Nr 110-111 - ranizow.pl

Wieści
aniżowskie
Nr 110-111 q kwiecieÒ-maj 2006 q Cena 2,50 z≥. q
ISSN 1509-6025
   
Po Mszy åwiÍtej wszystkie oddzia≥y TurkÛw, FajermanÛw, KosynierÛw, BoøogrobcÛw, KrzyøakÛw,
s≥owackich wojÛw ruszy≥y na g≥Ûwny plac zmagaÒ
ñ raniøowski stadion sportowy. Animuszu do Ñwalkiî
dodawa≥y towarzyszπce im orkiestry dÍte, bÍbniúci,
dziewczÍce grupy marøonetek. W tak barwnym, roztaÒczonym korowodzie idπc ulicπ Grunwaldzkπ, nastÍpnie
przez Rynek i ulicÍ Sportowπ oddzia≥y Ñobcychî opanowa≥y stopniowo ca≥π p≥ytÍ stadionu.
cd. na str. 2
Z nastÍpcπ úw. Piotra, papieøem Benedyktem XVI,
mogliúmy siÍ spotkaÊ w po≥udnie o 12:00, podczas niedzielnej modlitwy maryjnej ÑRegina Coeliî. Przeøycia,
zwiπzane z tπ chwilπ, pozostanπ w pamiÍci na zawsze.
Byliúmy niezmiernie wdziÍczni Bogu za to, øe mogliúmy
znaleüÊ siÍ na Placu úw. Piotra w dniu 30 kwietnia i
us≥yszeÊ papieøa przemawiajπcego do PolakÛw, ktÛrzy
korzystajπc z d≥ugiego majowego weekendu, licznie siÍ
tam zgromadzili. Nasza grupa wyrÛønia≥a siÍ spoúrÛd innych, wysoko trzymaliúmy bia≥o-czerwony transparent, na
ktÛrym widnia≥ napis: ÑRaniøÛw pozdrawia Papieøaî.
cd. na str. 6
W dniu 29 marca 2006 roku w Gminnym Oúrodku Kultury, Sportu i Rekreacji w Raniøowie odby≥y
siÍ eliminacje gminne konkursu ÑPoeci i Pisarze
Dzieciomî ñ Cztery Pory Roku ñ Wiosna. Impreza
ta cieszy siÍ duøym zainteresowaniem wúrÛd dzieci
i nauczycieli ze szkÛ≥ podstawowych. Tematem wiodπcym jest zawsze twÛrczoúÊ doros≥ych skierowana
do najm≥odszych.
cd. na str. 10
2
Wieści Raniżowskie nr 110-111
III OgÛlnopolska XIV Podkarpacka Parada Straøy Grobowych
Najazd TurkÛw na RaniøÛw
W dniu 23 kwietnia 2006 roku w Raniøowie od
wczesnych godzin rannych da≥o siÍ zauwaøyÊ wzmoøony ruch oddzia≥Ûw straøy poøarnych, ktÛrzy udawali
siÍ na wczeúniej przygotowane pozycje, by stawiÊ czo≥a
nadciπgajπcym z czterech stron oddzia≥om TurkÛw.
Oddzia≥ wojÛw ze S≥owacji w drodze na stadion. Fot. Piotr Sakowski.
Na czele Parady stanÍ≥a DziewczÍca Orkiestra DÍta z WDK RzeszÛw.
Fot. Monika Zajπc.
W najwaøniejszych punktach Raniøowa z pomocπ poúpieszy≥y
wzmocnione partole Policji. £πcznie do ochrony powo≥ano oko≥o
100 cz≥onkÛw OSP i wolontariuszy. Gdyby to nie wystarczy≥o, w
odwodzie czeka≥y kolejne oddzia≥y mundurowych. A spodziewano
siÍ najazdu znacznych si≥ obcych ñ jak donosi≥ wywiad ñ mia≥o
przybyÊ oko≥o 1.500 cz≥onkÛw rÛønych formacji, w wiÍkszoúci
Pos≥owie Jan Bury i Zbigniew Chmielowiec oraz Les≥aw Wais z WDK
wrÍczajπ dyplomy, statuetki i upominki dowÛdcom oddzia≥Ûw.
Fot. Monika Zajπc.
Straønicy z Jeleniej GÛry ñ Cieplic ze swoim proboszczem ks. JÛzefem Stecem
maszerujπ ul. Armii Krajowej do koúcio≥a.
Fot. Monika Samojedny.
TurkÛw z Ujeznej (pow. przeworski) wspierali m≥odzi Ñjanczarzyî.
Fot. Monika Zajπc.
Fajermani z Raniøowa w szyku bojowym.
Fot. Monika Zajπc.
Wieści Raniżowskie nr 110-111
TurkÛw, ktÛrych wspomagali Boøogrobcy, Fajermani, Kosynierzy, Krzyøacy, Flisacy. Do tej licznej kolorowej armady do≥πczy≥
oddzia≥ wojÛw ze S≥owacji z miejscowoúci Spiskie Podhradie i
GranË-Petrovce.
Przygotowania do tych wielkich zmagaÒ trwa≥y juø od wielu
miesiÍcy. WÛjt gminy RaniøÛw Jan Niemczyk powo≥a≥ sztab, do
ktÛrego weszli: Stanis≥aw Samojedny ñ dyrektor GOKSiR, Roman
Petejko ñ sekretarz gminy, Jan TÍcza ñ kierownik ds. bezpieczeÒstwa, Ryszard Kawalec ñ komendant gminny OSP. Opracowano
plany, roz≥oøono posiadane si≥y i úrodki w najbardziej zagroøone
miejsca. SzczegÛlnπ troskπ otoczono stadion sportowy, na ktÛrym mia≥y odbyÊ siÍ g≥Ûwne zmagania. Tam teø miÍdzy innymi
zorganizowano punkty medyczne, w ktÛrych pierwszej pomocy
poszkodowanym i niedomagajπcym udzielali ratownicy z Klubu
Motorowego ÑNILî z Kolbuszowej oraz za≥oga pogotowia ratunkowego.
WÛjt Jan Niemczyk otwiera ParadÍ.
3
Fot. Monika Samojedny.
Pierwszy raz uczestniczπcy w Paradzie Fajermani z Woli Raniøowskiej.
Fot. Monika Samojedny.
S≥owaccy wojowie demonstrujπ strzelanie z zabytkowej armaty.
Fot. Monika Samojedny.
Sztab za≥oøy≥ s≥usznπ strategiÍ, by wjeødøajπce oddzia≥y
Ñobcychî zatrzymaÊ na rogatkach Raniøowa w trzech miejscach
koncentracji. Tam kaøda grupa otrzyma≥a swojego opiekuna
ñ uczennicÍ z Gminnego Gimnazjum. Pierwszy punkt znajdowa≥
siÍ na ulicy Krakowskiej, na ktÛrym zatrzymano oddzia≥y nadciπgajπce od zachodu i czÍúciowo z po≥udnia. Przy Przedszkolu na
ulicy Wolskiej zlokalizowano drugi punkt, na ktÛry przyby≥y grupy
od pÛ≥nocy i wschodu. W trzecim miejscu na placu SUR-u przy
ulicy S≥onecznej zatrzymano TurkÛw nadciπgajπcych od wschodu,
szczegÛlnie z okolic Leøajska. Nie zahamowa≥o to jednak natarcia.
Od godziny 10.00 ruszy≥a nawa≥nica. Pierwszym Ñcelemî sta≥ siÍ
koúciÛ≥ parafialny pw. WniebowziÍcia NajúwiÍtszej Maryi Panny.
cd. na str. 4
Flisacy z Bractwa Mi≥oúnikÛw Ziemi Ulanowskiej odpalajπ armatÍ hukowπ.
Fot. Piotr Sakowski.
Najmniejszy, a zarazem w bardzo ciekawych strojach oddzia≥ ÑRzymianî z
Weryni.
Fot. Monika Samojedny.
Honorowa Straø Grobowa z Nowej DÍby.
Fot. Monika Zajπc.
4
Wieści Raniżowskie nr 110-111
cd. ze str. 3
Jego wnÍtrze opanowali Fajermani z Raniøowa, Dzikowca, Turcy
z TryÒczy, Przeworska, zaciÍøni wojowie ze S≥owacji i inni. Pozosta≥e oddzia≥y szczelnie otoczy≥y mury úwiπtyni z zewnπtrz.
O godzinie 11.00 z Ofiarπ Mszy åwiÍtej wyszli kap≥ani
pracujπcy w parafiach gminy RaniøÛw na czele z proboszczem
raniøowskim ks. Henrykiem Smaroniem. W celebrze tej uczestniczy≥ teø kapelan wojewÛdzki straøy poøarnej ks. kpt. Jan Krynicki.
Gospodarz raniøowskiej parafii pokojowo podszed≥ do ÑnajeüdücÛwî, serdecznie ich przywita≥ jak rÛwnieø towarzyszπcych im
przywÛdcÛw i zaprosi≥ do wspÛlnego uczestnictwa we Mszy åwiÍtej. Z pewnoúciπ z≥agodzi≥o to bojowe nastroje. Da≥o siÍ rÛwnieø
zauwaøyÊ pewne rozluünienie w szykach TurkÛw.
Po Mszy åwiÍtej wszystkie oddzia≥y TurkÛw, FajermanÛw,
KosynierÛw, BoøogrobcÛw, KrzyøakÛw, s≥owackich wojÛw
ruszy≥y na g≥Ûwny plac zmagaÒ ñ raniøowski stadion sportowy.
Animuszu do Ñwalkiî dodawa≥y towarzyszπce im orkiestry dÍte,
bÍbniúci, dziewczÍce grupy marøonetek. W tak barwnym, roztaÒczonym korowodzie idπc ulicπ Grunwaldzkπ, nastÍpnie przez
Rynek i ulicÍ Sportowπ oddzia≥y Ñobcychî opanowa≥y stopniowo
ca≥π p≥ytÍ stadionu. Rozlokowane na dwÛch przeciwleg≥ych bokach
oddzia≥y czeka≥y na rozkaz do pokazania swoich umiejÍtnoúci.
Oddzia≥ z TryÒczy prezentuje ciekawe uk≥ady musztry paradnej.
Fot. Monika Zajπc.
nie spotykanπ pieúÒ wielkanocnπ na Zmartwychwstanie Chrystusa.
PoszczegÛlne pokazy objaúnia≥ i komentowa≥ ze specjalnego podwyøszenia spiker Parady, a zarazem jej pomys≥odawca Czes≥aw
Drπg z WojewÛdzkiego Domu Kultury.
Na pamiπtkÍ pobytu na ziemi raniøowskiej oraz uczestnictwa
w Paradzie dowÛdcy oddzia≥Ûw i kapelmistrze orkiestr otrzymali
od organizatorÛw pamiπtkowe dyplomy, statuetki i gadøety.
Wszyscy uczestnicy Parady dostali gorπcy smaczny bigos
oraz z≥ocisty napÛj z piankπ lub do wyboru inny bezalkoholowy.
Jako øe pogoda w tym dniu dopisa≥a, by≥o ciep≥o i wiosennie,
wszyscy znaleüli coú dla siebie. A atrakcji innych nie brakowa≥o:
dla dzieci by≥y zjeødøalnie, trampoliny, baloniki, lody, samochodziki, karuzele etc.
Turki z Wielopola SkrzyÒskiego biciem w starodawny bÍben obwieszczajπ
zmartwychwstanie Chrystusa.
Fot. Monika Zajπc.
Oko≥o godziny 13.00 wÛjt gminy RaniøÛw Jan Niemczyk
oficjalnie da≥ has≥o do rozpoczÍcia zmagaÒ, czyli otworzy≥ III OgÛlnopolskπ XIV Podkarpackπ ParadÍ Straøy Grobowych ÑTURKIî.
Z perspektywy podwyøszonych trybun bardzo dobrze widaÊ by≥o
p≥ytÍ stadionu i pÛ≥tora tysiπca uczestnikÛw. A tych podziwia≥o
oko≥o 4-5 tysiÍcy widzÛw ñ mieszkaÒcÛw Raniøowa, sπsiednich
miejscowoúci oraz przyjezdnych, niejednokrotnie z odleg≥ych osad.
Z honorowej trybuny ParadÍ przybyli obserwowaÊ zaproszeni goúcie, miÍdzy innymi pos≥owie: Zbigniew Chmielowiec, Stanis≥aw
OøÛg, Jan Bury, senatorowie: Mieczys≥aw Maziarz i W≥adys≥aw
Ortyl, wojewoda podkarpacki Ewa Draus, komendant wojewÛdzki
PSP st. bryg. Witold Skomra, gospodarze sπsiednich gmin.
