JAK POMÓC DZIECKU OSIĄGNĄĆ SUKCES W SZKOLE

"To my dorośli, jesteśmy odpowiedzialni
za rozwój naszych dzieci"
JAK POMÓC DZIECKU OSIĄGNĄĆ SUKCES W SZKOLE ?
PORADNIK DLA RODZICÓW
Z chwilą rozpoczęcia nauki w szkole, dziecko wkracza w nowy dla siebie świat. W tym
momencie zmienia się bowiem podstawowy rodzaj jego działalności. Przechodzi od swobody i
zabawy do konkretnych czynności związanych z nauką w szkole.
Rola Rodziców w stymulowaniu rozwoju dziecka
Olbrzymią rolę w przygotowaniu dziecka do nauki szkolnej pełnią rodzice. Często jest to
nieuświadomione działanie, mające zapewnić dziecku dobry start w klasie pierwszej. Pomoc
powinna polegać na:
 Zapewnieniu prawidłowego rozwoju fizycznego dziecka - poprzez otoczenie opieką lekarską
i stworzenie odpowiednich warunków bytowych;
 Wyrabianiu umiejętności: słuchania - np. wykonywanie drobnych poleceń, koncentracji doprowadzanie rozpoczętej czynności do końca, w określonym czasie, spostrzegania,
analizowania, syntezowania poprzez gry typu: domino, historyjki obrazkowe, układanki itp.;
 Nauczeniu szanowania zabawek, sprzętów, przyborów itp.;
 Wpajanie zasad kulturalnego zachowania się (formy grzecznościowe) zarówno odniesieniu
do dorosłych jak i rówieśników;
 Wdrażanie dziecka do szeroko rozumianej samodzielności w obsługiwaniu siebie i dbałości
o własne zdrowie;
 Rozwijaniu logicznego myślenia, zapamiętywaniu, w trakcie rozmów na różne tematy,
wyciąganiu wniosków, interpretowania obserwowanych zjawisk i rzeczy;
 Czuwaniu nad prawidłowym rozwojem mowy, słownictwa poprzez porozumiewanie się,
częsty kontakt z rówieśnikami;
 Rozbudzeniu zainteresowania otaczającym nas światem, a w tym i nauka szkolną;
 Przyzwyczajanie dziecka do stałego rozkładu dnia i jego etapów;
 W miarę możliwości, stworzenie dziecku odpowiednich warunków do odrabiania lekcji,
poprzez zapewnienie mu spokoju, miejsca do odrabiania, uregulowanego trybu życia ( sen,
posiłki, rozrywki)
Zabawa jako forma wspomagania rozwoju dziecka
Wszyscy badacze zabawy, twierdzą, że jest ona najbardziej swobodną działalnością
dziecka. Swobodna i twórcza zabawa wyróżnia się tym, że dziecko oddaje się jej z całą siłą
właściwej mu emocjonalności, przejawiając w ciągu jej trwania maksymalne zadowolenie.
Każda z zabaw na swój sposób kształci i wychowuje dziecko. Jednocześnie wiadomo, że
dziecko, dorastając zastępuje proste czynności - naśladownictwo - trudniejszymi, działaniem
wymagającym udziału procesów myślowych. Zasada ta jak wiadomo leży u podstaw reguł
rozwoju psychicznego dziecka. Wyróżniono cztery grupy zabaw biorąc pod uwagę ich
właściwości. Grupy te łączy wiele cech wspólnych, ale jednocześnie odznaczają się one
specyficznymi właściwościami ze względów pedagogiczno -dydaktycznych.
