docProgram wychowawczy - Samorządowe Przedszkole nr 76
download 
Reklamacja Transkrypt
Program wychowawczy - Samorządowe Przedszkole nr 76
„WSPÓLNIE WYCHOWUJEMY” PROGRAM WYCHOWAWCZY Samorządowego Przedszkola nr 76 w Krakowie „W wychowaniu chodzi o to, ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem [...], umiał być bardziej nie tylko z drugim, ale i dla drugiego” Jan Paweł II I. WSTĘP Pojęcie „wychowanie” należy do podstawowych w pedagogice. Jest ono świadomym, celowym i specyficznym działaniem pedagogicznym rodziców i nauczycieli, zmierzającym do osiągnięcia zmian w rozwoju umysłowym, społecznym, kulturalnym i duchowym jednostki. Wychowanie więc możemy określić jako proces długotrwały, na przebieg którego mają wpływ czynniki wzajemnie się warunkujące i działające w różnorakich powiązaniach oraz współzależnościach. Istotą tego procesu jest wprowadzanie dziecka w świat pożądanych wartości, wartości moralnych pełniących rolę życiowych drogowskazów. Ukazując wychowankom piękno, dobro, prawdę, uczciwość, przyjaźń, tolerancję, budząc poczucie przynależności do rodziny, pomagamy kształtować jego osobowość. Wiek przedszkolny jest najbardziej znaczącym okresem w życiu dziecka dla stymulacji jego rozwoju. Pierwszym etapem, a równocześnie miejscem, w którym rozpoczyna się proces wychowania jest dom rodzinny, a niezastąpionymi nauczycielami i wychowawcami dzieci są ich rodzice. Prawidłowy przebieg procesu wychowawczego zależy właśnie od nich. Osobowość dziecka oraz jego sposoby zachowania i reagowania kształtują takie czynniki jak warunki bytowe, stosunki między dorosłymi w otoczeniu rodzinnym dziecka, grono osób towarzyszących w zabawie oraz wiele innych elementów współczesnego świata. Ponadto rozwój uwarunkowany jest w pewnym stopniu zespołem wrodzonych cech indywidualnych dziecka, które ulegają zmianom w trakcie wychowania, jednocześnie wpływając na postawy rodziców i wychowawców. Drugim etapem procesu wychowawczego jest środowisko przedszkolne, które jest pierwszym ogniwem edukacji wzajemnego współżycia w grupie rówieśniczej, nauką relacji, zasad, ról jakie pełnią poszczególni członkowie małej społeczności. Kontakt dziecka z otoczeniem społecznym wyzwala chęć do naśladownictwa i identyfikacji zachowań. W nim dziecko poszukuje wzorów, by potem kierować się nimi w dalszym życiu, w nim poszukuje swojej tożsamości. Przedszkole w świetle polskiego prawa, uchwał i ustaw ma wspierać rodzinę poprzez wypełnianie zadań opiekuńczych, wychowawczych i dydaktycznych. Traktuje dziecko podmiotowo, czyli akceptuje jego indywidualne potrzeby, odczucia, możliwości, umiejętności, pobudza do aktywności własnej, wyrabia poczucie własnej wartości, odpowiedzialności, rozwija poczucie więzi społecznej i współodpowiedzialności. Charakteryzująca dzieci w tym wieku naturalna aktywność, ciekawość, skłonność do naśladownictwa, wrażliwość emocjonalna, to czynniki, które stwarzają korzystne warunki do osiągnięcia zamierzonych celów oraz pozytywnych efektów działań wychowawczych. Aby wychowanie dziecka nie toczyło się dwubiegunowo. Potrzebna jest dobrze zorganizowana współpraca przedszkola z domem rodzinnym. Będzie ona przebiegała prawidłowo, gdy będzie wspólnie uzgodniona spójność w systemie wychowania po to, by kontynuować dotychczasowe osiągnięcia rodziców. W tym względzie należy wspólnie ustalić hierarchię wartości, którymi należy się kierować w wychowaniu dziecka, aby mogło się ono odnaleźć w istniejącej rzeczywistości oraz było dobrze przygotowane do twórczego, odpowiedzialnego i odważnego tworzenia przyszłości. Zaproponowany program oddziaływań wychowawczych ma na celu poprawę jakości pracy edukacyjnej, uwzględnia potrzeby społeczności przedszkolnej - dzieci, rodziców, środowiska oraz pracowników. Integruje nauczycieli i rodziców w realizacji celów wychowawczych. Ma on za zadanie określić jakimi wartościami powinniśmy kierować się w stosunku do naszych wychowanków, ich rodziców, jakie normy postępowania, czy zachowania są pożądane, aby dziecko umiało funkcjonować w środowisku zgodnie z przyjętymi normami społecznymi. Będzie on spełniał niewątpliwie swoją rolę, jeżeli zarówno nauczyciele, dzieci, rodzice będą podmiotami tego procesu. Program wychowawczy jest zgodny z podstawą programową wychowania przedszkolnego oraz dostosowany jest do potrzeb Samorządowego Przedszkola nr 76 w Krakowie II. CELE WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO ZGODNE Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ Podstawa programowa wychowania przedszkolnego opisuje proces wspomagania rozwoju i edukacji dzieci objętych wychowaniem przedszkolnym. Przedszkole pełni w równej mierze funkcje opiekuńcze, wychowawcze i kształcące. Zapewnia dzieciom możliwość wspólnej zabawy i nauki w warunkach bezpiecznych, przyjaznych i dostosowanych do ich potrzeb rozwojowych. Cele wychowania przedszkolnego: 1. Wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień oraz kształtowanie sprawności intelektualnych potrzebnych im w codziennych sytuacjach i w dalszej edukacji. 