Kamienna Góra - Zwiastun Ewangelicki

Transkrypt

Kamienna Góra - Zwiastun Ewangelicki
J
ubileusz kościołów łaski
Kamienna Góra:
wysłuchane modlitwy dzieci
Kamienna Góra to drugie obok Je­
leniej Góry miasto dawnego księstwa
świdnicko-jaworskiego, które z ce­
sarskiej łaski zostało obdarzone przy­
wilejem wzniesienia ewangelickiego
kościoła. Miasto położone jest w ma­
lowniczej Kotlinie Kamiennogórskiej
w Sudetach Środkowych, kilkanaście
kilometrów od granicy z Czechami.
Bliskość klasztoru cystersów
w Krze­szowie spowodowała, że Ka­
mienna Góra wyjątkowo późno, przy­
puszczalnie w 1562 r., przeszła na lu­
teranizm. Pierwszym kaznodzieją
ewangelickim został Samuel Langni­
ckel, którego ojciec kilkadziesiąt lat
wcześniej jako pierwszy głosił Słowo
Boże w duchu luterańskim w Jeleniej
Górze. Protestantyzm umocnił się za
kolejnego proboszcza Ambrosiusa
Lange, który nie załamał się po śmier­
ci żony i trójki dzieci w czasie epide­
mii dżumy, a pastorem w Kamiennej
Górze był 42 lata.
Nadgorliwy burmistrz
W okresie wojny trzydziestoletniej
w 1629 r. burmistrzem mianowano
Friedricha Reuschela, byłego prze­
wodniczącego rady parafii ewangeli­
ckiej, który przeszedł na katolicyzm.
Jego pierwszymi działaniami było
wydalenie z miasta ewangelickich
księży, usunięcie ze stanowisk prote­
stanckich członków rady miejskiej,
a następnie wyrzucenie z funkcji or­
ganisty i wygnanie własnego zięcia,
który wzbraniał się dokonać konwer­
sji na rzymski katolicyzm. Wraz z od­
działem dragonów nadgorliwy bur­
mistrz napadał na domy ewangelic­kich mieszczan, rodziny ewangelic­
kie pod­dawał publicznej chłoście,
a nie uczęszczających na msze wtrą­
cał do więzień. Z kolei starosta Hein­
rich von Bibran polecił proboszczowi rzymskokatolickiemu odebranie
od wszystkich kamiennogórzan pro­
testanckich książek.
Po trzech latach wraz z wojskiem
szwedzkim powróciła wolność reli­
gijna, ale już w 1635 r. do miasta po­
nownie wkroczyły wojska cesarskie.
Zwolniony ze stanowiska kaznodzie­
ja Christoph Prose jeszcze kilka tygo­
dni głosił w mieście Słowo Boże,
wreszcie schronił się w domu jednej
z parafianek, za co ją aresztowano.
Tuż przed opuszczeniem miasta
duchowny podarował córce tej kobiety saksońskiego talara ze słowami,
że jeszcze za jej życia nadejdzie taki
Ewangelicki kompleks w Kamiennej Górze
12
10/2009
czas, gdy zbudowany zostanie w mie­
ście kościół i przyjęty pastor. Słowa
te okazały się prorocze.
Kamień przyniosły dzieci
Trzy dni po wytyczeniu miejsca
pod budowę kościoła łaski w Jeleniej
Górze podobna uroczystość odbyła
się w Kamiennej Górze. Na zakupio­
nym przez mieszczan terenie gospo­
darstwa rolnego Krausego, położonym
na wzgórzu poza miastem, 25 kwiet­
nia 1709 r. hrabia Schaffgotsch i hra­
bia Zinzendorf wbili „laskę łaski”
w ziemię, wyznaczając środek przy­
szłego domu Bożego. Podczas uro­
czystości przyszły pastor primarius –
pierwszy proboszcz kościoła łaski
Johann Jakob Liebenwald ochrzcił
troje dzieci, a w kolejnych dniach od­
prawił pierwsze po kilkudziesięciu
latach przerwy oficjalne nabożeństwa
ewangelickie, głosząc Słowo Boże
z prowizorycznej ambony pod gołym
niebem do wielotysięcznych rzesz
wiernych. Zanim jednak nastały te
pamiętne dni, dwaj delegaci miesz­
czan kamiennogórskich starali się
wyjednać bezpośrednio w Wiedniu
zezwolenie na budowę kościoła. Ich
starania przyniosły efekt dopiero
z chwilą obietnicy przekaza­
nia cesarzowi sowitej gratyfi­
kacji pieniężnej. Jednym z de­
legatów był ojciec wspomnia­
nego pastora Johann Lieben­
wald, który doczekał poświę­
cenia świątyni, umierając trzy
dni później.
