Nr 146 luty 2010 - Ruch Światło

DOMOWY KOŚCIÓŁ
Nr 146 luty 2010
NIECH ZSTĄPI DUCH TWÓJ I ODNOWI OBLICZE ZIEMI !
TEJ ZIEMI !
Rok kapłański. Modlitewna nowenna miesięcy – luty.
Słowo życia: – "Nie daj się zwyciężyć złu,
ale zło dobrem zwyciężaj" (Rz 12, 21)
Intencje modlitewne:
•
•
Lektura:
o pogłębienie cnoty wstrzemięźliwości,
o umiłowanie Kościoła.
– ks. Franciszek Blachnicki„Przekonująca moc miłości”
Opis na: http://wspólnotowa.pl/opis/370236
Postacie miesiąca:
•
•
św. Maksymilian Maria Kolbe ( ufność ) ,
ks. Henryk Markwica - przykład postawy kapłańskiej dyspozy­
cyjności i gotowości do głoszenia słowa Bożego. Człowiek „nie­
przeciętnego intelektu i wielkiego poczucia humoru. Ogromnie
kochał Kościół. Wyrażał to czynem, który wypełniał całe Jego ży­
cie. Często powiadał: Jak się coś kocha to trzeba mieć na to czas
i... pieniądze.” Troskliwy Moderator Ruchu Światło-Życie w
diecezji katowickiej. W czasie oaz „o szóstej rano dreptał
z uczestnikami (chłopcami) po bułki na śniadanie, nie dając
nikomu wyręczyć się w tej służbie... Często też ujmował młodzież
posługując jej do stołu... W ten sposób uczył słowa diakonia.”
Więcej o postaciach miesiąca znajdziemy w zeszycie „Czyńcie uczniów ze
wszystkich narodów”, oraz na
www.oaza.pl/dokument.php?id=2515
Odpowiedzialni za treść: ks. Tomasz Knuth; Barbara i Aleksdander Pieczonka 58- 346-03-85
e-mail: [email protected] Numer zamknięto 03.02..2010r. Nakład 120 egz
www.gdansk.oaza.pl
TE MAT R OK U:
C ZYŃ C I E U C ZN I ÓW
ZE WSZYSTKI C H NAR OD ÓW
DNI SKUPIENIA ODPOWIEDZIALNYCH DK
ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ
Dzięki łasce Bożej, mimo piętrzących się przeszkód (choroba dzieci,
siarczyste mrozy), dane nam było w dniach 22-24 stycznia br. przeżyć krótkie,
lecz treściwe Dni Skupienia dla Par Rejonowych oraz Par odpowiedzialnych za
poszczególne diakonie, zorganizowane przez Basię i Olka Pieczonków, naszą
parę diecezjalną. Spotkaliśmy się w gronie ok. 25 osób w Ośrodku Rekolekcyj­
nym w Straszynie.
Wielkim ubogaceniem były konferencje i nauki niestrudzonego moderatora
diecezjalnego Domowego Kościoła ks. Tomasza Knuth, inspirujące do ponow­
nego przyjrzenia się naszemu powołaniu jako człowieka, chrześcijanina,
małżonka budującego domowy kościół i wreszcie do życia we wspólnocie
Kościoła i odpowiedzialności zaten Kościół.
Na nowo odkryliśmy, że naszym zadaniem jest głoszenie Dobrej Nowiny, sianie
ziarna mimo licznych przeszkód przy jednoczesnym pełnym zawierzaniu owo­
ców tego dzieła Panu Bogu, na które niekiedy przyjdzie długo czekać. Dzięku­
jemy Bogu za ten święty czas skupienia i wyciszenia, czas bliskiego spotkania
z Panem w Jego Słowie, w adoracji Najświętszego Sakramentu, w małżonku
podczas dialogu, we wspólnocie a nade wszystko w Uczcie Eucharystycznej.
Dzięki światłu Ducha Świętego dostrzegliśmy zadania, jakie stoją przed nami
na obecnym etapie naszej posługi w rejonie i podjęliśmy wynikające z nich po­
stanowienia.