2. Budowanie systemu wartości, w tym wychowanie dzieci tak, żeby lepiej orientowały się w tym, co dobre, a co złe. 3. Kształtowanie u dzieci odporności emocjonalnej koniecznej do racjonalnego radzenia sobie w nowych i trudnych sytuacjach, w tym także do łagodnego znoszenia stresów i porażek. 4. Rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi. 5. Stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie oraz nauce dzieci o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych. 6. Troska o zdrowie i sprawność fizyczną dzieci; zachęcanie do uczestnictwa w zabawach i grach sportowych. 7. Budowanie dziecięcej wiedzy o świecie społecznym, przyrodniczym i technicznym oraz rozwijanie umiejętności prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych. 8. Wprowadzenie dzieci w świat wartości estetycznych i rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę, małe formy teatralne oraz sztuki plastyczne. 9. Kształtowanie u dzieci poczucia przynależności społecznej (do rodziny, grupy rówieśniczej i wspólnoty narodowej) oraz postawy patriotycznej. 10. Zapewnienie dzieciom lepszych szans edukacyjnych poprzez wspieranie ich ciekawości, aktywności i samodzielności, a także kształtowanie tych wiadomości i umiejętności, które są ważne w edukacji przedszkolnej. III. CELE GŁÓWNE PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO ¨ nabywanie umiejętności społecznych oraz podporządkowanie się ustalonym zasadom i regułom; ¨ kształtowanie w sobie pozytywnej postawy w stosunku do kolegi, osoby dorosłej, osób niepełnosprawnych i środowiska lokalnego; ¨ rozwijanie wrażliwości moralnej i właściwych postaw moralnych; ¨ wzmacnianie więzi uczuciowej z rodziną i środowiskiem, w którym dziecko wzrasta; ¨ rozumienie potrzeby poszanowania drugiego człowieka; ¨ poznawanie sposobów radzenia sobie w sytuacjach konfliktowych i zagrożenia; ¨ uświadamianie dzieciom ich praw i obowiązków; ¨ rozwijanie i wspieranie samodzielności dziecka; ¨ kształtowanie poczucia odpowiedzialności za siebie i innych; ¨ wspieranie rozwoju dziecka oraz budowanie własnego systemu wartości; ¨ umożliwienie dzieciom uczenia się, rozpoznawania i otwartego komunikowania innym własnych uczuć i potrzeb; ¨ budzenie wrażliwości na estetykę pomieszczeń, otoczenia, ¨ kształtowanie u dzieci właściwych postaw w obliczu zagrożenia zdrowia i życia; ¨ wdrażanie dzieci do stosowania zasad bezpieczeństwa w sytuacjach trudnych i niebezpiecznych; ¨ zdobywanie przez dzieci wiedzy na temat zasad udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej; ¨ zdobywanie przez dzieci umiejętności dbania o swoje zdrowie poprzez zdrowe odżywianie i aktywny tryb życia IV. CELE SZCZEGÓŁOWE PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO DZIECKO ¨ potrafi kulturalnie zwracać się do innych, używa zwrotów grzecznościowych; ¨ rozumie i przestrzega zasad zgodnego współżycia w grupie; ¨ ma szacunek dla samego siebie i innych; ¨ ma poczucie własnej wartości, wiary we własne możliwości i umiejętności; ¨ dostrzega i rozumie potrzeby innych; ¨ potrafi nazwać, wyrażać i kontrolować swoje emocje; ¨ wyraża swoje uczucia, potrzeby i oczekiwania; ¨ szanuje wolność i zdanie innych; ¨ rozumie znaczenie dialogu w rozwiązywaniu sporów; ¨ umie funkcjonować w środowisku zgodnie z przyjętymi normami; ¨ respektuje polecenia nauczyciela i innych osób dorosłych; ¨ zna słowa – klucze dobrej współpracy; ¨ potrafi radzić sobie w sytuacjach konfliktowych bez stosowania agresji; ¨ potrafi wyciszać się, odprężać, rozładowywać napięcia poprzez poznane techniki i zabawy; ¨ dostrzega i szanuje wartości: prawdę, dobro, piękno, uczciwość, sprawiedliwość, życzliwość, szacunek, tolerancję, odpowiedzialność; ¨ potrafi cieszyć się z własnych sukcesów; ¨ zna i kultywuje tradycje rodzinne, lokalne, regionalne i narodowe; ¨ rozumie zasady mądrego i odpowiedzialnego współżycia człowieka ze światem przyrody; ¨ zna wstępne wiadomości na temat pierwszej pomocy przedmedycznej V. STANDARDY OSIĄGNIĘĆ WYCHOWAWCZYCH DZIECI WARTOŚĆ; KULTURA BYCIA STANDARDY OSIĄGNIĘĆ ZASADA PROPONOWANE SPOSOBY REALIZACJI DZIECI „BĄDŹ KULTURALNY” Ø uczenie się stosowania zwrotów w określonych sytuacjach; DZIECKO Ø dostarczanie dzieciom wzorów właściwego Ø używa form zachowania (postaw nauczyciela, pracowników, postaci z grzecznościowych – proszę, utworów literackich); dziękuję, przepraszam Ø utrwalanie nawyków kulturalnego zachowania się w miejscach publicznych. Ø pamięta o