Dnia 5 czerwca 1709 r. po­
święcono kamień węgielny
pod budowę kościoła, dzień
wcześniej z wielkim wysił­
kiem przyniesiony przez dzie­
ci. Warto wspomnieć, że przez
ponad rok – aż do obwiesz­
czenia cesarskiego zezwole­
nia na budowę kościoła w lu­
tym 1709 r. – na pobliskiej
Górze Zamkowej odbywały się co­
dzienne zgromadzenia modlitewne
dzieci, które – jak same twierdziły –
prag­nęły „wybłagać kościół u uko­
chanego Pana”. Ruch „modlących się
dzieci” występował i w innych częś­
ciach Dolnego Śląska, stanowiąc swo­
isty fenomen tamtych czasów. Jeszcze
w tym samym roku darczyńcy ufun­
dowali chrzcielnicę, pierwsze dzwo­
ny i żyrandole, które umieszczono
w drewnianym kościele tymczaso­
wym. Kazanie inauguracyjne 1 stycz­
nia 1710 r. wygłosił wybrany jako
pierwszy na urząd proboszcza kościo­
ła łaski Christian Ernst Kopisch, do­
tychczasowy proboszcz w Legnicy.
Projekt i finanse
Kościelne sprzęty
Wspaniale wpisujące
się w surową architektu­
rę wyposażenie kościoła
z pierwszej połowy
XVIII wieku można
Pamiątkowy obelisk na dawnym cmentarzu
obejrzeć na archiwal­
nami którego dostawiono przybu­ nych fotografiach. Ołtarz główny
dówki mieszczące klatki schodowe. z krucyfiksem pośrodku, zwieńczony
Architekt musiał jednak zweryfiko­ wyobra-żeniem Boga Ojca i symbo­
wać swoje wizje, by sprostać oczeki­ lem Ducha Świętego wykonał Benja­
waniom zleceniodawców. Zmodyfi­ min Gottlieb Marchen z Lubania,
kowano więc i wydłużono centralny a ufundowali dwaj pochodzący z Ka­
plan przez dostawienie dzwonnicy miennej Góry kupcy wrocławscy.
z jednej i zakrystii z drugiej strony. Wykonaną we Wrocławiu drewnianą
Na skrzyżowaniu naw powstała nie­ ambonę ozdabiały alabastrowe pła­
widoczna z zewnątrz spłaszczona ko­ skorzeźby z wizerunkami ewangeli­
puła. Wnętrze kościoła wypełniały stów i sceną wywyższenia węża mie­
dwie kondygnacje empor. Łącznie dzianego na pustyni. Po bokach ka­
mieściło się w nim ponad 5 tysięcy zalnicy stały na postumentach figury
wiernych, w tym po­
nad 2400 osób na
miejscach numerowa­
nych w ławkach, przy
czym dla kobiet prze­
Kościół łaski w Kamiennej Górze
10/2009
13

Budowa murowanego kościoła
Trójcy Świętej trwała dość długo –
poświęcenie nastąpiło 8 października
1720 r., ale wyposażanie i zdobienie
wnętrza ciągnęło się do 1750 r. Przez
cały czas borykano się z kłopotami
finansowymi, choć parafianie za dar­
mo ofiarowali materiały, środki trans­
portu i własne ręce do pracy. Trud­
nościom w uzyskaniu kredytów to­
warzyszył opór parafian wobec wy­
sokich stawek podatku kościelnego
i opłat za miejsca w ławkach. Projek­
tantem kościoła w Kamiennej Górze,
podobnie jak świątyni jeleniogór­
skiej, był szwedzki architekt Martin
Frantz. Kościół postawiono na planie
krzyża greckiego, pomiędzy ramio­
znaczono jedynie te na
górnej emporze. Począt­
kowo kościół służył
wiernym z około 100
miejscowości, ale po
przejściu Śląska pod pa­
nowanie pruskie i po­
wstaniu nowych zborów
liczebność kamiennogór­
skiej parafii zmniejszyła
się trzykrotnie.
