Procedury uzgadniania projektów i wystawiania Świadectw PZLA

PROCEDURA OPINIOWANIA PROJEKTÓW
I WYDAWANIA ŚWIADECTW PZLA
OBIEKTOM LEKKOATLETYCZNYM
A - Procedura opiniowania projektów wydawania świadectw PZLA
obiektom lekkoatletycznym
s. 2
B - Zasady opiniowania i uzgadniania projektów technicznych
(techniczno-budowlanych)
s. 4
C - Zasady wydawania świadectw PZLA i rejestracji obiektów
lekkoatletycznych
s. 7
Opracował: Tadeusz Majsterkiewicz
Warszawa, grudzień 2014
1
A- PROCEDURA OPINIOWANIA PROJEKTÓW I WYDAWANIA ŚWIADECTW
PZLA OBIEKTOM LEKKOATLETYCZNYM
Zgodnie z postanowieniami Ministerstwa Sportu i Turystyki oraz obowiązującą Ustawą o Kulturze
Fizycznej wszystkie projektowane obiekty sportowe muszą być zaopiniowane przez właściwe
merytorycznie polskie związki sportowe pod kątem wymagań obowiązujących przepisów w danej
dyscyplinie sportu, ustalonych przez międzynarodowe federacje (w przypadku PZLA - IAAF).
Opinia związku musi jednoznacznie stwierdzić, czy zaprojektowane rozwiązania są zgodne z
wymaganiami przepisów pod kątem dopuszczenia obiektu i jego urządzeń do rozgrywania oficjalnych
zawodów, ich funkcjonalności i zapewnienia warunków bezpieczeństwa dla zawodników, sędziów i
widzów. W związku z powyższym PZLA od kilku lat stosuje następujące zasady opiniowania projektów i
wydawania świadectw dla obiektów lekkoatletycznych.
1. Złożenie przez inwestora planującego wybudowanie obiektu lekkoatletycznego (stadionu lub hali)
wniosku o uzgodnienie projektu i wydanie świadectwa na formularzu znajdującym się na stronie
internetowej PZLA www.pzla.pl menu: Związek/Komisje/Komisja Obiektów i Urządzeń/plik Wniosek o
wydanie Świadectwa, wraz z ogólnymi założeniami (koncepcją) budowy, precyzującymi kategorię
obiektu, jaką inwestor chciałby uzyskać i danymi, o których mowa w „Zasadach opiniowania
projektów”, schematem usytuowania urządzeń na obiekcie i podstawowymi parametrami tych
urządzeń. Inwestor, lub występujący w jego imieniu projektant, może razem z wnioskiem o
uzgodnienie projektu i wydanie świadectwa, złożyć projekt budowlany lub techniczno-budowlany
obiektu.
2. Po otrzymaniu wniosku Komisja Obiektów i Urządzeń akceptuje proponowane rozwiązania dot.
usytuowania urządzeń lub przygotowuje opinię albo na wniosek inwestora przygotowuje wskazówki
w sprawie usytuowania urządzeń na stadionie, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od wpłynięcia do
Związku założeń lub projektu w wersji papierowej lub w innym, najkrótszym i technicznie możliwym.
3. Po otrzymaniu wniosku Komisja Obiektów i Urządzeń przygotowuje opinię i wskazówki w sprawie
przygotowania usytuowania urządzeń na stadionie lub akceptuje proponowane rozwiązania dot.
usytuowania urządzeń, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od wpłynięcia do Związku założeń lub
projektu w wersji papierowej lub w innym, najkrótszym i technicznie możliwym.
4. Po zaakceptowaniu przez Komisję proponowanych rozwiązań dot. usytuowania urządzeń, inwestor
lub działający w jego imieniu projektant, przedstawia projekt budowlany lub techniczno-budowlany w
celu jego weryfikacji pod kątem zgodności z zaakceptowanymi przez Komisję założeniami i
spełnieniem wymogów IAAF dot. deklarowanej kategorii stadionu (geometria stadionu,
rozmieszczenie urządzeń z zachowaniem stref bezpieczeństwa, prawidłowość zaprojektowania
parametrów poszczególnych urządzeń, obiekt rozgrzewkowy, trybuny, zaplecze sanitarnohigieniczne i pomieszczenia techniczne, infrastruktura towarzysząca – parkingi, drogi dojazdowe).
5. Po otrzymaniu projektu budowlanego lub techniczno-budowlanego Komisja Obiektów i Urządzeń
przygotowuje opinię i wskazówki w sprawie jego uzupełnienia lub wprowadzenia poprawek albo
akceptuje proponowane rozwiązania, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od wpłynięcia do Związku
projektu w wersji papierowej lub w innym, najkrótszym i technicznie możliwym. Po akceptacji projektu
Związek przesyła inwestorowi fakturę za uzgodnienie projektu wraz z należnością za zaopiniowanie
założeń (koncepcji architektoniczno-budowlanej) lub projektu budowlanego lub technicznobudowlanego. Po wpłynięciu należności Związek przesyła inwestorowi zaakceptowany projekt.
Akceptacja projektu jest potwierdzana stosownymi podpisami przez przedstawiciela Komisji i
Związku.