W bojowy nastrÛj co rusz wprowadzali wystrza≥ami z armaty
hukowej flisacy z Bractwa Mi≥oúnikÛw Ziemi Ulanowskiej. RozpoczÍ≥y siÍ wielkie zmagania TurkÛw, czyli pokazy umiejÍtnoúci
musztry paradnej. W rytmie marszowych przebojÛw granych przez
orkiestry dÍte, poszczegÛlne oddzia≥y na úrodku stadionu prezentowa≥y barwne mundury, broÒ (halabardy, szable, atrapy karabinÛw,
kosy na sztorc, moüdzierze) oraz w≥asnπ, przez lata wypracowanπ
specyficznπ musztrÍ. Inni, jak np. Fajermani z Dzikowca zaprezentowali siÍ ze sztandarem oraz charakterystycznπ unikalnπ mowπ
rezurekcyjnπ, Turki z Wielopola SkrzyÒskiego wyrÛønili siÍ biciem
w starodawny bÍben turecki, úpiewajπc przy tym nigdzie indziej
Po zmaganiach czas na zas≥uøony posi≥ek. Drugi od lewej Ryszard JÍdruch
ñ dowÛdca oddzia≥u, a zarazem wÛjt gminy TryÒcza.
Fot. Stanis≥aw Samojedny.
W bieøπcym roku odby≥a siÍ juø XIV edycja tej imprezy.
Tym razem w Raniøowie, do ktÛrego uczestnikÛw tej wiekowej
tradycji pe≥nienia straøy przy Grobie Chrystusa zaprosi≥ wÛjt Jan
Niemczyk, Ñwykupujπcî dwa lata wczeúniej licencjÍ na niπ od Grodziska Dolnego. Tam to w roku 1993 odby≥a siÍ I Parada. Miejsce
jej poczπtku nie zosta≥o wybrane przypadkowo, gdyø w okolicach
Grodziska Dolnego, Leøajska, Przeworska znajduje siÍ prawdziwe
zag≥Íbie tych formacji, noszπcych unikalne barwne stroje okraszone
konwalijkami, wstπøkami, pomponami, lampasami i innymi dodatkami. Parada w swej historii zawita≥a teø do innych miejscowoúci
wojewÛdztwa: Pruchnika, £aÒcuta, Gniewczyny Trynieckiej. W
2001 roku rolÍ gospodarza przyjπ≥ Dzikowiec.
W tegorocznej Paradzie po raz pierwszy wziÍ≥y udzia≥ oddzia≥y z: RogÛøna k. £aÒcuta, Jeleniej GÛry, Woli Raniøowskiej.
Natomiast na kaødej prezentowa≥y siÍ straønicy Grobu PaÒskiego z:
Wieści Raniżowskie nr 110-111
5
Grodziska Dolnego, Grodziska GÛrnego, åwiÍtoniowej, Dzikowca,
Majdanu Zbydniowskiego i TryÒczy.
Generalnie Parada w Raniøowie uda≥a siÍ znakomicie. S≥ychaÊ to by≥o po g≥osach uczestnikÛw, czyli samych biorπcych
w niej udzia≥, jak rÛwnieø widzÛw jπ oglπdajπcych. W historii
Raniøowa takiej imprezy jeszcze nie by≥o. By≥o to wielkπ zas≥ugπ
pracownikÛw Gminnego Oúrodka Kultury, Sportu i Rekreacji i
WojewÛdzkiego Domu Kultury zaangaøowanych w przygotowanie tej edycji Parady, straøakÛw, ktÛrzy sumiennie wype≥niali
powierzone im zadania na kaødym stanowisku, policjantÛw z raniøowskiego rewiru oraz Komendy Powiatowej czuwajπcych nad
bezpieczeÒstwem w czasie przemarszÛw do i z koúcio≥a, s≥uøby
Strzelanie z zabytkowej rusznicy wykonaniu gwardzisty z Gwardii Miejskiej
z Nowej DÍby.
Fot. Monika Zajπc.
Turki z Grodziska GÛrnego dumnie prezentujπ barwne stroje.
Fot. Monika Zajπc.
medycznej z ZOZ Kolbuszowa jak rÛwnieø z Klubu Ratownictwa
Drogowego ÑNILî.
Koszty takiej imprezy by≥y bardzo duøe, jak na skromne
moøliwoúci gminy. Pomocy finansowej udzielili: Minister Kultury
i Dziedzictwa Narodowego, Marsza≥ek WojewÛdztwa Podkarpackiego i Starosta Kolbuszowski.
Wyrazy podziÍkowania naleøπ siÍ takøe
sponsorom, ktÛrzy wsparli
finansowo lub materialnie
jej organizacjÍ. Byli to:
- ÑEURO-ENERGETYKAî Sp. z o.o.
Mielec,
- ÑSKANSKAî S.A.,
- ZPD ÑLAS-POLî ze
Zmys≥owa,
- Zak≥ad MiÍsny
ÑSMAK-EKOî z GÛrna,
- Gminna SpÛ≥dzielnia
ÑSChî z Raniøowa,
- Zak≥ad MiÍsny ÑKARKUTî z Kolbuszowej, Najm≥odszym uczestnikiem Parady by≥
7-letni Rafa≥ Rzecznik z Berezki (pow. biesz- p. Stanis≥awa Partyka, czadzki), ktÛry otrzyma≥ od organizatorÛw
- Zak≥ady MiÍsne ÑDo- dyplom i s≥odki upominek.
browolscyî z WadoFot. Monika Zajπc.
wic GÛrnych.
cd. na str. 19
Fajermani z MazurÛw pod dowÛdztwem Krzysztofa Ozgi prezentujπ siÍ
przed publicznoúciπ.
Fot. Monika Zajπc.
Antoni Twardowski ñ dowÛdca FajermanÛw z Dzikowca i Marek Serafin
wyg≥aszajπcy mowy wielkopiπtkowπ i rezurekcyjnπ. Fot. Monika Zajπc.
6
Wieści Raniżowskie nr 110-111
    
        
Dla nas ñ uczestnikÛw pielgrzymki nauczycieli, ktÛra
trwa≥a od 28 kwietnia do 3 maja 2006 roku, droga ta zaczÍ≥a
siÍ pierwszego dnia o godz. 6.30, kiedy to zgromadziliúmy
siÍ w koúciele pod wezwaniem WniebowziÍcia NajúwiÍtszej
Maryi Panny w Raniøowie, by uczestniczyÊ we Mszy åw.
odprawionej przez ks. Grzegorza Maruszaka. Z udzielonym
przez niego b≥ogos≥awieÒstwem, pe≥ni boøego pokoju i
radoúci, wyruszyliúmy w drogÍ, zadajπc sobie pytanie: w
jakim stopniu wrÛcimy przemienieniÖ
Drugiego dnia podrÛøy ñ 29 kwietnia 2006 r. ñ dotarliúmy do
Republiki San Marino, paÒstwa po≥oøonego w Europie Po≥udniowej
na PÛ≥wyspie ApeniÒskim. Pierwszym miejscem, od ktÛrego rozpoczÍliúmy zwiedzanie, by≥a stolica, czyli San Marino, gdzie po ma≥ych
zakupach spacerowaliúmy uroczymi uliczkami, majπc przedsmak tego,
co czeka≥o nas w dalszej czÍúci podrÛøy.
Po po≥udniu zaczÍliúmy siÍ zbliøaÊ do po≥oøonego uroczo, na zboczu gÛry, miasteczka. To w≥aúnie w Asyøu øy≥ osiem wiekÛw temu úw.
Franciszek, patron Italii, ktÛrego duch jest tam ciπgle øywy. Na samym
skraju miasta wznosi siÍ pe≥na uroku Bazylika úw. Franciszka. BudowÍ
úwiπtyni rozpoczÍto 17 lipca 1228 r., dzieÒ po kanonizacji Franciszka
dokonanej w Asyøu przez papieøa Grzegorza IX. W bazylice z≥oøono
cia≥o úwiÍtego, wystawione tam sπ rÛwnieø pamiπtki po úw. Franciszku:
autograf b≥ogos≥awieÒstwa dla brata Leona, habit z kapturem, w≥osiennica i inne. Zwiedziliúmy to arcydzie≥o architektury oraz sztuki w≥oskiej
XIII i XIV w. Nie mogliúmy pozwoliÊ sobie na d≥uøszy spacer uliczkami
Asyøu, gdyø deszczowa aura temu nie sprzyja≥a.
Uczestnicy pielgrzymki na Placu åwiÍtego Piotra w Watykanie.
Trzeciego dnia pielgrzymki ñ 30 kwietnia ñ musieliúmy wstaÊ
wczeúnie rano, by dotrzeÊ do Rzymu na godz. 7. Kaødy na w≥asne
oczy mÛg≥ siÍ przekonaÊ, jak wyglπda ta najwaøniejsza úwiπtynia
úwiata ñ Bazylika úw. Piotra. Na Placu úw. Piotra spotkaliúmy siÍ z
przebywajπcym od kilku lat w Wiecznym Mieúcie Rodakiem ñ ks.
Stanis≥awem Puzio, ktÛry pragnπ≥ pokazaÊ nam jak najwiÍcej skarbÛw
Rzymu w czasie naszego pobytu w mieúcie.
Gdy weszliúmy do Bazyliki úw. Piotra, nasze kroki skierowaliúmy
do miejsca, ktÛre kaødego dnia nawiedza ok. 20 tyú. pπtnikÛw. Z uwagi
na wczesnπ porÍ, przy grobie Naszego Rodaka, s≥ugi Boøego Jana Paw≥a II, mogliúmy zatrzymaÊ siÍ chwilÍ w zadumie i ogarnπÊ modlitwπ
tych wszystkich, ktÛrzy pragnÍli byÊ z nami w tym miejscu, a z rÛønych
powodÛw nie mogli. OdmÛwiliúmy g≥oúno modlitwÍ ÑOjcze naszî, a
pÛüniej wzruszeni, szczÍúliwi i pe≥ni wdziÍcznoúci Bogu za obecnoúÊ
w tym miejscu, odeszliúmy w ciszy. Przybyliúmy, zobaczyliúmy, a
BÛg niech sprawi, byúmy wrÛcili do Polski mocni wiarπ.
Po wyjúciu na zewnπtrz z Bazyliki úw. Piotra ustawiliúmy siÍ w
pÛ≥torakilometrowej kolejce do MuzeÛw WatykaÒskich, bo bÍdπc w
Rzymie, koniecznie trzeba je zwiedziÊ. Po trzygodzinnym oczekiwaniu, weszliúmy do úrodka i rozpoczÍliúmy zwiedzanie. Duøe wraøenie
na pielgrzymach zrobi≥a Sala Sobieskiego, a w niej olbrzymi obraz
olejny przedstawiajπcy krÛla polskiego Jana III Sobieskiego pod
Wiedniem, po zwyciÍskiej bitwie nad Turkami w 1683 r. Obraz ten
znalaz≥ siÍ w Watykanie jako dar artysty, Jana Matejki, z okazji 200
rocznicy zwyciÍstwa pod Wiedniem.
Najbardziej jednak pragnÍliúmy zobaczyÊ KaplicÍ SykstyÒskπ.
Niezwyk≥e wraøenie wywiera namalowany przez Micha≥a Anio≥a
w latach 1535 ñ 1541 na o≥tarzowej úcianie kaplicy ogromny fresk
Wieści Raniżowskie nr 110-111
przedstawiajπcy ÑSπd ostatecznyî, w ktÛrego centrum widaÊ postaÊ
Chrystusa, surowego SÍdziego, z prawπ rÍkπ uniesionπ do gÛry.
ÑW tym wnÍtrzu ñ jak pisze Jan Pawe≥ II w ÑTryptyku Rzymskimî
ñ Sπd dominuje nad wszystkimî, a Ñs≥owa zapisane u Mateusza, tutaj
zamienione w malarskπ wizjÍ: / PÛjdücie b≥ogos≥awieniÖ idücie
przeklÍciÖî. Ogromne wraøenie wywierajπ teø postaci i sceny biblijne, ktÛre wype≥niajπ sklepienie kaplicy, malowane przez Micha≥a
Anio≥a w latach 1508 ñ 1512. Podziwialiúmy szczegÛlnie s≥ynnπ
scenÍ ÑStworzenie Adamaî, w ktÛrej BÛg swoim boskim palcem
dotyka palec pierwszego rodzica, przekazujπc mu tchnienie øycia. ÑW
polichromii sykstyÒskiej StwÛrca ma ludzkπ postaÊ. / Jest Wszechmocnym Starcem ñ Cz≥owiekiem podobnym do stwarzanego Adama.î
Kaplica SykstyÒska to wyjπtkowe miejsce, bo Ñ(Ö) tu w≥aúnie u stÛp
tej przedziwnej sykstyÒskiej polichromii zbierajπ siÍ kardyna≥owie
ñ wspÛlnota odpowiedzialna za dziedzictwo kluczy KrÛlestwa (...)î,
Kolegium Kardyna≥Ûw wybiera nastÍpcÍ úw. Piotra. ÑTak by≥o w
sierpniu, a potem w paüdzierniku pamiÍtnego roku dwÛch konklawe
(1978), i tak bÍdzie znÛw, gdy zajdzie potrzeba (Ö)î Potrzeba zwo≥ania konklawe zaistnia≥a w 2005 r., a 19 kwietnia wybrano nowego
papieøa ñ Benedykta XVI.
