katecheza - diecezja.krakow.pl
Transkrypt
katecheza - diecezja.krakow.pl
Drodzy Katecheci Maturzystów AD 2011! W związku z faktem, że Ksiądz Kardynał Stanisław Dziwisz skierował do Maturzystów AD’ 2011 list, bardzo proszę o przekazanie go Adresatom. Załączam propozycję okolicznościowej katechezy, która może pomóc stworzyć odpowiednie warunki do wręczenia listu Księdza Kardynała. Konspekt oraz prezentację multimedialną można pobrać ze strony WDDiM. Serdecznie pozdrawiam, życząc owocnej posługi katechetycznej. Szczęść Boże ! /ks. Tadeusz Panuś dyrektor Wydziału/ Kraków, 4 października 2010 r. PROPOZYCJA KATECHEZY Z OKAZJI PRZEKAZANIA LISTU KSIĘDZA KARDYNAŁA MATURZYSTOM1 Czy to doprawdy chodzi o mnie? 1. KATECHETYCZNE CELE SPOTKANIA: Ukazanie, czym jest powołanie w życiu człowieka; Przekazanie listu ks. kard. Stanisława Dziwisza; Kształtowanie postawy wytrwałości w odkrywaniu i realizowaniu własnego powołania. 2. SŁOWA KLUCZE: powołanie, wzrok, patrzeć z miłością. 3. UWAGI METODYCZNE: a. pomoce dydaktyczne: list ks. kard. Stanisława Dziwisza dla każdego maturzysty, zdjęcia oczu ludzkich, Caravaggio – Powołanie św. Mateusza (materiały dostępne na stronie www.katecheza.diecezja.krakow.pl), Ps 139, fragment Mt 9,9-13. b. metody: burza mózgów, rozmowa kierowana, inscenizacja, pokaz c. literatura: Pismo Święte; Jan Paweł II, List do młodych całego świata „Parati Semper”, 1985 r. -1- Deus Meus, Dotknij Panie moich oczu. www.mojeobrazy.com.pl 4. PLAN KATECHEZY: A. WSTĘP Ćwiczenie: list – czas ok. 10 min. B. ROZWINIĘCIE Ćwiczenie: Wzrok Ćwiczenie: Pójdź za Mną – czas ok. 25 min. C. ZAKOŃCZENIE Ćwiczenie: Czy to doprawdy chodzi o mnie? – czas ok. 10 min. 5. PRZEBIEG KATECHEZY: A. WSTĘP Katechezę rozpoczynamy ćwiczeniem list, które poprzedza krótki komentarz katechety np.: Przed Wami za chwilę matura. Jest ktoś, kto modli się za Was i chce Wam pomóc w odnalezieniu własnego miejsca w dorosłym życiu. Tą osobą jest wasz biskup, ks. kard. Stanisław Dziwisz. Dziś do Was kieruje swój list. Po czym wyczytując uczniów według listy w dzienniku lekcyjnym w uroczysty sposób wręcza list księdza kardynała. Prosi, by uczniowie po zajęciu miejsc w ławkach obejrzeli znajdujący się na okładce obraz Caravaggio – Powołanie św. Mateusza. B. ROZWINIĘCIE W tej części proponuje się dwa etapy. Etap pierwszy stanowi ćwiczenie Wzrok. Katecheta pokazuje uczniom zdjęcia oczu ludzkich (wyciętych z czasopism, lub zaczerpniętych z prezentacji na stronie www.katecheza.diecezja.krakow.pl). Prosi, by młodzież odpowiedziała na pytanie: Co przedstawia wzrok poszczególnych osób? Po czym zaprasza na środek klasy dwóch uczniów. Mają oni za pomocą wyrazu oczu przekazać dwa komunikaty: – zachwyt, – smutek. Pozostała część klasy odgaduje, jakie komunikaty wysyłają wybrani uczniowie. Podsumowanie stanowi wspólna modlitwa słowami Mt 9,9-13. -2- Drugi etap katechezy rozpoczniemy pytaniem do usłyszanego przed chwilą tekstu: Co to znaczy ujrzeć człowieka? W wypowiedziach młodzieży warto zwrócić uwagę na fakt, że Chrystus patrzył na człowieka z miłością. Przykładem może być św. Mateusz, którego Chrystus dostrzegł wśród wielu innych ludzi. Po tym wprowadzeniu przechodzimy do ćwiczenia: Pójdź za Mną. Katecheta dzieli młodzież na cztery grupy. W oparciu o list księdza kardynała uczniowie mają za zadanie: Grupa I – przedstawienie inscenizacji do słów Mt 9,9-13. Grupa II – przedstawienie inscenizacji powołanie Mateusza, żyjącego w XXI wieku. Grupa III – przedstawienie dialogu między Chrystusem a św. Mateuszem. Grupa IV – przedstawienie dialogu między Chrystusem a św. Piotrem. Uczniowie mają ok. 7 min. na wykonanie zadania, po czym prezentują efekty na forum klasy. Katecheta krótko podsumowuje pracę poszczególnych grup. C. ZAKOŃCZENIE Na zakończenie proponuje się ćwiczenie: Czy to doprawdy chodzi o mnie? Katecheta prosi, by uczniowie w zeszytach napisali odpowiedź na Chrystusowe wezwanie: „....