Lord Jim - streszczenie - BEZ
Transkrypt
Lord Jim - streszczenie - BEZ
Lord Jim Lord Jim jest na początku doskonałym akwizytorem, ubranym w biel. Po ujawnieniu pewnego faktu z jego życia porzuca pracę i jedzie na Malaje. Jim od małego marzył o służbie morskiej. Lubił podróżować i pływać statkami. Jego ojciec był pastorem. Pewnego dnia za czasów jego dzieciństwa w porcie zderzyły się dwa statki. Koledzy Jima popłynęli na pomoc jednak on się zawahał i nie popłynął. Kapitan zrozumiał jego wahania, ale to wydarzenie wywarło na nim ogromne poczucie winy.. Tłumaczył sobie to, że jest on stworzony do bardziej niebezpiecznych zadań. Po dwóch latach dostaje dyplom i wyrusza na morze. Podjął on pracę na statku. Za dobre zachowanie i sumiennie wykonywana pracę zostaje pierwszym oficerem. Podczas burzy zostaję ugodzony kłodą i musi pójść do szpitala. Szybko jednak dochodzi do zdrowia, ale nadal kuleje. Następnym okrętem, na który się zaciąga jest ,,Patna”, okręt parowy przewożący pielgrzymów. Podczas nocnej wart Jim zauważył kapitana i maszynistę pod wpływem alkoholu. W tym samym momencie powstał nagły wstrząs. Po wielu spokojnych dobach rejsu dno statku zostaje uszkodzone. Uszkodzenie jest poważne i grozi zatonięciem statku. Szalup jest za mało, a statek ogólnie jest w złym stanie. Członkowie załogi wraz z kapitanem Niemcem opuścili szybko pokład zachęcając również do tego Jima. Jim jednak postanawia pozostać na parowcu i pomóc pielgrzymom się ratować. Spuszcza pozostałe łodzie, jednak zdaje sobie sprawę, że jest ich mniej niż potrzeba. Podczas tonięcia ludzi Jim przeraża się tą sytuacją i wyskakuje ze statku. Dopiero po jego opuszczeniu zdaje sobie sprawę, że zostawił tych ludzi na pewną śmierć. Poprzez swój uczynek naruszył on prawo morskie i złamał swój honor i etykę. Sam domagał się kary dla siebie. Tylko on z całej załogi stawił się na procesie. Załogę uratował statek ,,Avondale”. Tonący statek wraz z ocalałymi ludźmi odholował do portu okręt francuski. Pielgrzymi zostają uratowani, ale Jim i tak ponosi odpowiedzialności za swoją ucieczkę. Sam dziwi się sobie, że zachował się w taki niechlubny sposób, porzucając tych osamotnionych ludzi. Jim jest odpowiedzialny za porzucenie na morzu tonących. Skład sędziowski jednak bardzo go polubił, w tym jego późniejszy przyjaciel Marlow. Sędzia Brierly mówi Marlowowi, aby namówił Jima do ucieczki. Propozycję sędziego odrzuca oskarżony. Sędzia Brierly w tydzień po procesie popełnił samobójstwo. Jim postanawia odbyć daną mu karę. Chce on w ten sposób ratować resztki swojego honoru. Zostaje pozbawiony przez sad dyplomu oficerskiego. Jest on jedynym świadkiem na procesie ponieważ kapitan Niemiec wyjechał, mechanik przebywał w szpitalu, a drugi mechanik zachorował na białą gorączkę spowodowaną pijaństwem. Jim sam czuje, że kara jest stanowczo za mała w porównaniu do jego czynu. Rozmawia on z Marlowem, podczas obiadu w restauracji o swoich rozterkach i myślach. Opowiada mu o zajściach tamtej nocy. O tym jak chciał spuścić szalupy i w drodze do nich zatrzymał go jeden pielgrzym proszący o wodę, a gdy doszedł do szalup zobaczył uciekającą załogę. Podczas próby zatrzymania ich wszczął bójkę z pierwszym mechanikiem. Jeden z nich zmarł na zawał a zamiast niego Jim wskoczył do szalupy. Marlow po usłyszeniu od Jima jego skruchy i surowym traktowaniu samego siebie postanawia pozwolić mu na wykonywanie swojego zawodu. Nie będzie mógł on wrócić do domu, aby nie zniszczyć opinii swojemu ojcu, który jest zacnym i szanowanym człowiekiem. Marlow uważa, że Jim może się załamać bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy 1 obwiniając się za popełniony czyn. Marlow pomaga Jimowi znaleźć nową pracę. Jednak po kilku miesiącach porzuca ja spotkawszy mechanika z ,,Patny”. Jego rana na nowo odżywa. Następnie zatrudnia się on w firmie dostawców okrętowych Egstroma i Blake’a. Jednak też po pewnym czasie rzuca tą pracę, gdyż słyszy rozmowę na temat tej katastrofy i podczas niej załogę