grudzień 2014 - Staromiejski Dom Kultury
Transkrypt
grudzień 2014 - Staromiejski Dom Kultury
INFORMATOR KULTURALNY STAROMIEJSKIEGO DOMU KULTURY NR 123/12/2014, www.sdk.pl WSTEP , Spis treści: Pomnik Mickiewicza w Warszawie ..................3 Odsłonięcie pomnika... .....................................7 Święta w Warszawie w 1870 r. ........................10 Z naszej pracownii ..........................................12 Informacje kulturalne - bieżące imprezy, wydarzenia, spotkania... .................................13 Fotoplastikon ..................................................25 Kluby, zajęcia, stałe formy pracy w SDK Plastyka............................................................26 Galerie...............................................................26 Muzyka..............................................................27 Edukacja artystyczna.........................................27 Kulturoterapia....................................................27 Dla dzieci i młodzieży..........................................28 Hobby................................................................28 Taniec................................................................29 Literatura........................................................29 Dla Seniorów......................................................29 Piwnica na Wójtowskiej......................................30 Teatr...................................................................30 W es ołych Świą t Bo że go Na rodzeni a Wierszyki dla dzieci ........................................31 Dyskretny urok Stolycy ...................................32 Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie (np.: terminu lub godziny rozpoczęcia imprezy, składu zespołów). W W WWW Polecamy Państwa uwadze... nasza strona internetowa: www.domykultury.waw.pl Okładka: Aleksandra Leszczyńska lat 12 Dzwony Dzwonki Dzwoneczki... wystawa prac dzieci z Pracowni Plastyczno - Teatralnej “Pankracownia” Wyk. wycinankę Pani Stanisławy Kwaśniewskiej W www.sdk.pl inne Domy Kultury w Warszawie: MICKIEWICZ W WARSZAWIE - WIGILIA 1898 ROKU Polecamy Państwa uwadze... Pomnik Adama Mickiewicza - przed 1915 r. (fot. z pocztówki; wyd. K. Wojutyńskiego) [il. pochodzi ze zbiorów Biblioteki Narodowej; pobr z: polona.pl]. "Czas" nr 295, 25 grudnia 1898 r. (Kraków) POMNIK MICKIEWICZA W WARSZAWIE. Warszawa 22 grudnia (red. - 1898 r.). (…) Szare płótno okrywa jeszcze pomnik Mickiewicza. Widać tylko, że jest okazałych rozmiarów, bo sylweta jego wznosi się na wysokość blisko trzech pięter (...). Przyczepione już sznury do zasłon, które niezadługo spadną i odkryją drogi kształt posągu. Wzniósł on się tak szybko, jakby z ziemi wyrósł, tak zgodnie i godnie, jakby żałobna rodzina ojcu stawiała nagrobek. Nie upłynęły dwa lata od pierwszej inicyatywy, a już dnia 1 grudnia b. r. pomnik był zupełnie skończony i do odsłonięcia gotowy. Zasługa to społeczeństwa, które przez kilka tygodni formalnie prześcigało się w dostarczaniu potrzebnych funduszów; zasługa komitetu, który, niby sztab, kierował wszystkiem z wytrawnością i taktem, zasługa wreszcie rzeźbiarza, który w niesłychanie krótkim czasie stworzył dzieło artystyczne, wymagające, prócz szerokiej, monumentalnej kompozycyi, dużego nakładu technicznej pracy. Pierwszy impuls do obchodu setnej rocznicy urodzin Mickiewicza dał p. H. H. Wróblewski w Gazecie Radomskiej w styczniu 1897 roku. Nie śmiał przecież marzyć jeszcze o pomniku, lecz proponował tylko: 1) aby w dniu 24 grudnia 1898 roku wszystkie pisma polskie wydały numera, poświęcone specyalnie Mickiewiczowi; 2) aby wydawcy viribus unitis (red. - wspólnymi siłami) ogłosili możliwie najtańsze wydanie dzieł poety; 3) aby w archikatedrze warszawskiej wmurowano tablicę marmurową z napisem: „W stuletnią rocznicę urodzin Adama Mickiewicza - wdzięczni rodacy 1798 r. d. 24 grudnia 1898"; 4) aby zebrać na „Stypendyum im. Adama Mickiewicza" dla studentów Uniwersytetu warszawskiego, poświęcających się studyom nad językiem polskim lub literaturą polską". Artykuł ten powtórzyły wszystkie polskie pisma, popierając projekt i podając inne pomysły. Rozpoczęła się ogólna dyskusya nad tem, jak uczcić rocznicę, a w rozprawach wziął także udział jeden z rosyjskich dzienników Łucz, który, wzywał gorąco Rosyan do udziału w uroczystościach na cześć poety, także w Rosyi bardzo znanego i cenionego. Pierwszy wniosek postawienia pomnika pojawił się w Głosie, który w artykule z dnia 13 lutego 1897 zamieścił następujący ustęp: „Zapewne 3 MICKIEWICZ W WARSZAWIE - WIGILIA 1898 ROKU "Słowo Polskie" nr 309, 29 grudnia 1998 r. (Lwów) Echa uroczystości warszawskiej. Nabożeństwo. (...) W chmurny poranek grudniowy spieszymy do Fary... Na placu Zamkowym i na ulicy ŚwiętoJańskiej spotykamy grupy osób, spieszących w milczeniu w jedną z nami stronę. Przed prastarą świątynią kilku policjantów przygląda się postaciom, ginącym w półmroku przedsionka. Coraz więcej napływa tych postaci i wielka nawa archikatedry warszawskiej zapełnia się zwolna... Od dni kilku z ust do ust podawano sobie wiadomość, że 23 grudnia, w przeddzień odsłonięcia pomnika, odbędzie się nabożeństwo u Fary, ku uczczeniu pamięci Mickiewicza. I pomimo, że pismom zabroniono ogłaszać o tem nabożeństwie, tłum pospieszył do świątyni. W presbiteryum wznosi się katafalk wysoki, otoczony lasem roślin cieplarnianych, a od wezgłowia trumny zwraca się ku ludowi popiersie wieszcza, na tle wieńców z żywego kwiecia. W presbiteryum też zgromadziła się brać literacka. Wśród publiczności widnieją gdzieniegdzie sukmany przybyłych na odsłonięcie pomnika włościan. Ks. biskup Ruszkiewicz celebruje mszę żałobną, a z chóru płyną dźwięki pieśni Moniuszki i Żeleńskiego... W kościele żadnych jęków, żadnych westchnień, zdaje się, że nawet szept modlitwy zamarł na ustach... Cisza głęboka, ponura cisza... Oczy osłupiałe patrzą na białe rysy tego, który, jak nikt inny, Ojczyznę żywem opromienił słowem; myśl pracuje boleśnie; serce rwie się z piersi, trawione niepokonaną nigdy nadzieją; usta skamieniałe milczą, bo jedna tylko modlitwa, jeden jęk żałosny godzien byłby wzlecieć w tej chwili pod strop świątyni: „Boże coś Polskę przez tak liczne wieki!.." Ale nie! Choć w każdej drga krtani, choć potężnym grzmotem mógłby był wybiedz daleko po za mury świątyni, wola zdusiła go w piersi i pozostał w niej... Cicho, jak strasznie cicho!... (...) Ani jedno łkanie nie przerwało ciszy, tłum stał w milczeniu głębokiem, tylko - łzy gorące spływały po bladych twarzach... Takie było nabożeństwo za Mickiewicza w warszawskim kościele archikatedralnym św. Jana d. 23. grudnia 1898 r. 4 Skwer, na którym stanął pomnik [fot. z: Z. Wasilewski "Pomnik Mickiewicza w Warszawie 1897-1898"; Warszawa 1899] dojdzie teraz do skutku tak żywo przez ogół odczuwany i dyskutowany zamiar wystawienia pomnika w Warszawie, bowiem społeczeństwo, któreby w sto lat od narodzin największego swego poety nie posiadało jeszcze odpowiedniego pomnika, dawałoby sobie świadectwo jakiegoś szczególnego upośledzenia i ubóstwa materyalnego. Tymczasem nie widzimy przeszkód, dla których nie można by było rozpocząć starań w tym kierunku". Projekt ten przerwał dyskusyę, bo zjednoczył wszystkie opinie i odpowiadał powszechnym uczuciom i pragnieniom. Rzecznikiem jego stał się przede wszystkiem Henryk Sienkiewicz, który na zebraniu towarzyskiem u siebie w dniu 25 lutego 1897 roku podniósł myśl zawiązania komitetu pomnikowego, uczestnicy zaś tego zebrania upoważnili p. Henryka Sienkiewicza i prof. Chmielowskiego do zwołania zgromadzenia ogólniejszego, złożonego przeważnie z kierowników pism warszawskich. Zebranie to odbyło się w d. 22 marca w mieszkaniu Dra Karola Benniego i wtedy też wybrano delegacyę, która miała poczynić odpowiednie kroki u władzy. Książę Imeretyński przyjął podanie życzliwie i żądał przedstawienia sobie listy 25 kandydatów na członków komitetu. Już w dniu 20 kwietnia roku zeszłego pp Henryk Sienkiewicz i Aleksander Kłobukowski otrzymali urzędowe zawiadomienie o pozwoleniu na zbieranie składek na pomnik, oraz o zatwierdzeniu komitetu. Do komitetu weszli pp.: Michał ks. Radziwiłł, jako przewodniczący, Henryk Sienkiewicz, Ludwik Górski, Tadeusz ks. Lubomirski, Wojciech Gerson, Zygmunt Wasilewski, Ludwik Jenike, Aleksander Kłobukowski, Feliks hr. Czacki, Kazimierz Natanson, Leopold Kronenberg, Ludwik Szwede. Komitet odbył niezwłocznie pierwsze organizacyjne posiedzenie i dnia 6 maja wydał następującą odezwę: „Komitet budowy pomnika Mickiewicza ma zaszczyt podać do wiadomości MICKIEWICZ W WARSZAWIE - WIGILIA 1898 ROKU publicznej, że otrzymał zezwolenie jenerałgubernatora ks. Imeretyńskiego w odezwie z dnia 19 kwietnia 1897 roku Nr 418 na wzniesienie pomnika Mickiewiczowi na placu publicznym w Warszawie, oraz na zbieranie potrzebnego funduszu drogą składek. Komitet, zostający pod prezydencyą mianowanego z urzędu księcia Michała Radziwiłła, zorganizował się, wybierając na wiceprezesa p. Henryka Sienkiewicza, na skarbnika p. Leopolda Kronenberga i na sekretarza p. Zygmunta Wasilewskiego. Biuro i kasa komitetu mieszczą się w domu L. Kronenberga (ul. Mazowiecka Nr 22). Bliższe szczegóły, dotyczące zbierania składek, wkrótce będą ogłoszone. (...) Warszawa 6 maja 1897 r. (...)". Komitet miał do spełnienia trzy zadania: zebranie funduszu, wybór miejsca na pomnik i wybór artysty. Dla zgromadzenia funduszu komitet rozpisał następujące wezwanie do składek: „Powołani do wzniesienia pomnika największemu z poetów polskich, a zdając sobie jasno sprawę z odpowiedzialności za należyte wykonanie tego dzieła, przystępujemy do pracy z tem większą otuchą, że czujemy się być wykonawcami woli społeczeństwa ofiarnego i solidarnego. Życzenia jego zrozumieć było naszem pierwszem zadaniem; wszystko, co dalej czynić mamy, będzie już tylko wybieraniem najprostszych dróg do osiągnięcia upragnionego celu. Na teraz, gdy formalności co do zbierania składek przez redakcye pism i kasę komitetu zostały już załatwione, gdy nadto poczynione są kroki co do uzyskania placu pod pomnik i wyboru artysty, który ma dzieła dokonać, pozostaje rzecz najważniejsza do spełnienia: zebranie odpowiedniego funduszu. Pisarzowi, który kochał „za miliony", miliony pomnik wznieść winny, to też wierzymy, że ofiarność ogółu będzie nie tylko hojną, lecz i powszechną. Odwołując się teraz do niej, dajemy tylko hasło, że czas już gromadzić fundusze, bo dzień 24 grudnia 1898 roku, w którym pomnik stanąć ma gotowy, jest już bliski. Wierzymy również, że nikt nie będzie się powstrzymywał od przesyłania darów choćby najdrobniejszych, bo czuje to ogół, że na pomnik Mickiewicza złożyć się powinny i hojność bogatych i wdowie grosze maluczkich. Bogaci niechaj dają wiele, ubodzy - co mogą. Razem więc w imię Boże bierzmy się do dzieła, pomnąc, że tylko naród, umiejący uczcić swych wielkich, godzien jest miana narodu. (...) Warszawa d. 24 maja 1897 r.