biuletyn matematyczny 2
Transkrypt
biuletyn matematyczny 2
Biuletyn matematyczny I LO w Rawiczu Nr 2 - listopad 2009 rok Biuletyn redagują: Anna Kwiecińska i Danuta Żyto Działo się… Aktualności 3 listopad 2009 PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI 6 listopad 2009 Konkurs OXFORD Matematyka Plus 19 listopad 2009 wyjazd uczniów do PLANETARIUM W CHORZOWIE 24-26 listopad 2009 MATURA Z OPERONEM 26 listopad 2009 Konkurs Alfik matematyczny Do matury pozostało 180 dni, czyli 4320 godzin... Historia matematyki MATEMATYKA WRACA NA MATURĘ 29 października w naszej szkole odbył się próbny egzamin z matematyki przeprowadzony drogą elektroniczną.30 uczniów zasiadło przed komputerami, aby zmierzyć się z „królowa nauk”. „E-matura z matematyki” jest projektem pionierskim, który ma celu wypracowanie nowej praktyki egzaminowania przy użyciu najnowszych technologii oraz sprawdza elektroniczny system egzaminowania i oceniania. Renesans matematyki zaczął się w XVI w. we Włoszech, gdzie G. Cardano, N. Tartaglia i L. Ferrari podali metody rozwiązywania równań algebraicznych III i IV stopnia. XVII wiek można uważać za początek matematyki nowożytnej, powstała geometria analityczna (R. Descartes, P. Fermat), rachunek różniczkowy i całkowy (I. Newton, G.W. Leibnitz), geometria różniczkowa, rachunek prawdopodobieństwa (P. Fermat, B. Pascal). W XVIII wieku na czoło wysunęła się mechanika teoretyczna (L. Euler, J. Lagrange, P. Laplace), która dała początek teorii równań różniczkowych; rozwijała się nadal geometria różniczkowa, rachunek wariacyjny. W XIX wieku A. Cauchy, C.F. Gauss i K. Weierstrass stworzyli podstawy teorii funkcji analitycznej, a J. Bolyai i N.I. Łobaczewski odkryli geometrię nieeuklidesową. W tym okresie zaznaczył się silny rozwój algebry, N.H. Abel i E. Galois rozstrzygnęli podstawowe problemy teorii równań algebraicznych, zwłaszcza prace E. Galois zapoczątkowały nowy nurt badań w algebrze, z którego wywodzi się współczesna algebra abstrakcyjna. Rozwijała się też teoria funkcji rzeczywistych (K. Weierstrass) i arytmetyki teoretycznej (L. Kronecker, J. Dedekind). Matematykę ówczesną charakteryzowało powstanie i gwałtowny rozwój teorii mnogości (G. Cantor), której głównym zadaniem było badanie zbiorów nieskończonych i która miała ogromny wpływ na dalszy rozwój matematyki, a także intensywny rozwój badań w dziedzinie logiki matematycznej i podstaw matematyki (G. Frege, G. Peano, D. Hilbert, K. Gődel i inni). Humor Rozmawiają dwaj matematycy. - Dasz mi swój numer telefonu? - Pewnie. Jest bardzo łatwy. Trzecia cyfra jest trzykrotnością pierwszej. Czwarta i szósta są takie same. Druga jest większa o jeden od piątej. Suma sześciu cyfr to 23, a iloczyn to 2160. - W porządku, zapisałem. 256 343. - Zgadza się. Nie zapomnisz? - Skądże. To kwadrat 16 i sześcian 7. Matematołek czyli zmierz się z nami belframi Mamy 10 worków z monetami. W9 workach znajdują się prawdziwe monety ważące 14 gramów, natomiast w jednym worku są fałszywe monety ważące 15 gramów. Do dyspozycji mamy wagę elektroniczną, dokładnie pokazującą wagę położonych na nią przedmiotów. Jaka jest najmniejsza ilość ważeń, aby ze 100% pewnością wskazać worek z fałszywymi monetami? Rozwiązanie zadania przekaż swojemu nauczycielowi matematyki (do 15 każdego miesiąca) a jeśli będzie poprawne nagroda gwarantowana! AFORYZMY, MĄDRE MYŚLI W większości dyscyplin naukowych kolejne pokolenie niszczy to, czego dokonało poprzednie i to co jeden człowiek odkrył, drugi obala. Tylko w matematyce każde pokolenie dodaje nowy element do dawnej konstrukcji. Hermann Hankel Wybitny matematyk Archimedes ( ok. 287 - ok. 212 p.n.e. ) Archimedes urodził się w roku 287 p.n.e. w bogatym, handlowym mieście Syrakuzy na Sycylii. Pierwsze nauki pobierał u swego ojca astronoma Fidiasza. Następnie studiował w Aleksandrii, gdzie nawiązał ścisłe kontakty z uczniami Euklidesa. Po powrocie do Syrakuz spożytkował swoją wiedzę m. in. do konstrukcji różnych urządzeń, dzięki którym mieszkańcy Syrakuz przez dwa lata skutecznie bronili się przed agresją Rzymu. Archimedes zginął z ręki żołdaka rzymskiego po wdarciu się do miasta wojsk Marcellusa w momencie, kiedy rozważał w skupieniu pewien problem geometryczny. Jego ostatnie słowa brzmiały: "Nie niszcz moich figur". Najbardziej znane jest jego słynne prawo głoszące, że "ciało zanurzone w cieczy traci pozornie na ciężarze tyle, ile wynosi ciężar wypartej przez to ciało cieczy". Z odkryciem tym wiąże się popularna anegdota która mówi, że Archimedes odkrył to prawo w czasie kąpieli w wannie i oszołomiony tym nagłym odkryciem wyskoczył z wanny i z okrzykiem "eureka" nago wybiegł na ulicę. Archimedes jest autorem wielu praktycznych wynalazków. Między innymi skonstruował urządzenie zwane "śrubą Archimedesa", które służyło do nawadniania pól. Zbudował wielokrążek, użyty do wodowania statków. Do dzisiaj zachowało się wiele dzieł Archimedesa w różnych przekładach.