Wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania wojny

Miron Lakomy
Wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania
wojny domowej w Syrii
Rewolucja w Syrii, która wybuchła w marcu 2011 roku jest prawdopodobnie ostatnim
aktem arabskiej wiosny. W odróżnieniu od buntów w Afryce Północnej, konflikt syryjski ma
jednak zdecydowanie bardziej skomplikowane podłoże. Sprawia to, że wciąż nie ma jej
jasnego rozstrzygnięcia. Co więcej, impas w walkach między lojalistami Baszara al Assada
a rebeliantami, z jednej strony, jest powodem coraz wyraźniejszego kryzysu humanitarnego,
z drugiej natomiast, rodzi coraz poważniejsze zagrożenia dla całego Bliskiego Wschodu.
W tym kontekście, prezentowany artykuł podejmuje próbę wskazania najważniejszych
uwarunkowań o charakterze wewnętrznym i zewnętrznym, które mają wpływ na specyficzny
charakter tego konfliktu. Do najważniejszych czynników wewnętrznych należy zaliczyć:
autorytarny system polityczny, podziały religijne i etniczne, sytuację gospodarczą, potencjał
armii rządowej, obecność broni chemicznej oraz niepewną tożsamość oraz podziały w ramach
Wolnej Syryjskiej Armii. Natomiast charakteryzując uwarunkowania zewnętrzne, nie należy
postrzegać konfliktu syryjskiego jedynie jako fenomenu, wpisującego się w ruch arabskiej
wiosny. Bieg wydarzeń w tym kraju stał się bowiem okazją do rozgrywek ważnych
podmiotów międzynarodowych, tak w wymiarze regionalnym jak i globalnym. Sprawia to, iż
przebieg oraz wynik wojny mogą mieć potencjalnie istotny wpływ nie tylko na sytuację
w samej Syrii ale także na całym Bliskim Wschodzie.
Słowa kluczowe:
Syria, wojna domowa, uwarunkowania wewnętrzne, uwarunkowania zewnętrzne