(...). Po upływie sześciu tygodni złożono rub. 236.000. W składkach wzięło udział 100.000 osób ze wszystkich stanów. Płynęły tysiące obok Roboty ziemne przy budowie fundamentu pomnika [fot. z: Z. Wasilewski ibidem.] kopiejek. Pouczająca jest statystyka tych datków, które płynęły jak fale, i właśnie z chwilą, kiedy je zatamowano, zdawały się być dopiero pierwszym rozpędem ofiarności, której granic trudnoby było przewidzieć. W samym Kuryerze Warszawskim złożono 147.000 rub. Osób zgoła ubogich lub niezamożnych, bo składających od 1/2 kop. do 1 rub., wzięło udział 28.000 (5977 rub. 75 1/2 kop.). Datkami od 1 rub. do 5000 rub. złożyło 16.000 osób sumę 123.000 rub. Na listy zbiorowe bezimienne, pochodzące od rzemieślników i pracowników fabrycznych, zebrano 25.000 rub. Komitet ogłosił znowu odezwę, zamykającą składki. Brzmiała ona: „Komitet budowy pomnika Mickiewicza oświadcza, że w dniu dzisiejszym składki na pomnik doszły do wysokości dwóch kroć stu tysięcy rubli, tj. cyfry, przez inicyatorów projektu za dostateczną uznanej a przez władzę dozwolonej i że przeto komitet listę składek na ten cel zamyka. Wyrażając w odezwie, wzywającej do składek, nadzieję, że ofiarność ogółu będzie nie tylko hojną, lecz i powszechną, wiedzieliśmy z góry, że suma powyższa z łatwością się zbierze. Rzeczywistość jednak przeszła oczekiwania wszystkich, którzy w składaniu tej czci geniuszowi narodowemu szukali odpowiedzi na pytanie: czy ogół nasz umie czcić swych wielkich? Od daty naszego wezwania do składek, ogół polski złożył całkowitą sumę w ciągu dwóch niespełna miesięcy. Te wymowne listy składek, w których rzesze „maluczkich" skupiły się ze swemi ofiarami obok ludzi możnych - stworzyły najwspanialszy, przez swą moralną podniosłość, pomnik dla Mickiewicza. - Pierwsza więc część zadania spełniona. Mamy też wiarę, że widomy znak tego 5 MICKIEWICZ W WARSZAWIE - WIGILIA 1898 ROKU "Słowo Polskie" nr 310,30 grudnia 1998 r. (Lwów) Echa uroczystości warszawskiej. [ciąg dalszy] Potęga knuta i potęga ducha. Wychodzący z nabożeństwa w katedrze w Warszawie byli świadkami niezwykłego widowiska. Po ulicach miasta przeciągały wszystkie wojska garnizonu, w pełnym rynsztunku bojowym, ze sztandarami i muzyką, z generałami na czele... Na ulicach najbardziej ożywionych, ruch kołowy ustawał zupełnie na długie chwile, bo pułki piechoty i konnicy, baterye artyleryi, ciągnęły jedne za drugiemi, krzyżowały się, mijały... Na dworcach kolejowych przybyłe pociągi wyładowywały, ściągnięte z rozmaitych stron kraju setnie kozackie... Co za przyczyna tej wielkiej demonstracyi wojskowej?... A no, nic. Potężna Rosya, z inicyatywy księcia generał-gubernatora, a z rozkazu ministra wojny, pokazuje bezsilnej Warszawie swą siłę wojskową w przeddzień pokojowej uroczystości odsłonięcia pomnika poety!... Gdy się patrzy na to wszystko, gdy się wie, że zabroniono dziennikom najmniejszem słówkiem zaznaczyć odprawione nabożeństwo, gdy się widziało pokiereszowane przez cenzurę w najohydniejszy i najgłupszy sposób wszystkie utwory prozą i wierszem o Mickiewiczu, gdy się słyszy, że uczniom gimnazyów, pod groźbą wydalenia, zakazano ukazywać się na odsłonięciu pomnika, a urzędowi telegraficznemu polecono wszystkie telegramy, nadchodzące do Komitetu budowy pomnika z powodu odsłonięcia, przedstawiać do kancelaryi generałgubernatora... gdy te i tym podobne dowody zważy się w umyśle, trudno nie powtórzyć za ludem, szepczącym na widok przeciągającego wojska: „A jednak się nas boją!..." Knut pokazuje duchowi wielkiego ongi narodu swą potęgę (...) powszechnego hołdu, pomnik z granitu i bronzu, nie zawiedzie oczekiwań społeczeństwa. Komitet bacznie się licząc z warunkami, w których działa, oraz ze środkami, którymi rozporządza, niczego nie pominie, aby godnie odpowiedzieć przyjętym na siebie obowiązkom. O postępach swej działalności, mianowicie o faktach dokonanych i rezultatach osiągniętych, komitet nie omieszka zdać sprawę publiczności. Warszawa, d. 14 lipca 1897 r." 6 Wybór miejsca nie przedstawiał również trudności. Z początku proponowano niemal wszystkie większe place Warszawy, a więc Warecki, Św. Aleksandra, Teatralny, Zielony; odzywały się nawet głosy za ogrodem Saskim lub Parkiem Ujazdowskim. Przeważył wybór Krakowskiego Przedmieścia, naprzeciw ulicy Trębackiej. I słusznie, bo i miejsce ładne i w sercu Warszawy położone. Jednym z najroztropniejszych postanowień komitetu było zaniechanie konkursu dla wyboru artysty, któremu miało być powierzone wykonanie pomnika. Doświadczenia, poczynione niejednokrotnie, nie były bynajmniej zachęcające, a zresztą konkurs był w tym wypadku wprost niemożliwym dla krótkości czasu, w którym budowę należało przeprowadzić. Uchwalono bez konkursu zwrócić się do Cypryana Godebskiego, który już po dwóch miesiącach (w lipcu) nadesłał pierwszy szkic przyjęty w dniu 24 lipca przez komitet. W czasie pobytu Mikołaja II w Warszawie model był już gotów, a 3 września b. r. uzyskał cesarskie zatwierdzenie. - W dniu 14 listopada Henryk Sienkiewicz wyjechał z Warszawy, aby połączywszy się z pp. ks. Michałem Radziwiłłem i Leopoldem Kronenbergiem, oraz z zaproszonymi artystami: pp. Stanisławem Witkiewiczem i Leonardem Marconim ze Lwowa, podążyć do Carrary, gdzie figura Mickiewicza była już gotowa do odlania z bronzu. Członkowie i delegaci komitetu uznali figurę za dobrą. Godebski pracował dalej, stosując się chętnie do życzeń i wskazówek komitetu, oraz powołanej przez komitet Rady artystycznej, którą tworzyli rzeźbiarze: Jan Woydyga i Leopold Wasilkowski, malarze Adam Badowski, Miłosz Kotarbiński i Julian Maszyński, wreszcie budowniczowie: Józef Dziekoński i Władysław Marconi. Dwaj ostatni kierowali robotami technicznemi i wspólnie z bardzo uczynnym i pod względem administracyjnym wielce uzdolnionym Drem Karolem Bennim stanowili komisyę techniczną wykonawczą. W dniu 27 września r. z. magistrat warszawski oddał komitetowi plac pod pomnik na skwerze, mający 28 i pól sążnia długości a 21 sążni szerokości. Na tym to placu już w jesieni roku zeszłego przystąpiono do robót niwelacyjnych i do ułożenia fundamentów. W dniu 17 września roku bieżącego figura Mickiewicza stanęła na cokole i w połowie października wykończono już tylko ozdoby architektoniczne, a przed kilkunastu dniami roboty ukończono tak, że pomnik można było odsłonić już około dnia 1 grudnia roku bieżącego. Oto, w przededniu o(d)słonięcia pomnika, krótka jego historya. MICKIEWICZ W WARSZAWIE - WIGILIA 1898 ROKU “Czas" nr 296, 28 grudnia 1898 r. (Kraków) ODSŁONIĘCIE POMNIKA MICKIEWICZA. Warszawa 24 grudnia (red. - 1898 r.). (…) Dzisiaj o godzinie 10 rano, ściśle według przesłanego programu, bez żadnych zakłócających porządek epizodów, w skupienia serc i dusz - odbyło się odsłonięcie pomnika Adama Mickiewicza. Dzień był dziwnie melancholijny, pogodny a szary, bez chmur i bez słońca. Kiedy o godzinie 9ej podążałem na Krakowskie Przedmieście, ulice, dość jeszcze puste, były otulone mglistym porannym mrokiem. Środkiem widnieje w odstępach kilku kroków długi szereg pieszych i wyskakują sylwety konnych żołnierzy żandarmeryi. Pięciokrotnie - na bardzo zresztą uprzejme zapytania - okazywałem biały bilet, upoważniający do wstępu w obręb podwyższenia, ogrodzonego żelazną kratą. Miejsca dużo. Tylko na wprost pomnika przeszło 10.000 osób, zaopatrzonych w różnokolorowe bilety, tworzy zwarty tłum, przecięty trzema liniami płowych płaszczy gęstego kordonu. Inne trzy strony puste; puste także dalsze perspektywy przyległych ulic, jak Trębacka, którą zamyka straż a wejścia i u wylotu. Poczynają się zbierać członkowie komitetu, wybitniejsi obywatele, goście, przedstawiciele literatury i prasy. Razem nie więcej , jak 160 osób w białych krawatach, zdradzająca fraki pod paltotami. Przed pomnikiem małe, obite czerwonem suknem podium honorowe z krzesłami, na których zasiadają X. arcybiskup Popiel w fioletach, X. proboszcz Siemiec, asystujący księża, oraz córka i wnuk poety, pani Marya Gorecka z Drem Ludwikiem Goreckim. Zbliża się godzina 10-ta. Przy cokole ukazuje się szlachetna, białemi puklami świecąca głowa twórcy dzieła, Cypryana Godebskiego; poniżej, na stopniach ustawia się komitet. Sienkiewicz daje znak ręką. Muzyka, ukryta poza pomnikiem, intonuje „Modlitwę" Moniuszki (z II aktu Halki), a poważne dźwięki płyną rytmem rzewnym i majestatycznym. Z ostatnim taktem, zasłony, okrywające pomnik, poczynają się kołysać, rozsuwać - i ukazuje się potężna postać poety, z głową wzniesioną w natchnieniu, z ręką na sercu, które kochało „za miliony." Wszystkie głowy odkrywają się; zalega cisza, głęboka, wstrząsająca nerwami, jak najsilniejszy okrzyk, cisza taka, że jeśli możliwą jest cisza, w której „aż w uszach dzwoni," to w tej zdawało się drgać jakby łkanie, tłumiące oddech, ściskające pierś, podniosłem, czystem wzruszeniem... X. prałat Siemiec, proboszcz parafii św. Uroczystość odsłonięcia pomnika [wszystkie fotografie z: "Album odsłonięcia pomnika Adama Mickiewicza w Warszawie",Warszawa 1899(?)] Antoniego, w kapie, w asystencyi dwóch wikariuszów, czyta po łacinie Benedictio loci: „Błogosław Wszechmocny Boże miejsce to, aby były na niem zdrowie, czystość, zwycięstwo, cnota, pokora, dobroć i łagodność - i niechaj błogosławieństwo Boże spłynie na to miejsce i nad mieszkańcami jego teraz i na zawsze..." Skłoniwszy się przed X. arcybiskupem, ujął X. Siemiec kropidło i obchodził wokoło plac, święcąc ziemię, na której stanął posąg. I znowu zabrzmiała muzyka. Echem odbija się od sąsiednich kamienic uroczysty i rycerski polonez „Pana chorążego" Moniuszki (Halka akt III). Obchód skończony. Trwał zaledwie 15 minut, a pozostawił niezatarte wrażenie i pamięć na całe życie. Publiczność rozchodzi się zwolna, w milczeniu, jakby opuszczała podwoje