Powikłanie piercingu języka - opis przypadku

Powikłanie piercingu języka - opis przypadku

PRACE KAZUISTYCZNE
CLINICAL NOTES
Jan NIENARTOWICZ
Michał SZYDŁO
Maciej KIELAN
Powikłanie piercingu języka - opis przypadku
Complication after tongue piercing – case report
Akademicki Szpital Kliniczny we Wrocławiu
Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej
Kierownik: dr hab. n. med. Hanna Gerber
Słowa kluczowe:
przekłuwanie języka
jama ustna
Key words:
tongue piercing
oral cavity
Kolczykowanie (piercing) różnych miejsc
ludzkiego ciała jest zjawiskiem, z którym coraz częściej mogą zetknąć się lekarze różnych
specjalności w swojej praktyce. Większość zabiegów kolczykowania odbywa się w salonach
tatuażu i piercingu, co niesie za sobą ryzyko
różnorodnych powikłań. Jednak szczególnie
niebezpieczne może okazać się założenie kolczyka przez osobę postronną w warunkach
domowych. Brak znajomości zasad piercingu
np. nieodpowiednia długość tzw. sztangi może
m. in. skutkować przemieszczeniem fragmentów kolczyka w głąb mięśni języka.
Wstęp
Adres do korespondencji:
Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej
ul. Borowska 213, Wrocław
tel. (71) 734-36-00, fax. (71) 734-3609,
e-mail: [email protected]
Autor odpowiedzialny za korespondencję:
Michał Szydło
ul. Poleska 29/37, 51-354 Wrocław
tel. 696 114 656
e-mail: [email protected]
56
Kolczykowanie swojego ciała (współcześnie określane anglojęzycznym terminem piercing) jest zjawiskiem sięgającym
zarania dziejów ludzkiej cywilizacji.
Przekłuwanie własnego ciała w celu
umieszczenia w powstałym otworze
ozdoby, praktykowane było już w starożytnym Egipcie, a także wśród Azteków i
Majów. Również Biblia wspomina o tym
zjawisku – datowana najprawdopodobniej na XIV wiek p.n.e. Księga Wyjścia
wspomina, że sługom dla podkreślenia
ich podrzędnego statusu, przekłuwano
uszy (21:5-6). Współcześnie – w krajach
wysokorozwiniętych - kolczykowanie
ciała praktykowane jest w celu podkreślenia własnej indywidualności, bądź przeciwnie - aby zaznaczyć swoją przynależność do określonej subkultury, czy grupy
społecznej. Niektórzy z praktykujących
piercing określają kolczyki jako ozdobę,
często deklarując chęć naśladowania
tzw. „gwiazd popkultury”. Wówczas to
piercing staje się podążaniem za modą i
trendami społecznymi, bądź też staje się
sposobem na upamiętnienie szczególnego
momentu w życiu (zazwyczaj) młodego
człowieka [1].
Specjalne kolczyki do piercingu
bywają noszone w najróżniejszych miejscach ciała. Obok najczęściej spotykanych miejsc przekłuć, czyli uszu i nosa,
niektórzy decydują się na przekłucie
wargi, okolic podbródka, języka, języczka podniebienia, pępka, sutków, łuków
brwiowych a także narządów płciowych
[2]. Inaczej niż w wypadku tradycyjnych
złotych lub srebrnych kolczyków, ozdoby
przeznaczone do piercingu wykonane są
Piercing different parts of human body
is a phenomenon that can be met in medical
practice of doctors in almost all specialities.
Most of procedures are made by qualified
stuff in professional studios but it is still not
free of many typical risks. However the most
dangerous is pircing performed by nonqualified stuff without essential skills. Lack of
knowledge of basic piercing principles ex.
wrong length of stick may cause movement of
pierce into deep parts of tongue muscles.
zwykle ze stali chirurgicznej lub tytanu.
Rzadziej używane są w tym celu: kość
słoniowa, drewno, tworzywa syntetyczne
bądź ceramika[3]. Kolczyki służące do
piercingu języka składają się z trzech
podstawowych elementów: sztagi, nakręcanej na nią nakrętki i stanowiącego
właściwą „ozdobę” – ćwieka, zwykle w
formie kulki [4].