Z nastÍpcπ úw. Piotra, papieøem Benedyktem XVI, mogliúmy siÍ
spotkaÊ w po≥udnie o 12:00, podczas niedzielnej modlitwy maryjnej
ÑRegina Coeliî. Przeøycia, zwiπzane z tπ chwilπ, pozostanπ w pamiÍci
na zawsze. Byliúmy niezmiernie wdziÍczni Bogu za to, øe mogliúmy
znaleüÊ siÍ na Placu úw. Piotra w dniu 30 kwietnia i us≥yszeÊ papieøa
przemawiajπcego do PolakÛw, ktÛrzy korzystajπc z d≥ugiego majowego weekendu, licznie siÍ tam zgromadzili. Nasza grupa wyrÛønia≥a siÍ
spoúrÛd innych, wysoko trzymaliúmy bia≥o-czerwony transparent, na
ktÛrym widnia≥ napis: ÑRaniøÛw pozdrawia Papieøaî. PielgrzymÛw
z parafii RaniøÛw moøna by≥o rozpoznaÊ po øÛ≥tych chustach, ktÛre
ufundowa≥ pan Krzysztof StÛj. Po zakoÒczeniu modlitwyÑRegina
Coeliî pozostaliúmy przez chwilÍ na placu. Podobnie czynili pozostali
uczestnicy spotkania z papieøem, tworzy≥y siÍ ma≥e grupy, niektÛrzy
úpiewali, inni modlili siÍ. Chcieliúmy jak najd≥uøej ch≥onπÊ niezwyk≥π
atmosferÍ panujπcπ w tym miejscu.
Z Placu úw. Piotra udaliúmy siÍ do Bazyliki úw. Paw≥a za
Murami. W jej wnÍtrzu wzd≥uø gÛrnego brzegu úcian naw biegnie
pas medalionÛw z portretami papieøy, poczπwszy od úw. Piotra do
Benedykta XVI. W sumie jest ich 265. Legenda g≥osi, øe gdy zabraknie
na nie miejsca, to nastπpi koniec úwiata. Doliczywszy siÍ bodajøe 17
wolnych miejsc, odetchnÍliúmy z ulgπ, øe za naszych czasÛw koÒca
úwiata nie bÍdzie. Pe≥ni optymizmu ruszyliúmy dalej. W centrum
bazyliki znajduje siÍ baldachim, pod nim zaú o≥tarz, gdzie mieúci siÍ
grÛb úw. Paw≥a. Po kilku minutach modlitwy nad grobem Aposto≥a
NarodÛw wyszliúmy ze úwiπtyni.
Autobusem podjechaliúmy pod BazylikÍ úw. Jana na Lateranie.
To trzecia z wiÍkszych bazylik Rzymu. Wraz z Bazylikπ úw. Piotra jest
koúcio≥em papieøa, stπd kaødy nowowybrany papieø uroczyúcie obejmuje rÛwnieø tÍ úwiπtyniÍ. Bazylika ta jest dedykowana úw. Janowi
Ewangeliúcie i úw. Janowi Chrzcicielowi. W niszach w nawie g≥Ûwnej
usytuowane sπ figury 12 Aposto≥Ûw. Nad o≥tarzem wznosi siÍ gotycki
baldachim i tam teø znajdujπ siÍ relikwie úwiÍtych Piotra i Paw≥a. Do
Bazyliki LateraÒskiej przyleg≥y jest plac, na ktÛrym wznosi siÍ jeden
z najwyøszych obeliskÛw znajdujπcych siÍ w Rzymie, przywiezionych 20 wiekÛw temu droga morskπ z Egiptu. Po lewej stronie placu
znajdujπ siÍ Schody åwiÍte, ktÛrymi w Wielki Piπtek Pan Jezus by≥
doprowadzony do Poncjusza Pi≥ata. Schody te sprowadzi≥a do Rzymu
z Jerozolimy matka cesarza Konstantyna ñ úw. Helena.
Jak zauwaøy≥ Ks. Stanis≥aw, jednego dnia uda≥o siÍ nam nawiedziÊ wszystkie cztery tzw. Bazyliki WiÍksze znajdujπce siÍ w Rzymie,
czyli te najczcigodniejsze w úwiecie. Ostatniπ by≥a Bazylika Matki
Boøej WiÍkszej (Santa Maria Maggiore), ktÛra zosta≥a wybudowana
w IV wieku na pamiπtkÍ og≥oszenia dogmatu, øe Maryja jest Matkπ
7
Ks. Stanis≥aw Puzio w roli przewodnika po Rzymie.
Syna Boøego. Zaraz po wejúciu do úwiπtyni naszπ uwagÍ przyciπgnπ≥
przepiÍknie zdobiony sufit wykonany ze z≥ota przywiezionego przez
Kolumba z Ameryki, a takøe mozaiki na bocznych úcianach nawy
g≥Ûwnej. W úrodkowej czÍúci bazyliki stoi baldachim, pod ktÛrym
w poz≥acanej obudowie widaÊ fragmenty starych desek, ktÛre majπ
pochodziÊ z Betlejem ze ø≥Ûbka Pana Jezusa.
NastÍpnie udaliúmy siÍ autobusem w kierunku Koloseum. Ten
najbardziej znany i majestatyczny amfiteatr úwiata wzniesiono w I
w. jako pomnik úwietnoúci Cesarstwa Rzymskiego. Amfiteatr mÛg≥
pomieúciÊ 52.000 widzÛw, a na arenie, ktÛrπ moøna by≥o zamieniÊ
w basen, urzπdzano bitwy morskie, oprÛcz tego rÛønego rodzaju
polowania, pokazy tresowanych zwierzπt, walki zwierzπt oraz gladiatorÛw. Papieø Benedykt IV chcπc ratowaÊ amfiteatr, traktowany
jako kopalnie materia≥Ûw budowlanych, poúwiÍci≥ go kultowi Drogi
Krzyøowej i wzniÛs≥ krzyø w miejscu, ktÛre tradycja chrzeúcijaÒska
wiπøe ze úmierciπ tysiÍcy mÍczennikÛw. W rzeczywistoúci nie istniejπ
dokumenty potwierdzajπce przekonanie o mÍczeÒstwie chrzeúcijan w
Koloseum. Budowla ta wzbudzi≥a w nas duøy zachwyt. PamiÍtaliúmy
teø o tym, øe w≥aúnie w tym miejscu papieø Jan Pawe≥ II w Wielki
Piπtek co roku odprawia≥ DrogÍ Krzyøowπ.
Kolejny zwiedzany zabytek, to znajdujπcy siÍ na Placu Weneckim O≥tarz Ojczyzny. Ten únieønobia≥y gmach stanowi pod wzglÍdem
rozmiarÛw i okaza≥oúci drugπ, po Bazylice úw. Piotra, dominantÍ
architektonicznπ Rzymu. Kolosalny pomnik zaczÍto budowaÊ 100
lat temu dla uczczenia zjednoczenia W≥och.
Trasa naszej wÍdrÛwki bieg≥a ko≥o Forum Romanum, serca
staroøytnego Rzymu. Tam w≥aúnie znajdowa≥ siÍ centralny rynek,
miejsce najwaøniejszych wydarzeÒ politycznych, religijnych i handlowych. W obecnych czasach moøna zobaczyÊ tylko resztki ruin
poros≥e kÍpami krzakÛw i trawy.
PÛüniej nasze kroki skierowaliúmy do najpiÍkniejszej fontanny
Rzymu ñ Fontanny di Trevi, s≥ynnej nie tylko ze wspania≥ej wody,
ale takøe z legendy, ktÛra g≥osi, øe wrzucajπc do niej monetÍ powrÛci
siÍ jeszcze raz do Wiecznego Miasta. Ks. Stanis≥aw zdradzi≥ nam
dodatkowo, øe jeøeli ktoú wrzuci do fontanny dwie monety, to w
nied≥ugim czasie oøeni siÍ lub wyjdzie za mπø.
Przy Schodach HiszpaÒskich, jak zawsze, by≥o bardzo t≥oczno.
Nasz zachwyt wzbudzi≥y kwitnπce na rÛøowo miniaturowe rododendrony ustawione na schodach.
Tego dnia zobaczyliúmy teø najlepiej zachowane arcydzie≥o
staroøytnoúci rzymskiej ñPanteon. Powsta≥ on na kilka lat przed
narodzeniem Chrystusa i dotrwa≥ do naszych czasÛw prawie nienaruszony. Sta≥o siÍ tak, poniewaø w 609 r. przekszta≥cono tÍ pogaÒskπ
úwiπtyniÍ w ceniony przez papieøy koúciÛ≥ poúwiÍcony Matce Boøej.
cd. na str. 8
8
Wieści Raniżowskie nr 110-111
cd. ze str. 7
Naszπ uwagÍ zwrÛci≥y olbrzymie, jednolite kolumny wysokoúci ok.
20 metrÛw. By objπÊ jednπ z nich, potrzeba trzech doros≥ych osÛb.
Kopu≥a Panteonu jest najwiÍkszπ w Rzymie. Niestety, nie mogliúmy
wejúÊ do úrodka, by zobaczyÊ otwÛr o úrednicy 9 metrÛw, przez ktÛry
pada deszcz.
Czwartego dnia pielgrzymki ñ 1 maja ñ wyruszyliúmy na Monte
Cassino, podziwiajπc przepiÍknπ panoramÍ z okien autobusu. Zwiedzanie rozpoczÍliúmy od usytuowanego na szczycie gÛry benedyktyÒskiego klasztoru, za≥oøonego 1500 lat temu. Nasz podziw budzi≥y
bogate zdobienia úwiπtyni, majestatyczna cisza i otoczenie klasztoru.
Misternie wyrzeübione stalle by≥y jednymi z najpiÍkniejszych, jakie
widzieliúmy, pewnie dlatego øe wykonane w myúl benedyktyÒskiej
zasady ÑMÛdl siÍ i pracujî. Z dziedziÒca klasztoru spojrzeliúmy na
Polski Cmentarz Wojskowy, a nastÍpnie udaliúmy siÍ tam piechotπ.
Na tym cmentarzu znajdujπ siÍ groby 1051 PolakÛw, ktÛrzy wo≥ajπ zza
grobu: ÑZa wolnoúÊ nasza i waszπ my, øo≥nierze polscy oddaliúmy cia≥o
ziemi w≥oskiej, serce Polsce, a duszÍ Boguî. Na tablicy z nazwiskami
Poleg≥ych znaleüliúmy kilka osÛb, ktÛre pochodzi≥y z naszych okolic.
Zapaliliúmy znicze, pomodliliúmy siÍ chwilÍ, odúpiewaliúmy pieúÒ:
ÑCzerwone maki na Monte CassinoÖî. Wielkie wraøenie zrobi≥ na
nas d≥ugi szereg bia≥ych krzyøy, ktÛre postawiono na grobach dwudziestoletnich, trzydziestoletnich PolakÛw. Mogliúmy siÍ tam przekonaÊ,
øe maki z Monte Cassino rzeczywiúcie sπ bardziej czerwone, niø te
rosnπce w PolsceÖ Wzruszenie úciska≥o gard≥o, g≥Íboko w pamiÍci
zapad≥y teø s≥owa: ÑPrzechodniu, powiedz Polsce, øeúmy polegli
wierni jej s≥uøbieî. By≥a to dla nas wspania≥a lekcja patriotyzmu.
Tego dnia wrÛciliúmy do Rzymu, by zwiedziÊ najwaøniejszy
koúciÛ≥ úwiata, czyli BazylikÍ úw. Piotra. Idealna harmonia form
architektonicznych sprawia, øe odnosiliúmy wraøenie, jakby przestrzeÒ
bazyliki by≥a mniejsza niø jest w rzeczywistoúci. Ta najwiÍksza úwiπtynia úwiata liczy wewnπtrz 186 metrÛw d≥ugoúci, a wraz z murami i
przedsionkiem 211,5 m. WysokoúÊ od posadzki do sklepienia rÛwna
siÍ 44 m., natomiast wysokoúÊ kopu≥y 136 m. WnÍtrze bazyliki kryje
w sobie wiele prawdziwych skarbÛw. NajwiÍksze wraøenie zrobi≥y na
nas trzy absolutne arcydzie≥a: ÑPietaî Micha≥a Anio≥a wykonana na
jubileusz Roku åwiÍtego 1500, XIII ñ wieczna rzeüba z brπzu przedstawiajπca úw. Piotra, oraz baldachim Berniniego przykrywajπcy
o≥tarz g≥Ûwny, pod ktÛrym znajduje siÍ grÛb úw. Piotra. Ogromnie
ucieszy≥ i wzruszy≥ nas fakt, øe mogliúmy uczestniczyÊ we Mszy úw.
odprawionej przy g≥Ûwnym o≥tarzu w Bazylice úw. Piotra. By≥o to
niezwyk≥e przeøycie, na zawsze wyry≥o siÍ w naszej pamiÍci. Sta≥o
siÍ tak, poniewaø w tym szczegÛlnym miejscu, w sposÛb zadziwiajπco
intensywny czuliúmy Boøπ obecnoúÊ.