świątyni. Oto bezpośrednia impresya. Z punktu politycznego pełen powagi i godności przebieg odsłonięcia nabiera szczególniejszego znaczenia na tle psychologicznem ostatnich dni, które uroczystość poprzedziły. Było przede wszystkiem powszechne przeświadczenie i zrozumienie, że pomnik nie powinien być pretekstem do jakiejkolwiek demonstracyi; co więcej, że wszelki lekkomyślny wybryk byłby profanacyą i wprost czynem niepatryotycznym. Poczucie to, które przeniknęło szerokie warstwy, dawało także 7 MICKIEWICZ W WARSZAWIE - WIGILIA 1898 ROKU "Słowo Polskie" nr 310, 30 grudnia 1998 r. (Lwów) Echa uroczystości warszawskiej. [ciąg dalszy] Odsłonięcie. Nadszedł dzień odsłonięcia... (...) W całej smutnej swej nagości występuje tu oportunizm i bojaźliwość komitetu, który tak się przejął myślą, że jest tylko urzędowym „komitetem budowy", że nic, literalnie nic nie przedsięwziął, co samej budowy nie dotyczyło; że nie śmiał zaprotestować przeciw tej hańbie odsłaniania pomnika Mickiewicza pod osłoną policyi i żandarmów... (...) - i oto powoli szara opona, okrywająca pomnik, zaczyna się rozsuwać... (...) Jedyny przedstawiciel władzy w gronie skupionem koło stóp pomnika, prezydent miasta, generał Bibikow, wymyka się chyłkiem, a gdy zabrzmiały dźwięki kończącego tę milczącą uroczystość poloneza z „Halki" (…), mknie karetą do Belwederu zaraportować, że wszystko odbyło się w porządku... I wstyd widocznie ich samych bierze za to pohańbienie tej drogiej sercu polskiemu uroczystości, i zadowolenie z tej ciszy głębokiej przepełnia ich serca, bo oto przychodzi sekretny dowód łaski: na pomniku wolno składać kwiaty!... Biegną ludzie w różne strony i wnet niosą wiązki kwiecia, wieńce, doniczki, a dwóch rewirowych pomaga je uprzejmie ustawiać i układać na pomniku!... I do późnego wieczora i na drugi dzień jeszcze ciągną ludzie przed pomnik z kwiatami... Studenci i robotnicy nie zgodzili się na uczestniczenie w tem policyjno - żandarmskiem odsłonięciu... Już po ceremonii obeszli pomnik zwartymi szeregami. I tu także ani jeden okrzyk nie rozległ się w tej ołowianej, ponurej atmosferze... Wieczorem zajaśniały dwie latarnie, z ośmiu, okalających pomnik. Reszty latarń zapalać nie pozwolono !... Dzień trzeci mija, a żandarmi i policyanci strzegą pilnie spiżowej postaci wieszcza. Wszędzie cicho i smutno... Biedny narodzie! Żal mi twojej doli: Jeden znalsz tylko heroizm... niewoli! Pr. 8 rękojmię komitetowi, że gdy samo społeczeństwo chce dbać i czuwać nad porządkiem, przeto zadanie to doskonale, jeśli nie najlepiej spełni doraźny organ tego społeczeństwa: straż obywatelska. Propozycyę, uczynioną w tej myśli, a zatwierdzoną przez ks. Imeretyńskiego, jak wiadomo, odrzucono w Petersburgu. I szkoda, bo wskutek tego mniej dobitnym stał się dowód, że wzorowy ład panował w pierwszym rzędzie z woli i rozwagi mieszkańców, a nie dzięki policyjnym zarządzeniom. Zarządzenia te, nacechowane przesadną nieufnością, były bez powodu tak obszerne, jak gdyby zachodziła potrzeba utrzymania w karbach burzliwych żywiołów. I tak dzień przed odsłonięciem przeciągało ulicami wojsko, pułk za pułkiem, z muzyką, w wojennym rynsztunku, jak gdyby dla zaprezentowania siły zbrojnej, zapewniającej stłumienie wszelkiego oporu. Stróżom domowym polecono już kilka dni przedtem wartować na ulicach przed domami przez całą noc, tj. przy numerach parzystych do 2-giej, a nieparzystych od 2-giej godziny, aby nie przylepiano plakatów. - Podczas obchodu we wszystkich sąsiednich domach były zamieszczone oddziały wojska z trębaczami dla dania sygnału alarmowego, a nadto skonsygnowano (red. - w znaczeniu: „postawiono w stan pogotowia”) na okolicznych ulicach, jak np. na Bednarskiej, sotnie kozaków. Cenzura przeprowadzała prócz tego od MICKIEWICZ W WARSZAWIE - WIGILIA 1898 ROKU "Gazeta Narodowa" nr 356 24 grudnia 1898 r. (Lwów) Pomnik Mickiewicza w Warszawie. miesięcy systematyczną dyetę wszelkiej strony literackiej, mającej związek z Mickiewiczem, a to w zbytecznej obawie, że rozwija się gorączka, która grozi kongestią (red. - słowo użyte w przenośni, odwołuje się do medycznego terminu oznaczającego w XIX wieku "gwałtowny przypływ krwi do głowy lub innego organu" ) . Podejrzliwość okazała się zupełnie bezpodstawną; przeciwnie przyczyniała się do wywołania nerwowego nastroju i rozlicznych zarówno niedorzecznych jak gorliwie kolportowanych baśni. Trzeba przyznać, że władze, które przygotowały się na rozruchy uliczne, widząc, iż panuje spokój, natychmiast po odsłonięciu pomnika oceniły sytuacyę. Zmieniono też widocznie instrukcye tak, iż np. pozwolono na swobodne kupienie się publiczności koło pomnika, podczas gdy dwa dni przedtem rozporządzenie oberpolicmajstra wyraźnie ograniczyło cyrkulacyę na chodniki. Nie stawiano także przeszkód rzucaniu bukiecików na stopnie pomnika, a gdy w ciągu dnia natłok stawał się duży, straż wpuszczała za ogrodzenie właśnie te osoby, które okazały kwiaty, służące niejako za legitymacyę wstępu. Przyniesiono nawet drabinkę, za pomocą której zawieszono na tarczy kilka wieńców z szarfami bez napisów. Tłumy przepływały i gromadziły się przez cały dzień przed pomnikiem, zachowując zupełny porządek, a tych kilka aresztowań, jakie miały podobno miejsce, dokonano za śpiewanie półgłosem „Czerwonego sztandaru". Faktem jest, że ludność Warszawy złożyła jeszcze jeden, nowy dowód dojrzałości wytrawności politycznej. Dodać należy, iż komitet pomnika Mickiewicza był w sobotę o godzinie 4 popołudniu u ks. Imeretyńskiego, prosząc go, aby przesłał cesarzowi podziękowanie za zezwolenie na postawienie pomnika. Ks. Imeretyński, widocznie zadowolony ze spokojnego przebiegu obchodu, przyjął bardzo uprzejmie komitet, odznaczając szczególnie Sienkiewicza. Mniej więcej miesiąc temu poczęto głosić w Warszawie, że komuś chodzi o przyczepienie do poważnej uroczystości odsłonięcia pomnika Mickiewicza, wyznaczonej na sobotę 24 b. m. jakichś wybryków niemających z tem światem nic wspólnego. Rząd rosyjski naturalnie tego się nie obawiał - obawą raczej przejęło się społeczeństwo polskie, aby jakiś wybryk szkodliwy (...) nie był wzięty następnie za jakiś czyn narodowy. (...) Co atoli rząd rosyjski i to rząd centralny w Petersburgu spowodowało do okrojenia już z samego początku więcej niż szczupłego programu uroczystości tak, iż prawie nic z niego nie pozostało - trudno dociec. Jedno stwierdzić tylko można a mianowicie, iż jest to widoczny i rzeczywisty znak politycznej reakcyi, niechęci ku Polakom. Komitet pomnikowy żądał, aby pozwolono na wygłoszenie dwóch cenzurowanych przedtem mów: jednej prezesa komitetu ks. Michała Radziwiłła, drugiej najwybitniejszego z polskich pisarzy współczesnych Sienkiewiczą. Mowę Sienkiewicza, jakkolwiek przeszła cenzurę warszawską, w Petersburgu skreślono - a gdy nie pozwolono i na utworzenie straży obywatelskiej - ks. Radziwiłł (...) zrzekł się także wygłoszenia mowy. Dlaczego nie pozwolono na utworzenie straży obywatelskiej teraz, gdy nie wahano się jej pieczy powierzyć czuwania nad bezpieczeństwem życia i zdrowia cara, gdy tenże odwiedzał Warszawę? Chyba nie co innego to, jak sekatura (red. - w znacz. „nękanie lub prześladowanie”). (...) Na produkcye muzyczne komitet proponował dwa utwory Chopina, lecz w Petersburgu z niewiadomych przyczyn i ten punkt polecono zmienić. Nie będzie żadnych deputacyj, ani wieńców. Cała uroczystość zajmie zapewnie nie więcej jak pół godziny czasu. (...) Komitet, zgodnie z opinią jenerałgubernatora miał rozdać 20.000 biletów; ministerstwo pozwoliło tylko na 10.000 choć miejsca jest dość na 30.000 do 40.000 osób. Ks. Imeretyński na odsłonięciu nie będzie, gdyż w tym czasie udaje się na manewry wojskowe. Przybędzie tylko prezydent miasta jenerał Bibików i oberpolicmajster pułkownik Lichaczew. (...) Można przypuszczać, że nawet opinia rosyjska zdumioną będzie tym ostracyzmem rządu zastosowanym do tej uroczystości (...). 9 WARSZAWSKIE CIEKAWOSTKI ŚWIĘTA W WARSZAWIE W 1870 R. ("Kurier Warszawki" nr 286 z dn. 27 grudnia 1870 r. Pisownia oryginalna z niewielkimi zmianami.) (...) Biedny ten bruk warszawski!. Przez całe upłynione święta mściły się nad nim sanki jak mogły, skrzypiąc, świercząc, hucząc (...). Już bo tegoroczne Boże Narodzenie prawdziwie po lodzie nam wypadło. Mróz przez wigilję i pierwsze święto utrzymywał się krzepki i suchy i dopiero wczoraj nad ranem śnieg zaczął popadywać. Boże Narodzenie obchodzi się zwykle w kółkach ściśle rodzinnych. Jest to święto domowego ogniska. Nie ma w tych dniach wielkich przyjęć ani zabaw, każdy szuka tylko tych z którymi go ścisła zażyłość łączy. Tak zwany sezon zimowy zaczyna się dopiero oficjalnie od, wigilji Nowego Roku. (...) Za to świątynie pańskie zaledwie starczyły na pomieszczenie tłumu modlących się. Odbijały się o sklepienia kościelne tradycyjne 10 pieśni kolendowe, a starodawna ich nuta zwiastowała weselny dzień Narodzenia się Zbawiciela. Po przysionkach kościelnych zgromadziła się podwójna liczbą zziębniętego i zgłodniałego ubóstwa, jałmużny też hojnie się sypały. Zwykle bowiem w tych uroczystych chwilach roku, z podwójną gorliwością Warszawianie świadczą miłosierdzie. Na wielu też poddaszach zabłysnął ogień od dawna niewidziany i ukazała się ciepła strawa. Bo nie zapomniano, że ową gwiazdkę dobrej wieści co przed wiekami zabłysła na niebie, ubodzy i maluczcy najpierwsi dostrzegli. I nie dziwić się temu, oni bowiem najpierwsi pragnęliby dopatrzeć jasnego promyka zwiastującego im polepszenie losu. Dla tych biedaków prosty chleb jest świątecznym kołaczem i modlą się tylko, żeby im przez cały rok tego chleba nic zbrakło. W tem już dzieło Bożej Opatrzności, która na ludzi dobrej woli zsyła natchnienie swoje. (...) Od soboty - a zwłaszcza od chwili zjawienia się na niebie gwiazdki która niegdyś wiodła pasterzy do Betleem, a dziś daje znak zasiadania do spożywania wilii uroczysta cisza WARSZAWSKIE CIEKAWOSTKI zaległa ulice Warszawy. Rzadko kiedy przerywał ją odgłos kroków przechodnia, lub dzwonek sankarza podążających do ogniska przy którem spotykały ich pożądany ciepły kąt, gorąca strawa i życzenia w gorące spowite słowa. Bogatszym gwiazdka przy choince strojnej w różnobarwne świeczki, obładowanej złoconemi orzechami, jabłkami, piernikami i innemi przysmakami dała mnóstwo lalek, koników, żołnierzy i różnych przeróżnych zabawek. O biednych dzieciach nie zapominało