Zdecydowana większość zabiegów
kolczykowania odbywa się w salonach
(gabinetach) tatuażu i piercingu. Zazwyczaj osoba wykonująca zabieg nie
posiada wykształcenia medycznego i
niezbędnego instrumentarium do sterylizacji sprzętu. Może wiązać się to z
ryzykiem narażenia klientów na ryzyko
różnorakich powikłań [4-18]. W przypadku przekłuwania języka zazwyczaj do
zabiegu używa się wenflonu dużej średnicy, w którego światło wprowadza się
sztangę (ćwiek). Niniejsza praca opisuje
przypadek, gdy przekłucie języka miało
miejsce w jeszcze bardziej prowizorycznych warunkach.
Opis przypadku
16-letnia pacjentka zgłosiła się wraz z
matką na ostry dyżur do Kliniki Chirurgii
Szczękowo-Twarzowej Akademickiego
Szpitala Klinicznego we Wrocławiu,
ponieważ nie potrafiła zdjąć tkwiącej w
języku części kolczyka. Po rozmowie z
matką pacjentki okazało się, że nastolatka
przekuła język bez zgody i wiedzy rodziców. Zabieg w warunkach domowych
wykonała „przedsiębiorcza” koleżanka,
inkasując za wykonaną usługę kwotę
10zł! Kolczyk ze stopu niklu pacjentka
zakupiła sama. Nastający obrzęk oraz
OSTRY DYŻUR 2012 • tom 5 • numer 3-4
Rycina 1
zbyt mała długość tzw. sztangi kolczyka
spowodowały wciągnięcie kolczyka w
obręb mięśni języka. Pomimo odkręcenia nakrętki pacjentka nie była w stanie
usunąć całości ozdoby. Kiedy pojawiły
się problemy ze zdjęciem kolczyka, nastolatka początkowo próbowała ten fakt
ukryć przed rodzicami z obawy o ich
reakcję. Kiedy pozostawiona w tkankach
ozdoba zaczęła wywoływać ból i obrzęk
języka, zdesperowana dziewczyna wyznała matce prawdę. Ta - nie namyślając
się długo - zgłosiła się do swojego lekarza
rodzinnego, który skierował nastolatkę na
tutejszy ostry dyżur.
Klinicznie w jamie ustnej można
było zaobserwować niewielki obrzęk
języka. Widoczna była jedynie górna
część ozdoby – kulisty ćwiek. Natomiast
otwór na spodniej części języka uległ
całkowitemu zamknięciu i wygojeniu,
przy jednoczesnym wnicowaniu nakrętki
w obręb tkanek języka – z tej przyczyny
pacjentka nie była w stanie wyjąć kulistej
części kolczyka (rycina 1-2).
Po wdrożeniu antybiotykoterapii,
przystąpiono do zabiegu: w znieczuleniu
miejscowym nasiękowym (Bupivacaina z
adrenaliną 0,5%) cięciem pionowym na
brzusznej powierzchni języka w miejscu
przekłucia i wprowadzenia sztangi, rozwarstwiono mięśnie języka (rycina 3-5).
Po uwidocznieniu nakrętki przymocowanej do sztangi, wyciągnięto w całości oba
elementy kleszczykami Peana. Usunięty
element kolczyka przedstawia rycina 6.
Niewielka rana pozabiegowa nie wymagała zaopatrzenia szwem.
Dyskusja
Rycina 2
Rycina 3
OSTRY DYŻUR 2012 • tom 5 • numer 3-4
Zabieg kolczykowania ciała niesie ze
sobą ryzyko powikłań. W literaturze opisywane są najróżniejsze komplikacje – od
relatywnie łagodnych aż po zagrażające
życiu. Wśród najczęściej wymienianych
wymienić należy:
• Zakażenia krwiopochodne (HIV,
WZW, itd.).
• Utrudnione gojenie (ból, przedłużone
krwawienie i zaburzenia ruchomości
[10]).
• Abrazja (patologiczne starcie) szkliwa
zębów.
• Zwiększone wydzielanie śliny.
• Połknięcie.
• Zaaspirowanie do tchawicy.
• Obrzęk języka.
• Przemieszczenie w głąb mięśni języka.
• Zaburzenia mowy.
• Zapalenie wsierdzia.