zwrotach grzecznościowych – posiada nawyk witania się, żegnania z innymi stosując słowa kluczowe: dzień dobry, do widzenia Ø jest miłe dla innych osób kolegów, koleżanek, dorosłych Ø okazuje szacunek dorosłym i osobom starszym Ø dba o estetykę otoczenia, w którym przebywa Ø stosowanie zwrotów grzecznościowych przez pracowników i rodziców – nauka poprzez naśladownictwo; Ø utrwalanie używania słów w ciągu pobytu dziecka w przedszkolu i poza nim -codzienne sytuacje z życia przedszkola, symulacje, zabawy, gry, scenki rodzajowe. Ø stosowanie miłych słów oraz dziękowanie innym za nie w codziennych sytuacjach życia przedszkolnego; Ø wzbogacanie wiedzy w tym zakresie poprzez organizację zabaw, spotkań z bohaterami bajek, baśni, opowiadań; Ø uwrażliwianie na potrzeby innych członków rodziny; Ø organizowanie uroczystości przedszkolnych z udziałem rodziców, pracowników, babć, dziadków; Ø organizowanie spotkań integracyjnych – poznawanie się poprzez wspólną zabawę. Ø podejmowanie prostych obowiązków w domu i w przedszkolu; Ø szanowanie wspólnych zabawek i odkładanie na wyznaczone miejsce; Ø wprowadzanie dyżurów w różnych kącikach zabaw, przy posiłkach, szatni, łazience itp. Ø wdrażanie do odpowiedzialnego realizowania powierzonego zadania; Ø uczenie przestrzegania zasad dotyczących porządku i poszanowania zieleni w bliższym i dalszym otoczeniu – życie zgodne z naturą. Ø codzienne kształtowanie zasad kulturalnego spożywania posiłków; Ø stosuje zasady Ø opanowanie nawyków kulturalnego jedzenia ( nie kulturalnego zachowania się mówienia przy stole z pełna buzią, gryzienia pokarmów itp.); Ø przyjmowanie prawidłowej postawy podczas posiłków i pracy przy stolikach. Ø słucha, gdy ktoś mówi – nie przerywa; dzieli się wrażeniami, gdy inni słuchają. Ø wykorzystanie najprostszych zasad „savoir-vivru” i stosowanie ich w codziennych sytuacjach; Ø ujednolicenie oddziaływań wychowawczych z rodzicami w tym zakresie. WARTOŚĆ; WSPÓŁDZIAŁANIE W GRUPIE RÓWIEŚNICZEJ STANDARDY ZASADA PROPONOWANE SPOSOBY REALIZACJI OSIĄGNIĘĆ DZIECI DZIECKO Ø zgodnie bawi się z rówieśnikami Ø wdrażanie do zgodnej zabawy z kolegami i obserwowanie zachowań dzieci; Ø zawieranie umów, ustalanie reguł i zasad właściwego zachowania się w grupie rówieśniczej oraz konsekwentne ich przestrzeganie. Ø interesowanie się wytworami swoich kolegów, dostrzeganie trudu włożonego w ich powstanie; Ø szanuje cudzą własność Ø poszanowanie własności i wytworów pracy „BĄDŹ kolegów; KOLEŻEŃSKI” Ø rozumienie, że inni mają potrzebę uczestnictwa w Ø potrafi podzielić się z zabawach, korzystania z zabawek, spożywania kolegami tym, co ma słodyczy i w związku z tym dzielenie się nimi; Ø dostrzeganie i przeciwstawianie się przejawom Ø nie wyrządza nikomu samolubstwa, okrucieństwa, przezywania, dokuczania – krzywdy – nie wyśmiewa rozumienie przeżyć z tym związanych; się, nie przedrzeźnia, nie Ø wczuwanie się w rolę osoby pokrzywdzonej przezywa wykorzystując odpowiednie rekwizyty, organizując scenki dramowe; Ø opiekowanie się nowymi kolegami oraz tymi, Ø pomaga potrzebującym którzy tej pomocy potrzebują; kolegom Ø unika krzyku, kłótni, przestrzega określonych umów- rozumie konsekwencje łamania przyjętych umów ustalenie reguł i norm życia w grupie, przestrzeganie ich – Kodeks Grupy; Ø posługiwanie się umiarkowanym głosem; Ø mądre rozwiązywanie zaistniałych konfliktów; Ø prowadzenie rozmów dotyczących własnych ocen i odczuć, liczenie się z uczuciami drugiej osoby; Ø stosowanie technik terapeutycznych, ułatwiających dziecku wyzwolenie pozytywnych i Ø wyraża swoje emocje w negatywnych emocji np. darcie papieru, dmuchanie na sposób zrozumiały dla bibułkę przyczepioną do nosa, zgniatanie gazety innych Ø słuchanie utworów literackich; Ø sytuacje edukacyjne, scenki dramowe – „KONTROLUJ nazywanie cech charakteru głównych postaci; SWOJE Ø uczenie właściwego przyjmowania pochwał i Ø nazywa pozytywne ZACHOWANIE” krytyki; cechy charakteru: Ø poszukiwanie sposobów nagradzania sukcesów koleżeńskość, życzliwość, innych; uprzejmość, tolerancję Ø rozumienie konsekwencji kłamstwa dla siebie i innych; Ø prawidłowo przyjmuje Ø podejmowanie oceny postępowania własnego i krytykę, cieszy się z kolegów w konkretnych sytuacjach; sukcesów Ø rozróżnianie prawdy, fałszu, fantazji, kłamstwa w utworach literackich i w sytuacjach codziennych; Ø podejmowanie prób oceny i ocenianie Ø unika kłamstwa postępowania bohaterów bajek i opowiadań; Ø układanie zakończeń historyjek obrazkowych, przewidywanie skutków złego postępowania, Ø rozróżnia prawdę i wyciąganie wniosków. fałsz; dobro od zła Ø zwraca się z problemami do drugiej osoby Ø poznawanie wzorców właściwego zachowania – postawa nauczyciela, postacie z literatury; Ø tworzenie przyjaznej aury dającej