Zwierzęta chronione

Scenariusz zajęć przyrodniczych nr 6
Temat kompleksowy: „Zwierzęta chronione”
Temat dnia: „Wilki”
I - Ranek:
„Wilki”- wspólnie oglądamy albumowe wydania różnych książek ukazujących
wilki, zwracam uwagę na ilustracje przedstawiające te zwierzęta w różnego
rodzaju sytuacjach…, dzieci wypowiadają się na temat wyglądu zwierząt,
prowadzimy luźną rozmowę na temat treści oglądanych ilustracji.
II – Zajęcia właściwe:
„Czerwony Kapturek” - na bazie utworu Braci Grimm organizujemy teatrzyk
cieni - dzieci
uczestniczą w przedstawieniu, oceniają zachowanie
poszczególnych bohaterów. „Wataha na polowaniu”- zabawa ruchowa z el.
czworakowania. „Wilki” – w oparciu o fachową literaturę dzieci dowiadują się
wielu ciekawych informacji nt. życia tych zwierząt – wiedzą, że są objęte
ochroną, potrafią dostrzec różnice pomiędzy bajkowym, a prawdziwym
wizerunkiem wilka. „Zagadka rysunkowa”- dzieci łączą czarnym flamastrem
kropki, otrzymaną w ten sposób sylwetę wilka wypełniają techniką wydzieranki,
dorysowują pastelami elementy zdobnicze np. zarośla, drzewa, niebo itd.
Organizujemy wystawę prac dla rodziców.
III - Zajęcia popołudniowe:
Słuchamy utworu J. Brzechwy „ ZOO”, próbujemy opanować na pamięć wiersz
„WILK”. Zachęcam dzieci do wycieczki do ogrodu zoologicznego, aby
zobaczyły wilka w rzeczywistości ☺. „ Gdzie ukrył się wilk ?”- zabawa
dydaktyczna - chowamy gdzieś na sali maskotkę wilka, a potem na zasadzie
zabawy „ciepło-zimno” próbujemy ją odszukać.
Cel ogólny: - dzieci dowiadują się o tym, że wilki należą do grupy zwierząt
objętych ochroną, poznają bliżej te zwierzęta
Cele operacyjne: - dzieci potrafią wskazać na zdjęciach i ilustracjach sylwetę
wilka
- próbują opisać jego wygląd, potrafią wskazać podobieństwa
do innych, znanych im zwierząt
- z uwagą wysłuchają kilku ciekawostek dotyczących
życia wilków
- właściwie ocenią bohaterów utworu „Czerwony Kapturek”
- kształtują umiejętność składnego wypowiadania się na
określony temat
- poprawnie wykonają zadanie plastyczne
- opanują pamięciowo wiersz J. Brzechwy – WILK
- uczestniczą w zabawie dydaktycznej
Formy pracy : z całą grupą, w małych zespołach, indywidualnie
Metody pracy: - asymilacja wiedzy- rozmowa nauczyciela z dziećmi
- samodzielnego działania – czynny udział
w zabawie ruchowej i dydaktycznej
- waloryzacyjna – działania plastyczne
Środki dydaktyczne : albumy przyrodnicze, publikacje książkowe barwnie
ilustrowane, rekwizyty do teatrzyku cieni – ekran,
lampka, sylwety bohaterów utworu Braci Grimm,
Przebieg zajęć:
I
Dzieci przynoszą z domu różnego rodzaju książki, czasopisma, plakaty i
ilustracje przedstawiające wilki – kilka dni wcześniej otrzymały od nauczycielki
pisemną prośbę do rodziców o wyszukanie informacji czy też zdjęć dotyczących
życia tych zwierząt. Organizujemy sobie specjalny „kącik” pod hasłem „Wszystko o wilkach”. Wspólnie przeglądamy przyniesione przez dzieci
materiały, czytamy fragmenty ciekawostek dotyczących życia wilków. Patrząc
na ilustracje próbujemy opisać wygląd tych zwierząt.
II
1. Zaraz po śniadaniu zapraszam dzieci do teatrzyku cieni na bajkę pt. „
Czerwony Kapturek” wg. Braci Grimm. Jest to ulubiona bajka maluszków i
okazja, aby pokazać trochę bajkowy obraz wilka. Teatrzyk cieni nie jest obecnie
wykorzystywany, a naprawdę uwielbiany przez dzieci. Poza tym nie wymaga od
nauczyciela zdolności plastycznych gdyż „gra” światła i cienia przynosi
oczekiwany efekt.
2. Po przedstawieniu bajki prowadzę standardową rozmowę z dziećmi
dotyczącą zaprezentowanych treści typu:
* Kto był bohaterem bajki?
* Dlaczego Czerwony Kapturek poszedł do babci?
* Z jakiego powodu nie mógł zbaczać ze ścieżki?
* Czy dotrzymał słowa i posłuchał rady swojej mamy?
* Co się wydarzyło w domu babci?
* W jaki sposób zakończyła się cała historia?
Zachęcam dzieci żeby spróbowały ocenić zachowanie „ Czerwonego Kapturka”
i wilka.
