Instrukcja Inspektoratu Szkół Wojskowych

SZTAB GENERALNY. ODDZIAŁ VII (NAUKOWY)
SZKOŁA
PODOFICERA
(PLAN WYSZKOLENIA W 8 MIESIĘCY)
INSTRUKCJA INSPEKTORATU
S Z K Ó Ł W O J S K O W Y C H (3j)
NAKŁADEM M. ARCTA W WARSZAWIE
19 19
SZTAB GENERALNY O. VII. (NAUKOWY)
T y lk o d o s łu ib o w e g o u żytk u .
SZKOŁA PODOFICERA
(PLAN WYSZKOLENIA W 8 MIESIĘCY)
INSTRUKCJA INSPEKTORATU
S Z K Ó & W O J S K O W Y C H (5)
NAKŁADEM M. ARCTA W WARSZAWIE
1919
/
I. W s t ę p .
Cel i zadania szkoły podoficerskiej.
karności i rygorze wychowany, grun­
townie wyćwiczony, energiczny i pilny
podoficer — jest pomocnikiem oficera we
wszystkieh dziedzinach kształcenia i wy­
chowania żołnierza.
Stojąc bliżej niż oficer szeregów żoł­
nierskich pód względem wykształcenia i po­
łożenia towarzyskiego, a także, spędzając
wśród żołnierzy, w bezpośredniej styczno­
ści z nimi większą część dnia, odgrywa
dobry podoficer, zwłaszcza w żyoiu koszarowem i garnizonowem, wybitną rolę.
Armje tych państw, które potrafiły wy­
chować i wykształcić kadry podoficerskie,
dowiodły w sposób dobitny, jak owocnem
byio zrozumienie potrzeby zwrócenia naj­
baczniejszej uwagi na tę stronę kształce­
nia w wojsku.
Praktyka wojny obecnej dopełnia starą
zasadę, że zwycięstwo narodowi zapewnia
dobra szkoła ludowa. Występują na tle
chwili bieżącej, w chwili najwyższego na­
pięcia ducha ludzkiego, jako przyczyny
zwycięstw, oprócz powyższego, czynniki
następujące:
a) genjusz wodzów,
b) wysokie poczu«ie honoru i patrjotyzmu korpusu oficerskiego,
c) wybitna pom oc d o b re g o . p od ofic^ a .
Oprócz wielkiego znaczenia w wycho­
waniu i kształceniu żołnierza, włożony do
porządku, karności i rygoru, po odbyciu
kilkuletniej służby wnosi dobry podofi­
cer na stanowisku niższego urzędnika te
niezbędne i nadzwyczaj cenne- cechy w za­
kres nowej pracy.
Organizacja całego życia państwowego
dużo ma do zawdzięczenia swym niższym
funkcjonarjuszom, którzy w szkole podoficei’skiej uzupełnili swoje wykształcenie
i w służbie podoficera zdobyli cenne ce­
chy obowiązkowości, wytrwałości, wyso­
kiej umiejętności, słuchania i spełniania
rozkazów, jak również ich wydawania
i przeprowadzania, że wskażę organizację
służby kolejowej, gdzie na niższych sta­
nowiskach pracują bardzo dobrze byli
podoficerowie.
Szkoła podoficerska normalna winna
obejmować kurs 2-letni.
(Autor badał szkoły podoficerskie w R o­
sji (Ryga) w armji japońskiej wojna 1904—
1905 rok) i w Rzeszy Niemieckiej (2-miesięczne studja w szkołach podoficerskich
w Marjenbargu i Frankenbergu).
Kurs szkoły podoficerskiej składać się
winien z małej ilości godzin wykładów
ogólno-kształcących, uzupełniających wy­
kształcenie poprzednio odebrane; najwię­
cej uwagi poświęca się na wykształcenie
frontowe, służbę wewnętrzną i garnizono­
wą, jako też na praktykę podoficera funk­
cyjnego, wreszcie na wykształcenie go ja­
ko instruktora.
Częste przeglądy wyższych doświadczo­
nych dowódców po przeprowadzeniu każ­
dego działu, ćwiczeń doprowadzają wy­
szkolenie do pożądanej jednolitości i pre­
cyzyjności.
Każdy dział przerabiany jest dopóty,
dopóki przegląd nie da wybitnych pod
każdym względem rezultatów.
