Głos Gimnazjalisty

Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Głos Gimnazjalisty
Maj 2013
Gazetka Gimnazjum nr 60 im. Cyryla Ratajskiego w Poznaniu
W tym numerze polecamy:
 wywiady
 twórczość uczniów naszego gimnazjum
 felietony,reportaże
 artykuł o naszym patronie
1
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Zespół Redakcyjny: Nadia Domogalska, Julia Seńczuk, Adrianna Borowczyk,
Agnieszka Szymańska, Magdalena Nowak, Andrzej Martyna, Wojtek Roszak
Skład gazetki: Andrzej Martyna, Wojtek Roszak
Projekt okładki: Wiktoria Czub pod opieką p. Niny Rachel
Opiekunowie: p. Renata Baranowska, p. Wioletta Nyczka, p. Artur Pietrzak,
p.Mateusz Zachciał, p. Adam Szewczyczak
2
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Witajcie. Przed Wami ostatni w tym roku numer naszej gazetki. Wiosna na
całego, przed nami, miejmy nadzieję, słoneczne lato i …wakacje. Przed
trzecioklasistami czas ważnych wyborów. Możemy powiedzieć tylko jedno:
jesteśmy z Wami! W naszej szkole natomiast kolejna Cyryliada, a więc święto
naszego patrona. Z tej okazji duża część majowego numeru ,,Głosu
Gimnazjalisty’’ poświęcona jest Cyrylowi Ratajskiemu. Poza tym : Wasza
poezja, reportaże i wywiady. Zapraszamy do lektury
Redakcja
3
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Cyryl Ratajski
Jego pseudonimy to: Górski, Wrzos, Celestyn
Radwański (ur. 3 marca 1875 zm. 19 października
1942) – polski polityk, prezydent Poznania, minister
spraw
wewnętrznych
w
rządzie
Władysława
Grabskiego, podczas II wojny światowej Delegat Rządu
na Kraj od 3 grudnia 1940 do 5 sierpnia 1942.
Urodził się 3 marca 1875r. w Zalesiu Wielkim koło Gostynia, pochodził
z chłopskiej rodziny. W 1896r. zdał maturę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny
w Poznaniu (podczas nauki należał do Towarzystwa Tomasza Zana), po czym
udał się na studia prawnicze do Berlina, które ukończył w 1900r. W 1910r.
zasłużył się dla rozwoju polskiego ruchu turystycznego w Beskidzie Śląskim
zakładając Polskie Towarzystwo Turystyczne, które później stało się
cieszyńskim oddziałem PTTK. Jego działalność polityczna związana była
z Narodową Demokracją Zaboru Pruskiego, z ramienia której (wraz
z Wojciechem Korfantym) był przedstawicielem Śląska w Radzie Głównej
Polskiego Towarzystwa Demokratycznego.
4
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Dom Cyryla Ratajskiego w Poznaniu przy ul. Chopina.
W 1908 ożenił się ze Stanisławą May, córką Romana Maya – poznańskiego
działacza społecznego, naukowca i właściciela fabryki nawozów sztucznych.
W 1911 przybył wraz z żoną do Poznania gdzie jako współwłaściciel kierował
firmą teścia, a w latach 1919–1922 był prezesem spółki akcyjnej R. Maya. W
Poznaniu kontynuował swoją pasję turystyczną stając się w 1913
współzałożycielem Towarzystwa Krajoznawczego, którego wiceprezesem był
do wybuchu I wojny światowej. W ramach tejże organizacji założył sekcję
Miłośników miasta Poznania, która w 1922 przekształciła się w Towarzystwo
Miłośników Miasta Poznania.
Podczas powstania wielkopolskiego był łącznikiem Komisariatu Naczelnej
Rady Ludowej z Komitetem Narodowym Polskim w Paryżu. Od 19 lipca 1919
był zastępcą komisarza i szefem I Wydziału Komisariatu NRL.