J
ubileusz kościołów łaski
aniołów trzymające rogi obfito­
ści, symbolizując obfitą łaskę Bo­
żą, dzięki której kościół powstał.
Marmurową chrzcielnicę w for­
mie kielicha ozdabiały płaskorzeźby
ze scenami bi­blijnymi, a wykonaną
z drewna i alabastru pokrywę – putta
– czyli postacie dzieci ze skrzydełka­
mi podtrzymujące promieniste słoń­
ce. Organmistrz wrocławski Ignatius
Menzel wykonał wspaniały instru­
ment połączony z u­mieszczonym na
parapecie empory pozytywem (mały­
mi organami) w kształcie dwugłowe­
go cesarskiego orła. W dole pozyty­
wu widniał napis Sub umbra alarum
tuum („W cieniu Twoich skrzydeł”)
mogący odnosić się do opiekuńczej
Oryginalne organy
dynastii panującej, ale i do Bożej
opieki oraz opatrzności.
Ewangelicki kompleks
Przy kościele powstał cały kom­
pleks ewangelicki ze szkołą, miesz­
kaniami dla duchownych, nauczycie­
li, kantora i dzwonników, a także do­
mkiem strażniczym i gaśniczym. Ten
ostatni spełnił swe zadanie w 1751 r.,
gdy w czasie burzy, od uderzenia pio­
runa, zaczęło palić się gontowe po­
krycie dachu. Wcześniej zdarzyło się
już zaprószenie ognia podczas malarskich prac zdobniczych przy orga­
nach, jednak i ten pożar w porę
ugaszono. Dzieje kościoła nie są wol­
ne od nieszczęśliwych wydarzeń.
W 1719 r. spadł z rusztowania i zabił
się jeden z murarzy, w 1720 r. skra­
dziono lniany obrus ołtarzowy oraz
służącą duchownym do odmierzania
czasu wygłaszanych kazań klepsydrę
w srebrnej obudowie, w 1758 r. pod­
czas bicia dzwonów urwało się serce
największego z nich.
Nauczyciele szkoły ewangelickiej
utrzymywali się początkowo tylko
z czesnego od uczniów, ewentualnie
z opłat pogrzebowych, dopiero od
1723 r. dopłacano do ich wynagrodze­
nia z kasy kościelnej. Prorektorem
szkoły ewangelickiej został w 1725 r.,
pełniąc tę funkcję przez 13 lat, Gott­
fried Langhans. Jego syn, wybitny ar­
chitekt Carl Gott­hard Langhans przy­
szedł na świat na plebani ewangelic­
kiej w Kamiennej Górze. Zasłynął z za­
projektowania Bramy Brandenburskiej
Dzisiejsze wnętrze kościoła łaski
14
10/2009
w Berlinie, ale też kościołów ewan­
gelickich w Wałbrzychu, Dzierżonio­
wie, Sycowie, Rawiczu i Głogowie.
Po wojnie
Kościół przetrwał nienaruszony
drugą wojnę światowa, służąc jeszcze
przez pewien czas społeczności ewan­
gelickiej, zbierającej się od 1948 r.
już tylko w zakrystii, a później kaplicy domu parafialnego. Przez kilka lat kościół nie był użytkowany,
a przypuszczalnie w la­tach 1952-1953
wywie­ziono ołtarz, ambonę, chrzciel­
nicę, organy, żyrandole i dzwony do
zrujnowanego kościoła poklasztorne­
go pijarów przy ul. Długiej w War­
szawie – obecnie rzymskokatolickiej
katedry polowej Wojska Polskiego.
Nie zachowała się żadna dokumenta­
cja tych poczynań. Zachowały się za
to w warszawskiej katedrze polowej
elementy wystroju z kamiennogór­
skiego kościoła łaski. Organy zostały
pozbawione pozytywu, chrzcielnica
straciła płaskorzeźby i oryginalną
pokrywę, a wybrane elementy ołtarza
i ambony zostały rozmontowane,
i po­służyły do skonstruowania ołta­
rzy bocznych katedry.
Tymczasem pozbawiony opieki
ko­ściół łaski niszczał, złodzieje zdzie­
rali pokrycie dachowe z miedzianej
blachy, wyrywano drzwi, wybijano
okna, zrywano posadzkę. Wzniesio­
ny w konstrukcji szkieletowej budynek plebani rozebrano. Zrujnowa­
ny kościół przejęła miejscowa parafia rzymskokatolicka, nieformalnie
w 1958 r., oficjalnie
w 1966 r. Podczas
prac remontowych
górne piętro empor
zostało rozebrane,
a deski posłużyły
do załatania dachu.