Kurs szkoły podoficerskiej ma na celu:
1) doprowadzić do doskonałości służbę
wewnętrzną i garniz.,
2) wychować celnego i spokojnego
Strzelca,
3) przy pom ocy gimnastyki i szermier­
ki, gier, sportów i marszów rozwinąć
śmiałość, zręczność i pewność siebie,
4) wpoić w krew i uczynić drugą na­
turą nadzwyczajną schludność w utrzy­
mywaniu umundurowania i ekwipunku.
Ćwiczenia w musztrze formalnej i tak­
tycznej rozpadają się na 4 okresy—a mia­
nowicie:
I. Okres poświęcony wykształceniu każ­
dego żołnierza z osobna.
II. Okres poświęcony wykształceniu w ro­
cie, sekcji i plutonie.
III. Okres poświęcony wykształceniu
w kompanji i jednostkach twyższych (ma­
newry).
IV
okres poświęcony przygotowaniu
praktycznemu prźyszłego instruktora i pod­
oficera funkcyjnego.
Dążenie do powyżej określonego w ogól­
nych zarysach ideału będzie zapewne za­
daniem organizatorów nowopowstającego
wojska polskiego\ lecz osiągnąć go można
będzie dopiero w parę lat po dojściu do
normalnego stanu wojskowości ojczystej.
W gorączkowych chwilach powstawania
wojska polskiego musimy zadowolnić się
krótszym kursem a miłość Ojczyzny, ra6
dość z jej zmartwychwstania i umiłowa­
nie sprawy wojska — opory i mocy pań­
stwa, musi uwielokrotnić nasze siły i zdol­
ności i dać moc osiągnięcia w krótkim
czasie należytych rezultatów.
Do szkoły podoficerskiej, w tworzących
się kadrach wojska polskiego przyjmowa­
ni są młodzi ludzie w wieku od lat 18 do
25, z wykształceniem 2 klas gimnazjal­
nych lub pełnej szkoły ludowej, którzy
po przebyciu 8-mio tygodniowego kursu
rekruckiego okażą duże postępy w musz­
trze i będą skwalifilcówani jako bez za­
rzutu pod względem karności, moralności
i pilności.
podp. Leon Berbechi
dow ódca brygady
szkół w ojskow ych .
i inspektor
II.
Programy okresów (ogólne).
A. Okres I (rekrucki) 10 tygodni.
Porządek dnia i plan nauki ściśle wed­
ług programu: „Szkoła rekruta” *) zał. III,
IV, V).
W okresie tym największą uwagę zwra­
ca się na wyszkolenie każdegp ucznia
z osobna ze szczególnem uwzględnieniem.
*) „S zk oła rekruta** Warszawa 1919.
7
1. musztry formalnej.
2. musztry taktycznej.
3. szkoły Strzelca.
4. gimnastyki i szermierki.
W okresie tym należy dążyć do m ożli­
wie świadomego (nie automatycznego) opa­
nowania każdego ruchu, chwytu, i wykła­
du, ażeby w przyszłości ułatwić sobie pra­
cę wykształcenia instruktora.
Należy wpoić głębokie pojęcie o hono­
rze żołnierskim, obowiązkach żołnierza
i o głównych zaletach dobr.ęgo żołnierza
(posłuszeństwo), porządek, oszczędzanie
własności narodowej, t. j. ekwipunku
i szczególniej broni).
Okres winien być zakończony przeglą­
dem dowódcy szkoły, a przejście do okre­
su II zarządza inspektor szkół wojsko­
wych, po stwierdzeniu stopnia osiągnię­
tych. rezultatów.
5. Na pogadankach wieczornych wykła­
da się pisownię polską i przy pomocy
dyktand, czytania i analizy gramatycznej
stara się osiągnąć możliwie poprawną pi­
sownię.
ł
B. Okres II. 10 tygodni.
Okres ten zawiera:
1. Powtórzenie i uzupełnienie wykształ­
cenia rekruta, doprowadzenie do precy­
zyjności każdego chwytu i ruchu (plan
nauki patrz „Szkoła rekruta” ).
2. Musztra z karabinem maszynowym
(knżdy uczeń powinien przejść służbę każ­
dego numeru obsługi K. M.).
3. Na pogadankach wieczorowych wy­
kłada się geografję ziemi ojczystej. Po
zakończeniu kursu przeglądy jak wyżej.