5
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
W kwietniu 1922 został prezydentem Poznania. Za jego kadencji miasto
przekształciło się z byłego garnizonu niemieckiego w prężnie rozwijający się
ośrodek gospodarczy. Wykorzystując istniejące warunki wybudowano m.in.
elektrownię, most Bolesława Chrobrego i Ogród Botaniczny, nowe trasy
tramwajowe, pierwszą w Polsce linię trolejbusową oraz pierwszą w Polsce i
Europie Wschodniej spalarnię odpadów. Do miasta przyłączono nowe
dzielnice: Dębiec, Główna, Golęcin, Komandoria, Rataje, Sołacz, Starołęka,
Wola. W okresie od 25 listopada 1924 do 15 czerwca 1925 Ratajski był
Ministrem Spraw Wewnętrznych w rządzie Władysława Grabskiego. W 1926
ponownie został prezydentem Poznania i położył duże zasługi dla
zorganizowania w 1929 wystawy PeWuKi. Reprezentował Polskę na
światowych zjazdach międzynarodowych organizacji samorządowych. W
1934, mimo wygranych wyborów, został w ramach czystek politycznych
usunięty ze stanowiska przez władze sanacyjne.
Mimo utraty stanowiska prezydenta nadal brał czynny udział w życiu
publicznym będąc np. członkiem delegacji uczonych i działaczy liberalnodemokratycznych do prezydenta Ignacego Mościckiego.
Pomnik Cyryla Ratajskiego odsłonięty w dniu 26 kwietnia 2002 roku na
Placu Andersa, przed budynkiem Poznańskiego Centrum Finansowego.
Autorem pomnika jest Jan Kucz, a odsłoniła go wnuczka prezydenta,
Zofia Ratajska.
6
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Po ewakuacji wojska we wrześniu 1939r , Poznań pozostawał przez prawie
tydzień miastem porzuconym. Wszystkie władze cywilne, policja i także
komisaryczny Zarząd Miejski ewakuowały się pośpiesznie, nie dbając o los
ludności. W tej sytuacji, Rada Miejska przywróciła do urzędowania wybitnego,
poprzedniego Prezydenta Miasta, Cyryla Ratajskiego. Nie miejsce tu na
wspominanie tej wielkiej postaci, związanej z historią Polski, także
Podziemnej. Dość powiedzieć, że to na niego spadł obowiązek, po prawie
tygodniowym pełnieniu suwerennych funkcji, jakby głowy mini-państewka,
kapitulacji przed armią niemiecką.
Tablica ku czci Cyryla Ratajskiego w Poznaniu na placu Jego imienia.
7
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
W 1925r. Poznań dostał nowy most. W miejsce zniszczonego przez powódź
Mostu Tumskiego wybudowano Most Chrobrego. Połączył on Ostrów Tumski
ze Starym Miastem. Ogród Botaniczny, którym cieszymy się do dnia
dzisiejszego, to również zasługa Cyryla Ratajskiego. W 1922r. powołano
Szkolny Ogród Botaniczny, po latach przekształcony w dzisiejszy Ogród
Botaniczny.
W roku 1926 został po raz drugi Prezydentem Miasta Poznania. Wówczas
nastąpił rozwój komunikacji. Nowe linie tramwajowe, większa ilość tras ułatwiły
poznaniakom przemieszczanie się po mieście. Władze miasta zakupiły także
dwadzieścia nowych wagonów tramwajowych. W roku 1930 powstała
pierwsza w Polsce linia trolejbusowa (na trasie Śródka – Ulica Wiejska ).
Cyryl Ratajski pragnął uczcić 10 – tą rocznicę odzyskania niepodległości prze
Polskę. Osobiście zaangażował się w Powszechną Wystawę Krajową, która
odbyła się w Poznaniu w 1929 r. Wystawa miała pokazać światu 10 – cio letni
dorobek polskiej gospodarki. Była ona również cenną inwestycją dla miasta.
Poznań wzbogacił się o nowe budynki, modernizację ulic, hotele (m.in. Hotel
Polonia – dziś szpital wojskowy).
