Scenariusz pasowania na ucznia klasy I

Prowadząca: Serdecznie witam wszystkich zebranych na uroczystości Pasowania
pierwszoklasistów: panią dyrektor, rodziców, nauczycieli, uczniów i was kochane dzieci
z pierwszej klasy.
Prowadząca: Drodzy mali przyjaciele, od 1 września tworzycie wraz z nami wielka szkolną
rodzinę. Wiecie, że w rodzinie każdy obok praw ma także obowiązki, które powinien solidnie
wypełniać. Naszym wspólnym obowiązkiem jest przede wszystkim pilna nauka. Do niej
przygotują was nauczyciele i rodzice. My starsi koledzy podamy wam pomocną dłoń, zawsze
możecie zwracać się do nas ze wszystkimi trudnymi sprawami. Uśmiechnijcie się, bo w
szkole jest radośnie.
Piosenka: „Gdy na początku byłem maluszkiem”
Prowadząca: Cieszymy się bardzo, że na dzisiejszą uroczystość przybył do nas szczególny
gość – Dobra Wróżka. Powitajmy ją.
Wszyscy: Witamy cię Dobra Wróżko!
Nagle wpada Zła Wróżka
Zła Wróżka: No, oczywiście mnie jak zwykle nie zaproszono. Ciągle pamiętacie tylko o niej
(wskazuje na dobrą wróżkę), a ja to co?
Podkład muzyczny: Szum, wiatr
Zła Wróżka: Za karę nigdy nie zostaniecie pierwszakami tylko maluchami (Wskazuje
na dzieci) Hokus pokus czar nad wami, zostańcie na zawsze przedszkolakami! (Rozdaje
zabawki dzieciom i znika)
Prowadząca: (Rozkłada ręce i mówi) Przepraszam wszystkich zebranych i oświadczam,
że uroczystości nie będzie. Musi zostać odwołana.
Dobra Wróżka: (Po chwili mówi) Kochane dzieci! Nie martwcie się. Pamiętajcie, że dobro
zawsze pokona zło. Wiem jak was odczarować. Musicie wybrać się w podróż do czterech
krain. Z każdej musicie mi coś przynieść, a wtedy będę mogła was odczarować.
Wróżka: Czy wyruszycie w tę daleką podróż?
Dzieci: Tak!
Wróżka: Życzę wam szczęścia!
Dzieci: W długą drogę wyruszamy
Za wygraną dziś nie damy
i staramy się zawzięcie,
aby zrzucić złe zaklęcie.
Uczennica 1: Witam was w Krainie Muzyki, ale mogą tu przebywać tylko te dzieci , które
potrafią pięknie śpiewać. Czy wy to potraficie?
Dzieci: Tak!
Dziecko: Czasem nawet literki lubią się bawić, tak jak dzieci
I tak jak dzieci robią przy tym strasznie dużo zamieszania
Dziecko: Raz literki w abecadle chciały się zabawić
I kłóciły się zajadle jakby się ustawić.
Dziecko: A krzyczało, chcę być pierwsze! Ale B nie chciało
C i D zgubiły wiersze, E pod stół zleciało
Dziecko: O toczyło się toczyło, aż w kałamarz wpadło
Tak o miejsca się kłóciło całe abecadło.
Nagle słychać głosik Ani
Dziecko: „Cicho mi w tej chwili.
Marsz literki do czytanki jak was ustawili.”
Uczennica 1: Rzeczywiście pięknie śpiewacie. Dostaniecie ode mnie symbol tej krainy –
klucz wiolinowy. (Wręcza herb Dziecku 1.)
Dziecko : Dziękujemy i idziemy.
Wszyscy: W długą drogę wyruszamy
Za wygraną dziś nie damy
I staramy się zawzięcie
Aby zrzucić złe zaklęcie
Dochodzą do następnej krainy
Uczennica 2: Witam was w krainie pracy. Mogą tu przebywać tylko pracowite dzieci. Czy
wy potraficie dokładnie i szybko pracować?
Dzieci: Tak!
Uczennica 2: Wobec tego mam dla was zadanie. Chłopcy posegregują dary jesieni,
a dziewczynki ułożą piękny bukiet w wazonie.
Dziecko : My się pracy nie boimy, zaraz szybko to zrobimy.