dziecku poczucie bezpieczeństwa; ZASADA WARTOŚĆ: BEZPIECZEŃSTWO STANDARDY PROPONOWANE SPOSOBY REALIZACJI OSIĄGNIĘĆ DZIECI „DBAJ O DZIECKO Ø ustalenie zasad warunkujących BEZPIECZEŃSTWO” Ø przestrzega zakazu nie bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu oddalania się od grupy (z (sala, ogród przedszkolny) oraz na wycieczkach; określonego miejsca) Ø rozumie zakaz brania do rąk nieznanych przedmiotów, produktów Ø przestrzeganie zakazu spożywania produktów nieznanego pochodzenia (owoce, rośliny, grzyby, słodycze itp. otrzymywane od obcych); Ø informuje dorosłych o Ø omówienie sposobu postępowania w razie swoich dolegliwościach, złego samopoczucia, skaleczenia czy innej złym samopoczuciu dolegliwości; Ø zna swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania Ø zapamiętanie własnego imienia, nazwiska i adresu zamieszkania poprzez stosowanie zabaw dydaktycznych i tematycznych; Ø dostarczanie dzieciom wzorów zachowania (filmy edukacyjne, teatrzyki, pogadanki) – Ø unika niebezpiecznych poznanie konsekwencji niebezpiecznych zabaw i zabaw i zachowań zachowań; Ø poznanie niektórych możliwości radzenia Ø zachowuje ostrożność sobie w sytuacjach zagrażających własnemu w kontaktach z obcymi bezpieczeństwu Ø nie zbliża się do nieznanych zwierząt Ø oglądanie slajdów, filmów o właściwym zachowaniu w ZOO; Ø spotkanie z weterynarzem - omówienie zachowań zwierząt gdy: zwierzę jest zdenerwowane, chore, boi się; Ø przestrzega zasad ruchu Ø wprowadzenie zasad pieszego ruchu drogowego dla pieszych drogowego; Ø dostarczenie wzorców właściwego zachowania się na ulicy (wycieczki na skrzyżowanie, filmy edukacyjne, książki); Ø współpraca z Policją Ø uważnie porusza się po Ø ustalenie jasnych zasad warunkujących budynku przedszkola oraz w bezpieczeństwo podczas pobytu w przedszkolu – ogrodzie przedszkolnym przestrzeganie umów grupowych ZASADA „DBAJ O SWOJE ZDROWIE” WARTOŚĆ: ZDROWIE STANDARDY PROPONOWANE SPOSOBY REALIZACJI OSIĄGNIĘĆ DZIECI DZIECKO Ø nie krzyczy, mówi umiarkowanym głosem Ø rozmowy z dziećmi, przykład osobisty nauczyciela; Ø zabawy słuchowe, muzyczno- ruchowe, dydaktyczne Ø prowadzenie zabaw ruchowych na sprzęcie terenowym, z wykorzystaniem sprzętu sportowego; Ø ubieranie się stosownie do warunków Ø często przebywa na atmosferycznych oraz danej sytuacji (nie przegrzewanie, świeżym powietrzu, hartuje nie wyziębianie organizmu) swój organizm Ø spacery wycieczki do różnych środowisk przyrodniczych; Ø udział w zawodach, olimpiadach sportowych Ø zjada urozmaicone posiłki Ø zachęcenie o zjadania posiłków przygotowanych w przedszkolu Ø omówienie z dziećmi zawartości witamin w poszczególnych produktach; Ø zachęcenie o zjadania zdrowych produktów potrzebnych do prawidłowego rozwoju; Ø wyeliminowanie z diety dziecka słodyczy, chipsów oraz szkodliwych napojów typu coca-cola Ø dbanie o częste mycie rąk (przed posiłkiem, po Ø pamięta o korzystaniu z skorzystaniu z toalety, po skończonej zabawie); zabiegów higienicznych Ø uświadomienie konieczności mycia zębów co najmniej dwa razy dziennie; Ø dbanie o wygląd i higienę osobistą (paznokcie, włosy, schludny ubiór) Ø korzystanie z chusteczek higienicznych w razie potrzeby; Ø podczas kichania i kasłania zasłanianie ust chusteczką lub ręką w okolicy łokcia; Ø nie obawia się wizyty u Ø organizowanie w przedszkolu spotkań z lekarza pracownikami służby zdrowia (pediatra, pielęgniarka, stomatolog); Ø rozmowy z dziećmi na podstawie historyjek obrazkowych, literatury; Ø organizowanie wycieczek do ośrodków zdrowia, apteki; Ø wdrażanie do potrzeby kontrolowania i leczenia zębów. ZASADA WARTOŚĆ: RODZINA I KRAJ STANDARDY PROPONOWANE SPOSOBY REALIZACJI OSIĄGNIĘĆ DZIECI DZIECKO Ø kultywuje tradycje swojej rodziny Ø pobudzanie ciekawości do interesowania się historią i tradycjami swojej rodziny. Ø aktywnie uczestniczy w przygotowaniach do świąt Ø wzmacnianie więzi rodzinnych poprzez udział członków rodziny w uroczystościach organizowanych w Ø pamięta o przedszkolu, zajęciach otwartych, festynach; uroczystościach rodzinnych Ø samodzielne wykonanie upominków dla członków rodziny; POZNAJ TRADYCJE Ø jest dumne z kraju, w RODZINNE I którym mieszka NARODOWE Ø uświadomienie dzieciom ich przynależności narodowej (zajęcia, każda nadarzająca się okazja) – jesteśmy Polakami, mieszkamy w Polsce; Ø poznawanie mapy Polski, najważniejszych miast i rzek; Ø szanuje język ojczysty i Ø słuchanie legend, oglądanie filmów o tematyce tradycje narodowe narodowej, poznawanie godła, herbu i flagi Polski oraz naszego miasta; Ø zna piękno swojego kraju, regionu, miast Ø organizowanie spacerów i wycieczek – kierowanie obserwacji dziecka na miejsca charakterystyczne dla dzielnicy, miasta, kraju. Ø wie, gdzie pracują jego rodzice i zna wartości