8
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Prezydent Poznania Cyryl Ratajski (siedzi) w towarzystwie artysty
malarza profesora Stanisława Kotowicz-Gilewskiego z namalowanym
przez niego obrazem, prezentem imieninowym od urzędników - 1930-0316
Prezydent Poznania Cyryl Ratajski w otoczeniu pracowników Magistratu
w dniu swoich imienin - 1930-03-16
9
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Przybycie ministra przemysłu i handlu Eugeniusza Kwiatkowskiego
(2. z lewej) na Targi. Widoczni m.in.: prezydent Poznania Cyryl Ratajski
(1. z prawej) i wojewoda poznański Roger Raczyński (3. z prawej).
Minister przemysłu i handlu Ferdynand Zarzycki (idzie pośrodku z gołą
głową) podczas zwiedzania targów. Widoczni m.in.: profesor Stefan Ropp
(I rząd 3. z lewej), dyrektor Międzynarodowych Targów Poznańskich
Mieczysław Krzyżankiewicz (I rząd 1. z lewej), prezydent Poznania Cyryl
Ratajski (idzie na prawo za F. Zarzyckim) - 1932
10
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Tablica pamiątkowa w Puszczykowie
Willa Cyryla Ratajskiego w Puszczykowie
11
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Jest ktoś inny
Już nigdy
1.W moim życiu nie ma Ciebie,
Bo już ktoś inny skradł me serce,
Dla Ciebie byłam tylko zabawką
A dla niego jestem całym światem.
1.Byłeś tym jedynym
Kogo tylko kochałam
Lecz wszystko zmieniło się
Bo Ciebie tu nie ma już.
Ref: Jest ktoś inny,
Ważniejszy niż Ty
Bo z nim jest lepiej
I chce mi się żyć.
Ref: Już nigdy nie zobaczysz mnie,
Choć byś chciał
Straciłeś swą szansę
Więc mówię Ci: Good bye
2. Już nigdy nie będę z Tobą,
Zrozum to,
Zniszczyłeś mi życie
I nie wybaczę Ci.
2. Chcę wyrzucić Cię z mych myśli,
Za długo już byłeś w nich
Już nie liczysz dla mnie się
Bo Ciebie tu już nie ma.
Ref: Jest ktoś inny,
Ważniejszy niż Ty
Bo z nim jest lepiej
I chce mi się żyć….X2
Ref: Już nigdy nie zobaczysz mnie,
Choć byś chciał
Straciłeś swą szansę
Więc mówię Ci: Good bye ….X2
12
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Z tobą pragnę być
Tylko Ciebie mam
1.Z tobą pragnę być,
aż do końca swych dni.
Bo dajesz siłę mi
I wiem ,że jesteś przy mnie.
1.Tylko Ciebie mam,
Jesteś wszystkim dla mnie
Nie zostawiaj mnie
Proszę Cię
Bo bez Ciebie nie umiem żyć
I świat jest tylko nasz.
Ref: Bo jesteś mój,
nikomu Cię nie oddam.
O każdej porze, chwili dnia,
do końca z tobą pragnę być.
Ref: Jesteś całym moim światem,
I o Tobie myślę wciąż,
Co mam zrobić byś ze mną był
Bo kłótnie nie służą nam
Wiem to od dziś.
2.Myśl, że zostawisz samą mnie
wzbudza we mnie strach i lęk.
Nie dopuszczę do tego by,
coś zerwało naszą więź.
2. Słowa które mówisz mi,
Czasem ranią mnie,
Leczy wybaczyć nie mogę ich
Bez Ciebie nie umiem żyć
I świat jest tylko nasz.
Ref: Bo jesteś mój,
nikomu Cię nie oddam.
O każdej porze, chwili dnia,
do końca z tobą pragnę być.
Bo jesteś mój,
nikomu Cię nie oddam.
O każdej porze, chwili dnia,
do końca z tobą pragnę być.
Ref: Jesteś całym moim światem,
I o Tobie myślę wciąż,
Co mam zrobić byś ze mną był
Bo kłótnie nie służą nam
Wiem to od dziś….X2
13
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Jak dostaje się do szkoły aktorskiej?
yyy... wiesz co akurat w tym studiu w którym ja
jestem, to był wolny dobór. W każdym bądź razie na
początku po prostu przychodzisz na zajęcia i teraz
selekcja odbywa się naturalnie. Nauczyciele sie
raczej nie szczypią i są bardzo wymagający. Ten kto
nie wytrzymuje po prostu odchodzi sam. A wiele jest
takich bo wbrew pozorom to nie jest tak że jak
umiesz mówić, chodzić i tak dalej, to możesz być
aktorem.