VC. Ores III. (podoficerski) 10 tygod ni.
W okresie tym:
1. Powtarza się kurs poprzednich okre­
sów.
2. Sekcjami i plutonami dowodzą z ko­
lei uczniowie. Winni oni osiągnąć zupeł­
ną pewność siebie przed frontem i p o ­
prawne, energiczne wydawanie komend,
tak w szyku zwartym jak i w tyraljerce
(zwrócić szczególną uwagę na prawidłowe
wydawanie komend co do otwarcia ognia).
3. Każdy uczeń musi praktycznie przejść:
a) obowiązki przewodniego warty,
b)
„
dowódcy warty,
9
c) obowiązki d-cy patrolu wywiadowcze­
go i bojowego,
d)
„
d-cy szpicy piechoty w mar­
szu ubezpieczonym.
4. Należy często ćwiczyć wydawanie
i spełnianie poruczeń i rozkazów.
5. Wykłady obejmują:
a) czytanie map,
b) korespondencję wojskową i prowa­
dzenie ksiąg kompanji,
e) przepisy strzeleckie i opis karabinu,
d) regulamin służby wewnętrznej i służ­
by wartowniczej,
e) język rosyjski i niemiecki (w zakre­
sie czytania map).
6. Na pogadankach wieczornych czyta
się i analizuje najcenniejsze utwory pi­
śmiennictwa polskiego podług programu
podanego w załączniku.
7. Po zakończeniu okresu przeglądy jak
wyżej i nominacja na st. żołn. wszystkich
uczniów uznanych za zasługujących na
przeniesienie na okres IV.
D. Okres IV (instruktorski) 10 tygodni.
1.
sów.
Powtórzenie kursów poprzednich okre­
2. Każdy uczeń z osobna wyznaczany
zostaje na instruktora w drużynie. P ro­
wadzi on pod kontrolą oficerów i podofi­
cerów wykłady, instruuje i poprawia, prze­
chodząc wszystkie punkty musztry for­
malnej i taktycznej, szkoły Strzelca, gim ­
nastyki i szermierki, zawartych w p ro­
gramie: „Szkoła rekruta” . Należy zwró­
cić baczną uwagę, żeby żaden z punktów
i przez żadnego z uczniów nie został p o­
minięty. Należy wyrobić u uczniów zu­
pełną pewność siebie.
3. Każdego ucznia z osobna winno się
wyznaczać na instruktora musztry K. M.
4. Wykłady w tym okresie obejmują:
a) przepisy dyscyplinarne o zażaleniach,
b) umocnienia polowe,
cj służbę połową,
d) obowiązki drużynowego,
e)
„
fur jera,
f)
„
podoficera kuchennego,
g)
„
„
magazynowego,
h)
„
*
broni,
i)
„
sierżanta sztabowego,
k) zasady hygjeny,
1) język rosyjski i niemiecki.
5. Na pogadankach wieczornych ucznio­
wie otrzymują wiadomości o najważniejH
szych okresach, imionach i dziełach z pi­
śmiennictwa ojczystego.
6. Po zakończeniu kursu wszyscy, uzna­
ni za dostatecznie wyćwiczonych i wy­
ćwiczonych i wykształconych, zostają roz­
kazem inspektora szkół wojskowych mia­
nowani kapralami i otrzymują odpowied­
nie świadectwa, przydział ich do oddzia­
łów odbywa się na rozkaz sztabu gene­
ralnego.
IV.
Porządek dnia w poniedziałki, wtorki,
czwartki i piątki: *)
Czas
Zajęcie.
Dozór.
Godz. 6 00 r. Pobudka do wstawania Podofic. dyżur
6 .0 0 - 7.00 „ Ubieranie się, czyszcze­
nie butów i ubrania, m y­
cie, sprzątanie pościeli
i sal.
Drużynowi.
Śniadanie.
7 0 0 - 7.30 „
7 .3 0 - 8.00 „ Gimnastyka bez przy
rządów i gry.
Oficer kompanij.
8 0 0 - 8.30 „
Szermierka i śpiew.
8 .3 0 - 9.00 „ Apel poranny, przegląd
Drużynowi
umundurowania
i sierżant sztab.
i uzbrojenia.
9.00-11.00 „
Musztra
D-ca k. lub zast.
*) W środy przed poi. marsze, po poł. zajęcia nor­
malne.