wypływające z wykonywanego zawodu Ø prowadzenie rozmów, zajęć dotyczących poznawania pracy zawodowej rodziców, dziadków, zapraszanie przedstawicieli na zajęcia do przedszkola, Ø realizowanie tematów kompleksowych dotyczących poznawania zawodów np. strażaka, lekarza, policjanta, nauczyciela itp. VI. PRAWA I OBOWIĄZKI DZIECKA Dziecko w przedszkolu ma prawa wynikające z Konwencji Praw Dziecka, a w szczególności do: właściwie zorganizowanego procesu opiekuńczo-wychowawczodydaktycznego zgodnie z zasadami higieny pracy umysłowej; szacunku dla wszystkich jego potrzeb, życzliwego i podmiotowego traktowania; ochrony przed wszelkimi formami wyrażania przemocy fizycznej bądź psychicznej; wyrażania swoich uczuć i myśli; do nauki poprzez zabawę; do opieki i ochrony. Dziecko w przedszkolu ma zagwarantowane prawo do: godności i nietykalności osobistej wyrażania swobody myśli, sumienia i wyznania akceptacji i indywidualnego rozwoju ochrony zdrowia i nienaruszalności cielesnej korzystania z dóbr kulturalnych znajomości swoich praw spokoju i samotności , gdy tego potrzebuje aktywnej dyskusji z dziećmi i dorosłymi zabawy i wyboru towarzysza zabawy spolegliwych umów i kontaktów z dorosłymi aktywnego kształtowania postaw społecznych doświadczania konsekwencji własnego zachowania (ograniczonego względami bezpieczeństwa) snu i wypoczynku, relaksu zdobywania wiedzy jedzenia i picia, gdy jest głodne lub spragnione ochrony przed wszelkimi formami wyrażania przemocy fizycznej lub psychicznej popełniania błędów i odnoszenia sukcesów własnej prywatności ma prawo nie wiedzieć, nie znać, nie rozumieć Dziecko w przedszkolu ma obowiązek w trosce o bezpieczeństwo własne i innych: nie oddalać się od grupy bez wiedzy nauczycieli używać form grzecznościowych wobec osób dorosłych i kolegów dbać o bezpieczeństwo i zdrowie własne i swoich kolegów sygnalizować złe samopoczucie i potrzeby fizjologiczne szanować sprzęt i zabawki w przedszkolu dbać o estetykę i czystość pomieszczeń, w których przebywa dbać o swój wygląd i estetykę ubrania przejawiać właściwy stosunek do innych, wynikający z postaw respektowania podstawowych norm społecznych i etycznych VII. PRAWA I OBOWIĄZKI RODZICÓW Rodzice w przedszkolu mają prawo do: zapoznania się z realizowanymi w przedszkolu planami i programami pracy wychowawczo-dydaktycznej uzyskiwania na bieżąco rzetelnej informacji na temat aktualnego stanu rozwoju i postępów edukacyjnych dziecka uzyskania informacji o stanie gotowości szkolnej swojego dziecka, aby mogli je w jej osiągnięciu wspomagać wyrażania i przekazywania nauczycielowi oraz dyrektorowi wniosków z obserwacji pracy przedszkola wyrażania i przekazywania opinii na temat pracy przedszkola poprzez swoje przedstawicielstwa tj. Radę Rodziców uzyskiwania porad i wskazówek od nauczycieli i psychologa w rozpoznawaniu przyczyn trudności wychowawczych oraz doborze metod udzielania dziecku pomocy uczestniczenia w zajęciach wychowawczo-dydaktycznych oraz uroczystościach przedszkolnych proponowania charakteru zajęć dodatkowych. Rodzice w przedszkolu mają obowiązek: przestrzegania statutu Samorządowego Przedszkola nr 76 w Krakowie respektowania uchwał Rady Pedagogicznej i Rady Rodziców podjętych w ramach ich kompetencji przyprowadzania i odbierania dziecka z przedszkola osobiście lub przez upoważnioną przez rodziców osobę zapewniającą dziecku pełne bezpieczeństwo zaopatrzenie dziecka w niezbędną odzież, przedmioty i przybory przestrzeganie godzin pracy przedszkola terminowe uiszczanie odpłatności za pobyt dziecka w przedszkolu informowanie o przyczynach nieobecności dziecka w przedszkolu niezwłoczne zawiadamianie o zatruciach pokarmowych i chorobach zakaźnych przestrzeganie zasad higieny i bhp na terenie przedszkola wykazywanie zainteresowania postępami dziecka w procesie dydaktycznowychowawczym uczestniczenie w zebraniach rodziców, utrzymywania stałego kontaktu z nauczycielem bądź dyrektorem przedszkola w celu uzyskania aktualnych informacji o dziecku wspierania nauczycieli w celu osiągnięcia gotowości szkolnej dziecka VIII. ZADANIA NAUCZYCIELA - WYCHOWAWCY ¨ planowanie i prowadzenie pracy wychowawczo-dydaktycznej zgodnie z obowiązującym programem i ponoszenie odpowiedzialności za jej jakość ¨ wspieranie rozwoju psychofizycznego rozwoju dziecka ¨ prowadzenie obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych obserwacji ¨ prowadzenie analizy gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole(diagnoza przedszkolna) z początkiem roku poprzedzającego rozpoczęcie przez dziecko nauki w klasie I szkoły podstawowej ¨ ponoszenie odpowiedzialności za życie, zdrowie i bezpieczeństwo dzieci podczas pobytu w przedszkolu i poza terenem w czasie wycieczek, spacerów ¨ współpracowanie ze specjalistami