Po wyjúciu z bazyliki skierowaliúmy siÍ w stronÍ Zamku úw.
Anio≥a. Ta potÍøna forteca s≥uøy≥a wielu w≥adcom jako dobrze strzeøony i bezpieczny zamek. Tam rÛwnieø schroni≥ siÍ potajemnie jeden z
papieøy w burzliwym okresie historii Koúcio≥a. NastÍpnie przeszliúmy
przez most na Tybrze z posπgami anio≥Ûw, ktÛrzy trzymali w rÍkach
przedmioty zwiπzane z mÍkπ Pana Jezusa: gwoüdzie, szyderczy napis,
chustÍ, gπbkÍ z octem i inne.
I tu niestety nadesz≥a chwila poøegnania z naszym wspania≥ym
przewodnikiem, Ks. Stanis≥awem. Gorπco mu podziÍkowaliúmy za
mile i bardzo owocnie spÍdzony czas. Mamy nadziejÍ, øe to spotkanie
przynios≥o obu stronom umocnienie wiary. G≥Íboko w pamiÍci zapad≥y
nam s≥owa ksiÍdza wypowiedziane na poøegnanie. Øyczy≥ nam radoúci
p≥ynπcej z wiary. MÛwi≥ o tym, øe w øyciu chrzeúcijanina wszystko
ma sens: k≥opoty, niepowodzenia, radoúci, mi≥oúÊ, przebaczenie,
bÛl, a nawet i cierpienie. Wszystko ma sens w øyciu chrzeúcijanina
ñ prÛcz grzechuÖ Na pewno zachowamy w sercu wdziÍcznoúÊ, ktÛrπ
najlepiej moøna wyraziÊ modlitwπ. W naszej pamiÍci wyry≥ siÍ teø
obraz niknπcego w dali ksiÍdza, ktÛry wznosi do gÛry rÍkÍ w geúcie
b≥ogos≥awieÒstwaÖ
GrÛb Jana Paw≥a II.
Piπtego dnia pielgrzymki ñ 2 maja ñ wykwaterowaliúmy siÍ juø
z hotelu i wyruszyliúmy w drogÍ powrotnπ. Przejeødøaliúmy przez
Apeniny i podziwialiúmy wspania≥e gÛrskie krajobrazy. Niezwyk≥a
by≥a to trasa, bo albo jechaliúmy tunelem wjeødøajπc do wnÍtrza kolejnej gÛry, albo z okien autobusu spoglπdaliúmy w przepaúÊ. Po drodze
odwiedziliúmy jeszcze PadwÍ. Weszliúmy do Bazyliki úw. Antoniego
ñ najwaøniejszego zabytku miasta, a zarazem jednego z najwiÍkszych
arcydzie≥ sztuki w skali úwiatowej. Podobno przy grobie úw. Antoniego dzia≥y siÍ tak liczne cuda, øe papieø Grzegorz IX kanonizowa≥ go
juø rok po úmierci, a mieszkaÒcy natychmiast przystπpili do budowy
koúcio≥a, by mog≥y w nim spoczπÊ szczπtki úwiÍtego. Naszπ uwagÍ
zwrÛci≥ znajdujπcy siÍ w centrum kaplicy o≥tarz ñ grobowiec úw.
Antoniego. Wzd≥uø úcian tejøe kaplicy przedstawiona jest sekwencja
dziewiÍciu marmurowych p≥askorzeüb ukazujπcych sceny z øycia
oraz cuda úw. Antoniego. NajwiÍksze wraøenie wywar≥a jednak na
nas Kaplica Relikwii, gdzie w trzech niszach wystawione sπ dziesiπtki
relikwiarzy, kielichÛw, wotÛw, autografÛw úwiÍtych. W niszy centralnej przechowywany jest Relikwiarz z JÍzykiem úw. Antoniego, ktÛry
zachowa≥ siÍ w nienaruszonym stanie oraz relikwiarz zawierajπcy
PodbrÛdek åwiÍtego. Padwa s≥ynie tez z uczelni za≥oøonej w 1222
roku. Niestety, nie mieliúmy czasu na to, by zobaczyÊ popiersia studiujπcych tam kiedyú s≥awnych PolakÛw, takich jak Miko≥aj Kopernik
czy Jan Zamoyski.
Ostatnim punktem programu naszej wycieczki by≥a Wenecja,
miasto jedyne w swoim rodzaju, niemajπce sobie podobnego. Zosta≥o
ono zbudowane na 118 maleÒkich wysepkach, a po≥πczone jest ze
sta≥ym lπdem za pomocπ biegnπcej po grobli drogi i kolei. Zwiedzanie
rozpoczÍliúmy od przep≥yniÍcia ≥odziπ do centrum miasta, w pobliøe
Placu úw. Marka. Duøe wraøenie zrobi≥a na nas Bazylika úw. Marka
i Pa≥ac DoøÛw. W bazylice, ktÛrπ ukoÒczono w 1063 r., znajdujπ siÍ
szczπtki jedynego patrona Wenecji ñ úw. Marka Ewangelisty przywiezione z Aleksandrii. Przechodziliúmy przez Most WestchnieÒ
≥πczπcy Pa≥ac DoøÛw z ponurym, starym wiÍzieniem. Na zakoÒczenie
wizyty w Wenecji p≥ynÍliúmy g≥Ûwnym kana≥em miasta ñ Canale
Grande ñ d≥ugoúci oko≥o 3800 metrÛw, ktÛry dzieli miasto na dwie
czÍúci. Podziwialiúmy jedynπ w swoim rodzaju panoramÍ weneckiej
architektury ostatnich piÍciu stuleci. Stwierdziliúmy, øe to prawda,
iø miasto nocπ wywiera na turystach niesamowite wraøenie, bo sami
tego doúwiadczyliúmy.
Wszystkim, ktÛrzy przyczynili siÍ do zorganizowania tej wspania≥ej pielgrzymki sk≥adamy serdeczne podziÍkowania. By≥a ona dla
nas wielkπ, duchowπ ucztπ, pe≥nπ niezapomnianych przeøyÊ.
Eløbieta Burek
Wieści Raniżowskie nr 110-111
M≥odzieø zapobiega poøarom
9
Kontynuuj c popularyzacj
Kontynuujπc
popularyzacjÍ wúrÛd
ú Ûd dzieci i m≥
m≥odzieøy znajomoúci tematyki poøarniczej zorganizowano
po raz Ûsmy OgÛlnopolski Turniej Wiedzy Poøarniczej
ÑM≥odzieø zapobiega poøaromî.
Eliminacje gminne tego turnieju odby≥y siÍ 14 marca 2006
roku w budynku remizy OSP w Raniøowie, a organizatorem na
szczeblu gminy by≥ Zarzπd Gminny ZOSP przy udziale jednostki
OSP RaniøÛw.
Do rywalizacji przystπpi≥o ogÛ≥em 57 uczestnikÛw, ktÛrzy
zakwalifikowali siÍ w szkolnych etapach konkursu wiedzy poøarniczej, przeprowadzonych w szko≥ach, ktÛre zdecydowa≥y siÍ wziπÊ
udzia≥ w tym turnieju ( w naszej gminie by≥y to szko≥y podstawowe
w Woli Raniøowskiej i Raniøowie oraz gimnazjum Jana Paw≥a II
w Raniøowie i gimnazjum z Woli Raniøowskiej).
Piotr BieleÒ odbiera nagrodÍ za III miejsce.
Turniej sk≥ada≥ siÍ z dwÛch czÍúci: pierwszej pisemnej ñ w
ktÛrej trzeba by≥o wykazaÊ siÍ nie tylko znajomoúciπ przepisÛw
przeciwpoøarowych, ale takøe znajomoúciπ zasad udzielania pierwszej pomocy ofiarom wypadkÛw. Do drugiej czÍúci ustnej przystπpi≥y juø tylko osoby rywalizujπce o trzy pierwsze miejsca.
Grand Prix dla Doroty
25 kwietnia 2006 r. w Kolbuszowej odby≥ siÍ XI Powiatowy
Konkurs Wiedzy o Francji i Bretanii. Naszπ gminÍ reprezentowa≥o 9
uczniÛw z Zespo≥u SzkÛ≥ w Woli Raniøowskiej.
W konkursie tym wziÍ≥o udzia≥ ponad 40 uczniÛw z powiatu
kolbuszowskiego ñ przedstawicieli szkÛ≥ úrednich, gimnazjÛw i
szkÛ≥ podstawowych. Celem konkursu jest propagowanie kultury i
cywilizacji Francji i Bretanii oraz jÍzyka francuskiego, jego roli w
Europie i na úwiecie.
Wszyscy uczestnicy wykazujπ siÍ bardzo dobrπ znajomoúciπ
jÍzyka francuskiego, czÍúÊ konkursu odbywa siÍ w jÍzyku francuskim.
Warto podkreúliÊ, øe jÍzyk francuski jest drugim po jÍzyku angielskim
jÍzykiem Unii Europejskiej i bardzo waønym w kontaktach na ca≥ym
úwiecie.
Uczniowie przystÍpujπcy do konkursu posiadajπ bardzo bogatπ
wiedzÍ z zakresu historii, geografii, polityki, kultury i cywilizacji
Francji i Bretanii.
Dlaczego o Bretanii?
Wszyscy wiemy, øe Kolbuszowa to miasto partnerskie z miastem
Piotr Kochanowicz, Wiktor Kostecki i Piotr BieleÒ prezentujπ swojπ wiedzÍ
przed komisjπ.
I tak w pierwszej kategorii wiekowej (uczniowie szkÛ≥ podstawowych)
I miejsce zdoby≥ Jan ZiÍbka ze Szko≥y Podstawowej w Woli
Raniøowskiej ( on teø zakwalifikowa≥ siÍ do eliminacji powiatowych);
II miejsce Piotr Dul ze SP w Raniøowie;
III miejsce Filip Andrysiewicz ze SP w Raniøowie.
W kategorii uczniowie szkÛ≥ gimnazjalnych najlepszy okaza≥
siÍ Wiktor Kostecki z gimnazjum im. Jana Paw≥a II w Raniøowie;
II miejsce zajπ≥ Piotr Kochanowicz z Gimnazjum w Woli
Raniøowskiej;
III miejsce Piotr BieleÒ uczeÒ Gimnazjum im. Jana Paw≥a II
w Raniøowie.
ZwyciÍzcy otrzymali pamiπtkowe dyplomy i nagrody rzeczowe, a Wiktor Kostecki w nagrodÍ otrzyma≥ dwutygodniowy pobyt
na obozie szkoleniowym dla M≥odzieøowych Druøyn Poøarniczych
i oczywiúcie moøliwoúÊ udzia≥u w eliminacjach powiatowych
turnieju w Kolbuszowej.
Alicja Rzeszutek
Ploermel w Bretanii i g≥Ûwnπ nagrodπ za udzia≥ w tym konkursie jest
dziesiÍciodniowy pobyt w tym regionie, zwiedzanie i poznanie jego
kultury, obyczajÛw, kuchni, spotkania z mieszkaÒcami, ciekawymi
ludümi, wspÛlne wycieczki a takøe zwiedzanie Paryøa i Francji.
G≥Ûwna nagroda Grand Prix w tym roku zosta≥a przyznana przez
Jury pod przewodnictwem Pani Joanny Zio≥o ñ przewodniczπcej
Komisji WspÛ≥pracy z Zagranicπ przy Burmistrzu Miasta Kolbuszowa, Dorocie Grondziel ñ uczennicy klasy 2b z Gimnazjum w Woli
Raniøowskiej.
W eliminacjach szkolnych konkursu udzia≥ wziÍ≥o 17 uczniÛw z
Zespo≥u SzkÛ≥ w Woli Raniøowskiej, a w konkursie powiatowym 9.
W kategorii gimnazjÛw sukcesy dla swojej gminy odnieúli:
nagrodÍ Grand Prix zdoby≥a Dorota Grondziel z klasy 2b,
II miejsce Anna Raczek z klasy 2a.
W kategorii szkÛ≥ podstawowych:
III miejsce Andøelika Pistor z klasy 6a,
wyrÛønienie Ewa Raczek z klasy 5a.
