aromaterapia

AROMATERAPIA
1. Pojęcie aromaterapii
Aromaterapia to metoda terapii z zastosowaniem naturalnych olejków
eterycznych, wprowadzanych do organizmu poprzez drogi oddechowe, skórę i/lub
błony śluzowe.
Od ponad 6000 lat ludzkość zna zachwycające oddziaływanie naturalnych
olejków eterycznych, ich właściwości lecznicze i oczyszczające, niepowtarzalne
aromaty. W czasach współczesnych sztuka aromaterapii rozpowszechniła się na cały
świat. Staramy się przywrócić utraconą równowagę, zwracając się ku starej mądrości
ludowej, odkrywając dla siebie ponownie dobroczynną moc olejków eterycznych.
Stresy, zanieczyszczenie środowiska, nieprawidłowa dieta, niespokojny, a
jednocześnie mało ruchliwy tryb życia mają wpływ na ciało i duszę. Sztuka
aromaterapii wykorzystuje moc czystych olejków eterycznych, działając na
powonienie i dotyk, przywracając harmonię duszy i ciała.
Historia wykorzystywania olejków eterycznych w takich krajach jak Chiny,
Indie, Persja czy Egipt sięga dalekiej starożytności.
Starożytny Egipt był wielką cywilizacją, wykorzystującą i rozwijającą
aromaterapię. Aromaty znalazły szerokie zastosowanie w życiu codziennym
starożytnych Egipcjan. Wykorzystywano je do dezynfekcji powietrza w
pomieszczeniach, pielęgnacji ciała, kąpieli aromatycznych, aromatyzacji bielizny,
dodawano do pokarmów i wina. Hipokrates zalecał swoim pacjentom w leczeniu
rozmaitych schorzeń codzienne kąpiele aromatyczne i masaże olejkami.
Tajemnice pozyskania i wykorzystania olejków eterycznych znali tylko
wybrańcy, ponieważ lecznicze właściwości aromatów uważane były za
nadprzyrodzone, dostępne jedynie wtajemniczonym.
W krajach Wschodu istniała własna tradycja stosowania aromatów. Hindusi
sądzili, że aromaty otwierają duszę i wpływają na rozum. Na przykład podczas
budowy świątyń stosowano tajne receptury olejków eterycznych, co nie tylko
dezynfekowało powietrze w świątyni, ale i stwarzało atmosferę chłodu, napawało
spokojem, sprzyjało medytacjom.
Na przestrzeni wieków olejki eteryczne były symbolem bogactwa i stanowiły
jeden z najcenniejszych darów.
Niestety, wiele tajemnic aromaterapii jako sztuki przeminęło bezpowrotnie
wraz z upadkiem wielkich imperiów. Dlatego jest teraz wiele do odkrycia.
Na początku XX wieku chemik francuski Rene – Maurice Gattefosse,
eksperymentując w swym laboratorium, przypadkiem oparzył sobie dłoń i zanurzył
ją w stojącym obok naczyniu z olejkiem lawendowym. Ku jego zdumieniu oparzenie
zagoiło się znacznie szybciej, niż zwykle, nie pozostawiając żadnych blizn.
Zainteresowało to chemika, który rozpoczął gruntowne badania właściwości olejku
lawendowego. Rezultaty badań opublikował w książce „Aromaterapia”. Jemu
właśnie zawdzięczamy termin „aromaterapia”.
Podczas I wojny światowej olejki eteryczne tymianku i lawendy
wykorzystywano do leczenia ran postrzałowych i sterylizacji narzędzi
chirurgicznych. Będąc naturalnymi antybiotykami, olejki eteryczne nie tylko zabijają
bakterie i wirusy, ale też stymulują układ odpornościowy. Bardzo często stosujemy
antybiotyki w przypadkach, kiedy nie jest to konieczne. A przecież, o ile lepiej
wykorzystać lecznicze działanie olejków eterycznych.