także miłosierdzie publiczne. W sam dzień i w przeddzień wigilii po ochronkach i zakładach pod opieką Warszawskiego Towarz. Dobroczynności zostających rozdano dary nie tak może świetne i nie tak znaczne ale nie mniej chętnie przyjęte i z nie mniejszym smakiem spożyte. Dla starszych dzieci gwiazdkę przysposobiły rozmaite magazyny, sklepy i cukiernie. Niedzielę, pierwszy dzień świąt przy niemniejszym, mrozie spędzono w kółkach rodzinnych. Ulice też miasta nie przedstawiały tego ruchu do którego przywykło oko Warszawian. W Dolinie Szwajcarskiej pan Sonnenfeld starał się przyciągnąć i bawić publiczność pięknie brzmiącym programem, lecz usiłowania jego nie okazały się dość skuteczną zachętą do przełamania odwiecznego i dotąd szanowanego zwyczaju przepędzenia wyłącznie pierwszego dnia w gronie rodziny i bliskich znajomych. Ś-ty Szczepan w poniedziałek przyniósł ze sobą zmianę i pod względem pogody i pod względem życia Warszawskiego. Wszystko mniej więcej do zwykłej świątecznej powróciło postaći. Na ulicach ruch, wrzawa, hałas, chciwi rozrywek po dwudniowej pauzie podążyli gromadnie do sal Resursy Obywatelskiej, gdzie orkiestra Lewandowskiego żwawemi polkami, ognistemi mazurami i natrętnemi walcami obudza przedsmak karnawałowych choreograficznych rozkoszy, - i równie gromadnie zapełniła miejsca w obu teatrach, gdzie śmiać się można było z Radców Pana Radcy, i Czułej struny. (...) Gwiazdka obchodzoną była w Warszawskiem Towarzystwie Dobroczynności w sobotę o godzinie 11ej zrana. Po połamaniu się opłatkiem i złożeniu sobie wzajemnych życzeń, przystąpiono do obdarzenia dzieci różnemi drobiazgami. Jednocześnie odbyła się gwiazdka w Ochronie przy ulicy Czerniakowskiej i w czasowym przytułku dziewcząt przy tej ochronie istniejącym. [Il. pochodzą z “Tygodnik Ilustrowany” nr 156 z 24 grudnia 1870 r. i nr 208 z 23 grudnia 1871 r.] 11 Z NASZEJ PRACOWNI... Maciej Gut (lat 8) Gabrysia Kamińska (lat 11) "Dzwony, dzwonki, dzwoneczki" - tytuł wystawy przygotowanej przez Pracownię Plastyczno-Teatralną "Pankracownia", zapowiada zbliżający się czas Świąt Bożego Narodzenia. Wśród różnorodnych, ciekawych i niekonwencjonalnych propozycji dzwonków - symboli Świąt znalazły się barwne, kontrastowe, śmiałe malarskie formy autorstwa Maćka i Gabrysi, a także przestrzenne - w tym wykonany z materii siatek, sznurków, kulek dzwonek Oli. Dźwięk bożonarodzeniowych dzwonków - wibrujący i radosny - zainspirował poszukiwanie formy wszystkich autorów. Plany przygotowania wystawy "Dzwonków" wzbudziły entuzjazm sympatyzującego z Pracownią krytyka sztuki i pedagoga - Szymona Bojko, zmarłego 24 października 2014 r. Niezwykła kolekcja dzwonków z wielu stron świata - tworzyła dźwięczące entree Jego otwartego domu, symbol i temat bliski Szymonowi. Od 2002 roku Szymon Bojko związany był z Pracownią, gdy po powrocie z USA skupiła Jego uwagę grudniowa wystawa w SDK, zatytułowana "Anioły" - był autorem wielu recenzji, do końca życia okazywał prawdziwe zainteresowanie twórczością młodych uczestników zajęć i służył, z niecodzienną życzliwością i wdziękiem, swym autorytetem. Z radością przymierzał się do napisania kolejnej świątecznej recenzji. Tym razem rola ta przypadła dzieciom z Pracowni, które spontanicznie i emocjonalnie po śmierci Szymona, napisały na prośbę prowadzącej zajęcia Bożenny Pepłońskiej swe wypowiedzi poświęcone Jego osobie, nadając im - także symbolicznie - nazwę "recenzji". Szymon byłby zachwycony. Dominika Anna Pepłońska krytyk sztuki Warszawa 24.XI.2014 r. Informacje kulturalne Bieżące wydarzenia, koncerty, imprezy, spotkania tel. (22) 831-23-75, www.sdk.pl MuZyKA TeaTR PLASTyKA TANieC GALERie LITERATURA EDUKAcjA dLA DzieCi i młOdziEży Organizatorzy zastrzegają sobie możliwość zmian w programie (np.: terminu lub godziny rozpoczęcia imprezy, składu zespołów). INFORMACJE KULTURALNE WYSTAWY INFORMACJE KULTURALNE GALERIA PROMOCYJNA IGOR PRZYBYLSKI TAURUS Otwarcie: 3 grudnia 2014 o godz. 18.00 Wystawa czynna od 3 grudnia 2014 r. do 4 stycznia 2015 r. Igor Przybylski - ur. 1974 r. Dyplom w 2002 roku na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego. Od 2007 roku współpracuje z warszawską Galerią m2. Autor ponad 30 wystaw indywidualnych, uczestnik kilkudziesięciu wystaw zbiorowych. Ważniejsze wystawy indywidualne: 2003 - Warszawa 2003 - Komunikacja publiczna, Galeria Manhattan, Łódź; 2004 - Zderzaki, malarstwo, Galeria Zderzak, Kraków; 2005 - Hommage ET22-550, Galeria Raster, Warszawa; 2006 - Polskie drogi, BWA Zielona Góra; BGSW Słupsk, - Zakład Taboru Poznań, Galeria Pies, Poznań; 2007 - Ikarus Total, Galeria Kordegarda, Warszawa, - Prywaciarze, Galeria Ego, Poznań; 2008/2009 - Linie zastępcze, Galeria Wizytująca, Warszawa; 2009 - Nieludzki transwestyta, Galeria m2, Warszawa; 2010 - Czecho-Słowacja – prolog, Galeria Szara, Cieszyn; 2011 - Stacja Białystok, Galeria Arsenał / Dworzec PKP, Białystok; 2012 - Live show, Galeria BWA, Tarnów; 2013 Bratislava-Praha, Instytut Polski, Bratysława, - Miracle, Galeria Space, Bratysława, - True or false: Bardotka, Galeria BWA, Olsztyn; 2014 - Cały ten związek nie był właściwie związkiem, BWA, Zielona Góra, - Hoechstgeschwindigkeit, Anders Art., Berlin, - Niebezpieczna podróż, Galeria Wozownia, Toruń Galeria Promocyjna - II piętro SDK, od wtorku do soboty: 11.00 - 18.00; w niedzielę: 13.00 - 17.00. GALERIA WYJŚCIE AWARYJNE DZWONY DZWONKI DZWONECZKI... Wystawa prac dzieci z Pracowni Plastyczno - Teatralnej “Pankracownia” Staromiejskiego Domu Kultur, prowadzonej przez Bożennę Pepłońską. Wystawa czynna od 4 do 31 grudnia 2014 r. Otwarcie wystawy: 14 grudnia 2014 r. (niedziela) godz. 17.00 w Piwnicy Largactil SDK (Rynek Starego Miasta 2). 14 Galeria Wyjście Awaryjne - Parter SDK, codziennie: 9.00-21.00. Kurator Galerii: Tomasz Świtalski. PROGRAM SATYRYCZNO - LITERACKI 6 grudnia 2014 r. (sobota) o godz. 16.00 zapraszamy do Sali Kameralnej SDK na program fot. M. Bociański NIC NOWEGO POD SŁOŃCEM w wykonaniu SŁAWOMIRA HOLLANDA z wykorzystaniem utworów: Oskara Kanitza, Mariana Hemara, Benedykta Hertza, Juliana Tuwima, Jerzego Jurandota, Bolesława Leśmiana, K.I. Gałczyńskiego. Scenariusz: Jacek Bursztynowicz. SPEKTAKL INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE Sławomir Holland - aktor, absolwent PWST we Wrocławiu. Współpracował z wieloma stołecznymi scenami, W latach 2007-2009 aktor Teatru Ateneum, z którym do dziś współpracuje. Ma w swoim dorobku wiele głównych i znaczących ról teatralnych oraz udział w ponad stu filmach i serialach. Przedstawienie „Josela Rakowera rozmowa z Bogiem” z jego udziałem otrzymało w 2012 r. Nagrodę Publiczności na III Łódzkim Festiwalu Monodramu „Mono w Manu”. Program „Nic nowego pod słońcem” został nagrodzony w 2012 roku Złotym Liściem Retro. BLUES NA NIEDZIELĘ Zapraszamy na koncerty do Sali Kameralnej SDK: 7 grudnia 2014 o godz. 19.00 OLDBREAKOUT KONCERT Wstęp wolny. Reaktywacja kultowego zespołu w kultowym składzie stała się faktem. To grupa Breakout zgodnie z przesłaniem wynikającym ze swojej nazwy, przełamała stereotypy ówczesnej stylistyki muzyki gitarowej i była pomostem pomiędzy „big-bitem” i rock & rollem lat sześćdziesiątych a późniejszą muzyką rockową i blues-rockową. To oni jako pierwsi przedstawiciele tego gatunku muzyki, brawurowymi partiami instrumentalnymi Włodzimierza Nahornego, zaczęli flirtować z jazzem. To Breakout w roku 1968 tuż po powrocie z pierwszego tourne po krajach Benelux, był w Polsce prekursorem ciężkiego, potężnego brzmienia wydobywanego z dziewiczej w naszym kraju w tamtych latach aparatury. To grupę Breakout uważać można za prekursora bluesrocka i postawić obok światowych ikon tego gatunku, takich jak - John Mayall, i jego Bluesbreakers, Alexis Korner czy Ten Yers After. Po ponad czterdziestoletniej przerwie wraz z legendarną grupą powracają legendarni muzycy z tamtych lat, w śród których nie zabraknie współzałożyciela zespołu - Józefa Hajdasa /perkusja/, Krzysztofa Dłutowskiego /klawisze/ oraz jednego z najlepszych polskich bluesmanów, harmonijkarzy - Tadeusza Trzcińskiego. Skład uzupełniają muzycy, którzy na stałe wpisali się w historię zespołu - Winicjusz Chróst /gitara/ i Zbigniew Wypych /gitara basowa/. Nowym wokalistą jest śląski bluesman - Kazimierz Pabiasz. Strona: www.oldbreakout.pl Bilety w cenie 35 zł do nabycia na godzinę przed koncertem. Rezerwacja pod numerem: 22 851 23 75 15 KONKURS FILMOWY INFORMACJE KULTURALNE INFORMACJE KULTURALNE IV KONKURS REPORTAŻU AMATORSKIEGO Zapraszamy serdecznie na rozstrzygnięcie IV edycji Konkursu Reportażu Amatorskiego organizowanego przez Staromiejski Dom Kultury we współpracy z Instytutem Reportażu i Fundacją Art-House Festiwalem Camera Obscura. W piątek 5 grudnia 2014 o godz. 18.00 w Piwnicy Largactil Staromiejskiego Domu Kultury (Rynek Starego Miasta 2) pokaz zakwalifikowanych reportaży oraz odczytanie werdyktu jury i przyznanie nagród. Finał uświetni pokaz najlepszych reportaży Festiwalu Camera Obscura! Reportaże laureatów zostaną pokazane na początku 2015 r. podczas: Planete + DOC Bydgoski Aneks 2015; „Wieczoru z nagrodzonymi” w Księgarni Instytutu Reportażu „Wrzenie Świata” oraz podczas spotkania Dyskusyjnego Klubu Filmów Nieobecnych, Staromiejskiego Domu Kultury. Szczegóły na stronie: www.konkursreportazu.sdk.pl WOLONTARIAT Kontakt : Paulina Zając , [email protected] ,tel. 22 831 2375 w. 141 WOLONTARIAT W SDK Zapraszamy do naszej grupy osoby aktywne, otwarte, kreatywne, zainteresowane działalnością kulturalną w tym tematyką wielokulturową, organizacją wydarzeń oraz gotowe do współpracy z różnymi grupami wiekowymi od dzieci po seniorów. Otwarte spotkanie odbędzie się w środę 3 grudnia 2014 o godz. 17.00 w Staromiejskim Domu Kultury, w Piwnicy Largactil. Kontakt: Paulina Zając, [email protected], tel. 22 831 2375 w. 141 KLUB WOLONTARIUSZY zaprasza, w niedzielę 14 grudnia o godz. 14.00, do Sali Dziecięcej Staromiejskiego Domu Kultury na WARSZTATY RECYKLINGOWYCH OZDÓB ŚWIĄTECZNYCH skierowane do dzieci. Udział bezpłatny. W czasie zajęć podpowiemy jak zagospodarować odpady nadające się do wtórnego wykorzystania w celu stworzenia dekoracji świątecznych. Dzięki tym warsztatom, dzieci, po przez zabawę, nauczą się pozytywnie wykorzystywać materiały recyklingowe i dowiedzą się w jaki sposób można chronić naszą planetę. Zapraszamy. Zapewniamy materiały. Zachęcamy do przyniesienia ze sobą materiałów recyklingowych (papierki po cukierkach, torebki plastikowe, butelki plastikowe, rolki papieru itp.), które razem kreatywnie wykorzystamy. W programie niespodzianki dla dzieci. 