6. Przed przystąpieniem do realizacji obiektu, Komisja lub jej przedstawiciele mogą, na życzenie
inwestora, udzielać konsultacji w sprawie przygotowania dokumentacji przetargowej i Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia oraz przygotowywać projekty odpowiedzi udzielanych przez
Zamawiającego na pytania potencjalnych Wykonawców dot. sformułowań odnoszących się do prac
związanych z wykonaniem urządzeń lekkoatletycznych, rodzaju i specyfikacji wymagań w stosunku
do nawierzchni i warunków odbioru inwestycji, w tym uzyskiwania Świadectwa PZLA,
2
dopuszczającego stadion do zawodów. W przypadku stadionów, których gospodarze zamierzają
występować o przyznanie kategorii I i II do IAAF oraz kategorii IIIA nadawanej przez PZLA, wymagane
jest konsultowanie dokumentacji przetargowej i Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia z
Komisją, zalecane w przypadku pozostałych kategorii.
7. W trakcie realizacji obiektu Komisja lub jej przedstawiciele mogą, na życzenie inwestora, udzielać
konsultacji w sprawach związanych z korektą uzgodnionych rozwiązań czy zmian zaproponowanych
przez Wykonawcę. Wszelkie konsultacje są udzielane jedynie na pytania przesyłane drogą
elektroniczną lub normalną pocztą.
8. Po wykonaniu obiektu, w przypadku występowania o przyznanie kategorii I i II do IAAF oraz kategorii
IIIA oraz kategorii IV i V w przypadku gdy na stadionie zainstalowano inny rodzaj nawierzchni aniżeli
nawierzchnia przedstawiona w uzgodnionym z Komisją projekcie i w ofercie, która wygrała przetarg
oraz dla stadionów wybudowanych na podstawie nieuzgodnionego z Komisją projektu, wymagane
jest sprawdzenie, przez jedno z laboratoriów akredytowanych przez IAAF lub przez Instytut Techniki
Budowlanej w Warszawie (rekomendowany przez PZLA), właściwości fizyko-chemicznych
zainstalowanej nawierzchni, zgodnie z metodyka i zakresem ustalonym przez IAAF przy ubieganiu
się o certyfikat IAAF Class 1 dla obiektu. Zaleca się przeprowadzanie takich badań w przypadku
ubiegania się o kategorie IVA i VA dla stadionów wybudowanych na podstawie uzgodnionego z
Komisją projektu.
9. Po wykonaniu obiektu i wykonaniu oznakowania bieżni i rozbiegów (wyznaczenie miejsc startu,
ustawień płotków, przeszkód, rozbiegów itp.) wymagane jest przygotowanie, przez geodetę
uprawnionego „Raportu pomiarowego”, potwierdzającego parametry wybudowanych urządzeń
(bieżni, skoczni, rzutni) i ich zgodność z przepisami IAAF.
10. Przesłanie przez inwestora lub wykonawcę „Raportu pomiarowego”, potwierdzającego parametry
wybudowanych urządzeń (bieżni, skoczni, rzutni) i ich zgodność z przepisami IAAF. W przypadku
stadionów, których promień jest inny aniżeli standardowy (36,50 m), do „Raportu pomiarowego” musi
być dołączona metryka stadionu – wyliczenia miejsc startu dla poszczególnych dystansów. W
przypadku gdy inwestor zamierza wystąpić do IAAF o nadanie I lub II kategorii dla danego stadionu,
oprócz Raportu w języku polskim, do Związku musi być przesłany do zaopiniowania przez Komisję
„Raport pomiarowy” w języku angielskim, przed jego wysłaniem do IAAF.
11. Analiza przedłożonej dokumentacji i sprawdzenie przez Komisję Obiektów i Urządzeń, w terminie nie
dłuższym niż 30 dni lub w innym, najkrótszym i technicznie możliwym od wpłynięcia do Związku
„Raportu” w wersji papierowej, prawidłowości wykonania urządzeń pod kątem ich zgodności z
deklarowaną kategorią i zgodności z przepisami IAAF, w tym sprawdzenie w czasie wizji lokalnej
prawidłowości parametrów urządzeń, wyznaczenia miejsc startu i oznakowania, przygotowanie
ostatecznego stanowiska w sprawie dopuszczenia obiektu do zawodów.
12. Wydanie przez Komisję opinii w sprawie przyznania Świadectwa dla obiektu odpowiedniej kategorii
i wystawienie przez PZLA faktury VAT wg stawek dla określonej kategorii obiektu.
13. Zapłata przez inwestora faktury.
14. Wystawienie przez PZLA Świadectwa odpowiedniej kategorii dla obiektu.
15. Od 1 stycznia 2015 r. nie przewiduje się stosowania innego trybu opiniowania i uzgadniania projektów
oraz wydawania Świadectw PZLA. Jeżeli zaistnieją takie przypadki, w odniesieniu do inwestycji
rozpoczętych przed tym terminem, ubiegający się o uzyskanie Świadectwa, niezależnie od kategorii
do jakiej stadion będzie zaliczony, będzie zobowiązany do pokrycia kosztów zleconych przez Związek
badań powykonawczych parametrów zainstalowanej nawierzchni i kosztów przygotowania „Raportu
pomiarowego” przez uprawnionego geodetę, wskazanego przez Komisję.
3
B - ZASADY OPINIOWANIA I UZGADNIANIA PROJEKTÓW TECHNICZNYCH
(TECHNICZNO-BUDOWLANYCH)
Inwestor planujący wybudowanie obiektu lekkoatletycznego (stadionu lub hali) przesyła do
Polskiego Związku Lekkiej Atletyki wniosek o uzgodnienie projektu i wydanie Świadectwa PZLA,
dopuszczającego dany obiekt do rozgrywania oficjalnych zawodów lekkoatletycznych, na formularzu
znajdującym się na stronie internetowej PZLA www.pzla.pl menu: Związek/Komisje/Komisja Obiektów i
Urządzeń/plik Wniosek o wydanie Świadectwa.