3. „Wataha na polowaniu”- zabawa ruchowa z el. czworakowania- zapraszam
dzieci do zabawy polegającej na naśladowaniu skradających się wilków. Jest to
dobry moment na utrwalenie umiejętności poprawnego czworakowania. Na
hasło „dzieci”- wszyscy swobodnie biegają, ostrożnie żeby się nie popychać…A
na hasło „wilki’- dzieci wykonują poprawne czworakowanie, przy okazji
próbują odegrać rolę skradających się wilków…
4. Po zabawie ruchowej ponownie gromadzimy się przy zorganizowanym w
ranku kąciku pod hasłem „Wszystko o wilkach”.
Opowiadam w prosty sposób o życiu wilków, pokazując barwne ilustracje:
Wilki
Są to zwierzęta zamieszkujące tereny lasów, równin, bagien i gór. Do życia
potrzebują dużo przestrzeni. Żyją w tzw. Watahach, czyli grupach. Są
wytrwałymi wędrowcami, potrafią w ciągu dnia pokonać dystans
kilkudziesięciu kilometrów. Jedno stado wilków liczy czasami do 20
osobników, bywa, że są jeszcze mniej liczne stada. Zazwyczaj polują rodzice
wraz ze swoimi młodymi.
Wilki porozumiewają się za pomocą mowy ciała, odgłosów oraz przy użyciu
własnych odchodów (tzw. znakowanie).
Żywią się głównie średniej i dużej wielkości ssakami kopytnymi: jeleniami,
dzikami, sarnami lub mniejszymi ssakami czy też padliną. Czasami jak warunki
na to pozwolą to żywią się rybami. Przy braku pożywienia lub w okresie
wychowywania swoich młodych zdarza im się atakować zwierzęta hodowlane.
Dawniej żyło bardzo dużo wilków, ale przez działalność człowieka zwierzęta te
zaczęły ginąć. Obecnie wilki objęto ochroną gatunkową.
Rzadko możemy spotkać wilki w naturalnym środowisku, prędzej w ogrodach
zoologicznych.
W naszym KRAJU występują głównie na wschodzie, północy i południowym
wschodzie Polski, ale pojedyncze osobniki spotyka się na całym obszarze.
Zwierzęta te przypominają psy, zwłaszcza rasę – owczarek niemiecki.
Odróżnienie ich jest dość łatwe, ponieważ owczarki noszą ogona wygiętego ku
górze w przeciwieństwie do wilków.
DO DZISIAJ przetrwały dwa gatunki wilków - wilk szary i wilk czerwony.
Rozróżniamy kilka ras wilka szarego, a w tym: wilk arktyczny, wilk stepowy,
wilk leśny oraz zwykły wilk szary.
Informacje nie mogą być zbyt obszerne gdyż czas trwania zajęć u
maluszków nie powinien przekraczać 20 minut .
Możemy przekaz informacji podzielić na kilka dni – wówczas dzieci bardziej
sobie je przyswoją ☺
Bibliografia, z której można skorzystać :
Henryk Okarma, Monografie przyrodnicze – Wilk, Wydawnictwo Lubuskiego
Klubu Przyrodników, Świebodzin 1997.
Henryk Okarma, Wilk, Canis lupus (Linne, 1758). W: Polska Czerwona Księga
Zwierząt. Red. Z. Głowaciński PWRiL, Warszawa 2001.
Bogumila Jędrzejewska, Włodzimierz Jędrzejewski Ekologia zwierząt
drapieżnych Puszczy Białowieskiej. Wyd. Naukowe PWN, 2001, Warszawa.
Andrzej Bereszyński, Wilk (Canis lupus Linnaeus, 1758) w Polsce i jego
ochrona, Poznań 1998.
Sabina Nowak, Robert W. Mysłajek – Tropem wilka. Stowarzyszenie dla
Natury "Wilk", Godziszka 2000.
Vitus B. Droscher "Zachowania zwierząt. Skuteczne strategie przetrwania."
Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media Warszawa 2001
5. Po dawce informacji dotyczących wilków proponuję dzieciom rozwiązanie
rysunkowej zagadki…
Każde dziecko otrzymuje kartkę z „wykropkowaną” sylwetą wilka. Zadaniem
dzieci jest połączyć kropki i za pomocą wydzierani wypełnić powstałą sylwetę
wilka. Chętne dzieci dorysowują elementy zdobnicze typu słońce, niebo, zarośla
itd.
6. Po skończonej pracy wspólnie organizujemy wystawę prac dla rodziców.
III
1.Czytam dzieciom wesołe wiersze J. Brzechwy pt. ”ZOO”, wspólnie
próbujemy nauczyć się wiersza – WILK – na pamięć.
2.Proponuję chętnym dzieciom zabawę dydaktyczną „Gdzie ukrył się wilk ?”,
szukamy maskotki wilka na zasadzie zabawy ciepło - zimno.
3.Zachęcam dzieci do zaproszenia rodziców na wycieczkę do ZOO w celu
zobaczenia wilka „ na żywo” ☺ ☺ ☺
Autor: Renata Czajecka