Niezależnie od ważnej roli aromaterapii wśród wielkich cywilizacji
starożytności, obecna aromaterapia nie jest jedynie powrotem do tradycyjnej
medycyny przeszłości. Jest jakby kolejnym stopniem pewnego ciągu i polega na
korzystaniu ze znanych i sprawdzonych od wieków informacji o aromatach, a także
wdrażanie nowych, powstałych na wysokim poziomie naukowym w oparciu o
dogłębną znajomość biologii człowieka
Aromaterapia – to wspaniała, rozsądna i naukowa metoda zapobiegania i
leczenia wielu schorzeń. Oczywiście, aromaterapia nie może zastąpić klasycznej
medycyny z jej bogactwem środków farmakologicznych. Jednakże, nie odrzucając
stosowania lekarstw, możemy mówić o całym szeregu zalet powodujących
przewagę roślinnych substancji biologicznie czynnych nad lekami chemicznymi w
profilaktyce i leczeniu wielu procesów chorobowych.
Stosowanie olejków eterycznych pozwoli zwalczyć dolegliwości,
poprawić zdrowie i pod wieloma względami polepszyć nasze życie.
2. Ogólna charakterystyka olejków eterycznych
Przez długie wieki ludzie dążyli do poznania tajemnicy aromatu, pozyskania
go z pachnących roślin i wykorzystania do własnych celów.
Z aromatów korzystamy od dziecka, robiąc to w sposób prosty i naturalny,
bez specjalnej nauki ani terminologii. Ząbek czosnku, herbata miętowa czy lipowa,
starta skórka cytrynowa, płukanki z szałwią, bukiet świeżych róż. Aromaty są
nieodłączną częścią naszego życia.
Ale cięte róże szybko więdną i tracą swe właściwości, płatki jaśminu schną, a
pod śniegiem nie znajdzie się listków świeżej mięty. Dlatego ludzie nauczyli się
zbierać zapach roślin i na długo zachowywać ich cudowne właściwości. Olejki to
forma koncentratu zapachu. Wygodne w użyciu, dające Europejczykom możliwość
wypróbowania np. drzewa herbacianego czy eukaliptusa. Aromaty zmaterializowane
w cieczach to olejki eteryczne.
Z naukowego punktu widzenia olejki eteryczne – to wieloskładnikowe
związki organiczne terpenów, spirytusów i aldehydów, ketonów i innych
węglowodorów, zawartych w roślinach eterooleistych.
Obecnie znane jest około 200 różnych olejków eterycznych, który przy
umiejętnym stosowaniu wykazują wyraźne lecznicze działanie, bez skutków
ubocznych.
Skład chemiczny olejków eterycznych jest bardzo złożony. Ilość organicznych
i nieorganicznych substancji wchodzących w skład olejku eterycznego waha się od
120 do 500. Dlatego też dokładne skopiowanie ich na drodze syntetycznej jest
praktycznie niemożliwe. Z tego powodu olejki syntetyczne nie posiadają leczniczych
właściwości naturalnych olejków eterycznych.
Olejki eteryczne:
-
-
to przezroczyste, bezbarwne lub z lekka zabarwione ciecze o
charakterystycznym zapachu i smaku,
nie są tłuste, parując w temperaturze pokojowej nie zostawiają, w
przeciwieństwie do olejków roślinnych, tłustych plam na papierze: można
zauważyć tylko lekkie zabarwienie, jeśli olejek eteryczny ma kolor,
są lżejsze od wody i praktycznie nierozpuszczalne w niej. Połączenie ich z
wodą wymaga emulgatora (mleka, śmietany, miodu, morskiej soli),
utleniają się pod wpływem światła i tlenu, muszą być więc przechowywane
w szczególnych warunkach,
wykazują szerokie spektrum biologicznej aktywności.
3. Funkcjonalne właściwości olejków eterycznych
Każdy olejek eteryczny ma wiele funkcji, ponieważ są one wieloskładnikowe.