Do wniosku należy dołączyć ogólne założenia (koncepcję) budowy, precyzujące kategorię obiektu,
jaką inwestor chciałby uzyskać (po spełnieniu wymagań określonych w pliku „Kategorie stadionów”
zamieszczonych na stronie internetowej PZLA www.pzla.pl menu: Związek/ Komisje/Komisja Obiektów i
Urządzeń/plik „Kategorie stadionów” i rangę zawodów, jakie chciałby na nowo budowanym lub
modernizowanym stadionie w przyszłości organizować. Należy również podać liczbę planowanych torów
na bieżni okrężnej i na prostej, potwierdzić planowanie budowy rowu z wodą do biegu z przeszkodami,
liczbę skoczni i rzutni. Wskazane jest załączenie projektowanego schematu usytuowania urządzeń na
obiekcie i podanie podstawowych parametrów tych urządzeń. W przypadku modernizacji
dotychczasowego obiektu wymagane jest przesłanie schematu usytuowania urządzeń (skoczni, rzutni) na
obiekcie, posiadanej kopii dokumentacji dopuszczającej poprzednio obiekt do zawodów i inne informacje
pomocne Komisji dla przygotowania opinii w sprawie prawidłowości proponowanych rozwiązań w
stosunku do wymagań IAAF i PZLA oraz wskazówek w sprawie opracowania projektu usytuowania
urządzeń na stadionie i projektu techniczno-budowlanego.
Komisja Obiektów i Urządzeń PZLA, po przesłaniu do Związku założeń lub koncepcji
architektoniczno-budowlanej obiektu, przygotowuje opinię i wskazówki w sprawie przygotowania
usytuowania urządzeń na stadionie lub akceptuje proponowane rozwiązania dot. usytuowania urządzeń,
w terminie nie dłuższym niż 30 dni lub w innym, najkrótszym i technicznie możliwym od wpłynięcia do
Związku założeń lub koncepcji w wersji papierowej. Komisja przygotowuje opinię również na podstawie
przesyłanych w formacie PDF założeń wstępnych lub koncepcji budowy obiektu, po przesłaniu do Związku
oryginału wniosku o uzgodnienie projektu i wystawienie Świadectwa. Uzgadnianie zmian w założeniach
lub koncepcji architektoniczno-budowlanej obiektu jest dokonywane na podstawie dodatkowych
dokumentów przesyłanych w formacie PDF.
Po uzyskaniu akceptacji założeń (koncepcji architektoniczno-budowlanej) inwestor ogłasza
przetarg na wykonanie projektu techniczno-budowlanego, jaki musi być przedłożony do uzgodnienia do
Związku przed przystąpieniem do budowy danego obiektu. Projekt powinien być przesłany do Związku w
dwóch egzemplarzach (jeden egzemplarz po zaopiniowaniu pozostaje w archiwalnej dokumentacji PZLA).
Komisja akceptuje proponowane rozwiązania lub przygotowuje opinię i wskazówki w sprawie jego
uzupełnienia lub wprowadzenia poprawek, w terminie nie dłuższym niż 30 dni lub w innym, najkrótszym i
technicznie możliwym od wpłynięcia do Związku projektu technicznego (budowlanego lub technicznobudowlanego) w wersji papierowej. Komisja nie uzgadnia projektów przesyłanych pocztą elektroniczną.
Inwestor, lub występujący w jego imieniu projektant, może razem z wnioskiem o uzgodnienie projektu i
wydanie świadectwa, złożyć jednocześnie projekt budowlany lub techniczno-budowlany obiektu, bez
wcześniejszego przesyłania założeń (koncepcji architektoniczno-budowlanej).
Komisja akceptuje lub opiniuje przedstawiany projekt techniczny (techniczno-budowlany),
zajmując stanowisko w sprawie usytuowania urządzeń lekkoatletycznych na danym obiekcie, pod kątem
ich funkcjonalności i zachowania wymaganych stref bezpieczeństwa, zapewniających bezpieczeństwo dla
startujących zawodników, sędziów i widzów oraz spełniania przez urządzenia lekkoatletyczne (bieżnia,
rów z wodą, skocznie, rzutnie) parametrów i wymagań przewidzianych międzynarodowymi przepisami
zawodów w lekkoatletyce IAAF. Komisja dokonuje także weryfikacji projektu pod kątem spełnienia
wymogów IAAF dot. deklarowanej kategorii stadionu (geometria stadionu, rozmieszczenie urządzeń,
obiekt rozgrzewkowy, liczba widzów na trybunach, zaplecze sanitarno-higieniczne i pomieszczenia
techniczne, infrastruktura towarzysząca – parkingi, drogi dojazdowe). Uzgodnienie projektu jest
potwierdzane przez upoważnionych przedstawicieli Komisji i Związku na rysunku przedstawiającym
4
usytuowanie urządzeń na obiekcie i ich zwymiarowanie (nazywanych przez większość projektantów
„planimetrią”), sporządzonym co najmniej w formacie A2 lub A3 w skali 1:500, pozostałe rysunki mogą być
przedstawione w formacie A3 lub A4. (zalecane jest ich przedstawianie również w skali 1 : 500).
Polski Związek Lekkiej Atletyki w swojej opinii nie zajmuje stanowiska w sprawie innych obiektów,
przedstawianych w projektach (np. boisko do piłki nożnej, boisko wielofunkcyjne), stawiając tylko wymóg
zabezpieczenia odpowiedniej liczby urządzeń sanitarno-higienicznych (szatnie i toalety dla zawodników,
sędziów i publiczności) oraz odpowiedniej do kategorii stadionu powierzchni pomieszczeń technicznych i
pomieszczeń dla szeroko rozumianej odnowy biologicznej, fizykoterapii, kontroli dopingowej itp. zgodnie
z wymaganiami zawartymi w rozdz. IV podręcznika „IAAF Track and Field Facilities Manual:2008”.