Podkład muzyczny: „Hej ho, hej ho!” (dzieci wykonują zadanie)
Uczennica 2 Miałyście rację. Potraficie szybko i solidnie pracować. Dostajecie ode mnie
symbol pracy – pszczołę.
Wręcza Dziecku 2 herb pracy.
Dziecko : Dziękujemy i idziemy.
Wszyscy: W długa drogę wyruszamy
Za wygraną dziś nie damy
i staramy się zawzięcie,
aby zrzucić złe zaklęcie.
Uczennica 3: Witam was w Krainie Miłości Mogą tu przebywać dzieci, które kochają swój
kraj i swoich rodziców. Powiedzcie, co to jest Polska?
Dziecko: Kiedy nagle las zaszumi, mowę sosny, gdy zrozumiesz.
Wszyscy: To jest Polska.
Dziecko: Gdy zobaczysz gdzieś topole królujące ponad polem.
Wszyscy: To jest Polska.
Dziecko: Ujrzysz biały krzyż wycięty, hełm i pod nim piasek święty
Wszyscy : To jest Polska.
Piosenka: „Nasze polskie ABC”
Uczennica 3: Powiedzcie teraz jakie są nasze barwy ojczyste?
Dziecko : Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie, A na tej fladze biel jest i czerwień.
Dziecko : Czerwień to miłość, biel serce czyste, Piękne są nasze barwy ojczyste.
Uczennica : Brawo, bardzo dobrze odpowiedziałyście na pytania. Mówiłyście także,
że kochacie swoich rodziców. Zadedykujcie im teraz wiersz i piosenkę.
Dziecko : My kochamy nasze mamy
Całym sercem, z całej siły
W szkole same piątki mamy
By z nas dumne mamy były.
Dziecko : Mój tatuś jest taki wspaniały Ma takie silne ręce A ja tatusia kocham Ze wszystkich
najgoręcej.
Dziecko: Od najmłodszych, dziecięcych lat
Mama z tatą nad nami czuwali
I uczyli poznawać świat
I uczyli byśmy Boga kochali.
Dziecko: Więc dzisiaj bardzo dziękujemy
Naszymi malutkimi serduszkami
Za wasze ogromne serce i za największy skarb
Jaki nam daliście – życie.
Uczennica 3: Widzę, że naprawdę kochacie swoich rodziców i swoją Ojczyznę. Dostaniecie
więc ode mnie symbol miłości – serce.
Dziecko : Dziękujemy i idziemy.
Wszyscy: W długa drogę wyruszamy
Za wygraną dziś nie damy
i staramy się zawzięcie,
aby zrzucić złe zaklęcie.
Uczennica 4: Witam was w Krainie Mądrości! Mogą tu przebywać tylko mądre dzieci i takie
które potrafią prawidłowo poruszać się po drogach. Czy wy takie jesteście?
Dzieci: Tak!
Uczennica 4: Zaraz to sprawdzimy. Przeczytam wam zagadki, jeśli je odgadniecie,
dostaniecie ode mnie symbol mądrości – sowę.
1. Uczęszcza do szkoły
Książki w tornistrze nosi
Gdy chce na lekcji mówić
To rękę podnosi (uczeń)
2. Co to jest?
Łatwą wam zagadkę powiem,
Dom, w którym uczą się uczniowie (szkoła)
3. W klasie wisi na ścianie,
Piszesz na niej zadanie (tablica)
4. Po tablicy biega, skacze
Kreśląc na niej białe znaki,
Wszyscy ją ze szkoły znacie,
Czy zgadniecie kto to taki? (kreda)
Uczennica 4: Widzę, że dużo wiecie. Przed wami ostatnie zadanie. Wiecie, że obowiązkiem
każdego ucznia jest zgłębianie tajemnic krainy wiedzy oraz słuchanie naszych przewodników
po tej krainie – nauczycieli i wychowawców, a także przyjaźń i koleżeństwo. Czy nie boicie
się tych obowiązków?
Wszyscy: Nie!
Uczennica 4: Udowodnijcie to!
Dziecko : My się szkoły nie boimy, choć i praca czeka nas. Śmiało do niej dziś wkroczymy,
bo nauki nadszedł czas.
Dziecko : Nauczymy się literek, potem czytać, pisać też.
