Różne rodzaje nici stosowanych w medycynie Zastosowanie

Różne rodzaje nici stosowanych w medycynie Zastosowanie

Różne rodzaje nici stosowanych w medycynie
Zastosowanie różnego rodzaju nici liftingujących w medycynie estetycznej ma swoją długą
historię . Wśród lekarzy pracujących nad ich rozwojem należy wymienić takie nazwiska jak:
Alcamo, Fukuda, Ruff, Buncke, ale przed wszystkim Sulamanidze, twórcę i propagatora
techniki APTOS, która odegrała kluczową rolę w rozwoju techniki implantacji nici w celach
poprawy wyglądu skóry i uzyskania efektu liftingu [1,2, 3, 4]. Dla odmiany bioresorbowalne
nici zbudowane z polydioxanone (PDO) zaczęto stosować w Korei Południowej, w której
lekarze cały czas przodują w stosowaniu tej metody w celu poprawy wyglądu skóry.
Nici PDO
Polydioxanone ( polidioksanon) jest materiałem używanym w medycynie do produkcji nici
medycznych o różnym zastosowaniu. Stosowane są one w medycynie estetycznej, ale
również wykorzystywane z zabiegach kardiologicznych, ortopedycznych etc. Polidioksanon
ulega w organizmie degradacji w reakcji hydrolizy a produkty końcowe wydalane są z
moczem. Materiał ten ulega biodegradacji w ciągu 6 miesięcy i zwykle daje minimalną
(o niewielkim znaczeniu klinicznym) reakcję związaną z implantacją ciała obcego. Znane
przypadki tego typu odczynów opisywane w piśmiennictwie zwykle miały ograniczony
miejscowo i czasowo charakter [5]. Polidioksanon pobudza również w tkankach proces
neokolagenezy – czyli stymuluje produkcję nowego kolagenu. Dodatkowo jego działanie
stymulujące na fibroblasty powoduje pobudzenie syntezy elastyny – białka
odpowiedzialnego za sprężystość i elastyczność skóry. W badaniach in vivo stwierdzono
również, że działanie polidioksanonu powoduje syntezę naturalnego (endogennego) kwasu
hialuronowego [6,7].
Nici z polidioksanonu (PDO) mają więc dwojaki efekt z jednej strony mechaniczny, z drugiej
rozłożony w czasie stymulujący, dzięki czemu ich rezultaty mogą utrzymywać nawet do
dwóch lat.
Nici PDO a medycyna orientalna.
Początkowo stosowano w medycynie estetycznej zwykłe, proste tzw. mezonici, których
rodowód sięga rdzennej medycyny orientalnej HanBang i metod akupunktury. Sama nazwa
HanBang oznacza: „Han”-Korea lub Orient, „ Bang”, czyli piękno.
Implantowane w określonych punktach akupunkturowych cienkie i krótkie mezonici
zastępowały igły w akupunkturze. Medycyna Orientalna już od wielu wieków używała igieł
do akupunktury celem leczenia wielu schorzeń a także poprawy piękna skóry. Wiadomo
również według zasad medycyny orientalnej, że aby skóra znajdowała się w dobrej kondycji
należy leczyć całe ciało i zapobiegać najpierw jego starzeniu. Ze względu na to, że w
medycynie orientalnej kręgosłup to najważniejsza część ciała , każda jego wada lub
zniekształcenie powoduje zmianę w organizmie, może mieć wpływ na układ krążenia,
mięśnie i wreszcie skórę oraz procesy starzenia. Wszystkie zabiegi estetyczne poprzedza się
więc zawsze korektą wad postawy, czyli korektą kośćca, która wprowadza organizm w stan
równowagi przygotowujący go do zabiegu estetycznego. Współczesne zabiegi estetyczne
HanBang wykorzystują tradycyjne elementy akupunktury oraz współczesne osiągnięcia
jakimi są nowe typy nici PDO. Zastąpienie igły nicią umożliwia stymulację punktów
akupunkturowych, niemożliwe jest przecież stosowanie igieł akupunkturowych przez cały
czas, a zaimplantowana nić daje silniejsze działanie niż akupresura.
Następny etap rozwoju HanBang to wykorzystywanie dłuższych mezonici do rewitalizacji
skóry, co w połączeniu z użyciem technik akupunktury daje znakomity efekt poprawy
wyglądu skóry oraz jej liftingu. Na tym etapie nici PDO zaczęły przenikać do medycyny
zachodniej.