12
Zajęcie.
Czas.
Oodz.
11 .0 0 -
r.
• Raport.
Dozór.
D ca komp. lub
zast.
Oficer inspekcyj.
11.00—12 00 „
Obiad.
1 2 .0 0 - 2.00 pp.
W olne *).
W ykładowca.
W ykłady.
2 .0 0 - 3.30 „
3 .3 0 - 5.00 „ Musztra i gimnastyka D ow ca komp.
lab zast.
na przyrządach.
5 .0 0 - 6.00 „ Naprawianie ubrania,
ekwipunku i czyszcze­
O ficer komp.
nie broni.
Apel w ieczorn y, od­
0 .0 0 Sierżant sztab.
czytanie rozkazu.
Drużynowi.
6 .3 0 - 7.00 .,
. Kolacja.
7 .0 0 - 8 00 „
O ficer komp.
Pogadanka
8 .0 0 - 9.00 „
W olne.
9 .0 0 Capstrzyk, układanie
Drużynowi.
się do snu.
*) W czasie letnim w olne, od 1-ej do 3-ej; godziny
zajęć popołud. przesuwa się o 1 godz inę wprzód.
V.
Czas.
Porządek dnia w s oboty:
Zajęcie.
D ozór.
Godz.
6 .0 0 - 9.00 r. Jak dnia normalnego.
9.00-12.00 „ Strzelnica, lub zajęcia
normalne.
12.00 - 2.00pp.
Obiad i w olne.
2 .0 0 - 5.00 „ Sprzątanie koszar i re­
jon u komp.
5.00 - 9.00 „ Jak dnia normalnego.
Jak dnia normal.
D -ca kompanji.
Oficer dyżurny.
Jak dnia normal.
13
VI.
Porządek dnia w niedzielę i święta:
Czas.
Zajęcie.
|
Dozór.
Godz.
7.00 r.
Pobudka.
7 .0 0 - 8.00 „
Ubieranie się i t. d.
8 .0 0 - 8.30 „
Śniadanie.
8 .3 0 - 9.00 „ Przegląd ogólnego w y ­
glądu zewnętrznego.
9.30
„
Msza.
12.00
Obiad i kolacja.
2 .0 0 - 2.15 •„
Rozkaz.
2 .1 5 - 8.30 ,
W oln e.
8.45
Apel w ieczorny.
9.00
Capstrzyk i t. d.
VII.
Podoficer dyżur.
Drużynowi.
Sierżant sztab.
i ofic. dyż. kom.
Ofic. dyż. komp.
Ił
>1
Sierżant sztab.
Sierżant sztab.
Drużynowi—ofic.
dyżur. komp.
Programy wykładów.
1. Język polski.
Nauka języka polskiego w szkole pod­
oficerskiej ma na celu uzupełnienie wia­
domości, wyniesionych przez uczniów ze
szkół — przedewszystkiem w tym kierun­
ku, by nauczyć ich pisać ortograficznie
i wysławiać się bez błędu.
W tym celu piszą uczniowie dyktanda,
przyczem prowadzący wykłady zwraca im
uwagę na błędy i poucza ich o odpowied­
nich zasadach pisowni polskiej. Pozatem
14
piszą uczniowie krótkie streszczenia opo­
wiadanego lub czytanego.
W III i IV okresie poznają uczniowie
prócz tego najważniejsze działy historji
literatury ojczystej, czytając najcelniejsze
utwory według następującego spisu:
1) Anczyc: Bitwa pod Racławicami.
2) Dygasiński: Wilk, psy i ludzie.
3) Dąbrowska: Dzieci Ojczyzny.
4) Gąsiorowski: Huragan.
„
Rok 1807.
5) Gruszecki: Szarańcza.
6) Jeż: Zaranie.
„ Uskoki.
7) Konopnicka: Pan Balcer w Brązylji,
„
W Winiarskim forcie.
8) Kraszewski: Stara Baśń.
„
Bracia Zmartwychwstańcy.
„
Masław.
9) Ligocki: Sen o Dwernickim.
10) Mickiewicz: Grażyna.
„
Pan Tadeusz.
„
Konrad Wallenrod.
11) Niemcewicz: Śpiewy historyczne.
12) Orzeszkowa: Nad Niemnem.
„
Australczyk.
13) Prus: Placówka.
14) Przyborowski: Bitwa pod Raszynem.
