I C 900/10 - Sąd Rejonowy w Białymstoku

Sygn. akt I C 900/10
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 20 stycznia 2011 r.
Sąd Rejonowy w Białymstoku Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SR Paweł Dzienis
Protokolant:
st. sekr. sąd. Małgorzata Kazberuk
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2011 r. w Białymstoku
sprawy z powództwa „P” spółki jawnej Ewa i Mirosław W. w upadłości układowej
przeciwko pozwanym Piotrowi Grzegorzowi M. i Leszkowi Cezaremu M
o zwolnienie od egzekucji samochodu osobowego marki Opel Corsa o numerze
rejestracyjnym BI
I.
II.
Oddala powództwo,
Zasądza od powódki na rzecz pozwanych solidarnie kwotę 617 złotych tytułem
zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sędzia SR
UZASADNIENIE
Powódka „P” spółka jawna Ewa i Mirosław W. w upadłości układowej wniosła
powództwo o zwolnienie rzeczy spod egzekucji w sprawie z wniosku wierzycieli
Piotra Grzegorza M. i Leszka Cezarego M. przeciwko dłużnikom Mirosławowi
Piotrowi W. i Ewie Halinie W. prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie
Rejonowym w Białymstoku Ewę Dubaniewicz w sprawie ED Km 1617/10 w postaci
samochodu osobowego marki Opel Corsa o numerze rejestracyjnym BI, rok produkcji
2002 r.
Pozwana wskazała, iż zajęty pojazd jest jej własnością, na potwierdzenie czego
przedstawiła fakturę VAT 220/02 z 18 czerwca 2002 r. oraz powołała fakt
przekształcenia „P” spółki cywilnej Ewa i Mirosław W. w „P” spółkę jawną Ewa i
Mirosław W. Ponadto podniosła, że powódka otrzymała zawiadomienie o zajęciu
ruchomości w dniu 2.11.2010 r.
Pozwani Piotr Grzegorz M. i Leszek Cezary M. w odpowiedzi na pozew wnieśli
o oddalenie powództwa i zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania. Pozwani
podnieśli zarzut przedawnienia roszczenia wskazując, iż zgodnie z treścią art. 841 § 3
k.p.c. powództwo o zwolnienie rzecz spod egzekucji może być wniesione w ciągu
miesiąca od dowiedzenia się o naruszeniu prawa. Tymczasem zajęcie pojazdu zostało
dokonane w dniu 25 sierpnia 2010 r. Wspólnicy powodowej spółki Ewa i Mirosław
W. w piśmie z 22 września 2010 r. wskazywali, że samochód stanowi własność
powódki oraz złożyli skargę na czynność komornika sądowego w postaci zajęcia
pojazdu zarejestrowaną pod sygnaturą II Co 7345/10 Sądu Rejonowego w
Białymstoku. Z ostrożności procesowej pozwani wskazali, że powódka nie
przedstawiła żadnych dowodów na potwierdzenie okoliczności, ze zajęty pojazd
stanowi jej własność. Brak jest zwłaszcza wpisu powódki w dowodzie rejestracyjnym
zajętego pojazdu. Ponadto pozwani podnieśli, że wezwanie do zwolnienia zajętego
przedmiotu z egzekucji nie zawiera podpisu nadawcy i tym samym brak jest podstaw
do żądania zwrotu kosztów postępowania.
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 25 sierpnia 2010 r. Komornik Sadowy przy Sądzie Rejonowym w
Białymstoku Ewa Dubaniewicz prowadząc postępowanie egzekucyjne w sprawie ED
Km 1617/10 z wniosku wierzycieli Piotra Grzegorza M. i Leszka Cezarego M.
