Obsesja piekła - nerwica natręctw?

Niezależny serwis społeczności blogerów
Obsesja piekła - nerwica natręctw?
via vitae, 02.10.2016 19:10
,
Znalaz?em w sieci nast?puj?cy wpis:
‘Jestem osob? wierz?c?. Prze?laduje mnie strach przed piek?em. Ca?y czas si? boj? ?e jak si? ?le pomodl? albo co?
g?upiego pomy?l? to pójd? do piek?a. W zwi?zku z tym mam natarczywe my?li .
Co mam zrobi?? Czy o to ?eby pój?? do nieba trzeba si? modli?? Co mam zrobi? gdy do g?owy przychodz? mi my?li typu" nie
chc? i?? do nieba" chocia? wcale tak nie jest? Pomó?cie mi bo to ju? staje si? m?cz?ce’
strona 1 / 4
Niezależny serwis społeczności blogerów
Oczywiście pod wpisem pojawiło się szereg diagnoz i rad, które można streścić: nerwica natręctw - zwana
obecnie zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym... trzeba by pójść do psychologa jeśli nie daje to spokoju
(jeszcze lepiej jeśli jest to psycholog chrześcijański).
Rzecz w tym, że owej nerwicy natręctw w ogóle by nie było, gdyby religie nauczały prawdy o piekle.
Prawdy, z punktu widzenia wierzącego naśladowcy Chrystusa, opartej na naukach Biblii, nie zaś na
mitycznych przesądach.
W poprzedniej notce, ‘Wieczność piekielnych mąk’, zwróciłem uwagę na 5 nauk biblijnych, z których wynika,
że po śmierci ludzie idą co prawda do „piekła” zwanego Szeolem, jednak powszechne wyobrażenia o tym
miejscu dalekie są od prawdy. http://via.vitae.neon24.pl.neon24.pl/post/133988,wiecznosc-piekielnych-mak
Użyte w Piśmie Świętym hebrajskie słowo „Szeol” i jego grecki odpowiednik „Hades” można przetłumaczyć
na „grób”. W niektórych przekładach oddano je słowem „piekło”, jednak nauka, że jest to ogniste miejsce, w
którym umarli są męczeni, nie ma podstaw biblijnych.
Całej tej spirali domysłów, a niekiedy natręctw, sprzyja przekonanie, że jeszcze żaden śmiertelnik stamtąd
nie wrócił i nie opowiedział, czy jest się czego bać. strona 2 / 4
Niezależny serwis społeczności blogerów
Czyżby?
Nie, nie mam tu na myśli mitycznych wędrowców w zaświaty jak Eneasz czy literackich bohaterów
Dantego i Beatrycze. Trudno też polegać na wizjach piekła mistyków (tych kościelnych i współczesnych
neonowych), ponieważ ich „widzenia” skażone są sprzecznymi z Biblią dogmatami.
Na to, jaki jest stan umarłych, rzucają światło natchnione relacje biblijne. Pismo Święte donosi o ośmiu
osobach, które znalazły się w piekle(Szeolu) i z niego wróciły:
Syn wdowy. Prorok Eliasz wskrzesił synka pewnej wdowy, która mieszkała w Carefat, leżącym na północ od
Izraela (1 Królów 17:17-24).
Syn Szunamitki. Następca Eliasza, prorok Elizeusz, przywrócił życie chłopcu z miasta Szunem, sprawiając
tym wielką radość jego rodzicom (2 Królów 4:32-37).
Ciało wrzucone do grobowca. Zwłoki pewnego człowieka pośpiesznie wrzucono do grobowca, w którym
znajdowały się kości Elizeusza. Gdy ciało dotknęło tych kości, mężczyzna ożył (2 Królów 13:20, 21).
Syn wdowy z Nain. Jezus zatrzymał kondukt pogrzebowy w pobliżu Nain i na oczach pogrążonej w żałobie
matki wskrzesił jej syna (Łukasza 7:11-15).
Córka Jaira. Przełożony synagogi imieniem Jair błagał Jezusa, by uzdrowił jego córkę. Niestety,
dziewczynka zmarła, jednak wkrótce potem Jezus ją wskrzesił (Łukasza 8:41, 42,49-56).
Łazarz, przyjaciel Jezusa. Łazarz był martwy już od czterech dni, gdy Jezus wskrzesił go na oczach licznych
obserwatorów (Jana 11:38-44).
Dorkas. Ta kochana przez wielu kobieta, ceniona za życzliwość, została wskrzeszona przez apostoła
Piotra (Dzieje 9:36-42).
Eutychus. Młody Eutychus zmarł na skutek upadku z dużej wysokości; apostoł Paweł przywrócił mu
życie (Dzieje 20:7-12).
strona 3 / 4
Niezależny serwis społeczności blogerów
Żadna z tych ośmiu osób nigdy nie wspomniała, że zaznawała gdzieś szczęśliwości lub męczarni. Gdyby
znalazły się one w takim miejscu, to czy później nie opowiadałyby o tym? I czy nie zostałoby to utrwalone w
Biblii? A jednak nie znajdujemy w niej ani jednej takiej wzmianki. Najwyraźniej ludzie ci nie mieli na ten
temat nic do powiedzenia. Dlaczego? Ponieważ nie byli niczego świadomi, jak gdyby głęboko spali. W
gruncie rzeczy Biblia przyrównuje czasem śmierć do snu. Na przykład o Dawidzie i Szczepanie powiedziano,
że ‛zapadli w sen śmierci’ (Dzieje 7:60;13:36).
Wskrzeszenie Łazarza
Jaka w takim razie jest nadzieja dla umarłych? Czy z tego „snu” mogą się przebudzić?
strona 4 / 4
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)