Program wykładów z Toksykologii dla diagnostów w roku
Transkrypt
Program wykładów z Toksykologii dla diagnostów w roku
Program wykładów z Toksykologii dla diagnostów w roku akademickim 2015/2016 dla studentów IV roku Oddziału Analityki Medycznej Kierunki rozwoju toksykologii i podstawowe definicje Historia rozwoju toksykologii i dziedzin pokrewnych. Definicja trucizny, oceny narażenia i pojęcie dawki: granicznej, progowej, toksycznej, śmiertelnej, definicje granicznych poziomów narażenia, stężenia krytycznego. Szacowanie ekspozycji i skutków działania odwracalnego i nieodwracalnego. Czynniki warunkujące toksyczność ksenobiotyków Fizykochemiczne: rozpuszczalność, budowa chemiczna związku, grupy funkcyjne, izomeria strukturalna i optyczna. Biologiczne: wiek, płeć, równowaga hormonalna, sposób odżywiania, stan zdrowia Uwarunkowania genetyczne zmienionej reakcji organizmu. Środowiskowe: temperatura, wilgotność, światło. Promieniowanie jonizujące Źródła i rodzaje promieniowania jonizującego. Oddziaływanie promieniowania jonizującego na żywą tkankę. Dawki promieniowania, metody ich określenia i jednostki stosowane w ochronie radiologicznej. Następstwa zdrowotne ekspozycji na promieniowanie jonizujące. Interakcje ksenobiotyków Modele stosowane w ocenie interakcji ksenobiotyków. Efekty ilościowe i jakościowe skojarzonego działania ksenobiotyków. Rodzaje antagonizmów ksenobiotyków. Mechanizmy odpowiedzialne za występowanie zjawiska interakcji. Potencjacja hepato- i neurotoksyczności indukowanej haloalkanami. Narażenie wieloskładnikowe w środowisku pracy Metale Toksyczność metali ciężkich i ich oddziaływanie Mechanizmy oddziaływania metali ciężkich na organizm człowieka na przykładzie kadmu, ołowiu, arsenu, rtęci, chromu i niklu. Biotransformacja Reakcje I: 1. Mikrosomalne reakcje oksydacjno-redukcyjne: hydroksylacja węglowodorów alifatycznych i aromatycznych, epoksydacja, dealkilacja, oksydatywna deaminacja, Noksydacja, N-hydroksylacja, S-oksydacja, desulfuracja, oksydatywna dehalogenacja, jednoelektrodowa redukcja i utlenianie. 2. Pozamikrosomalne reakcje oksydacyjneredukcyjne: utlenianie alkoholi i aldehydow, redukcja aldehydów i ketonów. 3. Reakcje hydrolizy. Reakcje II fazy: Reakcje sprzęgania z kwasem glukuronowym, z kwasem siarkowym. Metylacja. Acetylacja. Sprzęganie z aminokwasami. Rola glutationu w tworzeniu kwasów merkapturowych. Wydalanie ksenobiotyków z moczem, z żółcią, z powietrzem. Wydalanie innymi drogami. Losy ksenobiotyków w organizmie: wchłanianie Mechanizm transportu, drogi wchłaniania: transport przez skórę, wchłanianie z przewodu pokarmowego, układu oddechowego. Przenikanie przez bariery wewnątrzustrojowe; krewmózg, krew-płyn mózgowo-rdzeniowy, krew-jelito. Losy ksenobiotyków w organizmie: dystrybucja Dystrybucja: Rozmieszczenie w tkankach i narządach. Wiązanie przez białka narządów. Kumulacja w tkance tłuszczowej i kostnej. Mechanizm działania hepatotoksyn i patobiochemia uszkodzeń wątroby Hepatotoksyny. Ostre chemiczne uszkodzenie wątroby. Stłuszczenie wątroby. Mechanizmy uszkodzeń wątroby wybranych hepatotoksyn. Martwica, nowotwór przewlekłe zapalenie wątroby. Nefrotoksyczność ksenobiotyków i biomarkery przydatne w diagnozowaniu chorób nerek Oddziaływanie substancji na elementy anatomiczne nerki. Pośredni wpływ nefrotoksyczny leku lub toksyny. Mechanizm oddziaływania nefrotoksycznego ksenobiotyków. Biomarkery dysfunkcji nerek Biomarkery Trzy rodzaje biomarkerów: ekspozycji, efektu, wrażliwości. Określenie zaabsorbowanej dawki przez różne tkanki. Zmiany powstałe w wyniku zaabsorbowania szkodliwej substancji, które w sposób jakościowy lub ilościowy pozwalają przewidzieć wystąpienie choroby. Ocena podatność różnych organizmów na działanie szkodliwych czynników. Przykłady biomarkerów: cząsteczki DNA i białka (albumina, hemoglobina). Wpływ ksenobiotyków na wartości laboratoryjnych parametrów biochemicznych i hematologicznych stosowanych w diagnostyce laboratoryjnej. Zasady pobierania i postępowania przed laboratoryjnego z materiałem biologicznym do badań toksykologicznych. Diagnostyka zaburzeń biochemicznych w przebiegu zatruć. Ocena zaburzeń hematologicznych. Ocena funkcji wątroby i nerek. Ocena zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej. Prezentacje studentów: zdrowie ludzi w aspekcie narażenia na fitoestrogeny. Literatura podstawowa i uzupełniająca, inne pomoce dydaktyczne: 1. Toksykologia współczesna – pod redakcją Witolda Seńczuka, PZWL 2005, 2. Toksykologia narządowa – Andrzej Starek, PZWL 2006 3. Toksykologia środowiska – Aspekty chemiczne i biochemiczne. Tytuł oryginalny: Toxicological Chemistry and Biochemistry- Stanley E. Manahan, PWN, 2011. 4. Toksykologia środowiskowa i kliniczna: wybrane zagadnienia, Mariola ŚliwińskaMossoń, Anna Bizoń, Halina Milnerowicz. Wydawnictwo: Wrocław: Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich, 2013. Sporządził: Sprawdził: Zatwierdził: