieżelaznych
(aluminium)
Składowisko odpadó
w przemysłowych
i obojętnych
12 000
29 780
3.2.5.Identyfikacja problemów w zakresie
W
gospodarce
odpadami
powstającymi
w przemyśle (grupy 01 -19) zidentyfikowano
następujące problemy:
wojewódzka baza o odpadach WSO nie daje
pełnego obrazu stanu gospodarki odpadami
w powiecie, zwłaszcza w zakresie sposobów
gospodarowania
wytworzonymi
odpadami
w małych firmach usługowych, ma to związek
z niesystematycznym, lub w ogóle brakiem
przekazywania
przez
firmy
informacji
o sposobie gospodarowania odpadami,
problemem
są
odpady
niebezpieczne
(np. baterie małogabarytowe) trafiające do
odpadów komunalnych,
brak prowadzenia ewidencji wytwarzanych
odpadów
w
wielu
placówkach
weterynaryjnych,
niepełna ewidencja odpadów odzyskiwanych
i unieszkodliwionych,
odzysk innych odpadów budowlanych niż
metaliczne, zwłaszcza gruzu budowlanego
odbywa się w sposób niezorganizowany
i przypadkowy,
część odpadów zagospodarowywana jest poza
ewidencją,
Dziennik Urzędowy
niewielkie
wykorzystanie
nowoczesnych
technologii małoodpadowych z uwagi na brak
środków i utrudniony dostęp przedsiębiorstw
do środków unijnych na ten cel.
- 678 -
Poz. 186
3.3.Odpady niebezpieczne
Odpady niebezpieczne powstające w obiektach
przemysłowych są z reguły zbierane selektywnie,
w zależności od dalszego postępowania z nimi.
Tabela 16. Ilość wytworzonych odpadów niebezpiecznych z terenu powiatu
Kod odpadu
2006r. [Mg]
2007r. [Mg]
060502*
10,000
14,420
070513*
0,300
1,757
070580*
0,000
0,000
080111*
0,980
2,550
080113*
0,000
0,025
080121*
0,490
0,000
080317*
0,000
0,000
090101*
0,430
0,000
090104*
0,470
0,000
101009*
0,000
27,410
110105*
3,700
6,800
110106*
2,400
5,200
110108*
4,700
5,640
110198*
0,460
1,040
110301*
0,000
0,215
110302*
0,000
0,350
110503*
0,000
0,000
120107*
0,000
1,600
120109*
5,700
658,570
120118*
5,740
8,620
120301*
0,000
240,000
130110*
0,010
0,813
130113*
0,108
0,248
130204*
0,128
0,250
130205*
69,666
86,380
130206*
0,000
0,000
130208*
2,888
3,243
130307*
0,720
1,026
150110*
4,837
6,459
150202*
36,283
37,584
160107*
0,177
0,193
160113*
0,010
0,005
160114*
0,024
0,223
160209*
1,171
5,204
160213*
0,421
1,372
160215*
0,000
0,171
160506*
0,000
0,505
160507*
0,000
9,938
160508*
0,000
8,479
160601*
4,992
3,727
160606*
0,346
0,446
160708*
0,000
0,000
161001*
0,003
0,003
168101*
0,000
0,000
170204*
0,330
0,002
170505*
0,000
0,100
170605*
0,000
106,530
180102*
0,331
0,000
180103*
24,609
0,591
180108*
0,000
0,002
190813*
37,020
8,380
2008r. [Mg]
9,820
13,529
0,149
2,930
0,020
0,200
0,003
0,000
0,000
77,250
14,600
3,900
6,780
0,130
0,388
1,140
0,702
0,000
9,382
13,440
0,000
0,044
0,000
0,340
72,277
0,120
4,092
52,430
5,863
36,921
0,441
0,015
0,015
0,000
4,740
0,000
0,722
0,141
0,873
9,314
0,000
0,923
0,000
2,958
0,000
0,000
0,000
0,031
1,043
0,000
19,790
Dziennik Urzędowy
- 679 -
Poz. 186
Z przeprowadzonej analizy wynika, że najwięcej odpadów niebezpiecznych powstało w grupie 12 - odpady
z kształtowania oraz fizycznej i mechanicznej obróbki powierzchni metali i tworzyw sztucznych oraz grupie 13 - oleje
odpadowe i odpady ciekłych paliw (z wyłączeniem olejów jadalnych oraz grup 05, 12 i 19) i 15 - odpady
opakowaniowe; sorbenty, tkaniny do wycierania, materiały filtracyjne i ubrania ochronne nieujęte w innych grupach.
Dziennik Urzędowy
- 680 -
Poz. 186
3.4.Gospodarowanie wybranymi rodzajami odpadów
Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny
Pojazdy wycofane z eksploatacji
Odpady elektryczne i elektroniczne występują
praktycznie wszędzie tam gdzie prowadzona jest
działalność gospodarcza oraz w gospodarstwach
domowych. Do odpadów tej grupy należą również
transformatory i kondensatory zawierające PCB,
zużyte urządzenia zawierające freony, HCFC, HFC,
zużyte urządzenia zawierające wolny azbest. Szacuje
się,
że
w
gospodarstwach
domowych
w województwie podkarpackim, w roku 2006
wytworzono ok. 445 Mg zużytych urządzeń. Masę
wytworzonych w powiecie odpadów tej grupy podano
w Tabeli 17.
W 2007 i 2008 r. na terenie powiatu
tarnobrzeskiego
wycofanych
z
użytkowania
i zezłomowanych zostało odpowiednio 535 i 654
zużytych lub nie nadających się do użytku pojazdów.
1)
Najważniejsze problemy
prowadzenie demontażu pojazdów wycofanych
z eksploatacji poza stacjami demontażu.
Tabela 17. Ilość i rodzaj zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego pochodzącego z przemysłu
Rok
Kod
Nazwa odpadu
odpadu
2006 [Mg]
2007 [Mg]
Transformatory i kondensatory
16 02 09*
1,171
5,204
zawierające PCB
Zużyte urządzenia zawierające
16 02 13*
niebezpieczne elementy inne niż
0,421
1,372
wymienione w 16 02 09 do 16 02 12
Zużyte urządzenia inne niż wymienione
16 02 14
0,600
0,100
w 16 02 09 do 16 02 13
Niebezpieczne elementy lub części
16 02 15*
0,000
0,171
składowe usunięte z zużytych urządzeń
Elementy usunięte z zużytych urządzeń
16 02 16
0,000
0,200
inne niz wymienione w 16 02 15
Razem
2,192
7,047
Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny nie
może być magazynowany z innymi rodzajami
odpadów. Sprzęt wytwarzany przez przedsiębiorców
może być zbierany przez jednostki handlowe na
zasadzie wymiany przy zakupie nowego sprzętu.
Zużyte urządzenia powstające w przemyśle
odbierane są zazwyczaj przez specjalistyczne
przedsiębiorstwa.
1)
2)
3)
brak
zorganizowanego
wtórnego
obiegu
zużytym sprzętem,
brak na terenie powiatu zorganizowanych
obiektów zbierania i przetwarzania zużytego
sprzętu,
niska świadomość ekologiczna społeczeństwa
dotycząca
gospodarki
zużytym
sprzętem
elektrycznym i elektronicznym oraz brak
znajomości wymogów prawnych w tym
zakresie.
Odpady zawierające azbest
Azbest jest nazwą handlową grupy materiałów
włóknistych. Azbest szeroko stosowany był w kilku
dziedzinach
gospodarki,
przede
wszystkim
w budownictwie, ale także w energetyce, transporcie
i przemyśle chemicznym.
2008[ (Mg]
0,000
4,740
0,317
0,000
0,200
5,257
Najważniejszymi zastosowaniami azbestu są:
wyroby azbestowo-cementowe produkowane
z azbestów chryzotylowego i amfibolowych,
takie jak: pokrycia dachowe, rury ciśnieniowe,
płyty okładzinowe i elewacyjne zawierające od
10-35% azbestu,
wyroby izolacyjne stosowane do izolacji kotłów
parowych, wymienników ciepła, zbiorników,
przewodów rurowych oraz ubrań i tkanin
ognioodpornych. Zawierają one w zależności od
przeznaczenia od 75 do 100% azbestu,
głównie chryzotylu,
wyroby
uszczelniające:
tektury,
płyty
azbestowo-kauczukowe, szczeliwa plecione,
wyroby cierne, takie jak: okładziny cierne
i taśmy hamulcowe stosowane do różnego typu
hamulców,
wyroby tekstylne: sznury i maty,
wyroby hydroizolacyjne: lepiki asfaltowe, kity
uszczelniające, asfalty drogowe uszlachetnione,
zaprawy gruntujące, papa dachowa, płytki
podłogowe, zawierające od 20 do 40%
azbestu.
Na podstawie szacunków przeprowadzonych
przez Gminę Nowa Dęba i Gorzyce na ich terenie
stosowanych
jest
odpowiednio
135 866
m2
2
i 55 398 m azbestowych pokryć dachowych.
Dziennik Urzędowy
- 681 -
Na
terenie
powiatu
zostały
wdrożone
mechanizmy dofinansowania do usuwania azbestu
zwłaszcza
dla
indywidualnych
gospodarstw
domowych w postaci dopłat.
Odpady azbestowe mogą być deponowane
jedynie na składowiskach odpadów niebezpiecznych
przeznaczonych
do
składowania
odpadów
azbestowych, oraz na wydzielonych częściach
składowisk odpadów innych niż niebezpieczne
i obojętne pod warunkiem, że spełnione zostały
warunki
techniczne
dotyczące
bezpiecznego
składowania odpadów azbestowych.
- zarządzający: Gminny Zakład Komunalny
w Pysznicy; ul. Wolności 295. 37-403
Pysznica,
Składowisko
odpadów
niebezpiecznych
Dobrów, gm. Tuczępy, woj. Świętokrzyskie
- zarządzający: Środowisko i Innowacje
Sp. z o.o. Doborów 8; 28-142 Tuczępy.
1)
2)
Wykaz składowisk, na które kierowane są
odpady azbestowe z terenu powiatu;
Składowisko Piaski Zarzecze 2, Kraśnik; woj.
Lubelskie
- zarządzający: Przedsiębiorstwo Usług WodnoBudowlanych WOD-BUD Sp. z o. o.,
ul. Piłsudskiego 12/1. 23-200 Kraśnik
Składowisko Odpadów „Za rzeką Białą”
Tarnów; woj. Małopolskie
zarządzający:
Jednostka
Ratownictwa
Chemicznego Sp. Z o.o., Kwiatkowskiego 8,
33-101Tarnów
Składowisko odpadów Pysznica, gm. Pysznica,
woj. Podkarpackie
Poz. 186
Najważniejsze problemy.
brak dokładnej inwentaryzacji ilości wyrobów
zawierających azbest dla całego powiatu,
niska świadomość mieszkańców dotycząca
szkodliwości dla zdrowi i życia ludzi odpadów
zawierających azbest często prowadzi do
powstawania „dzikich wysypisk” na których
znajdują się odpady budowlane zawierające
azbest (głównie pokrycia dachowe).
budowlanych i infrastruktury budownictwa
Na odpady z sektora budowlanego składają się
głównie odpady obojętne z rozbiórki obiektów, jak np.
gruz ceglany, materiały ceramiczne, beton, panele
i inne elementy gipsowe oraz odpady z budowy
nowych budynków (np. ziemia z wykopów). Do grupy
tej należą również inne odpady, jak drewno, stal,
odpady opakowaniowe, odpady niebezpieczne (w tym
odpady azbestu). W latach 2006 – 2008, w powiecie
wytworzono następującą ilość odpadów z grupy 17.
Tabela 18. Ilość wytworzonych odpadów z budowy, remontów i demontażu obiektów budowlanych i infrastruktury
budownictwa
Kod odpadu
2006 r. Mg
2007 r. Mg
2008 r. Mg
170101
118,800
12,800
63,460
170102
0,000
5,004
18,760
170103
5,200
2,000
6,100
170201
39,000
167,700
32,200
170202
0,100
0,287
0,600
170203
0,000
5,872
6,990
170204*
0,330
0,002
0,000
170401
10,400
18,888
39,848
170402
499,200
884,597
734,470
170405
1453,300
2381,755
1654,505
170407
21,400
7,500
3,000
170411
1,100
1,000
3,100
170505*
0,000
0,100
0,000
170605*
0,000
106,530
0,000
Razem
2148,830
3594,036
2563,034
Źródło : Wojewódzki System Odpadowy WSO
Zbieraniem i transportem odpadów z budowy,
remontów i demontażu zajmują się głównie ich
wytwórcy, jakimi są firmy budowlane, remontowe
i demontażowe oraz osoby fizyczne prowadzące te
prace. Odpady tej grupy, które nie są odpadami
niebezpiecznymi poddawane są najczęściej odzyskowi
np. jako podsypka, do niwelacji terenu, produkcji
materiałów budowlanych, jako warstwa interna - czyli
neutralizująca
odpady.
1)
wcześniej
złożone
na
składowisku
odpady z budowy i remontów powstają
w dużym rozproszeniu (duża ilość wytwórców)
i często nie są zbierane w sposób selektywny,
Dziennik Urzędowy
2)
- 682 -
odpady te usuwane są często na tzw. dzikie
wysypiska.
Komunalne osady ściekowe
Produktem oczyszczania ścieków jest silnie
uwodniony osad stanowiący 1 - 2% oczyszczanych
ścieków. Ilość powstających osadów jest tym
większa, im wyższa jest sprawność oczyszczalni.
Skład osadów ściekowych zależy nie tylko od rodzaju
oczyszczanych ścieków, ale także od stosowanych
procesów ich oczyszczania.
Osady ściekowe z oczyszczania ścieków
komunalnych charakteryzują się łatwością zagniwania
(z powodu dużej zawartości wysokobiałkowej
substancji organicznej), nadmiernym uwodnieniem,
trudnością w odwadnianiu (zależnie od postaci wody,
jaką zawierają), lepkością i konsystencją, która
powoduje, iż płyną wolniej niż woda.
Ciepło spalania osadów zależy od ilości
i rodzaju związków organicznych w nich zawartych,
dlatego osady surowe charakteryzuje ciepło spalania
w granicach od 23 tys. do 29 tys. kJ/kg s.m.
(wartość opałowa 15-21 tys. kJ/kg); osady
ustabilizowane (po fermentacji beztlenowej lub
tlenowej stabilizacji) mają niższą wartość ciepła
Poz. 186
spalania wynoszącą od 9 tyś. do 14 tyś. kJ/kg
s.m (wartość opałowa 6,3-18 rys. kJ/kg).
Osady wykazują dużą zmienność składu
chemicznego zależną od właściwości ścieków,
technologii oczyszczania i przeróbki osadów. Jest on
także podstawą do oceny prawidłowości przebiegu
procesu stabilizacji i stabilności osadu oraz decyduje
o wyborze sposobu stabilizacji i oceny możliwości jego
ostatecznego unieszkodliwiania.
Spośród metali ciężkich w osadach znajdują się
zarówno składniki pokarmowe, niezbędne dla
organizmów żywych, takie jak: Cr, Sn, Zn, F, J, Co,
Si, Mn, Cu, Mo, V (pod warunkiem, że nie występują
w ilościach nadmiernych), jak i składniki uciążliwe dla
środowiska. Do grupy wyjątkowo szkodliwych należą:
Cd, Pb, Hg, As.
8 mechaniczno-biologicznych oczyszczalni ścieków:
w miastach Baranów Sandomierski i Nowa Dęba, na
terenach wiejskich (Knapy, Buda Stalowska, Grębów,
Gorzyce, Dabrowica i Skopanie). Oczyszczalnie mają
łączną przepustowość 7 862 m3/d. Obsługują one
około 50% mieszkańców objętych systemem
kanalizacji.
Tabela 19. Gospodarka osadami ściekowymi na terenie powiatu
Wytwórcy
2006 r. [Mg]
ZGK w Gorzycach
Masa wytworzona
Masa sucha
Masa zastosowanych
2007 r. [Mg]
29,300
2008 r. [Mg]
28,500
GZK w Grębowie
-
-
20,000
PGKiM Sp. z o.o. Nowa Dęba
-
832,800
-
GZUP w Baranowie Sandomierskim
-
185,000
180,000
ZGK w Gorzycach
-
10,300
10,400
GZK w Grębowie
-
-
-
-
166,600
-
-
119,000
130,000
ZGK w Gorzycach
27,500
11,000
10,400
GZK w Grębowie
-
-
-
-
832,800
-
-
-
-
Źródło : Wojewódzki System Odpadowy WSO
Wytworzone osady były wykorzystywane do
procesów rekultywacji terenów górniczych i do
uprawy wierzby energetycznej.
4.Prognoza zmian w gospodarce odpadami
4.1.Prognoza demograficzna
Zgodnie z prognozą demograficzną przewiduje
się, że w prognozowanym okresie nie nastąpią
wyraźne zmiany w ilości mieszkańców powiatu
tarnobrzeskiego – liczba mieszańców po spadku
w latach 2009 – 2014 w 2019 r. będzie wynosiła
53,90 tys.
Dziennik Urzędowy
- 683 -
Poz. 186
Tabela 20. Rozwój ludności powiatu tarnobrzeskiego w latach 2008 – 2019
Dane
Wyszczególnienie
województwo
podkarpackie
Ogółem
2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
2015
[tys.]
[tys.]
[tys.]
[tys.]
[tys.]
[tys.]
[tys.]
[tys.]
2016
[tys.]
2017
[tys.]
2018
[tys.]
2019
[tys.]
2097,1
2097,3
2097,7
2097,9
2098,4
2098,5
2099,0
2099,6
2099,5
2099,2
2098,9
2097,5
Miasto
województwo
podkarpackie
842,1
840,3
838,4
836,4
834,5
832,2
830,1
827,7
825,18
822,4
819,5
816,2
Wieś
województwo
podkarpackie
1255,0
1257,0
1259,3
1261,5
1263,9
1266,3
1268,9
1271,9
1274,5
1276,9
1279,4
1281,3
53,9
53,8
53,8
53,8
53,8
53,8
53,8
53,9
53,9
53,9
53,9
53,9
Powiat Tarnobrzeski
4.2.1.Prognoza dotycząca ilości oraz składu odpadów
Prognozując zmiany ilościowe i jakościowe odpadów komunalnych, za ”Wojewódzkim Planem Gospodarki
Odpadami 2008-2019” przyjęto następujące założenia:
1.
nie będą następowały istotne zmiany składu morfologicznego odpadów,
2.
wzrost jednostkowego wskaźnika wytwarzania odpadów wynosił będzie 1% rocznie.
Tabela 21. Prognozowana masa wytwarzanych odpadów komunalnych
Rok [Mg]
L.p.
Nazwa odpadu
2011
2012
2015
2016
2019
1.
Odpady komunalne segregowane i zbierane selektywnie
749,557
756,835
780,114
787,404
809,277
2.
Odpady z ogrodów i parków
449,734
454,100
468,068
472,442
485,566
3.
Niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne
12817,432
12941,873
13339,945
13464,618
4.
Odpady z targowisk
146,913
148,339
152,902
154,331
158,618
5.
Odpady z czyszczenia ulic i placów
275,837
278,515
287,081
289,764
297,813
6.
Odpady wielkogabarytowe
551,674
557,030
574,163
579,529
15 136,694
15 602,276
15 748,092
Razem
14 991,149
13838,635
595,627
16 185,539
Odpady ulegające biodegradacji
Prognozowaną ilość odpadów ulegających biodegradacji zamieszczono w Tabeli 22.
Tabela 22. Prognozowana masa wytwarzanych odpadów komunalnych ulegających biodegradacji
Rok [Mg]
L.p.
Nazwa
1
Tekstylia (z materiałów naturalnych)
2.
Odpady ulegające biodegradacji wchodzące w strumień
niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych
3
Papier i tektura
4
Odpady z targowisk - część ulegająca biodegradacji (20 03 02)
5
Odpady z ogrodów i parków ulegające biodegradacji (20 02 01)
Razem
2011
2012
2015
2016
2019
7,958
8,035
8,282
8,359
8,592
3180,831
3211,650
3310,436
3341,376
3434,191
2582,02
2607,149
2687,340
2712,455
2787,801
97,041
100,026
100,962
103,765
96,108
254,657
257,130
265,038
267,516
274,946
6121,574
6181,006
6371,125
6430,668
6609,298
Dziennik Urzędowy
Do roku 2019 prognozuje się następujący
wzrost ilości wytwarzanych odpadów niebezpiecznych
w strumieniu odpadów komunalnych;
rok 2011
115,427 Mg,
rok 2012
116,552 Mg,
rok 2015
120,137 Mg,
rok 2016
121,258 Mg,
rok 2019
124,503 Mg.
4.2.2.Prognozowane zmiany w zakresie
organizacyjnym i technologicznym.
W latach 2009 – 2016 należy oczekiwać
następujących zmian w gospodarowaniu odpadami:
1)
w wyniku działań edukacyjnych wzrastać
będzie świadomość ekologiczna mieszkańców,
co
pozwoli
na
wprowadzanie
bardziej
rozwiniętych systemów gospodarki odpadami,
2)
zwiększać się będzie ilość mieszkańców
objętych zorganizowanym systemem zbierania
odpadów,
3)
rozwijać
się
będzie
system
zbierania
selektywnego odpadów, w tym odpadów
niebezpiecznych,
4)
wzrastać
będzie
koszt
unieszkodliwiania
odpadów przez składowanie, co związane
będzie
m.in.
ze
wzrostem
opłat
środowiskowych, co będzie miało to wpływ na
zwiększenie opłacalności odzysku, co z kolei
spowoduje presję na zwiększenie stopnia
odzysku odpadów,
5)
zwiększać
się
będzie
ilość
odpadów
ulegających
biodegradacji
poddawanych
odzyskowi, w tym również w celach
energetycznych (spalanie drewna, papieru oraz
produkcja biogazu),
6)
gospodarowanie
odpadami
organizowane
będzie w coraz większym stopniu na szczeblu
ponadgminnym, co wiązać się będzie z budową
ZZO Stalowa Wola – Tarnobrzeg.
4.3.Odpady z grup 01-19
Grupa 01 (odpady powstające przy poszukiwaniu,
wydobywaniu, fizycznej i chemicznej przeróbce rud
oraz innych kopalin)
Odpady z grupy 02 nie są wytwarzane na
terenie powiatu i nie przewiduje się zmian w tym
zakresie.
Grupa 02 (odpady z rolnictwa, sadownictwa, upraw
hydroponicznych, rybołówstwa, leśnictwa, łowiectwa
oraz przetwórstwa żywności)
Odpady z grupy 02 nie są wytwarzane na
terenie powiatu i nie przewiduje się zmian w tym
zakresie.
Grupa 03 (odpady z przetwórstwa drewna oraz
z produkcji płyt i mebli, masy celulozowej, papieru
i tektury)
Wytworzona w latach 2006 – 2008 ilość
odpadów wykazuje na dużą dynamikę wzrostu
- 684 -
Poz. 186
produkcji wyrobów z drewna i mebli. Spowoduje to
wzrost ilości wytwarzanych odpadów tej grupy
i zagospodarowywanie ich w miejscach wytworzenia,
jako czynnika energotwórczego
Odpady z przemysłu
i tekstylnego (Grupa 04)
skórzanego,
futrzarskiego
Po dużym wzroście wytworzenia tych odpadów
obserwowanym w 2007 r. nastąpi stabilizacja ilości
wytwarzanych odpadów a następnie spadek.
Grupa 05 (odpady z przeróbki ropy naftowej,
oczyszczania gazu ziemnego oraz pirolitycznej
przeróbki węgla)
Odpady grupy 05 nie są wytwarzane na terenie
powiatu i nie przewiduje się zmian w tym zakresie.
Grupa 06 (odpady z produkcji, przygotowania, obrotu i
stosowania
produktów
przemysłu
chemii
nieorganicznej)
Ilość wytworzonych odpadów grupy 06 będzie
utrzymywać się na podobnym poziomie z możliwym
niewielkim spadkiem.
Grupa 07 (odpady z produkcji, przygotowania, obrotu
i stosowania produktów przemysłu chemii organicznej)
Podstawowymi
gałęziami
przemysłu
wytwarzającymi odpady z grupy 07 są firmy
produkujące nawozy sztuczne, barwniki i pigmenty,
podstawowe chemikalia nieorganiczne, farby, lakiery
i inne substancje powłokowe, farby drukarskie i masy
uszczelniające, pestycydy i środki agrochemiczne,
farmaceutyki, produkty tłuszczowe, mydła, kosmetyki
i detergenty, preparaty myjące i czyszczące, produkty
przemysłu gumowego i tworzyw sztucznych. Biorąc
pod uwagę tendencję z lat 2006 - 2008 będziemy
obserwowali wzrost ilości tych odpadów.
Grupa 08 (odpady z produkcji, przygotowania, obrotu
i stosowania powłok ochronnych (farb, lakierów,
emalii ceramicznych), kitu, klejów, szczeliw i farb
drukarskich)
Do grupy 08 zaliczono odpady powstające
w wyniku produkcji, nakładania i usuwania powłok
lakierniczych, czyszczenia narzędzi, opakowań po
produktach,
pozostałości
lub
opakowań
farb
drukarskich oraz stosowania i produkcji klejów, kitów,
mas szpachlowych. Należy spodziewać się wzrostu
ilości wytwarzanych odpadów.
Grupa 09 (odpady z przemysłu fotograficznego i usług
fotograficznych)
W związku z szybkim rozwojem nowych
technik fotograficznych (cyfrowych) w latach 2006 –
2008 obserwowano spadek ilości wytworzonych
odpadów aż do całkowitego zaniku ich wytwarzania.
Nie będzie znaczących zmian w ilości odpadów.
Grupa 10 (odpady z procesów termicznych)
Dziennik Urzędowy
- 685 -
Poz. 186
Odpady z grupy 10 powstają w energetyce,
głównie
w
procesie
spalania
surowców
energetycznych oraz w wyniku stosowania metod
oczyszczania gazów odlotowych oraz w hutnictwie.
W powiecie obserwuje się stały wzrost ilości tych
odpadów, ale należy sądzić, że mimo kryzysu
w przemyśle trend ten się utrzyma, chociaż wzrost
ilości odpadów będzie niewielki.
Z uwagi na postęp technologiczny, jaki dokonał
się
w
zakresie
wytwarzania
materiałów
opakowaniowych i opakowań nie przewiduje się
znaczącego
wzrostu
masy
odpadów
opakowaniowych. Prognozy zużycia poszczególnych
grup opakowań nie wskazują na potencjalne zmiany
struktury odpadów opakowaniowych. Przewiduje się
jedynie niewielki wzrost wytwarzania.
Grupa 11 (odpady z chemicznej obróbki i powlekania
powierzchni
metali
oraz
innych
materiałów
i z procesów hydrometalurgii metali nieżelaznych)
Grupa 16 (odpady nieujęte w innych grupach)
Obserwuje
się
stały
wzrost
ilości
wytwarzanych odpadów i należy spodziewać się
dalszego wzrostu.
Grupa 12 (odpady z kształtowania oraz fizycznej
i mechanicznej obróbki powierzchni metali i tworzyw
sztucznych)
Odpady z grupy 12 powstają w produkcji
elementów metalowych i z tworzyw sztucznych, ich
obróbce końcowej oraz w procesach remontowych.
Należy spodziewać się nieznacznego wzrostu w ilości
powstających odpadów tej grupy.
Grupa 13 (oleje odpadowe i odpady ciekłych paliw
(z wyłączeniem olejów jadalnych oraz grup 05, 12
i 19)
Po obserwowanym wzroście należy spodziewać
się
spadku,
ma
to
związek
ze
spadkiem
zapotrzebowania na oleje „świeże”, oraz wydłużeniem
czasu eksploatacji olejów.
Grupa 14 (odpady z rozpuszczalników organicznych,
chłodziw i propelentów (z wyłączeniem grup 07 i 08)
Odpady z rozpuszczalników organicznych
powstają
m.in.
w
przemyśle
metalowym,
maszynowym, elektronicznym i elektrycznym oraz
w pralniach chemicznych w procesach czyszczenia
i odtłuszczania. Wytwarzane są niewielkie ilości
i należy przypuszczać, że taki stan się utrzyma.
Grupa 15 (odpady opakowaniowe; sorbenty, tkaniny
do wycierania, materiały filtracyjne i ubrania ochronne
nieujęte w innych grupach)
Do grupy 16 zaliczane wszystkie odpady, które
nie zostały zakwalifikowane do innych grup. Obejmuje
ona również pojazdy wycofane z eksploatacji
i wymieniany sprzęt elektryczny i elektroniczny.
Obserwując sytuację w ilości wytwarzanych odpadów
tej grupy w kraju, przyjęto, że następował będzie stały
wzrost ilości odpadów tej grupy.
Grupa 17 (odpady z budowy, remontów i demontażu
obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej
(włączając
glebę
i
ziemię
z
terenów
zanieczyszczonych)
Należy liczyć się z dużym wzrostem ilości
powstających odpadów tej grupy, ściśle wiążąc to ze
skutkami niedawnej powodzi.
Grupa 18 (odpady medyczne i weterynaryjne)
W prognozowanym okresie oczekuje się
wzrostu ilości odpadów z grupy 18. Wynika to między
innymi z obserwowanego wzrostu ilości udzielanych
porad medycznych o ok. 1% rocznie oraz starzenia się
społeczeństwa w naszym kraju. Szacuje się, że
w Polsce do 2018 roku nastąpi ok. 30% wzrost ilości
osób po 65 roku życia.
Grupa 19 (odpady z instalacji i urządzeń służących
zagospodarowaniu odpadów, z oczyszczalni ścieków
oraz z uzdatniania wody pitnej i wody do celów
przemysłowych)
Ilości wytwarzanych odpadów tej grupy
w ostatnich latach ulegały wahaniom. W najbliższych
latach można spodziewać się tendencji wzrostowych.
Tabela 23. Masy prognozowanych wytwarzanych odpadów w grupach 01 -19
Grupa odpadów
2011 r. Mg
2015 r. Mg
03
6,968
7,177
04
2,230
2,163
06
9,623
9,431
07
19,446
20,029
08
11,826
12,655
09
0,002
0,001
10
13157,65
13420,803
11
38,226
42,813
12
7537,726
7575,414
13
129,225
125,348
14
0,215
0,219
2019 r. Mg
7,392
2,077
9,242
20,831
13,540
0,000
13689,219
48,378
7613,292
121,588
0,224
Dziennik Urzędowy
Grupa odpadów
15
16
17
18
19
5.Założone
odpadami
cele
i
- 686 -
2011 r. Mg
637,291
978,430
2716,826
1,107
488,820
przyjęty
system
2015 r. Mg
662,783
1056,703
2907,004
1,151
537,702
gospodarki
11.
Cele główne :
1.
Objęcie wszystkich wytwórców odpadów
z terenu powiatu tarnobrzeskiego systemem
gospodarki odpadami
2.
Zmniejszenie
ilości
odpadów
unieszkodliwianych przez składowanie
3.
Organizacja i rozwój systemu selektywnej
zbiórki odpadów
4.
Opracowanie
i
wdrożenie
systemowych
rozwiązań w zakresie gospodarki odpadami
wielkogabarytowymi,
budowlanymi,
niebezpiecznymi, ulegającymi biodegradacji oraz
gospodarki zużytym sprzętem elektrycznym
i elektronicznym.
5.
Budowa ZZO Stalowa Wola –Tarnobrzeg
6.
Zwiększenie
udziału
odzysku,
w
tym
w szczególności odzysku energii z odpadów,
zgodnego z wymaganiami ochrony środowiska
7.
Przeciwdziałanie powstawaniu i likwidacja
miejsc nielegalnego składowania odpadów
8.
Edukacja ekologiczna w zakresie gospodarki
odpadami
12.
Cele do roku 2012:
1.
Prowadzenie selektywnej zbiórki i odbioru
odpadów komunalnych. Rozbudowa sieci
selektywnej zbiórki.
2.
Objęcie zorganizowanym systemem odbierania
odpadów komunalnych 100% mieszkańców.
3.
Budowa w ramach ZZO stanowiska do
demontażu
odpadów
wielkogabarytowych,
stanowiska do wydzielania frakcji odpadów
niebezpiecznych
ze
strumienia
odpadów
komunalnych.
4.
Rozbudowa punktów zbierania odpadów.
5.
Osiągnięcie
wymaganych
poziomów
selektywnego zbierania zużytego sprzętu
elektrycznego i elektronicznego pochodzącego
z gospodarstw
domowych
w
wysokości
4kg/mieszkańca/rok.
6.
Rozbudowa składowisk dla ZZO.
7.
Udział w tworzeniu i budowie podmiotu
zajmującego się termiczną utylizacja odpadów.
8.
Utworzenie
Gminnego
Punktów
Zbiórki
Odpadów Niebezpiecznych GPZON.
9.
Systematyczne ograniczanie ilości odpadów
powstających w przemyśle
10.
Kontrola stanu zawierania umów przez
właścicieli
nieruchomości
z
podmiotami
prowadzącymi działalność w zakresie zbierania
odpadów.
Poz. 186
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
2019 r. Mg
682,667
1157,806
3110,500
1,186
591,472
Kontrolowanie wypełniania warunków i ustaleń
zawartych
w
wydanych
zezwoleniach
podmiotom
prowadzącym
działalność
w zakresie odbierania odpadów komunalnych
i unieszkodliwiania odpadów.
Współpraca samorządu z organizacjami odzysku
i przemysłu w celu stymulowania rozwoju
rynku surowców wtórnych i produktów
zawierających surowce wtórne.
Aktualizacja Regulaminów utrzymania czystości
i porządku na terenie gmin.
Wspieranie
wdrażania
efektywnych
ekonomicznie i ekologicznie technologii odzysku
i unieszkodliwiania odpadów, w tym technologii
pozwalających
na
odzyskiwanie
energii
zawartej w odpadach w procesach termicznego
i biochemicznego ich przekształcania.
Prowadzenie
działań
edukacyjno
–
informacyjnych
promujących
właściwe
postępowanie z odpadami komunalnymi
Opracowanie koncepcji dotyczącej sposobu
postępowania
z
komunalnymi
odpadami
zmieszanymi.
Monitorowanie
stopnia
realizacji
PGO
i sporządzanie sprawozdań.
Ograniczenie
składowania
odpadów
ulegających biodegradacji poprzez promowanie
kompostowania przydomowego oraz budowę
linii technologicznych do przetwarzaniach tych
odpadów - zmniejszenie ilości odpadów
komunalnych
ulegających
biodegradacji
unieszkodliwianych
przez
składowanie.
W stosunku
do
tych
ilości
odpadów
wytwarzanych w 1995 roku, dopuszcza się do
składowanie w 2010 r. nie więcej niż 75 %
Opracowanie
systemu
zbiórki
odpadów
niebezpiecznych
ze
strumienia
odpadów
komunalnych.
Likwidacja miejsc nielegalnego składowania
odpadów.
Cele do 2016 roku:
1.
Kontynuowanie celów z lat wcześniejszych,
2.
Zmniejszenie masy składowanych odpadów do
max. 85 % ilości odpadów wytwarzanych
w 2014 roku,
3.
Zmniejszenie ilości odpadów komunalnych
ulegających biodegradacji unieszkodliwianych
przez składowanie. W stosunku do tych ilości
odpadów wytwarzanych w 1995 roku,
dopuszcza się do składowania następujące
ilości odpadów ulegających biodegradacji:
a)
w 2013 r. nie więcej niż 50 %
b)
4.
Opracowanie PGO.
Dziennik Urzędowy
5.2.Odpady z pozostałych grup tj. 01 - 19
Cele ogólne dla odpadów powstających w przemyśle
systematyczne
ograniczenie
ilości
wytwarzanych odpadów,
maksymalizacja ilości odpadów poddawanych
procesom odzysku,
- 687 -
Poz. 186
unieszkodliwianie odpadów, których nie udało
się
odzyskać
procesom
odzysku
(z ograniczeniem składowania).
Cele szczegółowe dla poszczególnych grup odpadów
Tabela 24. Cele szczegółowe dla poszczególnych grup odpadów (zgodnie z WPGO)
Okres realizacji
Cele szczegółowe
Odpady zawierające PCB.
Całkowite zniszczenie i wyeliminowanie PCB ze środowiska poprzez kontrolowane
2009 - 2010
unieszkodliwianie PCB oraz dekontaminację lub unieszkodliwianie urządzeń zawierających
PCB
2011 - 2019
Likwidacja odpadów zawierających PCB o stężeniu poniżej 50 ppm
Oleje odpadowe.
Utrzymanie poziomu odzysku na poziomie co najmniej 50,0%, a recyklingu rozumianego jako
2008 – 2018
regeneracja na poziomie co najmniej 35,0%
Zużyte baterie i akumulatory
Zgodnie z polityką ekologiczną państwa celem nadrzędnym jest rozbudowa systemu odzysku
i unieszkodliwiania zużytych baterii i akumulatorów ukierunkowanego na całkowite wyeliminowanie ich
składowania
Osiągnięcie co najmniej poziomu odzysku i recyklingu (zdefiniowane w ustawie z dnia
11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi
odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej
Poziom odzysku i recyklingu do 2014
(dla przedsiębiorców)
Rodzaj baterii lub akumulatorów, z których powstał
(%)
odpad
odzysku
recyklingu
wszystkie
wszystkie zebrane
zebrane
przekazane do
Akumulatory kwasowo- ołowiowe
przekazane do
recyklingu
2008 - 2010
odzysku
Akumulatory niklowo-kadmowe
60
60
(wielkogabarytowe)
Akumulatory niklowo-kadmowe (małogabarytowe)
40
40
Akumulatory niklowo- żelazowe oraz inne
40
40
akumulatory elektryczne (wielkogabarytowe)
Akumulatory niklowo- żelazowe oraz inne
20
20
akumulatory elektryczne (małogabarytowe)
Ogniwa i baterie galwaniczne oraz ich części z
40
40
wyłączeniem części ogniw i baterii galwanicznych
1. Osiąganie poziomów zbierania i recyklingu (zdefiniowanych i określonych w nowej
dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/66/WE z dnia 6 września 2006 r.
w sprawie baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów oraz uchylającej
dyrektywę 91/157/EWG), tj.:
minimalnego poziomu zbierania zużytych baterii i akumulatorów (w tym akumulatorów
Ni-Cd) w wysokości 25% do 2012 r. – zgodnie z art. 10 ust.2 lit. a,
minimalnego poziomu zbierania zużytych baterii i akumulatorów w wysokości 45% do
2016 r.– zgodnie z art. 10 ust.2 lit. b,
minimalnego poziomu recyklingu w wysokości 65% średniej wagi baterii
2011 - 2016
i akumulatorów ołowiowo-kwasowych, w tym recykling zawartości ołowiu
w najwyższym, technicznie możliwym do osiągnięcia stopniu przy jednoczesnym
unikaniu nadmiernych kosztów (do 2011 r.) – zgodnie z art. 12 ust.4,
minimalnego poziomu recyklingu w wysokości 75% średniej wagi baterii
i akumulatorów niklowo-kadmowych, w tym recykling zawartości kadmu
w najwyższym, technicznie możliwym do osiągnięcia stopniu przy jednoczesnym
unikaniu nadmiernych kosztów (do 2011 r.) – zgodnie z art. 12 ust.4,
minimalnego poziomu recyklingu 50% średniej wagi innych odpadów w postaci baterii
i akumulatorów (do 2011 r.) – zgodnie z art. 12 ust.4,
2. Ustanowienie od 2008 r. (czyli 2 lata od wprowadzenia dyrektywy) zakazu wprowadzania
Dziennik Urzędowy
Okres realizacji
- 688 -
Poz. 186
Cele szczegółowe
do obrotu:
wszelkich baterii lub akumulatorów, które zawierają powyżej 0,0005% wagowo rtęci,
bez względu na to, czy są wmontowane do urządzeń, z wyłączeniem ogniw
guzikowych z zawartością rtęci nie wyższą niż 2% wagowo,
baterii i akumulatorów przenośnych, które zawierają powyżej 0,002% wagowo
kadmu, w tym tych, które są wmontowane do urządzeń, z wyłączeniem baterii
i akumulatorów przenośnych przeznaczonych do użytku w:

systemach awaryjnych i alarmowych, w tym w oświetleniu awaryjnym,

sprzęcie medycznym,

elektronarzędziach bezprzewodowych.
3. Ustanowienie od 2012 r. zakazu stosowania akumulatorów niklowo-kadmowych (Ni-Cd).
Odpady medyczne i weterynaryjne.
Podniesienie efektywności selektywnego zbierania odpadów medycznych i weterynaryjnych
(w tym segregacji odpadów u źródła powstawania), co spowoduje zmniejszenie ilości
2008 - 2019
odpadów innych niż niebezpieczne w strumieniu odpadów niebezpiecznych - zmieszanie
z odpadami niebezpiecznymi powoduje, że inne odpady także staja się niebezpieczne
Pojazdy wycofane z eksploatacji.
Zgodnie z polityką ekologiczną państwa celem nadrzędnym jest zapewnienie pełnej skuteczności działania
systemu zbierania i demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz odzysku, w tym recyklingu, odpadów
powstających z pojazdów wycofanych z eksploatacji.
uzyskanie w okresie od 1 stycznia 2015 r. poziomów odzysku i recyklingu pojazdów
2008 - 2019
wycofanych z eksploatacji w wysokości odpowiednio co najmniej 95,0% i 85,0 %
masy pojazdów przyjętych w skali roku.
Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny.
Zgodnie z polityką ekologiczną państwa celem nadrzędnym jest rozbudowa systemu odzysku i unieszkodliwiania
zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego ukierunkowanego na całkowite wyeliminowanie ich
składowania
1. Osiągnięcie poziomów odzysku i recyklingu zużytego sprzętu w wysokości:
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu w postaci wielkogabarytowych urządzeń
gospodarstwa domowego i automatów do wydawania:
o
poziomu odzysku w wysokości 80 % masy zużytego sprzętu,
o
poziomu recyklingu części składowych, materiałów i substancji pochodzących ze
zużytego sprzętu w wysokości 75 % masy zużytego sprzętu;
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu w postaci sprzętu teleinformatycznego,
telekomunikacyjnego i audiowizualnego:
o
o
dla zużytego sprzętu powstałego ze sprzętu w postaci małogabarytowych urządzeń
Od 1 stycznia
gospodarstwa domowego; sprzętu oświetleniowego; narzędzi elektrycznych
2008 r.
i elektronicznych z wyjątkiem wielkogabarytowych, stacjonarnych narzędzi
przemysłowych; zabawek, sprzętu rekreacyjnego i sportowego oraz przyrządów do
nadzoru i kontroli:
dla zużytych gazowych lamp wyładowczych - poziomu recyklingu części składowych,
materiałów i substancji pochodzących ze zużytych lamp w wysokości 80 % masy
tych zużytych lamp.
2. Osiągnięcie od 1 stycznia 2008 r. poziomu selektywnego zbierania zużytego sprzętu
elektrycznego i elektronicznego pochodzącego z gospodarstw domowych w wysokości
4 kg/mieszkańca/rok.
Odpady zawierające azbest.
Osiąganie celów określonych w przyjętym w dniu 14 maja 2002 r. przez Radę Ministrów
2008 - 2019
Rzeczypospolitej Polskiej „Programie usuwania azbestu i wyrobów zawierających azbest
stosowanych na terytorium Polski”
Zużyte opony.
Rozbudowa systemu zagospodarowania zużytych opon, w tym osiągniecie następujących
poziomów odzysku i recyklingu zużytych opon (%) (dla przedsiębiorców):
odzysk
85
2010 r.
2008 - 2018
recykling
15
odzysk
100
2015 r.
recykling
20
Dziennik Urzędowy
- 689 -
Poz. 186
2008-2018
Opakowania
Opakowania
Opakowania
Opakowania
Opakowania
Opakowania
Opakowania
tekstyliów)
Opakowania
60
-
-
-
-
z drewna
-
min. 15
-
min. 15
3.
6.1.1.Działania
zmierzające
do
zapobiegania
2.
3.
Intensyfikacja
działań
edukacyjno
informacyjnych
promujących
właściwe
postępowanie z odpadami.
Promowanie
wykorzystywania
produktów
wytwarzanych z materiałów odpadowych
poprzez odpowiednie działania promocyjne
i edukacyjne oraz zamówienia publiczne.
Eliminowanie uciążliwości dla środowiska
związanych z eksploatacją składowisk, w tym
zamykanie
i
rekultywacja
składowisk
niespełniających wymogów prawa.
4.
5.
6.
-
6.1.2.Działania
wspomagające
prawidłowe
-
1.
-
2.
recykling
(ogółem)
z tworzyw sztucznych
z aluminium
ze stali
z papieru i tektury
ze szkła
z materiałów naturalnych (drewna i
6.Kierunki działań i system gospodarowania odpadami
1.
odzysku
odzysku
recykling
Okres realizacji
Cele szczegółowe
Odpady z budowy, remontów demontażu obiektów budowlanych i infrastruktury drogowej.
Rozbudowa systemu selektywnego zbierania odpadów z remontów, budowy i demontażu
obiektów budowlanych oraz infrastruktury drogowej do odzysku, aby osiągnąć następujące
poziomy odzysku (%):
2008 - 2019
2010 r.
50
2015 r.
80
Komunalne osady ściekowe.
Ograniczenie składowania osadów ściekowych.
Zwiększenie ilości komunalnych osadów ściekowych przetwarzanych przed wprowadzeniem
do środowiska oraz osadów przekształcanych metodami termicznymi.
2008 - 2019
1.
Maksymalizacja stopnia wykorzystania substancji biogennych zawartych w osadach
przy jednoczesnym spełnieniu wszystkich wymogów dotyczących bezpieczeństwa
sanitarnego i chemicznego.
Odpady opakowaniowe.
Rozbudowa systemu gospodarowania odpadami opakowaniowymi, aby osiągnąć następujące
cele (%)(dla przedsiębiorców):
2010 r.
2014 r.
% poziomu
% poziomu
Powołanie związku gmin – pozwoli na
uporządkowanie gospodarki odpadami w całym
powiecie tarnobrzeskim.
Wzmocnienie
kontroli
podmiotów
prowadzących działalność w zakresie zbierania,
transportu,
odzysku
i
unieszkodliwiania
odpadów.
-
min. 38
min. 18
min. 45
min. 35
min. 54
min. 49
60
-
55-80
min. 22,5
min. 50
min. 50
min. 60
min. 60
Kontrolowanie przez gminy stanu zawieranych
umów
przez
właścicieli
nieruchomości
z podmiotami
prowadzącymi
działalność
w zakresie odbierania odpadów komunalnych.
Wspieranie
wdrażania
efektywnych
pozwalających
na
odzyskiwanie
energii
Kontrolowanie przez gminy zgodności ustaleń
zawartych
w
wydanych
zezwoleniach
podmiotom
prowadzącym
działalność
od właścicieli nieruchomości.
Prowadzenie zbierania i odbierania odpadów
komunalnych
tak,
aby
możliwe
było
wydzielenie następujących frakcji odpadów:
odpady z pielęgnacji ogrodów i parków (tzw.
odpady zielone),
papier i tektura (w tym opakowania, gazety,
czasopisma, itd.),
odpady opakowaniowe ze szkła w podziale na
szkło bezbarwne i kolorowe,
tworzywa sztuczne,
metale,
zużyte baterie i akumulatory,
zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny,
przeterminowane leki,
chemikalia
(farby,
rozpuszczalniki,
oleje
odpadowe, itd.),
Dziennik Urzędowy
7.
8.
9.
-
-
-
10.
11.
meble i inne odpady wielkogabarytowe,
odpady budowlane remontowe.
Pozostałe frakcje odpadów komunalnych (poza
wymienionymi w punkcie 5) mogą być zbierane
łącznie, jako zmieszane odpady komunalne.
Sposób zbierania odpadów musi być zgodny
z przyjętą technologią przekształcania odpadów
w Zakładzie Zagospodarowania Odpadów
„Stalowa Wola - Tarnobrzeg”.
Organizacja nowych i rozwój istniejących
systemów
zbierania
odpadów,
w
tym
w szczególności odpadów niebezpiecznych od
mieszkańców, w oparciu o:
funkcjonujące sieci zbierania poszczególnych
rodzajów odpadów niebezpiecznych utworzone
przez organizacje odzysku lub przedsiębiorców,
funkcjonujące placówki handlowe, apteki,
zakłady serwisowe oraz punkty zbierania
poszczególnych
rodzajów
odpadów
niebezpiecznych
(np.
przeterminowane
lekarstwa,
oleje
odpadowe,
baterie,
akumulatory),
stacjonarne lub mobilne punkty zbierania
odpadów niebezpiecznych,
regularne odbieranie odpadów niebezpiecznych
od mieszkańców prowadzących ich selektywne
zbieranie
przez
podmioty
prowadzące
działalność w zakresie odbierania odpadów
komunalnych od właścicieli nieruchomości.
Współpraca firm z organizacjami odzysku
i przemysłem w celu stymulowania rozwoju
Ograniczenie
składowania
odpadów
odpadów, takich jak:
- 690 12.
13.
14.
15.
16.
17.
Poz. 186
kompostowni odpadów organicznych,
linii mechaniczno-biologicznego przetwarzania
zmieszanych odpadów komunalnych,
instalacji fermentacji odpadów (organicznych
lub zmieszanych).
Odpady zbierane w formie zmieszanej lub
pozostałość po ich sortowaniu powinny być
poddane
procesom,
w
których
frakcja
biodegradowalna zostanie przetworzona na
kompost i/lub biogaz albo unieszkodliwiona
metodami innymi niż składowanie.
Tworzenie
systemów
gospodarowania
odpadami
uwzględniającego
wszystkie
niezbędne
elementy
gospodarki
oraz
dostosowanie do warunków lokalnych.
Gospodarka odpadami w powiecie opierać się
będzie o Zakład Zagospodarowania Odpadów
„Stalowa Wola - Tarnobrzeg” o przepustowości
wystarczającej
do
przyjmowania
i przetwarzania
odpadów
z
obszaru
o przewidywanej w 2019 r. liczbie ludności 207 400 osób. Zakład ten odbierać będzie
odpady
z
powiatu
stalowowolskiego,
tarnobrzeskiego i miasta Tarnobrzeg.
Stosowane w ZZO „Stalowa Wola Tarnobrzeg” technologie oraz wyposażenie
muszą gwarantować realizację zakładanych dla
powiatu tarnobrzeskiego celów w zakresie
gospodarowania odpadami.
Budowa instalacji do odzysku/unieszkodliwiania
odpadów
również
poza
Zakładem
Zagospodarowania Odpadów „Stalowa Wola Tarnobrzeg”, które wspierać będą system
gospodarowania
odpadami
komunalnymi
w powiecie.
Stosowanie technologii spełniających kryteria
BAT.
Dziennik Urzędowy
- 691 -
Mapa 4. Kierunki przekształceń systemu gospodarowania odpadami ZZO (źródło WPGO 2008 – 2019)
Poz. 186
Dziennik Urzędowy
6.1.3.Organizacja
ponad
gminnych
w gospodarce odpadami komunalnymi.
- 692 systemów
Założenia
Zgodnie z wytyczonymi kierunkami działań,
w województwie
podkarpackim
przewiduje
się
budowę
siedmiu
ponad
gminnych
Zakładów
Zagospodarowania Odpadów a jednym z nich jest
Zakład Zagospodarowania Odpadów „Stalowa Wola Tarnobrzeg”, który ma przejąć odpady z powiatu
tarnobrzeskiego.
Wyboru lokalizacji pod Zakłady Zagospodarowania
Odpadów dokonano przyjmując następujące kryteria:
1.
uwarunkowania przyrodnicze,
2.
podjęte działania w zakresie organizacji ZZO,
3.
czynniki logistyczne (w tym m.in. długość
transportu, jakość sieci drogowej, itp.).
4.
plan zamykania składowisk.
5.
„Plan
zagospodarowania
przestrzennego
województwa podkarpackiego”
6.
przeprowadzone konsultacje.
Organizacja Zakładu Zagospodarowania
Odpadów
Przyjmuje
się
następujące
zasady
organizacji ZZO:
1.
Zakład Zagospodarowania Odpadów „Stalowa
Wola
Tarnobrzeg”
powinien
mieć
przepustowość wystarczającą do przyjmowania
i
przetwarzania
odpadów
z
obszaru
o przewidywanej w 2019 r. liczbie ludności 207 400 osób. Zakład ten odbierać będzie
odpady z powiatu tarnobrzeskiego oraz
stalowowolskiego i miasta Tarnobrzeg.
2.
ZZO w uzasadnionych przypadkach składać się
może z kilku obiektów rozmieszczonych
3.
4.
Poz. 186
w poszczególnych
miejscowościach
obsługiwanego regionu. Wynikać to musi
jednak z przeprowadzenia odpowiedniej analizy
w
ramach
opracowań
niższego
rzędu.
Poszczególne obiekty tworzyć będą integralną
organizacyjnie i ekonomicznie jednostkę.
Wyposażenie ZZO oraz stosowane w nim
technologie muszą gwarantować realizację
zakładanych dla powiatu celów w zakresie
gospodarowania
odpadami
oraz
spełniać
kryteria najlepszej dostępnej techniki (BAT).
System zbierania odpadów na obszarze
obsługiwanym
przez
ZZO
musi
być
dostosowany
do
stosowanych
w
nim
technologii.
Zgodnie z WPGO, Zakład Zagospodarowania
Odpadów „Stalowa Wola – Tarnobrzeg” wyposażony
winien być w:

sortownię odpadów,

instalacje do zagospodarowania odpadów
ulegających biodegradacji,

instalację do produkcji paliwa z odpadów,

stanowisko
do
demontażu
odpadów
wielkogabarytowych,

instalację rozdrabniania gruzu budowlanego,

pomieszczenia magazynowe.
Wojewódzki Plan nie przewiduje dla ZZO
„Stalowa Wola – Tarnobrzeg” stacji przeładunkowej.
W Planie nie są również wskazane miejsca lokalizacji
poszczególnych instalacji.
Jako składowisko docelowe, będące elementem
ZZO wskazane jest składowisko „Pysznica” i jego
rozbudowa lub poszukiwana będzie lokalizacja pod
nowe składowisko.
Tabela 25. Obszar objęty obsługą przez Zakład Zagospodarowania Odpadów „Stalowa Wola - Tarnobrzeg”
Zakład Zagospodarowania Odpadów
Gmina
Powiat
m. Stalowa Wola
Gm. W. Bojanów
Gm. W. Pysznica
Gm. W. Radomyśl nad Sanem
stalowowolski
Gm. W. Zaklików
ZZO „Stalowa Wola - Tarnobrzeg”
Gm. W. Zaleszany
Gm. M-W. Baranów Sand.
Gm. W Gorzyce
Gm. W. Grębów
tarnobrzeski
Gm. M-w. Nowa Dęba
m. Tarnobrzeg
Tarnobrzeg
Dziennik Urzędowy
- 693 -
Poz. 186
Bilans odpadów dla ZZO „Stalowa Wola - Tarnobrzeg”.
W poniżej zamieszczonej tabeli zamieszczono syntetyczne informacje o obszarze obsługiwanym przez ZZO,
a dotyczące:
liczby obsługiwanych mieszkańców w 2019,
masy powstających w obszarze odpadów komunalnych w latach 2011, 2015 i 2019.
Tabela 26. Masa wytworzonych odpadów komunalnych na obszarze obsługiwanym przez ZZO „Stalowa Wola Tarnobrzeg”
Nazwa ZZO
Masa odpadów komunalnych
(tys. Mg) w roku:
Liczba
mieszkańców w
roku 2019
2011
2015
2019
207 400
66,0
68,4
71,1
Odpady ulegające biodegradacji w ZZO „Stalowa Wola
- Tarnobrzeg”
ilość, którą zgodnie z przyjętymi celami należy
zagospodarować metodami innymi niż składowanie.
Wyliczenia
dotyczące
masy
odpadów
ulegających biodegradacji do zagospodarowania
innymi metodami niż składowanie odniesiono,
określono zgodnie z „Krajowym planem gospodarki
odpadami” w stosunku do roku 1995.
W poniżej zamieszczonej tabeli podano zbiorczą
masę
odpadów
ulegających
biodegradacji
powstających na obszarze ZZO oraz niezbędną ich
Tabela 27. Bilans masy odpadów ulegających biodegradacji dla ZZO „Stalowa Wola - Tarnobrzeg” (tys. Mg)
Masa do zagospodarowania
metodami innymi niż
składowanie
Wytworzona masa
Wyszczególnienie
2011
2015
2019
2011
2015
2019
39,4
41,4
42,9
20,0
28,0
32,7
Odpady niebezpieczne w ZZO „ Stalowa Wola – Tarnobrzeg”
W tabeli zamieszczonej poniżej podano zbiorczą masę odpadów niebezpiecznych typu komunalnego
powstających na obszarze ZZO.
Tabela 28. Bilans masy odpadów niebezpiecznych typu komunalnego dla ZZO „Stalowa Wola - Tarnobrzeg” (tys. Mg)
Wytworzona masa
Wyszczególnienie
2015
2019
2011
ZZO „Stalowa Wola – Tarnobrzeg”
Bilans mocy przerobowych instalacji w ZZO „Stalowa
Wola - Tarnobrzeg”.
Biorąc pod uwagę prognozy dotyczące ilości
wytwarzanych odpadów w ZZO, przyjęte cele,
harmonogram zamykania składowisk oraz istniejące
obiekty
gospodarowania
odpadami,
obliczono
niezbędne moce przerobowe dla:
sortowni,
0,7
-
-
0,7
0,7
instalacji
zagospodarowania
odpadów
ulegających
biodegradacji
w
powiązaniu
z instalacją do unieszkodliwiania osadów
ściekowych,
składowisk odpadów.
Podano
również
przeładunkowych.
niezbędną
ilość
stacji
Dziennik Urzędowy
- 694 -
Poz. 186
Sortownie odpadów
Tabela 29. Sumaryczne moce przerobowe sortowni (dla odpadów zmieszanych i z selektywnego zbierania) (tys. Mg)
Obszar ZZO
Niezbędne do pozyskania moce
przerobowe
Liczba instalacji/
Moce przerobowe
funkcjonujące
Stalowa Wola - Tarnobrzeg
1/3,0
2008 –
2011
2012 –
2015
2016 –
2019
Razem
63,0
2,4
2,7
68,1
Instalacje zagospodarowania odpadów ulegających biodegradacji
Tabela 30. Sumaryczne moce przerobowe instalacji zagospodarowania odpadów ulegających biodegradacji (tys. Mg)
Obszar ZZO
Niezbędne do pozyskania moce
przerobowe
Liczba instalacji/
Moce przerobowe
funkcjonujące
Stalowa Wola - Tarnobrzeg
0/0,0
2008 –
2011
2012 –
2015
2016 –
2019
Razem
20,0
8,0
4,7
12,7
Składowiska odpadów komunalnych
Tabela 31. Sumaryczne zapotrzebowanie na pojemność składowisk odpadów komunalnych na obszarze ZZO
(tys. Mg)
Obszar ZZO
Stalowa Wola Tarnobrzeg
Liczba składowisk/
pojemność do
wykorzystania
Niezbędne do pozyskania pojemności składowisk
2008 –
2011
2012 –
2015
2016 –
2019
82,5
116,0
100,5
4/238,4
6.1.4.Plan redukcji ilości odpadów ulegających
biodegradacji kierowanych na składowiska odpadów.
3.
Założone cele
ulegających biodegradacji unieszkodliwianych przez
składowanie. W stosunku do ilości tych odpadów
wytwarzanych w powiecie tarnobrzeskim w roku
1995, zgodnie z zapisami „Krajowego planu
gospodarki odpadami” dopuszcza się do składowania
następujące ilości odpadów ulegających biodegradacji
na terenie powiatu:
w 2010 r. nie więcej niż 75% tj. 4 579 Mg/a
Realizacja zakładanych celów, wymagać będzie
wybudowania dodatkowych instalacji.
System gospodarki odpadami
1.
Wdrażanie
systemu
zagospodarowania
odpadów ulegających biodegradacji wymaga
podjęcia kompleksowych działań informacyjno
– edukacyjnych w tym zakresie.
2.
Powstające w gospodarstwach domowych
odpady ulegające biodegradacji powinny być
w pierwszej kolejności wykorzystywane przez
mieszkańców we własnym zakresie np. poprzez
4.
5.
6.
Razem
299,0
kompostowanie
w
przydomowych
kompostownikach.
Odpady ulegające biodegradacji powinny być
zbierane w sposób selektywny, co pozwala na
pozyskanie surowca o odpowiedniej czystości.
Wprowadzenie zbierania selektywnego, musi
być
jednak
poprzedzone
odpowiednimi
działaniami edukacyjnymi.
Odpady z pielęgnacji terenów zielonych oraz
odpady ulegające biodegradacji targowisk
powinny być zbierane w sposób selektywny
i kierowane do kompostowni odpadów, gdzie
przetworzone zostaną na kompost. Odpady te,
wraz
z
innymi
odpadami
ulegającymi
biodegradacji mogą być również oddane
procesowi
fermentacji,
celem
uzyskania
biogazu.
Sukcesywnie należy dążyć do zbierania
selektywnego tzw. odpadów kuchennych.
Odpady
te
w
przypadku
uzyskania
odpowiedniego
stopnia
czystości
będą
wykorzystywane do produkcji kompostu.
W przypadku
nieodpowiedniej
czystości
powinny być one przekształcone na biogaz
w procesach fermentacji.
Odpady zmieszane o wysokiej zawartości
odpadów ulegających biodegradacji, powinny
zostać poddane biologicznym lub termicznym
procesom przekształcania. Preferowane będą
Dziennik Urzędowy
7.
metody pozwalające na pozyskanie energii
z tych odpadów.
Odpady
ulegające
biodegradacji
typu
komunalnego
mogą
być
wspólnie
zagospodarowywane
z
odpadami
biodegradowalnymi
z
przemysłu
oraz
z rolnictwa.
6.1.5.Instalacje
niebezpiecznych
komunalnych
podkarpackiego.
do zagospodarowania odpadów
wysegregowanych z odpadów
na
terenie
województwa
- 695 -
Poz. 186
zagospodarowaniu odpady niebezpieczne z grupy 20.
Są to przedsiębiorstwa:
1.
RAF-EKOLOGIA
Sp.
z
o.o.;
Adres:
ul. Trzecieskiego 14, 38 – 460 Jedlicze.
2.
Firma Handlowo Usługowa „EKO-TOP” Sp.
z o.o.; Adres: ul. Hetmańska 120, 35 – 078
Rzeszów.
W tabeli poniżej wyszczególniono odpady, które
przedsiębiorstwa
te
mogą
poddawać
zagospodarowaniu. Przyjęto przy tym następujące
oznaczenia:
Aktualnie na terenie woj. podkarpackiego
funkcjonują dwie instalacje, które mogą poddawać
Możliwość techniczna unieszkodliwienia termicznego i posiadanie zezwolenia
Możliwość poddawania zagospodarowaniu nie tylko metodami termicznymi i posiadanie
zezwolenia
Brak możliwości technicznej unieszkodliwienia termicznego
Tabela 32. Wyszczególnienie odpadów niebezpiecznych z grupy 20, które mogą być unieszkodliwiane termicznie na
terenie woj. podkarpackiego
Moce przerobowe
Mg/rok
Kod
Nazwa odpadu
RAF-EKOEKO-TOP
LOGIA
Sp. z o.o.
Sp. z o.o.
200113*
Rozpuszczalniki
200114*
Kwasy
200115*
Alkalia
200117*
Odczynniki fotograficzne
200119*
Środki ochrony roślin (np. pestycydy, herbicydy,
insektycydy)
200121*
Lampy fluorescencyjne i inne odpady zawierające rtęć
200123*
Urządzenia zawierające freony
200126*
Oleje i tłuszcze
200127*
Farby, tusze, farby drukarskie, kleje, lepiszcza i żywice
zawierające substancje niebezpieczne
200129*
Detergenty zawierające substancje niebezpieczne
200131*
Leki cytotoksyczne i cytostatyczne
200133*
Baterie i akumulatory ołowiowe
200135*
Zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne inne niż
wymienione w 20 01 21 i 20 01 23 zawierające
niebezpieczne składniki
200137*
Drewno zawierające substancje niebezpieczne
Jak widać z powyższej tabeli, aktualnie w woj.
podkarpackim nie ma możliwości zagospodarowania
następujących odpadów niebezpiecznych:
środki
ochrony
roślin
(np.
pestycydy,
herbicydy, insektycydy) (20 01 19*).
lampy
fluorescencyjne
i
inne
odpady
zawierające rtęć (20 01 21*).
urządzenia zawierające freony (20 01 23*).
baterie i akumulatory ołowiowe (20 01 33*).
zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne
inne niż wymienione w 20 01 21 i 20 01 23
zawierające
niebezpieczne
składniki
(20 01 35*).
Poza
granicami
województwa
istnieją
ograniczone
możliwości
poddania
powyższych
odpadów zagospodarowaniu. Biorąc pod uwagę
powyższą analizę należy uznać, że za niezbędne
uważa się wybudowanie na terenie województwa
instalacji do rozbiórki zużytych urządzeń elektrycznych
i elektronicznych (20 01 35*) oraz urządzeń
zawierających freony (20 01 23*). Szacunkowy koszt
budowy takich instalacji wyniesie ca. 12,7 mln PLN.
Do czasu wybudowania odpowiedniej ilości tych
instalacji, zmniejszenie ilości odpadów z tej grupy
koniecznej do zagospodarowania (unieszkodliwianie,
odzysk) można będzie osiągnąć poprzez organizację
Dziennik Urzędowy
wtórnego obiegu przestarzałego sprzętu elektrycznego
i elektronicznego.
Jednym
z
rozpatrywanych
wariantów
przewiduje się realizację takiej instalacji na terenie
ZZO „Kozodrza - Paszyna – Mielec”
6.1.6.Plan zamykania instalacji niespełniających
wymagań ochrony środowiska, których modernizacja
nie jest możliwa z przyczyn technicznych lub jest
nieuzasadniona z przyczyn ekonomicznych
Na terenie powiatu tarnobrzeskiego nie ma
żadnych instalacji przeznaczonych do likwidacji.
6.2.Odpady z pozostałych grup (01- 19)
6.2.1.Działania
zmierzające
do
zapobiegania
1.
Wspieranie
działań
informacyjno
–
edukacyjnych
w
zakresie
wytwarzania
i gospodarowania odpadami.
2.
Wzmacnianie
kontroli
prawidłowego
postępowania z odpadami.
3.
Minimalizacja
wytwarzanych
odpadów
poddawanych
procesom
unieszkodliwiania
poprzez składowanie.
4.
systemów
zbierania
odpadów,
w
tym
w szczególności odpadów niebezpiecznych ze
źródeł
rozproszonych
(małe
i
średnie
przedsiębiorstwa).
5.
W okresie od 2009 r. do 2012 r. :
zwiększenie udziału odpadów poddawanych
procesom odzysku do 82% w 2010 r.,
zwiększenie
udziału
odpadów
unieszkodliwianych poza składowaniem do 5%
w 2010r.
- 696 6.
Poz. 186
W okresie od 2013 r. do 2016 r. :
zwiększenie udziału odpadów poddawanych
procesom odzysku do 85% w 2016 r.,
zwiększenie
udziału
odpadów
unieszkodliwianych poza składowaniem do 7%
w 2016 r.
6.2.2.Działania
wspomagające
prawidłowe
1.
Wzmocnienie
kontroli
podmiotów
transportu,
odzysku
i
unieszkodliwiania
odpadów.
2.
Wspieranie
wdrażania
efektywnych
pozwalających
na
odzyskiwanie
energii
3.
Budowa proekologicznych i efektywnych
instalacji
do
odpadów spełniających kryteria BAT.
4.
Wspieranie
działań
służących
odzyskowi
odpadów przez przedsiębiorstwa.
5.
Tworzenie
systemów
gospodarowania
odpadami
uwzględniającego
wszystkie
niezbędne
elementy
gospodarki
oraz
dostosowanie ich do warunków lokalnych.
6.2.3.Kierunki działań
odpadami z grup 01-19
Kierunki
poszczególnymi
w Tabeli 35.
i
działań
grupami
system
gospodarowania
w
gospodarowaniu
odpadów zamieszczono
Tabela 33. Kierunki działań w gospodarowaniu niektórymi rodzajami odpadów
Grupa odpadów
Kierunki działań
sukcesywne usuwanie urządzeń zawierających PCB do końca czerwca
2010 r.,
unieszkodliwianie/dekontaminacja odpadów zawierających PCB w kraju
lub poza jego granicami,
Odpady zawierające PCB
monitoring prawidłowego postępowanie z odpadami i urządzeniami
zawierającymi PCB,
organizacja systemu gromadzenia i unieszkodliwiania urządzeń
zawierających PCB, które nie podlegają inwentaryzacji.
rozwój istniejącego systemu zbierania olejów odpadowych, w tym ze
źródeł rozproszonych,
monitoring prawidłowego postępowania z olejami odpadowymi
(w pierwszej kolejności odzysk poprzez regenerację, a jeśli jest niemożliwy
ze względu na stopień zanieczyszczenia poddanie olejów odpadowych
Oleje odpadowe
innym procesom odzysku),
kontrola wytwórców olejów odpadowych w zakresie zastosowanych
sposobów zbierania, magazynowania oraz kwalifikowania do właściwego
procesu odzysku lub unieszkodliwiania,
właściwe zagospodarowanie odpadów z rozlewów olejowych.
udoskonalenie i rozwinięcie systemu zbierania małogabarytowych
zużytych baterii i akumulatorów ze źródeł rozproszonych,
Zużyte baterie i akumulatory
modernizacja istniejących instalacji pod kątem spełnienia wymagań
środowiskowych.
Odpady medyczne
monitorowanie ilości powstających odpadów w jednostkach służby
Dziennik Urzędowy
Grupa odpadów
i weterynaryjne
Pojazdy wycofane
z eksploatacji
Zużyty sprzęt elektryczny
i elektroniczny
Odpady zawierające azbest
Zużyte opony
Odpady z budowy, remontów i
demontażu obiektów
budowlanych oraz
infrastruktury drogowej
Poz. 186
Kierunki działań
zdrowia i placówkach weterynaryjnych,
finalne
unieszkodliwianie
zakaźnych
odpadów
medycznych
i weterynaryjnych metodą termicznego przekształcania,
rozbudowa istniejących systemów zbierania przeterminowanych lekarstw
od ludności,
uszczelnienie systemu zbierania i demontażu pojazdów wycofanych
z eksploatacji,
prowadzenie
cyklicznych
kontroli
poszczególnych
podmiotów
(wprowadzający pojazdy, punktów zbierania pojazdów, stacje demontażu,
prowadzących strzępiarki) w zakresie przestrzegania przepisów
o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji.
rozbudowa infrastruktury technicznej w zakresie zbierania i przetwarzania
zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
promocja działań związanych z przedłużaniem okresu użytkowania
sprawnych urządzeń,
popieranie wprowadzania systemów zapewniających zorganizowanie
wtórnego obiegu przestarzałych, lecz sprawnych urządzeń elektrycznych
i elektronicznych.
monitoring prawidłowego postępowanie z odpadami zawierającymi azbest,
szczególnie wśród indywidualnych posiadaczy i firm zajmujących się
demontażem,
ewidencja wyrobów zawierających azbest,
modernizacja i/lub budowa składowisk odpadów azbestowych,
wspieranie inicjatyw zmierzających do usuwania wyrobów budowlanych
zawierających azbest.
wspieranie działań zmierzających do rozbudowy systemu zbierania
zużytych opon, szczególnie w zakresie odbierania od małych i średnich
przedsiębiorstw,
kontrola właściwego postępowania ze zużytymi oponami, w szczególności
podmiotów zajmujących się wymianą i naprawą opon.
Zaleca się stosowanie następujących metod i technologii zagospodarowania
zużytych opon:
bieżnikowanie,
wytwarzanie granulatu gumowego,
odzysk energii poprzez współspalanie w cementowniach, elektrowniach
lub
elektrociepłowniach
spełniających
wymagania
w
zakresie
współspalania odpadów.
rozbudowa
infrastruktury
technicznej
selektywnego
zbierania,
przetwarzania oraz odzysku, w tym recyklingu tych odpadów,
kontrola właściwego postępowania z tymi odpadami.
-
- 697 -
-
-
Odpady opakowaniowe
-
uwzględnienie zagadnień zagospodarowania komunalnych osadów
ściekowych w trakcie prowadzenia inwestycji w zakresie budowy lub
modernizacji oczyszczalni ścieków,
wykorzystanie właściwości energetycznych osadów ściekowych (w tym
produkcja biogazu),
uwzględnienie możliwości wspólnego zagospodarowania osadów
ściekowych wraz z odpadami ulegającymi biodegradacji,
kontrola jakości i ilości komunalnych osadów ściekowych stosowanych na
powierzchni ziemi
Wspieranie działań edukacyjnych w celu promocji produktów bez
opakowań, opakowaniach wielokrotnego użytku i takich, które powodują
powstawanie mniejszych ilości odpadów,
rozbudowa infrastruktury technicznej w zakresie sortowania i recyklingu
odpadów opakowaniowych,
kontrola działania wprowadzających produkty w opakowaniach,
organizacji odzysku i przedsiębiorców zajmujących się odzyskiem, w tym
recyklingiem, odpadów opakowaniowych
Dziennik Urzędowy
6.3.Instalacja
odpadów
do
termicznego
- 698 -
unieszkodliwiania
Według stanu wiedzy autora na terenie spółki PTUO
RA-TAR w Tarnobrzegu powstała Spółka PERRO,
która posiada pozwolenie na budowę zakładu
unieszkodliwiania odpadów na mocy cesji wydanej
przez Prezydenta Miasta Tarnobrzeg w dniu
20.04.2009
znak
UAB.III-7353-1/4/09.
Spółka
zamierza
kontynuować
budowę
zakładu
unieszkodliwiania odpadów rozpoczętą przez firmę
PTUO RA-TAR.
Inwestycja mogłaby obejmować swoim działaniem
miasto Tarnobrzeg oraz powiaty Tarnobrzeski
i Stalowowolski.
Zakład unieszkodliwiania odpadów będzie mógł
unieszkodliwiać następujące odpady:
odpady papierowe,
tekstylia,
tworzywa sztuczne,
odpady organiczne o zawartości ok. 30%
wilgoci,
Poz. 186
zużyte opony samochodowe,
osady ściekowe,
odpady przemysłowe.
7.Harmonogram i sposób finansowania realizacji zadań
W Tabeli 34 podano ramowy harmonogram
realizacji zadań w zakresie gospodarki odpadami
komunalnymi do roku 2016, natomiast w tabelach
kolejnych, podano koszt realizacji poszczególnych
grup zadań, w rozbiciu na:
1)
Zadania
w
zakresie
budowy
Zakładu
Zagospodarowania Odpadów ZZO „Stalowa
Wola - Tarnobrzeg” oraz systemu zbiórki
odpadów - Tabela 35.
2)
Szacunkowy koszt zadań z zakresu gospodarki
odpadami w powiecie w latach 2009 – 2016 –
Zadania
ogólne
w
zakresie
gospodarki
odpadami z sektora przemysłowego w tym
odpady niebezpieczne - Tabela 36.
7.1.Harmonogram realizacji zadań
Tabela 34. Harmonogram realizacji zadań w zakresie gospodarki odpadami
L.p.
1
2
3
4
5
Przedsięwzięcie
Prowadzenie selektywnej
zbiórki i odbioru odpadów
komunalnych. Rozbudowa
sieci selektywnej zbiórki.
Utrzymanie wysokiego stopnia
liczby mieszkańców
włączonych do systemu
zorganizowanej zbiórki
odpadów
Wyegzekwowanie od
wszystkich mieszkańców
obowiązku podpisania umowy
z firma posiadającą zezwolenie
na odbiór odpadów od
właścicieli nieruchomości,
wydane na podstawie ustawy
o utrzymaniu porządku i
czystości w gminach.
Budowa w ramach ZZO
stanowiska do demontażu
odpadów
wielkogabarytowych,
stanowiska do wydzielania
frakcji odpadów
niebezpiecznych ze strumienia
odpadów komunalnych.
Zorganizowanie usług odbioru
odpadów budowlanych
i wielkogabarytowych
z gospodarstw domowych
i placów budowy.
Osiągnięcie wymaganych
poziomów selektywnego
zbierania zużytego sprzętu
elektrycznego i
elektronicznego pochodzącego
z gospodarstw domowych
w wysokości
Szacunkowe koszty
[tys. PLN]
2009 2013 2012
2016
Przedsięwzięcia inwestycyjne
Jednostki
prowadzące
Gminy
Przedsiębiorcy
ZZO
Gminy
Przedsiębiorcy
Przedsiębiorcy
Gminy
Związek
powiatów (gmin)
Przedsiębiorcy
Gminy
Przedsiębiorcy,
Gminy
1 600
100
1 000
1 000
1 200
Źródło
finansowania
Okres
realizacji
2 400
Środki
przedsiębiorców,
środki własne
gmin, środki
pomocowe
2009 – 2016
-
Środki
przedsiębiorców,
środki własne
gmin, środki
pomocowe
2009 – 2016
Środki
przedsiębiorców,
środki własne
gmin, środki
pomocowe, środki
związku powiatów
(gmin)
2009 – 2016
1 100
Środki
przedsiębiorców,
środki własne
gmin
2009 – 2016
1 000
Środki
przedsiębiorców,
środki własne
gmin, środki
pomocowe
2009 – 2016
500
Dziennik Urzędowy
L.p.
Przedsięwzięcie
- 699 Jednostki
prowadzące
Poz. 186
Szacunkowe koszty
[tys. PLN]
2009 2013 2012
2016
Źródło
finansowania
Środki
przedsiębiorców,
środki własne
gmin, środki
pomocowe, środki
związku powiatów
(gmin)
Środki
przedsiębiorców,
środki własne
gmin, środki
pomocowe, środki
związku powiatów
(gmin)
Okres
realizacji
8
Rozbudowa składowisk dla
ZZO.
Przedsiębiorcy,
Gminy, Związek
powiatów (gmin)
1 500
3 600
9
Współudział w budowie
podmiotu zajmującego się
termiczną utylizacja odpadów.
Przedsiębiorcy,
Gminy, Związek
powiatów (gmin)
500
5 000
10
Podniesienie efektywności
selektywnego zbierania
odpadów medycznych
i weterynaryjnych - w tym
segregacji odpadów u źródła
powstawania.
Przedsiębiorcy
200
300
Środki
przedsiębiorców
2009 – 2016
11
Rozbudowa systemu
zagospodarowania zużytych
opon – osiągnięcie
wymaganych poziomów
odzysku i recyklingu
Przedsiębiorcy
300
300
Środki
przedsiębiorców
2009 – 2016
2009 – 2016
12
Zapewnienie odbioru odpadów
niebezpiecznych takich jak
zużyty sprzęt elektryczny
i elektroniczny, opakowania po
środkach ochrony roślin,
przeterminowanych leków
oraz innych odpadów
powstających w
gospodarstwach domowych.
Utworzenie Gminnego
Punktów Zbiórki Odpadów
Niebezpiecznych GPZON.
Inwentaryzacja urządzeń
technicznych zawierających
PCB i rozwiązanie problemu
usuwania odpadów
zawierających azbest.
2009 – 2016
2009 – 2016
Przedsiębiorcy,
Gminy, Związek
powiatów(gmin),
ZZO
800
600
Środki
przedsiębiorców,
środki własne
gmin, środki
pomocowe, środki
związku powiatów
(gmin), ZZO
Przedsiębiorcy
500
800
Środki
przedsiębiorców
2009 – 2016
13
Systematyczne ograniczanie
ilości odpadów powstających
w przemyśle
Przedsiębiorcy
500
700
Środki
przedsiębiorców,
środki pomocowe
2009 – 2016
14
Maksymalizacja ilości
odpadów przemysłowych
poddawanych procesom
odzysku
Przedsiębiorcy
800
1 100
Środki
przedsiębiorców,
środki pomocowe
2009 – 2016
Przedsięwzięcia pozainwestycyjne
1
Kontrola stanu zawierania
umów przez właścicieli
nieruchomości z podmiotami
prowadzącymi działalność
w zakresie zbierania odpadów.
Działania edukacyjne
i gospodarcze mające na celu
zapewnienie społecznej
akceptacji dla form planu
gospodarowania odpadami.
Gminy
-
-
Prowadzone
w ramach
działalności
2009 – 2016
Gminy
-
-
Prowadzone
w ramach
działalności
2009 – 2016
Dziennik Urzędowy
L.p.
2
3
4
5
Przedsięwzięcie
Kontrolowanie wypełniania
warunków i ustaleń zawartych
w wydanych w wydanych
zezwoleniach podmiotom
prowadzącym działalność
w zakresie odbierania
Współpraca samorządu
gminnego z organizacjami
odzysku i przemysłu w celu
stymulowania rozwoju rynku
surowców wtórnych i
produktów zawierających
surowce wtórne.
Aktualizacja Regulaminu
utrzymania czystości i
porządku na terenie miast
i gmin.
Wspieranie wdrażania
efektywnych ekonomicznie
i ekologicznie technologii
odzysku i unieszkodliwiania
odpadów, w tym technologii
pozwalających na
odzyskiwanie energii zawartej
w odpadach w procesach
termicznego i biochemicznego
ich przekształcania.
- 700 Jednostki
prowadzące
Poz. 186
Szacunkowe koszty
[tys. PLN]
2009 2013 2012
2016
-
-
Prowadzone w
ramach
działalności
2009 – 2016
Gminy
-
-
Prowadzone w
ramach
działalności
2009 – 2016
Gminy
-
-
Prowadzone w
ramach
działalności
2009 – 2016
Gminy
-
-
Prowadzone w
ramach
działalności
2009 – 2016
6
Gminy,
organizacje
ekologiczne,
przedsiębiorcy
30
30
7
Opracowanie koncepcji
dotyczącej sposobu
postępowania z komunalnymi
odpadami zmieszanymi.
Gminy,
organizacje
ekologiczne,
przedsiębiorcy
50
-
-
-
9
Monitorowanie stopnia
realizacji PGO i sporządzanie
sprawozdań.
Ograniczenie składowania
odpadów ulegających
biodegradacji poprzez
promowanie kompostowania
przydomowego oraz budowę
linii technologicznych do
przetwarzaniach tych
odpadów.
Okres
realizacji
Gminy
Prowadzenie działań
edukacyjno –informacyjnych
promujących właściwe
postępowanie z odpadami
komunalnymi
8
Źródło
finansowania
Gminy
Gminy,
organizacje
ekologiczne,
przedsiębiorcy
50
35
30
25
10
Opracowanie systemu zbiórki
odpadów niebezpiecznych.
Gminy,
przedsiębiorcy
11
Likwidacja miejsc nielegalnego
składowania odpadów.
Gminy
120
100
12
Opracowanie PGO.
Gminy
-
30
Środki własne
gmin, środki
pomocowe, środki
przedsiębiorców,
środki organizacji
ekologicznych
Środki własne
gmin, środki
pomocowe, środki
przedsiębiorców,
środki organizacji
ekologicznych
Prowadzone w
ramach
działalności
Środki własne
gmin, środki
pomocowe, środki
przedsiębiorców,
środki organizacji
ekologicznych
Środki własne
gmin, środki
przedsiębiorców
Środki własne
gmin
Środki własne
gmin
2009 – 2016
2009 – 2012
2009 – 2016
2009 – 2016
2009 – 2016
2009 – 2016
2013 – 2016
Dziennik Urzędowy
- 701 -
Poz. 186
7.2.Zadania w zakresie budowy ZZO „Stalowa Wola - Tarnobrzeg”
Tabela 35. Zadania w zakresie rozbudowy i modernizacji Zakładu Zagospodarowania Odpadów ZZO „Stalowa
Wola - Tarnobrzeg” oraz systemu zbiórki odpadów
L.p.
Nazwa zadania
Jednostka
odpowiedzialn
a
1.
Budowa ZZO
(sortownia, instalacje
do zagospodarowania
odpadów ulegających
biodegradacji,
instalacja produkcji
paliwa z odpadów,
stanowisko do
demontażu odpadów
wielkogabarytowych,
instalacja
rozdrabniania gruzu
budowlanego,
magazyny)
Gminy, spółki
gmin, związek
gmin,
przedsiębiorcy
2.
Rozbudowa
składowisk dla ZZO
Gminy, spółki
gmin, związek
gmin,
przedsiębiorcy
2008- 2019
5 550,0
1 500,0
4 050,0
3.
Zamykanie i
rekultywacja
składowisk
Gminy, spółki
gmin, związek
gmin,
przedsiębiorcy
2008- 2019
12 920,0
2 800,0
10 120,0
3.
Monitoring
składowisk
2008 –
2019
275,0
110,0
165,0
4.
Działalność
informacyjno –
edukacyjna
5.
6.
Kontrolowanie przez
gminy wypełniania
warunków i ustaleń
zawartych w
wydanych
zezwoleniach
podmiotom
prowadzącym
działalność w zakresie
odbierania odpadów
komunalnych od
właścicieli
nieruchomości oraz
odzysku i
unieszkodliwiania
odpadów
Kontrolowanie stanu
zawieranych umów
przez właścicieli
nieruchomości z
podmiotami
prowadzącymi
działalność w zakresie
odbierania odpadów
komunalnych
Gminy,
przedsiębiorcy
zarządzający
składowiskie
m
Gminy, spółki
gmin, związek
gmin,
przedsiębiorcy
organizacje
pozarządowe,
Marszałek
Okres
realizacji
2008- 2012
2008 –
2019
Koszty (tys. zł)
ogółem
57 530,0
1 260,0
2008 – 2011
43 850,0
420,0
Źródła
finansowania
2012 – 2019
13 680,0
840,0
Środki własne,
fundusze UE,
fundusze
ochrony
środowiska
Środki własne,
fundusze UE,
fundusze
ochrony
środowiska
Środki własne,
fundusze UE,
fundusze
ochrony
środowiska
Środki własne,
fundusze UE,
fundusze
ochrony
środowiska
Środki własne,
fundusze UE,
fundusze
ochrony
środowiska
Gminy
Działania
ciągłe
W ramach działalności własnej
Gminy
Działania
ciągłe
Dziennik Urzędowy
- 702 -
Poz. 186
Po przeanalizowaniu sytuacji w zakresie gospodarki odpadami na terenie powiatu można stwierdzić iż na
chwilę obecną zarówno samorządy jak i inwestorzy prywatni nie planują na terenie powiatu budowy instalacji
wchodzących w skład ZZO Stalowa Wola-Tarnobrzeg.
7.3.Zadania ogólne w zakresie gospodarki odpadami z sektora przemysłowego
Tabela 36. Szacunkowy koszt zadań z zakresu gospodarki odpadami w powiecie tarnobrzeskim w latach 2009 –
2016 – Zadania ogólne w zakresie gospodarki odpadami z sektora przemysłowego w tym odpady niebezpieczne
L.p.
Nazwa zadania
Okres realizacji
1.
Wspieranie działań
informacyjno –
edukacyjnych w zakresie
wytwarzania i
2.
Wspieranie wdrażania
proekologicznych i
efektywnych ekonomicznie
metod zagospodarowania
odpadów w oparciu o
najlepsze dostępne techniki
(BAT)
Działania ciągłe
3.
Kontrola posiadaczy
odpadów
Działania ciągłe
Działania ciągłe
Koszty (tys. zł)
ogółem
12,0
2009 – 2011
2013 – 2016
4,0
10,0
Źródła
finansowania
4,0
8,0
Środki własne
przedsiębiorstw,
fundusze UE,
fundusze ochrony
środowiska
6,0
Środki własne
przedsiębiorstw,
fundusze UE,
fundusze ochrony
środowiska
Organizacja nowych
4.
i rozwój istniejących
systemów zbierania
odpadów, w tym w
szczególności odpadów
niebezpiecznych ze źródeł
rozproszonych (małe
i średnie przedsiębiorstwa),
z uwzględnieniem odpadów
niebezpiecznych
występujących
w strumieniu odpadów
komunalnych
(gospodarstwa domowe)
2008 – 2011
20,0
10,0
10,0
Środki własne
przedsiębiorstw,
fundusze UE,
fundusze ochrony
środowiska
5 000
Środki własne
przedsiębiorstw,
fundusze UE,
fundusze ochrony
środowiska
Budowa proekologicznych
5.
i efektywnych instalacji do
odpadów spełniających
kryteria BAT
6.
Organizacja systemu
gromadzenia i
unieszkodliwiania urządzeń
zawierających PCB, które
nie podlegają
inwentaryzacji
7.
Rozwój istniejącego
systemu zbierania olejów
odpadowych, w tym ze
źródeł rozproszonych
2008 – 2019
Działanie ciągłe
Działanie ciągłe
7.4.Źródła finansowania
Członkostwo Polski w Unii Europejskiej wiąże
się z wdrażaniem unijnych ustaw i rozporządzeń
również na terytorium naszego kraju, wiąże się to
z określonymi wydatkami. Nie zawsze jednostki
samorządu terytorialnego są w stanie samodzielnie
15 000
20,0
50,0
10 000
20,0
Środki własne
przedsiębiorstw,
fundusze UE,
fundusze ochrony
środowiska
35,0
Środki własne
przedsiębiorstw,
fundusze UE,
fundusze ochrony
środowiska
15
sfinansować zadania założone w zakresie gospodarki
odpadami, stąd potrzeba poszukiwania zewnętrznych
źródeł finansowania. Ogólnie źródła finansowania
można podzielić na:
1)
Środki własne
Budżet powiatu
Dziennik Urzędowy
2)
Środki zewnętrzne
Dotacje krajowe
Fundusze unijne
Programy pomocowe
Fundusze ochrony środowiska NFOŚiGW,
WFOŚiGW, PFOŚiGW, GFOŚiGW
Pożyczki i dotacje z funduszy celowych np.
EkoFunduszu
Kredyty preferencyjne (np. z BOŚ, Europejski
Bank Odbudowy i Rozwoju)
Fundusz Spójności
Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko
(POIiŚ) - Priorytet II Gospodarka odpadami i ochrona
powierzchni ziemi
Działanie 2.1 – Kompleksowe przedsięwzięcia
z zakresu gospodarki odpadami komunalnymi ze
szczególnym
uwzględnieniem
odpadów
niebezpiecznych
Cel Działania
Redukcja
ilości
składowanych
odpadów
komunalnych
i
zwiększenie
udziału
odpadów
komunalnych
poddawanych
odzyskowi
i unieszkodliwianiu innymi metodami niż składowanie
oraz likwidacja zagrożeń wynikających ze składowania
odpadów.
Opis Działania
Cel działania realizowany będzie poprzez rozwój
nowoczesnych technologii odzysku i unieszkodliwiania
odpadów
komunalnych,
w
tym
termicznego
przekształcania odpadów oraz intensyfikacja odzysku,
w tym recyklingu odpadów oraz ich unieszkodliwiania
w procesach innych niż składowanie. W ramach
działania budowana będzie instalacja umożliwiająca
przygotowanie odpadów do procesów odzysku,
w tym
recyklingu
lub
unieszkodliwiania
poszczególnych rodzajów odpadów komunalnych
w procesach innych niż składowanie. Ponadto
tworzenie kompleksowych systemów selektywnego
zbierania odpadów komunalnych, w szczególności
niebezpiecznych,
a
także
odpadów
wielkogabarytowych i budowlanych
Rodzaje projektów:
kompleksowe
systemy
gospodarowania
odpadami komunalnymi od projektu do
realizacji, uwzględniające co najmniej: działania
prewencyjne,
selektywne
zbieranie,
przygotowanie odpadów do odzysku lub
unieszkodliwiania oraz, o ile wynika to
z planów gospodarki odpadami, instalacje do
odzysku,
w
tym
recyklingu
oraz
unieszkodliwiania;
budowa:
punktów selektywnego zbierania odpadów
komunalnych, w szczególności odpadów
niebezpiecznych,
instalacji
umożliwiających
przygotowanie
odpadów do procesów odzysku, w tym
recyklingu,
- 703 -
Poz. 186
instalacji do odzysku, w tym recyklingu
poszczególnych
rodzajów
odpadów
komunalnych,
instalacji
do
termicznego
przekształcania
odpadów komunalnych z odzyskiem energii,
instalacji
do
unieszkodliwiania
odpadów
komunalnych
w
procesach
innych
niż
składowanie,
dostosowanie istniejących składowisk odpadów
do obowiązujących przepisów,
przygotowanie dokumentacji niezbędnej do
wnioskowania i realizacji przedsięwzięcia
(w tym studium wykonalności, dokumentacja
techniczna
dla
projektów,
dokumentacja
przetargowa).
Rodzaje beneficjentów:
jednostki samorządu terytorialnego i ich
związki,
podmioty świadczące usługi z zakresu zadań
własnych JST,
podmioty odpowiedzialne za realizację zadań
wymienionych na liście indykatywnej.
Wartość projektu: Projekty dla instalacji i systemów
gospodarki odpadami powyżej 150 000 mieszkańców
bez względu na wartość
Poziom dofinansowania: Dofinansowanie wynosi
maksymalnie 85% kwalifikujących się wydatków.
W przypadku projektów objętych zasadami pomocy
publicznej poziom dofinansowania wynikać będzie
z dopuszczalnego pułapu tej pomocy.
Regionalny
Program
Operacyjny
województwa
podkarpackiego na lata 2007-2013 – Oś priorytetowa
4. Ochrona środowiska i zapobieganie zagrożeniom.
Cel główny Osi priorytetowej
Celem nadrzędnym osi priorytetowej jest
zapobieganie degradacji środowiska oraz zagrożeniom
naturalnym i technologicznym, a także efektywna
gospodarka zasobami naturalnymi.
Opis Osi priorytetowej
Realizacja tego celu będzie następować poprzez
cele
szczegółowe
−
ograniczenie
ilości
zanieczyszczeń w tym odpadów przedostających się
do środowiska, a także poprawa zaopatrzenia
w wodę.
Gospodarka odpadami powinna być prowadzona
zgodnie z uchwalonym Planem Gospodarki Odpadami
dla Województwa Podkarpackiego, a polegać ma
miedzy innymi na wprowadzaniu systemu gospodarki
odpadami w układzie ponadlokalnym. Wspierane będą,
zatem przedsięwzięcia dotyczące m. in. wdrażania
systemowej gospodarki odpadami komunalnymi
(w tym selektywnej zbiórki odpadów), obiektów
przekształcania
odpadów
(w
tym
odzysku
i unieszkodliwiania),
modernizacji
istniejących
i rekultywacji zamkniętych składowisk, likwidacji
„dzikich” wysypisk. Realizacja powyższych działań
powinna wspomóc osiągniecie długookresowego celu
określonego w Planie Gospodarki Odpadami dla
Województwa Podkarpackiego, który sformułowano
Dziennik Urzędowy
jako zminimalizowanie ilości wytwarzanych odpadów
w sektorze
komunalnym
oraz
wdrożenie
nowoczesnych
systemów
ich
odzysku
i unieszkodliwiania. Wybór projektów dokonywany
jest z list indykatywnych oraz w drodze konkursu.
Beneficjentami Priorytetu mogą być:
jednostki samorządu terytorialnego, ich związki
i stowarzyszenia,
jednostki organizacyjne jednostek samorządu
terytorialnego posiadające osobowość prawną,
administracja rządowa,
PGL Lasy Państwowe i jego jednostki
organizacyjne,
parki narodowe i krajobrazowe,
jednostki
sektora
finansów
publicznych
posiadające
osobowość
prawną
(nie
wymienione wyżej),
organizacje pozarządowe,
spółki wodne,
przedsiębiorcy.
Fundusz Spójności
Głównym
celem
strategii
środowiskowej
Funduszu Spójności jest wsparcie dla realizacji zadań
inwestycyjnych władz publicznych w zakresie ochrony
środowiska, wynikających z wdrożenia prawa Unii
Europejskiej. Priorytety (tematyka) dla Funduszu
Spójności w zakresie ochrony środowiska obejmuje
miedzy innymi racjonalizacje gospodarki odpadami.
Beneficjentami końcowymi mogą być jednostki
samorządu
terytorialnego
i
przedsiębiorstwa
komunalne. Dofinansowane mogą być projekty
o wartości kosztorysowej, co najmniej 10 mln euro.
Korzystanie ze środków Funduszu Spójności w Polsce
oparte są na Strategii Wykorzystania Funduszu
Spójności. Zgodnie z obowiązującymi w zakresie
polityki strukturalnej zasadami współfinansowania,
pomoc z Funduszu Spójności na określony projekt
będzie wynosić maksymalnie do 85 % kosztów
kwalifikowanych. Pozostałe, co najmniej 15 % musi
zostać zapewnione przez beneficjenta. Środki te mogą
pochodzić np. z budżetu powiatu, środków własnych
przedsiębiorstw komunalnych, środków NFOSIGW
(dotacji, kredytów), budżetu państwa, innego
niezależnego źródła (np. z Europejskiego Banku
Inwestycyjnego, Europejskiego Banku Odbudowy
i Rozwoju).
W
latach
2007-2013
projekt
rozporządzenia
unijnego
w
sprawie
zmiany
rozporządzenia o Utworzeniu Funduszu Spójności
przewiduje w zakresie działań środowiskowych FS
m.in. wsparcie dla tych działań, które wpisują się
w priorytety wpisane do polityki środowiskowej
Wspólnoty w programie działań na rzecz środowiska.
Na przygotowanie dokumentacji do wniosku w ramach
FS można uzyskać dotacje ze środków Narodowego
Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Fundacja EkoFundusz
EkoFundusz jest fundacją powołaną w 1992 r.
przez Ministra Finansów dla efektywnego zarządzania
środkami finansowymi pochodzącymi z zamiany części
zagranicznego długu na wspieranie przedsięwzięć
z dziedziny ochrona środowiska (tzw. konwersja
długu). Dotychczas decyzję o ekokonwersji polskiego
- 704 -
Poz. 186
długu podjęły Stany Zjednoczone, Francja, Szwajcaria,
Włochy, Szwecja i Norwegia. Tak więc EkoFundusz
zarządza
środkami
finansowymi
pochodzącymi
z ekokonwersji łącznie ponad 571 mln USD do
wydatkowania w latach 1992-2010. EkoFundusz jest
niezależną
fundacją
działającą
według
prawa
polskiego, a w szczególności wg Ustawy z dnia
6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. Nr 21,
poz. 97, tekst jednolity), a także Statutu. Obecnie
Fundatorem jest Minister Skarbu Państwa.
W
zakresie
gospodarki
odpadami
priorytetami są:
tworzenie
kompleksowych
systemów
selektywnej
zbiórki,
recyklingu
i unieszkodliwiania
odpadów
komunalnych
i niebezpiecznych,
przedsięwzięcia
związane
z
eliminacją
powstawania
odpadów
niebezpiecznych
w procesach
przemysłowych
(promocja
„czystych technologii”) i likwidacją składowisk
odpadów tego typu,
rekultywacja gleb zanieczyszczonych odpadami
niebezpiecznymi stanowiącymi zagrożenie dla
zdrowia ludzi i świata przyrody.
EkoFundusz udziela wsparcia finansowego
w formie
bezzwrotnych
dotacji,
a
także
preferencyjnych pożyczek. Dotacje uzyskać mogą
jedynie projekty dotyczące inwestycji związanych
bezpośrednio z ochroną środowiska (w ich fazie
implementacyjnej), a w dziedzinie przyrody również
projekty nie inwestycyjne (www.ekofundusz.org.pl).
Inne fundacje

Agencja Rozwoju Komunalnego w Warszawie,

Environmental
Know
–
How
Fund
w Warszawie,

Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej
Counterpart Fund w Warszawie,

Fundacja Współpracy Polsko – Niemieckiej,

Polska Agencja Rozwoju Regionalnego,

Program Małych Dotacji GEF,

Projekt Umbrella.
Fundusze Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
Zasady funkcjonowania narodowego oraz
wojewódzkich
funduszy
ochrony
środowiska
i gospodarki wodnej określa Ustawa z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska
jedn. tekst z 2008r. Dz. U. Nr 25, poz. 150
z późn. zm.
Zasadniczym celem Narodowego Funduszu jest
wspieranie finansowe przedsięwzięć podejmowanych
dla poprawy jakości środowiska w Polsce. Główne
kierunki jego działalności określa Polityka Ekologiczna
Państwa, natomiast co roku aktualizowane są cele
szczegółowe, w tym zwłaszcza zasady udzielania
pomocy
finansowej
oraz
lista
przedsięwzięć
priorytetowych www.nfosigw.gov.pl. W zakresie
ochrony powierzchni ziemi, w tym ochrony
środowiska
przed
odpadami,
zakłada
się
dofinansowanie zadań inwestycyjnych zgodnych
z niżej wymienionymi programami priorytetowymi.:
Dziennik Urzędowy
likwidacja uciążliwości starych składowisk
unieszkodliwianie
odpadów
powstających
w związku z transportem samochodowym oraz
zbiórka
i
wykorzystanie
olejów
przepracowanych,
przeciwdziałanie
powstawaniu
i unieszkodliwianie odpadów przemysłowych
i odpadów niebezpiecznych,
realizacja międzygminnych i regionalnych
programów
zagospodarowania
odpadów
komunalnych (w tym budowa zakładów
przetwórstwa odpadów oraz wspomaganie
systemów
zagospodarowania
osadów
ściekowych).
W 2008 r. NFOŚiGW będzie również finansował we
współpracy z bankami poprzez linie kredytowe,
następujące przedsięwzięcia:
budowę
małych
oraz
przydomowych
oczyszczalni ścieków, dotyczy tylko Programu
dla Aglomeracji poniżej 2000 RLM,
budowę kanalizacji sanitarnej, dotyczy tylko
Programu dla Aglomeracji poniżej 2000 RLM,
zagospodarowanie odpadów,
inwestycje w zakresie odnawialnych źródeł
energii,
usuwanie wyrobów zawierających azbest,
termomodernizację,
budowę lub modernizację stacji uzdatniania
wody.
Rolą wojewódzkiego funduszu jest wspieranie
finansowe przedsięwzięć proekologicznych o zasięgu
regionalnym,
a
podstawowym
źródłem
ich
przychodów są wpływy z tytułu opłat za korzystanie
ze środowiska i administracyjnych kar pieniężnych.
W każdym województwie WFOŚiGW przygotowują na
wzór NFOŚiGW listy zdań priorytetowych, które mogą
być finansowane z ich środków oraz zasady i kryteria,
które będą obowiązywać przy wyborze zadań do
realizacji.
Fundusze
oprócz
udzielania
pożyczek
i przyznawania dotacji, zgodnie z art. 411 ust. 1
Ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. – Prawo ochrony
środowiska, mogą także:
udzielać
dopłat
do
oprocentowania
preferencyjnych kredytów i pożyczek,
wnosić udziały spółek działających w kraju,
nabywać obligacje, akcje i udziały spółek
działających w kraju.
Bank Ochrony Środowiska
Oddział
w
Białymstoku
(WFOŚiGW
województwa podlaskiego) Kredyty ze środków
BOŚ S.A. z dopłatami WFOŚiGW do oprocentowania
Przedmiot kredytowania:
inwestycje
związane
z:
usuwaniem,
unieszkodliwianiem wyrobów zawierających
azbest,
ograniczaniem hałasu,
czystszą produkcją,
uszczelnianiem
i hermetyzacją
przeładunku
i dystrybucji paliw,
- 705 -
Poz. 186
ograniczaniem zużycia energii elektrycznej,
ograniczaniem niskiej emisji,
budową przydomowych oczyszczalni ścieków,
wytwarzaniem energii ze źródeł odnawialnych,
termomodernizacją budynków.
Procedura: Kredyty przeznaczone są dla osób
prawnych oraz osób fizycznych, w tym prowadzących
działalność gospodarczą; decyzję o udzieleniu kredytu
preferencyjnego podejmuje Bank po wcześniejszym
zaakceptowaniu danego zadania przez Wojewódzki
Fundusz; wnioski składane w Oddziale
Warunki kredytowania:
kwota kredytu: do 50.000 zł - dla osób fizycznych, do
100.000 zł - dla osób prawnych i osób fizycznych
prowadzących działalność gospodarczą, wskazanych
przez Fundusz, okres kredytowania: do 36 miesięcy,
oprocentowanie: 0,4 s.r.w., lecz nie mniej niż 4% p.a.
Przykładowa rzeczywista stopa oprocentowania
kredytu wynosi 4,84% w skali roku, przy założeniach:
kwota kredytu - 50.000 zł, oprocentowanie - 4,0%
p.a., okres kredytowania - 3 lata, prowizja - 500 zł
(1% kwoty kredytu), zabezpieczenie w formie
poręczenia wekslowego.
Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju
Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju poprzez
autoryzowane banki krajów Europy Środkowej
finansuje projekty z zakresu ochrony środowiska
udzielając
kredytu
gminom,
przedsiębiorstwom
komunalnym, władzom lokalnym, jak również
związkom gminnym.
Formy finansowania stosowane przez EBOiR to
kredyty, udziały kapitałowe i gwarancje. Przedmiot
kredytowania obejmuje wodociągi, kanalizację, odpady
stałe, transport miejski, rewitalizację. Kredyty mogą
być udzielane rządom, jak również podmiotom
prywatnym. Wysokość udzielanego kredytu powyżej
5 mln euro. Oprocentowanie: LIBOR lub WIBOR wraz
z marżą. Okres udzielenia kredytu do negocjacji,
zazwyczaj 10-15 lat. Maksymalna karencja spłaty rat
4 lata. Warunkiem udzielenia pomocy jest rozwój
demokracji i poszanowanie praw człowieka w danym
państwie.
8. Wnioski z analizy oddziaływania projektu „Planu…”
na środowisko oraz sposób ich uwzględniania
w „Planie…”
W „Planie Gospodarki Odpadami dla powiatu
tarnobrzeskiego na lata 2009-2012 z uwzględnieniem
lat 2013-2016” nie rozważano wariantu polegającego
na niepodejmowaniu żadnych działań. Było to
spowodowane
przede
wszystkim
wnioskami
płynącymi z diagnozy stanu aktualnego, która
wykazała konieczność wprowadzenia niezbędnych
zmian
zmierzających
do
poprawy
stanu
gospodarowania odpadami, w tym przede wszystkim
odpadami komunalnymi. Niepodejmowanie działań
pociągałoby za sobą również skutki prawne - ze
względu na obowiązujące unormowania prawne,
w tym: zapisy Polityki
Ekologicznej
Państwa,
Dziennik Urzędowy
Krajowego Planu Gospodarki Odpadami (KPGO 2010),
zobowiązania Polski w zakresie gospodarowania
odpadami wynikające z akcesji do Unii Europejskiej.
Jednym z czynników wpływających na konieczność
porządkowania gospodarki odpadami jest również
wzrastająca świadomość mieszkańców domagających
się zmian w zakresie gospodarowania odpadami,
również z powodu wzrostu kosztów wywozu odpadów
niesegregowanych, co z kolei wynika z ciągle
zwiększających się stawek opłat za składowanie
odpadów nieprzetworzonych.
W przypadku nie podjęcia działań w zakresie
poprawy istniejącego stanu gospodarowania odpadami
należałoby
oczekiwać
następujących
ujemnych
skutków środowiskowych:
1.
Brak
objęcia
zorganizowanym
odbiorem
odpadów
komunalnych
wszystkich
mieszkańców skutkowałby powstawaniem tzw.
„dzikich” wysypisk oraz paleniem części
odpadów w piecach przydomowych (emisje
zanieczyszczeń gazowych, w tym np. dioksyn).
2.
Umieszczanie odpadów na składowiskach
byłoby nadal podstawowym sposobem ich
unieszkodliwiania. Taki sposób postępowania
z odpadami powoduje zanieczyszczenie wód
podziemnych, emisje gazów, pylenie oraz
rozprzestrzenianie
się
zanieczyszczeń
mikrobiologicznych. Składowiska odpadów są
obiektami, które mają negatywny wpływ na
walory krajobrazowe środowiska. Konieczna
stałaby się sukcesywna rozbudowa istniejących
składowisk
i
budowa
nowych,
co
powiększałoby
w/w
negatywne
skutki
w środowisku.
3.
Zbyt mała ilość zbieranych selektywnie
odpadów
niebezpiecznych
skutkowałaby
niekontrolowanym
wprowadzaniem
do
środowiska zanieczyszczeń (np. metale ciężkie,
oleje, freony, składniki aktywne leków itp.).
4.
Brak
działań
edukacyjnych
skutkowałby
zwiększaniem
się
ilości
wytwarzanych
odpadów oraz brakiem postępu w selektywnym
zbieraniu odpadów użytkowych, co przy
niedostatecznej
ilości
instalacji
do
ich
zagospodarowania powodowałoby wzrost ilości
odpadów składowanych.
- 706 5.
Poz. 186
W rezultacie nieprzestrzegania przez część
przedsiębiorców
ustawowych
obowiązków
w zakresie gospodarowania odpadami oraz
niesprawnego
monitoringu
gospodarki
odpadami,
szczególnie
niebezpiecznymi,
następowałoby zwiększanie ilości odpadów
niewłaściwie zagospodarowywanych.
W przypadku konsekwentnej realizacji zadań
i celów przedstawionych w „Planie…” nastąpi
poprawa stanu środowiska. Niepodjęcie działań
wytyczonych przez niniejszy dokument może
spowodować zwiększenie oddziaływania odpadów na
środowisko, szczególnie w okresie późniejszym, gdyż
zgodnie z prognozami ilość wytwarzanych odpadów,
w tym niebezpiecznych, będzie wzrastać. Ponadto
plan gospodarki odpadami przewiduje zasadnicze
działania w kierunku minimalizacji powstawania
odpadów, czyli działania zmierzające do takich zmian
technicznych i technologicznych, które zapobiegałyby
generowaniu
odpadów,
zarówno
w
sektorze
komunalnym, jak i gospodarczym. Wypełnienie zadań
i zaleceń zawartych w „Planie…” przyczyni się
niewątpliwie do poprawy stanu środowiska, zwłaszcza
zaś
powietrza
atmosferycznego,
wód
powierzchniowych i podziemnych oraz powierzchni
ziemi w powiecie tarnobrzeskim.
9. System monitoringu i oceny realizacji zamierzonych
celów pozwalający na określenie sposobu oraz stopnia
realizacji celów i zadań zdefiniowanych w planie
gospodarki odpadami
Ocena realizacji planu gospodarki odpadami
przeprowadzona
będzie
na
postawie
danych
z następujących źródeł informacji:
1.
Urząd
Marszałkowski
Województwa
Podkarpackiego, w tym baza WSO.
2.
Urząd Statystyczny w Rzeszowie (US).
3.
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska
(WIOŚ).
4.
Ankietyzacja przedsiębiorstw.
System monitoringu i oceny realizacji Planu
umożliwiający sprawozdawczość z zakresu gospodarki
odpadami opary został na następujących wskaźnikach:
Tabela 37. Wskaźniki monitorowania realizacji PGO
Nazwa wskaźnika
Wskaźniki ogólne
Masa odpadów wytworzonych - ogółem
Odsetek masy wytworzonych odpadów poddanych recyklingowi
Odsetek wytworzonych odpadów poddanych unieszkodliwianiu
Odsetek wytworzonych odpadów poddanych składowaniu bez przetworzenia
Odsetek decyzji wydanych przez Starostę w zakresie gospodarki odpadami, na które
złożono odwołania
Odsetek decyzji wydanych przez Starostę w zakresie gospodarki odpadami,
utrzymanych w postępowaniu odwoławczym.
Środki finansowe wydatkowane na budowę lub modernizację instalacji gospodarki
odpadami
Liczba etatów w administracji w zakresie gospodarki odpadami
Odpady komunalne
Odsetek mieszkańców powiatu objętych zorganizowanym systemem zbierania
Jednostka
tys. Mg
%
%
%
%
%
mln zł
szt.
%
Dziennik Urzędowy
- 707 -
Masa zebranych odpadów komunalnych – ogółem
Masa odpadów komunalnych zebranych selektywnie
Masa odpadów komunalnych zebranych jako zmieszane odpady komunalne
Odsetek masy odpadów komunalnych zebranych jako zmieszane poddanych
przetwarzaniu metodami mechaniczno-biologicznymi
Odsetek masy odpadów komunalnych zebranych jako zmieszane odpady komunalne,
składowanych bez przetwarzania
Odsetek masy odpadów komunalnych zebranych selektywnie poddanych recyklingowi
Odsetek masy odpadów komunalnych zebranych selektywnie, poddanych
unieszkodliwieniu (poza składowaniem)
Odsetek masy odpadów komunalnych zebranych selektywnie, poddanych składowaniu
Masa odpadów komunalnych ulegających biodegradacji składowanych na
składowiskach odpadów
Odsetek masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji składowanych na
składowiskach odpadów w stosunku do wytworzonych w 1995 r.
Liczba instalacji do zagospodarowania odpadów
Moce przerobowe instalacji do zagospodarowania odpadów
Masa wytworzonych odpadów niebezpiecznych
Odsetek masy wytworzonych odpadów niebezpiecznych poddanych recyklingowi
Odsetek masy wytworzonych odpadów niebezpiecznych unieszkodliwionych przez
składowanie
Odsetek wytworzonych odpadów niebezpiecznych unieszkodliwionych metodami
innymi niż przez składowanie
Masa selektywnie zebranych komunalnych odpadów niebezpiecznych
Odsetek masy selektywnie zebranych komunalnych odpadów niebezpiecznych
poddanych recyklingowi.
Odsetek masy selektywnie zebranych komunalnych odpadów niebezpiecznych
składowanych bez przetworzenia
Masa pozostałych do zlikwidowania urządzeń zawierających PCB
Poziom odzysku olejów odpadowych
Poziom recyklingu (regeneracji) olejów odpadowych
Masa zebranego zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego ogółem
Masa zebranego zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego z gospodarstw
domowych
Masa zebranego zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego z gospodarstw
domowych w przeliczeniu na statystycznego mieszkańca
Poziom odzysku zużytego sprzętu
Liczba stacji demontażu pojazdów
Liczba punktów zbierania pojazdów
Liczba zebranych pojazdów wycofanych z eksploatacji
Poziom odzysku odpadów pochodzących z demontowanych pojazdów wycofanych
z eksploatacji
Poziom recyklingu odpadów pochodzących z demontowanych pojazdów wycofanych
z eksploatacji
Masa wytworzonych komunalnych osadów ściekowych
Odsetek masy wytworzonych komunalnych osadów ściekowych poddanych
przetwarzaniu metodami biologicznymi
Odsetek
wytworzonych
komunalnych
osadów
ściekowych
bezpośrednio
wykorzystywanych w rolnictwie
Odsetek
wytworzonych
komunalnych
osadów
ściekowych
bezpośrednio
wykorzystywanych w innych zastosowaniach
Odsetek wytworzonych komunalnych osadów ściekowych unieszkodliwianych przez
składowanie bez przetworzenia na składowiskach odpadów
Odpady opakowaniowe
Poziom odzysku dla odpadów opakowaniowych ogółem
Poziom recyklingu dla odpadów opakowaniowych ogółem
Poziom recyklingu odpadów opakowaniowych ze szkła
Poziom recyklingu odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych
Poziom recyklingu odpadów opakowaniowych z papieru i tektury
Poziom recyklingu odpadów opakowaniowych z metali
Poziom recyklingu odpadów opakowaniowych z drewna
Poz. 186
tys. Mg
tys. Mg
tys. Mg
%
%
%
%
%
tys. Mg
%
szt.
tys. Mg
tys. Mg
%
%
%
tys. Mg
%
%
tys. Mg
%
%
tys. Mg
tys. Mg
kg/mieszkańca
%
szt.
szt.
szt.
%
%
tys. Mg
%
%
%
%
%
%
%
%
%
%
Dziennik Urzędowy
Sprawozdania z planu
Wdrażanie Planu Gospodarki Odpadami będzie
podlegało regularnej ocenie w zakresie:

Określenia stopnia realizacji przyjętych celów,

Oceny
rozbieżności
pomiędzy
przyjętymi
celami, a ich wykonaniem,

Analizy przyczyn rozbieżności,

Wskazanie koniecznych działań.
W
przypadku
rozbieżności
będzie
przeprowadzone stosowne postępowanie w celu
niezbędnej modyfikacji i aktualizacji Planu. Kolejnym
elementem zarządzania i monitorowania systemem
gospodarki odpadami jest sporządzanie raz na 2 lata
sprawozdania z postępów we wdrażaniu Planu
Gospodarki Odpadami.
Realizacja zadań związanych z gospodarką odpadami
w wymagać będzie uruchomienia bardzo znaczących
środków finansowych. Warunkiem więc nieodzownym
wdrożenia Planu, zwłaszcza nowych inwestycji,
będzie udział kapitału zewnętrznego.
10.Streszczenie
Istniejące systemy zbierania odpadów
- 708 -
Poz. 186
- tereny wiejskie 874,830 Mg,
- tereny miejskie 1848,825 Mg.
Odpady z pielęgnacji terenów zielonych
Papier i tektura
- tereny wiejskie 818,881Mg,
Opakowania wielomateriałowe
Tworzywa sztuczne
Szkło
Metal
W 2008 roku zorganizowanym odbiorem
i transportem
odpadów
objęte
było
95
%
mieszkańców powiatu tarnobrzeskiego.
Istniejący aktualnie na terenie powiatu system
zbierania odpadów obejmuje zbiórkę:
komunalnych odpadów zmieszanych,
selektywną zbiórkę odpadów
papieru i tektury,
szkła,
tworzyw sztucznych,
odpadów z remontów nie zawierających
odzieży i tekstyliów,
odpadów zużytego sprzętu elektrycznego
i elektronicznego,
odpadów zużytych baterii małogabarytowych,
odpadów wielkogabarytowych.
Odzież, tekstylia
Odbiór odpadów dokonywany jest przez firmy
posiadające stosowne zezwolenia.
Odpady zmieszane w zabudowie wielorodzinnej
zbierane są przede wszystkim do pojemników
zbiorczych przy posesjach, natomiast w zabudowie
jednorodzinnej
dominuje
zbieranie
odpadów
zmieszanych za pomocą pojemników indywidualnych
znajdujących się przy posesji.
Odpady
ulegające
biodegradacji,
według
definicji zawartej w ustawie o odpadach, to odpady
ulegające rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu
przy udziale mikroorganizmów.
Odpady komunalne
Odpady niebezpieczne z strumienia odpadów
komunalnych
Źródłami wytwarzania odpadów komunalnych
są: gospodarstwa domowe, obiekty infrastruktury
takie jak: handel, usługi i rzemiosło, szkolnictwo,
przemysł w części „socjalnej”, obiekty turystyczne,
targowiska i inne.
Szacunkowy
skład
morfologiczny
odpadów
znajdujących
się
w
masie
niesegregowanych
(zmieszanych) odpadów komunalnych wytworzonych
w powiecie tarnobrzeskim w 2008 r. w podziale na
tereny wiejskie i miejskie:
Odpady kuchenne ulegające biodegradacji
Drewno
Odpady mineralne, w tym frakcja popiołowa
Odpady ulegające biodegradacji
Ilość
odpadów
biodegradowalnych
wytworzonych
w
powiecie
tarnobrzeskim
w 2008 roku, wyniosła ogółem 5919,645 Mg.
Oprócz sektora przemysłowego i usługowego,
wytwórcami odpadów niebezpiecznych są również
gospodarstwa domowe.
Odpady niebezpieczne, ze względu na swój skład
chemiczny i właściwości stwarzają zagrożenie dla
zdrowia ludzi i mają negatywny wpływ na jakość
środowiska przyrodniczego. Są to, zatem odpady
zawierające w swoim składzie substancje: toksyczne,
palne, wybuchowe, biologicznie czynne, a także
zakażone mikroorganizmami chorobotwórczymi.
Dziennik Urzędowy
- 709 -
Poz. 186
Roczną
ilość
odpadów
niebezpiecznych
znajdujących się w strumieniu niesegregowanych
odpadów
komunalnych
wytworzonych
w gospodarstwach
domowych
w
powiecie
tarnobrzeskim
można
oszacować
na
około
111,63 Mg.
Oleje odpadowe powstające w zakładach na
terenie miasta są na ogół przekazywane firmom
specjalistycznym trudniącym się zbieraniem olejów
odpadowych.
Odpady
te
są
odzyskiwane
i unieszkodliwiane w istniejących specjalistycznych
instalacjach.
Szacunkowe ilości odpadów niebezpiecznych
wytworzonych w powiecie tarnobrzeskim w 2008 r.:
Rozpuszczalniki – 3,349Mg,
Kwasy i alkalia – 1,116Mg,
Odczynniki fotograficzne – 2,236Mg,
Środki ochrony roślin (pestycydy, herbicydy,
insektycydy) – 5,581Mg,
Lampy fluorescencyjne i inne odpady
zawierające rtęć – 5,581Mg,
Urządzenia zawierające freony – 3,349 Mg,
Oleje i tłuszcze (inne niż jadalne) – 11,163 Mg,
Farby, tusze, farby drukarskie, kleje, lepiszcza
i żywice zawierające substancje niebezpieczne
– 39,070 Mg,
Detergenty zawierające substancje
niebezpieczne – 5,581 Mg,
Leki cytotoksyczne i cytoplastyczne –
4,465 Mg,
Baterie i akumulatory ołowiowe – 13,395 Mg,
Zużyte urządzenie elektryczne i elektroniczne
inne niż wymienione w 20 01 21 i 20 01 23
zawierające niebezpieczne składniki –
11,163 Mg,
Drewno zawierające substancje niebezpieczne –
5,581Mg.
Na rynku polskim działają obecnie 4 organizacje
odzysku, które w imieniu producentów i importerów
olejów organizują zbieranie i zagospodarowanie olejów
odpadowych
Odpady z grup 01 – 19
Gospodarka
odpadami
pochodzącymi
z działalności przemysłowej jest znacznie bardziej
usystematyzowana niż gospodarowanie odpadami
komunalnymi.
Gospodarowanie
odpadami
jest
reglamentowane przy pomocy stosownych decyzji lub
informacji, a potwierdzane jest dokumentami
ewidencyjnymi.
Analizę stanu gospodarowania odpadami
pochodzącymi z przemysłu (grupy 01 – 19)
przeprowadzono na podstawie informacji zawartych
w zbiorczych zestawieniach danych, które są
wprowadzane
do
Wojewódzkiego
Systemu
Odpadowego (WSO) prowadzonego przez Marszałka
Przedsiębiorstwa działające na terenie powiatu
tarnobrzeskiego wytworzyły na przestrzeni lat 20062008 ponad 60% odpadów powstających na obszarze
powiatu.
Na terenie powiatu tarnobrzeskiego procesom
odzysku poddaje się więcej odpadów niż zostaje
wytworzonych – 2006 rok 108 % masy odpadów
wytworzonych, 2007 rok 110 % masy odpadów
wytworzonych, 2008 rok 186% masy odpadów
wytworzonych.
Odpady z przemysłu są zbierane przez podmioty
posiadające stosowne zezwolenia na prowadzenie
działalności w zakresie zbierania lub bezpośrednio od
wytwórcy
przekazywane
do
odzysku
lub
unieszkodliwienia.
Zużyte lub nienadające się do użytkowania
pojazdy powinny trafiać poprzez punkty zbierania
pojazdów do stacji demontażu (lub bezpośrednio do
stacji).
Na
terenie
powiatu
funkcjonuje
2 przedsiębiorców prowadzących stacje demontażu
samochodów.
Zużyte
akumulatory
kwasowo-ołowiowe
zbierane są przez jednostki handlowe (przy kupnie
nowego akumulatora następuje zwrot zużytego).
Odpady niebezpieczne z grupy 01-19
Odpady niebezpieczne powstające w obiektach
przemysłowych są z reguły zbierane selektywnie,
w zależności od dalszego postępowania z nimi.
Ilość
Ilości odpadów niebezpiecznych z terenu powiatu
wytworzonych w poszczególnych grupach w 2008 r.:

06* –
9,820 Mg,

07* – 13,678 Mg,

08* – 3,153 Mg,

10* – 77,250 Mg,

11* – 27,640 Mg,

12* – 22,822 Mg,

13* – 129,303 Mg,

15* – 42,784 Mg,

16* – 16,261 Mg.
Prognoza dotycząca ilości oraz składu odpadów
Prognozowana masa wytwarzanych odpadów
komunalnych w 2016 r.:
Odpady komunalne segregowane i zbierane
selektywnie – 787,404 Mg,
Niesegregowane (zmieszane) odpady
komunalne – 13 464,618 Mg,
Odpady z targowisk – 154,331 Mg,
Odpady z ogrodów i parków – 472,442 Mg,
Odpady wielkogabarytowe – 579,529 Mg,
Odpady z czyszczenia ulic i placów –
289,764 Mg.
Do roku 2016 prognozuje się następujący
wzrost ilości wytwarzanych odpadów niebezpiecznych
w strumieniu odpadów komunalnych;
rok 2011
115,427 Mg,
rok 2012
116,552 Mg,
rok 2015
120,137 Mg,
rok 2016
121,258 Mg.
budowlanych oraz infrastruktury drogowej
Dziennik Urzędowy
- 710 -
Poz. 186
Trwająca, stała tendencja wzrostu w budownictwie
powodowała będzie nadal systematyczny wzrost ilości
wytwarzanych odpadów.
Założone cele i przyjęty system gospodarki odpadami
Opony
Ilość zużytych opon będzie stale wzrasta, w tempie
proporcjonalnym do wzrostu ilości pojazdów
mechanicznych.
Cele główne :
1.
Objęcie wszystkich wytwórców odpadów
z terenu powiatu tarnobrzeskiego systemem
gospodarki odpadami
2.
Zmniejszenie
ilości
odpadów
unieszkodliwianych przez składowanie
3.
Organizacja i rozwój systemu selektywnej
zbiórki odpadów
4.
Opracowanie
i
wdrożenie
systemowych
rozwiązań w zakresie gospodarki odpadami
wielkogabarytowymi,
budowlanymi,
niebezpiecznymi, ulegającymi biodegradacji oraz
gospodarki zużytym sprzętem elektrycznym
i elektronicznym.
5.
Budowa ZZO Stalowa Wola –Tarnobrzeg
6.
Zwiększenie
udziału
odzysku,
w
tym
w szczególności odzysku energii z odpadów,
zgodnego z wymaganiami ochrony środowiska
7.
Przeciwdziałanie powstawaniu i likwidacja
miejsc nielegalnego składowania odpadów
8.
Edukacja ekologiczna w zakresie gospodarki
odpadami
Odpady opakowaniowe
Z uwagi na postęp technologiczny, jaki dokonuje się
w zakresie wytwarzania materiałów opakowaniowych
i opakowań, polegający na znacznym obniżeniu ich
masy, a także ze względu na konieczność
przeprowadzania przez przedsiębiorców redukcji masy
opakowań w systemach pakowania towarów nie
przewiduje się znaczącego wzrostu masy odpadów
opakowaniowych. Prognozy zużycia poszczególnych
grup opakowań nie wskazują na potencjalne zmiany
struktury odpadów opakowaniowych. Do roku
2016 dominującymi z uwagi na masę będą odpady
z tektury/papieru, odpady ze szkła oraz odpady
z tworzyw sztucznych.
Na podstawie obserwowanych tendencji przewiduje
się systematyczny spadek ilości wytwarzanych
odpadów niebezpiecznych
Pojazdy wycofane z eksploatacji
W miarę rozwoju gospodarki i wzrostu zamożności
społeczeństwa liczba pojazdów, a więc także liczba
wyeksploatowanych pojazdów będzie systematycznie
wzrastać. Obserwowane będzie zjawisko wymiany
starszych modeli pojazdów na nowsze, co również
przyczyni się do wzrostu ilości tych odpadów.
Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny
Biorąc pod uwagę obserwowane w powiecie,
województwie i całym kraju tendencje, przyjmuje się
wzrost ilości odpadów.
w 2012 r.
200,08 Mg,
w 2016 r.
205,60 Mg,
Odpady medyczne i weterynaryjne
Biorąc pod uwagę zakładany w Polsce wzrost
dostępności usług medycznych oraz starzenie się
społeczeństwa, wzrastać będzie ilość odpadów.
Oleje odpadowe
Obserwowane tendencje wskazują, ze spadać będzie
ilość możliwych do pozyskania z rynku olejów
odpadowych, co związane jest z prognozowanym
spadkiem zapotrzebowania na oleje smarowe oraz
wydłużeniem czasu ich eksploatacji.
Baterie i akumulatory
Zakłada się, że w związku z koniecznością wypełnienia
ustawowych wymagań nastąpi znaczny wzrost
efektywności zbierania i recyklingu szczególnie
w odniesieniu
do
baterii
i
akumulatorów
małogabarytowych. Szacuje się, że w następnych
latach zauważalna będzie tendencja nieznacznie
wzrostowa w zakresie wytwarzania zużytych baterii
i akumulatorów.
Odpady komunalne.
Cele do roku 2012:
1.
Prowadzenie selektywnej zbiórki i odbioru
odpadów komunalnych. Rozbudowa sieci
selektywnej zbiórki.
2.
Objęcie zorganizowanym systemem odbierania
odpadów komunalnych 100% mieszkańców.
3.
Budowa w ramach ZZO stanowiska do
demontażu
odpadów
wielkogabarytowych,
stanowiska do wydzielania frakcji odpadów
niebezpiecznych
ze
strumienia
odpadów
komunalnych.
4.
Rozbudowa punktów zbierania odpadów.
5.
Osiągnięcie
wymaganych
poziomów
selektywnego zbierania zużytego sprzętu
elektrycznego i elektronicznego pochodzącego
z gospodarstw
domowych
w
wysokości
6.
Rozbudowa składowisk dla ZZO.
7.
Udział w tworzeniu i budowie podmiotu
zajmującego się termiczną utylizacja odpadów.
8.
Utworzenie
Gminnego
Punktów
Zbiórki
Odpadów Niebezpiecznych GPZON.
9.
Systematyczne ograniczanie ilości odpadów
powstających w przemyśle
10.
Kontrola stanu zawierania umów przez
właścicieli
nieruchomości
z
podmiotami
prowadzącymi działalność w zakresie zbierania
odpadów.
11.
Kontrolowanie wypełniania warunków i ustaleń
zawartych
w
wydanych
zezwoleniach
podmiotom
prowadzącym
działalność
12.
Współpraca samorządu z organizacjami odzysku
i przemysłu w celu stymulowania rozwoju
13.
Aktualizacja Regulaminów utrzymania czystości
i porządku na terenie gmin.
Dziennik Urzędowy
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
Wspieranie
wdrażania
efektywnych
pozwalających
na
odzyskiwanie
energii
Prowadzenie
działań
edukacyjno
–
informacyjnych
promujących
właściwe
postępowanie z odpadami komunalnymi
Opracowanie koncepcji dotyczącej sposobu
postępowania
z
komunalnymi
odpadami
zmieszanymi.
Monitorowanie
stopnia
realizacji
PGO
i sporządzanie sprawozdań.
Ograniczenie
składowania
odpadów
odpadów - zmniejszenie ilości odpadów
komunalnych
ulegających
biodegradacji
unieszkodliwianych
przez
składowanie.
W stosunku
do
tych
ilości
odpadów
wytwarzanych w 1995 roku, dopuszcza się do
składowanie w 2010 r. nie więcej niż 75 %
Opracowanie
systemu
zbiórki
odpadów
niebezpiecznych
ze
strumienia
odpadów
komunalnych.
Likwidacja miejsc nielegalnego składowania
odpadów.
Cele do 2016 roku:
1.
Kontynuowanie celów z lat wcześniejszych,
2.
Zmniejszenie masy składowanych odpadów do
max. 85 % ilości odpadów wytwarzanych
w 2014 roku,
3.
ulegających biodegradacji unieszkodliwianych
przez składowanie. W stosunku do tych ilości
odpadów wytwarzanych w 1995 roku,
dopuszcza się do składowania następujące
ilości odpadów ulegających biodegradacji:
c)
d)
4.
Opracowanie PGO.
Odpady z pozostałych grup tj. 01 - 19
Cele ogólne dla odpadów powstających w przemyśle
systematyczne
ograniczenie
ilości
wytwarzanych odpadów,
maksymalizacja ilości odpadów poddawanych
procesom odzysku,
unieszkodliwianie odpadów, których nie udało
się
odzyskać
procesom
odzysku
(z ograniczeniem składowania).
Kierunki działań i system gospodarowania odpadami
Działania zmierzające do zapobiegania powstawaniu
odpadów, ograniczenia ilości odpadów oraz ich
negatywnego oddziaływania na środowisko.
1.
Intensyfikacja
działań
edukacyjno
informacyjnych
promujących
właściwe
postępowanie z odpadami.
2.
Promowanie
wykorzystywania
produktów
wytwarzanych z materiałów odpadowych
- 711 -
3.
Poz. 186
poprzez odpowiednie działania promocyjne
i edukacyjne oraz zamówienia publiczne.
Eliminowanie uciążliwości dla środowiska
związanych z eksploatacją składowisk, w tym
zamykanie
i
rekultywacja
składowisk
niespełniających wymogów prawa.
Działania wspomagające prawidłowe postępowanie
z odpadami w zakresie zbierania, transportu, odzysku
i unieszkodliwiania.
1.
Wzmocnienie
kontroli
podmiotów
transportu,
odzysku
i
unieszkodliwiania
odpadów.
2.
Kontrolowanie stanu zawieranych umów przez
właścicieli
nieruchomości
z podmiotami
prowadzącymi
działalność
w
zakresie
odbierania odpadów komunalnych.
3.
Wspieranie
wdrażania
efektywnych
pozwalających
na
odzyskiwanie
energii
4.
Kontrolowanie przez gminy zgodności ustaleń
zawartych
w
wydanych
zezwoleniach
podmiotom
prowadzącym
działalność
od właścicieli nieruchomości.
5.
Prowadzenie zbierania i odbierania odpadów
komunalnych
tak,
aby
możliwe
było
wydzielenie następujących frakcji odpadów:
odpady z pielęgnacji ogrodów i parków
(tzw. odpady zielone),
papier i tektura (w tym opakowania, gazety,
czasopisma, itd.),
odpady opakowaniowe ze szkła w podziale na
szkło bezbarwne i kolorowe,
tworzywa sztuczne,
metale,
zużyte baterie i akumulatory,
zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny,
przeterminowane leki,
chemikalia
(farby,
rozpuszczalniki,
oleje
odpadowe, itd.),
meble i inne odpady wielkogabarytowe,
odpady budowlane remontowe.
6.
Sposoby zbierania odpadów niebezpiecznych
z odpadów komunalnych, w tym organizacja
Gminnych
Punktów
Zbierania
Odpadów
Niebezpiecznych (GPZON) i Mobilnych Punktów
Zbierania Odpadów Niebezpiecznych (MPZON)
zostaną określone w opracowaniach niższego
rzędu dotyczących organizacji ZZO „Stalowa
Wola - Tarnobrzeg”.
7.
Pozostałe frakcje odpadów komunalnych (poza
wymienionych w punkcie 5 mogą być zbierane
łącznie, jako zmieszane odpady komunalne.
8.
Sposób zbierania odpadów musi być zgodny
z przyjętą technologią przekształcania odpadów
w Zakładzie Zagospodarowania Odpadów
9.
systemów
zbierania
odpadów,
w
tym
w szczególności odpadów niebezpiecznych od
mieszkańców, w oparciu o:
Dziennik Urzędowy
-
-
-
10.
11.
12.
-
funkcjonujące sieci zbierania poszczególnych
rodzajów odpadów niebezpiecznych utworzone
przez organizacje odzysku lub przedsiębiorców,
funkcjonujące placówki handlowe, apteki,
zakłady serwisowe oraz punkty zbierania
poszczególnych
rodzajów
odpadów
niebezpiecznych
(np.
przeterminowane
lekarstwa,
oleje
odpadowe,
baterie,
akumulatory),
stacjonarne lub mobilne punkty zbierania
regularne odbieranie odpadów niebezpiecznych
od mieszkańców prowadzących ich selektywne
zbieranie
przez
podmioty
prowadzące
działalność w zakresie odbierania odpadów
komunalnych od właścicieli nieruchomości.
Transport selektywnie zebranych odpadów
w sposób zapobiegający ich zmieszaniu.
Współpraca
samorządu
terytorialnego
z organizacjami odzysku i przemysłem w celu
stymulowania
rozwoju
rynku
surowców
wtórnych i produktów zawierających surowce
wtórne.
Ograniczenie
składowania
odpadów
odpadów, takich jak:
kompostowni odpadów organicznych,
linii mechaniczno-biologicznego przetwarzania
zmieszanych odpadów komunalnych,
instalacji fermentacji odpadów (organicznych
lub zmieszanych).
- 712 13.
14.
15.
16.
17.
18.
Poz. 186
Odpady zbierane w formie zmieszanej lub
pozostałość po ich sortowaniu powinny być
poddane
procesom,
w
których
frakcja
biodegradowalna zostanie przetworzona na
kompost i/lub biogaz albo unieszkodliwiona
metodami innymi niż składowanie.
Tworzenie
systemów
gospodarowania
odpadami
uwzględniającego
wszystkie
niezbędne
elementy
gospodarki
oraz
dostosowanie do warunków lokalnych.
Gospodarka
odpadami
w
powiecie
tarnobrzeskim opierać się będzie o Zakład
Zagospodarowania Odpadów „Stalowa Wola Tarnobrzeg” o przepustowości wystarczającej
do przyjmowania i przetwarzania odpadów
z obszaru o przewidywanej w 2019 r liczbie
ludności - 207 400 osób. Zakład ten odbierać
będzie odpady z powiatu tarnobrzeskiego,
stalowowolskiego i miasta Tarnobrzeg.
Stosowane w ZZO „Stalowa Wola Tarnobrzeg” technologie oraz wyposażenie
muszą gwarantować realizację zakładanych dla
powiatu celów w zakresie gospodarowania
odpadami.
Budowa instalacji do odzysku/unieszkodliwiania
odpadów
również
poza
Zakładem
Zagospodarowania Odpadów „Stalowa Wola Tarnobrzeg”, które wspierać będą system
gospodarowania
odpadami
komunalnymi
w mieście.
Stosowanie
technologii
spełniających
kryteria BAT.
Wykaz stosowanych skrótów oraz terminów wraz z definicjami
BAT
EFRR
FS
GIOŚ
GUS
GFOŚiGW
PGO
GPZON
KPGO
NFOŚiGW
PCB
PET
PFOŚiGW
RPO
UE
WFOŚiGW
WPGO
ZPORR
ZZO
najlepsze dostępne techniki (best available techniques) to najefektywniejszy i najbardziej
nowoczesny stopień rozwoju danej działalności i metod jej prowadzenia, wskazujący na
praktyczna możliwość zastosowania danych technik
Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego
Fundusz Spójności
Główny Inspektor Ochrony Środowiska
Główny Urząd Statystyczny
Gminny Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
Plan Gospodarki Odpadami
Gminny Punkt Zbiórki Odpadów Niebezpiecznych
Krajowy Plan Gospodarki Odpadami
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
(Polichlorowane bifenyle) ogólna nazwa organicznych związków chemicznych, pochodnych
bifenylu, w którym część atomów wodoru zastąpiono atomami chloru. Stosowane są głównie
w przemyśle elektrotechnicznym jako płyny dielektryczne w transformatorach i materiały
izolacyjne w kondensatorach dużej mocy. Mogą wywoływać nowotwory, choroby układów
immunologicznego i nerwowego, uszkodzenia wątroby, bezpłodność, a także uszkodzenie płodu
u kobiet w ciąży
politereftalan etylenu - tworzywo sztuczne używane do produkcji opakowań (butelek, słoików,
puszek) do wody, napojów gazowanych, soków, drinków alkoholowych, olei jadalnych oraz
innych opakowań przeznaczonych do kontaktu z żywnością
Powiatowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
Regionalny Program Operacyjny
Unia Europejska
Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
Wojewódzki Plan Gospodarki Odpadami
Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego
Zakład Zagospodarowania Odpadów
Dziennik Urzędowy
Odpady
Odpady
niebezpieczne
Odpady komunalne
Odpady obojętne
Odpady ulegające
biodegradacji
Gospodarowanie
odpadami
Odzysk odpadów
- 713 -
Poz. 186
Każda substancja lub przedmiot należący do jednej z kategorii określonych w załączniku nr 1 do
ustawy o odpadach, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się
jest obowiązany.
Odpady niebezpieczne są to odpady należące do kategorii lub rodzajów odpadów określonych na
liście A załącznika nr 2 do ustawy o odpadach oraz posiadające, co najmniej jedną z właściwości
wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy
lub
należące do kategorii lub rodzajów odpadów o określonych na liście B załącznika nr 2 do ustawy
i zawierające którykolwiek ze składników wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy oraz
posiadające, co najmniej jedną z właściwości wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy.
Odpady powstające w gospodarstwach domowych, a także odpady niezawierające odpadów
niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój
charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych.
Odpady, które nie ulegają istotnym przemianom fizycznym, chemicznym lub biologicznym; są
nierozpuszczalne, nie wchodzą w reakcje fizyczne ani chemiczne, nie powodują zanieczyszczenia
środowiska lub zagrożenia dla zdrowia ludzi, nie ulegają biodegradacji i nie wpływają
niekorzystnie na materię, z którą się kontaktują; ogólna zawartość zanieczyszczeń w tych
odpadach oraz zdolność do ich wymywania, a także negatywne oddziaływanie na środowisko
odcieku muszą być nieznaczne, a w szczególności nie powinny stanowić zagrożenia dla jakości
wód powierzchniowych, wód podziemnych, gleby i ziemi.
Odpady, które ulegają rozkładowi tlenowemu lub beztlenowemu przy udziale mikroorganizmów.
Rozumie się przez to zbieranie, transport, odzysk i unieszkodliwianie odpadów, w tym również
nadzór nad takimi działaniami oraz nad miejscami unieszkodliwiania odpadów.
Wszelkie działania, niestwarzające zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska,
polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub w części, lub prowadzące do odzyskania
z odpadów substancji, materiałów lub energii i ich wykorzystania, określone w załączniku nr 5
do ustawy.
Odzysk energii
Termiczne przekształcanie odpadów w celu odzyskania energii.
Posiadacz odpadów Każdy, kto faktycznie włada odpadami (wytwórca odpadów, inna osoba fizyczna osoba prawna
lub jednostka organizacyjna), z wyłączeniem prowadzącego działalność w zakresie transportu
odpadów; domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów
znajdujących się na nieruchomości.
Recykling
Taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych
w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu
pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym też recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku
energii;
Recykling
Obróbka tlenowa, w tym kompostowanie, lub beztlenowa odpadów, które ulegają rozkładowi
organiczny
biologicznemu w kontrolowanych warunkach przy wykorzystaniu mikroorganizmów, w wyniku
której powstaje materia organiczna lub metan; składowanie na składowisku odpadów nie jest
traktowane jako recykling organiczny;
RLM
równoważna liczba mieszkańców - przez jednego równoważnego mieszkańca rozumie się
ładunek substancji organicznych biologicznie rozkładalnych wyrażony jako wskaźnik
pięciodobowego biochemicznego zapotrzebowania na tlen w ilości 60 g tlenu na dobę.
Składowisko
Czyli:1 RLM = BZT5 w ilości 60 g O2/d;
odpadów
Obiekt budowlany przeznaczony do składowania odpadów;
Spalarnia odpadów Zakład lub jego część przeznaczone do termicznego przekształcania odpadów z odzyskiem lub
bez odzysku wytwarzanej energii cieplnej, obejmujące instalacje i urządzenia służące do
prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów wraz z oczyszczaniem gazów
odlotowych i wprowadzaniem ich do atmosfery, kontrolą, sterowaniem i monitorowaniem
procesów oraz instalacjami związanymi z przyjmowaniem, wstępnym przetwarzaniem
i magazynowaniem odpadów dostarczonych do termicznego przekształcania oraz instalacjami
związanymi z magazynowaniem i przetwarzaniem substancji otrzymanych w wyniku spalania
i oczyszczania gazów odlotowych.
Termiczne
Rozumie się przez to:
przekształcanie
a) spalanie odpadów przez ich utlenianie,
odpadów
b) inne procesy termicznego przekształcania odpadów, w tym pirolizę, zgazowanie i proces
plazmowy, o ile substancje powstające podczas tych procesów termicznego przekształcania
odpadów są następnie spalane.
Unieszkodliwianie
Poddanie odpadów procesom przekształceń biologicznych, fizycznych lub chemicznych
odpadów
określonym w załączniku nr 6 do ustawy o odpadach, w celu doprowadzenia ich do stanu, który
nie stwarza zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska.
Zbieranie odpadów Każde działanie, w szczególności umieszczanie w pojemnikach, segregowanie i magazynowanie
odpadów, które ma na celu przygotowanie ich do transportu do miejsc odzysku lub
unieszkodliwiania.
Dziennik Urzędowy
- 714 -
Poz. 186
Grupy odpadów - według rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie
katalogu odpadów (Dz. U. z 2001r. Nr 112 poz. 1206)
01 02 03 04 05 06 07 08 -
09 10 -
odpady
powstające
przy
poszukiwaniu,
wydobywaniu, fizycznej i chemicznej przeróbce
rud oraz innych kopalin,
odpady z rolnictwa, sadownictwa, upraw
hydroponicznych,
rybołówstwa,
leśnictwa,
łowiectwa oraz przetwórstwa żywności,
odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji
płyt i mebli, masy celulozowej, papieru
i tektury,
odpady z przemysłu skórzanego, futrzarskiego
i tekstylnego,
odpady z przeróbki ropy naftowej, oczyszczania
gazu ziemnego oraz pirolitycznej przeróbki
węgla,
odpady z produkcji, przygotowania, obrotu
i stosowania produktów przemysłu chemii
nieorganicznej,
i stosowania produktów przemysłu chemii
organicznej,
i stosowania
powłok
ochronnych
(farb,
lakierów, emalii ceramicznych), kitu, klejów,
szczeliw i farb drukarskich,
odpady z przemysłu fotograficznego i usług
fotograficznych,
odpady z procesów termicznych,
11 -
12 13 14 15 16 17 -
18 19 -
20 -
odpady z chemicznej obróbki i powlekania
powierzchni metali oraz innych materiałów
i z procesów
hydrometalurgii
metali
nieżelaznych,
odpady
z
kształtowania
oraz
fizycznej
i mechanicznej obróbki powierzchni metali
i tworzyw sztucznych,
oleje odpadowe i odpady ciekłych paliw
(z wyłączeniem olejów jadalnych oraz grup
05, 12 i 19),
odpady z rozpuszczalników organicznych,
chłodziw i propelentów (z wyłączeniem grup
07 i 08),
odpady opakowaniowe; sorbenty, tkaniny do
wycierania, materiały filtracyjne i ubrania
ochronne nieujęte w innych grupach,
odpady nieujęte w innych grupach,
odpady z budowy, remontów i demontażu
obiektów budowlanych oraz infrastruktury
drogowej (włączając glebę i ziemię z terenów
zanieczyszczonych),
odpady medyczne i weterynaryjne,
odpady z instalacji i urządzeń służących
zagospodarowaniu odpadów, z oczyszczalni
ścieków oraz z uzdatniania wody pitnej i wody
do celów przemysłowych,
odpady
komunalne
łącznie
z
frakcjami
gromadzonymi selektywnie.
Załącznik
Podmioty, które uzyskały pozwolenia na działalność w zakresie gospodarowania odpadami
na terenie powiatu tarnobrzeskiego
Rok 2007
1.
„METALTEC” Magaj & Szymański Spółka
Cywilna ul. Komisji Edukacji Narodowej 4
pok. 410, 37-450 Stalowa Wola, decyzja na
zbieranie odpadów (m. Trześń).
2.
Przedsiębiorstwo
Gospodarki
Komunalnej
i Mieszkaniowej Sp. z o.o. ul. Leśna 1, 39-460
Nowa Dęba, działalność w zakresie zbierania
i transportu odpadów.
3.
Przedsiębiorstwo
Handlowo
Usługowo
Produkcyjne „EURO-GAZ” Sp. J. 26-052
Sitkówka – Nowiny, Zgórsko 31 a, program
gospodarki
odpadami
niebezpiecznymi
zawierającymi azbest na terenie gm. Gorzyce.
4.
AHC Polska Sp. z o.o. ul. Odlewników 52,
39-432 Gorzyce pozwolenia na wytwarzanie
odpadów (wcześniejsza nazwa Firmy AIMT
Polska).
5.
Gminny Samodzielny Publiczny Zakład Opieki
Zdrowotnej w Grębowie, program gospodarki
odpadami niebezpiecznymi.
6.
Przedsiębiorstwo
Produkcyjno
Handlowo
Usługowe „GAJAWI” Garbiel Rogut, 90-553
Łódź, ul Kopernika 56/60, program gospodarki
odpadami niebezpiecznymi zawierające azbest
(powiat tarnobrzeski).
Rok 2008
1.
MAB – POL Bogdan Mastalerczyk, Usługi
Transportowe
warsztat
w
Jamnicy;
ul. Siedlanowskiego 8/78, 37-450 Stalowa
Wola – prowadzącemu działalność polegającej
na naprawie program gospodarki odpadami
niebezpiecznymi.
2.
Cegielni Łabuda K. i M. s.c. Wrzawy 104,
39-432 Gorzyce zezwolenia na prowadzenie
działalności w zakresie odzysku odpadów.
3.
STENA Sp. z o.o Oddział w Warszawie,
ul. Chełmżyńskiego 180, 04-464 Warszawa –
wytwarzającej odpady niebezpieczne program
gospodarki odpadami niebezpiecznymi.
4.
BMC ul. Działkowców 4/56, 39-432 Gorzyce
zezwolenie
na
prowadzenie
działalności
w zakresie zbierania odpadów.
5.
P.P.H.U „VICTOM” Arkadiusz Solarski Skopanie
350,
program
gospodarki
odpadami
niebezpiecznymi.
6.
Zakład Pracy Chronionej „DREWLUX” Jadwiga
Kułaga Sokolniki ul. Sandomierska 143, 39-432
Gorzyce, zezwolenie w zakresie zbierania
odpadów.
7.
Firma Recyklingowa „TRNOPLAST” Szymon
Sączawa Chmielów 596, 39-442 Chmielów,
działalność w zakresie odzysku i recyklingu
z uwzględnieniem zbierania i transportu.
Dziennik Urzędowy
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
Usługi Transportowe i Taternicze Mieczysław
Ordon, 39-442 Chmielów 2, Transport
odpadów.
Przedsiębiorstwo
Energetyki
Cieplnej
„UNIWERSAL” Wiesław Różycki, Motycze
Poduchowne
85,
39-432
Gorzyce
na
prowadzenie działalności w zakresie odzysku
odpadów.
SanTaEko Tadeusz Zych, Izabela Rutowska Sp.
j. ul. Portowa 24, 27-600 Sandomierz, program
gospodarki
odpadami
niebezpiecznymi
zawierające azbest).
Przedsiębiorstwo Wielobranżowe Ew-Trans Ewa
Sołtys, ul. Kościelna 75, 39-434 Trześń,
działalność w zakresie transportu odpadów.
Firma Handlowo Usługowo Transportowa
AGAT Agata, Agnieszka Pelc, Trześń 74,
Transport odpadów.
Budownictwo
Energetyczne
ESZBUD
ul. F. Skarbka 6/3, 59-220 Legnica program
gospodarki
odpadami
niebezpiecznymi
(m. Chmielów).
Zakład Gospodarki Komunalnej w Gorzycach
ul. Wrzawska 9, 39-432 Gorzyce program
Przedsiębiorstwo Geologiczne Sp. z o.o.
ul. Hauke Bosaka 3A, 25-514 Kielce, program
gospodarki odpadami niebezpiecznymi, (gm.
Gorzyce).
Firma KAESER KOMPRESSOREN sp. z o.o.
ul. Taneczna 82, 02-829 Warszawa, program
gospodarki odpadami niebezpiecznymi (powiat
tarnobrzeski).
Przedsiębiorstwo Wielobranżowa „MIWIKS”
Michał Sikorski ul. Morcinka 9/32 Dąbrowa
Górnicza
program
gospodarki
odpadami
niebezpiecznymi (gm. Nowa Dęba).
Rok 2009
1.
IZOLBEX Sp. z o.o. ul. Kowalska 9, 09-500
Gostynin,
zezwolenie
na
prowadzenie
działalności w zakresie odzysku odpadów (gm.
Nowa Dęba ul. Zakładowa).
2.
Rejonowego Zarządu Infrastruktury ul. Lipowa
1A, 20-020 Lublin program gospodarki
odpadami niebezpiecznymi z uwzględnieniem
odzysku odpadów (Nowa Dęba).
3.
„PARTNER II” Leszek Kuchno Sp. j. Jamnica
124, 39-410 Grębów (Regon 83 13 75 060)
zezwolenia
na
prowadzenie
działalności
w zakresie transportu odpadów.
4.
Przedsiębiorstwo
Robót
Komunikacyjnych
w Lublinie Expol S.A., ul. Macieja Rataja 15b,
20-270 Lublin program gospodarki odpadami
- 715 -
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Poz. 186
niebezpiecznymi wytwarzanymi na terenie
powiatu tarnobrzeskiego.
Przedsiębiorstwu
Produkcyjno
Handlowo
Usługowemu Mariusz Przykaza, ul. Wianek 1/9,
39-400– prowadzącemu działalność polegającą
na usuwaniu wyrobów zawierających azbest
program gospodarki odpadami niebezpiecznymi.
UNIMARK Sp. z o.o. ul. Niwy 38, 34-100
Wadowice działalność serwisowo – remontową
na terenie powiatu tarnobrzeskiego, program
„EKO – SERVICE” Zakład Usługowo –
Handlowy Rafał Podgórni, ul. Obozowa 58b/10,
31-383 Kraków program gospodarki odpadami
niebezpiecznymi
na
terenie
powiatu
tarnobrzeskiego.
Przedsiębiorstwo
Energetyki
Cieplnej
„UNIWERSAL” Wiesław Różycki, Motycze
Poduchowne
85,
39-432
Gorzyce
na
prowadzenie działalności w zakresie zbierania
odpadów (w m. Sokolniki).
SPE – BAU Specjalistyczne Prace Budowlane
ul. Grabiszyńska 163, 53-439 Wrocław
(wyrobów zawierających azbest) program
gospodarki
odpadami
niebezpiecznymi
wytwarzanymi
na
terenie
powiatu
tarnobrzeskiego.
Przedsiębiorstwo
Wielobranżowe
„TRANSDZWIG” - Leszek Konieczny, ul. 12 –
go Października 20 B, 39 – 400 Tarnobrzeg
zezwolenia
na
prowadzenie
działalności
w zakresie odzysku odpadów (m. Chmielów).
Cegielnia Polowa Wojciech Kułaga Sokolniki
ul. Sandomierska
143,
39-432
Gorzyce
zezwolenia
na
prowadzenie
działalności
w zakresie odzysku odpadów.
Firmie Handlowo Usługowej – Jacek Kosior
Jadachy 274, 39-442 Chmielów zezwolenia na
prowadzenie działalności w zakresie zbierania
i transportu odpadów.
Usługi Transportowe Jerzy Turbak, Trześń
ul. Gorzycka 23, 39-432 Gorzyce zezwolenia
na prowadzenie działalności w zakresie
transportu odpadów.
Zakład Produkcji Elementów Budowlanych
Elżbieta Widuch, 39-400 Tarnobrzeg, Machów
ul. Zakładowa 50 zezwolenia na prowadzenie
działalności w zakresie transportu odpadów
Usługi Transportowe oraz Handel Obwoźny
Krzysztof Pukanty, Wrzawy 207, 39-432
Gorzyce
zezwolenia
na
prowadzenie
działalności w zakresie transportu odpadów.
11. Informacje zgodnie z wymogami ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
Podstawa prawna
Zgodnie z art. 55 ust. 3 ustawy z dnia
3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania
na środowisko (Dz. U. 2008 Nr 199 poz. 1227,
Nr 227 poz. 1505) do przyjętego „Planu Gospodarki
Odpadami dla Powiatu Tarnobrzeskiego na lata 20092010 z uwzględnieniem lat 2013-2016” załącza się
informacje o sposobie wykorzystania:
1)
ustaleń zawartych w prognozie oddziaływania
na środowisko;
Dziennik Urzędowy
2)
3)
4)
5)
opinii właściwych organów, o których mowa
w art. 57 i 58;
zgłoszone uwagi i wnioski - wyników udziału
społeczeństwa,
wyniki
postępowania
dotyczącego
transgranicznego oddziaływania na środowisko
informacji o metodach i częstotliwości
przeprowadzania analizy realizacji postanowień
dokumentu.
Informacja o sposobie wykorzystania ustaleń
zawartych w prognozie oddziaływania na środowisko
Procedura
postępowania
w
sprawie
oddziaływania projektu „Planu…” na środowisko
przeprowadzona została zgodnie z wymaganiami
art. 46 ust. 2 i art. 51 ustawy z dnia 3 października
2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie,
udziale
społeczeństwa
w
ochronie
środowisko (Dz. U. 2008 Nr 199 poz. 1227, Nr 227
poz. 1505). Z opracowanej Prognozy oddziaływania
projektu dokumentu na środowisko wynika, że
w przypadku konsekwentnej realizacji zadań i celów
przedstawionych w „Planie Gospodarki Odpadami dla
Powiatu
Tarnobrzeskiego
na
lata
2009-2010
z uwzględnieniem lat 2013-2016” nastąpi poprawa
stanu środowiska. Niepodjęcie działań wytyczonych
przez niniejszy dokument może spowodować
zwiększenie oddziaływania odpadów na środowisko,
szczególnie w okresie późniejszym, gdyż zgodnie
z prognozami ilość wytwarzanych odpadów, w tym
niebezpiecznych, będzie wzrastać. Ponadto „Plan…”
przewiduje
zasadnicze
działania
w
kierunku
minimalizacji powstawania odpadów, czyli działania
zmierzające
do
takich
zmian
technicznych
i technologicznych, które zapobiegałyby generowaniu
odpadów, zarówno w sektorze komunalnym, jak
i gospodarczym. Wypełnienie zadań i zaleceń
zawartych w „Planie Gospodarki Odpadami dla
Powiatu
Tarnobrzeskiego
na
lata
2009-2010
z uwzględnieniem lat 2013-2016” przyczyni się
niewątpliwie do poprawy stanu środowiska.
Informacja
o
sposobie
wykorzystania
opinii
i uzgodnień
organu
ochrony
środowiska
oraz
Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego
w Rzeszowie
Przyjęty „Plan Gospodarki Odpadami dla
Powiatu
Tarnobrzeskiego
na
lata
2009-2010
z uwzględnieniem lat 2013-2016”, na podstawie
art. 57 pkt 2 ustawy o udostępnianiu informacji
na środowisko przedłożony został do zaopiniowania
Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska w
Rzeszowie. Zgodnie z pismem z dnia 17.08.2010 r.,
znak: ROŚ-18-WOOŚ-7048-6-17/10/ap dokument
został zaopiniowany pozytywnie bez wnoszenia uwag.
Zgodnie z art. 58 pkt 2 ustawy o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko, projekt dokumentu
przedłożony został również do zaopiniowania
Państwowemu
Wojewódzkiemu
Inspektorowi Sanitarnemu w Rzeszowie. Zgodnie
- 716 -
Poz. 186
z pismem z dnia 27.07.2010 r., znak: SNZ.461076/10 dokument uzyskał pozytywną ocenę.
Wyniki udziału społeczeństwa w postępowaniu
w sprawie oddziaływania projektu programu na
środowisko
Zgodnie z art. 30 i 34 ww. ustawy Starosta
Powiatu Tarnobrzeskiego zapewnił możliwość udziału
społeczeństwa w postępowaniu, którego przedmiotem
jest opracowanie i przyjęcie „Planu Gospodarki
Odpadami dla Powiatu Tarnobrzeskiego na lata 20092010 z uwzględnieniem lat 2013-2016”, w tym
możliwość udziału społeczeństwa w sprawie oceny
oddziaływania na środowisko projektu „Planu…”. Na
stronach
internetowych
Starostwa
Powiatu
Tarnobrzeskiego dnia 26 lipca 2010 r. zamieszczono
informację
o
możliwości
zapoznania
się
z dokumentami
w
Starostwie
Powiatowym
w Tarnobrzegu
oraz
o
możliwości
udziału
społeczeństwa w toczącym się postępowaniu
administracyjnym
(w
tym
wnoszeniu
uwag).
W ustawowo przyjętym czasie nie zostały złożone
uwagi ani wnioski.
Informacje na temat postępowania dotyczącego
transgranicznego oddziaływania na środowisko
Nie
przeprowadzano
postępowania
dotyczącego
transgranicznego
oddziaływania
dokumentu na środowisko, gdyż projekt Planu nie
zawiera listy przedsięwzięć, które mogłyby prowadzić
