Cwiczenia z redagowania przypisow do prac pisemnych zestaw II
Transkrypt
Cwiczenia z redagowania przypisow do prac pisemnych zestaw II
ĆWICZENIA Z UMIEJĘTNOŚCI REDAGOWANIA PRZYPISÓW DO PRAC PISEMNYCH Proszę wprowadzić skróty bibliograficzne stosowane w przypisach Terminów: ‘przedmiot pierwszy’ i ‘repliki’ używam za G. Kublerem. Zob. G. Kubler, Kształt czasu. Uwagi o historii rzeczy, Warszawa 1970, s. 63. 2 J. Sławiński, O problemach sztuki interpretacji, [w:] Liryka polska. Interpretacje, Kraków 1966, s. 9–10. 3 Zob. S. Ossowski, U podstaw estetyki, Warszawa 1966, s. 19. 4 J. Sławiński, O problemach sztuki interpretacji, [w:] Liryka polska. Interpretacje, pod red. J. Prokopa i J. Sławińskiego, Kraków 1966, s. 9–10. 5 Cyt. za: Z. Raszewski, Partytura teatralna, „Pamiętnik Teatralny” R. 17: 1968, z. 3/4, s. 387. 6 K. Biernacki, Mieczysław Frenkiel, Warszawa 1958, 44–46 [podkr. – D.R.]. 7 Takie traktowanie słowa współgra z koncepcją „słowa synkretycznego” B. Kazanskiego. Zob. E. Balcerzan, Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego. Z zagadnień teorii przekładu, Wrocław 1968, s. 140–141. 8 Z. Raszewski, Partytura teatralna, „Pamiętnik Teatralny” 1968, z. 3/4, s. 392. 9 Z. Raszewski, Partytura teatralna, „Pamiętnik Teatralny” 1968, z. 3/4, s. 390. 10 S. Wyspiański, Hamlet, Kraków 1961, s. 12 [podkr. – D.R.]. 11 M. Wallis, Wyraz i życie psychiczne. O rozumieniu dzieł sztuki przedstawiających przedmioty psychiczne, [w:] idem, Przeżycie i wartość, Kraków 1968, s. 143. 12 Cyt. za: L. Schiller, Wywiady z aktorami. Polscy aktorzy o swych przeżyciach podczas gry, „Pamiętnik Teatralny” 1967, z. l, s. 9–10. 13 L. Schiller, Wywiady z aktorami. Polscy aktorzy o swych przeżyciach podczas gry, „Pamiętnik Teatralny” 1967, z. l, s. 15, [podk. – D.R.]. 14 L. Schiller, Wywiady z aktorami. Polscy aktorzy o swych przeżyciach podczas gry, „Pamiętnik Teatralny” 1967, z. l, s. 18. 15 J. Żuławski, Kilka uwag o sztuce aktorskiej, [w:] J. Żuławski, Eseje, Warszawa 1960, s. 233. 16 L. Schiller, Warsztat aktorski Kórnickiego, [w:] idem, Teatr ogromny, Warszawa 1901, s. 253. 17 W. Rapacki, 100 lat sceny polskiej w Warszawie, Warszawa 1925, s. 96. 18 W. Krogulski, Z notatek starego aktora. Znakomity Józef Rychter, „Kurier Teatralny” 1902, nr 11. 19 R. Górski, Wincenty Rapacki, Warszawa 1960, s. 35. 20 R. Górski, Ze studiów nad aktorstwem Wincentego Rapackiego, odb. z „Pamiętnika Teatralnego” 1956, z. 2, s. 26. 21 Cyt. za: W. Filler, Jan Królikowski, Warszawa 1959, s. 63. 22 W. Rapacki, 100 lat sceny polskiej w Warszawie, Warszawa 1925, s. 50–51. 23 J. Żuławski, Kilka uwag o sztuce aktorskiej, [w:] idem, Eseje, Warszawa 1960, s. 230. 24 J. Żuławski, Kilka uwag o sztuce aktorskiej, [w:] idem, Eseje, Warszawa 1960, s. 229. 25 J. Mikulski, Sztuka aktorska, Warszawa 1898, s. 117, 138. 26 W. Rapacki, 100 lat sceny polskiej w Warszawie, Warszawa 1925, s. 166; było to przekonanie wówczas dość powszechne. 27 W. Rapacki, 100 lat sceny polskiej w Warszawie, Warszawa 1925, s. 63. 28 T. Kowzan, Znak w teatrze, „Dialog” 1969, nr 3, s. 90. 29 T. Kowzan, Znak w teatrze, „Dialog” 1969, nr 3, s. 89. 30 T. Kowzan, Znak w teatrze, „Dialog” 1969, nr 3, s. 89. 31 T. Kowzan, Znak w teatrze, „Dialog” 1969, nr 3, s. 94–95. 32 L. Schiller, Wywiady z aktorami. Polscy aktorzy o swych przeżyciach podczas gry, „Pamiętnik Teatralny” R. 16: 1967, z. l, s. 16. 1 Źródło: Dobrochna Ratajczakowa, Z problemów interpretacji aktorskiej w teatrze polskim XIX wieku Pierwodruk: „Studia Polonistyczne” 1975, t. 2, s. 125–145.