A jak wygląda Edukacja w takiej szkole?
To tak, mamy zajęcia, na razie to jest pierwszy rok w tej chwili i to są zajęcia z
mówienia prozą, wierszem, dykcja, emisja głosu, sceny współczesne,
improwizacja i piosenka aktorska. No i na każde zajęcia trzeba się jakoś
przygotowywać, no wiadomo, to nie chodzi tylko o to, żeby wyuczyć się
czegoś mówić wierszem czy kwesti, to trzeba dużo też pracować w głowie i
trzeba tam po prostu pracować nad emocjami i teraz jak nad nimi nie
popracujesz to na scenie by wyglądała sztucznie. To nie jest kurcze proste, na
scenie nie możesz udawać tych emocji tylko musisz je mieć, bo to widać. To
jest trochę nie bezpieczne bo jak za bardzo się wczujesz w role i jesteś
naprawdę wkurzona to możesz mu naprawdę przywalić , no i trzeba do tego
zachować pewny dystans.
A co skłoniło cię do obrania takiego zawodu?
To znaczy tak, ja chciałem od dzieciństwa no a życie potoczyło się tak a nie
inaczej, ale teraz zarabiam sam na siebie, żony nie mam więc mi nikt głowy
nie zawraca. A zresztą aktorstwo to nie jest zawód dla ludzi normalnych,
zresztą sam najlepszy aktor to powtarzał. To jest dla ludzi którzy mają dużą
wrażliwość, którzy nie boją się otwierać przed innymi ludźmi i lubią sobie
grzebać w mózgu. Niebezpiecznie jest jak się nie wie jak. Dużo aktorów
kończy jako alkoholicy lub schizofrenicy. Więc trzeba być po prostu na to
odpornym, bo niektórzy reżyserzy to potrafią cię zmieszać z błotem.
14
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
W jakim repertuarze grałeś i jakie to były role?
Znaczy tak, ogółem to ja nie jestem jeszcze aktorem dopiero się uczę . Ale
tutaj mogę powiedzieć że mnie zaszufladkowali do gry czarnych charakterów.
Na przykład grałem w trzech odcinkach dokumentalnych. To grałem
królobójcę, gestapowca i grałem jeszcze pedofila mordercę. No więc czekam
na swoją większą rolę i coś pozytywnego.
Jak wyglądały castingi do tych sztuk, czy dużo osób brało w nich udział i
czy trudno było się dostać?
Znaczy tak… Ja na razie wygrałem może jeden casting do filmu, który nie
wszedł do produkcji, który nie został emitowany, nie miał swojej premiery.
Generalnie jak obejrzeliśmy ten film, żeby go zatwierdzić. Stwierdziliśmy, że
nie chcemy tego wydawać. Nie chcemy się podpisywać pod czymś takim. Nie
mogę powiedzieć co to jest za film bo jestem związany umową. Do programów
dokumentalnych, i tak dalej, to przychodził facet do naszego studia i on mówi
tak ‘’potrzebuję do ról takich i takich”. Trzeba mieć trochę szczęścia. Ale to
szczęście i talent to tylko 5% sukcesu. Reszta to maksymalnie ciężka praca.
Czy masz swoją wymarzoną rolę?
Kiedyś coś takiego miałem, ale już nie pamiętam. Na razie nic mi nie
przychodzi do głowy. Próbuje nie wybiegać tak daleko w przyszłość bo fajnie
jest mieć jakieś plany, ale trzeba się zająć tym co jest teraz, żeby to
procentowało na przyszłość.
A czy ze swoich odegranych ról masz swoją ulubioną?
Niewiele ich było. Wiesz co, powiem ci tak, mile wspominam mój występ na
pokazie piosenki aktorskiej. Tak, czasami zdarza mi się udawać, że śpiewam.
