Piękne, zalotne, z obowiązkami
Transkrypt
Piękne, zalotne, z obowiązkami
ciąg dalszy ze s. 3 Wytworne damy mogły podziwiać końcowy efekt po− rannej toalety w lusterkach, które były symbolem wyso− kiej pozycji. Zwierciadła po− siadały wypolerowaną meta− lową tarczę o owalnym lub okrągłym kształcie. Wyjątko− wo kosztowne egzemplarze wyrabiano ze złota lub srebra. Rączki wykonywano z drew− na, kości słoniowej, fajansu lub metalu. Często upiększa− no je nadając im kształt łody− gi papirusu, postaci ludzkiej, hieroglifu czy głowy bogini Hathor lub boga Besa. Dla ochrony lusterko chowano do skórzanego futerału lub do drewnianej skrzyneczki na ko− smetyki. Wszelkie zabiegi kosme− tyczne świadczą o zakorzenio− nym u Egipcjan ideale piękna i ciągłym do niego dążeniu. Dowodzą też umiłowania luk− susu, wyrafinowania i wrodzo− nego poczucia estetyki. Nie ma wątpliwości, że Egipcjan− ki osiągnęły doskonałe efek− ty w eksponowaniu swojej urody i mogłyby śmiało kon− kurować ze współczesnymi kobietami. W każdym razie na pewno pod względem iloś− ci czasu poświęcanego na po− ranną toaletę... Status kobiety w prehistorii Piękne, zalotne, z obowiązkami EGIPCJANKI tradycyjnie przedstawia− ne są jako zalotne i ponętne. Na licznych malowid− łach i rzeź− bach odnaj− dujemy obraz społeczeństwa, w którym ko− biety cieszyły się dużą nieza− leżnością oraz znaczącą po− zycją. Przekazane nam przez artystów wizerunki kapłanek oraz kobiet zamożnych przedstawiają płeć piękną ubraną w zwiewne szaty z lnu, który Egipcjanie nau− czyli się tkać, z imponujący− mi ozdobami oraz odpowie− dnio dobranym makijażem i peruką. Świadczy to wszyst− ko niewątpliwie o dużym zna− czeniu kobiet w życiu poli− tycznym Egiptu, czego nie spotykamy w innych krajach. Często tron dziedziczony ANNA NIEMIRKA był w linii matki, dla− tego też zawieranie związków przez egip− Co skie księżniczki było sądzicie o... zawsze wydarzeniem o najwyższym znacze− Wczoraj zapytałyśmy kilka niu. Zdarzało się, że księżni− osób niepełnosprawnych, co my− ślą o VII Festynie Archeologi− czka wychodziła za swego cznym. Oto ich wypowiedzi: − Najbardziej podobają nam się stroje egipskie, jak i biskupińskie, chatki i cały pół− wysep. − Nie widzę tutaj nic intere− sującego, ale bardzo dobrze bawiłam się u garncarza lepiąc garnki. − Zainteresowały mnie wy− stawy i pokazy, m.in. szycia książki. − Najbardziej spodobała mi się jazda na wielbłądzie. Po− trafią one wiele cyrkowych sztuczek. − Najwięcej wrażeń wywo− łało u mnie wykuwanie róż− nych wzorów w piaskowcu dłu− tem. NATALIA WANECKA ANNA SZMAŃKOWSKA brata, gdyż wtedy prawo do sukcesji przechodziło na nie− go. Niektórzy faraonowie po− ślubiali także swoje córki, by uniemożliwić im małżeństwo z kimś innym, mniejszą uwa− gę przywiązując do zapewnie− nia ciągłości boskiej krwi. Wszystko to zapewne musia− ło sprawiać, że kobiety z ro− dziny królewskiej były wiel− ce wpływowymi osobistoś− ciami. Niektóre kobiety umiały czytać i pisać, nieste− ty, tylko niewiele zawodów było szeroko dostępnych dla kobiet, z wyjątkiem profesji kapłanki. KOBIETY W PREHISTORYCZNYM BISKUPINIE posiadały również wyso− ki status. Wielką czcią oto− czona była Magna Mater − ofiarodaw−czyni życia. W neoli− cie dominował matriarchat, któ− ry z czasem ustą− HATSZEPSUT pił miejsca pa− Hatszepsut to córka faraona triarchatowi, od− Jahmes. dając władzę mężczyźnie. We Tutmozisa I i królowej Jahmes Panowała w latach 1479−1458 wczesnym średniowieczu dorobek ceramiczny, na któ− rym, oprócz ich odcisków palców, widnieją przepiękne (wymalowane i wyryte) ozdoby. We współczesnym