Brygida Pastu≥a ñ Szelπg,
nauczyciel jÍzyka francuskiego
w Zespole SzkÛ≥ w Woli Raniøowskiej
10
Wieści Raniżowskie nr 110-111
„Poeci i Pisarze Dzieciom”
Cztery Pory Roku –WIOSNA
W dniu 29 marca 2006 roku w
Gminnym Oúrodku Kultury, Sportu
i Rekreacji w Raniøowie odby≥y siÍ
eliminacje gminne konkursu ÑPoeci i Pisarze Dzieciomî ñ Cztery
Pory Roku ñ Wiosna.
Impreza ta cieszy siÍ duøym zainteresowaniem wúrÛd dzieci i nauczycieli ze
szkÛ≥ podstawowych. Tematem wiodπcym
jest zawsze twÛrczoúÊ doros≥ych skierowana do najm≥odszych. Co roku przyjmuje ona
Anna Raczek.
Teatrzyk ÑGwiazdeczkaî.
po wys≥uchaniu prezentacji konkursowych postanowi≥a przyznaÊ za najlepsze
wykonania nagrody i wyrÛønienia.
W I kategorii wiekowej (klasy I ñ III)
w formie recytacji nagrody otrzymali:
- Paulina Raczek z SP Wola Raniøowska,
- Aleksandra Wiπcek z SP RaniøÛw,
- Martyna PietroÒska z SP Zielonka,
- Mateusz Sπczawa z SP Korczowiska,
- Anna Kie≥b z SP Mazury.
Katarzyna Jaworska.
inne has≥o ñ w tej edycji by≥a ÑWIOSNAî
ñ pora roku, ktÛrπ kaødy lubi, a dzieci
szczegÛlnie.
Komisja konkursowa w sk≥adzie:
1. Ewelina £agowska - inspektor Wydzia≥u Kultury i Promocji Starostwa
Powiatowego w Kolbuszowej,
2. Iwona Florek ñ nauczyciel w Gimnazjum w Raniøowie,
3. Stanis≥aw Samojedny ñ dyrektor GOKSiR w Raniøowie
Aleksandra Wiπcek.
Konrad Partyka.
ÑWiosenne øabkiî.
Wieści Raniżowskie nr 110-111
11
wyrÛønienia:
ï Magdalena Tylutki z SP RaniøÛw,
ï Agata WilczyÒska z SP RaniøÛw.
W formie piosenki nagrody otrzyma≥y:
- ZespÛ≥ ÑWiosenne øabkiî z SP Wola
Raniøowska,
- Sylwia Samojedny z SP RaniøÛw.
W formie inscenizacji nagroda przypad≥a Teatrzykowi ÑGwiazdeczkaî z SP
Wola Raniøowska.
W II kategorii wiekowej (klasy IV ñ
VI) w formie recytacji nagrody otrzymali:
- Katarzyna Jaworska z SP Mazury,
- Katarzyna Stec z SP Wola Raniøowska,
Mateusz Sπczawa.
-
Martyna PietroÒska.
Paulina Stec z SP Staniszewskie,
Anna Raczek z SP Wola Raniøowska,
Anna Kolano z SP RaniøÛw,
Konrad Partyka z SP Mazury.
wyrÛønienia:
ï Izabella Potocka z SP Mazury,
ï Aleksandra Pe≥ka z SP Wola Raniøowska.
W formie piosenki nagrody przyznano
dla:
- Izabelli Potockiej, Katarzyny Jaworskiej, Anety Olszowy, Pauliny Dul z
SP Mazury,
- Moniki Krawiec z SP Wola Raniøowska.
W formie inscenizacji wyrÛønienie
dla teatrzyku szkolnego ze SP im. JÛzefa
Pi≥sudskiego w Staniszewskiem.
Komisja w podsumowaniu podkreúli≥a bardzo wysoki i wyrÛwnany poziom
prezentowanych, recytacji i piosenek. Da≥o
siÍ zauwaøyÊ, øe wnioski wyciπgniÍte w
poprzednich edycjach zosta≥y wdroøone w
uczestnikÛw tej edycji. Jest to niewπtpliwie
zas≥ugπ nauczycieli przygotowujπcych
uczniÛw do wystÍpÛw. A nabyte umiejÍtnoúci z pewnoúciπ na zawsze zostanπ przyswojone przez m≥odych adeptÛw i przydadzπ siÍ
w przysz≥ym, doros≥ym øyciu.
Na konkurs wp≥ynÍ≥o rÛwnieø 61
prac plastycznych. Komisja w sk≥adzie:
Irena Kobylarz ñ nauczyciel gimnazjum w
Raniøowie, Alicja Rzeszutek ñ pracownik
GOKSiR, Jan Piekarz ñ nauczyciel z SP w
Raniøowie w dniu 27 kwietnia 2006 roku po
dok≥adnym oglπdniÍciu i przeanalizowaniu
przed≥oøonych prac postanowi≥a do dal-
Sylwia Samojedny.
Paulina Stec.
szego etapu wybraÊ 10 prac nastÍpujπcych
autorÛw:
w I kategorii wiekowej (klasy I ñ III)
1. Agata WilczyÒska kl. III SP RaniøÛw
2. Iwona Kazior kl. III SP RaniøÛw
3. Katarzyna Zawada kl. III SP Mazury
4. Magdalena Tylutki kl. III SP RaniøÛw
5. Anna Kie≥b kl. II SP Mazury
w II kategorii wiekowej (klasy IV
ñ VI)
1. Monika Kochanowicz SP Wola Raniøowska
2. Ewa Raczek SP Wola Raniøowska
3. Paulina Sapu≥a kl. Va SP RaniøÛw
4. Piotr Mi≥osz kl. VIa SP RaniøÛw
5. Natalia Kobylarz SP Wola Raniøowska
Prace plastyczne tych autorÛw zosta≥y
przekazane do WojewÛdzkiego Domu Kultury w Rzeszowie.
W eliminacjach powiatowych, ktÛre
odby≥y siÍ w dniu 24 kwietnia 2006 roku w
Miejskim Domu Kultury z gminy RaniøÛw
udzia≥ wziÍ≥y: Paulina Raczek z SP Wola
Raniøowska, Aleksandra Wiπcek z SP RaniøÛw, zespÛ≥ ÑWiosenne øabkiî z SP Wola
Raniøowska, Sylwia Samojedny z SP RaniøÛw oraz Teatrzyk ÑGwiazdeczkaî z SP
Wola Raniøowska z inscenizacjπ ÑBrzydkie
Kaczπtkoî ñ wszyscy w I kategorii wiekowej. W grupie starszej wystπpi≥y: Katarzyna
Jaworska z SP Mazury, Katarzyna Stec z
SP Wola Raniøowska, Izabella Potocka,
Katarzyna Jaworska, Aneta Olszowy, Paulina Dul z SP Mazury, Monika Krawiec z
SP Wola Raniøowska.
Stanis≥aw Samojedny
Wieści Raniżowskie nr 110-111
12
Podsumowanie konkursu recytatorskiego dotyczπcego przes≥ania Jana Paw≥a II
skierowanego do m≥odzieøy i interpretacji myúli w nich zawartych pt.
ÑPASTERZ M£ODYCH DUSZî
Do konkursu przystπpi≥o 26 uczniÛw
gimnazjum.
RecytacjÍ i interpretacjÍ przes≥ania
Jana Paw≥a II do m≥odzieøy ocenia≥a komisja w sk≥adzie:
1. Pan Stanis≥aw Samojedny ñ Dyrektor
Gminnego Oúrodka Kultury, Sportu i
Rekreacji w Raniøowie ñ przewodniczπcy
2. Pani Stanis≥awa Maciπg ñ nauczyciel
jÍzyka polskiego w Szkole Podstawowej w Raniøowie ñ cz≥onek
3. Pani Zofia Suska ñ Dyrektor Gminnego
Gimnazjum im. Jana Paw≥a II w Raniøowie ñ cz≥onek
Komisja oceniajπc przygotowanie
i w≥asne zaangaøowanie uczestnikÛw
stwierdzi≥a, øe uczniowie prezentowali wysoki poziom recytacji
i interpretacji tekstu.
M≥odzieø wykaza≥a siÍ g≥Íbokim
zrozumieniem myúli
papieøa odnoszπc je
do w≥asnego øycia.
Nagrody i wyrÛønienia przyznano nastÍpujπcym uczestnikom.
I miejsce ñ Magdalena Jaskot
II a
II miejsce ñ Monika Dul
III d
III miejsce ñ Agnieszka Tylutki
Ia
Komisja w sk≥adzie: Stanis≥aw Samojedny, Stanis≥awa Maciπg, Zofia Suska.
Magdalena Jaskot.
Monika Dul.
WyrÛønienia:
1. Marzena Bia≥as
II d
2. Bernadeta Koc
II c
3. Bernadeta Olszowy
III c
4. Ma≥gorzata Miko≥ajczyk
III d
5. Mariusz Matejko
III b
Laureaci konkursu otrzymali dyplomy oraz nagrody w postaci
ksiπøek poúwiÍconych pontyfikatowi Jana Paw≥a II.
fot. Monika Samojedny
Agnieszka Tylutki.
Wieści Raniżowskie nr 110-111
13
   
„Dobre księgi za najlepszą szkołę staną”
WspÛ≥czesne czytanie ma groünych konkurentÛw
w postaci filmu, radia, telewizji, Internetu. Waønym zadaniem szko≥y jest juø od I klasy nauczyÊ dzieci czytaÊ
i tak prowadziÊ proces dydaktyczny, aby czytanie sta≥o
siÍ powszechnie lubiane. Jeúli dziecko w pierwszych
kontaktach z ksiπøkπ nabiera przekonania, øe czytanie
to rzecz mi≥a i przyjemna, jego chÍÊ do czytania bÍdzie
stale wzrastaÊ.
Literatura dzieciÍca, umiejÍtnie wykorzystana, oddzia≥uje
wszechstronnie na rozwÛj osobowoúci dziecka. Przekazuje wiedzÍ o úwiecie i ludziach, pobudza wyobraüniÍ i kszta≥ci uczucia,
a budzπc wraøliwoúÊ na sprawy innych ludzi i kraju, przyczynia
siÍ do kszta≥cenia charakteru i aktywnej postawy wobec rzeczywistoúci. Sprzyja uczeniu siÍ samodzielnoúci i empatii oraz zasad
spo≥ecznego przystosowania i wspÛ≥dzia≥ania.
Efekty pracy z literaturπ dzieciÍcπ w nauczaniu zintegrowanym owocujπ umiejÍtnoúciami i zachowaniem uczniÛw. Zadaniem
szko≥y jest poszukiwanie sposobu wychowania zaangaøowanego
czytelnika, ktÛry bÍdzie umia≥ dokonaÊ úwiadomego i samodzielnego wyboru ksiπøki.
Aby zachÍciÊ uczniÛw klas III szkÛ≥ podstawowych w naszej
gminie do samodzielnego czytania ksiπøek, Szko≥a Podstawowa
w Raniøowie pod patronatem GOKSiR i Gminnej Biblioteki
Publicznej juø po raz trzeci zorganizowa≥a Gminny Konkurs
Czytelniczy.
Podstawowe cele konkursu:
ï rozbudzanie zainteresowaÒ czytelniczych ucznia,
ï rozwijanie mowy i doskonalenie techniki czytania,
ï kszta≥cenie m≥odego czytelnika,
ï pog≥Íbianie znajomoúci lektury.
Organizacjπ konkursu zajÍ≥y siÍ nauczycielki Szko≥y Podstawowej w Raniøowie ñ Maria Najowicz, W≥adys≥awa StÛj i Zofia
Cielecka.
Fina≥ gminny konkursu odby≥ siÍ w dn. 12
maja 2006 r. w
SP w Raniøowie.
Uczestniczy≥o w
nim 17 uczniÛw
z: ZPO Mazury,
SP Korczowiska,
SP Zielonka i SP
RaniøÛw, wy≥onionych w trakcie
eliminacji szkolnych.
UczestnikÛw konkursu
ocenia≥a komisja
w sk≥adzie:
1. Przewodniczπca ñ mgr
Zofia Cielecka ñ Bibliot e k a S P w Dyrektor Andrzej Sondej wrÍcza nagrodÍ za I miejsce
Agacie WilczyÒskiej.
Raniøowie
2. Cz≥onek - inø.
Stanis≥aw Samojedny ñ dyrektor GOKSiR.
3. Cz≥onek ñ pani JÛzefa Sa≥ek ñ kierownik Gminnej Biblioteki
Publicznej.
4. Cz≥onek ñ mgr Maria Najowicz ñ SP w Raniøowie.
Przyznano 4 wyrÛønienia za:
ï I miejsce ñ dla Agaty WilczyÒskiej ze Szko≥y Podstawowej w Raniøowie;
ï II miejsce ñ dla Anety Sasieli ze Szko≥y Podstawowej w
Zielonce;
ï III miejsce ñ dla Edyty Janusz ze Szko≥y Podstawowej w Raniøowie
i dla Katarzyny Ko≥odziej z Zespo≥u
PlacÛwek Oúwiatowych w Mazurach.