przeciwko dłużnikom Mirosławowi Piotrowi W. i Ewie Halinie W. dokonała zajęcia
samochodu osobowego marki Opel Corsa o numerze rejestracyjnym BI, rok produkcji
2002 r. (k. 30 akt egzekucyjnych). Dłużnicy pokwitowali zawiadomienie o zajęciu
ruchomości w dniu 15 września 2010 r. (k. 32 i 33 akt egzekucyjnych). W dniu 22
września 2010 r. dłużnicy poinformowali Komornika Sądowego przy Sądzie
Rejonowym w Białymstoku Ewę Dubaniewicz, że zajęty pojazd nie stanowi ich
własności, a należy do „P” spółki jawnej Ewa i Mirosław W. w Białymstoku w
upadłości układowej (k. 50 akt egzekucyjnych). W dniu 20.10.2010 r. Komornik
Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku Ewa Dubaniewicz wystosowała
zawiadomienie osoby trzeciej o zajętych ruchomościach do wierzycieli i „P” spółki
jawnej Ewa i Mirosław W. w Białymstoku w upadłości układowej (k.54 akt
egzekucyjnych). Zawiadomienie to zawierało pouczenie o prawie i terminie złożenia
powództwa z art. 841 k.p.c. „P” spółka jawna Ewa i Mirosław W. w Białymstoku w
upadłości układowej otrzymała wskazane zawiadomienie w dniu 2.11.2010 r. (k. 56
akt egzekucyjnych). Powództwo o zwolnienie spod egzekucji zajętego samochodu
zostało złożone za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 1.12.2010 r. (k. 18 akt
sprawy).
Zajęty przez Komornika Sądowego pojazd marki Opel Corsa o numerze
rejestracyjnym BI, rok produkcji 2002 r. został nabyty w dniu 18 czerwca 2002 r.
przez wspólników spółki cywilnej „P” Ewę i Mirosława W. (faktura VAT nr 220/02 k.
7). W 2003 r. spółka cywilna uległa przekształceniu z mocy prawa w spółkę jawną.
Dłużnicy składali skargę na czynność komornika sądowego w postaci zajęcia pojazdu
w sprawie ED Km 1617/10, która postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku
w sprawie II Co 7345/10 została oddalona.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 841 § 3 k.p.c. powództwo ekscydencyjne może być wniesione
przed upływem jednego miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa
powoda. Dlatego też w pierwszej kolejności należało ustalić sporną w sprawie kwestię
tego, czy powództwo zostało wniesione w terminie. Rozstrzygniecie tego sporu
sprowadza się do ustalenia kiedy powódka dowiedziała się o zajęciu i jak należy
interpretować ustawowy zwrot „dowiedziała się”. W sprawie przedstawione zostały
dwa stanowiska interpretacji tego zwrotu. Powódka wytaczając powództwo
wskazywała, że istotne dla oceny zachowania terminu do wniesienia powództwa jest
formalne uzyskanie informacji przez spółkę w postaci zawiadomienia dokonanego
przez Komornika Sądowego i wystosowanego bezpośrednio do spółki jawnej.
Odmienne stanowisko zaprezentowali pozwani wskazując, że termin „dowiedzenie
się” jest czym innym niż zawiadomienie i chwila dowiedzenia się nie zawsze jest
równoznaczna z otrzymaniem zawiadomienia wystosowanym przez Komornika
Sądowego. W sprawie zdaniem pozwanych powódka dowiedziała się znacznie
wcześniej o zajęciu przedmiotowego pojazdu niż z chwilą otrzymania zawiadomienia,
a z chwilą kiedy o zajęciu dowiedzieli się wspólnicy spółki, którzy są równocześnie
dłużnikami w sprawie egzekucyjnej.
W ocenie Sądu prawidłowe jest stanowisko prezentowane przez pozwanych.
Dokonując wykładni językowej i posługując się założeniem racjonalnego
ustawodawcy stwierdzić należy, że pojęcie dowiedzenia się nie jest tożsame
znaczeniowo z zawiadomieniem o zajęciu. Zdaniem Sądu gdyby ustawodawca
przywiązywał wagę do formalnego aktu zawiadomienia jako początku biegu terminu
wyznaczonego na złożenie powództwa to wyraźnie zapisałby to w ustawie. Dlatego
też dowiedzenie się należy interpretować jako każdą czynność w wyniku której
powódka powzięła wiarygodną informację o zajęciu przedmiotu egzekucji. Odnosząc
się do okoliczności rozpoznawanej sprawy należy rozstrzygnąć kolejny problem kiedy
powódka jako spółka jawna dowiedziała się o zajęciu przedmiotowego pojazdu. Istota
problemu polega na tym, że dłużnicy w sprawie egzekucyjnej i wspólnicy powodowej
spółki jawnej to ten sam krąg osób. Oczywistym jest, że spółka jawna jest odrębnym
ułomnym podmiotem prawa, ale jest spółką osobową, w której wspólnicy mają prawo
i obowiązek prowadzenia spraw spółki i jej reprezentacji. Dlatego też w ocenie Sądu
nie można uznać, że te same osoby powzięły wiadomość w różnych terminach raz jako
dłużnicy a raz jako wspólnicy powodowej spółki jawnej. Spółka dowiaduje się o
zajęciu przedmiotu z chwilą gdy wiadomość taka powzięli jej wspólnicy. Nie jest w
okolicznościach rozpoznawanej sprawy istotne czy w danym momencie dowiaduje się
dana osoba jako dłużnik czy jako wspólnik, skoro są to tożsame osoby.
Z powyższych powodów w ocenie Sądu powództwo należy uznać jako złożone
po terminie. Powódka złożyła je przyjmując termin miesięczny liczony od dnia
uzyskania zawiadomienia o zajęciu pojazdu skierowanego przez Komornika
Sądowego. Tymczasem jak wykazuje analiza akt postępowania egzekucyjnego w
sprawie ED Km 1617/10 Ewa i Mirosław W. powzięli wiadomość o zajęciu pojazdu
już w dacie 15.09.2010 r. Przyjąć należy, iż również w tej dacie wiadomość o zajęciu
przedmiotu powzięła spółka jawna, której wspólnikami są dłużnicy. Zawiadomienie
dokonane przez Komornika Sądowego skierowane do spółki jawnej nie jest tożsame z
chwila dowiedzenia się o zajęciu przedmiotu przez spółkę. Termin na złożenie
powództwa o zwolnienie pojazdu z egzekucji upłynął zatem w dniu 15.10.2010 r.
Dlatego też powództwo złożone w dniu 1.12.2010 r. uznać należało za
spóźnione. Biegu terminu na złożenie powództwa nie wstrzymuje samo wysłanie
wezwania do wierzycieli o zwolnienie zajętego przedmiotu (Komentarz do art.841
kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U.64.43.296), [w:] Z. Szczurek (red.), M.K.
Chmielewska, G. Julke, Z. Knypl, M. Koenner, R. Kowalkowski, S. Kozik, H. LangaBieszki, Z. Merchel, J. Świeczkowski, J. Treder, G. Wróblewska-Wcisło, Kodeks
postępowania cywilnego. Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz,
Currenda, 2005, wyd. III). W literaturze wyrażany jest pogląd, ze miesięczny termin
do wytoczenia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji ma
charakter materialnoprawny i dlatego nie podlega przywróceniu (Bodio Joanna,
Demendecki Tomasz, Jakubecki Andrzej, Marcewicz Olimpia, Telenga Przemysław,
Wójcik Mariusz P., LEX/el. 2010, Komentarz bieżący do art.841 kodeksu
postępowania cywilnego).
Dlatego też Sąd na podstawie art. 841 § 3 k.p.c. oddalił powództwo.
O kosztach procesu Sąd orzekł ma podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. stosując zasadę
odpowiedzialności za wynik procesu. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego Sąd
ustalił na podstawie § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego z urzędu (Dz. U. z 2002 roku, Nr 163, poz. 1349 ze zm.) wraz z opłatą
skarbową od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 17 złotych ustaloną na
podstawie części IV załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie
skarbowej (Dz. U. 2006 roku, nr 225, poz. 1635).