15) Reymont: Z ziemi Chełmskiej.
15
16) Rodziewiczówna: Dewajtis.
17) Słowacki: Rozmowa z Matką Makryną.
„
Kordjan.
„
Ksiądz Marek.
18) Sienkiewicz: Trylogja.
„
Krzyżacy.
„
Na polu chwały.
„
W pustyni i w puszczy.
„
Bartek Zwycięzca.
19) Sewer: Maciek w powstaniu.
20) Weyssenhoff: Puszcza.
21) Wyspiański: Noc listopadowa.
22) Żeromski: Za wolność.
23) Czajkowski: Wernyhora.
24) Rzewuski: Pamiętniki Soplicy.
2. Dzieje ojczyste.
A.
I n s t r u k c j a dla p r o w a d z ą c y c h
wykłady.
1. Podawać rzeczy najważniejsze na po­
czątku i dopiero w czasie pogadanki sto­
pniowo rozszerzyć zakres.
2. Urozmaicać wykłady materjałem aneg­
dotycznym.
3. Prowadzić wykłady systemem pytar
i stosownie do odpowiedzi poszczególnyct
żołnierzy rozwijać ich wiadomości.
16
4.
Wszelkie uogólnienie stosować nad­
zwyczaj oględnie, zadowolnić się naogół
podaniem do wiadomości najważniejszych
faktów z historji narodowej.
B.
Program szczegółowy.
1. Legendy o początku Polski.
2. Chrzest Polski.
3. W ojny Bolesława Chrobrego.
4. Kazimierz Odnowiciel.
5. Walki o Pomorzę za Hermana i Krzy­
woustego.
6. Psie pole.
7. Testament Krzywoustego.
8. Polska w podziałach.
9. Skutki podziałów na dzielnice przez
Krzywoustego.
10. Napady Tatarów.
11. Kolonizacja niemiecka w Polsce.
12. Sprowadzenie Krzyżaków ,do Polski.
13. Bitwa pod Płowcami.
14. Zjednoczenie Polski za Łokietka.
15. Kazimierz Wielki.
16. Jadwiga, jej rola i zasługi.
17. Rozrost Polski za Jagiellonów.
18. Grunwald.
19. Warna.
Szkoła podoficera—2.
17
20. Ostateczny pogrom Zakonu Krayiackiego.
21. Wyprawa Bukowińska.
22. Walki z Moskwą za Zygmunta I.
23.
„
„
„ Zygmunt Augu­
sta i Stefana Ba­
torego.
24.
„
*
„ Zygmunta III.
25. Wojna ze Szwecją za Zygmunta III.
26. Ostatni Wazowie i wojny ich czasów.
27. Powody wojny Kozackiej.
28. Cecora.
29. Dwie bitwy pod Chocimem.
30. Bitwa pod Wiedniem.
31. Artylerja w Polsce.
32. Piechota w Polsce.
33. Jazda w Polsce.
34. Pospolite ruszenie.
35. Hetmani, wojewodowie i regimentarze.
36. Czasy Saskie.
37. Upadek ducha rycerskiego za Sasów.
38. Stanisław Leszczyński.
39. W ybór Stanisława Augusta.
40. Konfederacja Barska.
41. Pierwszy rozbiór Polski 1772 r.
42. Sejm rozbiorowy.
43. Odradzanie się narodu.
44. Sejm Czteroletni. Powiększenie woj­
ska.
18
45. Konstytucja 3 Maja.
46. Konfederacja Targowicka.
47. Wojna 1792.
48. II i III rozbiór Polski.
49. Twórcy Konstytucji 3 Maja.
50. Legjony Dąbrowskiego we Włoszech.
51. Napoleon w Polsce.
52. Księstwo Warszawskie.
53. Księstwo Warszawskie — jego siła
zbrojna.
54. Wyprawa na Moskwę.
55. Bitwa pod Lipskiem.
56. Kongres Wiedeński. Królestwo Kon­
gresowe.
57. Wojsko polskie Królestwa Kongre­
sowego.
58. Wielki Książę Konstanty i jego rola
w wojsku.
59. Przyczyny powstania 1863 roku.
50. Represje rosyjskie w Królestwie po
powstaniu 1863 ręku.
61. Który z wodzów polskich był naj­
większy i dlaczego.
62. Który z królów był największy i dla­
czego.