Nici haczykowe PDO
Kolejnym krokiem jest tworzenie ciągle nowych rodzajów nici PDO, w tym ostatnio
najbardziej popularnych w wykonywaniu nie chirurgicznego liftingu twarzy - nici
haczykowych. Dzięki specjalnym nacięciom wzdłuż nici, po jej implantacji i naciągnięciu
dochodzi do otworzenia się nacięć i powstania haczyków , które umożliwiają podciągnięcie
tkanki, w której nić jest umieszczona. Wprowadzenie do użycia nici haczykowych
diametralnie zwiększyło efektywność nici PDO w estetycznych zabiegach liftingujących. Jest
wiele rodzajów nici haczykowych, początkowo pojawiały się nici z haczykami
jednostronnymi. W chwili obecnej coraz większą popularnością cieszą się te z haczykami
dwustronnymi dające efekt 4D. Kluczowym w ich skuteczności i trwałości wydaje się być
grubość i długość nici, która zwiększa efektywność na przykład w zastosowaniu ich w celu
liftingu twarzy.
Pojawiły się również na rynku koreańskim nici z haczykami otwierającymi się w przeciwnych
kierunkach w dwóch skrajnych częściach nici, daje to możliwość utworzenia swoistej pętelki,
która w znakomity sposób może np. unieść brew a tym samym górną powiekę w celu
„otworzenia” oka.
Nici wypełniaczowe PDO.
Nowością na rynku koreańskim są nici wypełniaczowe, wykonane z wielokrotnie skręconych
mezonici. Nici te implantowane w bruzdy i duże zmarszczki np. bruzdy nosowo-wargowe,
zmarszczki na szyi i czole stanowić mogą alternatywną metodę dla wypełniaczy kwasem
hialuronowym i zwiększają zakres zastosowania nici. Znakomicie sprawdzają się w
likwidowaniu pierścieni Wenus (poziome zmarszczki szyi), które stanowią powszechny
problem kobiet w wieku średnim, z którym nie zawsze można było sobie poradzić dotycz as
dostępnymi metodami. Dołączenie nici wypełniaczowych do asortymentu technik
pomagających likwidować poziome zmarszczki szyi i nie tylko zwiększa możliwości lekarzy w
tym zakresie.
Zabiegi nićmi PDO
Najczęściej wykonywane zabiegi za pomocą nici PDO to: lifting twarzy, wygładzenie bruzd
poziomych na czole, wygładzenie glabelli, uniesienie brwi, likwidacja kurzych łapek,
likwidacja bruzd i zmarszczek na szyi, ujędrnianie pośladków, brzucha, ramion, ud, zabiegi
intymne poprawiające napięcie ścian pochwy oraz leczące nietrzymanie moczu u kobiet.
O ile w Korei Południowej zabiegi intymne są niezmiernie popularne o tyle w kulturze
zachodniej , w tym również w Polsce największym zainteresowaniem cieszy się nie
chirurgiczny lifting twarzy.
Najlepsze efekty liftingu uzyskuje się implantując nici PDO, podobnie jak inne dostępne
rodzaje nici [8] za pomocą specjalnych prowadnic w tzw. SMAS ( Superficial Muscular
Aponeurotic System), czyli tzw. warstwę mięśniowo-powięziową twarzy [9]. Warstwa ta
składa się z mięśni mimicznych twarzy i ich powięzi rozciąga się od platyzmy do czepca
ścięgnistego pokrywającego sklepienie czaszki. Zabiegi na poziomie SMAS stanowią
podstawę współcześnie wykonywanych chirurgicznych liftingów twarzy, aplikacja nici PDO w
SMAS daje znakomity rezultat liftingu już bezpośrednio po zabiegu, bez rekonwalescencji
koniecznej po zabiegach chirurgicznych. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym
lignokainą, można też zastosować blokady.
Niezmiernie istotnym elementem zabiegu jest odpowiednie dobranie wektorów wzdłuż,
których implantowane będą nici, ich długość , kąt nachylenia i ilość nici uzależniona jest od
zakresu zabiegu jaki powinniśmy wykonać u danego pacjenta oraz układu anatomicznego
twarzy. Poniżej umieszczono przykładowe wektory wprowadzania nici w różnych sytuacjach
klinicznych. [ Ryciny udostępniono dzięki uprzejmości dr Lee Hyun Chul lekarza medycyny
orientalnej z Korei współpracującego z Yonelle Zwolińska Beauty Institute]
Ryc 1
Ryc 2
Ryc 3
Skuteczność implantacji nici liftingujących w SMAS w celu liftingu twarzy z użyciem
odpowiednio dobranych wektorów potwierdzają już pierwsze opublikowane prace [10].
Ograniczenia metody
Pisząc o ograniczeniach metody implantacji nici PDO należy skupić się na kilku kierunkach.
Po pierwsze na przeciwwskazaniach zdrowotnych pacjentów.