Związek w swojej opinii nie wypowiada się również w kwestiach technicznych budowy urządzeń
towarzyszących (budowy trybun, ogrodzenia stadionu, instalacji wodociągowej, kanalizacji lub budowy
budynków socjalno-obsługowych), ustosunkowując się jedynie do spełnienia wymaganych dla danej
kategorii liczby widzów i wymaganej powierzchni pomieszczeń zaplecza sanitarno-higienicznego i
pomieszczeń technicznych). Generalnie Związek nie wypowiada się w sprawach regulowanych
przepisami budowlanymi i odpowiednimi normami technicznymi oraz w sprawie oświetlenia stadionu
lekkoatletycznego. Informuje jedynie, że sprawy oświetlenia reguluje norma EN 12193 (Light and lighting
- Sports lighting - Światło i oświetlenie – Oświetlenie w sporcie).
Związek, przy uzgadnianiu projektu w swojej opinii nie zajmuje stanowiska w sprawie rodzaju
nawierzchni syntetycznej, projektowanej do położenia na budowanym stadionie, z wyjątkiem sytuacji gdy
inwestor zamierza występować o przyznanie I i II kategorii, nadawanych przez IAAF lub występuje do
Związku o przyznanie kategorii IIIA, IVA i VA, których uzyskanie uzależnione jest od zainstalowania
prefabrykowanych nawierzchni kauczukowych lub nawierzchni poliuretanowych z pełnego poliuretanu.
Nie akceptujemy zaprojektowania rodzaju nawierzchni niezgodnie z wymaganiami IAAF - położenie
innego rodzaju nawierzchni na bieżni, innego na rozbiegach lub zainstalowanie innego rodzaju
nawierzchni na stadionie głównym, a innej, o odbiegających parametrach dynamicznych, na stadionie
rozgrzewkowym. IAAF dopuszcza stosowanie na stadionie rozgrzewkowym innego rodzaju nawierzchni,
ale o takich samych parametrach dynamicznych jak parametry nawierzchni na stadionie głównym (musi
to być ten sam rodzaj nawierzchni w rozumieniu grupy nawierzchni).
Sprawa wyboru rodzaju nawierzchni (z uwzględnieniem przedstawionych w pliku „Kategorie
stadionów” wymagań, w przypadku ubiegania się o organizację zawodów rangi mistrzostw Polski) i kontroli
prawidłowości jej położenia należy do inwestora, który dokonuje wyboru w oparciu o swoje możliwości
finansowe i powołuje inspektora nadzoru czuwającego nad prawidłowym wykonaniem obiektu i
położeniem nawierzchni. Inwestorzy i projektanci, dokonując w projekcie opisu nawierzchni mogą, wg
własnego uznania, ustalić zawężony zakres parametrów wymaganej nawierzchni i ustalić dodatkowe
wymagania gwarantujące np. bezpieczeństwo ekologiczne, precyzując wymagania dot. braku lub
spełnienia norm zawartości określonych materiałów (SBR i materiałów z recyklingu, określonych związków
chemicznych czy metali ciężkich czy substancji lotnych). Komisja będzie akceptować jedynie projekty, w
których poszczególne parametry są zgodne z zakresem parametrów określonych w podręczniku IAAF
„Track and Field Facilities Manual;2008” dla danego rodzaju nawierzchni. Zapisy w dokumentacji
przetargowej (SIWZ) dot. opisu przedmiotu zamówienia powinny być zgodne z zapisami w uzgodnionym
z Komisją projekcie. W przypadku zmiany rodzaju nawierzchni, w stosunku do rodzaju nawierzchni
przedstawionej w ofercie, która wygrała przetarg, uzyskanie świadectwa PZLA, dopuszczającego stadion
do zawodów, będzie uzależnione od pokrycia przez Wykonawcę kosztów, zleconego przez PZLA, badania
parametrów zainstalowanej nawierzchni. Przy budowie stadionu należy zwrócić uwagę na zgodność
stosowanych materiałów, a zwłaszcza ich parametrów technicznych (grubości, składu itd.) z danymi
podawanymi przez producentów, zawartymi w karcie technicznej produktu.
W związku z różnym interpretowaniem przez projektantów odpowiedzi udzielanych drogą
telefoniczną, oficjalne odpowiedzi są udzielane jedynie na pytania zadawane drogą elektroniczną na
adresy podane na stronie Związku.
5
Po analizie przedstawionej dokumentacji projektowej i stwierdzeniu prawidłowości usytuowania
urządzeń i parametrów projektowanych urządzeń Związek wystawia fakturę i po wpłynięciu należności na
konto PZLA, potwierdza uzgodnienie projektu.
Po uzgodnieniu projektu Komisja, w przypadku stadionów, których gospodarze zamierzają
występować o przyznanie kategorii I i II do IAAF oraz kategorii IIIA nadawanej przez PZLA, wymagane
jest konsultowanie dokumentacji przetargowej i Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia z Komisją.
Komisja opiniuje Specyfikację Istotnych Warunków Zamówienia i dokumentację przetargową, pod kątem
prawidłowości sformułowań odnoszących się do prac związanych z wykonaniem urządzeń
lekkoatletycznych, rodzaju i specyfikacji wymagań w stosunku do nawierzchni i warunków odbioru
inwestycji, w tym uzyskiwania Świadectwa PZLA, dopuszczającego stadion do zawodów. Zaleca się
przesyłanie do konsultacji dokumentacji przetargowej i Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia
również w przypadku budowy stadionów pozostałych kategorii (IV-V).