Istnieje jednak ogólna tendencja ich działania:
wszystkie olejki eteryczne mają działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne
i antyseptyczne,
wszystkie olejki eteryczne mają korzystne działanie na układ nerwowy,
wszystkie olejki eteryczne korzystnie oddziałują na emocje i zdrowie
psychiczne,
wszystkie olejki eteryczne dają pozytywne rezultaty kosmetyczne i
dermatologiczne, aktywnie przywracając i chroniąc piękno i zdrowie
skóry i włosów,
wszystkie olejki eteryczne przywracają organizmowi mechanizm
samoregulacji,
wszystkie olejki eteryczne mają właściwości bioenergetyczne,
70% olejków eterycznych szybko likwiduje uszkodzenia skóry po
oparzeniach i urazach,
65% olejków eterycznych ma właściwości przeciwbólowe,
60% olejków eterycznych stymuluje erotycznie,
65% olejków eterycznych ma korzystne działanie na funkcje i stan dróg
oddechowych,
50% olejków eterycznych normalizuje funkcje i stan organów krążenia,
40% olejków eterycznych działa leczniczo na układ trawienny,
40% olejków eterycznych przywraca funkcjonalne i tkankowe zdrowie
organów systemu wydzielania,
30% olejków eterycznych oczyszcza organizm ze złogów, neutralizuje
toksyny,
30% olejków eterycznych optymalizuje pracę gruczołów wydzielania
wewnętrznego, normalizując gospodarkę hormonalną organizmu,
25% olejków eterycznych poprawia pracę układu kostnego,
20% olejków eterycznych ma działanie przeciwpasożytnicze.
Stosowanie olejków przy zachowaniu odpowiednich dawek nie ma
negatywnych skutków ubocznych na organizm. Olejki nie uzależniają i nie tracą
swej skuteczności, nie powodują również zaburzeń procesów fizjologicznych
organizmu.
4. Fałszowanie olejków eterycznych
W związku z ogromną pracochłonnością i kosztami produkcji olejków
eterycznych, niektórzy producenci zamiast naturalnych olejków wytwarzają ich
aromatyczne namiastki, czyli uzyskiwane chemicznie syntetyczne olejki aromatyczne o
zapachu analogicznym do naturalnych olejków czy roślin.
Takie olejki zwane są także naturalizowanymi (w odróżnieniu od
naturalnych). Termin ten oznacza, iż olejek został wytworzony chemicznie i ma tylko
naturalny odpowiednik.
Ponieważ niemożliwe jest skopiowanie naturalnych olejków eterycznych, to
większość syntetyków nie tylko nie posiada właściwości leczniczych, lecz jest niebezpieczna w
aromaterapii, a przede wszystkim – w zastosowaniu wewnętrznym.
Dlatego w trosce o zdrowie należy ostrożnie podchodzić do tego typu
namiastek oraz pamiętać, iż olejki aromatyzowane lub naturalizowane mogą być używane
tylko jako produkty zapachowe.
Olejki syntetyczne są z reguły dwukrotnie tańsze i nie mają „czystego”
zapachu naturalnych olejków eterycznych.
5. Podstawowe zasady aromaterapii
1. Kompleksowe podejście do pacjenta to podstawowa zasada aromaterapii.
Dziś nikt już nie ma wątpliwości, że nie istnieje podział na choroby
psychiczne i somatyczne. Nie ma choroby, która nie odbiłaby się na stanie
naszego ducha. Leczyć trzeba chorego, a nie chorobę.
2. Zasada oddziaływania na siły własne organizmu.
Aromaterapia działa nie tylko na przyczyny i zmiany patologiczne w chorobach,
lecz przede wszystkich ma za zadanie stymulowanie, zwiększanie sił obronnych
organizmu. Już Hipokrates twierdził, iż ludzki organizm dysponuje ogromnym
potencjałem w walce z chorobami.
3. Zasada indywidualności.
Zawsze należy mieć na uwadze fakt, iż biologicznie aktywne substancje
aromatów działają na człowieka poprzez jego psychikę, powonienie, duszę.
Dlatego tak ważne jest stosowanie w terapii wyłącznie zapachów przyjemnych
dla pacjenta. Nawet najsilniej działający aromat nie da właściwego efektu, jeżeli
nie będzie odpowiadał choremu.