Oprócz typowych przeciwwskazań takich jak ciąża, stany zapalne skóry, infekcje bakteryjne ,
wirusowe, aktywny proces nowotworowy, przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych,
zaburzenia krzepliwości krwi, bardzo istotne z punktu uniknięcia powikłań pozabiegowych
podstawowymi ograniczeniami wydają się być dwie grupy chorób: autoimmunologiczne
oraz alergie. Mówiąc o pierwszej grupie należy pamiętać o bardzo rozpowszechnionej wśród
kobiet chorobie Hashimoto. Zbierając wywiady przed zabiegiem trzeba koniecznie spytać
pacjentkę o choroby tarczycy. Z mojego doświadczenia u tych pacjentów lepiej nie
wykonywać zabiegów implantacji nici, szczególnie u tych , u których eutyreozę osiągnięto
niedawno. Największe powikłania jakie obserwowałam po zabiegach implantacji nici PDO
pod postacią przedłużającego się stanu zapalnego w miejscu implantacji nici, występowały
właśnie u osób z chorobą Hashimoto, mimo osiągniętej przez nie wcześniej przed zabiegiem
eutyreozy.
Kolejnym problemem są wywiady alergiczne. Jeżeli mamy informacje od pacjenta o
reakcjach alergicznych na różne substancje chemiczne warto wykonać przed zabiegiem z
nićmi PDO próbę. Na przykład zaimplantować w skórę szyi małą, cienką nić typu mezo tak
aby jej koniec wystawał ze skóry umożliwiając jej łatwe usunięcie i zobaczyć czy występuje
reakcja na skórze. Jeżeli wystąpi zaczerwienienie, świąd usuwamy nić i nie wykonujemy
zabiegu.
Bardzo istotne jest również przestrzeganie przez pacjenta ograniczeń pozabiegowych takich
jak unikanie picia alkoholu, wysiłku fizycznego, przegrzewania skóry. Bezpośrednio po
zabiegu moim i wielu lekarzy zdaniem należy podać lek przeciwzapalny jak również
antybiotyk na kilka dni okołozabiegowych. Co do stosowania antybiotyku po zabiegu zdania
wśród lekarzy są podzielone.
Ogromną rolę w uniknięciu zakażenia po zabiegu odgrywa aseptyka wykonania zabiegu przez
lekarza począwszy od oczyszczenia i zdezynfekowania skóry, poprzez przestrzeganie zasad
aseptyki w trakcie wykonywania zabiegu. Nie powinno się również wykonywać tego typu
zabiegów w miejscach nie przystosowanych, czyli poza gabinetem lekarskim.
Pisząc o ograniczeniach metody nie można zapomnieć o prawidłowym doborze pacjentów. Z
mojego doświadczenia najlepsze efekty na przykład liftingu twarzy uzyskuje się u osób
szczupłych z nawisami skórnymi i zanikami tkanki tłuszczowej. Ważna jest również
realistyczna ocena, czy nasilenie i rodzaj zmian u danego pacjenta umożliwi nam osiągnięcie
pożądanego efektu a także dogłębna znajomość anatomii twarzy co podkreślają prace
opisujące użycie innych rodzajów nici [11].
Kolejnym istotnym ograniczeniem poruszanym też w piśmiennictwie dotyczącym innych
rodzajów nici jest trwałość rezultatów. Nie ma jeszcze prac dotyczących nici haczykowych
PDO, jednakże są prace dotyczące innych rodzajów nici i technik liftingu twarzy mówiące
niestety o krótkotrwałym rezultacie w stosunku do zabiegu chirurgicznego przy
potwierdzonej minimalnej inwazyjności i okresie rekonwalescencji [12].
Podsumowanie
W oparciu o aktualnie dostępną wiedzę z piśmiennictwa potwierdzającą ewidentnie
skuteczność zastosowania nici w medycynie estetycznej, pogłębiając cały czas swoje własne
doświadczenia, mimo różnych ograniczeń, można stwierdzić, że metoda ta wygląda bardzo
obiecująco i spotyka się z dużym entuzjazmem wśród pacjentów, gdyż daje zarówno im jak i
lekarzami wykonującym zabiegi dużą satysfakcję z rezultatów. Jest też metodą bezpieczną ze
względu na niewielką ilość działań niepożądanych. Dogłębne poznanie tematu wymaga
jeszcze czasu i większej ilości doświadczeń własnych, ale dotychczasowe obserwacje i
doświadczenia są bardzo zachęcające do dalszego poznawania i rozwoju tej techniki
szczególnie gdy podąża się zapewniającym jej największą efektywność tropem medycyny
orientalnej.
Na rycinach 4 i 5 przedstawiono pacjentkę przed i po zabiegu face liftingu za pomocą oraz
likwidacji zmarszczek poziomych szyi za pomocą nici wypełniaczowych. Ryciny 6 i 7
przedstawiają pacjentkę przed i po zabiegu face liftingu nićmi haczykowym oraz zmniejszenia
bruzd nosowo-wargowych nićmi wypełniaczowymi.