Komisja nie uczestniczy w procedurze przetargowej, w wyjątkowych przypadkach – na wniosek
inwestora – przewodniczący lub delegowany przez niego członek może jedynie służyć doradztwem.
Wybudowanie obiektu według wcześniej uzgodnionego z Polskim Związkiem Lekkiej Atletyki
projektu ułatwia uzyskanie „Świadectwa PZLA”, zgodnie z zasadami określonymi na stronie internetowej
Komisji w pliku „Zasady wydawania Świadectw”.
Od kilku miesięcy Związek nie udziela poparcia wniosków o dofinansowanie, ze środków
Ministerstwa Sportu i Turystyki, budowy lub modernizacji stadionów lekkoatletycznych (hal) w przypadku,
gdy projekt techniczny (techniczno-budowlany) nie został uzgodniony z Komisją Obiektów i Urządzeń
PZLA. Wyjątkowo Związek może umieścić budowę planowanego lub modernizację dotychczasowego
stadionu na liście obiektów niezbędnych dla rozwoju bazy sportowej, gdy do Związku wpłynął wniosek o
uzgodnienie projektu i wydanie Świadectwa, z założeniami (koncepcją) budowy, precyzującymi kategorię
obiektu, jaką inwestor chciałby uzyskać i danymi, o których mowa powyżej w niniejszych „Zasadach
opiniowania i uzgadniania projektów”.
6
C - ZASADY WYDAWANIA ŚWIADECTW PZLA I REJESTRACJI
OBIEKTÓW LEKKOATLETYCZNYCH
Polski Związek Lekkiej Atletyki weryfikuje (potwierdza zgodność urządzeń
lekkoatletycznych z przepisami IAAF i PZLA) i dopuszcza do rozgrywania oficjalnych zawodów
lekkoatletycznych stadiony po spełnieniu następujących wymagań:
1. Polski Związek Lekkiej Atletyki, po potwierdzeniu zgodności parametrów urządzeń lekkoatletycznych
z przepisami IAAF i PZLA wystawia Świadectwo PZLA, zwane dalej Świadectwem. Świadectwo jest
dokumentem stwierdzającym zgodność wykonanej bieżni i urządzeń lekkoatletycznych z przepisami
IAAF i PZLA, umożliwiającym rozgrywanie oficjalnych zawodów i uznawanie wyników uzyskanych na
tych zawodach i ich zamieszczanie w oficjalnych statystykach, a wyników uzyskanych w warunkach
zgodnych z przepisami zawodów, jako podstawy do nadawania określonych klas sportowych.
2. Polski Związek Lekkiej Atletyki weryfikuje i dopuszcza do rozgrywania oficjalnych zawodów
lekkoatletycznych z pełnym programem konkurencji, jedynie stadiony posiadające bieżnię okrężną o
nominalnej długości na pierwszym torze wynoszącej 300 m – 400 m, wyposażoną na wirażach
(łukach) w krawężnik wewnętrzny, o minimalnej liczbie czterech torów o szerokości 1,22 m ± 0,01 m).
Polski Związek Lekkiej Atletyki nie weryfikuje i nie dopuszcza do rozgrywania oficjalnych zawodów
lekkoatletycznych stadionów nie posiadających krawężnika na wirażu. Stadion powinien posiadać
urządzenia do przeprowadzania skoków i rzutów (skocznie i rzutnie), a ich rodzaj i liczba decyduje o
kategorii stadionu, po spełnieniu ustalonych przez IAAF i Związek wymagań dla danej kategorii
stadionu, przedstawionych w pliku „Kategorie stadionów”. Związek nie wystawia Świadectw dla
stadionów z bieżnią o nawierzchni naturalnej, tym samym nie będą one dopuszczane do rozgrywania
oficjalnych zawodów lekkoatletycznych w konkurencjach biegowych (z wyjątkiem biegów tylko
rozpoczynających się lub kończących się na tych stadionach).
3. Na stadionach o mniejszej od 300 m długości bieżni okrężnej mogą być rozgrywane określone
konkurencje techniczne, po zweryfikowaniu i dopuszczeniu do rozgrywania oficjalnych zawodów,
urządzeń do przeprowadzania tych konkurencji.
4. Bieżnie bez krawężnika wewnętrznego na wirażach, na stadionach o obwodzie bieżni okrężnej 300 –
400 m na 1.torze, nie będą dopuszczane do rozgrywania konkurencji biegowych w czasie oficjalnych
zawodów lekkoatletycznych, w których zawodnicy biegają po wirażach (wszystkie konkurencje
biegowe, z wyjątkiem biegów na 100 m oraz 100 m i 110 m przez płotki).
5. Związek wystawia również Świadectwa zezwalające na przeprowadzanie oficjalnych zawodów w
określonych konkurencjach dla stadionów, na których bieżnia okrężna nie ma nominalnej długości
400 m (np. stadiony z bieżnią okrężną o długości na pierwszym torze 300,00 m lub 333,33 m), które
nie są zaliczane do kategorii ustalonych przez IAAF dla stadionów o nominalnym obwodzie bieżni 400
m. Stadiony te są ujmowane w odrębnej klasyfikacji jako stadiony niepełnowymiarowe dopuszczone
do rozgrywania określonych konkurencji, wymienionych w Świadectwie.