Wszyscy uczestnicy konkursu wykazali
siÍ wysokim poziomem wiedzy i umiejÍtnoúci
i otrzymali pamiπtkowe dyplomy oraz nagrody
ksiπøkowe, ufundowane przez GKPiRPA.
Prace plastyczne uczestnikÛw fina≥u
gminnego moøna podziwiaÊ na wystawie
zorganizowanej w SP w Raniøowie.
Serdecznie dziÍkujemy nauczycielom, ktÛrzy úwietnie przygotowali swoich
uczniÛw do konkursu i mamy nadziejÍ, øe
bÍdzie siÍ on cieszy≥ duøym powodzeniem
rÛwnieø w latach nastÍpnych.
Zofia Cielecka, Maria Najowicz
fot. Stanis≥aw Samojedny
Zmagania uczestnikÛw konkursu z testem.
14
Wieści Raniżowskie nr 110-111
  
  
Edukacja prozdrowotna jest podstawowym
prawem kaødego dziecka. Dba≥oúÊ o ucznia to
jedno z zasadniczych zadaÒ szko≥y dπøπcej do
pe≥nego i wszechstronnego rozwoju swoich
wychowankÛw. Zadanie to w szczegÛlny sposÛb
realizuje Szko≥a Promujπca Zdrowie, w ktÛrej
praca wychowawcza prowadzi do odpowiedniego
ukszta≥towania postaw i zachowaÒ prozdrowotnych dzieci.
Takπ szko≥π jesteúmy od kilku lat. W swoich dzia≥aniach dπøymy do tego, aby by≥a ona miejscem, w ktÛrym
uczymy siÍ jak zdrowiej øyÊ i tworzyÊ zdrowe úrodowisko,
gdzie zachÍcamy ludzi ñ zw≥aszcza rodzicÛw ñ do podjÍcia podobnych staraÒ. Chcemy aby nasi uczniowie zostali
wyposaøeni w wiedzÍ i umiejÍtnoúci niezbÍdne do dbania
o zdrowie w≥asne i swojego otoczenia.
Szko≥a Promujπca Zdrowie, to szko≥a, ktÛrej dzia≥ania wykraczajπ poza jej mury, a nie ograniczajπ siÍ tylko do promowania
zdrowia na jej terenie. Cel ten m.in. chcieliúmy osiπgnπÊ organizujπc Gminne Spotkanie Integracyjne SzkÛ≥ Promujπcych Zdrowie.
Impreza ta pod has≥em ÑZdrowie promujemy ñ d≥uøej øyjemyî
, odby≥a siÍ 21 marca 2006 r, w nowo otwartej sali gimnastycznej. OprÛcz placÛwek, ktÛre naleøπ do sieci SzkÛ≥ Promujπcych
Zdrowie, zaprosiliúmy rÛwnieø i te, ktÛre jeszcze nie naleøπ, byÊ
moøe uczyniπ to w niedalekiej przysz≥oúci. Ponadto swojπ obec-
noúciπ zaszczycili nas: WÛjt Gminy p. Jan Niemczyk, Rejonowy
Koordynator SzPZ p. dr Barbara Wolny, Inspektor ds. Kultury i
Promocji Powiatu Kolbuszowskiego p. Katarzyna Cesarz, So≥tys
wsi Zielonka p. W≥adys≥aw Kobylarz, pracownik GOKS i R ñ u
p. Alicja Rzeszutek oraz rodzice.
UroczystoúÊ uúwietni≥a czÍúÊ artystyczna w wykonaniu
uczniÛw, tematycznie zwiπzana z promocjπ zdrowia, ktÛrej zasadniczym celem by≥o zwrÛcenie uwagi na w≥aúciwe odøywianie.
Ku pokrzepieniu cia≥a przygotowany by≥ szwedzki stÛ≥ ze zdrowπ
øywnoúciπ. Nie oby≥o siÍ rÛwnieø bez promowania aktywnoúci
fizycznej, czemu s≥uøy≥y konkursy i zawody sportowe.
Dla zwyciÍzcÛw by≥y dyplomy i nagrody w postaci soczkÛw
owocowych i jogurtÛw.
By≥a to wspania≥a i pe≥na wraøeÒ impreza, integrujπca szko≥y
z terenu gminy, ktÛra na d≥ugo pozostanie w naszej pamiÍci.
Przygotowanie uroczystoúci moøliwe by≥o dziÍki zaangaøowaniu wielu osÛb: nauczycieli, rodzicÛw oraz sponsorÛw, ktÛrzy
wsparli imprezÍ finansowo lub w sposÛb rzeczowy.
Na liúcie sponsorÛw znaleüli siÍ:
r Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Oúwiaty, Kultury, Sportu
w Raniøowie;
r Gminna Komisja Rozwiπzywania ProblemÛw Alkoholowych
w Raniøowie;
r Firma FULL FARB ñ Marek £uczy k i Stanis≥aw Sasiela;
r Hurtownia Owocowo ñ Warzywna ñ Jan Jasku≥a;
r Firma budowlana ñ Ryszard Rembisz;
r Cukiernia WYGODA ñ Zofia Liszcz;
r W≥adys≥aw Kobylarz;
r Anna i Stanis≥aw Seremetowie.
Serdecznie dziÍkujÍ sponsorom oraz wszystkim, ktÛrzy
przyczynili siÍ do zorganizowania imprezy. SzczegÛlne s≥owa
wdziÍcznoúci kierujÍ do rodzicÛw za okazane zrozumienie i pomoc
w przygotowaniu uroczystoúci.
Szkolny koordynator SzPZ
Anna Stec
fot. Alicja Rzeszutek
Wieści Raniżowskie nr 110-111
Spring day in Europa 2006
w SP Staniszewskie
15
Od trzech lat aktywnie
angaøujemy siÍ w przygotowania Europejskiego
Dnia Wiosny. W bieøπcym
roku postanowiliúmy po≥πczyÊ obchody tego úwiÍta
z Dniem Patrona i spotkaniem integracyjnym SzkÛ≥
Promujπcych Zdrowie z
terenu naszej gminy.
9 maja 2006 r. w naszej
szkole zebrali siÍ dyrektorzy
szkÛ≥ podstawowych oraz koordynatorzy SPZ wraz z delegacjami
uczniowskimi. Swπ obecnoúciπ
uroczystoúÊ uúwietnili zaproszeni goúcie: dr Barbara Wolny
ñ Powiatowy Koordynator SPZ,
Anna Jarosz ñ przedstawiciel
Powiatowego Centrum Kultury,
Roman Petejko ñ sekretarz UG w
Raniøowie, Alicja Rzeszutek ñ pracownik GOKSiR w Raniøowie,
so≥tys wsi Staniszewskie ñ Kazimierz Miko≥ajczyk i rodzice.
UroczystoúÊ rozpoczÍ≥a siÍ odúpiewaniem hymnu Unii Europejskiej, nastÍpnie pani dyrektor Anna Øak powita≥a przyby≥ych
goúci i odczyta≥a list powitalny do uczestnikÛw Dnia Wiosny w
Europie 2006 autorstwa komisarzy KE: Joina Figel¥a i Margota
Wallstrˆm.
Wiosenny nastrÛj wprowadzi≥ montaø s≥ownoñmuzycznoñtaneczny przygotowany przez uczniÛw z klas III ñ VI.
Przedstawiciele zaproszonych szkÛ≥ w kolejnym punkcie naszej
imprezy dokonali prezentacji wybranych paÒstw naleøπcych do
UE ñ metodπ projektu. Przybliøyli nam kulturÍ tych krajÛw ze
szczegÛlnym zwrÛceniem uwagi na zdrowe øywienie i w≥aúciwy
styl øycia. Podsumowaniem tej czÍúci imprezy by≥a inscenizacja
pt. ÑEKO ñ KAPTUREK ñ Akademia zdrowego øywieniaî. Chcπc
uatrakcyjniÊ uroczystoúÊ uczniowie wraz z opiekunami wziÍli
udzia≥ w ÑMarszu na orientacjÍî przygotowanym przez w ñ ce
prezesa Kolbuszowskiego Klubu Turystycznego ÑSalamandraî p.
Paw≥a Droødøa. Zawodnicy wspaniale poradzili sobie z zadaniami
i odgadli has≥o: ÑPIERWSZY MARSZA£EK POLSKIî, co by≥o
nawiπzaniem do uczczenia pamiÍci o patronie naszej szko≥y. Przed
pamiπtkowπ tablicπ z≥oøono kwiaty i zebrani wys≥uchali montaøu
s≥ownoñmuzycznego o Marsza≥ku JÛzefie Pi≥sudskim.
Uczestnicy naszej imprezy otrzymali pamiπtkowe dyplomy i
zostali zaproszeni do degustacji zdrowej øywnoúci.
Organizatorzy imprezy sk≥adajπ gorπce podziÍkowania
sponsorom:
ï P. Marianowi DziÛbek HURTOWNIA îAGAî w Kolbuszowej,
ï So≥ectwu wsi Staniszewskie,
ï GS RaniøÛw,
ï P. Graøynie Bandura, Sklep spoøywczy w Raniøowie,
ï P. Marii Ko≥odziej, Sklep spoøywczy w Woli Raniøowskiej,
ï Rodzicom.
Bogus≥awa Kozak
Anna RosÛ≥ ñ Sroczyk
fot. Alicja Rzeszutek
16
Wieści Raniżowskie nr 110-111
Jak rozhasana ha≥astra harcerzy...
Laureatki tytułu „Mistrz Ortografii”
Jak co roku uczniowie ze szkÛ≥ gminy RaniøÛw licznie wziÍli
udzia≥ w VI Powiatowym Konkursie Ortograficznym pn.: ÑMistrz
Ortografiiî, organizowanym przez Liceum OgÛlnokszta≥cπce im.
Janka Bytnara w Kolbuszowej. Szko≥y podstawowe i gimnazja
musia≥y wytypowaÊ do konkursu, po przeprowadzeniu eliminacji
szkolnych, trzech uczniÛw. W dniu 20 lutego 2006 r. odby≥ siÍ w
Kolbuszowej kolejny etap konkursu.
Chociaø przygotowane dyktando by≥o niezwykle trudne, a poziom konkursu bardzo wysoki, to úwietnie przygotowani uczestnicy
doskonale poradzili sobie z wszystkimi pu≥apkami ortograficznymi.
Do pÛ≥fina≥u konkursu w kategorii szkÛ≥ podstawowych zakwalifikowa≥o siÍ oko≥o 20 osÛb z powiatu kolbuszowskiego. W tym
gronie byli uczniowie z terenu naszej gminy:
- Angelika Pistor ze Szko≥y Podstawowej w Woli Raniøowskiej,
- Flora Pintena ze Szko≥y Podstawowej w Raniøowie,
- Ma≥gorzata Sπczawa ze Szko≥y Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Zielonce,
- Tomasz Kolano ze Szko≥y Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Zielonce.
SpoúrÛd tej doúÊ licznej grupy uczniÛw komisja konkursowa
wy≥oni≥a oúmiu uczestnikÛw, ktÛrzy najlepiej w dniu 10 marca
2006 r. napisali pÛ≥fina≥owe dyktando pod tytu≥em: ÑJak rozhasana
ha≥astra harcerzy chimerycznie chcia≥a zwyciÍøyÊÖî.
Finaliúci zmag ali siÍ z rÛønymi zadaniami ortograficznymi,
poziom wiadomoúci i umiejÍtnoúci by≥ bardzo wysoki, a walka
tak wyrÛwnana, øe okaza≥o siÍ, iø z powodu takiej samej liczby
punktÛw trzeba by≥o zrobiÊ dogrywkÍ o II i III miejsce. Dla nas
ta informacja jest o tyle istotna, øe uczennica naszej gminy w
koÒcÛwce konkursu rywalizowa≥a o jak najwyøszπ pozycjÍ. W
wyniku dogrywki Angelika Pistor z kl. VIa ze Szko≥y Podstawowej
w Woli Raniøowskiej zajÍ≥a II miejsce w VI Powiatowym Konkursie Ortograficznym. LaureatkÍ do konkursu przygotowywa≥a
pani Eløbieta Burek.
RÛwnie doskonale poradzi≥y sobie gimnazjalistki z terenu
naszej gminy, poniewaø zakwalifikowa≥y siÍ do oúmioosobowej
grupy uczestnikÛw rywalizujπcych ze sobπ w finale, ktÛry teø
odby≥ siÍ 10 marca 2006 r. Wielkim sukcesem w VI Powiatowym
Konkursie Ortograficznym pn.: ÑMistrz Ortografiiî by≥o I miejsce
dla Aleksandry Sudo≥ z kl. IIIb, uczennicy Gminnego Gimnazjum
im. Jana Paw≥a II w Raniøowie, przygotowanej do konkursu przez
paniπ HalinÍ Adamczyk. WyrÛønienie zdoby≥a teø Marta KopeÊ z
kl. Ib, uczennica Gimnazjum w Woli Raniøowskiej, przygotowana
do konkursu przez paniπ EdytÍ Olszowy.