63. Jan Tarnowski.
'
64. Stanisław Żółkiewski.
65. Stefan Czarniecki.
66. Karol Chodkiewicz i Kircholm.
67. Kazimierz Puławski.
68. Tadeusz Kościuszko.
69. Wybitniejsi oficerowie legjonów Dą­
browskiego.
70. Książę Józef Poniatowski.
71. Wybitniejsi oficerowie powstania
1830 r.
, 72. Chłopicki.
73. Sowiński jako ucieleśnienie walki na
śmierć.
74. Somo-Sierra. Polacy w Hiszpanji.
75. Bitwa pod Maciejowicami.
76. Najznaczniejsza twierdza w Polsce
i jej losy.
77. Generał Bem.
78. Legjony obecne i ich główne walki.
79. Legjony w Polsce, Rosji i Francji.
3. Geografja Polski.
1. Położenie geograficzne Polski w Eu­
ropie.
2. W ielkość i granice Polski historycznej.
3. Karpaty. 4. Tatry.
5. Niziny Podkarpackie.
6. Sudety.
7. Nizina śląska.
8. Wyżyna Małopolska (ogólnie).
20
9. Wyżyna Krakowsko-Śląska.
10. Obniżenie Pilicko-Nidziańskie.
11. Łysogóry.
12. Płyta Czarnomorska. (Ogólne pojęcie)
13. Dolina W isły między Zawichostem
a Puławami.
14. Wyżyna Lubelska.
15. Roztocze.
16. Podole.
17. Ukraina.
18. Niż Czarnomoraki.
19. Wołyń.
20. Polesie.
21. Nizina Podlasko-Mazowiecka.
22.
„
Wielkopolska.
23. Pojezierze. (Rys ogólny).
24.
„
Pomorskie.
25. Dolina dolnej Wisły.
26. Pojezierze Mazurskie.
27. Dolina Niemna.
28. Pojezierze Litewskie.
29. Pojezierze Inflanckie.
30. Dolina Dźwiny.
31. Pojezierze Żmudzkie i Kurlandja.
32. Bałtyk.
33. Klimat.
34. Źródła.
35. Rzeki.
36. Jeziora.
21
37. Bagna.
38. Świat roślinny.
39. Świat zwierzęcy.
40. Ludność ziem polskich.
41. Życie gospodarcze na ziemiach pol­
skich (rys ogólny).
4J. Rolnictwo.
43. Górnictwo.
44. Przemysł.
45. Drogi.
46. Handel.
47. Miasta.
48. Podstawy przyrodzone rozwoju go­
spodarczego Polski.
4. Czytanie map.
I. Umiejętność orjentowania się w tere­
nie przy pom ocy:
1) kompasu,
2) słońca,
3) gwiazd,
4) księżyca,
5) wskazówek przyrody.
II. Umiejętność orjentowania mapy z te­
renem przy pomocy:
1) uzgodnienia kierunku geograficznego
mapy i terenu (znając strony świata),
2) przedmiotów w terenie.
22
III. Umiejętność czytania map niemiec­
kich (1:100,000 i 1:300,000), austrjackich
(1:75,000 i 1:200) i rosyjskich („trzywiorstówki”).
1) znajomość znaków umówionych map
niem. rosyjsk. i austrjackich.
2) znajomość podziałek.
IV. Umiejętność sporządzania najprost­
szych szkiców (placówki, wywiadu tereno­
wego, przedpola odcinka okopów pluto­
nu i t. p.).
S. Korespondencja wojskowa i prowadzenie ksiąg.
1. Przybory piśmienne, pismo, styl.
2. Skróty, nagłówek, podpis.
3. Załączniki, form y grzeczności, ich
zastosowanie.
4. Adres, uproszczona koreszondencja.
5. Meldunek, pismo służbowe (wzór).
6. Koperty, książki meldunkowe, depe­
sze, druki pocztowe.
7. Ogólne przepisy dla korespondencji
w polu, karty meldunkowe, rysunki.
8. Księga ewidencyjna.
9. Księga kar.
10. Inne księgi kompanijne.
23
6.
Przepisy strzeleckie.
1. Tor pocisku.
2. W pływy atmosferyczne na lot po­
cisku.
3. Pole śmierci; pionowa płaszczyzna
trafień.