do transgranicznych oddziaływań związanych z emisją
zanieczyszczeń z projektowanych instalacji.
Informacja
o
przeprowadzania
programu
metodach
i
częstotliwości
analizy
realizacji
postanowień
Warunkiem osiągnięcia założonych celów jest:
konsekwentna realizacja działań określonych w „Planie
Gospodarki Odpadami dla Powiatu Tarnobrzeskiego na
lata 2009-2010 z uwzględnieniem lat 2013-2016”,
jego okresowa weryfikacja i aktualizacja wraz z oceną
skutków dla środowiska. Odpowiedzialni za to są
uczestnicy
wdrażania
„Planu…”.
Zarządzanie,
realizacja
i
kontrola
„Planu…”
na
poziomie
wojewódzkim, prowadzone będą przez administrację
rządową i samorządową oraz przez inne instytucje (w
zakresie i poprzez instrumenty określone ustawami).
Analiza
i
ocena
realizacji
„Planu…”
przeprowadzona
będzie
na
postawie
danych
z następujących źródeł informacji:
Urząd Marszałkowski Województwa
Podkarpackiego, w tym baza WSO.
Urząd Statystyczny w Rzeszowie (US).
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska
(WIOŚ).
Ankietyzacja przedsiębiorstw.
Zamieszczone
w
„Planie…”
propozycje
wskaźników monitorowania efektywności realizacji
celów pozwolą na ocenę zmian w środowisku, jakie
nastąpią w wyniku realizacji działań określonych
w „Planie…”.
Dziennik Urzędowy
- 717 -
Obowiązkiem władz Powiatu Tarnobrzeskiego jest
sporządzanie co 2 lata sprawozdania z w „Planu
lata 2009-2010 z uwzględnieniem lat 2013-2016”,
przedstawianego Radzie Powiatu Tarnobrzeskiego.
Sprawozdanie oraz ocena uwarunkowań realizacji
Poz. 187
w „Planie
Gospodarki
Odpadami
dla
Powiatu
Tarnobrzeskiego na lata 2009-2010 z uwzględnieniem
lat 2013-2016” stanowić będą podstawę do
aktualizacji „Planu…” przynajmniej raz na 4 lata.
12.Uzyskane opinie zgodne z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach
Zgodnie z art. 14 ust. 7 pkt 3 ustawy
o odpadach (Dz. U. 2001 Nr 62 poz. 628
z późniejszymi zmianami) „Plan Gospodarki Odpadami
dla Powiatu Tarnobrzeskiego na lata 2009-2010
z uwzględnieniem lat 2013-2016” został pozytywnie
zaopiniowany
przez
Zarząd
Województwa
Podkarpackiego Uchwałą Nr 312/6419/10 z dnia
21 września 2010r oraz przez organy wykonawcze
gmin z terenu powiatu.
Zgodnie z art. 14 ust. 12a ustawy o odpadach (Dz. U.
2001 Nr 62 poz. 628 z późniejszymi zmianami „Plan
lata 2009-2010 z uwzględnieniem lat 2013-2016”
został pozytywnie zaopiniowany przez Dyrektora
Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Krakowie
pismem znak: ZG-514-28/10 z dnia 23.08.2010 r.
187
RADY MIEJSKIEJ W BŁAŻOWEJ
w sprawie zmiany uchwały w sprawie określenia wysokości stawek podatku
od nieruchomości
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 art. 40
ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca
1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity:
Dz. U. z 2001 r. Nr 142, z późn. zm.), art. 5
ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach
i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 95,
poz. 613, z późn. zm.) uchwala się co następuje:
§ 1. W uchwale Rady Miejskiej w Błażowej
z dnia 29.X.2010 Nr XLVIII/316/2010 w sprawie
określenia
wysokości
stawek
podatku
od
nieruchomości § 1 pkt 2 lit d otrzymuje brzmienie:
„związanych
z prowadzeniem
działalności
gospodarczej
w zakresie
udzielania
świadczeń
zdrowotnych, zajętych przez podmioty udzielające
tych świadczeń – 4,27 zł od 1 m² powierzchni
użytkowej ”.
14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym
Województwa Podkarpackiego z mocą obowiązującą
od 1 stycznia 2011 r.
Przewodniczący Rady
Miejskiej
Jerzy Kocój
Dziennik Urzędowy
- 718 -
Poz. 188 i 189
188
RADY MIEJSKIEJ W GŁOGOWIE MAŁOPOLSKIM
w sprawie zmiany uchwały w sprawie uchwalenia wysokości stawek podatku
od nieruchomości pobieranego na terenie Gminy Głogów Małopolski w 2011 roku
Na podstawie art.18 ust.2 pkt.8 i art.40 ust.1,
art.41 ust.1, art.42 ustawy z dnia 8 marca 1990r.
o samorządzie gminnym (t.j. Dz U. z 2001r. Nr 142
poz.1591 z późn. zm.), art.5 ust.1 i 2, art.6 ust.12
ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach
i opłatach lokalnych ( t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 95
poz.613 z późn. zm.) i obwieszczenia Ministra
Finansów z dnia 30 lipca 2010r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych
w 2011r. (M.P. Nr 55 poz. 755) oraz art.6 ustawy
z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96 poz.873
z późn. zm)
stawek podatku od nieruchomości pobieranego na
terenie Gminy Głogów Małopolski w 2011 roku § 1
ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4 ) związanych z prowadzeniem działalności
gospodarczej
w zakresie
udzielania
świadczeń
zdrowotnych, zajętych przez podmioty udzielające
tych świadczeń – 4,27 zł od 1 m2 powierzchni
użytkowej.”
Rada Miejska uchwala co następuje:
Przewodniczący Rady Miejskiej
§ 1. W uchwale Rady Miejskiej w Głogowie
Małopolskim
z dnia
3 listopada
2010
roku
Nr LIX/565/2010 w sprawie uchwalenia wysokości
Mieczysław Selwa
189
RADY MIEJSKIEJ JASŁA
w sprawie określenia szczegółowych zasad, sposobu i trybu udzielania ulg w spłacie
należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających Miastu
Jasło i jego jednostkom podległym oraz warunki dopuszczalności pomocy publicznej
w przypadkach, w których ulga stanowić będzie pomoc publiczną
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy
z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym
(Dz. U. z 2001 roku Nr 142, poz. 1591 z późniejszymi
zmianami) oraz art. 59 ust. 2 i 3 ustawy z dnia
27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych (Dz. U.
Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) Rada Miejska
§ 1. Uchwała określa szczegółowe zasady,
sposób i tryb udzielania ulg w spłacie należności
pieniężnych mających charakter cywilnoprawny,
przypadających Miastu Jasło i jego jednostkom
podległym, warunki dopuszczalności pomocy de
minimis, pomocy de minimis w rolnictwie, pomocy de
minimis w rybołówstwie w przypadkach, w których
ulga stanowić będzie pomoc de minimis, pomoc de
minimis
w rolnictwie,
pomoc
de
minimis
w rybołówstwie oraz organy do tego uprawnione.
§ 2. 1. W przypadkach uzasadnionych ważnym
interesem
dłużnika
lub
interesem
publicznym
należności pieniężne mające charakter cywilnoprawny,
przypadające
Miastu
Jasło
i jego
jednostkom
podległym, na wniosek dłużnika, mogą być umarzane
albo ich spłata może być odraczana lub rozkładana na
raty, na zasadach określonych w niniejszej uchwale.
2. Umorzenie należności w przypadku, gdy
oprócz dłużnika głównego zobowiązane są inne osoby,
może nastąpić tylko wtedy, gdy przesłanki umorzenia
zachodzą wobec wszystkich zobowiązanych.
Dziennik Urzędowy
3. Od wierzytelności, których termin zapłaty
odroczono lub których spłatę rozłożono na raty,
pobiera się opłatę w wysokości 50 % odsetek
ustawowych obowiązujących w dniu złożenia wniosku
o ulgę.
4. Odsetki, które powstały do dnia złożenia
wniosku o ulgę rozkładane są na taką samą ilość rat,
jak należność główną, nie podlegają oprocentowaniu
i płatne są w tych samych terminach.
- 719 -
minimis zobowiązany jest do dostarczenia wraz
z wnioskiem:
1)
wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis,
jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się
o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go
lat, albo oświadczenia o wielkości pomocy de
minimis otrzymanej w tym okresie, albo
oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy
w tym okresie;
2)
informacji niezbędnych do udzielenia pomocy
de
minimis,
na
formularzu
określonym
w Rozporządzeniu Rady Ministrów, wydanym
na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy z dnia
30 kwietnia
2004
r.
o postępowaniu
w sprawach dotyczących pomocy publicznej
(Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.);
3)
sprawozdań finansowych za okres 3 ostatnich
lat
obrotowych,
sporządzanych
zgodnie
z przepisami o rachunkowości.
5. Naliczanie kwoty opłaty, o której mowa
w ust. 3 następuje wg wzoru:
gdzie: X – kwota naliczonej opłaty od należności
głównej, A – należność odroczona lub kwota raty, B –
liczba dni od dnia złożenia wniosku nie wcześniej niż
od dnia wymagalności wierzytelności do terminu
płatności odroczonej należności lub raty, w –
współczynnik obniżenia oprocentowania określony
w ust. 3, C – stopa odsetek ustawowych z dnia
złożenia wniosku o ulgę wyrażoną w procentach,
365 – liczba dni w roku.
6. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie albo
w pełnej wysokości rat ustalonych przez organ
przyznający ulgę, pozostała do spłaty należność staje
się natychmiast wymagalna wraz z ustawowymi
odsetkami za zwłokę liczonymi od pierwotnego
terminu zapłaty.
§ 3. 1. Dłużnikowi prowadzącemu działalność
gospodarczą, można udzielać określonych w § 2
ust. 1 ulg w spłacie należności pieniężnych mających
charakter cywilnoprawny, przypadających Miastu
Jasło i jego jednostkom podległym, które:
1)
nie stanowią pomocy publicznej;
2)
stanowią pomoc de minimis – zgodnie
z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1998/2006
z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie
stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de
minimis, (Dz. Urz. UE L Nr 379 poz. 5
z 28.12.2006);
3)
4)
stanowią pomoc de minimis w rolnictwie –
zgodnie
z rozporządzeniem
Komisji
(WE)
nr 1535/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r.
w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu
WE w odniesieniu do pomocy de minimis
w sektorze produkcji rolnej (Dz. Urz. UE L
Nr 337 poz. 35 z 21.12.2007);
stanowią pomoc de minimis w rybołówstwie –
zgodnie
z rozporządzeniem
Komisji
(WE)
nr 875/2007 z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie
stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE
w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de
minimis dla sektora rybołówstwa i zmieniające
rozporządzenie (WE) nr 1860/2004 (Dz. Urz.
UE L Nr 193 poz. 6 z 25.07.2007).
Poz. 189
minimis w rolnictwie lub rybołówstwie zobowiązany
jest do dostarczenia wraz z wnioskiem informacji
niezbędnych do udzielenia pomocy de minimis
w rolnictwie lub rybołówstwie, na formularzu
określonym
w Rozporządzeniu
Rady
Ministrów
wydanym na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy z dnia
30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach
dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r.
Nr 59, poz. 404 ze zm.)
minimis
w rolnictwie
zobowiązany
jest
do
dostarczenia wszystkich zaświadczeń o pomocy de
minimis w rolnictwie, jakie otrzymał w roku, w którym
ubiega się o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających
go lat obrotowych, albo oświadczenia o wielkości
pomocy de minimis w rolnictwie otrzymanej w tym
okresie, albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej
pomocy w tym okresie.
minimis w rybołówstwie zobowiązany jest do
dostarczenia wszystkich zaświadczeń o pomocy de
minimis w rybołówstwie, jakie otrzymał w roku,
w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu
2 poprzedzających
go
lat
obrotowych,
albo
oświadczenia o wielkości pomocy de minimis
w rybołówstwie otrzymanej w tym okresie, albo
oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym
okresie.
§ 4. 1. Przepisy § 2 i § 3 stosuje się
odpowiednio do umarzania, odraczania lub rozkładania
na raty spłat odsetek od należności pieniężnych
Miastu Jasło i jego jednostkom podległym oraz do
umarzania, odraczania lub rozkładania na raty spłat
innych należności ubocznych.
2. Umorzenie
umorzeniem odsetek.
należności
głównej
skutkuje
Dziennik Urzędowy
- 720 -
Poz. 189
głównej, w odpowiednim stosunku do tej należności
podlegają umorzeniu odsetki.
4. Ulgi, o których mowa w § 6 mogą być
stosowane wyłącznie w przypadkach, jeśli nie
stanowią pomocy publicznej.
4. Umorzenie części należności może nastąpić
po uregulowaniu pozostałej kwoty.
§ 7. Do stosowania ulg w spłacie należności,
o których mowa w niniejszej uchwale, uprawnieni są:
§ 5. Przepisów § 2 i § 3 nie stosuje się do
należności, których umarzanie, odraczanie terminów
spłaty oraz rozkładanie spłaty na raty określają
odrębne przepisy.
1)
osoba fizyczna – zmarła, nie pozostawiając
żadnego majątku albo pozostawiła majątek
niepodlegający
egzekucji
na
podstawie
odrębnych
przepisów,
albo
pozostawiła
przedmioty codziennego użytku domowego,
których łączna wartość nie przekracza kwoty
6.000,00 zł;
Kierownik jednostki organizacyjnej - jeżeli
wartość wierzytelności nie przekracza 0, 5 krotności kwoty przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia,
w roku
poprzedzającym
podjęcie decyzji o umorzeniu, ogłoszonego
w Dzienniku
Urzędowym
Rzeczpospolitej
Polskiej „Monitor Polski" przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego dla celów
naliczania odpisu na zakładowy fundusz
świadczeń socjalnych;
2)
Burmistrz Miasta Jasła - jeżeli wartość
wierzytelności jest wyższa niż 0, 5 - krotność
kwoty
przeciętnego
miesięcznego
wynagrodzenia, o którym mowa w pkt. 1.
2)
osoba
prawna
–
została
wykreślona
z właściwego rejestru osób prawnych przy
jednoczesnym braku majątku, z którego można
by egzekwować należność, a odpowiedzialność
z tytułu należności nie przechodzi z mocy
prawa na osoby trzecie;
§ 8. Umorzenie należności oraz odroczenie
terminu spłaty całości lub części należności albo
rozłożenie płatności całości lub części należności na
raty następuje w formie jednostronnego oświadczenia
woli organu uprawnionego do udzielania ulg, na
podstawie przepisów prawa cywilnego.
3)
zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że
w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się
kwoty wyższej od kosztów dochodzenia
i egzekucji tej należności lub postępowanie
egzekucyjne okazało się nieskuteczne;
Burmistrzowi Miasta Jasła.
§ 6. 1. Należności pieniężne mogą być
umarzane z urzędu, w całości lub w części, jeżeli:
1)
4)
jednostka
organizacyjna
nieposiadająca
osobowości prawnej uległa likwidacji;
5)
zachodzi ważny interes dłużnika lub interes
publiczny.
2. W przypadku, gdy oprócz dłużnika głównego
są zobowiązane inne osoby, należności, o których
mowa w ust. 1, mogą zostać umorzone tylko wtedy,
gdy przesłanki umarzania są spełnione wobec
wszystkich zobowiązanych.
3. Przepisy § 6 ust. 1 i ust. 2 stosuje się
odpowiednio do umarzania z urzędu odsetek od
należności
pieniężnych
mających
charakter
cywilnoprawny, przypadających Miastu Jasło i jego
jednostkom podległym oraz do umarzania z urzędu
spłat innych należności ubocznych.
powierza
się
§ 10. Traci moc Uchwała Nr LXX/522/2006
Rady Miejskiej Jasła z dnia 26 października 2006 r.
w sprawie: szczegółowych zasad i trybu umarzania
wierzytelności
Miasta
Jasła
i jego
jednostek
organizacyjnych z tytułu należności pieniężnych, do
których nie stosuje się przepisów ustawy - Ordynacja
podatkowa, oraz udzielania innych ulg w spłacaniu
tych należności, a także wskazania organów do tego
uprawnionych, nie stanowiących pomocy publicznej
w myśl art. 87 ust. 1 Traktatu ustanawiającego
Wspólnotę Europejską (TWE).
Przewodnicząca Rady
Miejskiej Jasła
Elżbieta Bernal
Dziennik Urzędowy
- 721 -
Poz. 190
190
RADY MIASTA RZESZOWA
w sprawie uchwalenia zmiany Nr 103/11/2005 – część 2 Miejscowego Planu
Zagospodarowania Przestrzennego Nr 14/1/98 w rejonie ulic: Strzyżowskiej,
Ustrzyckiej, Dukielskiej i Krośnieńskiej w Rzeszowie
Działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5
i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r.
o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142,
poz. 1591, z późn. zm.) oraz art. 20 ust. 1 i art. 27
ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80,
poz. 717, z późn. zm.), po stwierdzeniu zgodności
z ustaleniami Studium Uwarunkowań i Kierunków
Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Rzeszowa,
uchwalonego uchwałą Nr XXXVII/113/2000 z dnia
4 lipca 2000 r., z późn. zm., Rada Miasta Rzeszowa
Rozdział I
PRZEPISY OGÓLNE
§ 1. Uchwala się zmianę Nr 103/11/2005 –
część
2 Miejscowego
Planu
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
w rejonie
ulic:
Strzyżowskiej, Ustrzyckiej, Dukielskiej i Krośnieńskiej
w Rzeszowie uchwalonego uchwałą Nr LVI/134/2001
Rady Miasta Rzeszowa z dnia 25 września 2001 r.,
opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa
Podkarpackiego Nr 85 poz. 1497, wraz z późniejszymi
zmianami, zwaną dalej „zmianą planu”.
Rozdział II
PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE
§ 4. W uchwale Nr LVI/134/2001 Rady Miasta
Rzeszowa z dnia 25 września 2001 r. w sprawie
uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
w rejonie
ulic:
w Rzeszowie
wraz
z późniejszymi
zmianami,
wprowadza się następujące zmiany:
1)
w § 3 w ust. 1:
a)
pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1)
przeznaczenie
terenów,
oznaczonych
na
rysunku planu symbolem MWn, o łącznej
powierzchni około 7,69 ha, pod zabudowę
mieszkaniową
wielorodzinną
niskiej
intensywności;
2)
przeznaczenie
terenów,
oznaczonych
na
rysunku planu symbolami: MN, MN/U o łącznej
powierzchni około 8,63 ha, pod zabudowę
mieszkaniową
jednorodzinną
wolnostojącą
i szeregową;”,
b)
pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5)
przeznaczenie terenów , oznaczonych na
rysunku planu symbolami: U, UHG, UHR, UAK,
UA, UHA o łącznej powierzchni około 1,43 ha,
pod usługi handlu, rzemiosła, gastronomii,
administracji, kultury lub ochrony zdrowia;”
c)
pkt 9 otrzymuje brzmienie:
"9)
przeznaczenie
terenów,
oznaczonych
na
rysunku planu symbolami: KL, KDL, KD, KX/KD
i KX o łącznej powierzchni około 5,76 ha, pod
komunikację kołową i pieszą;”;
2)
w § 9 w ust.1 zdanie wstępne otrzymuje
brzmienie:
§ 2. Załącznikami do niniejszej uchwały są:
1)
2)
załącznik nr 1 - rysunek zmiany planu
wykonany
na
mapie
w skali
1:1000,
stanowiący
integralną
część
uchwały,
obowiązujący w zakresie określonym legendą;
załącznik nr 2 - kopia rysunku MPZP
Nr 14/1/98, z oznaczeniem terenów objętych
zmianą planu;
3)
załącznik nr 3 - rozstrzygnięcie o sposobie
realizacji
zapisanych
w planie
inwestycji
z zakresu infrastruktury technicznej, które
zależą do zadań własnych gminy, oraz
zasadach ich finansowania;
4)
załącznik nr 4 - rozstrzygnięcie o sposobie
rozpatrzenia uwag złożonych do projektu
zmiany planu.
§ 3. Zmiana planu obejmuje dwa obszary
o łącznej powierzchni około 0,93 ha, położone
w rejonie
ul.
Strzyżowskiej
i ul.
Sanockiej
w Rzeszowie, określone granicami zmiany planu,
oznaczone na załączniku graficznym Nr 2 do niniejszej
uchwały.
„Teren o powierzchni ok. 1,06 ha, oznaczony
na rysunku planu symbolem 4MWn, przeznacza się
pod zabudowę mieszkaniową wielorodzinną, ulice
dojazdowe, ciągi piesze, zespoły parkingów i garaży
oraz zieleń urządzoną, a także niezbędne urządzenia
inżynieryjne, z uwzględnieniem następujących zasad:”;
3)
§ 29 otrzymuje brzmienie:
Dziennik Urzędowy
- 722 -
„§ 29
2)
dostępność
bezpośrednio
11KX/KD;
teren o powierzchni ok. 0,57 ha, oznaczony na
rysunku planu symbolem 18 MN, przeznacza
się pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną
wolnostojącą;
3)
miejsca postojowe przy minimalnym wskaźniku
2 miejsca na 1 budynek mieszkalny.";
4)
uchyla się § 31;
dopuszcza się lokalizację sieci i urządzeń
infrastruktury technicznej nie związanych
z obsługą terenu 18 MN, pod warunkiem, że
nie
wykluczy
to
możliwości
jego
zagospodarowania
zgodnie
z ustalonym
przeznaczeniem.
5)
§ 38 otrzymuje brzmienie:
1. Przeznaczenie terenu:
1)
2)
2.
terenu:
Zasady
zabudowy
nieprzekraczalna linia zabudowy:
a)
6 m od linii rozgraniczającej publicznego ciągu
pieszo – jezdnego, oznaczonego na rysunku
zmiany planu symbolem 11 KX/KD,
b)
4 m od linii rozgraniczającej terenu po stronie
wschodniej,
c)
6 m od linii rozgraniczającej publicznej drogi
lokalnej, oznaczonej na rysunku zmiany planu
symbolem 3KDL,
d)
zgodnie z rysunkiem zmiany planu, od linii
rozgraniczającej terenu po stronie południowej;
2)
powierzchnia terenu biologicznie czynnego nie
mniejsza niż 50% powierzchni działki;
3)
powierzchnia zabudowy nie większa niż 30%
powierzchni działki;
4)
wysokość budynków do dwóch kondygnacji
nadziemnych;
5)
symetryczne nachylenie
w przedziale 38˚-45˚.
połaci
dachowych
3. Zasady kształtowania działek budowlanych:
1)
powierzchnia działki nie mniejsza niż 0,07 ha;
2)
szerokość frontu działki nie mniejsza niż 17 m;
3)
linia podziału na działki prostopadła do linii
rozgraniczającej ciągu pieszo - jezdnego,
oznaczonego na rysunku zmiany planu
symbolem 11KX/KD, z tolerancją 5˚;
działki sytuować w jednym rzędzie od strony
ciągu pieszo – jezdnego 11KX/KD.
dostępność komunikacyjna działek z drogi
oznaczonej na rysunku zmiany planu symbolem
3KDL, poprzez ciąg pieszo - jezdny oznaczony
na rysunku zmiany planu symbolem 11KX/KD;
działek
jezdnego
1. Przeznaczenie terenu:
1)
teren oznaczony na rysunku planu symbolem U,
o powierzchni ok. 0,25 ha, przeznacza się pod
zabudowę usługową z dopuszczeniem funkcji
mieszkaniowej;
2)
dopuszcza się wyłącznie usługi nieuciążliwe,
podstawowe
towarzyszące
zabudowie
mieszkaniowej: handel detaliczny, z wyjątkiem
handlu samochodami i motocyklami, usługi
krawieckie,
naprawy
artykułów
użytku
osobistego i domowego, usługi pocztowe
i telekomunikacyjne,
pośrednictwa
finansowego, prawne, fotograficzne, medyczne
świadczone
poza
szpitalami
i obiektami
lecznictwa
zamkniętego,
stomatologiczne,
związane z rekreacją, kulturą i sportem oraz
poprawą kondycji fizycznej, usługi fryzjerskie,
kosmetyczne, usługi z zakresu administracji;
3)
dopuszcza się jeden lokal gastronomiczny
o powierzchni nie przekraczającej 30 m²;
4)
dopuszcza się lokalizację sieci i urządzeń
infrastruktury
technicznej,
nie
związanej
z zagospodarowaniem terenu, pod warunkiem,
że
nie
wykluczy
to
możliwości
zagospodarowania terenu zgodnie z ustalonym
przeznaczeniem;
5)
dopuszcza się zmianę trasy istniejących na
terenie U sieci infrastruktury technicznej;
6)
dopuszcza
się
transformatorowej.
2.
terenu:
Zasady
zabudowy
lokalizację
stacji
i zagospodarowania
1)
nieprzekraczalne linie zabudowy:
a)
10 m od granicy planu po stronie południowej,
b)
8 m od linii rozgraniczającej drogi oznaczonej
na rysunku planu symbolem 2KL,
c)
zgodnie z rysunkiem planu w zakresie
objętym ustaleniami pkt 1, lit. a i b;
2)
powierzchnia terenu biologicznie czynnego nie
mniejsza niż 15 % powierzchni działki;
3)
powierzchnia zabudowy nie większa niż 40%
powierzchni działki;
4. Zasady obsługi komunikacyjnej:
1)
komunikacyjna
z ciągu pieszo –
„§ 38
i zagospodarowania
1)
4)
Poz. 190
nie
Dziennik Urzędowy
4)
5)
6)
7)
- 723 -
teren wydzielony liniami rozgraniczającymi
podziału wewnętrznego oznaczony symbolem
[ZP] należy zagospodarować w całości jako
teren biologicznie czynny ze zwartą zielenią
wysoką i średniowysoką złożoną z gatunków
odpornych na zanieczyszczenia, oddzielającą
funkcjonalnie i optycznie obiekty usługowe od
terenów sąsiednich;
wysokość budynków – do 3 kondygnacji
nadziemnych lecz nie więcej niż 12 m
wysokości do kalenicy lub szczytu dachu ;
trzecia kondygnacja w całości lub częściowo
w poddaszu;
budynki
przykryte
dachem
dwulub
wielospadowym; nachylenie połaci dachowych
w przedziale 30º- 45º;
jednorodna stylistyka i materiały na elewacjach
budynków, z zastosowaniem nie więcej niż
dwóch kolorów i dwóch odcieni każdego z tych
kolorów;
Poz. 190
4. Zasady obsługi w zakresie komunikacji:
1)
dostępność komunikacyjna z drogi, oznaczonej
na rysunku planu symbolem 2KL jednym
zjazdem na cały teren;
2)
dopuszcza się dodatkowo zjazd na teren z ulicy
Bł. Karoliny, na zasadzie prawoskrętu (bez
możliwości wyjazdu na tę ulicę);
3)
miejsca postojowe w granicach terenu:
a)
dla usług – nie mniej niż 1 miejsce i 1 miejsce
na każde 30 m² powierzchni użytkowej lokalu
usługowego,
b)
dla funkcji mieszkaniowej
1 mieszkanie.
2 miejsca
na
5. Szczegółowe zasady obsługi w zakresie
infrastruktury technicznej:
1)
zaopatrzenie w wodę z istniejącej miejskiej sieci
wodociągowej
zlokalizowanej
w
ul.
Strzyżowskiej i w ul. bł. Karoliny poprzez
przyłączenie indywidualne;
8)
funkcja usługowa lokalizowana w nie więcej niż
dwóch budynkach;
9)
dopuszcza się funkcję mieszkaniową na
powierzchni nie większej niż 30% powierzchni
wewnętrznej budynku;
2)
zaopatrzenie
w gaz
z sieci
gazowej
zlokalizowanej wzdłuż ul. Strzyżowskiej poprzez
przyłączenie indywidualne;
10)
nie dopuszcza się funkcji mieszkaniowej na
pierwszej kondygnacji nadziemnej budynku;
3)
zaopatrzenie w energię elektryczną z miejskiej
sieci elektroenergetycznej niskiego i średniego
napięcia;
11)
dopuszcza
się
nadbudowę
i rozbudowę
budynków istniejących bezpośrednio przy linii
rozgraniczającej terenu przy czym:
4)
odprowadzenie ścieków komunalnych do
miejskiej kanalizacji sanitarnej przebiegającej
przez teren oznaczony symbolem U;
5)
odprowadzenie
ścieków
wytwarzanych
w wyniku prowadzonej działalności usługowej
zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie
przepisami,
w dostosowaniu
do
rodzaju
prowadzonej działalności;
6)
odprowadzenie wód opadowych do miejskiej
sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanej
wzdłuż ul. bł. Karoliny;
7)
dopuszcza się lokalizowanie sieci i urządzeń
infrastruktury technicznej na całym terenie U.”
w § 55 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
a)
wysokość budynków nie większa niż 8 m do
kalenicy lub szczytu dachu,
b)
nie dopuszcza się lokalizowania nowych
budynków bezpośrednio w granicy działki ani
w zbliżeniu do granicy działki,
c)
rozbudowa
może
w kierunku zachodnim.
nastąpić
wyłącznie
3. Zasady kształtowania działek budowlanych:
1)
wielkość działki nie mniejsza niż 0,04 ha;
2)
szerokość frontu działki nie mniejsza niż 20 m;
6)
3)
linia podziału na działki prostopadła do linii
rozgraniczającej drogi oznaczonej na rysunku
planu symbolem 2KL, z tolerancją 5˚;
4)
dopuszcza się wydzielenie drogi wewnętrznej
lub ciągu pieszo - jezdnego wzdłuż drogi 2KL
lub ul. bł. Karoliny;
5)
dopuszcza się wydzielenie działki pod stację
transformatorową, o wielkości dostosowanej
do rozwiązań technicznych lokalizowanych tam
urządzeń.
„Teren o powierzchni ok. 0,05 ha, oznaczony
na rysunku planu symbolem 4KX/KD, teren
o powierzchni ok. 0,04 ha, oznaczony na rysunku
planu symbolem 5 KX/KD, teren o powierzchni
ok. 0,05 ha, oznaczony na rysunku planu symbolem
6 KX/KD, teren o powierzchni ok. 0,14 ha, oznaczony
na rysunku planu symbolem 7KX/KD, teren
o powierzchni ok. 0,09 ha, oznaczony na rysunku
planu symbolem 9KX/KD przeznacza się pod ciąg
pieszo-jezdny,
z uwzględnieniem
następujących
zasad:”;
Dziennik Urzędowy
7)
po § 56 dodaje się § 56a w brzmieniu :
- 724 -
Poz. 190
Rozdział III
PRZEPISY KOŃCOWE
„§ 56a
Teren o powierzchni ok. 0,11 ha, oznaczony na
rysunku
zmiany
planu
symbolem
11KX/KD,
przeznacza się pod publiczny ciąg pieszo – jezdny
o szerokości 6 m w liniach rozgraniczających oraz
urządzenia infrastruktury technicznej.”;
8)
rysunek Miejscowego Planu Zagospodarowania
Przestrzennego nr 14/1/98 w rejonie ulic:
Strzyżowskiej,
Ustrzyckiej,
Dukielskiej
i Krośnieńskiej
w Rzeszowie
traci
moc
w zakresie ustaleń w granicy zmiany planu
określonej na załączniku nr 2 do niniejszej
uchwały.
Prezydentowi Miasta Rzeszowa.
powierza
się
PRZEWODNICZĄCY
Rady Miasta Rzeszowa
Andrzej Dec
Dziennik Urzędowy
- 725 -
Poz. 190
Dziennik Urzędowy
- 726 -
Poz. 190
Dziennik Urzędowy
- 727 -
Poz. 190
Załącznik Nr 3
do uchwały Nr III/48/2010
Rozstrzygnięcie
o sposobie realizacji zapisanych w zmianie Nr 103/ 11/ 2005 – część 2 Miejscowego Planu Zagospodarowania
Przestrzennego Nr 14/1/98 w rejonie ulic: Strzyżowskiej, Ustrzyckiej, Dukielskiej i Krośnieńskiej w Rzeszowie
inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy oraz o zasadach ich
finansowania zgodnie z przepisami o finansach publicznych.
1. Finansowanie zapisanych w zmianie planu
inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej
należących do zadań własnych gminy będzie odbywać
się ze środków własnych gminy.
2. Źródłami finansowania inwestycji i zadań,
o których mowa w ust. 1 mogą być również
w zależności od potrzeb:
a)
środki Unii Europejskiej,
b)
kredyt bankowy,
c)
emisja obligacji komunalnych,
d)
środki prywatne.
3. Nakłady ponoszone na realizację ww.
inwestycji
będą
odpowiednio
zagwarantowane
w wieloletnim planie inwestycyjnym oraz w budżecie
miasta,
z
uwzględnieniem
wykorzystania
ewentualnych środków pozabudżetowych.
Koszty realizacji inwestycji ponoszone będą etapowo,
w latach 2011-2021.
Załącznik Nr 4
do uchwały Nr III/48/2010
ROZSTRZYGNIĘCIE
o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu zmiany Nr 103/ 11/ 2005 – część 2 Miejscowego Planu Zagospodarowania
Przestrzennego Nr 14/1/98 w rejonie ulic: Strzyżowskiej, Ustrzyckiej, Dukielskiej i Krośnieńskiej w Rzeszowie
Uwagi wniesione do wyłożonego do publicznego
wglądu, w dniach od 4 maja do 25 maja 2009 r.
projektu zmiany Nr 103/ 11/ 2005 planu Nr 14/1/98
wraz z prognozą oddziaływania na środowisko,
nieuwzględnione przez Prezydenta Miasta Rzeszowa
Zarządzeniem Nr V/917/2009 z dnia 29 czerwca
2009 r.
1. Uwag Pana Mariana Wójcika, zam. 35-125
Rzeszów, ul. Zbyszewskiego 13/26, z dnia 8 czerwca
2009r.,
wniesionych
do
projektu
zmiany
Nr 103/11/2005
Miejscowego
Planu
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
w rejonie ulic: Strzyżowskiej, Ustrzyckiej, Dukielskiej
i Krośnieńskiej w Rzeszowie.
- nie uwzględnia się
wglądu,
w
dniach
od
9
października
do
30 października
2009
r.,
projektu
zmiany
Nr 103/11/2005 – część 2 planu Nr 14/1/98 wraz
z prognozą
oddziaływania
na
środowisko,
nieuwzględnione przez Prezydenta Miasta Rzeszowa
Zarządzeniem Nr V/1065/09 z dnia 8 grudnia 2009 r.:
2. Uwag wniesionych na piśmie z dnia 12 listopada
2009 r. do projektu zmiany Nr 103/11/2005 – część
2
Miejscowego
Planu
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
w
rejonie
ulic:
w Rzeszowie przez:
Panią Bernadettę Gnatowską – Krztoń, zam.
Rzeszów, ul. Strzyżowska 69/5,
Pana Waldemara Krztoń, zam. Rzeszów,
ul. Strzyżowska 69/5,
Pana Bogusława Bednarza, zam. Rzeszów,
Panią
Marię
Bednarz,
zam.
Rzeszów,
Pana Janusza Pełczyńskiego, zam. Rzeszów,
ul. Lenartowicza 27/4,
Panią Agatę Pełczyńską, zam. Rzeszów,
Panią Bożenę Wołowiec, zam. Rzeszów,
ul Pułaskiego 9/111,
Panią
Wandę
Kołcio,
zam.
Rzeszów,
ul Strzyżowska 69/2,
Pana Andrzeja Walczaka, zam. Rzeszów,
Pana Jerzego Śliwińskiego, zam. Rzeszów,
Panią Danutę Śliwińską, zam. Rzeszów,
Pana Kazimierza Mierzwa, zam. Rzeszów,
Panią Bożenę Mierzwa, zam. Rzeszów,
Dziennik Urzędowy
-
Panią
Jolantę
Trawka,
zam.
Rzeszów,
Pana Andrzeja Trawka, zam. Rzeszów,
Panią
Iwonę
Piętak,
zam.
Rzeszów,
Panią
Joannę
Mach,
zam.
Rzeszów,
Panią Darię Bralewska, zam. Rzeszów,
Panią Grażynę Matłosz, zam. Rzeszów,
Pana Wojciecha Stankiewicz, zam. Rzeszów,
Panią Alinę Popławska – Stankiewicz, zam.
Pana
Adama
Leicht,
zam.
Rzeszów,
Panią
Renatę
Leicht,
zam.
Rzeszów,
Pana Mieczysława Świetlik, zam. Rzeszów,
ul. Kotuli 86,
Panią
Barbarę
Ciupak,
zam.
Rzeszów,
Pana
Dariusza
Ciupak,
zam.
Rzeszów,
- 728 -