16 MITY AFRYKI Zapraszamy wszystkich, którzy poprzez teatr chcą przenieść się w świat afrykańskich mitów i legend - odkrywać jak ponadczasowe prawdy znajdują odzwierciedlenie w naszym codziennym życiu i wyrażają się w tak nowoczesnej sztuce jaką jest komiks. Spotkania w odbywają się w środy, w godz. 19.30 - 21.00, w Sali Klubowej Staromiejskiego Domu Kultury. Udział bezpłatny. Kontakt, zapisy: Paulina Zając, [email protected], tel. 22 831 23 75 w. 141 Organizator: Staromiejski Dom Kultury. Partnerzy: Centrala - Central Europe Comics Art., Fundacja AfrykaConnect, Forum Kenijsko Polskie, Fundacja dla Somalii, Fundacja FilmGramm. BAJKI MIĘDZYKULTUROWE EDUKACJA KULTURALNA INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE Poznanie różnorodności kultur wprowadzeniem do rozumienia otaczającego świata. W Staromiejskim Domu Kultury trwa piąta edycja programu edukacji kulturalnej, podczas którego osoby wywodzące się z innego niż polski, kręgu kulturowego, czytają tradycyjną dla siebie bajkę, grupom dzieci z szkół i ognisk wychowawczych. Czytanie bajek wzbogaca prezentacja jej kontekstu kulturowego. Spotkania z bajkami odbywają się we wtorki, w Staromiejskim Domu Kultury. Dorośli, podczas warsztatów literackich, tworzą bajkę wystawioną na koniec jako inscenizacja teatralna angażująca wszystkich uczestników projektu. Dzieci, w trakcie warsztatów plastycznych wykonują ilustracje do wysłuchanych bajek. Cykl regularnych spotkań, odbywających się we wtorki, o godz. 11.00 i 15.00, w SDK, zakończy się w czerwcu 2015 r. Efektem finalnym będzie m.in. książeczka, w której znajdą się wszystkie bajki z programu, w językach oryginalnych i polskim tłumaczeniu, ilustrowana pracami dzieci wykonanymi podczas warsztatów. „BAJKOWY WOLONTARIAT” - grupa wolontariuszy SDK „bajkowych opowiadaczy” od września 2014 do końca czerwca 2015 roku odwiedza przedszkola i inne placówki dla dzieci opowiadając bajki z książeczki wydanej w ramach poprzednich edycji programu „Bajki Międzykulturowe”. WARSZAWSKA PREMIERA LITERACKA Miasto Stołeczne Warszawa, Fundacja Kultury Polskiej, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, Staromiejski Dom Kultury, Okręg Warszawski Stowarzyszenia Księgarzy Polskich, zapraszają w środę, 10 grudnia 2014 roku o godz. 19.00, wyjątkowo do Teatru Collegium Nobilium w Warszawie, przy ul. Miodowej 22/24, na uroczyste wręczenie nagrody Warszawskiej Premiery Literackiej, w trakcie wieczoru promocyjnego zorganizowanego przez Wydawnictwo Literackie KRZYSZTOFOWI KARPIŃSKIEMU za książkę grudnia 2014 roku BYŁ JAZZ Nagrodę Autorowi oraz dyplom honorowy Wydawnictwu Literackiemu w imieniu Jury wręczy Jarosław Klejnocki. Laudację wygłosi Marek Gaszyński. Fragmenty książki odczyta Jolanta Fajkowska. Na zakończenie spotkania odbędzie się koncert na dwa fortepany w wykonaniu Krzysztofa Sadowskiego i Krzysztofa Karpińskigo. Wstęp wolny! PREMIERA LITERACKA Organizator - Staromiejski Dom Kultury. Partnerzy – Ambasada Meksyku w Warszawie, Bułgarski Instytut Kultury, Czeskie Centrum w Warszawie, Instytut Słowacki w Warszawie, Fundacja dla Somalii, Forum Kenijsko-Polskie, Stowarzyszenie Kulturalne Sahaja Yoga, Stowarzyszenie SIETAR Towarzystwo Przyjaciół Grecji, Węgierski Instytut Kultury, Ognisko Wychowawcze Stara Prochownia, szkoły, przedszkola i placówki opiekuńczo-wychowawcze w Warszawie 17 KONCERTY INFORMACJE KULTURALNE INFORMACJE KULTURALNE AUDYCJA MUZYCZNA KLUBU PIOSENKI 14 grudnia 2014 r. godz. 17.00 zapraszamy do Piwnicy Largactil SDK, na audycję muzyczną pt.: “W ŚWIĄTECZNYM NASTROJU I NIE TYLKO” w wykonaniu uczestników zajęć Klubu Piosenki prowadzonego przez Krzysztofa Dłutowskiego. Wystąpią: MARYSIA SOCHOŃ-BŁASZCZYK, MARTA LENART, YANA SZYŁKO, KRZYSZTOF NIEMYSKI, ANIA SIKORSKA, OLGA PERZYNA, MARYSIA JANIAK, PIOTR PAWELEC, MONIKA GRZELAK, ANIA KORCZAK, SEBASTIAN KRAWCZYK, ZOSIA GOSTAŃSKA Wstęp wolny! KWARTET WILANÓW W grudniu 2014 r. Kwartet Wilanów [w składzie: Tadeusz Gadzina - I skrzypce, Paweł Łosakiewicz - II skrzypce, Ryszard Duź - altówka, Marian Wasiółka - wiolonczela] wystąpi: - 3 grudnia o godz. 18.00 - Koncert kameralny "Makowicz z Kwartetem Wilanów" z udziałem Adama Makowicza, w Filharmonii im. M. Karłowicza w Szczecinie. W programie muzyka i aranżacje A. Makowicza. - 9 grudnia o godz. 19.00 - Koncert kameralny z okazji 100 lecia urodzin Andrzeja Panufnika - Staromiejski Dom Kultury w Warszawie, Sala Galerii Promocyjnej. W programie: L. van Beethoven - Kwartet smyczkowy Op. 18 nr 5 oraz A. Panufnik Kwartet smyczkowy "Wycinanki". Wstęp wolny! - 15 grudnia o godz. 20.00 - Koncert kameralny w Piwnicy Artystycznej Kurylewiczów (Rynek Starego Miasta 19). W programie muzyka kameralna Andrzeja Kurylewicza. KLUB MAŁYCH PIANISTÓW DZIECI 13 grudnia 2014 r. o godz. 13.00 w Sali Kameralnej SDK odbędzie się koncert uczniów Suzuki, prowadzonych przez Aleksandrę Andruszko (współpracującą z Klubem Małych Pianistów i prowadzącą Laboratorium Muzyczne w ramach Klub). W czasie koncertu odbędzie się pokaz przygotowany przez dzieci uczęszczające na sobotnie zajęcia Laboratorium. 19 grudnia 2014 r. o godz. 18.00 w Sali Kameralnej SDK odbędzie się koncert świąteczny Klubu Małych Pianistów, w czasie którego dzieci zagrają i zaśpiewają najpiękniejsze kołysanki znanych kompozytorów (m.in. W.A.Mozart, C.M.Weber, J.Brahms, G.Faure) oraz te, które polskie mamy śpiewają swym dzieciom 18 MIKOŁAJKI W KANGURKU 8 grudnia 2014 r. o godzinie 12.00 dzieci z Klubiku Sportowego Kangurek odwiedzi Święty Mikołaj. Zapraszamy na wspólne kolędowanie. Impreza tylko dla klubowiczów. Udział wezmą: HANIA RUBACH, JAGODA RUBACH, JAKUB GERŁOWSKI, SZYMON GERŁOWSKI, OLA URBAŃSKA, ZOSIA URBAŃSKA, DOMINIKA KOWALIK, GABRYSIA CZARNOMSKA, MATEUSZ CZARNOMSKI, HELA PERSKA, MAJA TAPERT, LUDWIK KALKOWSKI, ALAN GOWIN, JULIA DZIÓB, WERONIKA WÓJCIK, JULIA STANKIEWICZ, AGNIESZKA TYTKO, BASIA SKROBISZ, ANIA KALISZ, ELIZA WITKOWSKA, PAWEŁ TURSKI, MIKOŁAJ GOMUŁKA, BERNARD KACPERSKI. Zapraszamy. Wstęp wolny! WARSZTATY "PRZEMIANA" Od października do grudnia młodzież z gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych bierze udział w warsztatach "Przemiana" w Staromiejskim Domu Kultury. Uczestnicy projektują i wykonują kostium i charakteryzację do krótkiej inscenizacji teatralnej. Wynik pracy zostanie utrwalony w postaci profesjonalnych portretów fotograficznych oraz sesji zdjęciowej z inscenizacji. Zdjęcia portretowe zostaną zaprezentowane na wystawie w galerii "Wyjście awaryjne" SDK w styczniu 2015 r. Warsztaty są finansowane przez Warszawski Program Edukacji Kulturalnej. DYSKUSYJNY KLUB FILMÓW NIEOBECNYCH EDUKACJA Zaprasza 15 grudnia 2014 r. o godz. 18.00 do Sali Kameralnej Staromiejskiego Domu Kultury na KONCERT ŚWIĄTECZNY. FILM KLUB BEMOLEK KONCERT INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE 16 grudnia 2014 r. godz. 19.00 Piwnica Largactil, Staromiejski Dom Kultury Zapraszamy na pokaz filmu, połączony z dyskusją, realizowany we współpracy z Instytutem Camõesa. Delfin (O Delfim), dramat, Portugalia/Francja, 2002 Reż. Fernando Lopes Portugalia, koniec lat 60. Tomás Palma Bravo, Delfin, Infant, dziedzic świata w stanie rozkładu. Jest panem Lagoa, Gafeiry, swojej niepłodnej żony – Marii das Mercês i Domingosa, czarnoskórego, jednorękiego służącego, a ponadto mastiffa i Jaguara E, którym jeździ z Gafeiry do Lizbony i na dziwki. Pewien myśliwy, detektyw i narrator, który co roku wraca do Lagoa polować na królewskie kaczki, któregoś roku dowiaduje się o przedziwnych wydarzeniach, jakie tam zaszły. „Delfin” jest ekranizacją powieści José Cardoso Piresa pod tym samym tytułem. Według słów reżysera, jest „przede wszystkim cudownym filmowym pretekstem do zrozumienia namiętności i emocji, nędzy i wielkości Portugalii w agonii, w pełni wojny kolonialnej, z dyktatorem (Salazarem) umierającym tak samo powolnie jak ten kraj. Jest to także film o czasie zawieszenia. A także o metaforycznym świecie – Gafeirze, będącej zarazem posiadłością ziemską i obrazem Tomása Palmy Bravo, dziedzica i ostatniego przedstawiciela odchodzącego świata.” Film nagrodzony portugalskim Złotym Globem dla najlepszej aktorki (Alexandry Lencastre) w 2002 r. Pokazywany na festiwalach filmowych na całym świecie, m.in. w Montrealu, Vancouver, Nowym Yorku, São Paulo, Londynie, Frankfurcie i Wiedniu. Wstęp wolny. 19 SENIORZY INFORMACJE KULTURALNE INFORMACJE KULTURALNE KLUB SENIORA “WARS I SAWA” 4 grudnia 2014 r. (czwartek) w godz. 11.00 - 13.00 spotkanie pt.: „KRESY JAKO OBSZAR WIELU KULTUR - ORMIANIE, KARAIMI, ŻYDZI, TATARZY” - prelekcję poprowadzi Katarzyna Węglicka 6 grudnia 2014 r. (sobota) o godz. 16.00 zapraszamy na program satyryczny pt.: „NIC NOWEGO POD SŁOŃCEM” w wykonaniu SŁAWOMIRA HOLLANDA Program satyryczno-literacki z wykorzystaniem utworów: Oskara Kanitza, Mariana Hemara, Benedykta Hertza, Juliana Tuwima, Jerzego Jurandota, Bolesława Leśmiana, K.I. Gałczyńskiego. Scenariusz: Jacek Bursztynowicz. Wstęp wolny! 