świadczącymi kwalifikowaną pomoc psychologiczno-pedagogiczną, zdrowotną itp. ¨ dbanie o warsztat pracy przez gromadzenie pomocy naukowych oraz o estetykę pomieszczeń ¨ współdziałanie z rodzicami (prawnymi opiekunami) w sprawach wychowania i nauczania ¨ prowadzenie dokumentacji zgodnie z określonymi przepisami ¨ planowanie własnego rozwoju zawodowego ¨ realizowanie zaleceń dyrektora i osób kontrolujących ¨ eliminowanie przyczyn niepowodzeń dzieci ¨ współtworzenie dobrej atmosfery w przedszkolu ¨ wspieranie rozwoju aktywności poznawczej dziecka nastawionej na poznawanie samego siebie oraz rzeczywistości społeczno-kulturalnej i przyrodniczej ¨ codzienne sumienne przygotowywanie się do pracy z dziećmi. ¨ przestrzeganie podstawowych zasad bhp i ppoż. oraz dyscypliny pracy IX. SPOSOBY REALIZACJI PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO Wobec wychowanka projektowanie okazji edukacyjnych stwarzających możliwości rozwoju osobowości dziecka dostarczanie dzieciom wzorców właściwego postępowania i zachowania prowadzenie rozmów i dyskusji na temat prostych zasad ,,dobrego wychowania” w codziennych sytuacjach angażowanie dzieci do przestrzegania i szanowania wspólnej własności oraz dbania o ład i porządek w najbliższym otoczeniu zawieranie umów z dziećmi dotyczącymi zachowania w przedszkolu; konsekwentne ich przestrzeganie stworzenie kodeksu właściwych zachowań w grupie oraz konieczności jego respektowania organizowanie zabaw adaptacyjnych i integracyjnych czytanie i opowiadanie utworów literackich związanych z zachowaniami społecznymi wyrażanie swoich uczuć mimiką, rysunkiem, ruchem itp. organizowanie zajęć otwartych i uroczystości przedszkolnych z udziałem dzieci i rodziców prezentacja scenek rodzajowych, dramowych w celu poznania konsekwencji niebezpiecznych zabaw i zachowań organizowanie spotkań z ciekawymi ludźmi (przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa, zdrowia, tradycji rodzinnej i narodowej) aktywny udział w zajęciach pierwszej pomocy przedmedycznej angażowanie sytuacji wychowawczych i tworzenie otoczenia dziecka, wprowadzając w świat wartości uniwersalnych prowadzenie systematycznej pracy nad zaznajomieniem dzieci ze sposobami pokojowego rozwiązywania konfliktów; rozpoznawanie elementów wyzwalających złość i agresję organizowanie działań sprzyjających wprowadzaniu dzieci w kulturę bycia, życzliwości, odpowiedzialności, otwartości i tolerancji wobec otaczającego świata. Wobec rodziców zapoznanie rodziców z programem wychowawczym placówki i jego zaopiniowanie uświadamianie konieczności ujednolicenia oddziaływań wychowawczych w domu i przedszkolu zapoznanie z zasadami i regułami wychowawczymi przyjętymi przez dzieci i nauczycieli zachęcanie do aktywnego udziału w zebraniach, spotkaniach integracyjnych, indywidualnych, zajęciach otwartych, uroczystościach przedszkolnych informowanie rodziców o postępach edukacyjnych dziecka ułatwianie kontaktów z rodzicami tworząc partnerski układ pomocy w osiąganiu najpełniejszego rozwoju dziecka prowadzenie stałych kącików informacyjnych dla rodziców. Wobec nauczycieli – wychowawców systematyczne oddziaływanie i kształtowanie postaw społeczno-moralnych prowadzenie zajęć koleżeńskich wzajemna wymiana doświadczeń pedagogicznych ujednolicenie oddziaływań wychowawczych nauczycieli zdobywanie nowych doświadczeń, metod pracy podczas kursów, warsztatów, studiów podyplomowych itp. zaangażowanie lidera wewnątrzprzedszkolnego doskonalenia zawodowego nauczycieli w przekazywanie nowości związanych z edukacją dziecka w przedszkolu integracja nauczycieli w przygotowywaniu się do zadań wychowawczych w grupie prawidłowe planowanie pracy opiekuńczej, wychowawczej i edukacyjnej\ X METODY I FORMY PRACY Metody pracy zabawy organizowane i spontaniczne, drama; twórczość plastyczna i artystyczna dzieci; dobór i przybliżanie odpowiedniej literatury dziecięcej; organizacja imprez integracyjnych Formy pracy: w małych zespołach; w zespołach całą grupą; indywidualnie z dzieckiem. XI. EWALUACJA PROGRAMU: Analiza dokumentacji pedagogicznej: plany, zapisy w dziennikach; dokumentacja obserwacji zajęć , obserwacje diagnozujące; ankiety ewaluacyjne dla nauczycieli. Analiza dokumentacji współpracy z rodzicami: ankiety dla rodziców, scenariusze spotkań z rodzicami. protokoły zebrań z rodzicami; informacja zwrotna od rodziców. XII. ZAŁĄCZNIKI DO PROGRAMU: Załącznik nr 1 - Dziecięcy kodeks zachowań Załącznik nr 2 - Sposoby nagradzania, wyróżniania i dezaprobaty dla zachowań niepożądanych Załącznik nr 3 - Wskazówki dla nauczycieli i rodziców do realizacji programu Załącznik nr 4 - Zasady zachowań obowiązujące w przedszkolu Załącznik nr 5 - Propozycje literatury uczącej dzieci wartości Bibliografia 1. R. Campbell, Sztuka zrozumienia, czyli jak naprawdę kochać swoje dziecko, Vocatio, Warszawa 1998. 