Bardzo cieszy fakt, øe aø trzy uczennice z terenu naszej gminy
zosta≥y laureatkami VI Powiatowego Konkursu Ortograficznego,
bo úwiadczy to o tym, øe wúrÛd m≥odego pokolenia PolakÛw uda≥o
siÍ rozbudziÊ wraøliwoúÊ na piÍkno jÍzyka ojczystego.
Eløbieta Burek
Z wizytπ u KaczyÒskiegoÖ
W dniu 16 maja 2006 roku w budynku Teatru im.
Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie odby≥o siÍ spotkanie cz≥onkÛw Prawa i Sprawiedliwoúci WojewÛdztwa
Podkarpackiego z prezesem partii Jaros≥awem KaczyÒskim. W spotkaniu brali udzia≥ rÛwnieø wszyscy
podkarpaccy parlamentarzyúci, przedstawiciele samorzπdÛw, sympatycy a takøe m≥odzieøÛwka partii
ñ Forum M≥odych PiS.
Tematem spotkania by≥a aktualna sytuacja
polityczna w Polsce. Prezes KaczyÒski w swoim
wystπpieniu podziÍkowa≥ rÛwnieø wszystkim zebranym za poparcie jakie uzyska≥a jego partia w
wyborach parlamentarnych w naszym regionie.
Wezwa≥ rÛwnieø cz≥onkÛw i sympatykÛw PiS do
zaangaøowania siÍ w wybory samorzπdowe ktÛre
odbÍdπ siÍ na jesieni bieøπcego roku. Poruszano
rÛwnieø kwestiÍ Kongresu Pis-u, ktÛry odbÍdzie siÍ
w dniach 3 ñ 4 czerwca 2006 roku w £odzi.
Na koÒcu spotkania w rozmowie z w≥adzami
Na zdjÍciu od prawej: pose≥ Andrzej Szlachta - kandydat na
prezydenta Rzeszowa, Krzysztof Sobolewski - pe≥nomocnik
Forum M≥odych PiS na Podkarpaciu, asystent wicewojewody podkarpackiego, Daniel Fila - wiceprzewodniczπcy Forum M≥odych PiS w Rzeszowie, asystent pos≥a Zbigniewa
Chmielowca, Jaros≥aw KaczyÒski, prezes partii).
Forum M≥odych PiS w Rzeszowie, ktÛrego wiceprzewodniczπcym
jest mieszkaniec Gminy RaniøÛw Daniel Fila, prezes KaczyÒski
podkreúli≥ bardzo waønπ rolÍ m≥odych ludzi w zaangaøowaniu w
budowÍ IV Rzeczypospolitej i wezwa≥ ich do czynnego uczestnictwa w øyciu polityczno ñ spo≥ecznym w swoich ÑMa≥ych
Ojczyznachî.
Pawe≥ Serafin
Forum M≥odych PiS w Kolbuszowej
Wieści Raniżowskie nr 110-111
  
17
      
    
I. Do konkursu moøe przystπpiÊ osoba,
ktÛra spe≥nia nastÍpujπce wymagania:
1) jest nauczycielem mianowanym lub
dyplomowanym i posiada:
2) wyøsze wykszta≥cenie magisterskie z
przygotowaniem pedagogicznym oraz
kwalifikacje do zajmowania stanowiska
nauczyciela w zespole szkÛ≥,
3) ukoÒczone studia wyøsze lub studia
podyplomowe z zakresu zarzπdzania
albo kurs kwalifikacyjny z zakresu
zarzπdzania oúwiatπ, prowadzony zgodnie z przepisami w sprawie placÛwek
doskonalenia nauczycieli,
4) co najmniej 5-letni staø pracy pedagogicznej na stanowisku nauczyciela lub
5-letni staø pracy dydaktycznej na stanowisku nauczyciela akademickiego,
5) co najmniej dobrπ ocenÍ pracy w szkole w okresie 5 lat bezpoúrednio przed
powierzeniem stanowiska dyrektora, a
w przypadku nauczyciela akademickiego- pozytywnπ ocenÍ pracy w okresie
ostatnich 4 lat pracy w szkole wyøszej,
jeøeli stanowisko dyrektora obejmuje
bezpoúrednio po ustaniu zatrudnienia
w szkole wyøszej albo w okresie roku
bezpoúrednio przed przystπpieniem
do konkursu na stanowisko dyrektora
uzyska≥a pozytywnπ ocenÍ dorobku
zawodowego,
6) aktualne zaúwiadczenie lekarza medycyny pracy o braku przeciwwskazaÒ
do wykonywania pracy na stanowisku
kierowniczym,
7) nie by≥a karana karπ dyscyplinarnπ, o
ktÛrej mowa w art.76 ust.1 ustawy z dnia
26 stycznia 1982 r. ñ Karta Nauczyciela
( DzU z 2003 r. Nr 118 poz.1112 z pÛüÒ.
zm.) oraz nie toczy siÍ przeciwko niej
postÍpowanie dyscyplinarne,
8) nie by≥a karana za przestÍpstwo pope≥nione umyúlnie oraz nie toczy siÍ
przeciwko niej postÍpowanie karne,
nie by≥a karana zakazem pe≥nienia
funkcji kierowniczych zwiπzanych z
dysponowaniem úrodkami publicznymi,
o ktÛrych mowa w art.147 ust.1 pkt 4
ustawy z dnia 26 listopada 1998r. o
finansach publicznych (DzU z 2003 r.
nr 15,poz.148 z pÛüÒ.zm.)
9) jest nauczycielem mianowanym lub
dyplomowanym zatrudnionym na
10)
ï
ï
ï
ï
II.
1)
2)
3)
4)
5)
stanowisku wymagajπcym kwalifikacji
pedagogicznych w urzÍdzie organu administracji rzπdowej, Kuratorium Oúwiaty,
Centrum Edukacji Artystycznej, Centralnej Komisji Egzaminacyjnej i krÍgowej
komisji egzaminacyjnej bπdü nauczycielem mianowanym lub dyplomowanym,
urlopowanym lub zwolnionym z obowiπzku úwiadczenia pracy na podstawie
przepisÛw ustawy z dnia 23 maja 1991 r.
o zwiπzkach zawodowych (DzU z 2001 r.
Nr 79, poz.854 z pÛüÒ.zm.) spe≥niajπcym
okreúlone wyøej wymogi, z wyjπtkiem
wymogu posiadania co najmniej dobrej
oceny pracy albo pozytywnej oceny
dorobku zawodowego,
do konkursu moøe przystπpiÊ rÛwnieø
kandydat nie bÍdπcy nauczycielem,
ktÛry:
ukoÒczy≥ studia wyøsze magisterskie,
posiada co najmniej piÍcioletni staø
pracy,
posiada wykszta≥cenie i przygotowanie
zawodowe odpowiadajπce kierunkowi
kszta≥cenia w szkole, zespole szkÛ≥,
spe≥nia wymagania okreúlone w pkt 3 i
6 og≥oszenia.
Oferty osÛb przystÍpujπcych do konkursu powinny zawieraÊ:
uzasadnienie przystπpienia do konkursu wraz z koncepcjπ funkcjonowania i
rozwoju zespo≥u szkÛ≥,
øyciorys z opisem przebiegu pracy zawodowej, zawierajπcy w szczegÛlnoúci
informacjÍ o staøu pracy pedagogicznej- w przypadku nauczyciela lub staøu
pracy dydaktycznej ñ w przypadku
nauczyciela akademickiego,
akt nadania stopnia nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego oraz
dokumenty potwierdzajπce posiadanie
wymaganego wykszta≥cenia- w przypadku osoby bÍdπcej nauczycielem,
dyplom ukoÒczenia studiÛw wyøszych
oraz dokumenty potwierdzajπce posiadanie wymaganego staøu pracy,
wykszta≥cenia i przygotowania zawodowego ñ w przypadku osoby nie bÍdπcej
nauczycielem,
dyplom ukoÒczenia studiÛw wyøszych
lub studiÛw podyplomowych z zakresu zarzπdzania albo zaúwiadczenie o
ukoÒczeniu kursu kwalifikacyjnego z
zakresu zarzπdzania oúwiatπ,
6) oceny pracy, o ktÛrej mowa w ß 1 pkt
4 rozporzπdzenia Ministra Edukacji
Narodowej i Sportu z dnia 6 maja
2003 roku, w sprawie wymagaÒ , jakim
powinna odpowiadaÊ osoba zajmujπca
stanowisko dyrektora oraz inne stanowisko kierownicze, poszczegÛlnych
typach szkÛ≥ i placÛwek,
7) zaúwiadczenie lekarskie o braku
przeciwwskazaÒ zdrowotnych do
wykonywania pracy na stanowisku
kierowniczym,
8) oúwiadczenia, øe kandydat nie by≥ karany kara dyscyplinarnπ, o ktÛrej mowa w
art. 76 ust.1 ustawy z dnia 26 stycznia
1982 r ñ Karta Nauczyciela ( Dz.U. z
2003 r nr 118,poz.1112 z pÛün. zm.)
oraz nie toczy siÍ przeciwko niemu
postÍpowanie dyscyplinarne,
9) oúwiadczenie, øe kandydat nie by≥
karany za przestÍpstwo pope≥nione
umyúlnie oraz nie toczy siÍ przeciwko
niemu postÍpowanie karne,
10) oúwiadczenie, øe kandydat nie by≥
karany zakazem pe≥nienia funkcji kierowniczych zwiπzanych z dysponowaniem
úrodkami publicznymi, o ktÛrych mowa w
art. 147 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 o finansach publicznych ( DzU
z 2003 r. Nr 15, poz.148 z pÛüÒ. zm),
11) oúwiadczenie, øe kandydat wyraøa
zgodÍ na przetwarzanie swoich danych
osobowych zgodnie z ustawπ z dnia 29
sierpnia 1997r.o ochronie danych osobowych (DzU z 2002r nr.101, poz. 926
z pÛüÒ.zm.) w celach przeprowadzenia
konkursu na stanowisko dyrektora.
III. Oferty naleøy sk≥adaÊ w zamkniÍtych kopertach z podanym adresem
zwrotnym i dopiskiem Ñ Konkurs na
dyrektora zespo≥u szkÛ≥ î, w terminie
07 czerwca 2006 r. na adres :
Urzπd Gminy w Raniøowie,
/sekretariat ñ pokÛj nr 6/,
Rynek 6, 36-130 RaniøÛw.
Konkurs przeprowadzi komisja konkursowa powo≥ana przez WÛjta Gminy
RaniøÛw.
O terminie i miejscu przeprowadzenia
postÍpowania konkursowego kandydaci
zostanπ powiadomieni indywidualnie.
Wieści Raniżowskie nr 110-111
18
Jak postÍpowaÊ w czasie
uøπdlenia przez pszczo≥y
Nim przejdÍ do konkretÛw, pragnÍ podaÊ nieco informacji ogÛlnych o jadzie pszczelim. OtÛø jad pszczeli jest jednoczeúnie lekiem jak
i truciznπ. Uøπdlenie ñ to dla cz≥owieka nieuczulonego na jad pszczeli
jest Ñzastrzykiem zdrowiaî.
Jad pszczeli jako lek dzia≥a:
ï przeciwzapalnie,
ï korzystnie oddzia≥ywuje na stawy i krÍgos≥up,
ï wp≥ywa dodatnio na uk≥ad krπøenia i reguluje ciúnienie krwi,
ï ≥agodzi nerwobÛle i przewlek≥e dolegliwoúci uk≥adu oddechowego
i schorzenia p≥uc.
Leczeniem ww. schorzeÒ zajmuje siÍ m. in. Oúrodek Medycyny
Naturalnej w Kazimierzu Dolnym. Reakcja organizmu ludzkiego uczulonego na jad pszczeli jest bardzo rÛøna. Groüne dla cz≥owieka jest uøπdlenie oko≥o 300 pszczÛ≥. NastÍpuje bowiem ogÛlne zatrucie organizmu.
Pszczo≥y z dala od swojego ula ñ zajÍte zbieraniem nektaru, nie atakujπ
cz≥owieka. Uøπdlenie ma najczÍúciej charakter przypadkowy np. podczas
zrywania kwiatÛw, chodzenia boso po ≥πce lub przypadkowego zaplπtania
siÍ pszczo≥y we w≥osy.
Po uøπdleniu przez pszczo≥Í, wystÍpuje miejscowy obrzÍk, zaczerwienienie i pieczenie. Zaleøy to od iloúci wstrzykniÍtego jadu oraz miejsca
uk≥ucia. Najsilniejszπ opuchliznÍ wywo≥uje uøπdlenie w okolicy oka, ust
oraz wewnπtrz jamy ustnej. To ostatnie moøe zagraøaÊ nawet øyciu.