wglądu, w dniach od 27 maja do 17 czerwca 2010 r.,
projektu zmiany Nr 103/ 11/ 2005 – część 2 planu
Nr 14/1/98 wraz z prognozą oddziaływania na
środowisko, nieuwzględnione przez Prezydenta Miasta
Rzeszowa Zarządzeniem Nr V/1287/2010 z dnia
22 lipca 2010 r.:
-
3. Uwagi Spółdzielni Mieszkaniowej „Projektant”,
Rzeszów, ul. Słoneczna 2, z dnia 14 czerwca 2010 r.,
wniesionej do projektu zmiany Nr 103/11/2005 –
część 2 Miejscowego Planu Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
w
rejonie
ulic:
w Rzeszowie,
-
-
4. Uwag Pana Mariana Wójcika, zam. Rzeszów,
ul. Zbyszewskiego 13/26, z dnia 29 czerwca 2010 r.,
wniesionych do projektu zmiany Nr 103/11/2005 –
część 2 Miejscowego Planu Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
w
rejonie
ulic:
w Rzeszowie,
-
-
5. Uwag wniesionych na piśmie z dnia 29 czerwca
2010 r. do projektu zmiany Nr 103/11/2005 – część
2
Miejscowego
Planu
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
w
rejonie
ulic:
w Rzeszowie przez:
Panią Bernadettę Krztoń, zam. Rzeszów,
-
Poz. 190
Panią
Marię
Bednarz,
zam.
Rzeszów,
ul. Lenartowicza 27/4
Panią Małgorzatę Walczak, zam. Rzeszów,
Panią Katarzynę Kosior, zam. Rzeszów,
ul. Kotuli 78,
Pana Grzegorza Kosiora, zam. Rzeszów,
ul. Kotuli 78,
Panią
Bogumiłę
Hepel,
zam.
Rzeszów,
ul. Kotuli 84,
Pana Kazimierza Mierzwę, zam. Rzeszów,
Panią
Jolantę
Trawkę,
zam.
Rzeszów,
Pana Andrzeja Trawkę, zam. Rzeszów,
Panią
Joannę
Mach,
zam.
Rzeszów,
Panią Martę Bralewską, zam. Rzeszów,
Panią
Renatę
Leicht,
zam.
Rzeszów,
Pana Mieczysława Świetlika, zam. Rzeszów,
ul. Kotuli 86,
Panią Natalię Świetlik,
Panią
Martę
Mytych,
zam.
Rzeszów,
ul. Strzyżowska 69/ 16,
Pana Antoniego Śmiglę, zam. Rzeszów,
ul. Dukielska 1/1,
Panią Jadwigę Śmigla, zam. Rzeszów,
ul. Dukielska 1/1,
Panią
Barbarę
Ciupak,
zam.
Rzeszów,
Pana
Dariusza
Ciupak,
zam.
Rzeszów,
Pana
Adama
Zduna,
zam.
Rzeszów,
ul. Pułaskiego 9/111,
Pana Ryszarda Mazura, zam. Rzeszów,
ul. Dukielska 1/3,
6. Uwag wniesionych przez Pana Janusza Ramskiego,
zam. Rzeszów, ul. Jana Wiktora 57, na piśmie z dnia
30 czerwca 2010 r., do projektu zmiany
Nr 103/11/2005 – część 2 Miejscowego Planu
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
i Krośnieńskiej w Rzeszowie,
Dziennik Urzędowy
- 729 -
Uzasadnienie rozstrzygnięcia:
-
Zgodnie z art. 140 k.c., właściciel może
z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy
zgodnie ze społeczno – gospodarczym przeznaczeniem
swego prawa oraz rozporządzać nią w granicach
określonych przez ustawy i zasady współżycia
społecznego.
-
Kształtowanie polityki przestrzennej na terenie
gminy, w tym uchwalenie miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego należy do zadań
własnych gminy.
Gmina
ma
wyłączną
kompetencję
do
planowania miejscowego i działając w granicach i na
podstawie prawa może samodzielnie kształtować
sposób zagospodarowania obszaru podlegającego jej
władztwu planistycznemu, jeżeli władztwa tego nie
nadużywa. Uprawnienie to odnośnie miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego wynika
z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, (Dz.
U. Nr 80, poz. 717, z późn. zm. )
Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca
2003
r.
o
planowaniu
i
zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz. U. Nr 80 z 2003 r., poz. 7171
z późn. zm.), w zagospodarowaniu przestrzennym
powinno się uwzględniać, w szczególności:
wymagania ładu przestrzennego, urbanistyki
i architektury,
walory architektoniczne i krajobrazowe,
wymagania ochrony środowiska,
wymagania
ochrony
zdrowia
oraz
bezpieczeństwa ludzi i mienia, a także potrzeby
osób niepełnosprawnych,
walory ekonomiczne przestrzeni,
prawo własności,
potrzeby interesu publicznego.
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie
inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów
zagospodarowania i warunków zabudowy terenu
następuje w miejscowym planie zagospodarowania
przestrzennego (art. 4 ust. 1 ustawy).
Stosownie do art. 6 ustawy o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym, każdy ma prawo
w
granicach
określonych
ustawą
do
zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł
prawny,
zgodnie
z
warunkami
ustalonymi
w miejscowym
planie
zagospodarowania
przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy
oraz do ochrony własnego interesu prawnego przy
zagospodarowaniu terenów należących do innych
osób lub jednostek organizacyjnych.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 w miejscowym planie
zagospodarowania
przestrzennego
określa
się
obowiązkowo:
przeznaczenie
terenów
oraz
linie
rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu
lub różnych zasadach zagospodarowania,
-
-
-
Poz. 190
zasady
ochrony
i
kształtowania
ładu
przestrzennego,
zasady
ochrony
środowiska,
przyrody
i krajobrazu kulturowego,
zasady ochrony dziedzictwa kulturowego
i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej,
wymagania wynikające z potrzeb kształtowania
przestrzeni publicznych,
parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy
oraz zagospodarowania terenu, w tym linie
zabudowy, gabaryty obiektów i wskaźniki
intensywności zabudowy,
granice i sposoby zagospodarowania terenów
lub
obiektów
podlegających
ochronie,
ustalonych na podstawie odrębnych przepisów,
w tym terenów górniczych, a także narażonych
na
niebezpieczeństwo
powodzi
oraz
zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych,
szczegółowe zasady i warunki scalania
i podziału nieruchomości objętych planem
miejscowym;
szczególne warunki zagospodarowania terenów
oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym
zakaz zabudowy,
zasady modernizacji, rozbudowy i budowy
systemów
komunikacji
i
infrastruktury
technicznej,
sposób
i
termin
tymczasowego
zagospodarowania, urządzania i użytkowania
terenów,
stawki procentowe, na podstawie których
ustala się opłatę, o której mowa w art. 36 ust.
4.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 plan miejscowy
uchwala rada gminy, po stwierdzeniu jego zgodności
z ustaleniami studium.
Organ administracji publicznej opracowujący
projekt
miejscowego
planu
zagospodarowania
przestrzennego sporządza
do niego prognozę
oddziaływania na środowisko oraz prognozę skutków
finansowych. Zmiana Nr 103/ 11/ 2005 – część 2
Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego
Nr 14/1/98 w rejonie ulic: Strzyżowskiej, Ustrzyckiej,
Dukielskiej Krośnieńskiej w Rzeszowie została
sporządzona na mocy wyżej powołanych przepisów
oraz zgodnie z obowiązującymi przepisami odrębnymi
regulującymi
zagadnienia
mające
wpływ
na
zagospodarowanie
terenu.
Przyjęte
w
planie
rozwiązania są zgodne z kierunkami zagospodarowania
przestrzennego i polityką przestrzenną miasta
określoną w dokumencie Studium Uwarunkowań
i Kierunków
Zagospodarowania
Przestrzennego
Miasta
Rzeszowa,
uchwalonego
uchwałą
Nr XXXVII/113/2000 z dnia 4 lipca 2000 r.,
z późn. zm.
Zmiana planu w sposób prawidłowy określa
przeznaczenie
terenów
i
zasady
jego
zagospodarowania
uwzględniając
istniejące
uwarunkowania oraz powiązania funkcjonalno –
przestrzenne z terenami sąsiednimi.
Zmiana
planu
została
sporządzona
z dochowaniem
obowiązujących
procedur
wynikających z art. 17 ustawy z dnia 27 marca
Dziennik Urzędowy
2003 r.
o
planowaniu
przestrzennym.
i
zagospodarowaniu
1. Uwagi Pana Mariana Wójcika, zam. 35-125
Rzeszów, ul. Zbyszewskiego 13/26, z dnia 8 czerwca
2009r.,
wniesione
do
projektu
zmiany
Nr 103/11/2005
Miejscowego
Planu
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
i Krośnieńskiej w Rzeszowie dotyczą braku zgodności
ustaleń
projektu
zmiany
planu
ze
Studium
Uwarunkowań
i
Kierunków
Zagospodarowania
Przestrzennego Miasta Rzeszowa, nieuwzględnienia
w ustaleniach projektu zmiany planu wymagań ładu
przestrzennego,
w
szczególności
infrastruktury
technicznej oraz uwarunkowań środowiskowych dla
terenu 1U/MN (obecnie oznaczony symbolem U),
a także braku w zmianie planu ustaleń odnoszących
się
do
kosztów
finansowych
związanych
z uchwaleniem planu, pod kątem art. 36 ustawy
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Przyjęte
w
projekcie
zmiany
planu
przeznaczenie terenu oznaczonego symbolem U (teren
oznaczony
symbolem
1U/MN
na
pierwszym
wyłożeniu), pod funkcję usługowo - mieszkaniową
oraz zasady zabudowy i zagospodarowania terenu,
uzasadnione są położeniem w eksponowanym
miejscu, bezpośrednio przy skrzyżowaniu drogi
głównej (ul. Bł. Karoliny) z ulicą lokalną. Takie
położenie preferuje lokalizację funkcji usługowej.
Ustalona
w
projekcie
zmiany
planu
zasada
kształtowania formy architektonicznej obiektów
zapewnia ład przestrzenny tej części osiedla.
W projekcie
zmiany
planu
ustalono
zasady
zagospodarowania terenu i warunki jego zabudowy
w zakresie
dopuszczonym
przepisami
ustawy
Projekt zmiany planu został opracowany
zgodnie z kierunkami wyznaczonymi w Studium
Uwarunkowań
i
Kierunków
Zagospodarowania
Przestrzennego miasta Rzeszowa. Studium zawiera
koncepcję rozwoju miasta w sferze funkcjonalno –
przestrzennej. Jako dokument kierunkowy nie określa
ścisłego przeznaczenia terenów, co jest domeną
planów miejscowych. Dla terenu oznaczonego
w projekcie zmiany planu symbolem U Studium
wskazuje
lokalizację
usług
komercyjnych,
z dopuszczeniem usług publicznych i działalności
gospodarczej pozarolniczej, natomiast w północnej
części terenu objętego zmianą planu wskazuje tereny
komunikacji. Zmiana planu przewiduje nieznaczne
powiększenie zabudowy usługowej w kierunku
północnym kosztem fragmentu terenu oznaczonego na
rysunku planu symbolem 4 MWn i zlokalizowanego
w jego obrębie terenu komunikacji. Zmiana ta jest
zgodna z zapisami Studium z uwagi na możliwość
(i funkcjonowanie w stanie istniejącym) wszystkich
funkcji wskazanych w Studium.
Zakres ustaleń projektu planu określa art. 15
ust. 2 i 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.
U. Nr 80, poz.717, z późn. zm.). Zgodnie z art. 15
ust. 2 pkt. 12 tej ustawy w planie ustala się
obowiązkowo stawki procentowe, na podstawie
- 730 -
Poz. 190
których ustala się opłatę, o której mowa w art. 36
ust. 4. Ponieważ projekt zmiany Nr 103/11/2005
nie dotyczy
nowego
miejscowego
planu
zagospodarowania
przestrzennego,
lecz
zmiany
obowiązującego planu, nie określa samodzielnie
stawek procentowych, na podstawie których ustala
się opłatę, o których mowa w art. 36 ust. 4 ustawy
Stawki te zostały określone w § 73 uchwały
Nr LVI/134/2001 Rady Miasta Rzeszowa z dnia
25 września 2001 r., w sprawie uchwalenia
Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego
Dukielskiej i Krośnieńskiej w Rzeszowie i wynoszą
30%.
2. Uwagi, wniesione na piśmie z dnia 12 listopada
2009 r., do projektu zmiany Nr 103/11/2005 – część
2
Miejscowego
Planu
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
w
rejonie
ulic:
w Rzeszowie przez:
Panią Bernadettę Gnatowską – Krztoń, zam.
Panią
Marię
Bednarz,
zam.
Rzeszów,
ul Pułaskiego 9/111,
Panią
Wandę
Kołcio,
zam.
Rzeszów,
Pana Jerzego Śliwińskiego, zam. Rzeszów,
Pana Kazimierza Mierzwa, zam. Rzeszów,
Panią
Jolantę
Trawka,
zam.
Rzeszów,
Pana Andrzeja Trawka, zam. Rzeszów,
Panią
Iwonę
Piętak,
zam.
Rzeszów,
Panią
Joannę
Mach,
zam.
Rzeszów,
Panią Darię Bralewska, zam. Rzeszów,
Pana Wojciecha Stankiewicz, zam. Rzeszów,
Pana
Adama
Leicht,
zam.
Rzeszów,
Dziennik Urzędowy
-
Panią
Renatę
Leicht,
zam.
Rzeszów,
Pana Mieczysława Świetlik, zam. Rzeszów,
ul. Kotuli 86,
Panią
Barbarę
Ciupak,
zam.
Rzeszów,
Pana
Dariusza
Ciupak,
zam.
Rzeszów,
dotyczą: wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej,
wskaźnika intensywności zabudowy, wysokości
budynku, nieprzekraczalnej linii zabudowy oraz
sposobu odprowadzenia wód opadowych na terenie,
oznaczonym symbolem „U”.
Dla odizolowania graniczącej z projektowanym
terenem
usług
U
zabudowy
mieszkaniowej
jednorodzinnej wprowadzono (w wyniku rozpatrzenia
uwag z pierwszego wyłożenia) korektę przebiegu
nieprzekraczalnej linii zabudowy na tym terenie oraz
wyznaczono teren zieleni izolacyjnej od strony jego
wschodniej granicy. Zgodnie z tymi ustaleniami
budynek usługowy może zostać zlokalizowany
w odległości 16,0 m od istniejącego budynku
mieszkalnego jednorodzinnego oraz 15,0 m od
krawędzi budynku mieszkalnego wielorodzinnego.
Zwiększenie odległości z 16,0 m do 20,0 m, czego
żądają skarżący, nie jest możliwe ponieważ
wprowadzi
znaczne
ograniczenie
możliwości
prawidłowego kształtowania zabudowy usługowej
(przyjęto maksymalny trakt zabudowy 14,0 m, który
pozwala na zagospodarowanie obiektu zgodnie z jego
funkcją).
Nie
zasługują
na
uwzględnienie
uwagi
dotyczące intensywności zabudowy usługowej na
terenie U. Zabudowa została ograniczona na działce
liniami zabudowy, o których mowa wyżej. Ponadto
projekt zmiany planu wprowadza ograniczenie co do
wysokości zabudowy do dwóch kondygnacji i trzeciej
w całości lub częściowo w poddaszu lecz nie więcej
niż 12,0 m do kalenicy, co mieści się w kategoriach
budownictwa
niskiego,
zgodnie
z
przepisami
warunków technicznych jakim powinny odpowiadać
budynki i ich usytuowanie. Jest to wysokość zbliżona
do sąsiadującej zabudowy mieszkaniowej. Wysokość
obiektu w przeciwieństwie do pierwotnego planu
została ograniczona poprzez podanie jej maksymalnej
wielkości. Intensywność zabudowy ograniczona jest
również stosunkiem liczby miejsc parkingowych
w granicach terenu do powierzchni lokalu usługowego
(nie mniej niż 1 miejsce + 1 miejsce na każde
30,0 m2 powierzchni usług). Konieczność realizacji
miejsc postojowych w granicach terenu U ogranicza
wielkość powierzchni usługowej. Dla przytoczonej w
treści uwagi powierzchni usługowej 3000 m²
należałoby wybudować 100 miejsc parkingowych co
wymagałoby przynajmniej dwupoziomowego parkingu
na powierzchni całego terenu U.
W terenach miejskich intensywność zabudowy
w granicach działki usługowej jest często większa od
intensywności zabudowy mieszkaniowej i jest
zjawiskiem typowym. Podobnie dotyczy to ilości
terenów biologicznie czynnych. Ponadto sposób
zagospodarowania terenów należy rozpatrywać nie
tylko w kontekście najbliższego sąsiedztwa lecz
w odniesieniu do zagospodarowania całego osiedla, co
- 731 -
Poz. 190
miało miejsce przy formułowaniu ustaleń projektu
zmiany planu.
W projekcie zmiany planu ustala się wymóg
odprowadzania wód opadowych z terenu U do
miejskiej sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanej
wzdłuż ul. Bł. Karoliny. Nie dopuszcza się innego
tymczasowego
sposobu
odprowadzania
wód
opadowy,
w
tym
do
istniejącego
rowu
przebiegającego
przez
teren
U.
W
związku
z powyższym uwaga dotycząca odprowadzania wód
opadowych jest niezasadna.
3. Uwaga wniesiona przez Spółdzielnię Mieszkaniową
„Projektant”, Rzeszów, ul. Słoneczna 2, na piśmie
z dnia 14 czerwca 2010 r., do projektu zmiany
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
i Krośnieńskiej w Rzeszowie, dotyczy zwiększenia
wielkości powierzchni lokalu gastronomicznego na
terenie oznaczonym w projekcie zmiany planu
symbolem U.
Zagospodarowując teren U wzięto pod uwagę
jego sąsiedztwo z terenami zabudowy mieszkaniowej,
wprowadzając w zmianie planu szczegółowe ustalenia
co do rodzaju usług jakie można lokalizować na tym
terenie. Ze względu na obawy mieszkańców
sąsiadującej zabudowy (wyrażone w formie uwag do
projektu planu) postanowiono dopuścić jedynie
niewielki lokal gastronomiczny o powierzchni
nieprzekraczającej 30 m2. Taka powierzchnia lokalu
ograniczy możliwość lokalizacji funkcji uciążliwej dla
mieszkańców sąsiadującej zabudowy (np. dyskoteki),
a jednocześnie pozwoli na zlokalizowanie na tym
terenie tzw. małej gastronomii (np. kawiarni)
towarzyszącej usługom.
Ponadto zgodnie z zapisami MPZP Nr 14/1/98
usługi gastronomii mogą być lokalizowane na terenach
oznaczonych
symbolem
UHG,
leżących
przy
ul. Ustrzyckiej, które są obecnie niezainwestowane.
4. Uwagi wniesione przez Pana Mariana Wójcika, zam.
Rzeszów, ul. Zbyszewskiego 13/26, na piśmie z dnia
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
i Krośnieńskiej
w
Rzeszowie,
dotyczą:
braku
zgodności ustaleń projektu zmiany planu ze Studium
Uwarunkowań
i
Kierunków
Zagospodarowania
Przestrzennego
Miasta
Rzeszowa,
błędów
proceduralnych, zasad zabudowy i zagospodarowania
terenu oznaczonego w projekcie zmiany planu
symbolem U oraz jego obsługi w zakresie
infrastruktury technicznej.
Uwaga dotycząca braku zgodności zapisów
planu ze Studium Uwarunkowań i Kierunków
Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Rzeszowa
została
rozpatrzona
w
pkt
1
niniejszego
Rozstrzygnięcia.
Procedura
przeprowadzona
zmiany
zgodnie
z
planu
art.
17
została
ustawy
Dziennik Urzędowy
o Planowaniu i Zagospodarowaniu Przestrzennym
z dnia 27 marca 2003 r. Pisma, na które powołuje się
skarżący, złożone przez: „Stowarzyszenie Na Rzecz
Budowy Obiektów Oświatowych i Infrastruktury
Społecznej na Terenie Osiedla przy ul. Strzyżowskiej
w Rzeszowie”, Spółdzielni Mieszkaniowej „Projektant”
oraz Rady Osiedla im. Franciszka Kotuli w Rzeszowie,
zawierają wnioski złożone po tym jak część zmiany
Nr 103/11/2005 MPZP Nr 14/1/98 w rejonie ulic:
w Rzeszowie została wyłączona z uchwalenia
w związku ze złożonymi uwagami i przekazana do
ponownej analizy.
Uwaga dotycząca wprowadzenia „klauzuli
o przezbrojeniu działki na koszt inwestora” nie jest
zasadna, ponieważ takie regulacje nie mogą być
przedmiotem planu miejscowego.
Zmiana planu w zakresie zasad modernizacji,
rozbudowy
i
budowy
systemów
komunikacji
i infrastruktury technicznej jest zgodna z art. 15
pkt 10 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym z dnia 27 marca 2003r.
Nie znajduje uzasadnienia uwaga dotycząca
nieprawidłowych zasad zabudowy i zagospodarowania
terenu U. Projekt zmiany planu został opracowany
zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami
ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80
z 2003 r., poz. 717 z p. zm.) oraz rozporządzeniem
Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r.
w sprawie
wymaganego
zakresu
projektu
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
(Dz. U. Nr 164 z 2003 r., poz. 1587). Projekt zmiany
planu został pozytywnie zaopiniowany i uzgodniony
przez właściwe instytucje i organy w tym Miejską
Komisję Urbanistyczno – Architektoniczną.
Z ustaleń zmiany planu nie wynika konieczność
likwidacji cieku wodnego, co podnosi skarżący.
5. Uwagi, wniesione na piśmie z dnia 29 czerwca
2010 r., do projektu zmiany Nr 103/11/2005 – część
2
Miejscowego
Planu
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
w
rejonie
ulic:
w Rzeszowie przez:
Panią Bernadettę Krztoń, zam. Rzeszów,
Panią
Marię
Bednarz,
zam.
Rzeszów,
ul. Lenartowicza 27/4
Panią Małgorzatę Walczak, zam. Rzeszów,
Panią Katarzynę Kosior, zam. Rzeszów,
ul. Kotuli 78,
- 732 -
Poz. 190
-
Pana Grzegorza Kosiora, zam. Rzeszów,
ul. Kotuli 78,
Panią
Bogumiłę
Hepel,
zam.
Rzeszów,
ul. Kotuli 84,
Pana Kazimierza Mierzwę, zam. Rzeszów,
Panią
Jolantę
Trawkę,
zam.
Rzeszów,
Pana Andrzeja Trawkę, zam. Rzeszów,
Panią
Joannę
Mach,
zam.
Rzeszów,
Panią Martę Bralewską, zam. Rzeszów,
Panią
Alinę
Popławska
–
Stankiewicz,
zam. Rzeszów, ul. Strzyżowska 69/20,
Panią
Renatę
Leicht,
zam.
Rzeszów,
Pana Mieczysława Świetlika, zam. Rzeszów,
ul. Kotuli 86,
Panią
Martę
Mytych,
zam.
Rzeszów,
ul. Strzyżowska 69/ 16,
Pana Antoniego Śmiglę, zam. Rzeszów,
ul. Dukielska 1/1,
Panią Jadwigę Śmigla, zam. Rzeszów,
ul. Dukielska 1/1,
Panią
Barbarę
Ciupak,
zam.
Rzeszów,
Pana
Dariusza
Ciupak,
zam.
Rzeszów,
Pana
Adama
Zduna,
zam.
Rzeszów,
ul. Pułaskiego 9/111,
Pana Ryszarda Mazura, zam. Rzeszów,
ul. Dukielska 1/3,
dotyczą:
przeznaczenia
terenu
oznaczonego
w projekcie zmiany planu symbolem U, zasad jego
zabudowy i zagospodarowania, zasad jego obsługi w
zakresie infrastruktury technicznej, a także informacji
zawartych w Prognozie oddziaływania na środowisko.
Zgodne z art. 15 pkt 10 ustawy z dnia
27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym w planie miejscowym określa się
zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów
komunikacji
i
infrastruktury
technicznej.
W przedmiotowej zmianie planu dla terenu U ustala
się: „odprowadzenie wód opadowych do miejskiej
sieci kanalizacji deszczowej zlokalizowanej wzdłuż
ul. Bł. Karoliny” co oznacza, że zabudowa na tym
terenie może powstać dopiero po realizacji w/w
kanalizacji.
Z ustaleń projektu zmiany planu wynika, że rów
deszczowy przebiegający przez teren U będzie mógł
zostać zlikwidowany – wyznaczono nieprzekraczalne
linie lokalizacji budynków umożliwiające ich lokalizację
na terenie gdzie obecnie przebiega rów. Ewentualna
likwidacja
rowu
wiąże
się
ze
zmianą
Dziennik Urzędowy
zagospodarowania terenu i będzie możliwa dopiero po
wybudowaniu nowej sieci kanalizacji deszczowej,
która rozwiąże problemy odwodnienia terenu
inwestycji oraz terenów sąsiednich. Sprawa ta
dotyczy
rozwiązań
technicznych
w
zakresie
infrastruktury technicznej, które nie są regulowane
ustaleniami
planu
miejscowego
ani
Prognozy
oddziaływania
na
środowisko,
stosownie
do
powołanego wyżej przepisu ustawy. Plan miejscowy
nie może zawierać zapisów dotyczących etapowania
realizacji inwestycji. Szczegółowa analiza istniejących
stosunków wodnych w obszarze objętym projektem
zmiany planu oraz terenów sąsiednich i całej zlewni,
z której wody płyną również przez przedmiotowy
teren, analizowane są na etapie opracowania
dokumentacji na budowę sieci kanalizacji deszczowej
(w trakcie przygotowania), która będzie realizowana
w liniach rozgraniczających ul. Bł. Karoliny. Projekt
planu został pozytywnie zaopiniowany przez Miejskie
Przedsiębiorstwo
Wodociągów
i
Kanalizacji
w Rzeszowie w zakresie odprowadzania wód
opadowych. Ustalenia planu zabezpieczają roszczenia
osób wnoszących uwagi w zakresie odprowadzania
wód opadowych.
Zakres prognozy oddziaływania na środowisko
jest zgodny przepisami art. 51 ustawy z dnia
3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji
na środowisko, co zostało potwierdzone w procesie
opiniowania planu wraz z prognozą oddziaływania na
środowisko przez Regionalnego Dyrektora Ochrony
Środowiska w Rzeszowie oraz Państwowy Powiatowy
Inspektor Sanitarny w Rzeszowie (organy uzgadniające
zakres prognozy).
Zmiany kierunku wód opadowych z terenu
spowodowane niwelacją terenu są zabronione zgodnie
z: art. 29 i art. 30 ustawy Prawo wodne z dnia
18 lipca 2001 r.: „Właściciel gruntu,(…) nie może
zmienić stanu wody na gruncie , a zwłaszcza kierunku
odpływu znajdującej się na jego gruncie wody
opadowej ani kierunku odpływu ze źródeł – ze szkodą
dla gruntów sąsiednich” oraz Rozporządzeniem
Ministra Infrastruktury Technicznej z dnia 12 kwietnia
2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, które
mówi: „ dokonywanie zmiany naturalnego spływu
wód opadowych w celu kierowania ich na tereny
sąsiedniej nieruchomości jest zabronione”. Są to
powszechne przepisy prawa, których respektowanie
jest obowiązkowe niezależnie od ustaleń planu.
Nie znajduje uzasadnienia uwaga dotyczącą
zmiany zapisu „usługi nieuciążliwe” na „usługi
nieuciążliwe dla zabudowy mieszkaniowej”. Obecny
zapis odnosi się do definicji zawartej w § 5 tekstu
planu.
Uwagi dotyczące ograniczenia rodzaju funkcji
usługowych zawarte w pismach: z dnia 5 czerwca
2009 r. i z dnia 12 listopada 2009 r. zostały
szczegółowo przeanalizowane. W wyniku czego
sformułowano szczegółowe ustalenia co do rodzaju
usług na terenie U tak, aby maksymalnie ograniczyć
możliwość
zabudowy
usługowej
stwarzającej
- 733 -
Poz. 190
uciążliwość dla terenów sąsiednich. Uznano obecne
ustalenia za w pełni wystarczające dla zabezpieczenia
interesu mieszkańców przed ewentualną uciążliwością
usług.
W
związku
z
wnioskiem
właściciela
nieruchomości znajdującej
się
na
terenie U
o dopuszczenie lokalizacji usług gastronomii uznano,
że niewielki lokal gastronomiczny nie będzie stanowił
uciążliwości dla mieszkańców okolicznej zabudowy.
Biorąc pod uwagę wniosek właściciela, Spółdzielni
mieszkaniowej jak i uwagi mieszkańców dopuszczono
w zmianie planu jeden lokal gastronomiczny
o powierzchni nie przekraczającej 30 m2. Taka
powierzchnia lokalu ograniczy możliwość lokalizacji
funkcji uciążliwej dla mieszkańców (np. dyskoteki),
a jednocześnie pozwoli na zlokalizowanie na tym
terenie tzw. małej gastronomii (np. kawiarni)
towarzyszącej usługom.
Nie znajduje uzasadnienia uwaga mieszkańców
dotycząca zmiany zasad rozbudowy budynków
garażowych leżących przy granicy terenu U.
W związku z uwagą mieszkańców, z dnia 16 listopada
2009 r. (złożoną po drugim wyłożeniu do publicznego
wglądu) dotyczącą warunków rozbudowy w/w
budynków,
wprowadzono
szczegółowe
zasady
rozbudowy i nadbudowy. W związku z powyższym
obecne ustalenia planu w tym zakresie uznaje się za
wystarczające. Kwestie dopływu światła dziennego do
istniejących budynków regulowane są przepisami
rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać
budynki i ich usytuowanie.
Uwagi dotyczące wysokości zabudowy oraz
powierzchni terenu [ZP] są powtórzeniem uwag z dnia
12 listopada 2009 r., złożonych po drugim wyłożeniu
do publicznego wglądu w dniach od 9 października do
30 października 2009 r. ( rozpatrzone w pkt 2
niniejszego
Rozstrzygnięcia).
Ponieważ
zasady
zabudowy i zagospodarowania terenu U nie uległy
zmianom
na
niekorzyść
wnoszących
uwagi,
w stosunku do projektu zmiany planu z drugiego
wyłożenia, rozstrzygnięcie w tym zakresie nie ulega
zmianie.
6. Uwagi wniesione przez Pana Janusza Ramskiego,
zam. Rzeszów, ul. Jana Wiktora 57, na piśmie z dnia
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
i Krośnieńskiej w Rzeszowie, dotyczą: poszerzenia
zakresu usług które mogą być lokalizowane na terenie
U, likwidacji w projekcie zmiany planu terenu zieleni
urządzonej [ZP], usunięcia z projektu zmiany planu
ograniczeń
dotyczących
zabudowy
i zagospodarowania terenu, zmiany zasad obsługi
w zakresie komunikacji – dopuszczenie lokalizacji
miejsc postojowych w pasie drogi publicznej.
Przedmiotowa
zmiana
polega
m.in.
na
poszerzeniu terenu przeznaczonego pod zabudowę
usługową
w
stosunku
do
ustaleń
planu
obowiązującego (teren UHR). W związku z tym wzięto
pod uwagę sąsiedztwo z istniejącą zabudową
Dziennik Urzędowy
mieszkaniową formułując ustalenia dla terenu U w taki
sposób, aby lokalizowana tam zabudowa usługowa nie
stanowiła uciążliwości dla istniejącej w sąsiedztwie
zabudowy mieszkaniowej.
Nie znajduje uzasadnienia uwaga dotycząca
zwiększenia zakresu usług na terenie U. W związku
z uwagami
mieszkańców
sąsiadujących
z przedmiotowym terenem nieruchomości poddano tę
kwestię szczegółowej analizie. Obecny zapis zmiany
planu umożliwia lokalizację szerokiego wachlarza usług
dla obsługi mieszkańców osiedla.
Teren [ZP], który należy zagospodarować jako
zieleń
urządzoną
(o
charakterze
izolacyjnym)
wprowadzono w celu odizolowania terenu usługowego
od zabudowy mieszkaniowej. Zostało to poprzedzone
analizami możliwości prawidłowego zagospodarowania
terenu pod zabudowę usługową zgodnie z zasadami
zabudowy i zagospodarowania ustalonymi dla terenu
U. Zmiana planu ustala minimalną powierzchnię terenu
biologicznie czynnego na 15% powierzchni terenu U,
a teren [ZP] stanowi 10%. W związku z tym prawie
cała pozostała powierzchnia terenu U może zostać
utwardzona.
Uznaje się za bezzasadne uwagi skarżącego
dotyczące
zmiany
zasad
zabudowy
i zagospodarowania terenu U w kwestii: dopuszczenia
dachów o zmiennych kątach nachylenia połaci,
dopuszczenia
więcej
niż
dwóch
budynków
lokalizowanych na działce, dopuszczenia funkcji
- 734 -
Poz. 190
mieszkaniowej na dowolnych warunkach na terenie U.
Wprowadzone
ograniczenia
dotyczące
zasad
zabudowy i zagospodarowania terenu U wynikają z:
zasad
ochrony
i
kształtowania
ładu
przestrzennego,
kontekstu miejsca, w którym nowa zabudowa
usługowa ma wpisywać się w strukturę
funkcjonalno – przestrzenną istniejącego
osiedla mieszkaniowego w bezpośrednim
sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej jednoi wielorodzinnej.
Ponadto
projekt
zmiany
planu
został
opracowany zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie
przepisami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (Dz. U. Nr 80
z 2003 r., poz. 717 z p. zm.) oraz rozporządzeniem
w sprawie
wymaganego
zakresu
projektu
( Dz. U. Nr 164 z 2003 r., poz. 1587). Projekt zmiany
planu został pozytywnie zaopiniowany i uzgodniony
przez właściwe instytucje i organy w tym Miejską
Komisję Urbanistyczno – Architektoniczną.
Zapisy planu miejscowego dotyczą wyłącznie
terenu objętego jego granicami, dlatego nie jest
możliwe wskazanie lokalizacji miejsc postojowych na
terenie znajdującym się poza planem, zgodnie z uwagą
skarżącego.
UZASADNIENIE
Do uchwały nr III / 48 / 2010 Rady Miasta Rzeszowa z dnia 28 grudnia 2010r. w sprawie uchwalenia zmiany
Nr 103/11/2005 – część 2 Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Nr 14/1/98 w rejonie ulic:
Strzyżowskiej, Ustrzyckiej, Dukielskiej i Krośnieńskiej w Rzeszowie
Uchwała nr XXXIX/113/2005 o przystąpieniu
do sporządzenia zmiany Nr 103/11/2005 Miejscowego
Planu Zagospodarowania Przestrzennego Nr 14/1/98
i Krośnieńskiej w Rzeszowie, została podjęta przez
Radę Miasta Rzeszowa w dniu 24 maja 2005 r.
Opracowaniem objęto siedem obszarów o łącznej
powierzchni około 4,4 ha, położonych w zachodniej
części miasta na osiedlu Kotuli. Na sesji w dniu 7 lipca
2009 r. Rada Miasta Rzeszowa uchwaliła zmianę
planu Nr 103/11/2005 – część 1, w części, co
do której nie zostały złożone uwagi.
Pozostałe dwa obszary o powierzchni ok. 0,93 ha
zostały objęte ponowną analizą i są przedmiotem
niniejszej zmiany planu Nr 103/11/ 2005 – część 2.
Ustalenia projektu zmiany planu są zgodne ze
Studium
Uwarunkowań
i
Kierunków
uchwalonym uchwałą Nr XXXVII/113/2000 z dnia
4 lipca 2000 r., z późn. zm. Studium wskazuje na
przedmiotowym terenie lokalizację usług komercyjnych
z dopuszczeniem usług publicznych i działalności
gospodarczej
pozarolniczej,
tereny
komunikacji
i zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.
Przyjęte w projekcie zmiany planu ustalenia
uwzględniają
występujące
uwarunkowania
zagospodarowania przestrzennego terenu, w tym
powiązania funkcjonalno-przestrzenne z terenami
sąsiednimi.
Zmiana planu w części przedstawionej Radzie
Miasta do uchwalenia dotyczy dwóch obszarów.
Pierwszy obejmuje tereny oznaczone symbolami
18MN i 11KX/KD, przeznaczone pod zabudowę
mieszkaniową jednorodzinną i ciąg pieszo-jezdny,
zaprojektowany w tym miejscu po zmianie przebiegu
drogi lokalnej. Drugi teren oznaczony symbolem U,
został przeznaczony pod usługi z dopuszczeniem
funkcji mieszkaniowej, co uzasadnione jest jego
położeniem bezpośrednio przy skrzyżowaniu drogi
głównej
(ul.
Bł.
Karoliny)
z
ulicą
lokalną
(ul. Strzyżowską). Takie przeznaczenie pozwoli na
lokalizację usług dla obsługi mieszkańców osiedla.
Projekt zmiany planu wraz z niezbędnymi
dokumentami planistycznymi, w tym prognozą
oddziaływania na środowisko oraz prognozą skutków
finansowych
został
opracowany
zgodnie