Odkryliśmy jak ważne jest wzajemne osobiste poznanie, przebywanie,
ubogacanie, zwykła rozmowa i wymiana doświadczeń pomiędzy poszczególny­
mi parami odpowiedzialnymi w diecezji. Tak bardzo brakowało nam takiej możli­
wości, gdy zaczynaliśmy naszą posługę.
W sposób szczególny doświadczyliśmy Ducha Wspólnoty także w zwykłych
przyziemnych sprawach, gdy akumulator w naszym samochodzie odmówił po­
słuszeństwa. Pan dał wspaniałych przyjaciół, dzięki którym szczęśliwie i na
czas z nowym „sercem” w samochodzie, pełni nowej energii i zapału, mogliśmy
wrócić do domu realizować naszą misję.
Bogu niech będą dzięki.
Basia i Lesław Brzezińscy
W Centralnym Domu Rekolekcyjnym DK w Krościenku
corocznie odbywają się rekolekcje formacyjne. Ilość miejsc jest ograniczona,
więc zapisy na te rekolekcje odbywają się tylko za pośrednictwem par diece­
zjalnych. W związku z tym, że luty to czas przygotowywania rozdzielnika
miejsc dla poszczególnych diecezji, prosimy byście jak najszybciej zgłosili
nam chęć udziału w którejś z wymienionych poniżej sesji rekolekcyjnych.
Nasze konkretne zapotrzebowanie przekażemy do Sekretariatu. Nie ma oczy­
wiście gwarancji, ale jest wtedy większe prawdopodobieństwo, że przydzielo­
ne zostaną naszej diecezji takie miejsca, na jakie jest zapotrzebowanie.
Terminy rekolekcji w Krościenku:
26.VI - 12.VII - Oaza Rodzin I stopnia
14-30 VII - Oaza Rodzin II stopnia
3-8 VIII - Sesja o pilotowaniu kręgów
10-15 VIII - Oaza Rekolekcyjna Diakonii Rekolekcji II stopnia
17-22 VIII - Oaza Rekolekcyjna Diakonii Rekolekcji I stopnia
Z Archidiecezji - informacje
1. DOFINANSOWANIE DO REKOLEKCJI
W związku z częstymi zapytaniami i uwagami, dotyczącymi dofinan­
sowania do rekolekcji dla małżeństw z naszej archidiecezji, pragniemy
poinformować was, jak ta sprawa wygląda na dzisiaj. Rodzice, zabierający ze sobą dzieci na rekolekcje formacyjne ( OR i ORAR) , opła­
cają pobyt jedynie dwojga z nich. Następne dzieci dofinansowywane
są z diecezjalnego funduszu rekolekcyjnego. Dla tych rodzin, które
akurat przeżywaja szczególne trudności finansowe, możliwe jest do­
datkowe dofinansowanie. Kłopoty tego typu nie mogą być wytłu­
maczeniem nierealizowania jednego z podstawowych „zobowiązań” ,
czyli corocznego udziału w rekolekcjach formacyjnych naszego ruchu.
Jesteśmy wspólnotą i z radością pomagamy sobie nawzajem na
drodze duchowego wzrostu i w kłopotach dnia codziennego.Tak przynajmniej być powinno, jeśli rzeczywiście jesteśmy uczniami Chrystusa.
Nie możemy zawsze stawiać siebie tylko po jednej stronie, np. osób
dających. Różne są nasze drogi, różnorakich sytuacji doświadczamy w
życiu. Raz „wyciągamy rękę”, by innych wspomóc duchowo, fizycznie
lub finansowo, innym razem znowu przyjdzie nam wyciągnąć tę samą
rękę, by wziąć pomoc, którą inni chcą nam z serca ofiarować. Dofinan­
sowując rekolekcje z naszych wspólnotowych pieniędzy, pomagamy­
usunąć kamienie, które leżą na waszej drodze do jeszcze bliższego
spotkania z Chrystusem i Bogiem Ojcem.