4. Zasada wielostronnego działania.
Aromat roślin jest kompleksem różnych substancji aktywnych biologicznie,
dlatego te same aromaty mogą być używane do leczenia kilku chorób, a w
leczeniu konkretnego schorzenia można używać kilku różnych olejków
eterycznych. Na przykład, olejek lawendowy jest jednym z najlepszych
antyseptyków, ale ma też właściwości uspokajające, poprawia nastrój, usuwa
zmęczenie, depresję, ból głowy.
5. Zasada dozowania.
Należy znać umiar: choćby aromat niezmiernie spodobał się pacjentowi trzeba
pamiętać o głównej zasadzie Hipokratesa: „Po pierwsze: nie szkodzić!”. Istotną
rolę w aromaterapii odgrywa dawka aromatu. Nie ma tu szablonów, lecz tylko
schemat. Zadaniem terapeuty jest indywidualny dobór kombinacji aromatów dla
konkretnego pacjenta. Praktyka pokazuje, iż mniejsze dawki mogą dać znacznie
lepszy efekt, szczególnie jeśli problem ma charakter emocjonalny bądź
psychiczny. Zawsze należy pamięć o prawidłowości: małe dawki olejków
eterycznych działają stymulująco, duże mogą hamować ważne życiowe procesy w
organizmie. W aromaterapii „więcej – nie zawsze znaczy lepiej”.
6. Zasada określenia długości terapii aromatycznej.
Długość każdego zabiegu i całej terapii jest różna, określana w każdym
konkretnym przypadku indywidualnie, zależnie od zastosowanego preparatu i
stanu zdrowia pacjenta. Inhalacje można stosować codziennie 1 – 2 razy przez 7 –
10 dni, kąpiele 2 – 3 razy w tygodniu do ustąpienia objawów chorobowych, a
następnie profilaktycznie 1 – 2 razy w tygodniu. Masaż 1 raz na 2 – 3 dni, terapia
10 – 12 zabiegów.
7. Zasada łączenia aromaterapii z innymi metodami leczenia
Aromaterapia może być wykorzystywana samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi
metodami leczenia. Zarówno alternatywnymi (psychoterapia, refleksoterapia,
fizjoterapia, masaż), jak i tradycyjnymi. Aromaterapia i leczenie tradycyjne wspierają
się nawzajem, zwiększając swą siłę działania. Na przykład, przy jednoczesnym
zastosowaniu olejków eterycznych (cytryny, lawendy, drzewa herbacianego i
innych) oraz antybiotyków, efekt bakteriobójczy terapii wzmacnia się 4 – 10 krotnie.
Aromaterapia przynosi korzyść tylko wtedy,
kiedy leczenie łączy się z przyjemnością.
6. Zasady aromaterapii
Przed zastosowaniem olejków eterycznych należy zapoznać się z niektórymi
zasadami. W przypadku nowego olejku eterycznego należy zachować środki
ostrożności:
1. Nie nakładać stężonego olejku na skórę i błony śluzowe (oprócz olejku z
drzewa herbacianego i lawendy!).
2. Nie stosować olejku w dawkach wyższych, niż dopuszczalne! Stosowanie
należy zaczynać od minimalnych dawek, mogą okazać się wystarczające,
gdyż różna jest wrażliwość ludzi na aromaty.
3. Należy sprawdzić reakcję alergiczną na któryś z olejków!
W tym celu nałożyć 1 kroplę olejku na przegub łokcia i obserwować, czy nie
występuje odczyn alergiczny – opuchlizna, obrzęk – poza zwykłym
zaczerwienieniem i lekkim pieczeniem. Test alergiczny na zapach: 1 kroplę
olejku nanieść na chusteczkę, wąchać ją wielokrotnie w ciągu dnia. Reakcje
alergiczne to katar, łzawienie, kichanie.
4. Pierwsze dwie kąpiele aromatyczne nie powinny trwać dłużej niż 5 minut.
Lampki aromatyczne – 2 pierwsze seanse – do 20 minut. Jeśli po kąpieli ma się
dobre samopoczucie, to można stopniowo przedłużać czas kąpieli.
5. Przy ciąży i padaczce poleca się stosowanie olejków eterycznych w
ograniczonej ilości i pod kontrolą lekarza! Stopień ich koncentracji powinien
być dwukrotnie niższy.