nazwano tchórzami. To przyczyną jego odejścia. Cały czas myśli o tej katastrofie i obwinia się za swój czyn. Nie dające mu odpocząć wspomnienia zmuszają go do podróży i ciągłych zmian. Jim cały czas interesuje się losem byłego oficera z ,,Planty”. Pewnego dnia po spotkaniu z nim udaje się do swojego przyjaciela Steina po radę. Stein jest zarządcą sieci handlowej posiadającej swoje placówki w różnych portach. Jim ma nadzieję, że on go zrozumie. Po pewnym czasie dostaję ofertę pracy jako dyrektor stacji handlowej. Miał on objąć tę posadę po Portugalczyku Corneliusie, który w firmie nie cieszył się dobrą opinią. Jim wybiera się w egzotyczną podróż do Archipelagu Malajskiego, aby tam podjąć nową pracę. Zamieszkuje tam dzikie plemię Bugisów. Wręcza on Corneliusowi oficjalny list, a przywódcy plemienia Doraminowi srebrny pierścień. Po przybycie na wyspę podjął się prób pomocy tubylcom. Wyspa na którą przybył nazywa się Patusan. Jest ona nawiedzana przez walki i niepokoje. Został przyjęty tam bardzo nieufnie, gdyż go nie znali, a w dodatku był białym człowiekiem. Popłyną wraz z tubylcami łódką i został przez nich wywieziony do innej wioski. Nowi mieszkańcy otoczyli go zbrojnie wyposażeni. On jednak się nie bronił. Zaprowadzono go przed radżę. Gospodarz przyjął go z szacunkiem. Jim po trzech dniach żyjąc w trudnych warunkach i z małymi ilościami pożywienia uciekł. Dotarł on do domu Doramina gdzie jego żona troskliwie się nim zajęła i traktowała go jak syna. Sytuacja na wyspie była Truda. Doramin był naczelnikiem uchodźców z Celebesu, którzy sprzeciwili się radży. Allang czuł się najważniejszy w kraju, a sprzeciw jego władzy kończył się śmiercią. Szarif Aleg dowodził różnymi plemionami i pustoszył okoliczne wsie. Jim postanowił ułożyć plan wobec radży i Szarifa. Pomógł mu w tym Doramin i jego waleczny syn Daina Warisa. Jim dzięki własnoręcznie skonstruowanym kołowrocie na którym wieziono armatę pomógł w zdobyciu twierdzy, w której przebywał Szarifa. Po tej walce Jim zaprzyjaźnił się z Dainem Warisem. Był on bardzo popularny wśród ludności. Nawet uważano, że Jim posiada magiczne umiejętności. Podczas walki z Szafirem Daina Waris uratował mu życie. Po zwycięskiej walce Jim stał się autorytetem dla Malajów. Pomagał bardzo ludziom, doradzał im w różnych sprawach i czuł się w ten sposób za nich odpowiedzialny. Od tej pory stał się on praktycznie władcą kraju. Doramin obawiał się, że Jim pewnego dnia wyjedzie i w kraju Malajów znowu zapanuje chaos. Chciał również, aby to jego syn objął władzę w Patusanie. Dowiedział się od Marlowa, że Jim nie zamierza wyjeżdżać. W tym samym czasie Jim zakochał się w Jewel, córce poprzedniego dyrektora stacji handlowej. Dziewczyna wychowywała się tylko z matką. Jim nazwał swoją żonę Klejnot. Pogłoski mówiły o tym, że Jim posiada prawdziwy klejnot. Marlow poznał żonę Jima i zauważył, że bardzo go kocha i uwielbia. Opiekunem, a zarazem służącym Jima był Tamb’Itam, który nie odstępował go na krok. Nie lubił on swojego poprzedniego pana Corneliusa, który go głodził i oszukiwał. Rozkradł on majątek należący do Steina. Jim dowiedział się o zamachu planowanym na jego osobę, naprawdę chodziło o wyprowadzenie go z równowagi. Jim chciał się rozprawić z Szarifem i obmyślał do tego plan. Nad nim czuwała bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy 2 pasierbica Corneliusa, która była przez niego gnębiona. Jim spotyka się z ludnością i nakłonił ich do walki z Szarifem. Nocą obudziła go żona dając mu rewolwer i mówiąc o napastnikach ukrytych w szopie. Dowiedział się również od niej, że każdej nocy ona czuwała nad jego bezpieczeństwem. Zastrzelił jednego z napastników, a reszcie darował życie każąc im skakać do rzeki. Jim mówi Marlowi o swojej wielkiej miłości do żony, był bardzo wzruszony jej oddaniem. Przypomniała mu się wtedy owa tragedia. Marlow następnego dnia spotyka się z żoną Jima. Kobieta mówi mu o tym jak się boi, że Jim będzie kiedyś chciał powrócić do swojego kraju. W czasie