Nie wstydźcie się więc poprosić o pomoc, bo często sam jeden człowiek
kamienia nie udźwignie, ale wspólnymi siłami nawet w skałach prze­
kopuje sie długie tunele. ŻEBY TEN, KTO MA , MÓGŁ DAĆ, MUSI ZNALEŹĆ
SIĘ POTRZEBUJĄCY, KTÓRY ZECHCE BRAĆ.
Nie znasz swojej drogi w przód. Dzisiaj tobie..., jutro ty... lub w odwrotnej
kolejności. To jest sprawa bardziej Boża niż nasza.
2. Prosimy, aby małżeństwa chętne do udziału w rekolekcjach organizo­
wanych w naszej diecezji decydowały się jak najszybciej, bo jest duża li­
sta rezerwowa par zainteresowanych z głębi Polski.
3. Tworzymy listę mailingową do rozsyłania przez nas ważnych i pilnych
informacji. W związku z tym, prosimy kazdego, kto chce otrzymywać in­
fotmator i inne wieści bezpośrednio od pary diecezjalnej /co znacznie
przyspieszy rozchodzenie się informacji/, proszony jest o przesłanie na
adres [email protected] listu e-mail z własnego adresu mailo­
wego z informacjami: 1. TAK chcę otrzymywać bezposrednie informacje
od pary diecezjalnej; 2. TAK CHCĘ lub NIE CHCĘ by mój adres email został automatycznie umieszczony na liście powiadamiania o nowo­
ściach na FORUM DK archid. gdańskiej, które już wkrótce zostanie
utworzone na naszej diecezjalnej stronie internetowej.
4. Najbliższe spotkanie członków i sympatyków KWC odbędzie się w
sobotę 13 lutego w parafii Chrystusa Zbawiciela w Gdańsku Osowej
godz:15.00.
5. Kolejna Eucharystia we wspólnocie Domowego Kościoła 1. marca
2010 o godz.19:00. Za przygotowanie odowiedzialny jest
Rejon IX – Reda, Wejherowo, Luzino, Jastarnia
6. 27. marca odbędzie się Droga Krzyżowa w Kalwarii Wejherowkiej.
Rozpoczynamy Eucharystią w kościele klasztornym św. Anny oo.
Franciszkanów w Wejherowie o godz. 10.00. Zachęcajmy wszystkich ,
abyśmy, wędrując w modlitewnym skupieniu leśnymi drózkami, mogli
rozważać mękę Pana Jezusa. Zaprośmy do tego wielkopostnego przeży­
cia nie tylko ludzi z Ruchu Światło-Życie, ale też nasze rodziny, przyjaciół
i znajomych. Być może i oni zechcą nawiedzić Kalwarię Wejherowską w
przeddzień Wielkiego Tygodnia. Dobrze by było przygotować i rozwiesić
w parafiach diecezji plakat informujący o tej właśnie Drodze Krzyżowej.
i/ dla niektórych teologów i duchownych prawosławnych
wielkim problemem jest różnica w Credo/wyznanie
wiary/ – „Filioque” czyli pochodzenie Ducha Świętego
od Ojca i Syna/w wyznaniu wiary Kościoła prawosław
nego Duch Święty pochodzi od Ojca przez Syna/1,
j/ największa jednak różnica jest w mentalności, w braku wza
jemnego zrozumienia i dawne krzywdy/np.: zajęcie i
splądrowanie przez łacinników Konstantynopola w 1204
roku/2,
k/ w Polsce istnieje dodatkowa bariera – narodowość/prawo
sławni to Rosjanie którzy wyrządzili nam wiele krzyw
dy, tak niektórzy polscy katolicy myślą nie znając bliżej
tych zagadnień/.
ks. Tomasz Knuth
Podziały w Kościele.
Każdego roku od 18 do 25 stycznia przeżywamy w Kościele
Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan. Dzieje
się tak już od 1968 roku. Warto z tej okazji zapoznać się z
problematyką ekumeniczną i z jakże bolesną i tragiczną dla
chrześcijaństwa historią podziałów na różne wspólnoty i
Kościoły chrześcijańskie. W pierwszej części przedstawię po­
krótce historię rozłamów i podziałów w Kościele na Wschodzie
w I tysiącleciu chrześcijaństwa.