6. Wystawiane są również Świadectwa na przeprowadzanie oficjalnych zawodów w określonych
konkurencjach biegowych i technicznych na obiektach, gdzie nie ma bieżni okrężnej, jeżeli urządzenia
(bieżnia prosta, skocznie lub rzutnie) spełniają określone wymagania IAAF i PZLA. Takie obiekty będą
ujmowane w grupie obiektów niepełnowymiarowych.
7. Związek nie wystawia Świadectw i nie zalicza do żadnej z kategorii (III-V) stadionów, na których
nawierzchnia bieżni i rozbiegów została zainstalowana na podbudowie elastycznej ET lub
podbudowie wykonanej z betonu jamistego. Stadiony te będą ujmowane w odrębnej grupie stadionów,
na których mogą być rozgrywane jedynie zawody szkolne i rekreacyjne.
8. Nie będą weryfikowane i dopuszczane do rozgrywania oficjalnych zawodów stadiony, na których nie
wykonano okablowania i nie zainstalowano wewnątrz płyty boiska studzienek teletechnicznych (w jej
czterech narożnikach) umożliwiających podłączenie pistoletów startowych i aparatury do
elektronicznego pomiaru czasu oraz coraz częściej stosowanych na zawodach elektronicznych tablic
informacyjnych.
7
9.
10.
11.
12.
13.
14.
W Raporcie pomiarowym wymagane jest przedstawienie informacji o urządzeniach rozgrzewkowych.
W przypadku gdy gospodarz stadionu zamierza wykorzystywać urządzenia (bieżnia, skocznie lub
rzutnie), zainstalowane na boisku rozgrzewkowym do przeprowadzania oficjalnych zawodów,
powykonawcza dokumentacja geodezyjna „Raport pomiarowy” musi zawierać wyniki pomiarów
parametrów tych urządzeń, potwierdzające ich zgodność z przepisami IAAF i PZLA.
Nawierzchnia syntetyczna bieżni i rozbiegów musi spełniać wymagania IAAF, dotyczące jej jakości
(certyfikat IAAF – Product Certificate). Na stadionach, na których gospodarze zamierzają ubiegać się
organizację zawodów rangi mistrzostw Polski, o pełnym programie konkurencji (MP seniorów, MP
juniorów, młodzieżowe MP i ogólnopolska olimpiada młodzieży - kategorie I, II, IIIA) lub o niepełnym
programie konkurencji (MP w wielobojach – kategoria IVA) i MP w wybranych konkurencjach –
kategoria VA) oraz organizację mityngów międzynarodowych - kategorie I, II, IIIA, IVA i VA (I i II
kategoria nadawana przez IAAF, IIIA, IVA i VA przez PZLA), zdecydowanie zalecane jest położenie
nawierzchni z grupy prefabrykowanych nawierzchni kauczukowych lub nawierzchni poliuretanowych
z pełnego poliuretanu (Full PUR). W przypadku nawierzchni poliuretanowych, z pełnego poliuretanu,
przy wykonywaniu dolnych warstw tych nawierzchni dopuszczalne jest stosowanie materiałów
zaakceptowanych przez IAAF w wydanym przez IAAF certyfikacie (Product Certificate) i karcie
technicznej danej nawierzchni. Stosowane, zgodnie z tą technologią, materiały muszą spełniać
wymagania zawarte w polskich i unijnych normach dot. stężeń substancji szkodliwych dla zdrowia
użytkowników. Należy używać materiałów o ściśle określonych parametrach fizyko-mechanicznych,
niezanieczyszczonych substancjami szkodliwymi dla zdrowia użytkowników.
Wszystkie urządzenia muszą posiadać minimalne parametry określone przepisami IAAF i PZLA oraz
zapewniać odpowiednie warunki bezpieczeństwa dla startujących zawodników, sędziów i widzów.
Muszą być zachowane, zgodne z przepisami strefy bezpieczeństwa (minimum 1,00 m) wewnątrz i na
zewnątrz bieżni oraz na zewnątrz wszystkich urządzeń zamontowanych na stadionie (skoczni i rzutni),
zachowane bezpieczne odległości między poszczególnymi elementami urządzeń na stadionie,
wymagana przepisami IAAF długość wybiegu za linią mety (min. 17,00 m) oraz odpowiednie
odległości końca zeskoczni w skokach długich i końcowej krawędzi zeskoku w skoku o tyczce od
stałych elementów ogrodzenia (od belki do odbicia i skrzynki do skoku o tyczce do ogrodzenia
minimum 15,00 m) oraz odpowiedniej długości sektory rzutów. W rzucie dyskiem i młotem muszą być
zapewnione prawidłowe, zgodne z przepisami, klatki mające na celu ochronę zawodników i sędziów
w strefie zagrożenia.
Stadiony, których właściciele zamierzają ubiegać się o certyfikat IAAF I lub II kategorii oraz stadiony,
na których będą przeprowadzane zawody rangi mistrzostw Polski i mityngi międzynarodowe
(Świadectwo PZLA dla kategorii IIIA, IVA i VA), powinny posiadać odpowiedni, dodatkowy obiekt
rozgrzewkowy lub teren za stadionem do przeprowadzenia rozgrzewki, zgodnie z wymaganiami
ustalonymi przez IAAF lub Związek dla odpowiednich kategorii, przedstawionymi na stronie
internetowej Komisji w pliku „Kategorie stadionów”. Komisja Obiektów i Urządzeń prowadzi prace nad
ustaleniem wymaganych obligatoryjnie i fakultatywnie urządzeń na obiekcie rozgrzewkowym dla
poszczególnych kategorii stadionów, nadawanych przez Związek.
