Definicje wskaźników - Serwis Regionalnego Programu

Załącznik nr 3
do Regulaminu wstępnej kwalifikacji projektów subregionalnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa
Małopolskiego na lata 2014-2020 dla 6. Osi priorytetowej Dziedzictwo regionalne, Działanie 6.1 Rozwój dziedzictwa kulturowego
i naturalnego, Poddziałanie 6.1.4 Lokalne trasy turystyczne - SPR
Definicje wskaźników
Poddziałanie 6.1.4 RPO WM 2014-2020 – Lokalne trasy turystyczne - SPR
tryb konkursowy
Cel Tematyczny 6.
Zachowanie i ochrona środowiska oraz promowanie efektywnego gospodarowania zasobami
Nazwa wskaźnika
Długość utworzonych szlaków turystycznych
Charakter wskaźnika
obligatoryjny
Jednostka miary
km
Działanie 6.1
Rozwój dziedzictwa kulturowego i naturalnego
Poddziałanie 6.1.4
Lokalne Trasy Turystyczne - SPR
Rodzaj wskaźnika
Produkt
Priorytet Inwestycyjny
6.c
Wskaźnik ma zastosowanie dla projektów dotyczących:
Zakres interwencji
A. rozwoju szlaków turystycznych i rekreacyjnych w subregionach.
Przedmiotowy wskaźnik wskazuje długość nowo utworzonych szlaków (tras)
turystycznych, które powstały w wyniku otrzymanego wsparciu z programu. Nowa trasa
musi posiadać specjalne symbole (oznaczenia) wyznaczające jej przebieg i ułatwiające
odnalezienie właściwej drogi. W zakresie oznakowania tras rowerowych należy stosować
system znakowania szlaków oparty o obowiązujące przepisy, tj.: Rozporządzenia
Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w
sprawie znaków i sygnałów drogowych (z późn. zm.), Rozporządzenia Ministra
Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla
znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i
warunków ich umieszczania na drogach (z późn. zm.), Rozporządzenia Ministra
Transportu i gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (z późn. zm.), jak i z instrukcji
znakowania szlaków turystycznych PTTK.
Definicja wskaźnika
Szlakiem turystycznym jest wytyczona w terenie trasa służąca do odbywania wycieczek,
oznakowana jednolitymi znakami (symbolami) i wyposażona w urządzenia informacyjne,
które zapewniają bezpieczne i spokojne jej przebycie turyście o dowolnym poziomie
umiejętności i doświadczenia, o każdej porze roku i w każdych warunkach pogodowych,
o ile szczegółowe wymagania nie stanowią inaczej (okresowe zamykanie w przypadku
niekorzystnych warunków pogodowych lub ze względów przyrodniczych na terenach
chronionych).
Rozróżnia się różne rodzaje szlaków turystycznych, tj.:
- piesze (górskie i nizinne) w szczególności: trasy biegowe, rekreacyjne.
- narciarskie (górskie i nizinne, w szczególności: narciarskie trasy biegowe),
- rowerowe (górskie i nizinne w tym trasy rowerowe niezależnie czy są drogą dla
rowerów czy nią nie są oraz ciągi pieszo-rowerowe),
- kajakowe,
- jeździeckie (górskie i nizinne).
Źródło danych
Nazwa wskaźnika
Charakter wskaźnika
Jednostka miary
Działanie 6.1
Poddziałanie 6.1.4
Rodzaj wskaźnika
Priorytet Inwestycyjny
Zakres interwencji
Wskaźnik odnosi się do inwestycji dotyczących szlaków/ tras turystycznych, mieszczących
się w zakresie wskaźnika agregującego pn. Długość szlaków turystycznych
1. Decyzje pozwalająca na użytkowanie lub odbiór;
2. Wpis
do
centralnej
Bazy
Szlaków
Turystycznych
(CBST)
wraz
z przyznaniem nr dla danego szlaku.
Długość odnowionych szlaków turystycznych
obligatoryjny
km
Rozwój dziedzictwa kulturowego i naturalnego
Lokalne Trasy Turystyczne - SPR
Produkt
6.c
Wskaźnik ma zastosowanie dla projektów dotyczących:
A. rozwoju szlaków turystycznych i rekreacyjnych w subregionach.
Przedmiotowy wskaźnik wskazuje długość istniejących szlaków turystycznych, które
w wyniku otrzymanego wsparcia poddane zostały pracom odtworzeniowym
w zakresie znajdujących się w ich obrębie znaków, małej architektury, architektury około
towarzyszącej jak i wykonano zmiany w ich przebiegu, a także dokonano ewentualnej
wymiany urządzeń informacyjnych znajdujących się na danym szlaku turystycznym.