11 grudnia 2014 r. (czwartek) w godz. 11.00 - 13.00 spotkanie pt.: „WARSZAWA WIDZIANA OCZAMI ŻYDÓW” - prelekcję poprowadzi Monika Szabłowska-Zaremba 13 grudnia 2014 r. (sobota) o godz. 16.00 zapraszamy na koncert kolędowy pt.: "NAJPIĘKNIEJSZE KOLĘDY - ZNANE I NIEZNANE" w wykonaniu zespołu wokalnego „Ale Babki +…” TANGO KONCERT 18 grudnia 2014 r. (czwartek) w godz. 11.00 - 13.00 spotkanie pt.: „TRADYCJE ŚWIĄTECZNE MIESZKAŃCÓW WARSZAWY” - prelekcję poprowadzi varsavianista Karol Jerzy Mórawski. Wręczenie nagród za udział i doskonałe wyniki w Quizie 2014r. 20 CHÓR SKORACZEWSKIEGO Chór Wychowanków Harcmistrza Władysława Skoraczewskiego 14 grudnia 2014 r.: - o godz. 13.30 zaśpiewa koncert kolęd na Pl. Teatralnym w Warszawie, w ramach organizowanej przez Urząd m.st. Warszawy imprezy wspólnego śpiewania kolęd, której patronuje Prezydent m.st. Warszawy. - o godz. 18.00 wystąpi w Muzeum Niepodległości w Warszawie, al. Solidarności 62 szczegóły: www.muzeum-niepodleglosci.pl. FORMACJA TANGO PARA TODOS Zaprasza 14 grudnia 2014 r. na kolejne spotkanie tangowe zatytułowane "Gorące tango na zimowy czas". Odbędzie się ono w Restauracji Antrakt ul. Słowackiego 19 a. W programie: - godz. 17.00 - koncert Formacji Tango Para Todos w składzie: chór i orkiestra. W repertuarze najpiękniejsze tanga argentyńskie i polskie; - godz. 18.00 lekcja tangowego kroku podstawowego, prowadzona przez nauczycieli tanga oraz pokaz tańca; - godz. 19.00 - Milonga Tango Para Todos, czyli potańcówka w rytmie tanga dla każdego - dla tych bardziej zaawansowanych oraz dla tych, którzy pierwszą w życiu lekcję tanga mają właśnie za sobą. Wstęp 10 zł. STAROMIEJSKI KLUB MUZYCZNY Zaprasza 12 grudnia 2014, o godz. 19.00, do sali Galerii Promocyjnej SDK, na wieczór muzyki Jerzego Fryderyka Haendla w wykonaniu członków Klubu PŁOMIENNA RÓŻA KONCERT INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE „Cafe pod minogą” - przedstawienie oparte na tekstach Stefana Wiecheckiego, Wiecha (premiera 8 lutego 2014 r. w Piwnicy na Wójtowskiej; zagranych 8 spektakli), w wykonaniu niegdysiejszych uczestników zajęć z Monologu Interaktywnego, a obecnie członków trupy teatralnej „Józef wie lepiej”, będzie można obejrzeć 2 grudnia 2014 r. o godz. 19.00 w Domu Spotkań z Historią (ul. Karowa 20). Wstęp wolny. AKADEMIA STROJU DAWNEGO W czwartek, 11 grudnia 2014 r. godz. 19.00 zapraszamy do SDK MODA LAT 30. W POLSCE I ZAGRANICĄ. Serdecznie zapraszamy na spotkanie dotyczące mody kobiecej w latach 30. XX wieku w Polsce i zagranicą. Ta niezwykle fascynująca i różnorodna dekada często pozostaje w cieniu tak charakterystycznej mody lat 20., jednak przy bliższym poznaniu okazuje się nie mniej ciekawa. Ewa Kędziorek wraz z koleżankami z Grupy Rekonstrukcji Historycznej Bluszcz przybliży nam barwną mozaikę stylów drugiej dekady dwudziestolecia międzywojennego. Temtat ilustrować będą nie tylko słowa i zdjęcia, ale również oryginalne dodatki z epoki oraz przykłady zrekonstruowanych strojów. AKADEMIA CAFE POD MINOGĄ SPEKTAKL W programie arie z oper, pieśni, sonaty. Partie wokalne wykonają Małgorzata Gańko i Elżbieta Piasecka. Wstęp wolny. STAROMIEJSKI KLUB RĘKODZIEŁA W piątek, 12 grudnia 2014 r., o godz. 17.30 zapraszamy do SDK HOBBY Wstęp wolny. SPOTKANIE KORALIKOWE Będziemy uczyć się ściegu brick stich. Każdy uczestnik spotkania wykona niewielką zawieszkę lub kolczyki, wg własnego projektu. W cenie spotkania materiały do wykonania pracy. Koszt zajęć 25 zotych (spotkanie 3-godzinne). Zgłoszenia na adres: [email protected] do 7 grudnia 2014 r. 21 INFORMACJE KULTURALNE LITERATURA INFORMACJE KULTURALNE KLUB LITERACKI WSPÓLNY POKÓJ Feminarium o twórczości kobiet 15 grudnia 2014, godz. 18.30 prowadzenie Joanna Mueller „AMAZONKI AWANGARD”, „KREATYWNE MUZY”, FEMINISTYCZNE „IKONOPISKI” - CZYLI BOGINIE PRZY STOLE SZTUKI Ostatnie tegoroczne spotkanie we Wspólnym Pokoju będzie miało bardziej odświętny niż zwykle charakter. Przy stole zasiądą nie tylko stałe bywalczynie i bywalcy seminarium, ale także artystki, które szczególnie mocno zapisały się w her-storii sztuki. Punktem wyjścia do rozmowy będzie Uczta bogiń Marii Poprzęckiej (2012), do której znana historyczka sztuki zaprosiła 12 wybranych kobiet. Znalazły się wśród nich wybitne malarki, fotograficzki, artystki wizualne, mistrzynie sztuk użytkowych, skandalizujące gwiazdy XX-wiecznych bohem artystycznych, ale też - schowane w cieniu his-storii inspiratorki wyobraźni, modelki i towarzyszki życia mężczyzn-artystów. Przy stole w piwnicy Largactil będziemy zatem wieczerzać z „amazonkami awangard”, takimi jak Natalia Gonczarowa lub Meret Oppenheim, z „kreatywnymi muzami”, np. Elizabeth Siddal, Marią Laurencin, Sonią Delaunay lub Dorą Maar, a wreszcie - z „ikonopiskami” sztuki feministycznej, m.in. Louise Bourgeois i Judy Chicago. Książka Poprzęckiej to zresztą swoiste powtórzenie gestu wykonanego przez Judy Chicago w monumentalnym dziele Dinner party. Obie zachęcają nas do buntu przeciw „władzy patrzenia”, która w sztuce zbyt długo należała do mężczyzn, co czyniło z kobiet bierne obiekty oglądu. Jednak prócz sprzeciwu zarówno Poprzęcka, jak i Chicago wykonują też gościnny gest zaproszenia na rytualną ucztę, podczas której celebruje się losy i twórczość genialnych kobiet, „bogiń sztuki”. Rozmowę o książce Poprzęckiej dopełnią interpretacje tekstów literackich inspirowanych sztuką kobiet, m.in. tom Glossolalia Katarzyny Fetlińskiej. Z kolei dopełnieniem wieczerzy duchowej będzie świąteczna uczta fizyczna - zatem mile widziane wszelkie frukty i smakołyki. Czujcie się zaproszeni! Wstęp wolny! 22 Staromiejski Dom Kultury już po raz piąty organizuje Konkurs Piosenki Kabaretowej im. Jeremiego Przybory. Przesłuchania i koncert laureatów odbędą się w Piwnicy na Wójtowskiej. W sobotę 6 grudnia od godziny 18.00 będą miały miejsce przesłuchania finalistów. Wystąpią: MAŁGORZATA PROMIŃSKA, ALEKSANDRA NAZIMEK, JOANNA HORT, BEATA KAWCZYŃSKA, SYLWIA NAJAH, KATARZYNA MICHALSKA, JOANNA KORNACKA, ALEKSANDRA MATRYBA, MONIKA KOWALCZYK. Wstęp za zaproszeniami (dostępne w Sekretariacie SDK). W niedzielę 7 grudnia o godzinie 19.30 koncert laureatów i recital Moniki Węgiel - Bilety w cenie 20 zł. Zasady rezerwacji biletów na stronie www.scenapw.sdk.pl. Szczegóły na stronie www.konkurspiosenki.sdk.pl PIWNICA NA WÓJTOWSKIEJ V KONKURS PIOSENKI KABARETOWEJ IM. JEREMIEGO PRZYBORY rys. Jacek Gawłowski INFORMACJE KULTURALNE KULTURALNE INFORMACJE WIECZÓR TEATRALNY 13 grudnia 2014, godz. 19.00 Piwnica na Wójtowskiej TEATR EX MACHINA „Nowe : wyzwolenie” reżyseria: Diana Hajda opieka artystyczna: Maria Kowalik; ruch: Klara Wojciechowska muzyka: Tomasz Kopeć obsada: Klara Chauvin, Diana Hajda, Maria Kowalik, Adrian Boguski, Adam Hadi, Marcin Majkut, Alek Mazurek, Jakub Sawicki „Nowe : wyzwolenie” – surrealistyczna wizja świata. Dzięki opracowaniu sztucznego życia, naukowcy stworzyli po raz pierwszy coś w rodzaju „syntetycznego czasu”. Sukces plastikowej komórki otworzył nieograniczone możliwości ewolucji. Ludzie współcześni zyskali możliwość obcowania z żywą historią dzięki implantacji właściwości mózgowych słynnych postaci. Najbogatsi mają prawo posiadać w domu człekokształtne zwierzę lub dowolnego władcę. Obserwujemy zwykłych ludzi w niezwykłych sytuacjach. Zderzenie postępu technologicznego i emocjonalności człowieka. Jesteśmy świadkami kształtowania się dwóch następujących po sobie rzeczywistości... Spektakl to podróż przez swobodnie przeplecione wątki „Nowego wyzwolenia” Witkacego i „Wyzwolenia” Wyspiańskiego. Nasuwają się pytania: Czy czas tworzy człowieka? Czy człowiek tworzy czas? Spektakl stanowi pretekst do rozważań o historii zataczającej koło, wychowaniu młodzieży i emocjonalności ludzi wobec błyskawicznie zmieniającej się współczesności. „Wszystko, co wypełnia świat, wypełnia nas. Wszystko, co wypełnia nas, wypełnia świat.” czas trwania: 70 min.; bilety: 8 zł Zapraszamy do rezerwacji biletów pod adresem: [email protected] 23 PIWNICA NA WÓJTOWSKIEJ INFORMACJE KULTURALNE INFORMACJE KULTURALNE TEATR KLASYKI ROSYJSKIEJ Zapraszamy 14 grudnia o godz. 19.00 do Piwnicy na Wójtowskiej na premierę monodramu TYLE RADOŚCI Na motywach opowiadania B. Hrabala „Wesela w domu” Występuje Kasia Kurkiewicz. Scenariusz i reżyseria Zuzanna Górniaszek, Kasia Kurkiewicz. Wstęp za zaproszeniami - do odbioru w Sekretariacie SDK (Rynek Starego Miasta 2) od 4 grudnia 2014 r. Ilość zaproszeń ograniczona. TEATR POLONISTYKI UW 16 grudnia 2014 r. o godz. 19.00 - Piwnica na Wójtowskiej “ŚWIĄTECZNA FUZJA ARTYSTYCZNA” Fuzja artystyczna to spotkanie na jednej scenie słowa, dźwięku, obrazu i ruchu, wiersza i muzyki, piosenki i prozy. W luźnej atmosferze uczestnicy nie tyle popisują się swoim warsztatem, ile dzielą się tym, co ich porusza, co do nich przemawia, co ich oburza. Przedstawiają nie tylko utwory mało lub powszechnie znanych autorów, lecz także twórczość własną. Często umyślnie zapominają o „czwartej ścianie”, załamują konwencje, by pokazać, że to nie scena tworzy życie, ale życie tworzy scenę. Pojawiają się tu teksty lekkie i poważne, śmiech przeplatany jest chwilami zadumy. Fuzja artystyczna ma na celu umożliwić artystom przedstawienie tekstów, które są dla nich ważne, a które nie są między sobą dobierane pod względem tematycznym. Fuzja artystyczna to spotkanie różnych rodzajów sztuk i różnych gatunków literackich, przez co często staje się miejscem konfrontacji różnych osobowości i światopoglądów. W pokazie biorą udział wszyscy członkowie Teatru Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Wstęp wolny! Piwnica na Wójtowskiej Filia Staromiejskiego Domu Kultury ul.Zakroczymska 11 (wejście od Wójtowskiej) telefon: 22 635 46 47 telefon/faks 22 635 77 83 www.piwnicanawojtowskiej.sdk. 24 FOTOPLASTIKON Zima na Starówce - fot. P. Sobieniak KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK , KA PLASTY i film SPOTKANIA PRZY SZTALUGACH Prowadzone od 1974 r. Plastyczne zajęcia proponują działania z zakresu rysunku i malarstwa (martwa natura, postać). Przygotowują młodzież do egzaminów na wyższe uczelnie plastyczne, ale nie tylko, bowiem zapraszamy także wszystkich (dorosłych, seniorów), chcących wykorzystać swój talent dla samej przyjemności rysowania i malowania. Zajęcia dla młodzieży szkół średnich oraz studiującej w poniedziałki i czwartki w godz. 13.00 - 21.00 - od godziny 17.00 także dla osób pracujących. Zajęcia dla seniorów we wtorki i środy w godz. 8.00 - 14.00. Prowadzący: Bartłomiej Gerłowski MANSARDA Od 2000 roku pracownia prowadzi zajęcia z rysunku i malarstwa dla dorosłych oraz młodzieży (ze szczególnym uwzględnieniem seniorów i gimnazjalistów). Głównym celem lekcji jest kształcenie warsztatu artystycznego, motywowanie do pracy twórczej oraz przygotowanie do egzaminów wstępnych na uczelnie plastyczne. Zajęcia: dla młodzieży - soboty, niedziele: 8.00 - 11.00; dla seniorów - poniedziałki, czwartki: 8.00 - 13.00, piątki: 8.00 - 14.00, soboty, niedziele: 11.00 - 15.00. Prowadząca: Sławomira Rykfa PRACOWNIA RYSUNKU I MALARSTWA Działa w SDK od 1990 r. Zajęcia przeznaczone są dla uzdolnionych plastycznie młodych osób. Tym, którzy chcą ubiegać się o indeksy uczelni plastycznych zapewniona jest fachowa pomoc w przygotowaniu i wyborze zestawów prac do tzw. teczki kwalifikacyjnej a tym, którzy studiując na innych kierunkach pragną rozwijać swój talent - wszechstronna pomoc artystyczna. Zajęcia: wtorki, środy, piątki, w godz. 14.00 20.00. EXIT - NOWA SZTUKA W POLSCE Kwartalnik o