Wystarczy jednak odpowiednio postÍpowaÊ, aby zmniejszyÊ skutki uøπdlenia. Przede wszystkim po uøπdleniu zachowaÊ siÍ spokojnie,
nie rozcieraÊ miejsca uøπdlenia i nie zabijaÊ pszczo≥y. Wyzwalajπce
siÍ substancje zapachowe mogπ przywabiaÊ inne pszczo≥y gotowe do
ataku. Nie wolno dopuúciÊ, aby ca≥a porcja jadu zawarta w pÍcherzyku jadowym wyla≥a siÍ do ranki. Øπd≥o naleøy usunπÊ zdrapujπc go
po prostu paznokciem lub ostrzem scyzoryka. Nie naleøy usuwaÊ go
chwytajπc palcami, gdyø w ten sposÛb powoduje siÍ wciskanie jadu w
cia≥o cz≥owieka (dzia≥a jak strzykawka lekarska).
Boles≥aw Partyka w swojej pasiece w Zielonce ñ Bπkach.
Fot. Stanis≥aw Samojedny.
Na miejsce uøπdlenia zastosowaÊ ok≥ad z roztworu sody oczyszczonej lub amoniaku. Moøna teø natrzeÊ cebulπ, pietruszkπ, rabarbarem
lub úwieøym miodem. Jeøeli posiadamy w domowej apteczce wapniowy preparat przeciwuczuleniowy lub np. ÑPhenazolineî, zaøyÊ go.
NastÍpnie dobrze jest poleøeÊ ok. 30 minut w miejscu zacienionym i
ch≥odnym, aby nie dosz≥o do omdlenia.
Osoby bardzo ostro reagujπce na jad odwieüÊ do lekarza (dzieci
poniøej 5 lat, kobiety w ciπøy i osiby powyøej 70 lat).
Odmiennie postÍpujemy, gdy mamy do czynienia z poøπdlonymi
przez kilkadziesiπt pszczÛ≥. A mianowicie:
- nie usuwamy øπde≥,
- miejsca pokryte øπd≥ami nacieramy myd≥em (szarym) lub pastπ
BHP,
- polewamy wodπ do wytworzenia piany,
- jeøeli poøπdlony staje siÍ Ñczerwonyî i pobudliwy ñ podajemy
úrodki uspokajajπce, np. krople waleriana,
- gdy natomiast staje siÍ Ñbladyî i wystÍpuje zimny pot ñ podajemy
úrodki pobudzajπce, np. mocnπ kawÍ lub kieliszek alkoholu.
Boles≥aw Partyka
KALENDARZ BIODYNAMICZNY
CZERWIEC
Dni owocowe: 2.VI, 3.VI, 4.VI od 800 - 1900, 7.VI, 12.VI od 800, 13.VI,
14.VI do 1100, 21.VI, 22.VI do 1500, 29.VI od 600, 30.VI.
Dni kwiatowe: 8.VI. od 1500, 9.VI, 17.VI od 600 do 1500 i od 2100, 25.VI
00
od 8 , 26.VI, 27.VI do 1200.
Dni liúciowe: 1.VI. do 2100, 10.VI od 100 do 1200, 11.VI, 12.VI do 700, 18.VI
od 500 do 1800, 19.VI, 20.VI do 2100, 27.VI od 1300, 28.VI, 29.VI do 500.
Dni korzeniowe: 4.VI od 2000, 5.VI do 1100 i od 1600, 6.VI, 8.VI od 100
do 1400, 10.VI od 1300 do 2100, 14.VI od 1200, 15.VI, 22.VI. od 1600, 23.VI,
25.VI do 700.
Dni niekorzystne: 16.VI, 24.VI.
Czas sadzenia: 1.VI do 11.VI i od 25.VI do 30.VI.
Sk≥onnoúÊ do wichur: 1.VI, 4.VI, 7.VI, 9.VI, 15.VI, 16.VI, 22.VI, 25.VI.
Sk≥onnoúÊ do burz: 2.VI, 5.VI, 17.VI, 18.VI, 19.VI, 27.VI, 28.VI.
Sk≥onnoúÊ do gradobicia: 16.VI.
Czas krytyczny w komunikacji: 22.VI, 24.VI.
Uwaga: Czas letni nie jest uwzglÍdniany, naleøy dodaÊ jednπ godzinÍ.
STATYSTYKA
demograficzna za
I kwarta³ 2006 roku
(styczeñ, luty, marzec)
Urodzenia ñ 18
w tym: r ch≥opcÛw - 10
r dziewczynek ñ 8
Zgony - 25
w tym:
r mÍøczyzn - 12
r kobiet - 13
åluby 16 - w tym 9 ma≥øonkÛw pochodzi spoza
terenu gminy.
Genowefa Czu≥yt
ìWieúci Raniøowskieî - pismo spo≥eczno-kulturalne. MiesiÍcznik. Wydawca: Gminny Oúrodek Kultury, Sportu
i Rekreacji w Raniøowie, tel. (017) 22 85 703, e-mail: [email protected] Redaguje ZespÛ≥. Teksty podpisane odzwierciedlajπ
poglπdy autorÛw. Przedruk dozwolony za zgodπ Redakacji lub autora. Adres internetowy: www.ranizow.pl www.abakus.
kolbuszowa.pl/html/prasa.html
Oddano do druku 24.05.2006 r.
Nak≥ad: 330 szt.
Wieści Raniżowskie nr 110-111
19
Najazd TurkÛw
na RaniøÛw
cd. ze str. 5
Specjalne s≥owa podziÍkowania naleøπ siÍ PaÒstwu Graøynie
i Leszkowi Werstakom, ktÛrzy zorganizowali poczÍstunek dla
uczestnikÛw Parady, bankiet dla zaproszonych goúci i jednoczeúnie w tym samym czasie zabezpieczajπc pobyt delegacji ze
S≥owacji. Oczywiúcie nie by≥o to dzia≥anie za darmo, ale ich zaangaøowanie i zgromadzenie na placu stadionu odpowiedniej iloúci
sprzÍtu pozytywnie wp≥ynÍ≥o na wizerunek ca≥oúci imprezy.
Kolejne podziÍkowania naleøπ siÍ dwÛm cz≥onkom raniøowskiej formacji FajermanÛw: Marcinowi Bia≥asowi oraz
Aleksandrowi Wosiowi, ktÛrych wizerunek ze skrzyøowanymi
halabardami sta≥ siÍ (za sprawπ dyrektora GOKSiR-u Stanis≥awa
Samojednego) symbolem tegorocznej edycji Parady. Zobaczyli
ich w pierwszej kolejnoúci goúcie na specjalnym zaproszeniu,
nastÍpnie wszystkie oddzia≥y TurkÛw - zarÛwno na zaproszeniu
jak i okolicznoúciowej statuetce, mieszkaÒcy Raniøowa na banerze umieszczonym nad g≥Ûwnπ ulicπ i wszyscy na uroczystoúci,
gdyø ich wizerunek by≥ umieszczony obok g≥Ûwnego has≥a w
centralnej czÍúci stadionu.
Stanis≥aw Samojedny
Wojewoda Ewa Draus wrÍcza okolicznoúciowe statuetki dowÛdcom oddzia≥Ûw.
Fot. Monika Zajπc.
Musztra paradna w wykonaniu TurkÛw z Wierzawic (pow. leøajski).
Fot. Monika Zajπc.
Parada uliczna TurkÛw z Grodziska tuø przed wejúciem do koúcio≥a w Raniøowie.
Fot. Monika Zajπc.
Wejúcie oddzia≥Ûw na stadion sportowy.
Fot. Monika Zajπc.
Turki ze åwiÍtoniowej i Kosynierzy z Beüdziedzy na ul. Wolskiej.
Fot. Monika Samojedny.
Prezentacja musztry przez oddzia≥ z Wyszatyc (pow. przemyski).
Fot. Monika Zajπc.
20
Wieści Raniżowskie nr 110-111
Najlepszy Produkt Podkarpacia
Robert Kochanowicz ñ w≥aúciciel Kuüni - Pracowni Kowalstwa Artystycznego w Raniøowie zdoby≥ z≥oty medal i certyfikat
w Konkursie Targowym ÑNajlepszy Produkt Podkarpaciaî dla
wyrobÛw z metalu kutego na 26 MiÍdzynarodowych Targach
Mebli i Wyposaøenia WnÍtrz ÑHOME BULDING 2006î, ktÛre
odbywa≥y siÍ w Rzeszowie w Hali na Podpromiu w dniach 12-14
maja 2006 roku. Produktem, ktÛry znalaz≥ uznanie komisji, by≥
komplet sypialny (≥oøe ma≥øeÒskie, szafki nocne, lampki nocne,
≥aweczka) wykonany tradycyjnπ metodπ kowalskπ.
ÑBardzo waønπ sprawπ by≥o zachowanie harmonii, zarÛwno w
projekcie przedstawianego wyrobu jak i w kolorystyce oraz doborze materia≥Ûw. Istotnym by≥a w≥aúciwie dobrana i specjalnie pod ten komplet
wykonana poúciel. W swej dzia≥alnoúci stawiamy na kompleksowoúÊ,
czyli wykonujemy nie tylko elementy z metalu kutego, ale sπ realizowane ca≥e zamÛwieniaî ñ mÛwi Robert Kochanowicz ñ ÑDzisiejsze
kowalstwo zmienia swe oblicze. WiÍkszoúÊ ludzi kojarzy kowala,
szczegÛlnie tego dawniejszego z podkowami dla koni, lemieszami do p≥ugÛw, czasem naprawianiem innych
narzÍdzi rolniczych. W ostatnich
latach zauwaøa siÍ dzia≥alnoúÊ
idπcπ w kierunku produkcji bram,
ogrodzeÒ, balustrad. Natomiast
ja w swej pracy stawiam na rzemios≥o twÛrcze, skonkretyzowane
w plastycznej obrÛbce metalu na
gorπco, podczas ktÛrego powstaje
niejednokrotnie prawdziwe dzie≥o
sztuki, gdzie czuje siÍ radoúÊ z
poskromienia materii. Formy artystyczne i uøytkowe mistrzowsko
wykute w metalu sπ znakomitπ
propozycjπ dla wszystkich, ktÛrzy
ceniπ sztukÍ i pragnπ nadaÊ stylowy charakter swojemu domowi,
tym samym podtrzymujπc tradycjÍ i kulturÍ
kowalstwa.î
Robert Kochanowicz z Raniøowa zami≥owanie do kowalstwa
przejawia≥ juø od najm≥odszych lat, kiedy to
wracajπc do domu po
lekcjach, zawsze wstÍpowa≥ do kuüni p. JÛzefa
Kawalca ñ Ûwczesnego
mistrza kowalskiego.
Tam zosta≥ Ñzaszczepionyî tπ pracπ i juø
wtedy sta≥o siÍ to jego
pasjπ. Po ukoÒczeniu
szko≥y podstawowej rozpoczπ≥
naukÍ w PaÒstwowym Liceum
Sztuk Plastycznych w Rzeszowie na kierunku metaloplastyka
(1983-88). Po jego ukoÒczeniu
odby≥ 3-miesiÍcznπ praktykÍ w
Monachium (Niemcy) w profesjonalnej pracowni kowalskiej, gdzie
pog≥Íbia≥ wiedzÍ na temat tradycyjnych i nowoczesnych metod w
metaloplastyce. Po powrocie do
rodzinnej miejscowoúci za≥oøy≥
w≥asnπ dzia≥alnoúÊ w stylowej kuüni naleøπcej wÛwczas do Gminnej
SpÛ≥dzielni ÑSChî w Raniøowie.
Po dwuletnim okresie dzierøawy
naby≥ budynek na w≥asnoúÊ. W
1993 roku wyjecha≥ do W≥och na krÛtkie
wakacje do znajomych. Tam przypadkiem
pozna≥ w≥aúciciela firmy dzia≥ajπcej w branøy metalowej, ktÛry zobaczywszy upominki
wykonane z kutego metalu, zaproponowa≥ mu
legalnπ pracÍ na stanowisku metaloplastyka.
Po siedmiu latach powrÛci≥ do Raniøowa i
wznowi≥ dzia≥alnoúÊ pn. ÑKuünia ñ Pracownia
Kowalstwa Artystycznegoî, ktÛrπ prowadzi,
jak widaÊ z powodzeniem.
Gratulujemy sukcesu i øyczymy dalszej
owocnej pracy.
Stanis≥aw Samojedny
Na zdjÍciach:
Robert Kochanowicz z medalem i certyfikatem przed
swoim miejscem pracy.
Dyrektor TargÛw i cz≥onkowie komisji wrÍczajπ
medal i certyfikat podczas podsumowania targÛw.
Najlepszy Produkt Podkarpacia ñ komplet sypialny
z kutego metalu wraz z wyposaøeniem.