Zabawy konstrukcyjne - pozwalają na ujawnienie aktywności twórczej dziecka; mobilizują i
rozwijają wszystkie zmysły dziecka; np. klocki "Lego", plastelina, "mały konstruktor" , dorosły
przygotowuje miejsce pracy i materiały;
Zabawy twórcze - inaczej naśladowczo – czynnościowe - ich treści są przeniesione z
otoczenia; ich źródłem są zainteresowania i fascynacje dziecka; ogromną rolę odgrywa tu
mowa, mająca swój udział w porozumiewaniu się, nadawaniu ról, wyrażaniu uczuć i emocji;
zabawy w sklep, szkołę, dom itp.;
Zabawy dydaktyczne - Opracowane i prowadzone według ściśle określonych celów
dydaktycznych; prowadzi je dorosły; rozwijają i doskonalą funkcje dziecka: spostrzegawczość
słuchową oraz koordynację słuchowo – ruchową, rozpoznawanie dźwięków itp.
Zabawy dydaktyczne dotyczyć mogą: identyfikacji elementów mowy; ćwiczeń słuchu
fonetyczno-fonematycznego , spostrzegawczości wzrokowej, koordynacji wzrokowo ruchowej oraz orientacji przestrzennej itp. Zabawy te przygotowują do nauki pisania .
Uwaga! Niezbędną do pisania sprawność manualną zdobywa dziecko w trakcie wykonywania
różnych działań, a zwłaszcza czynności angażujących drobne ruchy placów, np.: wycinanie,
wyszywanie, lepienie, rysowanie, prace konstrukcyjne - klocki; sprzyjają one kształtowaniu
się ruchów dowolnych, celowych, skoordynowanych - takich, jakie są potrzebne przy pisaniu.
Zabawy ruchowe - wymagające wysiłku fizycznego; jednocześnie dziecko dokonuje wielu
operacji umysłowych(np. skupienia uwagi, celowości ruchów, koordynacji wzrokoworuchowej, itp.)
Wszelkiego rodzaju gry i zabawy proponowane dziecku maja określone cele. Dlaczego
nie wykorzystać właściwości zabaw i dzięki nim nie pomóc dziecku w uzupełnieniu
deficytów rozwojowych? Wystarczy tylko odpowiednio je zestawić, aby świetnie się bawiąc,
dziecko pokonywało kolejne szczeble drabiny prowadzącej do sukcesu - SUKCESU W
SZKOLE.
"DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA"
Jest to określony stopień rozwoju fizycznego, myślowego, emocjonalnego,
społecznego dziecka, niezbędny do podjęcia różnorodnych obowiązków, jakie
niesie ze sobą uczestnictwo w zajęciach szkolnych. Jest to: chęć i gotowość ich
wypełniania; chęć i możliwość uczenia się; określona samodzielność.
Przygotowanie do szkoły, to wszechstronny rozwój osobowości co pomoże
"pierwszakowi" w wypełnieniu jego szkolnych obowiązków, przystosować się
do nowych zasad i warunków pracy, a także osiągnąć dobre samopoczucie w
grupie rówieśniczej i osiągnąć sukces w nauce.
W celu dobrego przystosowania dziecka do szkoły, nie katujmy go godzinami ćwicząc
z nim czytanie i pisanie. Zastanówmy się nad umiejętnościami wspomnianymi wyżej (czy np.
potrafi wiązać buty, zapinać guziki i odkręcić butelkę?).
Jeszcze jest trochę czasu!
Rodzicu zrób wszystko, co się da, aby Twoje dziecko zaaklimatyzowało się w szkole,
miało jak najmniej problemów wypełnianiem obowiązków, dogadywało się z kolegami,
polubiło nowe obowiązki - bo nie będą dla niego kłopotliwe, tylko sprawią mu przyjemność.
A potem wszystko będzie dobrze!
Powodzenia!
Książki, w których Rodzice mogą znaleźć propozycje zabaw dla swoich dzieci:
1. J. Jastrząb " Gry i zabawy w terapii pedagogicznej"
2. Klaus W. Vopel
 "Witajcie uszy"
 "Witajcie oczy"
 "Witajcie ręce"
 "Witajcie nogi"
 "Od stóp do głów"
3. J. Silberg "Gry i zabawy z maluchami"
E. Chmilewska "Zabawy logopedyczne i nie tylko"
Poradnik dla Rodziców i Nauczycieli