Pobierz

28-31 (Agro_4/10)
26.3.10
8:58
Page 28
Park maszynowy
tu, codziennoÊcià jest praca w upale
i to przez wi´kszoÊç roku. Gdy zaÊ
przychodzi susza, na polach – z∏o˝onych przewa˝nie z ci´˝kich gleb –
powstajà pot´˝ne iloÊci py∏u. Jego
mikroskopijne drobiny wnikajà niemal w ka˝dy zakamarek maszyny.
JeÊli dodaç do tego fakt, ˝e ciàgnik
w Brazylii pracuje Êrednio ok. 3,5
tys. mth rocznie, a w dodatku 80%
tego czasu – pod wysokim obcià˝eniem, ∏atwo wywnioskowaç, ˝e maszyny produkowane na ten rynek
powinny byç naprawd´ trwa∏e.
W brazylijskich zak∏adach
Valtry i AGCO SisuPower
Linie monta˝owe w Mogi das Cruzes (Brazylia), skàd ciàgniki Valtra i silniki AGCO SisuPower trafiajà na rynki tamtego regionu, wiele mówià o jakoÊci maszyn i niema∏ych
wymaganiach tamtejszych farmerów.
anim ciàgniki Valtry, przeznaczone na rynek europejski, zostanà
wprowadzone do seryjnej produkcji,
muszà przejÊç w fiƒskiej fabryce
w Suolahti szereg testów. Nale˝à do
nich m.in. badania w tzw. cold roomach, czyli pomieszczeniach, gdzie
traktory poddawane sà dzia∏aniu
bardzo niskich temperatur. Podobne
procedury przechodzà silniki powstajàce w Finlandii, w miejscowoÊci Nokia.
Ale nie zawsze ciàgniki oraz ich
podzespo∏y sà skazane na wyt´˝onà
prac´ przy ujemnych temperaturach.
Na przyk∏ad w Brazylii, z racji klima-
Ciàgniki ma∏ej mocy majà nieskomplikowanà konstrukcj´: mechaniczne przek∏adnie, prosty podnoÊnik oraz zbiornik paliwa
zintegrowany z... blokiem silnika.
Najbardziej
intratnà cz´Êcià rynku
ciàgnikowego w Brazylii sà maszyny
z segmentu 55–75 KM. Od 2007 r.
ich zakup jest subsydiowany z rzàdowych
programów wspierajàcych rolnictwo. Tylko w zesz∏ym
roku w ten sposób sprzedanych zosta∏o w Brazylii 15 tys. traktorów.
28
AGROmechanika
4/2010
Fot. Zabost, archiwum
Z
200 mln na rozwój
Mimo ˝e w roku 2009 nak∏ady brazylijskiej Valtry na badania i rozwój
stanowi∏y równowartoÊç 200 mln
dolarów, to stopieƒ zaawansowania
ciàgników tu produkowanych nie
jest zbyt wysoki. W porównaniu do
nich traktory Valtry trafiajàce na
europejski rynek to maszyny bardzo
skomplikowane. Skàd takie ró˝nice
w konstrukcjach ciàgników tej samej marki?
G∏ówne powody to oczekiwania
klientów na ró˝nych kontynentach
i, wspomniane wy˝ej, specyficzne
warunki, którym muszà sprostaç
maszyny. Nie bez znaczenia jest
równie˝ sytuacja materialna brazylijskich rolników, a co za tym idzie –
stopieƒ zaawansowania rolnictwa.
Wielu farmerów dopiero teraz kupuje ciàgniki, które tym samym sà ich
pierwszymi maszynami. Zatem muszà byç one nie tylko proste i trwa∏e,
ale równie˝ tanie.
Warto nadmieniç, ˝e w Brazylii ciàgniki rolnicze nie sà dopuszczone do
ruchu po drogach publicznych i nie
podlegajà obowiàzkowi rejestracji.
W takiej sytuacji nie dziwi fakt, ˝e
jednà z dwóch wprowadzonych na
poczàtku tego roku nowoÊci Valtry
by∏ bardzo prosty ciàgnik, model
A 585 o mocy ok. 55 KM. Maszyna
oczekiwana przez dilerów i klientów du˝o bardziej ni˝ ciàgniki wysokich mocy z biegami zmienianymi
pod obcià˝eniem.
28-31 (Agro_4/10)
25.3.10
14:44
Page 29
Park maszynowy
Jedna czwarta rynku
Na brazylijskim rynku maszyn rolniczych na ca∏à grup´ AGCO (w∏aÊciciela marki Valtra) przypada 60%
udzia∏u. To nic dziwnego – Valtra
z 27-procentowym udzia∏em i MF sà
najwi´kszymi graczami w tamtym
regionie. Ca∏kowita sprzeda˝ ciàgników w Brazylii wynios∏a blisko 45,5
tys. maszyn, najwi´cej z przedzia∏u
55–75 KM, czyli maszyn o bardzo
prostej konstrukcji. Tu Valtra, sprzedajàc ok. 10,5 tys. ciàgników, zagarn´∏a ponad 21% rynku. Plany na ten
rok zak∏adajà wzrost do 25%.
Zapotrzebowanie na proste maszyny
sprawia, ˝e nawet w ci´˝kich, blisko
200-konnych ciàgnikach nie montuje
si´ EHR-u, a ci´g∏a podnoÊnika nie
majà masywnej konstrukcji i zakoƒczone sà zwyk∏ymi sprz´gami kulowymi zamiast hakami. Powód jest
prosty. Prawie ca∏y sprz´t uprawowo-siewny, u˝ywany do wspó∏pracy
Przewa˝ajàca cz´Êç maszyn do uprawy i siewu to sprz´t zaczepiany,
dlatego ciàgniki Êredniej i du˝ej mocy wyposa˝one sà w proste skrzynie i „lekkie” systemy sprz´gowe podnoÊników.
z du˝ymi i Êrednimi ciàgnikami, to
wersje zaczepiane.