2. R. Cole, Inteligencja moralna dzieci, Dom Wydawniczy REBIS, Poznań 2003. 3. J. Dobson, Dzieci i wychowanie, Vocatio, Warszawa 1995. 4. A. Faber, E. Mazlish, Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały – jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły, Media Rodzina, Poznań 2001. 5. D. Goleman, Inteligencja emocjonalna, Media Rodzina, Poznań 1997. 6. I. Koźmińska, E. Olszewska, Z dzieckiem w świat wartości, Świat Książki, Warszawa 2007. 7. D. Nolte, R. Harris, Dzieci patrzą na nas, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2002. 8. E. Tokarska, J. Kopała, Zanim będę uczniem. Program wychowania przedszkolnego, Edukacja Polska, Warszawa 2009. Załącznik nr 1 Program wychowawczy „Wspólnie wychowujemy” Samorządowego Przedszkola nr 76 w Krakowie Dziecięcy kodeks zachowań Chcemy: pomagać sobie wzajemnie; być uprzejmym; bawić się zgodnie; szanować własność innych; słuchać poleceń dorosłych; dbać o książki i zabawki; dbać o czystość i porządek; szanować pracę innych; okazywać, co myślimy i czujemy. Nie możemy: bić, popychać i wyrządzać krzywdy innym; przezywać i wyśmiewać innych; przeszkadzać innym w zabawie i w pracy; niszczyć pracy innych; krzyczeć, hałasować i biegać w sali zajęć; niszczyć zabawek i innych przedmiotów w przedszkolu; oddalać się od grupy podczas wyjść w teren. Załącznik nr 2 Program wychowawczy „Wspólnie wychowujemy” Samorządowego Przedszkola nr 76 w Krakowie Sposoby nagradzania, wyróżniania i dezaprobaty dla zachowań niepożądanych Formy nagradzania, wyróżniania: nagradzanie uznaniem, pochwałą, uściskiem dłoni; nagradzanie poprzez sprawienie przyjemności dziecku przez nauczyciela lub kolegów w kontaktach indywidualnych lub na forum całej grupy; obdarzanie dziecka szczególnym zaufaniem, np. poprzez zwiększanie zakresu jego samodzielności; przywilej wykonywania prostych czynności wskazanych przez nauczyciela, obowiązków wobec grupy rówieśniczej; atrakcyjne spędzanie czasu, atrakcyjna zabawa w grupie wg pomysłu dzieci; drobne nagrody rzeczowe, emblematy uznania. Dezaprobata dla zachowań niepożądanych: tłumaczenie, wyjaśnienie; wyrażanie przez nauczyciela smutku i zawodu z powodu zachowania dziecka; ukazywanie następstw zachowania, tłumaczenie dziecku, aby je skłonić do autorefleksji; czasowe odebranie przyznanego przywileju; modelowanie zachowania – empatia; odsunięcie od zabawy – kącik ciszy. Załącznik nr 3 Program wychowawczy „Wspólnie wychowujemy” Samorządowego Przedszkola nr 76 w Krakowie Wskazówki dla nauczycieli i rodziców do realizacji programu Bądźcie konsekwentni, róbcie to, co mówicie i mówcie o tym, co robicie Bądźcie świadomi, czego uczycie Bądźcie żywym przykładem właściwego działania Bądźcie dobrymi obserwatorami dzieci Dobrze poznajcie siebie i swoje możliwości Połóżcie nacisk na pogłębianie swoich wiadomości i umiejętności Twórzcie atmosferę wzajemnego zaufania i szacunku Nie oczekujcie, że natychmiast wystąpi u dziecka pożądana umiejętność, zmiany wymagają czasu Bądźcie cierpliwi – pamiętajcie, że pośpiech szkodzi Załącznik nr 4 Program wychowawczy „Wspólnie wychowujemy” Samorządowego Przedszkola nr 76 w Krakowie Zasady zachowań obowiązujące w przedszkolu 1. Zasady zachowania się podczas posiłków: · Siedzimy w pozycji lekko pochylonej ku stołowi i łyżkę lub widelec spokojnie wkładamy do ust · Jemy w ciszy tj. nie mlaskamy, nie rozmawiamy, gdyż rozmowa w czasie jedzenia może być przyczyną zadławienia · Jemy z niezbyt otwartymi ustami, powoli (szybkie zjadanie – połykanie jedzenia jest nie zdrowe i nieeleganckie), każdy kęs dobrze gryziemy i żujemy · Sztućcami i innym sprzętem posługujemy się bezpiecznie i kulturalnie, · Odchodząc od stołu cicho wstajemy i lekko odsuwamy krzesło, wychodzimy, stawiamy je z powrotem w to samo miejsce i mówimy „dziękuję” 2. Zasady zachowania się w łazience Mycie rąk · Podwijamy rękawy, aby się nie zmoczyły · Moczymy ręce, aby rozpuściło się trochę mydło, które usuwa brud · Pocieramy namydlone ręce, by wytworzyć pianę tak, aby każdy palec był umyty · Płuczemy ręce wodą, aby całkowicie zmyć mydło · Otrząsamy ręce z wody nad umywalką, aby nie zamoczyć podłogi · Wycieramy bardzo dokładnie dłonie, każdy palec oddzielnie · Na właściwym wieszaku zawieszamy ręcznik · Myjemy ręce: - zawsze przed posiłkami i po ich spożyciu - zawsze po korzystaniu z toalety - zawsze po powrocie z placu zabaw, spaceru, wycieczki - w innych sytuacjach, kiedy są brudne (malowanie, lepienie, itd.) Higiena potrzeb fizjologicznych: · Korzystamy z toalety wyłącznie pojedynczo · Zawsze po sobie spłukujemy toaletę 3. Zasady zachowania się w szatni · Starannie zawieszamy swoją odzież, buty ustawiamy