świe− cie, po licznych ruchach emancypacyjnych, płeć pięk− na na swój status nie może narzekać (choć narzeka). Przyjeżdżając do Biskupina na VII Festyn Archeologi− czny ma okazję poczuć się Egipcjanką albo kobietą z czasów kultury łużyckiej. Wystarczy udać się do stois− ka Strojów i Ozdób, a tam czekają już suknie uszyte pod kierunkiem Wiesławy Ga− wrysiak (archeologa z War− szawy) i Marii Ślęzak (pra− cownika biskupińskiego Mu− zeum) oraz piękne ozdoby, które pomogą przenieść się w czasie. ILONA SPURKA Najsłynniejsze Destylacja olejku jałowcowego Dziegie ć i perfumy Dziegieć Zaplanowana na niedzielę destylacja olejku z jałowca nie odbyła się w powodu po− gody. Zapytałam jednak dziegciarza Wojciecha Piot− rowskiego rowskiego, w jaki sposób po− zyskuje się taki olejek. Najpierw rozdrobnione ga− łęzie jałowca pospolitego na− leży osuszyć, aby opadły wszystkie igły. Następnie wkłada się je do glinianego naczynia i opala w ognisku przez 4−5 godzin, aż żywica przyjmie postać podobną kon− chłopcy do szóstego roku ży− cia znajdowali się pod opieką matki, później zajmował się nimi ojciec. Na znak tego dokonywano podstrzyżyn chłopca. Cmentarzyska wcze− snośredniowieczne kryją w so− bie liczne zwłoki kobiece, przy których znaleziono bar− dzo piękne i imponujące ozdo− by. Biżuteria ta to nie tylko wielkie pierścienie i paciorki, ale także bransolety i naszyj− niki o przeróżnych kształtach i wzorach. WIELE OBOWIĄZKÓW związanych z pracami do− mowymi należało też, nie− stety, w obydwu kulturach do kobiet. W Egipcie zbie− rały one m.in. len, z którego tkały i szyły piękne szaty. W dawnym Biskupinie po− zostawiły po sobie wspaniały systencją do smoły drzewnej. Olejek jałowcowy tylko nie− znacznie różni się zapachem od dziegciu. Używano go do konserwacji drewna, do kle− jenia, jako środek odkażają− cy, a nawet dodawano do my− deł. We Francji i Włoszech olejek stosuje się do produk− cji perfum, ponieważ rosną− cy tam jałowiec śródziemno− morski ma więcej substancji aromatycznych niż ten, któ− ry rośnie u nas. WIOLETTA STRZYŻEWSKA p.n.e. Została żoną przyrodniego brata, Tutmozisa II II. Po jego przed− wczesnej śmierci przejęła rządy jako regentka w imieniu małolet− niego następcy tronu Tutmozisa III (syna jej małżonka i jednej z konkubin). Hatszepsut ożeniła go ze swą córką Neferure Neferure, a po kilku latach koronowała się na władcę i rządziła jako król Górnego i Do− lnego Egiptu przez 16 lat. Tutmo− zis III został współrządcą. Kobie− tę−króla wspierali kapłani Amona i jej faworyt, architekt Senen− mut mut, autor planu świątyni grobo− wej Hatszepsut. Dekoracja świą− tyni podkreślała jej prawa do tro− nu jako cudownie poczętej i naro− dzonej córki boga Amona Amona. Hatszepsut kazała siebie przedstawiać na wizerunkach ja− ko mężczyznę, z atrybutami władzy faraona. W tekstach o niej występują męskie zaimki. Wiązało się to z poczuciem na− ruszenia odwiecznej tradycji i konfliktem między płcią a peł− nionym urzędem. Po śmierci Hatszepsut pa− mięć o niej uległa zatarciu. Imię jej usunięto z list królewskich. Prześladowca pamięci królowej, Tutmozis III, nie kierował się jednak − jak kiedyś uważano − osobistą niechęcią do ciotki i teściowej, ale motywowany był naruszeniem przez nią uświęco− nej tradycji dziedziczenia tronu przez męskich potomków wła− dcy. KRÓLOWA NILU Kleopatra VII to ostatnia królowa Egiptu, zasiadająca na tronie od 51 r. p.n.e. Z pocho− dzenia Greczynka, wywodzi się z dynastii Ptolemeuszów. Okres jej panowania to dla wie− lu najpiękniejsze i najciekawsze czasy starożytnego Egiptu. Po− zbawiona władzy odzyskała tron