Różaniec wynagradzający za zniewagi wyrządzone Niepokalanemu
Transkrypt
Różaniec wynagradzający za zniewagi wyrządzone Niepokalanemu
Różaniec wynagradzający za zniewagi wyrządzone Niepokalanemu Sercu Maryi Modlitwa Anioła Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi, proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników. P. O Maryjo, Matko Przeczysta. Klękamy dziś przed Tobą i prosimy, abyś rozpaliła nasze serca miłością do Twojego Syna, aby ta miłość wynagradzała Ci zniewagi, jakie ranią Twoje Niepokalane Serce. Chcemy towarzyszyć Ci w przeżywaniu tajemnic życia Jezusa i Twojego życia – dzisiaj szczególnie w tajemnicach radosnych. Prosimy Cię, wlej w nasze serca te uczucia, którymi płonęło Twoje Niepokalane Serce. Pozwól nam przeżywać te wydarzenia wraz z Tobą, patrzeć na nie Twoimi oczami, wejść w nie tak głęboko jak gdybyśmy naprawdę w nich uczestniczyli. Niech to doświadczenie jedności z Tobą czyni nas podobnymi do Ciebie. Zjednocz nasze życie z Twoim życiem, nasze serca – z Twoim Sercem. Naucz nas naśladować Jezusa i prowadź do Niego, abyśmy razem z Tobą tylko dla Niego żyli i Jemu oddawali chwałę. Matko Najświętsza, ofiarujemy Ci ten różaniec za wszystkie grzechy popełniane przeciw Twemu Niepokalanemu Sercu. Wierzę w Boga Ojca…, Ojcze nasz… P. Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus, którego synowska miłość kazała ukazać nam Twoje Niepokalane Serce oplecione cierniami. W. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. P. Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus, którego synowska miłość kazała prosić nas o wynagrodzenie za obelgi przeciwko Twemu Niepokalanemu Sercu, Matko. W. Święta Maryjo, Matko Boża,… P. Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus, którego synowska miłość kazała wskazać na grzechy przeciwko godności Bożego Macierzyństwa. W. Święta Maryjo, Matko Boża,… P. Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen. (po każdej dziesiątce różańca) P. O mój Jezu… W. … przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i pomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia. 3. Bóg rodzi się w betlejemskiej stajni, staje się ubogi i bezdomny, aby nas obdarzyć swoim bóstwem, aby dać nam moc, byśmy stali się dziećmi Bożymi. W tej tajemnicy prosimy Cię, Matko, zachowaj i pomnażaj w nas wiarę w Twoją rzeczywistą godność Matki Bożej. 4. 1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie Każdy w swoim życiu ma jakieś zwiastowanie. Często jest ich nawet kilka, choć do tego jednego wciąż powracamy, a ono daje nam siłę przetrwania! Zwiastowanie to przede wszystkim poznanie prawdy o sobie! W tej tajemnicy prosimy Cię, Matko, zachowaj i pomnażaj w nas wiarę w Twoje Niepokalane Poczęcie. 2. Nawiedzenie św. Elżbiety Odwiedzać innych – zwłaszcza tych, którzy są chorzy, żyją w zamknięciu, tych, którzy nie mogą o własnych siłach przyjść do mnie, tych, których nikt nie odwiedza. Odwiedzać innych to zadanie, którego nikt za mnie nie wykona! W tej tajemnicy prosimy Cię, Matko, zachowaj i pomnażaj w nas wiarę w Twoje nieprzerwane Dziewictwo. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni Dość często z miłością łączy się pojęcie uczucia, fascynacji, zakochania, zauroczenia. Tak rzadko miłość jest łączona z ofiarą. A miłość krzyżem się mierzy, ofiarą się mierzy. Rezygnacja z jakiejś wartości na korzyść większego dobra to miłość prawdziwa. W tej tajemnicy prosimy Cię, Matko, zachowaj i pomnażaj w nas cześć i miłość do Twoich wizerunków. 5. TAJEMNICE RADOSNE Boże Narodzenie Znalezienie Pana Jezusa w świątyni Nawet najbardziej zorganizowani od czasu do czasu coś gubią. Można też zagubić w swoim życiu Pana Boga. Na szczęście On wciąż nas szuka i czeka na nasze powroty. W tej tajemnicy prosimy Cię, Matko, rozpłomień we wszystkich sercach żar miłości i doskonałego nabożeństwa do Ciebie, Matko. P. Witaj Królowo… Warunki praktykowania Pierwszych Sobót Miesiąca: Spowiedź w intencji wynagrodzenia Komunia Święta wynagradzająca w pierwszą sobotę miesiąca Różaniec wynagradzający w pierwszą sobotę miesiąca Piętnastominutowe rozważanie nad tajemnicami różańcowymi w intencji wynagrodzenia i zadośćuczynienia w pierwszą sobotę miesiąca Wydawnictwo Księży Sercanów DEHON, ul. Saska 2, 30-715 Kraków, tel./fax: 12 290 52 98, e-mail: [email protected], www.czasserca.pl 15 MINUTOWE ROZWAŻANIE IV TAJEMNICA RADOSNA: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni Światłość Prawdziwa Już w V wieku – jak donosi niejaka Aeteria – obchodzono w Jerozolimie z ogromną radością pamiątkę ofiarowania Jezusa w świątyni. Było to święto spotkania Jezusa ze swoim ludem, którego