6. Przy braku tolerancji na dany zapach (szczególnie w ciąży) – nie stosować
olejków eterycznych!
7. W chorobach serca, astmie oskrzelowej i stanach astmatycznych olejki
stosować należy po konsultacji z lekarzem!
8. Wewętrzne użycie olejków eterycznych zaleca się jedynie po konsultacji
lekarskiej!
9. Kuracja aromatyczna nie powinna trwać dłużej niż 3 tygodnie!
10. Olejki przechowywać szczelnie zamknięte w ciemnym miejscu,
niedostępnym dla dzieci!
7. Specyfika stosowania olejków eterycznych u dzieci:
1. Olejki można stosować u dzieci (masaż, kąpiele, inhalacje, itp.) przy surowym
przestrzeganiu dozowania i zasad stosowania z uwzględnieniem
przeciwwskazań. Przedtem niezbędne jest wykonanie u dziecka testów
alergicznych na dany olejek!
2. Niemowlętom do 12 miesiąca zaleca się bezpieczne olejki eteryczne –
lawendowy, z drzewa herbacianego. Do masażu lub kąpieli wystarczy 1
kropla, rozpuszczona w 1 łyżce stołowej olejku bazowego.
3. U dzieci od roku do 5 lat do w/w zabiegów wystarczą 2 – 3 krople
nietoksycznego i nie wywołującego podrażnień skóry olejku lawendowego,
pomarańczowego, z drzewa herbacianego na 1 łyżkę stołową olejku
bazowego.
4. U dzieci od 6 do 12 lat można stosować te same olejki eteryczne, co u
dorosłych, ale w dwukrotnie niższym stężeniu.
5. U dzieci powyżej 12 roku życia można stosować te same olejki co u dorosłych,
w tych samych dawkach.
8. Metody stosowania olejków eterycznych
Kominki aromatyczne. Najprostszy sposób stosowania olejków eterycznych w
domu. Pojemniczki nie mogą być zbyt małe, gdyż woda szybko wyparuje, a olejek
zacznie się palić. Do lampki aromatycznej nalać ciepłej wody, dodać odrobinę olejku,
zapalić świeczkę. Ilość kropli zależy od wielkości pomieszczenia: 2 krople olejku na 5
m² powierzchni. W miarę podgrzewania wody powietrze nasyca się aromatem.
Woda nie może wrzeć, gdyż zmieni to właściwości olejku. Procedurę należy
stosować w przewietrzonym pomieszczeniu, przy zamkniętych oknach i drzwiach.
Nie zostawiać płonącej lampki bez dozoru.
Inhalacje. Aromat olejku można wdychać albo bezpośrednio z buteleczki, albo
po jego nałożenie na tkaninę. Należy oddychać głęboko i spokojnie. Czas inhalacji: 3
– 10 minut. Oczy powinny być zamknięte. Molekuły olejków eterycznych, trafiając
na refeleksogenne strefy błony śluzowej, wysyłają impulsy do mózgu, wpływając w
ten sposób na funkcjonowanie układu nerwowego, regulując poziom wydzielania
hormonów i zwiększając odporność organizmu na infekcje.
Kąpiele aromatyczne. Dobroczynne działanie ciepłej wody i lecznicza siła
aromatycznych olejków czyni z kąpieli zabieg niezwykle korzystny dla organizmu.
Olejki stykają się z całą powierzchnią skóry. Dzięki szybkiej zdolności przenikania
poprzez skórę dostają się do limfy i krwiobiegu. Olejki działają na płuca, jelita, nerki,
centralny i obwodowy układ nerwowy. Do wanny napełnionej wodą dodać
niezbędną ilość olejku eterycznego, zmieszanego z emulgatorem. Emulgatory to
substancje pozwalające olejkowi eterycznemu łączyć się z wodą, np.: mleko, miód,
sól do kąpieli. Czas zabiegu 10 – 15 minut. Czas trwania zabiegu należy wydłużać
stopniowo.