(własne imię) pójdź za Mną” np. „Anno, pójdź za Mną”, „Michale, pójdź za Mną”. Po upływie ok. 2–3 min. wybrani uczniowie odczytują swoje wypowiedzi. Katechezę kończymy wspólną modlitwą: Piosenką: Dotknij, Panie, moich oczu lub odmawiając Psalm 139 odczytanym na dwa chóry. 6. MATERIAŁY POMOCNICZE: – wykorzystane: A. Mt 9,9-13 „Odchodząc stamtąd, Jezus ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami? On, usłyszawszy to, rzekł: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”. B. Ps 139,1-24 Panie, przenikasz i znasz mnie, Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję. Z daleka przenikasz moje zamysły, widzisz moje działanie i mój spoczynek i wszystkie moje drogi są Ci znane. Choć jeszcze nie ma słowa na języku: Ty, Panie, już znasz je w całości. Ty ogarniasz mnie zewsząd i kładziesz na mnie swą rękę. Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza, zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć. Gdzież się oddalę przed Twoim duchem? Gdzie ucieknę od Twego oblicza? Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś; jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę. -3- Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki, zamieszkał na krańcu morza: tam również Twa ręka będzie mnie wiodła i podtrzyma mię Twoja prawica. (…) Ty bowiem utworzyłeś moje nerki, Ty utkałeś mnie w łonie mej matki. Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła. (…) Jak nieocenione są dla mnie myśli Twe, Boże, jak jest ogromna ich ilość! Gdybym je przeliczył, więcej ich niż piasku; gdybym doszedł do końca, jeszcze jestem z Tobą. O Boże, obyś zgładził bezbożnego, niech krwawi mężowie idą precz ode mnie! Oni przeciw Tobie zmawiają się podstępnie, za nic mają Twoje myśli. Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce; doświadcz i poznaj moje troski, i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej, a skieruj mnie na drogę odwieczną! Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu Jak była na początku teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen! C. Dotknij Panie moich oczu Dotknij Panie moich oczu, abym przejrzał, Dotknij Panie moich warg, abym przemówił uwielbieniem. Dotknij Panie mego serca i oczyść je, Niech Twój Święty Duch dziś ogarnia mnie. – polecane: Caravaggio właściwie Michelangelo Merisi da Caravaggio (29 września 1573–18 lipca 1610) – włoski malarz okresu baroku, zwany tak od swego rodzinnego miasta, Caravaggio niedaleko Mediolanu. Jeden z głównych przedstawicieli wczesnego baroku. Współtwórca malarstwa rodzajowego. Początkowo podejmował realistycznie ujęte tematy rodzajowe i mitologiczne, poświęcając wiele uwagi martwej naturze („Chłopiec z koszem owoców” i „Młody Bachus” – oba 1593, „Koszyk z owocami” 1596). W okresie dojrzałym (1597– –1606) malował obrazy religijne, w których wprowadzał naturalistycznie ujęte postacie z nizin społecznych i sceny z życia codziennego (cykl 3 obrazów przedstawiających dzieje św. Mateusza 1598–1601, „Wieczerza w Emmaus” 1596–1598, „Ukrzyżowanie św. Piotra” 1601, „Madonna z pielgrzymami” 1603–1606, „Śmierć Marii” 1605–1606). Nowatorskie przedstawianie świętych postaci z plebejskimi twarzami czy brudnymi nogami budziło oburzenie ogółu, lecz było doceniane przez hierarchów Kościoła. W ostatniej fazie twórczości uspokoił kompozycję i malował niemal monochromatyczne obrazy o pogłębionej psychice postaci („Ścięcie św. Jana Chrzciciela” 1608, „Wskrzeszenie Łazarza” 1609). Caravaggio za życia był malarzem niepokornym i kontrowersyjnym. Jego malarstwo wywarło wielki wpływ na bardzo wielu artystów; od ówczesnych malarzy, chętnie naśladujących naturalizm, grę światła, ciemną tonację obrazów, m.in. Frans Hals, aż po współczesnych reżyserów filmowych. 1 Opracowała R. Chrzanowska, ks. T. Panuś. -4-