równie na półce · Pamiętamy o kolejności zakładania odzieży przed wyjściem na podwórko (spodnie – jeśli są zmienne, buty, sweter, szalik, kurtka, czapka, rękawiczki) · Po powrocie z podwórka, przed wejściem do budynku otrzepujemy buty z piasku, błota, śniegu, a następnie wycieramy buty o wycieraczkę · Przy rozbieraniu się pamiętamy o kolejności zdejmowania odzieży (odwrotnie niż przy ubieraniu) · Starannie składamy odzież i odkładamy na swoją półkę 4. Zasady zachowania się w sali zabaw · Używamy słów: proszę, przepraszam, dziękuję · Bieganie w sali jest zabronione · Dzielimy się zabawkami · Staramy się mówić umiarkowanym głosem · Sprzątamy po sobie zabawki, po skończonej zabawie odkładamy je na miejsce · Staramy się nie mówić głośno, gdy: inni cicho pracują, inni się bawią, czytamy i słuchamy, gdy inni odpoczywają. Załącznik nr 5 Program wychowawczy „Wspólnie wychowujemy” Samorządowego Przedszkola nr 76 w Krakowie Propozycje literatury uczącej dzieci wartości I. Szacunek Utwory literackie, w których znajdują się przykłady szacunku lub braku szacunku: 1. H. Ch. Andersen, „Brzydkie kaczątko". 2. J. Brzechwa, „Kwoka”. 3. J. Canfield, M. V. Hansen, „Balsam dla duszy dziecka”. 4. A. Lindgren, „Rasmus i włóczęga”, „Dzieci z Bullerbyn”. 5. T. i J. O’Neal, „Szacunek – ja na niego zasługuję i innym go okazuję!”, z serii „Skrzat od dobrych rad”. 6. B. Ostrowicka, „Ale ja tak chcę”. 7. M. Velthuijs, „Żabka i obcy”. 8. A. – C. Westly, „Sekret taty i ciężarówka”. II. Uczciwość Utwory literackie, w których znajdują się przykłady uczciwości lub braku uczciwości: 1. J. Brzechwa, „Kłamczucha”, „Pchła Szachrajka”, „Szelmostwa Lisa Witalisa”. 2. E. Kastner, „Mania czy Ania”. 3. C. Collodi, „Pinokio”. 4. A. Lindgren, „Pippi Pończoszonka”. 5. Z. Rogoszówna, „Dzieci Pana Majstra”. III. Odpowiedzialność Utwory literackie, w których znajdują się przykłady odpowiedzialności lub jej braku: 1. P. Bourgeois, B. Clark, „Franklin mały zapominalski”. 2. J. Canfield, M. V. Hansen, „Balsam dla duszy dziecka”. 3. C. Collodi, „Pinokio”. 4. W. Cztwrtek, „O gajowym Chrobotku”. 5. G. Delahaye, seria o Martynce. 6. Janosch, Dzień dobry, Świnko”. 7. A. Lindgren, „Pippi Pończoszanka”. 8. N. Most, A. Rudolph, „Co wolno, a czego nie wolno”. 9. M. Musierowicz, „Znajomi z zerówki”. IV. Odwaga Utwory literackie, w których znajdują się przykłady odwagi lub jej braku: 1. A. Onichimowska, „Najwyższa góra świata”. 2. H. Amery, „Mity greckie dla najmłodszych”. 3. H. Ch. Andersen, „Nowe szaty cesarza”. 4. E. Knight, „Lassie, wróć”. V. Pokojowość Utwory literackie, w których znajdują się przykłady pokojowości lub jej braku: 1. P. Bourgeois, B. Clark, „Franklin mówi <przepraszam>”. 2. C. Collodi, „Pinokio”. 3. M. Leaf, „Byczek Fernando”. 4. A. Lindgren, „Lotta z ulicy Awanturników”. 5. A. A. Milne, „Kubuś Puchatek”. 6. A-C. Westly, Sekret Taty i ciężarowka”. VI. Sprawiedliwość Utwory literackie, w których znajdują się przykłady sprawiedliwości lub braku sprawiedliwości: 1. J. Canfield, M. V. Hansen, Balsam dla duszy dziecka”. 2. C. Collodi, „Pinokio”. 3. A-C. Westly, Sekret Taty i ciężarówka”. VII. Szczęście, optymizm, humor Utwory, w których bohaterowie są optymistami lub / i wykazują się poczuciem humoru: 1. P. Bourgeois, B. Clark, seria o Franklinie. 2. Janosch, „Ja ciebie wyleczę, powiedział Miś”. 3. A. Lindgren, „Pippi Pończoszanka”, „Karlson z dachu”. 4. K. Makuszyński, „Przygody Koziołka Matołka”. 5. A. A. Milne, „Kubuś Puchatek”. 6. E. Janikowszky, „Gdybym był dorosły”. VIII. Przyjaźń i miłość Utwory literackie, w których znajdują się przykłady przyjaźni i miłości lub ich braku: 1. Cz. Janczarski, „Miś Uszatek”. 2. S. McBratney, „Nawet nie wiesz, jak bardzo cię kocham”. 3. Janosch, „Ja ciebie wyleczę, powiedział Miś”, „Dzień dobry, Świnko”. 4. J. Spyri, „Heidi”. 5. H. Ch. Andersen, „Królowa Śniegu”. 6. C. Collodi, „Pinokio”. 7. A. A. Milne, „Kubuś Puchatek”. 8. J. Canfield, M. V. Hansen, Balsam dla duszy dziecka”. IX. Solidarność Utwory literackie, w których znajdują się przykłady solidarności lub jej braku: 1. A. Lindgren, „Bracia Lwie Serce”. 2. J. Tuwim, „Rzepka”. 3. C. S. Lewis, „Opowieści z Narnii”. X. Piękno Utwory literackie, w których znajdują się przykłady piękna lub jego braku: 1. H. Ch. Andersen, „Calineczka”, „Królowa Śniegu”, „Brzydkie kaczątko”. 2. J. L. Karl i W. Grimm, „Królewna Śnieżka”. 3. C. S. Lewis, „Opowieści z Narnii”. 4. A. Lindgren, „Bracia Lwie Serce”. 5. M. Musierowicz, „Znajomi z zerówki”. 6. E. Szelburg – Zarembina, „Idzie niebo ciemną nocą”. 7. J. Tuwim, „Spóźniony słowik”. XI. Mądrość Utwory literackie, w których znajdują się przykłady mądrości lub jej braku: 1. A. Lindgren, „Lotta z ulicy Awanturników”. 2. A-C. Westly, „Sekret Taty i ciężarówka”.