W zakresie oznakowania tras rowerowych należy stosować system znakowania szlaków
oparty o obowiązujące przepisy, tj.: Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw
Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów
drogowych (z późn. zm.), Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r.
w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz
urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach
(z późn. zm.), Rozporządzenia Ministra Transportu i gospodarki Morskiej z dnia 2 marca
1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie (z późn. zm.), jak i z instrukcji znakowania szlaków turystycznych PTTK.
Definicja wskaźnika
Źródło danych
Nazwa wskaźnika
Charakter wskaźnika
Jednostka miary
Działanie 6.1.
Poddziałanie 6.1.4
Szlakiem turystycznym jest wytyczona w terenie trasa służąca do odbywania wycieczek,
oznakowana jednolitymi znakami (symbolami) i wyposażona w urządzenia informacyjne,
które zapewniają bezpieczne i spokojne jej przebycie turyście o dowolnym poziomie
umiejętności i doświadczenia, o każdej porze roku i w każdych warunkach pogodowych,
o ile szczegółowe wymagania nie stanowią inaczej (okresowe zamykanie w przypadku
niekorzystnych warunków pogodowych lub ze względów przyrodniczych na terenach
chronionych).
Rozróżnia się różne rodzaje szlaków turystycznych, tj.:
- piesze (górskie i nizinne) w szczególności: trasy biegowe, rekreacyjne.
- narciarskie (górskie i nizinne, w szczególności: narciarskie trasy biegowe),
- rowerowe (górskie i nizinne w tym trasy rowerowe niezależnie czy są drogą dla
rowerów czy nią nie są oraz ciągi pieszo-rowerowe ),
- kajakowe,
- jeździeckie (górskie i nizinne).
Wskaźnik odnosi się do inwestycji dotyczących szlaków/ tras turystycznych, mieszczących
się w zakresie wskaźnika agregującego pn. Długość szlaków turystycznych.
1. Protokół odbioru prac wraz ze sprawozdaniem administratora szlaku, przekazany do
ZG PTTK
Wzrost oczekiwanej liczby odwiedzin w objętych wsparciem miejscach należących
do dziedzictwa kulturowego i naturalnego oraz stanowiących atrakcje turystyczne
(CI 9)
obligatoryjny
odwiedziny/ rok
Rozwój dziedzictwa kulturowego i naturalnego
Lokalne Trasy Turystyczne - SPR
Rodzaj wskaźnika
Priorytet Inwestycyjny
Zakres interwencji
Definicja wskaźnika
Źródło pomiaru
Rezultat bezpośredni
6.c
Wskaźnik ma zastosowanie dla projektów dotyczących:
A. rozwoju szlaków turystycznych i rekreacyjnych w subregionach..
Wskaźnik służy do pomiaru liczby osób korzystających z usług/ ofert świadczonych
w obiektach lub miejscach, które otrzymały wsparcie z programu w wyniku czego
zwiększyły swoją atrakcyjność. Wskaźnik obrazuje popularność i zainteresowanie gości
w miejscach dziedzictwa kulturowego i naturalnego regionu (np. obiekty zabytkowe,
obiekty kultury, muzea, biblioteki, trasy rowerowe, szlaki turystyczne, szlaki rekreacyjne tj.
np.: trasy biegowe, narciarskie biegowe itp.)
Jest to wskaźnik, który prezentuje wzrost liczby osób odwiedzających dane miejsce
"przed-po", które w wyniku bezpośredniej realizacji projektu zwiększyło swoją
atrakcyjność. Oznacza to, że wartością wskaźnika jest różnica pomiędzy: łączną liczbą
osób korzystających z usług/ oferty w miejscu objętym wsparciem z programu w okresie
12 miesięcy po zakończeniu realizacji projektu, a łączną liczbą osób korzystających z
usług/ oferty w tymże obiekcie, na dzień rozpoczęcia realizacji projektu czyli przed
otrzymaniem wsparcia z programu.
Liczbę odwiedzin należy liczyć w następujący sposób:
1. W przypadku gdy jedna osoba odwiedza dane miejsce x razy – odwiedziny są
zliczane 1 razy x;
2. W przypadku grupy każdy jej członek traktowany jest jako osobny odwiedzający.
1. Rejestratory wejść, ewidencja sprzedaży biletów itp.
Wskaźniki horyzontalne
Zestaw wskaźników do monitorowania na etapie realizacji projektu
W sytuacji gdy beneficjent realizuje projekt, który będzie wpływać/ wpływa na realizację wskaźników wyszczególnionych
w niżej zamieszczonych formatkach, zobligowany jest do ich monitorowania na etapie wdrażania projektu. Z zastrzeżeniem
zapisów zawartych w kolejnych akapitach, nie jest obligatoryjne natomiast wskazywanie wartości docelowych dla tych
wskaźników na etapie przygotowywania wniosku o dofinansowanie. Oznacza to, że na etapie wniosku o dofinansowanie
wartości docelowe i tych wskaźników mogą przybrać wartość 0, natomiast na etapie realizacji projektu powinien zostać
odnotowany faktyczny przyrost wybranego wskaźnika. Beneficjent spośród niżej wyszczególnionych wskaźników wybiera
wyłącznie te, które są adekwatne do przedmiotu realizowanego przez niego projektu i będą zasilane (tj. odnotowywały
przyrost) na etapie (wskaźniki produktu) lub bezpośrednio po (wskaźniki rezultatu) realizacji projektu.