uobecniali Symeon i Anna. W Rzymie zostało ono zaprowadzone w 650 roku i przybrało z czasem charakter maryjny, podkreślając, że Maryja dała przez swoje fiat światu „światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. Sobór Watykański II uwypuklił bardziej chrystocentryczny charakter tego wydarzenia, w świadomości wiernych funkcjonuje jednak w dalszym ciągu jako Święto Matki Boskiej Gromnicznej. Kościół święci w tym dniu świece, które w liturgii są symbolem obecności Jezusa w życiu ludu Bożego. Jezus jest światłem dla świata. Maryja z Nazaretu zrodziła to światło i darowała go światu, stąd także maryjny akcent tego dnia. Maryja z sercem przepełnionym miłością do Boga i swego synka, mały Jezusek, żyjący na tym świecie dopiero czterdzieści dni, i milczący Józef, dzierżący w dłoni dwa lub trzy denary, żeby nabyć parę synogarlic, stanowili prawowierną rodzinę żydowską, wypełniającą przepisy prawa Mojżeszowego. Robili wrażenie ludzi zagubionych w stolicy. Pochodzili z prowincji galilejskiej, mieszkali tymczasowo w Betlejem i marzyli o powrocie do domu. Do Maryi zbliżył się starzec Symeon, człowiek pobożny i sprawiedliwy. Maryja pozwoliła mu wziąć Jezusa w objęcia i z wypiekami na twarzy słuchała jego proroczych słów: „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”. Maryja znała słowa Izajasza, którymi posłużył się starzec. W jego ustach nabrały one jednak siły i aktualności. Zachowała je w swoim sercu, które drgnęło, gdy prorok wspomniał o mieczu, który przeniknie Jej duszę. Józef także słuchał uważnie, prosząc Boga o siły, żeby mógł jak najlepiej chronić małego Jezusa i Jego Matkę. Jezus był najgłębszą treścią ich życia. Święty Jan Ewangelista napisze kilkadziesiąt lat później o Synu Bożym: „W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. W Jezusie jest pełnia życia”. I dalej: „Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka!”. Następnie Jan podkreśla wolność człowieka. Człowiek może skorzystać ze światłości, może ją jednak odrzucić i wybrać ciemności. Michel Quoist w książce pt. Rozmowy o miłości tłumaczy, dlaczego wielu ludzi wybiera ciemności: „Niebezpiecznie jest zbliżać się do światła. Doświadczyłem tego w bolesny sposób. Gdy pokój jest w mroku, nie widać w nim nieporządku, ale gdy nastanie dzień, widać kurz na meblach i brud na podłodze”. Quoist, pisząc o nieuporządkowanym pokoju, pisze o nieuporządkowanych, zaśmieconych duszach ludzkich, które unikają światłości jak ognia. Wolą nie dostrzegać prawdy, stosując taktykę strusia, co na dłuższą metę oznacza przegraną. Światło Chrystusa pozwala ostro widzieć i odróżniać bałagan od porządku, sens od bezsensu, życie od wegetacji, dobro od zła. Światłość Chrystusa chce człowieka ocalić, obdarzyć pełnią życia. Jezus posługuje się również ludźmi w udzielaniu światła, ale to nie oni są jego źródłem. Przypomina mi się w tym miejscu wspaniałe spostrzeżenie jednego kapłana, który z pewną dozą humoru powiedział kiedyś: „Siedziałem w konfesjonale i przysłuchiwałem się kazaniu. Ksiądz na ambonie plótł straszne androny i pomyślałem sobie: «Zejdźże człowiecze, bo powypędzasz ludzi z kościoła». Naraz słyszę, że ktoś puka w konfesjonał. «Proszę księdza, pod wpływem tego kazania doszedłem do wniosku, że muszę uporządkować swoje życie». I następuje spowiedź generalna. Pomyślałem sobie wtedy: «Widzisz, jakiś ty jest głupi! Bo ty myślisz, że to jest ten ksiądz. A to nie jest on, tylko narzędzie. I to narzędzie jest w ręku Boga, który potrafi się nim posługiwać, a ty byś chciał, żeby to narzędzie działało tak, jak ty to sobie wyobrażasz»” (Kościół nie boi się wolności). Świeca jest symbolem Jezusowej światłości. Zapalona w ważnych okolicznościach naszego życia, przypomina o prawdziwej światłości, która przyszła na świat. NABOŻEńSTWO PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA NR 69/II/2013 Eucharystyczny klucz Cud nad cudami, który zmienia wszystko Akt osobistego oddania się Matce Bożej Maryjo, Matko Syna Bożego, Matko Kościoła, Matko moja. Wraz z Tobą wyznaję, że należę do Boga, mego Stwórcy i Zbawcy. W Bogu jest mój początek, cel i sens mego życia – wieczność. Twej macierzyńskiej opiece oddaję siebie, moje życie, przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Ucz mnie, jak być posłusznym Bogu i realizować Jego plany. Oddaję Tobie Matko Kościół i świat, Ojczyznę i bliskich. Pomagaj mi zło dobrem zwyciężać. Chcę wynagradzać za swoje grzechy i grzechy świata oraz za wszystko, co rani Twe Niepokalane Serce – modlitwą, cierpieniem i umartwieniem. Maryjo przyjmij moje oddanie. Imprimatur: Kuria Metropolitalna w Krakowie, Nr 1497/2009 dn. 02.06.2009 r.