Okłady. Substancje, zawarte w olejkach eterycznych, przenikają przez odcinek
skóry, znajdujący się bezpośrednio nad chorym organem i dostają się do limfy,
działając przeciwbólowo, przeciwzapalnie, rozkurczowo. Do wody (300 – 400 ml o
odpowiedniej temperaturze) dodać 5 – 7 kropli olejku eterycznego. Zanurzyć
bawełnianą lub papierową chusteczkę, lekko wyżąć, położyć na okolice chorego
organu, przykryć. Zostawić na 30 – 40 minut, dopóki kompres nie wystygnie.
Nacierania. Znakomicie pomagają w stanach zapalnych tkanki mięśniowej,
nerwowej i łącznej, działając na system limfatyczny, drogi oddechowe i układ
krążenia. Do 10 ml bazowego olejku dodać 10 kropli olejku eterycznego,
posmarować chore miejsce i wcierać silnymi energicznymi ruchami. Doskonale
nadaje się tu olejek 31 ziół, tymiankowy, rozmarynowy, lawendowy i jałowcowy.
Masaż. Jedna z najbardziej aktywnych metod oddziaływania na organizm.
Gwarantuje szybkie przenikanie substancji aromatycznych do limfy i krwi, co daje
efekt kompleksowego działania na cały organizm. Oprócz pozytywnego działania na
drogi oddechowe, krążenie krwi, centralny i obwodowy układ nerwowym, wywiera
leczniczy wpływ na wątrobę, jelita i układ wydzielania wewnętrznego. Zmieszać 15
– 20 kropli olejku eterycznego z 50 ml olejku bazowego i dokładnie wymieszać.
Dzieciom wystarczy 5 – 7 kropli, niemowlętom – 1 kropla. Sposób masażu należy
dostosować do stanu zdrowia.
Wzbogacanie kosmetyków.
Szampon. Szampony z dodatkiem olejków eterycznych wzmacniają włosy i
polepszają stan skóry głowy, są skuteczne w walce z łupieżem. Do 100 ml
neutralnego szamponu dodać 10 – 15 kropli olejku. Do włosów tłustych polecany
jest rozmaryn, tymianek, drzewo herbaciane. Do włosów suchych – lawenda i
pomarańcza. Na porost włosów – rozmaryn Tymianek. Przeciw łupieżowi –
eukaliptus, drzewo herbaciane, tymianek.
Krem. Ostrożnie wymieszać 15 – 20 kropli olejku eterycznego z 50 ml
neutralnego kremu.
9. Metody pozyskiwania olejków eterycznych
Istnieje kilka sposobów pozyskiwania olejków eterycznych.
1. Metoda destylacji z użyciem pary wodnej to najbardziej rozpowszechniony i
najdawniejszy sposób pozyskiwania olejków eterycznych. Jest oparta o
specyficzną właściwość pary wodnej polegającą na wyciąganiu drobnych
lotnych kropelek olejku eterycznego z rośliny. Tym sposobem pozyskiwana
jest większość czystych olejków eterycznych. Rozdrobnione części roślin
poddaje się działaniu pary. Uwolnione olejki eteryczne łączą się z parą wodną
i unoszą w górę. Po ochłodzeniu przez aparat destylujący, para z olejkiem z
powrotem się skrapla, a ponieważ olejki eteryczne są lżejsze od wody i unoszą
się na jej powierzchni, można je łatwo oddzielić. W rezultacie udaje się
wydestylować olejki w stanie niezmienionym, osiągając przy tym wysoką
wydajność, jako że proces przebiega w temperaturze poniżej 100°C. Poza tym
w przypadku tej metody udaje się całkowicie oddzielić olejek od wody
destylacyjnej. Metoda destylacji od lat jest najbardziej pożądaną metodą
pozyskiwania większości olejków eterycznych. Sam proces jest dosyć prosty,
ale w zastosowaniu do każdego surowca wymaga zbioru sztucznych
warunków eksperymentalnych – temperatury, ciśnienia, czasu działania. Zbyt
wysokie ciśnienie i temperatura zwiększają ilość pozyskanego olejku,
obniżając jakość.