Brazylijskie ciàgniki Valtry o du˝ej
mocy oferowane sà tak˝e w niespotykanej gdzie indziej wersji HiFlow, czyli wyposa˝one w dodatkowy obwód hydrauliczny. Modele
te zosta∏y wprowadzone do produkcji w 2006 r., specjalnie z przeznaczeniem na plantacje trzciny
cukrowej.
W ciàgnikach du˝ej mocy istotnym elementem
wyposa˝enia jest np. dodatkowy system hydrauliczny, montowany w modelach HiFlow.
➠
Reklama
28-31 (Agro_4/10)
25.3.10
14:45
Page 30
Park maszynowy
WielkoÊç produkcji silników
w brazylijskiej fabryce AGCO
Sisu Power to 90 jednostek dziennie.
W fabryce w Mogi das Cruzes zatrudnionych jest 250 osób, z czego
na linii monta˝owej – 100. Dzienna
produkcja to 90 silników. Blisko po∏owa komponentów pochodzi z fabryki w Finlandii. Jednostki sk∏adane w brazylijskich zak∏adach majà
moc 50–250 KM, a 40% produkcji to
motory z zakresu powy˝ej 150 KM.
Silnik na diesel i bioetanol
W przysz∏ym roku brazylijska Valtra
zamierza wprowadziç do seryjnej
produkcji specyficznà jednostk´ nap´dowà – silnik wysokopr´˝ny zasilany mieszaninà oleju nap´dowego
i etanolu, choç tak naprawd´ oba
paliwa nie b´dà ze sobà mieszane.
Zainteresowanie takà konstrukcjà
od pewnego czasu wyra˝ali producenci trzciny cukrowej, z której jest
wytwarzany bioetanol. Niektóre du˝e farmy w Brazylii, zajmujàce si´
W 2011 r. brazylijski oddzia∏ AGCO SisuPower wprowadzi na tamtejszy rynek silnik
wysokopr´˝ny, zasilany mieszaninà oleju
nap´dowego i etanolu. Mimo ˝e oba rodzaje paliwa stosowane b´dà jednoczeÊnie, silnik wyposa˝ono w oddzielny uk∏ad zasilania dieslem (1) i alkoholem (2). Proporcje
obu sk∏adników mieszanki zale˝à od obcià˝enia silnika i sà sterowane przez elektroniczny
system. Wed∏ug konstruktorów, silnik ten
b´dzie dro˝szy o ok.
5–10% od standardowych silników stosowanych w ciàgnikach.
30
AGROmechanika
4/2010
uprawà trzciny cukrowej, dysponujà flotà 200–300 traktorów. Stàd
oczekiwania na mo˝liwoÊç zasilania
silników etanolem.
Silnik – b´dàcy na razie prototypem
– wyposa˝ony jest w dwa osobne
systemy wtryskowe i w dwa zbiorniki: jeden na ON, drugi na bioetanol.
Z racji tego, ˝e alkohol nie miesza
si´ z dieslem (w wyniku po∏àczenia
powstaje emulsja), oba rodzaje paliwa muszà byç doprowadzane i wtryskiwane do komór spalania oddzielnie. Dawkowanie odbywa si´ niemal jednoczeÊnie, choç ON trafia
do komory spalania z niewielkim
(milisekundowym) wyprzedzeniem,
aby mog∏o dojÊç do samozap∏onu.
Ze spalania diesla pochodzi energia
do zap∏onu etanolu.
Testowany silnik ma moc 180 KM –
jest to bowiem najpopularniejszy poziom mocy silników w traktorach
pracujàcych na tamtejszych farmach
trzcinowych. Jednak plany zak∏adajà
produkcj´ równie˝ mniejszych jednostek z tym systemem zasilania.
Obecnie badania obejmujà spalanie
mieszaniny diesla i etanolu w proporcjach 50/50. Jednak docelowo producent dà˝y do stosowania mieszaniny
z 70-procentowym udzia∏em alkoholu. Konstruktorzy Sisu chcà uniknàç
zmiany charakterystyki silnika.
Zu˝ycie etanolu w stosunku do ON
nie jest sta∏e – zale˝y od obcià˝enia
silnika. Procesem tym steruje elektroniczny uk∏ad. Ârednie szacunki
wskazujà, ˝e zu˝ycie etanolu w stosunku do diesla jest o 1,6 razy wi´ksze. Dotychczas nie zanotowano te˝
spadku mocy silnika w wyniku zasilania mieszankà alkohol–ON. Zapotrzebowanie na jednostki nap´dowe
tego typu ocenia si´ w Brazylii na
ok. 3 tys. sztuk rocznie.
Warto w tym miejscu wspomnieç
o cenach paliw w tamtym regionie.
Litr oleju nap´dowego kosztuje
1,99–2,20 reala brazylijskiego (1 real – 1,62 z∏). Cena etanolu to mniej
ni˝ 1 dolar amer./l, a benzyna – ok.
1,3 dol./l. Z racji tego, ˝e w Brazylii
uprawianych jest ok. 7,5 mln ha
trzciny cukrowej, a 57% produkcji
przeznacza si´ na wytworzenie bioetanolu, ok. 90% samochodów nap´dzanych jest w∏aÊnie alkoholem. ■
Micha∏ Zabost