57
• Niewydolność oddechową.
• Zaburzenia obrazowania w badaniach
diagnostycznych (artefakty w badaniach TK i MRI).
Opisywany przypadek w którym
obserwowano jedno z opisywanych
wcześniej powikłań [4], charakteryzuje
się niecodziennymi okolicznościami.
Rycina 4
Rycina 5
Pacjentka była niepełnoletnia, zaś sam
„zabieg” kolczykowania odbył się poza
gabinetem piercingu - w domowych warunkach - wykonany przez przypadkową
osobę. Nikła znajomość ryzyka jakie niesie za sobą zabieg kolczykowania i brak
edukacji młodzieży w tym temacie, pozwalają z duża dozą pewności stwierdzić,
że „ofiary” nieudanego piercingu coraz
częściej będą zgłaszać się do lekarzy z
prośba o pomoc [4-18].
Piśmiennictwo
1. Ostaszewski K, Kocoń K. Tatuaż i piercing
a zachowania problemowe młodzieży. Serwis
Informacyjny Narkomania 2008; 41: 11-12.
2. Peticolas T, Tilliss TSI, Cross-Polina G N.
Oral and perioral piercing: a unique form of
self-expression. J Contemp Dent Pract 2000;
3: 1-10.
3. Loup PJ, Mombelii A. Piercing im Mundbereich. ZM 2002; 21:48-56.
4. Nienartowicz J, Pawlak W, Dobrakowski R.
Powikłanie kolczykowania języka – opis przypadku. Dent Med Probl 2004; 41: 567–57.
5. Farah CS, Harmon DM. Tongue piercing: case
report and review of current practice. Aust Dent
J 1998; 43: 387-389.
6. Stacham R, Zaguri A, Librus HZ, Bar T,
Eliav E, Nahlieli O. Tongue piercing and its
adverse effects. Oral Surg Oral Med Pathol
2001; 95: 274-276.
7. Hardee PS, GF, Mallya LR, Hutchison IL.
Tongue piercing resulting in hypotensive collapse. Br Dent J 2000; 188: 657-658.
8. Fehrenbach MJ. Tongue piercing and potential
oral complications. J Dent Hygiene 1998; 72:
23-25.
9. Knychalska-Karwan Z. Powikłania związane z
przekłuwaniem warg i języka w celu umieszczenia w nich przedmiotów ozdobnych. Magazyn
Stomat 2003; 13: 89-90.
10. Mayers LB, Judelson DA, Moriarty BW,
Rundell KW. Prevalence of body art (body
piercing and ta-tooing) in university undergraduates and incidence of medical complications.
Mayo Clin Proc 2002; 77: 29-34.
11. Koegh IJ. Research Correspondence: The
Hazards of intra-oral piercing. http://www.
imj.ie/news_deta-il.php?nNewsId= 1571 &n
VolId=85.
12. Akhondi H, Rahimi AR. Haemophilus aphrophilus endocarditis after tongue piercing.
http://www.cdc.gov/ nci-dod/eid/voll8no8/010458.htm
13. Bethke G, Reichart PA. Risiken des oralen
Piercings. Mund Kiefer Gesichts Chir 1999;
3: 98-101.
14. Mendak M, Karolewska E. Piercing (kolczykowanie) jamy ustnej - opis przypadków. Dent
Med Probl 2004; 41: 145-149.
15. Tronel H, Chal dem anci ie H, Pechier N,
Doutrelant L, Hoen B. Endocarditis due to
Neisseria mucosa after tongue piercing. Clin
Microb Infect 2001; 7: 275-276.
16. Martinello RA, Cooney EL. Cerebellar brain
abscess associated with tongue piercing. Clin
Infect Dis 2003; 36: 32-33.
17. Campbell A, Moore A, Williams E, Stephens
J, Tatakis DN. Tongue piercing: impact of time
and barbell stem length on lingual gingival
recession and tooth chipping. J Periodontol
2002; 73: 289-297.
18. Sardella A, Pedrinazzi M, Bez C, Lodi G.
Labial piercing resulting in gingival recession.
A case series. J Clin Periodontol 2002; 29:
961-963.
Rycina 6
58
OSTRY DYŻUR 2012 • tom 5 • numer 3-4