Dziecko : I będziemy mogli sami już przeczytać każdy wiersz.
Dziecko : Nauczymy się też liczyć i poznamy cały świat.
Dziecko : Będzie czas i na zabawę – każdy więc jest dzisiaj rad.
Dziecko : Kiedy jesteśmy razem, to nic się nie boimy. Bo kiedy jesteśmy razem, to wszystko
zwyciężymy!
Dziecko : Więc bądźmy zawsze razem przyjaciel z przyjacielem, Bo sam niewiele możesz,
a razem można wiele.
Uczennica 4: A czy wiecie jak należy poruszać się po jezdni?
Uczniowie razem: Dobrze wie cała nasza klasa że trzeba przez jezdnię przechodzić po pasach
Uczeń I: Gdy zielony widzisz znak Idź przez jezdnię śmiało!
On jest ustawiony tak by nic ci się nie stało
Uczeń II: Ani kroku w miejscu stój! Oto znak czerwony. Samochodów długi sznur pędzi z
każdej strony.
Uczeń III: Musisz bystre oczy mieć bacznie patrzeć wkoło by bezpiecznie zawsze dojść do
domu ze szkoły.
Narrator: Przez wieś idzie Agatka uśmiechnięta
A zmrok już zapada
Na plecach niesie nowy, piękny, kolorowy tornister.
Osoba I: Co masz Agatko w tym tornistrze?
Agatka: Mam w tornistrze trzy zeszyty,
mam i piórnik znakomity,
mam w piórniku dwa ołówki,
nowe pióro i stalówki,
no i książki nowe, tajemnicze, kolorowe, jak znaki drogowe.
Dziecko I:
Tornister masz wzorowo wyposażony, ale czegoś mi przy nim brakuje
Już wiem! – nie masz żadnego światełka odblaskowego!
Dziecko II:
Szosa jest niebezpieczna i wędrowiec mały
Musi pilnie uważać na światła i sygnały
Uczeń powinien być dobrze widoczny przez cały dzień.
(Dzieci wręczają Agatce światełko odblaskowe)
Dziecko III:
Kolegów też naucz chodzić prawidłowo
Należy być widocznym
By zawsze do celu dojść zdrowo i cało.
Agatka:
Za wasze cenne rady serdecznie dziękuję
A światełka odblaskowe nosić zawsze obiecuję.
(Agatka odchodzi)
Narrator:
Dróżką ze szkoły idzie Agatka mała
Na plecach niesie plecak z odblaskami
Radośnie pozdrawiają Agatkę światła samochodów.
Piosenka: „Drogą do szkoły”
Scenka II:
Uczennica 4: Jesteście bardzo mądre, oto symbol mądrości.
Dziecko : Dziękujemy i idziemy!
Wszyscy: W długa drogę wyruszamy
Za wygraną dziś nie damy
i staramy się zawzięcie,
aby zrzucić złe zaklęcie.
Dziecko : Dobra Wróżko zdobyłyśmy wszystko co chciałaś.
Wszyscy: Odczaruj nas!
Dobra Wróżka: Byliście bardzo dzielni, więc odczaruję was, abyście mogli być pasowani
na uczniów.
(Dobra Wróżka wyciąga rękę w stronę dzieci i mówi:)
Hokus pokus obrót na pięcie
Niechaj znika złe zaklęcie!
Część II – Uroczyste ślubowanie
Dziecko : Teraz już ślubować z honorem możemy, jak być dobrym uczniem doskonale
wiemy.
Prowadząca: – Proszę o powstanie
- Baczność! Poczet sztandarowy wystąp!
Prowadząca: – Do ślubowania!
Pierwszoklasiści wyciągają rękę do sztandaru i powtarzają tekst przyrzeczenia
„My uczniowie klasy pierwszej
Szkoły Podstawowej w Zawadce Osieckiej
Ślubujemy
Być pilnymi i wzorowymi uczniami
Dobrymi kolegami
Obiecujemy godnie reprezentować
Dobre imię naszej szkoły
Swym zachowaniem i nauką
Sprawiać radość rodzicom i nauczycielom”
Prowadząca: Po ślubowaniu.
Wychowawca: Proszę panią dyrektor o dokonanie ceremonii pasowania.