Po co ludziom rzęsy?

Po co ludziom rzęsy?
Znane wszystkim przysłowie mówi, że oczy są zwierciadłem duszy. Za jego ramę
trzeba więc uznać rzęsy. W kulturze współczesnej ich rola jest trudna do
przecenienia o czym świadczy fakt, że producenci maskary, nastawieni tylko i
wyłącznie na tymczasowe zwiększenie objętości rzęs, generują ponad 5 mld dolarów
każdego roku!
Długie, gęste i absolutnie czarne są uważane za nieodzowny atrybut kobiecego
piękna. To tłumaczy rosnącą z roku na rok popularność wszelkich metod sztucznego
przedłużania rzęs.
Zwiększenie atrakcyjności seksualnej, za sprawą trzepotania długimi rzęsami to
jednak sprawa drugorzędna. Te drobne włoski odgrywają bardzo ważną rolę dla
ochrony zdrowia.
Kilka faktów.
Na górnej powiece rośnie od 150 do 250 włosków, na dolnej od 50 do 150. Naturalna
żywotność rzęs wynosi od 3 do 5 tygodni. Za ich długość odpowiada głównie
genetyka, jeśli jeden z rodziców ma okazałe rzęsy, istnieje ogromne
prawdopodobieństwo, że przekaże to szczęście dziecku. Jest to bowiem jedna z
cech zaliczanych w genetyce do dominujących. Rzęsy mierzą przeciętnie 10 mm,
rekordowa odnotowana długość wynosi jednak 6,4 cm co kwalifikuje się oczywiście
jako biologiczna anomalia.
Matka natura zaopatrzyła nas w rzęsy dla ochrony wrażliwej gałki ocznej przed
owadami, kurzem i roztoczami. Te ostatnie co prawda stale żyją na włoskach wokół
oka, ale nie są dla nas zagrożeniem. Według niektórych źródeł powinniśmy cieszyć
się tym faktem, ponieważ roztocza żywią się zanieczyszczeniami u ujścia meszków
włosowych, dzięki czemu wydłuża się cykl życia rzęs.
Posiadają one taką samą wrażliwość jak wąsy u kota, reagują na najdrobniejsze
bodźce, wywołując obronny odruch zamknięcia się powiek.
Składają się w 97% z keratyny i w 3% z wody- dokładnie tak, jak pozostałe włosy na
naszym ciele.
Rzęsy występują tylko u ssaków. Krowom, koniom czy sarnom możemy ich nawet
pozazdrościć.