Opis modułu kształcenia / przedmiotu (sylabus)

Opis modułu kształcenia / przedmiotu (sylabus)
Grupa przedmiotów: kierunkowe
Rok akademicki: 2015/2016
Numer katalogowy:
Nazwa przedmiotu:
Teoretyczne podstawy kształcenia
Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski:
Theoretical bases of education
Kierunek studiów:
Pedagogika
Koordynator przedmiotu:
Dr hab. Beata Gofron
Prowadzący zajęcia:
Dr hab. Beata Gofron
Jednostka realizująca:
Katedra Edukacji i Kultury WNS SGGW w Warszawie
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany:
Wydział Nauk Społecznych
Status przedmiotu:
a) przedmiot kierunkowy
b) stopień I; rok III; semestr 5
Cykl dydaktyczny:
Semestr zimowy
Język wykładowy: polski
Założenia i cele przedmiotu:
Przedmiot ukazuje historię oraz współczesny obraz dydaktyki ogólnej jako działu pedagogiki. Ma na celu
zaznajomienie studentów z elementarnymi kategoriami używanymi w dydaktyce oraz kształtowanie
umiejętności ich zastosowania w analizie i interpretacji procesów dydaktycznych. Daje wstępną orientację
we współczesnych teoriach i koncepcjach dydaktycznych. Umożliwia nabycie kompetencji w zakresie
współpracy oraz wytrwałości w realizacji zadań.
Cele przedmiotu:
Nabycie umiejętności dostrzegania, analizowania i rozwiązywania problemów dydaktycznych. Uzyskanie
elementarnej wiedzy na temat tradycyjnych i współczesnych systemów dydaktycznych oraz ich
kulturowych uwarunkowań. Poznanie i zrozumienie zasad formułowania celów kształcenia, konstruowania
programu szkolnego, doboru modelu i stylu nauczania do sytuacji dydaktycznej. Nabycie umiejętności
aktywizowania uczniów na lekcji i wdrażania ich do rozwiązywania problemów.
Formy dydaktyczne, liczba godzin:
Metody dydaktyczne:
ECTS
a)
Wykład – liczba godzin 30
b)
Ćwiczenia – liczba godzin 30
3
c) stacjonarne
dyskusja, analiza i interpretacja tekstów źródłowych, wykład, prezentacja multimedialna
Dydaktyka ogólna jako subdyscyplina pedagogiki.
Przedmiot dydaktyki ogólnej i metody jego poznania.
Modele współczesnej szkoły. Rozwój: od szkoły tradycyjnej do
progresywistycznej.
4. Cele kształcenia.
5. Treść kształcenia.
6. Ogniwa procesu kształcenia i ich związek z procesami uczenia się.
7. Główne modele nauczania i uczenia się.
8. Podstawowe style nauczania i ich efekty.
9. Twórczość w procesie nauczania i uczenia się.
10. Psychodydaktyczne zasady kształcenia.
11. Kontrola i ocena osiągnięć szkolnych uczniów.
12. Główne problemy reformowania polskiego systemu dydaktycznego (na tle
porównawczym).
1.
2.
3.
Pełny opis przedmiotu:
Wymagania formalne (przedmioty
wprowadzające):
Założenia wstępne:
Efekty kształcenia:
Wymagania wstępne – znajomość elementarnych pojęć używanych w naukach pedagogicznych i
umiejętność ich zastosowania w opisie, analizie i interpretacji procesów edukacyjnych
01 Student potrafi samodzielnie opisywać i
interpretować podstawowe nurty myślenia o
szkolnej edukacji oraz związane z nimi
pojęcia.
04 Student
potrafi
posługiwać
się
02 Student uzyskuje status krytycznego
wybranymi metodami i technikami
znawcy i użytkownika teorii wyjaśniających
badań dydaktycznych (np. zaplanować
strategie nauczania i uczenia się,
przebieg eksperymentu dydaktycznego
operacjonalizacji
celów
kształcenia,
weryfikującego
skuteczność
nowej
kreowania programu oraz szczegółowego
metody pracy dydaktycznej).
planowania i oceny aktywności uczniów.
