Jeżeli pacjent jest spokojny, wystarczy tylko znieczu

120
ROGÓWKA
(a)
Powierzchowny wrzód rogówki
Niegojący się
ubytek
Inny typ
wrzodu
Odpowiednie leczenie
Usunięcie martwego
nabłonka z wrzodu
i miejscowo antybiotyki +/– atropina
Wrzód nadal duży z nieprzylegającymi krawędziami
1–2 tyg. później
Poprawa – wrzód > 50% mniejszy
bez nieprzylegających krawędzi
GK
2 tyg. później
Minimalna poprawa
Kontynuowanie leków,
oczekiwane dobre gojenie
GK i soczewka kontaktowa
(b)
Rycina 21.4
Minimalna poprawa
a) usunięcie martwego nabłonka z powierzchownego
wrzodu rogówki za pomocą sterylnej suchej szpatułki
po znieczuleniu miejscowym
b) usuwanie martwego nabłonka – technika.
Keratektomia powierzchowna
Rycina 21.3. Schemat postępowania przy nawracającym
ubytku nabłonka przedniego. GK – keratotomia kratkowa.
Jeżeli pacjent jest spokojny, wystarczy tylko znieczulenie miejscowe do wykonania GK; jeśli jednak zwierzę
ucieka z głową lub lekarz weterynarii jest mało doświadczony, bezpieczniej jest wykonać zabieg w sedacji. Należy
ponownie usunąć martwy nabłonek rogówki, jak opisano powyżej. Do wykonania GK stosujemy igłę w rozmiarze 23–25 G. Wykonuje się nią zadrapania wzdłuż wrzodu
od 1 do 2 mm poza krawędzie, tj. od prawidłowej rogówki, przez wrzód do prawidłowej rogówki strony przeciwnej na wzór kratki z liniami leżącymi w odległości około
1 mm od siebie (ryc. 21.5 i 21.6). Na ryc. 21.7 pokazano
schematycznie, jak wykonać GK. Igłę należy docisnąć wystarczająco mocno, aby naciąć istotę właściwą, nie zagłębiając się zbyt mocno. Niektórzy uważają, że zgięcie igły
pomaga w lepszej ocenie głębokości. Łatwiej jest wykonać GK niż keratotomię wielopunktową. W tej drugiej metodzie igła służy do wykonania wielu nakłuć w przedniej
części zrębu rogówki. Jest jednak trudniej ocenić głębokość nakłuć – zwłaszcza gdy pacjent nie jest znieczulony
– i dlatego preferowana jest GK, ponieważ mamy większą kontrolę nad przesuwaniem igły niż zagłębianiem jej
w miąższ. Podczas keratotomii punktowej może dojść do
perforacji rogówki, czego naturalnie należy unikać! Użyteczną wskazówką przy wykonywaniu GK u pacjentów
świadomych jest trzymanie ręki z igłą nieco poniżej pacjenta. Dlatego jeśli pacjent nagle odrzuci głowę, małe
jest prawdopodobieństwo przypadkowej penetracji zbyt
głęboko – najczęściej psy odrzucają głowę do góry i nieco do tyłu. Celem zarówno techniki kratkowej, jak i punktowej, jest ekspozycja prawidłowego zrębu rogówki dla
przylegającego nabłonka i tworzenia prawidłowych hemidesmosomów. W ten sposób migrujący nabłonek ma
miejsce zaczepienia i nie podwija się w postaci luźnych
płatów na krawędzi ubytku.
Należy kontynuować profilaktycznie antybiotyki miejscowo i ogólnie NLPZ. Nie ma konieczności zmiany antybiotyku, gdy nie ma objawów wtórnego zakażenia i nie
podejrzewamy antybiotykooporności. Jeżeli jest inaczej,
wtedy wyboru innego antybiotyku należy dokonać na
podstawie posiewu i antybiogramu. Należy pamiętać, że
antybiotyk nie ma wpływu na gojenie i zmiana z jednego na drugi przy każdej wizycie jest złym postępowaniem. Jeżeli oko boli na skutek odruchowego zapalenia