sztuce, wydawany od roku 1990. Wizytówka dokonań i poglądów młodych artystów tworzących przede wszystkim w kręgu sztuki konceptualnej, instalacji i performance'u, wydawana przez Fundację EXIT oraz Galerię Promocyjną. www.exit.art.pl GALERIA PROMOCYJNA Głównym założeniem programu wystawowego jest prezentacja najnowszych zjawisk z obszaru szeroko rozumianych sztuk plastycznych oraz z ich pogranicza. Galeria prezentuje wyłącznie prace artystów profesjonalnych, jest kontynuatorką założonej w 1955 roku Galerii Krzywego Koła. Czynna: od wtorku do soboty w godz. 11.00 18.00, w niedzielę w godz. 13.00 - 17.00. Kurator: Jacek Werbanowski GALERIA WYJŚCIE AWARYJNE Prezentuje prace twórców profesjonalnych i amatorów. Ze względu na charakter i kształt Galerii, mogą być w niej prezentowane jedynie małe formy plastyczne. Założona w 1985 roku. Czynna: od poniedziałku do niedzieli w godz. 9.00 - 21.00. Kurator: Tomasz Świtalski DYSKUSYJNY KLUB FILMÓW NIEOBECNYCH Ideą Klubu jest pokazywanie filmów nie mieszczących się w powszechnej ofercie kinowej i telewizyjnej. Obrazów niebanalnych w treści, formie oraz stylistyce. Program spotkań obejmuje projekcję filmu oraz dyskusję z twórcą danego obrazu lub zaproszonym gościem. Spotkania: wtorki, w godz. 19.00 - 22.00, Piwnica Largactil. Prowadząca: Paulina Zając. Prowadząca: Irena Dłutowska Członkowie klubów i pracowni mogą korzystać z biblioteczki specjalistycznej. Staromiejski Dom Kultury Warszawa, Rynek Starego Miasta 2, 00-272; tel.: (+ 48 22) 831 23 75; fax: (+48 22) 635 36 16; e-mail: [email protected] 26 KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK , MUZYKA KWARTET WILANÓW Kwartet smyczkowy założony w 1967. Od 1990 pracuje w Staromiejskim Domu Kultury. Oprócz codziennych prób Kwartet organizuje cykliczne koncerty podczas których prezentuje najwybitniejsze dzieła współczesnej kameralistyki, z udziałem kompozytorów tych dzieł. www.kwartetwilanow.prv.pl KLUB PIOSENKI Istnieje od 1976 r. Oprócz nauki śpiewu, prowadzonej indywidualnie oferuje zajęcia z kształcenia słuchu i umuzykalniania. Przygotowania do egzaminów do szkół artystycznych oraz do debiutanckich koncertów. Zajęcia: poniedziałki i czwartki 8.00 - 14.00, wtorki 8.00 - 17.30, środy 8.00 - 17.00. Prowadzący: Krzysztof Dłutowski CHÓR WARSZAWSKIEGO TOWARZYSTWA SCENICZNEGO Współpracuje z SDK od listopada 2005 r. Powstał w 1998 roku z inicjatywy studentów Akademii Muzycznej w Warszawie. Trzon zespołu stanowią osoby, które ukończyły wyższe lub średnie szkoły muzyczne. Próby: środy w godz. 19.00 22.00, w sali kameralnej SDK. Prowadząca: Lilianna Krych JAZZ CLUB “RYNEK" Jest jednym z najstarszych klubów jazzowych w kraju. Działa z przerwami od roku 1974. W klubie odbywają się promocje płyt i koncerty specjalne. Na Rynku Starego Miasta w lipcu i sierpniu współorganizuje od roku 1995 festiwal JAZZ NA STARÓWCE. Prowadzący: Krzysztof Wojciechowski STAROMIEJSKI KLUB MUZYCZNY Od 1992 roku krzewi ideę muzykowania w gronie kameralnym - muzykowania domowego. Aktywność artystyczna tego typu pozwala osiągać zadowolenie ze wspólnej gry nawet średnio zaawansowanym. Spotkania: środy i soboty w godz. 17. 00 - 21.00. Prowadząca: Ewa Ostaszewska BLUES NA NIEDZIELĘ Cykl koncertów odbywających się co najmniej raz w miesiącu - zgodnie z nazwą - w niedzielę w Staromiejskim Domu Kultury. Prowadzący: Bogusław Wojciechowski FORMACJA TANGO PARA TODOS Nazwa oznacza - "Tango dla wszystkich": - CHÓR TANGA ARGENTYŃSKIEGO W repertuarze chóru znajdują się tanga argentyńskie oraz polskie tanga przedwojenne i późniejsze. Próby: we wtorki, w godz. 18.30 - 21.00. Prowadząca: Monika Kwiatkowska - ORKIESTRA TANGOWA Orkiestra ma w repertuarze tanga argentyńskie, tango-walce, milongi i candombe. Próby: w piątki, w godz. 18.00 - 21.00. Prowadząca: Anna Kalska CHÓR SKORACZEWSKIEGO Chór Wychowanków harcmistrza Władysława Skoraczewskiego prowadzi działalność od stycznia 2010 roku. Chór kontynuuje dzieło życia Władysława Skoraczewskiego (1919-1980), jakim był Centralny Zespół Artystyczny ZHP. Próby: środy i czwartki 19.30 - 22.00. Prowadząca: Lidia Matuszewska EDUKAC JAa kulturaln AKADEMIA STROJU DAWNEGO W SDK od 2010 roku. Cykl wykładów i prezentacji poświęconych historii mody, kostiumologii i dawnym inspiracjom w modzie współczesnej. Prowadząca: Sylwia Majewska STAROMIEJSKI KLUB RĘKODZIEŁA Spotkania - warsztaty poświęcone dawnym technikom krawieckim, owocujące wykonaniem przez uczestników własnoręcznie rekonstrukcji ubioru wg dawnych wzorów oraz warsztaty poświęcone dawnym technikom zdobniczym, takim jak: koronka igłowa, koronka klockowa, frywolitka, decoupage, haft. Zajęcia prowadzone przez znawców tematu i praktyków, podparte bogatym materiałem teoretycznym. Prowadząca: Sylwia Majewska Staromiejski Dom Kultury Warszawa, Rynek Starego Miasta 2, 00-272; tel.: (+ 48 22) 831 23 75; fax: (+48 22) 635 36 16; e-mail: [email protected] 27 KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK , Iy C E I Z , D ¿ e DLA i mlodzi KLUBIK SPORTOWY “KANGUREK” Działa od września 2008 roku. Przeznaczony jest dla dzieci w wieku 4-5 lat. Proponuje zajęcia edukacyjne z zakresu wychowania przedszkolnego, rytmikę, zapoznanie z kulturą poprzez m.in. wyjścia do teatru, muzeum, a także podnoszenie sprawności fizycznej. W ramach zajęć prowadzone są lekcje języka angielskiego. Zajęcia: pn. - pt. od 9.00 do 14.00. Prowadząca: Anna Zarzycka PRACOWNIA PLASTYCZNO - TEATRALNA “PANKRACOWNIA” W SDK od 1985 r. Kształtuje zdolności w dziedzinie plastyki i teatru. Projekty i rysunki dzieci są rezultatem wytrwałej pracy i można je podziwiać na wystawach w SDK. Zajęcia: pn., wt., czw. 14.00 - 20.00. Raz w miesiącu, w sobotę pracownia organizuje zajęcia plenerowe. Prowadząca: Bożenna Pepłońska ZAJĘCIA UMUZYKALNIAJĄCE DLA NIEMOWLĄT I MAŁYCH DZIECI W SDK od września 2009 r. Zajęcia skupiają się na wprowadzaniu dziecka w świat muzyki od najmłodszych lat poprzez rozwój naturalnej muzykalności człowieka. Zajęcia dla dzieci od 0 do 3 lat, w soboty, w godz. 11.15 - 12.00. Prowadząca: Katarzyna Mazur. LABORATORIUM MUZYCZNE Zajęcia adresowane do dzieci 3-4 letnich, przygotowujące do podjęcia w przyszłości nauki gry na instrumentach. Zajęcia rozwijają koordynację i sprawność manualną, ugruntowują poczucie rytmu i zapewniają wspaniałą zabawę. Zajęcia w soboty w godz. 12.00 - 12.45. Prowadząca: Aleksandra Andruszko-Łajewska KLUB MAŁYCH PIANISTÓW W SDK od 1998 r. Rozwija zainteresowania muzyczne od najmłodszych lat, umuzykalnia, poprzez grę na fortepianie kształci wrażliwość na dźwięk, wyobraźnię, kreatywność. Zajęcia w klubie prowadzone są Metodą Suzuki. Zajęcia: pon. 14.00- 18.30; śr. 14.30 - 20.00; czw. 14.00 18.30; pt. 13.00 - 20.00; sob. 9.30 - 14.00. KLUB BEMOLEK Założony w 2002 roku, prowadzi zajęcia indywidualnego nauczania gry na fortepianie, bez ograniczania limitu wieku. Ukazuje radość muzykowania. Zajęcia indywidualne: pon. 14.00 19.00; wt. 14.00 - 18.30; śr. 11.00 - 19.00; czw. 14.00 - 18.30; piąt. 14.00 - 19.00; sob. 9.00 -14.00. Prowadząca: Agnieszka Jóźwik BAJKI MIĘDZYKULTUROWE Celem programu jest zapoznanie z wartościami innych kultur, obecnymi w kluczowych dla początkującego rozwoju człowieka utworach jakimi są bajki a także wykazanie ich uniwersalnego i wartościowego przekazu. INNE... KLUB GIER PRZYGODOWYCH “TWIERDZA” Klub, założony w 1990 roku, pierwotnie zrzeszał miłośników gier fabularnych (RPG) i był jednym z pierwszych tego typu ośrodków w Polsce. Obecnie główny obszar aktywności stanowią gry planszowe. Klub posiada na stanie ponad 100 najróżniejszych gier (logiczne, fantasy, strategiczne, ekonomiczne, wojenne). Zajęcia: soboty - godz. 9.00 - 16.00 (gry planszowe); niedziele - godz. 11.00 - 17.00 (gry planszowe i RPG); wtorki - godz. 19.00 - 22.00 (system Mordheim). Prowadzący: Jacek Zieliński (gry planszowe), Tomasz Wiśniewski (system „Mordheim”, gry figurkowe) klubtwierdza.wordpress.com KLUB MIŁOŚNIKÓW DAWNYCH MILITARIÓW POLSKICH Klub skupia miłośników, znawców i kolekcjonerów dawnych militariów polskich, prowadzi działalność edukacyjną (wykłady, prelekcje). Spotkania Klubu odbywają się w każdy trzeci poniedziałek miesiąca, w godz. 18.00 - 21.00. Prowadzący: Maciej Prószyński Prowadząca: Katarzyna Mazur Staromiejski Dom Kultury Warszawa, Rynek Starego Miasta 2, 00-272; tel.: (+ 48 22) 831 23 75; fax: (+48 22) 635 36 16; e-mail: [email protected] 28 KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK , T AN I E C WAKAT/NOTORIA Kwartalnik zorientowany literacko, wydawany od 2006 roku, poświęcony głównie twórczości młodych polskich autorów, prezentujący jednak rówZESPÓŁ TAŃCA DAWNEGO “PAWANILIA” nież zjawiska z zakresu innych niż literatura dysW SDK od 1992. Skupia ludzi zainteresowanych cyplin artystycznych oraz dziedzin wiedzy (socjotańcem średniowiecznym, renesansowym i baro- logia, filozofia kultury). Obecnie w formie elektrokowym. Zespół organizuje pokazy oraz kursy, nicznej: www.sdk.pl/wakat/ popularyzuje taniec i muzykę dawną. Zajęcia: Prowadzący: Michał Kasprzak poniedziałki i czwartki 18.30 - 21.30, wtorki 18.30 - 21.30, czwartki 18.00 - 21.00, soboty 13.30 WARSZTATY LITERACKIE - 15.30. Prowadząca: Sylwia Majewska To cykle spotkań z poetami, prozaikami i krywww.pawanilia.sdk.pl tykami dla młodych ludzi. Kwalifikacja na warsztaty na podstawie dostarczonych prób twórKLUB TAŃCA DAWNEGO “ALTA NOVELLA” czości. W SDK od 1982 roku. Skupia swe zainteresowania na odkrywaniu Prowadząca: Beata Gula piękna dawnych tanców dworskich i salonowych w ich aspekcie muzycznym, choreograficznym i obyczajowym. Proponuje także spotkania z tańcami wielokulturowymi tańczonymi w kręgu oraz z kontredansami od XVII po XIX w. Zajęcia: czwartki - 18.00 - 21.30; soboty 14.00 - 17.00. Prowadząca: Katarzyna Mazur RA U T A R E T I L KLUB LITERACKI Jest kontynuacją dość licznych, działających od 1967 r. grup literackich w SDK. Zajmuje się promocją twórczości debiutantów, jak i twórcami profesjonalnymi. W SDK od 1982 r. Od 2010 r. swoje działania i stałe zajęcia realizuje w Piwnicy Largactil SDK. Ramowy program działalności: - poniedziałki w godz. 18.00 - 22.00: seminaria, warsztaty; wtorki w godz. 14.00 - 22.00: spotkania redakcyjne pisma “Wakat”; - środy w godz. 16.00 - 18.00: Punkt Konsultacji Literackich; - środy w godz. 18.00 - 22.00: warsztaty literackie; - czwartki