UPRAWA GUNNERY W POLSCE Warunkiem

UPRAWA GUNNERY W POLSCE
Warunkiem powodzenia w uprawie jest wiele czynników, na które składa się nie tylko
zapewnienia jak najlepszych warunków do wzrostu, ale również optymalne warunki do
przetrwania karpy gunery zimą. Aby wzrost tej rośliny był prawidłowy i pełny, konieczne jest
zapewnienie bardzo żyznego, próchniczego, stale wilgotnego (lub mokrego) podłoża.
Najlepszym sposobem, aby uzyskać takie właściwości gleby rodzimej jest wymiana jej na
mieszankę torfu, kompostu, obornika bydlęcego lub końskiego oraz piasku oraz ziemi
rodzimej. Przewagę w takiej mieszance stanowić powinien torf lub ziemia kompostowa.
Wymiana polegać będzie na wykopaniu dołu o wymiarach co najmniej 120x120cm i
głębokości 80cm i uzupełnieniu go wcześniej wspomnianą mieszanką. Optymalne proporcje
komponentów przedstawiają się następująco: ziemia rodzima 20%, torf odkwaszony 30%,
obornik 20%, ziemia kompostowa lub kompost 20%, piasek 10%. Tak przygotowana i
nawodniona gleba powinna odstać przynajmniej kilka dni, aż naturalnie osiądzie, po czym
można posadzić sadzonkę zwracając uwagę, aby jej części nadziemne nie były przysypane
ziemią wyżej niż poziom podłoża w doniczce, w której rosła dotychczas. Mówiąc krócej
poziom podłoża z doniczki musi być na równi z poziomem gruntu. (zbyt głębokie
przysypanie młodej sadzonki doprowadzi do jej gnicia). Miejsce dla gunnery powinno być
zaciszne, słoneczne lub pół cieniste, osłonięte od silnych wiatrów. W pierwszym roku po
posadzeniu należy dbać jedynie o stałą wilgotność podłoża i ograniczać rozwój chwastów
wokół sadzonki. Ze względu na to, że przygotowane wcześniej podłoże jest bardzo zasobne w
składniki pokarmowe i substancję organiczną, która przez najbliższe miesiące będzie
uwalniała potrzebne makro i mikro elementy, nie stosujemy dodatkowego nawożenia w
pierwszym roku. Jeśli wzrost przebiega prawidłowo, składniki będą pobierane z gleby i spora
część zostanie pobrana w pierwszym roku, dlatego nawożenie pogłówne można zastosować
dopiero po rozpoczęciu wzrostu w roku drugim, w kolejnych latach nawozić należy wczesną
wiosną rozsypując wokół karpy duże ilości nawozów organicznych (np. obornik, kompost) i
przykrywając je cienką warstwą gleby rodzimej, co zapobiegnie uwalnianiu azotu do
atmosfery.
Kolejnym zasadniczym warunkiem do rozwoju gunery jest jej odpowiednie zimowanie. Ze
względu na to, że jest to gatunek pochodzący z rejonów w klimacie innym niż polski,
spoczynek odbywa się na nieco innych zasadach, a przez to wymaga specjalnego
zaangażowania, aby mógł przebiec prawidłowo. Po pierwszych przymrozkach, kiedy liście
gunery zostaną „ścięte” przez mróz- nie ingerujemy. Dopiero gdy prognozowane są dłuższe
spadki temperatur nocą, liście należy odciąć i okryć nimi pąki, aby nie docierały do nich
promienie słoneczne. Kiedy spadki przekraczają -4st C, okrywamy dodatkowo agrowłókniną.
Gdy takie i nieco większe mrozy stają się regularne (minimum 4-5 dni pod rząd) całą karpę
przysypujemy dosyć grubą ok. 50-80cm warstwą suchych liści lub słomy, siana bądź innego
organicznego materiału o podobnych właściwościach izolujących (ale niezbyt chłonnego).
Przed nadejściem prawdziwej zimy, należy dodać jeszcze jedną dawkę liści, a następnie
przykryć cały kopiec włókniną, jutą lub matą słomianą –dopuszcza się okrycie dodatkowo
folią bąbelkową w razie bardzo zapowiedzi bardzo surowych mrozów. Przykrycie należy
zabezpieczyć, aby nie zostały zniszczone przez wiatry. Zimową okrywę usuwamy dopiero
gdy wiosenne temperatury dodatnie się stabilizują, a w razie zapowiedzi krótkotrwałych
przymrozków, wystarczy okrycie pąków samą włókniną lub jutą.