z obowiązującymi w tym zakresie przepisami ustawy
z dnia
27
marca
2003
r.
o
planowaniu
Dziennik Urzędowy
- 735 -
i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz. U. nr 80
z 2003 r., poz. 717 z późn. zm.) oraz rozporządzenia
w sprawie
wymaganego
zakresu
projektu
(Dz. U. Nr 164 z 2003 r., poz. 1587).
W trakcie sporządzania projektu zmiany planu
przeprowadzono strategiczną ocenę oddziaływania na
środowisko z zapewnieniem udziału społeczeństwa,
stosownie do wymogów ustawy z dnia 3 października
2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie,
udziale
społeczeństwa
w
ochronie
środowisko (Dz.U. Nr 199 z 2008 r., poz. 1227
z późn. zm.)
Zmiana
planu
została
z dochowaniem
obowiązujących
wynikających z ww. ustaw.
sporządzona
procedur
Sposób przeprowadzenia procedury i strategicznej
oceny oddziaływania na środowisko.
Informacje
dotyczące
udziału
społeczeństwa
w procedurze sporządzania zmiany planu.
Prezydent Miasta Rzeszowa, dnia 13 września
2005 r., ogłosił o przystąpieniu do sporządzenia
zmiany
Nr
103/11/2005
Miejscowego
Planu
Zagospodarowania
Przestrzennego
Nr
14/1/98
i Krośnieńskiej w Rzeszowie – poprzez ogłoszenie
w prasie miejscowej Dziennik „ Super Nowości”, przez
obwieszczenie na tablicach ogłoszeń w Urzędzie
Miasta Rzeszowa a także w Biuletynie Informacji
Publicznej (BIP) na stronie internetowej Urzędu.
W obwieszczeniu i ogłoszeniu podano termin i zasady
składania wniosków do projektu zmiany planu (termin
składania
wniosków
wyznaczono
do
dnia
4 października 2005 r.)
Po ogłoszeniu o przystąpieniu do sporządzenia
zmiany planu, w wyznaczony terminie, nie złożono
wniosków.
Wszystkie wnioski od instytucji i organów
zostały przeanalizowane i wzięte pod uwagę przy
sporządzaniu zmiany planu.
Została sporządzona prognoza oddziaływania
ustaleń
zmiany
planu
na
środowisko.
Przy
opracowaniu prognozy uwzględniono, m.in. informacje
zawarte
w
opracowaniu
ekofizjograficznym,
przygotowanym na potrzeby niniejszego projektu
zmiany planu oraz uzgodniony zakres prognozy
z Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska
w Rzeszowie
i
Państwowym
Powiatowym
Inspektorem Sanitarnym w Rzeszowie.
Wystąpiono o zaopiniowanie i uzgodnienie
projektu zmiany planu do właściwych instytucji
i organów, w tym do Miejskiej Komisji UrbanistycznoArchitektonicznej. Projekt zmiany planu wraz
z prognozą oddziaływania na środowisko został
pozytywnie zaopiniowany i uzgodniony przez
wymagane przepisami organy.
Poz. 190
Projekt zmiany planu wraz z prognozą
oddziaływania na środowisko, został wyłożony do
publicznego wglądu, w dniach od 4 maja 2009 r. do
25 maja 2009 r. Ogłoszenie i obwieszczenie
o terminie wyłożenia do publicznego wglądu projektu
zmiany planu i prognozy, ukazało się 23 kwietnia
2009 r. w Gazecie Codziennej „Nowiny”, na tablicy
ogłoszeń w Urzędzie Miasta Rzeszowa oraz
w Biuletynie Informacji Publicznej (BIP) na stronie
internetowej Urzędu. Określono zasady składania
uwag. Termin składania uwag wyznaczono do dnia
8 czerwca 2009 r. W dniu 20 maja 2009 r. odbyła się
dyskusja publiczna nad rozwiązaniami przyjętymi
w projekcie zmiany planu.
Do projektu zmiany Nr 103/11/2005 MPZP
Dukielskiej i Krośnieńskiej w Rzeszowie, w terminie
14 dni wyznaczonym od dnia zakończenia okresu
wyłożenia projektu do publicznego wglądu, tj. do dnia
8 czerwca 2009 r. wpłynęły uwagi, które zostały
rozpatrzone Zarządzeniem Nr V/917/2009 Prezydenta
Miasta Rzeszowa z dnia 29 czerwca 2009 r.
w następujący sposób:
- Uwzględniono uwagi:
o
Pana Janusza Pełczyńskiego,
o
Panią Agatę Pełczyńską,
o
Pana Bogusława Bednarz,
o
Pana Waldemara Krztoń,
o
Panią Barbarę Ciupak,
o
Pana Dariusza Ciupak,
o
Panią Małgorzatę Walczak,
o
Pana Andrzej Walczak,
o
Panią Wandę Kołcio,
o
Pana Andrzeja Trawka,
o
Panią Jolantę Trawka,
o
Panią Bożenę Mierzwa,
o
Pana Kazimierza Mierzwa,
o
Pana Mieczysława Świetlik,
o
Panią Bożenę Wołowiec,
o
Panią Beatę Hałaj,
o
Pana Krzysztofa Bazylski,
o
Panią Joannę Mach,
o
Panią Alinę Popławska – Stankiewicz,
o
Pana Adama Leicht,
o
Panią Renatę Leicht,
o
Panią Krystynę Mazur,
o
Pana Ryszarda Mazur,
o
Pana Antoniego Śmigla,
o
Pana Wiesława Dłuski,
o
Panią Dorotę Długosz – Smela,
o
Panią Katarzynę Domańska,
o
Pana Henryka Lenart,
o
Panią Bożenę Duda,
dotyczące
zasad
zagospodarowania
i warunków zabudowy, które ustalono dla terenu
oznaczonego
symbolem
1U/MN
oraz
braku
dostatecznego stopnia szczegółowości oceny wpływu
na środowisko projektowanego zagospodarowania
terenu oznaczonego symbolem 1U/MN,
uwzględniono uwagę Pani Janiny Sobiny,
w części dotyczącej ustaleń w zakresie linii
zabudowy, dla terenu oznaczonego symbolem
18 MN,
Dziennik Urzędowy
-
-
-
pozostawiono bez rozpatrzenia uwagę Pani
Janiny Sobiny, w zakresie dotyczącym zmiany
przeznaczenia części działki 1278/4 pod
zabudowę
mieszkaniową
jednorodzinną,
ponieważ odnosi się do terenu, który nie jest
objęty zmianą planu Nr 103/11/2005,
uwzględniono uwagę Pana Mariana Wójcika,
w części dotyczącej ustaleń w zakresie linii
zabudowy, na terenie oznaczonym na rysunku
zmiany planu symbolem 18 MN,
nie uwzględniono uwagi Pana Mariana Wójcika,
w części dotyczącej braku zgodności ustaleń
projektu
zmiany
planu
ze
Studium
Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania
Przestrzennego
Miasta
Rzeszowa;
nieuwzględnienia w ustaleniach projektu zmiany
planu
wymagań
ładu
przestrzennego,
w szczególności infrastruktury technicznej oraz
uwarunkowań środowiskowych dla terenu
1U/MN, a także braku w zmianie planu ustaleń
odnoszących się do kosztów finansowych
związanych z uchwaleniem planu, pod kątem
art.
36
ustawy
o
planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym.
Na sesji w dniu 7 lipca 2009 r. Rada Miasta
Rzeszowa uchwaliła zmianę planu Nr 103/11/2005 –
część 1, w części co do której nie zostały złożone
uwagi.
Pozostałą część poddano ponownej analizie.
W wyniku
uwzględnienia
złożonych
uwag
wprowadzono odpowiednie korekty do projektu
zmiany planu, następnie projekt zmiany Nr 103/11/
2005 – część 2 wraz z prognozą oddziaływania na
środowisko, został wyłożony do publicznego wglądu,
w
dniach
od
9
października
2009
r.
do 30 października 2009 r.
Ogłoszenie i obwieszczenie Prezydenta Miasta
Rzeszowa o terminie wyłożenia do publicznego wglądu
projektu zmiany planu i prognozy ukazało się dnia
1 października 2009 r. w miejscowej prasie Gazeta
Codzienna
”Nowiny”,
na
tablicach
ogłoszeń
w Urzędzie Miasta Rzeszowa oraz w Biuletynie
Informacji Publicznej (BIP) na stronie internetowej
Urzędu. Określono zasady składania uwag. Termin
składania uwag wyznaczono do dnia 17 listopada
2009 r. W dniu 22 października 2009 r. odbyła się
dyskusja publiczna nad rozwiązaniami przyjętymi
w projekcie zmiany planu.
Do projektu zmiany planu, w terminie
przewidzianym ustawą, nie krótszym niż 14 dni od
dnia zakończenia okresu wyłożenia zmiany planu,
tj. do 17 listopada 2009 r. wpłynęły uwagi dotyczące
przyjętych w projekcie rozwiązań.
Zarządzeniem Nr V/1065/09 z dnia 8 grudnia
2009 r. Prezydent Miasta rozpatrzył uwagi wniesione
do projektu zmiany planu w następujący sposób:
Uwagi wniesione przez:
o
Panią Bernadettę Gnatowską – Krztoń,
o
o
Pana Bogusława Bednarza,
o
Panią Marię Bednarz,
- 736 -
Poz. 190
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
Panią Wandę Kołcio,
Pana Andrzeja Walczaka,
Pana Jerzego Śliwińskiego,
Panią Danutę Śliwińską,
Pana Kazimierza Mierzwę,
Panią Jolantę Trawka,
Pana Andrzeja Trawkę,
Panią Iwonę Piętak,
Panią Darię Bralewską,
Panią Grażynę Matłosz,
Pana Wojciecha Stankiewicz,
Panią Alinę Popławską – Stankiewicz,
Pana Adama Leichta,
Pana Mieczysława Świetlika,
Pana Dariusza Ciupaka,
-
uwzględniono w części dotyczącej ograniczenia
rodzaju usług, które mogą być lokalizowane na
terenie „U”, zasad zagospodarowania terenu
„ZP” oraz warunków nadbudowy budynków
garażowych usytuowanych w granicy terenu,
nie uwzględniono w części dotyczącej:
wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej,
wskaźnika
intensywności
zabudowy,
wysokości budynku, nieprzekraczalnej linii
zabudowy oraz sposobu odprowadzenia wód
opadowych.
-
W wyniku uwzględnienia części wniesionych
uwag wprowadzono odpowiednie korekty do projektu
zmiany Nr 103/11/2005 – część 2, następnie projekt
wraz z prognozą oddziaływania na środowisko został
po raz kolejny wyłożony do publicznego wglądu
w dniach od 27 maja 2010 r. do 17 czerwca 2010 r.
Ogłoszenie i obwieszczenie Prezydenta Miasta
Rzeszowa o terminie wyłożenia do publicznego wglądu
projektu zmiany planu i prognozy ukazało się dnia
20 maja 2010 r. w miejscowej prasie Gazeta
Codzienna
”Nowiny”,
na
tablicach
ogłoszeń
w Urzędzie Miasta Rzeszowa oraz w Biuletynie
Urzędu. Określono zasady składania uwag. Termin
składania uwag wyznaczono do dnia 1 lipca 2010 r.
W dniu 8 czerwca 2010 r. odbyła się dyskusja
publiczna nad rozwiązaniami przyjętymi w projekcie
zmiany planu.
Do projektu zmiany planu, w terminie
przewidzianym ustawą, nie krótszym niż 14 dni od
dnia zakończenia okresu wyłożenia planu, tj. do
1 lipca 2010 r. wpłynęły uwagi dotyczące przyjętych
w projekcie rozwiązań.
Zarządzeniem Nr V/1287/2010 z dnia 22 lipca
2010 r. Prezydent Miasta rozpatrzył uwagi wniesione
do projektu zmiany planu w następujący sposób:
Nie uwzględniono :
- Uwagi wniesionej przez Spółdzielnię Mieszkaniową
„Projektant”, dotyczącej wielkości powierzchni lokalu
Dziennik Urzędowy
- 737 -
gastronomicznego na terenie oznaczonym w projekcie
zmiany planu symbolem „U”,
o
o
o
o
o
o
o
- Uwag wniesionych przez Pana Mariana Wójcika
dotyczących: braku zgodności ustaleń projektu zmiany
planu ze Studium Uwarunkowań i Kierunków
błędów
proceduralnych,
zasad
zabudowy
i zagospodarowania terenu oznaczonego w projekcie
planu symbolem „U” oraz jego obsługi w zakresie
infrastruktury technicznej,
Poz. 191
Pana Antoniego Śmiglę,
Panią Jadwigę Śmigla,
Pana Dariusza Ciupak,
Pana Adama Zduna,
Pana Ryszarda Mazura,
dotyczących:
przeznaczenia
terenu
oznaczonego w projekcie zmiany planu symbolem
„U”, zasad jego zabudowy i zagospodarowania, zasad
jego obsługi w zakresie infrastruktury technicznej,
a także
informacji
zawartych
w
Prognozie
oddziaływania na środowisko.
- Uwag wniesionych przez:
o
Panią Bernadettę Krztoń,
o
o
Pana Bogusława Bednarza,
o
Panią Marię Bednarz,
o
o
o
Pana Andrzeja Walczaka,
o
Panią Małgorzatę Walczak,
o
Panią Katarzynę Kosior,
o
Pana Grzegorza Kosiora,
o
Panią Bogumiłę Hepel,
o
Panią Danutę Śliwińską,
o
Pana Kazimierza Mierzwę,
o
o
Panią Jolantę Trawkę,
o
Pana Andrzeja Trawkę,
o
o
Panią Martę Bralewską,
o
Panią Grażynę Matłosz,
o
Panią Alinę Popławska – Stankiewicz,
o
o
Pana Mieczysława Świetlika,
o
o
Panią Martę Mytych,
- Uwag wniesionych przez Pana Janusza Ramskiego
dotyczących przeznaczenia terenu oznaczonego
w projekcie zmiany planu symbolem „U” oraz zasad
jego zabudowy i zagospodarowania.
Wszystkie wniesione do projektu zmiany planu
uwagi
zostały
szczegółowo
przeanalizowane
i uwzględnione w szerokim zakresie, o czym świadczą
trzy wyłożenia projektu do publicznego wglądu.
Ostatnia wersja projektu zapewnia prawidłowe relacje
funkcjonalno-przestrzenne w granicach terenu oraz
w jego bliższym i dalszym otoczeniu.
Informacja o podjętych ww. Zarządzeniach
Prezydenta Miasta została zamieszczona w Biuletynie
Urzędu Miasta Rzeszowa.
Uwagi nieuwzględnione przez Prezydenta Miasta
Rzeszowa zostają przedstawione Radzie Miasta celem
rozpatrzenia
191
INFORMACJA Nr GKK.II.7417-16/10/11
PREZYDENTA MIASTA PRZEMYŚLA
z dnia 13 stycznia 2011 r.
w sprawie projektu operatu opisowo-kartograficznego modernizacji ewidencji gruntów
i budynków obrębu ewidencyjnego nr 216 Kruhel Wielki miasta Przemyśla
Na podstawie art. 24a ust. 1, 8 i 9 ustawy
z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne
i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287
ze zm.) informuję, że:
§ 1. Projekt operatu opisowo-kartograficznego
powstały w wyniku modernizacji ewidencji gruntów
i budynków obrębu nr 216 Kruhel Wielki miasta
Przemyśla stał się operatem ewidencji gruntów
i budynków.
§ 2. Każdy czyjego interesu prawnego dotyczą
dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków
ujawnione w operacie opisowo-kartograficznym może
w terminie 30 dni od daty ogłoszenia w Dzienniku
Urzędowym Województwa Podkarpackiego informacji,
o której mowa w §1, zgłaszać zarzuty do tych
danych.
Z up. Prezydenta Miasta
Grzegorz Hayder
Z-ca Prezydenta
Dziennik Urzędowy
- 738 -
Poz. 192 i 193
192
INFORMACJA Nr 1/2011
STAROSTY BRZOZOWSKIEGO
Zgodnie z art. 24a ust. 1, 8 i 9 ustawy z dnia
17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne
(tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287
z późn. zm.),
w dzienniku urzędowym województwa zgłaszać
zarzuty do tych danych.
Ponadto informuję, że wyłożenie projektu operatu
opisowo-kartograficznego odbyło się w dniach od
28 października 2010 r. do 19 listopada 2010 r.
w godzinach od 800 do 1600 w budynku Domu
Ludowego w Niebocku, o czym zawiadomione zostały
osoby fizyczne, prawne i jednostki organizacyjne
zgodnie z art. 24a ust. 5 cytowanej wyżej ustawy.
Starosta Brzozowski informuje, że:
- projekt operatu opisowo - kartograficznego
wsi Niebocko, gmina Dydnia, stał się operatem
ewidencji gruntów i budynków,
- każdy czyjego interesu prawnego dotyczą
dane zawarte w operacie opisowo-kartograficznym,
może w terminie 30 dni od daty ogłoszenia
Starost Brzozowski
Zygmunt Błaż
193
INFORMACJA
PREZESA URZĘDU REGULACJI ENERGETYKI
o decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki odmawiającej zmiany taryfy dla ciepła
przedsiębiorstwa energetycznego: PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna
S.A. Oddział Elektrociepłownia Rzeszów z siedzibą w Rzeszowie
W dniu 12 stycznia 2011 r. decyzją Nr OKR4210-84(4)/2010/2011/1249/104/VIIIA/JI
Prezes
Urzędu Regulacji Energetyki, na podstawie art. 155
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks
postepowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r.
Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) oraz w związku
z art. 47 ust. 1 i 2, art. 30 ust. 1 i art. 47 ust. 2c
pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo
energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625
z późn. zm.) odmówił dokonania zmiany decyzji z dnia
29
lipca
2009
r.
znak:
OKR-421042(11)/2009/104/VIII/JI
zatwierdzającej
ustaloną
przez Przedsiębiorstwo taryfę dla ciepła.
Uzasadnienie
Na
podstawie
art.
61
§
1 Kodeksu
postępowania
administracyjnego,
na
wniosek
Przedsiębiorstwa energetycznego w dniu 15 grudnia
2010
r.
zostało
wszczęte
postępowanie
administracyjne w sprawie zmiany taryfy dla ciepła,
ustalonej przez zainteresowane Przedsiębiorstwo
energetyczne, zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu
Regulacji Energetyki (zwanego dalej „Prezesem URE”)
decyzją z dnia 29 lipca 2009 r. Nr OKR-421042(11)/2009/104/VIII/JI.W
uzasadnieniu
wniosku
o zmianę aktualnie stosowanej taryfy dla ciepła,
Przedsiębiorstwo energetyczne wskazało na zmianę
warunków prowadzenia działalności, w związku
z planowaną
zmianą
przepisów
dotyczących
wysokości stawek podatku VAT.
Po
przeprowadzeniu
postępowania
administracyjnego w powyższej sprawie, Prezes URE
nie
zaakceptował
argumentacji
zawartej
w uzasadnieniu
wniosku
złożonego
przez
Przedsiębiorstwo energetyczne i zważył, co następuje.
Decyzją z dnia 29 lipca 2009 r. nr OKR-421042(11)/2009/104/VIII/JI zatwierdzono ustaloną przez
Przedsiębiorstwo taryfę dla ciepła, na okres do dnia
30 września 2010 r. Następnie, w dniu 30 września
2010 r. na wniosek Przedsiębiorstwa zostało
wszczęte postępowanie w sprawie zatwierdzenia
nowej taryfy dla ciepła i do dzisiaj postepowanie to nie
zostało zakończone. Zatem, zgodnie z art. 47 ust. 2c
pkt 1 ustawy - Prawo energetyczne, ponieważ upłynął
okres czasu, na jaki została zatwierdzona decyzją
z dnia
29
lipca
2009
r.
nr
OKR-421042(11)/2009/104/VIII/JI taryfa dla ciepła, a decyzja
Prezesa URE w sprawie zatwierdzenia nowej taryfy nie
została wydana - do dnia wejścia w życie nowej taryfy
Przedsiębiorstwo stosuje taryfę dotychczasową.
Dziennik Urzędowy
- 739 -
Z kolei, w myśl art. 155 Kodeksu postępowania
administracyjnego, decyzja ostateczna, na mocy której
strona nabyła prawo, może być w każdym czasie za
zgodą strony uchylona lub zmieniona przez organ
administracji publicznej, który ją wydał, lub organ
wyższego stopnia, jeżeli przepisy szczególne nie
sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji
i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny
interes strony. Mając na uwadze ww. ustalenia
wskazuję, że na przeszkodzie zmiany w trybie przepisu
art. 155 Kpa decyzji z dnia 29 lipca 2009 r. nr OKR4210-42(11)/2009/104/VIII/JI, stoi przepis art. 47
ust. 2c ustawy - Prawo energetyczne, bowiem zmiana
ww. decyzji, po upływie okresu na jaki została
ustalona dotychczasowa taryfa dla ciepła (po 30
września 2010 r.) i przed dniem wejścia w życie
nowej taryfy dla ciepła, oznaczałaby obejście
ustawowego nakazu stosowania dotychczasowej
taryfy do czasu wejścia w życie nowej taryfy (tak
wprost wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia
2009 r., sygn. akt: III SK 23/08, publ. ZNSA
2009/4/93). Zatem, przyczyną odmowy dokonania
zmiany dotychczasowej taryfy w trybie art. 155 Kpa
jest treść przepisu szczególnego, tj. art. 47 ust. 2c
ustawy
Prawo
energetyczne,
nakazującego
Poz. 194
stosowanie taryfy dotychczasowej. Zmiana decyzji
zatwierdzającej taryfę z dnia 29 lipca 2009 r. znak:
OKR-4210-42(11)/2009/104/VIII/JI w trybie art 155
Kpa po upływie okresu jaki została zatwierdzona wg
wyroku jw. jest niedopuszczalna
Zważywszy, iż w niniejszej sprawie nie zostały
spełnione przesłanki określone w art. 155 Kpa,
umożliwiające zmianę decyzji, Prezes URE postanowił
orzec jak w sentencji.
Decyzja została doręczona stronie.
z upoważnienia
Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki
Dyrektor Południowo-Wschodniego
Oddziału Terenowego
Urzędu Regulacji Energetyki
z siedzibą w Krakowie
Małgorzata Nowaczek-Zaremba
194
INFORMACJA
PREZESA URZĘDU REGULACJI ENERGETYKI
o decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki zmieniającej koncesję na przesyłanie
i dystrybucję ciepła przedsiębiorcy Pana Stanisława Andrysiewicza, prowadzącego
działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Budowlany - Stanisław Andrysiewicz
z siedzibą w Tarnobrzegu
W dniu 14 stycznia 2011 r. decyzją
Nr WCC/1155B/13702/W/OKR/2011/EŚ
Prezes
Urzędu Regulacji Energetyki, na podstawie art. 155
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks
postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r.
Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) oraz w związku
z art. 32 ust. 1 pkt 3, art. 30 ust. 1 i art. 41 ust.
1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo
energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625
z późn. zm.), zmienił swoją decyzję z dnia 05 grudnia
2006 r.: Nr WCC/1155/13702/W/OKR/2006/WS
(z późn.zm.) w sprawie udzielenia przedsiębiorcy Panu
Stanisławowi
Adrysiewiczowi,
prowadzącemu
działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Budowlany
– Stanisław Andrysiewicz z siedzibą w Tarnobrzegu,
koncesji na wytwarzanie ciepła.
Decyzją
z dnia
5 grudnia
2006
r.
Nr WCC/1155/13702/W/OKR/2006/WS (z późn. zm.)
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki udzielił Panu
Stanisławowi
Adrysiewiczowi
prowadzącemu
działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Budowlany
– Stanisław Andrysiewicz z siedzibą w Tarnobrzegu
(zwany dalej „Koncesjonariuszem”), koncesji na
wytwarzanie ciepła w okresie do 5 grudnia 2016 r.
Pismem z dnia 19 lipca 2010 r. brak znaku,
Koncesjonariusz, w związku wybudowaniem nowej
kotłowni, zlokalizowanej na terenie Gorzyc, przy
ul. Odlewników 52, wyposażonej w dwa kotły wodne
o łącznej mocy zainstalowanej 0,705 MW, opalane
gazem ziemnym, wystąpił z wnioskiem o zmianę
zakresu posiadanej koncesji na wytwarzanie ciepła.
W związku z powyższym, Koncesjonariusz będzie
obecnie eksploatował pięć źródeł ciepła, o łącznej
mocy zainstalowanej 11,631 MW.
W toku postępowania zwrócono się, stosownie
do art. 23 ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, do
Zarządu Województwa Podkarpackiego, pismami
z dnia 2 sierpnia 2010 r., znak: OKR-411017(5)/2010/13702/EŚ oraz z dnia 10 grudnia 2010 r.
znak: OKR4110-17(16)/2010/13702/EŚ, z prośbą
o wyrażenie opinii w sprawie przedmiotowej sprawie.
Zarząd Województwa Podkarpackiego w terminie
14 dni od przedstawienia wniosków do zaopiniowania
Dziennik Urzędowy
- 740 -
nie zajął stanowiska w przedmiotowej sprawie, zatem
na podstawie art. 23 ust. 4 ustawy Prawo
energetyczne przyjęto, że wydał opinię pozytywną.
zasługuje na uwzględnienie w całości, nie jest
sprzeczny z interesem społecznym, a przedmiotowa
zmiana
leży w słusznym
interesie
strony
–
postanowiłem orzec jak w sentencji.
Na podstawie art. 155 Kpa decyzja ostateczna,
na mocy której strona nabyła prawo, może być
w każdym czasie za zgodą strony uchylona lub
zmieniona przez organ administracji publicznej, który
ją wydał, lub przez organ wyższego stopnia, jeżeli
przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub
zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes
społeczny lub słuszny interes strony. Zgodnie z art. 41
ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne, Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki może zmienić warunki wydanej
koncesji na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego.
po
Poz. 195
Decyzja została doręczona stronie.
z upoważnienia
Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki
Dyrektor Południowo-Wschodniego
Oddziału Terenowego
Urzędu Regulacji Energetyki
z siedzibą w Krakowie
Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz
stwierdzeniu, że wniosek Koncesjonariusza
Małgorzata Nowaczek-Zaremba
195
SPRAWOZDANIE
z działalności Komisji Bezpieczeństwa i Porządku Powiatu Leżajskiego za rok 2010
Komisja Bezpieczeństwa i Porządku Powiatu
Leżajskiego
została
utworzona
zarządzeniem
nr 17/2003 Starosty Leżajskiego z dnia 12 maja
2003 roku.
-
opiniowaniem projektów budżetu powiatu
w zakresie wydatków na bezpieczeństwo
publiczne,
ochronę
przeciwpożarową
i usuwanie skutków klęsk żywiołowych;
Zadania i kompetencje Komisji określone są
w art. 38a ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r.
o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. nr 142,
poz. 1592 z póź. zm.).
-
opiniowaniem realizacji powiatowego programu
zapobiegania przestępczości oraz ochrony
bezpieczeństwa
obywateli
i porządku
publicznego pn. „Bezpieczny Powiat”;
Jej członkami są przedstawiciele różnych
instytucji naszego powiatu tj. Policji, Poradni
Psychologiczno – Pedagogicznej, Rady Powiatu,
Samorządu Gminnego i Starostwa Powiatowego, które
bezpośrednio zajmują się problematyką zapobiegania
i zwalczania
przestępczości
oraz
ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego.
-
wypracowywaniem stosownych wniosków,
zaleceń
i propozycji
rozwiązań
dla
poszczególnych
powiatowych
jednostek
organizacyjnych.
W pracach Komisji biorą ponadto udział jako
eksperci
z głosem
doradczym,
przedstawiciele
powiatowych służb, inspekcji i straży oraz Prokuratury
Rejonowej.
Komisja obraduje na swoich posiedzeniach,
które odbywają się zgodnie z rocznym planem pracy.
Posiedzeniom Komisji przewodniczy Starosta Leżajski
lub z jego upoważnienia Wicestarosta.
Na
się m.in.:
-
swoich
posiedzeniach
Komisja
zajmuje
analizowaniem informacji powiatowych służb,
inspekcji
i straży
oraz
jednostek
organizacyjnych powiatu o zagrożeniach, na
podstawie których dokonuje oceny stanu
bezpieczeństwa na terenie powiatu;
Na
przestrzeni
2010
roku,
Komisja
Bezpieczeństwa i Porządku Powiatu Leżajskiego
zajmowała się następującymi zagadnieniami:
1. Wysłuchała i pozytywnie zaopiniowała
sprawozdanie z działalności Komisji Bezpieczeństwa
i Porządku Powiatu Leżajskiego za rok 2009,
przedstawione przez Starostę Leżajskiego. Komisja
z zadowoleniem przyjęła informację o wydatkowaniu
przez Starostwo znacznych środków na zakup sprzętu
technicznego oraz na „służbę ponadnormatywną” dla
Straży i Policji w celu zwiększenia bezpieczeństwa
w terenie. Na podstawie zebranych informacji oraz
dokonywanych na przestrzeni roku ocen i analiz,
Komisja stwierdziła, że stan porządku publicznego
i bezpieczeństwa mieszkańców na terenie powiatu jest
dobry, aczkolwiek w dalszym ciągu należy dążyć do
poprawy tego stanu poprzez działania zapobiegawcze
i dodatkowe nakłady finansowe na doposażenie
sprzętowe służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo
publiczne.
Dziennik Urzędowy
- 741 -
Poz. 195
2. Dokonała oceny stanu bezpieczeństwa
i porządku publicznego na terenie powiatu po
wysłuchaniu stosownych informacji z działalności
powiatowych
służb,
inspekcji
i straży,
przedstawionych
przez
ich
szefów.
Komisja
pozytywnie oceniła działania tych jednostek w roku
2009
w powyższym
zakresie,
doceniając
ich
codzienny
trud
i wysiłek
w wykonywaniu
odpowiedzialnej i niebezpiecznej pracy dla ratowania
zdrowia i życia mieszkańców oraz zapewnienia ładu
i porządku.
i związanych z nimi zagrożeniami występującymi
w tych placówkach oraz prowadzonych sukcesywnie
działaniach
zapobiegawczych.
W związku
ze
wzrostem (w skali całego kraju) negatywnego
zjawiska alkoholizmu i narkomani wśród młodzieży,
Komisja podkreśliła ważną rolę jaką odgrywa
współpraca
szkół
z Policją
i rodzicami
w rozwiązywaniu
problemów
wychowawczych,
ponadto pozytywnie oceniła całokształt działań
poszczególnych placówek w kierunku zmniejszenia
skali tych zagrożeń.
3. Zapoznała się z prowadzonymi przez
Poradnię Psychologiczno – Pedagogiczną działaniami
wychowawczymi
i profilaktycznymi
z dziećmi
i młodzieżą. Na uwagę zasługuje zaangażowanie
każdorazowo kilkuset uczestników w różnego rodzaju
konkursach
plastycznych
oraz
teatrzykach
profilaktycznych o tematyce współczesnych zagrożeń
oraz patologii społecznych. Komisja pozytywnie
podsumowała podejmowane działania zalecając dalsze
ich poszerzanie.
8. Zapoznała się z projektem budżetu powiatu
leżajskiego na rok 2010 w zakresie wydatków na
bezpieczeństwo publiczne, zarządzanie kryzysowe
w tym
ochronę
przeciwpożarową
i przeciwpowodziową,
przedstawionym
przez
Starostę. Komisja zaleciła, aby na bieżąco analizować
potrzeby
oraz
wydatki
z tym
związane
i dostosowywać je do aktualnych wciąż rosnących
potrzeb.
Projekt
budżetu
został
pozytywnie
zaopiniowany przez Komisję.
4. Dokonała oceny stanu zabezpieczenia imprez
sportowych przez kluby piłkarskie działające na terenie
powiatu po wysłuchaniu informacji przedstawionych
zarówno przez przedstawicieli tych klubów jak też
przez Policję. Przedstawiciel Policji wskazał na
pozytywne efekty zastosowania monitoringu na
obiektach sportowych i w miejscach publicznych.
Komisja stwierdziła, że obecny stan zabezpieczenia
imprez sportowych jest zadowalający, niemniej należy
w dalszym ciągu pracować nad ich poprawą.
9.
Wysłuchała
informacji
przedstawicieli
samorządów miejskich i gminnych z terenu powiatu
o wysokości
środków
finansowych
ujętych
w budżetach
miast
i gmin
na
rok
2010,
przeznaczonych
na
bezpieczeństwo
publiczne
w zakresie zadań własnych (działalność Ochotniczych
Straży Pożarnych, Straży Miejskiej i Gminnych
Zespołów
Zarządzania
Kryzysowego).
Komisja
pozytywnie oceniła politykę samorządów w tym
zakresie.
5. Wysłuchała informacji dotyczącej aktualnego
stanu bezpieczeństwa ruchu na drogach publicznych
powiatu leżajskiego oraz przeprowadzanych przez
Policję cyklicznych akcjach profilaktycznych, mających
na celu kontrolę m. in. stanu technicznego pojazdów
mechanicznych oraz trzeźwości kierujących pojazdami.
Komisja
po
analizie
informacji
oceniła
stan
bezpieczeństwa na drogach jako zadowalający,
niemniej zgłosiła wniosek aby Policja zwróciła większą
uwagę na zagrożenie ze strony motocyklistów
jeżdżących z dużą prędkością.
10. Dokonała analizy skali przestępczości na
terenie powiatu leżajskiego w stosunku do roku
ubiegłego na podstawie informacji przedstawionej
przez
przedstawiciela
Prokuratury
Rejonowej
w Leżajsku. Komisja stwierdziła, że w analizowanym
okresie
wzrosła
ilość
spraw
związanych
z prowadzeniem pojazdów mechanicznych i rowerów
przez nietrzeźwych kierowców, zmalała natomiast
ilość spraw związanych z kradzieżą mienia. Z analizy
wynika także, że w w/w okresie nie występowały
poważniejsze przestępstwa przeciwko mieniu, życiu
i zdrowiu mieszkańców powiatu czy też z ustawy
o przeciwdziałaniu narkomanii.
6. Zapoznała się z podjętymi działaniami
profilaktycznymi przez realizatorów powiatowego
programu zapobiegania przestępczości oraz ochrony
bezpieczeństwa obywateli i porządku publicznego pn.
„Bezpieczny Powiat” i po ich analizie pozytywnie
zaopiniowała realizację programu przez powiatowe
służby, inspekcje i straże, powiatowe i gminne
jednostki oświatowo wychowawcze, starostwo
powiatowe oraz urzędy miast i gmin. wg tzw. bloków
problemowych.
11. Przyjęła do realizacji przedstawiony przez
Starostę plan pracy Komisji na rok 2010, wnosząc
stosowne propozycje zagadnień oraz problematyki,
którymi winna zająć się Komisja na przestrzeni
nadchodzącego roku, stosownie do swoich zadań
i kompetencji ustawowych.
STAROSTA LEŻAJSKI
7.
Wysłuchała
informacji
przedstawicieli
powiatowych
placówek
oświatowo
–
wychowawczych o patologiach wśród młodzieży
Jan Kida
Dziennik Urzędowy
- 742 -
Dziennik Urzędowy
- 743 -
Dziennik Urzędowy
- 744 -
Prenumerata i rozpowszechnianie Dzienników Urzędowych Województwa Podkarpackiego: Wydział Organizacyjno-Administracyjny
tel.: (017) 867 1205, pok. 205
Zbiory Dzienników Urzędowych wraz ze skorowidzami wyłożone są do powszechnego wglądu w Wydziale Prawnym i Nadzoru, w pokoju 245
w godzinach pracy Urzędu.
Wydawca: Wojewoda Podkarpacki
Redakcja: Podkarpacki Urząd Wojewódzki w Rzeszowie, Wydział Prawny i Nadzoru
Rzeszów, ul. Grunwaldzka 15, pok. 245 i 245a, tel. (017) 867 1245 lub (017) 867 1263
e-mail: [email protected]
Skład komputerowy: Podkarpacki Urząd Wojewódzki w Rzeszowie, Wydział Organizacyjno-Administracyjny
ul. Grunwaldzka 15, tel. (017) 867 1546, pok. 546
e-mail: dziennik@ rzeszow.uw.gov.pl
Druk: Podkarpacki Urząd Wojewódzki w Rzeszowie, Wydział Organizacyjno-Administracyjny
Rzeszów, ul. Grunwaldzka 15, tel. (017) 867 1020, pok. 20
Tłoczono z polecenia Wojewody Podkarpackiego w Podkarpackim Urzędzie Wojewódzkim w Rzeszowie, Wydział Organizacyjno-Administracyjny
Rzeszów, ul. Grunwaldzka 15
ISSN 1508 - 4760
Cena 21,06 zł
(w tym 8% VAT)

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego

Transkrypt

Podobne dokumenty

Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Białymstoku

gpszok - Gmina Kramsk

pokaż - Strzelno

Warsztaty „Akademia segregacji odpadów”

ulotka - odpady wielkogabarytowe

Regulamin przyjęcia odpadów do Regionalnego

BEZPŁATNA ZBIÓRKA ODPADÓW Wójt Gminy Puszcza Mariańska