05 Student potrafi przygotować i wykonać
pokaz
(prezentację)
określonego
03 Student
potrafi
uzasadnić
wybór
zagadnienia dydaktycznego.
określonego modelu nauczania stosownie
do parametrów sytuacji dydaktycznej oraz
przedstawić zalety i wady różnych strategii
postępowania nauczyciela na lekcji.
Sposób weryfikacji efektów kształcenia:
1/ przygotowanie i prezentacja wybranego zagadnienia z zakresu treści programowych przedmiotu
2/ zaliczenie ustne treści programowych przedmiotu
Forma dokumentacji osiągniętych
efektów kształcenia:
Elementy i wagi mające wpływ na ocenę
końcową:
1/ praca pisemna – opracowanie wybranego zagadnienia dydaktycznego
2/ treść pytań zaliczeniowych z oceną
Miejsce realizacji zajęć:
Sala dydaktyczna
Praca pisemna – 20%; ustne zaliczenie treści programowych – 80 %
Literatura podstawowa i uzupełniająca: 1/ Cz. Kupisiewicz, Dydaktyka. Podręcznik akademicki. Kraków 2012. 2/ W. Okoń, Wprowadzenie do
dydaktyki ogólnej. Warszawa 2003. 3/ R.I. Arends, Uczymy się nauczać. Warszawa 2002. 4/ K. Kruszewski (red.), Sztuka nauczania. Czynności
nauczyciela. Warszawa 2013. 5/ Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki. Tom II. Warszawa 2006. 6/ B. Niemierko,
Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Warszawa 2007. 7/ F. Bereźnicki, Dydaktyka kształcenia ogólnego. Kraków 2007. 8/ K.
Konarzewski (red.), Sztuka nauczania. Szkoła. Warszawa 2013. 9/ A.C. Ornstein, F.P. Hunkins, Program szkolny. Założenia, zasady, problematyka.
Warszawa 1998. 10/ B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Tom II. Pedagogika wobec edukacji, polityki oświatowej i badań naukowych. Gdańsk 2006. 11/
H.-H. Kruger, Wprowadzenie w teorie i metody badawcze nauk o wychowaniu. Gdańsk 2005. 12/ D.F. Walker, J.F. Soltis, Program i cele kształcenia.
Warszawa 2000.
UWAGI:
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot:
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych
efektów kształcenia – na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS:
75h
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
2,4 ECTS
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne,
projektowe itp.:
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu
Nr /symbol
efektu
01
Wymienione w wierszu efekty kształcenia:
K_U02 Student potrafi samodzielnie opisywać i interpretować podstawowe nurty
myślenia o szkolnej edukacji oraz związane z nimi pojęcia.
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
H1A_W02, H1A_W03, H1A_W06,
S1A_U01, S1A_U02, S1A_U06,
H1A_U04
02
K_W09 Student uzyskuje status krytycznego znawcy i użytkownika teorii wyjaśniających
strategie nauczania i uczenia się, operacjonalizacji celów kształcenia, kreowania
programu oraz szczegółowego planowania i oceny aktywności uczniów.
H1A_W04
03
K_U08 Student potrafi uzasadnić wybór określonego modelu nauczania stosownie do
parametrów sytuacji dydaktycznej oraz przedstawić zalety i wady różnych strategii
postępowania nauczyciela na lekcji.
H1A_U06, S1A_U06, S1A_U07
04
K_U05 Student potrafi posługiwać się wybranymi metodami i technikami badań
dydaktycznych (np. zaplanować przebieg eksperymentu dydaktycznego weryfikującego
skuteczność nowej metody pracy dydaktycznej).
S1A_W06, H1A_U02, H1A_U04,
S1A_U01, S1A_U02, S1A_K04,
H1A_K04
05
K_U02 Student potrafi przygotować i wykonać pokaz (prezentację) określonego
zagadnienia dydaktycznego.
H1A_W04, S1A_U01, S1A_U02,
06
K_K01 Student podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w podejmowaniu
indywidualnych i zespołowych działań w zakresie zaznajamiania się, analizowania i
projektowania działań dydaktycznych
H1A_K01, H1A_K04, S1A_K02
S1A_U06, H1A_U04