Z uwagi na brzmienie kryteriów wyboru projektów: „Wpływ na polityki horyzontalne”, Beneficjent który realizuje projekty
w poddziałaniu 6.1.4 nie powinien wykazywać jako docelowych, wartości „0”, w odniesieniu do następujących wskaźników
horyzontalnych:
Liczba obiektów dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami i/lub Liczba projektów, w których
sfinansowano koszty racjonalnych usprawnień dla osób z niepełnosprawnościami.
Wskazanie „0” wartości docelowej w tej sytuacji, zwiększy ryzyko uzyskania 0 punktów w kryterium wpływu projektu na
realizację zasady równości szans kobiet i mężczyzn oraz realizację zasady równości szans i niedyskryminacji,
w tym dostępności dla osób z niepełnosprawnościami.
Nazwa wskaźnika
Jednostka miary
Działanie 6.1
Liczba obiektów dostosowanych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami
szt.
Rozwój dziedzictwa kulturowego i naturalnego
Poddziałanie 6.1.4
Rodzaj wskaźnika
Priorytet Inwestycyjny
Lokalne Trasy Turystyczne - SPR
Produkt
Wskaźnik horyzontalny
Wskaźnik ma zastosowanie dla projektów dotyczących:
A. rozwoju szlaków turystycznych i rekreacyjnych w subregionach.
Zakres interwencji
Definicja wskaźnika
Wskaźnik odnosi się do liczby obiektów budowlanych, które zaopatrzono m.in. w specjalne
Źródło danych
Nazwa wskaźnika
Jednostka miary
Działanie 6.1
Poddziałanie 6.1.4
Rodzaj wskaźnika
Priorytet Inwestycyjny
Zakres interwencji
Definicja wskaźnika
Źródło danych
podjazdy, windy, urządzenia głośnomówiące, bądź inne udogodnienia (tj. usunięcie barier
w dostępie, w szczególności barier architektonicznych) ułatwiające dostęp do tych
obiektów i poruszanie się po nich osobom niepełnosprawnym ruchowo czy sensorycznie.
Jako obiekty budowlane należy rozumieć konstrukcje połączone z gruntem w sposób
trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem
prac budowlanych (wg. def. PKOB).
Przy obliczaniu wskaźnika należy podać liczbę obiektów, a nie sprzętów, urządzeń itp.,
w które obiekty zaopatrzono.
Jeśli instytucja, zakład itp. składa się z kilku obiektów, należy zliczyć wszystkie, które
dostosowano do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Dokument księgowy potwierdzający poniesienie wydatków na dostosowanie obiektu do
potrzeb osób z niepełnosprawnościami, wraz z protokołem odbioru i dowodem księgowym
potwierdzającym oddanie środka trwałego do użytkowania lub powiększającym wartość
środka trwałego (jeśli dotyczy).
W przypadku projektu realizowanego z zastosowaniem uproszczonych metod rozliczania
wydatków Beneficjent w porozumieniu z Instytucją Pośredniczącą określa dokument
stanowiący podstawę naliczenia wartości wskaźnika.
Liczba projektów, w których sfinansowano koszty racjonalnych usprawnień dla
osób z niepełnosprawnościami
szt.
Rozwój dziedzictwa kulturowego i naturalnego
Lokalne Trasy Turystyczne - SPR
Produkt
wskaźnik horyzontalny
Wskaźnik ma zastosowanie dla projektów dotyczących:
A. rozwoju szlaków turystycznych i rekreacyjnych w subregionach.
Racjonalne usprawnienie oznacza konieczne i odpowiednie zmiany oraz dostosowania,
nie nakładające nieproporcjonalnego lub nadmiernego obciążenia, rozpatrywane osobno
dla każdego konkretnego przypadku, w celu zapewnienia osobom z
niepełnosprawnościami możliwości korzystania z wszelkich praw człowieka i
podstawowych wolności oraz ich wykonywania na zasadzie równości z innymi osobami.
