Aplikacja przestrzennych modeli panelowych do weryfikacji hipotezy
Transkrypt
Aplikacja przestrzennych modeli panelowych do weryfikacji hipotezy
Dr Elżbieta .Antczak, Katedra Ekonometrii Przestrzennej, Uniwersytet Łódzki Aplikacja przestrzennych modeli panelowych do weryfikacji hipotezy Środowiskowej Krzywej Kuznetsa na przykładzie Polski W systemie ludzkość – przyroda istnieją liczne i złożone relacje. Niezrównoważony rozwój społeczno – gospodarczy przekształca i zakłóca te współzależności. Zatem, warunkiem zapewnienia racjonalnego pro-środowiskowego rozwoju oraz odpowiedniego wykorzystania zasobów naturalnych jest identyfikacja i poznanie wzajemnych relacji w systemie człowiek – gospodarka – środowisko. Zależności te są wielokierunkowe i ulegają ciągłym zmianom, powodowanym upływem czasu oraz zachodzącymi interakcjami przestrzennymi. Uchwycenie tych relacji jest możliwe, między innymi poprzez zastosowanie, odpowiednich metod ilościowych, np. przestrzennych modeli panelowych skonstruowanych w oparciu o hipotezę Środowiskowej Krzywej Kuznetsa (Environmental Kuznets Curve, EKC). EKC przedstawia relację pomiędzy poziomem dochodów PKB na osobę a „popytem” na czyste środowisko. Hipoteza EKC mówi, że skala degradacji środowiska będzie wzrastała do pewnego momentu. Po osiągnięciu ekstremum proces zanieczyszczania zostanie wstrzymany (np. dzięki inwestycjom pro-środowiskowym). Empirycznie udowodniono, że wzrost gospodarczy wpływa na poziom degradacji środowiska przybierając kształt odwróconej litery U. Punkt przekroczenia pewnego poziomu dochodów na osobę (mówi się o podwojeniu dochodów bądź nawet ich potrojeniu) w danej gospodarce będzie punktem zwrotnym (turning point), od którego, pomimo dalszego rozwoju gospodarczego, nastąpi spadek degradacji środowiska. Przestrzenne modele EKC (np. dla danych panelowych) nie tylko potwierdzają tezę o istnieniu związku między określonym poziomem dochodów na osobę a wzrostem popytu na czyste środowisko, ale mierzą również wzajemną siłę oddziaływania rozwoju jednego regionu na rozwój regionów sąsiednich (jaki i również stan środowiska). Jak dotychczas, nie zostały przeprowadzone badania weryfikujące hipotezę EKC dla polskiej gospodarki na niższym poziomie administracyjnymi niż NUTS1. Celem niniejszej publikacji jest weryfikacja hipotezy EKC na poziomie polskich NUTS2. Badanie przeprowadzono na podstawie wybranych wskaźników środowiskowych opisujących emisję zanieczyszczeń gazowych i pyłowych do powietrza (jako zmiennych objaśnianych (prezentujących stan środowiska naturalnego), oraz PKB na osobę jako zmiennej objaśniającej (prezentującej poziom rozwoju gospodarczego poszczególnych województw). Dane dotyczyły lat 1995 – 2010. Analizę przeprowadzono z zastosowaniem przestrzennych modeli panelowych opartych na funkcjach EKC. Opisano teoretyczne podstawy konstrukcji modeli oraz metod estymacji. Modele estymowano w pakiecie RCran. Dokonano interpretacji otrzymanych wyników (estymacji klasycznych i przestrzennych modeli) oraz zweryfikowano postawioną hipotezę. Słowa klucze: przestrzenne modele panelowe, Środowiskowa Krzywa Kuznetsa, degradacja środowiska, rozwój gospodarczy regionów;