I. Rozłamy w chrześcijaństwie.
Wielu z nas dziwi się dlaczego tak wolno i z tak wielkimi
oporami przebiega proces zjednoczeniowy w chrześcijaństwie,
ale gdy przyglądniemy się historii podziałów i schizm, które po­
wstawały w Kościele na przestrzeni dziejów i zobaczymy jak
wielkie są różnice w interpretowaniu Objawienia Bożego to zro­
zumiemy jak trudno jest na nowo zbudować jedną wspólnotę
chrześcijańską. Dlatego przypatrzmy się pokrótce historii po­
działów w Kościele.
A/ Podziały na Wschodzie
Już pierwsze wieki chrześcijaństwa przyniosły schizmy w
Kościele. Jednak pierwszy poważny rozłam/którego skutki
trwają do dziś/ nastąpił po soborze chalcedońskim w 451 roku3.
W Syrii powstał Kościół monofizycki4, który istnieje do dnia
dzisiejszego i ma wiele odłamów narodowych5. Współcześnie
kościoły monofizyckie nazywane są przedchalcedońskimi lub
1
J. Meyendorff: Teologia bizantyjska. Warszawa 1984. str. 118-121.
Obecny patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I wspomina w rozmowach przeprowadzo­
nych z O. Clémentem, że w dziejach patriarchatu Konstantynopola tylko raz patriarcha musiał
opuścić swoją stolicę, podczas napadu i zajęcia przez krzyżowców Konstantynopola w XIII
wieku i przez 77 lat przebywał w Nicei/O. Clément: Prawda was wyzwoli... str. 66./
2
3
Dokładnie rzecz biorąc trzeba też wspomnieć o Kościele asyryjskim, który powstał w 431
roku nie przyjmując uchwał soboru w Efezie.
4
Monofizytyzm – herezja istniejąca w V i VI wieku, głosząca, że w Chrystusie jest jedna natura
bosko-ludzka /Kościół katolicki i prawosławny głoszą, że w Chrystusie są dwie natury: boska i
ludzka/.
orientalnymi6. Późniejsze podziały będą jeszcze bardziej
brzemienne w skutki. Chodzi tu oczywiście o wielką Schizmę
Wschodnią z 1054 roku i Reformację z XVI wieku7.
Schizma z 10548 roku to podział na chrześcijaństwo
wschodnie i zachodnie. Przez wieki, które upłynęły od tego
smutnego wydarzenia utworzył się wielki mur obojętności a
nawet wrogości między rzymskimi katolikami a prawosławny­
mi. Wielu zadaje sobie pytanie czy powodem takiego stanu
rzeczy są różnice doktrynalne. Myślę, że nie.
Co różni nas od braci prawosławnych? Kilka spraw:
a/ prymat papieża9 i dogmat o nieomylności w sprawach
wiary i moralności Biskupa Rzymu,
b/ odrzucenie przez Kościół Wschodni soborów, które odbyły
się po podziale w XI wieku10,
c/ nie przyjmują dogmatów maryjnych o Niepokalanym Po
częciu i Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny, co
nie znaczy, że nie czczą Matki Bożej, wprost przeciwnie,
d/
e/
f/
g/
h/
kult maryjny jest bardzo rozwinięty na Wschodzie
chrześcijaństwa11,
Kościół Wschodni nie podziela naszej wizji czyśćca i
modlitwy za zmarłych, ma inną koncepcję soteriologii12,
różnie jest też przedstawiany kanon ksiąg Starego Testamen
tu , posługując się Septuagintą13 prawosławni przyjmują,
że kanon Starego Testamentu składa się z 50 ksiąg14,
w prawosławiu nieco inny jest układ Dekalogu i nie ma przy
kazań kościelnych tak jak to jest w Kościele rzymskim15,
ogromną różnicę można dostrzec w liturgii wschodniej,
kalendarzu liturgicznym/prawosławie posługuje się
kalendarzem juliańskim a zachodnie chrześcijaństwo
gregoriańskim/i w wystroju świątyń16,
inna jest też dyscyplina kościelna dotycząca ducho
wieństwa diecezjalnego/księża diecezjalni w Kościele
prawosławnym przed święceniami kapłańskimi mogą za
wrzeć związek małżeński/17,
5
M. Banaszak : Historia Kościoła Katolickiego. Tom 1, Warszawa 1986, str. 184. ; H. Mas­
son: Słownik herezji w Kościele katolickim. Katowice 1993 str. 217.