Przykłady racjonalnych usprawnień: tłumacz języka migowego, transport niskopodłogowy,
dostosowanie infrastruktury (nie tylko budynku, ale też dostosowanie infrastruktury
komputerowej np. programy powiększające, mówiące, drukarki materiałów w alfabecie
Braille'a), osoby asystujące, magnetofony służące do odtwarzania plików tekstowych:
książek, dokumentów internetowych, poczty elektronicznej itp. dla osób niedowidzących,
programy dostosowane dla użytkowników komputerów z wadą wzroku i in.
Definicja opracowana na podstawie: Wytycznych w zakresie realizacji zasady równości
szans i niedyskryminacji, w tym dostępności dla osób z niepełnosprawnościami oraz
równości szans kobiet i mężczyzn w ramach funduszy unijnych na lata 2014-2020.
Dokument księgowy potwierdzający poniesienie wydatków, o których mowa w definicji
wskaźnika, wraz z protokołem odbioru/zdawczo – odbiorczym/wykonania zadań i wpisem
do ewidencji środków trwałych (jeśli dotyczy).
W przypadku projektu realizowanego z zastosowaniem uproszczonych metod rozliczania
wydatków Beneficjent w porozumieniu z Instytucją Pośredniczącą określa dokument
stanowiący podstawę naliczenia wartości wskaźnika.
Nazwa wskaźnika
Jednostka miary
Działanie 6.1
Poddziałanie 6.1.4
Rodzaj wskaźnika
Liczba nowo utworzonych miejsc pracy – pozostałe formy
EPC
Rozwój dziedzictwa kulturowego i naturalnego
Lokalne Trasy Turystyczne - SPR
Rezultat bezpośredni
Priorytet Inwestycyjny
Zakres interwencji – typy
projektów
wskaźnik horyzontalny
Wskaźnik ma zastosowanie dla projektów dotyczących:
A. rozwoju szlaków turystycznych i rekreacyjnych w subregionach.
Wskaźnik służy do pomiaru liczby pracowników zatrudnionych bezpośrednio w efekcie
realizacji projektu, pracujących na podstawie umów cywilnoprawnych tj.: umów o
dzieło, umów zlecenia czy samozatrudnienia – kontraktu, jak i pracujących na
podstawie umów o pracę na czas określony np.: do obsługi projektu, zarówno w
przedsiębiorstwach jak i pozostałych podmiotach nie będących przedsiębiorstwami.
Miejsce pracy powstałe w wyniku realizacji projektu, nie musi spełniać wymogu trwałości
tzn. nie musi być utrzymane przez beneficjenta, chyba że odrębne przepisy lub zasady
programowe nakładają bardziej restrykcyjne obowiązki w tym zakresie.
Definicja wskaźnika
Źródło danych
Liczba etatów wykazywana jest w tzw. ekwiwalencie pełnego czasu pracy (EPC).
Zatrudnienie w ekwiwalentach pełnego czasu pracy ustala się na podstawie proporcji
czasu przepracowanego przez poszczególnych pracowników w ciągu roku
sprawozdawczego
w stosunku do pełnego czasu pracy obowiązującego w danej instytucji (zgodnie z
wytycznymi Głównego Urzędu Statystycznego zamieszczonymi w objaśnieniach do
formularza PNT-01 lub PNT-01/s). Przy wyliczeniu EPC nie należy odejmować absencji
oraz innych nieobecności usprawiedliwionych.
W przypadku osób wykonujących daną działalność na podstawie umowy zlecenia, umowy
o dzieło lub samozatrudnienia – do wyliczenia EPC podajemy: pełny, faktyczny czas pracy
w roku sprawozdawczym „ze wszystkich umów”, podany jako odpowiedni ułamek
rocznego czasu pracy.
Wskaźnik należy mierzyć w rozbiciu na Kobiety (K) i Mężczyzn (M) oraz Ogółem (O).
Umowy zlecenia, o dzieło, kontrakty, umowy o pracę na czas określony.
Definicje zostały opracowane na podstawie Wspólnej Listy Wskaźników Kluczowych stanowiącej załącznik do Wytycznych
w zakresie monitorowania postępu rzeczowego realizacji programów operacyjnych na lata 2014-2020 z dnia 22 kwietnia
2015 r. (i dokumentów do których zawiera odwołania, np. wytycznych horyzontalnych), aktów prawnych oraz, w odniesieniu
do wskaźników EFRR, Katalogu definicji dla Celów Tematycznych finansowanych z Europejskiego Funduszu Rozwoju
Regionalnego, Funduszu Spójności oraz dla pomocy technicznej (wersja dokumentu z dnia 7 marca 2014 r.). Wszelkie
zmiany ww. dokumentów będą skutkowały koniecznością stosowania przez beneficjentów aktualnych definicji (ujętych
w obowiązujących wersjach dokumentów).