w godz. 15.00 - 22.00: spotkania autorskie, promocje książek, Wierszorynki... Prowadząca: Beata Gula PUNKT KONSULTACJI LITERACKICH Przeznaczony jest dla osób jeszcze przed debiutem. Podczas indywidualnych rozmów z krytykiem lub literatem, można uzyskać ocenę swoich prac, otrzymać wskazówki. W SDK od 1985 r. Środy, w godz. 16.00 - 18.00. Koordynator: Beata Gula SENIORZY KLUB SENIORA “WARS I SAWA” Powstał w SDK w czerwcu 2008 r. Skupia starsze osoby chcące aktywnie uczestniczyć w życiu kulturalnym Starego Miasta i Warszawy, spotkać się, porozmawiać, mile spędzić czas. Klub prowadzi kursy komputerowe i językowe dla seniorów. Spotkania: co czwartek, w godz. 11.00 - 13.00, koncerty - 3 sobota miesiąca. Prowadzący: Grzegorz Jasiński ALE BABKI + ... Zespół wokalny „Ale Babki +…” istnieje od października 2007 r. Współpracuje z SDK od wiosny 2008 r. Wykonuje utwory muzyczne w wielu językach (polskim, włoskim, angielskim, francuskim, rosyjskim, ukraińskim, czeskim) wzbogacając je ruchem scenicznym i tańcem. W repertuarze zespół ma około 70 utworów i kilkanaście programów tematycznych. Próby: czwartki - 14.00 - 16.00; soboty - 11.30 - 13.30. Prowadząca: Anna Dąbrowska CHÓR “STARÓWKA” Chór Towarzystwa Przyjaciół Warszawy, Oddział Centrum. Współpracuje z SDK od września 2008 r. Istnieje od października 1996 r. W swoim repertuarze chór ma około 90 utworów. Próby: we środy - 11.00 - 14.30. Prowadząca: Marianna Czech Dyrygent: Sylwia Krzywda 29 KLUBY, ZAJECIA, STA£E FORMY PRACY W SDK - Filia , PIWNICA NA WÓJTOWSKIEJ Filia Staromiejskiego Domu Kultury Warszawa, ul. Zakroczymska 11 (wejście od Wójtowskiej) telefon: 22 635 46 47 telefon/faks 22 635 77 83 e-mail: [email protected]; [email protected] www.piwnicanawojtowskiej.sdk.pl SCENA PIĘTRO WYŻEJ Scenę Piętro wyżej powołał w 2005 roku Staromiejski Dom Kultury w Warszawie. Od zarania prowadzi ją Marek Bartkowicz. Do maja 2012 roku Scena Piętro Wyżej działała w Sali Kameralnej SDK przy Rynku Starego Miasta 2. Obecnie przeniosła się do Piwnicy na Wójtowskiej. Scena ma w dorobku poza występami zaproszonych artystów również własne zrealizowane projekty: „Koncert Umarłych Poetów”, „Szemrany plan Warszawy”, „Aniołowo koło Darwinowa” inne koncerty a także realizacje wydanych przez SDK płyt: „Piosenki sercem pisane” i „Szemrany plan Warszawy”. Scena organizuje wieczory z piosenką poetycką, literacką, wrażliwą, śmieszną, smutną, drażliwą, ostrą, łagodną, a w każdym razie niebanalną i niegłupią. Prowadzący: Marek Bartkowicz TEATR KLASYKI ROSYJSKIEJ Założony w 1999 roku - to młodzieżowa grupa realizująca arcydzieła z kanonu dramatu i wielkiej literatury rosyjskiej. Zajęcia grupowe i indywidualne (przygotowanie do szkół teatralnych, praca nad tekstami). Zajęcia: czwartki 16.00 - 22.00, soboty 9.00 - 14.00, niedziele 8.00 - 17.00. Prowadząca: Zuzanna Górniaszek TEATR POLONISTYKI UW im. Eligiusza Szymanisa Teatr Polonistyki UW im. Eligiusza Szymanisa powstał w 2010 roku jako inicjatywa studencka. W swoich kręgach zrzesza ludzi wrażliwych na słowo i jego prezentację na scenie. Dlatego głównym kryterium wyboru sztuk do realizacji jest poruszenie, jakie wywołują w zespole Teatru. Należą do nich zarówno wybitne dzieła dramatu polskiego i światowego, jak i teksty utalentowanych filologów z Wydziału Polonistyki UW. Próby: poniedziałek i piątek od 18.00 - 22.00. Opiekun: dr Maria Makaruk. Prezes: Piotr Bartha Strona: teatrpolonistyki-uw.pl na Facebooku: Teatr Polonistyki UW poprzez mail: [email protected] DO TEATRU POPRZEZ BAJKĘ Zajęcia popularyzujące sztukę teatru najmłodszej widowni. Adresatem są starsze grupy przedszkolne i pierwsze klasy szkoły podstawowej. Zajęcia połączone z przedstawieniem odbywają się w Piwnicy na Wójtowskiej. Dzięki warsztatom, w których uczymy się o elementach składowych teatru, dzieci nie tylko oglądają spektakl, ale widzą też, jak aktorzy wykorzystali środki teatralne do stworzenia przedstawienia. Pomysłodawca - Marek Bartkowicz i Ewa Kutrowska. Realizacja - Teatrzyk dla dzieci „Bajka”. Zapraszamy w poniedziałki, wtorki i środy w godzinach porannych starsze grupy przedszkolne oraz uczniów pierwszych i drugich klas Szkół Podstawowych (grupy zorganizowane). KLUB MONOLOG INTERAKTYWNY W SDK od października 2011. Zajęcia dla osób, które interesują się estradą, bądź występują publicznie i chcą nabyć nowe umiejętności: opanowywania tremy, prawidłowej dykcji i artykulacji, nawiązywania kontaktu z odbiorcami. Od początku sezonu kulturalnego 2014/2015 Klub działa wielopłaszczyznowo: - prowadzone są zajęcia indywidualne usprawniające aparat mowy i artykulację (w poniedziałki i środy od godz. 16.00 do 20.00); - grupa zaawansowana przekształciła się w trupę teatralną JÓZEF WIE LEPIEJ i spotyka się raz w tygodniu, na próbach nowego przedstawienia (poniedziałki godz. 20.00); - grupa, która dołączyła wiosną 2014 r., aby doprowadzić do wystawienia sztuki Witkacego „Nowe wyzwolenie”, obecnie przyjęła nazwę EX MACHINA i nadal pracuje nad przedstawieniem reżyserowanym przez Dianę Hajdę (środy godz. 20.00). Spotkania: poniedziałki i środy w godz. 16.00 - 22.00. Prowadząca: Maria Kowalik LEKCJE TEATRALNE Interaktywne zajęcia teatralne w czasie których młodzież poznaje dzieje teatru od starożytności do dnia dzisiejszego, prowadzone w formie wykładów, quizów, zajęć scenicznych. Lekcje: piątki godz. 9.00 - 11.00 (grupy zorganizowane). Prowadząca: Maria Kowalik KLUB TWÓRCZY "MIKROSCENA” Istnieje od 1974 roku. W pracy z dziećmi w wieku szkolnym i młodzieżą (nawet powyżej 19 roku życia) wykorzystuje sztukę teatralną i filmową do celów rozwijania kompetencji społecznych i osobowości oraz samopoznania. Uczestnicy pracują w grupach 6-10 osobowych, przygotowują spektakle w oparciu o literaturę lub własne teksty. W działaniach zespołu ważny jest oczywiście rezultat pracy, ale najważniejsza jest droga prowadząca do celu. Zajęcia: wtorki 13.00 - 16.00, środy 15.00 - 18.00 oraz w piątki: 14.00 - 20.00 (w siedzibie SDK - Rynek St. Miasta 2). Prowadząca: Małgorzata Graczyk 30 WIERSZYKI DLA DZIECI MAREK BARTKOWICZ KOCHAM ZIMĘ Czy lubię wiosnę? Lubię, bo wiosną wszystko zaczyna kwitnąć i rosnąć. i lato lubię, bo właśnie latem na wieś do babci jeździmy z bratem. Jesień też lubię, bo są kasztany ale nie jestem w niej zakochany. To przecież wtedy, w moim pokoju stoi choinka w odświętnym stroju. To przecież wtedy Mikołaj Święty świąteczne wszystkim daje prezenty. Ja kocham zimę najbardziej w świecie. Tak, kocham zimę, bo zimą przecież są bardzo piękne gwiazdkowe święta, które rok cały potem pamiętam. Właśnie dlatego i właśnie po to gorącym latem, jesienią złotą, a nawet wiosną kwitnącą pięknie, przez rok okrągły do zimy tęsknię. Ilustrację wykonał Filip Szepczyński lat 5 na zajęciach Klubu “Kangurek” SDK. rys. Bartłomiej Gerłowski DYSKRETNY UROK STOLYCY ["Nowiny Codzienne" nr 372, 27 grudnia 1933 r.] POLICJA, STRAŻ OGNIOWA I POGOTOWIE ... W czasie (...) świąt Bożego Narodzenia pracowały bardzo energicznie (…). Pogotowie wzywano do 10 zamachów samobójczych. Przy ul. Furmańskiej 14 z okna czwartego piętra wyskoczyła i poniosła śmierć Zofja Sadkowska, bez zamieszkania, która przed kilku dniami straciła pracę. Również z powodu braku pracy otruła się esencją octową Salomeą Szulcówna (...). Desperatkę w stanie bardzo ciężkim przewieziono do szpitala Dz. Jezus, gdzie zmarła po kilku godzinach. Z powodu ciężkich warunków finansowych otruł się gazem świetlnym Adolf Montag (Wierzbowa 9), który pozostawił kartkę, adresowaną do rodziny, następującej treści: „Najdrożsi moi, proszę nikogo nie winić o moją śmierć. Nerwy nie mogły dłużej wytrzymać... Na tamtym świecie będzie mi lepiej". (...) Nadużycie alkoholu przez biesiadników świątecznych doprowadziło do 39 scysyj, które rozstrzygano z nożem w ręku. Pogotowie opatrzyło rannych, nakładając opatrunki na złamane nosy, podziurawione ręce lub nogi. (...) Nie mniej ciężko pracowała Straż ogniowa, którą wzywano 7 razy do większych pożarów (…) przy ul. Sławińskiej 19, w mieszkaniu Szczepana Mycki, zapaliła się ścianka drewniana oraz część dachu. Akcja straży IV-go oddziału trwała godzinę. Przy ul. Żelaznej 52, w mieszkaniu Czesława Piskuta zapaliła się ścianka wskutek nie zabezpieczenia od piecyka kuchennego. (...) Przy ul. Chmielnej 26, w mieszkaniu Marjana Norejko wynikł pożar wskutek krótkiego spięcia przewodników elektrycznych i radjowych. (...) Nie mało pracy miała, policja, którą alarmowano kilkakrotnie wiadomościami o włamaniach i kradzieżach. Przy ul. Solnej 1, złodzieje dostali się do składu węgla Jana Pakuły, skąd przebili otwór w grubej ścianie i włamali się do magazynu obuwia Lejzora Indycha. Spakowawszy w 15 worków, 172 pary obuwia męskiego i damskiego, złodzieje wyszli z łupem tą samą drogą i prawdopodobne, odjechali taksówką. Poszkodowany oblicza straty na 2.500 zł. Przy ul. Powązkowskiej 14, w gmachu zarządu Dozoru Cmentarzy Rzymsko - katolickich, dostali się złodzieje za pomocą oberwania kłódki do mieszkania robotnika cmentarnego Kazimierza Górskiegao, który wyjechał na święta do rodziny. Ktoś z sąsiadów usłyszawszy szmery zapukał do mieszkania. Spłoszeni złodzieje, pozostawiwszy łom i oberwaną kłódkę, wyskoczyli oknem z I piętra na ulicę i zbiegli. W mieszkaniu panuje nieład. Co skradziono i na jaką sumę, nieustalone. Przy ul. Wspólnej 15, dostał się złodziej do zakładu fryzjerskiego Stefana Roszczyka i skradł bieliznę, brzytwy, nożyczki, maszynki i t. p. narzędzia. W czasie „gospodarki" nadszedł dozorca domu, który podniósł alarm. Złodzieja ujęto i oddano w ręce policjanta. W komisarjacie podał się za Franciszka Borkowskiego (Czerniakowska 225). Na pl. Trzech Krzyży 8, złodziej dostał się do sklepu M. Z. Z. W., w którym przygotował sobie herbatę, tytonie, papierosy, czekoladę, orzechy i t. p. Będący w obchodzie post. XIII-komis. Gadziński, ujrzawszy w oświetlonem sklepie opryszka, wszedł i włamywacza złapał. Okazało się, że jest to Ksawery Piskorz (Kacza nr. 6). Rynek wydawca: Staromiejski Dom Kultury w Warszawie adres redakcji: Rynek Starego Miasta 2 00-272 Warszawa, Tel: 831-23-75 www.sdk.pl, e-mail: [email protected] Redaguje Zespół Redaktor Naczelny: Sebastian Lenart Sekretarz redakcji: Piotr Sobieniak Opieka graficzna: Bartłomiej Gerłowski, Piotr Sobieniak ISSN 1733-5906 Wydawnictwo bezpłatne Oddano do druku 27.11.2014