Oznakowanie bieżni (linie startów dla poszczególnych dystansów, miejsca ustawienia płotków w
biegach przez płotki i przeszkód w biegach z przeszkodami) należy wykonać zgodnie z metryką
zaakceptowaną przez Polski Związek Lekkiej Atletyki. Na wszystkich stadionach w Polsce należy
wymalować nie przewidziane przepisami IAAF linie startu dla biegu 60 m, 150 m, 300 m, 1500 m z
przeszkodami oraz miejsca ustawienia płotków dla dystansów 100 m przez płotki młodziczek i 110 m
przez płotki młodzików. Nie jest koniecznym przedstawianie metryki dla stadionów o standardowym
promieniu zalecanym przez IAAF (36,50 m).
Stadiony wszystkich kategorii muszą obowiązkowo posiadać szatnie (przebieralnie) z ciepłą wodą,
łazienki, toalety oraz pomieszczenie dla sędziów i pomieszczenia techniczne, o powierzchni
dostosowanej do kategorii stadionu, zgodnie z wymaganiami przedstawionymi w rozdz. IV
podręcznika „IAAF Track and Field Facilities Manual”, omówionymi w pliku „Kategorie stadionów”.
Stadiony, na których będą przeprowadzane zawody rangi mistrzostw Polski i mityngi międzynarodowe
8
15.
16.
17.
18.
19.
oraz stadiony, których właściciele (administratorzy) zamierzają ubiegać się o certyfikat IAAF I lub II
kategorii, muszą obowiązkowo posiadać dodatkowe pomieszczenia pomocnicze dla fizykoterapii,
odnowy biologicznej i odpoczynku między konkurencjami oraz gabinety lekarskie i gabinet do kontroli
antydopingowej.
Wszystkie stadiony, w szczególności te, na których będą przeprowadzane zawody rangi mistrzostw
Polski o pełnych lub niepełnym programie konkurencji (kategorie I, II, IIIA, IVA i VA), a zwłaszcza
stadiony, których właściciele (administratorzy) zamierzają ubiegać się o certyfikat IAAF I lub II
kategorii, powinny posiadać, odpowiednią dla danej kategorii, liczbę miejsc dla widzów na trybunach,
parkingi oraz drogi ewakuacyjne dla widzów, zgodnie z wymaganiami przedstawionymi w pliku
„Kategorie stadionów”.
Wszystkie stadiony muszą być wyposażone w odpowiedni sprzęt boiskowy, zawodniczy, sędziowski,
pomiarowy i informacyjny dla widzów, zgodnie z zamieszczonym na stronie internetowej Komisji
„Wykazem wyposażenia technicznego dla poszczególnych kategorii”. W przypadku nowo
budowanych (modernizowanych) obiektów posiadany sprzęt powinien umożliwić w przypadku
kategorii I - IV przeprowadzenie zawodów co najmniej rangi wojewódzkiej, w przypadku kategorii V i
stadionów niepełnowymiarowych - zawodów lokalnych.
Świadectwo PZLA jest wydawane, na podstawie przedłożonej powykonawczej dokumentacji
geodezyjnej, sporządzonej wg zasad i wzoru przedstawionego na stronie Komisji w pliku „Raport
pomiarowy stadionu” oraz tzw. metryki stadionu, w przypadku gdy promień wiraży bieżni odbiega od
standardowego promienia zalecanego przez IAAF (36,50 m). W przypadku ubiegania się o kategorię
I i II IAAF powykonawcza dokumentacja geodezyjna musi być sporządzona wg wzoru ”Track and Field
Facilities Measurement Report Outdoor Facilities” w języku angielskim. Dokumentacja ta powinna być
zaopiniowana przez Komisję przed wysłaniem do IAAF.
Powykonawcza dokumentacja geodezyjna „Raport pomiarowy stadionu” musi być sporządzona przez
geodetę uprawnionego. PZLA, od 2015 roku, będzie ogłaszać na stronie Komisji listę
rekomendowanych przez Związek geodetów uprawnionych do sporządzania tej dokumentacji, którzy
zostaną wyłonieni po analizie prawidłowości przygotowywanych przez nich dokumentacji,
wpływających do Związku i przeprowadzeniu odpowiedniego szkolenia.
Do „Raportu pomiarowego” muszą być również dołączone wyniki pomiarów parametrów położonej
nawierzchni syntetycznej, jeżeli inwestor występuje o przyznanie kategorii IIIA, umożliwiającej
ubieganie się o przyznanie organizacji zawodów rangi mistrzostw Polski o pełnym programie
konkurencji (MP seniorów, MP juniorów, młodzieżowe MP i ogólnopolska olimpiada młodzieży) potwierdzające prawidłowość położenia nawierzchni przez wykonawcę i zgodność jej parametrów
(takich jak grubość, zdolność amortyzowania siły, wskaźnik odkształcenia pionowego, wytrzymałość
na rozciąganie, tarcie, niedoskonałości, nierówności, odwodnienie, kolor itd.), z wymaganiami IAAF
dla danego typu nawierzchni. Badania muszą być wykonane przez jedno z laboratoriów,
akredytowanych przez IAAF (Centre for Sport Technology, Londyn – Wielka Brytania; Sports Labs
Ltd., Houstoun, Wielka Brytania; Institut für Sportbodentechnik, Eschenz – Szwajcaria; United States
Sports Surfacing Laboratory, Fort Walton Beach – USA; Ősterreichisches Forschunginstitutes für
Chemie & Technik of Technologie & Innovation GmbH, Wiedeń, Austria; MPA – University of Stuttgart,
Section 55150 „Sport surfaces sports facilities”, Stutgart, Niemcy; ISP – Institut für
Sportstättenprüfung, Bad Laer – Niemcy; Labosport, Le Mans – Francja; Instituto de Biomecanica de
Valencia Universidad Politécnica de Valencia, Walencja, Hiszpania; Instituut voor
Sportaccommodaties B.V. – ISA Sport, Arnhem, Holandia; Laboratorio Prove Polimeri – LP3,
Dipartimento di Chimica, Materiali e Ingegneria Chimica „G.Natta”, Politecnico di Milano, Milan,
Włochy) lub ujęte w corocznie ogłaszanym przez PZLA wykazie jednostek rekomendowanych do
prowadzenia tego typu badań (obecnie Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie). Przedstawienie
wyników pomiarów parametrów położonej nawierzchni syntetycznej jest wymagane także w
przypadku występowania do IAAF o przyznanie kategorii I i II lub przyznanie certyfikatu I klasy dla
obiektu oraz kategorii IV i V - w przypadku gdy na stadionie zainstalowano inny rodzaj nawierzchni
9
20.