Metoda destylacji parowej charakteryzuje się użyciem ograniczonej ilości
surowca, krótkim czasem destylacji, niewielką ilością końcowego produktu, ale
za to pierwszorzędną jakością olejków eterycznych, co znajduje swoje odbicie w
ich cenie. Większość stuprocentowo czystych olejków VIVASAN jest uzyskana tą
metodą.
Metoda destylacji parowej
Para wodna i rozdrobnione rośliny
Woda
Ogień
Para
Woda kwiatowa
Zimna woda
Gorąca woda
Olejki eteryczne
Woda z olejkami eterycznymi
2. Metoda wirowania, zimnego tłoczenia używana jest przy obróbce surowca
zawierającego dużą ilość olejków eterycznych, na przykład owoców
cytrusowych. Usuwa się z nich skórę, którą następnie miesza się z niewielką
ilością wody i podaje działaniu wysokiego ciśnienia. Ważne przy tym jest aby
nie dopuścić do nagrzewania się surowca, ponieważ temperatura uszkadza
kluczowe dla olejku substancje lotne. Równie ważne jest to, aby owoce
używane jako surowiec nie były spryskiwane pestycydami, ponieważ trucizna
trafia prosto ze skórki do olejku. Metodą zimnego tłoczenia uzyskuje się olejki
cytrusowe, a także olejki bazowe. Olejki VIVASAN – cytryny, pomarańczy,
awokado i jojoba są produkowane właśnie w ten sposób
3. Metoda wyciągu (maceracji, gorącego enfleurage) jest oparta na właściwości
olejków eterycznych polegającej na rozpuszczaniu się w olejach i tłuszczach.
Olejki eteryczne ekstrahuje się przy pomocy tłuszczu lub oleju rozgrzanego do
70°C. Najpierw do gorącego tłuszczu wkłada się świeży surowiec aż do
nasycenia tłuszczu olejkami eterycznymi. Następnie nasycony zapachem
tłuszcz stygnie i zamienia się w tzw. pomadę kwiatową. Taką „pomadę”
ponownie się podgrzewa i dodając alkohol i oddziela olejki eteryczne. Metoda
jest używana do przetwarzania kwiatów pachnących.
4. Metoda wchłaniania (enfleurage, zimnego enfleurage) oparta jest na
zdolności tłuszczy do „wciągania” olejków eterycznych. Enfleurage polega na
absorpcji olejków eterycznych z delikatnych części roślin (płatków, cienkich
liści, kwiatostanów, korzonków) przez płytę pokrytą olejem lub tłuszczem.
Metody tej używa się na przykład do świeżych pączków jaśminu, wobec
których hydrodestylacja jest mniej skuteczna. Zebrane świeżo pączki jaśminu
są prasowane przez warstwy szkła, między którymi znajduje się tłuszcz
wieprzowy. Następnie płatki usuwa się i dodaje nowy surowiec aż do
uzyskania pełnego nasycenia tłuszczu olejkami eterycznymi. Aby oddzielić
olejki od tłuszczu stosuje się alkohol. Olejki pozyskiwane przez enfleurage
(tuberozy, jaśminu, werbeny, róży, mimozy i narcyza) są najkosztowniejsze.
5. Metoda ekstrakcji Polega na wydobywaniu olejków eterycznych z surowca
przy pomocy rozpuszczalnika o niskiej temperaturze parowania. Jest to
stosunkowo nowy sposób. Po ekstrakcji roztwór z olejkiem eterycznym
oddziela się od surowca i oddestylowuje się rozpuszczalnik. Na ogół
rozpuszczalnikiem jest heksan, petroleum ester, węgiel czterowartościowy,
etanol i inne substancje. Olejków uzyskanych przy pomocy rozpuszczalników
organicznych z zasady nie stosuje się wewnętrznie, aby uniknąć reakcji
alergicznej i spadku odporności. Wysoce toksyczne rozpuszczalniki nie
zawsze bowiem udaje się całkowicie oddzielić od olejków. Do użycia
wewnętrznego przystosowane są jedynie olejki uzyskane przy pomocy
alkoholu etylowego.