4. Rozstrzał.
5. Średni punkt trafień, pozioma pła­
szczyzna trafień. 1
6. Łączne działanie wielu karabinów.
7. Działanie pocisku (kuli karabinowej).
8. Przepisy ogólne, dotyczące nauki
strzelania szkolnego.
9. Celowanie (cienka i gruba muszka,
skręcanie broni, odchylenie muszki, trój­
kąt błędów).
10. Ściąganie cyngla.
11. Celowanie i ściąganie cyngla.
12. Sposoby składania się do strzału.
13 Udział i rozkład zajęć w strzelaniu
szkolnem.
14. Przepisy bezpieczeństwa.
15. Nadzór.
16. Służba przy tarczy.
17. Umundurowanie i zachowanie się
oddziału strzelającego.
18. Strzały próbne.
19. Znaczenie i przebieg nauki strzela­
nia bojowego.
24
20. Działanie ognia.
21. Kierownictwo ogniem.
22. Prowadzenie strzeleckich ćwiczeń
bojowych.
23. Strzelanie przygotowawcze i jego cel.
24. Bojowe strzelanie w sekcji i plutonie.
25. Strzelanie w ciemności.
26. Określanie odległości.
27. Sporządzanie i rodzaje tarcz strze­
leckich.
28. Główna księga strzelecka.
29. Metryki i raporty strzeleckie.
30. Przestrzeliwanie broni.
7. Regulamin służby garnizonowej.
(„Służba garnizonowa” ).
1. Cel i wystawianie wart i posterun­
ków.
2. Wyznaczanie szeregowych do służby
wartowniczej.
3. Umundurowanie wart.
4. Przełożeni wart.
5. Zaciąganie wart.
6. Zmiana i podział wart.
7. Obowiązki dowódcy wart
8. Oddawanie honorów przez warty.
9. Występowanie warty pod broń w wy­
padkach szczególnych.
25
10. Zaohowanie się wart od zmierzchu
do świtu.
11. Książki wart i meldunki.
12. Warty koszarowe i inne.
13. Znamiona i obowiązki posterunków.
14. Zmiana posterunków.
15. Oddawanie honorów przez posterunki.
16. Patrole wysyłane do gospód i t. p.
17. Aresztowania.
18. Użycie broni.
19. Zachowanie się posterunków, zao­
patrzonych w ostrą amunicję.
8. Dyscyplinarne przepisy karne.
1. Czyny ulegające karaniu dyscypli­
narnemu.
2. Osoby, podlegające władzy dyscyp li­
narnej.
3. Lżejsze kary dyscyplinarne dla pod­
oficerów.
5. Kary dyscyplinarne dla starszych
żołnierzy i szeregowców.
6. Łagodniejsze kary dodatkowe (ode­
branie swobody rozporządzania swym żoł­
dem, wcześniejsze powracanie do koszar
i t. p.)
7. Zażalenia przeciwko otrzymanej ka­
rze dyscyplinarnej.
29
9. Zasady hygjeny.
Narządy czueia.
Płuca.
Serce.
Organy trawienia.5. Organy płciowe.
6. Urządzanie koszar (w czasie pokojo­
wym).
7. Urządzanie ziemianek (w czasie wo­
jennym):
a) wentylacja i ogrzewanie,
b) miejsce ustępowe,
c) woda.
8. Gruźlica.
<
9. Tyfus brzuszny, wysypkowy i p o­
wrotny.
10. Cholera.
11. Choroby weneryczne.
12. Omdlenie.
13. Udar słoneczny.
14. Utonięcie.
15. Rany kończyn, głowy i brzucha.
16. Odżywianie żołnierzy.
17. Ubranie żołnierzy.
Każdy uczeń powinien przerobić prak­
tycznie założenie opatrunku pod kierun­
kiem lekarza, oraz mieć w ciągu trwania
kursu szkoły kilkakrotny dyżur przy
kuchni.
1.
2.
3.
4.
27
TREŚĆ.
I.
II.
III.
IV.
V.
VI.
Tli.
Wstęp (cel i zadania szkoły podoficer­
skiej)...................................................................3
Programy i okresów (ogólne)
.
.
Program szkoły rekruta (w załączniku).
Porządek dnia w dnie zwykłe
. . .
Porządek dnia w soboty . . . . .
Porządek dnia w niedzielę i św ię ta .
.
Programy w ykładów . . . . . . .
7
12
13
14
14