21.
22.
23.
24.
25.
aniżeli nawierzchnia przedstawiona w uzgodnionym z Komisją projekcie lub w ofercie, która wygrała
przetarg.
W przypadku występowania o przyznanie kategorii IVA i VA, umożliwiających ubieganie się o
przyznanie organizacji zawodów rangi mistrzostw Polski o niepełnym programie konkurencji (MP w
wielobojach – kategoria IVA) lub MP w wybranych konkurencjach (kategoria VA) również zaleca się
przeprowadzenie takich badań, które również leży w interesie inwestora. Wyniki badań pozwalają
potwierdzić prawidłowość zainstalowania nawierzchni i zgodność jej parametrów z parametrami, jakie
IAAF określił dla danej nawierzchni w procesie jej certyfikacji - przy uzyskiwaniu Product Certificate,
zabezpieczając przed zainstalowaniem tzw. „podróbek” lub zastosowaniem w procesie jej
instalowania innych zastępczych, tańszych składników, w stosunku do składników podanych w karcie
technicznej. Zaleca się aby od wyników takich badań, potwierdzających prawidłowość położenia
nawierzchni przez wykonawcę i zgodność jej podstawowych parametrów, z wymaganiami IAAF dla
danego typu nawierzchni, inwestor uzależniał odbiór wykonanej inwestycji. Przeprowadzenie takich
badań powinno być zlecane bezpośrednio przez inwestora, dla uniknięcia „wpływu” wykonawcy na
ich rezultaty.
Po przeprowadzeniu analizy przedstawionej powykonawczej dokumentacji geodezyjnej (Raportu
pomiarowego) i dołączonej metryki stadionu, Komisja przeprowadza wizję lokalną, w trakcie której
dokonywane jest sprawdzenie parametrów urządzeń i prawidłowości wymalowania linii startu, linii
ustawień płotków, rozbiegów, wyznaczenia sektorów rzutów itp. Po stwierdzeniu prawidłowości
wykonania urządzeń i oznakowania Związek wystawia fakturę i po wpłynięciu należności na konto
PZLA, wystawia Świadectwo PZLA.
Świadectwa są wydawane w okresie nie dłuższym niż 30 dni, od przedstawienia powykonawczych
pomiarów geodezyjnych „Raportu pomiarowego”, wraz z kompletną dokumentacją.
Polski Związek Lekkiej Atletyki określa w Świadectwie kategorię dla stadionów o nominalnym
obwodzie bieżni 400 m i precyzuje zakres konkurencji możliwych do rozgrywania na danym obiekcie,
wraz z ewentualnymi zastrzeżeniami dotyczącymi ich przeprowadzania.
Za wystawienie Świadectwa Związek pobiera opłaty zgodnie z cennikiem ustalonym przez Zarząd,
przedstawionym na stronie Związku.
Polski Związek Lekkiej Atletyki zamieszcza na stronie internetowej www.pzla.pl (w menu:
Komisje/Komisja Obiektów i Urządzeń/plik Wykaz zweryfikowanych stadionów) wykaz
zweryfikowanych i dopuszczonych do rozgrywania oficjalnych zawodów stadionów, przedstawiający
rok wykonania obiektu, wykonawcę i rodzaj nawierzchni syntetycznej oraz szczegółową
charakterystykę tych stadionów, w tym: liczbę torów na obwodzie i na prostej, informacje o rowie z
wodą, liczbę skoczni i rzutni. Wykaz jest aktualizowany w ciągu jednego miesiąca po zweryfikowaniu
stadionu. Od 2015 roku w wykazie będą zamieszczane kategorie, jakie uzyskają poszczególne
stadiony*. W wykazie umieszczane są również stadiony niepełnowymiarowe dopuszczone do
rozgrywania oficjalnych zawodów.
*Uwaga: Przy zaliczaniu do określonych kategorii nowo budowanych lub modernizowanych stadionów
obowiązują wymagania, ustalone na podstawie wymagań IAAF. W przypadku braku na stadionie
określonej w tabelach w pliku „Kategorie stadionów” liczby urządzeń do rozgrywania poszczególnych
konkurencji, przyznawana kategoria będzie obniżana o jedną w stosunku do kategorii wynikającej z
wymaganej liczby torów bieżni na okrężnej. W przypadku braku wymaganych urządzeń na obiekcie
rozgrzewkowym kategoria będzie określana na podstawie liczby urządzeń zainstalowanych na stadionie
głównym. Kategoria ta będzie przyznawana warunkowo na maksymalny okres 5 lat, po którym nastąpi
weryfikacja wymagań dot. urządzeń na obiekcie rozgrzewkowym, w przypadku nie wybudowania
wymaganych urządzeń kategoria ta będzie obniżona o jedną.
10