W 1972 r. utworzo­
no przy kościele pa­
rafię rzymskokatolicką Matki Bożej
Różańcowej. Wnę­
trze zatraciło swój
oryginalny styl,
zdobiące je malowi­dła są współczes­
ne, a o luterańskiej
przeszłości przypo­
Kościół Katarzyny w Sztokholmie, pierwowzór kościołów łaski w Jeleniej Górze i Kamiennej Górze
mina jedyne zacho­
wane piętro empor. W dawnej zakry­ Przy bibliotece rychło utworzono ma­ wana drzeworytami XVII-wieczna
stii urządzono kaplicę Najświętszego łe muzeum – „gabinet osobliwości”. Biblia norymbers­ka w tłumaczeniu
Serca Pana Jezusa. Teren dawnego Z czasem stała się jedną z najbardziej Mar­cina Lutra. W ostatnich latach
cmentarza wokół kościoła zamienio­ znanych śląskich bibliotek z około muzeum opracowało i odrestaurowa­
no na park.
5 tysiącami ksiąg i 600 oryginalnymi ło, dzięki funduszom unijnym, 62
Obecnie nabożeństwa ewangelic­ listami Lutra i Melanchtona. Odwie­ eksponaty z kościoła łaski i innych
kie w Kamiennej Górze odbywają dziło ją wiele znanych postaci, m.in. kościołów ewangelickich, a w 2007 r.
się w kaplicy urządzonej w daw- John Quincy Adams, późniejszy pre­ wydało drukiem reprint z tłumacze­
nym Domu Diakonis, w sąsiedztwie zydent Stanów Zjednoczonych, który niem Historii parafii ewangelickościoła. Niewielkie grono wier- w swoich Listach o Śląsku tak napi­ kiej w Kamiennej Górze, napisanej
nych tworzy filiał parafii w Wałbrzy­ sał: „Wczoraj rano poszliśmy zwie­ w 1809 r. przez rektora szkoły Bern­
chu, skąd dojeżdża ks. Waldemar dzić kościół luterański w Kamiennej harda Samuela Monse.
Szczugieł.
W muzeum mieszczącym się na
Górze i jego bibliotekę. Kościół jest
zbudowany według tego samego pla­ miejskim rynku, zobaczyć można
Biblioteka i muzeum
nu, co w Jeleniej Górze, jest mniejszy pamiętną „laskę łaski” z 1709 r.,
W 1728 r. z fundacji Melchiora jednakże i nie tak ozdobiony malo­ zwieńczoną dwugłowym cesarskim
Dutiusa von Wallenberga powstała widłami”.
orłem. Więcej eksponatów odnoszą­
przykościelna biblioteka. Miejsce na
Spadkobiercą zbiorów, choć za­ cych się do przeszłości kościoła lute­
zbiory wygospodarowano tworząc chowała się tylko niewielka część rańskiego w Kamiennej Górze zoba­
kilka pomieszczeń nad zakrystią. kolekcji, jest dziś Muzeum Tkac- czyć będzie można na okolicznościo­
twa Dolnośląskie­ wej wystawie, którą przygotowuje
go w Kamiennej muzeum z okazji jubileuszu 300-le­
Górze, dokąd para­ cia. Na 10 października br. zaplano­
fia ewangelicka wano uroczyste nabożeństwo z udzia­
przekazała w la­ łem byłych, przedwojennych miesz­
tach 1947-1948 kańców.
Arkadiusz Felkle, Jan Kliber
o­calałe eksponaty.
W księgozbiorze
patrz też:
zabytkowym mu­
l „Zwiastun Ewangelicki” nr 6/2009
zeum znajdują się
– Kożuchów: kościół Winnicy Jezusowej
dziś pisma teolo­
l „Zwiastun Ewangelicki” nr 7/2009
giczne, śpiewniki
– Żagań: piękno Bożego stworzenia
ewangelickie, zbio­
l „Zwiastun Ewangelicki” nr 8/2009
ry kazań i roz – Milicz: kościół w dolinie Baryczy
myślań, a perełką
l „Zwiastun Ewangelicki” nr 9/2009
wśród starodruków
– Jelenia Góra: największy z sześciu kościołów
Obecna kaplica ewangelicka
jest bogato ilustro­
10/2009
15

Podobne dokumenty