6. Metody kriogeniczne Z użyciem sprężonego dwutlenku węgla zostały
opracowane niedawno. obecnie znajdują szerokie zastosowanie w
ekstrahowaniu substancji biologicznie czynnych.
9. Olejki eteryczne VIVASAN
Firma VIVASAN przedstawia nową gamę wysokiej jakości olejków eterycznych. ich
technologia produkcji i sposób oczyszczenia odpowiadają najnowocześniejszym
standardom. Zastosowanie nowoczesnych technologii pozwala na produkcję
stuprocentowo czystych, nieagresywnych olejków bez dodatku olejków
zmiękczających. Większość olejków eterycznych VIVASAN uzyskuje się
najskuteczniejszą obecnie metodą destylacji parowej, co pozwala osiągnąć wysoką
jakość i stopień oczyszczenia produktu końcowego.
Nie mniej skuteczną metodą jest tłoczenie na zimno. Tym sposobem zostały
pozyskane olejki cytrusowe VIVASAN: cytryny i pomarańczy. Są to stuprocentowo
czyste olejki bez domieszek i dodatków.
Cenny olejek eteryczny Jaśminu, który ze względu na swą wysoką koncentrację jest
bardzo drogi, proponujemy w mieszance z neutralnym olejkiem bazowym Jojby. Nie
obniża to jego skuteczności w aromaterapii.
Drugą mieszanką, którą polecamy, jest unikalny olejek i „know – how” firmy
VIVASAN – „33 zioła”, który jest kompozycją olejków eterycznych trzydziestu
trzech ziół leczniczych.
Także do nowego olejku „Drzewo herbaciane”, dla wzmocnienia jego działania i
złagodzenia właściwości drażniących, dodano olejki innych odmian drzewa
herbacianego –manuki i kanuki ( zob. rozdział „Drzewo herbaciane”).
Niezwykłą jakość olejków eterycznych to wynik wysokiej zawartości estrów,
złożonych estrów alkoholi, związków karbonylowych, i – co najważniejsze –
głównego składnika. Na przykład olejek Eukaliptusa zawiera 80 – 85% eukaliptolu.
Nasze olejki zawierają również optymalną ilość węglowodorów.
Jednocześnie zawierają nieznaczną ilość ketonów i aldehydów, niewiele wilgoci i
bardzo mało substancji nielotnych.
Jakość naszych olejków eterycznych podlega stałej kontroli. Bada się ją metodą
chromatografii i spektrometrem chromatograficznym.
Aromaty olejków eterycznych dzielą się na „wysokie”, „średnie” i „niskie” nuty, w
zależności od ich właściwości lotnych. Jeśli porównać organizm ludzki do rośliny,
można pokazać następujące zależności między naszymi olejkami, a ich
oddziaływaniem na organizm:
nuta wysoka (nuta
głowy)
właściwości
olejek
działanie
tonizujące
melisa, cytryna,
rozmaryn
zmysły:
koncentracja uwagi.
nuta średnia (nuta
serca)
równoważące
ylang – ylang,
szałwia
muszkatołowa,
geranium, lawenda
nuta niska (nuta
bazy)
uspokajające
jałowiec, fenkuł,
bazylia, paczula
krążenie krwi
(serce), oddychanie
(płuca), asymilacja
(wątroba),
odporność
(trzustka).
trawienie (układ
trawienny),
usuwanie złogów,
wzrost (gruczoły
dokrewne)
Nowe olejki VIVASAN
Melisa, Jaśmin, Szałwia Muszkatołowa, Geranium, Ylang-ylang, Fenkuł, Bazylia,
Paczuli, Jałoweic, Drzewo Herbaciane z Manuką i Kanuką, Eukaliptus, Cytryna
messyńska, Pomarańcza, Tymianek biały, Lawenda, Rozmaryn, 33 zioła, a także
spray VIVA PLUS na bazie olejków eterycznych.
Mają wspaniały wpływ na organizm, zarówno pojedynczo, jak i w kompozycjach,
przy dowolnym sposobie ich zastosowani
Zamówienia i kontakt:
WWW.pl.vivasan.org
Tel.501782111