nocnego napadu, Jim obiecuje żonie, że jej nigdy nie opuści. Klejnot czuje, że Jim jej nie mówi o czymś ważnym z jego wcześniejszego życia, widzi jego wielką tajemnicę. Marlow obiecuje jej, że nie zabierze jej męża, ale też nie chce jej powiedzieć tej tajemnicy Jima. Do Marlowa przybywa Cornelius prosząc o wstawiennictwo u Jima. Chciał pieniędzy w zamian za opiekę nad Klejnotem. Gdy dowiaduje się, że Jim nie zamierza wyjechać wpada w wielka furię. Nazywa Jima złodziejem. Marlow powraca do kraju. Do polowy drogi towarzyszy mu Jim. Na początku chce przekazać jakąś wiadomość do kraju jednak rezygnuje. W dwa lata później otrzymał on od Jima list mówiący o tym, że wybudował on fortyfikację dla obrony siebie i ludności. Później Marlow pojechał odwiedzić Steina. Tam spotkał Tamb’Itama i Klejnot, która oznajmiła mu, że mąż ją opuścił i nie pozwolił jej iść ze sobą. Nie słuchała wyjaśnień Marlowa i Steina. Była pełna rozpaczy o goryczy. Miesiąc później spotkał on Browna, który umierał na astmę. Opowiadał mu o swojej zemście na Jimie. Kiedyś porwał on pewien statek i przed wyprawa na Madagaskar postanowił uzupełnić zapasy w Patusanie. Społeczność została poinformowana o zbliżających się piratach. Sam Jim obradował w głębi kraju. Była to narada, w której przemawiała Klejnot i Daina Warisa. Postanowili oni schować Się przed piratami i umożliwić im ucieczkę. Doramin wysyła syna w dół rzeki na zwiady. Wysłannik radży, Kassim wraz z pomocą Corneliusa nawiązał kontakt z piratami. Dali im żywność, a Portugalczyk zapoznał Browna z wewnętrznymi stosunkami panującymi w Patusanie. Cornelius namawiał Browna do zabicia Jima i do pomocy przy pokonaniu Burgisów. Brown zaś rozmyślał nad porozumieniem z Jimem i podziałem władzy. Chciał splądrować wioskę, jednak niespodziewanie został zaskoczony strzałami. Jeden z jego ludzi zastrzelił krajowca. Kassim dzieli oddziały Burgisów. Jedni chcieli porozumienia z radżą inni zaś ukrywali się w dżungli. Doramin przygotowywał się do obrony. Wieczorem jeden z piratów zmarł od strzału. Rano do fortu przybywa Jim radośnie witany. Cornelius uprzedza Browna, że Jim przybędzie do niego z prośbą o pokój. Radzi mu również zastrzelenie Jima. Na drugi dzień Jim przybywa do Browna. Ten nienawidzi go za to, że posiada tak dużą władzę i potęgę. Żąda od Jima walki. Tłumaczył atak na Patusan w ramach zaopatrzenia swoich ludzi w żywność, a zastrzelenie jednego z nich tym, że się bronił. Odmawia on oddania broni. Jim udaje się do Doramina, a następnie do fortu na naradę. Przekonywał wszystkich do wypuszczenia piratów. Poświadczał własną głową, że piraci po uwolnieniu nikogo nie skrzywdzą. Piraci zostali wypuszczeni, a Jim i inni chronili ludność przed piratami wracającymi na statek. Cornelius powiedział Brownowi o oddziale syna Doramina w dole rzeki. Sugerował, że niespodziewany wypadek mógłby zachwiać dotychczasową pozycję Jima. Powiedział mu o przesmyku dzięki, któremu niepostrzeżenie dostanie się do tych oddziałów .Jim za pomocą Tamb’Itama informuje Daina o tym, że pozwala się piratom odpłynąć. Niestety piraci napadają na oddziały Burigsów zabijają Daina Warisa. Tamb’Itam zabił Corneliusa próbującego bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy 3 uciec i powrócił z tragiczną wieścią do Jima. Piraci uciekają. Browna i jego dwóch piratów, którzy zaraz umierają zabiera parowiec. Jim dowiedziawszy się co się stało, chciał udać się w pościg za piratami. Zrozumiał w tej chwili, że znowu zawiódł ludzi, którzy w niego wierzyli. W wiosce bana się powrotu piratów, jednak ci nie powrócili. Wszyscy pogrążyli się w żałobie po śmierci Daina Warisa. Jim był cały czas w swoim porcie. Żona zachęcała go do ucieczki przed rozgniewanym ludem. Ten zaś nie miał zamiaru się bronić. Udał się do domu Doramina. Tubylcy zrozumieli to jako branie winy na siebie. Jim został zabity przez strzał zrozpaczonego Doramina. Klejnot żyła w domu Steina z żalem do Jima, za to że ją opuścił. bez-nauki.pl – ściągi, opracowania, testy 4