6
Ku chrześcijaństwu jutra. Wprowadzenie do ekumenizmu. Praca zbiorowa. Lublin 1996 str.
100.
7
Na temat obu wydarzeń istnieje wiele publikacji. Przypomnę tylko najważniejsze: Historia
Kościoła. Praca zbiorowa. 5 tomów, Warszawa 1984-89, F. Dvornik: Bizancjum a prymat
Rzymu. Warszawa 1985, S. Runciman: Schizma Wschodnia. Warszawa 1963, J. M. Todd :
Reformacja. Warszawa 1974, J. Delumeau : Reformy chrześcijaństwa w XVI i XVII wieku. 2
tomy. Warszawa 1986.
8
Trzeba dodać , że schizmę z 1054 r. poprzedziła schizma Akacjusza z V w. i Focjusza z IX
w.
9
Trzeba zaznaczyć, że prymat Rzymu w takiej formie jaki funkcjonował w I tysiącleciu
chrześcijaństwa jest do przyjęcia przez prawosławnych po spełnieniu pewnych
warunków/patrz: O. Clément : Prawda was wyzwoli. Rozmowy z Patriarchą ekumenicznym
Bartłomiejem I. Warszawa 1998 , str. 41./
10
Precyzując to zagadnienie należy dodać, że Kościół wschodni nie uznaje również jednego z
soborów, które odbyły się przed rozłamem. Chodzi mianowicie o VIII Sobór Powszechny,
który odbył się w latach 869-870. W to miejsce przyjmuje synod z 880 roku i nazywają
Soborem Powszechnym/zob. F. Becheau: Historia soborów. Kraków 1998. i M. Starowieyski:
Sobory Kościoła niepodzielonego. Tarnów 1994./
11
P. Evdokimow : Prawosławie. Warszawa 1964. str. 167.,Porównanie wyznań rzymsko-katolic­
kiego, prawosławnego, ewangelicko-augsburskiego, ewangelicko-reformowanego. Warszawa
1988 str. 48./Dla bardziej zainteresowanych mariologią prawosławną godną polecenia jest ksi­
ążka prawosławnego teologa A. Kniazeffa : Matka Boża w Kościele prawosławnym. Warszawa
1996./
12
P. Evdokimow : Prawosławie. Warszawa 1964. str. 365.
13
Septuaginta /LXX/– greckie tłumaczenie Starego Testamentu spisanego po hebrajsku. Prace
nad przekładem rozpoczęto w III wieku przed Chrystusem w Egipcie. Nazwa Septuaginta po­
chodzi od greckiego słowa „siedemdziesiąt”. Encyklopedia biblijna. Praca zbiorowa. Warszawa
1999 str. 1098.
14
Porównanie wyznań... str. 17. /dla porównania kanon ST w Kościele katolickim składa się z
46 ksiąg-według Biblii Tysiąclecia, która jest używana w liturgii przez Kościół w Polsce/.
15
Porównanie wyznań... str. 91-94.
16
Na ten temat zobacz: Prawosławne nabożeństwa, sakramenty i obyczaje. Praca zbiorowa.
Białystok 1990. Aleksander Mień : Sakrament, słowo, obrzęd. Łuków 1992.
17
W związku z tym zagadnieniem zobacz artykuł M. Blazy SJ :Kapłaństwo w Kościołach
wschodnich. w:” Przegląd powszechny.” 2/1999 str.162-174.