Śpiewałem piosenkę „Kabaretu starszych panów”. Gdy schodziłem ze sceny,
to zawrócili mnie żebym szedł się ukłonić. Widzę tą widownię, która nie dość,
że klaszcze, to jeszcze ma łzy w oczach ze śmiechu, i to mnie właśnie tak
naładowało. To był taki zastrzyk pozytywnej energii.
Jakie jest twoje największe osiągnięcie, czy dostałeś po nim jakieś inne
propozycje?
Zajmuje się tym od półtora roku i największe osiągnięcie jest takie, że jeszcze
się tym zajmuje.
Wywiad z Markiem Nowickim
przeprowadziły Agnieszka Szymańska i Adrianna Borowczyk
15
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
,,Mały Książę"
Książę różę kochał skrycie
Oddałby za nią swe życie
Troszczył o nią się też w tedy
Gdy mówiła swe potrzeby
Lecz jednej rzeczy nie umiał
Bo swej róży nie rozumiał
Chcąc zostawić tę kobietę
I opuścić tą planetę
Uciec z samotności cienia
I poszukać zrozumienia
Postanowił wyruszyć
Swoje smutki zagłuszyć
Z planet do których wyruszył
Bardzo wiele się nauczył
Poznał się na ludzkich wadach,
Charakterze, złych zamiarach,
Błędach w świecie spostrzegania,
Niechęci do pomagania,
Chęci władzy i pieniędzy
Mimo wokół siebie nędzy
Wciąż szukał zrozumienia
Nagle myśli ,,może Ziemia"
Lecz na ziemi gorsze rzeczy
Człowiek każdemu złorzeczy
Prawdy, lojalności mało
,,Żyć mi się tu odechciało"
Lecz znalazłem przyjaciela
16
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Chociaż ze mną go tu nie ma
Tęsknię czasem myśląc sobie
,,Chcę się zwierzyć tej osobie"
Jak tu cierpię, cały płonę
Oddałbym już skarbów tonę
Żeby choć raz stwierdzić fakt
Że kocham ten cały świat.
Julia Seńczuk kl. Ic
„Róża”
Mały Książę bez pamięci zakochany
Lecz przez piękną różę niechciany
Myśli swe kieruje błędnie
Ku swej miłości obłędnej
Gdy w miłości niespełniony
Opuścić musi świat wyśniony
Ukojenie znajdzie w podróży
Nowemu światu się przysłuży
Szczęścia nie znalazł innego
Przyjaciela nie poznał wielkiego
Wierzył, więc nadal, że los się odmieni
I miłość znajdzie na ziemi
Szukał nadal zapomnienia
By wyrzucić swe wspomnienia
O tej jedynej, ukochanej róży
Nadia Domogalska kl. I c
17
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Wirujące trampki, czyli jak wytańczyć puchar!
11 kwietnia 2013 r. w naszej szkole odbył się coroczny Szkolny Konkurs
Tańca o Puchar Dyrektora, udział w nim wzięło 7 osób. Większość z nich
przygotowała się wcześniej, a inni postanowili improwizować do swoich
ulubionych piosenek. Przygotowania trwały aż do samych występów.
Zgromadzona publiczność nie była bardzo liczna, ale wszystkim towarzyszyły
silne emocje.
Trzecie miejsce zajęły Wiktoria Żurawka i Chanel
Perz, które zatańczyły do utworu DJ Laz Flo Rida
„Move Shake Drop”.
Drugie
miejsce
zajęły
Roksana
Bachowska i Joanna Felisiak, tańczyły do
„Shake Your Pom Pom” Missy Eliott
Wygrały Agata Galikowska i Oliwia Hołodyńska z klasy 2b, które tańczyły do
utworu „Maszynka Do Świerkania” Czesława Mozila. Ich układ był bardzo
przemyślany, liryczny, nastrojowy, wyróżniał się dopracowaniem szczegółów i
strojów!
18
Głos Gimnazjalisty
maj 2013
Zwycięzcom gratulujemy i dziękujemy jury - pani Renacie Baranowskiej, pani
Magdalenie Śliwie oraz panu Marcinowi Witczakowi.
19